Szlachta Wiki
Advertisement

In Memoriam Prof. Dr. Włodzimierz Dworzaczek - zum 25. Todesjahr zurück

Materiały historyczno-genealogiczne do dziejów wielkiej własności w Wielkopolsce [Historische und genealogische Materialien zur Geschichte großer Güter in Großpolen][]

Machalscy-Malszewski - 84 Einträge[]

>Machalscy. Jan mąż Marianny Bielickiej 1762 r. (I. Kon. 79 k. 302v), Teofila, 1765 r. żona Wojciecha Raczkowskiego, posesora wójtostwa w Osowie, w starostwie kolskim.

>Machczyńscy, Machcińscy z Machczyna cz. Machcina w p. płoc. Siedzieli również w z. dobrzyń. Boniecki pierwszym daje h. Dołęga, zaś M-cy z z. dobrzyń. legitymowali się w XIX w. w Królestwie Polskim z h. Jastrzębiec. W stosunku do tych kilku M-ch, których znam z akt sądowych wielkopolskich jakakolwiek segregacja herbowa byłaby całkowicie dowolna.

Jan Machciński z wojew. płockiego, w 1596 r. plenipotent Jana Rambielińskiego (I. Kal. 63 k. 178). Mateusz Machciński sprzedał był część w Gorzechowie z. dobrzyń. Dadźbogowi Karnkowskiemu, ale 1617 r. otrzymał od niego te dobra z powrotem (R. Kal. 9 k. 16v). Jakub Machciński 1714 r. wziął w zastaw na trzy lata od Mikołaja Umińskiego, skarbnika brzeskiego-kuj., i Jadwigi z Modlibowskich za 8.000 złp. wieś Birzyno p. przedec. (I. Kal. 159 s. 212). "Ur." Hieronim Machczyński miał w r. 1745 sprawę w Trybunale z pozwu Mierzewskich (I. Kon. 77 k. 375v)

Roch ("urodzony"), ekonom w Kucharach, świadkował 15.VI.1788 r. (LC Kuchary).

>Machnaccy h. Rogala z Machnatki w Grójeckim. Maciej, mąż Reginy z Maniszewskich, córki "opatrznych" Macieja i Gruszeckiej, która była 1-o v. żoną "opatrzonego" Nowickiego, zawierał 1764 r. w imieniu własnym i tej żony kontrakt z pewnymi mieszczanami kaliskimi (I. Kal. 204/205 k.14). Maciej ten nie żył już 1771 r. a Regina była wtedy wdową już i po trzecim mężu, Florianie Rogołomskim, kwitowaną z nieruchomości po tym Florianie przez jego brata Jana Bogołomskiego (ib. 209/213 k.27). Dziedziczka dworku w Kaliszu przy Wrocławskiej, koło Bramy Wrocławskiej, sprzedała ów dworek 1774 r. za 2.000 złp. małżonkom Pusłom, mieszczanom kaliskim (ib. 214/216 k. 19, 68). Jako babka i opiekunka nieletniej Heleny Kucharskiej, córki Augustyna i Wiktorii, mianowała 1776 r. plenipotenta (ib. k. 15).

>Machniccy h. Jelita. Antoni, kontraregestrant J.Kr.Mci kamery poznańskiej 1774 r. (LC Sw. Maria Magd., Pozn., P.1353 k. 311), pisarz skarbu kor. 1777 r. (LB Sw. Maria Magd., Pozn.), pisarz komory poznańskiej ceł kor. 1783 r. (P. 1360 k. 536), posesor Linia w l. 1794-1797 (LB stiana i Marianny z Goślinowskich (LC Sw. Maria Magdal., Pozn., P. 1353 k. 311), która jeszcze żyła 1806.13/V. r. (LB Sw. Maria Magdal., Pozn.). Z niej synowie: Wawrzyniec Alojzy, ochrzcz. 1777.19/VIII. r., Kazimierz, o którym niżej, Nikodem Franciszek Michał, ur. 1781.15/IX. r., Kryspian Szymon Franciszek, ochrzcz. 1787.30/X. r. (LB Sw. Maria Magdal., Pozn.), Franciszek, ur. ok. 1788 r., zmarły 1796.5/V.. w wieku l. 8 (LM Pniewy). Niewątpliwie synem Antoniego i Zuzanny był też Michał, pochowany 1786.19/VIII. r. w kościele Sw. Stanisława (LM Sw. Maria Magdal., Pozn.). Córki: Róża, ochrzcz. 1778.20/IX.r. (LB ib.), Anna, która mając l. 19 wyszła 1797.3/V. r. w Liniu za Ignacego Trąmpczyńskiego z Góry, zmarła 1862.10/X.r., Marianna Anna Jadwiga, ochrzcz. z cerem. w kaplicy dworskiej w Posadowie 1781.24/XII. r. (LB Lwówek), zmarła 1784 r., pochowana 10.VII. w kościele Sw. Stanisława (LM Sw. Maria Magdal., Pozn.), Weronika, ochrzcz. z wody 1783.4/I. r. (LB ib).

Kazimierz (Kazimierz Józef), syn Antoniego i Twardowskiej, ochrzcz. 1780.13/III.r. (ib.), wojskowy polski 1809 r., sędzia trybunału w Łomży, towarzysz i przyjaciel Łukasińskiego (Boniecki, tam błędnie matka jego nazwana Zuzanną Gniazdowską). Może bratem Antoniego był Krystian (Krzysztof ?), skarbnik, przełożony kasy dworskiej Łąckiego w Lwówku, zmarły tam 1796.15/II. r. w wieku l. 48 (LM Lwówek). Jego żoną była Agnieszka Piętkiewicz (Kątkiewicz ?), zaślubiona przed 1793.13/VI. r., żyjąca jeszcze 1797.19/VIII.r. (LB ib.). Z niej córka Julianna Zuzanna ur. w Lwówku 1795.22/V.r. (ib.).

Anna, żona Pawła Lipczyńskiego, nie żyjąca już 1782 r. Panna Anna (może identyczna z póżniejszą Trąmpczyńską ?), chrzestna 1787.26/VI.r. (LB Sw. Mikołaj, Pozn.). Piotr, kapitan 10 regimentu wojsk polskich, umarł 1811.13/I.r., mając l. 26 (LM Sw. Maria Magdal., Pozn.). Mateusz, chrzestny 1815.10/XII. r. (LB ib.).

>Machnikowscy. Pochodzący z W. Ks. Lit. "szl." Dionizy przy współudziale swego syna Prokopa zabił 1615 r. Andrzeja Siedleckiego, obwołanie głowy którego odbyło się 6.VIII. na cmentarzu w Białczu (Kośc. 127 k. 98v). Nie mam pewności czy to szlachta ?

>Machowscy wzięli nazwisko od przysiółka drobnoszlacheckiej wsi Grzybowo w p. gnieźn. Przysiółek ów, zwany Grzybowo Machowicz, wymieniony w Liber Beneficiorum Łaskiego (I s. 34). Dziedziczyli zarówno w częściach Grzybowa Machowicz jak i Grzybowa Kleparz. Stąd używanie nazwiska przemienne: Grzybowski, Machowski, Kleparski. Dla odtworzenia jakiej takiej całości genealogicznej konieczne porównanie z tym, co wiadomo o Grzybowskich, ale też i o Kleparskich.

Ks. Stanisław M., proboszczz w Kościele cz. Kościele (dziś Kościelna Wieś) w p. kal. 1535 r., opat benedyktynów w Mogilinie 1562 r., sprzedał 1535 r. za 100 grz. Piotrowi Złotkowskiemu należący niegdyś do Niewieskich dom w Kaliszu przy murze miejskim, koło domu wikariuszów (P. 1393 k. 781). Od konwentu benedyktynów tynieckich wyjednał 1560 r. zgodę na danie w dożywocie swej bratanicy Barbarze, zamężnej Glińskiej, dwóch łanów sołeckich, pięciu zagród i dwóch łanów pustych we wsi Głogowa oraz dwóch kmieci osiadłych na jednym łanie oraz karczmę należącą do probostwa w Kościole (I. Kal. 27 s. 115). W 1562 r. na probostwo w Kościole prezentowany był ks. Andrzej Brzechffa (ib. s. 1150). Ks. Stanisław M. były proboszcz w Kościole, kwitował 1564 r. Dobrogosta Potworowskiego, podsędka ziem. kaliskiego, z 400 zł. z tytułu dzierżawy dóbr należących do swego dawnego probostwa (G. 43 k. 50v). Wziąwszy niegdyś z pieniędzy swej bratanicy Glińskiej 800 zł. na zapłacenie podatków należnych od klasztoru mogilneńskiego, wraz z tym konwentem 1566 r. zostawił jej w tej sumie wieś klasztorną Ciechrz w p. inowrocł. (G. 47 k. 306). Nie żył już 1568 r. (P. 1397 k. 736v). Wspominana wyżej bratanica, Barbara M., w l. 1562-1568 żona Nikodema Glińskiego, była córką Mikołaja M-go, rodzonego brata ks. Stanisława, nie żyjącego już 1566 r. (G. 47 k. 306).

Jakub i Błażej M-cy, bracia rodzeni, niedzielni, nabyli 1546 r. od Macieja Grzybowskiego Woldana i od Barbary (Żołeckiej ?) żony jego za 30 grz. część w Grzybowie Machowicz, sprzedali zaś jednocześnie za 20 grz. Jakubowi Grzybowskiemu siedlisko puste z ogrodem "Woldanowskim" w tymże Grzybowie Machowicz (G. 335a k. 329v, 330). Błażej Kleparski cz. M., niewątpliwiee ten sam, swą część w Kleparzu 1564 r. zobowiązał się rezygnować synowi Janowi M-mu cz. Grzybowskiemu (G. 43 k. 226v). T. r. Błażej M. jako dziedzic w Grzybowie Kleparzu, obok całej rzeszy innych cząstkowych dziedziców tej wsi pozywany był przez ks. Wojciecha Brudzyńskiego, plebana w Gozdowie, o zaległe dziesięciny (Py. 179 k. 811v). Skarżyła tego Błażeja M-go cz. Grzybowskiego 1569 r. Agnieszka z Grzybowskich Moszczeńska, która wespół ze swym synem Janem poranił w jej części lasu w Grzybowie. Ojciec i syn poranili też wtedy Jana M-go cz. Grzybowskiego, syna Piotra, o którym niżej (Py. 107 k. 352). Błażej nie żył już 1574 r. (G. 52 k. 85v). Jego syn Jan M., Grzybowski, Kleparski, chyba identyczny z Janem Kleparskim, który 1557 r. wydzierżawił od Jana, Szymona i Jakuba Grzybowskich cz. M-ch, synów zmarłego Piotra zw. Szkoda, ich części ojcowskie w Grzybowie Machowicz i Kleparz (Py. 176 k. 53v). Chyba ten sam Jan Kleparski okazywał 1570 r. rany zadane w Grzybowie Kleparzu przez Jakuba M-go Pierdołkę (Py. 108 k. 332). Jan Kleparski, syn Błażeja M-go, skwitowany 1574 r. z 20 grz. na poczet 150 grz. przez Bartłomieja Kamieńskiego (G. 52 k. 85v). T. r. skwitował z 26 złp. długu Wespazjana Kleparskiego cz. M-go, syna i spadkobiercę Jakuba (ib. k. 290v, 291v). Dziedzic części wsi Machowicz Kleparz, pozywany 1584 r. przez Macieja Kleparskiego (G. 274 k. 113v). Części wsi osiadłej Machowicz i pustej Kleparz 1597 r. zobowiązał się za 900 zł. sprzedać małżonkom Bartłomiejowi i Barbarze z Morzyckich Socharzowskim (Py. 128 k. 215), a 1598 r. skwitował ich ze 150 zł. (P. 968 k. 1228). Nie żył już 1608 r., był bezdzietny a spadek po nim brała rodzona siostra Zofia Kleparska cz. M-a, żona Bartłomieja Kamieńskiego (Kamińskiego) (Py. 134 k. 323). Wdowa po tym mężu, nie żyła już 1613 r.

Feliks M. sprzedał 1557 r. całą swą część wsi Grzybowo Machowicz za 120 grz. rodzonemu bratu Janowi M-mu (P. 1396 k. 499). Stanisław M. (?), 1626 r. mąż Katarzyny Buszkowskiej, córki Michała i Barbary z Przepałkowskich (G. 78 k. 98).

Franciszka M-a przed 8.I.1777 r. wyszła za Michała Stanisławskiego Zejguta. Chyba nie stanowiła jedności z M-mi z Grzybowa.

>Machtowa, "urodzona" Wiktoria, z Wymysłowa, chrzestna 10.XII.1786 r. (LB Ostrowo k. Gniewkowa). Jej szlachectwo wielce wątpliwe.

>Machwicowie h. Własnego, pisani Machvitz, Machwicz, Machowic. Wiedli się z Prus Król., gdzie, jak się zdaje, istniały dwie rodziny tego nazwiska.

Fabian nie żył już 1638 r., kiedy wdowa po nim, Elżbieta Machwicowa kwitowała z 900 złp. Łukasza Prądzyńskiego (G. 80 k. 406). Teresa, wdowa po Franciszku Malczewskim 1655 r. Mikołaj, dworzanin w Koźminie, chrzestny 1746.13/VII. r. (LB Koźmin). Józef Machvitz, kapitan, z Częstochowy, wdowiec 35-letni, zaślubił 1819.29/IV. r. Barbarę ze Staszewskich wdowę Kozubską, z Ołoboku, 23 - letnią (LC Ołobok).

>Maciejewscy różni. Heraldycy nie znają szlachty tego nazwiska. śród tu wymienionych należy chyba dopatrywać się bądź Maciejowskich, bądź (dla wieku XIX zwłaszcza} Maciejewskich nieszlachty, tytułowanych w metrykach "Urodzonymi" z racji ich pozycji majątkowej.

Wojciech, stryj, i Andrzej, bratanek, spisywali 1651 r. we wsi Wolanki kontrakt z Janem Łowęckim pod zakładem 1.000 złp. (G. 82 k. 322v). Panna Wiktoria świadkowała w l. 1749 - 1751 (LC Ruchocice). Może ta sama panna Wiktoria, z dworu łomnickiego, chrzestna 1761.22/II. r. (LB Zbąszyń). Michał M. (czasem Maciejowski) i panna Zofia N., oboje z Brudzewa, zawierali małżeństwo w Gnieźnie 1750.5/VIII. r. (LC Sw. Wawrz., Gniezno). Michał i Zofia, chyba ci sami, ekonomowie Szkaradowie, rodzice Barbary, ur. tamże, ochrzcz. 4.XII.1763 r., i Marianny Kryspiny, ur. tamże, ochrzcz. 1765.7/XII. r. Jedną i drugą do chrztu podawała do chrztu Małgorzata M. (LB Szkaradowo). Jan i Marianna, rodzice Agaty Rozalii, ur. w Strzałkowie, ochrzcz. 1759.16/II. r. (LB Skarboszewo). Antoni, ekonom w Kwilczu, zmarły 1775 r. w wieku l. ok. 40, pochowany 9.V. (LM Międzychód). Panna Marianna, chrzestna 1782.26/IX. r. (LB Sw. Trójca, Gniezno). Małgorzata, chrzestna 1790.16/XII. r., a Michał, chrzestny 1795.25/II. r. (LB Pobiedziska). Jan i Apolonia, rodzice Karola Andrzeja, ur. w Sarbinowie 1805.3/XI. r. (LB Uzarzewo).

Bernard, dzierżawca wójtostwa w Wierzbocicach 1827 r., mąż Zofii Brodzkiej. Ich syn Marcin, ur. ok. 1807 r. w Olendrach Ciążeńskich, zaślubił w Giewartowie 1827.28/X. r. Nepomucenę Koszutską, córkę Franciszka i Balbiny z Miaskowskich, dziedziców Józefowa, ur. ok. 1807 r. w Mościeszewie (LC Giewartowo).

Piotr, posesor Głuchowa i Apolonia z Kurowskich, rodzice Albertyny Filomeny Olimpii, ur. w Głuchowie, ochrzcz. 1810.16/IX. r. (LB Pogorzela). Wincenty, adwokat sądu ziemskiego powiatu poznańskiego, i Barbara z Korytowskich, rodzice Sylwii Karoliny, zmarłej w Poznaniu 1817.24/VIII. r. w wieku l. 3 (LM Sw. Maria Magdal., Pozn.). Leokadia z M-ch wdowa Morawska zmarła w Gnieźnie 1896.27/I. r. (Dz. P.). Andrzej wykupił 1903 r. z niemieckich rAk Dobrylewo p. żniń. (ib.). Wdowa M-a majątek Wąsosz p. szubiń. sprzedała 1917 r. doktorowej Wrzyszczyńskiej (ib.). Wacław, właściciel Dobieszewic-Sarbinowa, wiceprezes mogileńskiego koła ziemian, zmarł 1938.13/VII. r. mając l. 54. Osierocił żonę i dzieci (ib.)

>Maciejowscy h. Ciołek z Maciejowic w p. radomskim, potem stężyckim. Kasper, koniuszy kor., 1576 r. zeznał 1.000 złp. długu Janowi Grudzińskiemu, kasztelanowi krzywińskiemu (M. K. 115 k. 14v-16v). Był już byłym starostą łęczyckim, kiedy go 1585 r. skwitowała ze spraw Zofia Tchorzewska, wdowa po Tomaszu Poniętowskim (P. 944 k. 77v).

>Maciejowscy h. Janina z Maciejowic w p. wiślickim, pisani niekiedy Maciejewskimi.

Anna (Maciejewska), 1589 r. żona Macieja Ninińskiego z p. pozn., była już wdową 1598 r.,, kiedy występowała w charakterze opiekunki swych synów, obok Samuela i Jana M-ch, synów zmarłego Jana, których tymi opiekunami mianował był w Wiślicy jej mąż (P. 968 k. 342v). Może to byli jej bracia ?

Krzysztof (Maciejewski) nie żył już 1594 r., kiedy to wdowie po nim winien był 30 złp. Bartłomiej Gniazdowski (P. 962 k. 114v).

Wojciech (Maciejewski), żeniąc się z Zofią Podleską, córką Stanisława i Katarzyny z Szlachcińskich, na połowie wsi Spławie oprawił jej 1628 r., krótko przed ślubem, posag 500 złp. (P. 1416 k. 173). Zofia części macierzyste w Szlachcinie p. pyzdr. sprzedała 1629 r. za 500 złp. Hieronimowi Radomickiemu, kasztelanowi krzywińskiemu (ib. k. 486). Oboje małżonkowie 15.IV.1630 r. zawierali z Marcinem Ułanowskim i żoną jego Katarzyną z Bobrownickich kontrakt o dobra Słupia W. p. pyzdr. (P. 1023 k. 199v).

O wszystkich powyższych M-ch mogę tylko przypuszczać, że byli Janinami. Pewności nie mam.

Stanisław (pisany przeważnie Maciejewskim), ekonom w Wolicy w l. 1729-1732, mąż Katarzyny Maławskiej (Małaskiej), żyjącej jeszcze 1766.28/XII. r. (LB Lubasz), nie zyjącej 1782 r. (Py. 162 k. 155), ojciec: Józefa, ur. w Pudliszkach, ochrzcz. 1715.7/IV. r. (LB Krobia), żyjącego jeszcze 1737.3/VI. r. (LC Nowemiasto), Wawrzyńca Antoniego, ur. w Wolicy, ochrzcz. 1729.10/VIII. r., Jana Kantego Szymona, ur. tamże, ochrzcz. 1732.27/X. r. (LB ib.) i Ignacego.

Ignacy, syn Stanisława i Małwskiej, piszący się "Janina M.", ur. ok. 1735 r., dzierżawca Tworzymirek 1770 r., a 1773 r. nazwany już byłym dzierżawcą tej wsi, dziedzicznej Floriana Bojanowskiego (Kośc. 331 k. 177). Posesor Kamienia k. Żerkowa 1780 r., posesor Chrząstowa, umarł tam 17883.7/V. r., pochowany u Franciszkanów w Śremie (LM Wieszczyczyn). Jego żoną była zaślubiona 1764.3/IX. r. Marianna Malechowska (LC Nowemiasto), córka Rafała i Anny z Reutów, wdowa 1-o v. po Rochu Pierzchlińskim. Dokonała ona 1775.14/II. r. w Szypłowie podziału majątku po rodzicach (Py. 158 k. 439). Oboje małżonkowie spisali dożywocie 1782 r. (Py. 162 k. 155). Mężowi wniosła posesję części Szypłowa, gdzie go widzimy już w l. 1773-1775. Brata swego Ignacego Malechowskiego mianowała 1790 r. plenipotentem (Py. 166 k. 87), a on w jej imieniu t. r. skwitował wdowę Justynę z Zakrzewskich Kuczkowską z 20.000 złp. danych pod zastaw połowy Szypłowa (P. 1367 k. 88). Umarła w Szymankach 1803.5/X. r. mając l. 65 (IM Jutrosin). Synowie Ignacego i Marjanny: Bartłomiej, ur. w Tworzymirkach, ochrzcz. 1770.24/VIII. r. (LB Kunowo), zmarły 1773.29/VIII. r. (LM Nowemiasto), Felicjan Piotr, ur. w Tworzymirkach, ochrzcz. 1773.22/V. r. (LB Kunowo), Piotr Paweł, ur. w Szypłowie 1777.25/VII. r.(LB Nowemiasto), zapewne zmarły dzieckiem, skoro następny syn miał dane sobie te same imiona. O nim niżej. Córka Katarzyna Cecylia, ur. w Ciszkowie, ochrzcz. 1766.16/XI. r. (LB Lubasz).

Piotr (Piotr Paweł), syn Ignacego i Malechowskiej, ur. w Kamieniu w par. Żerków, ochrzcz. 1780.18/III. r. (LB Nowemiasto), pozostawał pod opieką wuja Ignacego Malechowskiego, który 1785 r. w tym charakterze kwitował Kierskich i Będkowskich (P. 1362 k. 525v). Był w r. 1801 posesorem wsi Szymonki. Żył jeszcz 1841.28/V. r. (LC Golejewko). Zaślubił 1801.28/I. r. Faustynę Rogowską (LC Mądre), zmarłą w Chaławach 1807.11/IX. r., pochowaną u Dominikanów w Kościnie (LM Brodnica). Synowie: Ignacy Tomasz, ur. w Szymonkach, ochrzcz. 1802.17/VIII. r. (LB Jutrosin), i Bonawentura, o którym niżej. Córka Jadwiga Teresa, ur. tamże, ochrzcz. 1803.14/X. r. (ib.).

Bonawentura, syn Piotra i Rogowskiej, komisarz powiatowy, zaślubił 1841.28/V. r. Izabelę Rogowską, która mu wniosła Tworzymirki (LC Golejewko). Zmarł po 1874.5/V. r., a Izabela umarła po 1878.30/IX. r. (LB Kunowo). Ich córka Marianna, ur. ok. 1843 r., wyszła 1868.29/VII. r. za Józefa Stablewskiego, kapitana wojsk pruskich, wnosząc mu Tworzymirki. Zob. tablicę.

@tablica: Maciejowscy h. Janina

Żychliński pisząc o Stablewskich tę Mariannę (Marię) zowie Maciejowską h. Ciołek. Nie wiem, czy to przypisanie tych M-ch do senatorskiej rodziny M-ch h. Ciołek wynikło z "tradycji" rodzinnej, zawsze tak skłonnej do udostojniających bałamuctw, czy pomysłem samego Żychlińskiego ?

>Maciejowscy h. Jastrzębiec z Maciejowa koło Książa. Stefan (Maciejewsji) na wsiach Potok i Borowo w p. ksiąskim dał oprawę swej żonie Dorocie Kobierzyckiej. Będąc już wdową skasowała 1647 t. tę oprawę (I. Kal. 113 s. 401).

>Maciejowscy różni, a wśród nich zapewne najliczniej reprezentowani M-cy h. Janina. Sebastian nie żył już 1647 r., kiedy wdowa po nim Dorota z Walknowskich zapis 2.000 złp. długu uzyskany od Jana z Bebelna Gosławskiego, cedowała Janowi Janiszewskiemu (I. Kal. 113 s. 184). Michał, ekonom w Nekli, i Elżbieta, rodzice Marianny, ochrzcz. 1695 r. (LB Nekla). Franciszek zaślubił 1713.21/II. r. Annę Jaroszewską z dworu w Uścięcicach (LC Dakowy Mokre). Jan, dworzanin (w Śmiglu ?), ożenił się 1717.18/XI. r. z Heleną Skotnicką (LC Śmigiel). Magdalena wyszła przed 1742.15/I. r. za Józefa Stawskiego, ekonoma w Spławiu. Oboje żyli jeszcze 1744 r. Ks. Sebastian, proboszcz kościoła Św. Mikołaja w Poznaniu od r. 1763., zmarł 1766.14/II. r., mając l. 48 (LM Św. Mikołaj, Pozn.). Wdowa Marianna M-a, chrzestna 1767.6/V. r. (LB Witkowo). Michał zaślubił 1776.17/II. r. wdowę Teklę Ćwiklińską z Półwsia (LC Św. Marcin, Pozn.). Franciszka wyszła przed 1809.8/X. r. za Michała Raday'a, posesora wsi Radzyny w par. kazimierskiej. Wicenty świadek 1820.10/II. r. (LC Św. Maria Magdal., Pozn.)

Jan, ur. ok. 1819 r., nauczyciel w Antoninie 1848 r., dzierżawca Polanowa w l. 1855-1864, miał z żony Wiktorii Wandy Lutomskiej, córki Bartłomieja i Julii Gliszczyńskiej, posesorów Rzymachowa, ur. tamże 1830.1/XII. r., zaślubionej 1847.1/II. r., zmarłej w Gnieźnie 1901.29/III. r., pochowanej w Powidzu (LB, LC, LM Powidz), synów: Mariana, o którym niżej, Józefa Floriana, ur. 1860.28/III. r., Władysława, zmarłego 1864 r., Ignacego, o którym niżej. Córki: Seweryna Bronisława, ur. 1848.17/VI. r., Stanisława, ur. ok. 1852 r., zaślubiła w Powidzu 1874.12/V. r. Wiktora Musolffa, dziedzica Charbina, Maria, ur. 1855.2/II. r., Jadwiga, ur. 1870.28/IX. r. (LB, LM ib.), wyszła w Polanowie 1891.2/I. r. za Ludwika Kobełskiego, wdowca, z Koninka k. Pniew. Marian, ur. 1857.2/II. r. (LB ib.), administrator Siernik, miał z Bronisławy Skrzydlewskiej synów bliźniaków, Jana Antoniego i Bernarda Józefa, urodzonych w Siernikach 1899.9/III. r. (LB Rogoźno). Ignacy, w l. 1893-1901 posesor Polanowa koło Powidza, z żony Mieczysławy Szubert, 1-o v. Chodkiewiczowej, miał synów, Mieczysława, o którym niżej, i Nikodema Antoniego Bolesława Lecha, ur. w Polanowie 1896.15/IX. r. Córka Maria Józefa, ur. w Polanowie 1893.14/VII. r. (LB Powidz). Mieczysław (Mieczysław Józef Arkadiusz), ur. w Polanowie 1894.12/I. r., zaślubił w Bydgoszczy 1925.6/X. r. Zofię Zajnok (ib.). Zob. tablicę.

@tablica: Maciejowscy

>Maciszewscy, Maciszowscy, byli w Sieradzkiem. Felicjan Antoni (u Bonieckiego Antoni Felicjan Onufry), podstoli inowłodzki 1743 r., mąż Józefy z Szydłowskich, żyjącej jeszcze 1785 r. jako wdowa, ojciec Anny, żony Józefa Niszczyckiego, stolnika zawkrzyńskiego, oboje już nie żyjący 1787 r. (P. 1364 k. 573v). Petronela, siostra podstolego, była żoną Józefa Harpeter de Golszteyn (!). Jej syn, ks. Józef Harpeter de Golszteyn, proboszcz w Choryni, był obok swych sióstr spadkobiercą wuja podstolego. Spadek po nim w dobrach Glinki w z. rożańskiej oraz sumy cedował 1785 r. Cybulskiemu (P. 1362 k. 143v, 1364 k. 573v).

>Mackiewiczowie różni, zapewne przybysze z W. Ks. Litewskiego. Franciszka M-wa zmarła w Snowidowie 6.III.1766 r., licząc l. 53, pochowana w Woźnikach (LM Ptaszkowo). Ta Franciszka chyba identyczna z Franciszką z Chudzyńskich, córką Filipa i Heleny Goseckiej (?), żoną Jana M-a. Oboje już nie żyli 1786 r. Ich syn Rudolf otrzymał 1779 r. od rodzonego wuja Jana Chudzyńskiego cesję jego części spadkowej z sum na Chlebowie i Strzeszynku po siostrze a ciotce Rudolfa, pannie Rozalii Chudzyńskiej (P. 1356 k. 19). W imieniu własnym oraz brata Feliksa Ferdynanda i siostry Michaliny, zamężnej Likowej, sumy na Chlebowie p. gnieźn. posagowe matki oraz inną sumę, odziedziczoną po ciotce Rozalii, cedował Antoniemu Borbertowi Grabskiemu 1786 r. (P. 1363 k. 415). Rudolf ten, sędzia pokoju pow. babimojskiego, zmarł 10.X.1817 r., mając l. 62 (LM Chobienice).

Jan (Maćkiewicz), "skryba", mąż Izabeli Pomorskiej, córki Ignacego i Anastazji Dramińskiej, zmarłej w Poznaniu na ćhwaliszewie 27.VII.1861 r., ojciec Kazimierza, ur. ok. 1847 r. Stanisława, ur. ok. 1850 r., Katarzyny, ur. ok. 1848 r., Anastazji, ur. we wrześniu 1856 r., zmarłej w Poznaniu na Zawadach 22/XI. t. r., Wandy, ur. ok. 1860 r. (LM Św. Małgorzata, Pozn.).

>Macynowie, Franciszek, zmarły między r. 1680 a 1686, miał z żony Marianny Gostkowskiej syna Stanisława (Stanisława Franciszka), który 1680 r. roborował skrypt Stanisławowi Gostkowskiemu (I. Kal. 140 k. 140). Jedyny spadkobierca 1686 r. swego rodzonego wuja Stanisława Gostkowskiego, zmarłego bezpotomnie (P. 1111 II k. 7; 1112 X k. 21). Od Jana Kurcewskiego kupił 1695 r. za 25.000 złp. Rogaczewo Wielkie w p. kośc. (P. 1129 V k. 65v). Ożenił się z Dorotą Mieszkowską, córką Macieja i Anny Zakrzewskiej, i 1695 r. odebrał od ojca żony i jej braci, Jakuba i Andrzeja, posag 10.000 złp., który zaraz oprawił na połowie swych dóbr (ib. k. 67). Nie żył już 1698 r. (Kośc. 308 k. 455). Dorota poszła 2-o v. za Andrzeja Strzeleckiego i jako wdowa również i po tym mężu otrzymała 1701 r. od małżonków Zygmunta i Anny Żychlińskich Godurowskich cesję sumy 2.000 złp., należnych tej Annie z Rogaczewa Wielkiego (P. 1140 VI k. 29). Była 1703 r. 3-o v. żoną Jana Koszutskiego (P. 1143 II k. 75). Oboje Koszutscy występowali 1726 r. (Z.T.P. 46 k. 1283). Jako wdowa i po tym trzecim mężu w r. 1729 (Kośc. 316 s. 173) żyła jeszcze 1736 r. (Kośc. 171 k. 9, 19). Jedyna córka Anna była 1711 r. żoną Samuela Tyszewicza, z którym 17177 r. spisała dożywocie. Nie żyła już 1734 r.

>Maczałowski "urodzony" Józef i Rozalia, rodzice Onufrii, ur. w Krężołach 1780.31/VIII. r. (LB Tuczno).

>Maczewscy z Maczewa w p. kal. Iwon z Maczewa, mąż Katarzyny, która 1453 r. skwitowała Jana, syna Wawyzńca Zaremby, starosty wieluńskiego (GR. Kal. 5 k. 113). Mikołaj Krupa, niegdy sołtys w Maczewie, sołectwo swe w tej wsi sprzedał 1462 r. za 18 grz. Janowi z Siedlemina (P. 1384 k. 112). Jan i Janusaz, bracia rodzeni i niedzielni z Maczewa, pozwani 1468 r. przez opatrznego Mikołaja M-go, mieszczanina kaliskiego, który drogą przezysków posiadł część w tej wsi (I. Kal. 1 k. 436v). Jan z Maczewa, kleryk, bratanek Piotra Wojen, sołtysa w Charbielinie, 1468 r. (G. 8 k. 20v).

Benedykt, dziedzic w Maczewie i Węgrzynowie, dostał 1471 r. od Jana starszego i Jana młodzsego, dziedziców z Siedlemina, z pieniędzy na wsi król. Maczewo zapis długu 12 grz. (I. Kal. 2 l. 195). Ów Benedykt Węgrzynowski z Maczewa oraz Iwan, syn Jana z Nieniewa, kastelana wieluńskiego, zobowiązali się zawrzeć między sobą ugodę (ib. 3 k. 216v). Żona tego Macieja, Dorota pozywała 1487 r. Jana Garstkę z Jedlca (ib. k. 384). Ów Maciej M. pisał się także z Jedlca. Dorota pół łana w Jedlcu zastawiła 1495 r. zqa pięć grzywien i jeden wierdunek Stanisławowi Chotomskiemu (ib. 4 k. 319), a Maciej M. w 1497 r. zastaw półłana w Jedlcu za pięć grzywien ponowił (ib. k. 550). Nie żył już 1522 r., kiedy jego córka Anna, Zofia i Katarzyna, siostry niedzielne, w asyście Wojciecha Paczanowskiego brata i Jana Bubaja Jedleckiego wuja całą swą część po rodzicach w Jedlcu sprzedały za 40 grz. Jakubowi zw. Mixti (P. 1392 k. 456v).

>Madajewski "urodzony" Kazimierz i Marianna, rodzice Walentego, ur. w Gozdyninie, ochrzcz. 1733.12/II. r. (LB Kwieciszewo).

>Madalińscy, Madaleńscy, Magdalińscy h. Laryssa. NIe znamy miejscowości, od której mogliby wziąść swe nazwisko. Wiemy z Długosza, iż Piotr M. odznaczył się pod Grunwaldem 1410 r. w orszaku otaczającym Jagiełłę. Od Jana Długosza ojca kupił Niedzielsko, z której to wsi potomkowie jego pisali się potem przez szereg stuleci. On sam pisał się z Jankowa. Jego żona Katarzyna procesowała się z Przedpełkiem z Blizanowa (z Kopydłowa), kasztelanem lędzkim, który 1434 r. stawiał świadków na to, iż nie "pchnął na jej oblicze" ani nie rozdarł jej płaszcza (GR. Kal. 1 k. 136). W tej samej sprawie pani Katarzyna wraz ze swymi niedzielnymi synami, Sędziwojem i Mikołajem, mianowała t. r. plenipotentem Świętomira z Sośnicy (ib. k. 134, 167v). Piotr od wspomnianego kasztelana lędzkiego, Pełki Kopydłowskiego, domagał się 1438 r. uiszczenia trzech grzywien (ib. 2 k. 66). Nie żył już 1442 r., kiedy owdowiała Katarzyna zobowiązała się zrzec swych praw na Jankowie i Rychłowie na rzecz Andrzeja z Lubieńca (z Chodcza), podskarbiego Królestwa Polskiego (ib. 6 k. 94). W 1443 r., już 2-0 v. żona Wojciecha Broniewskiego z pow. radziejowskiego, zawierała za pośrednictwem arbitrów ugodę z synami, Sędziwojem, Bartoszem i Mikołajem, zrzekając się na ich rzecz swej oprawy na Niedzielsku i Łyseskorniach (dziś Łyskornia) w p. wiel. (ib. k. 128). Tych synów skwitowała 1444 r. ze swej oprawy (I. Kal. 3 k. 53v). Jednak t.r., kiedy kwitowała podskarbiego Andrzeja (z Chodcza) z 400 grz. za Jankowo i Rychnowo, nazwana wdową po Piotrze zaś żoną Zygmunta z Gozdowa, o trzy mile od Płocka (Py. 11 k. 185). Czyżby to był jej trzeci mąż ? Ze wspomnianych wyżej synów, Mikołaj, student Uniwersytetu Krakowskiego 1457 r., był kustoszem i kanonikiem kolegiaty wieluńskiej 1485 r. Sędziwój świadczył 1459 r. w Wieluniu, a 1463 r. spłacił resztę należności za Niedzielsko Janowi Długoszowi synowi (Długosz, M.M.Ae. XVI s. 671, 813).

Jan, chorąży wieluński (wedle Bonieckiego był nim już 1557 r.), skwitowany 1562 r. przez Stanisława Lipskiego ze 100 złp. (I. Kal. 27 s. 36), nie żył już 1576 r., kiedy jego syn Jerzy zapisał dług Stanisławowi Czyżewskiemu (ib. 44 s. 377). Ten Jerzy, mąż Anny z Brodnickich, wdowy 1-o v. po Dobrogoście Cieleckim, podstarościm jaworowskim, sam 1592 r. podstarości jaworowski, zawierał wtedy układ z Cieleckimi, bratankami i spadkobiercami tego Dobrogosta (P. 958 k. 1051v). Anna z Brodnickich M-a potomstwa nie zostawiła, bo 1606 r. jedną z jej spadkobierczyń była Katarzyna Kunińska rodząca się z Brodnickiej, niewątpliwie siostrzenica (P. 1405 k. 570v). Według Bonieckiego, jednym z synów Jana, chorążego wieluńskiego, a bratem Jerzego był Walenty. Czy nie ten sam Walenty, już nie żyjący 1631 r., ojciec Piotra, który t. r. kwitował braci Mielęckich (I. Kal. 98a s. 1067), zaś od Łukasza Wierusz Bielskiego wziął zastawem za 2.500 złp. wieś Żelisław w p. sier. (ib. s. 1187). Otrzymał 1636 r. od Stanisława Muchlińskiego zapis długu 300 złp. (ib. 102 s. 1687). Żoną Piotra, zaślubioną 1618.20/VII. r., była Ewa Ścipierska (LC Skalmierzyce), córka Jana, żyjąca jeszcze 1633 r. (I. Kal. 99b s. 1468, tu nazwana Anną). Piotr nie żył już 1647 r., kiedy jego syn Stanisław dawał zobowiązanie Zofiannie Smoguleckiej, starościnie nakielskiej (N. 226 k. 363v). Ten Stanisław (Stanisław Kazimierz), podstoli wieluński, umarł 1663.5/I. r. (Nekr. Reform., Miejska Górka). Syn podstolego Jan, nowicjusz konwentu franciszkanów w Pyzdrach, sumę 4.000 złp., zapisaną sobie przez ojca, cedował 1672 r. franciszkanom kaliskim (Py. 154 s. 26).

Magdalena, żona Adama Lisieckiego, nie żyła już 1598 r., kiedy ów Lisiecki mianował opiekunów dla swych dzieci, a wśród tych opiekunów też i Krzysztofa M-go (I. R. Kon. 28 k. 362v).

Antoni, mąż Anny Wieruszówny Galewskiej, miał synów, Sebastiana i Aleksandra (Boniecki).

1. Sebastian, syn Antoniego i Galewskiej, dziedzic części Łyseskórni w z. wiel., kupił 1600 r. za 2.500 złp. części w tejże wsi od Andrzeja Bielskiego (R. Kal. 7 k. 316). Nie żył już 1616 r. (I Kal. 82 s. 1486). Z Jadwigi Kobierzyckiej, rodzącej się z Jadwigi Wiktorowskiej, miał synów Jana, Wojciecha, Piotra i zapewne Marcina. Jego chyba córkami były pisane z Łyseskorni, Anna, w l. 1616-1636 żona Stanisława Wierzbięty Doruchowskiego, sekretarza król., podstarościego kaliskiego, wdowa w l. 1644-1660, i Elżbieta, w l. 1620-1652 żona Adama Romiejowskiego.

1) Jan, syn Sebastiana i Kobierzyckiej, kanonik kruświcki 1616 r. (ib.), instalowany na kanonii poznańskiej 1620.16/III. r. (Install. s. 86), t. r. kanonik gnieźnieński, instalowany 18/IX. (Korytkowski), wiceprezydent Trybunału Kor. 1631 r., sekretarz król., opat lędzki 1628 r., biskup teodozjeński i sufragan gnieźnieński 1640 r. (G. 80 k. 780v, Boniecki). Bratu Piotrowi 1616 r. zobowiązał się zrezygnować swoją część Łyseskórni (I. Kal. 82 s. 1486). Umarł w Gnieźnie 1644.27.III. r. (Nekr. Bledzew, Nekr. Wągrowiec, gdzie błędna data 28/III, Nekr. Pardyż z datą 3/IV !).

2) Wojciech, syn Sebastiana i Kobierzyckiej, wojski wieluński 1635 r. (Boniecki), asystował 1639 r. przy transakcji Marianny z M-ch, żony Abrahama Giżyckiego, jako "przyjaciel z linii ojczystej" (Py. 148 s. 427). T. r. zawierał kontrakt z Dobrogostem M-im pod zakładem 8.000 zł. (g. 80 k. 593). Żył jeszcze 1643 r. (R. Kal. 12 k. 341), a nawet 1652 r. (I. Kal. 118 s. 1225), co pozostaje w sprzeczności z twierdzeniem Bonieckiego, iż umarł przed r. 1642. Boniecki daje mu za żonę Annę Charłupską i wymienia synów: Zygmunta, Stefana, chorążego wieluńskiego 1670 r., zmarłego po r. 1679, Sebastiana, Jana Faustyna, Samuela, o którym niżej, Baltazara i Stanisława. W materialach mych brak o nich wiadomości. Znajduję tylko córkę, nieznaną Bonieckiemu, Zofię, żonę Feliksa Słoneckiego.

Samuel, syn Wojciecha i Charłupskiej, nie żył już 1672 r., kiedy jako wdowa po nim występowała Katarzyna (Boniecki). Jak się zdaje, można tego Samuela identyfikować z M-im, nie nazwanym z imienia, mężem Katarzyny Miłaszewskiej, bowiem wnuk owego M-go i Miłaszewskiej, Bonawentura, zwał swym dziadem Jana Baltazara Charłupskiego, żyjącego jeszcze 1673 r. (P. 1221 k. 174v). Z Miłaszewskiej był syn Kazimierz.

Kazimierz, syn Samuela (?) i Miłaszewskiej, łowczy nurski, mąż Zofii Wypyskiej, urodzonej z Agnieszki Sarbiewskiej, oboje już nie żyli 1730 r. (P. 1221 k. 174v). Byli dziedzicami wsi Łosiny w z. nur. Ich synowie: Michał, Józef, Bonawentura. Córki: Helena, żona 1-o v. Kazimierza Ubysza, 2-o v. 1730 r. Stanisława Wolskiego, już nie żyła 1745 r., Agnieszka, 1730 r. żona Kurowickiego, wojskiego drohickiego, Agata, 1730 r. żona Floriana Radlińskiego, miecznika mielnickiego, Teresa, 1730 r. żona Piotra Praszynowskiego, Marianan, 1730 r. niezamężna (ib.).

(1) Michał, syn Kazimierza i Wypyskiej, od brata swego, ks. Józefa, otrzymał 1723 r. jego połowę wsi Łosiny (P. 1191 k. 126). Już nie żył 1739 r. (P. 1256 k. 97). Jego żona była 1718 r. Brygida Pilchowska (Boniecki), z której syn Józef Stefan.

