In Memoriam Prof. Dr. Włodzimierz Dworzaczek - zum 25. Todesjahr zurück
Materiały historyczno-genealogiczne do dziejów wielkiej własności w Wielkopolsce - Bartsch-Biedrzykowscy
von Prof. Dr. habil. Włodzimierz Dworzaczek
Gezeichnete Artikel geben die Ansicht des Verfasser wieder und entsprechen nicht immer der Meinung der Redaktionsmehrheit der WIKIa Szlachta.
Empfohlene Zitierweise
Dworzaczek, Włodzimierz: „Materiały historyczno-genealogiczne do dziejów wielkiej własności w Wielkopolsce [Historische und genealogische Materialien zur Geschichte großer Güter in Großpolen]“, Bartsch-Biedrzykowscy, in: WIKIa Szlachta [Onlinefassung]; URL:http://www.de.szlachta.wikia.com/, Zugang .. . .. . 20.. .
Auflösung der verwendeten Abkürzungen siehe Abkürzungensverzeichnis PL - D.
Bartsch-Biedrzykowscy - 145 Einträge
>Bartsch. Wedle Bonieckiego B-wie cz. Barszczowie tegoż herbu i pochodzenia, co Bażeńscy. Na scedowanie Janowi Hirardowi B-owi dóbr król. Sulmensch i Richthoff w wojew. pomor. dostał 11 III 1680 r. konsens król. Jan Olszewski, kasztelan brzeziński (I.Kon.63 k.72v).
>Bartułt, Bartold h. Grzymała, wedle Bonieckiego z z. cischanowskiej, dgzie 1567 r. były wsie Bartoldy Maciejowe i Wojciechowe. Katarzyna, córka Józefa i Anny Ostrowskiej, żony 1-o v. Aleksandra Orzelskiego, nie żyjących 1778 r., żona Piotra Gnatowskiego, również wtedy nie żyjącego (G.105 k.93v).
>Bartyński szl. Jan, ekonom z Jemiołek, zaślubił 21 I 1784 r. ur. pannę Joannę Lossow, mieszkającą w Piaskach u Matki i ojczyma Babińskiego (LC Sławno).
>Baruchowski h. Doliwa, z Baruchowa p. kowal. (Boniecki). Jan nabył 1463 r. za 103 grz. sposobem wyderkafu od Adama, dziedzica w Budziszewie, 8 grz. czynszu rocznego na Gorzuchowie p. pozn. (P.1384 k.108). Augustyn, nie żyjący 1567 r., ojciec Ewy, żony 1558 r. Jana z Iwanowic Koźmińskiego (P.1396 k.670). Jej stryjami herbowymi byli Marcin Skarbiński i Wojciech Brodnicki (P.1397 k.108).
>Barwikowscy, wedle Bonieckiego h. Bończa, z Barwik w p. wiskim. Wojciech wraz z żoną Anną Tarchalska wydzierżawili w r. 1616 od Macieja Grodzielskiego i jego żony wieś Grodzielec w p. kal. (I.Kal.82 s.652).
>Baryccy Franciszek i Anna z Kurzyjamskich, oboje już nie żyjący 1742 r., rodzice Stanisława i Rozalii. Stanisław w imieniu własnym i ojca kwitował się 1734 r. z synagogą kaliską (I.Kal.171/73 s.5). Jego żona, Teresa Wężykówna, córka Zygmunta i Elżbiety z Radoszewskich, kwitowała 1752 r. męża z zobowiązania do oprawy posagowej 2. 200 zł, danego w r. 1740 (ib.196/98 k.16v). W latach 1763-69 była 2-o v. żoną Antoniego Dominikowskiego (ib.204/5 k.218; Py.158 k.61v, 62). Jedyną spadkobierczynią Stanisława była siostra Rozalia 1763 r. (I.Kal.204/5 k.219), żona 1737 r. Franciszka Bardzkiego.
>Baryczkowie h. własnego, mieszczanie warszawscy, nobilitowani 1658 r. Ks. Walenty Baryczka, kustosz kolegiaty szamotulskiej 1636 r. (P.1033 k.797, 799). Cecylia, córka Stanisława, wnuczka Wojciecha, żona 1676 r. Jana Cerekwickiego, z czasem średzkiego (P.1094 k.661). Jej spadkobiercy dziedziczyli na terenie Warszawy śpichlerz po śmierci Marianny Brzustowskiej, która była córką Jana Brzustowskiego i Agnieszki Baryczkówny, córki Wojciecha a siostry Stanisława (I.Kal.204 k.35).
>Barzy h. Korczak, pisali się z Błożwi. Stanisław B. z Błozwi i Wiśnicza, rodzący się z Anny z Wiśnicza (Kmiecianki) w imieniu własnym i braci swych rodzonych, Andrzeja i Erazma, małoletnich 1555 r. obok innych do spadku po rodzonym wuju Piotrze Kmicie, wojewodzie krakowskim, procesował się o ten spadek z Górkami (P.896 k.962). Ten Stanisław, marszałek nadw. koronny, potem wojewoda i starosta krakowski, zmarły w r. 1571, miał za drugą żonę Dorotę z Ojrzanowa Goryńską, wojewodziankę mazowiecką (Boniecki). Ta Dorota zapisała Krzysztofowi Kochanowskiemu, chorążemu sandomierskiemu, sumę 13. 000 zł sposobem zastawnym na wsiach: Ojrzanów, Kaleń, Żelechów, Wola, Zalesie i innych w p. warsz. Kochanowski scedował Ow zapis Marcinowi Nieborowskiemu, pisarzowi ziem. sochaczewskiemu, Nieborowski Stanisławowi Lisieckiemu, dziedzicowi Zagórzyc, a ten z kolei w r. 1618 Marcinowi Zarembie, staroście grabowskiemu (I.Kal.84 k.1007). Piotr, starosta generalny ziem ruskich, sekretarz i dworzanin król., dziedzic w Błożwi, ożeniony był z Katarzyną Dziaduską, córką Stanisława, starosty konińskiego, która 1559 r. swe dobra Potulice, Rumnowo, Rudnicze, Wapno p. kcyń. dała Zebrzydowskiemu, biskupowi krakowskiemu (P.1396 k.764v), a od męża t. r. nabyła sposobem wyderkafu za 22. 000 zł wsie Zboiska i Grzybowice w ziemi lwowskiej (ib.k.767v). Kwitował 1560 r. spadkobiercó biskupa Zebrzydowskiego z 21. 000 zł (P.902 k.466). Oboje z żoną występowali 1562 r. (P.904 k.387).
>Baszkowscy z Baszkowa p. pyzdr. Kachna B. w r. 1405 (Py.1 k.258v). Katarzyna z Baszkowa, wdowa 1406 r. (ib.k.197v). Marcin 1410 r. (Py.2 k.16). Hynek, Konrad, niklas, Stafek i Małgorzata, rodzeństwo procesowani 1410 r. przez Jakuba Zrzebca z Baszkowa (ib.k.18, 23). Hynek przeciwko Jakubowi, synowi Mikołaja 1410 r. (ib.k.39), a rezygnował Baszkowo i Kowalewo Jakubowi, synowi Niklasa, 1411 r. (ib.k.66v). Ten Jakub, syn Mikołaja vel Niklasa, zapewne identyczny z wymienionym wyżej Jakubem Zrzebcem cz. Zrzebskim, występował 1415 r. (Py.3 k.59v, 91v) i 1417 r. (ib.k.228v). Procesował 1418 r. Wincentego, syna zmarłego Sebastiana z Baszkowa (Py.4 k.5).Jakub, dziedzic w Baszkowie, w r. 1434 oprawił na połowie tej wsi 30 grz. posagu żonie swej Agnieszce (P.1378 k.55). Jakusz B. w r. 1438 miał termin z ks. Janem Noweskim, dziekanem włocławskim (Kośc.17 s.78). Jakub Zrzebek z Baszkowa w l.1447 i 1448 miał terminy z Filipem i Wincentym, braćmi z Baszkowa (Py.12 k.170, 217). Guncerz z Baszkowa przeciwko Hynkowi z Baszkowa 1411 r. (Py.2 k.58v). Katarzyna, zakonnica w Trzebnicy 1415 r. (Py.3 k.61, 91v).
Wspomniany wyżej Wincenty, syn Sebastiana nie żyjącego już w r. 1418, zapewne identyczny z też już wymienionym Wincentym, bratem Filipa z r. 1447. Filip z Baszkowa 1438 r. (Kośc.17 s.78), z Baszkowaalias z Włodyk, mąż Jadwigi (Py.10 k.158v). Wincenty był 23 XI 1417 r. - 14 XII 1417 pisarzem ziemskim pyzdrskim, a w r. 1444 wojewoda pyzdrski (G.). Jak widzieliśmy, żył jeszcze w r. 1447. Jego synami byli Bartłomiej i Jan. W r. 1479 Bartłomiej z Baszkowa i Włodyk skwitował brata Jana z dóbr rodzicielskich w tych wsiach (Py.15 k.234). Z owym Janem spotykamy się już wcześniej, w r. 1469 (ib.k.37v). Dziedzic w Baszkowie, kupił 1474 r. za 40 grz. od Jana, dziedzica w Szurkowie cztery łany osiadłe w tej wsi (P.1386 k.10v). T. r. na połowie części w Baszkowie cz. Włodykach i na połowie sumy swej na kuczynie oprawił 50 grz. posagu żonie swej Jadwidze (ib.). Jan B., zwany też czasem Włodyckim, dziedzic w Baszkowie, ręczył w r. 1481 Stanisławowi Ostrowieckiemu, że go nie będzie pozywał o głowę swego rodzonego brata Bartłomieja (Py.16 k.48v). Żył jeszcze w r. 1482 (ib.k.97v), nie żył 1493 r. (P.22 k.53), ale chyba to on był w r. 1481 wicepodsędkiem konińskim (G.). Synowie jego Piotr i Stanisław. Ten ostatni występował w r. 1493 (ib.). piotra pozywał 1479 Marcin Kołaczkowski o 40 grz. długu ojcowego (Py.18 k.176v). W r. 1487 ów Piotr zapisał dług 70 grz. Maciejowi Pogrzybowskiemu na poczet posagu za rodzoną swą siostrą Katarzyną, żoną Macieja (Py.20 k.27v). Piotr, może identyczny ze wspomnianym wyżej, od Wojciecha i Marcina, braci z Włodyk, kupił 1493 r. ich części za 100 zł w (P.1383 k.1v; 1386 k.1v). Na połowie Baszkowa i na częściach we Włodkach oprawił 1496 r. 2. 000 grz. posagu swej żonie Małgorzacie, córce Mikołaja Pasikonia z Konarskiego (P.1383 k.125v). W r. 1502 winien był stawić Ramszowi i Feliksowi z Grąbkowa sześciu świadków na to, iż spokojnie posiadał połowę Golejewa p. kośc. od chwili kupna aż do wygnania z niej przez nich (Kośc.231 s.145v). W r. 1503 miał termin z Jadwigą, wdową po Janie Włodyckim (Py.169 k.270v). Synami Piotra byli: Wawrzyniec, Jan i Jakub, w r. 1510 niedzielni dziedzice w Baszkowie (Py.24 k.5v), nabywcy t. r. połowy wsi Sroki p. pyzdr. od Mikołaja Srockiego za 80 zł (ib.k.15v), w r. 1511 wspomniani już tylko Wawrzyniec i Jan, Jakub widocznie już nie żył (Py.170 k.47v). Córkami Piotra były Anna i Barbara, o których niżej. Wawrzyniec kupił 1505 r. od Mikołaja Srockiego za 110 zł w. części w Srokach p. pyzdr. (P.1390 k.125). Niedzielny z bratem Janem, połowę łanu w Włodykach sprzedał 1524 r. za 15 grz. Marcinowi Szczerkowskiemu (P.1393 k.16v). Brzegi rzek Orli i Czarnej, należące do połowy Włodyk, wymienił 1526 r. z Jerzym Konarskim z Kobylina na drugą połowę Włodyk, dopłacając 150 grz.; jednocześnie całe Baszkowo i całe części Włodyk dał siostrom Goreckiej i Głogińskiej (P.1393 k.133, 133v) Jan w r. 1524 na połowie swych części w Baszkowie i Włodykach oprawił 175 grz. posagu żonie Katarzynie Wyganowskiej, córce Marcina (ib.k.16). Od Bogusza Gościejewskiego nabył wyderkiem 1525 r. za 80 grz. połowę jego części w Kromolicach p. pyzdr. (ib.k.69). Katarzyna zmarła bezdzietnie 1525 r. lub w końcu 1524 r. (ib.k.99; Py.25 k.240v). Barbara, córka Piotra, była w latach 1521-46 żoną Andrzeja Głogińskiego, Anna 1517 r. żona Piotra Goreckiego. Potomkowie tej ostatniej przezwali się B-imi. Zob. tabl.
@tablica Baszkowscy 1.
Anna B. w r. 1468 żona Jana Tumigrały, miała termin z Mikołajem Fryczem z Jutrosina (Py.14 k.221)
>Baszkowscy wzieli nazwisko od Baszkowa p. pyzdr., a stanowili odgałęzienie Goreckich z Górki w tymże pow. Piotr Gorecki, dziedzic w Gałąskach i Górkach, oprawił 1517 r. 70 grz. posagu żonie Annie Baszkowskiej, córce Piotra (P.1392 k.142v). Ta Anna wraz ze swą siostrą Barbarą, zamężną Głogińską, dostały 1626 r. całą wieś Baszkowo od swego brata Wawrzyńca (P.1393 k.133v). Piotr i Anna występowali jeszcze 1527 r. (Py.23 k.67v; 25 k.270). Piotr nie żył już 1551 r. Dzieci tej pary zwały się już częsciej Baszkowskimi niż Goreckimi, jakkolwiek i to nazwisko jawi się jeszcze wśród nich dość często. Córkami ich były: Anna Gorecka cz. B., 1551 r. żona Wojciecha Bodzewskiego, oraz Jadwiga Gorecka cz. B., 1587 r. wdowa po Macieju Czekanowskim. Spośród synów, Maciej i Jakub zostawili potomstwo i o nich niżej. Andrzeja B-go cz. Goreckiego zabił w Gałąskach Jan Żychliński i chowano go w Mokronosie 12 VII 1593 r. (P.959 k.693). Wacław B. cz. Gorecki 1552 r. części w Baszkowie, Włodykach i Pręczkowie, przypadające sobie z działów, zobowiązał się wydzierżawić bratu Maciejowi (P.893 k.164v). Kontrakt dzierżawny ponowił 1555 r. (P.896 k.4). Od Jakuba Pogorzelskiego cz. Grambkowskiego dostał 1567 r. wzamian za czwartą część BAszkowa czwartą część Górki Kaczkowskiej i rezygnował wtedy temuż Jakubowi części wsi Pręczkowo za sumę, w której ów Jakub już je trzymał (P.1397 k.571v. 572). Wraz z synami brata Macieja kupił 1577 r. za 700 zł od swych sióstr, Czekanowskiej i Bodzewskiej, ich części w Baszkowie i Włodykach (P.1398 k.785). Andrzejowi, synowi swego brata Jakuba, zapisał 1589 r. dług 1. 000 zł. Żoną jego była wtedy Anna Chraplewska, córka Wojciecha, której posag 550 zł oprawiony był na połowie Kaczej Górki (P.951 k.633, 633v; Py.134 k.211). Części w Kaczej Górce sprzedał 1594 r. za 6. 000 zł Jakubowi, drugiemu synowi brata swego Jakuba (Wsch.203 k.81). Żył jeszcze 1595 r., kiedy go ten bratanek kwitował z 2. 000 zł (Wsch.14 k.13). Oboje z żoną nie żyli 1609 r. (P.134 k.211).
1. Maciej B. cz. Gorecki, starszy syn Piotr Goreckiego i Anny Baszkowskiej, na połowie przypadających sobie w dziale z braćmi części w Baszkowie i Gałąskach oprawił 1537 r. posag 250 zł żonie Urszuli Potworowskiej, córce Mikołaja (P.1394 k.103). Nazwany Gałęskim cz. B-im, kwitował 1538 r. swych stryjów Wojciecha i Tomasza Goreckich z 50 grz. (Py.171 k.609). Dziedzic części Baszkowa, miał zapłacić w r. 1539 winę, bo nie stanął z pozwu Barbary żony Andrzeja Głogińskiego o najazd na jej siedzibę w Baszkowie (P.878 k.66v). Od Marcina Włodyckiego kupił 1545 r. za 200 grz. łan rolisołeckiej, 2 ogrody, części karczmy i młyn wodny oraz pół pustego Wituskiego we wsi Bestwin p. pyzdr. (P.1395 k.189v). Drugą jego żoną była Urszula Zawadzka, Maciej, chcąc uwolnić swe dobra od oprawy pierwszej żony, zapisał w r. 1552 jedynemu dziecku z niej zrodzonemu, tj. córce Annie, dług 200 zł jako posag jej matki. Jednocześnie skwitował braci drugiej żony, Marcina i Wojciecha Zawadzkiego, z jej posagu, który w sumie 400 zł oprawił zaraz na połowie części Baszkowa, Włodyków i Bestwiny, przypadających mu z działu braterskiego (P.893 k.16; 1396 k.30). Części w Baszkowie, Bestwinie i Włodykach oraz prawo wyderkowe do Pręczkowa p. kal., nabyte od zmarłego Bartłomieja Jutrowskiego, sprzedał 1567 r. za 4. 000 zł Jakubowi Pogorzelskiemu z Grąbkowa (P.1397 k.589). Z żoną spisywał dożywocie 1567 i 1569 r. (ib.k.591; 1398 k.5). Wraz z żoną zapisał 1569 r. 1080 zł długu sław. Janowi Jagocikowi, obywatelowi łobżenickiemu (N.155 k.259). Nie żył już w r. 1575, kiedy owdowiała Urszula zapisała dług 400 zł Zofii z Zawadzkich Grabskiej (P.926 k.157). Jego dzieci z drugiej żony: Maciej, Zygmunt i Agnieszka, zostały skwitowane 1578 r. przez jego szwagra Bodzewskiego z 300 zł długu )P.931 k.405, 573). Wspomniana już jedyna córka z pierwszej żony, Anna, wyszła 1575 r. za Benedykta Smoguleckiego. Z córek z drugiego małżeństwa, Jadwiga była chyba identyczna z Jadwigą żoną 1590 r. Marcina Gogolińskiego. Z wspomnianą wyżej Agnieszką zapewne identyczna Agnieszka w r. 1592 żona Aleksandra Wałdowskiego. Spośród synów, o Zygmuncie mówię niżej, Maciej zaś kwitował 1582 r. Katarzynę z Siedleckich Białośliwską (N.160 k.139v). Umarł między 1599 i 1609 (N.164 k.281v; Wsch.25 k.366). Miał od Piotra Potulickiego, wojewody kaliskiego, zapisy na połowie wsi Skic i na całej wsi Rudna p. nakiel., które jego jedyny spadkobierca, bratanek Wojciech, cedował 1616 r. sł. Stanisławowi Paulusikowi Swiniarskiemu, obywatelowi łobżenickiemu (P.996 k.621).
Zygmunt, syn Macieja i Zawadzkiej, w imieniu własnym i brata Macieja zaniósł pilność 1576 r. przeciwko Zygmuntowi Grudzińskiemu, kasztelanowi nakielskiemu, o sumę 7. 500 zł. należną ich zmarlemu ojcu (N.157 k.272). kupił za 3. 000 zł od Wojciecha Grabowskiego i jego żony Doroty Wolskiej części w Grabowie 1580 r. i t. r. za 3. 000 zł części w tejże wsi od Jana Grabowskiego (N.215 k.216v, 263v). W r. 1590 na połowie swych części w Grabowie oprawił 4. 000 zł posagu żonie swej Jadwidze Wyrzyskiej, córce Wojciecha i Małgorzaty Spławskiej (N.219 k.10). Żył jeszcze 1595 r. (N.162 k.229), nie żył 1609 r. Jego córka Małgorzata cz. Marancja wyszła 1609 r. za Zygmunta Krzyckiego, pisarza ziemskiego wschowskiego. Jej drugim mężem był 1623 r. Marcin Bogołomski. Była jedyną spadkobierczynią bezdzietnego brata Wojciecha (Py.143 k.16, 56v).
Wojciech, syn Zygmunta, dał 1609 r. zobowiązanie stryjowi Jakubowi, iż nie będzie go niepokoił w posiadaniu wsi Rudnej i części Skica (Wsch.25 k.367v). Jako spadkobierca rodzonego stryja Macieja, w imieniu swoim i siostry, kwitował t. r. z 1. 500 zł Stanisława Potulickiego (Wsch.25 k.366). Stryja Jakuba skwitował 1610 r. z opieki, jaką ten sprawował nad nim po śmierci ojca i stryja Macieja (N.167 k.529). Żona jego, Ewa Rembielińska, córka Jana i Jadwigi Stęgoskiej, nabyła 1617 r. za 2. 600 zł wraz ze swą siostrą Ossowską od brata Mateusza Rembielińskiego części Magnuszewic i pustek Pędzewa p. kal. (P.Kal.9 k.67). Te dobra wraz z wolnym wyrębem w Węgorzynowie dała w r. 1618 na wieczność mężowi, a on na połowie części swych w Magnuszewicach oprawił jej 5. 000 zł posagu (I. i D.Z.Kal.28 k.316, 317v). Wojciech wsie Jabłonowo i Węglewo, scedował sobie przez Macieja Witosławskiego, wyderkował 1617 t. r. za 6. 000 zł Andrzejowi Witosławskiemu (P.1410 k.448v). Części Grabowa sprzedał 1618 r. za 1. 000 zł Wojciechowi Sławianowskiemu (N.222 k.217). Inne jednak części tej wsi zachował jeszcze w r. 1620 (N.62 k.324). Nie żył w r. 1622, kiedy wdowa już 2-o v. żona Zygmunta Pstrokońskiego skasowała dożywocie po pierwszym swym mężu (I. i D.Z.Kal.28 k.396v). Umarła 1649 r. i została pochowana u Bernardynów w Koźminie (Arch.Bern., W.50).
2. Jakub B. cz. Gorecki, syn Piotra Goreckiego i Anny Baszkowskiej, pozywał 1552 r. braci Goreckich z Kaczej Górki (Py.174 k.42v). Zaślubił 1561 r. Urszulę Przyborowską, córkę Ambrożego (Kośc.240 k.70; P.903 k.249). Dziedzic w Gałąskach, dostał 1567 r. zapis długu 1118 zl od Andrzeja Westerskiego, sam zaś zapisał 50 zł długu swej stryjecznej siostrze pannie Dorocie Goreckiej (Py.106 k.148, 155). Od Piotra Goreckiego kupił 1570 r. za 1. 000 zł części w Kaczej Górce (R.Kal.3 k.204v). Nie żył już t. r., kiedy Mikołaj Głogiński w imieniu jego synów Andrzeja i Jakuba limitował termin sądowy z Sebastianem Pogorzelskim działającym w imieniu Jana Zborowskiego starosty odolańskiego (P.917 k.419v). W 1572 r. wdowie Stanislaw Radzewski dał poręczenie za Jana Goreckiego, iż ten sprzeda jej za 1820 zł części we wspomnianej wsi (Wsch.7 k.518). Całe części w Kaczej Górce, swoje oprawne i należące do synów Jakuba i Andrzeja zastawila w r. 1584 za 1. 200 zł na trzy lata Dorocie Grabowskiej, wdowie po Janie Goreckim (I.Kal.50 s.232). Całe części w tej wsi, kupione od Jana, Piotra i Macieja Goreckich, sprzedała 1592 r. za 3. 000 zł swym synom, Andrzejowi i Jakubowi (P.1400 k.980). T. r. wraz z synami zapisała dług 3. 600 zł córkom: Annie, Zofii, Łucji i Jadwidze (P.958 k.892). Żyła jeszcze 1616 r. (I.Kal.82 s.164). Z córek, Łucja była 1609 r. żoną Walentego Swieżyńskiego z ziemi sieradzkiej, Zofia była 1610 r. za Łukaszem Kosmowskim. Anna, córka Jakuba, w latach 1593-1605 żona Jana Będzieskiego. jadwiga, 1604 r. żona Wojciecha Gutowskiego cz. Wyleżyńskiego, zapewne identyczna z Jadwigą, córką Jakuba. Z synów, Andrzej w r. 1593 wraz z bratem Jakubem został intromitowany do części Kaczej Górki które ich matka kupiła od Goreckich, a teraz sprzedała synom za 3. 000 zł(Kośc.273 k.16). Bezdzietny, umarł t. r. (I. i D.Z.Kal.28 k.7v; Wsch.14 k.14).
Jakub B. cz. Gorecki, syn Jakuba i Przeborowskiej, wraz z matką dawał 1589 r. poręczenie za brata Andrzeja Wacławowi B-mu i zapisał długi: siostrze Jadwidze 700 zł, siostrom Annie, Łucji i Zofii po 100 zł (P.951 k.633v, 635, 635v). Części w Kaczej Górce sprzedał 1593 r. za 2. 500 zł Tomaszowi Czekanowskiemu (P.1401 k.8v). Jako spadkobierca brata Andrzeja, kwitował 1595 r. z 1. 000 zł stryja Wacława (Wsch.14 k.14). Intromitowany 1597 r. do części w Kaczej Górce, kupionej od Wacława B-go (Py.128 k.19v). W r. 1603 oprawił na swych sumach posag 3. 500 zł żonie Annie Białośliwskiej, córce Jana (P.1404 k.825). T. r. części w Kaczej Górce sprzedał za 3. 500 zł Maciejowi Nieżychowskiemu (ib.k.956). Jako bratanek i spadkobierca Wacława B-go, skwitowany 1609 r. przez Wojciecha Chraplewskiego spadkobiercę Anny Chraplewskiej, żony Wacława B-go, ze zwrotu posagu jej (Py.134 k.211). Wraz z żoną w r. 1620 zawierał kontrakt z małżonkami Pigłowskimi (I.Kal.86 s.1665). Żył jeszcze 1624 r., kiedy kwitował się z małżonkami Buszkowskimi z kontraktu dzierżawy części Gałązek (I.Kal.90b s.2419). Nie żył 1630 r., a jego żona nie żyla 1664 r. (Py.153 s.110). Synem Jakuba był Andrzej.
Andrzej B. cz. Gorecki, syn Jakuba i Białośliwskiej, pierwszy raz wspomniany 1626 r. (Py.143 k.97), płacił 1629 r. 8 zł podymnego z 16 dymów w Gałązkach (ib.s.30). Dziedzic w tej wsi, jako jedyny spadkobierca ciotki Łucji Swieżyńskiej, sumę 60 zł po niej, cedował 1636 r. Adamowi Grodzieckiemu, kasztelanowi międzyrzeckiemu (I.Kon.48 k.267v). Dziedzic części w Królikowie 1638 r. (I.Kal.104b s.1460). Pierwszą jego żoną była Ewa Żychlińska (Py.153 s.110), drugą Elżbieta Dobruchowska, córka Adama i Ewy Piątkowskiej, wdowa 1-o v. po Mikołaju Gądkowskim, która zapisała mu 1638 r. dług 4. 000 zł (Py.148 s.76). Wzajemne dożywocie spisał ze swą żoną w r. 1639 (I.R.D.Z.Kon.30 k.3). Miała ona dozywocie po pierwszym mężu na dobrach, które nabył od jej brata Marcina Dobruchowskiego i od jej sióstr we wsiach Królikowo, Biała, Łagiewniki i w pustkach Wielołęka, Lądek i Rudniki. Andrzej część wsi Lądek zastawił 1639 r. za 800 zł Annie z Biskupskich Wolińskiej (I.Kon.48 k.717v). Plac z ogrodem w Królikowie darował 1646 r. szpitalowi nowo tam fundowanemu (R.Kal.13 k.289). Elżbieta z Dobruchowskich, wedle zobowiązania męża danego jej szwagrom, tj. Władysławowi miecznikowi kaliskiemu i Stefanowi Gądkowskiemu, skasowała w r. 1647 swoje dożywocie na wymienionych wyżej wsiach (I.Kal.113 s.233). Częsci w Lądku, Królikowie, Białej, Łagiewnikach p. kon. sprzedał r. 1650 (I.Kon.53 k.282v). Rzeczy ruchome 1651 r. darował żonie Elżbiecie (R.Kal.14 k.172). Umarł między r. 1655 i 1657 (I.Kon.56 k.159, 302). Wdowa w r. 1659 wzięła w zastaw za 2. 000 zł Nowąwieś należącą do Trąmpczyna od Władysława Otto Trąmpczyńskiego. Była bezdzietna i nie żyła już 1682 r. (ib.63 k.849). Jedyną spadkobierczynią Andrzeja była córka z pierwszej żony, Anna, dla której w r. 1647 mianował opiekunów (I.Kal.113 s.235), dziedziczka części Gałązek (P.1425 k.792), żona 1-o v. 1651 Jana Pigłowskiego, 2-o v. poślubiła 1657 r. Wawrzyńca Radolińskiego, poraz trzeci wyszła w r. 1665 lub 1666 za Wojciecha Rudnickiego. Zob. tabl.
@tablica: Baszkowscy 2.
Z powyższą genealogią nie łączą się w jedną całość następujący B-cy. Katarzyna B. (czy Boszkowska?) 1589 r. żona Macieja Przyborowskiego. Katarzyna, żona 1598 r. Jana Skoraszewskiego. Regina z Baszkowa i jej mąż Piotr Tarzecki nie żyli 1605 r. Hieronim i Piotr B-cy występowali 1627 r. jako wujowie i opiekuni dzieci Jana Kuklinowskiego i jego żony Anny z Sobnic (I.Kal.93 s.1094).
Zapewne z innej rodziny pochodziła Marianna, w r. 1778 żona Daniela Belgrama.
>Batogowscy h. Radwan z Batogowa w z. rożańskiej. Ludwik i Anna chrzcili syna Jakuba, ur. w Rybitwach, ochrzczonego w sirpniu 1706 r. (LB Pakość).
>Batory Andrzej, syn Andrzeja i Małgorzaty Mailath, bratanek króla Stefana, dostał indygenat polski 1625 r. (Boniecki). Żona jego Anna z Rucewa Zakrzewska, wdowa 1-o v. po Wojciechu Lubstowskim, występowała jako wdowa i po drugim mężu w latach 1631-36 (I.Kon.46 k.492; 48 k.296v). W r. 1632 wsie: Jabłkowo cz. Rucewo, Turkowo, Dobrosielce, Krężoły sprzedała Barbarze de Lendy (?), wdowie po Bartłomieju Wagnerze (N.66 k.253v).
>Batowski Jan z żoną Apolonią, mieszkańcy Sremu, chrzcili 20 I 1793 r. córkę Agnieszkę (LB Srem).
>Baudissin Henryk, generał JKMci, przywilej na wójtostwo bydgoskie z 5 XI 1716 r. scedowała za konsensem król. z 14 V 1721 r. Stanisławowi i Konstancji z Czartoryskich Poniatowskim, generalstwu wojsk JKMci (Wsch.79 k.163).
>Baumgart, Bamgart, Bongart Jakub Fryderyk nie żył luż 1724 r., a dobra Lipniczek w p. kowalewskim dziedziczyli po nim Dorpowscy (Wałcz 90 k.480v; P.1283 k.136v; 1317 k.155).
>Baur Eufrozyna Elżbieta, wdowa po Erneście v. Schwarzwald, wychodząc w r. 1698 2-o v. za Baltazara Fryderyka bar. Golcza, tajnego radcę król., koniuszego królowej i szambelana ces., zapisała mu dług 80. 000 zł, on zaś zapisał jej dług 600. 000 zł (Wałcz 87 k.86).
>Bawczewski, Bawczowski z Bawczowa, dziś Babczowa koło Radomska. Kasper z p. sier. trzymał zastawem 1636 r. od Andrzeja Ponieckiego w r. 7. 800 zł części wsi Kakaowa (I.Kal.102 s. 186). Ożeniony był 1-o v. z Anną Barbarą Krąkowską, z którą miał syna Stanisława, zostającego w r. 1633 pod opieką rodzonego wuja Adriana Krąkowskiego (P.1028 k.673v). Ożeniwszy się powtórnie, oprawił 1624 r. posag 2. 000 zł żonie Mariannie Bogołomskiej, córce Macieja, burgrabiego kaliskiego (R.Kal.10 k.319). Nie żył 1627 r., kiedy wdowa była już 2-o v. żoną Piotra Biestrzykowskiego. Żyła z nim jeszcze w r. 1641, nie żyła już 1647 r. Stanisław, Jan i Anna, dzieci Kaspra, skwitowane 1627 r. z 500 zł na poczet sumy 1. 000 zł przez Annę z Szołdrskich Sulmowską (I.Kal.93 s.1116). Z nich Stanisław w r. 1644 sumę zapisaną ojcu sposobem zastawnym na wsi Kakowa i pustkach Grabowiec, Strecina(?), Siedliska i Stara Wieś przez Andrzeja Ponieckiego, scedował Piotrowi Biestrzykowskiemu (I.Kal.110a s.1019). Bezdzietny, nie żył już w r. 1647. Jan, nieletni 1630 r. (ib.96 s.1165), jako jedyny spadkobierca brata Stanisława, w r. 1647 scedował pewną sumę Stanisławowi Muchlińskiemu (I.Kal.113 s.1341). Żył jeszcze w r. 1649 (I.Kal.115 s.1178)
>Baworowscy h. Pomian z Baworowa i Baworówka (dziś Baborówko) p. pozn. Gotard B. świadczył w Poznaniu 1387 r. (Leksz.I., nr 153). Stawił świadków przeciwko Jarosławowi z Myszkowa 1391 r. (ib.,nr 1062). Jako świadek występował jeszcze 1396 r. (ib., nr 2171). Jego bratankiem nazwany Michał z Baworowa, świadkujący w l. 1388-1391 (ib., nr 297, 1051). Synem Gotarda był Jarand B. (ib., nr 2171, świadkujący pierwszy raz w r. 1389. W r. 1400 procesował Marcina z Witkowa o posag, który wedle twierdzenia Marcina, już odebrał (Księga ziem. pozn., nr 10, 17). Jako burgrabiego poznańskiegospotykamy go w czasie 4 IV 1419 r. - 23 III 1420 r. (G.). Synami jego byli, Marcin, występujący w r. 1427 (P.9 k.80), Michał i Jan. Michał, występujący w r. 1432 (P.11 k.101v, 124v), w r. 1447 miał termin z bratem Janem (P.17 k.54v), nie żył już 1448 r., kiedy ten Jan jako opiekun bratanka Mikołaja, syna Michała, przydał mu siedem lat w toczącej się sprawie z Janem Nienińskim (ib.k.133v). Prócz Mikołaja Michał miał jeszcze synów Piotra i Jana. Wszyscy trzej, bracia niedzielni, dziedzice M. Baworowa, w asyście stryja Jana i rodzonego wuja Mikołaja Oporowskiego, sprzedali w r. 1451 czwartą część tej wsi Stanislawowi niegdy Jabłonowskiemu (P.1381 k.37v). W r. 1452 mieli terminy z Zachariaszem z Kąsinow i z braćmi z Myszkowa (P.18 k.45, 49). W r. 1459 nazwani byłymi dziedzicami Baworowa (ib.k.237). W r. 1462 jako "niegdy z Baworowa" mieli termin z Wojciechem Kąsinowskim (ib.k.281v). Jan, syn Jaranda, zwany też Janem Jarendem, w r. 1449 na połowie Baworowa oprawił 40 grz. posagu żonie swej Jadwidze, córce Budziwoja z Krzemieniewic, a ona jednocześnie trzecią część Krzemieniewic w p. kcyń. sprzedała za 80 grz. Janowi z Krzemieniewic (P.1380 k.39v, 40). Jan Jarand z M. Baworowa nie żył już w r. 1486. Jego synowie:
Andrzej, Michał, Maciej, Wojciech i Stanisław, bracia niedzielni B-cy, mieli w latach 1485 i 1486 sprawę z Łukaszem Szczepskim (P.21 k.37, 65). Z nich michał może identyczny z Michałem B-im, sędzią w Nakle w latach 1488 i 1490 (N.146 s.20, 57). Andrzej, dziedzic w Rudkach, na połowie swych części uzyskanych z działu z powyższymi braćmi, oprawil 1495 r. 17 grz. posagu swej żonie Barbarze (P.1383 k.86v). Część ojczystą w Baworówku w r. 1505 sprzedal za 55 grz. Miciejowi B-mu (P.1390 s.32). Obaj oni, Andrzej i Maciej, bracia niedzielni, części w Rudkach i Szczepach, zyskane na Łukaszu Rudzkim, sprzedali t. r. za 74 grz. sposobem wyderkafu Stanisławowi Redeckiemu (ib.). Maciej w r. 1511 na połowie swej części w Baworówku oprawił posag 40 grz. żonie Katarzynie, córce Stanisława Turkowskiego (ib.s.32). Nie żył już w r. 1536, kiedy Katarzyna, już 2-o v. żona Stanisława B., skwitowała swgo syna z pierwszego małżeństwa, też Stanisława B., z 40 grzywien swego posagu oprawionego na Baworówku. jej mąż, Stanisław B., dał wówczas zapewnienie jej synowi a swemu pasierbowi, iż po śmierci swej żony a jego matki, zwroci mu 40 grzywien jej wiana (P.876 k.401). Syn Macieja Stanisław, części w Baworówku wyderkował 1536 r. za 200 grz. swej żonie Annie Pieskowskiej, wdowie 1-o v. po Janie Grąbiewskim (P.1394 k.72v). nie żył 1558 r., kiedy wdowa Anna kwitowała z 100 grz. Macieja Urbanowskiego (P.899 k.432). W r. 1566 części w Baworówku, wyderkowane sobie przez męża, w tejże sumie 200 grz. wyderkowała córce swej Annie, żonie Walentego Retkowskiego (P.1397 k.515), która t. część Baborówka dała krewnemu Jakubowi Kąsinowskiemu (ib.k.544). Była jeszcze i druga córka Stanisława, Zofia, żona 1558 r. Jakuba Sędzińskiego (zob. tabl.).
@tablica: Baworowscy h. Pomian
Mikołaj z Baworowa miał 1388 r. termin z Piotrkiem Suczką (Leksz. z I, nr 4550, a 1394 r. z Dobiesławem Kwileckim o dobra Góra, Kijowiec, Dzierzązna, Swinary, których posesja została mu przyznana dekretem (ib., nr 1948) W r. 1400 miał termin z Mikołajem Kozłowskim (Księga ziem. pozn., nr 282), a 1404 winna mu była 11 grz. Dorota Pniewska (ib., nr 1988), wicewojewoda poznański 1406 r. (ib., nr 2700). toczyl 1408 r. sprawę z wojewodą poznańskim o połowę Tomyśla (P.3 k.71). Wedle Gąsiorowskiego, Mikołaj B. był burgrabią kaliskim w l. 1411-15 wicewojewodą pozn. 1416 r., sędzią sede vacante pozn. 1419 r., burgrabią kaliskim 1419-23. Mikołaj i Wojciech wymienili 1412 r. (Kośc.III k.100) i t. r. Gniewomir (P.3 k.172). Mikołaj, zięć Pietrasza Dzięcioła 1416 r. (P.4 k.160v). Mikołaj, szwagier (levir) Wichny 1418 r. (Kośc.II k.102). Maikołaj B. w r. 1421 miał sprawę z Katarzyną z Sośnicy i jej synem Mikołajem (I.Kal.12 k.14). Mikołaj B., nie żyjący już w r. 1422 (P.7 k.16v). Mikołaj B., dziedzic w Bieninie, stryj Dersława z Myszkowa 1419 r. (P.6 k.5v). Żył jeszcze w r. 1430 (P.11 k.59v), a już zmarły 1432 r. (P.12 k.25v). Mikołaj B. ręczył 1423 r. za swego wnuka Jana i bratanka Bodzętę (I.Kal.12 k.39). Żyło więc współcześnie co najmniej dwóch Mikołajów i trudno ich od siebie rozróżnić. Krzywosąd świadkował w Poznaniu 1393 r. (Leksz.I, nr 1521). Miał w r. 1399 termin z Janem Janowskim, który go skarżył o najście jeziora (ib., nr 2842), a w l. 1404-5 miał termin z Dorotą Pniewską (Księga ziem. pozn., nr 1986, 2164). Żył jeszcze 1406 r. (ib., nr 2536), a w r. 1408 mowa już o wdowie po nim (P.3 k.74). Ta wdowa Jadwiga żyła jeszcze 1429 r. (P.10 k.183v). Ich dzieci, Dobrogost i Barbara, dziedziczyły 1421 r. w Baworowie M. cz. Baworówku (P.6 k.127v, 131v). Barbara była w l. 1434-35 żoną Przecława z Baworowa (P.12 k.128v, 212v; 13 k.24v). Dobrogost miał w r. 1435 termin z Piotrem z Bylina (P.13 k.16). Janowi "Rucerzowi" B. z Małego Baworowa, szwagrowi dzieci zmarłego Jana Ostrowskiego, powierzono w r. 1479 opiekę nad ich dobrami Ostrów i Sąsieczno (N.145 s.272).
>Baworska Anna i jej mąż Szymon Łapiński nie żyli 1792 r. (P.1369 k.717v).
>Bazanowicz szl. Jan miał żonę Mariannę Kościerską, która w r. 1665 kwitowała Raczyńskich, sędziców grodzkich nakielskich, z zapisanych jej w testamencie sędziego 500 zł (N.184 k.64). Chyba nie szlachcic?
>Bazińska (?) Katarzyna, żona Andrzeja Pigłowskiego 1619 r.
>Bażeńscy, de Baizen h. własnego. Estera de B., żona Michała Żelisławskiego 1597 r. Ewa Baizen, żona 1628 r. Samuela Plęmięckiego.
>Bażyńscy. Ur. Jan zaślubił 10 XI 1699 r. Katarzynę Wyskicką (LC Gniezno, Sw. Wawrzyniec). Ich syn Franciszek, ochrzczony 3 X 1700 r. (LB ib.). Daniel, dzierżawca dóbr Nosalewo, umarł w Poznaniu 6 VI 1847, w wieku lat 64 (66?), pochowany w Ostrorogu. Pozostała wdowa, Maria, licząca 60, a o śmierci zawiadamiał ks. Franciszek B., zapewne syn, proboszcz w Lwówku (LM Poznań, Św. Wojc., LM Ostroróg). Zapewne córką Daniela była Salomea, już 9 II 1837 r. żona Kazimierza Obrąpalskiego, posesora plebanii w Niepruszewie, zmarła 12 XII 1844 r.
>Bąbarski szl. Andrzej, mąż Agnieszki Drachowskiej, córki Błażeja zw. Rumieja, która 1613 r. skwitowała z 50 zł rodzonego brata Marcina (G.72 k.24v).
>Bączalscy. Boniecki wymienia B-ich h. Prawdzic z Bączała p. biec., nie wiem czy o nich tu mowa. Seweryn z ziemi krak. zapisał 1601 r. synowi Jerzemu 650 zł na sumie 1. 200 zł, posiadanej na Trześni, wsi w z. sandomierskiej, własności zmarłego Mieleckiego, starosty brzeskiego kujawskiego (I.Kal.67 s.156). T. r. Anna Szoffówna, żona Jerzego, skwitowała swego ojca Jakuba, a ten zapisał jej dlug 200 zł (ib.s.856). Jerzy ożenił się 2-o v., krótko po 16 XII 1602 r., z Dorotą Morawską, córką Mikołaja z wojew. poznańskiego (I.Kal.68 s.1709) oprawił jej 1604 r. 300 zł posagu i t. r. spisał z nią dożywocie (P.1405 k.170; R.Kal.7 k.643v). W r. 1629 z 11 dymów we wsi Lubrzy p. pyzdr. płacił 5 zł i 15 gr. podymnego (Py.143 s.48).
>Bączewski Stanisław, syn szl. Wojciecha i Jadwigi, ochrzczony 25 III 1655 r. (LB Rydzyna).
>Bączkowscy. Marcin, mąż 1596 r. Anny Jarkuszewskiej, córki Henryka (P.966 k.790v). Elzbieta, żona Wojciecha Sułkowskiego, i Anna, żona Wojciecha Umińskiego, zapewne siostry, 1692 r.
>Bączyński Franciszek, syn ur. Stanislawa i Jadwigi, ur. w Kórniku 17 X 1761 r. (LB Kórnik).
>z Badecza w p. nakielskim (par. Wysoka). Krzesław wezwany 1450 r. do uiszczenia 12 grz. Tomaszowi niegdy Włoszynowskiemu dziś z Kobylca (G.6 k.112v).
>Bądkowscy, Bątkowscy h. Zagłoba cz. Zagroba, z Bądkowa Sady i Bądkowa Sobki p. płoc. Marcin i Jan, bracia rodzeni, prawa do długu 300 zł, zapisanego im przez Krzysztofa Jarkuszewskiego, scedowali 1578 r. rodzonemu bratu Walentemu (G.56 k.392v). Maciej, syn wspomnianego Jana z p. płoc., był posesorem części Żabiczyna (Kc.30 k.135, 506). Walenty, o którym cztamy również, że pochodził z p. płoc., dostał 1588 r. zapis 112 zł długu od Zofii Nowomiejskiej, wdowy po Sebastianie Smoszewskim (P.1428 k.4v; Kc.120 k.260v). Mając żenić się z Reginą Padarzewską, córką Macieja, wdową 1-o v. po Piotrze Kozubowskim, dostał 1593 r. od jej brata, Jerzego Padarzewskiego, zapis 450 zł jako posag (Kc.121 k.203v, 205v). Kwitowała ona 1594 r. swych braci z dóbr rodzicielskich, a mąż na połówie dóbr oprawił jej 500 zł posagu (P.962 k.377; 1401 k.1449v). Połowę Żabiczyna nabył 1598 r. wyderkiem od Wojciecha Izdbińskiego z Ruśca, który był mu winien 2. 000 zł (Kc.123 k.45v, 46v). W r. 1604 nabył też wyderkiem za 200 zł od Jana Spławskiego z Koźlanki Zamysłowo i część Nowejwsi p. kcyń. (P.1428 k.4v). Żył jeszcze 1610 r., kiedy został skwitowany z 50 zł przez Stanisława Rynarzewskiego (Kc.126 k.168v), nie żył 1612 r. Jego syn i spadkobierca Wojciech (P.988 k.942v) kupił 1612 r. od Wojciecha Spławskiego z Koźlanki za 12. 000 zł Mrowiniec p. kcyń. (P.1408 k.225v). Wdowa po Wlentym, Regina z Michalczy Padarzewska, z synem Wojciechem, skwitowani 1613 r. z 3. 400 zł przez Wojciecha Spławskiego (P.991 k.117v). Wojciech od Wojciecha Izdbińskiego kupił 1615 r. za 7. 000 zł części w Żabiczynie p. kcyń. (P.1409 k.592v). Inne części w tej wsi oraz w Nowejwsi kupił 1619 r. za 10. 000 zł od spadkobierców Bogusza Żabickiego (P.1411 k.393), a w tym od Barbary Żabickiej, siostry Bogusza, wdowy po Macieju Mościckim, za 2. 300 zł (Kc.127 k.59). Na połowie Żabiczyna oprawił 1620 r. posag 1. 200 zł żonie Jadwidze Mierzwińskiej córce Jerzego (P.1412 k.227), która t. r. skasowała swą oprawę na Mrowińcu (P.1004 k.1404). Pobrali się zapewne w r. 1615, bo wtedy nazwany jej przyszłym mężem (I.Bydg. z r. 1615 k.54-57). Mrowiniec sprzedał 1620 r. za 15. 000 zł Łukaszowi Modliszewskiemu (P.1412 k.228v), a od Małgorzaty Żabnickiej, innej siostry Bogusza, wdowy po Marcinie Domasławskim, kupił t. r. za 3. 000 zł dalsze części w Żabiczynie i Nowejwsi (ib.k.399). Żabiczyno i części w Nowejwsi sprzedał 1621 r. za 15. 600 zł Jerzemu Zakrzewskiemu (ib.k.1018v), a żonie t. r. zobowiązał się oprawić 8. 000 zł na połowie Mierzwina i Nowin, oraz na części Krężoł p. inowrocł. (P.1007 k.219v), spadłych na nią po rodzicach (P.1004 k.1583v). Żył jeszcze w r. 1642, kiedy chrzcił młodszego syna Wojciecha (zob. niżej), nie żył 1657 r. Synowie jego, Stanisław i Wojciech, o których niżej, córki: Zofia, 1672 r. żona 1-o v. Stępowskiego, a 1695 r. wdowa 2-o v. po Janie Słubickim, Katarzyna, żona 1-o v. 1657 r. Wawrzyńca Kłobukowskiego, 2-o v. Krzysztofa Łąckiego, po którym wdowa 1695 r., Teresa, żona 1672 r. Aleksandra Czermańskiego, Elżbieta, żona Jana Chwaliszewskiego, nie żyjąca 1695 r., w 1695 wspomniana jeszcze Teresa Apolinara, żona 1-o v. Michała Wydzierzewskiego, 2-o v. Jacka Zagórskiego, 3-o v. Wojciecha Gorzewskiego. Ale pod r. 1691 znajduję wzmiankę o rodzonej siostrze Katarzyny 1-o voto Kłobukowskiej, 2-o voto Łąckiej, Apolinarze żonie Wojciecha Suchorzewskiego (Ws.152 k.412v). Więc Gorzewski czy Suchorzewski? Czy nie identyczna z nią Apolinara, też córka Wojciecha i Mierzwińskiej, w r. 1672 żona Zadorskiego (P.199 k.806). Może nazwisko jej męża mylnie zanotowane lub żle odczytane przezemnie?
I. Stanisław, starszy syn Wojciecha i Mierzwińskiej, zapisał 1657 r. dług 3. 000 zł siostrze Kłobukowskiej (G.82 k.1248v). W latach 1669-75 był dziedzicem Mierzwina. Umarł 1698 r. i został pochowany w klasztorze w Pakości (LM Tuczno). Z żony Joanny Jarnowskiej miał córkę Annę Agnieszkę, ur. w Mierzwinie 1669 r. (LB Tuczno) i synow: Mikołaja, Józefa, Antoniego i Marcina, wspomnianych 1699 r. (Iud. Bydg. z r. 1699 k.200). Z nich o Marcinie niżej. Józef ur. się w Mierzwinie i ochrzczony 13 III 1670 r. (LB Tuczno). Może to ten sam Józef B., posesor Markowic, pozwany został w r. 1712 przez Józefa Żółtowskiego, posesora Trląga, o to, iż od przeszło roku żył nielegalnie z Apolonią Radzyńską, dawniej żoną tego Żółtowskiego (P.285 k.4).
Marcin, ur. w Mierzwinie 1679 r. (ib.), kwitował się 1731 r. z Michałem Konarzewskim, cystersem paradyskim (G.96 k.349v). Byl podczaszym inowrocłwskim i dziedzicem połowy Kownat. nie żył już 1773 r., kiedy wdowa po nim, Anna Konarzewska, córka Kazimierza i Apolonii Rydzyńskiej, mianowała plenipotentem syna Walentego (I.Kon.80 k.256v). W r. 1775 jako spadkobierczyni rodzonego brata, ks. Eugeniusza Konarzewskiego, opata koprzywnickiego, sumy po nim scedowała temuż synowi (I.Kon.81 k.5v). Żyla jeszcze w r. 1781, kiedy kwitowała syna Walentego z 7. 000 zł (G.108 k.56v). Córka Marcina i Konarzewskiej, Marianna, w latach 1772-80 żona Walentego Rafalskiego, rewizora ceł JKMci.
Walenty, syn Marcin i Konarzewskiej, spisał 1778 r. dożywocie z żoną Ludwiką Wnorowską, córką Sebastiana i Elżbiety Grzybowskiej (P.1355 k.94v). W r. 1781 oboje wzięli w zastaw za 20. 000 zł na 3 lata Rakowo p. kcyń. od Michała Chrzanowskiego, częśnikowicza bełskiego (G.108 k.27). W r. 1784 Walenty wydzierżawil Starężynko od Tadeusza Trzcińskiego, stolnika bydgoskiego (G.111 k.42). W początkach XIX w. małżonkowie mieszkali, jak się zdaje, w Łpiiennie. Walenty zmarł 24 IV 1815 r. (Żychl., VI s.81; W. Wągrow., Wapno). Ludwika zmarła 11 IV 1820 r. (ib.). Dzieci ich: Katarzyna, ur. ok. 1778 r., poślubiona 23 II 1808 r. Tadeuszowi Borysławskiemu, strażnikowi pogran. w Jutrosinie, zmarła 17 X 1817, Józefa Nepomucena Tekla, ochrzczona w Poznaniu 12 V 1781 r. (LB Fara), zaślubiła 20 II 1803 r. w Łopiennie Ksawerego Jonemana, komisarza sprawiedliwości regencji poznańskiej żyła jeszcze 29 XII 1819 r., Agnieszka, ur. w Starężynku 1786 r., ochrzczona z wody 21 I t. r., z ceremonii 20 II 1803 r. (LB Łopienno), wreszcie synowie: Wincenty Xaw. Józef ur. 3 IV 1783 r., zm. 23 XII 1823 r. (H. Wągrow., Wapno) i Karol Boromeusz Józef.
Karol Boromeusz Józef, ur. w Starężynku 1788 r., ochrzczony z wody 3 X t. r., z ceremonii 20 II 1803 r. (ib.), posesor folwarku plebańskiego w Tarnowie Podgórnym, ożenoiny z Karoliną Kuyn (Hochne?), miał z niej córki, Nepomucenę, ur. 27 X 1817 r. w Tarnowie Podgornym, i Klarę oraz syna Jana Kantego, ur. tamże 23 X 1819 r. (LB Tarnowo Podgórne).
II. Wojciech, drugi syn Wojciecha i Mierzwińskiej, ur. w Mierzwinie 1642 r. (LB Tuczno). Dziedzic Gniewkowca, zaślubił 1672 r. Barbarę Chwaliszewską (LC ib.), wraz z którą występował jeszcze w r. 1687 (I.bydg. z r. 1687 k.282). Z niej dzieci urodzone w Gniewkowcu: Łukasz zmarły 1677 r. Marianna, ochrzczona 1675 r., Marcin, ochrzczony 22 XI 1673 r., Antoni, ochrzczony 10 VI 1674 r., Jan, ochrzczony 1676 r., Ewa, ochrzczona 1678 r., Anna, ochrzczona 19 I 1679 r., Konstancja, ochrzczona 14 I 1689 r., Marianna, ochrzczona 12 VI 1681 r., zaślubiona 21 II 1694 r. Ludwikowi Markowskiemu, Elżbieta, ur. 1682 r., Mikołaj, ur. 1684 r. (LB. LC. LM Tuczno). Były jeszcze ponadto córki: Joanna, żona Wawrzyńca Przysieckiego, i Klara, żona Kiełpińskiego (Kc.58 k.405). Zob. tabl.
Może ze wspomnianym wyżej Marcinem identyczny Marcin, posesor Chabska, który z Jadwigi Rudnickiej miał córkę Konstancję Zofię, ur. w Chabsku ochrzczoną 22 II 1715 r. (LB Modliszewko). Niewątpliwie ta to Konstancja była żoną Michała Barszczewskiego, dzierżawcy Arkuszewa, i umarła 15 VIII 1738 r., nazajutrz po połogu. Michał, syn Marcina ze Skalmierzyc (czy tego?), umarł 27 I 1723 r., mając jeden rok (LM Ludziska).
@tablica: Bądkowscy h. Zagłoba
Nie umiem połączyć z powyższymi następujących B-ich wzgl. Bątkowskich. Zygmunt, syn zmarłego Adama zw. Rochen(?), zapisał 1602 r. dług 100 zł Marcinowi Krzyżanowskiemu z p. płockiego (Py.131 k.57v). Tomasz dostał 1661 r. cesję sumy 8. 000 zł, zapisanej na dobrach Wodzierady p. szadkowskiego, od Jadwigi Grodzieckiej, żony Andrzeja Radoszewskiego, kasztelana wieluńskiego (P.305 k.18). Nie żył w r. 1666, kiedy wdowa po nim Jadwiga z Kałowa, sumę 3. 000 zł, zapisaną mężowi, cedowała Łagiewskiemu. Żyła jeszcze 1669 r. (I.Kal.126 s.555, 810). Krystyna, żona 1684 r. Jana Zbierskiego. Pani Zofia zmarła 1711 r. (LM Pieranie). Augustyn Adam, syn szl. Wojciecha i Reginy, ur. w Sławsku, ochrzczony 2 IX 1715 r. (LB Strzelno). Stanisław zaślubił 25 XI 1698 r. Zofię Zbijewską, a świadkiem ślubu był brat jego Jan (LC Gniezno, Sw. Michał). Stanisława i Zofii Zbijewskiej, nie żyjących 1750 r., syn Jakub, mąż Marianny Czekanowskiej, córki Jana i Konstancji Kurnatowskiej (G.97 k.566) chrzcił w styczniu 1734 r. zrodzonego z niej syna Andrzeja (LB Mogilno). W r. 1750, jako dziedzic Dąbrówki p. gnieźn., zapisał tej żonie 750 zł (G.98 k.403). Był 1752 r. posesorem wsi Osiek (I.Kon.78 s.581). Jako podczaszy kruszwicki, skwitowany 1761 r. przez córkę Annę Osieńską z 3. 000 zł, należnych jej dóbr ojczystych (ib.79 k.255v). W r. 1766, będąc już podstolim kruszwickim, wraz z Koryckimi, dziećmi Marianny ze Zbijewskich, swoją część w Dąbrówce, spadłą po babce Jadwidze Kiełczewskiej, ocenioną łącznie na 50. 000 zł, cedował Stanisławowi Rzeszotarskiemu (ib.80 k.51v). Pochowany u Bernardynów w Kole 6 III 1769 r. Marianna z Czekanowskich umarła wcześniej i pochowana została tamże 16 II 1759 r. (Arch. Bern., W.48). Ich córka Anna była 1761 r. żoną Franciszka Osińskiego, a 2-ov. za ślubiła krótko po 22 X 1773 r. Chryzostoma Polichnowskiego. Jan, mąż Marianny Biernackiej około 1755/56 r. (Z. Bydg. z lat 1755-56 k.11). Katarzyna zaślubiła przed 31 X 1757 r. Ignacego Dąbrowskiego. Magdalena umarła jako niemowlę w Biskupicach 13 VIII 1762 r. (LM Ludziska). Teresa żona Kiliana Kozłowskiego, mie żyjącego 1767 r. Franciszka, żona Michała Słupeckiego, nie żyjącego 1780 r. Franciszka i jej mąż Stefan z Lubrańca Dąmbski nie żyli oboje 1781 r. Ur. Walenty, cieśla, z żony Katarzyny Ginter miał syna Józefa Antoniego, ur. w Poznaniu 1 III 1860 r. (LB Fara). Bolesław, właściciel ziemski w Poznańskiem, umarł w Gogolewie koło Książa 4 VI 1902 r. (Dz.P.) z żony Marii Cichowiczówny miał synów: Władysława, ur. w Gogolewie 23 VI 1877 r., Zdzisława, ur. tamże 24 XII 1892 r. i córki: Mariannę, ur. 30 VII 1878 r., i Emilię, ur. tamże 5 VII 1880 r. (LB Gogolewo), która w Wilnie 28 XI 1909 r. zaślubiła Adama Eustachego Łappę (Dz. Pozn.). Maria z Cichowiczów umarła w Poznaniu 11 XII 1904 r. (Dz. P.). Kazimierz w r. 1904 kupił od Engla za 800. 000 m. dobra Glinno w p. wągrow. (Dz. P.). Filip Jakub i Aniela z Smardzewskich, rodzice Cyryla Józefa, ekonoma w Kościelnej Wsi w Król. Pol., który 27 II 1881 r. zaślubił Władysławę Wiśniewską, córkę Antoniego, administratora dóbr, i Józefy Sledzianowskiej (LC Droszew)
>Badzyński h. Junosza, z Bądzyna w p. sierp. (Boniecki). Franciszek, mąż Marianny Przerembskiej, urodzonej z Zofii z Ostroroga, wdowy 1-o v. po Andrzeju Czuryle, podczaszym halickim, 1639 r., był w r. 1640 współposesorem miasteczka Ostroroga (P.164 k.79v; 165 k.112).
>Bąkowscy h. Gryf, pisali się z Zaborowa. Wedle Bonieckiego mieli iść z Bąkowa p. brzezińskiego, ale to błędne. Ich gniazdem były Bąki w pow. szadkowskim, par. Małyń. Stanisław Zaborowski, kapelan kaplicy Sw. Krzyża na zamku krakowskim, kustosz skarbu kor., swoje części w Zaborowie Bąkach cz. Bogutkach i Bogucicach p. szadk. dał w r. 1519 swym rodzonym bratankom, Wawrzyńcowi i Janowi Zaborowskim (Matric. RP Sum. IV cz. 1, nr. 3097). Stanisław, syn zmarłego Erazma, zobowiązał się 12 II 1610 r. na połowie części Sulmierzyc p. radomszcz. oprawić posag 4. 500 zł żonie przyszłej, Jadwidze Lipskiej, córce Wacława (G.70 k.378v). W r. 1664 wspomniany Władysław, syn zmarłego Erazma. Czy tego samego? (I.Kon.58 k.292).
Wacław z Bąków w wojew. sier., nie żyjący 1610 r., miał synów Hieronima i Piotra.
I. Hieronim od bratowej, Zofii z Rychłocic, dostał 1610 r. cesję sumy 300 zł (I.Kal.76 s.516), zaś t. r. dostał od Anny z Konopatu Tomickiej w sumie 5. 000 zł zastaw części wsi Swiba i pustkę Białękę oraz 5 kmieci w Mieczkowie (ib.s.1015). W r. 1611 został przez nią skwitowany z 1. 000 zł z dzierżawy miasta Wieruszowa (I.Kal.77a s.340). Od Jana Kierzyńskiego kupił 1617 r. za 7. 000 zł części wsi Kierzno p. ostrzesz. (R.Kal.9 k.98v). W r. 1618 Wojciech Kierzyński, brat Jana, zobowiązał się sprzedać mu swe części w tej wsi po podniesieniu sumy 1. 600 zł (I.Kal.84 s.196). Inne części w tej wsi nabył 1629 r. za 10. 200 zł od Andrzeja Kierzyńskiego (R.Kal.11 k.113v). Dziedzic Myślniewa p. ostrzesz., części w tej wsi, nabyte przez niego względnie przez jego przodków od Rafała Węgierskiego, wyderkował 1641 r. za 7. 500 zł Jadwideze z Mikorzyna Węgierskiego, wdowie po Aleksandrze Kożuchowskim, podstarościm krakowskim (ib.12 k.282v). Robiąc działy między synami, dał 1649 r. Myślniewo Zygmuntowi (ib.14 k.55v), zachowując sobie jednak dożywocie tej wsi (I.Kal.115 s.1085). Umarł w r. 1650 (I.Kal.116 s.1376; ZTP 30 s.584). Drugim synem Hieronima był niewątpliwie Mikołaj, trzecim może Jan. Po śmierci tego Jana występowały córki jego: Apolonia, żona Andrzeja Kazimierza Ubysza, Elżbieta, żona Stanisława Szydłowskiego, jako siostry i spadkobierczynie bezpotomnej Anny, żony Jana z Iwanowic Koźmińskiego (I.Kal.115 s.492). Ubysz skwitował t. r. Zygmunta i Mikołaja Bąkowskich z 3. 000 zł, należnych jego żonie po rodzicach (ib.s.1312).
1. Zygmunt z Zaborowa spisał w r. 1642 dożywocie z żoną Anną Karską, córką Wacława, wdową 1-o v. po Adamie Szkudlskim (R.Kal.12 k.369). Ta Anna w r. 1646 wydzierżawiła Katarzynie Rossoskiej, żonie Marcina Szkudlskiego, wieś Kucharki Wojskowe (I.Kal.112 s.1073). Zygmunt kupił 1649 r. za 2. 000 zł od Anny Przespolewskiej, klaryski na Przedmieściu Toruńskim w Kaliszu, części wsi Rojów p. ostrz. (I.Kal.115 s.543; R.Kal.14 k.32v). T. r. na połowie Myślniewa i dworu Rachwałowskiego oprawił 10. 000 zł posagu żonie (ib.k.56v), ona zaś skwitowała Katarzynę z Rososkich, żonę Marcina Szkudlskiego, z 2. 500 zł posagu oprawionego jej na Szkudli przez jej pierwszego męża i z 3. 000 zł długu przezeń jej zapisanego (I.Kal.115 s.1070). W r. 1681 kwitował się wzajemnie ze swym bratankiem Wojciechem, synem zmarłego Mikołaja, z kontraktu zawartego w r. 1673 względem sprzedaży Myślniewa pod zakładem 54. 000 zł (I.Kal.140 k.353). T. r. dał temu bratankowi zobowiązanie sprzedania mu tej wsi za 60. 000 zł (ib.353). Połowę Będziszyna i części w Szczurach p. kal. sprzedał 1688 r. za 11. 000 zł Wacławowi Łaszczyńskiemu (ib.146 s.167). Tego samego jednak roku zeznał tę samą transakcję, za tęż sumę na rzecz Andrzeja Pogorzelskiego (R.Kal.2 k.509). Anna z Karskich nie żyła już 1681 r. Synami Zygmunta z niej zrodzonymi byli Michał i Franciszek, córką Urszula, żona 1681 r. Władysława Tymienieckiego, późniejszego burgrabiego grodzkiego ostrzeszowskiego. Michał i Franciszek w r. 1681, jako spadkobiercy matki, kwitowali ojca z dóbr rodzicielskich w Myślniewie (I.Kal.140 k.352v). Michał był potem proboszczem stawiszyńskim i nie żył już 1724 r. (ib.161 s.373). Chyba córką Zygmunta była też Helena, w r. 1682 żona Floriana Bielczewskiego, dzierżawcy Rojowa.
Franciszek z Zaborowa, syn Zygmunta, wziął w r. 1681 w zastaw na 3 lata od Mikołaja Głoskowskiego za 8. 000 zl wieś Janków Kuczkowski p. kal. (ib.140 k.357v). W r. 1683 spisał dożywocie z żoną Marianną z Grabienic Grabińską, córką Stanisława i Katarzyny Pepłowskiej. Oprawil jej 1685 r. na połowie swych części w Szczurach, kupionych od Doroty Grotówny, wdowy po Chryzostomie Droszewskim, posag 4. 500 zł (ib.142 k.94; 143 s.357). Oboje małżonkowie żyli jeszcze 1695 r., kiedy wspomniani jako dziedzice w Szczurach (ib.152 s.325). Ich syn Władysław Franciszek, ur. w Jankowie, ochrzczony 29 IX 1682 r. (LB Kuczków), córka Konstancja, dziedziczka części w Szczurach, zaślubiła 26 VII 1721 r. Kazimierza Gromadzkiego.
2. Mikołaj z Zaborowa, drugi syn Hieronima, nie żył w r. 1677, a w r. 1686 wdowa po nim, Zofia Wieruszówna bielska, córka Wojciecha, spadek po swym dziadzie, Sylwestrze Moszczeńskim, cedowała Wojciechowi Stanislawowi Załuskowskiemu (I.Kal.143 s.77). Nie żyła 1699 r., ale może to informacja błędna, bo 10 II 1707 zmarła w Ostrzeszowie pani Zofia B., staruszka ("plena dierum") i pochowana u tamtejszych Bernardynów (LM Ostrzeszów). Córki Mikołaja: Teresa, żona 1-o v. 1687 r. Stanisława Wądełkowskiego, 2-o v. Stanislawa Jadamczewskiego, Dorota, zaślubiona przed 5. XI 1694 r. Piotrowi Pigłowskiemu. Synami Mikołaja byli: Krzysztof, który 7 XI 1689 r. trzymał do chrztu syna Floriana Bielejewskiego (LB Droszew). 1699 r. wedle cesji z r. 1690 kupił od Piotra Pigłowskiego za 7. 000 zł części wsi Bonino p. kal. (ib.153 s.389), i Wojciech, który 1677 r. dostał od Wojciecha Wierusz Walknowskiego zobowiązanie względem sprzedaży za 7. 500 zł części wsi Biała i Morasko p. wiel. (ib.138 s.978). Chyba ten sam, Wojciech z Zaborowa B. z żony Elżbiety z Nadola Łąckiej, miał córkę Agnieszkę Kunegundę, ochrzcz. 23 I 1868 r. (LB Ostzrszów). Elżbieta była wdową 1704 r. (I.Kal.157 s.80), bowiem Wojciech umarł już w VII 1702 r. (LM Ostrzeszów). Mianowała ona 1713 r. plenipotentów i t. r. dostała od Krzysztofa Skorzewskiego zapis 5. 000 zł, który cedowała swym dzieciom: Agnieszce, Florianowi, Kunegundzie i Katarzynie (ib.159 s.241; P.1152 k.14), którzy wspomniani już 1704 r. obok brata Franciszka, teraz zapewne już nie żyjącego. Był jeszcze brat Dominik Jan, jezuita w latach 1704-13 (I.Kal.157 s.80).