Stefan, syn Michała i Pilchowskiej, łowczy nurski 1758 r., cześnik nurski w l. 1766-1768 (ib.), współspadkobierca stryja ks. Józefa, kanonika gnieźnieńskiego i poznańskiego, swój spadek po nim we wsi Karniszewo scedował 1739 r. stryjecznemu bratu Józefowi (P. 1256 k. 97). Pozostawił syna (zob. Boniecki).

(2) Józef (Józef, Wojciech), syn Kazimierza i Wypyskiej, kanonik katedralny poznański, instalowany 7.VII.1710 r. (Install., s. 130), generalny prokurator kapituły poznańskiej i proboszcz rydzyński 1721 r. (Kośc. 313 s. 126), dziekan poznański, instalowany 15.V.1730 r. (Install., s. 138), t. r. tytułowany też proboszczem średzkim (P. 1221 k. 174v), kanonik gnieźnieński 1737 r. (G. 97 k. 181v, Korytkowski). Odziedziczone po rodzicach dobra, połowę wsi Łosiny w z. nur., dał 1723 r. bratu Michałowi (P. 1191 k. 126). Od ks. Stanisława Raczyńskiego, kanonika poznańskiego, proboszcza skockiego, kupił 1737 r. za 58.000 zł. wieś Karniszewo w p. gnieźn. (P. 1251 k. 80). Umarł w Poznaniu 1739.8/VI. r., pochowany w katedrze (LM Rydzyna).

(3) Bonawentura, syn Kazimierza i Wypyskiej, w imieniu własnym i sióstr mianował 1730 r. brata, ks. Józefa, plenipotentem dla podniesienia sumy 7.000 złp., którą ich dziad, Jan Baltazar Charłupski, zapisał dwoma testamentami, z r. 1657 i 1673 na połowie wsi Golina i na całej wsi Zakrzewskie Łąki (P. 1221 k. 174v). Jego żoną była Konstancja Oraczewska. Oboje nie żyli już 1761 r. (G. 99 k. 330). Ich synowie: Józef, Andrzej, Wojciech i Felicjan.

a. Józef, syn Bonawentury i Oraczewskiej, od stryjecznego brata, Stefana M-go, otrzymał 1739 r. cesję spadku w Karniszewie po ich wspólnym stryju, ks. Józefie M-im (P. 1256 k. 97). Żonie, Barbarze Gutowskiej, córce Wojciecha i Anny Kosickiej, na poczet posagu zapisał 1741 r. sumę 4.000 złp. (P. 1266 k. 143v). Od Konstantego i Antoniego, braci Borzęckich, wydzierżawił 1743 r. na trzy lata wieś Golę (P. 1270 k. 184). W l. 1745-1746 posesor Babina (LB Bagrowo), dzierżawca Chrostowa 1754 r. (P. 1315 k. 211v). Umarł 1755.15/IV. r. (Nekr. Franciszkanek śremskich). Wdowa dzierżawiła w l. 1756-1758 Mełpino (LB Mórka). Mając sumę 2.000 zł. na Bieganowie p. pozn. u Franciszka Zielińskiego, zrobiła na niej 1759 r. zapis na cele pobożne (Kośc. 328 k. 91). Była już 1765 r. 2-o v. żoną Jakuba Krzyżanowskiego (Kośc. 330 k. 22). T. r. oboje spisywali dożywocie (P. 1341 k. 72v). Była 1774 r. posesorką w Międzyborzu (LM Włościejewski), a swe dożywocie otrzymane od pierwszego męża scedowała 1776 r. synowi Antoniemu (P. 1353 k. 542). Józef i Barbara z Gutowskich mieli synów: Antoniego, o którym niżej, Feliksa Wojciecha, ochrzcz. 1741.25/XI. r. (LB Brodnica), Gabriela Józefa, ur. w Babinie 1745.25/III. r., Leona Adama, ur. tamże 1746.14/IV. r. (LB Bagrowo), pomarłych dziećmi, Ludwika żyjącego jeszcze 1755 r. (P. 1315 k. 209v). Córki: Werpnika Ewa, bliźniaczka Leona Adama, niewątpliwie zmarła dzieckiem, Joanna (Joanna Marianna), ur. w Goli 1744 r., ochrzcz. z wody ok. 24/VI. (LB St. Gostyń), wydana przed 1772.23/IX. r. za Franciszka Droszewskiego, oboje żyli jeszcze 1788 r., Franciszka, niezamężna, zmarła w Międzyborzu 1774.8/XI. r. (LM Włościejewki).

Antoni (Antoni Józef), syn Józefa i Gutowskiej, ur. 1739 r., towarzysz 1-ej wielkopolskiej brygady kawalerii narodowej 1768 r., w konfederacji barskiej pułkownik ziemi przemyskiej, namiestnik, potem (zap. 1776 r.) porucznik brygady wielkopolskiej (G. 103 k. 84v), tytułował się w l. 1781-1788 pełkownikiem wojsk kor. (P. 1358 k. 339v, LC Śmigiel), poseł sejmowy z wojew. kaliskiego 1786 r., z wojew. gnieźnieńskiego 1788 r., major 1789 r., wicebrygadier 1791 r., brygadier kawalerii narodowej 1792 r., generał lejtenant 1794 r. (PSB). Dziedzic połowy Karniszewa, tę połowę sprzedał 1781 r. za 22.000 złp. Wincentemu Swinarskiemu (P. 1358 k. 339v). Proces z sisotrą Joanną i mężem jej Franciszkiem Droszewskim zakończył kompromisem 1787 r. (Kośc. 335 k. 119). Posesor Kostrzynia 1800 r. (LB Kostrzyń), dziedzic Piekar 1802 r. (ib.). Umarł 1804.19/VII. r. w Borowie, pochowany w Przybyszewie (PSB). Jego żoną była Wiktoria Skotnicka. Z niej syn Mikołaj (Mikołaj Ksawery Stanisław), ur. w Mirosławicach, ochrzcz. 1797.6/XII. r. (LB Mieścisko), kapitan wojsk polskich (Boniecki). Z córek, Marianna, starsza od Mikołaja, ochrzcz. z cerem. wraz z nim 1800.9/V. r. (LB Kostrzyń), wyszła za Aleksandra Iwanowskiego. Józefa, żona Ignacego Sosnowskiego, zmarła 1853 r. (Boniecki).

b. Andrzej, syn Bonawentury i Oraczewskiej, komornik ziemski kamieniecki (kamieńczykowski) 1762 r., swoją część spadku po stryju, ks. Józefie, w Karniszewie sprzedał 1750 r. w grodzie kamienieckim bratu, ks. Wojciechowi (P. 1334 k. 48v).

c. Wojciech, syn Bonawentury i Oraczewskiej, kanonik kolegiaty średzkiej, proboszcz w Grobi 1745 r. (Kośc. 323 k. 103). Był proboszczem w Kędzierzynie 1761 r. W r. 1750 otrzymał cesję części spadkowej w Karniszewie po stryju, ks. Józefie, od brata Andrzeja, a 1761 r. od brata, ks. Felicjana, i tę swoją połowę owej wsi sprzedał 1762 r. za 4.000 (2.000 ?) złp. Franciszkowi Swinarskiemu, generałowi adiutantowi J.Kr.Mci (P. 1334 k. 48v, G. 100 k. 376v). Żył jeszcze 1779 r. (G. 106 k. 17v, 18).

3) Piotr, syn Sebastiana i Kobierzyckiej, dziedzic w Łyseskórniach (Łyskorniach), połowę łana "Jakubowskiego" w tej wsi dał w r. 1607 Wojciechowi Kisielewskiemu (R. Kal. 1 k. 213). Jego pierwszą żoną była Marianna Jemiołkowska, drugą zaślubiona 1616 r., krótko po 20/IX., Anna Chełmska, córka Stanisława i Marianny z Zarembów (I. Kal. 82 s. 1486), której 1617 r. oprawił 1.400 zł. posagu na częściach Łyseskorni, kupionych od brata, ks. Jana, wolnych od oparwy pierwszej żony (R. Kal. 9 k. 10). Nie żył już 1639.6/IV. r., kiedy owdowiała Anna, mająca oprawę i dożywocie na Łyseskórniach, spisywała w Kopaninie kontrakt ze swymi synami, Dobrogostem i Florianem (Py. 148. s. 113). Otrzymała 1643 r. zapis 1.000 zł. od Feliksa Sloneckiego (I. Kon. 51 k. 72v), żyła jeszcze 1645 r., kiedy syn Dobrogost scedował jej sumę 2.000 zł., za którą Jan Wierusz Kowalski zastawił mu na jeden rok dobra Żytniewo w z. wiel. (Py. 150 s. 131). Boniecki znał pięciu, względnie sześciu synów Piotra, jak wyżej wspomniałem dwóch. O Florianie, prócz tej wzmianki z r. 1639 nie wiem nic więcej. Dobrogost cz. Bonawentura, jeszcze świecki 1639 r., zawierał wtedy kontrakt z Wojciechem M-im, wojskim wieluńskim, pod zakładem 8.000 złp. (G. 80 k. 593). Instalowany na kanoni poznańskiej 1654.20/IV. r. (Install., s. 103). Obok innych beneficjów uzyskał wreszcie biskupstwo płockie 1673 r., kujawskie 1680 r. Jako biskup nominat płocki był 1673 r. prezydentem Trybunału Koronnego (Estr. XX 160). Zmarł 1691 r. (PSB).

4) Marcin, chyba syn Sebastiana, był bowiem dziedzicem części w Łyseskorniach. Części w tej wsi wolne od oprawy żony Teofili Starzyńskiej (Starczewskiej ?), dał 1639 r. synowi Walentemu (Rel. i I. Z. Kal. 1c k. 405v). Nie żył już 1644 r. (I. Kal. 110a s. 1013). Miał jeszcze innego syna, Tomasza, nie żyjącego już 1677 r., którego syn Kazimierz nazwany wtedy bratankiem z rodzonego brata Katarzyny z M-ch Arciszewskiej (ib. 138 s. 1381). Córki Marcina: Elżbieta, najpierw 1644 r. żona Mikołaja Dzierzbińskiego, potem 2-o v. w l. 1649-1656 żona Wojciecha Kotlińskiego, nie żyjąca 1685 r., i Katarzyna, żona 1669 r. Mikołaja Arciszewskiego, wdowa 1677 r. Syn Walenty w imieniu ojca zawierał 1635 r. umowę z Krajewskimi (I. Kon. 48 k. 97). Skwitowany 1644 r. przez siostrę Dzierzbińską z majątku rodzicielskiego (I. Kal. 110a s. 1013).

2. Aleksander, syn Antoniego i Galewskiej, poborca wieluński i ostrzeszowski 1603 r., mąż Anny Konopnickiej, miał synów, Jakuba, który zamieszkał w W. Ks. Litewskim, i Jana Aleksandra (Boniecki).

Jan Aleksander, syn Aleksandra i Konopnickiej, podsędek ziemski wieluński 1632 r., sędzie ziemski wieluński 1634 r. (ib.). Żył jeszcze 1650 r., kiedy kwitował się z Tomickimi (Z. T. P. 30 s. 592). Boniecki daje mu za żonę Małgorzatę z Bużenina Niechmierowską, ja zaś znam Annę z Rokszyc Pągowską, córkę Daniela i Anny ze Starzenic, bezpotomną, nie żyjącą już 1680 r., kiedy jako jej spadkobierca występował brat jej Bogusław Pągowski (I. Kal. 140 k. 115). Byłaby to więc druga żona sędziego. Z Niechmierowskiej rodzili się, obok innych synów, Aleksander i Jakub, o których będę mówił, a zapewne też córka Katarzyna, w l. 1631-1636 żona Aleksandra Miniszewskiego, nie żyjąca już 1665 r.

1) Aleksander, syn Jana Aleksandra i Niechmierowskiej, sekretarz król. 1636 r. (I. Kal. 102 s. 978), podkomorzy wieluński 1652 r. (ib. 118 s. 1299). Od Samuela i Świętosława, braci Śmiełowskich, kupił 1636 r. za 16.500 zł. wieś Śmiełowo oraz pustki Chotynin i Sobacin (R. Kal. 11 k. 756v). Na mocy przywileju król. posesor wsi Kępa w starostwie wałeckim, pozywał 1638 r. o bezprawne posiadanie tej wsi Barbarę Reczównę cz. Miłogarską, wdowę po Dawidzie Kijonie (W. 36 k. 401v, 403). Wójtostwo w Sokolnikach p. pyzdr. cedował za przywilejem król. t. r. małżonkom Barczykowskim (G. 80 k. 479v). Śmiełowo, Chotynin i Sobocin sprzedał 1640 r. za 19.000 zł. Jakubowi Rościeskiemu (R. Kal. 12 k. 155). Od Piotra Wierzbięty Biskupskiego kupił t. r. za sumę 26.700 zł. całe wsie Bobrowniki, Kolebki i Miełoszewka w p. ostrzeszowskim (R. Kal. 12 k. 169). Wsie te wydzierżawił 1641 r. Andrzejowi Podlewskiemu (I. Kal. 107a s. 654), a 1649 r. Bobrowniki zastawił za 4.400 złp. Aleksandrowi Miniszewskiemu (ib. 115 s. 1140). Żył jeszcze 1652 r. (ib. 118 s. 1299). Wedle Bonieckiego umarł przed 1659 r. Jego żoną była Jadwiga Tarnowska, córka Mikołaja, cześnika gostyńskiego, której 1636 r., wedle umowy zawartej z Katarzyną z Dobrzykowa, wdową po Mikołaju Tarnowskim, na połowie Śmiełowa oprawił 6.000 zł. posagu (R. Kal. 11 k. 754v). Żyła jeszcze 1650 r. (Kośc. 302 k. 385), a wedle Bonieckiego przeżyła może i r. 1659 i działała jako wdowa. Nie żyła już napewno 1682 r. (I. Kal. 140 k. 609). Synowie: Andrzej, Jan i Ignacy. Z córek, Marianna była żoną Andrzeja Borzysławskiego, oboje już nie żyli 1680 r. Katarzyna, w l. 1673-1684 żona Piotra Górskiego. Anna, żona 1682 r. Jana Pomianowskiego, nie żyła już 1700 r.

(1) Andrzej, syn Aleksandra i Tarnowskiej, mąż Marianny z Grabiów, wraz z nią od ks. Jana Stanisława Borzysławskiego, kanonika włocławskiego, i od Marcina Borzysławskiego, księdza brata stryjecznego, swego zaś siostrzeńca, wydzierżawili 1685 r. na trzy lata wieś Zarzecze p. ostrzesz. (I. Kal. 143 s. 112). Marianna, będąc wdową, zapisała 1704 r. w grodzie ostrzeszowskim sumę 3.000 złp. Wawrzyńcowi Godurowskiemu, nie żyła już 1720 r. (I. Kal. 16 s. 8). Spośród jej synów (Boniecki znał ich 7 !) przytaczam tu tylko dwóch, Aleksandra i Franciszka.

a. Aleksander, syn Andrzeja i Grabianki, dziedzic Raczkowa i Upuszczowa p. sier. (Boniecki), 1725 r. mąż Barbary Walknowskiej (Walichnowskiej), córki Andrzeja (Z. T. P. 43 k. 721, tu nazwana Franciszką). Chyba ta sama pani Barbara M-a, chrzestna 1755.12/II. r. (LB Biezdrowo). Oboje już nie żyli 1772 r. (I. Kal. 209/213 k. 17). Ich syn Kajetan.

Kajetan, syn Aleksandra i Walknowskiej, spisywał 1772 r. dożywocie z żoną swą Dorotą Kiedrzyńską, córką Andrzeja i Franciszki Jackowskiej, wdową po dwóch mężach, Bartłomieju Grabieńskim i Tomaszu Psarskim (ib.). Ponowne dożywocie spisywali 1773 r. (ib. k. 166). Kajetan był dziedzicem Raczkowa i Upuszczowa. Oboje byli posesorami Strzegowa, wsi dziedzicznej Grabieńskich (ib. 221 k. 169), jak również Zielęcina, dóbr jej dożywotnich, którą to wieś wydzierżawili Melchiorowi Koszutskiemu (ib. 224 k. 91, 354). Kajetan umarł między 1781.10/VIII. r. a 1784 r., ona umarła między 1777.23/V. r. a 1784 (LB Gostyczyna, I. Kal. 224 k. 91). Ich dzieci rodziły się w Strzegowie. Synowie: Wawrzyniec Józef Kajetan Antoni, ochrzcz. 1774.12/VIII. r., Hiacynt Jakub, ochrzcz. 1775.20/VIII. r., Michał Stanisław Kostka, ochrzcz. 1776.2/X. r. Córki: Anna, ur. ok. 1768 r., zmarła 1772 r., mając lat 4, pochowana 5/V., Julianna, ochrzcz. 1775.28/VIII. r., Waleria Józefa, ochrzcz. 1778.11/V. r. (LB, LM Gostyczyna). Spośród tych dzieci w 1784 r. żyli tylko: Józef (zapewne identyczny z pierwszym z wymienionych synów), Jakub (chyba drugi z nich) oraz Jułianna, wszyscy troje pozostający pod opieką Jakuba Kiedrzyńskiego, burgrabiego grodzkiego kaliskiego, i Pawła Wargawskiego (I. Kal. 224 k. 91). Józef, Jakub i Julianna nazwani dziedzicami po rodzicach Raczkowa i Upuszczowa, które to dobra opiekunowie 1786 r. wydzierżawili Sebastianowi Zabłockiemu (ib. 226 k. 259). Wszyscy troje 1787 r. otrzymali zapis 7.500 złp. od innego swego opiekuna, Jana M-go, dziedzica Bobrownik (ib. 227 k. 27). Kiedrzyński, teraz już sędzia ziemiański kaliski, oraz Antoni Psarski w imieniu tych nieletnich (to znaczy przyrodniego rodzeństwa tego Psarskiego) skwitowali 1792 r. dziedzica Strzegowy Andrzeja Grabieńskiego (ib. 232 k. 262). Z nich, Józef, kapitan wojsk polskich 1809 r., mąż Julianny z Bogdańskich, 1-o v. Kiedrzyńskiej, zmarłej w Orpiszewie 1809.17/XI. r. (LM Lutynia), Jakub był mężem Honoraty Psarskiej (Boniecki).

b. Franciszek, syn Andrzeja i Grabianki, mąż Petronelli z Doruchowskich, a 2-o v. Julianny Zajdlicówny, córki Floriana i Barbary Eleonory z Hermanów, która to Julianna otrzymała 1727 r. od matki zapis, umarła zaś będąc wdową między r. 1737 (P. 1256 k. 59). Z Doruchowskiej syn Ignacy i córki, Teresa i Ludwika. Z Zajdlicówny synowie, Jan i Ludwik. O drugim z nich wiem tyle tylko, że żył jeszcze 1781 r. (I. Kal. 221 k. 365). Teresa zmarła panną 1787.4/I. r. w Kolebkach, przyległości Bobrownik (LM Doruchów). Ludwika była 1735 r. żoną Józefa Stanisławskiego.

a) Ignacy, syn Franciszka i Doruchowskiej, wypłacił 1735 r. siostrze, zamężnej Stanisławskiej, sumę 79 zł. węg. na poczet posagu (I. Kal. 171/173 s. 315). Umarł w Bobrownikach 1777.1/III. r., mając ok. 70 lat, pochowany w kościele w Doruchowie (LM Doruchów).

b) Jan, syn Franciszka i Zajdlicówny, występował 1754 r. Ułożył 1779 r. dla celów procesowych rodowód swej gałęzi M-ch, którym posłużył się Boniecki. Tytułowany łowczym (łowczycem ?) nurskim, to znów dla odmiany łowczycem dobrzyńskim. Łowczy nurski, w r. 1776 od Michała Mierzewskiego i jego córek, Antoniny i Józefaty, uzyskał zobowiązanie sprzedaży za 40.000 zł. Bielczewa w p. kal. (I. Kal. 214/216 k. 23). Po bracie Ignacym dziedzic Bobrownik, opiekun nieletnich dzieci swego stryjecznego brata Kajetana, dał im 1787 r. zapis 7.500 zł. (I. Kal. 227 k. 227). "Łowczyc dobrzyński" świadkował 1788.6?II. r. (LC Doruchów). Jego synowie: Józef Kalasanty, Wojciech i chyba Kazimierz. Córka Katarzyna wyszła 1792.11/II. r. w Bobrownikach za Ignacego Romińskiego.

(a) Józef Kalasanty, syn Jana, tytułowany w l. 1795-1796 łowczym ostrzwszowskim (LB Ociąż), działał 1781 r. jako plenipotent ojca i stryja Ludwika (I. Kal. 221 k. 365). Występował 1793 r. w sprawie spadku po Zajdlicach (ib. 232 k. 399). Posesor Bilczewa, ożeniony był z Anną Kossecką, akatoliczką. Z niej synowie urodzeni w Bilczewie: Jan Teodor, ochrzcz. 1789.5/VII. r., Teodor Makary, ur. 1791.4?IV. r., Stefan Hermenegild, ur. 1792.19?IV. r. (LB Biskupice), Ubald Feliks, ur. w Ociążu, ochrzcz. 1795.21/V. r., Karol Józef, ur. tamże 1796.2/VII. r. (LB Ociąż).

(b) Wojciech, syn Jana (Boniecki), świadkował 1798.7/II. r., a przy tej okazji powiedziane, że był z Bobrownik (LC Doruchów). Jego żoną była Anna Kossecka, zwąca się więc identycznie jak bratowa Józefowa (jeśli nie zachodzi tu jakaś pomyłka ?). Ich syn Adam Wojciech, ur. w Sieraszewicach 1798.1/VII. r., trzymany był do chrztu przez Józefa M-go z Bobrownik (LB Rososzyca).

(c) Kazimierz, zapewne syn Jana, burgrabia grodzki ostrzeszowski, chrzestny 1792.22/IV. r. (LB Biskupice).

(2) Jan, syn Aleksandra i Tarnowskiej, wojski wieluński, mąż Konstancji Siewierskiej (może Siemińskiej, jak u Bonieckiego ?), córki Stanisława i Zofii Szyszkowskiej. Oboje nie żyli już 1719 r. (I. Kal. 160 k. 645). Ich córka Joanna, dziedziczka części Rudy w z. wiel., w l. 1700-1719 żona Stanisława Pruchnickiego, miecznika wieluńskiego. Jej stryjem nazwany 1700 r. Franciszek M. (I. Kal. 154 s. 259), zapewne jednak nie był to stryj rodzony.

(3) Ignacy, syn Aleksandra i Tarnowskiej, chorąży wieluński w 1680 r. (Kc. 132 k. 81v). Jako podkomorzyc wieluński świadkował 1676.17/II. r. (LC Krotoszyn). Mąż Eleonory Dąmbskiej, córki Wawrzyńca i Anny Smoszewskiej, 1678 r. mianował plenipotentów (G. 86 k. 95v). Sumy wyderkafowe na Żarczynie oraz inne, nabyte od Adama Zielińskiego, cedował 1680 r. Andrzejowi Modrzewskiemu (Kc. 132 k. 81v). Już nie żył 1681 r., kiedy Eleonora zapisywała dług 6.000 zł. Stanisławowi Kadłubowskiemu (ib. k. 152). Zapewne właśnie t.r. wyszła za niego, wnosząc mu dożywotnią posesję wsi Górki Daronie, jej dziedzicznej po ojcu. Nie żyła już 1693 r. (ib. k. 668v).

2) Jakub, syn Jana Aleksandra i Niechmierowskiej, zapisał 1641 r. dług 1.000 zł. Walentemu Molskiemu (I. Kal. 107a s.884), skwitowany 1643 r. ze sprawy przez Krzysztofa Gruszczyńskiego (I. Kon. 51 k. 117v). Mąż Heleny Kobierzyckiej, córki Jana, która 1644 r. kwitowała z sumy 14.000 złp. Annę ze Słonczyc, wdowę po Stanisławie Trąmpczyńskim (ib. k. 163v). Wydzierżawił 1645 r. od konwentu lędzkiego wieś Kowalewo (I. Kon. 51 k. 428v). Był 1648 r. wyderkafowym posesorem Krzymowa (ib. 53 k. 84v). Zapisał 1650 r. dług 2.000 złp. Marcinowi Radłowskiemu (ib. k. 305). Skwitował 1655 r. z 2.000 złp. Beatę z Kobierzyckich, wdowę po Mikołaju Tymienieckim, wojskim wieluńskim (ib. 56 k. 178). Wraz ze swą drugą żoną, Anną z Rokszyc Pągowską, spisywał w Krzymowie 1662.24/IX. r. kontrakt dzierżawy dóbr Krzymowo, Drzązno i Borowo, pod zakładem 3.900 złp., z Ludwikiem Potockim i żoną jego Anną z Kwiatkowskich (ib. 58 k. 149v). Spisał 1664 r. kontrakt pod zakładem 3.000 złp. z Janem, Piotrem, Ignacym i Andrzejem, braćmi M-mi (ib. k. 268). Już nie żył 1669 r. (ib. k. 554v). Pisze Niesiecki, iż Jakub z Kobierzyckiej miał dwie córki, jedną za Miniszewskim, drugą za Widawskim. Istotnie Katarzyna M., nie żyjąca już 1665 r., była żoną Aleksandra Miniszewskiego, zaś Zofia M., w l. 1652-1661 żona Mikołaja Widawskiego, nie żyła już 1669 r., kiedy opiekunem jej synów był Jan Miniszewski (I. Kal. 129 s. 1194), ich cioteczny brat. Zdawałoby się więc, iż wszystko zgadza się, ale znamy z r. 1665 akt, którym Jakub M. córce swej Zofii, urodzonej z Kobierzyckiej, zapisuje 2.000 zł. gotowizną i 1.000 w klejnotach, kiedy będzie szła zamąż (I. Kon. 58 k. 316). A więc tamte, Miniszewska i Widawska, były chyba córkami innego ojca ? Synowie Jakuba to: Wawrzyniec, Andrzej i Mikołaj, urodzeni według Bonieckiego, z drugiej Zony. Wymienia on jeszcze trzech innych synów, o których wiadomości nie posaidam, więc ich tu nie przytaczam.

(1) Wawrzyniec, syn Józefa i Pągowskiej, wraz z bratem Mikołajem skwitowany 1669 r. przez ks. Mikołaja Witosławskiego, plebana w Krzymowie, z zaległości dziesięcinnych (ib. k. 554v). Kwitował 1673 r. Stanisława Konopnickiego z 5.000 złp. (ib. 60 k. 522v). Uzyskany od Zygmunta Łaszcza, kasztelana lędzkiego, 1673 r. zapis na 5.000 zł. cedował 1680 r. Wojciechowi Radolińskiemu, kasztelanicowi krzywińskiemu (I. Kal. 140 k. 134).

(2) Andrzej, syn Jakuba i Pągowskiej, mąż Marianny Różyckiej, znany mi tylko z Bonieckiego, był wedle niego, ojcem Michała, podwojewodziego i pisarza grodzkiego wieluńskiego 1733 r., podsędka ziemskiego wieluńskiego i ostrzeszowskiego 1740 r., ożenionego z Teresą Pruszkowską, zmarłą 1755 r. Z czterech ich synów wymieniam tu tylko jednego, o którym posiadam wzmiankę w źródłach, dane zaś Bonieckiego uzupełniam córką Elżbietą, żoną 1-o v. Franciszka Kamińskiego, która idąc 2-o v. za Wojciecha Luboradzkiego zapisała mu 3.000 złp. ze swej sumy posagowej 5.000 złp., pochodzącej z dóbr Niedzielsko a 1759 r. przeniesionej na Rudlice w z. wieluń., wieś Piotra Karśnickiego (I. Kal. 209/213 k. 31). Żyli oboje 1774 r.

Józef, syn Andrzeja i Różyckiej, sędzia kapturowy wieluński 1764 r., skarbnik wieluński t. r., łowczy wieluński 1766 r., zmarły 1771 r. (Boniecki), dziedzic Niedzielska, miał obok innych dzieci córkę Mariannę, która 1788.1/I. r. w Olszynie zaślubiła Michała Paruszewskiego, burgrabiego grodzkiego sieradzkiego (LC Ostrzeszów).

(3) Mikołaj, syn Jakuba i Pągowskiej, występował 1669 r. (I. Kon. 58 k. 554v), nie żył już 1699 r. Był dziedzicem wsi Morawki w p. kal. Z żony Teresy Budziszówny Pstrokońskiej, wtedy też nie żyjącej, pozostawił córki, Mariannę, w l. 1699-1702 żonę Stefana Kamińskiego (Kamieńskiego), oboje nie żyjący 1725 r., i Katarzynę, w l. 1699-1736 żonę Macieja Biernackiego. Marianna połowę Morawek, przypadłą z działów ojcowizny, sprzedała 1699 r. za 7.000 zł. szwagrowi Biernackiemu (I. Kal. 153 k. 526v). Zob. tablicę 1-4.

@tablica: Madalińscy h. Laryssa 1.

@tablica: Madalińscy h. Laryssa 2.

@tablica: Madalińscy h. Laryssa 3.

@tablica: Madalińscy h. Laryssa 4.

Marcin, syn zmarłego Zygmunta z z. wieluń., zapisał 1602 r. dług 200 zł. Janowi Zdzychowskiemu (ib. 68 s. 131). Emeryk z p. wieluń. zapisał 1605 r. dług 150 zł. Wacławowi Białobłockiemu (Z. T. P. 27 s. 10). Nie żył już 1616 r., kiedy zawierany był kontrakt małżeński o rękę jego córki Doroty idącej 1616.5/I. r. za Pawła Baranowskiego. Wdową po tym Baranowskim była już 1618 r., a w 1619 r. jej drugim mężem był Krzysztof Bartoszewski. Żyła jeszcze 1622 r. Synem Emeryka a bratem Doroty był Aleksander, asystujący 1616 r. siostrze przy transakcji (I. Kal. 82 s. 135). Ks. Franciszek, gwardian franciszkanów w Kaliszu 1629 r. (R. Kal. 11 k. 81), a jednocześnie mowa o nim jako o superiprze konwentu klarysek kaliskich (ib. k. 82). Prowincjał franciszkanów konwentualnych, dr. teologii 1631 r. (G. 9. k. 512), zmarł 1642.26/VIII. r. (Nekr. Franciszkanek śrem.). Marianna, w l. 1630-1652 żona Aleksandra Giżyckiego, nie żyła już 1654 r. Agnieszka, 1630 r. żona Sebastiana Rychłowskiego z z. wiel. Piotr, syn zmarłego Walentego, 1644 r. kwitował z 300 złp. Mikołaja Węgierskiego (I. Kal. 110a s. 640). Spisywał 1649 r. w Bobrownikach z Wojciechem Soleckim kontrakt pod zakładem 2.500 zł., o rękę swej córki Zofii (ib. 115 s. 95, R. Kal. 14 k. 40). Nie żyła już ta Zofia 1669 r. Wojciech, sędzia ziemski wieluński (sędzią ziemskim wieluńskim był wtedy Jan Aleksander M.!), brał 1645 r. w zastaw od konwentu lędzkiego wieś Koszuty (I. Kon. 51 k. 427). Piotr otrzymał 1648 r. od Andrzeja Grodzieckiego, starosty stawiszyńskiego, zobowiązanie pod zakładem 10.000 złp. oraz zapis 4.000 złp. długu (ib. 53 k. 7v, 8). Jan i Stanisław M-cy, 1650 r. towarzysze spod chorągwi rotmistrza Wojciecha Jastrzębskiego (P. 1061 k. 63, 66v). Piotrowi Zuzanna z Powodowskich wdowa Kotkowska cedowała 1652 r. sumę 1.000 złp. zapisaną jej przez Mikołaja Kuczewskiego (I. Kal. 118 s. 1544). Teodor, profes lędzki 1653.23/IV. r., opat elekt jędrzejowski 1672.3/III r., zmarł 1681.19/IV. r. (Nekr. Bledzew). Sebastian swoją część zw. Grabczyzna we wsi Mokrsko z z. wiel. wydzierżawił 1651 r. na jeden rok za 130 złp. Bogusławowi Kożuchowskiemu (G. 82 k. 1278). Bracia rodzeni, Jan i Piotr, w imieniu własnym oraz braci swoich, Ignacego i Andrzeja, zawierali 1664 r. pod zakładem 3.000 złp. kontrakt z Jakubem M-im, o którym było wyżej (tabl.1) (I. Kon. 58 k. 268). Piotr zmarł 1666.7/II. r. W kościele w Miejskiej Górce był jego portret trumienny na blasze z herbem Laryssa i literami: P. M. Z. N. (Nekr. Reformatów, Miejska Górka). Sebastian, chorąży wieliński w l. 1673-1676 (I. Kal. 133 s. 254, LC Krotoszyn).

Kazimierz (Kazimierz Franciszek), starosta pułtuski 1676 r., chorąży wyszogrodzki 1680 r., kasztelan konarski - sieradzki 1700 r., zmarły 1705 r. (Boniecki). Jego pierwszą żoną była 1676 r. Marianna z Drobnina Kryska (ib., Z. T. P. 32 s. 2220, 2221, 37 s. 827). Drugą, w 1699 r. (Boniecki) Zofia (Teresa) Remiszewska, którą już 1705 r. widzimy 2-o v. za Stanisławem Zadorskim (I. Kal. 157 s. 121). Znów wdowa w l. 1711-1712 (Z. T. P. 39 k. 261, 1371). Z pierwszej żony córka Anna, w l. 1693-1700 żona Piotra Stamirowskiego, cześnika gostyńskiego, z drugiej syn Józef, zmarły jako nieletni przed 1712 r. (Z. T. P. 39 k. 236) i córki: Marianna, 1-o v. za Stefanem Grzybowskim, podczaszym nurskim, 2-o v. 1715 r. za Jenem Świdzińskim, i Barbara, niezamężna 1715 r. (Z. T. P. 40 k. 317). Stryjem Marianny nazwany t. r. Jan M. (ib. k. 296).

Michał, 1683 r. mąż Katarzyny Rudzkiej, córki Jana z Wielkiej Rudy Rudzkiego, wojskiego radomskiego, i Katarzyny z Lesiowa (ib. 33 s. 442). Spośród jego potomstwa, znanego Bonieckiemu, mówię tutaj tylko o synu Walentym, który był burgrabią kowalskim 1740 r., podwojewodzim brzeskim kujawskim 1746 r., a za żonę miał Helenę Umiastowską. Ich syn Józef, łowczy inowrocławski 1770 r., wojski kowalski t. r., zmarł 1775 r. (Boniecki). Żoną jego była Teodora Modlińska (I. Kon. 84 k. 428), ale Boniecki mówi o Teodorze Polichnowskiej, która (jeśli niema tu pomyłki w nazwiskach) byłaby zapewne pierwszą żoną. Syn Ludwik, 1750 r. plenipotent siostry Ewy zamężnej Sławińskiej (ib. 82 k. 161). Był podstolim parnawskim (Boniecki). Córka jego i Modlińskiej, Ewa, w l. 1780-1793 żona Kaspra Nałęcz Sławińskiego, pisarza ziemskiego konińskiego.

Jan, chrzestny 1684.23/I. r. (LB Trzcinica). Joanna, ze wsi Gadkowice, chrzestna 1688.5/VIII. r. (LB Siemianice). Jan i Marianna, rodzice Michała, ochrzcz. 1689.9/IX. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Zofia, wdowa po Andrzeju Wargawskim 1690 r. Helena, żona Pawła Grabskiego, podkomorzego inowrocławskiego, nie żyjącego już 1691 r.

Felicjan (u Bonieckiego Feliks Jan), nie żyjący już 1691 r., kiedy to jego żona Katarzyna z Rożniatów Porczyńska, 2-o v. żona Kazimierza Kęsickiego, dostała w grodzie wieluńskim zapis 2.000 zł. od Aleksandra Kożuchowskiego, cześnika wieluńskiego. Nie żyła już 1700 r. (I. Kal. 154 s. 545). Synowie, Paweł i Jan, córka Marianna, w l. 1699-1713 żona Jana Morawskiego, nie żyli już oboje 1729 r. Z synów, Paweł, instalowany 1690.23/III. r. na kanonii katedralnej gnieźnieńskiej, był kustoszem kujawskim 1692 r., kanonikiem kujawskim 1692 r., kanonikiem łowickim, umarł 1698.20/III. r. w Skierniewicach (Korytkowski). Jan odziedziczony po matce zapis od Kożuchowskiego cedował 1699 r. szwagrowi Morawskiemu (I. Kal. 154 s. 545). Po śmierci swej żony Marianny Kłobskiej został księdzem i był kanonikiem łęćzyckim oraz proboszczem będkowskim (Boniecki). Jego córka Franciszka wyszła przed 1739.23/VII. r. za Józefa Kickiego.

Franciszek, 1692 r. mąż Doroty Krosińskiej, wdowy 1-o v. po Stanisławie Ostromęckim (Z. T. P. 35 s. 803). Ks. Jan zmarł w Chełmnie 1693.20/XII. r. (Nekr. Franciszkanów, Śrem). Marianna z M-ch Górska, chrzestna w l. 1695-1697 w Ostrzeszowie. Marianna, 1695 r. żona Jana Rogowskiego, 2-o v. 1713 r. żona Jana Glinickiego, wdowa po nim 1715 r., umarła między r. 1719 a 1724. Nazwana 1719 r. Marianna "z Walknowskich M-ą", może więc rodziła się z Walknowskiej ? (Ws. 79 k. 73). Elżbieta, 1699 r. żona Jana Przyłubskiego. Anna, w l. 1699-1715 żona Mikołaja Teodora Rosena, podstolego wschowskiego, wdowa w l. 1720-1727, nie żyła już 1734 r. Panna M-a licząca l. 12 zmarła 1710.11/VII. r. w czasie dżumy i pochowana w Porębach w lesie (LM Ostrzeszów). Zygmunt, pisarz ziemski wieluński, z żony Kuleszanki miał córki: Teresę, w l. 1711-1723 żonę Kazimierza z Rutek Jarzyny, i Mariannę, nie żyjącą już 1745 r., żonę Karola Łaszczewskiego (I. Kal. 206/208 k. 18, 160, 166, P. 1280 k. 57v). Kazimierz, Michał i Jan, bracia 1711 r. (Z. T. P. 39 k. 236). Michał, zastawny posesor części wsi Ruda, dziedzicznych Joanny z M-ch Pruchnickiej (zob. wyżej, tab.1), plenipotent swego, nienazwanego z imienia, ojca (ib. k. 599). Katarzyna, 1713 r. wdowa po Franciszku Parczewskim, 2-o v. żona Antoniego Chojeckiego. Franciszek, syn zmarłego Andrzeja, skwitowany 1715 r. przez Glinickich, dzieci Jana Glinickiego z jego pierwszej żony Anny z Bronikowskich i drugiej Marianny z M-ch, z 1.000 złp. zapisanych temu Janowi 1704 r. (I. Kal. 159 s. 159). Marianna zaślubiła w Krotoszynie 1716.7/V. r. Jana Wilkońskiego, ekonoma dóbr krotoszyńskich. Kazimierz, chrzestny 1718.24/IX r. (LB Branno). Kazimierz ze swą żoną Anną, chrzestni 1720.24/VIII. r. (LB Ostrzeszów). Ten sam czy inny Kazimierz, chrzestny 1724.5/X. r. (LB Wyszanów). I znów Kazimierz, świadek 1729.28/III r. (LC Mikorzyn). Zofia, żona Adama Wargawskiego, oboje już nie żyli 1720 r. Ks. Stanisław, oficjał wieluński, proboszcz w Szadku 1722 r. (Z. T. P. 41 k. 395). Katrzyna, żona 1-o v. Mikołaja Surzyńskiego, 2-o v. w l. 1723-1726 Jana Żabickiego. Pani M-a pochowana 1725.1/III. r. u Dominikanek w Poznaniu (LM Św. Maria Magdal., Pozn.).

Andrzej, już nie żyjący 1732 r., był ojcem Andrzeja, podwojewodziego wieluńskiego, 1751 r. (LC Kobylagóra), który 1732 r. otrzymał od Marianny z Wichrowskich wdowy Pląskowskiej cesję praw do wsi Zberki p. pyzdr., odziedziczonych po Andrzeju Zberkowskim (G. 96 k. 484v). Identyczną cesję otrzymał 1733 r. od Dominika Zberkowskiego (I. Kal. 168/170 s. 1488). Dziedzic Bobrownik 1741 r. (Z. T. P. 50 k. 709), żył jeszcze 1751.16/X. r. (LC Kobylagóra). Jego żoną była 1721 r. Katarzyna Gaszyńska, nie żyjąca już 1766 r. (P. 1342 k. 233, Boniecki), z której córka Anna, dziedziczka Zberek, żona Macieja Byliny, stolnika wiskiego, nie żyła już 1766 r.

Aleksander, syn zmarłego Andrzeja, posesor wsi Kakawa, kwitował 1734 r. z 14.000 zł. dziedzica tych dóbr, Stanisława Kożuchowskiego, cześnika wieluńskiego (I. Kal. 171/173 s.87). Ignacy, 1742 r. mąż Eufrozyny Skrzyńskiej, 1-o v. wdowy po Wojciechu Skotnickim i 2-o v. po Wojciechu Gosławskim (ib. 178/180 s. 176). Jakub, 1746 r. mąż Anny z Świerczyńskich (Z. T. P. 51 k. 108). Jadwiga, zamężna Skrobiszewska, chrzestna 1749.16/XI. r. (LB Skrzebowa). Michał, podsędek ziemski wieluński, 1749 r. mąż Elżbiety Wężykówny, wdowy 1-o v. po Pawle z Kaliszkowic Załuskowskim, podwojewodzim kaliskim (ib. 190/195 k. 84), nie żył już 1752 r. (ib. 196/198 s. 30). Wdowa 1754 r. kupiła za 12.000 złp. od Mikołaja Broniewskiego i Jadwigi z Rokossowskich wieś Łyczyno p. kal. (ib. s. 177). W l. 1761-1762 mieszkała w Walichnowach. Żyła jeszcze 1775.12/VI. r., nazwana wtedy dziedziczką Rudniczyska (LB Mikorzyn). Ich córka Zuzanna, chrzestna 1760.18/XI. r. i 1769.11/V. r. (ib.), wyszła w Mikorzynie 1771.10/VII. r. za Grzegorza Taczanowskiego, pisarza komory celnej w Grabowie. Nie żyła już 1785 r. Jakub, cześnik ostrzeszowski, świadek 1756.25/II. r. (LC Kępno). Ignacy i Magdalena z Bartnickich, rodzice Felicjana, ochrzczonego 1773.21/IV. r. (LB Siemianice). Łukasz i Katarzyna, rodzice Józefaty Brygidy, ur. w Strzyżewie, ochrzczonej 1775.29/IV. r. (LB Dobrzyca). Franciszek, podchorąży regimentu pieszego wojsk kor., chrzestny 1780.27/III. r. (LB Św. Trójca, Gniezno). Antonina z Januszewskich M-a, chrzestna w październiku 1785 r. (LB Ostrzeszów). Anna, żona Piotra Trzebuchowskiego. Jej córkę trzymała do chrztu 1786.17/I. r. Marianna M-a (LB Baranów).

Joanna z Balikowskich M-a zmarła w Kolebkach koło Bobrownik 1791.28/III. r., licząc l. 39 (LM Doruchów). Franciszek, 26-letni, zaślubił 1798.14/X. r. Józefę Dzierżanowską, pannę 36-letnią (LC Św. Maria Magdal., Pozn.). Franciszek, chyba ten sam, chrzestny 1800.4/II. r. córki Bogusławskich (LB Św. Marcin, Pozn.). Józef, kawaler, chrzestny 1801.26/VIII. r. (LB Spławie). N., mąż Urszuli z Łubieńskich, z którą rozwiódł się i ona przed 1806.18/V. r. poszła 2-o v. za Leona Dzierzbińskiego (LB Św. Mikołaj, Pozn.). Sebastian zmarł w Krąszkowach 1810.29/X. r., licząc l. 64 (LM Kępno). Józef, chrzestny 1811.12/V. r. (LB Kępno). Tomasz i Franciszka z Grabowskich, rodzice porodzonych we dworze w Grębaninie dzieci: Dezyderii, ochrzcz. 1816.9/VII. r., i Edwarda Leopolda, ochrzcz. 1818.16/IV. r. (LB Baranów). Aleksander "z Polski" trzymał do chrztu 1827.29/IV. r. syna Kossowskich z Kęszyc (LB Biskupice). Kazimierz, "inżynier kultury" z Sieradza, ur. 1869.11/I. r., żenił się 1908.25/II. r. w Poznaniu z Wiktorią Morawską, ur. 1874.27/II. r. (LC Św. Maria Magdal., Pozn.). Tadeusz, adwokat, osiadł w Opolu 1903 r. (Dz. P.). Józef, dziedzic (posesor) Brzozy k. Wielunia, i Magdalena z Zygmanowskich, rodzice Wiktora (Wiktora Feliksa), ur. w Kowanówku, w sanatorium dla nerwowo chorych 1892.26/X. r. (LB Oborzyska), zmarłego 1917.21/X. r., pochowanego w Doruchowie. Pozostała siostra (Dz. P.). Maria umarła w Dreźnie 1918.3/VIII r. w 24 roku życia, pochowana w Dornibowie (?) (ib.).

>Madalińscy, chyba nie szlachta, w każdym razie nie byli uważani za szlachtę przez władze pruskie. Józef, ekonom w Niepruszewie 1821 r., w Wyciążkowie 1825 r., generalny ekonom dóbr ordzińskich, mieszkający w Obrowie, w l. 1829-1833, w Chlewiskach 1830-1842, mąż Nepomuceny (Joanny Nepomuceny) Bilewiczówny (Bielewiczówny), zmarłej 1865.13/III. r. (Dz. P.), miał z nią synów: Mikołaja Waleriana Jana, ur. w Niepruszewie 1821.1/XII. r. (LB Niepruszewo), Józefa i Ignacego, o których niżej, Juliusza (Juliana) Antoniego, ur. w Obrowie 1833.22/V. r. (LB Obrzycko), żyjącego jeszcze 1872.10/VI. r. (LB Potarzyca). Z ćorek, Teofila Weronika, ur. w Wyciążkowie 1825.25/IV. r. (LB Leszno). Michalina Antonina, ur. 1834.29/IX. r. (LB Obrzycko). Florentyna Marianna, ur. w Chlewiskach 1842.29/VI. r. (LB Kazimierz), może identyczna z Marią, która przed 1872.5/VI. r. wyszła za ekonoma Bonawenturę Wicherskiego. Chrzestnymi jej córki, ur. 1872 r. w Potarzycy, byli Julian (brat ?) i Kordula (matka ?) M-cy (LB Potarzyca).

1. Józef (Józef Stanisław), syn Józefa i Bilewiczówny, ur. w Obrowie 1829.6/I. r. (LB Obrzycko), tytułowany 1872 r. "spectabilis" (LB Cerekwica), mieszkał zrazu w Szczepankowie, był posesorem Potarzycy w l. 1865-1872, dziedzicem Dębicza 1877 r. Zmarł w Dębiczu 1902.5/IX. r. (LM Mączniki, Dz. P.). Żoną jego była Kordula Sośnicka, córka Jakuba i Wiktorii Radoszewskiej, zmarła w Dębiczu 1909.2/V. r. w wieku l. 64 (LM Mączniki, Dz. P.). Ich dzieci: Stefan, ur. w Potarzycy 1865.5/X. r., niewątpliwie młodo zmarły, Ludwik (Ludwik Ignacy), ur. tamże 1869.24/I. r. (LB Potarzyca), zmarły nagle w Dębiczu 1889.26/VI. r. (LM Mączniki), Stanisław, o którym niżej, Stefan (Stefan Włodzimierz), ur. tamże 1877.18/IX. r. (LB Mączniki), zmarły w Poznaniu 1917.10/VI. r., pochowany w Mącznikach (Dz. P.). Marianna, zmarła w Szczepankowie 1864.29/IV. r. w wieku l. 2 (LM Ostroróg), Kazimiera, ur. ok. 1864 r., wyszła w Mącznikach 1884.25/XI. r. za Czesława Czochrona, dzierżawcę Kaczyńca, potem ekonoma w Szlachcinie, umarła 1933.7/VII. r. w Bolewicach, pochowana w Tulcach (LC Mączniki, Dz. P.), Wanda (Wanda Helena), ur. w Potarzycy 1867.24/IV. r. (LB Potarzyca), wyszła w Mącznikach 1895 (VI ?) za Władysława Lehmana, porucznika z Pleszewa (Dz. P.), potem prezesa sądu okręgowego (w Ostrowie ?), umarła będąc wdową 1934.10/I. r., pochowana w Ostrowie (Dz. P.), Helena Maria umarła w Potarzycy 1870.11/XI. r. mając dni 18 (LM Potarzyca).

Stanisław (Stanisław Konstanty), syn Józefa i Sośnickiej, ur. w Potarzycy 1871.6/XI. r. (LB Potarzyca), właściciela Dębicza z folwarkiem Brzeziak w pow. średz. (695 ha), kupił 1907 r. od Krzysztoporskiego Dobczyn (ok. 1.300 m.m.) p. śrem. (Dz. P.). Kawaler ord. Pol. Rest., umarł w Poznaniu 1937.24/X. r., pochowany w Mącznikach (ib.). Z żony, Marii Karłowskiej jego córki: Maria (Maria Stanisława), ur. w Dębiczu 1906.15/XI. r., zaślubiła w Mącznikach 1928.24/IV. r. Janusza hr. Łosia, Stefania (Stefania Władysława), ur. w Dębiczu 1908.3/VI. r., zaślubiła w Mącznikach 1932.17(?)/IV. Stanisława Karwowskiego, dra med. (LC Mączniki).

Ignacy (Ignacy Nepomucen), syn Józefa i Bilewiczówny, ur. w Chlewiskach 1830.25/XI. r. (LB Kazimierz), kupiec w Śremie, żył jeszcze 1888.19/III. r. (LB Mączniki). Niewątpliwie jego to córką była Maria Ludwika, zmarła w Śremie 1881.12/I. r. w wieku dwóch lat (Dz. P.). Zob. tablicę.

@tablica: Madalińscy

Magdalena wyszła przed 1884.21/X. r. za Józefa Maślińskiego ze Środy. Rodzice chrzestni ich dziecka nie byli szlachtą (LB Środa).

>Madzikał (!) Jarosław z z. sandomierskiej, rodzony brat Jerzego, którego zabił Maciej Pigłowski, skwitował 1528 r. tego zabójcę z głowy brata (P. 871 k. 33v). Jak się zdaje, ów Jerzy był faktorem Pampowskich we wsi Konarzewo (ib. k. 645v).

>Maey Joanna Fryderyka, w l. 1786-1790 żona Karola Bojanowskiego, dziedzica wsi Zawady. Chrzestnym jednego z jej dzieci był 1786.30/XII. r. Krystian M. (LB Bojanowo, dysyd.).

>Mafler Kasper, kapitan regimentu pieszego wojsk kor., 1780 r. mąż Barbary z Brochockich (Ws. 104 k. 152). Otrzymał 1790 r. cesję sumy 8.000 zł. od Rafała Kierskiego, chorążego regimentu pieszego wojsk kor. (Ib. 106 k. 4v).

W inskrypcjach grodu poznańskiego znajduje się zapis, niby z r. 1758, notorycznie sfałszowany w czasach późniejszych, już w XIX wieku, mocą którego "urodzony" Hieronim M., syn zmarłego Fryderyka, kupuje za 8.500 złp. od "urodzonego" Ferdynanda Mylo dobra Fulbek w p. wałec. (P. 1323 k. 15). Czy fałszerstwa dokonano dla lepszego potwierdzenia niepewnego szlachectwem Maflerów, czy miało ono służyć dla tego samego celu Mylom, nie wiem.

>Magierowska Franciszka, w l. 1780-1781 żona Józefa Łobockiego, wdowa 1790 r.

>Magir, Magirus v. Logau, zob. Logau, Logowscy.

>Magisch, Karolina de M., luteranka, wyszła przed 1732.11/II. r. za Fryderyka Adolfa de Nibelschütz ze wsi Hahełno (?) (LB Zduny).

>Magnis de Kaltwasser Jan, ojciec Barbary, w l. 1597-1604 żony Ernesta a Seher Thossa (Ws. 21 k. 101v, 204 k. 46v).

>Magnuscy h. Abdank ze wsi Magnusy cz. Magnusze p. szadkowskiego. Andrzej, brat rodzony Katarzyny, kwitował 1497 r. Jakuba Kosmowskiego z 9 grz. zapisanych im obojgu (I. Kal. 4 k. 499 v). Maciej, 1501 r. mąż Katarzyny Chwałkowskiej (Kośc. 231 k. 98). Jakub zwany Krzywanczowicz, ze wsi Magnusze, wypłacił 1551 r. 40 grz. posagu za córką Anną, żoną Wojciecha Mąkolińskiego z p. koniń. (I. R. Gr. Kon. 6 k. 16).

Wacław, żyjący może jeszcze 1596 r. (R. Kal. 7 k. 44v), nie żyjący z pewnością 1603 r. (Py. 131 k. 254v), i Zofia z Lubieńskich, rodzice Tyburcego, któremu t. r. Jan Łuczyliński zapisał 30 zł. długu (I. Kal. 50 s. 62). Ów Tyburcy kwitował t. r. Wojciecha i Krzysztofa Lubieńskich, synów Tyburcego, braci swej matki, z 800 złp. po Elżbiecie Lubieńskiej, siostrze ich. Te prawa spadkowe ustąpił był Piotrowi Tarzeckiemu i teraz kwitował wespół z nim (ib. s. 1353). Od Marcina Piątkowskiego, działającego w imieniu Marcina, Stanisława i Feliksa, braci Łęckich, kupił 1596 r. za 1.200 zł. części ich po ojcu, Kasprze Łęskim, we wsiach Łęg i Obory p. kal. (R. Kal. 7 k. 44v). T. r. Zofii Racędowskiej, wdowie po Grzegorzu Tarzeckim, zapisał dług 600 zł. (I. Kal. 63 k. 343). Sumy zapisane sobie przez zmarłego Jana Racędowskiego cedował 1597 r. Jadwidze Grabskiej, wdowie po nim (Py. 128 k. 308). Te zapisy na rzecz Racędowskich zdają się świadczyć, że już w tych latach był mężem Konkordii (Zgody) Racędowskiej. Wraz z tą żoną 1602 r. od Andrzeja Złotkowskiego wzięli w zastaw za 2.000 złp. części wsi Biała i Lubień oraz czterech kmieci w częściach wsi Grochowy (I. Kal. 68 s. 1468, Py. 131 k. 208v). Części w Łęgu i Oborach sprzedał t. r. za 2.250 zł. Swiętosławowi Gniazdowskiemu (R. Kal. 7 k. 470v). Tyburcy w imieniu własnym i żony kwitował się 1612 r. z Łukaszem Żbikowskim (I. Kal. 78 s. 1648). Kwitował 1620 r. ze 100 zł. Mikołaja Twardowskiego, męża swej córki Anny, której dał 600 zł. posagu (Py. 140 k. 81, 81v, R. Kal. 9 k. 305v). Nie żył już 1633 r. (I. Kal. 99b s. 1507). Jego synowie, Jan i Wojciech. Córki: Anna, 1620 r. żona Mikołaja Twardowskiego, 2-o v. w l. 1629-1648 za Janem Kromolickim, bezpotomna, nie żyła już 1669 r. Katarzyna, w l. 1631-1647 za Mikołajem Bogwiedzkim też nie żyjąca 1669 r.

1. Jan, syn Tyburcego i Racędowskiej, z z. sieradzkiej, skwitowany 1616 r. przez Macieja Wolińskiego (I. Kal. 82 s. 96) i t. r. skwitowany z ran przez Stanisława Zbyszyńskiego (ib. s. 1727). Z Mikołajem Twardowskim (szwagrem ?) spisywał 1620 r. kontrakt w Slaboszewie (Py. 140 k. 20).

2. Wojciech, syn Tyburcego i Lubieńskiej, asystował 1641 r. siostrze Kromolickiej przy dokonywanej przez nią cesji na rzecz Kaspra Skrzypińskiego oprawy posagu 600 zł. i zapisu 500 zł. na Lutyni, danych jej przez pierwszego męża, Twardowskiego (I. Kal. 107 a s. 71). Od małżonków Kromolickich otrzymał 1641 r. zapis długu 200 zł. (ib. s. 266). T. r. cedował Wojciechowi Mroczkowskiemu zapis długu 1.000 złp. dany mu 1639 r. przez Andrzeja Rososkiego (P. 1043 k. 389), zaś od Mroczkowskiego dostał zapis takiejże sumy jako dług (ib. k. 389v). Nie żył już 1647 r., a jego siostry i spadkobierczynie, Kromolicka i Bogwiedzka skwitowały Mroczkowskiego z 200 złp. (ib. 113 s. 2263). Zob. tablicę.

@tablica: Magnuscy h. Abdank

Jakub z p. sieradzkiego pozwany 1602 r. o rany przez Jana Pągowskiego cz. Stęszyckiego (I. Kon. 30 k. 632). Jadwiga, żona Stanisława Karszewskiego, nie żyjącego już 1616 r. Agnieszka, w l. 1641-1647 żona Stanisława (Sebastiana ?) Jadamczewskiego. Jan, wojski gostyniński 1663 r. (G. 84 k. 101v). Ks. Aleksander, kanonik gnieźnieński, krakowski, włocławski, łowicki 1680 r. (I. Kon. 63 k. 89v). Marian, 1689 r. mąż Teresy Molskiej (ib. 68 k. 40).

Michał i Marianna z Biernackich, rodzice Kazimierza M-go Klimentowicza, męża 1730 r. Marianny z Bonińskich (Bunińskiej), córki Kazimierza i Heleny Borzysławskiej, z któr t. r. spisywał dożywocie (I. Kal. 167 s. 122, 557). Był 1734 r. opiekunem swego nieletniego szwagra, Chryzostoma Bonińskiego (ib. 171/173 s. 35). Dziedzic części wsi Magnusy, zapisywał 1746 r. ponie 375 zł. (Ib. 185/189 k. 101). Zawierał 1748 r. kompromis z Malczewskimi (ib. k. 126). Od Jadwigi z Chylińskich, wdowy po Konstantym Malczewskim, i od jej dzieci brał zastawem 1752 r. wieś Pawłówko (Z. T. P. 53 k. 147). Oboje małżonkowie żyli jeszcze 1766 r. (I. Kal. 206/208 k. 82).

Jakub zaślubił 1741.10/X. r. Teresę Korzbok Zawadzką, córkę Michała i Anny Gniewkowskiej. Żyli jeszcze oboje 1785 r., kiedy ona swą część spadku po wuju Mikołaju Gniewkowskim cedowała bratu Janowi Zawadzkiemu (P. 1362 k. 220v, G. 112 k. 26b). Córka tego Jakuba Barbara, ur. w Mórce, ochrzcz. 1742.1/XII. r. (LC, LB Mórka). Nie wiem, czy to ta sama Barbara zmarła w Dolsku 1748.14/XII. r., wiek jej bowiem określony na lat 10 (LM Dolsk). Stanisław, chrzestny 1745.10/IX. r. (LB Kębłowo).

Józef, wojski piotrkowski, 1751 r. mąż Kunegundy Łubieńskiej, córki Floriana, wojewody poznańskiego (Boniecki, I. Kal. 204/205 k. 22). Była wdową 1775 r. (I. Kal. 214/216 k. 69), umarła w Grębaninie u córki Kręskiej 1794.31/III. r., pochowana w kościele tamtejszym (LM Baranów). Synowie: Franciszek, o którym niżej, i Daniel, ur. w Kuźnicy, ochrzcz. 1764.4/III. r. (LB Grabów). Córki: Justyna, wydana w Kuźnicy Bobrownickiej 1765.23/I. r. za Joachima Kręskiego, chorążyca sieradzkiego, dziedzica Grębanina, zmarła tam 1817.26/VII. r., Marcina, 1789 r. żona Jana Łykowskiego, Krystyna i Rozalia, 1789 r. obie niezamężne, Agnieszka, 1789 r. żona Józefa Grabowskiego (Decr. Ostrzesz.). Wspomnianą wyżej Rozalię spotykamy już w l. 1769-1776 (LB Baranów). Z Korytkowskiego wiemy, że wymieniony tu syn Franciszek, chyba już mający lata 1775 r. (I. Kal. 214/216 k. 69), to późniejszy proboszcz w Złotnikach i Wieruszowie, kanonik chełmski, poznański 1810 r., gnieźnieński 1811 r., proboszcz kaplicy Łubieńskich w Gnieźnie, zmarły 1820 r. Był proboszczem w Wieruszowie i kanonikiem (gdzie ?) 1788.21/XI. r., kiedy trzymał do chrztu córkę siostry Grabowskiej (LB Baranów).

"Szl." Marcin, dworzanin we Wronczynie, miał z żony Katarzyny syna Eleuteriusza Macieja, ur. tamże, ochrzcz. 1758.28/II. r., i córkę Kunegundę, ur. tamże, ochrzcz. 1756.7/III. r. (LB Modrze). Marcin, ekonom w Uścięcicach, chrzestny 1757.29/XI. r. (LB Dakowy Mokre). Regina (bez cech szlacheckich!) zmarła 1757.6/I. r., licząc lat ok. 60 (LM Golejewko). Za głowę Macieja, zamordowanego, jego stryj Stanisław kwitował 1758 r. z 240 grz., stanowiących połowę ustalonej taksy, Józefa Bronikowskiej, dziedzica Otorowa (Ws. 92 k. 151). Antonina, wojska (chyba wojszczanka?) piotrkowska, wyszła 1759.25/XI. r. w Kuźnicy Bobrownickiej za Franciszka Domaniewskiego (LC Doruchów). Marcin, ekonom w Piotrkowicach, zmarł 1762.9/IV. r., mając ponad 50 lat. Jego syn zrodzony z żony Katarzyny, Franciszek Salezy Michał, ur. tamże, ochrzcz. 1761.1/II. r. (LM, LB Czempiń). Marcin i Marianna, małżonkowie, zamieszkali na przedmieściu zw. Staromieście w Inowrocławiu, rodzice Stanisława, ochrzcz. 1762.22/V. r. (LB Inowrocław).

Katarzyna, w l. 1766-1788 żona Macieja Obarzankowskiego, będąc już wdową zmarła w Węgielnikach 1808.23/III. r., licząc ok. 94 lat. Marianna zaślubiła 1768.8/IX. r. "urodzonego" Michała Fogielskiego, dworzanina w Łosieńcu. "Urodzony" Szymon z żony Konstancji, pisanej Trafarzanką bądź Trafarską, zmarłej w Ostrzeszowie 1778.14/X. r. w wieku lat 31, pochowanej u Bernardynów (LM Ostrzeszów), miał porodzonych w Ostrzeszowie, syna Adama Stefana, ochrzcz. 1769.8/XII. r., oraz córki: Juliannę Konstancję, ochrzcz. 1771.15/II. r., Salomeę Helenę, ochrzcz. 1773.14/XI. r., Mariannę Zofię, ochrzcz. 1776.21/IV. r., Jadwigę, pochowaną 1778.14/X. r., mającą trzy dni (LB, LM Ostrzeszów).

Józef (tytułowany "szlachetnym", kiedyindziej "urodzonym") zaślubił w Ligocie 1775.1/X. r. "uczciwą" Rozalię Samcównę czy Samczównę (LC Kobylagóra). Z niej synowie: Telesfor Kasper Melchior, ur. w Kotowie, ochrzcz. 1782.9/I. r., Jakub, ur. w Węgrach, ochrzcz. 1784.24/VII. r. (LC Gostyczyna), i córka Wiktoria, ur. w Piaskach, ochrzcz. 1777.24/XII. r. (LB Kobylegóra).

Pani Agnieszka, chrzestna 1776.6/IX. r. (LB Słupia). Agnieszka, ta czy inna, z Osieka(?), chrzestna 1778.19/VIII. r. (LB Wyszanów). Pani Aniela, dzierżawczyni wyszanowska, chrzestna 1777.9/IV. r. (ib.). Piotrowi cedował 1781 r. sumy siostry Cieńskiej (I. Kal. 221 k. 348). Antonina, ekonomowa, matka rodziny, zmarła w Psarach 1782.15/VIII. r. (LM Rososzyca). Franciszek, 1783 r. plenipotent Wojciecha Puacza, rewizora komory celnej leszczyńskiej (Ws. 102 k. 110v).

Andrzej, już nie żyjący 1783 r., z żony Jadwigi Niemojewskiej miał syna Piotra, który 1783 r. będąc komisarzem wojew. kaliskiego, kwitował Jana Nepomucena Łączkowskiego z 5.000 złp., w skutku umowy spisanej w Miniszewie (Py. 163 k. 252). Już komornik ziemski wschowski, cedował 1787 r. Janowi Nepomucenowi Kurnatowskiemu swe prawa do kamienicy w Kaliszu należącej do małżonków Lubaczewskich, mieszczan kaliskich (I. Kal. 227 k. 372). Dziedzic Piekartu, kwitowany w l. 1791-1792 przez małżonków Chlebowskich (ib. 231 k. 425, 232 k. 96). Dwór w Kaliszu zwany Zabłockich, nabyty od Macieja Zabłockiego, wojskiego siaradzkiego, sprzedał 1791 r. Hiacyntowi Zakrzewskiemu za 4.140 złp. (ib. 231 k. 269, 484). Walenty, już nie żyjący 1790 r., miał z Agnieszki Bieleckiej syna Pawła, męża Wiktorii Żołczyńskiej, wdowy 1-o v. po Stanisławie Gawłowskim, który wtedy w imieniu własnym i tej żony kwitował Wincentemu Floriana Nostitz Drzewieckiego, majora wojsk saskich, dziedziców Drzewców, z rocznej prowizji 271 zł. (Ws. 106 k. 48). Tomasz, posesor Osieka, i żona jego Tekla ze Skórzewskich, chrzestni 1790.27/VIII. r. (LB Wyszanów). Ów Tomasz z Osieka żył jeszcze 1801.23/V. r. (LB Mikorzyn). Ta sama niewątpliwie Tekla M-a, chrzestna 1805.10/IV. r. (ib.). Salomea ok. r. 1791/1796 żona Jana Bienieckiego z sołectwa Radoszewice w par. chrząstowskiej. Panna Teresa z dworu strzydzewskiego, licząca l. 16, zmarła 1796.15/II. r. (LM Czermin). Piotr, chrzestny 1797.15/IX. r. (LB Nosków). Tekla z M-ch zamężna Zaborowska, posesorka Kołudy W. 1805 r. Salomea przed 1805.28.VII. r. wyszła za Jakuba Gajkowskiego (chyba nie szlachcica?), ekonoma w Ragoszycach (LB Rogarzyce). Piotr, dziedzic w Gorzykowie 1807 r. (LB Św. Krzyż, Pozn.). Petronela, żona Wojciecha Rayskiego, zarządcy dworskiego w Kierznie, zmarła tam 1811.3/III. r., mając lat 70 (LM Myjomice). Marianna, pochodząca z Woli Piorowej, majaca l. 16, wyszła w Kępnie 1817.17/II. r. za Antoniego Żeromskiego. Stanisław, podinspektor lasów, zmarł w Pogrzybowie 1847.17/III. r. w wieku l. 48. Jego żoną była Albertyna (LM Pogrzybów). Ferdynand, właściciel Parcic, i Walentyna z Kalksteinów, rodzice Antoniego Leopolda, ur. ok. 1843 r. i Wincentego Atanazego, ur. w Przysiece 1857.30/III. r. (LB Sokolniki). Antoni Leopold, posesor Parcic, mając l. 25, zaślubił w Poznaniu 1868 r. Kornelię Apolonię Wincencję Raczyńską, córkę Eugeniusza, liczącą l. 28 (LC Św. Marcin, Pozn.). Bolesław, z Parcic, zaślubił w Potulicach 1893.11/I. r. Józefę Biegańską z Potulic (Dz. P.).

>Magnuszewscy h. Ogończyk z Magnuszowa w p. ciechanowskim. Krystyn, nie żyjący już 1571 r., ojciec Tomasza, który w 1571 r. jako dziedzic części Magnuszewa prawa nabyte od Abrahama M-go z Jakacza, sędziego ziemskiego łęczyckiego, na sumę 100 kop gr., cedował swemu synowi, ks. Sebastianowi (Kc. 117 k. 450v). Ożeniony był z Elżbietą Boniecką. Nie żył już 1600 r. (G. 66 k. 456v). Córki Tomasza: Ewa, w 1600 r. żona Borzysława Gościmińskiego, już nie żyjąca 1614 r., Elżbieta 1600 r. za Maciejem Bolenckim, nie żyła 1614 r., Katarzyna wreszcie, 1600 r. żona Stanisława Arciechowskiego.

Sebastian, syn Tomasza i Bonieckiej, kanonik gnieźnieński, instalowany 1567.27/XII. r., archidiakon łowicki 1569 r., t. r. kanonik krakowski, podskarbi prymasa Uchańskiego. Dziedzic folwarku Drachowskiego koło Środy oraz ról Jaroniewskiej i Latoszewskiej koło Gniezna, które dziedziczyły po nim siostry Gościmińska i Arciechowska. On owe dobra nabył od Macieja Drachowskiego (G. 66 k. 332v, 333v, 389). Umarł zapewne w końcu 1580 r. (Korytkowski; G. 56 k. 281; Kc. 26 k. 453). Zob. tablicę.

@tablica: Magnuszewscy h. Ogończyk

>Magnuszewscy h. Zaremba z Magnuszewic w p. kaliskim. Marcin M., brat rodzony Mikołaja z Pleszewa, chorążego kaliskiego, Jana Suchorzewskiego i Macieja Cieleckiego. Bratu Janowi zapisał 1442 r. dług 100 grz. (Gr. Kal. 6 k. 65v). Dziedzic w Ciświcy p. pyzdr., otrzymał 1444 r. od Andrzeja z Brzostowa, kasztelana ksiąskiego, cesję 600 grz. uzyskanych na Wacławie z Lutomierska i Ciświcy (Py. 10 k. 163v, 172). Swe części we wsiach Cielcza i Cząszczewo p. pyzdr. dał 1445 r. Janowi, synowi Tumigrały, w zamian za jego prawa po ojcu do wsi Borek, Bruczków, Zdziesz, Przecianowo i Tobołów p. pyzdr. (P. 1379 k. 118). T. r. zapisał Janowi Myjomskiemu 27 grz. w posagu za swą rodzoną siostrą (I. Kal. 3 k. 118v). Swe prawa do części wsi Gałowo i Śmiełowo p. pozn. zbył 1446 r. Janowi Świdwie z Szamotuł (ib. k. 244). Wespół z rodzonymi braćmi, Mikołajem z Pleszewa, Janem Suchorzewskim i Maciejem Cieleckim dostał 1446 r. (1451?) zobowiązanie od Sędziwoja z Grodziska, iż posag i wiano jego zmarłej żony Elżbiety, w wypadku śmierci córki Sędziwoja Anny, przypadnie tym braciom (P. 1379 k. 208). Jak się zdaje, owa Elżbieta była matką Marcina M-go i jego braci, Sędziwója z Grodziska to zapewne ich ojczym, Anna przyrodnia ich siostra. Ci bracia dali wtedy ze swej strony zobowiązanie Sędziwojowi, iż w razie odziedziczenia po Annie bliskości do wsi Piotrowo i do dwóch łanów we wsi Łagwy, wymienią mu to na Skokowo i Szołowo (ib. k. 210v). Występował 1447 r. jako wuj rodzony Doroty (z Mieszkowa?), wdowy po Wojciechu Krotoskim, 2-o v. żony Wyszka z Gorazdowa (Py. 9 k. 134v). Intromitowany 1448 r. do całej wsi Ciświca, za zgodą Andrzeja z Brzostowa, kasztelana ksiąskiego, i jego córki Małgorzaty, wdowy po Wacławie z Ciświcy (Py. 12 k. 190). Od Anny, wdowy po Blizborze z Będzieszyna, i od jej synów, Mikołaja, Stanisława, Tomasza i Piotra kupił 1449 r. za 180 grz. sołectwo w Blizanowie (P. 1380 k. 85v). Ostateczne nabycie Ciświcy nastąpiło 1449 r. Wtedy tę wieś, jak również wieś Przeniczna w p. kal. kupił za 800 grz. od Dadźboga z Lutomirska, a jednocześnie za taką samą sumę od Gotarda z Lutomirska (ib. k. 86). Sołectwo w Blizanowie sprzedał 1450 r. za 180 grz. Wielisławowi z Kępy (P. 1381 k. 71v). Był jednym z arbitrów 1450 r. godzących braci z Gryżyny z braćmi z Wielkiej Łęki (Kośc. 19 k. 40). Swe prawa na mieście Borek oraz wsiach: Zdziesz, Bruczkowo, Przecianowo (dziś Trzecianowo), Hrobolowo(?) dał 1451 r. Janowi Tumigrale z Borku w zamian za jego część w Cielczy i Cząszczewie (ib. k. 22). Umarł 1460 r. (I. Kal. 1 k. 2v; Gr. Kal. 5 k. 69v). Pierwszej żony Marcina nie znam. Drugą była Anna Heclowa z Ossowejsieni, której 1444 r. na swej dziedzinie w Ciświcy oprawił posag 500 grz. (P. 1379 k. 49v). Ów posag, 500 grz. oprawił jej 1449 r. na całej Ciświcy i na trzech częściach Cielczy i Cząszczewa (P. 1380 k. 105v). Od pasierbów, Mikołaja i Olbrachta dostała 1464 r. dożywocie domu w Kaliszu (P. 1383 k. 201). Tych pasierbów oraz swoich własnych synów skwitowała t. r. ze swej oprawy (I. Kal. 1 k. 308v, 309). Był 1483 r. 2-o v. żoną Jakuba Dąbrowskiego (ib. 3 k. 138). Winna była 1490 r. jako dziedziczka w Ossowejsieni w p. wschow. uczynić ugodę ze Stanisławem i Piotrem, braćmi z Budziszewa (Kośc. 288 k. 108). Synowi Bernardowi scedowała 1496 r. część w tej wsi odziedziczoną po bracie Hinczy, dziedzicu w Lgini (Ws. 1 k. 5, 5v). Z pierwszej żony byli synowie, Wojciech cz. Olbracht i Mikołaj oraz córka Barbara, której 1453 r. Anna, wdowa po Andrzeju Gryżyńskim, zapisała dług 200 zł. węg. (Gr. Kal. 5 k. 16). Była potem w l. 1470-1480 żoną Michała Opali z Twardowa. Chyba z pierwszej żony była też córka Małgorzata. 1462 r. żona Michała z Grodzielca, Grodzielskiego, niewątpliwie identyczna z Małgorzatą M-ą w l. 1476-1482 wdowę po Janie Potarzyckim. Z drugiej żony synowie Bernard i Jan oraz córka Anna, w l. 1481-1485 żona Jana Tarzeckiego.

1. Wojciech, Olbracht, syn Marcina, wespół z bratem Mikołajem uzyskał 1460 r. termin przeciwko macosze Annie (Gr. Kal. 5 k. 69v). Z tymże bratem siedem łanów w obu Lubieniach p. pyzdr. sprzedali wyderkafem 1462 r. za 100 grz. szwagrowi Grodzielskiemu (P. 1384 k. 101) i t. r. zostali obaj skwitowani z dóbr ojczystych i macierzystych przez siostrę Małgorzatę, żonę tego Grodzielskiego (I. Kal. 1 k. 119). Ci bracia celem dokonania 1463 r. z nakazu królewskiego działów z braćmi przyrodnimi winni byli stawić ze strony Mikołaja Pleszewskiego (ib. k. 216). Wojciech był dziedzicem w Ciświcy 1463 r. (Py. 14 k. 294v), w Magnuszewicach, Wilczy, Węgrzynowie i Wyszkowach p. kal. (P. 1383 k. 234). Przez siostrę Barbarę, żonę Michała Opali z Twardowa, obaj z bratem Mikołajem skwitowani 1470 r. z dóbr rodzicielskich (I. Kal. 2 k. 119). Im obu, również jak i pozostałym braciom ustąpiła 1476 r. prawo bliższości do obydwu Lubieni siostra Małgorzata, wdowa po Janie Potarzyckim (ib. k. 386v). Z działu z bratem Bernardem, dokonanego ostatecznie dopiero 1480 r., Wojciech wziął całe wsie Wilcza i Rogaszewo(?) oraz połowę wsi Węgrzynowo p. kal. (P. 1386 k. 204). Z bratem Mikołajem jeszcze 1482 r. był nie podzielony (Kon. 2 k. 182). Wespół z braćmi całą wieś Ciświca i pustkę Przeniczna sprzedali za 1.000 grz. Stanisławowi Gorazdowskiemu. Data tej transakcji nie jest mi znana (P. 1384 k. 216). Wojciech umarł między r. 1484 a 1489 (P. 1386 k. 187, 1387 k. 125). Jego żoną była Dorota, córka Stanisława Ciświckiego. Oprawił jej 1462 r. na połowie dóbr, mających mu przypaść z działu z braćmi, 100 kop gr. posagu (P. 1384 k. 157v), a 1465 r. 200 grz. posagu oprawił na połowie swych dóbr w Magnuszewicach, Wilczy, Węgrzynowie i Wyszakowach (P. 1383 k. 234). Oprawę tę ponowił 1484 r. (P. 1386 k. 187). Dorota, już jako wdowa, scedowała 1489 r. tę oprawę synowi Bernardowi (P. 1387 k. 125; I. Kal. 3 k. 538v). Synami Wojciecha byli niewątpliwie Jan i Stanisław, bracia niedzielni z Wilczy, którzy 1493 r. zawierali ugodę z Bernardem M-im o dzierżawę Wilczy i Węgorzynowa (P. 22 k. 24). Spłacili Bernardowi 80 zł. węg. i 2 grz. 1495 r., on zaś odpuścił im Wilczę i Węgrzynowo (I. Kal. 4 k. 399v). Jan i Stanisław M-cy z Wilczy żyli jeszcze 1497 r. (ib. k. 498v). Jak się zdaje, ten sam Jan, zwący się Wilczyńskim, nie żyjący już 1526 r., miał z żony Anny, wtedy też już nie żyjącej, synów, Wojciecha, Błażeja i Piotra, z których dwaj pierwsi części w Wilczy i Węgrzynowie, oprawne zmarłej matki, wtedy sprzedali wyderkafem za 60 grz. Stanisławowi M-mu, synowi Bernarda (I. i D. Z. Kal. 2 k. 116; I. R. Z. Kal. 3 k. 446).

2. Mikołaj, syn Marcina, współdziedzic w Magnuszewicach,, występował 1460 r. (I. Kal. 1 k. 2v). Skwitowany 1461 r. z 8 grz. przez macochę Annę (ib. k. 53v). Od Benedykta i Marcina, braci z Węgrzynowa, kupił połowę tej wsi, chyba ok. 1463 r. (P. 1383 k. 363). Umarł między r. 1482 a 1485 (Kon. 2 k. 182; I. Kal. 3 k. 288v) Jego żoną była 1464 r. Helena (I. Kal. 1 k. 308v). Syn Jan, córka Barbara, w r. 1485 żona Marcina Pieruskiego.

Jan, syn Mikołaja, chyba identyczny z Janem, który 1483 r. swój dom w Kaliszu koło kościoła Św. Mikołaja sprzedał za 13 grz. ks. Janowi, proboszczowi tego kościoła (I. akl. 3 k. 137). Dziedzic w Magnuszewicach i Wyszkach, zapisał 1485 r. dług 230 grz. jako posag za siostrą swą Barbarą jej mężowi Marcinowi Pieruskiemu z Pieruszyc (ib. k. 212). Ze stryjem Bernardem dokonał 1489 r. zamiany dając mu całe Magnuszewice i dopłatę 100 grz., a biorąc całą wieś Wyszkowy (P. 1387 k. 126). Od Katarzyny Czartkowskiej, wdowy po Janie Twardowskim, a żony Jakuba Modlibowskiego, nabył 1494 r. wyderkafem za 100 grz. jej oprawę na Twardowie (P. 1388 k. 23). Młyn wodny "Nadolny" na rzeczce Lutyni w Wyszkowach koło Twardowa sprzedał wyderkafem 1495 r. za 30 grz. i jedną kopę gr. Janowi Sławoszewskiemu (P. 1383 k. 106v). Żył jeszcze 1497 r. (I. Kal. 4 k. 554). Swojej żonie Jadwidze na połowach swych części w Wyszkowach oprawił 1491 r. posag 100 grz. (P. 1387 k. 149).

Bernard, Biernat (Bernard Jan), syn Marcina i Anny z Ossowejsieni, wespół z bratem Janem winien był dla dokończenia nakazanych przez króla 1463 r. działów wsi ojczystych z braćmi przyrodnimi stawić Hinczę z Ossowejsieni, swego wuja (I. Kal. 1 k. 216). Z działu z bratem Olbrachtem, dokonanego 1480 r., otrzymał całe Magnuszewice i Wyszkowy oraz części w obu Lubieniach i w Węgrzynowie p. kal. jak też i dom w Kaliszu. Jednocześnie połowę młyna Nadolnego w Wyszkowach wyderkował siostrze Barbarze, żonie Michała Opali z Twardowa (P. 1386 k. 204v). Janowi Tarzeckiemu (Tarszeckiemu) zapisał 1481 r. dług 7 grz. w posagu za swą siostrą Anną (I. Kal. 3 k. 50). Matce na swych dobrach 1489 r. sprzedał wyderkafem za 200 grz. czynsz roczny 17 grz. (P. 1387 k. 122v). Wieś Wyszkowy dał t. r. bratankowi Janowi w zamian za Magnuszewice i dopłatę 100 grz. (ib. k. 126). Kupiwszy od matki część w Ossowejsieni, sprzedał te dobra 1498 r. za 300 grz. żonie Jana Krzyckiego (Ws. 1 k. 17, 17v). Od Andrzeja Korosza z Kotlina 1517 r. nabył wyderkafem za 20 grz. dwa osiadłe łany w tej wsi p. kaliskiego (P. 1392 k. 152). Nie żył już, jak się zdaje, 1521 r. (P. 1393 k. 420), nie żył zaś z całą pewnością 1527 r. (Py. 23 k. 72). Jego żoną była Katarzyna Strzedzewska, córka Szymona. Na połowie Magnuszewic 1495 r. oprawił jej 100 grz. posagu (P. 1383 k. 67). Ona t. r. całą wieś Strzedzewko p. kal. sprzedała za 60 grz. Janowi Kurczewskiemu (P. 1388 k. 91). Na połowie Magnuszewic i na części wsi pustej Węgrzynowo mąż oprawił jej 1515 r. posag 350 grz., ona zaś swe połowy w Łęgu i Oborach w p. kal. dała Barbarze Rusockiej, żonie Jana Piątkowskiego w zamian za sołectwo we wsi Piątek Wielki i dopłatę 180 grz. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 35v). Już jako wdowa, 1527 r. całą swą oprawę 350 grz. posagu na połowie Magnuszewic i na pustce Węgrzynowo oraz na młynie i trzech stawach darowała córce Jadwidze zamężnej Suliszewskiej, z pominięciem innych spadkobierców (Py. 23 k. 72). Żyła jeszcze 1528 r. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 129v). Synem Bernarda był Stanisław, który 1526 r. od Wojciecha i Błażeja, braci Wilczyńskich nabył wyderkafem za 60 grz. ich części w Wilczy i Węgrzynowie (ib. k. 116; I. R. Z. Kal. 3 k. 446). Bezpotomny, nie żył już 1527 r. a części w Magnuszewicach dziedziczyły po nim siostry i siostrzeńcy (P. 1393 k. 196v). Spośród córek Bernarda, Regina, w l. 1515-1528 żona Marcina Sobockiego cz. Małowiejskiego, wdowa 1559 r. Jadwiga, w 1524 r. żona Jakuba Suliszewskiego, zwącego się też M-im, zmarłego między r. 1525 a 1527, była 2-o v. 1529 r. żoną Stanisława Sukrajowskiego, też zwącego się M-im, zmarłego między r. 1546 a 1550. Umarła po 1561 r., a o jej potomstwie z pierwszego i drugiego męża, noszącym nazwisko matki częściej niż ojcowskie, mowa będzie osobno. Dorota była w l. 1521-1534 żoną Jana Oborskiego, żyła jeszcze będąc wdową 1568 r. wreszcie Anna, już nie żyjąca 1527 r., żona sław. Jana Jenka, mieszczanina poznańskiego. Jej synowie, sławetni Rymarzewicze, jednak jeden spośród nich, Marcin pisał się "szlachetnym M-im". W 1527 r. część macierzystą w Magnuszewicach odziedziczoną po wuju Stanisławie, pochodzącą z działu z ciotkami Sobocką, Suliszewską, Oborską i z własnymi braćmi, jak również przyszły spadek w Magnuszewicach po jeszcze żyjącej babce Katarzynie Bernardowej M-ej, sprzedał za 20 grz. ciotce Oborskiej (P. 871 k. 265v, 1393 k. 196v). Jego bracia, sławetni Rymarzewicze, Wojciech i Stanisław, swoje tam części sprzedali też 1529 r. za 50 grz. ciotce Jadwidze, wtedy już zamężnej Sukrajewskiej (I. i D. Z. Kal. 2 k. 141).

4. Jan (Jan Bernard?), syn Marcina i Anny z Ossowejwsi, wspomniany 1463 r. (I. Kal. k. 216, 308v, 309), sprzedał 1494 r. część "Płachecińską" w Magnuszewicach za 30 grz. Janowi z Magnuszewic, rodzonemu siostrzeńcowi(!) (P. 1388 k. 15v). Zob. tablicę.