II. Piotr, drugi syn Wacława, w r. 1609 zapisał dług 300 zł Janowi Roli Bratuskiemu (ib.75 s.146). Jego żona, Zofia z Rychłocic Szczawińska, cedowała 1610 r. szwagrowi Hieronimowi B-mu zapis 300 zł, dany przez Annę Jastrzębską, żonę Jana Wturkowskiego (ib.76 s.516). Kupił w r. 1611 części wsi Grodzielec p. kal. za 7. 230 zł od Wacława Karskiego (R.Kal.8 k.49). Wraz z żoną 1612 r. zapisał dług 800 zł Janowi Tarzeckiemu (I.Kal.78 s.44). Druga jego żona, Elżbieta Wieruszówna Bielska, córka Andrzeja, kwitowała 1727 r. swego brata Wojciecha z 200 zł z zapisanych jej przez ojca 400 zł (I.Kal.93 s.1095). Oprawił jej 1629 r. na połowie części Grudzielca 1. 600 zł posagu (R.Kal.11 k.67v). Z Wojciechem Mierzewskim i jego żoną zobowiązali się wzajemnie 1630 r. dokonać działu w tej wsi (I.Kal.96 s.430). Z Janem Tarzeckim wymienił 1631 r. pewne tam grunta (R.Kal.11 k.240v). Po śmierci żony, w r. 1636, w imieniu zrodzonych z niej synów: Jana, Stanisława, Kazimierza i Pawła, spadkobierców ciotek Anny i Katarzyny panien Dąbrowskich, całe części wsi Dąbrowa i Gorzuchy, spadłe po nich, sprzedał za 80 zl Aleksandrowi Czepowskiemu (ib.k.732). Całe części wsi Grudzielec sprzedał 1639 r. za 12. 100 zł Krzysztofowi Tomickiemu (R.Kal.12 k.118). Synowi Wojciechowi zapisał 1646 r. dług 6. 000 zł (I.Kal.112 s.189). Żył jeszcze w r. 1647 (I.Kal.113 s.2310). Nie żył w r. 1650. O synu Wojciechu, urodzonym niewątpliwie z pierwszej żony, opowiem po jego braciach młodszych, o Stanisławie słyszymy jeszcze w r. 1654, o Pawle nie wiem nic więcej, o Janie i Kazimierzu niżej.
1. Jan, syn Piotra i Bielskiej, z braćmi Stanisławem i Kazimierzem dostał 1650 r. zapis długu 1. 500 zł od Chryzostoma Giżyckiego, komornika granicznego wieluńskiego (I.Kal.116 s.878). Identyczny z nim zapewne Jan nie żyjący 1677 r., którym z Katarzyny Karskiej, nie żyjącej 1693 r., synowie: Stanisław i Jakub, oraz córki: Elżbieta, w latach 1680-91 żona 1-o v. Marcina Pawłowskiego, 2-o v. 1700 r. Melchiora Bogusławskiego, Zofia i Teresa, wymienoine w r. 1685 (ib.143 s.219), wreszcie Anna, niezamężna w latach 1680-1706 (ib.140 k.22; 157 s.9). Czy Zofia, nie żyjąca już 1742 r., żona Pawła Kołodowskiego, była identyczna z Zofią, córką Jana, nie wiem.
Stanisław, syn Jana i Karskiej, w r. 1677 najpewniej jeszcze małoletni, wraz ze stryjem Wojciechem kwitował Kowalskich z 66 zł z sumy oryginalnej 1666 zł, zapisanej jemu i rodzeństwu jego przez Hieronima Kowalskiego, burgrabiego pyzdrskiego (ib.138 s.484). oprawił 1685 r. posag 1. 000 zł żonie Annie Jackowskiej, córce Daniela i Agnieszki Kotarbskiej (ib.143 s.337). Kupil 1693 r. od swego teścia części wsi Głoski p. kal. za 1. 500 zł (ib.149 s.324). Inne części w tej wsi dokupił 1700 r. za 800 zł od Jackowskich (ib.154 s.90), a t. r. pewną część tamże, zw. Głoskowizna sprzedał za 1. 650 zł Wawrzyńcowi Jackowskiemu (ib.s.171, 173). Żona Stanisława, Anna, jeszcze wtedy żyła.
2. Kazimierz, czy Aleksander Kazimierz, syn Piotra i Bielskiej, spisał dożywocie 1676 r. z żoną swą Katarzyną Swiderską, córką Zygmunta i Konstancji Tomickiej (R.Kal.157 k.499), a posag 1. 500 zł oprawił jej 1678 r. (ib.k.707v). Oboje małzonkowie kupili części we wsi Bogwiedze p. kal. 1683 r. za 1. 200 zł od Jana i Kazimierza Sadowskich (I.Kal.142 k.133v). Katarzyna zmarła w Kaliszu 18 X 1696 r. i została pochowana w kościele kanoników latereńskich (LM Sowina). Kazimierz nie żył już 1729 r. Córka ich Ewa, ochrzczona 25 IV 1677 r. (LB Sowina), żona 1-o v. Stanisłąwa Kiełczewskiego, 2-o v. w latach 1725-43 wdowa po Franciszku Koszutskim, występowała 1736 r. jako jedyna spadkobierczyni ojca i zobowiązała się sprzedać Dorocie B-ej, córce Mikołaja i Bielskiej, wdowie po Pigłowskim (zob. wyżej) części w Bogwiedzach zw. Sadowizna. kazimierz miał jednak zapewne i drugą córkę, widocznie wtedy już nie żyjącą, Helenę, która przed 12 XII 1716 r. poślubiła Tomasza Spasowskiego.
3. Wojciech, najstarszy syn Piotra i Szczawińskiej, nazwanej niewątpliwie przez pomyłkę Dorotą, występując w r. 1647 jako współspadkobierca swych wujów, ks. Walentego, kanonika chełmińskiego, archidiakona uniejowskiego i plebana toruńskiego, Jakuba i Jerzego Szczawińskich, kwitował swego ojca z sum i rzeczy po nich (I.Kal.113 s.386), ożenił się 1646 r. z Anną Modlibowską, córką Stefana i Anny z Szczepic Jezierskiej, która przed ślubem dostała zobowiązanie 3 III t. r. od przyszłego teścia zobowiązanie do oprawy 6. 000 zł posagu (I.Kal.112 s.190). Wojciech wydzierżawił w r. 1647 od małżonków Czeposkich wieś Dąbrowę (I.Kal.113 s.1105). W 1650 r. wraz z braćmi Janem, Stanisławem i Kazimierzem skwitowany został z 1. 000 zł przez stryjecznego brata Zygmunta (ib.116 s.1476). W r. 1677 wraz z bratem Kazimierzem zawarł kontrakt z Marcinem Pawłowskim (ib.138 s.244). Najprawdopodobniej identyczny z nim Wojciech, syn Piotra, który 1658 r. pozywał Wardęskich, dziedziców Kurówka (I.Kon.56 k.317, 318v). W r. 1659 wydzierżawił na lat trzy części Wardężyna od Mateusza Wardęskiego (ib.k.423). Jego żona kupiła 1663 r. od swej siostry Urszuli Janowskiej Dzierzbińskiej za 650 zł części w Wardężynie p. kon., zaś części Modlibogowic sprzedała za 3. 000 zł temu Dzierzbińskiemu (P.1425 k.172v, 175). W r. 1670 wraz z tą żoną części Wardężyna nabyte od Adama, Stanisława, Marianny zamężnej Parulowej i Zofii zamężnej Otuskiej, Szadokierskich, sprzedali za 4. 200 zł Janowi Dzierzbińskiemu, pisarzowi grodzkiemu gnieźnieńskiemu (R.Kal.15 k.156v). Wojciech 1685 r. cedował synowi Kazimierzowi pewne sumy (I.Kon.66 k.46), zaś wraz z żoną kwitował t. r. 3. 000 zł małżonków Tarchalskich (I.Kal.143 s.297).
Kazimierz, syn Wojciecha, spisał 1690 r. dożywocie z żoną Marianną Sieroszewską, córką Adama i Katarzyny Bielickiej (ib.146 s.224). W r. 1695 była już ona 2-o v. żoną Mikołaja Ostrowskiego (ib.152 s.452). Nie żyła 1733 r. Miał z nią syna Piotra i córkę Petronelę, która 1702 r. dostała zapis 1. 000 zł od swej ciotki Barbary z Bieleckich Malczewskiej (P.1142 I k.37). Żyła jeszcze jako panna 1733 r. (Kośc.317 s.455).
Piotr, syn Kazimierza i Sieroszewskiej, zapewne identyczny z Piotrem z Zaborowa, który 1729 r. wydzierżawił Cykowo p. kośc. od Anny z Kępowskich Bułhakowej (ib.316 s.136). Jego żoną była w latach 1727-43 Jadwiga Piotrowska, córka Stanisława (ib.322 k.50, 50v). Od Antoniego Umińskiego kupił 1741 r. Raczkowo p. gnieźn. za 26. 000 zł (P.1264 k.191v), ale 1743 r. odsprzedał Umińskiemu tę wieś za tęż sumę (P.1270 k.115v). Dostał 1758 r. zapis 100 zł w. od Jakuba Działyńskiego, wojewody malborskiego (G.115 k.37). Synami Piotra i Piotrowskiej byli: Stanisław Maciej, ur. w Kuczkowie, ochrzczony 20 II 1727 r. (LB Kuczków), Piotr, ur. w Cykowie, ochrzczony 15 VII 1731 r. (LB Ptaszkowo), Antoni i Marcin. Córki Piotra: Katarzyna Zofia, ur. w Raczkowie, ochrzczona 27 X 1743 r. (LB Raczkowo), Wiktoria (Wiktoria Łucja), ochrzcz. 28 XII 1738 r. (LB Kamieniec), w latach 1763-90 żona Jana Krzyżanowskiego, Marcjanna, niezamęzna w latch 1789-90 (G.115 k.7, 37; P.1367 k.95), Marianna, niezamężna 1763 r. (I.Kal.204/5 k.141v) i 1780 r., kiedy kwitowała brata Marcina (ib.220 k.413v).
Antoni z Zaborowa, syn Piotra i Piotrowskiej chyba identyczny z Janem Antonim, synem tychże rodzicoów, ochrzcz. 1 VI 1737 r. (LB Kamieniec), kwitował 1768 r. z 10 zł ciotecznego brata Józefa Piotrowskiego (G.100 k.319). Rodzonemu bratu Marcinowi cedował 1779 r. prawa spadkowe (P.1356 k.264). Nie żył 1789 r., kiedy jego syn Józef kwitował Michała Wołłowicza, ciwuna birżyniańskiego i jego żonę Mariannę z Działyńskich, z 50 zł w., oraz Antoniego Małachowskiego, wojewodę mazowieckiego, z takiejże sumy (G.115 k.7, 37).
Marcin, syn Piotra i Piotrowskiej, występował w latach 1763-90 (I.Kal.204/5 k.141v; P.1367 k.95). Może identyczny z nim Marcin, który 31 V 1779 r. zaślubił w Ostrorogu Franciszkę Olszewską z Młodaska. Był ów Marcin 1781 r. tenutariuszem Zakrzewka, 1798 r. posesorem Jełowca i żył jeszcze 1800 r. Córki ich: Józefa Konstancja Magdalena, ur. w Młodasku 12 IV 1780 r. (LB Bytyń), Barbara Marianna, ur. 5 XII 1781 r. (LB Duszniki), zaślubiona przed 25 III 1796 r. Wojciechowi Bogusławskiemu. Zob. tabl.1.
Z powyższymi nie dają się połączyć nawet w sposób hipotetyczny następujący B-cy, wśród których mogą być i nie Gryfici. Piotr dostał 1570 r. cesję wójtostwa w Stropiszynie od Marcina Kaczkowskiego (I.Kal.36 s.890). Zofia, żona Jana Szczawińskiego 1610 r. Zofia Tokarska, córka Jana, wdowa po Jakubie B., 1616 r. (I.Kal.82 s.866). Ks. Stanisław, kanonik uniejowski i pleban koniński 1619 r. (I.Kon.40 k.372). Zofia, nie żyjąca 1623 r., żona Rafała Jarochowskiego, nie żyjącego 1619 r. Leon, mąż Marianny Siąskiej 1635 r. (I.Kal.101 s.916), nie żyjącej 1669 r., miał syna Macieja, który 1666 r. mianował plenipotentów (ib.126 s.823), a kiedy został zamordowany, spadek po nim, jako po bezdzietnym, brała 1669 r. siostra Anna (ib.129 s.245). Zapewne ten sam Leon z Zaborowa, syn Hieronima i Zofii z Dobrzelowa, nie żyjących 1682 r., jako brat już zmarłych: Erazma, Cypriana i Stanisława, cedował sumę Brodzkiemu (ZTP 32 s.2442). Zofia z Zaborowa, żona 1-o v. Tomasza z Gaszyna Wierzchlejskiego, 2-o v. 1678 r. Kazimierza Goreckiego. Anna, benedyktynka poznańska, zmarła 3 VIII 1679 r. (Nekr. Benedyktynek pozn.). Stanisław, nie żyjący 1681 r., kiedy wdowa po nim, Jadwiga z Kwiatkowic, była już 2-o v. żoną Mikołaja Pawłowskiego. Syn ich Piotr (I.Kal.140 k.336). Andrzej z Zaborowa, w latach 1683-90 mąż Marianny Kwiatkowskiej, córki Jana, wdowy 1-o v. po Walentym Dąbrowskim (ZTP 33 s.439; I.Kal.146 s.313, 428). Anna, siostra rodzona Wojciecha z Zaborowa, żona 1685 r. Stanisłąwa Boguckiego (I.Kal.143 s.459). Helena (Elżbieta?), w r. 1690 żona Tomasza Bielczewskiego. Bartłomiej, syn szl. pana Mikołaja i Krystyny, ochrzczony w poznaniu 24 VIII 1692 r. (LB Fara).
Andrzej zaślubił przed r. 1700 Annę Zajączkowską, córkę Adama i Anny Dąmbskiej, która 1709 r. dostała zapis 2. 270 zł od Stefana Dunina (I.Kal.157 s.78). W latach 1700-11 mieszkał w Gorzupiu. Oboje nie żyli 1739 r. Ich dzieci tam urodzone: Marianna, ochrzczona 15 V 1700 r., Stanisław Marcin, ochrzczony 9 XI 1703 r., Agnieszka, ochrzczona w styczniu 1705 r. Franciszek, ochrzczony 14 IX 1711 r. (LB Kobierno). Ten ostatni w 1739 jako jedyny spadkobierca dziadków po matce (widocznie jego rodzeństwo już nie żyło) cedował sumy stryjeczno rodzonemu bratu Józefowi Aleksandrowi (zob. niżej). (G.97 k.358).
@tablica Bąkowscy h. Gryf 1.
Kazimierz z Zaborowa, rodzony brat powyższego Andrzeja, administrator (praefectus curiae) Chojna, zmarł 21 IV 1701 r. (LM Golejewko). Żoną jego była 1694 r. Eufrozyna Siemborska (z Szemborska), wdowa po Stefanie Domachowskim i po Józefie Rokickim (P.1128 X k.220v). Nie żyła już 1733 r. (Rel. Bydg. z r. 1733 k.164, 169). Ich dziećmi byli: Józef Aleksander, o którym niżej, Antoni, występujący 1733 r. (ib.), Teresa Łucja, ochrzczona 18 XII 1701 r. (LB Golejewko), w r. 1740 żona Stanislawa Borzysławskiego.
Józef Aleksander z Zaborowa, zwany najczęściej tylko drugim imieniem ur. ok. 1694 r., zaślubił 31 VIII 1726 Annę Mariannę Nasierowską (LC Lutogniew; G.98 k.652v), córkę Franciszka i Doroty Sulińskiej. Oprawił jej 1736 r. posag 4. 000 zł (P.1425 k.5; 1289 k.170). W latach 1726-42 trzymał zastawem Chamrzysko p. kal. od Andrzeja Korzbok Łąckiego (P.1267 k.22). W r. 1744 był posesorem Zdzarowitego. Nabył część wsi Żołcz p. gnieźn. od Jana Gadzickiego i 1749 r. skwitowany został z 200 zł przez jego żonę Zofię z Jezierskich (G.98 k.305v). Części w Żołczu Czapliczyźnie sprzedał 1772 r. za 500 zł zięciowi Józefowi Widlickiemu (G.100 k.463). Marianna Nasierowska żyła jeszcze 1763 r. (Wałcz 94 k.154), nie żyła 1772 r. Józef Aleksander umarł mając około 80 lat w Kawczynie 10 VIII 1774 r. (LM Marzenin). Jego dziećmi, zrodzonymi z Nasierowskiej, byli: Ignacy Zachariasz, o którym niżej, Łukasz Józef, ur. w Kobiernie, ochrzczony 15 X 1730 r. (LB Kobierno), Kalikst Onufry Andrzej, o którym niżej, Agnieszka, ur. w Chamrzysku, ochrzczona 21 I 1735 r., zmarła tamże 8 XI 1737 r., Katarzyna Julianna Filipina, ur. w Chamrzysku, ochrzczona 1 V 1738 r., Petronela, ur. 1741 r., zmarła mając pół roku 31 I 1742 r. (LB i LM Lubasz), Julianna Eufrozyna, ur. w Zdzarowitym, ochrzczona 22 III 1744 r. (LB Koszkowo), Zofia, zaślubiona 1-o v. 27 VI 1761 r. w Poznaniu Józefowi Widlickiemu, póżniejszemu burgrabiemu nakielskiemu, 2-o v. wyszła 8 I 1782 r. za Szymona Rumińskiego, burgrabiego bydgoskiego.
1. Ignacy Zachariasz, syn Józefa Aleksandra i Nasierowskiej, ur. w Kobiernie, ochrzczony 6 IX 1729 r. (LB Kobierno), zapewne identyczny z Ignacym, zamieszkałym w Brzustowni, który 20 II 1759 r. zaślubił prac. Agnieszkę Łętkowiankę (LC Książ). W r. 1762 był ekonomem w Wódkach, a 1763 r. chyba ten sam mieszkał w SWobiesierni. On też zapewne był Ignacym, leśniczym lasów konwentowych i umarł w Podklasztorzu mając lat 60 i został pochowany 5 X 1791 r. (LM Łęgowo). Córka Ignacego i Agnieszki, Marianna, ur. w Wódkach, ochrzczona 18 VII 1782 r. (B Grzybowo), pochowana 10 III 1763 r. (LB Jarząbkowo).
2. Kalikst Onufry Andrzej (używał drugiego imienia), syn Józefa Aleksandra i Niesiorowskiej, ur. w Chamrzysku, ochrzczony 2 XI 1733 r.(LB Lubasz), kupił 1753 r. od Jana Gadzickiego za 2. 000 zł część w Żołczu zw. Czapliczczyzna (P.1309 k.11). Posesor Kaweczyna, zaślubił 4 III 1764 r. Teresę Kurczewską, siostrę Stanisława, dzierżawcy Marzenina (LC Marzenin). Umarł 18 XI 1766 r., pochowany w Jarząbkowie (LM Jarząbkowo). Żona jego zmarła w r. 1806, mając lat 70, i pochowana 20 V (LM Września). Jego syn Klemens Onufry, ur. w Żołczu, ochrzczony 23 XI 1766 r., już po śmierci ojca (LB ib.) Czy nie identyczny z nim Onufry B., chrzestny 4 XII 1790 r. (LB Gniezno, Sw. Trójca). Zob. tabl.2.
@tablica: Bąkowscy h.Gryh 2.
Nie co do wszystkich, o których będę tu mówił, nam pewność, że byli Gryfitami. Kazimierz zaślubił 30 III 1693 r. Rozynę Rokicką z Lutogniemu (LC Krotoszyn). Antoni Andrzej i Marianna z Dobrzyńskich nie żyli już 1711 r., kiedy ich syn Michał z Zaborowa robował zawarty w Cerekwicy 17 XII 1710 r. kontrakt narzeczeński z Jakubem Bojanowskim, synem Andrzeja i Fidentiny Mycielskiej (Kośc.310 s.381). Ur. Jakub, sługa Deręgowskiego, posesora Witkowa, zmarł 26 IV 1716 r. (LM Witkowo). Ewa zaślubiła w Kuczkowie 7 II 1729 r. Wojciecha Dalickiego (LC Kuczków). Piotr z Zaborowa, dzierżawca Kamieńca, kwitował 1735 r. małżonków Pawłowskich, posesorów tej wsi, z 5. 600 zł (P.1240 k.225v). Jan, syn Wojciecha i Marianny, ur. w Brudzyniu, ochrzczony 26 VI 1735 r. (LB Janowiec).
Sebastian, ożeniony z Konstancją Rabicką, córką Stanisława i Anny Wysockiej, która owdowiawszy kwitowała 1736 r. Jana Kotarbskiego, poprzedniego, i Jana Skrzetuskiego, obecnego, dziedziców dóbr Bogwiedze (I.Kal.171/73 s.303). Nie zyla 1754 r., kiedy jako spadkobiercy obojga rodziców występowali synowie, antoni i Andrzej (ib.196/98 k.147v). Jan świadkował 1 VI 1739 r. (LC Łęki W.). Antoni żeniąc się z Katarzyną Nieniewską, córką Franciszka i Marianny Chociszewskiej, wdową po Piotrze Bogdańskim, jeszcze przed ślubem, w r. 1749, dostał od niej zapis (ib.190/95 k.108v). Nieniewska owdowiawszy powtórnie, była 3-o v. 1764 r. żoną Wawrzyńca Karchowskiego (ib.204/5 k.22), a 1773 r. zapisała 500 zł swemu przyszłemu czwartemu mężowi, Franciszkowi Prąckiemu (ib.209/13 k.26v). Sebastian i Rabicka mieli też córki: Mariannę, żonę 1-o v. Bartłomieja Rutkowskiego, 2-o v. Karola Wilkostowskiego, po którym wdową była w latach 1753-54, oraz Juliannę w r. 1754 żonę Janiszewskiego, i Brygidę, niezamężną 1754 r. (ib.196/98 k.147v).
Ur. Maksymilian, chrzestny w l. 1735-1738 (LB Lubiń). Sołtys we wsi Wyrzeka p. kośc. w latach 1741-56, z żony Magdaleny miał dzieci urodzone w Wyrzece: Józefa, ochrzczonego 16 II 1714 r., Mariannę, ochrzczoną 9 I 1743 r., Juliannę, ochrzczoną 16 II 1745 r., Filipa Antoniego, ochrzczonego 29 V 1747 r., Łukasza Maksymiliana, ochrzczonego 18 X 1749 r., Salomeę, ochrzczoną 11 XI 1751 r., Karola Benedykta, ur. 4 XI 1754 r. (LB Dalewo).
Ludwika, córka Józefa (Bękowskiego!) i Marianny, ur. w Krzycku W., ochrzczona z wody 20 VIII 1745 r. (D.Krzycko W.). Małżonkowie Andrzej i Agnieszka z Pniewskich, z Gałązek Mn., chrzcili 15 V 1761 r. syna Jana Nepomucena, który zmarł w tydzień potem (LB Droszew). Inny syn ich, Michał, mąż Zofii Swiejkowskiej, córki Sebastiana i Reginy Nowakowskiej, miał z niej synów: Bonawentórę Ignacego, ur. w Targoszycach 8 VII 1798 r., Józefa, ur. 1809 r., zmarłego tamże 14 X 1810 r. (LB i LM Wyganów) oraz córki: Helenę Joannę, ur. 18 VI 1800 r. (LB Kobylin), Zofię Nepomucenę, ur. tamże 15 V 1804 r., Juliannę, ur. 24 II 1806 r. (LB Wyganów). Anna z domu Ossowska, z Czechowa, pochowana 12 VIII 1762 r. (LM Jarząbkowo). Franciszek, plenipotent 1768 r. panny Marianny Wyrzyskiej (I.Kal.206/8 k.38v). Marianna, żona Franciszka Rutkowskiego, nie żyjącego 1786 r. Agnieszka zaślubiła w Sobótce 5 XI 1770 r. Marcina Laskowskiego. Panna Marianna z dworu starościny borzechowskiej zaślubiła w Kórniku 10 I 1770 r. Antoniego Ciszewskiego. Marianna z Gąsiorowskich zmarła w Żołczu mając ok. 60 lat 14 II 1771 r. (LM Jarząbkowo). Marcin, dworzanin w Dobrojewie, chrzestny 25 II 1775 r. (LB Ostroróg). Józef, koniuszy starościny borzechowskiej, zmarł 24 VI 1779 r., mając ok. 33 lata (LM Kórnik). Dorota, żona Tomasza Rzepeckiego. Oboje nie żyli 1775 r. Eufrozyna, żona Piotra Celestyna Dunina, podczaszego brzezińskiego. Oboje nie żyli 1786 r.
Apolinary, ur. ok. 1787 r., mąż w r. 1817 Marianny Józefy Piasczyńskiej ur. ok. 1795 r., ekonom w Wierzenicy, miał z niej następujące dzieci urodzone w Wierzenicy: Franciszka Andrzeja, ochrzczonego 3 X 1817 r., Antoninę, ur. 10 VI 1821 r., Juliannę Walerię, ur. 1 X 1822 r., Stanisława, ur. 24 VII 1824 r., Mariannę Zuzannę, ur. 21 XI 1825 r., Jana, ur. 25 V 1829 r. (LB Wierzenica). Siostrą Apolinarego była Tekla, żona Kowalskiego, dzierżawcy plebanii w Kazimierzu, zmarła tam mając ok. 25 lat, 31 I 1822 r.
Marianna, żona Wawrzyńca Czarneckiego, stolnika onowłodzkiego. Oboje nie żyli 1792 r. Julianna, panna, przyrodnia siostra ks. Józefa Broniewskiego, proboszcza w Kobylinie, umarła mając lat 19 26 VI 1793 r. (LM Kobylin). Marcin i jego żona chrzestni 5 IX 1796 r. (LB Ceradz Kośc.). Zapewne to ten sam Marcin chrzestny 26 XII 1798 r. (LB Iłowiec). Może ten sam Marcin, dzierżawca Zakrzewka, mąż Franciszki, umarł tam 25 IV 1805 r. (LM Duszniki). Józef i Franciszka, rodzice panny Józefy zmarłej 10 II 1798 r. (LM Iłowiec). Franciszek, dzierżawca Iłowca, chrzestny 15 VI 1799 r. (LB Iłowiec). Wiktoria, żona Jana Krzyżewskiego, zmarła w Wielopolu mając lat 70, 16 VI 1803 r.
Józef, dziedzic Czerlejna, zaślubił 18 VII 1803 r. Kunegundę Prądzyńską, córkę Wojciecha i Teresy z Poraskich, liczącą lat 24 (LC Słowno). Żyli oboje 21 IV 1831 r., a Kunegunda jeszcze 28 X 1833 r. Ich dzieci: Prowdencja Antonina, ur. w Czerlejewie 12 VI 1805 r. (LB Czerlejno), zaślubiona w Grodziszczku 20 VII 1836 r. Karolowi Kurnatowskiemu, Leokadia, ur. w Czerlejnie, ochrzczona 22 VI 1806 r. (LB Czerlejno), zaślubiona przed 21 IV 1831 r. Antoniemu Prądzyńskiemu, kapitanowi wojsk pol., dziedzicowi Biskupic, zmarła tam 26 I 1844 r. Jan Józef zaślubił w Grodzisku 9 II 1806 r. Anielę Dybysławską, córkę Marcina (LC Grodzisk). Ich syn Marcin, ur. w Grodzisku 8 XI 1806 r. (LB Grodzisk). Franciszek, chrzestny 1 X 1807 r. (LB Kępno). Kunegunda, podsędkowa średzka, z Biskupic, chrzestna 25 IV 1815 r. (LB Gułtowy). Józef, mający lat 30, świadkował 23 VIII 1818 r. (LC Pawłowo). Tekla przed 4 IV 1819 r. wyszła za ur. Chryzostoma Kowalskiego, ekonoma w Sowińcu. józef, były kapitan wojsk pol., dzierżawca Raduchowa, 1827 r. (LB Ołobok, LB Gostyczyna). Anna, chrzestna 23 IV 1845 r. (LB Sowina Kośc.). Józef, komisarz dworu w Otorowie, i Marianna z Brzezińskich żyjących jeszcze 1862 r. (LB Lussowo(, rodzice Stanisławy, która mając lat 21 poszła 19 VII 1859 r. w Otorowie za ur. Józefa Jachimowicza, ekonoma w Buszewku, potem dziedzica Kobylnik. Jan, komisarz dóbr w Chobienicach, nadrządca w Dakowach Mokrych, mąż Emilii Jachimowicz, cywilnie rozwiedzionej z Ostenem, miał z niej synów: Mieczysława Józefa, ur. w Chobienicach 19 III 1866 r., Władysława, ur. tamże 17 VII 1867 r., Bolesława, ur. w Dakowach Mokrych 25 IX 1869 r., oraz córkę Jadwigę, ur. w Chobienicach 31 VIII 1864 r. Mieczysława trzymał do chrztu 9 VII 1866 Józef B. ze Skotnik (LB Chobienice, LB Dakowy Mokre). Franciszek, rządca w Chobienicach, miał z żony Franciszki Niewiteckiej syna Mieczysława Mikołaja, ur. w Chobienicach 6 XII 1877 r. (LB Chobienice).
Dr Stanisław Józef Jakub Jaxa z Zaborowa, urzędnik prywatny i literat, z żony Stanisławy Dziedzicówny miał synów Aleksandra Stanisława Tadeusza, ur, 29 XI 1928 r. w Poznaniu (LB Sw. Marcin).
Nie wiem czy mogę zaliczyć do powyższych Franciaszka zmarłego 14 V 1904 r. w Gorzeninie, po którym pozostały wdowa i dzieci, oraz Józefa, dzierżawcę w Spławiu, zmarłego w Spławiu 13 V 1910 r., po którym pozostała wdowa, z domu Krzyanowska, syn i corka (Dz.P.). Ta Zofia umarła w Dzadkowie 20 VIII 1938 r., pochowana w Popowie-Ignacewie. Pozostał syn i zamężna córka (Dz.P.).
>Bąkowscy h. Ryś p. gdań., jednego pochodzenia z Jackowskimi. Pisali się czasem w XVII w., a zwłaszcza w XVIII w. Nostitzami, ale odmienny ich herb każe powątpiewać w ich identyczność z Nostitzami śląskimi.
Wilhelm, ożeniony z Elżbietą Cieplecką (Czaplewską?), wdową 1599 r. (N.164 k.125v), występującą 1603 r. z synem Aleksandrem. Prócz tego syna były córki: Dorota, żona 1-o v. 1600 r. Macieja z Łukowa Białośliwskiego, 2-o v. 1613 r. Daniela Boruckiego, Ertmuta, żona 1-ov. 1599 r. Ludwika z Wrzący Sokołowskiego, 2-o v. w latach 1609-11 Łukasza Klonowskiego.
Aleksander, syn Wilhelma, w r. 1608 pozywany przez Walentego Pomianowskiego o zabójstwo jego bratanka, Andrzeja Pomianowskiego (N.167 k.155). Maciej Chwaliszewski kwitował go 1609 r. z pretensji powstałych z racji zajazdu wsi Glisno (ib.k.441). Może identyczny z nim Aleksander, deputat na trybunał kor. z wojew. pomorskiego, ożeniony z Katarzyną Wiesicłowską, siostrą kasztelana elbląskiego, o którym pisze Niesiecki. Wedle tego autora ów Aleksander, pochowany wraz z żoną w toruńskim kościele Sw. Jana, miał mieć córki: Aleksandrę i Zofię Annę oraz synów: Ludwika i Jana Jgnacego. Ludwik, podwojewodzi malborski, i Jan Ignacy, dworzanin król., podpisali 1648 r. elekcję Jana Kazimierza. Wedle tego Niesieckiego synem Ludwika był zapewne Franciszek, występujący w r. 1673.
Jan Ignacy, ur. ok. 1615 r., kolejno dworzanin król., podwojewodzi chełmiński 1651 r., podkomorzy chełmiński 1657 r., sekretarz król. 1658 r., podskarbi ziem pruskich 10 IV 1662 r., wojewoda pomorski i star. skarszewski 8 III 1665 r., wojewoda malborski latem 1677 r., był w latach 1657-59 starostą rogozińskim. Otrzymał starostwo radzyńskie 8 VII 1662 r., dostał też 3 VI 1671 r. wraz z drugą żoną starostwo borzechowskie. Podskarbstwo złożył w czasie sejmu, w październiku 1679 r., umarł w grudniu 1679 r. w Gdańsku lub w Malborku (Boniecki; Czapl.; Pol.Sł.Biogr.). Zawarł 16 III 1646 r. układ małżeński o rękę Joanny Elżbiety z Sławianowa Czeszewskiej córki Wojciecha i Konstancji Dąbrowskiej. W myśl tego ukłądu oprawił jej 1649 r. posag 12. 000 zł (N.225 k.295). Żoną jego była już 1647 r. (Kc.129 k.279). Ta pierwsza żona pochowana została 27 VI 1662 r. w farze w Malborku zobowiązał się pod zakładem 2. 000 zł wobec ks. Teodora Kazimierza Słoneckiego, iż dotrzyma kontraktu względem wsi Czeszewo (N.185 k.75). Drugą żoną wojewody była Anna Konstancja Dönhoffówna, wdowa po Janie Kossie, wojewodzie chełmińskim, po pierwszym mężu dożywotnia posiadaczka starostwa brodnickiego (Czapl.). Umarła w 25 I 1685 r. w Żninie, przebywając tam w przejeździe (Rkps. Bibl. U. W.44). Z Czeszewskiej była córka, Katarzyna, w latach 1681-87 żona Stanisława Działyńskiego, kasztelana elbląskiego, oraz synowie: Stanisław Michał Jan i Jan Jacek, o którym niżej. W imieniu tych trojga dzieci wojewody, ich brat cioteczny Teodor Kazimierz Słonecki dał 1677 r. zobowiązanie Mariannie z Dembin wdowie Trzaskowskiej (Kc.131 k.637v).
1. Stanisław Michał Jan, czasem zwany Michałem Stanisławem, podkomorzy chełmiński 1678 r. i starosta borzechowski 1681 r. (Czapl.: Kc.132 k.99v), t. r. sprzedal pewne dobra swemu bratu ciotecznemu, Sebastianowi Sławianowskiemu (Kc.133 k.110). W r. 1683 kupił za 20. 000 zł od ks. Teodora Kazimierza Słoneckiego wsie Czeszewo, Brzyskorzystew i Dąbrówkę p. kcyń. (N.225 k.805v). Od ks. Kazimierza Pakosława Lanckorońskiego, kustosza kor. i proboszcza oświęcimskiego, kupił 1684 r. za 12. 500 zł Czerlino p. kcyń. (ib.k.822v) i t. r. dostał zobowiązanie od Piotra Golemowskiego i żony jego Wiktorii z Dembian sprzedaży części tamże za 35. 000 zł (Kc.132 k.296v). Czerlino sprzedał 1686 r. za 18. 000 zł Kazimierzowi Wałdowskiemu, burgrabiemu ziem. nakielskiemu (P.1112 VIII k.23v). Będąc sędzią deputatem z wojew. malborskiego na trybunał kor., w imieniu własnym i brata oraz siostry, sprzedał 1687 r. Sebastianowi Sławianowskiemu za 18. 000 zł Brzyskorzystew, a za 6. 600 zł części Dąbrówki (P.1113 V k.29, 70). Będąc spadkobierczynią wszystkich dóbr po matce i po bracie cioteczno rodzonym, ks. Słoneckim, filipinie, swe prawa do sumy Cerekwicy cedował 1696 r. Jakubowi Bojanowskiemu (P.1131 I k.64). Jego żoną była 1638 r. Anna Wiktoria Colonna de Fels (Kc.132 k.275), której 1684 r. dał swe dobra ruchome (N.186 k.217). Umarł w końcu r. 1702 (Czapl.)
2. Jan Jacek, drugi syn wojewody Jana Ignacego, występował w latach 1677-96. Wedle Niesieckiego miał mieć z żony Jackowskiej czterech lub pięciu synów, żyjących współcześnie z tym autorem. Z nich Józef, jezuita.
Niesiecki twierdzi, iż wspomniany wyżej Aleksander, ojciec wojewody Jana Ignacego, był bratem stryjecznym Jana, Piotra i Krzysztofa, braci między sobą rodzonych.
1. Jan, chorąży malborski 1615 r., starosta kiszewski 1616 r., zmarły 26 IV 1624 r., ożeniony z Dorotą Żalińską, córką Macieja, kasztelana dgańskiego, która posiadając dożywocie na tym starostwie, prawa do niego przeniosła na swego drugiego męża, Samuela Konarskiego, który umarł we wrześniiu 1641 r. jako wojewoda pomorski (Czapl.).
2. Piotr, poseł sejmowy 1613 r., 1828 r., 1631 r., za wszystkich trzech tych sejmów deputat na trybunał radomski, zmarły 1640 r. i pochowany w Łubawie, gdzie żona wystawiła mu pomnik. Miał potomstwo z pierwszą żoną, Działyńską, nie miał go z drugą, Izabelą Żalińską, córką Samuela, wojewody malborskiego, która 2-o v. 1646 r. była za Jakubem Narzymskim, chorążym płockim (ZTP 29 s.2374). Wedle Niesieckiego córka jego była za Jerzym Sartawskim, synem, jak przypuszca ów autor, miał być Mikołaj, sędzia ziemski malborski, zmarły 1668 r., ożeniony z Katarzyną Kalsztyn Stolińską, nie żyjącą 1691 r. Córką sędziego i Stolińskiej była Zofia, w latach 1684-91 żona Kazimierza z Słup Wałdowskiego, burgrabiego ziem. nakielskiego, który 1691 r. oprawił jej 10. 000 zł posagu (N.186 k.248; P.1121 IV k.83). Zofia nie żyła 1694 r. (P.1128 XI k.37v), a 1752 r. spadkobiercy jej byli jednocześnie sukcesorami zmarłej Anny B-ej, żony Piotra Mdzewskiego, podstolego płockiego, może drugiej córki sędziego Mikołaja (Kc.142 k.57).
3. Krzysztof, dworzanin król., podkomorzy pomorski 11 IV 1626 r., zmarł 7 VI 1633 r. (Czapl.), pochowany w Chełmnie. Ożeniony z Anną Radziejowską, wraz z którą otrzymał 1605 r. 40 łanów z lasów bielskich (Boniecki). Miał córkę Aleksandrę, żonę 1-o v. Mikołaja Czapskiego, 2-o v. w latach 1639-61 Remigiana (Eremiana) Dembińskiego, potem kasztelana rogozińskiego. Zob. tabl.
@tablica: Bąkowscy h. Ryś.
Nie łączą się z powyższymi: Barbara, żona 1605 r. Bartłomieja Ostromięckiego. Zofia, córka zmarłego Jerzego, żona 1632 r. Piotra Jabłonowskiego(N.66 k.292v). Zofia, żona 1725 r. Jana Antoniego Bystrama, 1728 r. podwojewodziego pomorskiego. Paweł, stolnik inowrocłwaski, nie żyjący już 1727 r., po którym z Zofii Bystramówny, syn Stefan, zmarły już wtedy, dziedzic Rucewka. Żoną jego była Apolinara Moszczeńska, córka Michała, kasztelana brzeskiego kujaw., zmarła bezdzietnie w Rucewku 10 IX 1774 r., w wieku lat 89, pochowana u reformatów w Łabiszynie (Z. Bydg. z r. 1727 k.64; Rel. Bydg. z r. 1735 k.46; G.100 k.648v; LM Lisewo). Joanna, żona Michała Donimirskiego. Oboje nie żyli 1755 r. Barbara Nostitzówna B., nie żyjąca 1763 r., żona Michała Garczyńskiego, asesora ziemskiego michałowskiego. Febronia Nostitzówna B., nie żyjąca 1765 r., żona Władysława Zawadzkiego, stolnika nowogrodzkiego, też już wtedy nie żyjącego.
>Bąkowscy ze wsi Bąk w p. i par. kcyń., dawnie zwanej też czasem Bąkowem. Bartłomiej z Bąkowa 1402 r. (G.1 k.17). Jaśko z żoną 1405 r. (Py.1 k.181) Wojciech B. 1402 r. (G.1 k.16) i 1415 r. (G.2 k.54). Tomislawa, wdowa po Wojciechu, matka Piotra i Jakuba 1434 r. (G.14 k.145v). Piotr i Wincenty 1430 r. (ib.k.95v). Piotra i Jakuba 1434 r. (G.14 k.145v). Piotr i Wincenty 1430 r. (ib.k.95v). Piotr 1432 r. (ib.k.76, 87) i 1434 r. (ib. k.142). Jakub B., nie żyjący w r. 1469, dał był na wsi Bąkowo oprawę posagu żonie swej Szczęsnej, bratanicy Mikołaja Starskiego. Tę oprawę ona teraz wyderkowała Andrzejowi z Domasławia (P.1385 k.35). Teodoryk cz. Dzietrzych został 1469 r. skwitowany z 200 grz. posagu swej zmarłej żony Tomisławy przez braci, Jana Grodzieckiego i Piotra Wyszyńskiego (G.20 k.187). T. r. żona jego Katarzyna i on sam zostali ugodzeni przez arbitrów z Dorotą żoną Andrzeja Dratowskiego o dobra Wierzchucino, Wyrza, Krąpiewo, Maławieś (G.8 k.11).
Wojciech na połowie swych części w Bąkowie, przypadających z działu z rodzonymi braćmi, oprawił 1487 r. posag 20 grz. żonie Małgorzacie (P.1387 k.84). Od rodzonego brata Jana nabył 1508 r. za 20 grz. jego części rodzicielskie w tej wsi. Chyba ten sam Jan jako współspadkobierca wuja Andrzeja Rzemieniewskiego dał 1527 r. zobowiązanie Wincentemu Młotkowskiemu rezygnowania mu za 30 zł swej części w Rzemieniewicach wraz z częścią przezysków na zalesiu (Kc.2 k.120v). Jako spadkobierca tego wuja występował i w r. 1528 (G.335a k.112v). Wojciech i jego żona Małgorzata nie żyli już 1531 r., kiedy ich syn Stefan na częściach Bąkowa, wolnych od oprawy matki, zapisał oprawę posagu 20 grz. żony swej Małgorzaty Podolskiej, córki Piotra (ib.k.145v). Jeszcze przedtym 1529 r. swoje części boru na granicy Rostrząbowa i Szczepis sprzedał za 100 zł w. Mikołajowi Malickiemu (ib.k.128) i odkupił to od niego za tęż sumę 1532 r. (ib.k.157). Tak zw. Bąkowskiemu Bór należący do Bąkowa sprzedał 1534 r. za 300 grz. Andrzejowi Radzickiemu z Potulina (ib.k.183v). Oboje z żoną występowali jeszcze 1542 r. (ib.k.279v). Szl. Stefan B., obywatel kcyński, otrzymał w r. 1542 zapis długu 10 grz. od Wojciecha Brodzińskiego, podwojewodziego i burgrabiego ziem. kcyńskiego (Kc.10 k.225). W r. 1545 Stefan B. dostał zapis długu 11 grz. od Elżbiety Swierczyńskiej, wdowy po Wojciechu Tupalskim (ib.k.292). Szl. i op. Dorota, siostra rodzona Stefana B., zapewne tego samego, żona op. Mikołaja Miedzewskiego, obywatela kcyńskiego, kwitowała w r. 1537 brata z dóbr rodzicielskich w Bąkowie (ib.k.59).
Stanisław, syn zmarłego Macieja, zobowiązał się w r. 1541 połowę w Bąku sprzedać za 400 zł Stefanowi Grudzińskiemu, chorążemu kaliskiemu (ib.k.176). Szl. Jakub B., mieszczanin kcyński, mąż szl. Małgorzaty Boboleckiej, córki Jakuba, która w r. 1562 kwitowała braci Bzowskich ze spadku po swym stryju Januszu Boboleckim (Kc.115 k.356v).
Stanisław ze wsi Bąk nie żył już 1583 r. kiedy występowała wdowa Anna Rogaczewska, córka Jerzego z p. kośc. (G.61 k.281; 274 k.231). Synowie ich: Andrzej, Wojciech i Stanislaw przeprowadzili 1598 r. dowód szlachectwa. Świadczyli im: stryj ich Adam Jezierski z Szczepic, bracia stryjeczni z linii ojczystej Maciej i Piotr Obodowscy (między sobą bracia rodzeni), oraz Jan Podolski, wszyscy z p. kcyń., bracia wujeczni z linii macierzystej: Wojciech Wydzierzewski z p. gnieźn. i Wojciech Konarski z p. nakiel. wreszcie brat przyrodni z tej samej matki - Łukasz Smuszewski (Kc.123 k.22). Nagana miała niewątpliwy związek z osiedleniem się tych B-ich w Kcyni. W r. 1598 występował Stanisław, rajca kcyński (ib.k.142). Może to właśnie jeden z braci? Ten sam zapewne Stanisław był 1628 r. plenipotentem Anny z Rogaczewa, owdowiałej Obodowskiej (czy matki swej?) oraz Michała Wyrzyskiego (N.176 k.53, 95v). W r. 1625 występował Stanisław. plenipotent panny Katarzyny Mrowińskiej z wojew. pomorskiego (Kc.19 k.144v). Wojciech, jeden z naganionych braci, jako spadkobierca matki Anny z Rogaczewskich był w r. 1603 pozywany przez Wojciecha Winieckiego (Kc.124 k.139). Może z nim identyczny szl. Wojciech, mąż w 1619 r. sł. Anny, której córka Katarzyna była wtedy żoną uczc. Hieronima Szkota, mieszczanina kcyńskiego (Kc.127 k.14v). Szl. Stanisław B., mieszczanin kcyński, nie żył już w r. 1590, kiedy występowała wdowa po nim uczc. Agnieszka "Bącka" (Kc.27 k.147v). Szl. i sł. Wawrzyniec, obywatel kcyński 1593 r. (Kc.k21 k.147v), zamordowany został t. r. lub w nastęnym przez szl. Jana Myszczyńskiego, b. obywatela Kcyni. Pozostała po nim wdowa, szl. i uczc. Jadwiga, oraz małoletni syn Paweł, występujący 1594 r. (ib.k.513v).
Nie wiem czy do powyższych zaliczyć można Jakuba, ożenionego 1651 r. z Małgorzatą Bobolecką, córką Jakuba? (P.903 k.728v).
>Bebancz. Herman i Henryk zw. Bebanczen oraz Ludekin zw. de Golcze otrzymali prawem feudalnym 1361 r. od Hermana von Werbenge, generalnego preceptora joanitów, zamek Machlin, wieś tejże nazwy oraz wsie Milakow i Bruczen (Wałcz 21 k.12v).
>Beck Karol Fryderyk (de Bek), dziedzic wsi Tworzymirki, nie żył już 1714 r., kiedy występowała wdowa Anna Elżbieta Musielwic (Mutschlinitz?) wraz ze swym synem Karolem, spisując w Tworzymirkach 7 IX kontrakt małżeński pod zakł. 1. 200 tal. ces. z Janem Jerzym Wojerzem o rękę córki Anny Heleny (Wsch.77 IX k.63). Teresa, żona Stanisłąwa Kamińskiego, zmarłego przed r. 1729. Jerzy von B., kapitan dragonów pruskich, z żony Katarzyny Fryderyki von Heinz u. Heinzenburg miał córkę Amelię, ur. 31 I 1767 r. (LB Lasocice, dyssyd.).
>Beder Elżbieta, żona 1737 r. Franciszka Łuby Oziemkowskiego
>Bedlińscy h. Wieniawa z Bedlena p. orłow. Boniecki zna jeszcze B-ich z Bedlna p. opoczyń. Leliwitów, ale wymienieni tutaj należą chyba do pierwszych. Janowi B. winna była w r. 1596 50 zł Dorota Sliwnicka, wdowa po Macieju Kurcewskim (I.Kal.63 k.584). Jan, syn szl. Jana z Kowalewka p. kal. i Anny, ochrzczony 6 VII 1608 r. (LB Skalmierzyce). Jan, nie żyjący 1611 r., kiedy wdowa Zofia Wojsławska, córka Macieja, dostała zapis od brata Jerzego (P.986 k.101). Dorota, córka szl. Jana i Marianny, ochrzczona w Gnieźnie 23 IX 1714 r. (LB Sw. Trójca). Szl. Marianna zmarła w Gnieźnie 12 I 1715 r., mając lat 30 (LM ib.). W r. 1721 w aktach grodzkich gnieźnieńskich mowa o już zmarłych małzonkach B-ich, ona z domu Cielmowska, córka Jana i Katarzyny Łubianki (G.94 k.148). Może to właśnie ci rodzice Doroty?
Tomasz chrzestny 29 VIII 1714 r. (LB Gniezno, Sw. Michał), mąż Doroty Radzieckiej, córki Michała i Katarzyny Hadziewiczówny, którą zaślubił w Gnieźnie 26 XI 1715 r. (LC Sw. Trójcy). T. r. dostała ona od ojca zapis 500 zł posagu (G.93 k.221). Oboje dostali 1721 r. od Mateusza Moszczeńskiego zobowiązanie względem sprzedaży dworku zw. Zaleszczyzna na przedmieściu Sw. Michała w Gnieźnie, na wójtostwie, za 1. 000 zł (G.94 k.138v). Dobra Zaleszczyzna sprzedali 14 X 1723 r. za 6. 000 zł Kazimierzowi Kaliszkowskiemu (ib.k.291v). W latach 1727-29 byli posesorami wsi Wygrozowo. Ich dzieci urodzone w Gnieźnie: córka zmarła w wieku lat czterech 15 IX 1718 r., Marianna, ochrzczona 20 VI 1716 r., Andrzej, ochrzczony 28 XI 1717 r., Wojciech, ochrzczony 4 III 1719 r., Rozalia, ochrzczona 26 VIII 1721 r., Regina, ochrzczona 26 IV 1723 r. (LM i LB Sw. Trójca), Józef, ur. w Małachowie Pańskim, ochrzczony 23 III 1725 r., Helena Katarzyna, ur. w Wygrozowie, ochrzczona 14 IV 1727 r., Małgorzata Helena, ur. tamże, ochrzczona 25 VIII 1728 r., Franciszek, ur. tamże, ochrzczony 11 XI 1729 r. (LB Witkowo). Córką tych małżonków była też niewątpliwie Marianna, która w Gnieźnie przed 21 X 1747 r. zaślubiła Jana Wierzbińskiego jak również Katarzyna. przed 26 VII 1749 r. wydana za Andrzeja Łapińskiego.
Stanisław, mąż 1774 r. Salomei Szteyten Mokierskiej, córki Wawrzyńca i Petroneli Pigłowskiej (P.1351 k.288). Był w latach 1775-76 plenipotentem owdowiałej teściowej (P.1352 k.293; 1353 k.317). Ich syn Erazm Piotr Celestyn, ochrzcz. 30 V 1774 r. (LB Opalenica)
>Bednarscy. Blizbor z Bednar w p. gnieźn. 1411 r. (G.1 k.73v). Niewątpliwie z innych Bednar z poza województ poznańskiego i kaliskiego wiedli się: Katarzyna, żona 1-o v. Jana Gorzyńskiego, 2-o v. 1652 r. Piotra Kłodzińskiego wyszła 3-o v. 16 IX 1659 r. za Marcina Ponińskiego. Jadwiga, żona Wojciecha Gorzeńskiego. Oboje nie żyli 1685 r. Szl. Wojciech umarł w Rąbiniu u Zbijewskich 25 IV 1688 r. (LM Rąbiń).
>Bedoński. Boniecki zna B-ich z Bedonia p. brzeziń. Łukasz procesował 1614 r. Swinarskich, posesorów sołectwa Kwisowo (dziś nieznane), należącego do Pietrzykowa w starostwie pyzdrskim (Py.137 k.65). Król 28 V 1621 r. zezwolił, by Łukasz scedował swe prawa do tego sołectwa Mikołajowi Chwałkowskiemu (M.K.165 k.378). Panna Katarzyna, mająca lat 48, zmarła w okolicach klasztoru w Obrze 10 XII 1779 r. (Obra, 360).
>Bekier Jan Zygmunt w imieniiu własnym i żony Reginy Hannikówny wydzierżawił 1683 r. od Teresy z Zdzarowskich, wdowy po Franciszku Zakrzewskim na trzy lata folwark Izbice i wieś Łaszczyn p. kośc. (Kośc.306 k.232, 232v). Magdalena, wdowa po Stefanie Białęskim 1785 r. Zob. Gockowscy.
>Bekierscy h. Jastrzębiec. Ur. Jan zmarł 12 XII 1726 r. (LM Lwówek). Józef Kazimierz Franciszek, syn Kazimierza i Zofii, ur. się w Wrześnicy i zastał ochrzczony 1 III 1749 r. Dziecko czteroletnie ur. Józefa z Wrześnicy zmarło 5 VI 1758 r. Dziecko dwuletnie tegoż zmarło 9 VI 1758 r. (LB i LM Dolsk).
>Bekiesz Władysław i Gabriel, synowie zmarłego Kaspra B. z Korniath, mocą dekretu trybunału lubelskiego, zapadłego w sprawie między nimi a Janem i Achacym Wielopolskim, dostali1581 r. od Anny, żony Jana Łaszcza, podkomorzego bełskiego, i Doroty, żony Piotra Potulickiego, wojewody płockiego, córek Stanisława Wielopolskiego z Gdowa, sióstr ich, dobra Kędzierzynka p. krak., po matce, zmarłej Zofii z Zakliczyna Wielopolskiej (N.215 k.285v, 286).
>Beklewski, zob. Bęklewski.
>Belanowscy. Szl. Grzegorz, syn i jedyny spadkobierca zmarłego Macieja, kwitował 1583 r. Cienieńskich z procesu o zapisane w grodzie sieradzkim 200 zł (I.Kal.495 s.322).
>Beleński, Beliński Wawrzyniec, w latach 1578-95 podstarości i burgrabia kaliski (R.Kal.5 k.7v). Otrzymał 16 II 1585 r. konsens królewski na wykupienie sołectwa we wsi Winiary starostwa kaliskiego z rąk Marcjana Mierzewskiego (M.K.133 k.90). Król 12 V 1589 r. nadał mu w dożywotnie użytkowanie las zw. Chochelna w starostwie sieradzkim (ib.k.384v). Żona jego, Elżbieta Starzechowska córka Bartłomieja, kwitowała 1578 r. Katarzynę z Bużenina, żonę Bartłomieja Biskupskiego Mruka (I.Kal.45 s.121), limitowała 1585 r. termin z Pawłem Potworowskim (I.Kal.51 s. 551). Wawrzyniec w r. 1582 został skwitowany przez Marcina Belińskiego, syna zmarłego Piotra B. z Gorzenina w p. sier. z 108 zł na poczet długu 362 zł (I.Kal.48 s.1165). T. r. zapis dany sobie w drodzie sieradzkim przez Benedykta Wiktorowskiego, kasztelana konarskiego, cedował Reginie Zawadilównie, wdowie po Bartłomieju Starzechowskim (ib.s.1069). Wawrzyniec ten wraz z innymi braćmi, Pawłem, Piotrem i Janem, brał spadek po zmarłym Klemensie B., rotmistrzu w zamku tykocińskim, i w imieniu własnym i tych braci cedował tenutę wsi Gorcze koło Tykocina Stefanowi Bielawskiemu staroście grodzieńskiemu. W r. 1584 został skwitowany z 450 zł, którymi poręczył ratyfikowanie owej cesji przez braci (I.Kal.50 s. 1167). Swą cała część Jankowską we wsi Korzenica p. kal.sprzedał 1594 r. Marcinowi Żerońskiemu, pisarzowi ziem. kaliskiemu (ib.6 k.815v). Temuż Żerońskiemu sprzedał 1595 r. wieś Wójcinko p. kal. (ib., luzy niepag. w końcu tomu). Umarł t. r. i wtedy jako wdowa występowała druga jego żona Zofia z Pękosławic (I.Kal.62 s.411). Marcin, syn zmarłego Piotra, a zapewne bratanek Wawrzyńca, kwitował go 1584 r. ze 100 zł zapisu danego kiedyś ojcu (I.Kal.50 s.682).
>Belęccy h. Krakwicz, zob. Krakwiczowie h. Własnego
>Belęccy, dawniej też Bylęccy h. Samson wyszli z Belęcina, dawniej Bylęcina w par. zbąskiej p. kośc. i byli odgałęzieniem Wattów z Kosiczyna, z której to wsi pisali się później dość często. Jednego gniazda z Samsonami-Wattami Kosickimi, Karchowskimi, Lutomskimi, Zakrzewskimi, Proskimi Skrzydlewskimi, w niektórych liniach przez długi czas nie ustalili ostatecznie nazwiska, używając aż po początek XVII w. powyższych nazwisk przemiennie. Zob. tedy wszystkie te hasła, a zwłaszcza Karchowskiech, wśród których nazwisko Belęcki jeszcze w XVII w. wysuwało się na pierwsze miejsce.
Mikołaj, Piotr i Jan, bracia rodzeni z Bylęcina. Z nich Mikołaj w l. 1437-53 procesował się z braćmi z Wolikowa (dziś Wolkowa) (Kośc.17 s.15, 808; 18 s.141; 19 k.194v, 195). W r. 1437 winien był przysięgać wobec stryja i bratanka Sepieńskich w sprawie o Chełkowo (ib.17 s.16). W r. 1438 oprawił posag 100 grz. żonie Katarzynie (P.1378 k.35v). Miał 1440 r. termin z ks. Tomaszem Strzempińskim, doktorem (Kośc.17 k.225). Wraz z braćmi miał w l. 1444-46 terminy z sędziną Katarzyną ze Zbąszynia (ib.s.424, 767, a 1449 r. wraz z nimi termin z Henrykiem z Borzysławia (Kośc.19 k.19). Już nie żył w r. 1459. Jego córki: Elżbieta, Agnieszka i Małgorzata. Między Elżbietą a Dzierżką z Gościchowa i Poszczykowa zapadł w r. 1450 dekret o połowy tych obu wsi (ib.k.68). Trzy siostry zostały 1459 r. obwieszczone ze strony braci z Wolikowa (ib.k.245v). T. r. jako siostry niedzielne z Kurska, Zamostowa i Kleszczewa miały termin z Jerzym Szczepankowskim (P.18 k.243). Agnieszka i Małgorzata 1464 r. płaciły z tych wsi winę temu Szczepkowskiemu (ib.19.k.39v). Agnieszka, bezpotomna, nie żyła już 1469 r. (Kośc.20 s.273), a Małgorzata była w l. 1466-1471 żoną Piotra Jabłonowskiego, zwanego Podrost (?), pisanego też z Bylęcina (ib.s.184, 273, 449). W r. 1471 sposobem wyderkafu sprzedała wieś Zamostowo z częścią młyna we wsi Kursko i wieś Kleszczewo za 40 zł Janowi Wstrudze (P.1385 k.108v). Trzecią część Bylęcina sprzedała w r. 1472 za 100 grz. Dobrogostowi Kosickiemu (ib.k.135v). Jako wdowa po Jabłonowskim kwitowała 1494 r. Hieronima, syna Macieja z Bnina wojewody poznańskiego, z 50 grz. legatowych przez wojewodę (P.856 k.64v). Piotr i Jan zeznali 1445 r. 67 grz. bratu Mikołajowi (Kośc.17 s. 570). Żona Piotra Jadwiga, córka Piotra z Nądni, miala w l. 1446-47 z Sędziwojem Watą z Łagówca (P.15 k.198; 17 k.25), a 1448 r. z Piotrem Oganką z Nądni (Kośc.18 s.177). Piotr tej żonie zobowiązał się w r. 1452 oprawić 50 grz. posagu i tyleż wiana (Kośc.19 k.175). Jan, trzeci z braci, dziedzic w Bylęcinie, nabył 1467 r. sposobem wyderkafu za 30 grz. od Michała i Oganka, byłych dziedziców z Chobienic, sołtysów we wsi Lutole Suche, trzy łany sołeckie we wsi Rozgozewiec w p. kośc. Jedznocześnie na trzeciej części Bylęcina oprawił 120 grz. posagu żonie swej Małgorzacie (P.1385 k.252v). W r. 1470 występował jako wuj Ann, żony Jana Zawadzkiego (P.1385 k.60v). Tę całą trzecią część Bylęcina sprzedał 1472 r. za 100 grz. Dobrogostowi Kosickiemu (ib.k.135v), a Małgorzata t. r. skasowała swoje tam prawa, zaspokojona z nich przez Dobrogosta Kosickiego (Kośc.20 s.626). Jan w r. 1475 nazwany "niegdy Bylędzkim" (P.855 k.22). Mikołajskładał 1475 r. 3 grz. opiekunom nieletnich dzieci Mikołaja z Kaliszkowic (I.Kal.2 k.320), ale 1476 r. tę sumę przyaresztowała przez woźnego żona jego Jadwiga Gniazdowska, działająca w imieniu własnych dzieci (ib.k.414). O 10 grz. jej posagu (była córka Pietrasza Gniazdowskiego) Mikołaj ugodził się 1478 r. z jej bratem Janem (ib.k.496). Szl. Wojciech B., mieszczanin grodziski, 1496 r. mąż Małgorzaty Więckowskiej (P.856 k.193).
Dobrogost Kosicki, wspomniany już nabywca 1472 r. trzeciej części Belęcina, był przedtym dziedzicem w Kosiczynie, Zakrzewku i Chlastawie. Począł zwać się B-im, żył jeszcze 1493 r., kiedy jego córka Anna, żona Michała Łazarza Dąbrowskiego, kwitowała go z dóbr ojczystych w Belęcinie, Kosiczynie i Zakrzewku (P.22 k.211). Żoną Dobrogosta była Anna, nie żyjąca w r. 1501. Miał z nią jeszcze córkę Katarzynę, która jako żona Jana Ujejskiego, kwitowała 1501 r. swych braci Stanisława, Wojciecha i Dobrogosta, dziedziców w Belęcinie i Chlastawie, oraz ze swej części posagu matki Anny (Kośc.231 k.91).
I. Stanisław B., najstarszy syn Dobrogosta i Anny, w r. 1503 zapisał 40 grz. długu bratu Dobrogostowi (P.861 k.51v). T. r. dał poręczenie bratu Wojciechowi Kosickiemu, iż uwolni od ciężarów całą wieś Zakrzewko p. kośc. sprzedaną temu bratu sposobem wyderkafu za 300 zł i 20 grz. (ib.k.109). Od tego brata dostał wówczas w dziale całą wieś Belęcin oraz dwa i pół łany w Kosiczynie, dając mu w zamian resztę Kosiczyna, całą wieś Zakrzewko oraz dopłatę 30 zł w. i 20 grzywien (P.1389 k.281v) Na połowie Belęcina oprawił 1503 r. posag 100 kop gr. żonie Małgorzacie Zawadzkiej (P.1389 k.265v) i ponowił to 1505 r. (P.1390 k.63). Od Mikołaja i Jana, braci z Kosiczyna, nabył 1506 r. za 60 grz. cztery łany osiadłe w tej wsi, z łąką, borami i ogrodem w Kosiczynie i Chlastawie (ib.k.85v). Na połowie Belęcina, wolnej od oprawy pierwszej żony, oprawił 1511 r. 100 grz. posagu drugiej żonie, Katarzynie, córce Andrzeja Gorzyckiego zw. Koźla (P.786 s.272). Tę oprawę ponowił 1512 r. (ib.s.331). T. r. od Andrzeja Skrzydlewskiego nabył drogą zamiany wieś Skrzydlewo i 5 ćwierci tamtejszego sołectwa w p. pozn., dając wzamian za to swe części w Kosiczynie i Chlastawie z dopłatą 5 grz. (P.1391 k.24). Trzecią część sołectwa w Skrzydlewie kupił w r. 1519 za 40 grz. od Andrzeja i Piotra, braci z Gorzenia (ib.k.44). Skrzydlewo p. pozn. i połowę stada owiec w Belęcinie dał 1520 r. w dożywocie za 100 grz. tej żonie (P.1392 k.335v). Zawarł z nią 1520 r. układ, zobowiązując ją do utrzymywania po jego śmierci córki jego z pierwszej żony, Katarzyny, która chora nie mogła wyść za mąż (A.A.95 k.34v). Nie mogła już 1526 r. (P.1393 k.112v). Katarzyna Gorzycka jako wdowa asystowała 1531 r. synowi Maciejowi, kiedy ten na Skrzydlewie sprzedał za 18 grz. półtora grz. czynszu rocznego wyderkowego ks. Andrzejowi, altaryście kościoła paraf. we Lwówku (ib.k.429v). Znamy trzy córki Stanisława (prócz wspomnianej już Katarzyny): Dorotę, żonę 1526 r. Mikołaja Strzeleckiego, Magdalenę, żonę 1-o v. Stanisława Bojanowskiego, nie żyjącego 1555 r., 2-o v. 1556 r. żonę Wincentego Buszewskiego, Małgorzatę, żonę w latach 1561-62 Stanisława Wojnowskiego. Synów Stanisław miał trzech: z pierwszej żony Jana, o którym niżej, z drugiej Zygmunta i Macieja, którzy 1531 r. procesowali starszego brata (Kośc.234 k.198v). O Zygmuncie nie wiem nic więcej, Maciej całą swą część z działu braterskiego w Belęcinie sposobem wyderkafu sprzedał 1533 r. za 200 zł Hieronimowi Gościejewskiemu (P.1393 k.576v). Żona jego Anna Buszewska, córka Piotra, sprzedała czwartą część Słopanowa W. 1545 r. za 800 grz. Hieronimowi Kobylnickiemu (P.1395 k.188). Oboje małżonkowie spisali dożywocie 1548 r. (ib.k.427v). Anna występowała jako wdowa 1574, kiedy swym synom Andrzejowi, Kasprowi i Maciejowi zobowiązała się dać na wieczność całe części w Otorowie i Oporowie w p. pozn., ci zaś synowie zobowiązali się wyposażyć swe siostry Małgorzatę, Annę, Magdalenę i Dorotę, dając każdej po 1. 000 zł posagu (P.923 k.259v, 262). Anna z Buszewskich żyła jeszcze 1578 r. (P.931 k.250v). Synowie: Kasper, Andrzej i Maciej kwitowali 1587 r. spadkobierców Wincentego Buszewskiego (P.948 k.134). Zwali się zrazu B-imi sive Skrzydlewskimi, potem to drugie nazwisko wysunęło się na plan pierwszy i w pokoleniach następnych uzyskało zdecydowaną przewagę, a z czasem wyłączność. Zob. Skrzydlewscy.
Jan, syn Stanisława i Małgorzaty Zawadzkiej, pozywał w r. 1528 swych przyrodnich braci Zygmunta i Macieja o wygnanie go z połowy Belęcina, na której to połowie miała oprawę jego matka (P.871 k.156v) na połowie części należnych mu z przyszłych działów z braćmi Zygmuntem i Maciejem w Belęcinie i Skrzydlewie, oprawił w r. 1530 posag 250 zł żonie Zofii Krzyszkowskiej, córce Stanisława (P.1393 k.347). Od Jana Przetockiego nabył 1538 r. sołectwo w Gralewie p. pozn. za 200 grz. (P.1394 k.216v). W r. 1539 przeprowadził dzieląc się dobrami ze szwagrami Mikołajem i Wacławem Krzyszkowskimi wymianę pewnych części w Gralewie w p. pozn. (P.1391 k.102v). Części w Gralewie kupił 1543 r. za 200 grz. od Wacława Krzyszkowskiego (P.1395 k.40v), a 1544 r. za 200 grz. od Mikołaja Krzyszkowskiego (ib.k.155v). Od Mikołaja Mnińskiego dostał 1547 r. części łoziska zw. Młynisko w tejże wsi (ib.k.364v) i t. r. dostał od tegoż takież łozisko we wsi Tuczępy (ib.k.397v). Ostatni raz występował 1558 r., kiedy kwitowała go z dóbr rodzicielskich córka Agnieszka Gorzycka (P.899 k.475v). W r. 1561 wdowę po nim kwitował z 100 zł Marcin Gorzycki (P.903 k.467v). Jan miał córki: Agnieszkę, żonę 1-o v. 1558 r. Bodzanty Gorzyckiego, 2-o v. zaślubiła 1562 r. Baltazara Powodowskiego, Dorotę, żonę 1574 r. Wojciecha Gorzyckiego (Gorzuchowskiego?), Małgorzatę, żonę 1-o v. 1574 r. Abrahama Zadorskiego, 2-o v. 1584 r. Sebastiana Krajewskiego. Synów było czterech: Jan, Maciej, Baltazar i Wojciech.
1. Jan, syn Jana i Krzyszkowskiej, opat cystersów w Obrze, 1554 r. (MRPS V nr 7149) w r. 1562 wraz z braćmi skwitowany z 150 grz. przez Macieja Proskiego (Kośc.241 k.16v). Braciom Maciejowi, Baltazarowi i Wojciechowi dał w r. 1577 swe dobra ojczyste i macierzyste (P.929 k.805v). Zmarł 3 VII 1606 r. (Nakr. cystersów w Wągrowcu). Wedle nekrologu Bledzewskiego miał umrzeć 2 V (Bledzew, 185).
2. Maciej, drugi syn Jana i Krzyszkowskiej, zapisał 1561 r. dług 100 zł Annie z Krzyszkowskiej Lipnickiej (P.903 k.172v). Wedle ugody działowej przeprowadzonej z braćmi otrzymał połowę Gralewa w p. kośc. z dopłatą 1. 000 zł (P.929 k.805v). Na połowie Gralewa oprawił 1577 r. posag 200 zł żonie Annie Bukowieckiej (P.1398 k.744v). Dostał 1585 r. zapis długu 220 zł od małżonkow Gogolińskich (P.944 k.451v). nie żył 1590 r., kiedy wdowa dała zobowiązanie pewne Kasprowi Skrzydlewskiemu sive B-mu (P.954 k.585v). Żyła jeszcze w r. 1609 (P.982 k.4670, nie żyła 1618 r. (P.1000 k.15). Córki Macieja: Małgorzata, wydana 1600 r. krótko po 29 I, za Stanisława Mikołajewskiego, była 2-o v. 1607 r. żoną Wojciecha Mycielskiego, Katarzyna, żona 1613 r. Władysława Mycielskiego. Synowie: Dobrogost, Jan, Mikołaj i Maciej, zostali skwitowani po śmierci ojca, 1590 r., z 122 zł długu przez Broniewskich (P.153 k.276). Mikołaj nie żył już zapewne 1595 r., bo wtedy tylko trzech pozostałych, jako dziedziców Gralewa, dotyczy pokwitowanie z 50 zl wydane przez Wolfganga Ostereicha (P.964 k.1299v). O Dobrogoście nie wiem nic więcej. Maciej, zob. niżej. Jan w r. 1609 nabywca praw od brata Macieja intromitowany do wsi Chycino, dziedziczonej zmarłego Abrahama Bukowieckiego, mocą dekretu w sprawie przeciwko synom zmarłego Jana Bukowieckiego (P.143 k.649). Części w Gralewie, spadle po ojcu i kupione od brata Macieja, sprzedał 1613 r. sposobem wyderkafu za 3. 000 zł Krzysztofowi Sczanieckiemu i jego żonie Annie Kalkreuter (P.1408 k.613). Bratu Maciejowi sprzedał t. r. 4-ą część łanów osiadłych w tej wsi za 1. 000 grz. (ib.k.639). Części we wsi Lubiekowo, spadłe po rodzonym stryju Wojciechu, sprzedał 1620 r. za 6. 500 zł bratu Maciejowi (P.1412 k.534v). Siostrze Małgorzacie Mycielskiej zapisał 1621 r. dług 1. 000 zł (P.1007 k.280). Bezpotomny, nie żył już 1623 r. (P.1018 k.831).