@tablica: Magnuszewscy h. Zaremba

>Magnuszewscy odgałęzienie Suliszewskich. Według Niesieckiego w Sandomierskiem byli Suliszewscy h. Kościesza i h. Rawicz. Nie wiem do których należeli osiadli w Wielkopolsce. Jakub Suliszewski żeniąc się z jadwigą M-ą, córką Bernarda i Katarzyny Strzedzewskiej (zob. wyżej). wziął za nią części w Magnuszewicach p. kal. Synoaiw jego zwali się naprzemian to Suliszewskimi, to M-mi, z wyraźną przewagą tego drugiego nazwiska. Ów Jakub mający sumę wyderkafową na części Piwonic w p. kal. u księżny Anny raciborskiej, dziedziczki dóbr pleszewskich, oprawił tam 1524 r. posag 50 grz. wspomnianej wyżej żonie Jadwidze M-ej (I. i D. Z. Kal. 2 k. 102v), zaś 1525 r. te swoje dobra wyderkafowe sprzedał wyderkafem za 160 grz. żonie (ib. k. 106v). Jadwiga od swojej owdowiałej matki Katarzyny otrzymała 1527 r. wieczystą rezygnację oprawy 350 grz. posagu i tyluż wiana tejże matki na połowie Magnuszewic i na całej pustej wsi Węgrzynowo (Py. 23 k. 72). Jakub Suliszewski już nie żył 1528 r., kiedy owdowiała Jadwiga kupiła za 80 grz. od siostry Reginy, zamężnej Sobockiej, jej część w magnuszewicach (I. D. Z. Kal. 2 k. 128). Była już 1529 r. powtórnie zamężna za Stanisławem Sukrajowskiem. Nabyła wtedy za 50 grz. od syna swej zmarłej siostry Anny, sław. Wojciecha Rymarzewicza z Poznania, dwie części w Magnuszewicach, które z działów braterskich należały się jemu i jego nieletniemu bratu Stanisławowi (ib. k. 141). Synom swym z pierwszego męża, Stanisławowi, Janowi i Krzysztofowi, winna była 160 grz. i tę sumę 1542 r. wniosła na Magnuszewice (ib. k. 360). Już jako wdowa i po drugim mężu, 1550 r. swoją część wsi Prusy Roszkowo p. kal. dała tym synom, jak również i synom z drugiegi męża (ib. 6 k. 434). Wszyskim tym swoim synom sprzedała 1558 r. za 6.000 zł. całe części w Magnuszewicach oraz w pustkach Pędzewo i Polskie (P. 1396 k. 667). Żyła jeszcze 1562 r. (Kal. 27 s. 766). Jak widzieliśmy, Jakub Suliszewski miał synów trzech: Stanisława, Jana i Krzysztofa.

1. Stanisław Suliszewski cz. M., syn Jakuba i Jadwigi M-ej, zapisał 1554 r. matce swej dług 50 zł. (Py. 174 k. 638) Wespół z bratem przyrodnim Mikołajem Sukrajowskim 1558 r. dawał zobowiązanie bratu Janowi Suliszewskiemu pod zakładem 2.000 złp. sprzedania mu części Magnuszewic oraz pustek Pędzewo i Polskie (Kal. 23 s. 682). Kwitował 1562 r. z 500 zł. brata Jana (Kal. 27 s. 766) i t. r. wraz z tym bratem sprzedał za 10.000 zł. części Magnuszewic oraz pustek Prusy Polskie i Pędzewo wraz z wolnym wyrębem w Węgrzynowie, które to dobra od różnych osób poskupywali, Marcinowi Gołaskiemu cz. Bojanowskiemu (P. 1397 k. 202v). Żył jeszcze 1568 r. (Kal. 34 s. 788). Może identyczny z nim Stanisław M., którego żonę Annę Mikuszewską spotykamy 1569 r. występujacą przeciwko Sebastianowi Pierzchlińskiemu (Kośc. 249 k. 150).

2. Jan Suliszewski cz. M., syn Jakuba i Jadwigi M-ej, od braci Stanisława Suliszewskiego i Mikołaja Sukrajowskiego otrzymał 1558 r. zobowiązanie do sprzedania za 2.000 złp. części Magnuszewic i pustek Pędzewo i Polskie (Kal. 23 s. 682). Swoje części w tychże dobrach wyderkował 1560 r. za 3.000 zł. Krzysztofowi i Jakubowi, braciom Koszutskim (P. 902 k. 463). Skwitowany 1562 r. przez matkę z 240 zł. zapisanych jej na powyższych dobrach (Kal. 27 s. 766). Jak widzieliśmy, wespół z bratem Stanisławem sprzedał 1562 r. całe te dobra Marcinowi Gołaskiemu cz. Bojanowskiemu. Żył jeszcze 1568 r. (Kal. 34 s. 788).

3. Krzysztof Suliszewski cz. M., syn Jakuba i Jadwigi M-ej (Kal. 22 k. 78). Od Stanisława, starosty nakielskiego, i Jana, starosty bydgoskiego, braci z Kościelca, nabył 1567 r. wyderkafem za 1.800 zł. na trzy lata części wsi Mościska i pustki Kostrzynek p. nakiel. (N. 215 k. 81v). Zięciowi Stanisławowi Dziembowskiemu w posagu za córką Jadwigą zapisał 1582 r. dług 300 zł. i w tej sumie zastawił mu sześć łanów we wsi pustej Mościska (N. 160 k. 28). Żył jeszcze 1585 r. (N. 56 k. 216v), a może i 1593 r. (Kc. 121 k. 156v), nie żył 1594 r. (ib. k. 621). Jego żoną była Anna Sławińska, córka Jana. Od matki męża otrzymała 1552 r. jej piatą część w Magnuszewicach i w pustce Pędzewo (I. i D. Z. Kal. 6 k. 456v), od męża zaś otrzymała 1563 r. oprawę 200 zł. posagu na połowie jeogo części w tychże wsiach (P. 1397 k. 286v). Żyła jeszcze 1583 r. (N. 160 k. 431). Syn Stanisław. Z córek, Anna otrzymała 1579 r. od przyrodniej siostry ojca, Agnieszki z M-ch Kotlińskiej, zapis 100 zł. (Py. 116 k. 179). Jadwiga, 1582 r. żona Stanisława Dziembowskiego, wdowa 1587 r., umarła po r. 1593. Katarzyna, 1579 r. żona Kaspra Kosmowskiego, umarła po r. 1581.

Stanisław, syn Krzysztofa i Anny Sławińskiej, występował 1584 r. (N. 56 k. 177). Będąc dłużnym 50 zł. Joachimowi Dziembowskiemu, w tej sumie 1596 r. zastawił jeden łan roli pustej, tzw. Kołoszyńską Włókę w p. nakiel., wyderkowaną zmarłemu ojcu przez Stanisława Kościeleckiego, starostę nakielskiego (N. 162 k. 463v). Na połowie części swych w Mościskach oprawił 1595 r. posag 500 zł. swej żonie Annie Żukowskiej, córce Krzysztofa (N. 219 k. 181v). Zob. tablicę.

@tablica: Magnuszewscy cz. Suliszewscy

>Magnuszewscy odgałęzienie Suskrajowskich. Byli w ziemi przemyskiej Suskrajewscy h. Kownia i h. Amadejowa. Stanisław Suskrajowski (Suskrajewski) ożenił się przed r. 1529 z Jadwigą M-ą, córką Bernarda i Katarzyny Strzedzewskiej, wdową po Jakubie Suliszewskim (zob. wyżej). Potomstwo pochodzące z tego małżeństwa, dziedziczące w częściach Magnuszewic, przyjęło stąd nazwisko. Stanisława Suskrajowski już 1521 r. nabył za 125 grz. części tej wsi od Doroty M-ej, żony Jana Oborskiego (P. 1393 k. 420). Inne części tamże kupiła 1529 r. za 50 grz. jego żona Jadwiga M-a od swych siostrzeńców po siostrze Annie, Wojciecha i Stanisława Rymarzewiczów z Poznania (I. i D. Z. Kal. 2 k. 141) i t. r. całe swe połowy w Magnuszewicach i Węgrzynowie sprzedała wyderkafem za 200 grz. mężowi (ib. k. 161v). Oboje trzy ćwierci roli w Magnuszewicach wyderkowali 1530 r. za 20 grz. Maciejowi Lubieńskiemu (P. 1393 k. 343v), zaś w 1533 r. połowę Węgrzynowa za 20 grz. i połowę młyna wodnego w Magnuszewicach na rzece Lutyni za 40 grz. Marcinowi Skrzypińskiemu cz. Kotlińskiemu (I. i D. Z. Kal. 2 k. 219v, 221). Stanisław na swych częściach Magnuszewic 1541 r. sprzedał za 12 grz. roczny czynsz wyderkafowy jedną grzywnę altarii Św. Krzyża w Koźminie (ib. 6 k. 352v). Te dobra 1542 r. dał wieczyście żonie (ib. k. 358v), ona zaś 1543 r. połowę pustej wsi Węgrzynowo sprzedała za 100 grz. Janowi Słaboszewskiemu, dziedzicowi z Wilczy (ib. k. 367v). Stanisław umarł 1550 r. (Kal. 12 II s. 478, 519). Wdowa, wedle zobowiązania z r. 1550, dała 1552 r. dwa łany osiadłe i jeden pusty w Magnuszewicach córce Agnieszce, żonie Jana Kotlińskiego (I. D. Z. Kal. 6 k. 449v). Żyła jeszcze 1558 r. (Py. 31 k. 64). Synowie Andrzej i Mikołaj. Córki: Agnieszka, w l. 1550-1558 żona Jana Kotlińskiego, wdowa w l. 1576-1590, Katarzyna, 1560 r. niezamężna, w 1564 r. żona Franciszka Kolnickiego cz. Mikuszewskiego, 2-o v. w l. 1579-1584 za Kasprem Komorskim.

1. Andrzej Suskrajowski, syn Stanisława i Jadwigi M-ej, wspomniany w donacjach matki z l. 1550 i 1558 (I. i D. Z. Kal. 6 k. 434v; P. 1396 k. 667). Wespół z bratem Mikołajem 1562 r. zapisy posiadane na częściach Magnuszewic oraz na pustkach Prusy Polskie i Pędzewo wraz z zyskami i przezyskami przysądzonymi na bracie przyrodnim Janie Suliszewskim cz. M-im cedował Maciejowi Gołaskiemu cz. Bojanowskiemu (Kal. 27 s. 769). Żył jeszcze 1568 r. (ib. 34 s. 788).

2. Mikołaj M., syn Stanisława i Jadwigi M-ej, podstarości nakielski 1569 r. (N. 215 k. 96v), wspomniany w donacjach matki z l. 1550 i 1558 (I. i D. Z. Kal. 6 k. 434; P. 1396 k. 667). Umarł między r. 1593 a 1597 (I. R. Kon. 25 k. 358v, 28 k. 57). Jego żoną była 1572 r. Małgorzata Karsewska, córka Walentego i Jadwigi Muchlińskiej, która t. r. od swej matki otrzymała cesję jej oprawy na dobrach Karsy, Krągola i Zdziary p. kon. (Py. 110 k. 24; I. R. Kon. 16 k. 261). Swoją część młyna wodnego w Karsach zastawiła 1579 r. za 80 zł. Andrzejowi Skrzetuskiemu (I. R. Kon. 28 k. 41). Już jako wdowa, 1597 r. została wespół z synami dojrzałymi i nieletnimi, Stanisławem, Wojciechem, Jenem, Jerzym Zygmuntem i Piotrem, pozywana przez Jakuba Nieradzkiego o zakład 50 zł. (ib. k. 57). Swoją część w Karsach sprzedała 1603 r. za 3.000 złp. (I. R. D. Z. Kon. 18 k. 157). Żyła jeszcze 1605 r. (I. Kon. 32 k. 139v), nie żyła 1618 r. (ib. 40 s. 370). Spośród wspomnianych synów, o Janie niżej. Jerzy żył jeszcze 1619 r. (ib. s. 297), a Piotr 1618 r. (ib. s. 370).

Jan, syn Mikołaja i Karsewskiej, części swe w Karsach zastawił 1610 r. w sumie 100 zł. długu Annie Palędzkiej, wdowie po Macieju Lisieckim (ib. 35 s. 216). Poranił t. r. Annę z Sławoszewskich Psarską (ib. s. 250). Zobowiązał się 1618 r. części w Karsach sprzedać za 2.000 zł. Adamowi Nieradzkiemu (ib. 40 s. 370), a sprzedał swe części w tej wsi 1619 r. za 6.000 zł. Małgorzacie z Pierzchlińskich, żonie tego Nieradzkiego (R. Kal. 9 k. 225). Żył jeszcze 1636 r. (I. Kon. 48 k. 247), nie żył 1648 r. (ib. 53 k. 41). Jego pierwszą żoną była 1610 r. Emerencja Pcińska, córka Stanisława, wdowa po Krzysztofie Gosławskim (ib. 35 s. 235, 38 k. 537), której dał oprawę 1.000 zł. posagu na Karsach (ib. 38 k. 25, 408). Za konsensem królewskim z 1626.26/II. r. Emerencja t. r. scedowała swmu synowi z pierwszego małżeństwa, Mikołajowi Gosławskiemu dożywocie wójtostwa w Starym Mieście, wsi starostwa konińskiego (ib. 44 k. 753v). Drugą żoną Jana była 1631 r. Marianna Kosmowska, córka Jana, pisarza grodzkiego gnieźnieńskiego (ib. 46 k. 401; P. 1417 k. 526v). Jako wdowa żyła jeszcze 1648 r. (I. Kon. 53 k. 41). Zob. tablicę.

>Magnuszewscy z Magnuszewic (Magnuszewa) w pow. kaliskim różni. Sędziwój M. w r. 1400 (Py. 1 k. 49v). Sędziwój, Mszczuj i Dzierżek (Derszko) z Magnuszewa w r. 1401 (ib. k. 50v, 52v). Sędziwój z Magnuszewic w latach 1403-1405 (ib. k. 184v). Mszczuj z Magnuszewic w latach 1402-1418 (ib. k. 56, 57, 139v, 184v, 197v, 3 k. 137v, 4 k. 32v). Andrzej M., z Magnuszewa w latach 1402-1402 (Kośc. I k. 36; Py. 1 k. 57). Sieciech i Andrzej w r. 1403 (Py. 1 k. 57v).

Wierzbięta z Magnuszewic dał był kaucję poręczycielską Spytkowi z Bieganina, od której w r. 1435 Piotr z Woli, dziedzic Twardowa, zobowiązał się uwolnić go (Gr. Kal. 1 k. 99). Mikołaj z Magnuszewic zw. Płachetka nie żył już w r. 1454, kiedy Stefanowi, synowi jego, oraz braciom i siostrom niedzielnym tego Stefana dawał zobowiązanie Maciej Golanka z Prus i Roszkowa (Py. 11 k. 249). Stefan, Jan i Michał, synowie tego "Płachetki", bracia niedzielni, niegdy z Magnuszewic, obecnie z Prus, w r. 1459 kwitowali wspomnianego Macieja z Prus z zastawionych przezeń ich ojcu niw (Gr. Kal. 7 k. 202). Jan M. z Wyszków (dziś Wyszki), w r. 1494 nabył wyderkafem za 100 grz. od Katarzyny, wdowy po Janie Twardowskim, 2-o v. żony Jakuba Modlibowskiego, oprawę jej na Twardowie (P. 1383 k. 15v). Z głowy Jakuba M-go siostra jego Katarzyna, żona Stanisława Rakowskiego, kwitowała w r. 1498 zabójcę Jakuba Kosmowskiego (Kal. 5 k. 17). Jan M. nabył w r. 1502 zastawem w sumie 11 grz. długu od Jana Wiotszyńskiego łan osiadły w Wiotszynie (ib. k. 275). Maciej M. od swego rodzonego bratanka, Szymona Boguckiego, kupił w r. 1518 za 30 grz. jego część ojczystą w Magnuszewicach (I. i D. Z. Kal. 2 k. 44v). T. r. na połowie swej części w tej wsi oprawił 15 grz. posagu żonie Annie Raszewskiej, córce Wojciecha (ib. k. 48v). Może ten sam Maciej, żyjący jeszcze w r. 1532, był ojcem Barbary, wtedy żony Jana Poklękowskiego (P. 1393 k. 527).

Bracia M-cy, Andrzej, Marcin i Wojciech. Z nich, Andrzej swoją część w Magnuszewicach sprzedał w r. 1542 za 30 grz. bratu Wojciechowi (I. i D. Z. Kal. 6 k. 360), zaś w r. 1544 uzyskał od braci Przedzyńskich zapis 10 grz. długu (Kal. 7 k. 13). Marcin części w Magnuszewicach sprzedał bratu Wojciechowi za 40 grz. w r. 1545 (I. i D. Z. Kal. 6 k. 400), a w r. 1550 ów Wojciech winien mu był 100 zł. (Kal. 12 s. 258). Ten Wojciech zw. Łobotka t. r. na połowie swej części Magnuszewic oprawił 30 grz. posagu żonie Annie Gosłowskiej (I. i D. Z. Kal. 6 k. 436v). Swoje części w tej wsi w r. 1567 sprzedał za 1.000 złp. Annie Gronowskiej, żonie Piotra Miniszewskiego (R. Kal. 2 k. 5). Od Jana Goskowskiego Siodłaka brał zastawem w r. 1568 za 6 grz. cztery staje roli w Głoskach p. kal. (Kal. 34 s. 728). Żył jeszcze w r. 1576, kiedy Anna bratu swemu, Bartłomiejowi Głoskowskiemu wydzierżawwiła części rodzicielskie we wsiach Westrza i Chełstowo (I. Kal. 44 s. 927). Nie żył w r. 1596 (ib. 63 k. 660). Siostra tych braci M-ch Barbara, też wtedy nie żyjąca, była żoną Macieja Poklękowskiego "Wąsika" (ib.). Czy nie ta sama Barbara wspomniana wyżej jako żona Jana Poklękowskiego?

Katarzyna, w r. 1563 żona Franciszka Kolnickiego cz. Mikuszewskiego (P. 179 k. 257). Wacławowi M-mu winna była w r. 1572 sumę 60 zł. Petronella Linowska, żona Krzysztofa Lubieńskiego (Py. 110 k. 120).

>Magnuszewscy różni. Stanisław, wuj Anny Małachowskiej, żony Jana Małachowskiego z Małachowa Złych Mięsic (P. 1395 k. 88v). Stanisław, mąż Anny Żukowskiej, która w r. 1598 kasowała oprawę 1.000 zł. na Mościskach i Kostrzynku p. nakiel. kwitowała swych braci (N. 163 k. 298). Łukasz zabił w r. 1600 Jakuba Chlebowskiego (Kc. 123 k. 566). Zofia, w r. 1627 żona Wojciecha Buskiego(?). N., nie żyjący już w r. 1637, mąż Zofii Przyłubskiej, żony 1-o v. Broniewskiego, także już nie żyjącej (I. Kon. 48 k. 218v). Panna Ewa zaślubiła w Krobi 1638.13/VI. r. Jana Wierzchowskiego.

Wawrzyniec zaślubił 1723.14(?)/VII. r. Katarzynę Jankowską (LC Droszew). Synowie: Szymon Tadeusz, ur. w Kurowie, ochrzcz. 1723.1/XI. r. (LB Droszew), Kasper, zmarły w Kurowie w lutym 1725 r. (LM Droszew), Maciej, ur. w Bronowie, ochrzcz. 1734.24/II. r. (LB Sowina), Antoni, ur. tamże, ochrzcz. 1738.12/VI. r. (ib.), Jan Alojzy, ur. tamże, ochrzcz. w czerwcu 1744 r. (ib.). Agnieszka M-a, z Chociczy, chrzestna 1733.19/IX. r. (LB Winnogóra). Marcin, ekonom dworski, zaślubił 1743.27/VII. r. wdowę Reginę Szulczynę(!) (LC Dolsk). "Szl." Andrzej i Regina, rodzice Wojciecha, ur. w Jaskółkach, ochrzcz. 1744.19/IV. r. (LB Dolsk). N., dworzanin Skrzetuszewskiego, pisarza kaliskiego, chrzestny 1747.17/II. r. (LB Niepatr). Jadwiga, w r. 1754 wdowa po Stanisławie Suskrajewskim. Anna przed r. 1761 wyszła za "szl." Jana Rzadzika, podstarościego lutogniewskiego. Jej córkę podawała do chrztu 1761.5/I. r. siostra Anny, panna Antonina M-a (LB Lutogniew). Antoni, może brat owej Anny, "dzierżawca publiczny", zaślubiła w Tursku 1771.12/VI. r. Mariannę Łobocką (LC Krotoszyn). Może ten sam Antoni, liczący lat około 50, zmarł w Kowalewku w "domu folwarcznym" 1791.1/VI. r. (LM Biskupice). Ta sama też chyba Marianna, "żona ekonoma", licząca lat 60, zmarła w Bodzewku 1802.6/III. r. (LM Wielkie Strzelce). Córka Antoniego i Marianny z Łobockich, Marianna, ur. w Lutogniewie, ochrzcz. 1772.27/I. r. (LB Lutogniew). Jan zaślubił w styczniu 1774 r. Wiktorię Książyńską (LC Sobótka). Ich córki, Marcjanna (Ewa Marcjanna), ur. w Orpiszewie, ochrzcz. 1776.29/XII. r. zmarła w Orpiszewie, pochowana 1778.1/V. r., Marianna, ochrzcz. 1779.25/III. r., pochowana 24/VI. t. r. (LM, LB Janków). Andrzej, chrzestny 1777.18/IX. r. (LB Branno). Antonina przed r. 1778 wyszła za Bartłomieja Wieszkowskiego, administratora w Rozdrażewie. Barbara, żona Michała Prażmowskiego, nie żyła już w r. 1784. Pani Marianna, chrzestna 1788.23/IV. r. (LB Ostrów).

>Magowscy. Nie wiem skąd wyszli. Stanisławowi zapisał 1638 r. Wojciech Suliński dług 450 zł. (N. 178 k. 203v). Kazimierz, sługa dworski w Niewierzu, i Franciszka, rodzice Piotra, ur. tam, ochrzcz. 1740.3/VI. r. (LB Brody). Ludwika przed 1780.11/VIII. r. wyszła za Franciszka Łuczyńskiego, zmarłego 1789.6/XII. w Ławicy, sama żyła jeszcze 1790 r. Joanna przed 1781.5/VIII. r. poślubiła N. Ciesielskiego. Franciszek, ekonom w Czechowie, chrzestny 1788.3/III. r. (LB Jarząbkowo). Franciszek, mający lat 30, zaślubił 1800.12/X. r. "uczciwą" wdowę Małgorzatę Borowiczową, 42-letnią (LC Gosyuń).

>Majchracka Łucja (czy szl.?), 1-o v. za Józefem Gostyńskim, 2-o v. 1764 r. za Kazimierzem Janiszewskim (I. Kon. 79 k. 385).

>Majchrowiczowie, Malchrowiczowie, niewątpliwie pochodzenia mieszczańskiego. Szl. Wojciech 1714 r. uwolniony ze spraw sądowych przez Swinarskich (Z. T. P. 39 k. 2331). Szl. Wojciech, może ten sam, i żona jego Barbara Wolicówna, oboje już nie żyjący 1719 r., rodzice Stanisława i Jakuba. Stanisław w imieniu własnym i brata Jakuba, 18-letniego, kwitował t. r. rodzoną siostrę Konstancję i jej męża Michała Dworzańskiego z wydania po śmierci rodziców wsi Rychliki i pozostałych po nich ruchomości (P. 1171 k. 68). Ta Konstancja już nie żyła 1757 r. Chyba tego samego Wojciecha córką była Joanna, w 1719 r. żona Kazimierza Dziurkiewicza, dra fil. i med. (P. 1165 k. 12v), 1723 r. już wdowa (G. 94 k. 294), 2-o v. 1632 r. żona Wojciecha Korytowskiego (P. 1235 k. 27v), zmarła w r. 1738 lub 1739 (P. 1253 k. 7; G. 97 k. 355). Zapewne córką Wojciecha była też Franciszka, żona Wojciecha Poleskiego, oboje już nie żyli 1739 r. Wspomniany wyżej Stanisław, syn Wojciecha, niewątpliwie identyczny ze Stanisławem, posesorem połowy Mamlicza, mężem Marianny Skaławskiej. Ich synowie to: Anastazy Antoni Zygmunt, ochrzcz. 1741.25/VIII. r., Felicjan Kajetan, ochrzcz. 1743.12/I. r. Córka ich, Katarzyna Zuzanna Ludwika, ur. we dworze w Mamliczu, ochrzcz. 1740.8/V. r. (LB Barcina). Joannie z M-w Korytowskiej asystował przy zawieraniu transakcji 1733 r. bratanek Samuel (P. 1238 k. 344v). Nie mógł to być oczywiście ani syn Stanisława, ani syn Jakuba (jeśli oni obaj byli jej braćmi?), ale chyba jakiegoś ich brata, znacznie od nich starszego.

>Maidel h. Własnego Teodor Jan, starosta ryski, pułkownik J.Kr.Mci 1652 r. (P. 1064 k. 109v).

>Majeranowscy. Nie wiem skąd wyszli. W Król. Polskim legitymowali się z h. Jelita, ale szlachta to niewątpliwie bardzo świeżej daty. Wojciech, ekonom w Mroczyniu 1764 r., dzierżawca części Wielkiego Wardężyna, skąd usiłował go rugować 1787 r. dziedzic tych dóbr Jan Szomański (Py. 164 k. 892). Jako były dzierżawca skwitował 1788 r. Szomańskiego z 2.392 złp. (I. Kon. 84 k. 52v), nie żył już 1790 r. (ib. k. 219). Jego pierwszą żoną była 1764 r. Apolonia Kossobudzka, córka Zygmunta i Elżbiety z Radoszewskich (I. Kal. 214/216 k. 34). Jako współspadkobierczyni stryjów swej matki, Bogusława i Antoniego Boxa Radoszewskich, kwitowała 1789 r. Jana Boxę z Siemikowic Radoszewskiego, dziedzica Wrzący (I. Kon. 84 k. 146v). Z Kossobudzkiej syn Wincenty oraz bliźnięta, Augustyn Jan i Helena Karolina, urodzeni w Mroczyniu, ochrzczeni 1764.2/VII. r. (LB Baranów). Była i córka Urszula, nie wiem z której żony. Wincenty w imieniu własnym oraz sióstr swych, Heleny (zapewne tej wspomnianej) i Urszuli, kwitował się 1790 r. z Janem Szomańskim, dziedzicem zasadniczej części Wardężyna (I. Kon. 84 k. 219). T. r. zrzekł się dokonanen na rzecz zmarłego ojca przez Mikołaja Buczyńskiego rezygnacji "olendrii" we wsi Brzezno (ib. k. 223). "Tradycyjny" posesor części Wardężyna, całą sumę na owej wsi cedował t. r. Janowi Kurnatowskiemu, dziedzicowi części Wardężynka (ib. k. 231v). Z żony, Antoniny Szomańskiej, córki Jana i Brygidy,, miał syna Antoniego Ignacego, ur. w Ociążu 1804.4/VII. r., i córkę Józefę Serafinę, ur. tamże 1802.27/XI. r., zmarłą 1804.26/VI. r. (LB. LM Ociąż).

>Majewscy różni. Byli używający herbów: Jastrzębiec, Mogiła, Nałęcz, Rudnica, Starykoń. Świeńczyk, nie mówiąc o kilku rodzinach nobilitowanych w XIX w. i obdarzonych herbami nowoutworzonymi. A obok tych wszystkich niewątpliwie moc wielka przyznających się bezpostawnie do szlachectwa. Na terenie Wielkopolski pojawiąjący się M-cy szlachta to najczęściej przybysze, głównie z Mazowsza. Jednak o jakiejś ich herbowej segregacji myśleć niepodobna.

Siostry rodzone, Katarzyna zamężna Krzyszkowska i Anna zamężna Przystanowska, 1555 r. dziedziczki w Siekierkach Mniejszych (P. 896 k. 367). Wojciech 1564 r. skwitowany z bezprawi przez Adama Żerońskiego (I. Kon. 56 k. 9v). Wojciech, syn zmarłego Stanisława, mąż Anny Chądzyńskiej, t. r. spisał z nią wzajemne dożywocie (P. 1067 k. 678v) i wraz z nią zawierał kontrakt pod zakładem 900 zł. z Janem Strzałkowskim (Py. 151 k. 131). Leonardowi, synowi zmarłego Mikołaja, zapisywał w r. 1626 dług 100 zł. Jakub Grabowski z p. ciechan. (P. 1017 k. 213v). Żył chyba jeszcze ów Leonard 1635 r. (G. 80 k. 53). Zapewne jego bratem był Mikołaj, syn Jakuba, dziedzic wsi Maje Wielkie p. przasnyskiego, który 1652 r. w imieniu Wojciecha Grzybowskiego, podpiska ziem. zawkrzyńskiego, kwitował Jana Tańskiego, wiceinstygatora kor., z wydania poddanego tego Grzybowskiego, zbiegłego z Grzybowa Kapustnik do Szczytnik (P. 1064 k. 264). To zapewne M-cy h. Starykoń.

Fabian (Fabian Sebastian), posesor części w Podolinie p. kcyń. 1655 r. (Kc. 130 k. 173), wziętych za żoną, umarł między r. 1661 a 1678 (P. 1072 VII k. 378; G. 86 k. 96v). Jego żoną była Katarzyna Krzywosądzka, córka Jana, nie żyjąca już 1658 r. (Kc. 130 k. 207v; P. 1429 k. 462). Synowie Fabiana Jan i Konstanty.

1. Jan (Jan Marcin), syn Fabiana i Krzywosędzkiej, wespół z bratem Konstantym spadkobierca dziada Jana Krzywosędzkiego, odziedziczone po nim części w Podolinie 1658 r. zobowiązał się sprzedać za 4.000 zł. Maciejowi Smoszewskiemu, kasztelanicowi santockiemu (Kc. 130 k. 207v). Dopełnił tego zobowiązania 1661 r., już po śmierci Macieja, na rzecz jego brata, ks. Adama Piotra Smoszewskiego (P. 1071 VII k. 378). Bratankowi, ks. Ambrożemu M-mu (nie wiem czyjemu synowi ?), dominikaninowi poznańskiemu, zapisał 1686 r. sumę 1.000 zł. (P. 1112 VIII k. 11v). Kwitował 1690 r. ze sprawy Macieja Twardowskiego (I. Kal. 146 s. 18). Nie żył już 1694 r. (P. 1127 II k.110). Żoną jego była 1658 r. Małgorzata Bronikowska, wdowa 1-o v. po Janie Bartoszewskim (P. 1187 k. 1, Kc. 130 k. 270v). Ją i jej nieletniego syna z pierwszego małżeństwa, Adama Bartoszewskiego, pozywali 1661 r. Mikołaj Rey z żoną Katarzyną z Bojanowskich (P. 186 k. 375), a 1672 r. tenże Rey, już wdowiec, wraz ze swymi synami (P. 199 k. 117v). Otrzymała 1671 r. wespół z synem Adamem Bartoszewskim od Zofii z Kawcza, żony Jana Łowęckiego, cesję sumy 15.000 zł. (Ws. 68 k. 540v). Żyła jeszcze 1690 r. (I. Kal. 146 s. 18), przeżyła męża, nie żyła już 1721 r. (P. 1184 k. 80). Synowie Wojciech i Andrzej.

1) Wojciech, syn Jana i Bronikowskiej, zawierał w Czeluścinie 1695 r. układ z Marcinem Świerczyńskim (G. 90 k. 58). Od ks. Franciszka Józefa Kraszkowskiego, opata witowskiego, kanonika gnieźnieńskiego, proboszcza i oficjała kaliskiego, dostał 1709 r. cesję zapisu 2.000 zł. zapisanych przez Doruchowskich (G. 93 k. 20v). Sumę prowizjonalną 500 zł. od sumy 5.500 złp., zapisanej sobie na Chojnie w p. kośc. przez Kazimierza Rogalińskiego, kasztelanica nakielskiego, cedował 1718 r. Janowi Grudzielskiemu, obecnemu posesorowi Chojna (Ws. 79 k. 12). Z synami Maciejem i Maksymilianem brał 1723 r. w zastaw trzyletni od Floriana Łączyńskiego Chociszewo p. gnieźn. (P. 1192 k. 20). Był dziedzicem Wierzyc (P. 1331 k. 213). Pierwszą żoną Wojciecha była 1693 r. Barbara Katarzyna Jerzykowska, córka Jana Franciszka, murgrabiego i regenta grodzkiego poznańskiego, i Marianny Katarzyny Komorowskiej (P. 1432 k. 63v). Spisywali wzajemne dożywocie 1694 r. (P. 1127 II k. 109v). Barbara od Kazimierza Rogalińskiego nabyła na jeden rok wyderkafem 1701 r. za 5.500 złp. część wsi Chojno (P. 1140 II k. 32). Druga żona Wojciecha 1717 r. to Katarzyna Pomianowska, córka Stefana Józefa i Teresy z Rachuńskich (Py. 157 s. 41). Z pierwszego małżeństwa synowie, Maciej, wspomniany 1723 r. (P. 1192 k. 20), i Maksymilian, z drugiego Tomasz wymieniony 1761 r. (P. 1331 k. 213).

Maksymilian, syn Wojciecha i Jerzykowskiej, występował obok ojca 1723 r. (P. 1192 k. 20), chrzestny 1747.23/II. r. (LB Dalewo), mianował 1750 r. plenipotentem Walentego Dameckiego (P. 1299 k. 65). Mąż Zofii z Ossowskich, wdowy po Świderskim, mianował 1756 r. plenipotentami swych pasierbów, Stanisława i Andrzeja Świderskich (P. 1317 k. 108). W imieniu własnym i brata Tomasza zobowiązał się 1761 r. Wierzyce w p. gnieźn., dobra po ojcu swoje i brata, sprzedać za 5.500 złp. Franciszkowi M-mu (P. 1331 k. 213). Nie mam pewności czy to ten sam Maksymilian, ekonom z Nowego Dworu, chrzestny 1764.23/IV. r. (LB Lubiń). Zofia z Ossowskich zmarła 1781.24/I. r. w Śremie na Starym Mieście (LM Śrem).

2) Andrzej, syn Jana i Bronikowskiej, dziedzic Wierzyc, odziedziczonych po stryju Konstantym, dobra te sprzedał 1700 r. za 3.500 złp. Mikołajowi Lędzkiemu i jego żonie Annie z Bronikowskich (P. 1138 III k. 105). Mąż 1700 r. Tersy Piechockiej, wdowy 1-o v. po Wojciechu Awrylewskim (P. 1139 XIII k. 122v), która 1701 r. od Zygmunta Rudnickiego wzięła w zastaw za 4.000 złp. na dwa lata dobra Żuki, Połczyn i Korytka(?) p. sier. (P. 1140 V k. 92v). Synom swym z pierwszego męża, Józefowi i Franciszkowi Awrylewskiemu, zapisała 1703 r. po 6.000 złp. każemu (P. 1143 II k. 49v). Andrzej 1711 r. był chory, a żona jego cedowała wtedy synowi Józefowi Awrylewskiemu sumę 5.000 złp., pochodzącą z dokonanego 1700 r. wykupu z jej rąk wsi Szyszyno przez Stanisława Janowskiego (P. 1146 I k. 60). Żyła jeszcze 1712 r., będac, jak się zdaje, już wdową (P. 285 k. 152).

2. Konstanty, syn Fabiana i Krzywosędzkiej, zaślubił 1658 r. Helenę Bronikowską, wdowę po Dobrogoście Zbyszewskim, od której na krótko przed ślubem, 29/III. dostał zapis 4.000 złp. długu (P. 1070 k. 32v). Oboje małżonkowie 1659 r. zawierali kontrakt z bratową Małgorzatą Bronikowską, wdową po Janie Bartoszewskim, obecnie 2-o v. żoną Jana M-go, panią oprawną po pierwszym mężu (P. 1071 k. 179v). Helena t. r. części Bronikowa wydzierżawiła na trzy lata Sebastianowi Zdąnowskiemu (Kośc. 304 k. 971), którego 1660 r. skwitowała z 760 zł. stanowiących ostatnią ratę tej dzierżawy (Ws. 59 k. 424), a 1662 r. wespół z mężem skwitowała go z całego tego kontraktu (Ws. 63 k. 405). Konstanty zapisał 1660 r. dług 220 zł. Józefowi Trzebińskiemu (N. 227 k. 489). Skwitowany 1678 r. ze spraw przez małżonków Krzysztofa i Katarzynę z Belęckich Małachowskich (G. 86 k. 96v). Od pasierba Franciszka Zbyszewskiego kupił 1679 r. za 5.400 złp. całe jego części ojczyste w Wierzycach p. gnieźn. (P. 1429 k. 462). Już nie żył 1680 r., kiedy owdowiała powtórnie Helena i jej syn Franciszek Zbyszewski zostali skwitowani przez braci Wilkowskich (P. 1102 VII k. 16). Musiał być bezdzietny, skoro Wierzyce dziedziczył po nim bratanek Andrzej (P. 1138 III k. 105). Zob. tablicę.

@tablica: Majewscy

Chyba w bliskim pokrewieństwie z powyższymi pozostał Sebastian zwany też Fabianem. Używanie dwóch tych imion pozwala w nim domyślać się być może wnuka Fabiana, męża Krzywosądzkiej. Sebastian (Fabian), dzierżawca Lechlina, mąż Teresy Karlińskiej, córki Adama i Katarzyny Pijanowskiej, oboje już nie żyli 1751 r. (P. 1303 k. 24). Ich synowie: Kazimierz Walenty, ur. w Lechlinie, ochrzcz. 1719.12/II. r. (LB Skoki), Wojciech Aleksander, ur. tamże, ochrzcz. 1721.20/IV. r. (ib.), Melchior, o którym niżej, oraz Antoni i Jan, obaj żyjący 1751 r. (P. 1303 k. 24). Z córek, Anna zaślubiona w Żabnie 1736.10/VI. r. Stanisławowi Mościckiemu, żyli oboje 1755 r., ona była wdową 1775 r., Marianna i Barbara, wymienione w r. 1751 jako niezamężne (ib.), Katarzyna, chrzestna 1738.17/IX. r. (LB Dolsk), niezamężna 1751 r. Melchior, syn Sebastiana i Karlińskiej, chrzestny 1738.17/IX. r. (ib.) i znów 1745.28/III. r. (LB Chwałków). Jako współspadkobierca obok rodzeństwa swej babki Ewy z Karlińskich Pijanowskiej, kwitował 1751 r. siostry Kilarskie, Franciszkę zamężną Moszczyńską i Jadwigę zamężną Rumińską (P. 1303 k. 24). Mianowała go 1775 r. swym plenipotentem Aleksandra M-a, wdowa po Izydorze Romanie (P. 1352 k. 65v), której stopnia pokrewieństwa z nim nie znam. T. r. był też plenipotentem swej siostru zamężnej Mościckiej (Kośc. 332 k. 103). Już nie żył 1781 r., kiedy występowała wdowa po nim, Jadwiga z Burglewiczów, rodzona siostra ks. Andrzeja Burglewicza, scholastyka kolegiaty Najśw. Marii Panny na Ostrowie Tumskim (P. 1358 k. 184).

Do domniemanych bliskich krewnych potomstwa Fabiana i Krzywosędzkiej wypada jeszcze zaliczyć Magdalenę M-ą, żonę Macieja Romana, która 1755 r. dawała plenipotencję Stanislawowi Mościckiemu, mężowi Anny M-ej, o której już była mowa (P. 1314 k. 98v). Tu też zapewne należy umieścić M-ch, nabywców Wierzyc od Maksymiliana M-go. Jak już była o tym mowa, sprzedał Maksymilian tę wieś 1761 r. za 5.500 zł. Franciszkowi M-mu, synowi zmarłych Jana i Marianny z Szempleńskich (P. 1331 k. 213). Ów Franciszek był za młogu ekonomem w Śliwnie i zaślubił 1746.2/IX. r. Teresę Grabowską, służącą z tego dworu (LC Duszniki). Nie żył już 1776 r. (G. 103 k. 12v). Dzieci ich: Edward, o którym niżej, Jan Nepomucen Grzegorz Nazarjusz, ur. w Śliwnie 1753.9/V. r., inny Jan Nepomucen, ur. tamże, ochrzcz. 1755.29/IV. r., Ludwika Marianna, ur. tamże, ochrzcz.1747.21/IX. r. (LB Duszniki). Edward Jan "z Majewa M.", ur. tamże 1752.13/X. r. (ib.), sprzedał 1776.4/II. r. Wierzyce za 15.000 złp. Janowi Władysławowi Czachórskiemu (G. 103 k. 12v).

Stanisław, nie żyjący już 1661 r., ojciec Wojciecha, który t. r. spisywał wzajemne dożywocie z żoną Jadwigą Gołkowską (P. 1072 V k. 227). Na sumie zapisanej na części Strzałkowa przez Jana Strzałkowskiego zabezpieczył ów Wojciech 1668 r. żonie swej dług 300 zł. (Py. 153 s. 134). Obojgu małżonkom 1678 r. zapisał dług 1.500 zł. Stanisław Trzebiński (Py. 154 k. 63, 64), którego oni 1680 r. skwitowali z dwóch sum (Py. 155 s. 74). Wojciech już nie żył 1682 r., kiedy Jadwiga była 2-o v. żoną Jana Racięckiego (P. 1105 XII k. 60v). Żyli oboje Racięccy 1683 r. (P. 1106 III k. 48).

Paweł już nie żył 1663 r., a miał syna Wojciecha. Nie wiem, czy ten sam Paweł był mężem Doroty Zaleskiej, która poszła 2-o v. za Jakuba Grabowskiego i już nie żyła 1672 r. (Py. 154 s. 62). Wspomniany wyżej Wojciech, syn Pawła, był 1663 r. mężem Zofii Golińskiej, córki Świętosława, której zapisał wtedy sumę 600 zł. (G. 84 k. 45v). Oboje 1664 r. kwitowali małżonków Wiśniewskich (I. Kon. 58 k. 279). Jadwiga M-a kwitująca 1701 r. Jakuba Wojciecha Golińskiego ze 150 zł. nazwana córką zmarłego Kazimierza i Zofii z Golińskich (ib. 72 k. 85v). Chyba to zwyczajna pomyłka i chodzi tu o Wojciecha M-go, nie Kazimierza.