Maciej z Kosiczyna, najmłodszy syn Macieja i Bukowieckiej, zapisał 1610 r. dług 90 zł Wojciechowi Mycielskiemu (G.70 k.410), części w Gralewie i folw. w Dąbrówce sprzedał 1613 r. za 2. 850 zł bratu Janowi (P.1408 k.609). Czwartą część łanu osiadłego "Korczyńskiego" w tej wsi, kupioną od brata, odsprzedał mu 1614 r. (P.1409 k.158v). Ożeniony z Potencjanną z Grajewa Brezianką, córką Ernesta i Barbary Szenechówny 1 X 1619 r., krótko przed ślubem oprawił jej posag 13. 000 zł na połowie wsi swej Lubiekowo w p. pozn. (P.761 k.32), otrzymał od teściowej 1620 r. użytkowanie łąk Wielkiej i Małej w Krobielewie (P.1412 k.430). Jako spadkobierca brata Jana, skwitowany został w r. 1621 przez konwent poznańskich Dominikanów z długów jego, a Lubiekowo w p. pozn. zastawił za 5. 500 zł wdowie po tym bracie, Zofii z Wielżyńskich (P.1007 k.278, 278v). Części w Gralewie sprzedał 1622 r. za 8. 350 zł Adamowi Swinarskiemu, cześnikowi kaliskiemu (P.1413 k.330v). Lubiekowo sprzedał 1622 r. za 32. 600 zł teściowej, broniąc jednocześnie tę wieś od niej sposobem wyderkafu za 25. 000 zł (ib.k.643v, 659). W r. 1623 za tęż samą sumę 32. 000 zł odkupił Lubiekowo (P.1414 k.6). Części w Bukowcu p. pozn. kupił 1623 r. za 8. 000 zł od Jana Szlichtinka (ib.k.162v). T. r. tę wieś, kupioną od Abrahama Sczanieckiego, sprzedal temuż Sczanieckiemu sposobem wyderkafu za 10. 000 zł (ib.k.202). Kupił też t. r. Ordzino p. pozn. za 22. 000 zł od Lidii z Baranowa, wdowy po Andrzeju Krzyszkowskim (ib.k.471v). Jako jedyny spadkobierca stryjecznego brata Stanisława, cedował 1624 r. sumy z dóbr Gaj i Stramice Zofii z Sielca Obornickiej (Kc.19 k.352v). Od Jerzego Szlichtinka z Gorzyc kupił 1624 r. za 3. 300 zł części w Głusku p. pozn. i folw. Karczewki (ib.k.1171v). Inne części w Dłusku i części wsi Hersztop kupił 1625 r. za 20. 200 zł od Wojciecha Rosnowskiego (P.1415 k.144v). T. r. sprzedał Ordzino za 31. 000 zł Janowi Sczanieckiemu (ib.k.154v). Kupił 1626 r. połowę Belęcina za 12. 000 zł od Andrzeja Kurnatowskiego (ib.k.334v). Belęcino sprzedał 1629 r. za 37. 000 zł Mikołajowi Chłapowskiemu (P.1416 k.340v). Nie żył 1634 r. (ZTP 28a s.2917). Owdowiała Potencanna z Brezów dostała 1635 r. zapis długu 2. 000 zł od swej matki, 2-o v. żony Stanisława Żegockiego (I.Kon.48 k.884). Potencjanna wyszła 2-o v. w r. 1636, krótko po 26 I za Władysława Grudzińskiego (I.Kal.1033 k.28v), który 1636 r. oprawił jej 12. 000 zł posagu (P.1418 k.617v). W r. 1647 wraz ze swymi synami z pierwszego męża: Krzysztofem, Andrzejem, Wojciechem i Dobrogostem, występowała jako współdziedziczka Hersztopu i Dłuska (P.172 k.169v). W r. 1657 już jako wdowa i po drugim mężu, cedowała sumę 4. 000 zł synowi Dobrogostowi (G.82 k.1228). Nie żyła 1662 r.
1) Krzysztof, najstarszy syn Macieja i Brezianki, występował 1634 r. jako małoletni wraz z braćmi Andrzejem, Wojciechem i Dobrogostem pod opieką matki, Potencjanny Brezianki, i Stanisława Skrzydlewskiego sive B-go (ZTP 28a s. 2917). Z tymiż braćmi występował w r. 1640 przeciwko Urszuli z Szlichtinków Broniewskiej w sprawie wygerkowej sprzedaży ich dóbr Lubiekowo, Hersztop i Dłusko. Wyderkowali te wsie Broniewskiej ich opiekunowie w r. 1637 za sumę 26. 000 zł, celem spłacenia posagu ich matki (P.165 k.226; 1419 k.169). Wraz z braćmi, wobec obciążenia Bukowca długami ojcowskimi (25. 000 zł), swoją i ich połowę w tej wsi sprzedał 1641 r. za 32. 000 zł Jerzemu Unrugowi (P.1420 k.734). Na połowie należnych sobie z działu braterskiego części w Lubiekowie, Hersztopie i Dłusku oraz Karczewkach oprawił t. r. posag 13. 000 zł żonie swej Jadwidze z Wierzbna Pawłowskiej, córce Bartłomieja (ib.k.541), a ona sprzedała wtedy Janowi Gorzyckiemu połowę miasta Stęszewa i przyległych wsi, odziedziczone po swym ojcu, za 9. 000 zł, oraz dobra spadłe po stryju Janie Pawłowskim za 4. 000 zł (ib.k.543, 344v). Od Adama Gruszczyńskiego kupił 1643 r. za 18. 000 zł części Wierzbna i Brzezna (P.1421 k.132). Z braćmi Andrzejem i Wojciechem części w Lubikowie, Hersztopie, Dłusku i Karczewkach sprzedali 1645 r. za 89. 250 zł Pawłowi Gembickiemu, kasztelanowi santockiemu (P.1422 k.361). Przeniósł wtedy posag żony na połowę części Wierzbna i Brzezna p. pozn. (ib.k.384v). T. r. kupił za 700 zł od Jana Gorzyckiego dwór w Poznaniu na przedmieściu Gąski (ib.k.70). W r. 1647 żył jeszcze (Wałcz 82 k.199), nie żył już 1649 r, kiedy wdowa kwitowała z długów swych siostrzeńców i siostrzenice Gorzyckich (P.1060 k.929v). Pawłowska była 2-o v. 1653 r. żoną Świętosława Gorzyńskiego, z którym spisała wtedy dożywocie (P.1066 k.108). Żyła jeszcze 1672 r. (P.199 k.205). Dziećmi Krzysztofa i Pawłowskiej byli: Władysław, o którym niżej, Anna i Marianna. Opiekunowie ich, stryjowie Andrzej, Wojciech i Dobrogost, sprzedali 1649 r. ich części w Wierzbnie i Brzeznie za 14. 400 zł Kasprowi Wierzbińskiemu (P.1424 k.678v). Z córek, Marianna była 1-o v. 1672 r. żoną Jakuba Cieleckiego, zrazu miecznika poznańskiego, w końcu kasztelana kamieńskiego, 2-o v. w latach 1695-99 żona Wojciecha Żegockiego.
Władysław, syn Krzysztofa i Pawłowskiej, kwitował 1660 r. z opieki stryja Dobrogosta (Wałcz 41 k.8). W dziale po babce Potencjannie Breziance wziął wraz ze swą siostrą 1663 r. Starężynko (Kc.130 k.390). W r. 1665 oprawił 10. 000 zl posagu żonie swej Teresie Kurnatowskiej, córce Adama i Zofii Boboleckiej (P.1425 k.829v). W r. 1669 Wierzbno i Brzezno sprzedał spadkobiercom Kaspra Wierzbińskiego czyli raczej utwierdził już tylko transakcję z r. 1649 dokonaną przez swych opiekunów (P.196 k.36). Od Jana Boguckiego kupił w r. 1670 za 25. 200 zł Napruszewo w p. gnieźn. (P.1868 IX k.108). Żył jeszcze 1676 r., kiedy jego żona kwitowała swą matkę (Kc.131 k.580), nie żył 1678 r. (P.1113 II k.64v). Teresa była 2-o v. żoną Chryzostoma Koczorowskiego, który jej 1679 r. oprawił 10. 000 zł posagu (P.1429 k.518). Wdowa 1692 r., nie żyła już 1717 r. Dzieci Władysława z niej zrodzone: Adam i Tomasz, o których niżej, Jadwiga, żona 1692 r. Tomasza Koczorowskiego.
(1) Adam, starszy syn Władysława i Kurnatowskiej. W imieniu tego Adama i młodszego Tomasza bracia stryjeczni ich zmarłego ojca dobra ich dziedziczne Napruszewo p. gnieźn. sprzedali 1679 r. za 35. 000 zł ojczymowi ich Kaoczorowskiemu (P.1429 k.513). Żona Adama, Konstancja Orzelska, kwitowała 1688 r. z 3. 000 zł posagu swego brata Aleksandra (Kc.132 k.510v). Adam nie żył już 1691 r. (ib.k.579, 598), a Konstancja była 2-o v. żoną Franciszka Goryszewskiego, nie żyjącego już 1694 r. (P.1128 XI k.43), zaś 3-o v. 1712 r. żoną Swiętosława Tomickiego (Kc.134 k.109v). Żyła jeszcze 1715 r. Córki Adama i Orzelskiej, Katarzyna i Anna, dostały 1699 r. zapis 4. 000 zł od Stanislawa Rokossowskiego (N.192 s.271). Katarzyna zaślubiła przed 30 IX 1708 r. Jana Tomickiego, Anna była 1721 r. żoną Kaspra Wyganowskiego, nie żyła już 1765 r.
(2) Tomasz Watta z Kosiczyna, młodszy syn Władysława i Kurnatowskiej pozostawał 1691 r. jeszcze pod opieką stryja Chryzostoma i wraz z siostrą i bratannicami po Adamie był posesorem Starężynka (Kc.132 k.597, 598). Posesor Napruszewa 1715 r. (P.1149 II k.182v), dziedzic tej wsi 1719 r., zabezpieczył żonie swej Mariannie Turniance, córce Jana Henryka i Katarzyny Konstancji Kościeleckiej, sumę 4. 000 zł na poczet jej posagu (P.1163 k.191). Turnianka 1722 r. była dziedziczką połowy Posługowa (P.1189 k.27). Tomasz żył jeszcze 1725 r. (ZTP 44 k.323), nie żył zaś 1727 r. kiedy wdowa w imieniu swoim oraz dzieci swych małoletnich: Antoniego, Jana, Władysława, Anny i Marianny, kwitowała się nawzajem z procesu z Koczorowskimi, przyrodnimi brćmi męża. T. r. kwitowała swąmatkę z 4. 000 zł ze swych dóbr rodzicielskich (P.1210 II k.70). Jako owdowiała posesorka Napruszewa występowała 1728 r. (G.96 k.77v). W r. 1730 15 III, mając 3-o v. wyjść za Józefa Malczewskiego, dostała zapis 1. 000 zł od swej matki, w powtórnym zamęściu żony Antoniego Wyganowskiego (ib.k.200). Tr. Józef Malczewski w imieniu swej żony oraz nieletnich pasierbów: Antoniego, Jana, Władysława i Joanny (!) zawierał kompromis z Wyganowskimi i Rutkowskimi (ub.k.233). Pani Marianna, owdowiawszy i po drugim mężu, żyła jeszcze 1769 r., kiedy cedowała pewne sumy synowi Janowi B-mu (G.100 k.242v). Z dzieci Tomasza i Turnianki, o Antonim i Janie, zob. niżej, o Władysławie Janie wiem to tylko, iż ur. się w Kuszewie, został ochrzczony 14 VII 1721 r. (LB Popowo). Był jeszcze jeden syn, zapewne w r. 1727 nie żyjący, bowiem wtedy nie wymieniony, Wojciech Franciszek, ur. też w Kuszewie, ochrzczony 14 IV 1720 r. (ib.). O córkach, Annie i Mariannie, prócz wzmianki pod r. 1727, nie wiem nic więcej.
a. Antoni (Antoni Wojciech) Watta, syn Tomasza i Turnianki ochrzcz. 24 IV 1718 r. (LB Panienka), jako plenipotent matki kwitował 1735 r. Katarzynę z Goslawskich Malczewską (P.1241 k.80v). Wraz z bratem Janem sprzedali Napruszewo 1738 r. za 33. 000 zł Gabrielowi i Katarzynie z Bieńkowskich Bułakowskim (G.97 k.314). Wr. 1742 spisał z Baltazarem i Antonim Ryszewskimi kontrakt o nabycie od nich wsi Kościeszki, ale w r. 1753 zawarł układ z Pawłem i Józefatą z Malczewskich Krzymuskimi cedując im swe prawa do tej wsi (I.Kon.78 s.684). Został potem księdzem i był proboszczem żernickim. W r. 1768 jako spadkobierca brata Jana, proces z Teofilem Rozdrażewskim, dotyczący pewnych odziedziczonych po bracie pretensji, cedował Józefowi Łubowskiemu (G.100 k.297; Kc.147 k.229v). Żył jeszcze 1775 r. (G.102 k.25v).
b. Jan Watta, drugi syn Tomasza i Turnianki, skwitowany 1728 r. wraz z bratem Władysławem i siostrami Anną i Marianną przez Tomasza Boruckiego z 5. 000 zł, pochodzących z kontraktu zastawnego, zawartego z ich ojcem w r. 1724 (G.96 k.89). Żył jeszcze 1767 r., kiedy dostał od matki cesję pewnej sumy (G.100 k.242v). Nie żył 1768 r., a spadek po nim, jako po bezpotomnym, brał brat ks. Antoni. Jan był towarzyszem chorągwi usarskiej Mostowskiego, wojewody mazowieckiego (ib.k.297). Jego żoną była 1753 r. Marianna Malechowska, córka Kazomierza, kasztelana kaliskiego, i Franciszki Strzeleckiej, rozwiedziona z Teofilem Rozdrażewskim (Kc.142 k.105; Kośc.337 k.61), dziedziczka Urbanowa St. i N., które to wsie wydzierżawiła 1763 r. na 3 lata za 6. 666 zł Janowi z Drewnowa Lipskiemu, miecznikowi i sędziemu surogatorowi kaliskiemu (G.100 k.11). Konsystorz poznański uznał rozwód jej z pierwszym mężem za nieważny, a tym samym unieważnił jej drugie małżeństwo i nakazał wrócić do Rozdrażewskiego. W r. 1778 mianowała plenipotentem swego zięcia Ludwika Polewskigo, męża córki Rozdrażewskiej (Kośc.333 k.145). W r. 1784 St. i N. Urbanowo sprzedała za 140. 000 zł Wojciechowi Dramińskiemu (Kośc.334 k.293, 293v). Pozostała tam jednak jej suma posagowa 116. 714 zł i w r. 1789 była zastawną posesorką tych wsi (Kośc.335 k.257). Umarła w Urbanowie 7 I 1792 r. i pochowana u Reformatów w Woźnikach (LM Opalenica).
2) Andrzej, drugi syn Macieja i Brezianki, kupił 1645 r. za 9. 000 zl części Wojnowa p. pozn. od Marianny Dąmbskiej, żony Kazimierza Krzywosądeckiego (P.1412 k.302). W r. 1649 wraz z braćmi, Wojciechem i Dobrogostem, działał jako współopiekun dzieci zmarłego Krzysztofa (P.1424 k.678v). Zawarł kontrakt 1651 r. sprzedarzy Wojnowa za 11. 000 zł ze Stanisławem Sławieńskim (P.1063 k.1145). Zdaje się, iż nie nabrał on jednak mocy prawnej, bowiem już w r. 1652 Andrzej uzyskał zobowiązanie od Doroty z Dąmbskich Krzywosądzkiej, sprzedania sobie części w tej wsi za 2. 000 zł (P.1065 k.569). T. r. w imieniu własnym i braci Wojciecha i Dobrogosta, pełniących wraz z nim opiekę nad dziećmi brata Krzysztofa, cedował Janowi Skrzydlewskiemu układ o Wierzbno i Brzezno, zawarty pod zakładem 14. 400 zł z Kasprem Wierzbińskim (ib.s.1406). Dostał 1652 r. zapis 6. 000 zł od Aleksandra Skoroszewskiego jako posag za jego córką, a swoją żoną przyszłą Krystyną Skoroszewską (Kc.130 k.41v; P.1257 k.122). Ta Krystyna, ur. z Jadwigi Rolanki Bratuskiej, już jako żona Andrzeja, t. r. kwitowała ojca z dóbr rodzicielskich (Kc.130 k.65). Żył jeszcze 1653 r. (G.82 k.830v), nie żył w r. 1657, kiedy Krystyna Skoroszewska, jako wdowa, wydzierżawiła na 3 lata połowę Wojnowa Jerzemu Krzyszkowskiemu (P.1069 k.3). W r. 1663 r. była już 2-o v. za Janem Młodziejewskim (Kc.130 k.350v).Oboje Młodziejewscy żyli jeszcze 1686 r. (P.1112 VII k.21). Córki Andrzeja i Skoroszewskiej, Anna i Jadwiga, wzięły 1663 r. w dziale spadku po babce ojczystej Potencjannie Breziance Niemczynko (Kc.130 k.390). Anna żyła jeszcze 1669 r., zmarła krótko przed r. 1672 lub w t. r., niezamężna. Jadwiga, ur. ok. 1654 r., w latach 1674-1700 była żoną Jana Mańkowskiego (P.1426 k.965; 1139 VIII k.51v).
3) Wojciech, trzeci syn Macieja i Brezianki, małoletni 1641 r. (P.1420 k.734), oprawił 1642 r. na połowie części wsi Lubiekowo, Hersztop i Dłusko oraz Karczewki, przypadających sobie z działów braterskich, posag 6. 000 zł żonie Mariannie Mycielskiej, córce Chryzostoma, skarbnika poznańskiego (ib.k.789). W r. 1647 skasował swą oprawę (P.1056 k.320v), a mąż t. r. oprawił jej ponownie posag w wysokości 8. 000 zł (P.1423 k.86v). Dla swych dzieci zrodzonych z Mycielskiej, mianował 1655 opiekę, do której weszła matka Potencjanna (P.1068 k.84v). Nie żyła już 31 VIII 1663 r., kiedy wdowa po niim w dziale dóbr po zmarłej teściowej Potencjannie Breziance imieniem swych dzieci wzięła Rakowo i połowę dworu starego zw. Wielkim w Niemczynie (Kc.130 k.390). W r. 1673 występowała jako pani oprawna na Rakowie (P.1426 k.315). Żyła jeszcze 1687 r., kiedy ją i Chryzostoma, syna jej, kwitowali Koczorowscy (P.1134 V k.100). Dziećmi Wojciecha i Mycielskij byli: Chryzostom, o którym niżej, Mikołaj wspomniany w latach 1663-64 (G.84 k.99v; Kc.130 k.388v), nie żyjący 1701 r. (ZTP 38 k.541v), Franciszek, o którym niżej, i Marianna wspomniana 1663 r. (G.84 k.99v), zapewne identyczna z Marianną, nie żyjącą 1698 r., żoną Jana Kotarskiego.
(1) Chryzostom Wacław z Kosieczyna Watta, najstarszy syn Wojciecha i Mycielskiej, ożeniony z Zofią Moszczeńską, córką Stanisława, miecznika inowrocławskiego, wdową po Adamie Komierowskim (P.1141 IX k.45) spisał z nią dożywocie 1671 r. (P.1870 k.73), a kwitowałjako jej mąż 1672 r. z 1. 000 zł Piotra Komierowskiego (N.185 k.169v). Oprawił jej 1673 r. posag 6. 000 zł (P.1426 k.135). Oboje wydzierżawili 1676 r. od Jana Proskiego, starosty nakielskiego, na jeden rok za 4. 500 zł wsie Bukowiec, Koninek i Bartodzieje oraz młyn w Wągrówcu (P.1094 k.504). W r. 1682 wraz z żoną wydzierżawili na 3 lata Niemierzewo małżonkom Kurnatowskim (P.1105 X k.36v). Kupił 1685 r. Górkę p. pozn. za 9. 000 zł od Samuela Kaliszkowskiego (P.1109 IV k.40). Sprzedał tę wieś 1692 r. za 18. 500 zł Łukaszowi Węgorzewskiemu (P.1123 III k.43). Był w latach 1695-98 poborcą wojew. poznanskiego (N.189 k.403v). W r. 1701 wraz z żoną dokonał zapisu na sąd kompromisarski z dziećmi brata Franciszka o podział wsi Rakowo (ZTP 38 k.541v). Wieś swą Rudzica p. kon. wydzierżawił 1704 r. za 4. 500 zł Stanisławowi Gorzyńskiemu (G.92 k.43). Obok Rudzicy miał tam 1705 r. i Wolę Podłężną (I.Kon.72 k.199v). Żył jeszcze 1712 r., kiedy cedował Stanisławowi Gorzyńskiemu sumę 1. 000 tynfów, zapisaną sobie przez zmarłego Franciszka Tomickiego, dziedzica Lisewa i Mielnicy (ib.73 k.158v). DzieciChryzostoma i Moszczeńskiej: Wojciech, ur. ok. 1672 r., mając rok 20-y kwitował ojca z ojcowizny 1691 r. (Kc.132 k.606), Stanisław, ur. w Wojnowie, ochrzczony 31 X 1674 r. z wody, a z cerem. w Poznaniu 10 XI t. r. (LB Fara) i Marianna, której mężem był 1695 r. Władysław Gosławski.
(2) Franciszek, trzeci syn Wojciecha i Mycielskiej, spisal w Próchnowie 1675 r. kontrakt z Anną z Brudziejewskich Janową Trzcińską (Kc.131 k.480), dotyczący niewątpliwie małżeństwa z jej córką Katarzyną Trzcińską, której już jako swej żonie oprawił 1677 r. posag 12. 000 zł (P.1428 k.48v). Od Elżbiety z Grudny Łąckiej, starościny nakielskiej, dzierżawił zrazu Panigród p. kcyń. i Bądecz p. nakiel., a 1680 r. wziął od niej zastawem za 11. 000 zł jej wieś dożywotnią Głupczyno p. nakiel. (N.185 k.927, 927v). Jego drugą żoną była 1682 r. Anna Dąbrowska, córka Jana, wdowa po Bogusławie Szlichtinku (P.1105 VIII k.49). Franciszek nie żył już 1686 r., kiedy Anna była 3-o v. żoną Franciszka Tomickiego (P.1112 XII k.23). Nie żyła w r. 1700 (P.1139 IX k.30v). Trzcińska zmarła bezpotomnie, z Dąbrowskiej był syn Jan, o którym niżej, i corka Ludwika, żona 1700 r. Jana Odrowąża Mieszkowskiego, potem pisarza grodzkiego kaliskiego.
Jan Watta, syn Franciszka i Dąbrowskiej, pozostawał 1687 r. pod opieką stryja Chryzostoma (ZTP 34 s.603). Żeniąc się 1709 r. z Konstancją z Kolna Prusimską, córką Jana i Teresy Gajewskiej, wdową po Władysławie Suchorzewskim, dostał od niej przed ślubem zapis długu 15. 000 zł (Kośc.310 s.194). Był 1727 r. dziedzicem Rakowa p. kcyń. (P.1210 II k.34v). Zapisał t. r. żonie sumę 5. 000 zł, odebraną od Marianny z Krąkowskich Suchorzewskiej chorążyny bydgoskiej, należną jej z większej sumy 30. 000 zł (P.1210 II k.35v). Umarł 25 X 1751 r. i został pochowany u Bernardynów w Gołańczy (LM Łekno; Arch. Bern.W.42).
4) Dobrogost (Bonawentura), czwarty i najmłodszy syn Macieja i Brezianki, małoletni w latach 1637-41. Jego starsi bracia, Krzysztof, Andrzej i Wojciech, skwitowali w r. 1641 ze sprawowanej nad nim opieki Stanisława z Belęcina Skrzydlewskiego (P.1043 k.272). Zapisał 1646 r. dług 3. 500 zł małżonkom Czeskim (Kośc.301 k.981). W r. 1647 27 IV w Wałczu zawarł kontrakt małżeński o rękę Zofii z Pigłowic Manieckiej, córki Jakuba, dziedzica dóbr Stróże w wojew. krakowskim, i Zofii z Zakliczyna Jordanówny. Wniosła mu ona posag 10. 000 zł (P.172 k.45). Części po ojcu w Lubiekowie, Hersztopie, Dłusku i Karczewkach, dziedziczone obok braci, sprzedał 1649 r. za 29. 750 zł Pawłowi Gembickiemu, kasztelanowi międzyrzeckiemu (P.1424 k.416v)., zaś części wsi Buszewko p. ozn. sprzedał t. r. za 31. 000 Jerzemu Unrugowi (ib.k.49v). Od Stanislawa Skrzydlewskiego kupił w r. 1653 za 13. 500 zł Kikowo w p. pozn. (P.1066 k.605v). Dla swoich dzieci: Macieja, Agnieszki, Zofii i Anny, urodzonych z Zofii Manieckiej, mianował 1658 r. opiekunów (Kc.130 k.212v). Wraz z dziećmi brata Krzysztofa prowadził 1662 r. sprawę z Katarzyną z Ciświcy Grudzińską o dobra Wyszyny, Proszna, Nowawieś, Grabowiec i Huta (ZTP 30 s.2211), Prawa swoje i tych bratańców do połowy wsi Proszna, Nowawieś i Huta p. pozn. cedował t. r. Wojciechowi Brezie, staroście nowodworskiemu (G.84 k.99v). Z bratankiem Władysławem, synem Krzysztofa, z Krystyną z Skoraszewskich, wdową po bracie Andrzeju, i jej córkami, oraz z Marianną z Mycielskich, wdową po bracie Wojciechu, i jej dziećmi, zawarł 1663 r. kontrakt o spadek po swej matce Potencjannie z Brezów. W przeprowadzonym wtedy dziale dóbr po niej, tj. Niemczyna, Niemczynka, Rakowa, Starężynka, dostał Niemczynko i dwie chałupy chłopskie w Rakowie (Kc.130 k.350v, 388v, 390v). W r. 1664 po śmierci żony Manieckiej, zrodzonym z niej córkom, Agnieszce, Annie i Mariannie, zapisał posagi, po 4. 000 zł każdej, z zastrzeżeniem ponadto ich części macierzystych z dóbr w wojew. krakowskim, Zofii zaś i Katarzynie, mającym iść do klasztoru, asygnował każdej po 1. 500 zł (Wałcz.85 k.97). Drugą jego żoną była Katarzyna z Gryżyny Gułtowska, wdowa po trzech mężach: Hieronimie Zakrzewskim, Andrzeju Bartochowskim i Stefanie Busińskim, która 1668 r. protestowała przeciwko Janowi Kurowskiemu (I.Kon.58 k.998; Kc.131 k.226v; I.Kal.154 s.57). Mianowany podsędkiem ziemskim poznańskim 24 XI 1671 r. (P.199 k.127v). Nabywszy od swej bratanicy, Jadwigi Mańkowskiej, prawa do spadku po Potencjannie z Brezów, prawa do Niemczyna i Niemczynka scedował 1676 r. Stanisławowi Grudzińskiemu (P.1094 k.1417). Sędzią ziemskim poznańskim został 14 VII 1679 r. (P.789 k.188). Kikowo p. pozn. sprzedał 1684 r. za 15. 000 zł synowi z pierwszej żony Maciejowi na poczet jego ojcowizny i dóbr po matce (P.1107 VII k.7). Od Władysława Nieżychowskiego kupił t. r. za 8. 000 zł część wsi Konino zwaną "Za Górami" p. pozn. (P.1108 VII k.79v). W r. 1686 był dziedzicem Niewierza i Zakrzewka (ib.XII k.42), a 1687 r. od Stefana i Franciszka Ponińskich, jezuitów, kupił za 48. 000 zł wsie Przystanki, Łubosina i pół Konina p. pozn. (P.1114 VII k.68). Nie żył już 1690 r. (P.1431 k.295v). Wdowa po nim scedowała 1703 r. swój majątek ruchomy wnukowi po córce Barbarze Busińskiej Mikołajowi Antoniemu Walknowskiemu (I.Kal.154 s.57). Nie żyła 1715 r. (P.1149 I k.68v; 1326 k.67). Dziećmi sędziego Dobrogosta i Manieckiej byli: Maciej, o którym niżej, Agnieszka, Zofia, Anna, Marianna i Katarzyna. Zapewne z drugiego małżeństwa pochodził syn Jan, o którym niżej, napewno zaś córka Franciszka. O Agnieszce słyszymu tylko w latach 1658-64 (Kc.130 k.212v; Wałcz 85 k.97). Zofia, jakkolwiek w r. 1664 przeznaczona do klasztoru (zob. wyżej), nie wstąpiła do niego, bo była w r. 1681 żoną Pawła Wilczyńskiego. Anna wyszła najpierw 16 XI 1682 r. za Franciszka Rutkowskiego, 2-o v. 1698 r. była żoną Franciszka Urbanowskiego, burgrabiego powiatu gnieźnieńskiego. Umarła w r. 1712 lub 1713 (P.288 k.264). O Mariannie wiemy, iż miała iść do klasztoru 1664 r. (zob. wyżej). Czy nie ona to pod zakonnym imieniem Apolinary, jako wikariuszka klarysek gnieźnieńskich mianowała 1712 r. plenipotentem siostrzeńca Kazimierza Wilczyńskiego, celem podjęcia sumy 2. 000 zł, zapisanej jej przez ojca na wsi Przystanki, jako jej wyposażenie z dóbr rodzicielskich (G.93 k.94). Katarzyna wyszłą najpierw 19 VIII 1683 r. za Hieronima Naramowskiego 1684 r., 2-o v. żona Stanisława Nieżychowskiego 1690 r. Franciszka jeszcze niezamężna 1692 r. (Ws.152 k.564) żona 1-o v. 1694 r. Mikołaja Rupniewskiego, 2-o v. zaślubiła w Iłowcu 2(?) XII 1696 r. Michała Kokalewskiego.
(1) Maciej, syn Dobrogosta, sędziego poznańskiego, i Maciej Maniecki, ur. w Kikowie, ochrzczony 22 I 1656 r, (LB Chrzypsko). Ożenił się z Jadwigą Zakrzewską, córką Aleksandra i Marianny Suchorzewskiej, wdowy po Franciszku Cieleckim, a kontrakt małżeński spisano w Pakoaławiu 15 II 1683 r. (Ws.149 k.241v). Rozwiódłszy się z nim wyszła 3-o v. 1684 r. za Franciszka Zbijewskiego (Wsch.73 k.889). Maciej i jego ojciec pozywani byli 1685 r. przez Aleksandra Zakrzewskiego o zwrot rzeczy należących do jego córki (Ws.152 k.22). Zawarł 1686 r. komplanację ze swym byłym teściem (P.1112 XII k.61). Połowę Kunina "Za Górami" p. pozn. sprzedał 1692 r. za 13. 800 zł Franciszkowi Pilchowskiemu (P.1124 VIII k.41v). T. r. wespół z bratem Janem i siostrami, Wilczyńską, Rutkowską, Nieżychowską oraz niezamężną Franciszką, pozywany był przez Zofię z Marszeskich Iłowiecką (Ws.152 k.546). Był dziedzicem Kikowa i nie żył już 1694 r. (P.1153 k.11). Anna Prusimska, córka Jana i Teresy Gajewskiej, wdowa po Macieju B-im 1700 r., była chyba drugą żoną właśnie tego B-go. Szła wtedy powtórnie za Jana Dobrogosta Brudzewskiego i zapisała mu przed ślubem dług 15. 000 zł (P.1139 XII k.40). Oboje Brudzewscy żyli jeszcze 1708 r. (P.1144 k.305).
(2) Jan, syn sędziego Dobrogosta i zapewne Gułtowskiej, dał 1693 r. szwagrowi Rutkowskiemu zobowiązanie sprzedania mu wsi Przystanki i Lubosina, którą to transakcję dokonala w r. 1720 jego jedyna córka(P.1175 k.164). W myśl testamentu ojca zapisał 1694 r. sumę 8. 000 zł swej siostrze Franciszce Rupniewskiej (P.1127 VIII k.30). Dziedzic dóbr Niewierz i Zakrzewko (P.1326 k.67). Przed r. 1695 lub w początkach t. r. zaślubił Teresę Żółtowską, córkę Remigiana Adama i Jadwigi. Nie żył już 1698 r., kiedy wdowa, posesorka dóbr Niewierz i Zakrzewko oraz Przystanki była 2-o v. żoną Jakuba Nieżychowskiego (P.255 k.242). Dożywocie spisałaz nim 1702 r. (P.1142 I k.104). Żyli jeszcze oboje w r.1726 (P.1206 k.72). Jedyna córka Jana i Żółtowskiej, Jadwiga Joanna, ur. w Niewierzu, ochrzczona 30 X 1695 r. (LB Brody),wydana w Brodach 16 I 1714 r. za Jana Antoniego Bojanowskiego.
3. Baltazar, trzeci syn Jana i Krzyszkowskiej, wraz z bratem Wojciechem, otrzymali w r. 1577 z działu z bratem Maciejem całą wieś Belęcin (P.929 k.805v). Wraz z tymże bratem został 1578 r. skwitowany z 270 zł posagu siostry ich Doroty przez jej męża Wojciecha Gorzyckiego (Gorzuchowskiego?) (P.931 k.194). T. r. zapisał bratu Maciejowi dług 400 zł (P.932 k.43v). Żeniąc się t. r. z Jadwigą Krajewską, córką Stanisława, zobowiązał się przed ślubem oprawić jej posag 1. 000 zł (Kośc.258 k.277v). W r. 1580 zapisał jej dług 600 zł (P.934 k.87v, 88). nie żył już 1607 r. (P.1406 k.26). Jego synem był Stanisław. Jadwiga z Krajewic była 2-o v. 1608 r. żoną Jarosza Skoroszewskiego (P.980 k.61).
Stanisław, syn Baltazara i Krajewskiej, w r. 1607 na połowie części w Belęcinie oprawił 3. 500 zł posagu swej żonie Zofii z Wierzei Wielżyńskiej córce Stanislawa i Reginy z Gaju Obornickiej (P.1406 k.26). Oboje z żoną spisali dożywocie 1616 r. (P.1410 k.254). Stanisław spadłe po stryju Macieju części Lubiekowa sprzedał 1619 r. za 13. 000 zł stryjecznemu bratu Maciejowi (P.1411 k.393). Zofia występowała jako wdowa 1621 r., kiedy od Macieja B-go wzięła w zastaw 5. 500 zł Lubiekowo (P.1007 k.278). Spadkobiercami bezdzietnego Stanisława byli jego stryjeczni bracia, Jan i Maciej (ib.k.278v). Wdowa żyła jeszcze 1630 r. (P.1023 k.256v), nie żyła już w r. 1636 (P.1033 k.604v).
4. Wojciech, czwarty syn Jana i Kryszkowskiej, skwitowany 1579 r. z 100 zł przez Macieja (P.932 k.747v). Połowę Belęcina sprzedał 1596 r. za 300 zł Andrzejowi Morawskiemu (P.1402 k.94v). Lubiekowo kupił 1609 r. za 11. 000 zł od Kaspra Strzeżmińskiego (P.1406 k.536). Żył jeszcze 1616 r. (P.1410 k.194), nie żył 1618 r., a spadek po nim brali bratankowie (P.1000 k.1269).
II. Dobrogost, drugi syn Dobrogosta z Kosiczyna i Anny, dostał 1502 r. zapis długu 10 grz. od Anny Kołudzkiej (Kośc.231 k.172v). Kwitował 1503 r. swych braci Stanisława i Wojciecha z dóbr rodzicielskich we wsiach Belęcino, Zkrzewko i Kosieczyno (P.861 k.52). T. r. części w tych wsiach odziedziczone po rodzicach sprzedał za 330 grzywien swym braciom Stanisłąwowi i Wojciechowi (P.1389 k.265). Żona jego, Zofia Będlewska, wdowa po Macieju Chobienickim, zapisała 1504 r. dług 100 grz. mężowi i w tej sumie zobowiązała się wyderkować mu całe części wsi Zaparcino p. kośc. (P.861.k.138v). Ta Zofia, dziedziczka w Będlewie, wraz ze swą siostrą Annną, zamężna Kołudzką, sprzedała 1505 r. za 600 zł szwagrowi Janowi Kołudzkiemu Sierniki, wieś spadłą po bracie Sędziwoju Będlewskim, sama zaś połowę Zaparcina sprzedała za 100 kop gr. mężowi (P.1390 k.62v). Wraz z siostrą Anną, dziedziczki w Modrzu, pozwane zostały 1507 r. przez Jadwigę Kokalewską o wygnanie jej z wyderkowanych łanów w tej wsi (P.862 k.237v). Wraz z siostrą Anną Dobczyńską sive Kołudzką sprzedala 1511 r. za 250 zl w. Będlewo z folw. Zamysłowo p. kośc. i Dymaczewo p. pozn. Stanisławowi Tomickiemu, burgrabiemu poznańskiemu (P.786 s.865 k.62). Dobrogost wsie Srocko i Zaparcino p. kośc. sprzedał t. r. za 530 grz. Stanisławowi Dłuskiemu (P.786 s.314; 865 k.93). T. r. nazwany dziedzicem w Zakrzewie, jego żona zaś dziedziczką w Godziszewie (Kośc.23 k.274). Mając na Godziszewie p. kośc. zapis wyderkowy 80 grz., dany sobie przez Katarzynę Jaromierską, scedował ów zapis 1512 r. swej żonie (Kośc.233 k.28), a ona t. r. łan osiadły w Godziszewie z dopłatą 300 grz. dała Katarzynie Jaromierskiej, 2-o v. Skrzydlewskiej, wzamian za całą wieś p. kośc. (P.786 s.327; 865 k.140). T. r. pozywała Annę, wdowę po Marcinie Gorzyńskim, obecnie żonę Marcina Darmota, o wygnanie jej z oprawy w Godziszewie i w połowie wsi Wojciechowo p. kośc. (P.865 k.228v). Dobrogost kupił 1512 r. za 500 grz. od pasierba Andrzeja Chobienickiego wieś Zakrzewo (Kośc.345 k.26v). Zofia od wspomnianej już Katarzyny 2-o v. Skrzydlewskiej kupiła 1514 r. łan osiadły w Godziszewie (Kośc.233 k.42). Dobrogost nie żył już 1520 r. kiedy wdowa zawarła ugodę z braćmi męża, Stanisławem i Wojciechem, opiekunami jej synów, zobowiązując się zarządzać dobrami mężowskimi aż do pełnoletności tych synów: Macieja, Dobrogosta i Jana (A.A.95 k.82v). Po śmierci Dobrogosta spisany został 1520 r. w Zakrzewie inwentarz (ib.k.37v). Jego synowie: Maciej, Dobrogost i Jan kupili za 100 grz. czynsz wyderkowy 8 grz. na wsi Tłoki p. kośc. od Katarzyny Tłockiej i jej syna Jana (P.1392 k.372). Trzej ci bracia zwali się zrazu B-imi, później przeważnie Zakrzewskimi, czasem Chobienieckimi (zob. Zakrzewscy). Zofia Będlewska w 1539 r., będąc wdową, wieś swą oprawną po pierwszym mężu tj. Chobienice i wieś wyderkową Godziszewo dala tym trzem synom, zaś od syna Jana dostała część w Kosiczynie (P.1394 k.322, 322v).
III. Wojciech B. lub Kosicki, syn Dobrogosta i Anny, zapisał 1503 r. bratu Dobrogostowi dług 40 grz. (P.861 k.51v). T. r. z działu przeprowadzonego z bratem Stanisławem dostał część Kosiczyna, całe Zakrzewko i dopłatę 300 zł w. i 20 grzywien (P.1389 k.281v). Żona jego Klara Sobocka, córka Dobrogosta, kwitowała 1505 r. męża z oprawy posagu 100 kop gr. na połowie Belęcina (P.862 k.80v). Wojciech w r. 1512 nabył sposobem wyderkowym za 100 grz. od Andrzeja Chobienieckiego połowę wsi Wojciechowo (Kośc.345 k.28). Od Jana Lutomskiego kupił 1517 r. całe połowy wsi W. i M. Lutomie i Rokszyno za 800 grz. i zaraz za 300 grz. wyderkował te dobra temuż Lutomskiemu (P.866 k.397v; 1392 k.109). Na częściach wsi Kosiczyno i Chlastawa p. kośc. i na połowie inwentarzy w Lutomiu oprawił 1528 r. posag 100 kop gr. tej swej żonie (P.1393 k.251v). Nie żył już 1530 r. Klara Sobocka 1537 r. nabyła sposobem wyderkowym od Piotra Zbąskiego za 200 zł Zakrzewko p. kośc. (P.1394 k.132v). Między nią, dziedziczką w Kosiczynie, i jej synem Janem, dziedzicem w M. Lutomiu, z jednej strony, a Andrzejem i Mikołajem Mniskimi z drugiej, założony został w r. 1542 zakład (P.881 k.334v). Sumę oprawną 200 zł na częściachKosiczyna i Chlastawy i na połowie inwentarzy w W. Lutomiu dała 1547 r. synowi Aleksandrowi (P.1395 k.363v). Nie żyła już 1550 r. (P.890 k.11). O synach Wojciecha, Janie i Aleksandrze mówić będę niżej. Był jeszcze syn Adam, wspomniany w r. 1530 (P.871 k.506). Córki: Anna, 1530 r. żona Jerzego Naramowskiego, Agnieszka B. cz. Lutomska, 1540 r. żona Wojciecha Kurnatowskiego, Barbara procesowała w r. 1545 swych braci Jana i Aleksandra, o wydzielenie jej części z dóbr rodzicielskich w W. i M. Lutomiu i Rokszynie (P.884 k.184), w 1546 r. żona Wojciecha Starołęskiego.
1. Jan B. z Kosiczyna cz. Lutomski, syn Wojciecha i Sobockiej wspomniany pierwszy raz w r. 1530 (P.871 k.506), wraz z bratem Aleksandrem dziedzice w W. Lutomiu, całe części w tej wsi wyderkował 1540 r. za 100 grz. szwagrowi Jerzemu Naramowskiemu (P.1394 k.353v). Przed ślubem z Heleną Mniską od jej braci Andrzeja i Mikołaja dostał 5 VI 1542 r. zapis długu 200 grz. jako jej oisag (P.881 k.219, 221). Na połowie swych części w W. i M. Lutomiu i na połowie wsi Rokszyno p. pozn. oprawił 1543 r. posag 200 grz. tej żonie, córce Stanisława (P.1395 k.42). Całe części wsi M. Lutom i pustki Rokszyno dał 1547 r. Wincentemu Lutomskiemu (P.1395 k.344) ale żona położyła t. r. areszt na ową rezygnację, miała tam bowiem zabezpieczoną przez męża prawę (P.886 k.173v). Zobowiązał się 1550 r. części swe z działów braterskich we wsiach Kosiczyno i Chlastawa sprzedać bratu Aleksandrowi (P.890 k.11). Bezpotomny, nie żył już 1552 r., kiedy Helena Mniska była już 2-o v. żoną Baltazara Gorzyckiego i kwitowała Wincentego Lutomskiego ze swej oprawy 200 grz. na połowie części W. i M. Lutomia i pustek Rokszyno (P.892 k.56v). Tego Lutomskiego pozywała 1556 r. o zajęcie tych jej dóbr oprawnych (P.897 k.878v).
2. Aleksander B. z Kosiczyna, drugi syn Wojciecha i Sobockiej, wspomniany pierwszy raz w r. 1530 (P.871 k.506), dobra swe w W. i M. Lutomiu dał 1538 r. w dożywocie swej matki (P.1394 k.198v). Na połowie swych części tych wsi, otrzymanych w dziale z bratem Janem, oprawił 1541 r. posag 100 grz. żonie Annie Starołęskiej, córce Jana (ib.k.424). Skwitowany 1549 r. przez Kaspra Dziewierzewskiego (P.888 k.42), nie żył 1553 r., kiedy owdowiała Anna w imieniu własnym i małoletnim swych synów: Wojciecha. Łukasza i Jana, zawarła układ ze stryjecznym bratem męża, Janem Chobienickim, mocą którego dziedziczone części tych swych synów w Kosiczynie, spadłe na nich po ojcu i po stryju Janie, wydzierżawiła aż do chwili ich pełnoletności Chobienickiemu (P.894 k.503). Spośród tych synów, Wojciech i Jan skwitowani 1562 r. z 300 zł przez swego opiekuna, powyższego Jana Chobienickiego cz. Zakrzewskiego (P.904 k.729). O Łukaszu wtedy głucho, może już nie żył.
1) Wojciech B. cz. Lutomski, syn Aleksandra i Starołęskiej, w r. 1566 z dzialu z bratem wziął część w W. Lutomiu (P.1397 k.542). Na połowie swych dóbr w tej wsi oprawił 1570 r. posag 1. 100 zł żonie Pliksenie Chłapowskiej, córce Stanisława (P.1398 k.431). Żył jeszcze 1602 r. (P.1404 k.527v), nie żył w 1604 r., kiedy owdowiałą Poliksenę kwitował z 20 grz. Szymon Cielmowski (G.68 k.12). Córka Wojciecha, Anna, szła w r. 1592, krótko po 6 VII, za Maksymiliana Szczytnickiego, z którym dożywocie spisywała 1593 r. Drugim jej mężem był w r. 1602 Maksymilian Wydzierzewski, po którym wdową była w l. 1608-21. Nie żyła już w r. 1628.
2) Jan B. cz. Lutomski z Kosiczyna, syn Aleksandra i Starołęskiej, w r. 1566 z działu z bratem Wojciechem wziął części Kosiczyna (P.1397 k.542v). 1567 na połowie Kosiczyna p. kośc. oprawił 400 zł posagu żonie Ewie Staręskiej, córce Benedykta (P.1397 k.612). W r. 1572 nazwany dziedzicem w Lutomiu (P.920 k.373). W l. 1579-86 był opiekunem Anny Lisieckiej, córki Bartłomieja i Zofii Kanclerzewskiej (P.933 k.322v; 947 k.38v). Wraz z żoną całe części Kosiczyna i Chlastawy sprzedał 1589 r. sposobem wyderkowym za 2. 000 zł Wojciechowi Kosińskiemu (P.1400 k.398). W r. 1591 zapisał 1. 000 zł długu narzeczonemu córki Anny, Andrzejowi Morawskiemu, jako jej posag (P.955 k.115v). Nie żył już 1594 r. (P.1401 k.117v). Prócz wspomnianej córki, wydanej 1591 r. za Morawskiego, miał ze Starołęskiej synów: Andrzeja, Marcina i Łukasza, piszących się B-imi z Kosiczyna lub B-imi cz. Lutomskimi z Kosiczyna.
1) Andrzej z bratem Łukaszem, jako spadkobiercy zmarłej matki, Ewy z Starężyna, cedowali 1599 r. szwagrowi Morawskiemu 600 zł, zapisane matce jako dług przez Jana Jaromirskiego (G.66 k.41).
2) Marcin B. z Kosiczyna, czasem zwany B-im cz. Lutomskim, ur. ok. r. 1575 z bratem Łukasza zapisali dlug 450 zł Bartłomiejowi Morawskiemu i zostali skwitowani z 1. 000 zł przez szwagra Andrzeja Morawskiego (P.963 k.10v, 11). Zawarł wraz z tym bratem kontrakt 1595 r. z Janem Szlichtinkiem względem sprzedaży części Kosiczyna i Chlastawy (ib.k.24), ale t. r. działy w tych wsiach sprzedał wraz z bratem Janowi Jaromirskiemu (P.1401 k.570). W r. 1598 oprawił 800 zł posagu żonie Barbarze Bukowieckiej, wdowie po Janie Przecławskim (P.1402 k.628v), która przed ślubem, zapisała mu t. r. 23 V sumę jako dług (P.968 k.280v). nie żyła w r. 1603, kiedy jego żona była już 3-o v. za Wojciechem Dąbrowskim (P.973 k.87). Występowała jeszcze 1604 r. (Kośc.284 k.297v). Syn Marcina Jan w r. 1609 mąż Anny Lasowskiej, spisał z nią dożywocie (P.1412 k.745v). W r. 1627 dosatł zapis 140 zł długu od Jerzego, syna Łukasza (I.Kal.93 s.201). Córka Marcina, Marianna, kwitowała 1633 r. Piotra Przecławskiego z 40 zł (P.102 k.579).
3) Łukasz B. z Kosiczyna, czasem zw. B-im cz. Lutomskim, syn Jana i Staręskiej, ur. ok. 1573 r. (P.1401 k.570), kwitował 1590 r. Sebastiana Krzesińskiego z 1. 000 zł grz. (Kośc.270 k.548), oprawił 1596 r. posag 1. 000 zł żonie Agnieszce Mikolajewskiej, córce Jana, z Chrzanowa (P.1402 k.219v); I.Kal.67 s.1052). Agnieszka w r. 1608, jako spadkobierczyni ciotki Doroty z Mikołajewskich Latalskiej, kwitowała małżonków Jerzykowskich (P.980 k.130v). W r. 1610 oboje z żoną kwitowali z 1. 000 zł Mikołaja Piekarskiego (I.Kal.76 s.1069). W r. 1611 Łukasz od Jana Kurowskiego kupił za 250 zł części w Kurcewku i 3 ślady roli w Kotarkach p. kal. (R.Kal.8 k.17v). W r. 1616 oboje z żoną Chrzanowo i części w Kurcewku i Kotarbach w p. kal. zastawili za 3. 000 zł Samuelowi Kęszyckiemu (I.Kal.82 s.1282). Żył jeszcze 1617 r., nie żył 1618 r. (I.Kal.84 s.1098). Z jego synów znamy Jerzego i Dobrogosta, o których niżej. Córki: Anna, zaślubiła 1616 r., krótko po 14 V Andrzeja Dzięczyńskiego, Ewa, żona 1636 r. Jana Kawieckiego, Katarzyna, żona 1-o v. Jana Niemieczkowskiego, 2-o v. 1638 r. Jana Pląskowskiego, 3-o v. 1678 r. Krzysztofa Małachowskiego.
Z synów Łukasza, Jerzy małol. 1622 r. (I.Kal.88a s.988) w r. 1631 dla dlugów ojcowskich części w Chrzanowie musiał sprzedać za 4. 500 zł szwagrowi Dzięczyńskiemu (P.1417 k.188). W r. 1633 od Jana Mańkowskiego dostał cesję sumy 2. 000 zł zapisanej sposobem zastawnym na części wsi Węgry (I.Kal.99b s.1470). Żoną jego była 1631 r. Dorota Korzbokówna Zawadzka, wdowa po Piotrze Żychlińskim (I.Kal.97a s.698). Kupiła ona 1632 r. za 7. 000 zł od Aarona i Kazimierza Jemiałkowskich we wsiach Bruczkowie W. i M. części zw. Sliwińskie i Bruczkowskie p. pyzdr. (I.Kal.46 k.668), zaś w r. 1638 od Macieja Wierzbińskiego za 12. 500 zł Wierzbno i Brzezno p. pozn. (P.1419 k.1040v). W r. 1639 w imieniu własnym i synów z pierwszego męża kwitowała Dorotę z Kuchar Tomicką (I.Kal.105 s.873).
Dobrogost z Kosiczyna, drugi syn Łukasza i Mikołajewskiej, małoletni 1622 r. (I.Kal.88a s.988), mianował 1641 r. plenipotentów (ZTP 29 s.1322). Części wsi Chrzanowo i Kurcewko, spadłe po ojcu i po braciach (było więc ich więcej) sprzedał 1644 r. za 5. 000 zł Marcinowi Napruszewskiemu (R.Kal.13 k.109v). T. r. skwitowany z 2. 350 zł przez szwagra Andrzeja Dziękczyńskiego (I.Kal.110a s.1199). Wraz ze swą pierwszą żoną Barbarą Kobierzycką kwitował w r. 1647 jej rodzonych braci z posagu 3. 600 zł (ib.113 s.522). Druga żona jego, Marianna Mycielska, córka Wojciecha i Zofii Trąmpczyńskiej, sprzedała 1653 r. za 4. 000 zł części wsi Kakawa p. kal. Wojciechowi Szołdrskiemu (ib.14 k.320). Dobrogost żył jeszcze 1655 r. (ZTP 30 s.1307), nie żył 1677 r., kiedy wdowa po nim była już 2-o v. żoną Kazimierza Pawłowskiego (I.Kal.138 s.1123, 1131). Nie żyła 1687 r. Jedyna córka Dobrogosta i Mycielskiej, Teresa, w r. 1677 żona Hieronima z Łaska Słoneckiego. Zob. tabl. 1 i 2.
Nie łączą się z powyższymi w jedną całość: Andrzej, który 1512 r. wydzierżawił od Mikołaja Gołanieckiego wsie Niechłód, Piotrowice p. wsch., Grobia i Bocz p. kość. (P.865 k.189v). T. r. skwitowany przez tego Gołanieckiego z 22 grz. dzierżawy wsi tych (ib.k.231v). Występował 1516 r. jako wuj Katarzyny, córki Macieja Żelątkowskiego, żony Mikołaja Bilińskiego (P.866 k.355). Jan, dzierżawca w Niechłodzie 1513 r. (Wsch.1 k.86). Mikołaj nabył 1521 r. sposobem wyderkowym od Jana Witosławskiego za 12 grz. pół łana w Żakowie p. kośc. (Kośc.233 k.770; 345 k.90). Żoną jego była t. r. Anna Żakowska, wdowa po Macieju Żakowskim (Kośc.26 k.171v). Pół łana w Żakowie, nabyte od Jana Witosławskiego, wyderkował 1523 r. za 12 grz. Piotrowi Witosławskiemu (P.1392 k.502). Od Bartłomieja Żakowskiego nabył wyderkiem za 14 grz. pół łana w Żakowie (Kośc.233 k.96b; 345 k.113), a 1528 r. kupił części w tejże wsi od Macieja i Jadwigi Żakowskiej za 25 grz. (ib.234 k.130v). Już nie żył 1531 r. Występowała wtedy wdowa po nim Anna i synowie: Bartłomiej i Jan, zwący się Żakowskimi, za których ręczyli Maciejowi Żakowskiemu Jan Poświątny Popowski, iż wraz ze swą matką skwitują go z 12 grz., które Żakowski wyderkował był na 3 ćwierciach łana pustego ich zmarłemu ojcu (ib.k.226).
@tablica: Belęccy h. Samson 1.
@tablica: Belęccy h. Samson 2.
Wojciech, wuj Anny z Golińskich Zakrzewskiej 1548 r. (ib.235 k.226). Anna, wdowa po Janie Gołaskim 1577 r. Małgorzata z Belęcina, wdowa po Andrzeju Wierzbińskim w latach 1595-1610. Urszula, żona 1600 r. Wojciecha Kuczkowskiego. Jan w latach 1609-20 mąż Barbary Nagórskiej, siostry Marcina (P.143 k.542, 615v; Py.140 k.140). Anna z Belęcina, wdowa 1-o v. po Joachimie Gorajskim 1599 r., 2-o v. żona Stanisława Pasikonia Włościejowskiego 1609 r. Jan z żoną Barbarą Nagórską skwitowani 1618 r. za 100 zł przez Jana Kotowickiego (I.Kal.84 s.534). Zofia, wdowa po Andrzeju Dobrzyckim 1618 r. Feliks, syn Jana, mąż Anny Boguckiej, wraz z nią 1624 r. skwitował najpierw Stanisława Zarembę z 1. 200 zł, za które ten zastawil im wieś Poroże Puste i część Przespolewa, potem od Zygmunta Glińskiego wziął w zastaw wieś Pawłowo W. za 1. 200 zł (I.Kal.90b s.2007, 2009). Mianował plenipotentem teścia Jana Boguckiego 1627 r. (I.Kal.93 s.131). Nie żył w r. 1630, kidy Anna z Boguckich była 2-o v. żoną Sebastiana Grzembskiego (ib.96 s.995). Występowała w r. 1633 wraz ze swą małoletnią córką Anną B-ą (G.377 k.570v). Żyła jeszcze 1636 r. (I.Kal.102 s.274).
Barbara z Belęcina, w latach 1639-64 wdowa po Janie Banastowskim. Dorota, żona Adama Tarnowskiego. Oboje nie żyli 1647 r. Katarzyna 1649 r. żona Wacława Kęszyckiego. Barbara z Belęcina, żona 1-o v. Jana Bielińskiego, 2-o v. żona 1649 r. Jana Romiejewskiego. Katarzyna, 1-o v. wdowa po Wacławie Kęszyckim, wyszła 1682 r. krótko po 4 V, za Stanisława Aleksandra Makowieckiego. Poraz trzeci wyszła 1686 r. za Jana Żebrowskiego. Honorata, klaryska gnieźnieńska 1758 r. (G.99 k.104), zmarła w Gnieźnie 13 IX 1780 r. (Nekr. Bernardynów pozn.). W nekrologu franciszkanów śrem. data śmierci 27 IX (Franciszkanie śrem., 229)
>Belęccy h. Wyskota, zob. z Bylęcina h. Wyskota.
>Belgram ur. Daniel wraz z żoną Marianną Baszkowską dostał od Marcelego Ponińskiego cesję praw emfiteutycznych do wsi Malczewa, wedle konstytucji sejmu warsz. 1775 r., pt. Nadgroda zasłużonym (I.Kaon.82 k.51).
>Belin Brykcy, po którym wdowa Anna Chwalikowska, córka Feliksa i Małgorzaty, występowała 1572 r. (Py.110 k.197).
>Belinowie, zob. Bylinowie
>Belińscy z Belina w p. ciech. Bartłomiej, nie żyjący już 1580 r., ojciec Anny, wtedy żony Jana Przyborowskiego (G.58 k.49, 89, 446). Zofia z Belina de Belino, żona w l. 1605-23 Stanisłąwa Strużewskiego. Jan, dziedzic części Belina, nie żył 1647 r., kidy jego syn Jan, podstarości biskupi w Buku, został w tym miasteczku zastrzelony 29 VI przez Chylińskich i ich wspólników. Pozywała ich o to wdowa po zabitym, Jadwiga Benarska, 1-o v. żona Wojciecha Gorzyńskiego (P.172 k.362, 749v; Wsch.68 k.248). Ponieważ jednak w tym jeszcze roku umarła, a dzieci nie było, proces prowadził dalej biskup i kapituła poznańska (P.172 k.943).
>Belman Katarzyna, żona Adama Trzcińskiego 1718 r.
>Below z Ks. Pomorskiego. Anna, żona 1-o v. Fryderyka Kleista, 2-o v. 1611 r. Filipa Kleista, który oprawił jej wtedy posag (N.165 k.518), nie żyła 1618 r., kiedy jej rodzony brat Gerard mianował plenipotentów (N.171 k.262). Zdaje się, iż bratem ich obojga był Hening, sędzia słupski i sławski który 1623 r. wziął w zastaw za 2. 000 zł od Piotra Kleista, syna zmarłego Filipa, części wsi Szyszkowo, i za 120 zł wydzierżawił je na rok temuż Kleistowi (N.173 k.26v; 186 k.205v). Barbara, żona Dymitra Krokowskiego nie żyjącego 1669 r. Gerard, sędzia biełogradzki 1683 r. (N.186 k.205v), żył jeszcze 1694 r. (N.189 k.118). Joachim, mąż 1695 r. Małgorzaty Putkamerówny (N.189 k.143v).
>Belski Serafin nie żył już w r. 1528, zabity przez prac. Grzegorza Rycerza, sołtysa ze wsi Chludowo, którego wówczas kwitował z główszczyzny Jan Poniatowsi, "brat" zamordowanego (P.87 k.117v).
>Bełchaccy h. Topór z Bełchatowa w p. piotrkowskim, pisali się z Gledzianowa. Jakub otrzymał od króla 7 XII 1578 r. prawo corocznego ściągania od Żydów miast wielkopolskich 50 zł ze "stacji" (M.K.117 k.398). Jadwiga 1596 r. żona Jakuba Muchnińskiego. Adrian Baltazar, wielkorządca zamku krakowskiego, zastawny posesor dóbr przygodzickich, kwitował się 1700 r. z Janem Leonardem Ebertz, kapitanem król., b. dzierawcą tych dóbr, z kontraktu zawartego w Krakowie w r. 1699 pod zakładem 24. 000 zł (I.Kal.154 s.226). Marianna, żona 1-o v. Jakuba Stokowskiego, 2-o v. Jana Nekady Trepki, nie żyła już 1723 r. Aleksandra, żona 1728 r. ks. Marcina Radziwiłła, krajczego W. Ks. Lit.
>Bełdowscy h. Jastrzębiec z Bełdowa p. łęczyc. Stefan, dziedzic wsi Znikłe Błoto i Sanie p. łęczyc. 1566 r. (G.47 k.405v). Paweł w r. 1580 na wsiach Dobrzejewice i Zakrzewice p. kowal. oprawił 3. 500 zł posagu żonie Zofii Karskiej, córce Bartłomieja (R.Kal.5 k.123v). W r. 1581 kwitował szwagra Adama Karskiego z 3. 000 zł z tego posagu (I.Kal.47 s.1118). W r. 1601 był skarbnikiem łęczyckim. Jego żona już wtedy nie żyła. Była bezdzietna (ib.67 s.938). Anna w r. 1582 wdowa po Janie Szyszkowskim.
Wacław, dziedzic Dobrzejewic, Zakrzewic i Strzały p. kowal., wojski kruszwicki w latach 1609-23 (R.Kal.1 k.419), zapisał 1616 r. dług 300 zł Leźnickim (ZTP 27 s.1871). Nie żył w r. 1629. Synowie Wacław: Mikołaj, Michał i Samuel, córka Jadwiga, żona 1609 r. Wojciecha Kobierzyckiego z Rajska. Mikołaj, spadkobierca ojca, mąż Zofii Grodzińskiej, córki Marcina, która 1633 r. kwitowała Stanisłąwa Grudzińskiego (!) z 900 zł, na poczet sumy 2. 000 zł, zapisanej je w grodzie chęcickim (P.1028 k.895v). T. r. oboje małżonkowie wydzierżawili od Stanisława Grudzińskiego Siedleczek (ib.). Mikołaj procesował 1636 r. Kretkowskiego, kasztelana brzeskiego (P.161 k.493v). Żona jego dostała 1638 r. zapis długu 800 zł od Macieja Starkowieckiego (I.Kal.104b s.1632). W r. 1641 dokonał cesji na rzecz Eremiana Dembińskiego (ZTP 29 s.1212). Michał w imieniu brata Samuela kwitował 1623 r. mieszczanina gdańskiego Macieja Dubisa (G.76 k.506v). Samuel w r. 1612 zapisał dług 160 zł Wojciechowi Miełaczewskiemu (I.Kal.78 s.337). w r. 1615 zapisał dług 100 zł szwagrowi Kobierzyckiemu (I.Kal.81 k.428). T. r. zawarł kontrakt z Katarzyną B-ą, wdową po Mikołaju Zaleskim, łowczym sieradzkim, o dzierżawę części wsi Chlewo (ib.k.733). W r. 1617 nabył części dóbr Sulimowo W. i Sokołowo p. kalis. i sier. od swej pasierbicy Katarzyny Rogozińskiej, wojszczanki sieradzkiej, klaryski w Kaliszu (R.Kal.9 k.54v) a całe te wsie nabył w r. 1620 za 16. 000 zł od jej brata Sebastiana Rogozińskiego, jezuity kolegium kaliskiego (I. i D. Z. Kal.28 k.362). Jednak w r. 1624 Samuel i jego żona nazwani byłymi posesorami Sulmowa, wsi obecnie w posesji Eustachego Kowalskiego (I.Kal.90b s.1654). W r. 1629 dziedzic w Grodnie, zapisał dług 700 zł Działyńskiemu, staroście kowalskiemu (ZTP 28b s.2264). Z pierwszej swej żony, Małgorzaty z Sulmowa żyjącej w r. 1622 (I.Kal.88a s.814), nie żyjącej zaś 1635 r., miał córkę Joannę Cecylię, pod imieniem Konstancji klaryskę na Przedmieściu Toruńskim w Kaliszu, której t. r. zapisał 1. 000 zł (I.Kal.101 s.305). Skwitowany przez tę córkę 1639 r. z 660 zł posagu, t. r. zapisał dług 500 zł synowi Florianowi (ib.105 s.1663).
Paweł, może identyczny ze wspomnianym wyżej, kasztelan brzeziński 1616 r., nie żył 1621 r. (P.1006 k.569) Jego córka Helena, żona 1-o v. Władysława Ossowskiego, wdowa 1621 r. 2-o v. Mikołaja z Pilcy Korycińskiego, który 1622 r. zobowiązał się wobec Macieja Starkowieckiego oprawić jej 12. 000 zł posagu (Kośc.292 k.79). Jej brat rodzony a syn kasztelana, AAron, ożeniwszy się z Jadwigą z Miłosławia Górską, skwitował 1616 r. jej ojca Mikołaja z 17. 000 zł jej posagu (P.996 k.441) i t. r. kupił sposobem wyderkowym od teścia części wsi Tarnowo, Nowawieś, Spławie i sadzawkę rybną na przedmieściu Pyzdr za 8. 000 zł (P.1410 k.79v). Tego też roku zapisał 1. 000 zł długu Maciejowi Starkowieckiemu (I.Kal.82 s.249). Nie żył już 1641 r. Córką Aarona była Anna, żona 1-o v. 1641 r. Mikołaja Zaleskiego, z czasem wojskiego sieradzkiego, wyszła 2-o v. 1650 r. za Adama Lipskiego. Synem Aarona był Paweł, łowczy łęczycki, już nie żyjący w r. 1641, kiedy jako opiekun jego dzieci występował Mikołaj B., podsędek ziem. łęczycki (I.Kal.107a s.429). Zapewne córką kasztelana była też Jadwiga, w r. 1609 żona Macieja Starkowieckiego. Jej bratem rodzono stryjecznym nazwany 1638 r. Mikołaj (P.1419 k.488v).
Katarzyna, wdowa po Mikołaju Zaleskim, łowczym łęczyckim 1618 r. (I.Kal.84 s.1232). Mikołaj z Bełdowa, podsędek ziemski łęzycki, nie żył 1647 r., kiedy żona jego Anna z Chorzempina Bogucka, wdowa 1-o v. po Marcinie Balińskimbyła już 3-o v. za Janem Daleszyńskim, pisarzem ziemskim poznańskim (Wsch.208 k.22). Paweł, syn zmarłego Jana, został w r. 1630 skwitowany przez Władysława Zorzewskiego (I.Kon.46 k.160v). Zofia, żona Łukasza Napolskiego 1633 r. Anie mąż jej Marcjan Zaleski, pisarz ziemski sieradzki, oprawił posag w r. 1645.
Marcin, wojski kruszwicki, swoją część Markowic sprzedał 1682 r. za 42. 000 zł Stanisławowi Andrzejowi Trzebickiemu, kasztelanowi spicimirskiemu, i jego żonie Jadwidze Żychlińskiej (I.Kon.63 k.573). Mianował w r. 1685 plenipotenta celem podniesienia sumy 15. 000 zł z dóbr Markowic od Pawła Morawskiego i żony jego Jadwigi Żychlińskiej (P.1111 V k.95). Dostał 1687 r. zapis 15. 000 zł od Jana Działyńskiego, wojewodzica kaliskiego, z Pakości (P.1113 I k.17).
Zuzanna, zamężna Zaleska, "fundatorka łagiewnicka", zmarła 10 X 1682 r. (Franciszkanie śrem., 229).Teresa zaślubiła w Poznaniu przed 15 IX 1683 r. Franciszka Dunina. Anna, żona 1689 r. Hieronima Gorzewskiego. Antoni zmarł 27 VIII 1713 r. (Franciszkanie śrem., 229). Barbara, żona Tomasza Jagnińskiego, chrążego czernichowskiego. Oboje nie żyli 1774 r. Teresa, żona Chryzostoma Łączkowskiego. Oboje nie żyli 1717 r. Zofia, żona Antoniego Chłochoła, dziedzica Bukowca p. radomszcz., nie żyjącego 1749 r.
>Bełkowski h. Jastrzębiec z wojew. płockiego. Stefan, mąż 1652 r. Doroty, wdowy 1-o v. po Mikołaju Rusieckim (G.82 k.591).
>Bełzicki Jan, ożeniony z Zofią Kuczborską, która 2-o v. 1612 r. była żoną sław. Piotra Jureckiego, mieszczanina bydgoskiego (N.60 k.787v).
>Bełżecki h. Jastrzębiec, z Bełżca w wojew. bełskim. Bartłomiej, podkomorzy bełski, dostał 1637 r. od Władysława Miękickiego zobowiązanie do sprzedaży Krzecewic p. bełs. (Kośc.297 k.378). T. r. odkupił od tegoż Władysława oraz Jana Adriana Miękickich całe części tej wsi (Wsch.207 k.95). Aleksander, starosta bełski, skwitowany w r. 1644 przez Szymona Łempickiego (I.Kal.110 a s.40).
>Bem (Behm?) Ewa, żona Mikołaja Wiadrowskiego, nie żyjącego 1738 r. W inskrypcjach poznańskich (t.1247 k.51) znajdujemy sfałszowany w XIX w. zapis, mocą którego ur. Antoni B., syn ur. Jana Godfryda, nie żyjącego 1737 r., skwitował t. r. Mikołaja Żuchowskiego z 2. 500 zł na poczet swych dóbr ojczystych.