Wojciech stawiał 1669 r. na pospolite ruszenie na elekcję jednego konia pod chorągiew chorążego kaliskiego (P. 196 k. 478). A stawili się na tę elekcję z powiatem gnieźnieńskim także Konstanty i Jan M-cy (ib. k. 434). Dorota zaślubiła 1689.20/XI. r. w Targowej Górce Mikołaja Jaroszewskiego. "Szl." Aleksander, podstarości, zmarł w Polskiej Wsi 1705.23/III. r. (LM Kłecko). Wojciech świadkował w Poznaniu 1718.20/XI. r. (LC Św. Marcin, Pozn.). Wojciech żeniąc się z Teresą Radoszewską, córką Stanisława i Jadwigi z Morawskich, zapisał jej 1720 r. przed ślubem sumę 1.000 złp. (G. 94 k. 83). Wojciech, 1722 r. mąż Zofii Katarzyny Mielżyńskiej, wdowy 1-o v. Janie Ligowskim (G. 94 k. 228v; P. 1189 k. 11v), "cywilnie zmarły", więc banita 1727 r., kiedy ta żona otrzymała zapis 5.000 złp. od Łukasza Golemowskiego (P. 1210 II k. 71). Kazimierz, ekonom w Luboszu, chrzestny 1724.16/I. r. (LB Psarskie). Panna Marianna z Doków (Daków), chrzestna 1731.29/X. r. (LB Dalewo). Stanisław podpisek (prowizor) skarbu kor., i żona jego Regina, rodzice Marcina, ochrzcz. 1733.20/X. r., i Jadwigi Franciszki, ochrzcz. 1743.8/X. r. (LB Kotłów). Ten Stanisław był przez lat przeszło 50 celnikiem w Dębnicy i Górce, umarł 1754.11/X. r. licząc lat ponad 70 (LM Kotłów). "Szl." Maciej i Marianna, rodzice Anieli Marianny, ur. w Dąbrówce, ochrzcz. 1739.9/VIII. r. (LB Mogilno). Niewątpliwie "urodzona M-a", zmarła w Dąbrówce 1740.4/I. r. (LM Mogilno) to właśnie ta żona Macieja. Pani Zofia, ekonomowa dworska, chrzestna 1741.24/II. r. (LB Drzeczkowo). Franciszek zaślubił 1742.6/II. r. Rozalię Pruską z Młynowa (LC Szczury-Górzno). Była to córka Anny z Wolskich. Franciszek już nie żył 1753 r. Syn Andrzej (Andrzej Franciszek Ksawery), ur. w Młynowie 1742.29/XI. r. (LB Szczury-Górzno), w którego imieniu wujowie jego Jan i Marcin Przybysławscy, przyrodni bracia matki, kwitowali 1753 r. z 666 złp. Józefa Leśniowskiego, łowczego ostrzeszowskiego (I. Kal. 196/198 k. 23v). Bartłomiej i Gertruda z Sępowskich, oboje już nie żyjący 1743 r., rodzice Szymona, który wtedy zapisywał sumę 500 zł. żonie swej Konstancji z Gilewskich, córce Jana i Zofii z Śledzianowskich (ib. 178/180 s. 172). Maciej i żona jego Małgorzata, chrzestni 1755.29/II. r. (LB Ludziska). Jadwiga, chrzestna 1759.23/X. r. (LB Wronki). Chyba ta sama Jadwiga Teresa, wdowa M-a, wyszła 1782.3/V. r. za Józefa Racięckiego (LC Wronki). "Szl." panna Anna, z Baszkowa, chrzestna 1765.12/III. r. (LB Pieranie). "Szl." Franciszek i Agnieszka z Kosińskich, rodzice Teodora Łukasza, ur. w Łankowicach, ochrzcz. 1765.15/X. r. (LB Kcynia). Stanisław i Dorota, rodzice Szymona, który 1773.1/I. r. zaślubił pannę Agnieszkę Gliwiczównę (Glijewiczównę, Gilewiczównę, Gwilewiczównę), córkę Wojciecha i Anny (LC Janków). Ich dzieci: Józef Franciszek Walenty, ur. w Przygodzicach, ochrzcz. z ceremonii 1778.18/III. r., Rafał Szymon, ochrzcz. 1778.24/X. r., Rafał Szymon, ten sam czy drugi, ur. w Przygodzicach, ochrzcz. 1779.16/II. r. (w przypadku tożsamości, byłby to teraz chrzest z ceremonii), Teodozja Marianna, ur. w Chorzycach, ochrzcz. 1774.14/X. r. (LB Wysocko). Franciszek, ekonom z Kobylopola, pochowany 1773.5/V. r. (Sep. Reform. Pozn.). Ignacy, generał adiutant J.Kr.Mci (Uruski zalicza go do M-ch h. Starykoń), miał 1776 r. roborowany skrypt przez Józefa Zawoyskiego (G. 103 k. 88v). Posesor Mącierzyna(?) p. gnieźn. 1777 r. (G. 104 k. 137). Wojciech i Marianna z Ziółkowskich, rodzice Karola Wincentego, ur. na plebanii w Lutkowie, ochrzcz. 1783.21/IV. r. (LB Pakość). Józef, wojskowy (vicarius miles natalis), zmarł we dworze w Chwaliszewie 1784.27/IV. r. (LM Sulmierzyce). Antoni zmarł w Leśniewie 1784.7/III. r. mając lat 46 (LM Łubowo). Kazimierz i Katarzyna, rodzice Niepomuceny, ur. w Leśnie, ochrzcz. 1784.23/V. r. (PB Łubowo). Antoni i Kunegunda z Sachnów(?), rodzice: Jakuba, ur. w Grudzielcu 1784.20/VII. r. (LB Sobótka), Jana Andrzeja Bogumiła, ur. w Miedzianowie, ochrzcz. 1786.30/XI. r., i Kunegundy Anny, ur. w Droszewie, ochrzcz. 1789.25/VII. r. (LB Droszew). Kazimierz (czy szl.?), chrzestny 1786.8/X. r. (LB Ryczywół). Panna Anna, chrzestna 1794.28/III. r. (LB Śrem). Mateusz i Józefa z Marszałkowskich, rodzice Joanny Nepomuceny zmarłej 1794.27/IX. r. po roku i 23 tygodniach życia (LM Parchanie). Wiktoria z M-ch wdowa Kostanecka, służąca dworska w Strzelcach Wielkich, licząca l. ok. 60, zmarła 1794 r., pochowana 27/VI. (LM Strzelce W.). Franciszek, posesor Stramic, chrzestny 1796.5/XII. r. (LB Mieszków). Panna Marianna, chrzestna 1801.27/III. r. (LB Ołobok). Piotr, nie żyjący już 1806 r., i Katarzyna z Mrozowskich, rodzice Marcjanny, która przed r. 1806 wyszła za Ignacego Ząmbczyńskiego (LB Gostyczyna). Celestyn (Piotr Celestyn), komisarz (ekonom) dworski w Rzetni, i Agnieszka z Sokołowskich, rodzice: Karola Bonawentury Teodora, ur. w Rzetni 1808.26/X. r., Antoniego, ur. tamże 1810.25/XII. r., Konstancji Anastazji, ur. tamże 1807.12/IV. r., zmarłej tamże 1808.17/I. r., Marianny, ur. tamże 1815.8/I. r., Julianny Józefy Michaliny, ur. tamże 1818.8/VIII. r. (LB, LM Parzynów). Kajetan, liczący l. 39, zaślubił 1807.25/VII. r. Franciszkę Brzezińską, 24-letnią (LC Drzeczkowo). Maciej, mąż Zofii z Jaroszewskich, zmarłej jako wdowa licząca l. 85 w r. 1807, pochowanej 29/X. w Witowicach (LM Ostrowo n. Gopłem). "Szl." Antoni z p. brzeskiego kuj. i Tekla z Gruszczyńskich, rodzice bliźniaczek Anieli i Klotyldy i Tekli Walentyny, urodzonych 1811.13/II. r. (LB Głuchowo). Anna wyszła przed 1812.27/IX. r. za Józefa Chmielewskiego, strażnika komory celnej w Czarnym Lesie. Maciej, nauczyciel w szkole paraf. w Objezierzu, liczący l. 58, zmarł 1819.23/III. r. (LM Objezierze). Kajetan, syn Konstancji, 2-o v. zamężnej Belke, liczący l. 33, zaślubił 1824.27/X. r. Marcelinę Komorską, 27-letnią siostrę ks. Feliksa Komorskiego, proboszcza w Ostrowie nad Gopłem (LC Ostrowo n. Gopłem). Antoni, chrzestny 1830.2/II. r. (LB Kcynia). Józef, sekretarz dworski w Zakrzewie, i Tekla z Czekuńskich, rodzice Leona Wojciecha, ur. w Gnieźnie 1836.23/II. r. (LB Św. Trójca, Gniezno). Florian, dzierżawca Ochodzy, radca Ziemstwa 1858 r., zaślubił w r. 1857 (2/XII. lub krótko po tej dacie) Marię (Marię Juliannę) Kirschenstein, córkę Gustawa, z Kostrzynia, ur. ok. r. 1840, która wniosła 12.000 tal. posagu. Od Nepomucena Biegańskiego 1860.15/VI. r. kupił Zbietkę (4aa ha) (422 ha). Maria umarła 1895.8/VII. r. Florian, ubezwłasnowolniony z racji choroby umysłowej w r. 1900, umarł w Zbietce 1903.3/VI. r. Synowie ich: Adam, Kazimierz, Jan (Jan Kanty Florian), ur. 1868.4/X. r., Zygmunt (Zygmunt Franciszek), ur. 1872.21/X. r., ksiądz, mansjonarz w Czarnkowie w r. 1903. Córki, Helena (Elżbieta Helena), ur. 1862.29/IV. r., żona Ludwika Szafrańskiego z Bełczy koło Kocka w Król. Pol., Wanda Paulina, ur. 1865.9/I. r., zmarła w Zbietce 1869.20/II. r. (LB, LM Podlesie Kośc.) Bracia, Adam, Kazimierz i Jan, w imieniu własnym i siostry Heleny sprzedali Zbietkę 1903.21/VIII. r. za 285.000 m. bratu ks. Zygmuntowi, ten zaś 1905.5/IX. r. sprzedał te dobra za 305.000 m. Kazimierzowi Grabowskiemu (Hip. Wągr., Zbietka). Jadwiga M-a, żona dziedzica Majewa, chrzestna 1872.10/XII. (ib.).

Nazwisko M-ch dość często spotykane wśród neofitów. Byli też M-cy frankiści. Z neofitów wielkopolskich, Piotr, świeżo ochrzczony, i Marianna, szynkarka głuchowska, rodzice Józefa, ochrzcz. 1729.19/VII. r., ur. w Głuchowie (LB Głuchowo). Piotr, karaim, rodem z Halicza, żołnierz, ochrzcz. 1745.4/VII. (LB Lwówek).

>Majkowscy h. Kościesza. N. z żony Skoroszewskiej miał syna Józefa i córki: Mariannę, która 1749.25/V. r. w Poznaniu wyszła za Wojciecha Krzywińskiego, żyła jeszcze 1755 r., Annę (Jadwigę Annę Barbarę), która przebywając w Nojewie u Sczanieckich wyszła 1755.14/II. r. za Adama Gostkowskiego, i Teresę, niezamężną 1755 r., przed 1793.10/IV. wydaną za Wojciecha Jaskóleckiego. Oboje Gostkowscy i Teresa obok brata Józefa M-go i siostry zamężnej Krzywińskiej skwitowali 1755 r. pannę Teresę Ciszewską z ruchomości (P. 1315 k. 27). Wspomniany wyżej Józef świadkował 1750.14/IX. r. (LB Jaraczewo). Był dzierżawcą probostwa w Wielichowie w l. 1765-1767 (LB Wolsztyn; LB Wielichowo). Umarł w Piasecznej Górze 1799.10/X. r. w wieku l. 73 (LM Strzelce W.). Jego żoną była Katarzyna Jezierska, chyba córka Wojciecha i Zofii z Kierzyńskich (I. Kal. 206/208 k. 66), żyjąca jeszcze 1799.18/V. r. (LB Strzelce W.). Z niej syn Ksawery, ur. w Wielichowie 1765.2/XII. r. (LB Wolsztyn), i córka Julianna Helena, ur. w Pogorzeli, ochrzcz. 1760.18/V. r. (LB Pogorzela).

>Majkowscy różni. Wincenty M. 1403 r. (G. 1 k. 33). Piotr Boruta (Maijkowski) kwitował 1500 r. Wawrzyńca Wysockiego z 17 grz. za swoją dziedziczną część w W. Wysocku (Kal. 5 k. 187). Andrzej, faktor w Pawłowie, wsi kapituły gnieźnieńskiej, nie żył już 1557 r. (G. 36 k. 144v). Dorota, z Czachór, chrzestna 1647.29/VIII. r. (LB Droszew).

Florian zmarł w Piotrkówku Wielkim 1733.19/V. r. (LM Szamotuły). Andrzej kwitował się 1737 r. z wzajemnych pretensji z małżonkami Rechniczami, Chełmickimi i Wyganowskimi (G. 97 k. 176). Andrzej i Helena (czy małżonkowie?), chrzestni 1739.21/I. r., on swiadkował 1741.13/II. r. (LB, LC Kamieniec). Andrzej, zamieszkały w l. 1740-1744 na Rybakach w Poznaniu, zaślubił przed 1740 r. Klarę z Mejerów, córkę Wojciecha, burmistrza poznańskiego i Marii Kuczyńskiej, dziedziczkę folwarku z budynkami i ogrodem na przedmieściu poznańskim Gąski, koło kośc. Bożego Ciała. Ów folwark, wedle zobowiązania z r. 1745, sprzedała 1747 r. za 1.100 złp. Franciszkowi Manna Czapickiemu (P. 1280 k. 249, 1289 k. 201v). Jednak i po tej dacie na Gąskach rodziły się dzieci Andrzeja, i tam zmarł on sam 1755.3/IV. r. (LM Św. Marcin, Pozn.). Te dzieci to: Maciej Aleksander, ur. na Rybakach, ochrzcz. 1740.21/II. r., Stanisław Andrzej, ur. tamże 1744.27/XI. r., Józef Ksawery, ur. 1748.9/I. r., Agnieszka Marianna, ur. 1750.11/I. r., Józefata Justyna, ur. na Gąskach 1752.27/III. r. (LB Św. Marcin, Pozn.).

Andrzej, dożywotnik wójtostwa w Płaczkowie, wsi klucza szydłowickiego opactwa trzemeszeńskiego, 1746 r. (G. 98 k. 68v). Z żony Katarzyny Górskiej córki Piotra i Katarzyny Madalińskiej miał córkę Mariannę, wydaną w Mogilnie 1748.11/II. r. za Felicjana Strubińskiego. Mariannie tej ojciec scedował swój przywilej na wójtostwo płaczkowskie, z czego skwitowała go ona 1749 r. (G. 98 k. 279, 279v). Nie żył już Andrzej w r. 1754 (I. Kal. 196/198 s. 212). Katarzyna żyła jeszcze 1757.28/VIII. r.

Agnieszka przed 1750.7/IX. r. zaślubiła Antoniego Dzikowskiego (LB Św. Marcin, Pozn.). Pani Katarzyna, chrzestna 1752.21/IX. r. (LB Kruświca). Teresa, żona Macieja Chociszewskiego z Borzejewa, umarła w 1760 r., pochowana 15/IV. (Sep. Reformatów, Pozn.). N., administrator Smarzewa, którego żona Katarzyna była chrzestną 1781.9/III. r. (LB Lutogniew)

>Majowie h. Starykoń, pisali się z Sielniczki (dziś Silniczka) w p. radomskowskim. Tomasz, komornik ziemski wieluński, chrzestny 1756.18/VIII. r. (LB Objezierze). Józef, żołnierz, zmarły 1714.30/III. r. (LM Św. Mikołaj, Pozn.).

>Makarscy byli na Litwie. Nie wiem, czy wymienieni tutaj również stamtąd wyszli. Bonawentura, z dworu w Dąbrowie, i żona jego Eleonora, rodzice: Ludwika, zmarłego 1766.3/II. r. w wieku 1.5, Jana, zmarłego tegoż dnia w wieku 1.2, Magdaleny Petronelli, ur. w Dąbrowie 1766.26/V. r. (LM, LB Parlin).

>Makorzyński Florian, z wojew. inowrocł., podpisał 1697 elekcję Augusta II. T. r. zaślubił Barbarę Moszczyńską z Leszcz (LC Tuczno).

>Makosiejowie h. Prawdzic wyszli z Rusi Czerw. Melchior, z Wiśniewa w p. bełskim, nie żyjący już 1590 r., ojciec Tomasza i Barbary, w l. 1590-1626 żony Mikołaja Golińskiego. Tomasz skwitowany 1590 r. przez tę siostrę z 500 złp. (Kośc. 270 k. 358; Ws. 203 k. 100).

Do ksiąg grodzkich poznańskich wpisano prymitywnie sfałszowane akty niby z l. 1748 i 1768 dotyczących Makosiejów Makoszyńskich, rzekomych prawnuków Jerzego, sędziego krzemienieckiego (P. 1291 k. 155v; 1345 k. 152v).

>Makowieccy h. Pomian Niesiecki wiedzie ich z Prus Król., gdzie istotnie niektórzy z nich przebywali. Ich gniazdem jednak była wieś Makowiec w p. lipnowskim z. dobrzyńskiej, skąd wiedli się również Dołęgowie, Lubicze i Rogale M-cy. O większości podanych tutaj mogę tylko przypuszczać, iż byli Pomianami. Pewności nie mam.

Wojciech nie żył już 1573 r., kiedy wdowa po nim, Dorota Leszczycka, pozywała Wawrzyńca Słupskiego z Suchoręcza p. kcyń. (Kc. 124 k. 115). Jej pełnomocnik Jan Dąbski kwitował 1581 r. Marcina Rożnowskiego z Mrowina ze 100 zł. (P. 936 k. 303). Chyba ten sam Wojciech, już nie żyjący w 1600 r., był bratem Feliksa, dziedzica 1583 r. trzech łanów w Rożniatowach Wielkich i trzech w Żernikach p. inowrocł. (Paw.). Bezpotomny, nie żył już 1592 r. a spadek po nim jako po stryju brali Hieronim i Rafał M-cy. Żoną Feliksa była Agnieszka Przyjemska, której na Rożniatowach i Żernikach oprawił 700 zł. posagu. Umarła 1605 r., krótko przed 9/IV. (I. Kon. 32 k. 67v). Wojciech, o którym mówiłem wyżej, prócz synów Hieronima i Rafała miał zapewne i córkę Zofię, w r. 1597 żonę Macieja Żerońskiego. Rafał, 1583 r. dziedzic jednego łanu w Rożniatowach Wielkich i jednego w Żernikach (Paw.). Rożniatowy zastawił 1604 r. za 1.000 złp. Andrzejowi Kołudzkiemu (G. 68 k. 84v). Katarzynie Turzyńskiej, wdowie po Wojciechu Głębockim, zapisał 1605 r. dług 200 złp. (G. 68 k. 388). Skwitowany 1611 r. z 200 złp. przez Barbarę z Przepałkowskich wdowę po Baltazarze Turzyńskim (G. 71 k. 26).

Hieronim cz. Jarosz (Jarosław), syn Wojciecha, wespół z żoną Anną Gniazdowską skwitowany 1580 r. z 1.000 złp. przez Zygmunta Przyjemskiego, kasztelanica lędzkiego, i jego braci (P. 934 k. 571). Skwitowany 1597 r. przez Macieja Żerońskiego z 500 zł. na poczet zapisanego w grodzie kruświckim posagu za żoną Zofią M-ą (I. R. Kon. 28 k. 196). Od Wojciecha Kołudzkiego brał 1600 r. zastawem za 2.000 złp. części wsi Piaski p. radziejow. (G. 66 k. 445v). Od Andrzeja, kasztelana gnieźnieńskiego, i Władysława Przyjemskich, spadkobierców ciotki ich Agnieszki z Przyjemskich M-ej, dostał 1605 r. cesję jej oprawy na Rożniatowach i Żernikach (I. Kon. 32 k. 66v, 67v). Żył jeszcze 1608 r. (Py. 134 k. 376v), a zapewne i 1611 r. (G. 71 k. 286v). Nie żył już 1614 r., kiedy Anna z Gniazdowskich, już wdowa, występowała obok innych spadkobierców ks. Jana Gniazdowskiego, opata mogileńskiego i syfragana gnieźnieńskiego (Py. 137 k. 292v). Synowie Bartłomiej i Jan.

I. Bartłomiej, syn Hieronima i Gniazdowskiej, dziedzic Rożniatów 1607 r. (B. 24, k. 82), dziedzic części w Janowie, użytkowanie pewnych ról w tej wsi dał 1627 r. swemu słudze Walentemu Białoskórskiemu (Kc. 19 k. 843). W 1611 r. mąż Zofii Dobrosielskiej (G. 71 k. 286v). Chyba ten sam Bartłomiej był 1624 r. mężem Elżbiety Rozrażewskiej, córki Jana (byłaby to więc jego druga żona) która wtedy kwitowała Hieronima Rozrażewskiego z 250 zł. pochodzących z sumy 500 zł. zapisanych jej przez stryja, ks. Jana Rozrażewskiego, sufragana włocławskiego (ib. k. 333). T. r. oprawił jej w grodzie inowrocławskim 1.500 zł. posagu (ib. k. 843v). Oboje żyli jeszcze 1631 r. (P. 1417 k. 100v).

II. Jan (Janusz), syn Hieronima, pokojowiec J.Kr.Mci, mąż 1607 r. Anny Gawrońskiej (B. 24 k. 82), nie żył już 1610 r., kiedy ta Anna występowała jako wdowa (B. 115 k. 18, 434). Ich syn Stanisław, córka Anna (B. 24 k. 82), zapewne identyczna z Anną, która w l. 1631-1632 była żoną Pawła Karłowskiego, zastrzelonego przez Marcina Wałdowskiego, występowała jako wdowa w l. 1636-1639, nie żyła już 1658 r. Inną córką Jana była zapewne Zofia, w r. 1645 żona Piotra z Opatkowic Strzeszkowskiego. Byli chyba małżeństwem już znacznie wcześniej, bo 1638 r. owdowiała Anna Karłowska sumę 1.000 zł. zapisaną jej przez tegoż Strzeszkowskiego cedowała Adamowi Krusińskiemu (N. 178 k. 65v). Strzeszkowski kwitował 1647 r. Franciszka i Chryzostoma M-ch z sum zapisanych mu na Radzimiu i Cieleszynie p. tuchol. (N. 226 k. 146v, 437v). Oboje ci małżonkowie nie żyli już 1688 r.

Stanisław, syn Jana i Gawrońskiej, wspomniany 1607 r. (B. 24 k. 82). Przed aktami ławniczymi tucholskimi miał sobie zeznane 1617.16/VII. r. kupno od Adama Radzimskiego części wsi Radzim p. tuchol. (P. 161 k. 248). Żoną Stanisława była 1618 r. Anna ze Słup Wałdowska (N. 62 k. 58v). Stanisław wieś Drozdziniec i pustkę Jugowo p. tuchol. sprzedał 1627 r. za 13.500 zł. Teresie z Konarzyna, wdowie po Rajnoldzie Heidensteinie (N. 223 k. 763). Oboje z żoną skwitowani 1628 r. przez Czucharskich z 2.000 zł. (N. 176 k. 137v). T. r. od Kaspra Zebrzydowskiego, kasztelana kaliskiego, wydzierżawili miasto Sempelbork (dziś Sempolno) oraz wsie Wiśniewkę Wielką i Małą, oraz Sikorze p. nakiel. (ib. k. 333). Dwa łany w Radzimiu Stanisław sprzedał 1631 r. za 1.000 zł. Janowi Myślęckiemu (N. 223 k. 902). Objął opiekę nad synami zmarłego Pawła Karłowskiego i Anny M-ej (swej siostry?), o co go 1638 r. pozywał, jako o poczynanie bezprawne, Jakub Karłowski, tego Pawła najstarszy syn (Py. 148 s. 206). Oboje z żoną pozywali 1641 r. Zygmunta Grudzińskiego (P. 166 k. 795). Od Andrzeja Falęckiego Stanisław kupił 1639 r. za 3.000 zł. części wsi Kęsowo p. tuchol. (N. 223 k. 1112v). Należała też do niego 1644 r. wieś Wąsowo p. radziej. (P. 169 k. 246v). On i jego żona nie żyli już 1647 r. (N. 226 k. 437v, 455). Ich synowie: Franciszek, Chryzostom, Eremian i Hieronim. Z nich Hieronim, bezpotomny, zmarł między r. 1643 a 1647 (B. 52 k. 29, 45; N. 226 k. 437v, 455). O Eremianie wiem tyle tylko, że 1647 r. miał odziedziczoną po matce i po bracie Hieronimie sumę wyderkafową, zapisaną niegdyś matce na Cieleszynku p. świec. (N. 226 k. 455).

1. Franciszek (Jan Franciszek), syn Stanisława i Wałdowskiej, wspomniany 1647 r. (ib. k. 437v), bratu Chryzostomowi zapisał 1653 r. sumę 300 zł. (N. 227 k. 31v), zaś Janowi Wałdowskiego dał t. r. swego wychowańca i poddanego, Michała zwanego Szedłockim (ib. k. 25v). Żoną Franciszka była 1653 r. Barbara Konarska, posesorka wsi Worlang, granicznej z wsią Brocz, dziedziczną Golczów, z którymi już wtedy dochodziło do zatargów (W. 40 k. 530). Franciszek został zamordowany, a o dokonanie tego zabójstwa wdowa, synowie i brat Chryzostom oskarżyli 1661 r. Feliksa Konarskiego, cystersa koronowskiego, zaś o współudział braci jego, Stanisława i Michała Konarskich, synów Emerencji z Golczów, oraz Ludwika, Jana i Ewalda Golczów (W. 42 k. 56v, 60v). Wdowa 1676 r. zapisała 1.000 zł długu Janowi Ostromęckiemu, który jednocześnie cedował jej sumę 6.000 zł., którą mu zapisała 1660 r. Emerencja z Golczów Konarska, wojewodzicowa pomorska (N. 185 k. 612v). Nie żyła już Barbara 1694 r. (Kc. 133 k. 6). Wspomniani wyżej synowie Franciszka to Stanisław i Ludwik. O tym drugim wiem jeszcze to tylko, że 1694 r. był księdzem (Kc. 132 k. 707).

Stanisław (Stanisław Aleksander), syn Franciszka i Konarskiej, skwitował 1684 r. Kazimierza z Przybysławic Minora, cześnika ciechanowskiego, z 5.000 zł., za które miał sobie przez niego zastawione miasto Mielżyn z przyl. (Py. 155 s. 35). Świadkował w l. 1685 i 1686 (LC Tuczno). Od swego wuja, Michała Konarskiego, otrzymał wespół ze swym bratem 1694 r. cesję sumy 40.000 złp. zapisanej na dobrach Czerwonydwór i Bystrzec (Kc. 132 k. 707). Był rotmistrzem J.Kr.Mci. Nie żył już 1713 r. (P. 290 k. 271). Jego żoną była Marianna Kęsicka, córka Wacława i Katarzyny z Belęckich, o której rękę zawierał w Oleśnie 1682.4/V. r. pod zakładem 3.000 zł. umowę z jej matką (Kc. 132 k. 187v). Syn Józef. Z córek, Barbara, w l. 1715-1749 żona Hilarego Żarlińskiego, nie żyła już 1774 r. Agnieszka, 1726 r. żona Antoniego Witowskiego, zmarła po r. 1748.

Józef, syn Stanisława i Kęsickiej, chyba identyczny z Józefem Wawrzyńcem, synem Stanisława i Marianny, ochrzcz. 1690.31/VII. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), kapitan J.Kr.Mci, przelał 1713 r. w grodzie kiszporskim na stryja Pawła M-go spadek po ciotce Ewie z Kęsickich Krzywkowskiej, a przede wszyskim sumę na Oporówku w Wielkopolsce u Franciszka Sczanieckiego (P. 290 k. 271). Był potem, 1715 r., pod imieniem Benedykta franciszkaninem konwentu inowrocławskiego (P. 1149 II k. 129).

2. Chryzostom, syn Stanisława i Wałdowskiej, 1647 r. współdziedzic obok brata w Radzimiu i Cieleszynie p. tuchol. (N. 226 k. 437v). Zapisywał 1653 r. długi: Pawłowi Morawskiemu 300 zł., bratu swemu Janowi Franciszkowi również 300 zł. (N. 227 k. 31v). Mąż Marianny Łubowickiej, wespół z nią wydzierżawił 1653 r. od Macieja Grzymułtowskiego wieś Kozielsko p. kcyń. (Kc. 130 k. 108). Nie żyła już ta Marianna 1663 r. (P. 1073 k. 938v). Chryzostom nie żył 1677 r., kiedy jego druga żona, Dorota z Rusinowa Wolska (Rusinowska) szła powtórnie za Marcina Luboradzkiego (G. 86 k. 60). Już nie żyła 1684 r. (G. 88 k. 26). Z pierwszej żony synowie Władysław i Konstanty oraz córki Anna i Marianna, wymienieni 1663 r. (P. 1073 k. 938v). Z nich, o Konstantym będzie niżej. Z drugiego małżeństwa synowie Jan i Paweł, występujący 1684 r. (G. 88 k. 26). O Pawle niżej. Siostra rodzona Konstantego, nazwana 1720 r. Reginą, wyszła 1687.11/XII. r. za Marcina Luboradzkiego (I. Kon. 75 k. 191v; LB Ludziska). Ale ta Regina, wdowa 1701 r., nazwana wtedy siostrą rodzoną Kazimierza M-go (I. Kon. 72 k. 54v). Ani jej, ani tego Kazimierza wśród rozmaitych wyliczeń dzieci Chryzostoma nie znajduję.

1) Konstanty, syn Chryzostoma i Łubowickiej, spisywał 1686 r. dożywocie z żoną Teresą Bojanowską, córką Andrzeja i Marianny Obrębskiej (P. 1112 XII k. 92v). Oboje od małżonków Rynarzewskich wydzierżawili na trzy lata 1686 r. część wsi Kamionek p. gnieźn. (G. 88 k. 133), z którego to kontraktu skwitowali się wzajemnie z nimi 1688 r. (ib. k. 236). Teresa kupiła 1695 r. za 4.000 zł. od Tomasza Stawskiego części wsi Kaliska i Rostoka oraz części pustki Wielka p. kon. (I. Kon. 70 k. 46). Część Rostoki oboje małżonkowie zastawili 1699 r. za 1.000 złp. małżonkom Babskim (ib. k. 558). Od Franciszka i Katarzyny z Goreckich Broniewskich kupili 1701.28/VIII. r. za 6.700 zł. Chlebowo p. radziej. (P. 1140 III k. 14). Części Kaliskiej i Rostoki sprzedali t. r. za 8.500 złp. Remigianowi Gogalińskiemu i Salomei z Przetockich (P. 1140 I k. 154). Byli 1708 r. zastawnymi posesorami części Słaboszewa p. kon. Oboje już nie żyli 1714 r., kiedy to ich córka Katarzyna, żona Konstantego Przybyłowskiego, zrzekła się dóbr rodzicielskich (I. Kon. 73 k. 289). Widzimy ją jednak występującą 1720 r. jako dziedziczkę części Rostoki (ib. 75 k. 204v), a 1724 r. też i dziedziczką części Kaliskiej (G. 94 k. 362). Przybyłowski umarł między r. 1733 a 1737, wdowa po nim żyła jeszcze 1738 r.

2) Paweł, syn Chryzostoma i Wolskiej (Rusinowskiej), wspomniany 1684 r. W 1694 r. mąż Konstancji Przetockiej, córki Macieja i Heleny Konarskiej (B. 128 k. 22), która 1695 r. wespół z siostrami, Salomeą zamężną Rogalińską i Heleną zamężną Kozłowską, sprzedała Rudnicze w p. kcyń. za 30.000 złp. Bartłomiejowi Ponikiewskiemu, sędziemu gradzkiemu bydgoskiemu (P. 1130 XIII k. 14). T. r. Paweł wraz z żoną kupili od Pawła Dzierżanowskiego wieś Michalczę w p. gnieźn. (N. 191 k. 70). Umarł Paweł między r. 1713 a 1717 (P. 290 k. 272; G. 93 k. 280). Konstancja w 1717 r. też już nie żyła (P. 1151 k. 154). Ich synowie Krzysztof i Michał, córki: Helena, Katarzyna, Anna, nieletnie 1717 r. (ib.). Z nich, Helena wyszła 1723.26/IX. r. za Wawrzyńca Chrząnowskiego, z którym żyła już przed ślubem i miała z nim potomstwo (LC Kamieniec). On żył jeszcze 1737 r., ona była wdową 1741 r. Katarzyna, w l. 1727-1742 żona Jakuba Gołębiewskiego, wyszła 2-o v. w 1755 r., krótko po 22/I. za Stanisława Grzybowskiego, już nie żyła 1772 r. Anna wyszła w Kłecku 1728.2/VIII. r. za Szymona Łęskiego cz. Wąsowskiego i umarła w Michalczy 1732 r.

(1) Krzysztof, syn Pawła i Przetockiej, wraz z bratem Michałem roborowali w imieniu własnym i siostry panny Heleny 1717 r. skrypt Michałowi Zalewskiemu (G. 93 k. 280). Obaj bracia w imieniu własnym i nieletnich sióstr t. r zobowiązli się sprzedać Michalczę za 12.000 złp. Michałowi Ponikiewskiemu, sędzicowi grodzkiemu bydgoskiemu (P. 1151 k. 154), czego Krzysztof względem swojej połowy dopełnił 1723 r. sprzedając ją Ponikiewskiemu za 6.000 złp. (P. 1194 k. 32). Pomino tej transakcji nazwany 1737 r. dziedzicem obok brata Michała Michalczy (G. 97 k. 138), zaś w l. 1747-1748 posesorem części tej wsi (G. 98 k. 185). Wraz z bratem i siostrami oraz innymi współspadkobiercami Tomasza Przetockiego pozywany był 1727 r. przez Wojciecha Załuskowskiego rodzącego się z Przetockiej (Z. T. P. 45 k. 994). Sumę na Wilkostowie dziedziczną po rodzonej ciotce, Mariannia z Przetockich Wilkostowskiej, cedował 1750 r. bratu Michałowi (G. 98 k. 362v). Jego pierwszą żoną była Marianna Luboradzka, córka Michała i Jadwigi z Czyżewskich (P. 1184 k. 25), która 1722 r. jako jedyna spadkobierczyni brata Antoniego Luboradzkiego kwitowała się z Józefem Przanowskim z zasiedzenia wieży i z zakładów (G. 94 k. 207). Za konsensem królewskim dat. 1726.29/VI. r. sołectwo w Węglewie cedowała t. r. Michałowi Załuskowskiemu (G. 96 k. 148v). Umarła w Michalczy 1735.10/IV. r. (LM Kłecko). Drugi raz ożenił się Krzysztof 1748.29/IV. r. z Jadwigą Bębnowską (LC Kłecko), która umarła w Michalczy 1751.7/IX. r. bezpotomnie (LM Kłecko; Kośc. 332 k. 5).

(2) Michał (Michał Józef), syn Pawła i Przetockiej, współdziedzic Michalczy, występował obok brata 1717 r. (G. 93 k. 280; P. 1151 k. 154). Wespół z tym bratem otrzymał 1731 r. zapis 1.000 złp. od siostry Heleny zamężnej Chrząnowskiej (Kośc. 317 s. 119). Sumy na Michalczy cedował 1741 r. Maciejowi Załuskowskiemu (G. 97 k. 503v). Mieszkał w Michalczy 1743 r. (LB Kłecko). Od brata otrzymał 1750 r. cesję sumy po ciotce Mariannie z Przetockich Wilkostowskiej, zabezpieczonej na Wilkostowie (G. 98 k. 362v). Ożenił się w Zdzarowitem 1723.2/II. r. z Anną Przanowską (LC Kiszkowo), córką Kazimierza i Florentyny Gzowskiej, która swoją część z sumy 1.500 złp. posagu matki, t. j. 214 złp. cedowała 1726 r. Janowi Brudzewskiemu (P. 1206 k. 20). Ten od niej i od jej rodzeństwa nabył miasto Kiszkowo z przyległymi wsiami (Z. T. P. 44 k. 663). Żyła jeszcze 1737.12/VIII. r. (G. 97 k. 138; LB Kłecko). Drugą żoną Michała była Teresa, której nazwiska nie znam, chrzestna 1741.15/IX. r. (LB Sokolniki). Umarła w Michalczy w listopadzie 1746 r. (LM Kłecko). Z pierwszej żony syn Franciszek, który będąc jeszcze nieletnim otrzymał 1731 r. zapis 150 zł. od ciotki Katarzyny z M-ch Gołębiewskiej (G. 96 k. 321), i córka Marianna, ur. w Michalczy, ochrzcz. 1737.12/VIII. r. (LB Kłecko). Może innym synem Michała był Jan, zmarły w Michalczy 1756.6/II. r. (LM Kłecko). Zob. tablicę 1.

@tablica: Makowieccy (h. Pomian?) 1.

Stanisław, opat koronowski, Jan i Wojciech, bracia rodzeni, występowali w l. 1601-1604 (B. 113 k. 444, 114 k. 17). Opat żył jeszcze 1622 r., kiedy występował również Adam, syn Jana, chyba jego bratanek (B. 50 k. 455). Może to ten sam Adam kupił 1621 r. od Zofii z Zebrzydowic Niemojewskiej, kasztelanowej chełmińskiej połowę wsi Gogolino p. bydg. za 4.000 zł. (N. 222 k. 352). Córka żyjącego jeszcze Adama (czy tego?), Anna była 1638 r. żoną Krzysztofa Kunowskiego (N. 178 k. 251v). Andrzej, syn Piotra, na Makowcu w p. lipnowskim 1613 r. (B. 117 k. 15, 22). Paweł, sędzia ziemski dobrzyński, nie żyjący już 1716 r., ojciec Macieja, który wtedy kwitował Jana Rogowskiego (Z. T. P. 27 s. 1985). Andrzej, mąż Katarzyny Wałdowskiej, córki Piotra, która 1618 r. odebrała od Wałdowskich, matki z synami, dziedziców Wałdowa i Jadamkowa, posag swój 1.200 złp. (N. 171 k. 93v). Oboje od Jana Krusińskiego i żony jego Barbary z Siedleckich nabyli wyderkafem t. r. za 1.000 zł. części Jaszkowa (N. 222 k. 187v). Może to ten sam Andrzej, syn już zmarłego Wojciecha, występował 1619 r. (B. 120 k. 518). Od Piotra i Sebastiana Kleistów nabył 1621 r. wyderkafem za 4.000 zł. wsie Batorowo, Szyszkowo i Nowąwieś w p. nakiel. (N. 222 k. 356v). Andrzej (nazwany synem zmarłego Krzysztofa, chyba błędnie) kwitował 1623 r. z 4.000 zł. Piotra Kleista (N. 171 k. 73v). Andrzeja 1629 r. skwitowała ze sprawy sądowej Anna Krzycka, wdowa po Krzysztofie Nieżychowskim, działająca w imieniu syna swego Macieja (N. 176 k. 501v).

Wojciech, mąż Anny Głębockiej, która 1639 r. roborowała kontrakt dzierżawy Starężyna w p. kcyń., jaki oboje byli zawarli z Dorotą Czucharską (G. 80 k. 535v). Oboje już nie żyli 1681 r. (I. Kal. 140 k. 390). Synowie ich to Świętosław i Jerzy.

1. Świętosław, syn Wojciecha i Głębockiej, 1665 r. sługa Aleksandra Jaskóleckiego, podsędka ziemskiego i sędziego surogatora grodz. kaliskiego (I. Kon. 58 k. 321v), administrator dóbr Rychwał, pozwany w 1673 r. prze Franciszka Borzęckiego, dzierżawcę Liśca Małego, i t. r. przez niego skwitowany (I. akl. 133 s. 210; I. Kon. 60 k. 480). Mąż Marianny Zofii Moraczewskiej, córki Aleksandra, wespół z nią 1676 r. wydzierżawił pod zakładem 5.500 zł. od Stanisława i Krzysztofa Wysockich, sędziców ziemskich brzesko-kuj., wsie Kuźnica i Głowy oraz części wsi: Kwiatkowo, Kozubowo, Wysłuż (I. Kon. 60 k. 606). Otrzymał 1690 r. zapis 545 zł. na wsi Janiszewo p. kon. od Stanisława Wysockiego (I. Kon. 73 k. 398). Żonie Świętosław oprawił 1681 r. posag 1.500 zł. (I. Kal. 140 k. 390). Była już wdową 1693 r. (I. Kon. 69 k. 319, 319v), nie żyła już 1699 r. (I. Kal. 154 s. 274). Syn Adam Aleksander.

Adam Aleksander, syn Świętosława i Moraczewskiej, pisał się Jarandem, był więc bez wątpienia Pomianem. W imieniu własnym i matki brał 1693 r. zastawem za 13.750 złp. od Jakuba Słuckiego i żony jego Teresy z Komorowskich wieś Leszcze w wojew. łęczyckim (I. Kon. 69 k. 319, 319v). Od Zygmunta Lasockiego kupił 1700 r. (wedle zobowiązania z r. 1699) za 25.000 zł. wieś Grochowy p. kon. (I. Kal. 154 s. 274). Na tej wsi zrobił 1701 r. zapis wyderkafowy sumy 500 zł. ks. Marcinowi Wardęskiemu plebanowi tamtejszemu (I. Kal. 154 s. 230). Mąż 1702 r. Aleksandry Głuchowskiej (Z. T. P. 38 k. 817v), córki Waleriana i Elżbiety z Bajerskich, zapisał tej żonie 1704 r. sumę 6.666 złp. (I. Kal. 157 s. 237). Nie żył już 1705 r., kiedy wdowa skwitowała z 2.000 złp. Stefana Walknowskiego (I. Kon. 72 k. 211v). Idąc 2-o v. za Stefana Żychlińskiego, dziedzica Radolina, zapisała mu 1706.15/V. r., krótko przed ślubem, sumę 6.000 złp. (ib. k. 228v). Skasowała 1713 r. dożywocie uczynione niegdyś z pierwszym mężem przed aktami kowalskimi wojew. chełmińskiego (ib. 73 k. 211). Owdowiała powtórnie 1715 r. (ib. k. 338), żyła jeszcze 1738 r. (ib. 77 k. 119).

Rafał, syn Adama Aleksandra i Głuchowskiej, nieletni w l. 1709-1711 pod opieką stryja Adama M-go (ib. 73 k. 20, 67v), nieletni jeszcze i 1716 r. w towarzystwie swej matkim jako jedyny spadkobierca dziada Świętowsława, kwitował Franciszka Rozrażewskiego z zapisu 545 zł., który dziad miał na Janiszewie p. kon. (ib. k. 398). Dziedzic wsi Grochowy, wespół z matką zapisał 1730 r. Ewie ze Stawskich Bogdańskiej sumę 2.000 zł. (I. Kal. 167 s. 553). Jeszcze żył 1735 r. (I. Kon. 76 k. 544v).

2. Jerzy, syn Wojciecha i Głębockiej, mąż Konstancji Niemojewskiej, oboje nie żyli już 1712 r. (ib. 73 k. 138). Ich syn Adam.

Adam, syn Jerzego i Niemojewskiej, występował 1705 r. (ib. 72 k. 211v), był w l. 1709-1711 opiekunem Rafała M-go (ib. 73 k. 20, 67v). Jego żoną była 1711 r. Apolinara z Budzisławia Wysocka, córka Stanisława, sędzica brzeskiego-kuj., i Marianny z Kołudzkich (Z. T. P. 39 k. 442). Zapisał jej 1712 r. sumę 1.000 złp. (I. Kon. 73 k. 138). Nie żył już 1713 r., kiedy Apolinara,, zastawna posesorka Kwiatkowa w p. kon., mianowała plenipotentów (ib. k. 229v). Już 1714 r. była 2-o v. żoną Jana Radolińskiego (ib. k. 292v). W imieniu swej córki z pierwszego męża, panny Zofii M-ej, zawierała 1718 r. komplanację z Andrzejem Radolińskim, dziedzicem Kwiatkowa (ib. 75 k. 21). Skwitowana 1721 r. przez tę córkę, już żonę Antoniego Osieckiego, łowczego inowrocławskiego, z 11.000 złp., wedle układu spisanego w Brudzyniu w p. kon. 1718 r. (ib. k. 284v). Apolinara umarła między r. 1724 a 1730 (I. Kal. 161 s. 261; I. Kon. 76 k. 337). Oboje Osieccy żyli jeszcze 1730 r., Zofia już nie żyła 1756 r. Zob. tablicę 2.

@tablica: Makowieccy h. Pomian 2.