>Benarscy. Jan, skwitowany 1610 r. z 160 zł przez Ernesta Ludwika Wedelskiego z tytułu dzierżawy wsi Stralemberk (Wałcz 25 k.99v). Nabył 1623 r. na wyderkaf od Stanisłąwa Strużewskiego i żony jego Zofii z Belina za 1. 000 zł części wsi Małe Wiery p. pozn. (P.1012 k.716). Jana (zapewne identycznego z powyższym), z żony Anny Radeckiej, obojga nie żyjących 1643 r., synowie: ojciec Kazimierz, dominikanin poznański i Wojciech, w imieniu własnym i sióstr, Jadwigi, zamężnej Gorzyńskiej i panny Katarzyny, kwitowali t. r. z opieki Rozdrażewskich (P.1048 k.215v). Ta Jadwiga, żona 1-o v. Wojciecha Gorzyńskiego, 2-o v. Jana Belińskiego, zamordowanego w Buku 1647 r.
>Benczykowicz. Szl. Jan otrzymał 1647 r. zobowiązanie od szl. Krzysztofa Osuchowskiego, iż oprawi posag 500 zł żonie swej przyszłej szl. Zofii Beńczykowiczównie (Kośc.301 k.1049).
>Bendowie. Nie byli szlachtą. Stanisław z żony Antoniny Kadzidłowskiej zostawił syna Kazimierza, ur. w Zieminie koło Smigla ok. 1844 r., rządcę w Kochowie, który w Gostoniu 8 V 1871 r. zaślubił Helenę Orłowską, córkę Antoniego i Modesty Strzeszewskiej, dziedziczki Gostonia, wdowę po Ignacym Robowskim, dzierżawcy Gostonia. ich corka Anastazja Zofia, ur. w Gostoniu 7 IV 1874 r. (LC i LB Giewartowo).
>Benkendorf z Marchii Brandengurskiej. Henryk Benikendorff, nie żyjący 1639 r., kiedy jego żona Ewa Wedelska dostała zapis długu 600 zł od swego stryjecznego brata Ernesta (P.1040 k.260v). Jerzy a Bekendorff, dziedzic wsi Pecnik 1648 r. z 500 zł Jerzego, który zapisał mu dług 212 tal. (Wałcz 82 k.383v, 384). Joachim Ehrentreich Benkiendorff kwitował 1729 r. Elżbietę Golczównę, wdowę po Joachimie Rudigerze Golczu z 1. 300 tal. (ib.91 k.88).
>Ber Katarzyna, żona 1586 r. Marcina Skrzetuskiego, sekretarza król. Jej rodzonym bratem nazwany 1593 r. Michał Sulewski, a przyrodnim Zachariasz Barth, dr. filozofii i medycyny (P.1399 k.748, 807; 1401 k.20; 1407 k.6).
>Berczulcz, Berkolcz. Szl. Stanisłąw dostał 1462 r. od Jana Skrzydlewskiego 4 łany roli z placem koło folwarku wójtowskiego na przedmieściu Międzyrzecza wzamian za sołectwo we wsi Kęszyca koło Międzyrzecza i dopłatę 15 grz. brandenb. (P.1384 k.123). Transakcja widoczniedo skutku nie doszła, bo w r. 1647, nazwany sołtysem w Kęszycy, wymiwnił to sołectwo z Michałem i Janem Skrzydlewskimi na 4 łany roli koło Międzyrzecza. Dopłacił przy tym 23 grz. (P.1383 k.252v). Baltazar, sołtys w Kęszycy, nie żył 1519 r., kiedy jego synowie, szl. Jan i Kasper, to sołectwo za konsensem król. rezygnowali za 220 zł szl. Krzysztofowi Mestchin (P.1392 k.275). Szl. Jan Berkolcz kupił 1531 r. za 150 grz. od Jana Wargowskiego 4 wolne łany roli w mieście Międzyrzeczu (P.1393 k.432v). Kasper Bercholcz, nie żyjący już 1663 r., mąż Elżbiety Golczówny, ojciec Jana Jerzego, występującego 1678 r. (Wałcz 86 k.361v) i Zofii Elżbiety, żony Heninga Fryderyka Blankenburga, który 1663 r. oprawił jej 2. 000 tal. posagu. Żyli jeszcze oboje 1678 r. (ib.85 k.23, 361v).
>Berentstein ur. Jan Kasper, luteranin, dzierżawca Genczewa, z żony Marii Magdaleny miał dzieci urodzone w Genczewie: Adama Fryderyka, ochrzczonego 4 XII 1719 r., Karola Fryderyka, ochrzczonego 3 II 1721 r., Ludwika Fryderyka i Karolinę Henrykę, bliźnięta, ochrzczone 11 III 1722 r. (LB Brzostków).
>Berent Anna Małgorzata, rozwiedziona Kistrowa, zaślubiła 1 I 1767 r. Włądysława Pawłowskiego (LC Mielżyn). szl. Andrzej, ur. w Grodzisku ok. 1774 r., zaślubił 11 II 1806 r. Joannę Tybiszewską, ur. w Raszynie ok. 1786 r. (LC Niepruszewo).
>Berentz Ursyn Godfryd, kapitan JKMci, nie żyjący 1747 r., mąż Katarzyny Barbary de Wenedyger, 2-o v. żony Jana Fersztera, kapitana JKMci, wtedy już zmarłego (Wałcz 92 k.101v). Joanna Wilhelmina, 1745 r. żona Marcina Ludwika de Goddenthan (ib.).
>Bereszewski szl. Jan zaślubił 1705 r. Annę Butlerową (LC Jedlec).
>Berezieccy, Berezeccy. Ur. Michał Berezecki zaślubił przed 17 VI 1703 r. Teresę Żółtowską. Z niej córka Marianna, ochrzczona 7 IX 1704 r. (LB Tarnowo k. Łekna). Marianna, wdowa 1733 r. po Sebastianie Chylkowskim (w r. 1753 nazwana Berezowską).
>Bereziński ur. Michał i Regina, zamieszkali w Koźminie, rodzice Piotra, ochrzcz. 1 I 1758 r. (LB Koźmin).
>Berezniccy. Piotr, dziedzic Górzna koło Pleszewa, zmarły przed 16 X 1825 r., miał z pierwszej żony, Marcjanny Traczewskiej, syna Jana Nepomucena, dzierżawcę Wrotycz, zmarłego tam 26 III 1827 r. w wieku 23 lat (LM Szczury-Górzno). Z drugiej żony Balbiny Osińskiej, żyjącej jeszcze 6 X 1825 r. (LB Szczury-Górzno) miał syna Stanisława, a zapewne był też jego synem Feliks, chrzestny 14 X 1827 r. (ib.). Stanisław, nazwany dziedzicem Górzna obok matki, 1825 r., umarł tam mając 54 lat 9 IV 1859 r. (LM Górzno). Chyba synem Stanisława był Ignacy, właściciel Górzna, który 1868 r. sprzedał te dobra za 50. 000 tal. (Dz.P.)
>Berezowscy. Boniecki znał B-ich h. Przestrzał w wojew. podolskim i B-ich h. Sas w wojew. ruskim. Jan, mąż Zofii Brzezińskiej, w r. 1694 w imieniu własnym i żony wziął w zastaw od Anny Bronikowskiej, wdowy po Piotrze Jaroszewskim oraz od Franciszka Radziszewskiego i żony jego Zofii Jaroszewskiej części wsi Jaroszewice Mokre i Pieczyska pod zakładem 300 zł (I.Kon.69 k.392v). Oboje od Marcina Jaroszewskiego wzięli w zastaw 1696 r. części Jaroszewic Mokrych (ib.70 k.109). Kwitowali się z nim z tego zastawu 1699 r. (ib.k.582v).
>Berezyński ur. Łukasz z żony Zofii miał córkę Małgorzatę Barbarę, ur. w Choczu, ochrzczoną 9 XII 1708 r. (LB Nowe Miasto).
>Berg Anna Jadwiga, żona 1-o v. 1676 r. Henryka a Seher Thoss młodszego, wdowa po nim 1677 r., poszła 2-o voto 1680 r. (umowę ślubną spisano 16 I) za Jana Chwałkowskiego, regenta grodzkiego wschowskiego. Umarła krótko przed 6 XI 1684 r. Krystyna Egzuliana w r. 1679 żona Krzysztofa Wellen de Szarawna. Karolina Wilhelmina Elżbieta, 1792 r. wdowa po Andrzeju Szlichtynku, generale majorze wojsk pruskich, dziedzicu Gorczyny.
>Berger (Berg?) Rodzeństwo Ernest, Salomea i Małgorzata. Salomea, w r. 1564 jeszcze chyba niezamężna, dostała wtedy zapis 107 zł w. od Kaspra Nostitz Drzewickiego (Wsch.5 k.287). Była 1565 r. żoną Joachima Thoss. Małgorzata, wdowa 1564 r. po Kasprze Krakwiczu. Ernest z Stuthelsdorf, nie żyjący 1569 r., ojciec Barbary, żony Stanisłąwa Gołaskiego Pogorella (Wsch.201 k.45v). Małgorzata, nie żyjąca 1602 r., żona Adama Lehern. Magnus i Krystyna Elżbieta Stark, małżonkowie, nie żyjący 1714 r., rodzice Aleksandra, który t. r. działał imieniem Anny Elżbiety Bekowej, z domu Musielwic, wdowy po dziedzicu Tworzymirek (ib.77 IX k.63). Aleksander (nir wiem czy ten sam), dziedzic młyna Piaski koło Zdunów, mąż Katarzyny Elżbiety Eberlehn, oboje luteranie, mieli syna Karola Wilhelma, ur. w Młynie Piaski, ochrzcz. w maju 1719 r., i corkę Joannę Elżbietę, ochrzcz. 19 X 1721 r. (LB Zduny).
>Bergner ur. Jan Krzysztof, z żony Abigail Czamerówny miał syna Karola Zygmunta, ur.w Kikowie, ochrzczonego 6 I 1724 r. (LB Chrzypsko).
>Berkan Barbara, żona 1586 r. Baltazara Nowowiejskiego z p. pozn. W r. 1588 występowała w asyście stryjecznego brata szl. Aleksandra B-a (I.Kal.55 s.179). Nazwana wtedy Eufemią. Zofia, żona Sebastiana Skarzyńskiego, nie żyjącego 1787 r.
>Berkan, Berkman (?) Jakub, pułkownik wojsk angielskich, nie żyjący 1705 r., stryj Katarzyny Elżbiety Berkmanówny(!), żony 1-o v. Jana Andrzeja Osjakowskiego, wraz z którym mianowała 1705 r. plenipotentów dla windykowania z Anglii spadku po stryju (G.92 k.70), 2-o v. 1711 r. żonyMacieja Przysieckiego, oraz Marianny Eleonory, żony Phondessa (!), porucznika wojsk brandenburskich (G.93 k.34, 59v, 83).
>Berkowscy, zob. Barkowscy.
>Berło szl. N., mąż Barbary Senkteler, córki pisarza rydzyńskiego, która 2-o v. 10 II 1733 r. zaślubiła ur.Kazimierza Psarskiego, ekonoma w Tworzyjankach (LC Rydzyna).
>Berman Katarzyna Eleonora, żona Jana Fryderyka Lerchenfelta, sędziego w Hoppenbruck 1697 r.
>Bernaccy. Szl. Katarzyna zmarła 11 II 1621 r. (LM Skoraszewice). Magdalena (Bernacka) zaślubiła 28 II 1728 r. ur. Marcina Krukowieckiego (LC Golina). Ur. Jan z żoną Anną. mieszkańcy miasta Bojanowa, chrzcili tam następujące dzieci: Mariannę 14 X 1700 r., Józefę Erykę 17 V 1703 r., Marcjannę Agnieszkę 18 I 1705 r., Magdalenę 31 X 1706 r., Rajmunda 2 VII 1708 r., Katarzynę 27 III 1710 r., Annę 30 VI 1711 r., Kazimierza 9 III 1713 r. (LB Gołaszyn). Wielm. Justyna B., matka chrzestna córki ur. Macieja i Małgorzaty Szybałtowskich z Gałązek W. 1 III 1774 r. (LB Droszew)
>Bernat, Bernart, Bonart, Bernatowicz Katarzyna, nazwana rozmaicie żona 1-o v. Michała Pęskiego 1686 r., 2-o v. w latach 1694-98 żona Andrzeja Wyganowskiego.
>Bernatowiczowie. Panna Anna zaślubiła 2 III 1683 r. szl. Marcina Rajkowskiego (LC Gołaszyn). Ur. Tomasz Teodor, żeniąc się 1687 r. z Katarzyną Skrońską, wdową po Krzysztofie Jankowskim, otrzymał od niej 8 II przed ślubem zapis długu 600 zł (G.88 k.149v).
>Berndorff szl. Augustyn kupił 1790 r. za 1620 zł od Augustyna Samka Gliszczyńskiego, męża Wiktorii Piechowskiej, grunt zw. Bonikowo koło Huty Powidzkiej (G.115 k.112).
>Bernowski Andrzej 1715 r. mąż Doroty Sobockiej, córki Jana (Ws.159 k.3).
>Bernsdorf. W inskrypcjach grodzkich poznańskich (t.1323 k.60) pod r. 1758 znajduje się sfałszowany zapis, dokonany niewątpliwie w w. XIX, mocą którego ur. Karol, syn zmarłego Jana, dziedzica dóbr Zielonka i folwarku Huta p. pozn. sprzedaje te dobra za 16. 200 zl Maciejowi Mycielskiemu, kasztelanowi poznańskiemu(!). Jak wynika z Bonieckiego, zapisu tego w formie ekstraktu użyto do legitymacji w Heroldii Król. Pol.
>Beroński Józef, w r. 1754 mąż Marcjanna Potockiej, córki Marcina i Anny Brzozowskiej (P.1311 k.69).
>Berski Jan ożenił się krótko po 28 XI 1719 r. z Konstancją Zabłocką, wdową po Janie Jarochowskim, która przed ślubem dała mu zobowiązanie spisania po zamęściu wzajemnego dożywocia (P.1171 k.122v).
>Bescy. Boniecki znał B-ich h. Jastrzębiec i B-ich h. Lewart, obie rodziny z Bejsc (daw. Bescz) w pow. wiślickim. Jan, mąż Anny Pożarowskiej cz. Niałeckiej, której 1609 r. Jan Gorecki cz. Westerski zapisał dług 700 zł (Py.134 k.210v). Jan zapisał 1614 r. dług 500 zł Stanisławowi Borzyjewskiemu (Py.137 k.188v). W r. 1619 w imieniu własnym i powyższej żony cedował temu Borzyjewskiemu zapis dłużny nz 1. 000 zł, otrzymany od małżonków Lubomęskich (Wałcz 27 k.180). Wdowa po Janie mianowała 1624 r. plenipotentów (ib.34 k.93v). Wspomniany wyżej Borzyjewski był mężem córki Jana, Anny, którą zaślubił 1614 r.
>Besse, zob. Boess.
Bethune Joanna, żona 1729 r. Jana Jabłonowskiego, wojewody ruskiego, starosty białocerkiewskiego.
>Beym, Beyma Rozalia, żona Jana Gosławskiego. Oboje nie żyli 1722 r. Ewa, żona Mikołaja Wiadrowskiego, nie żyjącego 1741 r. Róża, żona 1-o v. Ludwika Kaczkowskiego, 2-o v. w latach 1746-47 Mikołaja Korczak Horodyskiego. Karol świadkował w Gnieźnie 20 XI 1768 r. (LC Gniezno, Sw. Michał). Ksawery Beyma, wiceregens grodzki gnieźnieński w latach 1773-77 (G.100 k.510; Py.158 k.712). Ludwika zaślubiła przed 15 XI 1781 r. Stefana Młodeckiego.
>Beynart Małgorzata, żona Wojciecha Wojnowskiego. Oboje nie żyli 1736 r.
>Bezan Hieronim, rotmistrz chorągwi lekkiej pułkownika Popławskiego 1730 r. (I.Kal.167 s.486). Był w r. 1753 wraz z synem Józefem posesorem dóbr królewskich Ceków (Rel. Kal.152/153 s.694). Potem za konsensem królewskim ustąpił Cekowa innemu synowi, Janowi, z warunkiem, by nie pretendował do tych dóbr, które miala w dożywociu żona Hieronima, Agnieszka z Chlebowskich, a więc do Kłoniszewa i Zaborowa w pow. szdkowskim. Hieronim nie żył już 1765 r., kiedy to syn Jan, rotmistrz, chciał objąć powyższe dobra, spłacając Tymienieckiego. Jego siostry a córki Hieronima: Joanna, wtedy już nie żyjąca, żona Stanisława z Bużenina Pstrokońskiego, i Aleksandra, w r. 1765 żona Jana Kantego Passenty Kiedrowskiego (Rel. Kal.185/186 s.1066). Kiedrowski umarł 1784 r., a ona go przeżyła.
>Bębenkowscy. Szl. Andrzej zaślubił 7 VI 1784 r. ur. pannę Franciszkę Baczyńską (LC Mączniki) i chrzcił z niej dzieci: Antoniego w Poznaniu 7 I 1794 r. (z ceremonii), Teodora Tomasza tamże 16 XII 1794 r. (LB Fara) Marcina, ur. 7 XI 1796 r. na "Sapieżyńskiem", Mariannę, ur. tamże 23 I 1798 r., Joannę Helenę, ur. tamże 20 V 1799 r., Łukasza Andrzeja, ur. tamże 16 X 1800 r. (LB Poznań, Św. Wojc).
>Bębnowscy h. Odroważ, z Bębnowa p. opocz. Michał, starosta biskupi żniński i kamieński, kupił 1535 r. za 1. 000 zł wieś Trzciany p. nakiel. od Macieja Tłukomskiego (N.213 k.53). Na połowie tej wsi oprawił 1536 r. posag 200 grz. żonie Zofii Naramowskiej, córce Jana (ib.k.60). Nie żył 1556 r. Syn jego Wawrzyniec, o którym niżej, córki: Jadwiga, 1556 r. żona Wawrzyńca Wałdowskiego, Zofia, 1569 r. żona Michała Prusieckiego.
Wawrzyniec, syn Michała, na połowie wsi Trzciany oprawił 1563 r. posag 800 zł żonie Zofii Słupskiej, córce Wojciecha. W r. 1577 oboje spisali dożywocie i wyznaczyli opiekę dla dzieci (N.215 k.20v, 221v). Wieś Trzciany w p. nakiel. sprzedał w r. 1591 za 6. 500 zł Maciejowi Słupskiemu (N.219 k.39). Z żoną spisał dożywocie 1592 r. (ib.k.59v). Maciej Białośliwski zobowiązał się Wawrzyńcowi 1596 r. wyderkować za 1700 zł Bługowo (N.162 k.611). Wawrzyniec żył jeszcze w r. 1598, kiedy nabył sposobem wyderkafu od Piotra Potulickiego za 5. 000 zł części Sławianowa i Kleszczyny (N.219 k.309), nie żył zaś w r. 1603, kiedy synowie jego Jan, Marcin i Mikołaj zostali skwitowani z 200 zł przez Zofię Krosińską, żonę Wawrzyńca Karśniewskiego (Kc.124 k.211v, 212). Córki Wawrzyńca, Anna i Jadwiga, dostały 1582 r. zapis od ciotki Katarzyny Słupskiej, wdowy po Macieju Sierosławskim (N.160 k.145v). Anna była 1579 r. żoną Mikołaja Dembińskiego z Tuszków. Jadwiga w r. 1604 żona Łukasza z Tłukomia Slesińskiego. Synów było trzech: Jan, Marcin i Mikołaj.
1. Jan, syn Wawrzyńca i Slupskiej, w r. 1605 w imieniu swoim i brata Mikołaja zapisał 500 zł długu szwagrowi Ślesińskiemu (Wałcz 4 k.521). Z żoną Dorotą Debrzyńską spisali 1608 r. wzajemne dożywocie (N.165 k.328).Dostał 1611 r. zapis długu 500 zł od Barbary ze Słup, wdowy po Łukaszu Smuszewskim (N.167 k.935). Od Jana Słupskiego wydzierżawił 1619 r. za 200 zł części wsi Suchoręcz Mały (Kc.127 k.91). Był bezpotomny. Nie żył już 1623 r.
2. Marcin, drugi syn Wawrzyńca i Słupskiej, w r. 1604 wraz z bratem Janem nabył sposobem wyderkowym na 2 lata za 3. 000 zł od Piotra Potulickiego, wojewody kaliskiego, część wsi Sławianowo i Kleszczyna z częścią jeziora w Sławianowie i częścią młyna w Kleszczynie i z wyrębem sosen w borach wsi Wąsosze i Skic p. nakiel. (N.165 k.203). Żonie Zofii Siedleckiej oprawił 1607 r. posag 500 zł (N.165 k.296). Pokwitował się 1611 r. z dzierżawy Dobieszewa z małzonkami Ciechomskimi (N.167 k.730) Był bezpotomny. Nie żył 1618 r., kiedy wdowa procesowała braci męża, Jana i Mikołaja (N.62 k.103v). T. r. sumę 1. 700 zł, zapisaną sobie przez tych szwagrów scedowała Janowi i zobowiązała się skasować oprawę na Mrozowie (N.171 k.152, 152v). Kwitowała 1628 r. z 100 zł Feliksa Radzimskiego (N.176 k.71v). Żyła jeszcze 1635 r. (Kc.128 k.8).
3. Mikołaj, trzeci syn Wawrzyńca i Słupskiej (N.164 k.21, 22), w r. 1609 zapis dany na 80 zł przez Marcina Słupskiego cedował bratu Janowi (N.167 k.323v). jako spadkobierca brata Jana, skwitowany został t. r. z 600 zł przez Jana Wałdowskiego (N.173 k.367). W r. 1612 od Jana Orzelskiego, kasztelana rogozińskiego i żony jego Elżbiety z Zebrzydowskich wydzierżawił dobra Rabka w wojew. krakowskim (I.Kal.78 s.347, 350). Zobowiązał się 1624 r. spadłe po obu braciach części wsi Mrozowo p. nakiel. sprzedać za 6. 300 zł Dorocie z Dembińskich Happowej (Kc.19 k.295v, 298). Nie żył 1625 r. (N.223 k.658). Zob. tabl.1.
Hieronim z Końskich, nie żyjący 1687 r., mąż 1640 r. Heleny Romiszowskiej (I.Krak.250 s.86), nie żyjącej 1701 r., był ojcem Hieronima, pochodzącego w wojew. krakowskiego, który w r. 1671, dnia 4 V zawarł kontrakt z Prokopem Kołaczkowskim pod zakładem 8. 000 zł (Kośc.133 k.44v). Chodziło o małżeństwo Hieronima z Anną Kołaczkowską, córką tego Prokopa i Cecyli Smoguleckiej, której mocą owego kontraktu zobowiązał się oprawić 8. 000 zł posagu na dobrach w Krakowskiem, a z którą, już żoną, w r. 1674 scedował sumę 400 zł Wojciechowi Przedzyńskiemu (ib.k.683v). Oboje małżonkowie 1676 r. wydzierżawili na trzy lata wieś Gostynie od Stefana Grzybowskiego i Anny Biernackiej małżonków (P.1094 k.733). Skwitowali 1682 r. z 4. 000 zł posagu Andrzeja Kołaczkowskiego i Jadwigę z Miaskowskich małżonków (Wałcz 86 k.502). Oboje zawarli 1700 r. kontrakt z Wojciechem Mieruckim dotyczący cesji sum na częściach Belęcina, Karchowa, Trzebicza (P.1139 XIII k.105v). Żonie oprawił t. r. 4. 000 zł posagu (ib.k.108). Dożywocie zapisał jej 1701 r. (P.1141 XII k.120), a w r. 1714, już po jej śmierci, cedował owo dożywocie swym dzieciom, Franciszkowi i Konstancji (Kośc.311 s.233). Ta Konstancja zaślubiła przed 2 IV 1708 r. Krzysztofa Żółtowskiego.
@tablica: Bębnowscy h. Odrowąż 1.
Franciszek, syn Hieronima i Kołaczkowskiej, dostał 1715 r. skrypt od Stanisława Ulatowskiego (Kośc.315 s.250). Od ciotki Zofii Barbary Kołaczkowskiej wdowy po Janie Paprockim i po Felicjanie Rościeszewskim dostał 1721 r. cesję sumy 4. 000 zł (G.94 k.144), a 1730 r. cesję spadku po Annie Oleskiej, żonie Macieja Smoguleckiego, babce tej ciotki, na dobrach: Ostrowite, Kolimaga, Dądrów, Jaźwiska i innych w wojew. pomor. (P.1221 k.19v). Prawa do tych dóbr pruskich, stanowiących ongi własność Adama Oleskiego, nabył i od innych spadkobierców, a mianowicie: siostry Żółtowskiej, Katarzyny z Kołaczkowskich Dobrzyckiej, Franciszki z Kołaczkowskich Rokossowskiej, a 1743 r. sprzedał owe dobra za 50. 000 zł ks. Adamowi Opalińskiemu, kanonikowi katedral. poznańskiemu (P.1274 k.13v). W r. 1723 wraz zsiostrą był posesorem Małachowa Górnego p. gnieźn. (I.Kon.76 k.138v). Franciszek pochowany został w Grodzisku 21 XI 1750 r. (LM Grodzisk). Może to ten sam Franciszek był w r. 1727 mężem Katarzyny Żeromskiej, córki Andrzeja, wdowy 1-o v. po Stanisławie Koczańskim (ZTP 45 k.655). Wzmianka o nim nie lokalizuje go jednak dostatecznie ściśle, by takie przypuszczenie mocniej uprwdopodobnić. Nie wiem kto był B. z Małachowa Górnego pochowany 13 XI 1720 r. (LM Witkowo), może brat Franciszka i Konstancji? Zob. tabl.2
@tablica: Bębnowscy h. Odrowąż 2.
Jan, nie żyjący 1702 r., ożeniony z Marianną Guzewską, był ojcem Marcina. Ten ostatni w r. 1702 oprawił 2. 500 zł posagu żonie Annie Siedleckiej, córce Władysława i Doroty Kiełpińskiej (P.1142 I k.132). Wydzierżawił 1708 r. Pietronki p. kcyń. od Krzysztofa Pudwelsa na lat trzy (G.92 k.131v), a w r. 1711 kupił tę wieś za 12. 000 zł od Pawła Zygmunta Pudwelsa (P.1146 I k.135). Spisał dożywocie z żoną 1731 r. (P.1231 k.31). Umarł 21 IV 1734 r. i pochowany został w Chodzieży (LM Chodzież). Córki Marcina i Siedleckiej: Anna Marianna, ur. w Ciszewie, ochrzczona 6 VIII 1703 r. (LB Chodzież), żyła jeszcze 1778, niezamężna (P.1355 k.196), Dorota Apolonia, ochrzczona 9 II 1705 r. (LB Chodzież), żona 1-o v. 1748 r. Józefa Głażejewskiego, wyszła 1752 r. 2-o v. za Jakuba Wolszlegera, jadwiga Teresa, ochrzczona 26 IX 1706 r. (ib.), zaślubiła 29 IV 1748 r. Krzysztofa Makowieckiego, Zofia, ur. w Pietronkach, ochrzczona 18 V 1710 r. (ib.) zaślubiła przed 15 IV 1743 r. Szymona Miączyńskiego, skarbnika płockiego Katarzyna, ur. w Pietronkach 20 II 1712 r. (ib.), zmarła po 14 VII 1783 r., żona 1-o voto N. Kosickiego, 2-o voto w latach 1747-84 Antoniego Popławskiego, Teresa, ur. w Pietronkach, ochrzczona 7 VII 1720 r. (ib.), żona w latach 1769-82 opatrz. i sław. Jana Lewandowskiego (P.1346 k.158v; G.109 k.85v). Była jeszcze córka Marianna, o której rękę została zawarta 3 VI 1724 r. przez rodziców umowa małżeńska z Tomaszem Barcikowskim. Drugim jej mężem był 1735 r. Mikołaj Gumiński. Synowie Marcina i Siedleckiej: Jan Tomasz, ur. w Ciszewie, ochrzczony 22 XII 1701 r., Kazimierz Wojciech, ur. w Pietronkach 2 III 1714 r., zmarły 15 V 1736 r. (LB i LM Chodzież), Wojciech, o którym niżej.
Wojciech Odrowąż, syn Marcina i Siedleckiej, ur. w Pietronkach i ochrzczony 24 IV 1718 r. (LB Chodzież). Pietronki oraz młyn zwany Żabim sprzedał w r. 1746 za 40. 720 zł Bartłomiejowi Drzewickiemu (P.1283 k.209). W r. 1759 z żoną Justyną Starzęcką kwitowali się wzajemnie z inwentarza (Wałcz 93 k.374v). Mieszkał wtedy w Hamrze koło Wielenia. Ona żyla jeszcze około 1765 r. W r. 1769 Wojciech wraz z siostrą Teresą Lewandowską kwitował spadkobierców Bartłomieja Drzewieckiego, dziedzica Pietronek, z 6. 000 zł (P.1346 k.158v). W r. 1784 cedował siostrze Popławskiej 25 zł w . z sumy 50 zł w. zapisanych przez Żyda gnieźnieńskiego, Mośka (G.111 k.40). Nie żyła 1787 r., kiedy druga jego żona, owdowiała Jadwiga Łakińska, kwitowała z 3. 000 zł należnych z Dobrosołowa, dziedzica tej wsi Władysława Suchorzewskiego (G.114 k.100v). Z Starzęckiej miał dzieci: Nepomucenę Michalinę, ur. w Hamrze, ochrzczoną 1 VII 1759 r. (LB Wieleń), Stanisława Michała, ochrzczonego 2 VII 1761 r. (LB Poznań, Fara), Petronęlle Antoninę, ochrzczoną 19 VI 1765 r. (ib.).Stanisławowi, może powyższemu, cofnął w r. 1791 daną w grodzie krzemienieckim plenipotencję Maurycy Molski (I.Kal.23 k.423v). Zob. tabl. 3.
@tablica: Bębnowscy h. Odrowąż 3.
Marcin, nie żyjący 1748 r., był ożeniony z Krystyną Laskowską, 2-o v. żoną Wojciecha Mieszkowskiego, 3-o v. Mikołaja Biernackiego (I.Kal.185/89 k.220). Panna Katarzyna zaślubiła 20 VI 1782 r. w Gnieźnie Franciszka Golańskiego. Panna Anna, licząca ok. 60 lat, umarła 27 VI 1782 r. w Gnieźnie, w gorzelni należącej do probostwa Sw. Michała, gdzie mieszkała (LM Gniezno, Sw. Michał). Michał Odrowąż, podczaszy inowłodzki, mąż Aleksandry Spinkówny. Oboje nie żyli 1783 r. Ich synowie, Franciszek i Józef. Z nich, Franciszek, ur. ok. 1729 r., dr teologii, zrazu jezuita, potem protonotariusz apostolski, kanonik katedralny inflancki, majątek ojczysty, który jako zakonnik scedował był bratu Józefowi, ceduje mu ponownie 1783 r. (Wsch.102 k.78). W r. 1792 był proboszczem w Wolsztynie (P.1369 k.793). Umarł 29 XI 1811 r. (LM Wolsztyn). Katarzyna, chrzestna 4 III 1787 r. (LB Ostrzeszów). Fidelis (Feliks?) zaślubił 4 III 1787 r. Nepomucenę Molską, córkę Jana, dzierżawcy Ciołkowa, która umarła tam 6 III 1797 r. i pochowana u Reformatów w Miejskiej Górce (LC i LM Krobia, Sep. Reformatów Miejskiej Górce).
>Będkowscy, Bętkowscy h. Ostoja, z Będkowic p. krak., gdzie liczna drobna szlachta tego nazwiska o różnych imioniskach. Do Wielkopolski przywędrowali używając imioniska Strugała.
Marcin, mąż Zofii Tarchalskiej, córki Kaspra, która 1595 r. całe części w Tarchałach sprzedała za 100 zł Wojciechowi Tarchowskiemu (R.Kal.2 k.480v). nie wiem czy identyczny z nim Marcin, nie żyjący już w r. 1655 (N.227 k.281), ojciec Hieronima Marcina.
Hieronim Marcin (czasem Marcin Hieronim), ożeniony z Zofią Anną Korytowską, córką Bartłomieja i Elżbiety Minostowskiej, która 1646 r. miałą 200 zł ze swego posagu zabezpieczone sobie w formie długu u Kaspra Zebrzydowskiego, kasztelana kaliskiego (N.226 k.309v). Wojciech Baranowski w imieniu własnym i swego rodzeństwa zastawił jej w r. 1665 za 2. 000 zł wieś Rozpętek w p. kcyń. (P.1076 k.1041). W r. 1682 oboje małżonkowie dostali zobowiązanie od małżonków Rynarzewskich (P.1105 VII k.79v). Hieronim nie żył 1683 r., kiedy Zofia wraz z synem Janem nabyła wyderkiem za 2. 000 zł od Jana i Jadwigi z Rożnowskich Imielińskich na jeden rok Chociszewo (P.1106 IX k.9). Z synami Jakubem i Janem skwitowała 1684 r. owych Imielińskich z 1. 000 zł (P.1107 VI k.2v). Nie żyła w r. 1692. Młodszy z synów, Jakub, żeniąc się 1679 r. z Teresą Bornianką, córką Jana, wdową po Włądysłąwie Gądeckim, dostał od niej przed ślubem zapis 1. 500 zł długu (G.86 k.138v). Córka Jakuba i Teresy, Anna, w r. 1713 żona Franciszka Pakszyńskiego.
Jan Strugała, starszy syn Hieronima i Korytowskiej, wraz z żoną Katarzyną Imielińską, córką Jana i Katarzyny Rożnowskiej, kupili 1687 r. za 3. 350 zł od Jana Paruszewskiego części Jankowa i Mikołajkowa p. gnieźn. (P.1114 XI k.13). Na części Będkowic p. krak. oprawił tej żonie 1692 r. 5. 000 zł posagu (P.1123 VII k.76). Synowi Marcinowi dał 1713 r. zobowiązanie zrezygnowania mu całych części w Będkowicach, przypadających po dziadzie Marcinie (G.93 k.128v). W r. 1715 był posesorem wsi Gąsawa, opactwa trzemeszeńskiego (P.1149 I k.212v). Od Konstancji z Dąmbskich Kadzidłowskiej, podkomorzyny inowrocławskiej, wziął zastawem 1717 r. za 6. 000 tynfów jej oprawne i dożywotnie wsie: Marantowo, Niesłusz, Grójec p. kon. (I.Kon.73 k.463v). Kwitował 1719 r. Franciszka Rozdrażewskiego i żonę jego Annę Wysocką z 6. 000 zł z racji kontraktu z r. 1717 o tenutę Wawrzymowa (ib.75 k.127v). Posesor dóbr Kuźnica i Kordownia p. kon., cedował 1721 r. pewne sumy synowi Konstantemu (ib.k.283v). W r. 1725, jeszcze jako zastawnik Marantowa, kwitował podkomorzynę Kadzidłowską z 800 tynfów (ib.76 k.69v). Nazwany byłym zastawnikiem tych dobr 1727 r. (ib.k.186), nie żył 1728 r. Żona jego Katarzyna występowała jeszcze 1722 r. (ib.75 k.348v), a w r. 1728 też już nie żyła. Ich synów trzech: Marcin, Konstanty i Andrzej, o których niżej. Córki: Barbara, żona 1-o v. Pawła Radeckiego, regenta grodzkiego konińskiego, z którym kontrakt małżeński spisany został w Gąsawie 16 VI 1704 r., 2-o v. 1720 r. była żoną Łukasza Wiśniewskiego, Marianna, 1-o v. 1707 r. żona Chryzostoma Judzkiego, 2-o v. 1729 r. Macieja Gądkowskiego, Konstancja 1-o v. 1720 r. za Pawłem Olkiewiczem, poślubiła 2-o v. 1732 r., krótko po 31 X, Franciszka Jackowskiego.
1. Marcin, syn Jana i Imielińskiej, zaślubił przed 18 V 1714 r. (LB Margoni) Jadwigę Baranowską, córkę Mikołaja Szamocina i Zofii Daleszyńskiej (P.1180 k.57v; 1189 k.7v). W r. 1718 wraz z braćmi manifestował się w grodzie brzesko-litewskim przeciwko małżonkom Janowi Bohusławskiemu, podczszemu bracławskiemu, i Helenie Gimbutównie, okupatorom dóbr Hultaje, Czerniew i Kamionka w wojew. brzeskim lit. (Py.160 k.849). Żył jeszcze w r. 1721 (P.1180 k.57v), a w r. 1722 Jadwiga, już wdowa, mianowała swych synów Konstantego i Andrzeja plenipotentami (P.1186 k.59v, 61v). T. r. w imieniu własnym oraz swych dzieci: Józefa, Mikołaja i Anny, kwitowała Zagórskiego (P.1189 k.7v). Rospętek p. kcyń. sprzedała 1728 r. za 27. 000 zł Antoniemu Gozimirskiemu (P.1214 k.71v). Ona dziedziczka Szamocina, Łankowic, Lastkowa, Hamerku i Przespolewa, wyszła 2-o v. w r. 1730 za Józefa z Warzymowa Sokołowskiego, stolnika (cześnika?) bydgoskiego i sędziego grodzkiego radziejowskiego (LC Margonin). Nie żyła 1738 r. Prócz wspomnianej Anny, o której nic więcej nie wiem, była jeszcze córka Zofia Teresa, ur. w Rospętku 14 X 1717 r. (LB Gołańcz; LB Panigródz), która zapewne zmarła przed 1722 r. Synowie Józef i Mikołaj, o którym niżej.
1) Józef Strugała, syn Marcina i Baranowskiej, dziedzic Szamocina, Lastkowa, Łanowic p. kcyń., zapisał w r. 1738 dług 4. 521 zł pannie Mariannie Sicińskiej (N.206 s.39). Żonie Jadwidze Przespolewskiej, córce Stefana Dominika i Ludwiki Jaraczewskiej, oprawił 1740 r. posag 10. 862 zł, wypłacony przez jej matkę i braci (I.Kal.177 s.373) a w r. 1745 spisał z nią dożywocie (I.Kal.181/89 k.330v). W r. 1750 Szamocin, Lastkowo, Młyn Humerek, Przespolewo z nowozałożonym foluszem p. kcyń., dobra otrzmane z działu spisanego w Lankowicach 8 VII 1740 r., sprzedał za 117. 000 zł Leonowi Raczyńskiemu, kasztelanowi santockiemu (P.1298 k.55v). Wraz z żoną uzyskał 1752 r. od Jana Przespolewskiego zobowiązanie do sprzedaży za 30. 000 zł Gorzyc p. pyzdr. (P.1307 k.169). Dziedzic tej wsi 1765 r. (G.100 k.141). Żył jeszcze 12 XII 1776 r., nie żył 1781 r., kiedy wdowa kwitowała z 1. 000 zł prowizji od sumy 5. 000 zł na Gorzycach Ignacego Ostena, ówczesnego dziedzica tej wsi (Py.160 k.838). Jadwiga zmarła, mając około 87 lat, w Osowie 25 X 1789 r. i została pochowana w Biechowie (LM Biechowo). Synowie Józefa: Ludwik, o którym niżej, Tomasz, który 20 IX 1775 r. trzymał do chrztu córkę swej siostry Poleskiej (LB Niechanowo), i Karol, współdziedzic Gorzyc, który 1776 r. w imieniu swoim i brata Ludwika kwitował się z Zabłockimi (G.103 k.99v). Córki: Konstancję Mariannę Ludwikę, ur. 17 II 1747 r. (LB Margonin), Marianna zaślubiła 2 VII 1763 r. Jana Poleskiego, Teresa Wiktoria, ochrzczona 13 X 1751 r. (LB Poznań, Fara), żona 1775 r. Józefa Pierzchlińskiego, skarbnika gnieźnieńskiego.
Ludwik Jan, syn Józefa i Przespolewskiej, ur. 19 VIII 1740 r. (LB Skrzebowo), dziedzic połowy Gorzyc 1768 r. (I.Kon.80 k.145), zobowiązał się 1775 r. sprzedać wraz zbratem Karolem tę wieś za 55. 000 zł szwagrowi Pierzchlińskiemu (Py.158 k.401). W r. 1780 spisał wzajemne dożywocie z żoną Antoniną Podgórską, córką Marcina i Marianny z Mozańskich (G.107 k.158). Mieszkał wtedy w Irzykowie koło Ostrowitego. Antonina w r. 1790 kwitowała z 6 zł w. Petronellę z Gałczyńskich Mlicką, wojską płocką (G.115 k.47v). Córka ich Józefa Karolina, ur. w Irzykowie, ochrzczona 25 VI 1780 r. (LB Ostrowite).
2) Mikołaj Paweł, drugi syn Marcina i Baranowskiej, ur. w Rospętku 28 I 1720 r. (LB Panigródz), dziedzic Łankowic 1739 r. (G.97 k.392v), odebrawszy za żonę Ludwikę Rosenówną, córką Adama i Apolinary z Przespolewskich, z rąk jej ojca sumę 18. 000 zł posagu, oprawił to jej 1749 r. na swych dobrach (P.1297 k.98). Umarł w Łankowicach 16 VIII 1759 r. i został pochowany u karmelitów w Kcyni (LM Kcynia). Wdowa umarła między r. 1760 i 1768 (Kc.144 k.127). Jej dzieci małoletnie: Adam, Mikołaj i Brygida, zostały 1764 r. skwitowane z 1. 000 zł przez Choińskiego (G.100 k.29). Adam z tą siostrą kwitował 1768 r. wuja Józefa Rosena, żupnika wielkopolskiego z opieki (ib.k.137). Był 1771 r. księdzem (Kc.147 k.305v). W pokwitowaniu z r. 1768 nie ma wzmianki o Mikołaju, zapewne już nie żył. Nie żył wtedy i jeszcze inny syn, Stanisląw Antoni, zmarły jako dziecko 26 V 1758 r. (LM Kcynia). Brygida, ur. ok. 1751 r., dziedziczka Łankowic, żona 1768 r. Konstantego Otto Trąmpczyńskiego, potem regenta grodzkiego gnieźnieńskiego.
2. Konstanty, drugi syn Jana i Imielińskiej, w r. 1722 w imieniu własnym i żony Barbary Węgorzewskiej, córki Łukasza i Anny Romatowskiej, kwitował Jana Bronikowskiego, dziedzica Otorowa (P.1187 k.118v; 1191 k.170v). Zawarł 1746 r. ugodę z siostrą Jackowską o wykup dóbr Kuźnica i Kordownia (I.Kon.78 k.16v). Barbara z Węgorzewskichcedowała w r. 1756 synowi Bogumiłowi 2. 500 zł ze swej sumy posagowej zabezpieczonej na Otorowie (P.1354 s.843). Konstanty w r. 1758 w imieniu swoim i żony kwitował Władysława Koszutskiego, dziedzica dóbr Głuponie, należących dawniej do teścia Łukasza Węgorzewskiego (P.1320 k.104). Był 1763 r. (P.1336 k.4v), nie żył 1775 r. (P.1362 k.364v). Ich syn Teofil, o którym niżej, córki: Marianna, wspomniana 1763 r. (P.1336 k.4v) i Jadwiga w latach 1764-88 żona Wawrzyńca Pilickiego.
Teofil (Deograt, Bogumił) Strugała, syn Konstantego i Węgorzewskiej, cedował 1758 r. Stefanowi Jerzykowskiemu 2. 500 zł z sumy 5. 000 zł, zabezpieczonej na Otorowie (P.1326 k.32). W r. 1759 w imieniu własnym i rodziców kwitował Włądysława Koszutskiego z prowizji od sumy 333 zł posagowej swej matki, zapisanej na Głuponiu (P.1327 k.140v). W r. 1772 był ekonomem w Wróblewie. Swoje prawa spadkowe do dóbr Hultaje, Czerniew, Kamionki w wojew. brzeskim lit. cedował 1781 r. Franciszkowi B-mu, synowi Jana i Anny Budziszewskiej (Py.160 k.849). Jako jedyny spadkobierca ciotki Ludwiki z Węgorzewskich Romatowskiej, występował 1782 r. (Kośc.334 k.139). Obok siostry Pileckiej występował 1788 r. jako spadkobierca babki Anny z Romatowskich 1-o v. Węgorzewskiej, 2-o v. Mańkowskiej, oraz wuja Jana Mańkowskiego, dziedzica dóbr Rudki, Lipnica, Zwierzchaczewo (I.Kon.83 k.12). Nie żył t. r. Jego żoną była zaślubiona 29 VII 1765 r. Magdalena Nossowiczówna, córka Józefa (LC Opatówko, P.1359 k.355v), też nie żyjąca 1788 r. Ich synowie: Józef Wojciech, ur. w Żernikach 16 IV 1766 r. (LB Opatówko), i Tomasz, ur. w Kobelnikach, ochrzczony 7 I 1771 r. (LB Obrzycko) i córki: Zofia Julianna, ur. w Wróblewie 4 IV 1772 r. (LB Biezdrowo) i Cecylia, ktora w r. 1788 swój spadek po Janie Mańkowskim cedowała Maciejowi Kowalskiemu (G.115 k.29v).
3. Andrzej z Będkowic, trzeci syn Jana i imielińskiej, dzierż. Malechowa 1722 r. w r. 1723 dożywotni posiadacz wsi król. Kramsko, kwitował Jakuba Racięckiego (I.Kon.75 k.382v). Kupił 1728 r. za 35. 560 zł od Krystyny Czackiej, wdowy po Michale Niegolewskim, chorążym wschowskim, i synów Andrzeja i Jana oraz córki Matyldy, wieś Piątkowo Czarne (P.1212 k.124v). Umarł 24 V 1737 r. pochowany w Biechowie (LM Winnogóra, LM Biechowo). Żoną jego była poślubiona 4 II 1721 r. Jadwiga Strzałkowska, (LC Kurowo), która w r. 1746 z synem Janem a też w imieniu pozostałych dzieci, Tomasza, joanny i Marianny, skwitowała Tomasza Grodzickiego z 4. 000 zł, którą to sumę zapisał był w r. 1736 Andrzejowi (P.1283 k.120). Jadwiga nie żyła już w r. 1750. Synowie dokonali 29 VII 1749 r. w Czarnym Piątkowie działów rodzinnych (P.1315 k.143). Byli to Jan i Tomasz, o których niżej. Córki: Marianna, ochrzcz. 11 I 1722 r. (LB Kunowo), zmarła niewątpliwie dzieckiem, Marianna (Marianna Katarzyna), ochrzcz. 23 IV 1724 r. (LB Winnogóra), niezamężna, zmarła 19 XI 1783 r. (LM Biechowo) Agnieszka Poliksena Anna Krystyna, ochrzcz. 10 IV 1730 r. (LB Winnogóra), Joanna wyszła 1754 r. za Ludwika Kierskiego.
1) Jan (Jan Marcieli) Strugała, Ostoja, syn Andrzeja i Strzałkowskiej, ochrzcz. 24 VI 1728 r. (LB Winnogóra) dziedzic Czarnego Piątkowa, mąż Anny Budziszewskiej, córki Tomasza i Teresy Rokossowskiej, która 1750 r. kwitowała swych braci z posagu 13. 200 zł (P.1299 k.206). Żona jego dostała 1767 r. zapis 10. 000 zł od stryja Macieja Budziszewskiego (Kośc.330 k.163v). Tej żonie zapisał 1768 r. sumę 2. 000 zł a córkom z niej zrodzonym, Wiktorii i Katarzynie, po 1. 000 zł każdej (P.1345 k.269v, 270). Żonie tej zapisał 1774 r. sumę 50. 981 zł odebranych ze spadku po jej stryju Macieju budziszewskim (P.1351 k.115). Zastawny posesor wsi Tury, kwitował 1776 r. dziedzica owej wsi, Aleksandra Gurowskiego, podkomorzego gnieźnieńskiego (I.Kon.81 k.70). Kamienicę w Poznaniu przy ul. Wrocławskiej sprzedał 4 VIII 1781 r. za 5. 000 zł synowi Franciszkowi (Py.160 k.965v). Umarł 4 VI 1784 r. i pochowany został w Biechowie (LM Biechowo). Wdowa 1785 r. kwitowała swe dzieci: Franciszka, Mateusza, Zofię, Teofilę i Honoratę ze swej oprawy 50.981 zł, zapisanej 1774 r. na dobrach Stroszki, należących do klucza nekielskiego (Py.163 k.418). W 1793 r., zięć Drwęski kwitował ją z 15. 000 zł na poczet posagu (P.1370 k.28) żyła jeszcze 9 VIII 1795 r. (LB Wieszczyczyn). O synu Franciszku niżej. Mateusz Ostoja, dziedzic z bratem Franciszkiem połowy wsi Mystki 1786 r. (G.113 k.6), dziedzic Czarnego Piątkowa 1790 r. (LB Niepruszewo). Z córek, Zofia 1778 r. żona Stefana Kierskiego, Honorata, niezamężna jeszcze 13 II 1791 r. (LB Tulce), żona Józefa Drwęskiego, regensa grodzkiego poznańskiego, 1793 r., o Wiktorii, i Katarzynie, wspomnianych 1768 r., oraz Teofili, wspomnianej 1785 r., nie wiem nic więcej.
Franciszek Ostoja, syn Jana i Budziszewskiej, kwitował ojca 1782 r. z 5. 000 zł (Py.163 k.141). Jako plenipotent ojca kupił 1 VI 1784 r. za 35. 000 zł połowę Mystek p. pyzdr. od Franciszka Zbyszewskiego (Py.163 k.309). Wraz z bratem Mateuszem był 1787 r. dziedzicem Czarnego Piątkowa (Py.164 k.787-800). Od Jadwigi z B-ich Pileckiej odkupił 1788 r. jej część spadku po wuju Janie Mańkowskim, dziedzicu Rude, Lipnicy i Zwierzchaczewa (I.Kon.83 k.12). T. r. wraz zbratem Mateuszem kupił od stryjecznego brata Michała i jego żony za 4. 100 zł część w Jaroszewicach Mokrych zw. Barszczyna (Py.163 k.516). Był 1791 r. opiekunem nieletnich siostrzeńców Kierskich (P.1368 k.193).
[przypis: Feliks Bentkowski, prof. historii powszechnej Uniwersytetu Warszawskiego, pierwszy naczelnik Archiwum Głównego Warszawskiego, ur. w Lubartowie 1781 r., syn Józefa, konfederata barskiego, klienta Sanguszków, potem Sapiehów, mieszkającego od r. 1787 w Warszawie, człowieka ubogiego (Pol. Sł. Biogr.) i Marianny Nowickiej, legitymując się 1839 r. ze szlachectwa w Król. Polskim z herbu Prawdzic (!), podał za swego ojca tego właśnie Franciszka. Sprzeczność co do imion usunąć miała przedłożona przezeń metryka rzekomego ojca, wyjęta z Winnogóry, parafii Czarnego Piątkowa. Według tej metryki Franciszek Józef Wojciech Onufry, syn Jana i Budziszewskiej, miał się urodzić 1756 r. Mogłoby ostatecznie tak być, bo często nie pierwsze imię było używane w dalszym życiu, ale tu wiemy przecie, iż syn Jana i Budziszewskiej używał imienia Franciszka, ponadto zaś ubogi konfederat barski, przenoszący się 1787 r. do Warszawy ze wschodnich województw Korony, nie mógł być identyczny z dziedzicem Czarnego Piątkowa i Mystek. Na dodatek jeszcze ów herb Prawdzic! Franciszek pisał się Ostoją! Tak więc pierwszy dyrektor Warszawskiego Archiwum Głównego przeprowadził swój wywód legitymacyjny fałszywie.]
2) Tomasz, chyba identyczny z Kazimierzem Tomaszem 15 II 1733 r. (LB Winnogóra) młodszy syn Andrzeja i Stzrałkowskiej, ożenił się 14 II 1752 r. w Szczodrzykowie z Apolonią Tomicką, córką Bogusława i Anny Korytowskiej (LC Kórnik). W dziale z bratem Janem otrzymawszy połowę Czarnego Piątkowa i pustek Sterkowca, sprzedał 1757 r. swoją część po rodzicach temuż bratu (P.1322 k.162). W r. 1777 oboje z żoną swoją część z sumy 4. 000 zł na wsi Baranów ze spadku po jej stryju Marcinie Tomickim scedowali synowi Michałowi (I.Kon.81 k.117). Oboje żyli jeszcze 1787 r. (Py.163 k.516). Ich córka Wiktoria była 1792 r. żoną Maksymiliana Dobrzyckiego, Inną córką Tomasza (a może jego brata Jana?) byłą Urszula, z Czarnego Piątkowa, chrzestna V 1791 r. (LB Nietrzanowo). O synach, Michale i Feliksie, niżej.
(1) Mateusz Michał, syn Tomasza i Tomickiej, ochrzczony 28 IX 1753 r. (LB Swierczyna), był 1781 r. mężem Marianny Żychlińskiej, córki Stanisława, podkomorzyca kaliskiego, i Jadwiga Rozbickiej, wdowy 1-o v. po Józefie Puchałskim (I.Kon.82 k.228). W r. 1784 8 VI spisał z Janem Nepomucenem Lenkieiwczem, chorążym wojsk kor., punkta kupna folwarku Borzentowo na przedmieściu Konina pod zakładem 5. 000 zł (ib.83 k.30). T. r., 12 VII, sprzedał ów folwark Michałowi Orłowskiemu, chorążemu czerniechowskiemu (ib.k.69v). Żona jego kupiła 4 VII 1786 r. od Piotra Kurcewskiego, podwojewodziego kaliskiego, część Jaroszewic mokrych p. kon. (ib.k.257v). Oboje tę część, zwaną Barszczyzną sprzedali 1787 r. za 4. 100 zł Franciszkowi i Mateuszowi B-im, synom Jana (Py.163 k.516). Dziedzic Piątkowa, żył jeszcze 11 II 1810 r. (LC Sroda).
(2) Feliks (Felicjan) syn Tomasza i Tomickiej, ur. ok.1764 r., wnuk Marcina Tomickiego, dziedzica Kuchar Borowych i Wardężynka, kwitował 1783 r. Piotra Kurcewskiego, obecnego dziedzica Wardężynka, z 1. 250 zł sumy 10. 000 zł legowanej sobie przez dziada 1759 r. (I.Kon.82 k.393v). Był ekonomem w Dusinie 1809 r., potem 1815 r. w Płaczkowie, i mężem zaślubionej 22 VI 1796 r. Marianny Bardzkiej (LC Nietrzanowo), zmarł w Poznaniu 2 III 1818 r. i zostałpochowany 4 III (LM Fara). Dzieci jego: córka Franciszka, zmarła w Poznaniu 25 VII 1824 r. w wieku lat 17 (LM Poznań, Sw. Maria Magdal.). i synowie: Wincenty Wiktor, ur. w Pozninu 25 II 1809 r. (LM Fara, LB Stary Gostyń), zmarły 27 IV 1815 r. (LM Snieciska), Wojciech Stanisław, ur. w Kaczej Górce 23 IV 1811 r. (LB Mokronos). Zob. tabl. Nie wiem w jakim stopniu pokrewieństwa z powyższymi pozostawał Antoni, zmarły 28 VII 1737, pochowany w Mietarzanowie (LM Winnogóra)
>Będkowscy, Bętkowscy, Bentkowscy różni. Są wśród nich niewątpliwie i Ostojowie, ale obok nich zapewne też znani Bonieckiemu Prawdzice, a może też i inni.
Andrzej "Benthkowski", mąż Anny Głupońskiej, córki Piotra, która w r. 1518 pozywała o swą wyprawę z łanu pustego Klepaczewskiego w Kokorzynie Katarzynę wdowę po Janie Radwankowskim, obecnie żonę opatrz. Wojciecha, mieszczanina poznańskiego (P.866 k.199v).
Mateusz, mąż Anny, chrzcił w Poznaniu 16 VI 1704 r. córkę Bogumiłę (LB Fara). Pani Anna pochowana w Poznaniu 28 IX 1728 r. (LM Fara). Jan, nie żyjący 1704 r., z Barbary Suskiej miał syna Zygmunta, który wtedy roborował skrypt Pstrokońskiemu (I.Kal.157 s.187). N. zmarł 25 VIII 1708 r. (LM Wągrowiec) Adam zawarł 11 VIII 1727 r. w Chojnie układ z Białobłockimi (P.1260 k.175v). Kazimierz z żoną Zofią chrzcił dzieci: Mariannę Konstancję 4 III 1739 r. i Jadwigę Teresę we wrześniu 1743 r. (LB Kłecko). Helena zaślubiła przed 8 I 1742 r. Ludwika Brzezińskiego. Józef (Bękowski?), dzierżawca Krzycka, z żony Marianny miał córkę Ludwikę, ochrzcz. 28 VIII 1745 r. (LB Krzycko M.). Anna z Konarzewskich B-a, córka Kazimierza, dostała 1748 r. zapis 3. 000 zł od Stanisława Mielińskiego (Ws.40 k.8v). Panna Marcjanna zaślubiła w październiku 1749 r. Jana Iwaszkiewicza.
Jan, nie żyjący w r. 1753, z żony Zofii Drozdowskiej, nie żyjącej w r. 1758, pozostawił syna Józefa. Ten ostatni, tenutariusz Krzycka, został 1750 r. skwitowany przez Pawła Zbijewskiego, miecznika poznańskiego (Ws.91 k.129v, 134v). Od Stanisląwa Krzyckiego, podkomorzego J.Kr.Mci tę wieś wydzierżawił znów na trzy lata on sam względnie jego żona, ale już w r. 1760 doszło do procesu (Ws.184 k.308) Żona jego Marianna Helmichtówna, córka Floriana i Anny Chociszewskiej, wdowa po Wojceichu Polinarskim, zaślubiona zapewne przed r. 1747, bratanica i spadkobierczyni Kazimierza Helmichta, mianowała 1755 r. plenipotentów (Ws.92 k.85v). Dzieciom zrodzonym z tej Marianny: Piotrowi, Magdalenie, Justynie i Ludwice dał 1760 r. zapisy, synowi 40. 000 zł córkom po 20. 000 zł. Występował wtedy jako posesor Krzycka W. (Ws.92 k.257v). Przeciw Stanisławowi Krzyckiemu, dziedzicowi tej wsi, i sługom jego, manifestował się 1762 r. o najście gospody we Wschowie, gdzie przebywał z nieletnimi dziećmi, Piotrem i Ludwiką (Ws.185 k.1201). Żył jeszcze 1762 r., kiedy Roch Mielęcki, dziedzic Bucza, zapisał mu 111 zł w. (Ws.93 k.52v). Nie żył 1763 r., kiedy wdowa z córkami kwitowała Witalisa Boguckiego z 111 zł w. z sumy oryginalnej 5. 000 zł (ib.k.174). Marianna z Helmichtów umarła we Wschowie, krótko przed 17 VII 1788 r. (Ws.197 k.421). Pani Marianna spisała 1782 r. w Pucołowie układ z córką Magdaleną i jej mężem Twardowskim (P.1353 k.139). Ta córka, jeszcze niezamężna w l. 1768-1771 (Ws.187 k.182v, 192 k.494v), 1776 r. żona Swiętosława Twardowskiego, była posesorką Pucołowa 1787 r. (Kośc.335 k.122v). Justyna, ur. ok. 1747 r., zaślubiła 18 XI 1761 r. Józefa Daleszyńskiego, sędziego grodzkiego kaliskiego. Ludwika Panna Ludwika, niezamężna 19 II 1764 r., chrzestna córki Józefa Koszutskiego z Dębowej Łęki (Ws.192 k.386), była w r. 1767 żoną Wojciecha Koszutskiego.
@tablica: Będkowscy h. Ostoja
Barbara, żona Piotra Dzierzbińskiego. Oboje nie żyli 1755 r. Jan z żoną Konstancją chrzcił 16 XII 1763 r. bliźnięta: Adama i Tomasza (LB Polanowice). Ks. Krystian, wikary w Margoninie, umarł, mając ok. 37 lat, 29 X 1774 r. (LM Margonin). Justyna, żona Józefa Daleszyńskiego, zmarłego w r. 1785. Anna, żona Wojciecha Gosławskiego, nie żyjącego 1786 r. (P.1363 k.306; I.Kon.83 k.213v). Marcin, skarbnik brzeski-kujawski, mąż Justyny Dobrskiej, występującej jako wdowa 1787 r., kiedy w imieniu jej i własnym działał ich syn Mateusz (P.1364 k.180). Mateusz (Bętkowski), chrzestny w l. 1793-1794 (LB Choryń). Magdalena, staruszka, zmarła w Podlesisku 8 VI 1803 r., licząc ok. 70 lat (LM Brody). Wawrzyniec z żony Apolonii Teller miał syna Kajetana Hipolita, ur. w Poznaniu 11 VIII 1804 r. (LB Fara). Jan, zmarł w Gnieźnie 17 III 1807 r., mając lat ok. 60 (LM Gniezno Sw. Tr.). Katarzyna, w r. 1814 żona Ignacego Głuchowskiego. Katarzyna, żona Tadeusza Borysławskiego, urzędnika celnego, zmarła w Chotowie koło Gostyczny. Leonard świadkował 23 II 1852 r. (LC Łęgowo). Lucjan z Gostomki w parafii Lubów, wdowiec 38-letni, zaślubił w Kłecku 8 II 1864 r. pannę Emilię Seredyńską z Chabowa, mającą lat 26 (Lc Kłecko). Zdzisław, administrator W. Wysocka i Sadowia, z żony Zofii kozubskiej miał córkę Sabinę Emilię, ur. w W. Wysocku 9 III 1903 r. (trzymał ją do chrztu Stanisław B. z Gościeszyna( i syna Zbigniewa. Ten Zbigniew Zdzisław Karol, ur. w W. Wysocku 6 III 1904 r., ożenił się w Koźminie 8 IX 1953 r. z Haliną Chsłowską (LB Wysocko). Maria z Kozubskich zmarła 3 XI 1937 r. (Dz.P.)
>Będlewscy h. Łodzia, z Będlewa p. kośc. Wawrzyniec pisany najczęściej z Łodzi, czasem Będlewskim, względnie z Będlewa w latach 1394-97 wicesędzia poznański 20 X 1394 - 8 X 1397 r. (Leksz. I, nr 1927a, 2428), dokonał 1397 r. dzialu majątkowego z bratem Jankiem, przy czym wziął Będlewo, Janko zaś Łodzię. W latach 1395-1402 posaidał też Bieczyny. Żył jeszcze 23 X 1405 r. (Księga ziem. pozn., nr 2483). Żoną jego w r. 1389 była Wichna, córka Sędziwoja z Uzarzewa i Katarzyny (Leksz. I, nr 27, 173, 578, 822, 1867, 2066, 2292, 3037; II nr 1993, 2075, 2535, 2756; Księga ziem. pozn., nr 102, 616, 2483; Kośc.I k.27; O. Halecki, Ród Łodziów w wiekach średnich, "Mies. Herald 1911-13, IV-VI). Nie żył 1407 r. Wedle Haleckiego był synem Przedpełka. Zwał się też Łódzkim. Wichna w r. 1412 wzięła w dziale z siostrami Próchnowo i Zalasewo (P.3 k.203v). Synowie Wawrzyńca i Wichny: Mikołaj, Sędziwój i Benedykt. Była i nieznana z imienia córka, która poślubiła Mikołaja z Ptaszkowa z rodu Borków (Haleckiego, o. c.).
1. Mikołaj z Będlewa, Będlewski występujący od r. 1403 (Księga ziem. pozn., nr 1572, 2483) miał w r. 1407 sprawę z Świętomirem z Brodnicy (P.3 k.3) i ze swym stryjem Janem Łodzkim o prawo bliższości do wsi Sierniki (ib.k.4). Był wicesędzią kościański w czasie od 21 X 1409 do 5 XI 1411 r. (G.). Mial 1409 r. termin z Katarzyną i Beatą z Zajączkowa (ib.k.113). Żoną jego była w l. 1404-16 Katarzyna, Kachna (Kośc. III k.44v; P.4 k.137, 140), siostra Dzietrzycha zIwna (Py.1 k.165v), mająca w r. 1411 oprawę na Bieczynach i Siernikach (Kośc.3 k.166). W r. 1414 dziedzic w Będlewie, Zadorach, Siernikach i Bieczynach (Kośc.III k.165). Zapewne ten sam Mikołaj, choć może już bratanek tegoż imienia, miał 1425 r. termin z Grzymką i jej mężem Dobiesławem z Starego Gorzycka (P.7 k.68). Występował jeszcze 1426 r. (ib.k.74).
2. Sędziwój z Będlewa, syn Wawrzyńca, o którym wiem, iż występował 1413 r. jako herbu Łodzia (Kośc.III k.160). W r. 1416 niedzielny z braćmi (Kośc.II k.126), a w r. 1432 wraz z bratem Bieniakiem zawierał ugodę z braćmi Niklem i Rafałem z Leszczna (Kośc.16 k.1f). Był dziedzicem w Będlewie i nie żył już 1435 r., kiedy jego synowie, Jan i Mikołaj nabyli wyderkafem za 400 grz. od Przedpełka z Wielkiego Koźmina wieś Mokre Dokowo p. kośc. (P.1378 k.70). Był jeszcze i trzeci synSędziwoja, Andrzej z Będlewa. Jan, Mikołaj i Andrzej, dziedzice w Będlewie, mieli 1437 r. termin z Piotrem Słapem (Kośc.17 s.23). Andrzej 1446 r. robiąc działy z rodzonym stryjem Bieniakiem, chorążym poznańskim, wziął część w Będlewie, stryjowi pozostawiając całe dziedziny Łodzia i Srocko p. kośc. (P.1379 k.192v). Jan z Będlewa stawiał 1448 r. poręczycieli za brata Mikołaja, gwarantujących, iż ten swe części w Łodzi i M. Srocku zrezygnuje stryjowi (Kośc.18 s.366). Helecki Bieniaka i Sędziwoja uważał za braci Jana, Mikołaja i Andrzeja, tym samym zaś widział także i w nich synów Wawrzyńca. Oparł się w tym na dokumencie erekcyjnym ołtarza w kościele parafialnym w Łodzi, który to dokument w Kodeksie Dyplomatycznym Wielkopolskim (tom V) podany jest tylko w streszczeniu (nr 621). Treść dokumentu nie pozostaje w sprzeczności z tym wyjaśnieniem stosunków rodzinnych B-ch, jakie daję tutaj, a jakie w sposób niezbity wynikają z zapisów sądowych. Tak więc 11 VII 1438 r. Benedykt, chorąży poznański, Jan, Mikołaj i Andrzej, dziedzice z Będlewa, wraz z Wincentym Sokołowskim, dziedzicem w Sierosławiu, oraz z Wawrzyńcem, Tomaszem, Piotrem i Janem, dziedzicami w Bieczynach, fundowali ów ołtarz dla dobra dusz własnych i dusz rodziców, tj. Wawrzyńca, Wichny, Przedpełka, tudzież Mikołaja i Sędziwoja, niegdy dziedziców Będlewa, jak również i innych krewnych. Wawrzyniec i Wichna to więc rodzice, ale nie wynika z tego, by byli nimi dla wszystkich fundatorów. I rzeczywiście, byli rodzicami Benedykta wymienionego na pierwszym miejscu, zaś dziadami Jana, Mikołaja i Andrzeja. Przedpełk to dziad Benedykta, ich zaś pradziad. Mikołaj, brat Benedykta, to ich stryj, zaś Sędziwój, brat Benedykta - ich ojciec. Brak tu wzmianki o żonie Sędziwoja, możemy więc domyślać się, iż w r. 1438 jeszcze żyła.
Jan z Będlewa, syn Sędziwoja, na połowie swych dóbr w Będlewie oprawił 1448 r. żonie Annie 200 grz. posagu (P.1380 k.27v). Przeprowadzając w r. 1450 ostateczne działy ze stryjecznymi braćmi, synami Benedykta, całe wsie Łodzia M. i Srocko p. kość. oraz prawa swe do miasta Nowe Miasto w p. gnieźn. oddał im, dla siebie zaś zatrzymał Będlewo (P.1381 k.12v). Na Będlewie 1463 r. oprawił 100 zł posagu żonie Annie (P.1383 k.186v). Od Jana Tarnowskiego t. r. nabył za 150 grz. czwartą część wsi Zaparcino p. kośc. (ib.k.188v). Wymienił 1464 r. z Bogumiłą i Apolonią, siostrami zwanymi niegdy Zaborowskimi, połowę wsi Wława i połowę wsi Kaplica p. pyzdr. na ich trzecią część w Zaparcinie i dopłatę 400 zł w. (ib.k.269v). Występował t. r. jako stryj Anny, żony Jana Bukowieckiego (P.18 k.12). Od Marcina Nowomiejskiego, brata stryjeczno-rodzonego, nabył 1465 r. za 1. 700 zł w. prawo wyderkafowe do dóbr Czerwony Kościół (P.1384 k.202v). Występował 1466 r. jako stryj Małgorzaty, żony Michała niegdy Zaparckiego (Kośc.20 s.148), nie żył zaś 1470 r., kiedy występowali jego synowie, Sędziwój i Andrzej, niedzielni (Kośc.20 s.549). T. r. wdowa Anna kwitowała Jana Chełkowskiego, męża swej zmarłej siostry Agnieszki, z jej posagu i wyprawy (ib.s.518). Sędziwój i Andrzej, dziedzice Będlewa, połowy wsi Wława i Kapalica wymienili t. r. z Jakubem Dymoczewskim na wieś Dymoczewo i dopłatę 400 grz. (P.1385 k.159). Wdowie, która w r. 1471 skasowała swą oprawę 100 zł posagu na Będlewie na rzecz synów Sędziwoja i Andrzeja (ib.k.131), oni obaj w r. 1479 na wsiach W. Srocko w p. kośc. i Dymoczewo w p. pozn. oprawili 200 grz. posagu, zaś połowę Będlewa za 100 grz. sprzedali wyderkafem B-mu, sędziemu poznańskiemu, i Janowi Baranowskiemu, kasztelanowi krzywińskiemu (P.1386 k.100v). W r. 1496 Anna swoim córkom, Annie i Zofii dała połowę wsi M. Srocko (P.1388 k.114). Żyła jeszcze w r. 1500, nazwana wtedy wdową po Janie B-im, kasztelanie przemęckim (G.), ale Jan B. za życia nigdzie z tym urzędem nie występował. Ze wspomnianych wyżej synów Jana, o Andrzeju wiem jeszcze tylko to, że w r. 1470 Marcin Nowowmiejski "przydał mu lat" w toczonej z Mikołajem Zaparockim sprawie (Kośc.20 s.488), jak jeszcze i to, że żył w r. 1478 (P.1286 k.100v), nie żył zaś w r. 1487 (P.1387 k.289v). Oprócz synów były i wspomniane już córki, Anna, żona Jana Koludzkiego, i Zofia, żona 1-o v. 1496 r. Macieja Chbienickiego, 2-o v. 1505 r. Dobrogosta Belędzkiego, które obie w r. 1505 wieś Sierniki, odziedziczoną po bracie Sędziwoju, sprzedały za 600 zł powyższemu Kołudzkiemu (P.1390 k.62v). T. r. te siostry, dziedziczki w Będlewie, Andrzejowi Siekierzeckiemu, "Nepotowi" rodzonemu, sprzedały wyderkafem za 20 grz. łany sołeckie w Zaparcinie (P.862 k.81v, 1390 k.62v). Anna Kołudzka była, być może, 2-o v. w r. 1508 żoną Dobczyńskiego.