Stanisław, zięć zmarłego Jana Modliboga, pozywany 1640 r. przez wdowę po nim Zofię z Buszkowskich o uczestnictwo w wygnaniu jej z dóbr Trląg, kiedy to jeszcze leżało tam ciało jej męża, jeszcze nie przygotowane do pogrzebu (P. 165 k. 27). Rafał Kazimierz z Borzymia M., starosta trębowelski, mąż Teresy Leonory z Dembińskich, córki Franciszka, podkomorzego krakowskiego, i Doroty z Czarnkowa, która 1664 r. swoje części miast Więcborka i Sempelborka sprzedała w grodzie trębowelskim za 7.000 złp. Katarzynie z Tuczna 1-o v. Smoszewskiej 2-o v. Tolibowskiej (P. 1425 k. 931v). Marianna była 1688 r. za Sarbiewskim, starostą korytnickim. Po jej bezpotomnej śmierci dziedziczył po niej jej rodzony bratanek, Franciszek M., starosta trębowelski (Z. T. P. 47 k. 120). Marcin, mąż Marianny Mierosławskiej, córki Andrzeja i Anny ze Strzałkowskich, która 1692 r. pozywała swego brata Andrzeja Mierosławskiego i innych o gwałty i o zagarnięcie po śmierci rodziców wyłącznie dla siebie ojcowskiego Nieborzyna w p. gnieźn. (I. Kon. 69 k. 110). Marcin nie żył już 1693 r. (Py. 156 s. 108). Wdowa poszła 2-0 v. za Wojciecha Kowalewskiego, a 1699 r. była już 3-o v. żoną Kazimierza Rogozińskiego (Py. 156 s. 71). Andrzej świadkował 1755 t. (LC Kłecko). Andrzej, 1755 r. mąż Marianny z Czernickich, wdowy po Andrzeju Dąbrowskim (G. 98 k. 739). Będąc już wdową i po tym drugim mężu, kwitowała ona 1778 r. braci Karłowskich (G. 105 k. 66v). Żyła jeszcze 1782 r. (G. 109 k. 57).

>Makowieccy różni, zapewne przeważnie z Makowca w p. lipnowskim, gdzie, jak już wiemy, siedzieli oprócz Pomianów Dołęgowie, Lubicze i Rogale. Niektórzy z umieszczonych tutaj to być może Pomiany, ale chyba też przybysze z odleglejszych dzielnic kraju a także i nieszlachta będąca w stadium dokonującego się awansu społecznego.

Jan, skwitowany 1572 r. ze 100 zł. przez Andrzeja Prażmowskiego, ministra braci czeskich w Radziejowie (I. R. Kon. 16 k. 295v). Jan, 1578 r. faktor Sebastiana Dzierżanowskiego z Panigrodza (Kc. 17 k. 255). Aleksander i Mikołaj, synowie zmarłego Mikołaja, 1628 r. (Z. T. P. 28b s. 1745). N. jeździł na pospolite ruszenie na elekcję 1669 r. pod chorągwią Adama Czarnkowskiego, starosty osieckiego (P. 196 k. 488). Nie wiem który to M., bo obiór Michała podpisali tylko dwaj M-cy i to z wojew. sieradzkim, Florian i Michał. Brat Filip, w zakonie reformatów, zmarł 1684.14/X. r. (Nekr. Reform., Pozn.). Elżbieta, 1690 r. żona Władysława Łazarskiego z pow. nakielskiego. N. M-a, "starościna" w Kaczkowie, chrzestna 1694.1/III. r. (LB Gniewków). "Szl." Konstanty i Marianna, rodzice Zofii, ochrzcz. w maju 1695 r. (LB Strzelno). Wdowa Marianna M-a wyszła 1733.16/II. r. za Mikołaja Kułakowicza (LC Tuczno). "Szl." Stanisław umarł 1754.16/XI. r., pochowany na cmentarzu Św. Jana w Krotoszynie (LM Krotoszyn). Jadwiga, 1757 r. żona Antoniego Witowskiego. Benedykt, synek M-ch, pochowany 1758.4/XI. r. Ignacy (może ojciec powyższego Benedykta?) zmarł 1760.12/XI. r. (LM Pleszew). Antoni z dworu w Ćmachowie zmarł tam 1758.23/IV. r. (LM Biezdrowo). Jan zaślubił 1765.3/II. r. Annę Drzewiecką, wdowę po Oleszewskim. Świadkowali im plebeje (LC Św. Mikołaj, Pozn.). Marianna, ekonomowa w Drzonku zmarła 1765.4/XII. r. (LM Śrem). Chyba była żoną "szl." Józefa M-go, "dworzanina" Korytowskich, posesorów Drzonka, który 2-o v. zaślubił 1767.8/IX. r. Reginę N., sługę tegoż dworu. Ich syn Jan, ur. w Drzonku, ochrzcz. 1773.20/VI. r. (LC, LB Śrem). Marianna, żona Wojciecha Komornickiego, dziedzica cząstki w Zdzenicach p. kon., nieżyjącego 1766 r. Marianna, żona Jana Borkowskiego, nie żyjącego 1766 r. Jan z żoną Teresą z Potrykowskich, córką Marcina i Franciszki z Obarzankowskich, kwitowali 1783 r. Piotra Kaliszkowskiego, podkomorzego J.Kr.Mci, dziedzica Malczewa, z prowizji od jej sum posagowych na Drachówku (G. 110 k. 83v). Był Jan w r. 1774 komisarzem w Arkuszewie. Oboje zawierali 1790.15/I. r. ugodę z jej bratem, Franciszkiem Potrykowskim, o spadek po siostrze ich, Mariannie Kułakowskiej (G. 115 k. 8). Umarł Jan w Skrzynce 1808.20/XI. r. mając 84 lata (LM Św. Michał, Gniezno). Z Potrykowskiej jego syn Wojciech, ur. w Arkuszewie 1774.4/IV. r. (LB Św. Michał, Gniezno), mieszkający w Wełnicy, zaślubił w Gnieźnie 1806.27/IV. r. Bogumiłę Kurnicką z Gniezna, liczącą lat 22 (LC, Św. Trójca, Gniezno). Justyna z M-ch Przysiecka w r. 1820.

>Makowscy różni. Mieli być M-cy h. Jelita, licznie rozrodzeni, z Makowa w z. wiskiej, ale zapewne wiodła się stamtąd szlachta różnoherbowa, a do Wielkopolski wędrowali też napewno i M-cy z innych województw. Nie mówiąc oczywiście o znacznej ilości uzurpacji szlachectwa, ułatwionej znacznie przy tak pospolitym nazwisku.

Ks. Paweł, proboszcz w Iwanowicach 1489 r. (P. 1387 k. 133). Mikołaj brał zastawem 1499 r. od Jana i Andrzeja braci z Jabłkowa w sumie 10 grz. długu łan roli w Jabłkowie (I. R. Kon. 1 k. 292v), a od Andrzeja, Jana i Floriana oraz od ich matki Anny, wdowy po Piotrze Jabłkowskim, w sumie 15 grz. długu dwa łany osiadłe w tejże wsi (ib. k. 296). Piotr przy sprzedaży Piotrkowic w p. kcyń. dał był ewikcję, o którą już po jego śmierci pozywał 1599 r. syna jego Stanisława Łukasz Smuszewski (Kc. 123 k. 332v). Zofia Chwałkowska cz. M-a, 1613 r. żona Stanisława Radolińskiego. Mikołaj, mąż Zofii Budzisławskiej 1614 r. (Py. 137 k. 85v), spadkobierczyni brata Krzysztofa Budzisławskiego 1618 r. (P. 1000 k. 516v). N., nie żyjący już 1623 r., kupił był wieś Dobrosołowo od Wojciecha Dobrosołowskiego, też już zmarłego (G. 76 k. 232v). Mikołaj, mąż Anny z Morawskich, córki Andrzeja, wdowy 1-o v. po Macieju Stępczyńskim, która 1624 r. kupiła od swego ojca za 1.500 zł. części Morawek p. kal. (R. Kal. 10 k. 200v). Anna, 1635 r. żona Stanisława z Komorza Kurcewskiego, nie żyła już 1645 r., kiedy jej mąż dla swych dzieci z niej zrodzonych, jak i dla dzieci z dwóch innych żon mianował opiekunów, a między innymi ks. Stanisława M-go, opata lubińskiego (Py. 150 s. 59). Może to był jej brat? Ów Stanisław, opat lubiński, miał rodzonego brata Pawła, któremu zlecił zarząd nad dobrami opackimi. Paweł z żony Katarzyny z Górzna Daleszyńskiej miał syna Wojciecha Stanisława, ochrzcz. 1644.3/V. r., oraz córkę Zofię, ochrzcz. 1645.15/V. r. Tego syna podawał do chrztu Grzegorz M. (LB Lubiń). Może ten sam Paweł, już nie żyjący 1681 r., był ojcem Pawła, który t. r., 15/I. w Poznaniu spisywał pod zakładem 10.000 zł. umowę małżeńską z Wojciechem Dobiejewskim i żoną jego Dorotą z Kierskich (P. 213 I k. 14v), niewątpliwie zaślubiając ich córkę. Ze wspomnianym wyżej Grzegorzem, chrzestnym w r. 1644, może identyczny Grzegorz, syn zmarłego Wawrzyńca, który 1657 r. oprawił 1.000 zł. posagu żonie Teresie Karchowskiej, córce Aleksandra (Ws. 208 k. 247v). Od Wawrzyńca Borka Gostyńskiego, kasztelanica kamieńskiego, nabył wyderkafem w 1667 r. za 12.000 zł. wieś Garzyno p. kośc. (Ws. 208 k. 249).

Anna, 1654 r. żona Marcina Stawskiego. Jan, pisarz celny, z żony Elżbiety Lubomęskiej miał syna Kaspra i córki Annę i Wiktorię, ochrzczoną 1685.20/XII. r. (LB Śrem). Wszystkim trojgu siostra ich matki Teresa Lubomęska, wdowa po Marcinie Starczewskim, cedowała 1697 r. sumę 300 zł. zapisaną jej przez brata Michała, dziedzica Giewartowa (Py. 156 s. 36). "Szl" Andrzej, z Sepna, i Katarzyna, rodzice Katarzyny, ochrzcz. 1692.16/III. r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Stanisław, mąż Franciszki Grzybowskiej, córki Jana, 1722 r. (I. Kon. 75 k. 322). "Szl." Maciej, pochowany na cmentarzu w Szubinie 1723.9/III. r. (LM Szubin). Ks. Michał, kanonik warszawski, proboszcz w Warcie, i jego rodzona siostra Anna, żona Ludwika Rudnickiego 1725 r. (I. Kal. 161 d. 8). Kazimierz, 1751 r. mąż Jadwigi Bieczyńskiej (Ws. 91 k. 22). Stefan syn zmarłego Andrzeja, stolnika trębowelskiego, z Teresy Świerskiej (czy to nie Makowieccy?), asystował 1753 r. przy transakcji swej ciotecznej siostry Justyny Świerskiej, podstolanki podolskiej, żony Władysława z Kalinowy Zaremby (I. Kal. 196/198 k. 218). Ignacy i Agnieszka (niewątpliwie małżonkowie), posesorowie Dzierżązna, chrzestni 1763.23/IV. r. (LB Orchowo). Wojciech, sługa dworski w Dusznikach, i Anna, rodzice porodzonych w Dusznikach dzieci: Jana Marcina 1770.7/XI. r., i Agnieszki 1778.21/I. r. (LB Duszniki). Marianna przed 1780.18/X. r. wyszła za Feliksa Gogolewskiego. Józef M.(?), mąż Teresy Rzymowskiej córki Jana i Ludwiki z Drwęskich, która 1783 r. była wdową po nim jak również i po dwóch następnych mężach, Franciszku Zaborowskim i Stanisławie Ostaszewskim (Py. 1621 k. 430v). "Szl." Michał i Marianna, rodzice Justyny, ur. w Niepruszewie, ochrzcz. 1789.18/X. r. (LB Niepruszewo). "Szl." Marcin, mający ok. 60 lat, zmarł 1796.10/V. r. w szpitalu kcyńskim, pochow. u Św. Barbary (LM Kcynia). Łucja, żona Szymona Ząmbczyńskiego, nie żyjącego już 1806 r. Stanisław, ekonom z Włościejewek, i Eleonora z Kozłowskich, rodzice Wawrzyńca Maksymiliana, ur. tamże 1816.9/VIII. r. (LB Włościejewki).

>Makszyńscy, Maksińscy, Maxińscy, Maxyńscy (w źródłach stosowana wyłącznie pisownia z literą x). Nie znam miejscowości, która mogłaby dać poczatek temu nazwisku. "Szl." Łukasz, zastępca poborcy (succolector) pow. pyzdrskiego, składał w r. 1603 przysięgę na swój urząd (Py. 131 k. 217). Był potem pisarzem grodzkim pyzdrskim, a nie żył już w 1659. Synami jego byli, Andrzej i Jan. Andrzej, podpisek grodzki pyzdrski w r. 1655 (P. 196 k. 52), regent grodzki pyzdrski w r. 1685 (Z. T. P. 33 s. 875). Jan, pisarz grodzki pyzdrski w r. 1639, wtedy żonie swej, Katarzynie Sulińskiej, córce Macieja i Anny Nadarzyckiej, oprawił 600 zł. posagu (P. 1419 k. 1091v; G. 80 k. 968v). Oboje byli dzierżawcami części Gorazdowa, z której to dzierżawy w r. 1641 kwitowali się wzajemnie z opiekunami panien, Barbary i Katarzyny Gorazdowskich, córek zmarłego Wojciecha, burgrabiego ziemskiego pyzdrskiego (P. 1043 k. 444). Jan w r. 1648 uzyskał od Zofii Kaczkowskiej, żony Zygmunta Kolskiego, cesję dożywotnich praw do sołectwa w Skarboszewie, wsi klucza ciążyńskiego (Kośc. 302 k. 85). Żył jeszcze w r. 1655 (P. 196 k. 52), a nie żył już w r. 1659, kiedy Katarzyna, 2-o v. żona Samuela Klęczkowskiego, dawała pod zakładem 2.000 zł. zobowiazanie bratu i spadkobiercy(!) swego pierwszego męża, Andrzejowi M-mu (Py. 152 s. 34). Jan i Katarzyna mieli jedną córkę Annę, w imieniu której ojczym Klęczkowski w r. 1665 kwitował Żydów poznańskich z 1.000 zł., pochodzących z sumy 10.000 zł., należnej wedle kontraktu z r. 1661 (P. 1076 k. 1372v). Katarzyna o rękę tej swej córki spisywała 1666.9/XII. r. kontrakt z Florianem Barczewskim i z jego wujem ks. Janem Piątkowskim, kanonikiem poznańskim, proboszczem międzyrzeckim, ekonomem biskupstwa poznańskiego, dając jej w posagu 8.000 zł. z powyższej sumy 10.000 zł. lokowanej u synagogi poznańskiej (Py. 154 s. 64). Katarzyna z Sulińskich posiadane sołectwo w Skarboszewie cedowała w r. 1676 córce i jej mężowi (ib. s. 33). Nie żyła już w r. 1683 (Py. 155 s. 83). T. r. jej córka, już wdowa po Barczewskim, poszła 2-o v. za Stanisława Młodziejewskiego. Wyszła 3-o v. w r. 1684 za Kaspra Płaczkowskiego. Nie żyła już w r. 1720.

>Makulińscy, nieznani heraldykom, zapewne szlachta z awansu społecznego nie usankcjonowana prawnie. Ur. Tomasz, administrator Młynkowa, chrzestny 1685.22/VI. r. (LB Lubosz). Teresa zaślubiła przed 1734.23/V. r. Jana Zakrzewskiego. Wacław kwitował 1745 r. Jakuba Gąsiorowskiego oraz jego zięcia Tomasza Wysockiego i córkę Mariannę z Gąsiorowskich, małżonków (I. Kon. 77 k. 420). Ten sam niewątpliwie "ur." Wacław w imieniu własnym i żony Brygidy z Tarnowskich kwitował się w 1753 r. z Wojciechem Kraśnickim ze sprawy (I. Kon. 78 s. 706).

>Makulski Ludwik, wdowiec 26-letni, zaślubił 1796.9/VII r. Zuzannę Kossakowską, mającą l. 22 (LC Jarząbkowo). Byli M-cy h. Gryf (Uruski), czy ten do nich należał, nie wiem.

>z Makuszewa, wsi w p. pyzdr., dziś nieznanej. Lizbor (Blizbor) i Zawisza, bracia rodzeni, mieli 1412 r. bliższość z Mikołajem z Jalitkowa (Py. 2 k. 143v). Jan Biały niegdy z M., wiceburgrabia gnieźnieński 1451 r. (G. 6 k. 172).

>Malanowscy, Malonowscy z Malanowa cz. Malonowa Wielkiego i Mniejszego cz. Malanówka (dziś Malanówko oraz Malanowo Nowe i Stare) w p. lipnowskim z. dobrzyńskiej. Siedziała tu liczna drobna szlachta herbów Cholewa, Ogończyk a zapewne i innych. Pamiętać należy również o niewątpliwych przybyszach także i z Malanowa w p. łęczyckim oraz ze wsi Malanów w p. sier. Przybyszów tego nazwiska osiadających na terenie województw poznańskiego i kaliskiego podzielić według herbów nie umiem.

Mikołaj Malonowski z z. podol., mianowany 1582 r. przez króla jednym z opiekunów nieletnich dzieci zmarłego Jana Ostroroga, podczaszego kor. (P. 939 k. 352v). T. r. Baltazar Oporowski mianował go jednym z opiekunów dóbr jego własnych i jego żony Heleny z Wilkowskich (ib. k. 378v).

Wojciech Malanowski i jego syn Paweł byli 1588 r. oskarżeni o poranienie w Chodzieży Wojciecha Odolikowskiego i jego syna Mikołaja (N. 56 k. 377v). Wojciech, chyba ten sam, mąż Urszuli Odolikowskiej, która 1595 r. skarżyła o rany Jana Brzeskiego, dzierżawcę Chodzieży (Kc. 121 k. 787). Urszula ta była 1599 r. spadkobierczynią rodzonego brata Mikołaja Odolikowskiego (N. 164 k. 122, 261; Kc. 123 k. 515). Jako sukcesorka brata pozywała Piotra Obodowskiego i 1604 r. uzyskała intramisję do jego wsi Lankowice (Kc. 124 k. 527v, 528). Oboje małżonkowie zapisali 1620 r. córce Annie posagu 500 zł. gotówką i 200 zł. wyprawą (P. 1004 k. 279). Skwitowali 1622 r. z 600 zł. Hieronima Bronikowskiego (Kośc. 292 k. 62v). Wspomniana wyżej córka Anna była 1623 r. żoną Jana Pomorzańskiego.

Maciej nie żył już 1614 r., kiedy jego żona Zofia z Choszczowej (de Choszczowa, Choszczewa) była już 2-o v. żoną Wojciecha Rakowskiego (Kc. 126 k. 746). Jej, jak również i jej synom z pierwszego męża, Stanisławowi, Janowi, Jakubowi i Wojciechowi zapisała 1622 r. dług 400 złp. Marianna Krowicka, żona Jakuba Kozubskiego (I. Kal. 88a s. 979). Nie wiem, czy Jakub w 1631 r. mąż Zofii Prądzyńskiej (Kc. 19 k. 1340), to właśnie jeden z synów Macieja i Zofii? Wojciechowi, synowi zmarłego Macieja, zapisał 1636 r. dług 1.100 zł. Andrzej Sieroszewski cz. Wolicki (I. Kal. 102 s. 1074), on zaś t. r. skwitowany został przez Annę z Krzykosów, wdowę po Wawrzyńcu Korzenickim, z 400 zł. z dzierżawy wsi Korzenica (ib. s. 79), sam zaś t. r. skwitował tę Annę z 414 zł. (ib. s. 709). Od Jerzego Rościeskiego wziął t. r. zastawem za 5.500 zł. Gostyczynę (I. Kal. 102 s. 955) Od braci, Stanisława i Świętosława Tokarskich, otrzymał 1638 r. zapis długu 4.500 zł. (ib. 104b s. 1072). Kwitowali go 1641 r. z 1.000 zł. Anna z Mącznik, wdowa po Samuelu Mycielskim, i jej synowie (ib. 107a s. 440). Tego Wojciecha, syna zmarłego Macieja, chciałoby się identyfikować z Wojciechem, synem Macieja i Zofii z Choszczowej, ale, jak zobaczymy za chwilę, żył wtedy jeszcze inny Wojciech, syn Macieja.

Maciej, ojciec, i Wojciech, syn, roborowali 1620 r. kontrakt z Zofią, wdową po Stanisławie Jemiołkowskim (Z. T. P. 28a s. 367). Wojciech syn zmarłego Andrzeja, otrzymał 1623 r. zapis długu 100 złp. od Stanisława Grzybowskiego (G. 76 k. 463). Andrzej, 1630 r. mąż Katarzyny Staruchowskiej (P. 1023 k. 893v). Nie wiem, czy ten sam Andrzej toczył 1647 r. sprawę przeciwko Zygmuntowi Oleskiemu i jego żonie Annie z Przerębskich (Kc. 129 k. 281). Adam wydzierżawił 1635 r. od Jakuba Rzelskiego i Teresy z Przeradowskich pod zakładem 100 złp. część Pląskowa p. gnieźn. (G. 80 k. 88), ale już 1636 r. ta dzierżawa skończyła się (ib. k. 154v). Jan, syn zmarłego Wojciecha, zawierał 1657 r. z Pawłem Mikołajczewskim i jego żoną Zofią z Kowalskich kontrakt o dzierżawę wsi Ustków i Rataje p. sier. pod zakładem 1.400 złp. (I. Kal. 122 s. 393). Elżbieta, 1666 r. żona Andrzeja Modlińskiego. Jana skwitował 1666 r. z 1.000 zł. Piotr Słonkowski (ib. 126 s. 894). Jadwiga, w l. 1682-1690 żona Stanisława z Miełkowic Borzysławskiego. Anna, 1685 r. żona Wojciecha z Bliźniewa Ordęgi, wdowa w l. 1701-1707.

Piotr, syn zmarłego Jakuba, wieś Zduny p. łęczyc. sprzedał 1688 r. za 30.000 zł. synowi Janowi, ten zaś na połowie tej wsi oprawił posag 10.000 zł. żonie Annie Koszutskiej, córce Stefana i Katarzyny z Linowskich (ib. 146 s. 226). Jan, dziedzic części Szetlewa, oskarżony 1647 r. o pobicie Marianny z Bielickich wdowy Kowalskiej (I. Kon. 70 s. 210v).

Łukasz i Jakub bracia. Z nich Łukasz 1698.7/II. r. w Koninie spisywał pod zakładem 2.000 złp. kontrakt o rękę Marianny Deręgowskiej, córki zmarłego Macieja i Anny z Baranowskich (ib. k. 297). Ta żona Łukasza otrzymała 1699 r. od matki i ojczyma Kazimierza Draskiego zapis 2.000 złp. (ib. k. 525). Oboje małżonkowie t. r. brali w zastaw za 5.000 złp. od Zofii z Tarnowskich wdowy Dobrosołowskiej wieś Sienno (ib. k. 529). Łukasz od Mikołaja Deręgowskiego, dziedzica Wierzchowisk, dostał 1708 r. zapis 1.240 zł. (G. 92 k. 130). Nie żył już 1709 r., kiedy Marianna szła 2-o v. za Jana Lubomęskiego i 19/Xi., przed ślubem, zapisywała mu 2.000 złp. (I. Kon. 73 k. 25). Oboje małżonkowie Lubomęscy zawierali 1719 r. układ o dzierżawę Sienna z Mikołajem Jerzym Dobrosołowskim (G. 93 k. 14). Marianna, już wdowa i po drugim mężu, żyła jeszcze 1727 r., kiedy kwitowała z 700 złp. Mikołaja Lubomęskiego, dziedzica Giewartowa, brata i spadkobiercę swego męża (I. Kon. 76 k. 14) 173v, 192v). Syn ich Stefan. Córka Konstancja w 1720 r., krótko po 22/I., wyszła za Andrzeja Czeluścińskiego. Dostała wtedy od matki i brata posag 2.000 złp. zabezpieczony na sumach na Siennie i częściach Dobrosołowa (G. 94 k 70v) Oboje Czeluścińscy umarli między r. 1735 a 1750.

Stefan, syn Łukasza i Deręgowskiej, uzyskał 1720 r. roborowanie skryptu od Pawła Pilskiego (I. Kon. 75 k. 240). Remigian Wilczyński, dziedzic Wolsztyna, zapisał mu 1723 r. dług 2.300 zł. (G. 94 k. 304), a t. r. Tomasz Belęcki na Napruszewie p. gnieźn. zapisał taką samą sumę (I. Kon. 75 k. 416v). W imieniu własnym i siostry Czeluścińskiej zawierał 1727 r. kompromis z Mikołajem Lubomęskim, bratem i spadkobiercą swego zmarłego bezpotomnie ojczyma Jana Lubomęskiego (ib. 76 k. 173v). Od Zofii z Przysieckich 1-o v. Radeckiej, 2-o v. Zagórskiej, w 1729 r. brał zastawem za 2.000 złp. wieś Popielewo p. gnieźn. (ib. k. 303v). Sumę 2.300 złp. na Niepruszewie, zapisaną mu przez zmałego Tomasza Belęckiego, cedował 1730 r. Józefowi Malczewskiemu (G. 96 k. 287). Od Franciszka Karsewskiego wziął zastawem 1733 r. na trzy lata pod zakładem 6.000 zł. części wsi Karsewo p. gnieźn. (ib. k. 512). Jako spadkobierca zmarłego stryja Jakuba M-go, kwitował 1744 r. z 3.000 zł. zapisanych stryjowi 1715 r. przez żonę, Antoniego Gliszczyńskiego, posesora części Sokolnik zwanej Malanowszczyzna (G. 97 k. 680v). Ożenił się 1746.20/II. r. z Marianną Giżycką z Nieświastowic, córką Antoniego i Zofii z Nieświastowskich (LC Popowo; P. 1307 k. 166v). Kwitowała 1752 r. brata Mikołaja Giżyckiego z 5.666 złp. (P. 1306 k. 74v). Stefan od Kajetana Morawskiego i Wiktorii z Kierskich brał 1759 r. na trzy lata zastawem Popowo i Popówko p. pozn. oraz Kozarzewo w pow. kon. (P. 1327 k. 45). Zastawny posesor Kozarzewa, kwitował się 1760 r. ze Stanisławem Lisowskim, współdziedzicem sąsiedniego Kozarzewka (I. Kon. 79 k. 169v). Żył jeszcze 1775.9/VI. r. Nie żył już w 1778 r., kiedy Marianna z Giżyckich była 2-o v. żoną Antoniego Łęskiego (ib. 82 k. 45). Stefan miał z Giżyckiej syna Józefa, ur. w Karsewie, ochrzcz. w kwietniu 1752 r., zmarłego 1755 r., pochowanego 16/VIII. (LB, LM Niechanowo), oraz córkę Franciszkę, ur. tamże, ochrzcz. 1755.9/II. r. (ib.). I ona zmarła dzieckiem, bowiem po Stefanie spadkobierczyniami były 1779 r. siostrzenice Czeluścińskie (I. Kon. 82 k. 128v).

Jakub, brat Łukasza, żenił się 1715 r. z Rozalią Jarnowską, wdową 1-o v. po Franciszku Zbyszewskim, od której przed ślubem otrzymał zapis 2.500 złp. (G. 93 k. 196v). Skądinąd wiemy, że 1715 r. zapisała mężowi sumę 3.000 zł. (G. 97 k. 680v). Była to córka Wojciecha, łowczego brzeskiego kuj., i Anny z Rzeczyckich (Z. T. P. 44 k. 1211). Żył jeszcze Jakub 1734.26/I. r. (LB Sokolniki). Bezdzietni, oboje z żoną nie żyli już 1743 r. Ona miała sobie przez rodziców zapisaną 1693 r. sumę posagową 6.000 złp., zabezpieczoną na części Sokolnik zwanych Malanowszczyzna. Tę sumę jej bratanek i spadkobierca Ignacy Jarnowski cedował 1743 r. Antoniemu Gliszczyńskiemu (G. 97 k. 626v). Zob. tablicę.

@tablica: Malanowscy

"Szl." Tomasz i Petronella, rodzice Konstancji ur. w Grzybowie, ochrzcz. 1712.27/VIII. r. (LB Św. Michał Gniezno).

Marianna i jej mąż Marcin Rzeszotarski nie żyli już 1713 r. Antoni i Barbara, rodzice Katarzyny Cecylii, ur. w Lewkowie, ochrzcz. 1721.25/XI. r. (LB Lewków) i Michała Franciszka, ur. w Poznaniu, ochrzcz. 1725.4/X. r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Antoni i Rozalia, rodzice Michała Jana Józefa, ochrzcz. 1739.6/IX. r. (LB Lewków). Może Rozalia była drugą żoną Antoniego, jeśli nie zachodzi zwykła pomyłka w imionach? Jan świadkował 1722.22/VI. r. (LC Mądre).

Wojciech i Anna, oboje nie żyjący już 1722 r., rodzice Jana i Grzegorza. Z nich, Jan, zamieszkały na przedmieściu Poznania zw. Śródką, swoją część w Malanówku z. dobrzyń., par. ligowskiej, dał t. r. w dziale młodszemu bratu Grzegorzowi (P. 1186 k. 51). Może ten sam Jan ożenił się 1744.18/II. r. z wdową Reginą (LC Św. Małgorzata, Pozn.). Zapewne jego siostrą lub córką była Marianna ze Śródki, która 1742.1/X. r. wyszła za "szl." Stefana Wróblewskiego, wdowca (ib.).

Jan ożenił się 1731.5/II. r. z Marianną Pacanowską (LC Janków), córką Wojciecha i zapewne Teresy z Nowowiejskich (I. Kal. 171/173 s. 81). Maciej i Marianna, rodzice Antoniego Jana, ochrzcz. 1751/7VI. r. (LB Dębno). Marianna i mąż jej Jan Zrzelski oboje nie żyli już 1752 r. "Szl." Krystyna "de" M-a, chrzestna 1753.24/VI. r. (LB Lubiń). Anna "mater familiae" we dworze w Gutowach Małych, zaślubiła 1755.14/IX. r. "szl." Pawła Lipińskiego, ekonoma (LC Września). Katarzyna i mąż jej Wojciech Moszczeński, oboje już nie żyjący 1767 r. Marianna, żona 1-o v. Józefa Łosia, kasztelana rypińskiego, 2-o v. Wojciecha Tokarskiego, 3-o v. 1771 r. Antoniego Wolskiego, łowczego parnawskiego. Panna Marianna ze dworu w Pomianach, chrzestna 1773.27/II. r. (LB Trzcinica). Wojciech, 1775 r. administrator dóbr Piotra Radońskiego, cześnika nowogrodzkiego: Jastrzębniki, Poklęków, Szadek, połowy Pamięcina, połowy Pruszkowa p. kal. (I. Kal. 214/216 k. 270). Agata przed 1778.25/XI. r. wyszła za "szl." Jakuba Podolskiego z Woli Kijewskiej. Antoni, 1780 r. mąż Eleonory Zielińskiej, wdowy 1-o v. po Michale Jastrzębskim (G. 107 k. 134; I. Kal. 220 k. 178). Antoni, ekonom w Zomnejwodzie, zaślubił 1784.8/II. r. Katarzynę Czarnecką (LC Cerekwica). Potem w l. 1787-1790 był dzierżawcą wsi Malinie. Ich syn Ignacy, ur. w Maliniu, ochrzcz. 1787.18/VII. (LB Wieszczyn), córki: Elżbieta, ur. w Koźminie, ochrzcz. 1784.22/XI. r. (LB Koźmin), i Julianna Konstancja, ur. w Maliniu, ochrzcz. 1790.11/II. r. (LB Wieszczyczyn). Krystyna, 1784 r. żona Fabiana Płoskiego. Hilary i Brygida, rodzice Stanisława Marcina, ur. w Borku, ochrzcz. 1787.12/XI. r. (LB Borek). Józef, ojciec Wiktorii, która 1807.21/VII. r. poszła za Andrzeja Drzewickiego, dziedzica Baszkowa (LC Jarocin). Józef umarł u córki w Komorzy 1818.13/VI. r., mając lat 72 (LM Nowemiasto).

Jan i Marianna z Popławskich, zamieszkali we Wrocławiu, rodzice Józefy Marianny, ur. 1884.15/II. r., wydanej w Poznaniu 1906.28/VI. r. za Witolda Romana Wyskotę Zakrzewskiego, inżyniera, wdowca (LC Św. Marcin, Pozn.).

>Malchrowiczowie, zob. Majchrowiczowie.

>Malczewscy h. Abdank wyszli z Malczewa w p. gnieźn. Jakub, Jakusz z Malczewa, Malczewski, miał wespół z Nadarszą z Malczewa 1443 r. termin z Jaśkiem, Andrzejam i Wojciechem z Drachowa (G. 5 k. 28v). Od Girzmana zwanego Nadarszą z Malczewa i od jego dzieci kupił 1451 r. za 30 grz. płosę Graboszewską w tej wsi (P. 1381 k. 33). Miał 1452 r. termin z braćmi z Grzybowa (G. 7 k. 301v). Nie żył już 1464 r., kiedy wdowa po nim, Świętomira, siebie dobra swe w Drachowie oraz dzieci swej zmarłej już córki Febronii, żony Bogusza z Witkowic, zleciła w opiekę swemu synowi Janowi M-mu (G. 20 k. 81).

Jan, syn Jakuba, zwany Parusz (Py. 15 k. 252v, 16 k. 92), ręczył 1462 r. wobec Mikołaja Roszeńskiego(?) za Jana Mielżyńskiego (Py. 16 k. 8). Między nim i Janem Polakiem z Mirzewa 1466 r. założono vadium (ib. k. 116v). Od Marcina z Malczewa, 1467 r. kupił wyderkafem za 8 grz. połowę ich macierzystych dóbr w Malczewie (P. 1383 k. 284). Żył jeszcze 1471 r. (G. 20 k. 218), najwyraźniej już nie żył 1478 r., kiedy synom jego, Mikołajowi, Janowi i Przesprawowi, dziedzicom w Malczewie, Stanisław Pieczygroch z Ostrowa ręczył za ich szwagra Wojciecha Wysławskiego, iż stawi swą żonę a ich siostrę Katarzynę, aby ich skwitowała z dóbr rodzicielskich w Malczewie (G. 21 k. 54). Żoną Jana była Barbara. Ich oboje oraz synów ich, Macieja i Mikołaja, arbitrzy godzili 1469 r. z Andrzejem i Maciejem z Malczewa oraz z Michałem z Karsewa (G. 20 k. 190). O synu Macieju nic więcej już nie wiem. Spośród córek, Jadwiga, najpierw 1470 r. żona Andrzeja Malczewskiego z Karsewa. wdowa po nim 1481 r., już jednak 1480 r. była 2-o v. żoną Jana Goczałkowskiego. O Katarzynie już była mowa wyżej. Drugim jej mężem był 1495 r. Wojciech Dąbrowski cz. Pomorzanowski, podsędek kaliski. Nie żyła już 1518 r. Inne: Anna, Marta i Małgorzata, wspomniane 1478 r. Małgorzata była wtedy, jak się zdaje, żona opatrznego Theschara(?), mieszczanina gnieźnieńskiego, który wtedy występował jako "gener" jej braci (G. 10 k. 53).

Mikołaj, syn Jana i Barbary, występował obok rodziców 1469 r. jak to już widzieliśmy, zaś 1478 r. arbitrzy dokonali działów między nim i bratem jego Janem (G. 10 k. 53, 21 k. 54). Jemu i braciom, Janowi i Przesprawowi, Stanisław Pieczygroch z Ostrowa poręczył 1478 r. za Wojciecha Wysławskiego, iż stawi żonę swą a ich siostrę Katarzynę, aby ich skwitowała z majątku rodzicielskiego (G. 21 k. 54). W 1480 r. miały miejsce działy między trzema braćmi: Mikołajem, Janem i Przesprawem (G. 10 k. 119). Maciej najwidoczniej już wtedy nie żył. Mikołaj żył jeszcze 1482 r. (Py. 16 k. 92), nie żył już 1486 r., kiedy to jego córka Katarzyna w asyście rodzonego stryja Przesprawa M-go i rodzonego wuja Jana Grzymisławskiego skwitowała synów Wojciecha Żyrnickiego z 20 grz. (Py. 19 k. 44v). Tych braci z Żyrnik kwitowała ponownie z 10 grz. 1495 r. (Py. 15 k. 369v). Wincentego Karsewskiego i jego bratanków kwitowała 1496 r. z posagu wniesionego niegdyś Andrzejowi M-mu przez jej rodzoną ciotkę Katarzynę (G. 16 k. 147, 153). Żyła jeszcze 1500 r. (G. 24 k. 79).

Jan, syn Jana i Barbary, miał 1482 r. termin z ks. Jakubem z Dębna, dziekanem gnieźnieńskim (I. Kon. 2 k. 187). Nie żył już 1484 r., kiedy wdowa po nim Katarzyna Jarkuszewska w asyście swego rodzono-stryjecznego brata Wojciecha Strychowskiego i wuja Jana Borka kwitowała ze swej oprawy na Malczewie szwagra Przesprawa M-go (G. 12 k. 71v, 133). Procesowała się potem z tym szwagrem, aż wreszcie 1486 r. odebrała od niego 10 grz. swego wiana (G. 12 k. 133, 22 k. 6, 63).

Przespraw, syn Jana i Barbary, obok braci 1478 r. dziedzic w Malczewie (G. 21 k. 54), dokonał z nimi podziału dóbr (G. 10 k. 119), ręczył 1489 r. za pannę Beatę, córkę Wojciecha Wysławskiego (G. 22 k. 116v). a więc niewątpliwie za swoją siostrzenicę. Sam otrzymał 1494 r. pod zakładem 60 grz. poręczenie za Klimka z Malczewa, iż będzie on z nim żył w pokoju (G. 16 k. 85). Asystował ok. 1496 r. przy czynności prawnej w charakterze stryja Mikołajowi, synowi zmarłego Jana Wężyka Mikołajewskiego (G. 16 k. 129v), notorycznemu Adwańcowi. Skwitował t. r. Wincentego Karsewskiego, dziedzica w Malczewie, oraz bratanków jego, Wojciecha, Łukasza, Jana i Jakuba Karsewskich, z posagu i wyprawy swej zmarłej siostry Jadwigi, wniesionych Andrzejowi M-mu, zmarłemu już bratu stryjeczno-rodzonemu Wincentego, a tych bratanków stryjowi (ib. k. 147v). Wincentego M-go(!) wzywał 1498 r. do uiszczenia 11 grz. i jednego wiardunku (G. 17 k. 67), a Wojciech Karsewski płacił 1499 r. jemu i jego bratanicy Katarzynie trzy grzywny winy, bo nie uiścił im 10 grz. (G. 24 k. 42). Wincentego Karsewskiego, dziedzica w Malczewie, i jego bratanków skwitował wspólnie z bratanicą 1499 r. z 11 grz. długu, stanowiącego posag zmarłej siostry (G. 18 s. 31, 102). Wraz z tą bratanicą pół łana osiadłego koło dworu sprzedał wyderkafem 1500 r. za 6 grz. Wincentemu Karsewskiemu (ib. s. 275). Za 10 grz. długu zastawił 1504 r. łan osiadły w Malczewie Michałowi Owieczkowskiemu (G. 25 k. 128v). Żył jeszcze 1511 r., kiedy to ręczył wobec Katarzyny Karsewskiej za Stanisława i Mikołaja, dziedziców w Malczewie (Karsewskich), iż będą z nią żyć w pokoju (ib. k. 182v). Żył zapewne jeszcze ok. 1513 r., i potem ok. 1517 r., kiedy pozywali go Mikołaj i Jan bracia z Żernik o 30 grz. posagu należne im po śmierci ich siostry cioteczno-rodzonej Katarzyny M-ej (G. 259 k. 140, 384). Nie żył już 1519 r. (P. 867 k. 105). Żoną jego była Barbara Stęgoska ze Stęgowa, córka Bartłomieja. W 1503 r. Przespraw kwitował jej brata Macieja Stęgoskiego z jej posagu 40 grz. i ów posag oprwił jej na połowie swych dóbr w Malczewie (Py. 169 k. 276v; P. 1389 k. 285v). Synowie Maciej i Mikołaj, niedzielni w Malczewie, pozwani przez Barbarę Czeluścińską, żonę sław. Stanisława Piersistego, mieszczanina gnieźnieńskiego, o wygnanie jej z części macierzystej w Karsewie Wypęczynie, nie stanęli i 1519 r. winni byli płacić winę (P. 867 k. 105). O Mikołaju wiem jeszcze tylko to, że od Jana Gołuńskiego kupił 1523 r. za 200 grz. części wsi Gołuń i Kawieczyno (dziś Kawęczyn) p. gnieźn. (P. 1392 k. 498).

Maciej, syn Przesprawa i Barbary Stęgoskiej, 1530 r. dziedzic części w Kawieczynie (zapewne odziedziczonych po bracie Mikołaju), trzy łany w tej wsi zastawił 1530 r. Wojciechowi Szczycieńskiemu, będąc mu dłużnym 20 grz. (G. 29 k. 94). Od Jadwigi, wdowy po Pawle Gołuńskim, nabył dwie części pustego półłanka roli w Kawieczynie w zamian za trzecią część innego półłanka pustej roli w tejże wsi (G. 335a k. 136v). Od Jana M-go Kośmidra nabył 1539 r. za 100 zł. jego część po rodzicach w Malczewie (P. 1394 k. 243), zaś 1543 r. inną część w tejże wsi za tyle samo od jego brata Wojciecha (G. 335a k. 284). Jako stryj herbowy, "ex armis Habdanyecz", świadczył ok. 1543 r. Elżbiecie Wydawskiej, żonie Marcina Lubomyślskiego (G. 263 k. 105v). Część Kawieczyna sprzedał 1550 r. za 400 grz. Janowi Gołuńskiemu (P. 1395 k. 555v). T. r. od Mikołaja Kębłowskiego, burgrabiego ziemskiego pyzdrskiego, kupił za 700 grz. części w Malczewie i w pustce Wypęczyno (G. 335 k. 369v). Od zięcia Marcjana (Marcina) Nadarzyckiego otrzymał 1552 r. zobowiązanie, iż oprawi 40 grz. posagu swej żonie a córce Macieja, Annie (Py. 174 k. 79). Od Mikołaja Wygrozowskiego kupił 1559 r. za 200 grz. jego część w Wygrozowie p. gnieźn. (P. 1396 k. 774v). Pośredniczył 1560 r. w układzie o granice między Szczytnikami, Kawieczynem, i Marzeninem, zawieranym przez Wojciecha i Macieja Szczycińskich z Janem Gołuńskim (G. 39 k. 34) Zmarł t. r. (P. 1396 k. 859v). Jego żoną była Katarzyna Klunowska, córka Zachariasza, której krótko przed ślubem, 1531.25/I. r. na połowie swych połów w Malczewie, Wypęczynie i Kawieczynie oprawiłl 150 grz. posagu (P. 1393 k. 390). Już jako wdowa, swe dobra oprawne w Malczewie i w pustce Wypęczyno wydzierżawiła w 1562 r. synom swym Marcinowi i Piotrowi (P. 904 k. 71). Obaj pozostawili potomstwo. Były i córki, z których Anna, jak widzieliśmy, wyszła 1552 r. za Marcjana (Marcina) Nadarzyckiego. Barbara, zmarła między r. 1566 a 1568, była 1554 r. żoną Walentego Owieczkowskiego, nie żyjącego już 1568 r. Wreszcie Małgorzata, która poszła najpierw krótko po 1566.12/II. r. za Sebastiana Noskowskiego cz. Gębarzewskiego, występowała jako wdowa w l. 1573-1574, zaś 2-o v. w l. 1576-1604 była żoną Seweryna Gołąbkowskiego, zmarłego po 1603 r.