Sędziwój B., syn Jana i Anny, w r. 1470 wspólnie z niedzielnym bratem Andrzejem skwitowany z bliższości do czwartej części Zaparcina przez Mikołaja niegdy Gorzyckiego, który to prawo odziedziczył po ciotce Przechnie (Kośc.20 s.403). Od Andrzeja z Zaparcina kupił w r. 1481 za 150 grz. części w Zaparcinie w p. kośc. i owe części wraz z czterema kmieciami w Będlewie zaraz sprzedał temuż Andrzejowi wyderkafem za 60 grz. (P.1386 k.150). Wraz ze swą matką Anną Janowi Baranowskiemu, kasztelanowi krzywińskiemu, dał w r. 1484 wyderkafem za 12 grz. wolny wyrąb sosen w lasch Będlewa i Srocka (P.1387 k.9). Od Marcina Zaparckiego kupił w 1489 r. za 300 grz. części w Zaparcinie (ib.k.110). Za konsensem królewskim z 24 XII 1491 r., nabył w r. 1494 sposobem wyderkafu za 1. 200 zł od Sędziwoja Czarnkowskiego, kasztelana gnieźnieńskiego, królewszczyzny, miasto Zmin i wieś Modrze w p. kośc. (P.1383 k.19v). Widzimy go tam i w r. 1502 (Kośc.231 k.148v). Od Marcina Zaparckiego w r. 1496 kupił za 300 grz. części w Zaparcinie i Zamysłowie, które ów Marcin odziedziczył był po swych braciach (P.1383 k.123). Od Tomasza Bieczyńskiego kupił 1503 r. za 500 grz. Sierniki p. kośc. (P.861 k.113). Już nie żył w r. 1505 (P.862 k.33), zaś sukcesję po nim brały siostry.
3. Benedykt, Bieniak z Będlewa, z Łodzi, Będlewski, syn Wawrzyńca, stolnik poznański w czasie od 12 I 1435 r. do 1 V 1438 r. (G.;P.13 k.13; Kośc.17 s.107). Chorążym poznańskim był 11 VI 1438 r. (G.), a z tytułem chorążego występował jeszcze 1 I 1450 r. (ib.). Dziedzic we wsi Łodzia 1429 r. (P.10 k.196v). Wraz ze swymi bratankami, synami zmarłego Sędziwoja, kupił w r. 1435 za 720 grz. od Przedpełka alias Mościca, dziedzica w Stęszewie i w Wielkim Koźminie, wieś Mokre Dokowo (P.1378 k.68, 94). Dziedzic Łodzi, Będlewa i Srocka, mąż Anny, córki Dobrogosta Koleńskiego, kasztelana kamieńskiego, w r. 1435 oprawił jej 200 grz. posagu na połowach Łodzi i Srocka (ib.k.111v, 120). Benedykt nie zginął pod Warną, jak to podaje Polski Słownik Biograficzny, bowiem wespół z synem Marcinem Procesował się 1449 r. z Andrzejem Choryńskim (Kośc.19 k.5v), a od Mikołaja niegdy Golińskiego, wójta w Nowymmieście p. gnieźn., w r. 1450 kupił to wojtostwo za 50 grz. (P.1381 k.42). Zmarł t. r. (Kośc.19 k.84, 96v; G.6 k.143v). Anna, żona jego, dostała w r. 1440 od Mikołaja, syna Jana Strzępińskiego, wieczystą cesję dwóch wiatraków w Strzępinie (Kośc.17 s.211). Nazwana 1452 r. Anną z Łodzi, bowiem na tej wsi miala swą oprawę (P.18 k.12, 15). Żyła jeszcze 1469 r. (P.20 k.20). Synowie Benedykta, Jan i Marcin, bracia niedzielni w Łodzi 1450 r. (P.1381 k.11v), zwali się przeważnie Nowomiejskimi od dzierżonej przez nich królewszczyzny Nowe Miasto czyli Nowe Mieścisko w p. gnieźn. Córką Benedykta była zapewne Elżbieta, w r. 1467 żona Macieja z Popowa, nazwana siostrą Marcina Nowomiejskiego (G.20 k.150).
1) Jan z Będlewa, Będlewski, z Łodzi, Nowomieściski, Nowomiejski, zwany też "Latalcem", syn Benedykta. W r. 1450 wspólnie z bratem Marcinem teneutariusz w Nowym Mieścisku, miał wraz nim sprawę z ks. Marcinem, tutejszym plebanem (G.6 k.149v). T. r. wespół z bratem od Jana i Wincentego, braci z Małej Górki, nabył za 200 grz. tę Małą Górkę w p. pozn. (P.1381 k.45v). Łąkę zwaną Rosocha we wsi Łodzia obaj bracia sprzedali w r. 1451 za 100 grz. Mikołajowi Smieszewskiemu (ib.k.21). Pisali się 1450 r. z Małej Górki (P.18 k.123v). Jan w r. 1459 pisany był "ze Srocka, niegdy Łódzki" (Kośc.19 k.247). W r. 1462 oprawił posag 350 zł żonie Małgorzacie na dwóch swoich częściach z sumy zabezpieczonej na królewszczyźnie Nowe Mieścisko, jak również na wsiach do niej należących Wiela i Bieniakowo (P.1384 k.145). Przeprowadziwszy w r. 1474 z bratem Marcinem podział dóbr (P.1386 k.11v, 12), oprawił żonie 100 grz. posagu na Nowym Mieścisku, połowie wójtostwa tamtejszego i połowie wsi Wiela (ib.k.18). Drugą żoną Jana była Jadwiga, której w r. 1478 na wsi król. Borzątew w p. gnieźn. i na łanach wójtowskich w Nowym Mieścisku oprawił 100 kop gr. (ib.k.109, tu nazwana Małgorzatą. Na sześciu łanach w Mieścisku oprawił owej Jadwidze w r. 1479 posag 200 kop gr. (ib.k.114v). Dziedzic w Strzeszkowie p. gnieżn. 1481 r. (G.21 k.31v, 88v). Jako opiekun synów zmarłego brata Marcina miał w r. 1487 sprawę z ich matką (P.21 k.108v, 117v). Pozywał bratanków 1490 r. (ib.k.183v), zaś w r. 1493 bratanka Jana (P.22 k.84). Najechał w r. 1494 Kozielnicę Bogusława (Boguchwała) Kozielnickiego (G.23 k.52), z którym bratowa Jana, Jadwiga wadziła się o czwartą część w Nowym Mieście (G.23 k.20v). Żył chyba jeszcze w r. 1495 (G.93 k.74v), nie żył zaś napewno w r. 1497, kiedy występowała wdowa po nim, Katarzyna procesująca się wtedy z pasierbem swym Stanisławem (P.856 k.282). Żyła i w r. 1498 (ib.k.305). Córką Jana była Katarzyna, niezamężna w r. 1500, nazwana wtedy rodzoną siostrzenicą Agnieszki Mrowińskiej, Małgorzaty Gorczyńskiej, Heleny Żabickiej, sióstr między sobą rodzonych, wraz z którymi była wtedy spadkobierczynią stryja tych sióstr, Wojciecha Chowanowskiego, dziedzica w Gaju p. pozn. (P.859 k.142, 1389 k.118v). Katarzyna już nie żyła około r. 1520 (G.259 k.291).
(1) Piotr z Będlewa, zwany też Nowomiejskim, syn Jana i Małgorzaty, trzymał 1495 r. Nowe Mieścisko wspólnie ze swym bratem stryjeczno-rodzonym Janem, synem Marcina (G.23 k.74v). Ręczył 1498 r. Januszowi Łagiwnickiemu, kasztelanowi biechowskiemu, za Stanisława Nowomiejskiego, brata stryjecznego, iż ten uwolni od obciążeń czwartą część miasta Skoki, sprzedaną przezeń za 700 zł w. Łagiewnickiemu (ib.k.86v). T. r. skwitowany przez stryjeczną siostrę Małgorzatę, żonę Jana Borzysławskiego, z jej ojcowizny i z sumy, którą matka jej Katarzyna wniosła ze Sławska na dobra Marcina B-go (P.855 k.101v). Pozywany 1499 r. przez Katarzynę, żonę Feliksa Kakulińskiego, o rany i gwałty popełnione w Kakulinie (G.24 k.52v). Wraz z bratem Stanisławem wzywany był 1501 r. przez Jana Żarnickiego(?) do uiszczenia 20 grz. posagu rodzonej ciotki Heleny (G.18 s.317). Od stryjecznego brata, Stanislawa w r. 1504 nabył wyderkafem za 32 i pół grz. dwa łany osiadłe we wsi Wiela (G.25 k.105, 134v). Na połowie swych części Nowego Mieściska i wsi Wiela oraz na zabezpieczonej na tych dobrach sumie oprawił w r. 1511 posag 200 zł i 100 zł wyprawy żonie Elżbiecie Wrzesińskiej, córce Piotra (P.786 s.302). Od Jana z Danaborza, kasztelana rogozińskiego i starosty nakielskiego, nabył wyderkafem w r. 1512 za 100 kop gr. Słupowo w p. nakiel. (G.335a k.18). Skwitowany 1513 r. przez Macieja Kozielskiego, syna zmarłego Jana, z 70 zł w., za które ów Jan trzymał wyderkafem od Piotra i Stanisława Nowomiejskich Strzeszkowo (P.865 k.398). Na Strzeszkowie w r. 1514 zabezpieczyl dług 80 grz. Marcinowi Goślińskiemu, jako resztę posagu za swą bratanicą Jadwigą Nowomiejską (P.866 k.104v). Temu Goślińskiemu w r. 1516 sprzedał wyderkafem za 80 grz. Strzeszkowo (P.1392 k.78v) Dobra królewskie swej tenuty, Borzątew i części Dębłowa w r. 1520 wyderkafem sprzedał za 100 kop gr. i 10 grz. Maciejowi Tomiszewskiemu, "genero suo" (P.1392 k.368), więc zapewne zięciowi. T. r. z bratanicą Jadwigą zamężną Goślińską zawierał ugodę o Nowe Mieścisko (P.867 k.260). Od Jana Ułanowskiego 1521 r. nabył wyderkafem za 12 grz. łan osiadły w Ułanowie p. gnieźn. (G.28 k.3). Pozywany był ok. r. 1523 przez wspomnianą bratanicę Jadwigę z racji zawładnięcia jej tenutą w królewszczyźnie Mieściskiej i przyległościach (G.259 k.267). Żył jeszcze w r. 1524 (P.869 k.55), nie żył już w r. 1525, kiedy opiekun jego córek, Anny i Katarzyny, Mikołaj Węgorzewski kwitował Jadwigę, wdowę po Janie Ułanowskim, oraz jej synów z 12 grz. wyderkafu na Ułanowie (G.28 k.192v). Z tych córek, Anna, po ojcu dziedziczka w Strzeszkowie, była w latach 1526-1538 żoną Macieja Wełmińskiego (P.1393 k.106v), zaś 2-o v. w latach 1546-1553 Stanisława Łowęckiego.
(2) Stanisław Nowomiejski, syn Jana i Małgorzaty, wraz z bratem Piotrem Strzeszkowo w r. 1500 sprzedał wyderkafem za 70 zł w. Janowi Kozielnickiemu (P.1389 k.117). T. r. temu bratu zastawił dwa łany osiadłe we wsi Wiela (G.18 s.200). Umarł między r. 1504 a 1512 (G.25 k.134v; P.865 k.197v). Stanisław Nowomiejski zwany Szpiegiem, tenutariusz dóbr królewskich w Nowym Mieścisku 1504 r. (G.25 k.119), to zapewne właśnie on, nie żaś jego imiennik, syn Marcina, o którym będzie niżej. Córka Stanisława, urodzona z nieznanej mi żony jego, Jadwiga, pozywana przez Agnieszkę Nowomiejską, wdowę po Janie Karsznickim, o to, iż nie chciala wydzielić tej Agnieszce jej części ojczystej w Mieścisku i Wieli, nie stanęła i w r. 1512 miała płacić winę (P.1865 k.197v). Wyszła 1514 r., krótko po 10 VI za Marcina Goślińskiego. Oboje żyli jeszcze w r. 1525. Wspomniana wyżej Agnieszka, wdowa po Karsznickim, to zapewne też córka Stanisława.
2) Marcin z Będlewa, B., Łódzki, Nowomiejski, syn Benedykta, w czasie między 21 IV 1472 a 8 X 1482 r. sędzia ziemski poznański (G.). Zapisał 1449 r. dług 10 grz. braciom z Budziejewa (G.7 k.41). W latach 1453-1465 pisany bywał z Tulec, M. Srocka, z Górki (P.18 k.207v);Kośc.19 k.219, 20 s.14). Tenutariusz w Nowym Mieścisku w r. 1459, kwitował 1461 r. z 30 grz. Jana niegdy Góreckiego (G.20 k.6v). Pisany w latach 1464-1466 z Łodzi, z Czerwonego Kościoła (P.18 k.58v, 133v; Kośc.19 k.352). Od Sędziwoja i Andrzeja, swoich stryjecznych bratanków, w r. 1478, wspólnie z Janem Baranowskim, kasztelanem krzywińskim kupił wyderkafem połowę Będlewa (P.1386 k.100v). Prawa na Starych Brodach, nabyte od Jana niegdy Sierakowskiego, sprzedał w r. 1479 Annie Niegolewskiej, wdowie po Pawle Kąkolewskim (ib.k.108). Pierwszą jego żoną była Katarzyna, wdowa 1-o v. po dziedzicu Sławska, już nie żyjąca w 1465 r., kiedy to z jej dziećmi, Mikołajem i Agnieszką, ze Sławska, które pozywały go po śmierci matki o 900 grz, jej posagu oprawinego przez Marcina na Nowem Mieścisku, Wieli i Czerwonym Kościele (P.18 k.155v). Niewątpliwie z tej żony rodzili się syn Stanisław i córka Małgorzata, którzy w r. 1469 pozywali Mikołaja z Osieczny (Kośc.20 s.299). O Małgorzacie niżej, zaś Stanisław umarł widocznie krótko potem, skoro najmłodszy syn z drugiej żony otrzymał to samo imię. Tej drugiej żonie, Jadwidze Marcin w r. 1474 na swych sumach na dobrach królewskich Nowe Mieścisko i Wiela oprawił posag 400 zł (P.1386 k.17). Z przeprowadzonych t. r. działów z bratem Janem, wziął połowę Nowego Mieściska i całą wieś Czerwony Kościół (ib.k.11v, 12). Prawo wyderkafowe do Czerwonego Kościoła, nabyte od Mikołaja, Piotra i Macieja, braci z Osieczny, sprzedał w 1475 r. za 1. 120 grz. Janowi, synowi Wincentego Sierakowskiego z Krzonu (P.1386 k.32v), a jednocześnie od tegoż Jana uzyskał zapis długu 80 grz. na Starych Brodach w p. pozn., dany kiedyś zmarłemu Wincentemu Sierakowskiemu przez Andrzeja, Benedykta i Dobrogosta, braci z Brodów. Od ks. Piotra Pniewskiego kantora katedr. poznańskiego, i od jego bratanka Wincentego Pniewskiego t. r. nabył wyderkafem za 900 grz. połowę miasta Pniewy z połową młyna wodnego, wiatraka, wójtostwa, wsi lokowanej na przedmieściu, miasta Nowe koło Pniew, wreszcie z całą wsią Zamorze w p. pozn. (ib.k.34). Tenutariusz nowomieściski, ustawił w r. 1480 opiekunów dla dzieci swych zrodzonych z drugiej żony, a między nimi Jana Rąbińskiego seniora (P.1386 k.199v). Skwitowany t. r. przez córkę Małgorzatę z ojcowizny i sum macierzystych wniesionych przez jej matkę Katarzynę, ze Sławska na dobrach Marcina (P.855 k.101v). Sędzia Marcin umarł w Adwencie (więc XI lub XII) 1492 r. )P.22 k.214). Owdowiała Jadwiga procesowała się ze szwagrem Janem z Nowego Mieściska i w 1484 r. założono między stronami vadium 300 grz. (P.855 k.145v), ale sprawa ciągnęła się jeszcze w r. 1487 r. (G.22 k.108v). Wspólnie z synami Janem i Stanisławem zapisała 1493 r. dług 100 zł Małgorzacie, wdowie po Jakubie Prusieckim i synom jej (ib.k.225v). T. r. wraz z trzema synami, Janem, Marcinem i Stanisławem, kupiła za 600 zł cztery części w Skokach od Mikołaja Smoguleckiego i jego bratanków Jana i Jakuba, synów Jakuba Prusieckiego, dziedziców w Pruścu (P.1387 k.129v). Wraz z synami Janem i Marcinem na częściach dziedzicznych w mieście Skoki i wsi Nowawieś p. gnieźn. 1493 r. zapisała wyderkafem kapitule katedr. poznańskiej dwie kopy gr. rocznego czynszu od sumy 30 grz. (P.1388 k.8). Była 1499 r. pozywana przez Bogusława Kozielnickiego (G.24 k.28v). Swoją część miasta Skoki 1502 r. rezygnowała wieczyście Januszowi Latalskiemu, kasztelanowi lędzkiemu (P.1389 k.196). Miala w r. 1509 płacić winę Piotrowi Nowomiejskiemu (bratankowi męża), bo mu nie zrezygnowała za 18 grz. dwóch łanów we wsi Wiela (G.26 k.4, 11). Synowie jej: Jan, Marcin i Stanislaw, bracia niedzielni, dziedzice (!) w Pniewach, nie stanęli 1485 r. z pozwu Jana Borzysławskiego (P.21 k.36v) i 1487 r. winni mu byli przysięgać, że zmarły ojciec ich nie dopłacił mu 60 grz. posagu za córką Małgorzatą, siostrą ich (ib.k.104). Temu szwagrowi zapisali t. r. dług 35 grz. Działali z opiekunami, byli więc jeszcze nieletni (ib.k.117v). Tenutariusze(!) w Pniewach, dziedzice(!) w Nowem Mieścisku, nie stanęli 1490 r. z pozwu stryja Jana (ib.k.383v). Dziedzice w Będlewie, tenutariusze w Nowem Mieścisku, sprzedali w r. 1494 sposobem wyderkafu Zomorze p. pozn. za 170 zł w . Marcinowi Strzępińskiemu Czewlejowi (G.23 k.71, 71v; P.1388 k.67). Połowę Pniew i całe Zamorze, dobra trzymane przez nich zastawem w 900 grz. od Wincentego z Pniew, ten 1495 r. za takąż sumę sprzedał wyderkafem Dobrogostowi z Ostroroga, kasztelanowi międzyrzeckiemu (P.1383 k.81). Bracia 1496 r. od Mikołaja ze Skąpego, kasztelana kruszwickiego, Wincentego i Stanisława, jego braci rodzonych, nabyli za 200 zł w. wieś Rudna, cztery łany osiadłe w W. Wysoce i jez. Smiardowo (N.146 s.128, 130). Spośród nich, Jan Nowomiejski, tenutariusz Pniew 1489 r. (P.21 k.164), jako "sędzic" wspomniany 1493 r. (P.22 k.5v, 84). Stanisław z bratem niedzielnym Marcinem, jako tenutariusze w Nowem Mieścisku i dziedzice w Skokach, kwitowali 1495 r. Wincentego Pniewskiego (P.856 k.160v). Stanislaw 1497 r. zastawił swą piątą część młyna wodnego w Skokach za 100 zł w. Mikołajowi Węgorzewskiemu (G.17 k.23v). Miał w r. 1501 termin z braćmi z Jabłkowa (G.24 k.134v). Ręczył 1504 r. za matkę Jadwigę, iż uwolni dwa łany osiadłe we wsi Wiela, zastawionej Piotrowi Nowomiejskiemu (G.25 k.105). Był t. r. mężem Katarzyny z Łukowa Zbyszewskiej, córki Maichała (N.146 s.568). Nie żył już 1507 r., kiedy wdowa pozywała Piotra Nowomiejskiego o wygnanie jej z połowy wsi Wiela i folwarku Bieniaszkowo (P.862 k.272v). T. r. uzyskała ona od swej teściowej, Jadwigi Nowomiejskiej, zezwolenie na trzymanie nadal oprawy sumy posagowej 250 zl na połowie tych dóbr (P.862 k.283v). Nie żyła już w r. 1514, kiedy jako jej spadkobierczyni w dobrach Zbyszewice i Żoń w p. kcyń. występowała jej siostra Helena Zbyszewska, żona Andrzeja Łagiewnickiego (P.1392 k.14). Zob. tablicę.
@tablica: Będlewscy h. Łodzia
Niewątpliwie do innej rodziny należał Jan Ząbek z Będlewa, który w r. 1486 dostał w 15 grz. za wierne służby łan "Wróblowski" od Andrzeja, dziedzica Grażyny, Charbielina i Dłużyny. Przywilej na ów łan oblatował w r. 1501 Maciej, syn tego Jana (kośc.231 k.66v).
>Będlińska Justyna, żona Walentego Sulikowskiego, nie żyjącego 1776 r.
>Będorscy, Bendorscy h. Wyskota, z Bendorzyna w p. płoc. Wedle Bonieckiego mieli być h. Wyskota i rzeczywiście Wawrzyniec, podczaszy łomżyński, w r. 1768 przyłożył pieczęć z h. Wyskota (Ws. 187 k.134v), ale już jego syn pieczętował się Nałęczem.
Stanisław i Marcin, bracia rodzeni, skwitowani 1585 r. przez Michała Obrębskiego z wojew. płockiego (Py.122 k.156v). Z nich Marcin 28 VI 1572 r. w kamienicy opata lubińskiego zarąbał Macieja Zdzichowskiego, o co niewinnie był oskarżony Mikołaj Poklatecki (P. 929 k.453). W 1578 r. oprawił posag 1. 500 zł żonie Annie Prusieckiej, córce Macieja (N.215 k.232v). Sprzedał 1579 r. za 900 zł Adamowi Żalinskiemu, sędziemu ziem. tucholskiemu 6 łanów pustych we wsi Kamienica p. nakiel. (ib.k.256v). Od Jana Żernickiego kupił 1582 r. za 5. 000 zł części wsi Krampiewo p. nakiel. (ib.k.310). Od swej teściowej Anny Prusieckiej t. r. kupił za 5. 000 zł części wsi Kamienicy i sprzedał je zaraz potem sędziemu Żalińskiemu (ib.k.299v, 301). Oboje z żoną oraz Mikołaj Dembiński ze swą żoną Zofią Prusiecką, sprzedali 1585 r. Krzysztofowi Niwickiemu za 1. 600 zł części wsi Radzim (ib.k.384v). Żona Anna Prusiecka odziedziczone po rodzicach części wsi Radzim w p. tuchol. dała w r. 1593 Mikołajowi Dembińskiemu (N. 219 k.122v). Marcin t. r. dokonał podziału dóbr z Wojciechem i Erazmem Krampiewskimi. Wziął jeziorko "Morgi", im przypadły dwa jeziorka zwane "Kamionki" (ib. k.134v). Wymienił 1596 r. z Wojciechem Krampiewskim (Krąpiewskim) pewne role w Krąpiewie (ib. k.220). Nie żył 1599 r., żona zaś nie żyła 1602 r. Ich dzieci: Marcin, Andrzej, o których niżej, Piotr, Wojciech, Jan i Łukasz, o którym też niżej, Anna, 1637 r. żona Piotra (Marcina?) Dąbrowskiego.
1. Marcin, syn Marcina i Prusieckiej, zapisał 1599 r. swemu rodzeństwu Wojciechowi, Andrzejowi, Piotrowi, Janowi, Łukaszowi i Annie 300 zł, po 50 zł każdemu (N.164 k.137v). Części wsi Krąpiewo osiadłe i Łukowiec pustki p. nakiel. sprzedał 1602 r. za 1. 000 zł Maciejowi Wałdowskiemu, sędziemu grodzkiemu nakielskiemu (N.165 k.68). Nie wiem czy identyczny z tym Marcinem Marcin z p. brzezińskiego był mężem Barbary, córki Andrzeja, która w r. 1598 wraz z siostrą Dorotą, żoną Macieja tkacza, mieszcznina kiszkowskiego, prawa do sołectwa Skotnickiego i łan osiadły we wsi Brzączewo pow. pozn. sprzedała za 160 zł Janowi Kosickiemu (P.1402 k.609). Nie jestem również pewien, czy identyczny z Marcinem, synem, był Marcin z pow. płockiego, nie żyjący 1611 r., którego syn Maciej skwitował t. r. z 115 zł Macieja z oporowa Grocholskiego (Kc.126 k.246). Maciej ten wraz z żoną Anną Dobrosołowską, wdową po Wojciechu Karsowskim, wydzierżawil 1613 r. Wojciechowi Siedleckiemu na 2 lata część Drachówka (G.72 k.96). Dostał 1617 r. zapis 50 zł długu od Marcina Wardęskiego (G.74 302v). Nie żył 1622 r., kiedy wdowa po nim w imieniu własnym i dzieci z nim zrodzonych, tj. Marcina, Walentyna i panny Zofii, mianowała plenipotentów (P.1008 k.172v). W r. 1623 w imieniiu własnym i syna z pierwszego męża, Jana Karsowskiego, kwitowałą się z dzierżawy Drachówka z Anną Rosnowską 1-o v. Karsowską, 2-o v. Rożnowską (G.76 k.427v).
Walenty z Bendorzyna, nie żyjący 1686 r., i żona jego Konstancja Głuchowska, nie żyjąca 1691 r., byli rodzicami Wojciecha, którego pierwszą żoną była 1684 r. Zofia Żółtowska, córka Pawła i Jadwigi Sulkowskiej (Py.155 s.85). Oprawil jej w r. 1686 posag 2. 500 zł, a ona skwitowała braci swych, księży Jana i Feliksa Żółtowskich (P.1112 VII k.62v). Żeniąc się po raz drugi w r. 1690 z Marianną Szczucką, córką Jana, zapisał jej przed ślubem dług 1. 000 zł (Ws.76 k.202v). Wojciech nie żył 1711 r., zaś Marianna nie żyła już 1741 r. (Kośc.321 s.103). Z Żółtowskiej były córki: Barbara, ur. w Perzynach, ochrzcz. we wrześniu 1685 r. (LB Zbąszyń), Ewa, 1691 r. żona Jana Kokalewskiego, Rozalia, 1695 r. żona Stanisława Szczuckiego, brata macochy, Katarzyna wreszcie, żona 1-o v. 1704 r. Jana Szatkowskiego (Szadkowskiego), 2-o v. 1713 r. Tomasza Śliwnickiego. Synem Wojciecha, urodzonym z Żółtowskiej, był Walenty.
Walenty w r. 1711 oprawił 4. 000 zł posagu żonie Joannie z Drzewców Mikołajewskiej, córce Tyburcego z Anny Koszutskiej (P.1146 I k.139v). W r. 1712 posesor Kowalewka (P.284 k.166v). Robował swój testament 1715 r. (Kośc.311 s.348), był wykonawcą testamentu szwagra Jana Szadkowskiego (ZTP 42 k.171). Posesor Dębowej Łęki 1726 r. (ib.44 k.881). Córki Teresie, idącej do klasztoru, zapisał 1728 r. sumę 2. 000 zł (P.1211 k.91v). W r. 1732 żonie zapisał po swej śmierci sumę 4. 000 zł (P.1235 k.107v). Oboje z żoną żyli jeszcze 1738 r. (P.1253 k.211v) nie żylijuż 1746 r. (Rel.Kal.131 s.490). Córka ich, wspomniana już Teresa, wstąpiła 1728 r. do benedyktynek poznańskich (P.1211 k.91v). Inne córki: Helena zaślubiła 1 X 1737 r. Adama Wyssogotę Zakrzewskiego i umarła jako wdowa w Gostyniu 2 II 1801 r. licząc ok. 90 lat, Marcjanna była 1726 r. żoną Wojciecha Dzierżykraja z Chomęcic Morawskiego. Synem Walentego i Mikołajewskiej był Wawrzyniec.
Wawrzyniec z Będorzyna, ur. ok. 1720 r. Jak już wiemy, pieczętował się Wyskotą. Zaślubił 22 V 1741 r. Katarzynę Mańkowską, córkę Wojciecha i Elżbiety Kwileckiej (LB Modrze; Kośc.321 k.8v; 324 k.3v). Nabywszy t. r. od teścia za 40. 000 zł wieś Koszkowo p. kośc., na połowie dóbr oprawił posag 35. 000 zł tej żonie (P.1263 k.118). W r. 1746 nabył za 70. 000 zł od Andrzeja i Marcina Daleszyńskich wieś Daleszyno p. kośc., a od ich brata Jakuba dostał równocześnie zobowiązanie do sprzedaży również i jego części w tej wsi (P.1285 k.5v, 7v). Tę ostatnią wieś 1747 r. sprzedał na 3 lata sposobem wyderkafu za 30. 000 zł teściowi Mańkowskiemu (P.1290 k.151). Od Jana Gruszczyńskiego kupił 1750 r. za 33. 000 zł Malewo p. pozn. (P.1298 k.159v). Koszkowo sprzedał 1753 r. za 42. 000 zł Katarzynie Przyjemskiej, wdowie po Antonim Ulatowskim, pułkowniku wojsk kor. (P.1309 k.147). Cześnik płocki w latach 1753 i 1754 (Kośc.326 k.17; P.1313 k.169v). Już jako podczaszy łomżyński w r. 1755 zastawil Malewo na jeden rok za 14. 000 zł Kasprowi Rożnowskiemu (P.1316 k.201). Sędzia kapturowy poznański 1764 r. (Ws.186 k.70). Umarł w Daleszynie, mając 67 lat, 29 XII1787 r. i pochowany został w Starym Gostyniu (LM Stary Gostyń). Jego żona żyła jeszcze 12 VII 1769 r. (LB Stary Gostyń). Ich córka Elżbieta Joanna, ochrzczona 12 IV 1742 r. (LB Modrze), była wydana w Starym Gostyniu 2 II 1768 r. za Andrzeja Dzierżykraja z Chomęcic Morawskiego, skarbnika poznanskiego. Syn Wawrzyńca i Mańkowskiej - Wojciech.
Wojciech Michał, ochrzczony z wody 6 X 1743 r. (LB Modrze), z ceremonii 13 IX 1759 r. (LB Stary Gostyń), dokumenty swe pieczętował Nałęczem. Dziedzic Daleszyna, był też dziedzicem części wsi Michałówka p. winnickiego parafii tywrowskiej, przysądzonej jemu i jego siostrzenicy Józefie z Morawskich Gorzeńskiej, dekretami z r. 1759 i 1779, jako spadkobiercom przez Mańkowskich, kwileckich i Niezabitowskich, Iwana Kleszczewskiego. W r. 1789 wraz z Andrzejem Gorzeńskim, regensem ziemskim wschowskim, mężem swej siostrzenicy Józefy Morawskiej, do spraw związanych ze spadkiem po Kleszczewskich mianował plenipotentów (P.1366 k.17). Część w Michałówce sprzedał 12 III 1790 r. za 21. 000 zł Stanisławowi i Michałowi Żaboklickim, wojszczycom zwinogrodzkim. Umarł w Poznaniu 3 XI 1811 r. (LM Fara).
2. Andrzej, syn Marcina i Prusieckiej, żeniąc się 1626 r., krótko po 6 VII z Katarzyną Krochowską, córką Jana, oprawił jej przed ślubem posag 500 zł (P.1017 k.455v; 1415 k.472v). Była bezpotomna i nie żyła już 1628 r. Andrzej żył jeszcze 1637 r. (Kc.128 k.61).
3. Łukasz, najmłodszy syn Marcina i Prusieckiej, w r. 1637 części ojczyste wsi Krąpiewo p. nakiel. sprzedał za 1. 000 zł Janowi Jakubowi Smoguleckiemu, staroście nakielskiemu (N.223 k.1100v). Wraz z żoną Marianną Turzyńską skwitowali 1638 r. z 300 zł Annę Łochyńską, pisarzową grodzką nakielską (N.178 k.50).
@tablica: Będorscy h. Nałęcz
Anna Banderska(!), żona Piotra Dąbrowskiego 1653 r. Konstancja Bandorska(!) zaślubiła przed 13 IV 1704 r. Franciszka Żydowskiego, sługę Kołaczkowskiego.
>Będostowscy, Bendostowscy, zob. Banastowscy.
>Będuscy, Benduscy. Ur. Wojciech zaślubił 1-o v. 28 I 1683 r. Barbarę Ulejską (LC Pogorzela). Oboje służyli we dworze w Głuchowie u Radzewskich. Barbara umarła po połogu 6 III 1684 r. (LM Pogorzela) i Wojciech przed 6 XII 1688 r. zaślubił 2-o v. Reginę N. Z pierwszej żony córka Jadwiga Franciszka, ochrzczona 5 III 1684 r., z drugiej: Barbara Anna, ochrzczona 6 XII 1688 r., Jadwiga, ochrzczona 29 IX 1690 r., Franciszek Józef, ochrzczony 30 III 1692 r., Marcin, ochrzczony 3 XI 1694 r., Karol, ochrzczony 12 XI 1696 r., Anna, ochrzczona 6 VII 1698 r., Magdalena, ochrzczona 15 VI 1701 r. (LB Pogorzela).
>Będziescy z Będzieszyna p. kal. Blizbor z Będzieszyna łan w Szczurach w p. kal. zobowiązał się 1446 r. sprzedać za 30 grz. Janowi ze Szczur (I.Kal.3 k.206v). T. r. od Żyda kaliskiego Kaniana kupił część w Będzieszynie, którą ten pozyskał za dług na Jadwidze, żonie Michała z Borucina (ib.k.208). Połowę tej wsi sprzedał 1447 r. Stanisławowi Broniszowi z Broniszewic (P.1379 k.185v). Anna ze swym synem niedzielnym mikołajem z Będzieszyna miała 1449 r. sprawę z Janem ze Sliwnik o sołectwo w Blizanowie (Py.11 k.159v). Mikołaj B. w długu 60 grz. zastawił 1448 r. Marcinowi z Czyrnina, synowi Jana Potarzyckiego dwa łany sołeckie w Blizanowie (I.Kal.4 k.182). T. r. Agnieszka, żona Mikołaja Mozgowca z Będzieszyna, zeznała 3 grz. Marcinowi z Leziony (ib.4 k.210v). Mikołaj z Boszkowa, niegdy z Będzieszyna, i jego rodzony brat Maciej z Będzieszyna, niegdy z Boszkowa, 1456 r. (Py.11 k.281v, 282). Ks. Mikołaj, pleban w Lenartowicach, i ks. Tomasz, pleban w Raszkowie, bracia rodzeni niedzielni, w r. 1461 zastawili swą część w Będzieszynie za 12 grz. wdowie i synowi Wojsława z Bniewa (ib.1 k.34v). Ks. Mikołaj niegdy z Będzieszyna kwitował w r. 1462 z długów swą siostrę stryjeczno-rodzoną Jadwigę z Rusinowa (ib.k.92). Piotr, zw. Długi Piotr, burgrabia koniński, całą swą część wyderkową w Szymanowicach p. kal. sprzedał wyderkiem 1495 r. Janowi Łowęckiemu Dupie (P.1383 k.67v). Żył jeszcze w r. 1499 (P.1389 k.56v).
Jan B. cz. Gutowski miał siostrę Katarzynę, żonę Piotra Gałęskiego Więławka (I.Kal.48 s.129). Mąż Zofii Szczurskiej córki Stanisława, która 1526 r. staw zwany Starym na rzece Jarynia we wsi Szczury p. kal. nabył sposobem wyderku na lat sześć za sześć i pół grz. od Mikołaja Szczurskiego (P.1393 k.121v). Wojciechowi miłaczewskiemu swemu szwagrowi 1531 r. sprzedał część swą w Szczurach za 200 grz. (I. i D.Z.Kal.2 k.175v, 226v). Dziedzic w Będzieszynie 1532 r. (ib.k.186), na połowie tej wsi oprawił w r. 1533 posag 100 grzywien żonie Zofii Szczurskiej (ib.k.208v). Zofia w r. 1534 kupiła od brata Mikołaja Szczurskiego folwark w Szczurach i części wsi pustej Sziakowo p. kal. (P.1393 k.679v). Od tego Mikołaja kupił za 400 zł w. 1544 r. części w tych wsiach Jan B. (I. i D.Zs.Kal.6 k.382; 7 k.10). Dostał 1546 r. od Wojciecha Szczurskiego zobowiązanie sprzedaży za 215 grz. części w tych wsiach (I.Kal.9 k.362v) i zarazem zobowiązał się sam części kupione tamże za 215 grz. od Wojciecha Rąbczyńskiego, wyderkować za 100 grz. Stanisląwowi Tarzeckiemu (ib.k.365). Wacław Szczurski dał mu 1547 r., części w Szczurach i łąkę w Siakowie (I.i D.Zs.Kal.6 k.421v), zatrzymując jedynie dożywotnie ich posaidanie (ib.k.424v). W r. 1550, kiedy Jan zobowiązał się wyderkować za 50 zł dwa łany roli pannie Barbarze Gniazdowskiej, nazwany B-im alias Gutowskim (I.Kal.12 s.91). Zofia Szczurska w asyście synów Sebastiana i Wacława swoje części w Szczurach, odziedziczone po siostrze Dorocie, zamężnej Łaszczyńskiej, oraz te, które synowie jej nabyli od Róży Szczurskiej, żony opatrz. Jana Trzpiołki (Trzeplki), obywatela uniejowskiego, i te, które odziedziczyli po swym wuju Piotrze Szczurskim, sprzedała 1556 r. za 800 zł Janowi Łaszczyńskiemu (P.1396 k.407). W r. 1561 Jan B. połowę Będzieszyna sprzedał sposobem wyderkafu za 500 zł narzeczonej syna Sebastiana, Dorocie Wolickiej (P.1397 k.111v). Oboje z żoną zostali 1562 r. skwitowani z 315 grz. przez pannę Barbarę Kwiatkowską (I.Kal.27 s.216). Jadwiga, córka Jana, żona Lewkowskiego 1550 r., synowie Jana i Szczurskiej: Sebastian i Wacław.
1. Sebastian krótko po 17 XI 1561 r. ożenił się poraz pierwszy z Dorotą Wolicką, corką Jana (P.1397 k.111v). Dorota 1562 r. została intromitowana do połowy Będzieszyna, nabytej od Męża sposobem wyderkafu za 500 zł (I.Kal.27 s.548). Żyła jeszcze 1564 r. (ib.29 s.26). Drugą żoną Sebastiana była Barbara Gorzycka cz. Kembłowska, wdowa po Piotrze Napruszewskim, która 1567 r. pozywała swych braci Gorzyckich (Py.106 k.341v), a 1574 r. dobra swe we wsiach Gorzyce, Budziłowo, Kłembowo, Lipie p. pyzdr. dała Andrzejowi Kembłowskiemu (R.Kal.4 k.165v). Sebastian na połowach wsi Będziszyn i Szczury oprawił 1576 r. tej drugiej żonie posag 1. 200 zł (ib.k.279v). Żył jeszcze w r. 1592 (I.Kal.59 s.1450). Umarł bezpotomnie i wdowa po Sebastisnie oprawę swą na wsiach Będziszyn i Szczury scedowała Sebastianowi Bykowskiemu, mężowi Doroty Będzieskiej, który z kolei 1596 r. cedował to Wysockiemu (ib.k.870v).
2. Wacław, drugi syn Jana i Szczurskiej. W r. 1555 wraz z bratem Sebastianem od ciotki Róży Szczurskiej żony sł. Jana Trzpiotki ze Strykowa, obywatela uniejowskiego, nabyli za 600 grzywien części w Szczurach i pustce Siakowo p. kal. (I. i D. Z. Kal.6 k.461). Od rodziców wraz ze swą żoną Anną Złotowską, córką Szymona miecznika kaliskiego, nabyli t. r. sposobem wyderkafu za 500 zł części w Szczurach i Siankowie oraz 4 kmieci w Będzieszynie (ib.k.461v). Połowę stawu w Będzieszynie sprzedał 1570 r. bratu Sebastianowi (R.Kal.3 k.279). Żona jego druga Małgorzata Wolicka, mając oprawę na częściach w Będzieszynie i Szczurach p. kal. aprobowała 1578 r. zastaw tych dóbr dany Ambrożemu Bieniawskiemu (I.Kal.45 s.204). W r. 1585 miał role w Szczurach (R.Kal.5 k.469). Z żoną Małgorzatą Wolicką w r. 1590 wieś Szczury, daną im w dożywocie przez Jana B-go, syna Wacława z pierwszej żony, oraz zżonę jego Jadwigę Tomicką, wydzierżawił temuż synowi za 210 zł (I.Kal.58 s.859). Wacław cedował im też w r. 1592 zapis ugodowy z bratem Sebastianem dotyczący stawu w Będzieszynie (I.Kal.59 s.1450). Temuż synowi Janowi i jego drugiej żonie rodzice wydzierżawili pewne dobra w r. 1595 (ib.62 s.1299). W r. 1601 Wacław, jako brat i spadkobierca Sebastiana, kwitował się z wdową po nim (ib.67 s.45). Nie żył już 1602 r., kiedy wdowa zawierała kontrakt z Jadwigą z Wolickich Potocką (I.Kal.68 s.629). Wspomniany już jego syn Jan, urodzony z pierwszej, żony. Córką Wacława była Dorota, 1596 r. żona Sebastiana Bykowskiego.
Jan, syn Wacława, w r. 1581 zapisał dług 300 zł żonie swej Jadwidze Tomickiej (ib.47 s.515), a w r. 1582 na połowie części w Będzieszynie i Szczurach oprawił 2. 000 zł posagu tejże żonie, córce Wawrzyńca, zaś w r. 1583 spisał z nią wzajemne dożywocie (ib.k.269v, 309v). Żyła jeszcze w r. 1590 (ib.58 s.859), była bezdzietna i spadek po niej brali Tomiccy, bracia jej i bratankowie (ib.90b s.2086). Drugą żoną Jana była 1595 r. Anna Baszkowska, wraz z którą zapisał dług 60 zł ojcu i macosze (ib.62 s.1299). Oboje 1605 r. zeznali dług 100 zł Maciejowi Tarzeckiemu (ib.71 s.1130). Chyba ten sam Jan w r. 1613 na połowie części Będzieszyna i Szczur oprawił posag 500 zł żonie Mariannie Dobrzyckiej, a 1615 r. spisał z nią dożywocie (R.Kal.8 k.279, 427). W r. 1620 ta Marianna, już wdowa, mianowała plenipotentów (I.Kal.86 s.26). W r. 1622, już jako 2-o v. żona Macieja Klichowskiego, występowała w imieniu własnym i córek zmarłego Jana B., Urszuli, żony Andrzeja Gawrońskiego, Łucja, żona Jana Wturkowskiego, i Jadwigi niezamężnej (I.Kal.88 s.1260), Urszula Gawrońska i Łucja Wturkowska dziedziczki części w Będzieszynie i Szczurach, sprzedały wtedy te dobra za 5. 000 zł Łukaszowi Kęszyckiemu i Katarzynie Droszewskiej, małżonkom (R.Kal.10 k.82v). Trzecia córka Jadwiga, żona Adama Poklękowskiego, sprzedała swoją część Kęszyckim za 1. 000 zł w r. 1624 (ib.k.235). Michał B. zaślubił 13 VIII 1724 r. Franciszkę Parczewską (?) z Kurowa (LC Droszew). Zob. tabl.
@tablica: Będziescy.
>Będzyńscy. Jan, mąż Anny z Wysławic Dąbrowskiej, której w r. 1608 dał zobowiązanie Piotr Przetocki (p.980 k.652). Ta Anna przed 1610 sprzedala części w Wysławicach p. pyzdr. Zofii Mikołajewskiej, żonie Jana Ciosnowskiego (P.1407 k.115v). W r. 1620 oboje małżonkowie wydając córkę Annę za Jana Barszczykowskiego zapisali mu w posagu za nią sumę 1. 200 zł (P.1004 k.151). Anna nie żyła w r. 1626, kiedy córki jej i Jana Będzyńskiego: Anna, żona Jana Barcikowskiego (Barszczykowskiego), Zofia, żona Pawła Umińskiego, Elżbieta i Katarzyna, panny, zostały skwitowane przez Walentego Dobrzynieckiego (P.1016 k.244). Elżbieta była w latach 1630-41 żoną Stanisława Skoroszewskiego. Po śmierci ojca Anna Barcikowska, Elżbieta i Katarzyna, już żona Andrzeja Włostowskiego, części Sepna p. kośc., spadłe po matce, sprzedały 1633 r. za 6. 000 zł Wojciechowi Ossowskiemu i jego żonie Annie Dziekczyńskiej (P.1417 k.968v). Może drugim mężem Anny Barcikowskiej był 1645 r. Florian Kosiński? Bardzo to jednak niepewne, bo inna Anna Będzyńska była w r. 1627 żoną Eremiana Domiechowskiego. Kosińska mogła być więc identyczną i z tą ostatnią.
Jan, syn zmarłego Jana (może więc identyczny z powyższym, lub syn jego), zapisał 1610 r. dług 100 zł Stanisławowi Gablińskiemu (P.984 k.619). Jan, ten sam czy inny, ekonom z Ostroroga w l. 1612-1615 (LB Grodzisk). Jan, mąż Anny Zachariaszówny, mieszczki wągrowieckiej, sam też nazwany czasem "sławetnym", dzierżawił wraz z tą żoną w r. 1624 od Marcina Grzymułtowskiego wsie Żórawia i Kowalewko p. kcyń. (Kc.19 k.240v). Jego żona występowała 1625 r. jako rodzona siostra opatrznych i sławetnych Zachariaszczyków, synów zmarłej Marianny, mieszczki wągrowieckiej (Kc.19 k.597v). W r. 1636 dzierżawili oboje Tomiszewo od Andrzeja Mirosławskiego (G.80 k.105). Jan nie żył w r. 1640, kiedy wdowa wychodząc powtórnie za Stanisława Jeżykowskiego, dostała od niego przed ślubem zapis 10. 000 zł (Kc.128 k.241v, 243). Oboje Jeżewscy żyli jeszcze 1649 r. (P.1060 k.418). Anna, jako wdowa i po tym drugim mężu, w r. 1653 zapisała synowi Mikołajowi B-mu sumę 2. 000 zł (P.1066 k.91v). Umarła między r. 1654 i 1664 (N.227 k.333). Jan i Anna mieli synów Mikołaja i Wojciecha Stanisława, oraz córki: Mariannę wydaną w r. 1648 za Jana Marcina Małoklęckiego, i Magdalena, w r. 1651 żona Wojciecha Jeżewskiego.
1. Mikołaj, małoletni 1653 r., uczestniczył obok braci (a więc było ich kilku!) i sióstr w odziedziczonej po ojcu kamienicy w Rynku Poznania. Wojciech Jeżewski dał zań wtedy zobowiązanie sław. Janowi Krauze, iż doszedłszy lat sprzeda mu swą część tej kamienicy za 2. 000 zł (N.227 k.58v). Testament spisał 15 I 1670 r. we wsi Zakrzewku i umarł t. r. Był bezdzietny, a spadek po nim brali sukcesorowie sióstr Małoklęckiej i Jeżewskiej (N.185 k.181; Kośc.306 k.228).
2. Wojciech Stanisław skwitował 1654 r. swą matkę z 2. 000 zł, zapisanych sobie w działach (N.227 k.333). W r. 1664 cedował bratu Mikołajowi 1. 250 zł z sumy 5. 000 zł, zapisanych sobie sposobem długu przez matkę (N.184 k.20v). Umarł w r. 1668. W kościele w Wągrowcu znajduje się nagrobek obu braci Mikołaja i Wojciecha z ich portretami. Znajdują się tam roczne daty ich śmierci oraz rysunki czterech herbów. Pierwszy z nich to podkowa barkiem w dół. Stoi w niej miecz lub krzyż. W klejnocie ręka z mieczem. W napisie: "Dominus Albertus de armis Balina Będżyński". To więc jest owa "Balina", może po prostu zniekształcona forma Beliny. Herby drugi i trzeci to typowe gmerki mieszczańskie. Czwarty wreszcie - Jastrzębiec może w związku z Jeżewskimi którzy byli Jastrzębcami. nie wiem czy z powyższymi miał coś wspólnego ur. Jan, chrzestny 16 IX 1786 r. (LB Lwówek).
>Bęklewscy, Beklewscy z Beklewa w z. dobrzyń. Andrzej, nie żyjący w r. 1610. Jego syn ks. Wawrzyniec w r. 1610 części swe we wsi Beklewie i pustkach Modzoły w z. dobrzyń. dał rodzonemu bratu Sebastianowi (P.1407 k.291v). Jan, syn Stanisława z wojew. płockiego, okazywał rany 1631 r. (I.Kon.46 k.521).
Nie wiem, czy z tej rodziny, czy spośród mieszczan pochodził Kasper Beklewski, dr filozofii i medycyny w Koninie, pochodzący chyba z wojew. płockiego, pisany "szlachetnym". W r. 1602 kwitował z 100 zł Wojciecha Smarzewskiego (I.Kon.30 k.287). Mając sobie zastawione przez Andrzeja Grodzieckiego wsie Szczepidło i Głodno p. kon., wydzierżawił mu je w r. 1605 (ib.32 k.266v). W r. 1606 żona Kaspra, Anna, nazwana wtedy Mroczkowską, występowała jako spadkobierczyni szl. Zofii, żony sław. Wojciecha Chockiego, kowala i obywatela kaliskiego, i mianowała plenipotentów (ib.k.438v). Kasper nie żył 1610 r. i wtedy wdowa nazwana "uczciwą" Anną Niedbalanką, dostała zapis długu 800 zł od Andrzeja Przyjemskiego, kasztelana gnieźnieńskiego (ib.35 s.189). W r. 1614 wdowa, szl. Anna Mroczkowska, siostra i spadkobierczyni bezpotomnego Stanisława Mroczkowskiego, mianowała plenipotentów (ib.38 k.54). Uczec. Anna Niedbalanka, jako opiekunka synów Adama i Wojciecha, części wsi Bielawy, zastawione zmarłemu mężowi przez Andrzeja Wolskiego za 864 zł, wydzierżawiła 1615 r. Janowi Wolskiemu (ib.k.493). W r. 1635 dostała od syna Wojciecha cesję sumy 1. 000 zł, zapisanej doktorowi sposobem długu przez Jarosława Sokołowskiego, starostę radziejowskiego (ib.48 k.82v). Przed śmiercią część zwaną Bęklewizna na przedmieściu Konina Borzętowie sprzedała Stanisławowi Przyjemskiemu, marszałkowi nadw. kor. (ib.58 k.106v). Synowie doktora Kaspra i Anny Niedbalskiej cz. Mroczkowskiej, Adam i Wojciech, w r. 1614 w asyście matki procesowali Jana Wolskiego, syna Andrzeja, który od ich ojca przez jakiś czas dzierżawił Bielawy p. kon. i nie zdal tej wsi w czasie określonym umową (ib.38 k.315v). Adam był 1625 r. podpiskiem grodzkim kaliskim (P.153 k.246). Nie żył w r. 1630, kiedy to jego brat i spadkobierca, Wojciech, cedował matce sumę należną im obu (I.Kal.96 s.202). Ów Wojciech pisany czasem szlachetnym, czasem sławetnym, obywatel koniński, dał matce 1630 r. dożywocie na sumach ojcowskich (R.Kal.11 k.191). Był bezdzietny i nie żył już 1638 r. (I.Kon.48 k.616, 643), a w r. 1639 spadkobiercy jego, mieszczanie: uczc. Walenty Dzielik z Lipna, brat stryjeczny, Zofia, wdowa po Wojciechu Rokickim i jej syn Wojciech, Barbara Cywińska, żona sław. Szymona kowala, Małgorzata Cywińska, żona sław. Szymona Pieczychowicza, obywatela z Lipna, Jan Józwowicz alias Dzielik, obywatel z Lipna, Jan Dzielik alias Wzgardzony, obywatel ze Skąpego, w imieniu swoim i innych krewnych zmarłego, sumę 2. 000 zł zapisaną przez Adama Grodzieckiego zmarłym braciom Beklewskim scedowali kościołowi paraf. w Koninie (ib.48 k.643).
>Bęscy h. Jastrzębiec, wedle Bonieckiego ze wsi Bęchy p. bielskiego, wojew. płockiego. Jan oprawił 1615 r. posag 600 zł żonie Annie Niałeckiej (P.1409 k.440v). Anna B. z Pożarowa (może córka poprzednich, Niałeckich, bowiem zwano też Pożarowskimi), żona 1-o v. Stanisława Borzejowskiego, 2-o v. 1640 r. Melchiora Walewskiego (P.165 k.422). Andrzej, mąż Anny Dobieszewskiej, córki i jedynej spadkobierczyni Macieja, która w r. 1634 połowę wsi cz. miasta Łubowo p. gnieźn., spadłą po ojcu, sprzedała za 15. 000 zł ks. Adamowi Leśniewskiemu, archidiakonowi gnieźnieńskiemu (P.1418 k.72v). Andrzej w imieniu własnym i żony kwitował 1639 r. ks. Leśniewskiego z 300 zł pozostałych z ceny Łubowa (G.80 k.541). Jan, syn zmarłego już Zygmunta, pozywał 1641 r. Annę z Tuchorzy, wdowę po Andrzeju Zbijewskim, staroście babimojskim (P.166 k.443).
>Białaczewski h. Odrowąż, z Białaczowa p. opocz. Andrzej zw. Straszem, nie żyjący 1523 r., ojciec Zofii, wtedy żony Mikołaja Smigielskiego (Kośc.233 k.92).
>Białaszewscy, Białaszowscy. Maciej, współuczestnik 1582 r. zabójstwa Wojciecha Skrzetuskiego (P.938 k.590). Za Wawrzyńca, syna zmarłego Stanisława, ręczył 1600 r. Maciejowi Krzyckiemu Piotr Kucharski (Ws.17 k.165v). Stanisław, tenutariusz wsi Pamiętowo 1608 r. (P.143 k.247). Stanislaw zwany Oroch wraz z żoną Barbarą Jadamczewską kwitował w r. 1602 z 1. 000 zł Wojciecha Trzebińskiego (I.Kal.68 s.1705) spadkobierca brata Feliksa, mianował 1614 r. plenipotentem brata Jana (Kc.126 k.671v). Zpisał 1619 r. dług 3. 000 zł żonie (Kc.127 k.18). Brata Jana mianował plenipotentem 1622 r. (ib.k.673v), a w r. 1623 dokonał na jego rzecz cesji (Kc.19 k.33v). Anna, żona Wojciecha Fredry. Oboje nie żyli 1729 r.
>Białczyńska ur. pani B., pochowana 11 IX 1751 r. u Reformatów w Miejskiej Górce (Nekr.).
>Białeccy z Białcza p. pozn., par. chrzypskiej. Bartosz z Białcza herbu Przosna w l. 1415-1416 (P.4 k.115v, 157). Przecław 1418 r. (P.5 k.77). Przybigniew Soczewka z Białcza występował 1423 r. (P.7 k.133v, 191v), zapisał 1426 r. Mroczkowi z Kaczlina 12 grz. (P.7 k.111v). Był ojcem Mikołaja występującego w r. 1425 (P.8 k.49). Małgorzata, córka Przecława z Izdebna, żona Mikołaja z Białcza 1430 r. (P.11 k.58v). Małgorzta z córką Anną vel Hanką miała 1448 r. termin z Baszem z Przyborowa. Synem owej Małgorzaty był Bogusz z Białcza (P.17 k.127, 180v). Przecław i Bogusz, dziedzice w Bialczu, kupili 1434 r. za 200 grz. od Piotra Obrzyckiego połowę Białcza i jezioro Kostrzyek należące do wsi Chrzypsko (P.1378 k.10). Bogusz z Białcza czwartą część w tej wsi, kupioną od Obrzyckiego, sprzedał 1435 r. Przybigniewowi z Jaroszewa (ib.k.86). Przecław w r. 1442 otrzymał cesję prawa bliższości do części w Białczu od Fiemy żony Basza Przyborowskiego, którą ona dostała w spadku po rodzonym jej bracie Piotrze Obrzyckim (P.14 k.165). Grzegorz z Białcza miał 1438 r. termin z rodzoną siostrą Jadwigą, żoną Mikołaja Lutomskiego (ib.k.50v, 68v), a 1440 terminy z Fiemą z Przyborowa i wraz z żoną Agnieszką z ks. Maciejem, plebanem w Chrzypsku (ib.k.76, 92v). Dersław, dziedzic w Białczu, nie żyjący w r. 1462, bezdzietny, stryj Macieja i Jakuba, braci niedzielnych z Popowa (P.1384 k.120v).
Jakub Popowski, pozwany 1462 r. przez Filipa niegdy Parkowskiego o czwartą część w Białczu, którą Filip kupił był od Jakuba B., brata stryjecznego Jakuba (P.18 k.304). Ten sam Jakub, zwany już Białeckim nabył sposobem wyderkafu za 112 zł w. 1481 r. od Mikołaja Bielejewskiego 2 łany osiadłe w Bielejewie p. pozn. (ib.k.137v). Od Piotra Mościejewskiego nabył wyderkiem 1483 r. za 20 zl w. młyn wodny w Mościejewie zw. Nadolnym (P.1384 k.176). Barbara, wdowa po Jakubie, miała w latach 1487 i 1488 termin z Mikołajem i Wojciechem, synami Jakuba (P.21 k.94, 141v). Córka jego Małgorzata Białecka, w r. 1498 niezamężna, miała termin z Janem Watą z Gorzyc (P.859 k.5). W r. 1499 żona Jana Kaczlińskiego (ib. k.45v). W r. 1500 połowę wsi Popowo cedowała swym rodzonym siostrzeńcom, Mikołajowi, Jadwidze, Annie i Barbarze Popowskim (ib.k.121). Miała więc chyba siostrę za Popowskim? Jan Kaczliński, jej mąż począł się zwać też B-im, oboje dziedzice Kaczlina i Białcza 1531 r. (P.1393 k.466v). Małgorzata w r. 1532 jezioro zw. Małe Jeziorko koło dworu w Białczu sprzedała sposobem wyderkafu za 17 i pół grz. Wawrzyńcowi Chrzypskiemu (ib.k.501). W r. 1543, już jako wdowa, łan roli pustej w Białczu i jezioro Kostrzynek w tej wsi sprzedała za 100 zł sposobem wyderkowym Peregrynowi Kurskiemu (P.1395 k.27). Swe części w Białczu dała 1555 r. swym synom Kaczlińskim (P.1396 k.285), którzy poczęli zwać się czasem B-imi (zob.Kaczlińscy).
Jan B. z Durmowa zapisał 1471 r. dług 9 grz. braciom z Lutomia (P.20 k.100v).
Jan z Białcza, nie żyjący już 1488 r., kiedy wdowa po nim Elżbieta ze Srzemu wraz z córkami: Małgorzatą, Elżbietą i Burnetą, niedzielni dziedziczkami w Bialczu, sprzedała połowę tej wsi za 170 grz. Jerzemu (Grzegorzowi) z Grobi. Stryjem tych sióstr był Mikołaj z Białcza, wójt międzyrzecki, wujem rodzonym Tomasz ze Srzemu (P.1387 k.94v). W r. 1490 Burneta i Małgorzata skwitowały tego Grobskiego z połowy ojcowizny w Białczu (P.21 k.194). Elżbieta matka oraz córki, Małgorzata i Elżbieta, nie żyły 1519 r., kiedy Burneta B., żona Jana Rosnowskiego, ich spadkobierczyni, w asyście stryja Wincentego Strzeżmińskiego i wuja Jana Grodzickiego Wódki sprzedała za 100 grz. sposobem wyderkafu Łukaszowi Polickiemu połowę wsi Chudopsice p. pozn., którą nabyła wraz z matką i siostrami wyderkiem za tęż sumę od Sędziwoja z Chudopsic i od Anny z Linia, żony Jakuba ze Srzemu (P.1392 k.273v).
>Białeccy z Białcza w p. kościańskim, zob. Białojezierscy
>Białeccy różni. Jan, w r. 1561 sługa Jadwigi Gwiazdowskiej, faktor w Gwiazdowie (G.263 k.390v). Andrzej w r. 1652 skwitowany z 160 zł długu przez Jana Czerwińskiego (P.1064 k.211). Marcina, nie żyjącego 1654 r., syn ks. Tomasz, kanonik kolegiaty szamotulskiej, spadkobierca rodzonego brata Macieja, wraz z bratem Wawrzyńcem wydzierżawił t. r. wieś Szetlewo od ks. Jana Strzałkowskiego, kanonika poznańskiego (Py.151 s.93). Ks. Tomasz nie żył już w r. 1676, kiedy inny jego brat i spadkobierca, Stanisław, sumę 2. 000 zł, zapisaną im przez Piotra Strzałkowskiego w r. 1654, scedował ks. Stanisławowi Bieczyńskiemu, rektorowi bydgoskiemu kolegium jezuitów (P.185 k.607).
Jakub (czasem pisany Białęckim) wraz z żoną Jadwigą Zielonacką, był 1662 r. pozwany przez Marcina Biskupskiego o poranienie (I.Kon.58 k.150). Oboje małżonkowie kwitowali 1663 r. Franciszka Wardęskiego z 400 zł, w której to sumie zastawił im był część Kurówka (ib.k.214v). We wsi Łaski spisał 1682 r. kontrakt z małzonkami Leskimi pod zakładem 2. 000 zł (ib.63 k.702). Poważnie chory, spisał 19 V 1692 r. w Koninie testament, ale 24 t. mies. jeszcze zdołał go osobiście utwierdzić w tamtejszym grodzie. Polecił pochować swe ciało w Koninie u Reformatów. Córce Mariannie na wypadek gdyby została zakonnicą zapisał 89 czerw. zł i 1. 500 tal. bitych (ib.69 k.108v, 113). Umarł t. r. i po jego śmierci opiekun Marianny i wykonawca testamentu Krzysztof Gorzewski, cześnik chełmiński, zawarł kontrakt z Wiktoria z Kwiatkowskich 1-o v. Baranowską, 2-o v. Przeniewską i jej córką Baranowską, dziedziczkami Kozarzewa i Dankowa (ib.k.120v).
Aleksander dzierżawił 1676 r. wsie Brzezno, Szczepidło i Głodno od Grodzieckich (ib.60 k.996). N., mąż Agnieszki Pęcherzewskiej 1680 r. (I.Kal.140 k.2). Adam, administrator dóbr Karśnickiego z Domaniewa, z żony Heleny Luckiej (?) chrzcił dzieci urodzone w Domaniewie: Kazimierza 5 V 1719 r., Urszulę Ludwikę 19 X 1721 r., Mariannę 6 VIII 1725 r., Petronelę 1 VI 1727 r. (LB Mikorzyn). Kazimierz Józef, komisarz burgrabski województw wielkopolskich, wojew. łęczyckiego i pow. przedeckiego, działając w imieniu własnym i swej siostry panny Ludwiny, secdował 1744 r. ks. Antoniemu Łudzkiemu, kanonikowi wiślickiemu i proboszczowi radoszyckiemu, 500 zł z sumy 1. 000 zł, zapisanej 1738 r. zmarłemu wujowi ich Franciszkowi Łudzkiemu przez Jana Wolskiego, łowczego brzeskiego kuj. (I.Kon.77 k.346v).
Antoni B. w Poznaniu 6 XI 1751 r. świadkował przy ślubie Szymona Olesińskiego z Eufrozyną Gałecką (LC Poznań, Sw. Mikołaj). Wojciech, nie żyjący 1756 r., dziedzic części Duchnic w z. warsz., miał pierwszą żonę Rogowską, z której syn Jan. Jana, syna Wojciecha i Doroty Rogowskiej, wyminia Boniecki wśród B-ich h. Jelita z Białocina w p. piotrk. Druga żona Wojciecha, Zuzanna Rochalska, nie żyła 1756 r. Z niej syn ks. Józef, beneficjant metropolitalny gnieźnieński, obok brata dziedzic części Duchnic, sprzedał swą część 1756 r. za 200 zł Franciszkowi Zybko Mężyńskiemu, pisarzowi grodz. wałeckiemu (G.98 k.777v; W.93 k.226v). Michał zmarł 27 VII 1757 r. (LM Kłecko). Kazimierz zmarł mając lat 43 dnia 15 XI 1767 r. (LM Węglewo). Wojciech w r. 1786 mąż Franciszki Grocholewskiej, wdowy 1-o v. po Michale Żmudzińskim, która w r. 1787 w grodzie sochaczewskim mianowała plenipotentem swego syna z pierwszego męża (Kośc.335 k.96v; 1364 k.482v). Ignacy, chrzestny 5 V 1793 r. (LB Trzcinica). Tomasz, nie żyjący już 1803 r., i Urszula z Wolskich, rodzice Ignacego, ur. ok. 1761 r., który 23 I 1803 r. ożenił się z Marianną Chlebowską, córką Rafała i Wiktorii z Korytowskich, wdową po Rachwalskim (Rafalskim), ur. ok. 1762 r. Mieli oni już nieślubnego syna, Egidiusza Wincentego, ochrzcz. 29 VII 1802 r. Ten Ignacy był w l. 1803-1819 dzierżawcą Doruchowa, a 1823 r. dziedzicem Skrzynek i Skrzynna. Oboje z żoną żyli jeszcze 20 II 1823 r. (LB i LC Doruchów). Tomasza, nie wiem czy tego samego, i Ewy z Więckowskich (byłaby to druga żona) córka Marcjanna, ur. ok. 1783 r., zaślubiła 9 X 1803 r. Józefa Końskiego, a świadkiem był Ignacy B., dzierżawca Doruchowa, chyba jej brat (ib.). Marcjanna zamężna Petrykowska, chrzestna 6 III 1821 r., i Wincenty, chrzestny w l. 1823-1824 (LB Doruchów). Józefa (Białęcka, Białecka?), w r. 1821 Alojzego Wróblewskiego, leśniczego w Ławiczynie (LB Gniezno, Sw. Michał) Michał, dziedzic Strzyżyna w Król. Pol., chrzestny 25 IX 1842 r. (LB Doruchów).
>Białęscy h. Leszczyc, z Białężyc p. pyzdr. Sędziwój z Brudzewa p. pyzdr. nie żyjący w r. 1451, ożeniony 1-o v. z N. N., 2-o v. z Dorotą, siostrą rodzoną Wojciecha z Gitkowic (dziś Witkowice), która 2-o v. była 1451 r. żoną Bartosza z Gerwartowa. Kwitowała ona 1451 r. pasierba Arnolda z Brudzewa ze swej oprawy na trzeciej części Brudzewa (Py.13 k.163). Córka Sędziwoja, Więcka, żona 1470 r. Przecława z Chwalikowic (Py.15 k.673). Arnold z Brudzewa pisał się już z Białężyc. Ożeniony był zapewne z jedną z córek Stanisława Łaszczyca z Bieganowa, bowiem jego synowie, Jan i Piotr z Brudzewa, występowali 1463 r. jako rodzeni siostrzeńcy córek tego Stanisława (Py.17 k.136v). Synów tych było więcej. W r. 1462 występowali: Andrzej, Jan, Piotr i Stanisław, bracia niedzielni z Brudzewa (Py.15 k.177v). Matką Andrzeja była pani Stachna (Py.15 k.150, 150v), nie wiem jednak czy to właśnie ona była córką Stanisława Łaszcza z Bieganowa, czy raczej to jeszcze jedna, pierwsza żona Arnolda. Zgadzałoby się z tą drugą ewentualnością określenie z r. 1469 Andrzeja, Piotra i Stanisława jako braci przyrodnich i rodzonych (Py.14 k.173). O Janie nie wiem nic więcej, może umarł młodo. Arnold nie żył już 1469 r., kiedy ostatnia jego żona, Anna, wtedy już powtórnie zamężna za Janem Małachowskim z Małachowa Filipowic, skwitowała Kiełcza z Brudzewa ze swej oprawy na Brudzewie zapewnionej przez swych pasierbów a synów Arnolda: Andrzeja, Piotra i Stanisława, byłych dziedziców Brudzewa, obecnych dziedziców Białążyc (Py.14 k.173). Przez Jana Lichińskiego w r. 1474 miała sobie wyderkowaną połowę wsi Grodziec w p. kon. (P.1386 k.18). Nie żyła już 1483 r. (I.Kon.1 k.142). W r. 1470 ci bracia zostali skwitowani przez ciotkę Wiąckę z jej dóbr ojczystych i macierzystych, należnych jej z Brudzewa (Py.15 k.673). Jako dziedzice w Brudzewie dopełnili 1471 r. z Kiełczem z Brudzewa ostatecznych formalności w związku z dokonaną już dawniej w r. 1469 zamianą swych dóbr w tej wsi na Białężyce i dopłatę 150 grz. (P.1385 k.100; Py.14 k.175v). W r. 1470 trzej ci bracia zostali skwitowani przez ciotkę Wiąckę z jej dóbr ojczystych i macierzystych, należnych jej z Brudzewa (Py.15 k.673). Jako dziedzice w Brudzewie dopełnili 1471 r. z Kiełczem z Brudzewa ostatecznych formalności w związku z dokonaną już dawniej w r. 1469 zamianą swych dóbr w tej wsi na Białężyce i doplatę 150 grz. (P.1385 k.100; Py.14 k.175v). Po Piotrze, który po swej matce dziedziczył w częściach Bieganowa, poszli Leszczyce Bieganowscy (zob. niżej). Arnold miał też pięć córek. Chwałkę nie żyjącą 1491 r., a zapewne już i w r. 1483, Dorotę, żonę Stanisława Milochowskiego, Annę, Elżbietę i Małgorzatę, występujące w r. 1483 (I.Kon.1 k.142). Dorotę, Annę i Małgorzatę pozywali 1491 r. bracia Andrzej i Piotr o przeprowadzenie działów ojcowizny w Białężycach (Py.21 k.7), a ten Piotr z Białężyc zwany Bieganowskim pozywał ponadto owe siostry o 30 zł i 3 grz. spadku po siostrze Chwałce (ib.). Małgorzata była potem żoną Wincentego Ruchockiego. Anna występowała w r. 1483 jako żona, a 1493 r. jako wdowa po Dobrogoście Drachowskim, którego zabił jej brat Piotr B. (Py.15 k.332).
Andrzej B., syn Arnolda i Stachny, w r. 1474 pogodzony przezarbitrów ze swymi braćmi Piotrem i Stanisławem (Py.15 k.150, 150v), w r. 1481 na połowie swej części w Białężycach oprawił 100 grz. posagu żonie Annie (P.1386 k.145). Nie żył w r. 1513, kiedy ta Anna, chyba Racłakowska (P.865 k.411v), już jako wdowa, występowała w charakterze spadkobierczyni swej rodzonej ciotki, Anny Goczałkowskiej (ib.k.326v). W r. 1514 zobowiązała się wobec Katarzyny Grandowskiej rezygnować jej swe prawa do M. Wiekowa, odziedziczone po tej ciotce (G.19 k.241). Część swą oprawną w Białężycach wyderkowała 1520 r. za 40 grz. Mikołajowi Żernickiemu (P.1392 k.354), a w r. 1529 tęż część za 100 grz. Andrzejowi Poświątnemu (Py.23 k.80). Synem Andrzeja był Arnold, o której niżej, córkami: Jadwiga, 1524 r. żona Macieja Przyborowskiego zw. Gamlet, Dorota, żona Gabriela Poganka, czapnika poznańskiego, i Anna, żona Walentego Jakiela, słodownika pyzdrskiego. Dorota i Anna pozywały 1528 r. o wyposażenie odpowiadające wyposażeniu siostry Jadwigi stryjecznego brata Marcina Bieganowskiego, który od Arnolda Białęskiego nabył Białężyce (Py.25 k.264v; 418v). W r. 1534 pozywały one tego Marcina o wygnanie ich z ojczystych części Białężyc (Py.171 k.219). W r. 1535 obie pozywały Bieganowskiego o zaspokojenie ich z ich części ojcowicny w tejże wsi (P.875 k.45).
Arnold, Arnolf, syn Andrzeja, na połowie swej części w Białężycach oprawił 1513 r. posag 20 grz. żonie Barbarze, córce Marcina Laskiego (P.786 s.458). Płacił winę 1521 r., nie stanąwszy z pozwu Mikołaja Żyrnickiego, dziedzica w Białężycach (Py.24 k.385). Dziedzic w Wiekowie, miał w r. 1528 sprawę z Katarzyną Wiekowską, wdową po Stanisławie Grandowskim (P.871 k.169v). Dostał 1536 r. w dożywocie od brata stryjecznego, Marcina Bieganowskiego, całą wieś Białężyce (P.1394 k.54v). Zapewne ten sam Arnolf na połowie Białężyc oprawił w r. 1541 posag 50 grz. żonie Małgorzacie Biskupskiej (G.335a k.245v). opiekunami i sunami swego Jana Mianował 1543 r. Jana Bardzkiego, Macieja Gałczyńskiego i Jana Sokolnickiego (Py.23 k.165v). Małgorzata skasowała 1555 r. swą oprawę na Białężycach, którą Arnolf t. r. dał zrodzonemu z niej synowi Janowi (P.896 k.87; 1396 k.249). W r. 1557 Marcin Pakszyński imieniem tej Małgorzaty występował przeciwko Janowi Biskupskiemu o resztę jej posagu, tj. o 40 grz. (G.36 k.13). Arnolf wtedy już nie żył, a że w tym samym roku wspomniany też i bez "niegdy" (Py.176 k.8v), przyjąć można, iż umarł 1557 r. Nie żył napewno 1558 r. (G.37 k.267).
Jan, syn Arnolfa i Biskupskiej, na połowie Białężyc oprawił 1555 r. żonie swej Annie Strzałkowskiej, córce Łukasza, dziedzica w Grzybowie, posag 300 zł (P.1396 k.282v). Drugą połowę tej wsi dał t. r. w dożywocie swym rodzicom (ib.k.310). Połowę Białężyc sprzedał 1587 r. za 2. 000 zł Adamowi Bieganowskiemu (P.1400 k.69), a żona jego zobowiązała się skasować swoją na tej połowie oprawę (P.948 k.441). Dokonała tego w r. 1588 (G.63 k.46v). Drugiej swej żonie, Jadwidze z Cienina Jabłkowskiej, córce Jana, zapisał 1591 r. dług 500 zł (G.64 k.391v). Oboje małżonkowie zostali skwitowani 1599 r. z 200 zł przez Bartłomieja Mierzewskiego (G.66 k.144v). Umarł 8 X 1608 r. (Nekr. cystersów w Wągrowcu). Synowie Jana i Strzałkowskiej, Jan i Jakub, o którym niżej. Jan, wspomniany w latach 1610-11 (I.Kon.35 s.327; G.71 k.69), cysters w Wągrowcu, subdiakon, zmarł 4 IV 1621 r. (Nekr. cystersów w Wągrowcu). Córki: Małgorzata, 1578 r. żona Jana Racłakowskiego, Anna wyszła 1586 r. za Stanisława Gwiazdowskiego, a 2-o v. 1602 była żoną JanaZasułtowskiego. Jadwiga z Jabłkowskich, druga żona Jana, żyła jeszcze w r. 1613 (G.72 k.1). Były z niej dwie córki: Katarzyna, która 1613 r. wyszła za Mikołaja Boguckiego, oraz Zofia, w latach 1631-39 żona Piotra Wojnowskiego.
Jakub, syn Jana i Strzałkowskiej, 1585 r. jeden z opiekunów córek Macieja Jagodzińskiego (Py.122 k.108v), na połowie swych części we wsiach Brelewo, Karchowo, Belęcino p. kośc. oprawił 1595 r. posag 800 zł żonie Barbarze Karchowskiej, córce Marcina (P.1401 k.337). Części w tych wsiach kupił był t. r. od Zofii, żony Bartłomieja Jączyńskiego, i Anny, żony Jana Księżyńskiego, sióstr Karchowskich, za 4. 000 zł (ib.k.345v). Inne części w tych wsiach kupił 1597 r. za 800 zł od Urszuli Karchowskiej, żony Wojciecha Kuczkowskiego (P.1403 k.106v). Żył jeszcze 31 XII 1612 r., kiedy swemu przyszłemu zięciowi Molskiemu zapisał 800 zł w posagu za córką (I.Kal.78 s.1809). Nie żył 1620 r. kiedy córka jego Małgorzata, żona Jerzego Głoskowskiego, skwitowała matkę z dóbr rodzicielskich (I.Kal.86 s.1258). Wdowa Barbara Karchowska cz. Belęcka była winna 1622 r. 90 zł Marcinowi Glinieckiemu (Kośc.292 k.36v). W r. 1623 zobowiązała się synom swym, Arnolfowi i Andrzejowi, skasować swą oprawę i skwitowała ich z sumy 600 zł, zapisanych jej przez męża (Ws.33 k.314v). Żyła jeszcze 4 II 1627 r., kiedy trzymała do chrztu syna Dzierżanowskich (LB Siemowo). Córką Jakuba i Karchowskiej, prócz wspomnianej już Małgorzaty Głoskowskiej, była Anna, która krótko po 31 XII 1612 r. zaślubiła Walentego Molskiego.
I. Arnolf, syn Jakuba i Karchowskiej, ożenił się 1623 r. z Dorotą Moraczewską, córką Andrzeja, której t. r. na połowie części Brelewa, Karchowa i Belęcina oprawił posag 1. 500 zł (Ws.33 k.314v; P.1414 k.272). Pole kmiece w Belęcinie sprzedał 1626 r. za 1. 000 zł Aleksandrowi Karchowskiemu (P.1415 k.370v). Moraczewska nie żyła już 1634 r. (Kośc.297 k.147v). Drugą żoną Arnolfa była Marianna Molska, wraz z którą 1645 r. Brelewo wydzierżawił Nosticom (Kośc.301 k.823). Arnolf nie żył już 1664 r., kiedy wdowa kasowała swą oprawę i dożywocie na Brelewie (Kośc.305 k.230v). Z pierwszej żony byli synowie: Andrzej wspomniany 1634 r. (Kośc.297 k.147v), Jakub, bezdzietny, nie żyjący 1667 r., oraz córka Katarzyna, 1645 r. żona Marcina Glinickiego. Jako sukcesorka brata Jakuba, kwitowała ona 1667 r. Malczewskiego, podsędka poznańskiego i surogatora wschowskiego, nabywcę części Brelewa od jej przyrodnich braci, z 750 zł jako połowy sumy 1. 500 zł posagu jej matki (Ws.68 k.201). Z molskiej byli synowie: Aleksander i Andrzej, o których niżej, i córki: Zofię, Annę i Teresę, którym w r. 1652 zapisał posagi po 500 zł każdej (P.1064 k.140v). Z nich Zofia, żona Jana Łojewskiego, skwitowała w r. 1665 swych braci Aleksandra, Stefana i Andrzeja z dóbr po rodzicach (P.1076 k.522). Annie, Barbarze i Teresie, jeszcze pannom, zapisał t. r. dług 1. 500 zł Wojciech Malczewski, sędzia surogator grodzki wschowski (P.1076 k.513v). Teresa, ur. w Brelewie, ochrzczona 19 X 1645 r. (LB Siemowo), w r. 1674 żona Walentego Długoborskiego, Barbara, niezamężna 1 IV 1661 r. (ib.), żona (1-o v. 1661 r. Jana Sułkowskiego, 2-o v.?) 1681 r. Rafała Pabianowskiego, Anna, żona 1676 r. Jana Żelechowskiego.
1. Aleksander, syn Arnolda i molskiej, wraz z bratem Stefanem, w imieniu też nieletniego brata Andrzeja, sprzedali 1665 r. części Bralewa za 6. 100 zł Wojciechowi Malczewskiemu, sędziemu surogatorowi grodzkiemu wschowskiemu (P.1425 k.923v). Zobowiązał się 1666 r. na połowie dóbr oprawić 1. 500 zł posagu żonie Mariannie Rolance Bratuskiej, córce Samuela (Py.153 k.11). W imieniu swoim i tej żony 6 IX t. r. wydzierżawił od Ludwika Grodzieckiego wsie Brzezno, Szczapidło, Głodno i Kociętowy (I.Kon.58 k.429v).
2. Stefan, syn Arnolfa i Molskiej, wydzierżawił 1665 r. od Franciszka Ciświckiego, kasztelana dobrzyńskiego, pod zakładem 2. 500 zł wsie Królkowo i Biała (I.Kal.126 s.1032). Ożenił się 1663 r. z Elżbietą Zdanowską, córką Sebastiana (P.1073 k.990v, 992). Oboje z żoną dzierżawili 1667 r. od małżonków Duninów Zorzewko i Sługocinko pod zakładem 2. 250 zł (I.Kon.58 k.470). Dostali 10 V 1670 r. przywilej na wójtostwo w Dąbrówce (ib.60 k.10). Stefan dzierżawił 1672 r. wsie Bliżną i Nagórną, należące do miasta Koła (ib.k.411). Drugą jego żoną była 1683 r. Katarzyna Wężykówna, siostra rodzona zamordowanego Adama, starosty lipneńskiego (ZTP 33 s.469).
3. Andrzej, syn Arnolfa i Molskiej, ur. w Brelewie, ochrzczony 3 XI 1648 r. (LB Siemowo), części w Brelewie po ojcu sprzedał 1676 r. za 10. 000 zł stryjowi Andrzejowi (Ws.208 k.400). Żonie Katarzynie Goreckiej, córce Jana i Anny Urbańskiej, oprawił 1683 r. posag 2. 250 zł (I.Kal.142 k.249v). Nie żył 1690 r., kiedy wdowa dostała zapis 1. 000 zł od Jakuba Swinarskiego (ib.146 s.44).
II. Andrzej, syn Jakuba i Karchowskiej, część w Belęcinie, otrzymaną w dziale z bratem Arnolfem, sprzedał 1626 r. za 4. 000 zł Aleksandrowi Karchowskiemu, kupując od niego jednocześnie za 3. 000 zł trzy role kmiece w Karchowie (P.1415 k.367v, 369). Z żoną Elżbietą Urbańską, córką Walentego, spisał 1630 r. dożywocie (Ws.206 k.434; P.1417 k.918v). Oprawił jej 1635 r. na połowie części Karchowa posag 2. 600 zł, ona zaś swoje części wsi Sielec i Rogozewo, odziedziczone po bracie Mikołaju, sprzedała jednocześnie za 26. 602 zł Adamowi Kołaczkowskiemu i Mariannie Dobruchowskiej, małżonkom (P.1418 k.525, 526v). Wraz z żoną intromitowani do Brelewa i Karchowa 1639 r. (P.164 k.499v). Części Karchowa sprzedał 1645 r. za 10. 000 zł Aleksandrowi Karchowskiemu, a żonie oprawę posagu 3. 000 zł przeniósł na połowę pozostałych dóbr (P.1422 k.386, 388v). Dla synów,Franciszka i Macieja, urodzonych z Urbańskiej, mianował 1649 r. opiekunów: żonę i innych (Py.150 s.138). Chyba to ten sam Andrzej trzymał w r. 1657 Ochlę i Zalesie, do których nabył prawa od zmarłego Mikołaja Korycińskiego, kasztelana nakielskiego (I.Kal.122 s.5, 440). Przed r. 1660 kupił od Macieja Grabskiego wieś Grab p. kal., o co teraz protestowała się przeciwko niemu żona Grabskiego, Marianna z Mańkowskich (W.41 k.19). Urbańska żyła jeszcze 1654 r. (Ws.56 k.641). Drugą żoną Andrzeja była w r. 1666 Marianna Drogoszewska (I.Kal.126 s.414), wdowa 1-o v. po Jakubie Chlebowskim i po Jerzym Deręgowskim. Andrzej w r. 1673 kupił części Brelewa za 8. 100 zł od Wojciecha Malczewskiego, podsędka ziemskiego i sędziego grodzkiego wschowskiego (P.1426 k.330), a w r. 1676 od bratanka swego Andrzeja B-go za 10. 000 zł (P.1107 VI k.6). Andrzej umarł między r. 1680 (I.Kal.140 k.94), a 1684, kiedy Marianna była już wdową i po czwartym mężu, Łukaszu Naramowskim (P.1107 VI k.6). Z Urbańskiej miał synów, Franciszka i Macieja.
1. Franciszek, syn Andrzeja i Urbańskiej, wraz z bratem Maciejem dostali 1667 r. od Anny z Dłużniewskich Przybysławskiej cesję sumy 426 zł (Py.153 s.34). Wraz z bratem sprzedali w r. 1670 wieś Grab w p. kaliskim za 25. 000 zł Adamowi Karchowskiemu. Pierwszą jego żoną była wtedy Helena Kołodowska (P.1868 XII k.309v), drugą, zaślubioną 30 I 1673 r. Anna Kawiecka z Ruska (LC Rusko). Zobowiązał się w r. 1675 oprawić jej posag 3. 000 zł (Py.154 s.535). Żył jeszcze 1682 r. (P.1105 XII k.6), nie żył 1686 r. (P.1112 XII k.42). Wdowa żyła jeszcze 27 IV 1687 r. (LB Siemowo). Z pierwszej żony synowie: Maciej, o którym niżej, Andrzej, o którym wiem to tylko, iż 1695 r. w imieniu swoim, brata Macieja oraz sióstr, Heleny i Zofii, zawarł w Brelewie układ ze stryjecznymi braćmi, synami Macieja (Kośc.307 k.668v) a żył jeszcze 1699 r. (Ws.154 k.77v). Córki z pierwszej żony: Helena, która zaślubiła przed 31 VII 1693 r. Jana Racłakowskiego, a umarła przed r. 1700, i Zofia, jak widzieliśmy jeszcze w r. 1695 niezamężna, w r. 1699 żona Franciszka Gromadzkiego. Pochodzący z drugiej żony, Kawieckiej, synowie: Bernard, Michał, Józef, Stanisław, Apolinary oraz córka panna Agnieszka pozywani byli 1699 r. wespół ze swym rodzeństwem pochodzącym z pierwszego małżeństwa ojca przez siostrzeńców Glinickich (Ws.154 k.77v). Z drugiej żony był jeszcze jeden syn, Mikołaj. Z nich Bernard część Brelewa sprzedał 1699 r. za 300 zł stryjecznemu bratu Wojciechowi B-mu (P.1137 XI k.116v). Michał, bezdzietny, nie żył już 1736 r. O Józefie, a raczej Józefie Antonim, będzie niżej. Stanisław zobowiązał się w r. 1704, iż po dojściu do lat zrezygnuje swoją część Brelewa Wojciechowi B-mu (Kośc.309 s.119). Bezdzietny, już nie żył 1736 r. Apolinary analogiczne zobowiązanie do sprzedaży części w Belewie za 300 zł dał Wojciechowi B-mu w r. 1703 (P.1143 II k.62). I on bezdzietny, nie żył 1736 r. Mikołaj, pod imieniem Franciszka dominikani we Lwowie 1692 r. (Kośc.307 k.409). Nie żył rownież w r. 1736 r. Córka Agnieszka, ur. ok. 1680 r., pod imieniem Jadwigi cysterka w Ołoboku, profeska ok. r. 1710, kwitowała 1714 r. z 1. 000 tynfów posagu brata Józefa (I.Kal.159 s.123). Pierwsza przeorysza "Vallis Angelicae", umarła 7 V 1746 r. (Nekr. Cyst. w Owińskach).
1) Maciej, syn Franciszka i Kołdkowskiej, w r. 1694 z bratem Andrzejem w imieniu własnym i siostry Heleny zawarli kontrakt z Andrzejem Gromadzkim (P.1127 VI k.116). Swoją część Brelewa sprzedał 1695 r. za 1. 500 zł bratu stryjecznemu Wojciechowi (P.1130 VII k.45v). Żoną jego była 1698 r. Franciszka Kłomnicka, córka Sebastiana i Katarzyny Brzeskiej, wdowa 1-o v. po Stanisławie Łempickim (P.1135 X k.105v). Synowie ich: Kazimierz, o którym niżej, Tomasz Kazimierz, ur. w Brelewie, ochrzczony 9 III 1703 r. (LB Siemowo), zmarły w Rybitwach 5 I 1773 r. (LM Węglewo), i Karol, ur. w Brelewie, ochrzczony 29 III 1706 (LB Siemowo).
Kazimierz, syn Macieja i Kłomnickiej, kwitował 1730 r. Stefana B-go, syna Wojciecha, z 2. 000 zł posagowych swej ciotki Racławskiej (Kośc.316 s.256). W latach 1765-66 mieszkał w Rybitwach, dgzie z żony Anny N. rodziły mu się córki: Weronika, ochrzczona 24 IX 1764 r. (lub 1765?), Zofia, ur. 15 V 1766 r. (LB Węglewo).
2) Józef Antoni, syn Franciszka i Kawieckiej, ochrzczony 3 IV 1679 r. (LB Rusko), w r. 1736 jako jedyny spadkobierca swych rodzonych braci, ks. Mikołaja, Michała, Stanislawa, Apolinarego, części swoje i odziedziczone po nich w Brelewie sprzedał za 2. 100 zł Antoniemu Skrzetuskiemu (P.1243 k.81). Jego żona Ewa Cielecka, córka Jana i Doroty Godurowskiej, kwitowała 1747 r. z posagu brata swego Pawła (Kośc.323 k.225).
2. Maciej, drugi syn Andrzeja i Urabńskiej, ochrzczony 24 II 1639 r. (LB Siemowo). Brał w zastaw 1665 r. za 4. 000 zł od Stefana Bojanowskiego wieś Lubienia W. (I.Kal.126 s.831). Żonie Konstancji Rozrażewskiej, córce Łukasza i Katarzyny Pawłowskiej zaślubionej 24 XI 1669 r. w kaplicy krotoszyńskiego dworu (LC Krotoszyn), oprawił 1673 r. posag 4. 000 zł (P.1426 k.280; 1427 k.734v; 1094 k.1354). Konstancja umarła 9 II 1680 r., mając lat 26 i została pochowana w Brodach (Łukaszewicz). W r. 1682 23 VIII Maciej zaślubił 2-o v. Wiktorię Mrowińską, wdowę po Marcinie Krzyckim, od której przed ślubem dostał zapis 3. 000 zł długu (LC Siemowo; Kośc.306 k.186v). Umarł między r. 1689 (Kośc.307 k.177), a 1693 r. (Ws.157 k.74v). Wdowa żyła jeszcze 27 XI 1699 r. (LB Siemowo). To zapewne ona jest "Ur. panią Białęcką z Brelewa" zmarłą 1 XI 1714 r. pochowaną w Świerczynie (LM Swierczyna). Z Rozrażewskiej byli synowie: Kazimierz Walenty, ochrzczony 13 II 1673 r. (LB Poznań, Fara), Wojciech o którym niżej, i Jakub, który 1695 r. dał zobowiązanie bratu Wojciechowi sprzedania mu za 7. 000 zł części Brelewa (Kośc.307 k.672v), oraz córki: Anna, wspomniana 1694 r. (P.1128 XI k.81), Barbara, ur. w Niewierzu, ochrzczona 1 XII 1676 r. (LB Brody), zmarła w Brelewie 1721 r. (LM Świerczyna), Elżbieta, ur. W Niewierzu, ochrzczona 23 V 1679 r. (LB Brody), Katarzyna, w latach 1693-1711 żona Kazimierza Bialkowskiego. Z Mrowińskiej był syn Łukasz, ur. w Brelewie, ochrzczony 15 X 1684 r. (LB Siemowo). Urodzony Kazimierz B, zmarły w Poznaniu, pochowany został 5 IV 1751 r. (LM Poznań, Sw. Marcin). To może wspomniany wyżej Kazimierz Walenty, syn Macieja i Rozdrażewskiej?
Wojciech, syn Macieja i Rozrażewskiej, w r. 1694 w imieniu własnym oraz sióstr swych, Anny i Barbary, kwitował Hieronima Bronikowskiego (P.1128 XI k.81). Dnia 14 II 1695 r. we dworze w Brelewie zaślubił Katarzynę Krzycką, córkę Jana i Franciszki Koszutskiej, swej macochy (LB Siemowo; Kośc.307 k.694; P.1152 k.60v). Skwitowała go w r. 1700, jako dziedzica Brelewa, panna Anna Głuchowska (P.1139 XII k.117). Jako dziedzic części nabytej w tej wsi od Jakuba Skoroszewskiego, pozywał 1715 r. Glinickich (ZTP 40 s.52). Żona Wojciecha kupiła część tamże 1717 r. za 12. 000 zł od Stanisława Mierzewskiego i jego bratanicy, Marianny z Mierzewskich Włostowskiej (P.1152 k.62v). Umarła i pochowana u Bernardynów w Poznaniu 1735 r. (Arch. Bern., W.58). Wojciech z synami sprzedał 24 IV 1736 r. Brelewo za 42. 000 zł Antoniemu Skrzetuskiemu, pisarzowi grodz. gnieźnieńskiemu (P.1243 k.39v; G.97 k.74v). Wraz z synami: Stefanem, Piotrem, Stanisławem, Franciszkiem, zrodzonymi ze zmarłej już Katarzyny Krzyckiej, został t. r. skwitowany przez Krystynę i Barbarę Skorzewskie (Kośc.318 s.425). Żył jeszcze 1756 r., kiedy mianował plenipotentem syna Franciszka (Kośc.327 k.68). Synowie Wojciecha i Krzyckiej, urodzeni w Brelewie: Andrzej, ochrzczony 27 XI 1698 r., zmarły 28 XI t. r., drugi Andrzej, ochrzczony 27 XI 1699 r., Tomasz Stefan, o którym niżej, Feliks Egidiusz, ochrzczony 31 VIII 1702 r. (LB, LM Siemowo), Jan, ur. ok. 1703 r., zmarły 17 VIII 1711 r. (LM Swierczyna), Dominik Franciszek, ochrzczony 5 VIII 1706 r., pochowany 6 X t. r., Piotr Franciszek, ochrzczony 6 VII 1709 r. (LB, LM Siemowo), współdziedzic obok ojca i braci Brelewa, aprobował 1736 r. sprzedaż tej wsi (G.97 k.74v), pochowany u Bernardynów w Poznaniu 1738 r. (Arch. Bern., W.58), Stanislaw Jacek, ochrzczony 15 VIII 1712 r. (LB Siemowo), występował 1742 r. jako spadkobierca swej matki (P.1267 k.199v), wraz z bratem Franciszkiem kwitował 1744 r. synagogę w Grodzisku (Kośc.322 k.118v), Łukasz Franciszek, ur. w Brelewie, ochrzcz. 18 X 1716 r, (LB Gostyń), Franciszek wreszcie, spadkobierca matki 1742 r. (P.1267 k.199v), plenipotent ojca 1756 r. (Kośc.327 k.68). Oczywiście ów Franciszek mógł być identyczny z wymienionym przed nim Łukaszem Franciszkiem.
Stefan, raczej Tomasz Stefan, syn Wojciecha i Krzyckiej ur. w Brelewie, ochrzczony 26 XII 1700 r. (LB Siemowo), posesor Miniszewa 1748 r., sumę 36 zł w. zapisaną sobie 1736 r. przez Stanisława Koszutskiego, cedował 1751 r. jego bratu Józefowi Koszutskiemu (Ws.91 k.30v). W imieniu własnym i żony Magdaleny Pikarskiej kwitował się w r. 1754 z małżonkami Sławkami, Kretkowskimi i Jaszczułtem ze sprawy o najazd sołectwa w Sarbinowie (G.98 k.653). Dostał 1765 r. od Jarockiego cesję praw do sołectwa w Słupi, wsi kustodii gnieźnieńskiej (Kośc.330 k.41v). Cedował 1781 r. Stanisławowi Wittonowi sumę 374 tynfów zapisaną sobie przez Franciszka Skotnickiego (I.Kal.221 k.322v). Nie żył już 1785 r., kiedy występowała żona jego, nazwana wtedy Magdaleną de Bekiery(!). Córka Karolina, ur. w Miniszewie, ochrzczona 21 IV 1748 r., trzymana do chrztu przez Mariannę B-ą (LB Łopienno). Synowie: Ignacy, Aleksander, Łukasz i Konstanty. Ignacy w r. 1781 w imieniu swoim i żony Marianny zawarł kompromis z Janem Broniszem, skarbnikiem gnieźnieńskim, któremu oboje służyli (G.115 k.118v). W imieniu swoim i wspomnianych wyżej braci zawarł 1784 r. układ z Czachórskimi (P.1361 k.340). W r. 1785 wszyscy czterej bracia i matka zostali skwitowani przez Jana Bielawskiego (G.112 k.98). Zob. tabl.1 i 2.
@tablica: Białęscy h. Leszczyc 1.
@tablica: Białęscy h. Leszczyc 2.
Nie umiem połączyć w jedną całość genealogiczną z powyższymi wyliczonych niżej Białęskich. Należy jedynie zrobić zastrzeżenie, iż mogą znajdować się w śród nich i ludzie o nazwisku brzmiącym w rzeczywistości nieco inaczej np. Białeccy, rozmaite bowiem formy pisania tego nazwiska utrudniają ścisłe rozróżnienie Jan B. w r. 1512 pół łana roli w Białężycach sprzedał sposobem wyderkafu za 10 grz. Maciejowi Przyborowskiemu (Py.23 k.6v). Może ten sam Jan, dziedzic w Wiekowie Mn. p. gnieźn., część w tej wsi zwaną Brolewską, sprzedał 1523 r. za 60 grz. Katarzynie Wiekowskiej, żonie Mikołaja Goryńskiego (G.335a k.73). Bartłomiej poranił 1674 r. Pawła Błażejowskiego (I.Kon.60 k.705v). Jakub, syn zmarłego Wojciecha, skwitowany 1677 r. z dzierżawy Poklękowa przez Andrzeja Boguckiego (I.Kal.138 s.1088). Katarzyna, córka Mikołaja(?), nie żyjącego już 1710 r., poślubiła w kapilicy kopaszewskiej 28 IV 1709 r. Wojciecha Goreckiego. Ur. Maciej, posesor młuna zw. Kąty, z żony Doroty miał syna Augustyna, ochrzczonego 15 IX 1711 r. Trzymał go do chrztu ks. Jan B., kanonik regularny lateraneński (LB Wylatowo). Pan Maciej "Białecki", młynarz, miał z żony Doroty syna Piotra, ur. 1 VIII 1715 r. (LB Gębice). Szl. Sebastian dzierżawca wsi Wełna, należącej do konwentu trzemeszeńskiego wraz z żoną Anną, zapisał 1718 r. córce Konstancji, idącej za ur. Antoniego Cielmowskiego, 2. 000 zł (G.93 k.340v). Zaślubiny tej pary w Gnieźnie w kościele Sw. Michała odbyły się 20 I 1718 r. Zapewne ta sama Konstancja była 1751 r. 2-o v. żoną Stanisława Zalewskiego i umarła 1761 r. Anna, żona Sebastiana, umarła w Wełnie 15 IV 1724 r., pochowano ją w kościele trzemeszeńskim (LM Gniezno, Sw. Michał). Drugą żoną Sebastiana była Dorota, z której urodził się w Wełnie syn Kazimierz Józef, ochrzcz. 16 II 1727 r. (LB ib.). Może trzecią żoną, zmarłą w Wełnie 16 II 1729 r. była Barbara Białecka, pochow. w Gnieźnie w kośc. Sw. Michała (LM ib.). Zapewne w bliskim pokrewieństwie z powyższymi pozostawał szl. Maciej (Białeski, Białecki) z Piotrowa, którym z żony Katarzyny, córka Marianna, ur. w Wełnie, ochrzcz. 18 III 1738 r. (trzymali ją do chrztu ks. Tomasz B. i Respedia(?) B-a, siostra matki (matertera), i syn Wojciech, ur. tamże, ochrzcz. 2 V 1741 r. (LB ib.). Kunegunda, żona Szymona Więckowskiego 1735 r. Antoni, posesor wsi Czerleinka, miał syna Adama, urodzonego z Katarzyny Orłowskiej, ochrzczonego w Gnieźnie 13 VI 1739 r. (LB Katedra). Ur. Stanisław i Zuzanna, rodzice Józefa Romana, ur. w Przyborowie 28 I 1750 r. (LB Łubowo). Marianna zmarła w Przyborowie 25 V 1752 r. (LM Łubowo). Ur. Kazimierz, mieszkający w Poznaniu na Garbarach, pochowany w kośc. Sw. Marcina 3 IV 1751 r. (LM Poznań, Sw. Marcin). Stanisław, w r. 1760 mąż Joanny Brudzewskiej (P.1329 k.106v), córki Krzysztofa i Anny Zaydlicówny, która 1761 r., jako współdziedziczka obok sióstr połowy Skrzetuszewa p. gnieźn., zobowiązała się sprzedać swoją część owej połowy za 1. 500 zł bratu stryjecznemu Józefowi Brudzewskiemu (G.99 k.276v). Panna Katarzyna z Płaczkowa, chrzestna 4 VIII 1765 r. (LB Jutrosin). Panna Katarzyna skwitowała 1777 r. ze swych zasług Koszutskich, spadkobierców Ambrożego (Kośc.333 k.26v).
Maciej, nazwany czasem "sławetnym", czasem "urodzonym" (G.106 k.150), brat ks. Andrzeja, proboszcza juncewskiego, nie żyjącego 1779 r., sam umarł w Krzepiszynie 1 II 1775 r. i został pochowany w Kcyni (LM Kcynia). W r. 1777 wdowa po nim, Katrzyna Karska, skwitowała ks. Jana Kalksztteyna, kanonika gnieźnieńskiego, proboszcza kcyńskiego, z procesu o skasowanie testamentu męża i o wydanie 100 złw., legowanych kościołowi kcyńskiemu (G.104 k.143). Antoni, syn Macieja i Karskiej (czasem "urodzony", czasem "sławetny"), w r. 1779 spadek po stryju ks. Andrzeju cedował Józefowi Dzierżanowskiemu (G.106 k.123v, 150).
Józef zmarł w mieście Mieszkowie 18 I 1810 r., mając lat 58 (LM Mieszków).
Ur. Franciszek Białęcki, posesor folwarku zw. Sołectwo koło Rawicza 1827 r., w r. 1829 zamieszkały w Sobiałkowie, ekonom w Oporowku 1830 r., katolik, miał z żony Florentyny Boenikow (Boeneke), luteranki, synaTytusa Jana Ewangelistę, ur. 30 I 1828 r. (LB Miejska Górka) i córkę Augustynę Wilhelminę ur. 7 II 1827 r., trzymaną do chrztu przez kapitana Augustyna Białęskiego z Rawicza i Augustynę Wilhelminę Białęską też z Rawicza, chyba jego żonę (LB Słupia). Drugą córką Franciszka była Emilia, zmarła w wieku 4 miesięcy 9 X 1830 r. w Oporówku (LM Oporowo). Wspomniany wyżej Augustyn ur. ok. 1786 r., dzierżawca folwrku we wsi Słupi sołectwa, z żony Wilhelminy z Białęskich (Białęckich), z Rawicza (mieszkała tam u swej macochy) zaślubionej 11 VII 1828 r., ur. ok. 1799 r. (LC Łaszczyn), miał syna Aleksandra, ur. w Rawiczu 30 I 1842 r. i zmarłego 2 II t. r. (LB i LM Rawicz) oraz córkęurodzoną 17 IX 1829 r., którą do chrztu trzymali: Franciszek B. z Sobiałkowa i Karolina, wdowa po Łukaszu B-im, oficerze wojsk pruskich, z Rawicza (LB Słupia k. Rawicza). Franciszek, porucznik 4 pułku piechoty lin. 1831 r., zmarł w Pakości 17 VII 1881 r. (Dz. Pozn.).
>Białkowscy byli h. Bibersztajn, zapewne z Białkowic p. pilzn., i h. Habicz z Białkowic w p. piotrk. (Boniecki). Nie umiem rozszeregować wedle herbów, wymienionych niżej.
Paweł, nie żyjący 1666 r., z żony Urszuli Rosochowskiej, miał syna Jana, o którym niżej, i zapewne córkę Annę, żonę Stanisława Łukowskiego, oboje nie żyli 1665 r. (I.Kal.126 s.905).
Jan scedował 1666 r. Aleksandrowi Zbrożkowi sumę 200 zł, zapisaną przez Stanislawa Starskiego (ib.s.488). T. r. wraz z żoną Teresą Gembartówną mianował plenipotentów (ib.s.381). Drugą jego żoną była Dorota Dobrosielska, wdowa 1-o v. po Aleksandrze Łukomskim, która 1673 r. wzięła na trzy lata w zastaw od Andrzeja ze Smardzewa Zaleskiego za 11. 000 zł wieś Zkrzyn (ib.133 s.790-799). Jan kupił za 15. 000 zł od Andrzeja Stanisława Jordan Sośnickiego wieś Czarnoszkę (R.Kal.15 k.510v) Był burgrabią ziem. pyzdrskim 1690 r. (Py.156 s.93 bis), a sprzedał Czarnoszkę 1691 r. za 24. 000 zł Stanislawowi Kuczkowskiemu (I.Kal.149 s. 318). Żył jeszcze 1700 r., nie żył już 1710 r. (P.1145 k.134v). Żona wspomniana poraz ostatni 1690 r. (I.Kal.146 s.132). Miałz niej syna Kazimierza.
Jadwiga B. z dworu w Daleszynie zaślubiła w Starym Gostyniu 9 I 1690 r. Piotra Wojuckiego.
Kazimierz w r. 1693 spisał dożywocie z pierwszą swą żoną, Katarzyną Białęską, córką Macieja i Konstancji Rozrażewskiej (P.1432 k.86), która żyła jeszcze 1713 r. (P.288 k.17). W r. 1731, żeniąc się powtórnie z Konstancją Pawłowską, wdową po Wojciechu Franciszku Żernickim, (LC Mórka), dostał od niej przed ślubem zapis 500 zł (Kośc.317 s.242). Umarł 30 XII 1734 r. (LM Mórka), spisawszy w Mórce 25 XII testament, w którym polecał pochować swe ciało w kościele w Mórce. Nie był człowiekiem zamożnym, miał jedynie sumkę 500 zł zapisaną mu przez żonę. Teraz zapisał jej sumę 100 zł, którą miał u Aleksego Sczanieckiego. Synom Janowi i Mikołajowi legował po 41 zł (Kośc.171 k.209). W r. 1735 Konstancja, ponownie wdowa, na swej sumie posagowej lokowanej na Wyskoci i Mórce, zapisała po swej śierci 500 zł swej siostrzenicy Helenie z Grębińskich Orłowskiej (Kośc.318 s.280). Może identyczny z tym Kazimierzem Kazimierz Antoni, występujący 1720 r. jako brat cioteczny Katarzyny ze Zbijewskich Bojanowskiej (I.Kal.161 s.67). Synowie Kazimierza i Białęskiej: Jan, o którym niżej, Mikołaj, który 1736 r. kwitował Antoniego Skrzetuskiego, obecnego dziedzica Brelewa (Kośc.318 s.410) i Franciszek, o którym też niżej. Córka Kazimierza z pierwszej żony, Anna, niezamężna, prowadziła gospodarstwo w Drogoszewsie wujowi swemu Kazimierzowi Rozdrażewskiemu i tu została poraniona podczas zajazdu dokonanego przez Rafała Bnińskiego, sędzica grodzkiego nakielskiego. Protestował w tej sprawie przeciw Bnińskim 1720 r. jej ojciec (Ws.164 k.129v).
Jan w r. 1730 dostał od swej ciotki rodzonej Katarzyny(!) Maliszewskiej, wdowy po Andrzeju Gołębiowskim, cesję sumy 400 zł na Przyborowie (G.96 k.223). W r. 1733 spisał wzajemne dożywocie z żoną Teresą Gawłowską (G.96 k.521). Oboje występowali jako chrzestni 17 IX 1738 r. Jan nazwany dziedzicem Przyborowa 1739 r. (LB Łubowo). Posesor części Przyborowa, ożenił się powtórnie 14 VI 1760 r. z Franciszką Ciesielską z Gołunia (LC Pobiedziska), córką Stanislawa i Doroty Zawadzkiej, której przed ślubem zapisał dług 600 zł (G.99 k.223v). Był bezdzietny i nie żył już 1762 r.
2. Franciszek Kazimierz, trzeci syn Kazimierza i Białęskiej, ochrzczony 1 XI 1702 r. (LB Srem), jedyny spadkobierca brata Jana, swe prawa scedował 1762 r. Janowi Żółtowskiemu (G.99 k.392v). Zob. tabl. 1.
@tablica: Białkowscy 1.
Gedeon nie żył 1648 r., kiedy jako wdowa po nim występowała Katarzyna z Wojsławic Cikowska, żona 1-o v. Klemensa Łochowskiego (Kc.129 k.311). Jadwiga, z dworu daleszyńskiego, wyszła 9 I 1690 r. w Starym Gostyniu za Piotra Wojuckiego. n. Białkowska przed 6 III 1701 r. poślubiła w Dębnie Jakuba Woszczyńskiego. Marianna, żona Jana Teodora Kuczyńskiego. Oboje nie żyli1687 r. Ur. Franciszek zaślubił25 XI 1717 r. Teresę Ciesierską (LC Koźmin, dod.).Synem Franciszka i Teresy, zamieszkałych w Brzostowni, zapewne identycznych z powyższymi, był Maciej, ochrzczony 19 II 1726 r. (LB Książ). Wojciech, administrator w M. Sławsku w latach 1718-20, z żony Reginy miał córki urodzone w tej wsi: Mariannę, ochrzczoną 8 XII 1718 r., niewątpliwie zmarłą wkrótce potem, i drugą Mariannę, ochrzczoną 9 XII 1720 r. (LB Strzelno). Ks. Gabriel, pleban konarzewski, chrzestny V 1726 r. (LB Dopiewo). Franciszek i Teresa z Ciecierskich rodzice Benedykta, ur. w Chwalęcinku, ochrzcz. 14 III 1729 r. (LB Panienka). Ewa zaślubiła r. 1732 ur. Grzegorza Judynicza (LB Gębice). Roch, dworzanin Będorskich tenutariuszy w Modrzu, umarł tamże 6 XI 1742 r. i został pochowany u Reformatów w Woźnikach (LM Modrze). Katarzyna wyszła 4 V 1745 r. za Macieja Kozłowskiego (LC Opalenica). Ur. (kiedyindziej szl.) Maciej i Marianna, rodzice Ignacego, ur. w Nakle, ochrzcz. 14 I 1745 r. i Jakuba, ur. tamże, ochrzcz. 28 VII 1747 r. (LB Nakło).
Franciszek z żoną Marianną Wilkowską wzięli 1756 r. w zastaw pod zakładem 200 tynfów na trzy lata część Dąbrówki od Franciszka i Anny z Sliwnickich małżonków Skotnickich (G.98 k.776). Może ten sam Franciszek kwitował t. r. Swięcickich, starościców korytnickich (P.1317 k.111v). Małżonkowie Franciszek i marianna (czy ci sami?) chrzcili synów: 10 IV 1769 r. Franciszka Wincentego, ur. 3 IV t. r. w Szczeglinie (LB Mogilno), 21 IV 1776 r. Wojciecha, ur. w Markowicach (LB Ludziska). Synem Franciszka i Marianny był też ur. Walentyn, którego pierwsza żona, Konstancja Kozerska, córka Walentego i Marianny, umarla w Łopiennie przy połogu 29 VIII 1806 r., mając lat 21. Córka ich Nepomucena umarła na plebanii w Łopiennie 19 VIII 1805 r., mając 3 miesiące (LM Łopienno). Walenty zaślubił powtórnie 26 XI 1806 r. sław. Katarzynę Lubińską, córkę Tomasza i Małgorzaty (LC Łopienno).
Ur. pani Anna, zamężna za Millatem, umarła 31 X 1764 r. Ur. Franciszek, posesor Ninina, zaślubił 23 VIII 1772 r. Agatę Mazantowiczównę (LC Rogoźno). Z niej dzieci, urodzone w Nininie: Franciszek, ochrzczony z wody 19 III 1775 r., Kazimierz Józef, ochrzczony z wody 7 III 1776 r., Weronika, ochrzczona 13 X 1776 r., Izydor Anastazy, ochrzczony 4 V 1777 r., Ignacy Wojciech, ochrzczony 14 V 1780 r. Marianna Rozalia, ochrzczona 14 IX 1781 r., oraz dzieci urodzone w Rudzie: Zofia, ochrzczona 4 V 1783 r., Michal Franciszek, ochrzczony 9 X 1785 r. i Felicjan Franciszek, ochrzczony 9 V 1790 r. (LB Rogoźno).
Marcin z żony Marianny Osińskiej (oboje nie żyli już w r. 1777). A może to ta Marianna, licząca lat 66, zmarła w Opalenicy 8 III 1770 r. (LM Opalenica) miał synów: Rocha Antoniego, Franciszka, Piotr, Józefa i Walentego. Roch zaślubił 17 VIII 1762 r. Katarzynę Gałczyńską (LC Mikorzyn) zmarła 29 X 1772 r. (LM Zbąszyń). W r. 1773 części wsi Jasionki i Szymonki p. łęczyc., współdziedziczone z braćmi, sprzedał tym braciom (P.1350 k.22v). Żeniąc się powtórnie 15 VIII 1773 r. z Józefatą Białoskórską (LC Zbąszyń), córką Józefa i Bibianny Słoneckiej, zapisał jej 5. 000 zł (P.1350 k.30), a wzajemne dożywocie spisał z nią w r. 1777 (P.1354 s.384). Był 1778 r. procesorem Wyganowa. Dożywotnik zmarłej żony Gałczyńskiej, w imieniu własnym i zrodzonych z niej synów, Stefana i Michała, kwitował 1786 r. Izabelę z Mycielskich Gajewską, kasztelanową nakielską, z sumy posagowej żony 7355 zł lokowanych na Imiełkowie p. sier. (I.Kal.226 k.392v). Stefan był, być może, identyczny z Izydorem Wincentym Stefanem, synem tychże rodziców, ochrzcz. 29 VII 1770 r. (LB Zbąszyń). Z Białoskórskiej miał dzieci urodzone w Wilamowie: Mariannę Antoninę, ochrzczoną 27 IV 1778 r., Antoniego, ochrzczonego 12 VII 1779 r., Mariannę Anastazję, ochrzczoną 23 VIII 1782 r. (LB Łopienno). Chyba to ten sam Antoni zmarł jako przybysz we dworze w Marszewie 19 VIII 1800 r., mając lat 23 (LB Czermin). Piotr, syn Marcina i Osielskiej, był może identyczny z Piotrem, który1791 r. spisał dożywocie małżeńskie z żoną Heleną Miętkiewiczówną (I.Kon.84 k.251v). Józef, syn Marcina i Osińskiej, mąż Marianny Białoskórskiej, córki Antoniego, chorążego dobrzyńskiego (P.1356 k.398; 1361 k.274), plenipotent Michała Białoskórskiego 1781 r. (P.1358 k.280)w r. 1789 od Józefa Grodzickiego i jego żony Anny Kunowskiej kupił za 24. 000 zł kamienicę w Rynku poznańskim, między kamienicami dra Karowe i kupca Faytra, naprzeciwko ślediowych budek (P.1366 k.232v), żył jeszcze 24 VIII 1799 r. (LB Poznań, Sw. Marcin). Józef ów miał następujące dzieci: Joannę Jadwigę Weronikę, ochrzczoną 27 I 1777 r., Władysława Jana, ur. 18 VI 1782 r., Grzegorza Józefa, ochrzczonego 20 XI 1783 r., Antoniego Macieja, o którym niżej, Józefatę Teresę, Wincentego i Floriana, wszystkich troje ochrzczonych z ceremonii 13 XI 1785 r., Placydę Teresę, ur. 5 X 1786 r., zmarłą w Poznaniu 27 IX 1790 r., Salomeę Elżbietę, ochrzczoną 19 XI 1787 r. (LB i LM Poznań, Fara). Wspomniany wyżej Wincenty, syn Józefa, urodził się około r. 1777, bowiem kiedy 15 V 1801 r. żenił się w Poznaniu z Melchiorą Zdanowiczówną z Rakoniewic, mającą lat 25 miał sam lat 24 (LC Poznań, Sw. Marcin).
1. Antoni Maciej, ur. w Poznaniu 10 VI 1785 r. (LB Fara), oficer wojsk Ks. Warszawskiego i Król. Polskiego, w powstaniu 1831 r. pułkownik i dowódca 18 pułku piechoty lin. Osiadł potem na Podlasiu w majątku rodziców swej żony, Franciszki Wójcickiej. Po jej śmierci kupił Droblin koło Białej. Pozostawił "Pamiętniki starego żołnierza 1806-14" (Warszawa 1903). Umarł 30 I 1852 r. i został pochowany obok żony na cmentarzu w Leśnej (Pol. Sł. Biograf.). Zob. tabl.2.
@tablica: Białkowscy 2.
Franciszek z żony Agaty miał dzieci urodzone w Owieczkach, a ochrzczone w Rogoźnie: Kunegundę Salomeę 22 VIII 1772 r., Franciszkę 5 III 1775 r., Kazimierza Józefa 7 III 1776 r., i urodzone w Nininie, a ochrzczone też w Rogoźnie: Izydora Anastazego 4 V 1777 r., Juliannę Eleonorę 22 II 1779 r. (P.1084 k.164).
Maurycy, susceptant grodzki kaliski 1773-87 r. (I.Kal.209/13 k.163v; 227 k.590), mąż Marianny Prądzyńskiej zaślubionej 6 IX 1777 r. (LC Kuchary), żyjącej jeszcze 1792 r., córki Antoniego i Marianny Bardzkiej (P.1361 k.292v; 1369 k.364). W r. 1784 żonie tej zabezpieczył sumę 7. 000 zł, zapisaną jej 1782 r. przez Stanisława Bardzkiego (I.Kal.224 k.47). W inskrypcjach grodzkich poznańskich (nr.1368 k.425) znajduje się sfałszowany zapis, w którym występuje Maciej B., syn Rocha, susceptanta grodzkiego kaliskiego, plenipotent w r. 1791 Walentego Trzaskowskiego.
Walenty, łowczy we dworze w Kwiliczu, z żony Katarzyny Musieleckiej miał dzieci: Salomeę, ur. w Miaskowie, ochrzczoną 29 IX 1779 r. (LB Czerwonawieś), oraz urodzonych w Kwiliczu: Jana Piotra Pawła, ochrzczonego 3 VII 1783 r., Marcina Stanislawa, ochrzczonego 20 XI 1785 r., Walentego Tomasza, ur. 14 XII 1787 r. (LB Kwilcz Malchiora Jakuba, ur. w Bolenicach, ochrzcz. 26 VII 1794 r., Józefa, ur. tamże 12 IV 1797 r. (LB Lwówek). Ur. Wojciech, ekonom w Nekli, chrzestny 23 VIII 1783 r. (LB Nekla). Józef z żony Kunegundy Dąbrowskiej miał dzieci urodzone w Poznaniu: Wilhelma Józefa, ochrzczonego 1 VI 1793 r., Mikołaja Antoniego, ur. 8 IX 1794 r. Jana Antoniego, ur. 17 VI 1796 r., Piotra Eliasza, ur. 18 VII 1797 r. (LB Fara). Anna, żona Stanisława Zawadzkiego 1794 r. (LB Margonin). Ur. tadeusz z żony Anastazji Ulatówny miał syna Tadeusza, ur. w Grunówku 8 VII 1796 r. (LB Goniębice). Michał z żony Marcjanny Mroczkowskiej miał syna Ludwika, ur. 27 VIII 1802 r. (LB Pobiedziska). Wojciech Mąż Marianny Żuchowskiej, która jako wdowa zmarła w Spławiu mając lat 82 28 IX 1810 r. (LM Wonieść). Józefa zaślubiła w Poznaniu przed 20 V 1821 r. Stanisława Malczewskiego.
Józef Kalasanty świadkował 1798 r. (LC Poznań, Sw. Marcin), pisarz sądu pokoju w Poznaniu 1810 r. (LB Krobia, podsędek pow. śrem. 1812 r. (LB Srem), dzierżawca Panienki w l. 1815-1822 (LB Panienka, LB Góra k. Borku), dzierżawca Koryt, a od r. 1824 dziedzic Chudzic i Pierzchna p. średz. zmarły w Pierzchnie 11 II 1832 r. w wieku lat 50 (LM Nietrzanowo), z żony Franciszki Szeliskiej (Sielskiej, Szylskiej?), zmarłej w Pierzchnie 18 V 1846 r. w wieku lat 58 (LM Nietrzanowo) miał córka Prakseda (Praksedą Salomeą), ur. w Panience 29 X 1815 r. (LB Panienka), wyszła 18 II 1833 r. za Alojzego Bronikowskiego, dzierżawcę Piasków, oraz syna Alfonsa Klemensa, ur. w Sremie 23 XI 1813 r. (LB Srem), dziedzica Pierzchna i Chudzic, zmarłego w Pierzchnie 16 XI 1863 r. wskutek nieszczęśliwego wypadku przy szermierce na florety. Pochowany w Nietrzanowie (Dz. Pozn.). Zaślubił 29 IV 1839 r. w Poznaniu Stefanię hr. Bnińską, córkę Florentego z Biezdrowa, mającą lat 19 (LC Sw. Marcin). Zmarła w Pierzchnie 6 VIII 1886 r., pochowana w Nietrzanowie (Dz. Pozn.). Córki ich: Prakseda, ur. w Pierzchnie 12 IV 1840 r. Maria ur. w Pierzchnie 14 VIII 1843 r. (LB Nietrzanowo), zmarła tamże 6 IV 1880 r., dziedziczka Pierzchna po śmierci brata, zaślubiła w Nietrzanowie 30 VII 1880 r. dra med., Wacława Zaremby, rodzącego się z Florentyny Bnińskiej, swego ciotecznego-rodzonego brata Franciszka, ur. w Pierzchnie 3 III 1846 r., zmarła tamże 6 IX 1848 r. (LB i LM Nietrzanowo), Zofia, ur. w Pierzchnie ur. 11 IV 1849 r. (ib.), zaślubiła w Poznaniu w kościele Bożego Ciała 7 VI 1881 r. swego owdowiałego szwagra Wacława Zarembę (LC Nietrzanowo, Dz. Pozn.). Umarła w Poznaniu 20 XII 1910 r., pochow. w Nietrzanowie. Była jeszcze córka Józefa żyjąca 1863 r. i syn Florenty, ur. ok. 1840 r., po ojcu dziedzic Pierzchna, zmarły w Poznaniu 22 XI 1918 r., pochowany w Nietrzanowie (Dz.P.) Może to ten sam Józef był wierzycielem masy spadkowej po zmarłym przed r. 1818 Stanisławie Prądzyńskim (Hip. Wągrow., Kaczkowo). Chudzice kupił na subhaście w r. 1886 kupiec Kaphan (Dz. Pozn.).
Nepomucena, panna licząca lat 21, pozostająca w służbie w Niedźwiadach, zaślubiła 23 I 1825 r. Dionizego Dąbrowskiego, tamtejszego ekonoma (LC Kołdrąb). Rozalia 1825 r., żona dra Józefa Koraszewskiego, zmarłego w Maleninie 18 IV 1858 r. w wieku 77 lat (LB i LM Witkowo). Chrzestnym jej dziecka był w r. 1827 Dominik B., radca wojewódzki z Kielc (ib.). Onufry, ekonom z Kuchar, z żoną Marianną Stukowską mieli dzieci urodzone w Wysocku W.: Antoninę Anastazję Katarzynę 26 III 1830 r., Ludwika Tadeusza Rajmunda 22 VIII 1831 r. Barbarę Wiktorię 4 X 1832 r., Józefę, ur. ok. 1843 r., zmarłą w Smardowie 12 III 1853 r. (LB i LM Wysocko W.). Nepomucena 1831 r. za Dionizym Dąbrowskim, ekonomem w Miedzyborzu. Anna 1835 r. za Celestynem Smitkowskim, dzierżawcą Siedmiorogowa. Piotr, ur. ok. 1811, ekonom w Grodziszczku, zaślubił 16 V 1841 r. Joannę Chmara, mającą lat 19 (LC Buk). Tadeusz i Karolina Biberstein B-cy, zamieszkali w Mur. Goślinie, rodzice Ksawerego Ignacego, ur. w Kiekrzu ok. 1834 r., który zaślubił 15 II 1860 r. Annę Florentynę Urbańską, córkę Mikołaja i Tekli, ur. ok. 1841 (LC Nowe Miasto). Maria zaślubiła przed 18 X 1866 r. Dominika Koraszewskiego (LB Witkowo). Franciszka z Podlewskich prowadziła instytut dla panien w Trzemesznie, zmarła 29 III 1866 r., pozostawiając męża i czworo drobnych dzieci (Dz. Pozn.). Leopold, zapewne jej mąż, kapitan 3 pułku piech. lin. 1831 r., partyzant 1833 r., przez 15 lat więzien w Kufsteinie, zmarł w Trzemesznie 28 VI 1866 r., pozostawiając 4 dzieci (ib.). Maria, żona Floriana Garczyńskiego, zmarła w Gościeszynie koło Rogowa 9 III 1868 r. (ib.). Stanisława przez lat 14 nauczycielka u panien Danysz w Poznaniu, którą tam żegnano około 26 IX 1885 r. (ib.). Może to ta Stanisława wyszła 30 VI 1886 r. za dr Maksymiliana Kanteckiego. Slub odbył się w Psarskim (ib.). Wojciech z Targowej Górki zaślubił 10 IX 1890 w Poznaniu u Bożego Ciała Stanisławę Wróblewską z Nekli (ib.).
>Białłozor h. Wieniawa, z W. Ks. Litewskiego. Władysław, dworzanin zmarłego Jana Władysława Kretkowskiego, kasztelana chełmińskiego, sumę 2. 000 zł zapisaną sobie przez kasztelana scedował 1731 r. Melchiorowi Gurowskiemu, chorążemu kaliskiemu (I.Kon.76 k.382).
>Białobłoccy h. Białynia ze wsi Białobłoty p. chełmińskiego, pisali się z Rynkówki, wsi w p. nowskim. Anna, żona w latach 1627-28 Piotra z Sztemberka Kostki, chorążego malborskiego (ZTP 28b s. 1652, 1865). Jan z Rynkówki dostał 1628 r. zapis 1. 500 zł długu od tegoż Kostki (ib.s.1860). Jan z Rynkówki, sędzia ziemski pucki, sprzedawszy wsie Lińsk i Okunin osiadłe i Jabłonka pustki p. świec. Maciejowi Deręgowskiemu, w r. 1645 ulepszył jego spadkobiercom zabezpieczenie ewikcyjne (N.226 k.152v).
Paweł z Rynkówki, mąż Barbary z Wedelsztedów, córki Krzysztofa, dzidzica w Rychenwałdzie, która sprzedala swe części dóbr Rychenwałd i Gockowy p. skarsz. Łukaszowi Golemowskiemu i Zofii z Solińskich, wdowie 1-o v. po Krzysztofie Wedelsztedzie, co aprobował w r. 1652 jej stryj i opiekun Adam Wedelszted (W.40 k.380). Drugą żoną Pawła była 1660 r. Marianna Wierzbiętówna Biskupska, córka Adama i Anny Wilkostowskiej (W.84 k.148v), której dał 1662 r. zapis 1. 500 zł na połowie wsi Milewo p. now. (W.42 k.182). W latach 1664-66 był pisarzem grodzkim wałeckim (ZTP 31 s.395; W.85 k.233v). W r. 1670 już pisarz ziemski i grodzki wojew. pomorskiego, dostał cesję sumy od Jana Wierzbięty Biskupskiego (P.1111 IV k.71). Był w późniejszych latach, 1683 r., podwojewodzim pomorskim. Umarł 28 VIII 1691 r. (Nekr. Bledzewa, 185). Jego trzecią zapewne żoną była Małgorzata Kopycka, nie żyjąca 1696 r. Z Wedelsztedówny była córka Zofia Anna, która w r. 1683, będąc żoną Andrzeja Szeligi Szeliskiego, skwitowała ojca ze swych dóbr rodzicielskich *N.225 k.800v). Z niej pochodził również syn, Jan Kazimierz, ur. 25 VI 1649 r., profes cystersów w klasztorze oliwskim 20 VIII 1671 r., obrany opatem bledzewskim 14 XII 1684 r., sekretarz król., definitor zakonu cystersów, celem sprzedaży dóbr Milewo, Zawady, Łabętki w wojew. pomor. mianował 1692 r. plenipotentem Krzysztofa Zaydlica (Ws.76 k.363). Umarł 18 III 1694 r. (Nekr. Bledzewa, 185). Z Kopyckiej była córka Ewa, w r. 1696 żona Pawła Czapskiego, i syn Stefan Paweł z Rynkówki, który 1694 r. występował jako spadkobierca opata (P.1127 I k.61). Skwitowany 1699 r. z sum posagowych przez szwagra Szeliskiego (N.191 k.17v). W r. 1703 jako spadkobierca opata, wedle zobowiązania danego przez siebie w r. 1698 sprzedał Melchiorowi Gurowskiemu, kasztelanowi poznańskiemu, za 18. 000 zł wsie Milewo W., Zawady, Łabętki oraz 8 łanów cz. morgów zw. Bochlińskimi w Łęgach Nowskich (I.Kal.154 s.30; Ws.77 III k.3v). Testament swój aprobował 1705 r. (I.Kon.72 k.219v).
>Białobłoccy h. Ogończyk ze wsi Białobłoty p. chełmińskiego. nie mam pewności, czy wszyscy, których tu wyliczam (zwłaszcza cytowani luźno) należą do Ogończyków.
Fabian Sebastian i jego żona Zofia Dąbrowska, oboje nie żyjący w r. 1697, mieli synów, Stanisława i Tomasza. Stanisław zawierał 11 VIII 1727 r. układ z bratem (P.1260 k.175v), mie żył już 1740 r. Tomasz w r. 1697 oprawił posag 8. 000 zł żonie Eufrozynie (Eufrazji) Żółtowskiej, córce Remigiana i Jadwigi Czeskiej (P.1133 IV k.50; 1250 k.8v). Uczestniczył 1698 r. w napadzie na dwór w Przemęcie, podczas którego zabity został Łączkowski (Ws.153 k.56). W r. 1700 od Jacka, Antoniego i Wojciecha Gorskiego, synów Władysława, dostał zobowiązanie sprzedaży za 40. 000 zł wsi Komorowo p. kon. wraz z częściami pustek Mirucina i Trzcionki (P.1139 XIII k.93). Był też w latach 1709-12 zastawnym posesorem Żabikowa i Kijewa koło Srody (P.289 k.97). W r. 1721 mówi się o nim jako o chrym od wielu (P.1186 k.125v). Nie żył 1736 r. (P.1246 k.150). Wdowa wraz z synem Antonim dostała 1737 r. zapis długu 1. 000 zł od Jana Strzyskiego (G.111 k.6v). Żyła jeszcze 1743 r., kiedy dała plenipotencję synowi Antoniemu (P.1270 k.177). Nie żyła 1748 r. (P.1291 k.135). Córki Tomasza i Żółtowskiej: Jadwigi Agnieszka, ochrzczona 16 I 1701 r. (LB Krerowo), Katarzyna, ur. w Żabikowie, ochrzczona 8 XI 1712 r. (LB Sroda), była 1748 r. żoną Ignacego Krambera, Barbara, ur. w Kijewie, ochrzczona 10 IX 1719 r. (LB Krerowo). Synowie: Jan Józef, o którym niżej, Antoni Remigian, ur. w Żabikowie, ochrzczony 5 VI 1709 r. (LB Sroda), który w r. 1744 w imieniu swoim i matki kwitował Rafała Bnińskiego z sum na Panience (P.1275 k.75), bezdzietny, nie żyjący już w r.1758, i Józef, wspomniany 1721 r.
Jan, a właściwie Jan Józef, syn Tomasza i Żółtowskiej, ur. w Januszewie 19 V 1698 r. (LB Krekowo), w r. 1721 w imieniu własnym, rodziców i brata Józefa zawierał kompromis z Wojciechem Złotnickim, posesorem Chwałkowa (P.1184 k.40). Nie żył 1746 r., kiedy żona jego, Ludwika Malechowska, córka Andrzeja i Zofii Żółtowskiej, była już wdową i po drugim mężu, Franciszku Wierzchowskim (P.1283 k.195v). Występowała ona jako spadkobierczyni swych rodziców i 1749 r. (P.1297 k.59). Syn Andrzej, o którym niżej, córki: Zofia, niezamężna 1749 r. (P.1295 k.43v), w latach 1758-76 żona Jakuba ze Skoków Rożnowskiego, i Eleonora, niezamężna w latach 1754-84 (LB Ostroróg P.1325 k.185v; G.111 k.6v; Kośc.334 k.265v).
Andrzej, syn Jana, skwitowany 1758 r. przez siostry jako współspadkobierczynie stryja Antoniego, z ruchomości po tym stryju (P.1325 k.185v). Żoną jego była zaślubiona przed r. 1760 Barbara Łęska, córka Franciszka i Anny Działyńskiej (G.100 k.531v). Spisał z nią dożywocie 1777 r. (G.104 k.114v). Był tenutariuszem Kamionka, wsi należącej do opactwa mogilskiego 1778 r. Nie żył w r. 1783, kiedy wdowa występowała w imieniu własnym oraz dzieci: Józefa, Wawrzyńca, Wojciecha, Anny i Marianny (G.110 k.57v). W r. 1784 w imieniu swoim i dzieci: Antoniego, Józefa, Wojciecha, Wawrzyńca, Kazimierza, Anny i Mrianny kwitowała Tomickiego, dziedziców Zielńca, z 333 zł z sumy 1. 000 zł zapisanych 1737 r. przez byłego dziedzica tej wsi owdowiałej Eufrozynie z Żółtowskich i jej synowi Antoniemu B-mu (G.111 k.59v). O wspomnianych wyżej siedmiorgu dzieciach Andrzeja i Łęskiej nie wiem nic więcej. Była jeszcze córka Estera Anna, ur. w Małachowie Szemborowicach, ochrzczona 24 IV 1760 r. (LB Witkowo), ale może identyczna z wymienioną wyżej Anną. Syn Wawrzyniec Ludwik, ur. się w Kamionku, ochrzczony 5 IX 1778 r. (LB Mogilno). Zob. tab. 1.
Paweł z Rynkówki B., podwojewodzi i pisarz ziemski pomorski, zmarł 28 VIII 1691 r. Spośród jego synów Kazimierz (Jan Kazimierz), ur. 25 VI 1649 r., cysters bledzewski, profes 20 VIII 1671 r., obraby tamtejszym opatem 14 XII 1684 r., zmarły 18 III 1694 r. (Nekr. Cyst. Bledzew). Inny syn tegoż ojca, Stefan Paweł oblatował 1699 r. inwentarz rzeczy pozostałych po opacie, podpisany przez siebie i przez Stefana Kazimierza B-go (Ws.154 k.110). Może ów Stefan Kazimierz (będzie o nim niżej) to wnuk Pawła, a bratanek opata?
Stefan z Robakowa zaślubił 8 II 1701 r. Joannę Kurczewską z Wyszek (LC Magnuszewice). Może ten Stefan Kazimierz, mąż 1709 r. Anny Ulatowskiej, córki Jana Kazimierza i Katarzyny Przybyszewskiej (I.Kal.157 s.91; G.98 k.750). Nie żył już 1721 r. (P.1181 k.103). Wdowa w r. 1732 dostała zapis 4. 000 zł od Melchiora Gurowskiego (I.Kon.76 k.463v). W r. 1736 występowała jako była posesorka Pawłowa, wsi dziedzicznej Droszewskiego, podczaszego inflanckiego, i sumę 4. 000 zł należną od podczaszego scedowała Franciszkowi Przespolewskiemu (I.Kal.171/73 s.292). Żyła jeszcze 1752 r. (G.98 k.570). Synem Stefana Kazimierza i Ulatowskiej był Józef.
Józef wspomniany już 1734 r. (P.1239 k.3), od Konstantego Malczewskiego dostał 1736 r. cesję spadku po Przybyszewskich (I.Kal.171/73 s.472), wraz z matką kupił 1741 r. za 11. 000 zł od Wojciecha i Agnieszki rodzeństwa Mańkowskich wieś Gołonia p. gnieżn. (P.1263 k.105v). Oboje sprzedali 1745 r. tę wieś Gołonia i pustki Gołonkę za 13. 500 Stanisławowi Korab Żbikowskiemu, komornikowi ziem. poznańskiemu (P.1279 k.93v). Żoną Józefa była Zofia Kaniewska, córka Adama i Anny Zawiszanki, z którą 1741 spisał dożywocie (P.1263 k.129). Zofia w r. 1745 na sumach spadkowych po Franciszku Zawiszy zapisała mężowi sumę 3. 000 zł (G.97 k.783; P.1311 k.109). Oboje małżonkowie byli 1747 r. posesorami dóbr Kobylice (G.98 k.116v). Józef, jako siostrzeniec i spadkobierca franciszkanina Henryka Ulatowskiego, cedował 1751 r. sumę po wuju Maciejowi Załuskowskiemu (G.98 k.448v). Żył jeszcze 1754 r. (P.1311 k.109), nie żył 20 VI 1758 r., kiedy wdowa wydzierżawiła Kobylice (dziedziczne męża) na trzy lata Kazimierzowi Golińskiemu (P.1326 k.17v). Sprzedała tę wieś 30 VI 1761 r. za 26. 000 zł Piotrowi Wierzchlejowskiemu, z której to ceny odebrała 1763 r. sumę 4. 000 zł (P.1336 k.121v). Z dokumentu późniejszego dowiadujemy się, że właściwa cena Kobylic wynosiła 37. 500 zł. Zofia zaślubiła 2-o v. 9 IX 1763 r. Antoniego Jaraczewskiego (LC Grzybowo; P.1339 k.26v). Żyli oboje 1768 r. (P.1345 k.198, 198v). Jako wdowa i po tym drugim mężu, skwitowana 1779 r. przez Aleksandra Wierzchlejskiego z 10. 000 zł z sumy 16. 000 zł, a przez pasierba Wojciecha Jaraczewskiego z 500 zł (G.106 k.60, 141). Sumę swą na Kobylicach cedowała 1780 r. synowi Michałowi (G.107 k.15), a 1788 r. sumę 1. 000 zł wypłaconą przez pasierba Antoniego Jaraczewwskiego scedowała synowi Antoniemu (Py.164 k.853v). Jej synowie urodzeni w Kobelicach, Stanislaw Józef, ochrzczony 25 VI 1744 r. Antoni i Michał, o których niżej, Wojciech Aleksander, ochrzczony 19 V 1750 r., Pius Jakub, ur. ok. 1754 r., ochrzczony 24 VII 1762 r. (LB Sokolniki). Córki, też urodzone w Kobelicach: Anna Kunegunda, ochrzczona 22 IV 1743 r., Magdalena, ochrzczona 16 VIII 1745 r. (ib.), zaślubiła przed 5 XI 1770 r. Wojciecha Jaraczewskiego, dziedzica Wódek (LB Mielżyn). Jako wdowa, zmarła w Morowicy 7 VII 1817 r.
@tablica: Białobłoccy h. Ogończyk 1.