I. Marcin, syn Macieja i Klunowskiej, wespół z bratem Piotrem nabyte przez ojca części w Wygrozowie sprzedali 1560 r. za 200 grz. Tomaszowi Wygrozowskiemu (P. 1396 k. 859v). W imieniu własnym i tego brata przyszłemu szwagrowi Noskowskiemu cz. Gębarzewskiemu w posagu za siostrą zapisał 1566 r. dług 500 złp. (G. 46 k. 32v). Od Ambrożego Drachowskiego kupił 1571 r. za 300 złp. jego części w Drachowie Mniejszym p. gnieźn. (P. 1398 k. 266v). Wojciecha Markowskiego i żonę jego Annę z Piątkowskich skwitował 1572 r. z ewikcji dotyczacej wsi Dębicz p. pyzdr. (P. 920 k. 537v). Po śmierci ich obojga kwitował 1574r r. jej spadkobierców z danego sobie na tej wsi zapisu zastawnego na sumę 1.500 złp. (G. 52 k. 233). Od Łukasza oraz Maksymiliana i Jana Słomowskich kupił 1578 r. Jarząbkowo p. gnieźn. (P. 931 k. 667). Od Błażeja Drachowskiego Romiei otrzymał 1580 r. zobowiązanie do sprzedaży za 300 złp. części w Drachowie Rumiejewicz (G. 58 k. 412), a 1582 r. zobowiązanie sprzedaży za 360 złp. części w Drachowie Mniejszym od nieletniego Piotra Drachowskiego cz. Korzkiewskiego (G. 60 k. 330v), dopełnione 1583 r. za 300 zł. (P. 1399 k. 196v). Wespół z bratem był 1583 r. mianowany przez króla opiekunem swej rodzonej siostrzenicy Anny Owieczkowskiej (P. 941 k. 466). Skwitowany 1595 r. przez zięcia Janusza Korzboka Rybińskiego z 700 zł. gotowizną i 200 zł. w klejnotach posagu za córką Anną (P. 964 k. 622), temu zięciowi zapisał 1599 r. dług 2.500 złp. (G. 66 k. 158). Swoim córkom, Reginie i Katarzynie, zapisał 1609 r. w posagu po 1.000 złp. gotówką i po 200 złp. w wyprawie (G. 70 k. 191v). Zięciowi Janowi Turzyńskiemu zastawił na jeden rak 1609 r. za 500 złp. części w Drachowie Romiejewic (ib. k. 192, 193v). Skwitowany 1610 r. przez zięcia Stanisława Gutkowskiego z zapisów posagowych za jego żoną Dorotą M-ą (G. 70 k. 394). Całe swe części w Malczewie, Drachowie i w pustce Wypęczyno dał 1610 r. swym synom, Andrzejowi i Maciejowi (P. 1407 k. 297). Żył jeszcze 1611 r. (ib. k. 337), już nie żył 1613 r., kiedy synowie jego Wojciech i Maciej cedowali Rafałowi Latalskiemu sumę 3.500 złp., za którą zmarły Jerzy Latalski zastawił był ich ojcu całą wieś Rościnno p. gnieźn. (G. 72 k. 278). Żoną Marcina była Jadwiga Gałczyńska, córka Macieja, której na połowie swych dóbr w Malczewie i w pustce Wypęczyno 1567 r. oprawił 900 zł. posagu (P. 1397 k. 612v). Matka Jadwigi, owdowiała Anna z Dobczyńskich Gałczyńska, zapisała 1573 r. zięciowi dług 100 złp. (G. 52 k. 62). Dożywocie małżonkowie spisywali 1583 r. (P. 1399 k. 89v). Z synów, o Andrzeju wiem tylko tyle, że wespół z bratem Maciejem uzyskał od brata Wojciecha 1610 r. rezygnację jego części w Malczewie, Drachowie i w pusce Wypęczyno (P. 1407 k. 297). Po Wojciechu i Macieju poszły dwie linie rodziny. Z córek, Zofia wyszła najpierw 1593 r. za Stanisława Węgierskiego, zaś 1602 r. była 2-o v. żoną Jana Turzyńskiego. Wdowa 1609 r., już nie żyła 1621 r. Anna, zrazu w l. 1595-1599 żona Janusza Korzboka Rybińskiego, zmarłego w r. 1599 lub 1600, 2-o v. w l. 1602-1604 za Jerzym Pacynowskim. Agnieszka, 1601 r. za Świętosławem Sławińskim, już nie żyła 1628 r. Dorota poszła krótko po 1609.16/VI. r. za Stanisława Gutkowskiego, za czasem burgrabiego ziemskiego kcyńskiego, z którym żyła jeszcze w 1618 r. W l. 1641-1642 występowała już jako wdowa. Regina i Katarzyna, które, jak już o tym była mowa, otrzymały 1609 r. zapisy od ojca, uzyskały 1614 r. od brata Wojciecha zobowiązanie, iż zapisze każdej z nich po 1.200 złp. (P. 992 k. 197). Nie wiem o nich nic więcej.

I) Wojciech, syn Marcina i Gałczyńskiej, wspomniany 1609 r. (G. 70 k. 193v), dziedzic części w Malczewie, Drachowie i w pustce Wypęczyno, w działach z bratem Maciejem, dokonanych 1614 r., dał mu całe te części w zamian za sumę 4.300 złp., z czego Maciej 3.250 zł. wypłacił mu gotówką, a 1.050 zapisał jako dług, który zresztą t. r. spłacił (P. 992 k. 183, 868v, 1409 k. 35). Od swego szwagra Świętosława Sławińskiego kupił 1616 r. za 1.320 złp. połowę wsi Sławno oraz części wsi Sokołowo i Jalina (dziś Jaglina) p. pozn. (P. 1410 k. 114). Od Aleksandra Krzyckiego, starosty babimojskiego, i żony jego Zofii z Głoskowskich nabył 1620 r. wyderkafem za 10.000 złp. Tuchorzę p. kośc. (P. 1412 k. 574). Żył jeszcze 1631.22/VII. r., kiedy Rafał Przyjemski Nowąwieś cz. Czerniew p. pyzdr. zastawił mu za 2.000 złp. (I. Kon. 46 k. 440v), nie żył zaś 1632 r. (ib. k. 660). Żonie swej Katarzynie Żychlińskiej, córce Jana, oprawił 1611 r. posag 1.500 złp. na połowie swych części w Malczewie, Drachowie i w pustce Wypęczyno (P. 1407 k. 390), a ponowił oprawę tejże sumy 1614 r. (P. 1409 k. 78), jednak t. r., po sprzedaniu bratu swych części w Malczewie, Drachowie i Wypęczynie tę oprawę skasował (P. 992 k. 868v). Po śmierci męża Katarzyna trzymała kolejno wyderkafy: 1638 r. od Baltazara Gądkowskiego za 3.500 złp. Strzelewa p. bydg. (P. 1419 k. 1073), 1640 r. od Andrzeja Słoneckiego za 10.000 złp. Babino i Ciosna p. pyzdr. (P. 1420 k. 234v), 1642 r. od Stanisława Grudzińskiego za 10.000 złp. Siedleczek p. kcyń. (ib. k. 935). Córkom swoim, Ewie, Zofii i Magdalenie dała 1653 r. sumę 1.500 zł. ze swoich pieniędzy i 1.600 zł. z zapisanych przez jej ojca Jana Żychlińskiego (Ws. 208 k. 140v). Sumę 1.000 zł., część z sumy 3.000 zł. zapisanej jej przez Andrzeja Ossowskiego, starostę wschowskiego, cedowała 1659 r. przyszłemu swemu zięciowi, Mikołajowi Przeuskiemu (Ws. 56 k. 880). W rękach Ossowskiego znajdowała się suma 10.000 zł., należna zmarłemu Wojciechowi M-mu (ib. k. 371). Nie żyła już Katarzyna 1661 r. (P. 186 k. 85). Synowie: Adam, Aleksander, Franciszek, Stefan, o których niżej. Wspomniane już trzy córki, Ewa, Zofia i Magdalena, otrzymały 1654 r. zapis 3.000 zł. od powyższego Ossowskiego, który zobowiązał się jednocześnie, iż owej sumy nie wypłaci bez wiedzy Adama i Stefana, braci owych sióstr (Ws. 56 k. 509). Spośród nich, Ewa, 1661 r. jeszcze niezamężna (Ws. 63 k. 329v), była już 1662 r. żoną Samuela Bojanowskiego, nie żyła 1698 r. Zofia, niezamężna, nie żyła 1661 r. (ib. k. 327v). Magdalena wreszcie, jak widzieliśmy, wydana 1659 r. za Mikołaja Przeuskiego, żyjącego jeszcze 1663 r., była powtórnie 1670 r. żoną Władysława Karszeckiego, żyjacego jeszcze 1673 r. Po raz trzeci zaślubiła Stanisława Ulejskiego, który 1689 r. występował jako wdowiec po niej.

(I) Adam, syn Wojciecha i Żychlińskiej, nieletni jeszcze 1640 r., pozostawał wtedy pod opieką stryja Macieja (P. 165 k. 463v), zaś 1652 r. skasował synów tego stryja z 2.400 zł. prowizji rocznych od sumy 6.300 zł. zapisanych mu przez tego stryja sposobem długu (Py. 161 k. 196). Będąc jedynym spadkobiercą brata Stefana, kwitował w 1657 r. starostę wschowskiego Ossowskiego z zapisu danego zmarłemu (Ws. 56 k. 674). Od Samuela Pruszaka Bieniewskiego kupił 1660 r. za 2.000 zł. część wsi Glinka Pańska p. gnieźn. (Ws. 208 k. 517), ale 1663 r. występował tylko jako zastawny posesor tej wsi (P. 1073 k. 718v). W 1661 r. występował już jako jedyny spadkobierca zmarłych rodziców (P. 186 k. 85) i w tym charakterze kwitował starostę Ossowskiego z sum zapisanych matce i rodzeństwu, starosta zaś zapisał mu dług 5.500 zł. (Ws. 63 k. 327v). Wspólnie z żoną wydzierżawił 1663 r. od Anny Bielawskiej, wdowy po Baltazarze Koszutskim i po Janie Kucharskim, na trzy lata Lubonię p. kośc. (P. 1073 k. 717v) i w 1666 r. widzimy go rezydującego w sąsiadującym z Lubonią Oporówku (LB Oporowo). U schyłku życia miał i Gogolewo p. kośc. Nie żył już 1683 r., kiedy wdowa tę wieś pod zakładem 6.000 złp. wydzierżawiła Andrzejowi Gorzyńskiemu (P. 1106 IX k. 15). Ta wdowa to Agata, czasem zwana Agnieszką, Kierska, zaślubiona przed 1664 r. (P. 1073 k. 717v). W 1686 r. wraz z synami Wojciechem i Stanisławem zapisywała posag 7.000 złp. córce Katarzynie (P. 1111 I k. 56v). Dziedziczka Gogolewa, oprawę swą scedowała 1687 r. tym synom (P. 1113 III k. 12). Ją i jej synów skwitowała 1688 r. wspomniana córka Katarzyna, żona Andrzeja Ponińskiego, miecznikowicza poznańskiego (P. 1116 XII k. 58v). Już nie żyła 1687 r. (Kośc. 308 k. 518). Katarzyna z M-ch Ponińska, zamężna już 1687 r., której mąż, z czasem sędzia surogator wschowski, umarł 1701 r., sama umarła między r. 1708 a 1728.

1. Wojciech (Wojciech Wawrzyniec), syn Adama i Kierskiej, ur. w Oporówku, ochrzcz. 1666.15/VIII. r. (LB Oporowo), w imieniu własnym i brata zapisał 1687 r. sumę 4.000 zł. szwagrowi Ponińskiemu (P. 1113 III k. 12). Wespół z bratem części w Gogolewie sprzedał 1688 r. za 25.000 złp. Adamowi Borkowi Gostyńskiemu (P. 1116 XII k. 71). Od Marianny z Chełmskich, wdowy po Andrzeju Domiechowskim i po Kazimierzu Grzybowskim, żony zaś 3-o v. Franciszka Wielowieyskiego, kupił 1691 r. za 1.000 złp. Dąbrówkę p. kośc. (P. 1122 VIII k. 16v). W imieniu własnym i swej jedynej córki wydzierżawił 1707 r. wieś Dąbrówkę Janowi M-mu, podstolicowi kaliskiemu (Kośc. 310 s. 55). Tę wieś, swoją dziedziczną, sprzedał 1720 r. za 7.100 złp. Rafałowi Bnińskiemu, sędzicowi grodzkiemu nakielskiemu (P. 1176 k. 62v). Już nie żył 1746 r. (P. 1286 k. 106). Jego pierwszą żoną była Konstancja Zbijewska, córka Wojciecha i Marianny Boguckiej, której 1690 r. oprawił posag 6.000 złp. (P. 1431 k. 223v). Byli po ślubie już 27/II. t. r. (P. 1142 I k. 58v). Drugą żoną Wojciecha była Konstancja Jełowiecka, córka Jerzego, której jeszcze przed ślubem zapisał 1709 r. sumę 1.000 zł. (Kośc. 310 s. 288), wreszcie trzecią, 1717 r. Katarzyna Sobocka, córka Jana i Franciszki z Konarzewskich (Kośc. 311 s. 756), która 1720 r. kwitowała swych braci, Andrzeja i Stanisława Sobockich z 4.000 złp. (P. 1178 k. 87). Jedyna córka Wojciecha z pierwszej żony, Marianna wyszła 1706.16/IX. r. w Świerczynie za Kazimierza Romatowskiego z Górzna. Będąc wdową, żyła jeszcze 1746 r.

2. Stanisław, syn Adama i Kierskiej, ochrzcz. 1668.10/IV. r. (LB Niepart), pułkownik J.Kr.Mci 1724 r. (I. Kal. 161 s. 80). Występował obok matki i brata 1686 r., niewątpliwie wtedy jeszcze nieletni (P. 1111 I k. 56v), a nieletni był zapewne i 1687 r. (P. 1113 III k. 12), zaś 1688 r. działał obok brata, ale już samodzielnie (P. 1116 XII k. 71). Od Rafała Leszczyńskiego, wojewody łęczyckiego, wespół z żoną nabył 1694 r. wyderkafem za 15.000 złp. na jeden rok Przygodzice i wziął od tegoż wojewody zastawem wieś królewską Uciechów (P. 1127 II k. 88, 89). Dziedzic Sucharzewa w p. gnieźn., miał już chyba tę wieś 1701 r. (I. Kal. 168/170; P. 1140 III k. 29), a 1702 r. był jej właścicielem z pewnością (Py. 163 k. 802). Swoją część z 2.000 złp. posagu oprawionego na Cerekwicy i Strzyżewku swej bezpotomnej zmarłej ciotki Ewy zamężnej Bojanowskiej, cedował 1724 r. synowi Piotrowi (I. Kal. 161 s. 80). Żył jeszcze 1731.4/V. r. (LB Janków), nie żył już 1735 r. (P. 1240 k. 204). Ożenił się 1689.30/VIII. r. z Katarzyną Mańkowską, córką Stefana i Anny z Wilkońskich, wdową po Macieju Karszeckim i po Kazimierzu Zakrzewskim (LC Kobylin), z których dożywocie spisywał 1692 r. (I. Kal. 149 s. 25), a która od swej matki otrzymała 1693 r. zapis sumy 1.000 zł. (Ws. 76 k. 414). Oboje małżonkowie skwitowali się wzajemnie 1693 r. z inwentarzy (Kośc. 308 k. 518). Jedyny syn Piotr. Z córek, Barbara Jadwiga, ur. w Smoszewie p. pyzdr., ochrzcz. 1691.19/VIII. r. (LB Kobierno), wyszła przed 1735.20/X. r. za Jakuba Sarnowskiego. Żyli jeszcze oboje 1756 r. Krystyna, klaryska śremska, dawała 1745 r. plenipotencję siostrze Sarnowskiej (Kośc. 323 k. 18).

W księgach Inskrypcji Poznańskich (1144 k. 327) pod r. 1708 wpisany notoryczny falsyfikat, wedle którego Stanisław z Malczewa Skarbek M., pułkownik wojsk kor., syn zmarłego Piotra i Doroty z Cerekwickich, spisywał wzajemne dożywocie z żoną Zofią Zajączkówną, córką Stanisława i zmarłej Zofii z Koczorowskich. Jak się zdaje robota to archiwisty Zdanowskiego, znanego z wielu takich fałszerstw.

Piotr, syn Stanisława i Mańkowskiej, mieszkał 1731 r. w Daniszynie p. kal. (LB Janków), a 1742 r. dzierżawił Nadarzyce p. pyzdr. (LB Gozdowo). Dziedzic Sucharzewa p. gnieźn. 1748 r. (I. Kal. 181/184 k. 151). Będąc zastawnym posesorem Trzebowa p. kal., kwitował 1749 r. dziedzica tej wsi Macieja Kurcewskiego (ib. 190/195 k. 62). Posesor Miedzianowa p. kal. 1756 r. (P. 1318 k. 83), nazwany dziedzicem tej wsi 1761 r. (P. 1331 k. 245v). Żył jeszcze 1770 r., kiedy utwierdzał układ zawarty w Jankowie 2/V. t. r., dotyczący cesji na rzecz syna sumy 6.000 złp. (I. Kal. 209/213 k. 14). Piotr od r. 1768 dzierżawił wójtostwo w Jankowie, wsi królewskiej, od Rafała Umińskiego, posiadającego owo wójtostwo za przywilejem królewskim (ib. 206/208 k. 115). Nie żył już 1774 r. (ib. 214/216 k. 207). Ożenił się 1730.31/V. r. z Anną Umińską (LC Janków), córką Mikołaja, skarbnika brzeskiego kuj., i Jadwigi z Modlibowskich, z którą dożywocie spisywał 1731 r. (I. Kal. 168/170 s. 43). Żonie tej zobowiązał się 1748 r. wobec jej braci oprawić posag 7.300 złp. (ib. 181/184 k. 151). Jak się zdaje, żyła ona jeszcze 1791 r. (ib. 231 k. 216). Z synów, Wojciech Stanisław, ur. w Daniszynie, ochrzcz. 1731.4/V. r. (LB Janków), zapewne umarł młodo. O Ignacym będzie niżej. Szymon, ochrzczony z wody w parafii Bardo, z ceremonii 1742.12/VII. r. (LB Gozdowo), o nim też niczego więcej nie wiem. Stanisław wreszcie, ochrzcz. ok. 1750.5/VI. r. (I. Kal. 209/213 k. 23), umarł 1779.1/XI. r. (LM Szczury-Górzno). Córki były trzy: Franciszka, Jadwiga i Marianna (P. 1331 k. 245v). Z nich, Franciszka była 1761 r. żoną Józefa Pruszewskiego. Jadwiga, zwana też czasem Katarzyną, matka chrzestna 1757 r. (LB Droszew), wyszła w sierpniu 1774 r. w Jankowie za Stefana Książyńskiego, który 1778 r. był administratorem w Tarchałach, żyli oboje 1781 r. Marianna (Marianna Antonina), ur. w Nadarzycach, ochrzcz. 1742.29/IV. r. (LB Gozdowo), poszła w Jankowie 1770.23/I. r. za Wojciecha Falkowskiego, zmarłego między r. 1788 a 1791.

Ignacy, syn Piotra i Umińskiej, pisarz grodzki kaliski 1783 r. (LB Szczury-Górzno), plenipotent ojca i brata Stanisława 1768 r. (I. Kal. 206/208 k. 37), mieszkał 1778 r. w Kwiatkowie (LB Wysocko), był 1779 r. posesorem Będzieszyna (LB Szczury-Górzno). Od Franciszka z Iwanowic Koźmińskiego kontraktem z 1786.9/VI. r. kupił Młynów p. kal. (I. Kal. 226 k. 79). Umarł tam 1790.13/XII. r. i pochowany został u Reformatów w Kaliszu (LM Szczury-Górzno). Jego żoną była zaślubiona przed 1779.13/I. r. Marcjanna Estera Radońska (LC Szczury-Górzno), córka Piotra, cześnika nowogrodzkiego, i Teresy z Gliszczyńskich, za którą wziął w posagu sumę 20.000 zł., wypłaconą mu przez teścia 1784 r. (I. Kal. 224 k. 33). Przeżyła męża i po jego śmierci, 1791.5/I. r. sporządziła rejestr pozostałych po nim ruchomości i inwentarzy (ib. 231 k. 185). W nekrologu Bernardynów kaliskich data jej śmierci 1788.22/I. r., zaś pogrzebu 24/I. (A. B., Kalisz, W. 46). Może to zwykła pomyłka i chodzi o r. 1798? Synowie Kalikst i Hipolit. Córki: Józefa, zmarła w Pawłówku 1850.8/II. r., w wieku l. 70, wskutek choroby kołtuna (LM Żoń), poszła przed 1808 r. za Michała Rzepeckiego, Elżbieta, zmarła w Śmiglu 1806.16/IV. r. w wieku l. 19 (LM Śmigiel), Teofila, ur. ok. 1796 niezamężna 1808 r. (LB Św. Marcin, Pozn.), była potem żoną Świerczyńskiego.

1) Kalikst (Kalikst Piotr), syn Ignacego i Radońskiej, ur. ok. 1780/1783, mieszkał zrazu w Nowcu 1809 r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.) potem był dzierżawcą Gożuchowa 1821 r. (LB Parkowo), posesorem Węgierskiego 1827 r., wreszcie 1831 r. i już do śmierci dziedzicem Pawłówka, gdzie umarł 1853.21/X. r., mając l. 70 (LM Żoń). Żenił się najpierw, przed 1809 r., z Ewą Malczewską, córką Franciszka i Hiacynty z Molskich (zob. niżej), powtórnie za dyspensą konsystorza poznańskiego z 1818.10/VI. r. z Barbarą Malczewską (może identyczną z Barbarą, córką Aleksego i Józefy ze Zbyszewskich), zmarłą w Węgierskiem 1827.22/IX. r. Wreszcie po raz trzeci zaślubił 1828.15/VI. r. Michalinę Justyńską z Czerlejna, córkę Stanisława i Katarzyny Melerowicz, ur. ok. 1808 (LC Czerlejno), zmarłą po r. 1857. Z pierwszej żony był syn Albin i córka Pelagia Łucja, ur. ok. 1811 r., zmarła na gruźlicę i pochowana 1817.20/IV. r. (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Z drugiej żony synowie: Alfons, zapewne identyczny z Franciszkiem Serafinem Alfonsem, ur. w Pawłówku, ochrzcz. 1831.5/X. r. (LB Żoń), zaślubił 1865.9/VIII. r. Emilię Szafarkiewicz, wdowę po Tłumockim, mającą l. 33 (LC Św. Maria Magdal., Pozn.), ks. Bolesław, ur. ok. 1838 r., wikary w Kłecku 1865 r., proboszcz w Wronczynie, zmarły 1886.20/XI. r. (Dz. P.), Mieczysław, ur. ok. 1840 r., Kazimierz, ur. ok. 1850 r. Nie mam pewności, czy tego Mieczysława można identyfikować z Mieczysławem, posesorem plebanii w Pawłowie, mężem Wiktorii Olimpii Strzeleckiej, z której syn Florian Stanisław Franciszek Salezy, ur. na plebanii w Pawłowie 1860.4/V. r. (LB Pawłowo). Zbyt mała przestrzeń lat między urodzeniem Mieczysława a Floriana! Córki: Pelagia, ur. ok. 1832 r., zmarła na kołtun w Pawłówku 1858.16/V. r., w wieku lat 27 i pół (LM Żoń), Stanisława, ur. ok. 1839 r., zmarła w Pawłówku 1852.30/IV. r., w wieku lat 12 i pół (ib.). Trudno z tym pogodzić wymienienie tej Stanisławy w 1853 r. jako jednej z sierot pozostawionych przez ojca.

Albin (Albin Ludwik), syn Kaliksta i Ewy Malczewskiej, ur. 1809.26/VIII. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), właściciel Zagórza k. Poznania w l. 1849-1850, Świniar i Świniarek (wziętych za żoną), umarł w Świniarach na wodną puchlinę 1873.25/IX. r., pochowany w Kłecku (LM Kłecko; Dz. P.). Ożenił się 1835.27/XI. r. z Anną Rowińską ze Świniar (LC Kłecko), zmarłą w Świniarkach na raka 1859.27/IV. r., w wieku 38 lat (LM Kłecko). Synowie: Stefan, Kazimierz, zmarły 1849.4/III. r. w wieku l. 8 (LM Św. Małg., Pozn.), Tytus, Stanisław, Bronisław, Mieczysław, zmarły 1850 r. Z córek, Kazimiera, zmarła w Zagórzu 1850.5/IV. r. w wieku l. 13 (ib.), chyba identyczna z Eleonorą Kazimierą Bolesławą, ur. w Świniarkach 1838.21/II. r. (LB Kłecko). Bolesława Maria, ur. ok. 1850 r., zmarła w Poznaniu 1907.23/VI. r. w wieku l. 57 (LM Św. Marcin, Pozn,; Dz. P., tu data 23/VII.), zaślubiona w Kłecku 1869.31.I. r. Piotrowi Radońskiemu, dziedzicowi Głębokiego.

(1) Stefan, syn Albina i Rowińskiej, ur. w Świniarkach 1838.23/III. r. (LB Kłecko), dziedzic Świniar 1864 r. (LC Kłecko), porucznik wojsk francuskich, zmarły 1875.21/VI. r.

(2) Józef, syn Albina i Rowińskiej, dziedzic Świniar i Świniarek, sprzedał te dobra 1887 r. Komiski Kolonizacyjnej i wyjechał do Krakowa, gdzie na dworcu powitała go podobno "kocia muzyka". Tłumaczył się potem, że sprzedał majątek Dolsciusowi, o którym wiedział, że był dawnym plenipotentem książąt Radziwiłłów i wobec którego zastrzegł w kontrakcie, iż majątek nie ma przejść w ręce Komisji. Przeczył wieściom o przyjęciu, którego miał jakoby doznać w Krakowie (Dz. P., wiad. z Gniezna 30/IV.). Jego żona Maria Gutowska, właścicielka Odrowąża, córka Józefa i Emilii z Moszczeńskich, ur. 1850.1/V. r., zaślubiona przed r. 1868 (Hip. Wągr., Smuszewo), umarła w Marienbadzie 1909.9/VIII. r. (Dz. P.). Ich synowie: Zbigniew (Zbigniew Albin), ur. w Świniarach 1867.8/X. r. ożeniony z Różycką, Tadeusz (Tadeusz Edward Ignacy), ur. tamże 1870.2(22)?/VII. r. (LB Kłecko). kierownik kopalni nafty w Galicji, mieszkał w Tustanowicach w pow. drohobyckim, zmarły w Poznaniu 1928.13/VIII. r. i pochowany na cmentarzu Św. Marcina, pozostawił żonę, Fedorowiczównę z domu i córkę jedynaczkę (LM Św. Marcin, Pozn.; Dz. P.) Zofię, ur. w r. 1901, zmarłą 1976 r., Karol (Karol Stanisław), ur. w Świniarach 1871.15/VIII. r. (LB Kłecko), umarł 1927.14/IX., pochowany w Witkowie (Dz. P.). Miał z żony Zofii Kosieradzkiej synów, Andrzeja (?) i Antoniego, ur. w r. 1922, oraz córkę Marię, ur. w r. 1910, Stafan, ur. w r. 1873, zmarł przed r. 1900, Witold Józef Stanisław, ur. w Świniarach 1875.14/XI. r. (LB Kłecko), Gustaw (Stanisław Gustaw), ur. w Świniarach 1880.15/IX. r. (ib.), Stanisław (Gustaw Stanisław), ur. tamże 1885.7/VI. r. (ib.), ożenił się w Mielżynie 1921.30/VIII. r. z Antoniną Sczaniecką (LC Kłecko), córką Stanisława, która wniosła mu Jaworowo w pow. witkowskim (624 ha). Żyje będąc wdową. Z tego małżeństwa syn Jerzy. Jedyna córka Józefa i Gutowskiej, Emilia (Emilia Anna Helena), ur. w Świniarach 1868.11/X. r. (LB Kłecko), żonę Roberta Adamskiego, zmarłą w r. 1926.

Jerzy, syn Stanisława i Sczanieckiej, ożeniony z Krystyną Brenstiern-Pfanhauser, ma z nią syna Krzysztofa oraz córki, Annę, ur. 1954 r. żonę Pawła Morawskiego i Beatę, ur. w r. 1961.

Krzysztof, syn Jerzego i Krystyny Brenstiern-Pfanhauser, ur. 1950 r., ożenił się z Barbarą Hebda i ma synów, Rafała, ur. 1976 r., i Ksawerego ur. w r. 1980.

(3) Tytus, syn Albina i Rowińskiej, ur. ok. 1844 r., więzień stanu 1863 r., właściciel Młodocina w p. szubińskim, który to majatek nabył 1871 r. na subhaście za 80.000 tal. (Dz. P., z 14/V.). Umarł w Młodocinie 1928.23/VI. r., mając l. 84. Jego żoną była Wanda Czarnicka z Dobrego na Kujawach. Synowie, Edward i Józef, córki: Mieczysława, niezamężna, Helina, żona Kozłowskiego zabitego w r. 1940 w Inowrocławiu przez Niemców, Izabela i Irena.

(4) Stanisław, syn Albina i Rowińskiej, właściciel Odrowąża po matce, zmarły 1910.29/I. r., pochowany w Witkowie. Pozostawił żonę Jadwigę z Czarnickich, dzieci i wnuków (Dz. P.). Ona zmarła w Witkowie 1939.26/I. r. w 77-ym roku życia i tam pochowana (ib.). Syn jego Leon, córki: Adamina, Janina, Stefania.

Leon, syn Stanisława i Czarnickiej właśc. Odrowąża w pow. witkowskim (358 ha), ożeniony z Jagminówną (1-o v. Konarzewską). Ich syn Włodzimierz, ur. 1920 r., mąż Bernardett(?), z której syn Fryderyk, ur. 1957 r., i córką Maria Krystyna, ur. 1953 r., żona Dominika Rostworowskiego.

(5) Bronisław, syn Albina i Rowińskiej, mieszkał w Berlinie.

2) Hipolit (Hipolit Roch), syn Ignacego i Radońskiej, ur. w Młynowie 1787.13/VIII. r. (LB Szczury-Górzno), dziedzic Michalczy i Chlebowa 1813 r., Mirucina 1820 (LB Kołdrąb), Niemczyna w l. 1827-1828 (LB Kozielsko; LB Kamieniec), od Ignacego Swinarskiego kupił 1827.1/IX. r. Łosiniec, a 1832.21/V. r. sprzedał te dobra Franciszkowi Duninowi (Hip. Wągr., Łosiniec). Umarł po 1835.27/XI. r. Jego żoną była Justyna Zarembianka, córka Marcina z Kokorzyna i Wiktorii Zbijewskiej, wdowa po Ludwiku Radońskim. Z niej syn jedynak Adolf.

Adolf (Adolf Ignacy Marceli), syn Hipolita i Zarembianki, ur. w Michalczy 1813.18/VI. r. (LB Kłecko), walczył 1831, 1848 i 1863 r., kawaler krzyża wojskowego, współdziedzic Niemczyna 1834 r. (LB Kozielsko). Mieszkał w r. 1845 w Strzyżewku (Hip. Wągr., Skoki), dziedzic Kruchowa 1853 r. (LB Opatówko), który to majątek, oszacowany na 166.000 tal., wystawiony był na subhastę najpier w 1861 r., potem 1862 r. Umarł 1887.29/V. r. w Trzemesznie. Jego pierwsza żona, Pelagia (Pelagia Michalina) Radzimińska, córka Piotra, właściciela Żurawia, i Weroniki Guttry, ur. 1813.24/IX. r. (Hip. Wągr., Stołężyn), poślubiona przed r. 1844, umarła w Trzemesznie 1871.26/VIII. r. (Dz. P.). Drugą żoną, która go przeżyła, była Jadwiga Sobeska. Z pierwszego małżeństwa synowie: Stanisław, ur. w Niemczynie 1834.17/VI. r. (LB Kozielsko), chyba zmarły młodo, Zygmunt, zmarły po 1871.21/VIII. r. (LB Witkowo), ożeniony z Wandą Guttry, Wacław, żołnierz 1863 r., zmarły 1870.3/XI. r., Bolesław, zamieszkały w Suchej, po którym z Emilii Rembowskiej było czterech synów, Szymon Michał Artur, ur. w Żurawiu 1844.10/III. r. (LB Kcynia), Bartłomiej oraz córka Józefa zamężna za Swiniarskim. Były jeszcze i dwie inne córki, Helena, ur. w Kruchowie 1836.28/X. r., zmarła 9/XI. t. r., i Władysława (Stanisława), ur. 1841.14/I. r. (LB, LM Kruchowo). Z drugiego małżeństwa syn Tadeusz (Tadeusz Hipolit), ur. w Smolarach 1873.6/XII. r., ochrzcz. 1887.3/VII. r. (LB Św. Wojciech, Pozn.).

(II) Aleksander, syn Wojciecha i Żychlińskiej, nieletni w l. 1635-1640 pod opieką stryja Macieja M-go (Py. 146 s. 218; P. 165 k. 463v), umarł między r. 1647 a 1650. Jego żoną była Zofia Nieżuchowska (Nieżychowska), córka Michała, wdowa po Janie Branwickim (Ws. 56 k. 264v), która pod zakładem 4.000 zł. zawierała kontrakt z Krzysztofem Pacynowskim (I. Kal. 113 s. 710). Występowała już jako wdowa 1650 r. (I. Kon. 53 k. 236), a żyła jeszcze w r. 1654 (I. Kon. 56 k. 61).

(III) Franciszek, syn Wojciecha i Żychlińskiej, nieletni w l. 1635-1640, pozostawał pod opieką stryja Macieja (Py. 146 s. 218; P. 165 k. 463v), odebrał od matki sumę 1.000 zł., którą jej wypłacił Andrzej Ossowski, starosta wschowski, i tę sumę 1653 r. uznał za część swego wyposażenia ojcowizną (Ws. 56 k. 371). Już nie żył 1655 r. (ib. k. 572v, 575).

(IV) Stefan, syn Wojciecha i Żychlińskiej, nieletni 1635-1640, pod opieką stryja Macieja (Py. 146 s. 218; P. 165 k. 463v), asystował 1654 r. siostrom Ewie i Magdalenie przy kwitowaniu Andrzeja Ossowskiego, starosty wschowskiego, z 300 zł. prowizji rocznej od sumy 3.000 zł. (Ws. 56 k. 528v). Po śmierci brata Franciszka dawał 1655 r. zobowiązanie temuż staroście (ib. k. 572v, 575). Bezpotomny, a chyba i bezżenny, nie żył już 1657 r. (ib. k. 674).

II) Maciej, syn Marcina i Gałczyńskiej, jak widzieliśmy, wespół z bratem Andrzejem otrzymał 1610 r. od ojca części w Malczewie, Drachowie i w pustce Wypęczyno (P. 1407 k. 297). W przeprowadzonym 1614 r. podziale z bratem Wojciechem, wziął części w Malczewie, Drachowie i w pustce Wypęczyno, dając bratu w zamian sumę 4.300 złp., z czego 3.250 zł. wypłacił gotówką, zaś 1.050 zapisał jako dług, który t. r. spłacił (P. 992 k. 183, 868v, 1409 k. 35). Owe części w Malczewie, Drachowie i Wypęczynie sprzedał 1615 r. za 7.000 złp. stryjecznemu bratu Janowi M-mu (P. 1409 k. 419v). Brał wyderkafy: t. r. od Adama Gułtowskiego za 8.000 zł. Witkówki i Słonino p. kośc. (ib. k. 400v), 1616 r. od Łukasza Rydzyńskiego za 14.000 złp. Tarchalin p. kośc. (Ws. 205 k. 61v), 1618 r. od tegoż Rydzyńskiego za 14.000 złp. część Rydzyny z przedmieściami oraz połowy we wsiach Kłoda i Tarnowa p. kośc. (ib. k. 123), a 1622 r wydzierżawił od niego Kaczkowo na Śląsku (Ws. 33 k. 131v). Wreszcie 1623 r. od Marcina Grzymułtowskiego, kasztelanica bydgoskiego, działającego w charakterze opiekuna bratanka Krzysztofa, kupił za 20.000 złp. Dębicz p. pyzdr. (P. 1414 k. 130v). Z 22 dymów w tej wsi płacił 1629 r. 11 zł. podymnego (Py. 143 s. 25). Od uczc. Walentego Gołąbia oraz Katarzyny i Zofii Gołąbiewien, spadkobierców ich ojca Jakuba Gołąbia, mieszczanina krzywińskiego, kupił 1636 r. za 333 zł. dom na przedmieściu Poznania, koło Bernardynów (P. 161 k. 1019). Od Krzysztofa Kłunowskiego kupił 1638 r. za 17.000 złp. części Gułtów p. pyzdr. (P. 1419 k. 1019). Najwidocznie poskupywał jeszcze i inne części tej wsi, bowiem całe Gutowo sprzedał 1641 r. za 22.000 złp. Janowi Śmigielskiemu (P. 1420 k. 605). Umarł 1648 r. (P. 173 k. 108v, 525). Żoną jego była Jadwiga Bogwiedzka, córka Piotra, którą zaślubił krótko po 1614.1/VII. r. (P. 992 k. 602). T. r., jeszcze przed ślubem, na połowie Malczewa i pustki Wypęczyno oprawił jej 4.500 zł. posagu (P. 1409 k. 162), a ponownie dokonał oprawy tej sumy 1615 r., już po ślubie (ib. k. 421). Żyła ona jeszcze 1636 r. (P. 161 k. 1019). Synowie: Marcin, Wojciech, Piotr, Jakub, Mikołaj, Krzysztof, Jan, Dadźbóg. Krzysztof, nieletni w l. 1648-1652 (P. 173 k. 525, 1064 k. 400v), w 1654 r. pod imieniem Kapistrana bernardyn konwentu kazimierskiego (I. Kon. 56 k. 17). O pozostałych będzie niżej. Spośród córek, Katarzyna, ochrzcz. w maju 1652 r., otrzymała wtedy zapis 400 złp. długu od Michała Objezierskiego (P. 1064 k. 158). W l. 1659-1666 była żoną Stanisława Psarskiego, wdowa po nim 1669 r., 2-o v. 1670 r. żona Macieja Grodzińskiego, umarła między r. 1693 a 1695. Łucja, niezamężna 1665 r., dostała wtedy od brata Dadźboga zobowiązanie, iż po wyjściu zamąż wypłaci jej 3.000 zł. posagu wyznaczonego jej przez ojca (P. 1076 k. 495). Zamąż nie wyszła i już nie żyła 1681 r. (P. 1103 VV k. 36v). Joanna, przemieszkująca w Krzemieniewie u brata Wojciecha, zaślubiła w Oporowie 1665.15/VI. r. Jakuba Lubowieckiego. Oboje żyli jeszcze 1699 r.

(1) Marcin, syn Macieja i Jadwigi Bogwidzkiej,, spisywał 1648r. w Gosławicach kontrakt z bratem Wojciechem (I. Kon. 53 k. 77v). Od Jakuba Jastrzębskiego 1649 r. kupił wyderkafem wespół z nieletnim bratem Jakubem za 13.000 złp. miasto Dupino i wieś tejże nazwy w p. kośc. (P. 1424 k. 571v). Kwitował się 1652 r. ze wszystkimi swymi braćmi z kontraktu dzierżawy Dębicza (P. 1064 k. 400v). Od Marcina Głoskowskiego wziął 1625 r. zastawem na jeden rok za 7.000 złp. wieś Czarnotki p. pyzdr. (ib. k. 1066v). Żył jeszcze 1654 r. (I. Kon. 56 k. 17). Bezdzietny a zapewne i bezżenny, nie żył już 1669 r., kiedy jako jego spadkobiercy występowali bracia i bratankowie (Py. 153 s. 62).

(II) Wojciech, syn Macieja i Bogwidzkiej, surogator grodzki wschowski, przysięgał na ten urząd 1658.14/X. r. (Ws. 56 k. 760), posłował na sejmy: 1659 (P. 184 k. 291), 1662 r. (P. 188 k. 483), podsędek ziemski wschowski 1667 r. (Ws. 68 k. 201), nie przestał być i surogatorem grodzkim, marszałkował sejmikowi średzkiemu 1669.4/IV. r. (P. 196 k. 206v), syndyk Bernardynów w Osiecznie 1675 r. (Ws. 68 k. 800v), kasztalan lędzki 1680 r. (P. 1102 X k. 49v). Pełnoletni 1637 r. (Ws. 56 k. 643, 645), skwitowany 1654 r. przez Bernardynów w Kazimierzu i przez tamtejszego zakonnika a swego brata O. Jana Kapistrana z 500 złp., które zapisał był temu konwentowi (I. Kon. 56 k. 17). Wespół z bratem stryjecznym Adamem oblatywał 1655 r. salwę konduktę królewską (P. 180 k. 364). Od Wawrzyńca Gostyńskiego, kasztelanica kamieńskiego, nabył wyderkafem 1659 r. za 16.000 zł. Krzemieniewo i część Świerczyny p. kośc. (Ws. 208 k. 292). Dodał 1662 r. do tej sumy wyderkafowej dalsze 6.200 zł. (Ws. 63 k. 453), potem jeszcze 3.054 zł., i znów 746 zł., zaś 1663 r. nowe 4.000 zł. (ib. k. 602), aż wreszcie 1664 r. kupił całe Krzemieniewo oraz części w Świerczynie i Chmielikowie (dziś Chmielkowo) za sumę 48.000 zł. (Ws. 208 k. 188v). Dała mu 1675 r. swoje części w tych wsiach Marianna z Gostyńskich Kotlińska (P. 1427 k. 312), ale tu chodziło już chyba tylko o zrzeczenie się praw. Od Aleksandra, Stefana i nieletniego Andrzeja, braci Białęskich kupił 1665 r. za 6.100 złp. ich części w Brylewie p. kośc. (P. 1425 k. 923v). Wespół z braćmi skwitowany t. r. przez siostrę Lubowiedzką z 3.000 zł. posagu (P. 1076 k. 496v). Części w Brylewie sprzedał 1673 r. za 8.100(!) złp. Andrzejowi Białęskiemu (P. 1426 k. 330). Prawa do wsi Wilamowo w p. szadkowskim cedował 1677 r. za konsensem królewskim Kazimierzowi Grudzińskiemu, wojewodzicowi rawskiemu (Ws. 73 k. 117, 153v). Świerczynę i Chmielikowo sprzedał 1677 r. za 50.000 zł. synowi Maciejowi, zatrzymując dla siebie i dla swej żony dożywotnie ich posiadanie (P. 1428 k. 207v), i t. r. sprzedał temuż synowi za 60.000 zł. Krzemieniewo (Ws. 208 k. 418v). Synowi temu, zasłużonemu w wojnach, cedował wspólnie z żoną za konsensem królewskim z 1683.25/IV. r. pensję roczną 120 zł. podwodnego z dochodów starostwa wschowskiego (Py. 155 s. 39). Nie żył już 1684 r. (P. 1107 II k. 21) Jego dziełem było wystawienie w Świerczynie nowego drewnianego kościoła parafialnego (Łukaszewicz). Żoną Wojciecha była Katarzyna Sasinówna Karśnicka, córka Jana i Jadwigi Górskiej, z którą 1647 r. spisywał dożywocie (I. R. D. Z. Kon. 30 k. 61v; I. Kon. 53 k. 48). Umarła między r. 1687 a 1693 (Py. 155 s. 37; P. 1125a k. 58). Jedyny syn Maciej (P. 1107 II k. 21).