1. Antoni Jan Baptysta, syn Józefa i Kaniewskiej, ur. w Kobylicach, ochrzczony 1 VII 1747 r. (LB Sokolniki), spisał 1787 r. dożywocie ze swą żoną Elżbietą Raszewską, córką Dyzmy i Teresy Krzyżanowskiej (Py.164 k.756v). Kwitował 1791 r. z jej posagu 10. 000 zł Piotra Krzyżanowskiego, wojskiego gnieźnieńskiego (P.1368 k.86v).
2. Michał Józef, syn Józefa i Kaniewskiej, ur. w Kobylicach, ochrzczony 18 III 1749 r. (LB Sokolniki). Żoną jego była zaślubiona 3 V 1783 r. Petronella Żórawska, córka Wojciecha i Barbary Zaleskiej (LC Dębno n. Wartą; Py.163 k.982v). kupił 23 IX 1784 r. od szwagra Franciszka Żórawskiego za 16. 000 zł połowę wsi Małachowa Pańskiego cz. Kępego (G.111 k.104). T. r. spisał dożywocie z żoną (ib.k.140v). Kontrakt kupna od szwagra wsi Małachowa zaskarżył, ale ostatecznie utwierdził go w r. 1785 (G.112 k.124b). Resztę Małachowa Kępego kupił 29 III 1787 r. za 20. 000 zł od drugiego szwagra, Józefa Żórawskiego (G.114 k.31v). Od Mateusza Żórawskiego nabył 1 VII 1787 r. za 2. 000 zł wieś Rzdzuchowo p. płoc. (G.115 k.13). T. r. zapisał dług 700 zł siostrom Annie i Magdalenie (P.1375 k.16). Nie żył 1791 r., kiedy Petronela, już 2-o v. żona Walentego Moraczewskiego, spisała z tym drugim mężem dożywocie (G.115 k.160). T. r. sumę zabezpieczoną jej przez pierwszego męża na Kępem, 10. 000 zł, cedowała dożywotnio córce z nim zrodzonej, Magdalenie (P.166 k.206). Wraz z tą córką występowała jeszcze w r. 1792 (G.117 k.88). Czy Michał z Chwałkowa pochowany 11 X 1790 r. w Poznaniu u Reformatorów staraniem i sumptem B-go, podsędka gnieźnieńskiego, to ten sam? (Nekr. Reformatów pozn.). Wspomniana córka Michała, Magdalena, wyszła 14 VI 1800 r. w wieku lat 22 za Józefa Braneckiego (LC Witkowo). Owdowiawszy, poszła w Witkowie 2-o voto 10 VI 1833 r. za Alojzego Stanislawa Strubińskiego. Zob. tabl.2.
@tablica: Białobłoccy h. Ogończyk 2.
Adam, nie żyjący 1745 r., miał syna Jana, który 1731 r. był mężem Joanny Kurnatowskiej, córki Jerzego i Ludwiki Sakówny (G.96 k.327). Wraz z żoną posesorzy wsi Krześlice p. gnieźn., wydzierżawili tę wieś na 3 lata 1742 r. Aleksandrowi Lossie (P.1268 k.48). Asesor ziemski chełmiński, kupił 1745 r. za 12. 000 zł od Jadwigi z Kurnatowskich 1-o v. Konarskiej, 2-o v. Dobrogojskiej połowę wsi Krześlice (P.1282 k.41). Był dziedzicem Trankowic p. sztum. (Bär). Dnia 24 VI 1774 r. we wsi swej Chełmonie, dokonał działów dóbr pomiędzy swymi synami: Antonim, Wawrzyńcem, Franciszkiem, Pawłem i Janem (G.102 k.17v). Był w końcu sędzią ziem. chełmińskim. Nie żył już w r. 1777 (P.1354 s.364). Procz wspomnianych wyżej synów miał jeszcze Jan syna Józefa, o którym niżej, i córkę Mariannę, żonę Piotra Wilczewskiego, żyjącą jeszcze 1805 r. (Bär). Z innych synów Jana i Kurnatowskiej o Antonim i Wawrzyńcu, zob. niżej, Franciszek był kapitanem wojsk kor. i nie żył już w r. 1775, o Pawle i Janie, dziedzicu dóbr Chełmonie (Bär), wiem tylko, iż obaj żyli jeszcze 1784 r., o Andrzeju, zob. niżej.
1. Józef z Białobłot, najstarszy syn Jana i Kurnatowskiej, podczaszy łukowski 1765 r. (G.100 k.139v), żeniąc się t. r. z Barbarą Kosicką, wdową po Adamie Chrościckim, stolniku łomżyńskim, dosatl od niej przed ślubem zapis długu 8. 000 zł na wsi Łagiewniki, jej dożywotniej po pierwszym mężu (G.100 k.69v). W r. 1766 aprobował i zabezpieczył zobowiązanie dane w r. 1762 przez swą żonę uiszczenia 35. 000 zł ze wsi Rybna. Łagiewnik, Olczyna, Jagniewic, gdzie miała dożywocie (ib.k.162). Umarl 16 III 1769 r. i pochowany został w Poznaniu u Bernardynów (LM Fara). Jego wieś dziedziczna, Krześlice, spadła na braci (G.102 k.17v). Wdowa po nim trzymała w dalszym ciągu dożywocie po pierwszym mężu: Jagniewice, Rybno i Łagiewniki (G.113 k.141; 115 k.128v). Umarła mając 71 lat 13 VII 1791 r. (LM Poznań, Fara).
2. Antoni, syn Jana i Kurnatowskiej, ur. ok. 1741 r., od swych braci kupił 26 VII 1774 r. za 25. 000 zł Krześlice, pozostałe po śmierci brata Józefa (G.102 k.17v), ożenił się 1 X 1775 r. z Antoniną Pomorską, córką Antoniego i Ludwiki Koszutskiej (LC Kamionna). Dożywocie z tą żoną spisał w r. 1777 (P.1354 s.364). T. r. od Kazimierza Gądkowskiego kupił wieś Wronczyn z Holendrami w p. gnieźn. za 55. 000 zł (ib.s.627), a skwitował się z nim 1779 r. z sum (G.106 k.92v). Stosownie do dokonanych przez ojca 1774 r. działów, w imieniu swoim i brata Andrzeja części dóbr Chełmonie z młynem Marchewka p. kowalew. cedował 1781 r. bratu Janowi (G.108 k.30). Kupił 9 X 1783 r. Złotniki p. gnieźn. za 44. 000 zł od Antoniego Otto Trąmpczyńskiego (G.110 k.138v). Brata żony Wita Pomorskiego skwitował 1783 r. z 30. 000 zł zapisanych jej 24 VII 1777 r. (P.1360 k.483). Był w latach 1786-90 podsędkiem ziem. gnieźnieńskim (G.115 k.135), komisarzem cywilno-wojskowym wojew. gnieźnieńskiego 1791 r. (ib.k.34v), sędzią ziem. gnieźnieńskim 1792 r. i kawalerem orderu św. Stanislawa 1794 r. (LB St. Gostyń LC Czerwonawieś). Antonina z Pomorskich umarła w Poznaniu tknięta paraliżem 25 IV 1806 r. i pochowana została w Wronczynie. Miała lat 57. Antoni umarł w Krześlicach 5 VI 1813 r., mając lat 72 i pochowany został w Wronczynie (LM Wronczyn). Ich syn Izydor, o którym niżej, i córka Anna, ur. ok. 1786/88, zaślubiona w wieku 24 lat 1-o v. 25 II 1811 r. Janowi Białobłockiemu, mającemu lat 27 (LC Wronczyn). Wniosła mu Krześlice. Córkami tych B-ich były: Antonina Wiktoria Marianna, ur. w Krześlicach, ochrzczona 12 I 1812 r., zmarła 15 IX t. r. (LB, LM Wronczyn( i Joanna, zmarła mając 1 rok 22 II 1814 r. (LM Poznzń, Sw. Marcin). Drugim mężem Anny był poślubiony przed 7 IV 1819 r. hr. Antoni Grudziński (LB Poznań, Sw. Marcin), dziedzic Osieka, zmarły tam 31 VIII 1835 r.
Izydor, syn Antoniego i Pomorskiej, zrazu dziedzic Krześlic, potem Głębokiego p. gnieźn., sędzia pokoju pow. gnieźnieńskiego 1810-11, zaślubił 8 XI 1809 r. w Czerwonejwsi Teresę Gostomską, mieszkającą tam u ciotki Donaty z Rogalińskich Chłapowskiej (LC Czerwonawieś). Żył jeszcze 10 VIII 1826 r. (LB Objezierze). Teresa żyła jeszcze 21 XII 1839 r., kiedy trzymała do chrztu dziecko swej córki Radońskiej (LB Poznań, Fara). Dzieci Izydora i Teresy: Jakub Teofil, ur. w Krześlicach 24 VII 1810 r., pochowany 15 IX 1811 r. (LB i LM Wronczyn), Antoni Tomasz Aleksy, ur. w Głębokim 21 XII 1811 r. (LB Sławno) dziedzic Krześlic, zmarły w Poznaniu 23 IX 1845 r. (LM Wronczyn), Paulina Agnieszka Nepomucena, ochrzczona z wody 24 I 1814 r., z ceremonii w pałacu w Gostomi 31 X 1816 r. (LB Wronczyn), zaślubiona 23 I 1838 r. Anastazemu Radońskiemu (LC Wronczyn), wniosła mu Krześlice, Eufemia Helena Nepomucena, chyba bliźniaczka poprzedniej, ur. w Krześlicach 20 I 1814 r. zmarła tamże 24 VIII 1832 r. (LB, LM Wronczyn), Joanna Nepomucena Maria, ur. w Krześlicach, ochrzczona 16 IX 1818 r. (LB Wronczyn), zaślubiona w Poznaniu 12 VI 1845 r. Stanisławowi Skaławskiemu, dziedzicowi Strykowa, dziedziczka Babina, zmarła we Wrześni 28 XII 1859 r., pochowana w Wronczynie, Julianna Marianna Nepomucena, ur. w Krześlicach 22 I 1825 r., żyła jeszcze 16 VII 1842 r. (LB Wronczyn).
3. Wawrzyniec, syn Jana i Kurnatowskiej, od r. 1768 dziedzic Trankwic w p. kiszpor., asesor ziem. malborski 1774 r., nie żył 1784 r., kiedy wdowa po nim Magdalena Jeżewska wraz z dziećmi: Antonim, Ignacym, Elżbietą i Józefiną, została skwitowana przez brata mężowskiego Antoniego B-go (G.111 k.130v). Magdalena była 2-o v. żona Walentego Kalkszteina, który w r. 1803 siedział w Trankwicach. Antoni i Ignacy, dziedzice Trankwic 1781 r. Zapewne ten sam Ignacy, dziedzic Trankwic 1807 r., Obór 1801-8, mąż Julianny Łyskowskiej. Z córek Wawrzyńca, Elżbieta, żona Franciszka Heleden Gowarczewskiego, Józefina Donimirskiego (Bär).
4. Andrzej, syn Jana i Kurnatowskiej, chorąży wojsk pruskich 1774 r. porucznik wojsk pruskich 1784 r., w imieniu własnym oraz wdowy i spadkobierców brata Wawrzyńca, oraz bracia jego Jan i Paweł skwitowali brata Antoniego, dziedzica Krześlic, z sumy 20. 625 zł należnej z działów dokonanych w r. 1774 (G.111 k.70). Zob. tabl.3.
Z powyższymi trzema gałązkami nie umiem połączyć następujących B-ich, wśród których mogą się też znaleźć i należący do h. Białynia Tomasz, w r. 1698 uczestnik nocnego najazdu na dwór w Przemęcie (Ws.153 k.56). Stefan z Robakowa w par. Wyszki zaślubił 3 II 1701 r. Joannę Kurczewską (LC Dębno). Ewa, żona 1714 r. Józefa Jazdowskiego (ZTP 39 k.2346). Anna zaślubiła przed 15 XI 1738 r. Marcina Czeluścińskiego w Poznaniu. Marianna w latach 1747-77 żona Jana Swierczyńskiego. Felicjan, asesor ziem. michałowski, mąż 1739 r. Brygidy Sumińskiej, wdowy 1-o v. po Stanislawie Zakrzewskim żyli jeszcze oboje 1750 r. (Rel.Kal.112/114 s.240, I.Kal.190/95 k.173). Andrzej ożenił się 29 XII 1756 r. z Marcjanną Odpolówną (LC Biechowo). Ich synowie Józef i Antoni 1792 r. (G.117 k.16). Marianna i Mikołaj Gliński, małżonkowie, nie żyli 1782 r. Barbara z Dorpowskich B-a zmarła w Poznaniu 15 VII 1791 r. i została pochowana u Reformatorów tamtejszych (LM Fara). Anna zaślubiła przed 19 XI 1792 r. Damazego Kurnatowskiego. Leon, mając lat 24, umarł 6 XII 1802 r. w Poznaniu (LM Fara). Anna przed r. 1796 wyszła za Tomasza Kurnatowskiego. Jan zmarł 28 XII 1815 r. (Nekr. Dominik. Pozn.) Aleksandra, córka kapitana, licząca lat 26, zmarła w zakładzie leczniczym w Owińskach 9 II 1840 r. (LM Chludowo-Owińska). Urszula ok. r. 1852 żona Juliana Karwata, dziedzica dóbr. Antoni zmarł mając 61 lat, 22 V 1907 r. w Poznaniu (Dz. P.).
@tablica: Białobłoccy h. Ogończyk 3.
>Białobłocki Wacław z p. wieluń. dostał 1605 r. zapis 150 zł od Emeryka Madalińskiego (ZTP 27 s.10). Stanislaw, syn zmarłego Wojceicha, sumę 100 zł, należną od Andrzeja Gosławskiego, zapisał 1637 r. Bractwu Różańcowemu we Wrześni (P.1036 k.387v).
>Białobrzescy h. Bończa (?) z Białobrzegów p. łomż. Paweł z żoną Zofią Nakielską, nie żyjący 1641 r., rodzice Józefa, dziedzica w Białobrzegach, męża zmarłej już wtedy Małgorzaty Mysłkowskiej, a ojca Małgorzaty i Marianny, urodzonych z tejże żony, który wtedy kwitował z prowizji od 200 zł Marcina Glińskiego (P.1044 k.677v). Stanisław z p. łomż., sługa 1641 r. Bartłomieja Dobrosołowskiego (ib.k.854).
>Białobrzescy h. Abdank, z Białobrzegów p. opocz., ale wśród wymienionych poniżej znajdyją się niewątpliwie i B-cy nie należący do tej rodziny. Piotr z Białobrzegów, syn Krzysztofa, wraz ze swą pierwszą żoną Krystyną dostał 1635 r. cesję dożywocia sołectwa i karczmy we wsi Byliczki w starostwie kolskim od Wojciecha Szeleżyńskiego (I.Kon.48 k.98). Spisał 7 VIII 1644 r. w Kościelcu umowę o posag i wiano, żeniąc się z Barbarą (Anną?) z Domasławia, wdową po Krzysztofie Rudkowskim i po Janie Imbier Objezierskim (ib.51 k.319v). Barbara, już jako żona, skwitowała 1645 r. Jana Rostworowskiego z 1. 500 zł (ib.k.450). W r. 1651 dożywocie sołectwa w Byliczkach oboje małżonkowie scedowali za konsensem król. Jakubowi Rozrażewskiemu, kasztelanowi kaliskiemu, staroście konińskiemu i kolskiemu(ib.53 k.349v). Żył jeszcze 1652 r., kiedy kwitował z 8. 000 zł Stanisława Proskiego, pisarza ziem. poznańskiego (P.1065 s.908). Piotr nie żył 1659 r., kiedy jego syn z pierwszej żony, Jan pozywał Zygmunta Łaszcza, kasztelana lędzkiego, i Annę z Tuczyńskich, małżonków (ib.56 k.373v). Pozywał tego Jana 1662 r. Andrzej Suchorski, siostrzeniec rodzony i spadkobierca jego macochy, Barbary z Domasławia, o zapis dany jej przez Mariannę z Grabowa, 1-o v. Rożnowską, 2-o v. Gierkowską (ib.58 k.146). Piotr miał też córkę Krystynę, której 1651 r. Zofia z Baranowskich Rostworowska zapisał dług 2. 000 zł (P.1065 s.908). Anna, żona 1664 r. Macieja Brudnowskiego, miała sobie przez powyższego Jana scedowany zapis 1. 000 zł, dany ojcu Jana, Piotrowi, przez tę Rostworowską (P.1074 k.210). Była to więc może córka Piotra, a siostra Jana?
Sebastian, mąż Anny Czerwieskiej, nabył w r. 1641 lub przed tą datą Dąbrówkę w p. sier. od Tomasza Dąbrowskiego (I.Kal.107a s.142).
Katarzyna, w r. 1690 żona Mikołaja Płońskiego. Stanisław, nie żyjący 1691 r., mąż Katarzyny z Pałuszyc Pałuskiej, której drugi mąż, Andrzej Scibor Chełmski, zapisał wtedy 1. 000 zł (Py.156 s.68). Tomasz, cysters w Obrze, zmarł 11 XII 1713 r. (Nekr. Bledzew, 185). Maciej Franciszek z wojew. ruskiego, były posesor wsi Podbukowina, i żona jego Anna Boniecka oboje nie żyjący 1736 r., rodzice: ks. Józefa, jezuity kolegium kaliskiego, ks. Wojciecha, jezuity kolegium toruńskiego, Jacka, Jakuba, Heleny, żony Gozdowskiego, Marianny i Justyny. Ks. Józef w imieniu rodzeństwa mianował 1736 r. plenipotentem Marcina B-go, jezuitę kolegium lwowskiego (I.Kal.171/73 s.71). Wiktoria, żona Stanisława Dembińskiego, sędziego grodzkiego oświęcimskiego 1769 r. (ib.209/13 k.73). Ludwika, żona Ignacego Włodkowskiego 1778 r.
Józef, major wojsk kor., umarł 9 V 1778 r. (Nekr. Franciszkanek śrem.) Tomasz i Agnieszka, żona Wawrzyńca Trzepińskiego, współspadkobiercy 1784 r. Michała Miłońskiego, burgrabiego grodu pyzdrskiego (I.Kal.224 k.223v). Józefa, żona Macieja Juszyńskiego, nie żyjącego 1791 r. Antoni, właściciel ziemski, z żony Filomeny Słuckiej miał syna Antoniego, ur. 8 IX 1878 r., lekarza powiatowego, zmarłego w Poznaniu 1 XII 1932 r. (LM Sw. Marcin).
Stanisław w końcu XIX w. kupił Brudzew w Kaliskiem. Z żony Arnoldówny miał córki: Stanisławę za Bolesławem Lisowskim, właścicielem Smaszewa i Brześna, Józefę przed 1900 za Franciszkiem Przyłuskim z Łagiewnik, Małgorzatę za Lisowskim, Marię, 1-o v. za Witoldem Celińskim, 2-o v. za jego bratem Kazimierzem Celińskim, zmarłą w Kaliszu 5 V 1927 r., pochowaną w Brudzewie (Dz. Pozn.).
>Białochowscy, Białachowscy h. Cholewa, wzięli nazwisko od Białochowa koło Grudziądza, ale pochodzili z okolic Sierpca (Boniecki). Jan, mąż Doroty Wełpińskiej, córki Wojciecha Mruczyńskiego (sic) 1570 r. (Kc.117 k.368v). Bartłomiej z żony Marianny miał syna Maichała, ochrzczonego 29 IX 1648 r. (LB Wieleń). Dorota, nie żyjąca 1654 r., żona Wojciecha Przysieckiego. Jerzy, mąż Anny Ostrowickiej, nie żyjącej 1654 r. (N.227 k.252). Florian, w r. 1660 trzeci mąż Doroty Prądzyńskiej, owdowiałej po Stanisławie Mielnickim (Miednickim, Miedźwieckim?) i po Wojciechu Borzewskim, która 1665 r. zawarła kontrakt z Władysławem Zakrockim. Florian i Dorota żyli jeszcze 1681 r. (W.84 k.142v; N.184 k.44v, 66; 186 k.52v; 227 k.350v, 723). Aleksander, 1670 r. mąż Katarzyny Doręgowskiej, córki Stanisława i Doroty Przysieckiej (N.185 k.99v). Elżbieta, w latach 1696-1704 żona Mateusza Stanisława Skowrońskiego. Oboje nie żyli 1709 r. Kazimierz nie żyjący 1720 r., mąż Katarzyny Lerchenfeltówny, która 2-o v. poszła za Kazimierza Kargowskiego, sędziego grodzkiego ciechanowskiego, ale była z nim rozwiedziona 1720 r. (I.Kal.161 s.27). Barbara z Wąglikowskich, 1-o v. B-a, 2-o v. Stolińska, bezdzietna, nie żyła już 1721 r. Stanisław, mąż Zofii Chociszewskiej, córki Kazimierza i Katarzyny Konarskiej, zaślubionej w Gnieźnie 27 IX 1730 r. (LC Katedra, Gniezno), która 1730 r. została skwitowana z 1. 000 tynfów przez Michała Banieckiego (G.96 k.298v). Występowali oboje 1731 r. (ib.k.384v). Ona żyła jeszcze 1737 r. (I.Kon.79 k.188v), miała sumę u Czapskiej, wojewodziny chełmińskiej (I.Kal.190/95 k.108v). Stanislaw, bezdzietny, nie żyl już 1747 r. (G.98 k.123v). Stanisław, w r. 1740 mąż Magdaleny Zaleskiej, córki Konstantego, podczaszego brzeskiego kuj., i Ludwiki Błeszyńskiej, która t. r. kwitowała ojczyma Adama Ostrowskiego, żupnika wielkopolskiego, z 1368 zł (N.206 s.244). Ich syn Antoni Jan Nepomucen Bazyli, ur. w Łącku, ochrzczony 1 VI 1744 r. (LB Tuczno). Franciszka, żona Wolskiego, podkomorzego inowrocławskiego, zmarła 23 III 1774 r. (Nekr. Franciszkanów Inowrocł.). Stanisław, stolnik radziejowski, mąż 1778 r. Konstancji Gnatowskiej, córki Piotra i Katarzyny Bartultówny (G.105 k.93v). Michalina, w latach 1779-87 żona Józefa Kaczanowskiego (G.106 k.162v; 114 k.53). Ks. Stanisław, kanonik regularny laterański w Trzemesznie, proboszcz tyszewski, kwitował 1782 r. Zdębińskich (G.109 k.94v). Zawarł 1783 r. ugodę z Józefem Kosickim (G.110 k.11v).
>Białogórski Baniamin, nawrócony z luteranizmu, pochowany u Reformatów w Poznaniu 3 III 1701 r. (Nekr.).
>Białojezierscy z Białego Jezierskiego zwanego potem Białczem p. kośc. Katarzyna z Białego Jeziora z dziećmi 1406 r. (Kośc.3 k.18). Janusz z Białego Jeziora 1409 r. (ib.k.113v), występował w r. 1416 jako były dziedzic w owej wsi (Kośc.II k.97v). pani Częstochowa 1412 r. (Kośc.III k.92). Ramułt z Białego Jeziora 1412 r. (Kośc.3 186), t. r. występował wraz z Olszanką z tejże wsi (P.3 k.102). Jakusz z Białcza, wuj Doroty, Halszki i Jadwigi 1416 r. (Kośc.III k.116). Bękala z Białego Jeziora Słoczwiński 1437 r. (Kośc.17 s.32). Katarzyna z Białego Jeziora, córka zmarłego Belcza(?), miała 1437 r. termin z Andrzejem Jaszkowskim (ib.s.26). Wojciech z Białego Jeziora miał w r. 1438 termin z Katarzyną Skoraszewską, żoną Nikla (ib.s.94). Może ten sam Wojciech był w r. 1448 jednym z poręczycieli za Wawrzyńca, syna Grzymka z Białego Jeziora (Kośc.16 k.132v). Ze wspomnianym wyżej Niklem zapewne identyczny z szl. Mikołajem ze Skoraszewa, niegdy Białojezierskim, obywatelem kościańskim, który w r. 1444 miał termin z Zewrzydem z Punina, wójtem kościańskim (Kośc.17 s.504). Hanusz z Białego Jeziora miał w r. 1444 termin z Wojciechem i Mikołajem braćmi Pierzchałami (Kośc.17 s.422). Małgorzata, żona opatrznego Macieja, obywatela kościańskiego, Michał i Siechna z Białego Jeziora mieli w r. 1444 termin z Pawłem Bożętą ze Słowczyna (ib.s.445). Ten sam Michał, spadkobierca swej rodzzonej siostry uczc. Małgorzaty, procesował się w r. 1459 ze swą cioteczną siostrą Katarzyną i jej synami Andrzejem i Janem z Białego Jeziora o to, iż trzymała części w Białym Jeziorze i Słowczynie, gdzie mieszkała zmarła matka Michała, a do których on ma najbliższe prawa po śmierci wspomnianej rodzonej siostry (Kośc.19 k.248). Paweł z Białego Jeziora i Słowczyna, zwany Biezatem, część folwarku Słowczyna p. kośc. sprzedał 1446 r. za 100 grz. Katarzynie, wdowie po Mikołaju ze Skoraczewa (P.1379 k.152v). Małgorzata, żona Nikla z Białego Jeziora 1448 r. (Kośc.18 s.180). Wawrzyniec Białojezierski, zapewne identyczny ze wspomnianym już Wawrzyńcem synem Grzymka, miał żonę Helenę, która w r. 1464 miała termin z Bartoszem Kobylnickim (Kośc.19 k.337). Wawrzyniec Grzymek(!), nieżyjący już w r. 1469, był ojcem Małgorzaty, która w r. 1469 miala termin z Mikołajem Kotowieckim (Kośc.20 s.301). Paweł z Białego Jeziora, niegdy Jarosławski, mąż Heleny, która 1469 r. kwitowała Mikołaja Pierzchałę z M. Grunowa z dóbr rodzicielskich (ib.s.258). Paweł cz. Paszek Białojezierski 1476 r. (Kośc.227 k.29). paweł B., mąż Katarzyny, pogodzony w r. 1478 przez arbitrów z Andrzejem Jaromirskim i Piotrem Jeligowskim (ib.k.45v). Jan i Piotr, byli dziedzice z Białego Jeziora, stryjowie sióstr z Chraplewa, 1476 r. (P.1386 k.44v). Anna, żona Piotra niegdy Białojezierskiego, pozywała 1479 r. Mikołaja Gorskiego (P.20 k.75) i t. r. skwitowała z dóbr ojczystych i macierzystych swego brata Mikołaja (ib.k.84v). Helena z Białego Jeziora 1485 r. (Kośc.228 k.7), intromitowana do dóbr Punino 1487 r. (ib.k.37v). Wawrzyniec B., w latach 1486 i 1489 wuj sióstr z Zador (P.1387 k.53v; Kośc.228 k.99). Jego żona Dorota Przybińska pozywała 1487 r. Dobrogosta Pawłowskiego (Kośc.228 k.52v). W r. 1493 po śmierci Wawrzyńca, zabitego przez Piotra Pielgrzyma Kurskiego, Dorota w imieniu własnym i dzieci: Macieja, Anny i Barbary, zobowiązała się nie niepokoić zabójcę o głowę męża (P.22 k.99). W r. 1495 już jako żona 2-o v. Jana Zamłyńskiego, wraz z dziećmi z pierwszego męża: Maciejem, Anną, Barbarą i Jadwigą kwitowała tego Kurskiego z głowy mężowskiej (Kośc.230 k.73). Jan B. sprzedał przed r. 1489 za 17 grz. folwark w Białym Jeziorze Janowi Ranckiemu (P.1387 k.122v).
Maciej B. zw. Grzymkiem w r. 1509 część folwarku w Białym Jeziorze sprzedał za 25 grz. Janowi i Maciejowi, braciom ze Skoraczewa (Kośc.233 k.5v). Wraz z rodzonym siostrzeńcem, Janem Grzymkiem z Białego Jeziora, nabył t. r. sposobem wyderkafu za 30 grz. od Jana i Macieja, synów Wincentego Gorzyńskiego, dziedziców w Skoraczewie, dwa łany pola w Sepnie p. kośc. (ib.k.7). Występował t. r. jako stryj Anny, żony opatrznego Michała z Grodziska, siostry rodzonej zmarłego Aleksego z Zador (Kośc.24 k.51v) Wraz ze wspomnianym już siostrzeńcem kwitował 1511 r. powyższych synów Gorzyńskiego z 30 grz. (KOśc.23 k.233). Tego siostrzeńca, Jana Grzymka B-go skwitował 1502 r. z 28 grz. Wincenty Gorzyński (ib.k.39v). W r. 1509 poręczyli z aniego Jan Kokorzyński i Peregryn Kobelnicki, iż sprzeda swoją część w Białym Jeziorze za 25 grz. Janowi i Maciejowi, dziedzicom w Skoraczewie (ib.k.96).
>Białosielski Stefan, pochowany na cmentarzu wschowskim 1673 r. (Arch. Bern., W.27).
>Białoskórscy h. Abdank, ze wsi Białoskóry p. sierpskiego. Jan i Mikołaj, bracia rodzeni, słudzy Jadwigi Dąbrowskiej 1519 r. (P.867 k.35). Stanisław 1540 r. faktor w Kawnicach Mikołaja Łąckiego, sędziego ziem. kaliskiego (I.Kon.3 k.191v). Jan skwitowany obok innych 1549 r. z głowy Jerzego Krzesińskiego, przez jego brata Macieja Krzesińskiego (P.888 k.368). Szl. i sław. Jan B. cz. Ostrowski wraz z żoną Katarzyną, córką sław. Pawła Marwica, obywatela poznańskiego, otrzymali 1556 r. w domu swym w rynku poznańskim pozew od Jana Piotrowskiego (P.897 k.733v). Krzysztof, dziedzic części w Żółkowie p. kośc., pozywał 1558 r. córki zmarłego Stefana Żółkowskiego, jego zaś samego pozywali Krajewscy (Kośc.238 k.138, 150). Skwitowany 1559 r. przez Krajewskich z 100 zł (P.900 k.187v), dostał t. r. zapis długu 300 zł od Piotra Żółkowskiego (ib.k.657v) i byłpozywany o wygnanie z dożywocia w Żółkowie przez Małgorzatę, wdowę po Stefanie Żółkowskim (P.901 k.434). Nie żył 1581 r., kiedy wdowa Katarzyna Siedlecka sprzedała za 5. 000 zł części wsi Siedlec, Pempowo, Krzekotowice i pustek Pasierbice Malchiorowi Konarzewskiemu (Kośc.261 k.100). Franciszek zapisał 1564 r. dług swemu bratu "ze stryjecznych" Piotrowi zwanemu Turek (P.906 k.495), a ten Piotr t. r. sprzedał Franciszkowi za 150 zł całe części wsi Białoskóry Dramino w wojew. płoc. (P.1397 k.338v). Piotr był bezdzietny i nie żył już w r. 1576, kiedy Wąchaliczowie, mieszczanie bielscy, skwitowali z 60 zł Franciszka B-go (G.54 k.247, 266v). Inny spadkobierca Piotra Turka B-go, Jan i Mikołaj Kotarscy z wojew. płockiego, jego siostrzeńcy (ib.k.248; 64 k.379v). Wojciechowi byli winni 1568 r. sumę 100 zł małżonkowie Molscy (I.Kal.34 k.351). Jan dostał 1577 r. zapis 12 zł od Sebastiana Linowskiego (N.157 k.618). Walenty, sługa Bartłomieja Makowieckiego, dostał od niego 1626 r. użytkowanie pewnych ról w części Jankowa (Kc.19 k.843).
Sebastian, nie żyjący 1638 r., miał syna Jakuba, o którym niżej. W r. 1687 występował Andrzej, syn zmarłego już Sebastiana (może tego samego) który wraz z Kazimierzem Umińskim kupił od Sebastiana, Bartłomieja i Łukasza Kolczyńskich za 10. 000 zł wsie Budzislaw, Zbirzyn i Zbirzynko p. gnieźn., a za 6. 000 zł Ossowo p. brzesk. kuj. i za 6. 000 zł połowę Markowa p. inowrocł. (G.88 k.180). W r. 1689 wymieniony wśród pretendentów do wsi Budzisław Mniejszy (I.Kon.68 k.65).
Jakub, syn Sebastiana, mąż Zofii Łosiówny Golińskiej, córki Adama, oprawił jej w r. 1638 posag 1. 000 zł (P.1419 k.501). Wydzierżawił wraz z nią 1640 r. na lat 3 od Wojciecha Tytlewskiego i Katarzyny koweskiej, małżonków, wieś Siemowo (Kośc.299 k.344v). Kupili oboje 1644 r. od Krzysztofa Wyszłakowskiego za 2. 000 zł jego części w pustce Zdzychowicach p. pyzdr. (P.1421 k.570) i t. r za 2. 000 zł części jego brata Swiętosława (ib.k.869v), zaś w r. 1647 też za 2. 000 zł części tamże od ks. Bartłomieja Urbańskiego, kanonika poznanskiego, syna Anny Zdzychowskiej (P.1423 k.389). Części Zdzychowic nabyte od ks. Urbańskiego i Wyszławskich(!), sprzedał w r. 1653 za 3. 000 zł Kazimierzowi Wilkowskiemu (P.1066 k.75). oboje z żoną 1653 r. dzierżawili Dominowo p. pyzdr. (P.1066 k.584v). Jakubowi zapisała 1655 r. dług 556 zł Marianna Zajączkowska, wdowa po Stanislawie Szołdrskim, mieczniku kaliskim (Kośc.303 k.917). Nie żył w r. 1673. Jego syn z Golińskiej Maksymilian w r. 1664 dostał zapis długu 500 zł od swej rodzonej ciotki Marianny z Golińskich Reklewskiej (Ws.63 k.867). Dziedzic części wsi Białoskóry, w r. 1673 uwolnił poddanego z tej wsi (Py.154 s.148). Żonie swej Katarzynie Bagrowskiej, córce Jerzego cedował 1676 r. sumę 1. 200 zł, stanowiącą część sumy 3. 000 zł, zapisanej mu sposobem zastawnym na wsiach Izdebno, Przytuki i części Szyszłowa przez Stanislawa Wodeckiego (ib.s.12). Oboje małżonkowie w r. 1678 wydzierżawili wieś Momoty od małżonkow Ostaszewskich (ib.s.91). Nie żyli już 1680 r., kiedy Jan Łoś Goliński zapisał dług 1. 500 zł dzieciom ich: Piotrowi, Franciszkowi i Teresie (Py.155 s.49). Ta ostatnia żyła jeszcze 1701 r. Piotr wraz z bratem Franciszkiem cedował pewną sumę 1701 r. Annie z Bojanowskich Golińskiej (P.1140 I k.81v). W r. 1720, działając już tylko we własnym imieniu, mianował plenipotentem Stanisława Rudzkiego celem podniesienia sumy 3. 000 zł spadkowej po zmarłych bezpotomnie: ciotce Teresie z Bagrowskich Kurcewskiej i babce Annie ze Stawskich, ostatnio zamężnej Modlibowskiej (Kośc.312 s.248). Zob. tabl.1
@tablica: Białoskórscy h. Abdank 1.
Grzegorz, nie żyjący 1686 r., z żony Marianny Somańskiej, wtedy też już zmarłej, miał syna Stefana, a zapewne i Wojciecha oraz Stanisława. Takichwzajemnych stosunków dowodzi zapis z r. 1728, którym Adam, syn zmarłego już wtedy Wojciecha, dał plenipotencję Janowi, synowi zmarłego Stanisława, do windykowania spadku po stryju ich obu, zmarłym bezdzietnie Stefanie (G.96 k.125). Stefan, syn Grzegorza, mąż 1685 r. Małgorzaty Leźnickiej, córki Pawła i Zofii Boczkowskiej (I.Kon.66 k.77), spisał z nią dożywocie 1686 r., przyczym ona sumę po matce cedowała Tomaszowi Tomickiemu (P.1111 III k.23, 24). W r. 1697 skwitowali go bracia Grzybowscy (G.90 k.170). Małgorzata przeżyła męża, ale oboje nie żyli już w r. 1715. Byli bezdzietni (ZTP 40 k.461). Wspomniany wyżej Stanisław, zapewne syn Grzegorza, nie żyjący w r. 1728, miał żonę Niemczkowską, córkę Aleksandra i Franciszki Herstopskiej, nie żyjącą 1743 r. Z niej syn Jan, który w r. 1725, jako jeszcze małoletni, pozywał Kazimierza Niegolewskiego, starostę pobiedziskiego, i jego bratanków (ZTP 44 s.232). Jego żoną była 1742 r. Anna Bobolecka, córka Antoniego i Katarzyny Wałdowskiej (P.1267 k.69; 1271 k.114v), której 1747 r. oprawił posag 500 zł (P.1288 k.150v). W r. 1773 kwitował Herstopskiego, podsędka wschowskiego, z 1. 000 zł (Py.158 k.260). Anna umarła w Wolicy 25 VI 1771 r. (LM Mieszkowo), on zaś nie żył już 6 X 1787 r., kiedy córki, Kunegunda i Marcjanna, ułożyły się o spadek po rodzicach (Py.164 k.837). Kunegunda była w latach 1775-92 żoną Jana Korzboka Zaydlica kapitana wojsk kor. i saskich, Marcjanna, 1-o v. wydana w Mieszkowie 24 IX 1758 r. za Wojciecha Kraśnickiego, 2-o v. w latach 1779-89 Andrzeja Grzybowskiego. Zob. tabl.2.
@tablica: Białoskórscy h. Abdank 2.
Anna za Cieleckim i Jadwiga (Zofia?) za Dominikiem Aleksandrowiczem, nie żyjące 1723 r., obie bezdzietne. Ich rodzony brat Kazimierz, ekonom w Jankowicach 1698 r., zaślubił przed tą datą Marcjannę Kotarbską, córkę Marcina i Doroty Noskowskiej, wraz z którą występował jeszcze w r. 1702 (P.1140 VI k.22; Kośc.308 s.843). Oboje nie żyli 1722 r., kiedy ich synowie, Józef i jakub, scedowali rodzonemu wujowi Wojciechowi Kotarbskiemu spadek po babce, Dorocie z Noskowskich Kotarbskiej, we wsi Babice p. sochacz. (P.1187 k.15v). Był jeszcze syn Tomasz, ur. w Rokietnicy, ochrzczony 1 I 1700 r. (LB Ceradz).
1. Józef Wacław, syn Kazimierza i Kotarbskiej, ur. w Jankowicach, ochrzczony 9 II 1698 r. (ib.), ożenił się 1-o v. z Klarą Brudzyńską, córką Jana i Barbary Palęczkowskiej, z którą dożywocie spisał 1722 r. (Kc.134 k.496v; N.202 k.15v; 203 k.49). Posesor Czerlina p. kcyń. 1729 r. (G.98 k.448). W r. 1731 w imieniu własnym i swej żony oraz jej siostry Katarzyny zamężnej Dameckiej, dziedziczek Czerlina, pozywał Andrzeja Brudzyńskiego i jego siostrę Mariannę Morawską (ZTP 48 k.421). W r. 1733 z bratem Jakubem pokwitowali się z Wojciechem Kotarbińskim ze sprawy o spadek po babce Dorocie Kotarbskiej i ciotkach Cieleckiej i Aleksandrowiczowej (Kośc.317 s.476). Klara została pochowana u Bernardynów w Gołańczy w r. 1743 (Arch. Bern., W.42). Józef zaślubił powtórnie 11 II 1744 r. Bibiannę Słonecką, córkę Jana i Wiktorii Malczewskiej, wdowę po Wawrzyńcu Zołczyńskim (LC Panigródz; Kc.142 k.55v; P.1290 k.4v). W r. 1747 kupił od Józefa Ulatowskiego za 6. 200 zł wieś Legniszewo p. kcyń. (P.1288 k.374v), w której zresztą już siedział, zapewne jako posesor, w chwili zawierania drugiego małżeństwa. Bibianna została pochowana u Bernardynów w Gołańczy 15 IV 1757 r. (Arch. Bern., W.42). Józef, dożywotni posesor połowy Czerlina po pierwszej swej żonie, zawarł w tej wsi 11 VI 1755 r. z synami zrodzonymi z tej żony komplanację pod zakładem 5. 083 zł (N.211 k.173, 174). Ożenił się 3-o v. 18 V 1758 r. z Franciszką Mielżyńską, wdową po Stanisławie Trzcińskim, posesorką części Czeszewa (LC Czeszewo). T. r. skwitowała ona Kazimierza Lutomskiego z kontraktu sprzedaży Zakrzewa i Słembowa, zawartego w r. 1757 (Kc.144 k.30). Józef pochowany został u Bernardynów Gołańczy 14 IX 1759 r. (Arch. Bern., W.42). Wdowa wraz z synem Feliksem zawierała 1765 r. kompromis z pasierbami: Łukaszem, Andrzejem, Mikołajem, Franciszkiem, Julianną, Katarzyną, Konstancją, urodzonymi z Brudzyńskiej, oraz Melchiorem, Kasprem, Barbarą, Marianną i Józefatą, urodzonymi z Słoneckiej (Kc.147 k.37). Umarła na Śródce koło Poznania 3 I 1792 r., mając lat ok.70 (LM Sw. Małgorzata Pozn.). Ze wspomnianych tu córek: Julianna, była w l. 1755-1769 r. żoną Stanislawa Iwelskiego, 2-o v. 1772 wyszła za Kazimirza Moraczewskiego, Katarzyna przed 31 I 1762 r. zaślubiła Michała Żukowskiego, Konstancja, niezamężna, kwitowała 1774 r. Antoniego Dorpowskiego (P.1351 k.271), Barbara dostała 1754 r. zapis 1. 000 zł od babki Zofii z Malczewskich Słoneckiej (Kc.142 k.170), niezamężna, mianowała 1783 r. plenipotentem Józefa B-go (P.1361 k.274), Marianna, w r. 1779 żona Józefa Białkowskiego, Józefata wreszcie, ur. w Czerlinie, ochrzczona 15 IV 1751 r. (LB Czeszewo), wyszła w Zbąszyniu 15 VIII 1773 r. za Rocha Białkowskiego. Z synów Józefa urodzonych z Słoneckiej wiem tylko to, że Kasper mianował 1766 r. plenipotentem brata Łukasza (Kc.147 k.119), zaś Melchior w r. 1777 w imieniu swoim i Kaspra skwitował Doropowskiego, chorążego gnieźnieńskiego (G.104 k.47), zaś 1781 r. też w imieniu swoim i Kaspra, mianował plenipotentami Rocha i Józefa Białkowskich (P.1358 k.280). Synowie Brudzyńskiej:
1) Łukasz, ur. ok. 1720, dziedziczący wraz z bratem Andrzejem po dziadzie Janie Brudzyńskim połowę Czerlina, sprzedał 1755 r. połowę połowy tej wsi za 27. 000 zł Walentemu Bieńkowskiemu (N.211 k.174). Żoną jego była Katarzyna Kołudzka, córka Michała i Teofili Ulatowskiej, z którą 1763 r. spisał dożywocie (N.212 k.95). Był dzierżawcą Laskownicy. Umarł 10 IV 1767 r., mając lat 47, i pochowany został w klasztorze w Gołańczy (LM Łekno). Wdowa po nim ułożyła się 1768 r. z mężowksimi braćmi (P.1345 k.196). Powtórnie zaślubiła 20 XI 1768 r. Macieja Zaleskiego (LC Gniezno, Św. Michał, LC Gniezno, Św. Tr., tu jednak data ślubu 5 II 1769!; G.100 k.508).
2) Andrzej, syn Józefa i Brudzyńskiej, kwitował 1758 r. brata Łukasza (Kc.144 k.28v). W r. 1773 wraz z braćmi Franciszkiem, Andrzejem i Mikołajem, jako spadkobiercy starszego brata Łukasza, kwitowali wdowę po nim z wydania skryptów i dokumentów (G.100 k.508; Kc.143 k.133). Posesor Parusewka, zaślubił 5 IX 1779 r. Ludwikę Damecką, córkę Walentego i Marianny Żbikowskiej (LC Skarboszewo; Py.158 k.871). Spisali dożywocie 1780 r. (Py.160 k.491). Marianna Aniela, córka Andrzeja i Ludwiki, ur. w mieście Dobrzycy 1 VIII 1799 r., zmarła 27 VIII 1800 r. (LB, LM Dobrzyca), była chyba córką tego Andrzeja i Dameckiej, choć data urodzenia taka późna!
3) Mikołaj, syn Józefa i Brudzyńskiej, zapewne identyczny z Mikołajem w r. 1781 mężem Rozalii Cieńskiej, córki Walentego i Marianny Łączkowskiej (I.Kal.22 k.348v).
4) Franciszek, syn, Józefa i Brudzyńskiej, mąż Rozalii Kęszyckiej, wdowy 1-o v. po Józefie Koźlińskim, zaślubionej przed r. 1764, zmarłej w r. 1778 i pochowanej 15 IV (LM Potulice). Cedował synowi Ludwikowi w r. 1793 sumę 2. 862 zł zapisaną sobie 1756 r. przez Macieja Mielżyńskiego, kasztelana śremskiego (I.Kon.84 k.420v). Córki Franciszka i Kęszyckiej: Joanna Katarzyna, ur. we wsi Bąk, ochrzczona 23 IV 1764 r. (LB Kcynia) i Katarzyna, ur. w Rudniczu, ochrzczona 28 IV 1775 r. (LB Potulice). Synowie: Józef i Ludwik, o których niżej, Paweł, ur. w Rudniczu, ochrzczony 20 III 1774 r., Ignacy Walenty, ur. w Potulicach, ochrzczony 22 II 1778 r. (LB Potulice).
(1) Józef, syn Franciszka i Kęszyckiej, ur. ok. 1766 r., plenipotent Barbary B-ej, córki Józefa, 1783 r. (P.1360 k.332), mianował 1785 r. plenipotentem brata przyrodniego Feliksa Koźlińskiego (P.1362 k.407), kwitował 1790 r. z opieki sprawowanej po śmierci matki swych wujów Franciszka Kąsinowskiego (!) i Floriana Kęszyckiego, oraz ponowił plenipotencję daną Koźlińskiemu (I.Kon.84 k.204v, 205). Był potem kapitanem 4 pułku strzelców Ks. Warszawskiego, kawalerem krzyża złotego Virtuti Militari i legii Honorowej, umarł mając 68 lat 16 I 1834 r. w Poznaniu (LM Sw.Marcin). Żoną jego była zaślubiona przed r. 1811 Teresa (Jadwiga Teresa) Kowalska, siostra biskupa Kajetana. Umarła w Lesznie mając lat 76, 27 VI 1857 r. (LM Leszno). Z niej dzieci: Feliks, o którym niżej, Aleksandra głuchoniema (Hip. Wągrow., Wapno)(może to ona, ur. 24 XI 1811 r. w Bydgoszczy, ochrzcz. bez zapisania imienia 19 VIII 1819 (LB Ostroróg) i Ferdynanda (Józefa Ferdynanda), ur. w Szczepankowie 14 III 1816 r. (ib.)., małoletnie w chwili śmierci ojca. Ferdynanda (LC Poznań, Sw. Maria Magdal.).
Feliks (Feliks Napoleon), syn Józefa i Kowalskiej, ur. w Gdańsku 1811 r., porucznik 1 pułku strzelców pieszych i kawaler krzeża srebrnego wojskowego 1831 r. służył potem w latach 1833-45 w wojsku pruskim. Ożenił się 28 VII 1845 r. z Teresą Sokolnicką, wdową po Cichowiczu, ur. ok. 1812 r. Wziął w dzierżawę wieś Łaskawy p. pleszew. Dowódca obozu pleszewskiego 1848 r. Po r. 1850 przeniósł się do Kr. Polskiego i tam pracował w administracji dóbr Kraśnickich. Umarł u syna w Koniuchach w zaborze austriackim 20 XI 1883 r. (Dz.P. Pol.Sł.Biogr.). Jego córki: Marianna, ur. w Poznaniu 28 II 1845 r. (LB Sw. Marcin) Felicja Emilia, ur. w Łaskawach 22 XII 1845 r. Synowie: Stanisław Kostka Lech, ur. tamże 13 II 1849 r., Józef Zbigniew, ur. tamże 14 V 1850 r. (LB Kolniczki).
(2) Ludwik, syn Franciszka i Kęszyckiej, ur. zapewne ok. 1769 r., kwitował 1793 r. z opieki Floriana Kęszyckiego i Franciszka Kąsinowskiego (P.1370 k.196). W r. 1800 był posesorem Bielejewa, potem 1801 r. wsi Garby, w r. 1807 Lutogniewa, w r. 1811 Cimina (LB Golejewko) wreszcie Sędzimirowic w p. kal. W r. 1826 dzierżawca części wsi Węgry zwanej Wawrowszczyzna (LB Gościeszyn) legitymował się ze szlachectwa w Kr. Polskim 1838 r. (Boniecki; Uruski). Z żony Zofii Poklateckiej, zaślubionej 21 XI 1795 r. (LC Poznań, Sw. Marcin), synowie: Antoni Onufry, ur. w Bielejewie 13 VI 1800 r. (LB Panienka), Józef Franciszek, ur. w Lutogniewie 21 II 1807 r. (LB Lutogniew). Córki: Augustyna Sabina, ur. w Mieszkowie 22 VIII 1796 r. (LB Mieszków), Zuzanna Eleonora, ur. w Garbach 6 VIII 1801 r. (LB Spławie). Chyba córką Ludwika była też panna Augusta, z Węgrów Wawrowszczyzny, chrzestna 9 VII 1826 r. (LB Gostyczyna).
2. Jakub, syn Kazimierza i Kotarbskiej, kwitował 1723 r. swego wuja Wojciecha Kotarbskiego z 500 zł spadku po ciotce Annie Cieleckiej (P.1191 k.122). Zaślubił 13 IX 1728 r. Barbarę Łaszczyńską, córkę Krzysztofa i Zofii Sczanieckiej (LC Mórka; P.1257 k.99). Kupił 1730 r. za 4. 150 zł od Michala Ponikiewskiego wieś Michalczę p. gnieźn. (P.1224 k.108). Był 1735 r. dzierżawcą Nowej Wsi koło Wągrówca (LB Wągrowiec). Wraz z żoną miał 1745 r. posesję wsi Daleszyna (Kośc.323 k.64v), a 1746 r. razem z nią wziął w zastaw wieś Skąpe od Stanisława Malczewskiego, którą to wieś trzymał jeszcze 1758 r. (P.1326 k.66v). Barbara nie żyła już1774 r., a Jakub żył jeszcze 1775 r. Synowie jego Tadeusz i Adam.
(1) Tadeusz, syn Jakuba i Łaszczyńskiej, ochrzcz. 1 XI 1735 r. (LB Wągrówiec), w r. 1765 mąż Justyny Wolskiej, córki Władysława i Marianny Broniewskiej (Rel.Kal.185/186 s.1810), która 1768 r. skwitowała z 8. 000 zł Jana Wałdowskiego, dostała zaś zapis 8. 000 zł od Stefana Trzcińskiego, miecznika dobrzyńskiego, dziedzica Pawłowa i Karczewa p. kcyń. (N.212 k.259, 260). Wolska nie żyła już 1775 r., kiedy Tadeusz występował w imieniu zrodzonego z niej małoletniego syna Macieja (I.Kal.214/16 k.141). T. r. dostał od Anny z Łaszczyńskich Czyżewskiej cesję jej sumy posagowej 5. 000 zł (P.1352 k.212). Drugą jego żoną była już 1775 r. Justyna Kurcewska, córka Wawrzyńca i Marianny Hozjuszówny, wdowa po Antonim Glińskim, z którą wtedy spisał dożywocie (ib.k.183). T. r. wraz z żoną dokonał działu z Janem Kurcewskim (I.Kon.81 k.37v), a 1776 r. ułożył się z teściem Kurcewskim (I.Kal.214/16 k.33). Żona skwitowała t. r. swych braci: Jana, Pawła i Franciszka z 10. 522 zł swego posagu, zabezpieczonego na wsi Sławino (I.Kon.81 k.74v), zaś 1777 r. cedowała ojcu 2. 000 zł z sumy 5. 000 zł lokowanej na Pigłowicach, a ustąpionej przez ciotkę Annę z Łaszczyńskich Czyżewską (ib.k.144v). Jakub w r. 1786 w imieniu swoim i syna Macieja kwitował Mycielskiego, wojewodę inowrocławskiego, z długu 8. 000 zł, zapisanych w r. 1780, a z tytułu praw do dożywocia poswej zmarłej drugiej żonie kwitował wojewodę z 10. 525 zł długu, zapisanego 1776 r. (ib.83 k.247v). Syna Macieja mianował plenipotentem 1790 r. (ib.84 k.187). Trzecią żoną Tadeusza była 1793 r. Teofila Kurcewska. Był wtedy dzierżawcą Guniczek. Z Teofilii synowie: Wawrzyniec Antoni, ur. w Guniczkach 8 VIII 1793 r. (LB Staw), i Andrzej, posesor dóbr Tarnowy w p. kon., wylegitymowany ze szlachectwa w Kr. Pol. 1837 r. (Uruski), oraz córka Urszula, zaślubiona 26 VIII 1810 r. Kasprowi Sokolnickiemu (LC Solec), zmarłemu w Sulęcinie 23 III 1820 r., sama zmarła w Poznaniu 25 II 1836 r., mając lat 50.
@tablica: Białoskórscy h. Abdank 3.
(2) Adam, syn Jakuba i Łaszczyńskiej, miał z Rozalii Osieckiej syna Andrzeja, właściciela części Starczewa w p. płoc., który wraz ze swym synem Wincentym legitymował się ze szlachectwa w Kr. Pol.1843 r. (Bon. i Uruski). Zob. tabl.3.
Nie umiem połączyć z żadną z powyższych gałązek następujących B-ich: Adrian, nieżyjący 1639 r., kiedy to wdowa po nim Jadwiga Janowska, córka Jana, kwitowała swych braci ze swego posagu, tj. z 200 zł (P.1040 k.564). Jan, chrzestny 8 V 1647 r. (LB Lubiń). Jan, w l. 1652-1663 mąż Zofii z Wierzbna Pawłowskiej, córki Wojciecha i Katarzyny Pigłowskiej (P.1064 k.918v; 1073 k.580). Katarzyna, żona Wojciecha Koszkowskiego. Oboje nie żyli 1692 r. Andrzej w r. 1701 mąż Ludwiny Jarochowskiej, córki Jana (ZTP 38 k.28v). Stanisław (Kazimierz?), nieżyjący 1721 r. ,po którym wdowa Teresa Bardzka, córka Piotra, która była 1-o v. za Janem Bieganowskim, 2-o v. za Stanisławem Gowarzewskim, cedował teraz sumę 2. 000 zł z sumy 3. 600 zł Zofii Gowarzewskiej (P.1184 k.36). Jako wdowa umarla między r. 1723 i 1725 (ZTP 41 k.591; 44 k.307). Dorota z Rozrażewskich 1-o v. Cucharska, 2-o v. B-a, nie żyla 1726 r. (ib.45 k.153). Pani B-a, może właśnie ta sama, pochowana u Franciszkanów poznańskich 22 V 1725 r. (LM Fara). Jan, chrzestny 28 VIII 1747 r. (LB Poznań, Sw. Marcin). Jakub B. i Katarzyna z B-ch, żona Stanislawa Homieckiego(!), byli 1755 r. współspadkobiercami braci Jarochowskich, dziedziców części Nowca (Ws.183 k.178). Marianna zaślubiła 24 IX 1758 r. Wojciecha Kraśnickiego (LC Mieszków). Pani Apolonia, mająca lat 31, zmarła w Skarboszewie 18 VIII 1779 r. (LM Skarboszewo). Marceli i Katarzyna, z Tulc, rodzice Jana, ur. 29 VIII 1795 r. (LB Tulce). Wojciech z żony Brygidy miał córki: Mariannę zmarłą 9 I 1796 r., i Katarzynę, ur. 22 X 1797 r. (LM i LB Wylatowo). Salomea, ur. ok. 1786 r., zamieszkała w Dołku koło wsi Wełna, zaślubiła w Gnieźnie u Sw. Michała 9 II 1813 r. Walentego Jana Żuchowskiego, młodszego od niej o lat 9. Andrzej, posesor Goździkowa 1832 r. (LB Giewartowo). Julianna, żona Chryzostoma Gruszczyńskiego, akatolika, mularza, zmarła 6 VI 1844 mając lat 54 (LM Broniszewice). Panna Cecylia, córka Feliksa i Joanny z Kurowskich, umarła 12 IV 1852 r. mając lat 58 (LM Kostrzyń). Chyba bliska jej była Adamina, która przed r. 1857 zaślubiła w Kostrzyniu Ignacego Wielogoszewskiego, dziedzica Libartowa. Żyła jeszcze 10 IX 1870 r. (LC Kostrzyń, LB Poznań, Sw. Maria Magdal.) Walentyna, żona Edwarda Framskiego, zmarła w Gnieźnie 15 XII 1873 r. mając lat 63 (LM Gniezno, Sw. Trójca). Adamina zaślubiła przed 10 IX 1870 r. Ignacego Wolkoszewskiego (LB Poznań, Fara).
>Białośliwscy h. Topór, wzięli nazwisko od Białośliwia w p. nakiel., a byli gałęzią Pałuków z Łukowa. Wincenty Łukowski z Białośliwia, syn Wincentego, stolnika kaliskiego (zob. Łukowscy), chorąży kaliski 1490 r. (N.146 s.57), mąż Jadwigi Grudzińskiej siostry Macieja, która w r. 1494 miała sprawę z Wojciechem Chwałkowskim o sobolowe futro (G.23 k.62). Umarł między r. 1504 i 1506 (N.146 s.55,354; Kc.9 k.123v; P.1390 k.93). Wdowa w r. 1512 3 łany roli we wsi Toniszewo p. kcyń. sprzedała sposobem wyderkowym za 40 grz. Andrzejowi Gruzińskiemu (G.335 a k.17). Trzy łany osiadłe we wsi Toniszewo w p. kc. sprzedal sposobem wyderkafu w r. 1521 za 40 grz. Janowi Żychlińskiemu (Kc.2 k.88v). Żyła jeszcze 1522 r. (ib.k.69). Córka Wincentego i Jadwigi, Małgorzata B., wyszła za Stanisława Strykowskiego, który 1506 r. oprawił jej posag. Synom Wincentego: Anzelmowi, Michałowi, Janowi i Maciejowi, ich stryj ks. Jan Łukowski, archidiakon gnieźnieński, dziekan poznański, sprzedał 1508 r. sposobem wyderkowym części wsi Białośliwie, Wojsko, Borzątkowo za 300 grz., a im oraz Mikołajowi Kluczewskiemu tenże stryj wyderkował za 400 grz. części wsi Dobrzyniewo i Dąbrówka oraz sumy na wsiach Rudna i Gościeszyno (P.146 s.442, 443). Z tych synów najstarszy, Anzelm zwał się stale Łukowskim. Był 1493 r. kanonikiem, 1494-1543 kantorem poznańskim, kanonikiem gnieźnieńskim i wocławskim (Bon.).Trzej inni synowie: Michał, Jan i Maciej pisali się już czasem B-imi. W działach dokonanych w r. 1514 z ks. Anzelmem wzięli oni części wsi: Białośliwie, Borzątowo, Wojsko, Dąbrówka, Dobrzyniewo, Kościerzyna p. nakiel. (N.213 k.16v). W r. 1513 jeszcze niedzielni dziedzice w Białośliwiu, sprzedali sopsobem wyderkafu za 60 zł Jakubowi Bilanowskiemu 4 łany roli w Dąbrówce (ib.k.39v). O Janie wiemy jeszcze tylko to, że w r. 1511 występował jako stryj Katarzyny, żony Wojciecha Karczewskiego (P.865 k.125v). O nim i o Macieju, zob. Łukowscy.
Michał, drugi z rzędu syn Wincentego, chorążego kaliskiego, pisał się już tylko czasem Łukowskim. W r. 1508 miał sprawę z Małgorzatą, wdową po Michale Zbyszewskim, o najazd na jej oprawną wieś Zbyszewice (Kc.8 k.106v). Zawarł 1513 r. układ o rękę Zofii z Danaborza, córki Jana, kasztelana rogozińskiego i starosty nakielskiego, oraz Petronelli z Oporowa, która wnosząc mu 700 zł posagu wyderkowanego na wsi Krostowa, oraz 500 zł wyprawą, miała otrzymać na Białośliwiu Borzętowie i połowie Wojska (P.865 k.292). W r. 1514 Michał kwitował teścia z tych sum (P.866 k.37) i w sumie 700 zł posagu nabył od niego sposobem wyderkafu wsie: Gąsawy, Popowo, Sycowo, Jaryszewo p. pozn. (ib.k.37v; 1392 k.9). Po śmierci kasztelana synowie jego dopisali Michałowi w r. 1520 dalsze 200 zł w. do powyższej sumy wyderkowej (ib.k.356v). W r. 1514 Michał wraz ze swymi niedzielnymi braćmi, Janem i Maciejem, dokonał oprawy żonie 1. 200 zł (N.213 k.16v). Mianowany przez króla surogatorem i administratorem urzędu starościańskiego nakielskiego 13 V 1518 r. (ib.k.34), był nim jeszcze 1520 r. (ib.k.44). Nie żył 1524 r., kiedy wdowa od swych braci Andrzeja i Krzysztofa Danaborskich dostała sposobem wyderkafu za 305 grz. wieś Czesławice p. kcyń. (P.1393 k.42v; Kc.2 k.23). Żyła jeszcze 1536 r., kiedy Jan Kościelecki, kasztelan kaliski, wykupił z jej rąk wyderkowane jej uprzednio Nieżychowo (N.213 k.59). Synami Michała i Danaborskiej byli: Jan, Andrzej i Krzysztof, którzy w r. 1524 nabyli sposobem wyderkowym za 200 zł od Andrzeja i Krzysztofa braci Danaborskich, starostów nakielskich, Słupowo p. nakiel. (G.335a k.84), a 1528 r. tymże sposobem całą tę wieś za 600 zł od Andrzeja Danaborskiego (ib.k.120v). W r. 1529 działali jeszcze wspólnie jako bracia niedzielni (P.1393 k.269, 301v). O tych synach niżej. Córki Michała: Petronella, w r. 1536 żona Wojciecha Słupskiego, Katarzyna, w r. 1541 żona Bernarda Grocholskiego, Anna, w r. 1554 żona Mikołaja Popowskiego, Jadwiga, w r. 1555 żona Jerzego Wojnowskiego, Elżbieta wreszcie, 1557 r. żona Andrzeja Cerekwickiego.
I. Jan Białośliwski z Łukowa, syn Michała i Danaborskiej, wraz z bratem Andrzejem nabyli 1533 r. od Michała Łukowskiego za 100 grz. Dobrzyniewo w p. nakiel. (N.213 k.232). W r. 1543 dostał od Anny Łukowskiej żony Hieronima Rozrażewskiego, siostry swej stryjeczno-rodzonej, połowę Dobrzyniewa (P.1395 k.35). Od Wojciecha Słupskiego, opiekuna nieletnich dzieci Andrzeja Wyrzyskiego, miał sobie w r. 1549 powierzony zarząd miasta Wyrzyska, wsi Osiek i połowy wsi Kosztowo w p. nakiel. (Kc.11 k.109v). Dnia 22 II 1551 r. na połowie Mlotkowa oprawił 1. 250 zł posagu swej przyszłej żonie Barbarze Orzelskiej, córce Mikołaja i Anny Grudzińskiej (ib.k.151), co powtórzył w r. 1556 (ib.k.188v). W r. 1551 kupił od Mikołaja Nieżychowskiego za 500 zł części w Nieżychówku (ib.k.153v), a od Piotra Smoguleckiego za 600 grz. części w Młotkówku w p. nakiel. (ib.k.155). W r. 1553 wraz z braćmi Andrzejem i Krzysztofem oraz Janem i Sebastianem Zbyszewskimi z Łukowa kupili za 1. 000 zł połowę Dobrzyniewa od Barbary z Łukowa żony Marcina Swiątkowskiego (ib.k.171). Jan od Piotra i Marcina braci Wilamowskich kupił 1554 r. za 1. 500 zł części miasta i wsi Dzwierszno, Wielgawieś i Izdebki w p. nakiel. (ib.k.182v). Żona Jana w r. 1556 sprzedała braciom Grudzińskim za 3. 000 zł swe części we wsiach: Niemczyno. Starężynko, Retkowo, Niemczynko, Międzylesie w p. kcyń., Wełma, Grudna, Parkowo w p. poznań. (ib.k.187). W r. 1557 skupił części w Dobrzyniewie od Jana i Sebastiana Zbyszewskich za 400 zł, a od brata swego Andrzeja za 300 zł (P.1396 k.411v, 436v). Wraz z żoną zawarli w r. 1558 z małżonkami Janem Ciświckim, wojskim kaliskim, i Katarzyną Orzelską układ dotyczący działów między sobą po połowie wsi: Trzebaw, Oba Wiry, Łódź, Łęczyca, Sowiniec osiadłe, niwka, Górka, oba Sadowia pustki w p. pozn. (P.899 k.156v). Żona Jana kupiła w r. 1562 za 1. 200 zł od swej siostry Ciświckiej części Rybowa i Barcikowa w p. kcyń. (P.1397 k.122). W dziale z tą siostrą wzięła t. r. wsie Lipiny i Borowo (P.904 k.80v), a całe swe części w Trzebawiu, Łodzi, Sowińcu oraz pustakach Obu Górkach, Sadowiu, niwce sprzedała za 4. 000 zł Andrzejowi Białośliwskiemu (N.215 k.13). T. r. Jan wymienił z bratem Krzysztofem części Nieżychówka, nabyte od Michała Nieżychowskiego, za części Dobrzniewa (ib.k.13v). Żona Jana swą część Dąbrówki w r. 1565 dała bratu ciotecznemu Bieniaszowi Smoguleckiemu (ib.k.37), zaś części Rybowa osiadłego i Barcikowa pustek dała t. r. wieczyście mężowi (ib.k.37v). Jan w r. 1566 kupił za 8. 000 tal. od Jana Siedleckiego części Bługowa i Młotkowa (ib.k.69v). W r. 1569 kupił za 400 zł od Piotra Tłukomskiego trzy i pół łany w Bługowie (ib.k.105) i t. r. od Katarzyny Siedleckiej, żony Jana Czucharskiego za 1. 000 zł części w Młotkówku (ib.k.111v). W r. 1570 po śmierci żony, wedle zobowiązania danego w roku poprzednim swoje części dziedziczne w Rybowie i Barcikowie oraz części tej żony w Lipinach i Borowie spadłe na ich dzieci rezygnował swemu stryjecznemu bratu Janowi Zbyszewskiemu (N.215 k.123), kupił zaś od Agnieszki, Piotra i Łukasza Sleszyńskich, matki z synami, za 1. 000 zł trzy i pół łanów pustych w Bługowie (ib.k.125). Testamentem swym z r. 1571 zapisał 900 zł długu Adamowi Jezierskiemu (N.156 k.474). Drugą jego żoną była Agnieszka Zaleska, córka Sebastiana, której w r. 1572 oprawił 400 zł posagu na Dębówku, na łąkach w Białośliwiu i na wolnym wyrębie we wsi Wojsko (N.215 k.171v). Jan odziedziczone po bracie Andrzeju części wsi Trzebaw, Łodzia, Górka, Sowiniec, młyn Niwka, W. i M. Wiry, Łęczyca i młyn Kątnik, sprzedał 1578 r. za 9. 000 zł Janowi Marszewskiemu, podsędkowi kaliskiemu (ib.k.271), a żonie t. r. oprawił 4. 000 zł posagu na połowie Sypniewa i na pustkach Łukowo i Hamer w p. nakiel. (ib.k.272). Od Piotra Tłukomskiego w r. 1572 kupił za 600 części wsi pustej Kijaszkowo w p. nakiel. (ib.k.292v). W r. 1583 jeszcze żył (P.1399 k.15), ale umarł t. r., a wdowa dostała od pasierba Jana poddanego Moskwę (N.160 k.328v, 330v). Od pasierba Macieja dostała 1598 r. oprawę 500 zł posagu na Młotkówku, Wojsku i na młynie w tej wsi, oraz na trzech kmieciach w Dobrzyniewie (N.219 k.346v). Żyła jeszcze 1603 r. (N.165 k.151), nie żyła już 1625 r. (P.153 k.89). Synowie Jana i Orzelskiej: Michał, Jan i Maciej, o których niżej. Córki z Orzelskiej: Zofia, Barbara i Anna, z Zaleskiej córka Katarzyna. Zofia wyszła 1573 r., krótko po 13 VI, za Jana Modliboga. Barbara poślubiła 1-o v. 1599 r. Macieja Dobczyńskiego cz. Jarockiego, a w l. 1613-20 była 2-o v. za Feliksem Sośnickim. Anna, w r. 1603 żona Jakuba Baszkowskiego cz. Goreckiego. Agnieszka w r. 1603 za Mikołajem Komirowskim.
1. Michał, syn Jana i Orzelskiej, występował 1579 r. (P.932 k.269). Z działów braterskich przeprowadzonych 1583 r. otrzymał Sypniewo. Łukowo, Kamienny Dwór, Lubczę, Sypniewko i Hamer (N.160 k.328). Bezdzietny, umarł między r. 1595 a 1605 (P.964 k.1337; N.165 k.205v).
2. Jan, syn Jana i Orzelskiej, dostał w działach braterskich 1583 r. całe Dębówko, połowy w Białośliwie i Borzętowie, całe Wojsko i sumę na Rzęskowie (N.160 k.328v). Bezdzietny, już nie żył 10 II 1598 r. (N.164 k.46v).
3. Maciej, syn Jana i Orzelskiej, z działów z braćmi dostał 1583 r. Młotkówko, Dobrzyniewo, połowę Młotkowa, połowę Bługowa i część Kijaszkowa (N.160 k.328v). W r. 1590 kupił za 4. 000 zł od Stanisława i Piotra Młotkowskich części w Młotkowie (N.219 k.16). Całe części Bługowa w r. 1596 zobowiązał się sprzedać sposobem wyderkowym za 1. 700 zł Wawrzyńcowi Bębnowskiemu (N.162 k.611). Żonie swej Dorocie z Bąków Jackowskiej zwanej również Bąkowską, córce Wilhelma i Elżbiety Czapskiej, oprawił 1597 r. posag 1. 600 zł (N.164 k.345v; 219 k.241v). Przeprowadził 10 II 1598 r. ze swą stryjeczną siostrą Agnieszką, zamężną Zebrzydowską działy Białośliwia (N.164 k.46v). Widocznie wtedy już nie żył jego brat Jan. Dębówko t. r. sprzedał za 8. 000 zł Janowi Dobrzyńskiemu (N.219 k.300v), a części w Młotkowie i Bługowo oraz części jeziora w tej wsi i części jeziora zw. Rzęszeń w Buntowie (które brat Michał nabył od Krzysztofa Kościeleckiego) sprzedał za 12. 000 zł Marcinowi Słupskiemu (ib.k.304v). Od Prokopa Samostrzelskiego, jego braci i siostrzenic kupił t. r. za 3. 000 zł części w Rzęszkowie po zmarłym Michale Rzęszkowskim (ib.k.307v). Połowę Rzęszkowa, kupioną od tego Samostrzelskiego, sprzedał w r. 1599 za 2.500 zł Bartłomiejowi Turzyńskiemu burgrabiemu ziem. nakielskiemu (N. 219 k.385v). W r. 1600 otrzymał od Bartłomieja Turzyńskiego, burgrabiego ziemskiego nakielskiego, któremu sprzedał był Dobrzyniewo, Młotkowo i części w Kijaszkowie, zapis długu 16. 000 zł, z czego 10. 000 zł miało mu być wypłacone w r. b., zaś 6. 000 zł dopiero po śmierci macochy Zaleskiej (N.164 k.345). Temuż Turzyńskiemu sprzedał w r. 1600 za 16.000 zł Dobrzyniewo i Młotkówko oraz części w pustce Kijaszkowo p. nakiel., zatrzymując jednak dożywocie na Młotkówku i na częściach Kijaszkowa oraz na Dobrzyniewie dla swej macochy Agnieszki Zaleskiej (N. 219 k. 431). T. r. Dorota Bąkowska posiadała oprawę na Dobrzyniewie, mlotkowie i pustkach Kijaszkowo (ib.k.345v). Maciej młyn wodny w Sypniewie, zw. Lubcza sprzedał sposobem wyderkafu 1602 r. za 550 zł Wojciechowi Debrzyńskiemu (N.165 k.10v), a wieczyście sprzedał t. r. Debrzyńskiemu za 18. 000 zł części w Białośliwiu i całą wieś Wojsko (ib.k.46v). Dobra Sypniewo osiadłe, Sypniewko i Łukowo cz. Łukowiec pustki sprzedał w 1603 r. za 50. 000 zł Januszowi Witosławskiemu (ib.k.114). T. r. od Bartłomieja Turzyńskiego odkupił z powrotem za 16. 000 zł sprzedane mu Dobrzyniewo i Młotkowo oraz części w Kijaszkowie i zaraz sprzedał te dobra za tęż sumę wspomnianemu wyżej Debrzyńskiemu (ib.k.132v, 135), od którego odkupił tegoż jeszcze roku za 18. 000 zł sprzedane mu dawniej części Białośliwia i Wojsko (ib.k.143). Teraz 1603 r. na połowie Białośliwia, swojej dziedzicznej i nabytej od Agnieszki z Białośliwskich Zebrzydowskiej, oraz na połowie wsi Wojsko oprawił posag 6. 100 zł żonie Bąkowskiej (ib.k.161v). Od Wojciecha Debrzyńskiego dostał 1603 r. łąkę w Wojsku zw. Wybrodna (ib.165v). Jako jedyny spadkobierca rodziców, stosując się do dekretu grodu nakielskiego w sprawie toczonej ze spadkobiercami Jana Zbyszewskiego o wsie Lipiny i Borowo, należące niegdyś do Barbary z Orzelskich Białośliwskiej, dał im te wsie wieczyście (N.165 k.250v). Wieś Wojsko sprzedał 1607 r. za 6. 000 zł Agnieszce z Białośliwskich Zebrzydowskiej (P.165 k.321). Żył jeszcze 1609 r. (Ws.25 k.366), nie żył już 1610 r., kiedy wdowa, Dorota z Bąkowskich wraz z synem Aleksandrem została skwitowana przez Stanisława Grzybowskiego z 185 zł (N.167 k.643v). Wdowa była jeszcze 1612 r. (Kc.126 k.328), a w r. 1613 widzimy ją już jako 2-o v. żonę Daniela Boruckiego (P.146 k.876v). W r. 1618 była wdowa i po tym Boruckim (N.171 k.108v).
Aleksander, syn Macieja i Bąkowskiej, skwitowany 1618 r. przez Dorotę z Jeziorek Łościborską z 1. 500 zł (N.171 k.53, 56v). Na połowie Białośliwia oprawił 1620 r. posag 7. 000 zł żonie swej Dorocie Rozrażewskiej, córce Wojciecha (P.1412 k.330). Zaślubił ją krótko po 6 IV t. r. (P.1004 k.258v). Całe Białośliwie sprzedał 1621 r. za 30. 000 zł Agnieszce Rozrażewskiej (P.1412 k.360v). Od Andrzeja Morawskiego kupił 1626 r. za 23. 000 zł wieś Starężyno w p. kcyń. (P.1415 k.555) i na połowie tych dóbr oprawił zaraz 5. 000 zł posagu swej żonie (ib.k.556v; P.1112 k.13). T. r. pozywali go Modlibogowie i Baszkowski o to, że po śmierci ich ciotki Dobczyńskiej przybył do Pakosławia, gdzie ona umarła i za garnął ruchomości oraz gotówką 1. 000 zł (Py.143 k.97). Nie żył już 1629 r., kiedy Dorota była 2-o v. żoną Jana Czucharskiego (Kc.19 k.1069v). W 1637 r. występowała jako opiekunka synów z pierwszego męża, Władysława i Andrzeja (Ws.47 k.551). Żyła jeszcze 1643 r. (P.168 k.281v). Synów Aleksandra i Rozrażewskiej było trzech: Władysław, Jan i Andrzej, wszyscy nieletni 1626 r., kiedy ojciec wyznaczał matkę na ich opiekunkę (Kc.19 k.762v). Z nich Jan, ochrzczony 25 V 1623 r. (LB Fara, Poznań), nie żył już zapewne 1637 r, kiedy matka działała tylko w imieniu Władysława i Andrzeja. Ci dwaj, jeszcze nieletni 1641 r., dziedzice Starężyna (P.166 k.600v; 168 k.281v), pomarli niewątpliwie w wieku stosunkowo młodym i zapewne bezdzietnie.
II. Andrzej Białośliwski z Łukowa, syn Michała i Domaborskiej, części Dobrzyniewa kupione od Barbary z Łukowa, żony Marcina Świątkowskiego, sprzedał 1557 r. za 300 zł bratu Janowi (P.898 k.347v; 1396 k.436v). T. r. kupił od Jana Krotoskiego, kasztelana inowroclawskiego, za 10. 000 zł całe połowy wsi: Trzebaw, Łodzia, Wiry W. i M., Łęczyca, Sowiniec, Górka, Sadowie oraz młyn Kątnik i Niwka w p. pozn. (P.1396 k.436), a 1562 r. nabył od bratowej Barbary z Orzelskich Janowej B-ej za 4. 000 zł jej części w tychże wsiach (N.215 k.13). T. r. na całych swych częściach wsi Trzebaw, Łodzia, Sowiniec i pustek Górka, Sadowie, Niwka (wyłączając od tego Wiry W. i M., Łodzię i młyn Kątnik) oprawił 5. 000 zł posagu żonie swej Małgorzacie Radzewskiej, córce Piotra (P.904 k.241v), 1397 k.135). Połowę Białośliwia i pustki Borzętkowo sprzedał t. r. za 7. 000 zł bratu Janowi (P.1397 k.162v). Bezdzietny, umarł między 1572 a 1575 r. (N.158 k.163v; Kośc.255 k.274). Wdowa 1578 r. była już 2-o v. żoną Sylwestra cz. Lasoty Dembowskiego, miecznika łęczyckiego (Kośc.258 k.49). Z działów przeprowadzonych 1584 r. między Dembowskim a Agnieszką z Białośliwskich Potulicką, bratanicą i spadkobierczynią Andrzeja, Dembowski wziął części wsi Trzebaw, Łodzia, Sowiniec oraz części w pustkach Sadowie i Górka, oraz młyn Niwka na Warcie (P.937 k.55; 942 k.405).
@tablica: Białośliwscy h. Topór
III. Krzysztof Białośliwski z Łukowa, syn Michała i Domaborskiej, kupił 1550 r. od Krzysztofa Nieżychowskiego za 400 zł część w Nieżychówku (N.213 k.147v). Na częściach w Białośliwiu, Nieżychówku i na pustce Borzętkowo 1590 r. zobowiązał się oprawić posag 1. 500 zł żonie Katarzynie Siedleckiej, córce Jana i Agnieszki Rąbińskiej, czego dopełnił 1560 r. (P.900 k.487v; 1396 k.792). Od Jana Białośliwskiego kupił 1562 r. część w Nieżychówku (N.215 k.13v), a t. r. swoją część Dobrzyniewa, nabytą od Barbary z Łukowa Świątkowskiej, dał bratu Janowi (ib.k.13v). Od Macieja Nieżychowskiego kupił 1569 r. za 500 zł części w Nieżychówku (ib.k.110), zaś 1571 r. kupił za 500 zł części tejże wsi od Michała Nieżychowskiego (ib.k.157). W 1575 r. występował jako spadkobierca brata Andrzeja (Kośc.255 k.274). Umarł między 1577 a 1579 r. (N.215 k.221v; Kc.17 k.373v). Wdowa mieszkała 1583 r. w Białośliwiu (N.56 k.32). Wraz z siostrzeńcami Smoguleckimi 1595 r. sprzedała wieś Sielec p. kośc. za 2. 100 zł Melchiorowi Konarzewskiemu (P.1401 k.507v). Jedyna córka Krzysztofa i Siedleckiej Agnieszka, jeszcze niezamężna 1579 r. (P.932 k.414), 1580 r. żona 1-o v. Piotra Potulickiego cz. Chodzieskiego, przeprowadzała 1584 r. działy z Sylwestrem Dembowskim, drugim mężem stryjenki Andrzejowej, biorąc części wsi Wiry W. i M., Łęczyca i połowę młyna Kątnik na Warcie (P.942 k.380v). Agnieszka 2-o v. była w l. 1587-95 żoną Andrzeja Zebrzydowskiego, wojewodzica kaliskiego, potem kasztelana śremskiego. Zob. tabl.
>Białosuknia h. Pielesz. Walenty Tomasz, komornik ziemski radziłowski(!), towarzysz chorągwi lekkiej Tomasza Garlickiego, burgrabiego krakowskiego, był 1755 r. deputowanym od tej chorągwi do ziemi wschowskiej dla wybierania subsidium charitativium (Ws.92 k.57).
>Białoszewscy. Wedle Bonieckiego, z Białoszewa w p. sierpskim. Stanisław "Oroch" B., dzierżawca miasta Koźminka 1602 r. (I.Kal.1 k.300). Ten sam czy inny Stanisław Oroch B. występował 1618 r. przeciwko Stefanowi Terlczyńskiemu, pisarzowi drodzkiemu kcyńskiemu (N.62 k.60v). Kwitował t. r. Jarosława Radolińskiego z 1. 100 zł, za którą to sumę Radoliński sprzedał mu był wyderkafem połowę wsi Chraplewo p. kcyń. (N.171 k.227v).
>Białoszyńscy. Ks. Mikołaj, altarysta kolegiaty Najśw. Marii Panny na Górce w Poznaniiu, nabył 1496 r. czynsz wyderkowy 5 grz. na wsi Nowa Wieś p. kośc. za 60 grz. od Bartłomieja Pawłowskiego (P.1383 k.120v). Jan w imieniu własnym i żony Franciszki Skoroszewskiej, corki Michała, kwitował się 1720 r. z małżonkami Lutrowskimi(!) (I.Kon.75 k.213v; P.1210 k.91). Oboje wydzierżawili 1727 r. część wsi Nieborzyn za 530 zł od Przemysława Rożnieckiego i jego żony Zofii Grodzyńskiej (I.Kon.76 k.182v). Franciszka, służąca Wilczyńskich we dworze w Pudliszkach, zmarła tam 9 IX 1751 r. (LM Krobia). Ur. Kazimierz, sekretarz dworu w Nowej Wsi, chrzestny 1 IX 1799 r. (LB Wronki). Jan Nepomucen z Nowej Wsi w par. wojnowskiej zaślubił 29 X 1804 r. pannę Bogumiłę Deszpot Zenowiczównę, regentównę nakielską (LC Długa Goślina). Był w l. 1820-42 nadleśniczym w Smolnym Dole (LB Wronki). Ona umarła tam 28 VIII 1842 r., licząc lat 56 (LM Wronki). On żył jeszcze 1844 r. Hieronim zmarł w Poznaniu 3 I 1823 r., mając lat 17 (LM Fara, Pozn.). Córka Paulina, ur. ok. 1811 r., poszła za Józefa B-go 16 V 1841 r. (LC Wronki) i umarła w Poznaniu, na Chwaliszewie 13 VII 1868 r. (LM Sw. Małg., Pozn.). Ten Józef, syn Pawła i Marianny z Kunińskich, był zrazu administratorem wsi Głębokie w Kr. Pol. w Rzeczpospolitej Krakowskiej, potem w W. Ks. Poznańskim dzierżawił Drachówko. Dzieci jego i Pauliny: Jan Nepomucen (Jan Nep. Bernard Paweł), ur. w Smolnym Dole 21 III 1844 r. (LB Wronki), redaktor, zmarł w Poznaniu 16 VI 1898 r. (LM Fara, Pozn.), Stanisława Maria, ur. w Dachówku 24 I 1847 r., żyła jeszcze 1898 r., Ignacy, ur. 14 VII 1894 r. (LB Sw. Wawrzyniec, Gniezno). Karol, b. strażnik komory celnej we Wschowie. liczący lat 78, umarł we Wronkach 13 III 1816 r. (LM Wronki). Kazimierz, dzierżawca wsi Ćmachowo w l. 1817-1822 (LB Biezdrowo), potem wsi Urbanie, mąż Teresy, zaślubionej przed 6 II 1822 r., która umarła 31 XII 1827 r., mając 58 lat, pochowana 3 I 1828 r. (LM Szamotuły). Franciszek, dziedzic Pawłowa, umarł tamże, mając lat 50, dnia 21 X 1854 r. (LM Żoń). Jego żona Stefania Ponikiewska, córka Stefana i Józefy z Gostryńskich (Hip. Wągrow., Wiśniewo) umarła 6 VII 1898 r. (LM Św. Marcin, Pozn.). W chwili śmierci męża miała mieć 50 lat, umierając zaś 77(!). Ich córki urodzone w Pawłowicach Jadwiga Marianna Teresa, ochrzcz. 6 II 1842 r., Stanisława Tekla Maria Aniela, ur. 18 IX 1844 r. (LB Żoń). Franciszek, z Kąkolewa, b. oficer wojsk polskich, umarł 10 II 1866 r. w Granowie (Dz.P.).
>Białowiejscy. Piotr Bodzanta z Białej Wioski w z. rawskiej, skwitowany 1565 r. z 78 zł przez Macieja Chojnackiego (Kośc.243 k.273). Agnieszka, już nie żyjąca 1766 r., żona Adama Rokickiego.
>Biały h. Trzaska z z. nurskiej. Walenty, syn Józefa, nie żyjącego 1764 r., posesor części Czeszewa, kwitował 1742 r. Michała Trzcińskiego, posesora połowy Smuszewa (Kc.139 k.271). Jego żoną była 1745 r. Konstancja Jarnowska, córka Krzysztofa, cześnika dobrzyńskiego, i Katarzyny Doręgowskiej, wdowa 1-o v. po Macieju Karszewskim (P.1281 k.64). Kwitował 1764 r. Wojciecha Nieborskiego z pożyczonych 1. 000 zł (I.Kon.79 k.368v). Umarł mając około 70 lat, 15 VI 1775 r. w Czeszewie (LM Czeszewo) Szl. Antoni, przybysz do Wrześni, zmarł w tamtejszej karczmie 28 II 1754 r. (LM Wrezśnia).
Marcin "Safino"(?), już nie żyjący 1773 r., miał z żony Ewy Myskowskiej (Mysłowskiej?), nie żyjącej 1776 r., syna Jakuba, który 13 X 1770 r. zaślubił w Stawie Ludwinę Rozynę (Różę) Bujalską, córkę Rocha i Agnieszki Suchodolskiej (LC Staw). Dostali oboje 1772 r. od jej matki i brata, ks. Ludwika Bujalskiego, proboszcza w Stawie, cesję sum zapisanych przez Adama Bielińskiego, kasztelanica lędzkiego (Py.158 k.198). Rozyna Ludwina umarła 22 IX1785 r., mając około 36 lat (LM Staw), a ten sam zapewne Jakub ożenił się ponownie przed r. 1788 z Marianną N. Z pierwszej żony córki: Antonina, zmarła w Stawie 20 III 1774 r., w wieku około 3 lat (ib.), oraz Brygida Apolonia, ur. w Graboszewie Kościelnym, ochrzcz. 7 II 1777 r. (LB Graboszewo). Z drugiej żony córka Agata, ur. w Strzałkowie 17 II 1788 r. (LB Strzłkowo), i syn Adam, ur. w Olendrach Sulęckich, ochrzcz. 23 XII 1790 r. Chyba synem Jakuba był też "urodzony" Piotr, zamieszkały w Stawie w r. 1825, który z żony Tekli Brzozowskiej miał córki: Józefę Rozalię, ochrzcz. z ceremonii, kiedy miała już trzy i pół lata, 30 X 1825 r. (LB Staw). Zapewne synem Marcina a bratem Jakuba był Kazimierz, po którym wdowa Katarzyna Wągrowska w imieniu własnym i swych dzieci: Stanislawa, Marcina, Bogumiły i Ludwiki, mianowała plenipotentem 1789 r. stryja i opiekuna tych dzieci, Jakuba B-go (P.1361 k.454v). Zob. tablicę.
@tablica: Biały h. Trzaska
Cyprian, syn zmarłego Stefana, wnuk (nepos) Felicjana, dziedzic części dóbr Tybory, Jeziernia, Olszewo, Jabłonka Świerczewo w z. drohickiej, kupił te dobra 3 VII 1788 r. za 600 zł od Jakuba Żochowskiego (P.1365 k.479v; 1375 k.351).
>Bibertycz, zob. Boncz de Bibertycz
>Bibran h. własnego ze Śląska. Henryk bar. v. B. dzierżawił 1639 r. od Wojciecha Bnińskiego Zalesie (Kośc.299 k.272). Krystyna, córka N. bar. v. B. ze Śląska, zmarła w Gołaszynie 4 XI 1644 r. (LM Golaszyn). Jan Mikołaj z księstwa gurowskiego, pan na Nieder Kesseldorf, z żony Marii Katarzyny Nostitz z Górnych Łużyc, żyjącej 1699 r., miał synów: Henryka Ottona nazwanego 1699 r. Egues Silesianus (Ws.77 III k.47), Jana Ottona, występującego 1699 r. (ib.77 IX k.53), oraz kilka córek. Z nich, o rękę Joanny Katarzyny spisano 20 V 1699 r. w Drzewcach pod zakładem 1. 000 tal. ces. kontrakt małżeński z Wolfgangiem Ernestem Nostitz Drzewieckim. Byli już małżeństwem 22 VI t. r (Ws.77 k.47-53v). Nie żyła w r. 1714, a spadek po niej brali: wspomniany wyżej brat Jan Otto i siostry: Anna Zofia de Czern(?), Maria Elżbieta de Sower...(?) i Eleonora Tugentreich de Bock (Ws.77 IX k.53).
>Bidzinscy h. Janina z Bidzin w p. sandomierskim. Stanislaw, stolnik wendeński, zmarły zapewne w 1727 r. (wtedy wydany panegiryk ku uczczeniu jego pamięci), pochowany u Reformatów w Sandomierzu (Estr.XX 192), z żony Krystyny Szembekówny miał córkę Franciszkę, żonę 1-o v. w latach 1732-52 Stanisława Ponińskiego, podkomorzego JKMci, 2-o v. w 1762 r. Michała Leszczyńskiego, cześnika sandomierskiego (I.Kal.171/3 s.190;196/8 k.22v; Ws.85 k.70v; Kośc.329 k.88v).
>Biechowscy. Boniecki znał B-ch h. Białęga z Biechowa w p. wiślickim. Czy tu wymienieni należą do nich, nie wiem. Magdalena, seniorka klarysek kaliskich za Bramą Toruńską 1610 r. Mieszkała wtedy w konwencie i jej siostra Zofia (I.Kal.76 s.399). Anna, wdowa 1611 r. po Walentym Bojanowskim. Katarzyna, w l. 1622-24 żona Przecława Spławskiego. Paweł, z Biechowa, otrzymał w grodzie nowokorczyńskim zapis 7. 000 zł od Zygmunta Ferdynanda Gostomskiego, wojewodzica poznańskiego, który to zapis został oblatowany 1626 r. (Py.143 k.228). Jakub, mąż 1677 r. Doroty Dąbrowskiej, wdowy 1-o v. po Jerzym Zagórskim (I.Kon.60 k.1004). Marcin, administrator Kraszyc, z żony Rozalii miał córkę Józefę, ochrzcz. 10 III 1748 r., i syna Adama, ochrzcz. 7 XII 1749 r. (LB Polanowiece). Marciajanna i mąż jej Jan Sarnecki nie żyli oboje 1786 r.
>Bieczynscy h. Łodzia wyszli z Bieczyn w p. kościańskim, a stanowili odgałęzienie Łodziów z Będlewa i Łodzi w tymże powiecie. Pani B-a miała terminy 1390 i 1391 r. (Leksz.I nr 805, 1109). Katarzyna z Bieczyn, może identyczna z powyższą, miała 1392 r. termin z Michalem Lubaskim (ib.nr 1322). Czewlej z Bieczyn świadczył 1391 i 1397 r. (ib.nr 968, II nr 1967). Był to prawdopodobnie syn Przedpełka z Będlewa, a brat Andrzeja z Łodzi, Wawrzyńca z Będlewa, Jan z Łodzi, Jakub z Kopaszewa, Wincentego z Chryni i Stefana ze Srocka (O. Halecki, Ród Łodziów, Mies. Herald. IV 1911, s.153, 185).
Bracia rodzeni: Wawrzyniec, Tomasz, Piotr i Jan, dziedzice w Bieczynach, zapewne synowie Czewleja, uczestniczyli obok dziedziców Będlewa 1438 r. w fundacji w kościele parafialnym w Łodzi, zapisując na ten cel jedną grzywnę czynszu na M. Srocku (KWD V, s.601). Z tych braci, Wawrzyniec B., pisany też z Brodów i Brodzkim, był protoplastą Brodzkich h. Łodzia (zob.). Piotr otrzymał 1440 r. od brata Wawrzyńca 10 grz. czynszu na W. Srocku (P.14 k.80). Jan, dziedzic w Bieczynach, kupił 1443 r. za 800 grz. od Jarosława, dziedzica Dokowa, wieś Baranowo w p. kośc.(P.1379 k.63). Po nim Baranowscy h. Łodzia.
Tomasz, Tomek, Tomisław z Bieczyn., B., wespół z bratem Wawrzyńcem otrzymał 1440 r. od Jurgi Jarogniewskiego i od braci z Brodnicy zapis 10 grz. długu (Kośc.17 s.211). T. r. matce swej Annie ze Srocka, a więc być może wdowie po Czewleju B-im zapisał 10 grz. czynszu nz swoich kmieciach dziedzicznych w połowie W. Srocka (P.14 k.80; A. Capit.II nr 1092). Wyszocie z Bytynia zeznał 1442 r. wraz z bratem Wawrzyńcem 50 grz. długu (P.14 k.83, 85), i t. r. z tymże bratem zawierał ugodę z Bernardem i Włostem z Lipnicy (ib.k.100v). Wespół z braćmi Wawrzyńcem i Janem miał 1443 r. termin ze strony Zygmunta Sokołowskiego (Kośc.17 s.325), oraz termin ze strony Krystyny z Bytynia (ib.s.368). Dom w Poznaniu, położony między domami Stanisława ze Zbąszynia i Małgorzaty z Małej Górki, sprzedał 1446 r. za 40 grz. Janowi Jordanowskiemu (P.1379 k.166v). Od Wawrzyńca z Bród kupił t. r. za 600 grz. 12 łanów z karczmą w Srocku (ib.k.167).
Tomasz, należący już chyba do następnego pokolenia, bo sięgający swym życiem wieku XVI, był zapewne synem powyższego Tomasza, za czym przemawia dziedziczenie przezeń Srocka. na Bieczynach i Siernikach, oraz na fortalicji i folwarku w Bieczynach oprawił 1467 r. posag 500 zł swej żonie Katarzynie Czackiej (P.1384 k.244). Kupił 1482 r. za 20 grz. od Andrzeja z Łodzi, Benedykta i Dobrogosta, braci z Brodów, plac w Poznaniu koło klasztoru dominikanów (P.1386 k.162). Wraz z powyższą żoną, rdzoną siostrą ks. Wincentego Czackiego, kanonika poznańskiego, zabezpieczył 1491 r. wikariuszom katedry poznańskiej roczny czynsz wyderkowy 3 grz. od sumy 36 grz. na Bieczynach, Siernikach i Srocku (P.1387 k.147v). Występował 1499 r. jako wuj Elżbiety, córki zmarłego Andrzeja Łodzkiego, podsędka poznańskiego, żony Mikołaja Błociszewskiego (P.859 k.20v). Wieś Sierniki sprzedał 1500 r. lub nieco wcześniej za 500 grz. Sędziwojowi Będlewskiemu (P.861 k.113). Katarzyna Czacka, pierwsza żona Tomasza, nie żyła już 1506 r., kiedy jej mąż ręczył Annie, wdowie po Janie Kołudzkim, za swe dzieci z niej zrodzone, Jana, Barbarę i Jadwigę, że skwitują tę Annę ze spadku po matce w Siernikach (P.863 k.113). Drugą żoną Tomasza była t. r. Małgorzata Siedlecka, córka Jana, która wraz ze swymi siostrami skwitowała ojca (Ws.1 k.55). Tomasz 1508 r. sprzedal Sierniki za 400 zł Annie Kołudzkiej (P.786 s.59). Już nie żył w 1509 r. (ib.s.149). Wdowa dostała w 1514 r. od Wincentrgo Czackiego z Jeżewa cesję sum zyskanych przezeń prawem na Benedykcie, Tomaszu, Stanislawie, Jerzym, Annie i Małgorzacie, jej dzieciach (Kośc.233 k.44). Żyła jeszcze 1518 r. (Kośc.232 k.164). Z synów Tomasza, o Janie, wspomnianym 1506 r. jako o synu Katarzyny, wiem jeszcze tylkoto, że żył 1598 r. (P.863 k.113), a nie żył zapewne 1514 r. (Kośc.233 k.44). Wszyscy inni synowie rodzili się z Małgorzaty Siedleckiej. Z nich, o Benedykcie i Stanislawie zob. niżej. Tomasz zabił 1531 r. szwagra Stanislawa Gawrońskiego (Kośc.234 k.183). Jerzy żył jeszcze 1524 r. (Kośc.23 k.425v). Córki Tomasza i Czackiej: Anna, żona 1-o v. 1494 r. Mikołaja Radomickiego, 2-o v. w l. 14991508 Piotra Drzewieckiego, Katarzyna, żona 1-o v. 1504 r. Jarosława Dłużyńskiego, 2-o v. w l. 1506-1509 Piotra Witosławskiego, Barbara 1-o v. w l.1494-1501 żona Jana Kawieckiego, 2-o v. 1508 r. żona N. Sowińskiego, Jadwiga, niezamężna 1508 r., w l. 1511-15 żona Jana Pigłowskiego. Zapewne córką Tomasza z pierwszej żony była rownież Apolonia, żona 1496 r. Wincentego Czackiego z Jeżewa. Córki z drugiej żony: Anna (druga tego imienia), niezamężna w l. 1510-11 (Kośc.23 k.161, 242), żona 1524 r. Marcina Piotrkowskiego, Małgorzata, niezamężna w l. 1510-14 (Kośc.23 k.161, 233 k.44), żona 1-o v. w l. 1529-31 Stanisława Gawrońskiego, zabitego przez szwagrów, Tomasza i Benedykta B-ch, 2-o v. 1549 r. żona Marcina Szmarzewskiego.
I. Benedykt, Bienasz, syn Tomasza i Siedleckiej, chyba najstarszy, występował 1511 r. (Kośc.23 k.242). Jemu i jego brociom, Stanisławowi, Tomaszowi i Jerzemu zobowiązał się 1524 r. Jan Piotrkowski sprzedać za 100 grz. trzy łany puste w Piotrkowicach w p. kośc. (Kośc.234 k.94v). Wraz z bratem Tomaszem zabił szwagra Stanislawa Gawrońskiego, o co pozwany był 1531 r. przez jego ojca Marcina Gawrońskiego (Kośc.26 k.143v, 234 k.183). Na połowie uzyskanych w dziale z bratem Stansławem części w Bieczynach i Srocku oprawił 1539 r. posag 450 zł żonie swej Annie Baranowskiej, wdowie 1-o v. po Stanislawie Słupskim (P.1394 k.297). Już na łożu śmierci przyznał się 1544 r. do zabójstwa szwagra Gawrońskiego. Mianował wtedy na opiekunów swej córki brata Stanisława, ks. Macieja Sławianowskiego, wikarego w Głuchowie, i siosstrę Annę Piotrowską (Kośc.29 k.511). Już nie żył 1545 r. (Kośc.237 k.658). Dokonana została 1552 r. eksdywizja Srocka i Bieczyn między wdowę, Stanislawa B-go i nieletnią córkę zmarłego Zofię (Kośc.236 k.12v). Anna Baranowska żyła jeszcze 1556 r. (P. 897 k.34). Corka Zofia w l. 1559-88 żona Jana Zadorskiego.
II. Stanisław, syn Tomasza i Siedleckiej, występował 1511 r. (Kośc.233 k.14). Jeszcze nieletni 1519 r. (Kośc.25 k.83). Żeniąc się 1542 r. z Anną Zadorską, córką Wojciecha, krótko przed śubem, 21 X oprawił jej 250 zł posagu na połowie części w Bieczynach i Srocku W., które należały mu się z działu z bratem Benedyktem (P.1394 k.546v). Jako opiekun bratanicy Zofii, pozywał o jej wydanie bratową Annę, wdowę po Benedykcie (Kośc.29 k.53). Oblatował 1559 r. umowę działową dokonaną z bratenicą Zofią, zamęzną Zadorską, dotyczącą Srocka i Bieczyn (Kośc.238 k.173v). Dla swoich dzieci urodzonych z Zadorskiej mianował 1554 r. opiekę (Kośc.346 k.9v). Żył jeszcze 1569 r. (Kośc.246 k.4v), nie żył już 1577 r. (P.1398 k.714). Jego zynowie: Piotr, Stanisław, Tomasz, Maciej i Jan. Maciej 1590 r. wraz ze Stanisławem i Tomaszem posesor części Srocka W. i Bieczyn (Kośc.270 k.595), swoje części ojczyste w tych wsiach sprzedał 1592 r. za 1. 500 zł bratu Stanisławowi (P.1400 k.896). O pozostałych synach zob. niżej. Córki: Dorota, Katarzyna, Anna, Zofia, Małgorzata i Regina, jeszcze niezamężne 1562 r., dostały zapis 600 zł długu od Wacława Leszczyńskiego (Kośc.241 k.176v). Z nich, Dorota, żona Jana Łaskawskiego (Laskowskiego?) 1567 r., Katarzyna w l. 1569-94 za Andrzejem Borkowskim, Anna, 1577 r. żona Stanisława Żabińskiego, Zofia, klaryska, ksieni konwentu głogowskiego, 1601 r. (Ws.17 k.404v), żyła jeszcze 1610 r. (Ws.25 k.474v), Małgorzata zaślubiła 1578 r. Jakuba Drzewieckiego, żyli jeszcze oboje 1614 r., Regina 1585 r. była żoną Stanisława Rutkowskiego z pow. nidzborskiego wojew. płockiego, wreszcie Barbara, zapewne najmłodsza, urodzona chyba po r. 1562, wydana 1590 r. za Sebastiana Koweskiego (Kobeskiego?), podstarościego kościańskiego, z którym żyła jeszcze 1623 r.
1. Piotr, syn Stanisława, zobowiązał się 1579 r. Marcinowi z Ostroroga Lwowskiemu dostawić do akt Jadwigę Żytowiecką, wdowę po Jaroszu Młodawskim (P.932 k.232v). Ponieważ żoną Piotra była właśnie Zofia Młodawska, córka Jarosza, chodziło tu zapewne o jej matkę. Datę ślubu Piotra należy więc położyć przed r. 1579, bowiem 1588 r. Piotr już nie żył, a miał z tą żoną co najmniej sześcioro dzieci. W r. 1584 Piotr otrzymał od brata Stanisława zobowiązanie sprzedania za 2. 000 zł części w Srocku i Bieczynach, które Stanisławowi przypadły w dziale po śmierci brata Jana (Kośc.264 k.336, 336v, 337). Owa śmierć okazała się zresztą jakimś nieporozumieniem. Piotr zobowiązał się 1587 r. bratu Stanisławowi sprzedać za 1. 500 zł części w Srocku i Bieczynach należne sobie z działów (Kośc.267 k.58; P.1400 k.51v). Żył jeszcze 1588 r., kiedy Zofia Młodawska kasowała oprawę na Srocku W. i Bieczynach (P.949 k.19). Dzierżawił Borek od Jana Bnińskiego. Umarł t. r. (P.950 k.352v). Wdowa w 1590 r. była już 2-o v. żoną Stanisława Krzyckiego, który oprawił jej wtedy 2. 000 zł posagu (P.1400 k.459; Kośc.264 k.5). Kwitowała 1592 r. Stanislawa i Tomasza B-ch, stryjów i opiekunów swych dzieci: Jana, Elżbiety, Anny, Barbary i Katarzyny (Ws.11 k.235v). Opieki nad jej nieletnimi dziećmi: Stanisławem, Elżbietą, Barbarą i Katarzyną, zrzekł się 1599 r. Feliks Milewski (Kośc.279 k.151v). Żyła 1609 r. już jako wdowa i po Krzyckim (Ws.25 k.248, 250v). Z synów Piotra urodzonych z Młodawskiej, o Janie niżej, Stanisław wspomniany raz jako nieletni 1599 r. (jeśli to nie pomyłka, i nie chodzi tu o Jana?), nie żył zapewne 1601 r. Z córek, Elżbieta zaślubiła 1601 r. Stanislawa Oszczeklińskiego. Oboje żyli jeszcze 1609 r. Barbara zaślubiła 1-o v. 1609 r. Łukasza Kemblan Karmińskiego, z którym żyła jeszcze 1617 r. Jej drugim mężem był w l. 1618-23 Adam Korzbok Kamiński. Katarzyna, urodzona 1588 r. t. r. jeszcze nie ochrzczona (P.950 k.352v), była 1614 r. klaryską w Poznaniu (P.992 k.341).
Jan, syn Piotra i Młodawskiej, jeszcze nieletni 1601 r., a już chyba pełnoletni 1608 r. (P.143 k.297). Dał 1609 r. zobowiązanie swym braciom przyrodnim Krzyckim względem spadku po ciotce pannie Annie Żytowieckiej i po swej matce a wdowie po Stanisławie Krzyckim (Ws.25 k.251v). Bezpotomny, już nie żył 1614 r. (P.992 k.341).
2. Stanisław, drugi syn Stanisława, sługa Stanislawa Rydzyńskiego 1584 r. (P.943 k.299). Na połowie swoich dóbr w Bieczynach i Srocku, należących mu się z przyszłych działów braterskich, oprawił 1587 r. posag 1. 000 zł swej żonie Zofii Grzymislawskiej, córce Wawrzyńca (P.1400 k.49v), która t. r. skwitowała ojca ze swych dóbr ojczystych i macierzystych (P.948 k.366v). Stanislaw ustanowił 1590 r. opiekę dla swoich dzieci urodzonych z Grzymisławskiej (P.954 k.28). Od brata swego Tomasza kupił w r. 1591 za 1. 500 zł części w Bieczynach i Srocku (P.1400 k.731v). W r. 1598 od Piotra Cykowskiego i żony jego Dororty Zadorskiej kupił za 4. 500 zł części Łagiewnik i Sepienka, zaś od Hieronima Zadorskiego za 1. 000 zł części Bieczyn (P.1402 k.652, 694). Nie żył w r. 1599, kiedy Zofia Grzymisławska jako wdowa zapisała 1. 000 zł długu zięciowi Milewskiemu (Kośc.279 k.15v, 16). Żyła jeszcze w r. 1604, kiedy występowała jako matka i opiekunka Łukasza, Piotra i Jerzego (P.1405 k.27). Nie żyła już 1609 r. (Kośc.288 k.152). O Piotrze i Jerzym, zob. niżej. Córki: Agnieszka, w r. 1599 żona Feliksa Milewskiego. Fides, Wiara, niezamężna 1613 r. (Kośc.290 k.291v), w l. 1616-17 za Stanisławem Miaskowskim. Anna, niezamężna 1613 r., w l. 1620-34 za Wojciechem Łukomskim.
1) Łukasz, syn Stanisława i Grzymisławskiej, w r. 1609 wraz z bratem Piotrem, a również i w imieniu nieletniego brata Jerzego, szęści Łagiewnik i Sepienka wyderkowali Sebastianowi Kowieskiemu i żonie jego Barbarze B. (P.1406 k.695v). Z działów braterskich dostał w r. 1613 Bieczyny i Srocko z obowiązkiem spłacenia 4. 000 zł bratu Jerzemu i wychowania sióstr Wiary i Anny oraz wyposażenia każdej z nich sumą 1. 500 zł (Kośc.290 k.291v). Żonie Urszuli Grylewskiej, córce Piotra, a wdowie po Janie Wyrzyskim t. r. oprawił posag 1. 200 zł na połowie części Bieczyn i Srocka (P.1408 k.681v). Części w Srocku i Bieczynach wraz z bratem Jerzym sprzedali w r. 1615 za 14. 500 zł Walentemu Szczuckiemu (P.1409 k.510). Łukasz ponowił ten zapis sprzedażny 1616 r. (P.1410 k.305). Spisał z żoną dożywocie wzajemne 1615 r. (Ws.205 k.22v). Nie żył już 1617 r. (G.74 k.60). Urszula w r. 1618 była 3-o v. żoną Olbrachta Rudzkiego (P.1000 k.1053). Żyła jeszcze 1624 r. (P.152 k.513). Potomstwa z Łukaszem nie miała.
2) Piotr, syn Stanisława i Grzymislawskiej, zapisał 1612 r. dług 360 zł stryjowi Tomaszowi i jego żonie (Kośc.290 k.68v). Z działów braterskich dostał 1613 r. części w Łagiewnikach i Sepienku (ib.k.291). Żona jego Zofia Piątkowska sprzedała w r. 1614 części wsi Łęg, spadłej po śmierci wuja Jerzego Sepińskiego, Marcinowi Sepińskiemu (P.1409 k.85). Piotr oprawił żonie 1619 r. posag 2. 000 zł (P.1411 k.312). W l. 1622-24 był burgrabią ziemskim kościańskim (Kośc.292 k.402, 256). W r. 1625 kupił części Sepna M. cz. Sepienka za 3. 000 zł od Jana i Andrzeja Sepińskich. Przy tej transakcji występował już bez urzędu (P.1415 k.57v). Chyba już nie żył w r. 1629, bo podymne z 24 dymów Cielczy i 13 Częszczewa płaciła pani Zofia (Py.143 s.10). Wdowa kwitowała 1632 r. Barbarę z Bieczyńskich Kunińską z 500 zł dzierżawy Dominikowa (Kośc.296 k.187v), nie żyła 1636 r. Synowie Stanisława i Piątkowskiej, Stanislaw i Łukasz, o których niżej, corki, Anna i Jadwiga. Jadwiga zaślubiła 1637 r. Jakuba Ponińskiego. Drugim jej mężem był w l. 1648-71 Wojciech Dąbrowski. Anna, w l. 1649-62 żona Macieja Szczytnickiego.
(1) Stanisław, syn Piotra i Piątkowskiej, występował 1633 r. (Kośc.296 k.216). W r. 1636 jako opiekun małoletniego rodzeństwa, Łukasza, Jadwigi i Anny, kwitował Zofię z Chłapowa, wdowę po Mikołaju Mieszkowskim, z 373 zł z dzierżawy Dominikowa w p. pyzdr. (P.1033 k.829) wraz ze swą żoną Marianną Przyborowską, córką Ambrożego, wdową po Janie Niałeckim, i z jej synem Niałeckim był posesorem Gembic (P.161 k.423v). Pasierb Niałecki nie mogąc znaleźć okazji do zabicia ojczyma w domu, we wsi Złotej, ruszył za nim, gdy ten 6 XI 1639 r. pojechał do sąsiada Stamirowskiego. Przybył tam nocą i w sieni dworu Stamirowskiego Trzciński, sługa Niałeckiego, zastrzelił Stanisława (P.165 k.341). W r. 1640 wdowa scedowała synowi swemu Janowi Franciszkowi Niałeckiemu oprawę swego posagu 10. 000 zł zapisaną jej w grodzie rawskim przez pierwszego męża (ib.k.420).
(2) Łukasz, syn Piotra i Piątkowskiej, ur. około 1622 r. (Kośc.297 k.325v). Gdy zabito w r. 1639 brata Stanislawa, bawił "w dalekich krajach". Po powrocie w r. 1640 wszczął o to sprawę (P.165 k.341). Żonie swej Urszuli z Wielawsi Cieleckiej, córce Łukasza, podsędka ziem. poznańskiego, i Katarzyny Stęgowskiej, wdowie po Mikołaju Bojanowskim, zapisał 1649 r. oprawę posagu 5. 000 zł (P.1139 IX k.64v; 1424 k.691v; Kośc.302 k.273). T. r. od siostry Jadwigi Dąbrowskiej dostał cesję 4. 000 zł jej sumy posagowej zabezpieczonej na Łagiewnikach i Sepienku (P.1060 k.75). Drugą jego żoną była w r. 1653 Marianna Bukowiecka, córka Stanisława i Marianny Kierskiej (Kośc.303 k.720v; P.1868 VIII k.66), z którą dożywocie spisał 1654 r. (P.1067 k.513). Żył jeszcze 1665 r. (Kośc.305 k.295). Nie żył w r. 1670, kiedy wdowa Marianna Bukowiecka kupiła za 30. 000 zł od Jana Leopolda Opalińskiego, kasztelana nakielskiego, wsie Strzelce i Grąblewo w p. kośc. (P.1868 XII k.331). Strzelce i Grąblewo sprzedała w r. 1700 synowi Mikołajowi za 50. 000 zł (P.1139 IX k.56). Żyła jeszcze 1701 r. (Kośc.131 s.43). Córki Łukasza i Marianny: Jadwiga, ochrzcz. 8 X 1662 r. (LB Dakowy Mokre), jeszcze niezamężna 1688 r. (P.1116 XIV k.68), wyszła potem w r. 1692, krótko po 28 VII, za Andrzeja Małachowskiego i zmarła 15 XII 1696 r. a 31 t. m. została pochowana u Bernardynów w Grodzisku. Zofia była w r. 1669 żoną Chryzostoma Potockiego, a 2-o v. l. 1686-88 Jana Chełkowskiego, zaś 3-o v. w l. 1698-1700 Chryzostoma (Marcina) Szepeli. Katarzyna zaślubiła w Ptaszkowie 10 II 1682 r. Andrzeja Zakrzewskiego. Synowie Łukasza i Marianny Bukowieckiej: Wojciech, Wincenty, Mikołaj i Jan, dokonali w Strzelcach działów rodzinnych, które roborowali 1683 r. w grodzie poznańskim pod zakładem 16. 000 zł (P.1115 IV k.60v).
a. Wojciech, syn Łukasza i Bukowieckiej, kwitował 1688 r. swych braci z 4. 000 zł, zapisanych sobie w działach i zabezpieczonych na dobrach Łagiewniki i Sepienko (P.1115 IV k.60v). Od brata Mikołaja kupił 1700 r. za 15. 000 zł część spadkową po zmarłym bracie Wincentym w Łagiewnikach i Sepienku (P.1139 IX k.67). W l. 1715-30 był burgrabią ziemskim kcyńskim (P.1149 k.7; 1190 k.49v). W r. 1720 zapisał sumę 3. 000 zł celem olepszenia posagów córkom Mariannie zamężnej Głuchowskiej, Zofii i Jadwidze, pannom, urodzonym ze zmarłej już Teresy Czaplickiej (Kośc.312 k.237). Tę Czaplicką zaślubił był przed 7 I 1685 r. Umarła ona 30 VII 1718 r. i została pochowana u Bernardynów w Grodzisku (Arch. Bern., W.44). Łagiewniki sprzedał 1725 r. Aleksandrowi Płonczyńskiemu (Kośc.330 k.189v, 190). Umarł 6 V 1730 r. i pochowany został u Bernardynów w Grodzisku (LM Konojad). Wojciech i Teresa mieli dwóch synów. Z nich Jan, ur. w Łagiewnikach, ochrzcz. 7 I 1685 r., niewątpliwie zmarł dzieckiem, bo drugi syn, ur. w Łagiewnikach 19 IX 1700 r. dostał to samo imię (LB Konojad). Ten drugi Jan umarł bezdzietnie przed r. 1752 (Ws.91 k.22), a jako jego spadkobierczyni występowała w r. 1773 siostra Jadwiga (I.Kal.209/13 k.130). Były trzy córki: Jadwiga, Marianna i Zofia. Jadwiga jeszcze niezamężna 18 VI 1716 r. (LB Chojnica), 1-o v. w r. 1722 żona Andrzeja Goczałkowskiego. Dziedziczka Sepna i Sepienka była 2-o v. w l.1734-61 żoną Kazimierza Mąkowskiego. Marianna, w l. 1717-22 za Stanisławem Głuchowskim. Zofia, ur. w folwarku Dalekie, ochrzcz. 28 III 1691 r. (LB Granowo), zaślubiła w Konojadzie we wrześniu 1727 r. Jerzego Zalutyńskiego.
b. Wincenty, syn Łukasza i Bukowieckiej, występował 1698 r. (P.1139 XIII k.44). Dziedzic Łagiewnik i Sepienka (ib.IX k.67). Bezdzietny umarł zapewne w tym samym roku albo w r. 1699, bowiem w r. 1700 żona jego Zofia Zakrzewska, córka Franciszka, podczaszego wschowskiego, i Barbary Zdrowskiej, wdowa 1-o v. po Adamie z Dzwonowa Rogalińskim, spisywała już dożywocie z trzecim mężem, Maciejem Kucharskim (P.1139 XIII k.44; I.Kal.154 s.51). Jako wdowa i po Kucharskim występowała w l. 1711-24 (P.1146 I k.155; I.Kal.161 s.298). Nie żyła już 1731 r. (Kośc.317 s.188).
c. Mikołaj, syn Łukasza i Bukowieckiej, ochrzcz. 21 XII 1664 r. (LB Dakowy Mokre), ożenił się w Łaszczynie 25 XI 1697 r. z Heleną Zakrzewską córką Pantaleona i Teresy Zdzarowskiej, która w kontrakcie małżeńskim spisanym 23 XI t. r. dostała zapis 1. 600 zł posagu (Ws.77 II k.37v). oboje małżonkowie spisali dożywocie 1. 700 r. (P.1139 IX k.76v). i t. r. swe części wsi Chraplewo w p. pozn. sprzedali za 34. 500 zł owdowiałej Elżbiecia z Mycielskich Gocłowskiej, kasztelanowej przemęckiej (ib.X k.73). Oprawiony na tej wsi posag Heleny przeniesiony został na Strzelce i Grąblewo t. r. kupione od matki Mikołaja za 50. 000 zł (ib.IX k.56). Mikołaj umarł w r. 1721 lub 1722 (Kośc.313 s.43; 166). Jego to niewątpliwie pochówek wspomina pod r. 1722 jako "dobrodzieja" kronika Bernardynów Grodziskich (Arch. Bern., W.44). Wdowa synowi Maciejowi sprzedała w r. 1739 za 45. 000 zł Bytkowo w p. pozn. (P.1256 k.135). Umarła w Strzelcach 11 VII 1753 r., pochowana w Grodzisku (LM Ptaszkowo; LM Grodzisk). Dzieci Mikołaja: Stefan Józef Antoni, ur. w Izbicach ochrzcz. 19 II 1699 r. (LB Łaszczyn), Jadwiga Teresa, ochrzcz. 24 X 1700 r., Dorota Agnieszka, ochrzcz. 18 I 1703 r., Józef Łukasz, ochrzcz. 1 II 1705 r., Marianna, ochrzcz. 23 I 1707 r. (LB Grodzisk), wszyscy zapewne młodo pomarli. O synach Pantaleonie, Macieju i Kazimierzu zob. niżej.
a) Pantaleon Ignacy, syn Mikołaja i Zakrzewskiej, ochrzcz. 22 VII 1708 r. (ib.). Od braci Macieja i Kazimierza kupił 1738 r. za 80. 000 zł części w Strzelcach i Grąblewie. Mianowany wojskim wschowskim 11 VI 1748 r. (Ws.180 k.103v). Spisał testament w Urbanowie 10 V 1778 r. (P.1362 k.149) i umarł 18 V t. r., pochowany w Opalenicy (LM Opalenica, LM Grodzisk). Pierwszą jego żoną była Małgorzata Bielińska, córka Aleksandra, kasztelana lędzkiego, i Jadwigi Kierskiej, zaślubiona we dworze w Jarogniewicach 4 V 1738 r. (LC Głuchowo). Dożywocie z nią spisał 1740 r. (P.1260 k.6v). Umarła 29 IX 1754 r., pochowana w Grodzisku (LM Ptaszkowo; wedle nekrologu Franciszkanek śremskich umarła 28 IX). Drugą żoną Pantaleona była zaślubiona 16 I 1764 r. Franciszka hr. Rozrażewska, córka Teofila i Marianny Malechowskiej (LC Ptaszkowo: P.1370 k.11). Z pierwszego małżeństwa dzieci: Ignacy Jan, ochrzcz. 26 VII 1743 r. (LB Ptaszkowo), Anna Aniela, ochrzcz. w styczniu 1746 r. (ib.), zaślubiona 22 II 1773 r. w Jarogniewicach Józefowi Żółtowskiemu, późniejszemu wojskiemu wschowskiemu, seweryn Józef Kwiryn Damian, ochrzcz. 16 IX 1744 r., Józefa Katarzyna Marianna Anna, ochrzcz. w marcu 1748 r., Magdalena Helena, ochrzcz. 11 VIII 1752 r., Salomeę Annę Józefę, ochrzcz. 9 XII 1753 r., zmarłą w Strzelcach 11 VII 1758 r., pochowaną w Grodzisku (LB i LM Ptaszkowo). Prócz zamężnej Żółtowskiej wszyscy powyżsi pomarli chyba młodo. Z drugiej żony pochodzili: Józef i Teofil, o których niżej, Weronika Anna Tekla, ochrzcz. 4 II 1769 r., zmarła wkrótce potem, Mariannę Agnieszkę, ur. w Urbanowie, ochrzcz. I 1766 r. o której jako o nieletniej siostrze Teofila mowa w r. 1784 (P.1361 k.20).
(a) Józef, syn Pantaleona i Rozrażewskiej, zapewne identyczny z Janem Chryzostomem Józefem Janem Nepomucenem Teofilem, ur. w Strzelcach 27 I 1765 r. (LB Ptaszkowo). W imieniu swoim i brata Teofila kwitował 1785 r. Macieja Rozdrażewskiego, byłego dziedzica połowy Ptaszkowa i Józefa Żółtowskiego, obecnego dziedzica, z 37 zł w. i 9 zł, jako części sumy 300 zł w., zapisanej sobie testamentem ojca (P.1362 k.149). Wraz z tym bratem był dziedzicem Grąblewa i Pantaleonowa (P.1375 k.367). Wraz z nim wsie Linie, Zawadę i folwark Dąbrowę Lińską, spadłe po stryju Macieju, sprzedał 1793 r. za 232. 000 zł Melchiorowi Łąckiemu, podkomorzemu brzeskiemu kujawskiemu (P.1370 k.84). Za Księstwa Warszawskiego był sędzią powiatu kościańskiego. Żył jeszcze 12 VI 1810 r. (LB Grodzisk). Jego żona Wiktoria Zakrzewska zaślubiona 24 XI 1794 r. (LC Rakoniewice) zmarła jako wdowa, dziedziczka Grąblewa, w Studzieńcu 7 III 1833 r., mając lat 60 (LM Grodzisk LM Rogoźno). Synowie ich Prokop Nikodem, ur. w Grąblewie 8 IX 1795 r. (LB Grodzisk), zapewne zmarły młodo, i Tadeusz.
Tadeusz Pantaleon Mikołaj, syn Józefa i Zakrzewskiej, ur. w Grąblewie 19 II 1799 r. (LB Grodzisk), dziedzic Grąblewa i Strzelców, które sprzedał, miał z pierwszej żony, Antoniny z Bieczyńskich zmarłej w Grąblewie 27 XII 1840 r. w wieku lat 45 (LM Grodzisk). Z synów z nią zrodzonych, Wiktor Józef, ochrzcz. z wody w Warszawie, z ceremonii w Poznaniu 5 VII 1826 r. (LB Fara). Trzymali go do chrztu Hiacynt Zakrzewski i Wiktoria Bieczyńska. Żył jeszcze 15 VI 1843 r. (LB Grodzisk). Tytus, ochrzcz. z cerem. 23 IV 1840 r., umarł w Grąblewie 11 X 1850 r., w wieku lat 24 (LB i LM Grodzisk). Tadeusz, ur. w Grąblewie 4 VIII 1835 r. (LB Grodzisk). Z córek, Wanda, ur. w Warszawie, ochrzcz. z cerem. 23 IV 1840 r., wydana 12 V 1857 r. za Romana Gozimierskiego, kupca w Wągrówcu. Antonina, ochrzcz. z cerem. 23 IV 1840 r., zmarla w Grąblewie 14 I 1852 r. w wieku lat 22 (LB i LM Grodzisk). Drugą żoną Tadeusza była Seweryna Lipska, córka Jana i Wilczyńskiej, wdowa po Kalikście Zakrzewskim. Z niej synowie Adolf (Adolf Wit Modest), ur. w Grąblewie 15 VI 1843 r. (LB Grodzisk), zmarły w Grąblewie 7 III 1844 r. (LM Ptaszkowo). Gustaw Adalbert, ur. w Grąblewie 23 IV 1845 r. (LB Grodzisk) i corka Stanislawa Seweryna, ur. tamże 6 V 1848 r. (ib.). Tadeusz B. po sprzedaży dóbr założył handel win i towrów kolonialnych na Starym Rynku i zaprowadził 1846 r. pierwsze w Poznaniu dorożki. Handlem win zarządzał starszy syn Tadeusz, który wyuczył się kupiectwa w Niemczech (Karw.I, s.223). Tadeusz senior kupił w r. 1861 od Niemca Niesłabin koło śremu, ale w r. 1864 majątek ten z powrotem przeszedł w ręce niemieckie (Dz.P.). Umarł we Wrocławiu 4 XII 1874 r. (ib.). Losów dalszych syna, Tadeusza, nie znam.
(b) Teofil Lambert Rudolf Wojciech Ignacy, syn Pantaleona i Rozrażewskiej, ur. w Grąblewie 16 IV 1767 r. (LB Ptaszkowo). W r. 1784 wraz z nieletnią siostrą Marianną pozostawał pod opieką Gabriela, generała adiutanta, i Floriana Skórzewskich (P.1361 k.20). Kwitował Skórzewskich z opieki 1785 r. (P.1362 k.591). Był chorążym wojsk kor. 1788 r. (Ws.104 k.161). Kapitan regimentu pieszego szefostwa Dzuałyńskich, sprzedał 1793 r. bratu Józefowi połowę Strzelców, Grąblewa i folwarku Pantaleonowo za 109. 000 zł (P.1370 k.11). Major wojsk kor., zeznał 1793 r. w grodzie warszawskim zapis wzajemnego dożywocia z żoną Marianną Markowską, a w r. 1795 kupił od Rudzińskiego wsie Grabowilk i Iłowiec (Bon.). Legitymował się 1804 r. ze szlachectwa w Galicji Zach. Był potem pułkownikiem wojsk polskich. Umarł 23 IV 1840 r. (LM Grodzisk). Jego syn Feliks ur. w Grabowilku 1800 r., wylegitymowany ze szlachectwa w Król. Pol. 1838 r., od r. 1832 inżynier gubernialny komunikacji lądowej i wodnej gubernii lubelskiej. Żył jeszcze 23 IV 1840 r. z żony Emilii Koźmianówny, córki Wincentego i Izabeli Kicińskiej, miał córkę Izabelę, ur. 1829 r., która około r. 1864 (mając lat 35) zaślubiła Grzymałę właściciela ziemskiego z Galicji. (Bon., uzup.).
b) Maciej Walenty, syn Mikołaja i Zakrzewskiej, ochrzcz. 18 II 1712 r. (LB Ptaszkowo), dziedzic Bytkowa, 1742 r. (P.1267 k.122). Kupił w r. 1744 za 70. 000 zł wsie Linie i Zawadę w p. puzdr. od Antoniego Przybysławskiego (P.1276 k.99v). Umarł w Dąbrówce, folwarku wsi Linie, 26 XII 1784 r. (LM Pniewy). Po jego śmierciwsie Linie i Zawadę odziedziczyli jego bratankowie, Józef i Teofil (P.1370 k.84).
c) Kazimierz, syn Mikołaja i Zakrzewskiej, mianował swych braci plenipotentami 1735 r. (P.1240 k.134). Był proboszczem w Grodzisku 1739 r. (Kośc.320 s.428). Kanonik gracjalny, dziekan grodziski i pleban w Modrzu, zmarł 1 V 1757 r., pochowany w Grodzisku (LM Grodzisk; Nekr. Bledzew).
d. Jan Chryzostom, syn Łukasza i Bukowieckiej, ochrzcz. 23 I 1666 r. (LB Dakowy Mokre), jezuita 1683 r. (Kośc.306 k.249), żył jeszcze 1715 r. (P.1149 I k.73v). Zarządzał rezydencjami malborską i chojnicką (Niesiecki).
3) Jerzy, syn Stanisława i Grzymislawskiej, ur. około 1593 r. (P.1409 k.510). Żonie Elżbiecie Miaskowskiej, córce Andrzeja, oprawił w r. 1616 posag 1. 200 zł (P.1410 k.164). T. r. nabył wieś Kuszkowo w p. kośc. sposobem wyderkafu za 4. 300 zł od Andrzeja Miaskowskiego (ib.k.165v). W r. 1620 nabył wyderkafem za 2. 000 zł od Jana Pasikonia Pogorzelskiego części Godurowa i Drogoszewa (P.1412 k.276). Jako współspadkobierca brata Łukasza, kwitował w r. 1621 wdowę po nim z pozostałych po nim ruchomości (P.1006 k.407). W r. 1632 część domu na przedmieściu poznańskim "Piaski" sprzedal za 60 zł Zofii Piątkowskiej wdowie po Piotrze Bieczyńskim (P.1417 k.551v). Umarl 20 X 1632 r., pochowany w Wonieściu (LM Krzywiń). Żona jego występowała 1633 r. wraz z dziećmi jako dożywotniczka sołectwa w Gniewowie w p. kośc. (Kośc.297 k.30v). W r. 1634 wdowa z dziećmi: Zygmuntem, Wawrzyńcem, Franciszkiem, Stanisławem, Mikołajem, Katarzyną, Zofią i Anną skwitowana została ze sprawy przez Jana Szczuckiego (Kośc.297 k.161). Żyła jeszcze 1650 r. (Kośc.302 k.342). Z wymienionych wyżej dzieci, o Zygmuncie zob. dalej. Wojciech zapewne identyczny z Wojciechem, dworzaninem i sekretarzem król., w l. 1644-54 gońcem i posłem do Krymu (Pol.Sł.Biogr.), łowczym kaliskim 1658 r., za którym wstawiała się instrukcja sejmiku średzkiego, bo mu skarb kosztów łożonych na funkcje tłumacza tatarskiego i tureckiego nie zwrócił i wpadł w długi (P.182 k.319). Stanisław zapewne identyczny z Stanisławem rektorem kolegium jezuitów w Bydgoszczy 1654 r. (N.185 k.607), prowincjałem, zmarłym 1707 r., o którym Niesiecki pisze jako o stryju jezuity Jana, wspomnianego wyżej. Mikołaj wreszcie, to być może ten sam Mikołaj, który miał za żonę Dorotę Kucharską, córkę Jakuba, bezdzietną, już nie żyjącą 1699 r. (Ws.154 k.112v). Z córek Katarzyna była w r. 1653 żoną Samuela Sadowskiego, Zofia zapewne identyczna z Zofią, w l. 1650-55 żoną Stefana Ponętowskiego, podsędka ziem. inowrocławskiego i sekretarza królewskiego.
Zygmunt, syn Jerzego i Miaskowskiej, mąż Marianny Przyborowskiej, wdowy 1-o v. po Władysławie Granowskim i 2-o v. po Andrzeju Koszutskim, w r. 1651 wraz z nią roborował kontrakt spisany w Jaskółkach z Janem Skoroszewskim (Kośc.302 k.457v). Marianna oprawę posagu od pierwszego męża, tj. sumę 7. 000 zł, cedowała 1660 r. spłodzonym z nim synom, tj. Wincentemu i Prokopowi Granowskim (Ws.59 k.489). Zygmunt prawo do sołectwa w Gniewowie i do połowy łana w Wonieściu, które to dobra rodzice nabyli od Eustachego Wołłowicza, opata lubińskiego, cedował 1662 r. Adamowi i Annie z Zadorskich małżonkom Swiejkowskim (Kośc.305 k.116v). Wraz z żoną 1665 r. wydzierżawili od Wincentego Granowskiego i jego żony Barbary z Potockich na trzy lata Granówko w p. kośc. (P.1076 k.599). Przywilejem krol. z 22 II 1672 r. dostał dożywocie spu opłaconego corocznie przez opata lubińskiego (P.199 k.791). Spisał testament w Jaskółkach 29 I 1685 r., polecając pochować swe ciało u Bernardynów w Kościanie. Już nie żył 12 III t. r .(Kośc.134 k.576). Syn jego Aleksander.
Aleksander, syn Zygmunta i Przyborowskiej, zawarł 26 I 1673 r. kontrakt małżeński z Teresą Włostowską, córką Władyslawa Adriana, pułkownika król., i Katarzyny z Reklewa, wnoszącą posag 23. 000 zł (Ws.68 k.705).
3. Tomasz, syn Stanisława, opiekun dzieci brata Piotra, cedował 1590 r. tę opiekę bratu Stanisławowi (Kośc.270 k.521). Części wsi Bieczyny i Srocko sprzedał 1591 r. za 1. 500 zł bratu Stanisławowi (P.1400 k.731v). Dzierżawił od Zadorskich Głuchowo, Sierniki, a w r. 1599 Urbanowo Stare i Nowe (Kośc.279 k.179v, 180v). Żoną jego była w r. 1604 Helena Niemierzycka, wdowa 1-o v. po Andrzeju Sułockim (Kośc.284 k.163). Oboje żyli jeszcze 1622 r. (Kośc.292 k.49).
4. Jan, syn Stanisława, kwitował 1587 r. z opieki brata rodzonego Piotra (Kośc.267 k.44v). W r. 1595 mąż Katarzyny Popowskiej (P.964 k.325v), która żyła jeszcze 1604 r. (Kośc.284 k.151v). Jan żył jeszcze 1609 r. (Kośc.288 k.68, 69). Może to ten sam Jan oprawil 1619 r. 200 zł posagu żonie swej Małgorzacie Niemierzyckiej (P.1408 k.630v). Byłaby to jego druga żona. Zob. tablicę.
@tablica: Bieczyńscy h. Łodzia 1.
@tablica: Bieczyńscy h. Łodzia 2.
Nie umiem z powyższymi połączyć następujących B-ch. Elżbieta, franciszkanka śremska, zmarła 18 IX 1652 r. (Nekr. Franciszkanek Srem). Ojciec Wacław bernardyn w Sierakowie, zmarł 4 (24?) VI 1678 r. (Bledzew 185 Arch. Bern., W.60). Dorota, pochowana u Bernardynów w Poznaniu 1698 r. (ib., W.58). N., ożeniony z Zofią Bronikowską, może córką Jana, starosty soleckiego, i Katarzyny Broniewskiej. Spadkobiercami jej byli w r. 1739 wnukowie i wnuki starosty soleckiego po jego synach (P.1258 k.83v).
Wirydianna, ur. ok. 1779 r., zaślubiła w Poznaniu 6 V 1805 r. Marcelego Chruścickiego, dziedzica Łagiewnik. Umarła w ubóstwie w Poznaniu i pochowana w kościele św. Stanisława 14 III 1807 r. Nikodem "Łodzia" ur. około 1796 r., obywatele W. Ks. Poznańskiego., umarł w 46 roku życia. Z żony Wiktorii Arnoldówny wdowy 1-o v. po Leonie Sobierajskim, miał córkę Bronisławę, zmarłą 14 II 1842, pochowaną na cmentarzu w Rakoniewicach. Owdowiała Wiktoria, zamieszkująca w Krakowie, zawierała 24 II 1843 r. układ z Wincentym Sobierajskim, stryjem i opiekunem syna jej, Kazimierza Sobierajskiego (Hip. Wągrow., Kopanina). Jan z Józefy Majewskiej miał syna Augustyna, ur. ok. 1831 r., urzędnika gospodarczego, zmarłego w Poznaniu, w wieku lat 76, dnia 19 IX 1907 r. (LM Sw. Marcin), po którym z żony Eleonory Sosnowskiej, zmarlej w Poznaniu, w wirku 63 lat, 8 II 1901 r. (Dz.P.), dzieci: Bogumił, ur. 1862 r., właściciel hotelu, zmarły w Poznaniu 30 VIII 1924 r. (LM Sw. Marcin), Bronisława, ur. 1 XI 1861 r., zmarła w Poznaniu 3 I 1920 r. (ib.i Dz.P.), Stanisława Walentyna, ur. 22 I 1873 r., zmarła w Poznaniu 23 IV 1925 r., pochowana na cmentarzu Sw. Marcińskim (Dz.P.), zaślubiona w Poznaniu 19 IV 1898 r. Bronislawowi Szpingierowi (LC Sw. Marcin).
Wanda, zamężna Gozimirska, zmarła 2 X 1861 r. (Dz.P.).
>Biedersee h. własnego. Wolrad Ludwik, konsyliarz JKMci, zawarł 22 IX 1727 r. w Henrichsdorfie kontrakt małżeński zaślubiając Katarzynę Lowizę Goltzównę, córkę bar. Henryka Bernarda, rotmistrza JKMci i Elżbiety Katarzyny Heidebreck. Goltzówna skwitowała rodziców z 4. 000 tal. posagu i z 5. 000 zł wartości swej wyprawy (W.91 k.58, 58v). Wyszła powtórnie za Jana Rafała Gruszczyńskiego, podkomorzego JKMci, zawierając z nim umowę małżeńską w Wałczu 13 II 1742 r. (W.91 k.479v). August Henryk, kapitan JKMci, mąż Fryderyki Diliany Goltzówny, rodzonej siostry poprzedniej, Fryderyka Diliana w r. 1736 skwitowała swą owdowiałą matkę z sum (ib.k.283v). Szarlota, w r. 1750 żona Aleksandra Kleista feldmarszałka JKMci.
>Biedkowscy. Boniecki znał ich w wojew. płockim. Szymon z żoną Konstancją Niesołowską, córką Stanisława i Ewy Żychlińskiej, w l. 1725-26 (P.1199 k.4v; 1205 k.91).
>Biedrzychowscy. Kasper wraz z żoną Magdaleną Gorską dostali 1659 r. od Franciszka i Daniela braci Broniszów zobowiązanie zastawu części wsi Skąpe w p. pyzdr. za sumę 400 zł )Py.152 s.120). Tę sumę zastawną cedowali 1667 r. Maciejowi Trąmpczyńskiemu (Py.153 s.63).
>Biedrzyccy. Boniecki znał B-ch h. Rawicz z Biedrzyc w p. rożańskim. Wymienił też i B-ch h. Gozdawa, zapewne z tej samej wsi. Bartłomiej, nie żyjący w r. 1590, miał synów: Jana zabitego przez Jana Rokossowskiego, pochowanego w Poniecu 15 IV 1587 r. (Kośc.267 k.23), Jakuba i Pawła. Jakub w imieniu własnym i brata skwitował 1590 r. Macieja i Stanislawa Rokossowskich, braci i spadkobierców Jana, ze sprawy o zabicie Jana B. (P.953 k.596). Antoni zaślubił w Mielżynie 6 IV 1712 r. Wiktorię Romanownę (LC Mielżyn). Była to córka Jana Romana i Katarzyny Stawskiej. W r. 1713 obok rodzeństwa była współdziedziczką miasta Mielżyna i wsi Wólka (P.290 k.309v).
>Biedrzykowscy Kasper i Magdalena z Górskich, rodzice: Kaspra, ochrzczonego 27 I 1664 r. i Wojciecha, ochrzczonego. 12 IV 1665 r. (LB Ostrowo ok. Wrześni). Anna Żychlińska, żona 1-o v. Stefana Żebrowskiego, 2-o v. N. Biedrzykowskiego, jako dożywotniczka po pierwszym mężu, pozwana została 1685 r. przez Kaspra Jana Żychlińskiego, komornika ziemskiego kaliskiego (I.Kon.66 k.79).