Maciej, syn Wojciecha i Karśnickiej, skarbnik wschowski 1677 r. (Ws. 73 k. 150v), podstoli kaliski 1679 r. (Kośc. 306 k. 3v). Zapisał 1676 r. dług Janowi Opalińskiemu, wojewodzie poznańskiemu (Ws. 68 k. 978). Od Melchiora Jakuba, kasztelana brzeskiego kujawskiego, i Kazimierza, braci Grudzińskich, kupił 1677 r. za 60.000 złp. wie Sielec i Brzezie p. pyzdr. (P. 1428 k. 197v). T. r. od ojca nabył, jak widzieliśmy, za sumę 50.000 złp. Świerczynę i Chmielikowo, z pozostawieniem jednak tych wsi w dożywotniej posesji rodziców. Nabył wtedy od ojca także i Krzemieniewo za 60.000 zł., którą to wieś zaraz objął w posiadanie. W przywileju królewskim z 1683.25/IV. r. zezwalającym rodzicom na scedowanie mu rocznej pensji 120 zł. "podwodnego" ze starostwa wschowskiego, mowa o jego zasługach wojennych (Py. 155 s. 39). Od Wojciecha Daleszyńskiego kupił 1694 r. za 24.500 złp. należącą do tego Wojciecha i jego brata Łukasza wieś Górzno p. kośc. (P. 1128 XIII k. 37). Żył jeszcze 1698 r. (I. Kal. 153 s. 9). Żeniąc się z Apolinarą Magdaleną Krzycką, córką Stanisława, kasztelana poznańskiego, i Ewy Anny z Raczyńskich, spisywał w Witosławiu 1677.9/VI. r. kontrakt małżeński pod zakładem 30.000 zł. (N. 185 k. 623v, 624v), w myśl którego t. r., jeszcze przed ślubem, oprawił jej 30.000 złp. posagu na połowie Świerczyny, Chmielikowa i Krzemieniewa (P. 1102 X k. 49v). Dożywocie małżonkowie spisali 1693 r. (P. 1125a k. 58) i t. r. Apolinara Magdalena zapisała na Brzeziu sumę 15.000 złp. swym dzieciom, tj. Janowi Wojciewchowi, Stanisławowi Wawrzyńcowi, Ewie Annie, zakonnicy "teresce" poznańskiej, i Teresie Mariannie, każdemu po 3.750 zł. (N. 193 s. 61). Owdowiawszy poszła 2-o v. za Ludwika Granowskiego, starostę żytomierskiego i mieścickiego, z który, wzajemne dożywocie spisała 1698 r. (I. Kal. 153 s. 9). Umarła między r. 1711 a 1716 (P. 1146 I k. 120, 1150 k. 101v). Spośród córek, Ewa Anna, pod imieniem Apolinary zakonnica w klasztorze karmelitanek dosych pod wezw. św. Teresy w Poznaniu, wedle zobowiązania danego sobie przez matkę 1693 r., otrzymała 1699 r. sumę 3.750 zł. od Jana Krzyckiego, podstolego kaliskiego, swego wuja (P. 136 III k. 38). T. r. od braci dostała zapis 6.000 złp. na Krzemieniewie (ib. k. 31). Żyła jeszcze 1710 r. (N. 193 s. 61). Teresa Marianna, jeszcze niezamężna 1704 r. (Kośc. 310 s. 17), 1710 r. żona Stanisława Garczyńskiego, już nie żyła 1717 r.

1. Jan (Jan Wojciech), syn Macieja i Krzyckiej, ur. ok. 1681 r. (P. 1136 II k. 4), pozostawał wraz z rodzeństwem pod opieką wuja Jana Krzyckiego, podstolego kaliskiego i w jego asyście dał 1699 r. Stanisławowi Rokossowskiemu zobowiązanie względem sprzedaży za 47.000 złp. dóbr Nowawieś, Czołnochowo, Gizałki i Toporowo p. wschow. (P. 1178 k. 13). Z przeprowadzonych 1707.24/V. r. w Świerczynie działów z bratem dostały mu się dobra Krzemieniewo i Górzno p. kośc., pierwsze w cenie 60.000 zł., drugie 49.000 zł. Winien był z tego wypłacić siostrze zakonnicy 4.000 zł., drugiej siostrze dać posag w wysokości 20.000 zł., młodszemu bratu zaś dopłacić 11.000 złp. Sumę pochodzacą ze sprzedaży Nowejwsi i Gizałek, znajdującą się w rękach ich wuja podstolego Krzyckiego, winni byli windykować i po podzieleniu się nią dopłacić jeszcze z tego 2.000 zł. siostrze pannie Teresie (Kośc. 310 s. 17). Jan umarł 1709 r. (A. B. Wschowa, W 27), bezpotomny a chyba i bezżenny. Dziedziczył po nim brat.

2. Stanisław (Stanisłw Wawrzyniec), syn Macieja i Krzyckiej, zapewne ochrzcz. 1685.19/VIII. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn., bez podania imienia chłopca, ale chyba odnosi się to do niego), z działu z bratem, dokonanego 1707 r., dostała mu się Świerczyna i pustki Chmielikowo, dobra wycenione na 60.000 złp., oraz dopłata od starszego brata - 11.000 złp. (Kośc. 310 s. 17). Będąc spadkobiercą brata Jana, sprzedał 1711 r. Górzno za 46.000 złp. Mikołajowi Kochowskiemu, podczaszemu nurskiemu (P. 290 k. 307; 1146 II k. 86v). Od ojczyma Ludwika Granowskiego kupił 1717 r. za 28.000 złp. wieś Jaskółki p. kośc. (P. 1155 k. 22) i za 80.000 złp. Otorowo, Szymanowo i Kamionki p. pozn. (ib. k. 87), które to dobra t. r. sprzedał Janowi Bronikowskiemu (P. 1326 k. 32). Jaskółki zaś sprzedał także t. r. za 28.000 złp. Stanisławowi Garczyńskiemu, mężowi swej już nie żyjącej siostry Teresy (ib. k. 105v). Ojczymowi sprzedał wtedy za 28.000 złp. wieś Markowice p. pyzdr., nabytą od Jana Bronikowskiego (ib. k. 106v). Jedyny spadkobierca rodziców i brata Jana, skwitował t. r. z opieki wuja Jana Krzyckiego, teraz już kasztelana nakielskiego (P. 1152 k. 96v). Dopełnił 1720 r. formalności w związku z danym przez brata 1699 r. zobowiązaniem sprzedaży Nowejwsi, Czołnochowa, Gizałek i Toporowa nie żyjącemu już teraz Stanisławowi Rokossowskiemu, który sprzedał był owe dobra Aleksandrowi Gurowskiemu, miecznikowi kaliskiemu (P. 1178 k. 13). Kościół w Świerczynie odnowił, odmalował a ok. 1720 r. założył przy kościele bractwo Niepokalanego Poczęcia (Łukaszewicz). Dziedzic Świerczyny, Krzemieniewa i Rostarzewa, umarł w Świerczynie 1730.7/VI. r., mając lat 45, pochowany tamże (LM Świerczyna; Łukaszewicz datę zgonu kładzie na 5/VI.). Jego żoną była 1711 r. Urszula Niegolewska, córka Macieja, chorążego wschowskiego, i Anny z Dzierzbińskich (P. 1146 I k. 120), ur. ok. 1694 r. Już jako wdowa w imieniu własnym i żyjących dzieci: Macieja, Antoniego, Karola, Stanisława, Jana i Teresy, zawierała 1737 r. ugodę z siostrzeńcem męża, Mateuszem Garczyńskim (Kośc. 319 s. 24). Umarła 1739 r. w wieku lat 45, pochowana obok męża w Świerczynie (LM Świerczyna). Prócz potomstwa wyliczonego wyżej byli jeszcze synowie i córki pomarli dziećmi, w każdym razie już nie żyjący 1737 r. Więc: Franciszek Andrzej, ur. w Świerczynie, ochrzcz. 1713.10/XII. r., Józef Paweł Ignacy, ur. tamże 1718.16/III. r., Józef Franciszek, ochrzcz. 1722.25/III. r., Barbara Anna, ur. tamże, ochrzcz. z wody 1712.8/XII. r., z ceremonii 1713.8/I. r., Elżbieta Katarzyna Małgorzata, ochrzcz. 1727.9/VII r., zmarła i pochowana 23 tego miesiąca (LB, LM Świerczyna). Spośród dzieci wymienionych przez matkę, Teresa (Teresa Anna Katarzyna), ur. w Świerczynie, ochrzcz. 1725.2/VII. r. (LB Świerczyna), jeszcze niezamężna 1740.26/IX. r. (ib.), t. r. była już żoną Karola Gozdawy Dzierżanowskiego, zmarła po 1767 r.

1) Maciej (Maciej Tadeusz), syn, Stanisława i Niegolewskiej, ur. w Świerczynie, ochrzcz. 1716.16/III. r. (ib.), miecznik kaliski 1747 r. (P. 1288 k. 83), kasztelan santocki w początku października 1757 r. (K. P., nr 40). Wespół z bratem Antonim, a także w imieniu pozostałych braci, odziedziczone po ojcu dobra Świerczynę, Chmielikowo i Krzemieniewo sprzedali 1742 r. za 230.000 złp. Józefowi M-mu, podsędkowi ziemskiemu poznańskiemu (P. 1268 k. 34v), teściowi Macieja. Już 1747 r. występował Maciej jako dziedzic Rostarzewa i Gościeszyna z przyl. (P. 1288 k. 83), ale dobra te, to jest Rostarzewo, Gościeszyno, Gola, Głodno, Stodolsko, Drogowo cz. Olędry w p. kośc. kupił od swego teścia dopiero 1749 r., wedle kontraktu z r. 1748, płacąc za to 200.000 złp. (P. 1294 k. 213). Wspólnie z braćmi, Antonim i Janem, a też w imieniu brata, ks. Stanisława, prawa do dóbr Poddębice i Chropy w wojew łęczyckim i sieradzkim scedowali 1754 r. bratu Karolowi (Kośc. 326 k. 93). Od Antoniego Goczałkowskiego, nabywcy od Franciszka Dobrzyckiego części w mieście Rostarzewo i we wsciach: Głodno, Gola, Stary Młyn, Dąbrówka, Gościeszyno z przyl., kupił 1761 r. owe części za 17.000 złp. (P. 1351 k. 248). Umarł w Świerczynie 1769.13/IV. r., pochowany w Osiecznie (LM Świerczyna). Jego żoną, zapewne już 1742 r., była Ludwika M-a, córka Józefa, podsędka ziemskiego poznańskiego, z czasem kasztelana biechowskiego, i Teodory z Sobockich. Oprawił jej 1747 r. posag 166.823 złp. (P. 1288 k. 83). Jako jedyna spadkobierczyni ojca była ona po jego śmierci właścicielką Świerczyny, Chmielikowa i Krzemieniewa, a kiedy 1758 r. brat jej męża, ks. Stanisław, potwierdził transakcę tymi wsiami dokonaną 1742 r. przez braci, zrobił to już na jej rzecz (Kośc. 360 k. 66). Będąc już wdowa cedowała 1773 r. synowi Józefowi sumę 16.000 złp. po swej matce, lokowaną u synagogi leszczyńskiej (Wss. 96 k. 39v, 40v). Umarła mając lat 47 w Świerczynie 1774.21/V. r., pochowana u Reformatów w Osiecznie (LM Świerczyna). O synu Józefie będzie niżej, Jedna z córek, Urszula Róża, ur. w Świerczynie, ochrzcz. 1747,3.IX. r., zmarła 1765 r. i pochowama tamże 28/XI., była żoną Stanisława Goczałkowskiego, burgrabiego krakowskiego. Druga, Teodora poszła przed 1765.24/IX. r. za Marcelego Skaławskiego, który żył jeszcze 1766 r. Wyszła powtórnie 1770.11/VIII. r. za Józefa Przeuskiego, z czasem generała adiutanta J.Kr.Mci i miecznika kaliskiego. Żyła jeszcze w 1780 r. Trzecia wreszcie, Rozalia (Róża), jeszcze niezamężna 1774.6/III., była w l. 1776-1785 żoną Piotra Kierskiego i umarła 1816.22/IX. r. w Rybowie, mając l. 68. Były i dzieci pomarłe niemowlętami. Więc synowie: Józef Roch Wawrzyniec, zmarły 1745 r., miał rok i trzy kwartały, pochowany 10/V., Stanisław umarł mając półtora roku i pochowany 1746.17/III. r. (LB, LM Świerczyna), Franciszek Onufry Jan Nepomucen, ochrzcz. 1750.15/I. r. (LB Gościeszyn), t. r. zmarły, pochowany 30/IX. (LM Świerczyna), Nepomucen Wojciech Stanisław Onufry Andrzej, ur. w Świerczynie 1760.1/VI. r., zmarły 1761.11/IX. r., Franciszek Nepomucen Michał Onufry Bogumił, ochrzcz. 1762.1/X. r., zmarły 23/X. t. r., pochowany 25/X. (LB, LM Świerczyna). Córki: Wiktoria, ur, w Świerczynie, ochrzcz. 1748.14/IX. r., Brygida, ur. 1751 r., zmarła w wieku dwóch i pół lat, pochowana 1754.26/III. r., Barbara Katarzyna, ur. w Krzemieniewie, ochrzcz. 1753.15/I. r., zmarła 1754 r. i pochowana jednocześnie z poprzednią (LB, LM Świerczyna; LB Oporowo).

Józef, syn Macieja i Malczewskiej, ur. ok. 1746 r., starosta dębski 1773 r. (Ws. 96 k. 39v, 40v), podkomorzy J.Kr.Mci 1778 r. (Ws. 97 k. 103v), wojski większy kaliski, mianowany podstolim kaliskim 1787 r. (G. W., wiad, z Warsz. z 14/XI.), był kawalerem orderu Św. Stanisława. Dziedzic Gościeszyna z przyl. 1773 r. (Ws. 96 k. 39v, 40v). Z siostrami Teodorą Przeuską i Rozalią Kierską zawierał 1776.6/VIII. r. kompromis względem podziału dóbr po obojgu rodzicach (Ws. 96 k. 217). Od Adama Miaskowskiego kupił 1778 r. za 58.000 zł. Miaskowo p. kośc. (Ws. 97 k. 103v). Mocą kontraktu z 25/VI t. r. miasto Restarzewo i wsie: Gościeszyno z folwarkiem Dąbrówką, Zdrogowo, Stodolsko, Gola, Głodno, Barłożna zobowiązał się sprzedać za 320.000 złp. Kazimierzowi Koczorowskiemu. Jednocześnie od Aleksandra Korytowskiego otrzymał zobowiązanie sprzedaży Kleszczewa p. kośc. za 41.220 złp. (P. 1355 k. 170, 171v). Z Koczorowskim doszło potem do procesu, z którego wzajemnie się kwitowali 1782 r. (P. 1359 k. 486v). Przysięgał 1789 r. na sprawiedliwe podanie intrat ze swych dóbr dziedzicznych: Świerczyny, Miaskowa, Krzemieniewa, Bielaw, Chmielikowa p. kośc. (Kośc. 335 k. 247). Mowa o nim 1793 r. jako o dziedzicu również i Bojanic (LB Mokronos). On i żona jego byli dziedzicami Popowa p. kośc. (LB Górka Duch.; LB Wyskoć). Umarł nagle w Świerczynie 1806.1/VI. r. wskutek hemoroidów, mając ok. 60 lat (LM Świerczyna). Żoną jego była Nepomucena Modlibowska, córka Karola, cześnika wschowskiego, i Zofii z Urbanowskich, o której rękę zawierał z przyszłym teściem umowę 1774.27/VI. r., biorąc w posagu sumę 100.000 zł. (Ws. 102 k. 36v). Umarła po 1817.20/X. r. (LB Wielowieś), Z synów, Maciej, ur. ok. 1775 r., zmarły w Kleszczewie "na febrę" 1803.18/I. r. w wieku lat 28, pochowany u Reformatów w Osiecznie (LM Świerczyna). O Andrzeju wiem tylko tyle, iż osiągnął dojrzałość. Spotykamy go jako współdziedzica Krzemieniewa i Popowa 1803 r. (LB Oporowo), dziedzica Świerczyny 1814.13/IX. r. (LB Wielawieś), Bojanic i Kleszczewa 1816 r. (LB Oporowo). Umarł w Lesznie 1824.28/VIII. r. mając lat 33 (LM Leszno), a Świerczyna dostawła się jego siostrze Modlibowskiej. Karol, ur. ok. 1788 r., zmarły w Kleszczewie 1800.16/V. r. w wieku lat 12, pochowany u Reformatów w Osiecznie (LM Świerczyna). Spośród córek trzy były mężatkami: Teresa, jeszcze panna 1798.26/VII. r. (LB Oporowo), przed 1803.14/V. r. zaślubiła Antoniego Domiechowskiego, zmarłego 1812.28/III. r. w wieku lat 65, pochowanego w Świerczynie, Zofia, ur. ok. 1781 r., jeszcze niezamężna 1795.16/IX. r. (LB Oporowo), przed 1802.13/VIII. r. wyszła za Józefa Zakrzewskiego, zmarła w Świerczynie 1807.13/I. r. w wieku lat 26, po odbytym połogu, Nepomucena występowała jako panna 1803.14/V. r. (LB Górka Duchowna), wyszła przed r. 1814 za swego ciotecznego brata Jana Nepomucena Modlibowskiego z Kromolic. Reszta dzieci pomarła w niemowlęctwie. Z synów, Jan Nepomucen ur. ok. 1779 r., umarł mając dwa lata, pochowany 1781.28/IV. r. (LM Świerczyna). Karol, ur. 1785 r., umarł 1786.12/VII. r. w wieku 2 lat i 2 miesięcy, pochowany w Czerwonejwsi, dzierżawionej wtedy przez ojca (LM Czerwonawieś). Jan Nepomucen, ur. 1788 r. zmarł 1789.28/II. r., mając rok. (ib.). Józef Melchior Teodor, ur. i zmarły 1797 r., pochowany 18/IX., miał 8 miesięcy (LM Świerczyna), Córka Ludwika Marcjanna, ur. ok. 1792 r., zmarła na ospę 1800 r., pochowana 21/V., miała lat 8 (ib.). Inna córka, Urszula, ur. 1794 r., umarła bezpośrednio po chrzcie, pochowana 5.XI. (ib.).

2) Antoni (Antoni Franciszek Michał), syn Stanisława i Niegolewskiej, ur. w Świerczynie 1719.30/IX. r. (LB Świerczyna), podpułkownik 1758 r. (Kośc. 360 k. 66), pułkownik wojsk koronnych 1767 r. (Kośc. 330 k. 171). Od Tomasza Mieszkowskiego kupił 1743 r. za 23.000 złp. dobra Karczewo i Wygoda p. gnieźn. (P. 1273 k. 124). Od braci swej żony, Andrzeja, Marcina i nieletniego Jakuba Daleszyńskich, podczaszyców wyszogrodzkich, kupił 1746 r. za 60.000 złp. Bojanice p. kośc. (P. 1283 k. 52, 54). Karczewo i karczmę(!) Wygoda sprzedał 1754 r. za 26.284 złp. Maciejowi Wierusz Kowalskiemu (P. 1412 k. 108v). Bojanice sprzedał w 1761 r. za 83.330 zł. Antoniemu Goczałkowskiemu, synowi Józefa, komornika poznańskiego, i Marianny z M-ch (Kośc. 329 k. 29). Chyba to ten sam Antoni mieszkał w Kociugach k. Leszna 1764 r. (LC Oporowo). Umarł między r. 1767 a 1770 (Kośc. 330 k. 171; P. 1351 k. 477v; LB Wolsztyn z r. 1770). Jego żoną była Marianna Daleszyńska, córka Franciszka, podczaszego wyszogrodzkiego, z Konstancji Radolińskiej, wdowa po Wojciechu Watta Kosickim i po Antonim Mieruckim, która 1745 r., jeszcze przed ślubem, swemu przyszłemu trzeciemu mężowi zapisała sumę 7.000 zł. (Kośc. 323 k. 113, 329 k. 22). Jako wdowa i po tym mężu była chrzestna 1770.5/XII. r. (LB Wolsztyn), kwitowała 1774 r. Antoniego Goczałkowskiego, nabywcę Bojanic, z 16.994 złp. (P. 1351 k. 477v). Umarła 1785.23/XII. r., pochowana i Jezuitów w Poznaniu (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Synowie, Aleksy i Franciszek, córka Justyna Teresa, ur. w Bojanicach, ochrzcz. 1752.10/X. r. (LB Świerczyna), jeszcze niezamężna 1776.4/VII. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), wyszła ok. 1781 r. (raczej przed tą datą niż po niej) za Zygmunta Goślinowskiego i żyła jeszcze 1804.21/II. r.

(1) Aleksy, syn Antoniego i Daleszyńskiej, ur. w Bojanicach, ochrzcz. 1747.8/VII. r. (LB Świerczyna), był 1790.1/III. r. dziedzicem Kobelnicy Szlacheckiej w p. radziej. (LB Chełmce). W 1778 r. był już mężem Józefaty Zbyszewskiej, córki Walentego i Elżbiety z Trąmpczyńskich, z której owdowiałą matką i braćmi względem ugody co do jej majątku ojczystego zapisał się 1780.7/VI. r. na sąd polubowny (G. 107 k. 59). Stanęła ta ugoda 1781 r. (G. 114 k. 92). Józefata żyła jeszcze 1802.13/XII. r. (LB Łubowo). Synowie: Antoni Michał, ur. w Ruchocinku, majątku Zbyszewskich, ochrzcz. 1778.29/IX. r. (LB Powidz). Kazimierz Bonawentura, ur. w Kobelnicy Szlacheckiej 1790.1/III. r. (LB Chełmce). Ci obaj chyba pomarli dziećmi. Według K. Czarnieckiego mieli być jeszcze synowie: Konstanty, podpułkownik 1810 r., Telesfor i Paweł, porucznicy 1810 r. Chyba to ten sam Telesfor świadkował 1813.23/XI. r. (LC Św. Maria Magdal., Pozn.). Córki: Magdalena, wydana przed 1802.13/XII. r. za Józefa Kosmowskiego, Marianna, występujaca w roli chrzestnej siostrzeńca Kosmowskiego 1802 r. (LB Łubowo), jeszcze niezamężna 1810 r., potem jak się zdaje, za Hendriksem z Konina, żyła jeszcze 1821.7/V. r., Honorata, chyba identyczna z Honoratą, żoną Zygmunta Konarzewskiego, mieszkającą w Obłaczkowie 1821.1/V. r., wreszcie Barbara. Może ta ostatnia identyczna z Barbarą z M-ch, żoną Kaliksta M-go?

(2) Franciszek, syn Antoniego i Daleszyńskiej, ur. 1754.4/X. r., kanonik warszawski 1776 r. (Py. 158 s. 482v), kanonik gnieźnieński katedralny, instalowany 1780.27/IV. r. przez zastępcę, wyświęcony 1783.14/VI. r. w Rzymie, delegat kapituły gnieźnieńskiej na sejm 1788 r., proboszcz w Mokronosie w l. 1789-1790, kanonik kolegiaty wieluńskiej w l. 1790-1795, kawaler orderu Św. Stanisława 1793 r., proboszcz w Pobiedziskach w l. 1795-1805, prepozyt kapituły gnieźnieńskiej 1793.23/X. (do 1805 r.), po śmierci arcybiskupa I. Krasickiego obrany administratorem archidiecezji 1801.30/III. r., administrator diecezji poznańskiej 1806.11/V. r., mianowany przez króla pruskiego 1806.30/IV. r. biskupem kujawskim, obrany przez kapitułę włocławską 5/VII, nie uzyskał jednak przez czas dłuższy zgody Rzymu. Ale od 1807.22/VII. r. jako biskup zasiadał w senacie Księstwa Warszawskiego. Nominację na biskupa kujawskiego od w. ks. Fryderyka Augusta dostał 1808.1/III. r. Wciąż jednak był tylko biskupem-nominatem. Zatwierdzenie papieskie i w ślad zatem sakra biskupia dopiero 1815.5/XI. r., ingres do Włocławka 1816.1/VI. r. Mianowany przez Aleksandra I arcybiskupem warszawskim i prymasem Królestwa Polskiego 1818.31/VII. r., uzyskał prekonizację papieską 2/X. Umarł w Warszawie 1819.18/IV. r., pochowany na Powązkach (PSB).

3) Karol (Karol Jan Marcina), syn Stanisława i Niegolewskiej, ur. 1720.1/XI. r. (LB Świerczyna), podporucznik wojsk pruskich 1747 r. (ib.) generał adiutant J.Kr.Mci 1754 r. (Kośc. 326 k. 93), pułkownik regimentu buławy w. kor. 1758 r. (Kośc. 360 k. 66), członek Komisji Wojskowej 1771 r. (Ws. 95 k. 148), komendant partii (dywizji) wielkopolskiej i kawaler orderu Św. Stanisława 1788 r. (LB Mączniki), generał lejtenant wojsk kor., starosta jadowski 1789 r. (Kośc. 335 k. 248). Kawaler orderu Orła Białego. Bawił za granicą 1742 r. (P. 1268 k. 34v). Otrzymał od braci 1754 r. cesję praw do dóbr Poddębice i Chropy w województwach łęczyckim i sieradzkim (Kośc. 326 k. 93). Te prawa cedował z kolei 1763 r. bratu Janowi (G. 100 k. 2) Dziedzic Malennik i Zalesia w z. bielskiej wojew. podlaskiego, przysięgał z tych dóbr 1789 r. na sprawiedliwe podanie intraty (Kośc. 335 k. 248). Umarł w Świerczynie w domu bratanka 1805.28/I. r., pochowany u Reformatów w Osiecznie (LM Świerczyna).

4) Stanisław (Stanisław Kostka Paweł), syn Stanisława i Niegolewskiej, ur. w Świerczynie 1729.15/I. r. (LB Świerczyna), jeszcze świecki 1748 r., wespół z bratem Janem, dopełniajac zobowiązania danego 1742 r. w ich także imieniu przez brata Macieja, dokonał formalnej sprzedaży na rzecz Józefa M-go, podsędka ziemskiego poznańskiego, Świerczyny, Chmielikowa i Krzemieniewa (P. 1291 k. 20v). Skwitował brata Macieja 1749 r. (P. 1249 k. 198). Był 1752.14/XII. r. proboszczem w Nowymmieście (LB Wilkowyja). Żył jeszcze 1758.25/IX. r. (Kośc. 360 k. 66).

5) Jan (Jan Onufry), syn Stanisława i Niegolewskiej, ur. 1730 r. już po śmierci ojca, ochrzcz. 10/VI. (LB Świerczyna, gdzie powiedziano, że urodził się w 6 dni po śmierci ojca, co niemożliwe zważywszy datę chrztu). Towarzysz chorągwi usarskiej księcia generała ziem podolskich 1768 r. (Kośc. 330 k. 219), chorąży usarski 1771 r. (LC Gołaszyn), podstoli gnieźnieński 1776 r. (P. 1353 k. 452). Od brata Karola otrzymał 1763 r. cesję praw do dóbr Poddębice i Chrapy w województwach łeczyckim i sieradzkim (G. 100 k. 2). Odżegnał się uroczyście od konfederacji barskiej 1773 r., uznając za najwyższą władzę konfederację generalną zawiązaną w Warszawie 16/IV. (Ws. 96 k. 45). Umarł 1790.23/V. r., pochowany u Cystersów w Wągrowcu, których był dobrodziejem (Nekr. Cyst., Wągrowiec). Ożenił się 1771.4/II. r. z Barbarą (Barbarą Rozalią) Dzierżanowską, córką Andrzeja, wojskiego poznańskiego, i Marty z Orlików, dziedziczką po zmarłych rodzicach wsi Prochy i Proszkowo p. kon. (LC Gołaszyn; Kośc. 330 k. 219). Dożywocie wzjemne małżonkowie spisali t. r. (Ws. 95 k. 127v). W 1776 r. Jan w imieniu własnym i tej żony roborował spisane z Franciszkiem Skaławskim, podkomorzym J.Kr.Mci, punkta sprzedaży Prochów i Proszkowa (P. 1353 k. 452), ale wtedy jeszcze do realnego pozbycia się tych dóbr nie doszło. Barbara sprzedała je 1782.19/VI. r. za 137.000 złp. Piotrowi Kierskiemu, kasztelanicowi kamieńskiemu (P. 1359 k. 35; Ws. 102 k. 132v). Umarła 1792.31/VIII. r., pochowana u Cystersów w Wągrówcu (Nekr. Cyst., Wągrowiec; inna data, 26/VIII. w Nekr. Cyst. w Przemęcie i Cyst. w Obrze). Wedle K. Czarnieckiego mieli być synowie: Stanisław, zmarły bezpotomnie przed r. 1810, i Karol, świadek 1808.6/XI. r., chrzestny 1809.18/XII. r. (LC, LB Stary Gostyń), były kapitan wojsk polskich 1810 r. Może identyczny z perwszym z nich był Stanisław, który mając lat 37 umarł w Poznaniu 1808.23/II. r. i został pochowany u Bernardynów (LM Św. Maria Magdal., Pozn.; LM Św. Marcin, Pozn.). Identyczny z drugim był, być może, Karol mający lat 36, zmarły w Poznaniu 1811.2/I. r., pochowany na cmentarzu Św. Marcina (LM Św. Marcin, Pozn; LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Córka Nepomucena (Wiktoria Nepomucena Teresa), ur. w Poznaniu 1783.25/II. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), wyszła przed 1802.8/VII. r. za Augustyna Chełkowskiego, żyła jeszcze 1810.21/II. r.

(III) Piotr (Piotr Krzysztof), syn Macieja i Bogwiedzkiej, występował z braćmi 1648 r. (P. 173 k. 525), był już pełnoletni 1650 r. (I. Kon. 53 k. 211v). Od Jakuba Lubowieckiego dostał 1665 r. zobowiązanie do sprzedaży części wsi Żabie Górczeczki cz. Mała Górka p. pyzdr. za 5.000 zł. (Ws. 63 k. 824v). Żył jeszcze 1665 r., kiedy wespół z innymi braćmi sprzedawał ojczyste części w Dębiczu bratu Mikołajowi (P. 1863 k. 177v). Nie żył już 1669 r. (Py. 153 s. 62). Może identyczny z Piotrem, zmarłym w r. 1667 (A. B. Koźmin, W. 50). Żoną jego była Dorota Cerekwicka, córka Andrzeja i Zofii z Pudliszkowskich, wdowa po Tomaszu Lubowieckim, z którą 1653 r. spisał wzajemne dożywocie (P. 1066 k. 99; G. 82 k. 665v). Będąc już wdową 1679 r. zapisała dług 2.000 zł. swej córce Barbarze (Ws. 73 k. 330v). Spisywała testament w Goreczkach 1683.22/IV. r., oblatywany 18/VI. t. r., już po jej śmierci. Kazała się pochować u Bernardynów w Koźminie (Py. 155 s. 37). Wspomniana wyżej córka Barbara była już 1688 r. żoną Stanisława Karszewskiego, umarła 1693.13/VI. r. Syn Wojciech.

Wojciech, syn Piotra i Cerekwickiej, chyba jeszcze nieletni 1669 r. (Py. 153 s. 62), będąc dziedzicem części w Goreczkach uwolnił 1681 r. poddanego z tej wsi mieszkającego teraz w Grądkowie (Py. 155 s. 37). Od swego przyrodniego brata Jakuba Lubowieckiego kupił 1683 r. za 14.900 złp. części w Żabich Goreczkach cz. Małych Goreczkach (Py. 163 k. 122v). Po śmierci siostry Karszewskiej wypłacił 1693 r. kościołowi w Niechanowie legat przez nią zapisany a zabezpieczony na Karsewie (LM Niechanowo). Żył jeszcze 1714 r., kiedy uwalniał poddanego z Goreczek (Ws. 77 IX k. 58). Bezpotomny, a chyba i bezżenny, nie żył już 1720 r., zaś spadek po nim brali jego stryjeczni bracia (I. Kal. 161 s. 92).

(IV) Jakub, syn Macieja i Bogwiedzkiej, nieletni w l. 1648-1650 (P. 173 k. 525; I. Kon. 53 k. 211v), pełnoletni już 1652 r. (P. 1064 k. 400v) aprobował 1671 r. swój testament spisany z Żarczynie 16/VIII t. r. (Kc. 131 k. 272v). Mieszkał 1674 r. w Popowie p. kośc. (LB Wilkowo Pol.). Jako współspadkobierca zmarłej siostry, panny Łucji M-ej, kwitował 1681 r. z sum brata Dadźboga (P. 1103 VII k. 36v). W 1686 r. widzimy go w Godziszewie koło Zbąszynia (LB Zbąszyń). Wydając córkę Heleną za Wojciecha Kraśnickiego zawierał 1692.8/VII. r. w Koninie kontrakt małżeński pod zakładem 2.000 złp. (I. Kon. 69 k. 132v). Sumy tej, stanowiącej posag, najwidoczniej nie wypłacił, bowiem 1693 r. pozywany był o niedotrzymanie umowy przez Macieja Karśnickiego, stryjecznego brata swego zięcia, uczestniczącego w zawieraniu powyższego kontraktu. Był wówczas i jeszcze w 1695 r. zastawnym posesorem części Myśliborza (ib. k. 254, 527). Od Franciszka, Jacka, Szymona i Antoniego, braci Wiśniewskich wziął 1695 r. w trzyletni zastaw za 15.000 złp. Wiśniewo p. kon. (ib. k. 583). Już nie żył 1698 r. (ib. 80 k. 352v). Żona jego Teresa Debrzyńska (Dybrzyńska), córka Andrzeja i Anny z Karchowskich, wspólnie ze swymi siostrami, Tuchołczanką i Jezierską, sprzedała 1676 r. za 18.000 zł. (na nią przypadło 6.000 zł.) części wsi Debrzno, Kępa cz. Trudna Huta i Bługowo p. nakiel., pochodzące ze spadku po bracie ich Jakubie, Otonowi Kazimierzowi Pudwelsowi (N. 185 k. 521v; P. 1428 k. 328). Występowała jako wdowa 1698 r., kiedy wespół z synem Adamem, a też w imieniu innych swych dzieci, Franciszka, Stanisława, Heleny zamężnej Kraśnickiej, kwitowała Katarzynę z Bojanowskich 1-o v. Wiśniewską 2-o v. Jankowską (I. Kon. 70 k. 352v). Wraz ze swymi dziećmi, Adamem, Franciszkiem, Stanisławem, Heleną zamężną Kraśnicką, Anną, Konstancją i Marianną kupiła 1699 r. od Zofii Cielmowskiej, wdowy po Janie Wierzbińskim, i od jej synów, Franciszka, Andrzeja i ks. Władysława Wierzbińskich, za 17.500 złp. dobra Gurowo p. gnieźn. (P. 1137 V k. 73). Idąc 1702 r. powtórnie zamąż za Pawła Stefana Jastrzębskiego, zapisała mu prze ślubem, 23/II., sumę 3.000 złp. (G. 91 k. 77). Umarła w Gurowie 1714.21/I. r., pochowana w Gnieźnie u Franciszkanów (LM Św. Wawrzyniec, Gniezno). Z synów, o Adamie i Stanisławie wiem tyle, że występowali wraz z matką w l. 1698-1699 (I. Kon. 70 k. 352v, 370; P. 1137 V k. 73). Adam żył jeszcze 1715 r. (P. 1149 I k. 55). O Franciszku będzie niżej. Z córek, Elżbieta Bibianna, chyba najstarsza, ur. w Popowie, ochrzcz. 1673.12/XII. r. (LB Wilkowo Pol.), zapewne umarła dzieckiem. Helena, wydana 1692 r. za Wojciecha Kraśnickiego, umarła między r. 1719 a 1743. Anna, w l. 1715-1732 żona Wojciecha Czaplickiego, umarła przed r. 1744. Konstancja poszła w Gnieźnie 1715.10/I. r. za Jana Baranowskiego i żyła jeszcze 1720 r. Wreszcie Marianna wyszła 1718.2/V. r. w Gnieźnie za Łukasza Dzierzbińskiego i umarła bezpotomnie między r. 1736 a 1743.

Franciszek, syn Jakuba i Debrzyńskiej, ur. w Godziszewie, ochrzcz. 1686.28/VII. r. (LB Zbąszyń). W 1715 r. w imieniu własnym, bratem Adama, sióstr Kraśnickiej i Czaplickiej, oraz Jan Baranowski w imieniu swej żony pozywali ojczyma Pawła Jastrzębskiego (P. 1149 I k. 55). Dziedzic Gurowa, zawierał 1720 r. wespół z siostrą Dzierzbińską kompromis z siostrami Czplicką i Baranowską (P. 1178 k. 93). Gurowo sprzedał 1725.18/X. r. za 12.000 zł. Michałowi Sarnowskiemu (G. 94 k. 400). Jako współspadkobierca stryjecznego brata swego ojca, Wojciecha M-go, swoją część z pozostałej po nim sumy na Goreczkach cedował 1730 r. Marcinowi Lubowieckiemu (G. 96 k. 206). Żył jeszcze 1752 r., kiedy cedował pewne spadkowe sumy synowi Wojciechowi (G. 98 k. 528v). Nie żył już 1756 r. Jego żoną była Elżbieta Wieszczycka, córka Wojciecha i Zofii z Jarochowskich, której 1719 r. Paweł Stafan Jastrzębski, ojczym Franciszka M-go, cedował sumę 3.000 złp. zapisaną mu przez żonę (P. 1168 k. 79v). Umarła u syna w Gurówku 1756.20/VII. r., pochowana w Gurowie (LM Św. Wawrzyniec, Gniezno). Z synów, Adam umarł w Gurowie 1719 r. mając kilka lat, pochowany 4/III. (ib.). O Wojciechu będzie niżej. Z córek, Katarzyna, ur. w Gurowie, ochrzcz. 1719.14/IV. r. (ib.), zapewne zmarła młodo. Zofia poślubiła 1743 r. Józefa (Wojciecha Jezierskiego (LC Św. Wawrzniec, Gniezno; G. 98 k. 50). Żyła jeszcze 1760.17/VII. r.

Wojciech, syn Franciszka i Wieszczyckiej, ur. ok. 1720 r., otrzymał 1746 r. od rodziców cesję sum na Gurowie (G. 98 k. 50). Po zawarciu małżeństwa osiadł w Gurówku, ale umarł, jak się zdaje, w Chwałkowie, bowiem zapewne z nim identyczny Wojciech zmarły właśnie tam 1787.28/IX. r. w wieku 67 lat (LM Łubowo). Ożenił się z Zofią Lossow, córką Zygmunta i Marianny Mojaczewskiej, wdową po Rochu Kaniewskim, która przed ślubem, 1756.12/I. r. zapisał mu dług 4.000 zł., zabezpieczony na oprawie, którą miała na Gurówku (G. 98 k. 763v). Najoczywiściej wniosła mu posesję tej wsi. Jej suma posagowa pozostawała u Macieja Dobrogojskiego, podczaszego bracławskiego, dziedzica Leśniewa, którego Wojciech M. kwitował z prowizji od tej sumy w l. 1777 i 1782 (G. 104 k. 98v, 108 k. 44). Zofia umarła między r. 1782 a 1790, kiedy to jej żyjące wtedy dzieci, Andrzej, Marianna, Ewa i Józefata, występowały jako sieroty po obojgu rodzicach (P. 13667 k. 332v). Był jeszcze syn najstarszy Rafał Łukasz, ur. w Gurówku, ochrzcz. 1756.25/X. r. (LB Św. Wawrzyniec, Gniezno), zmarły niewątpliwie przed 1791 r. Wspomniany Andrzej (Andrzej Mikołaj), ur. też w Gurówku, ochrzcz. w grudniu 1761 r. (ib.). Z córek, Józefata, ur. w Gurówku 1769 r., ochrzcz. 1769.6/IV. r. (ib.). Ona i Marianna żyły jeszcze 1802 r.

(V) Mikołaj, syn Macieja i Jadwigi z Bogwiedzkich, nieletni w l. 1648-1652 (P. 173 k. 525; 1064 k. 400v; I. Kon. 53 k. 211v). od swych braci, Wojciecha, Piotra, Jakuba, Jana i Dadźboga najpierw 1663 r. wydzierżawił Dębicz p. pyzdr. (P. 1073 k. 409v), potem 1665 r. kupił za sumę 27.000 złp. (P. 1425 k. 907). Od Ewy Goreckiej, wdowy po Mikołaju Lubowieckim, kupił 1677 r. za 16.700 złp. wieś Węgierskie p. pyzdr. (P. 1428 k. 4). Na tej wsi zabezpieczył 1680 r. czynsz roczny 70 zł. od sumy 1.000 zł. na rzecz altarysty bractwa Św. Barbary w kościele w Mokronosie (P. 1102 VIII k. 21). W l. 1685-1688 widzimy go mieszkającego w Dzierznicy (LB Targowa Górka). W 1698 r. od Bogusława Unruga, starosty obornickiego, dostał zapis 16.500 złp., z którego już po jego śmierci, skwitowali 1700 r. Unruga jego synowie (P. 1139 XI k. 92v). Żoną jego była Barbara Bielicka, córka Seweryna, cześnika inowrocławskiego, i Magdaleny z Pogorzelskich, której matce i bratu Marcinowi jeszcze przed ślubem, w 1674 r., Wojciech M., podsędek wschowski, brat narzeczonego, dał zobowiązanie, iż Dębicz, dobra, na których otrzyma ona oprawę posagu 12.000 zł., zostaniw uwolniony od ciężaru długów, oprócz 5.000 zł. należnych bratu Janowi (Ws. 68 k. 741). Mikołaj oprawił tej żonie na połowie Dębicza najpierw 1675 r. posag 10.000 złp. (P. 1427 k. 328), potem 1677 r. pozostałe 2.000 zł. (P. 1428 k. 393v). Barbara 1702 r. roborowała swój testament (z r. 1699?) (P. 1142 I k. 37), zaś 1706.9/VII. spisała w Dębiczu kontrakt s synami zawierający dyspozycję co do tej wsi, pod zakładem 9.000 złp. (P. 1144 k. 112v). Skasowała testament z r. 1699 i spisała nowy 1707 r. (Kośc. 310 s. 58). Już nie żyła w 1712 r. (Ws. 77 VIII k. 57). Synowie: Wojciech, Marcin, Antoni, Gabriel Aleksander i Maciej spisywali w Dębiczu 1708 r. działy rodzinne (P. 1389 k. 201v). Spośród nich, Wojciech, Marcin i Maciej pozostawili potomstwo. Antoni był jezuitą i w l. 1700-1712 przebywał w kolegium kaliskim (P. 1139 XI k. 92v). Należną mu z działów braterskich sumę 17.500 zł. oraz sumę 5.000, spadłą nań po śmierci brata Aleksandra, cedował 1712 r. bratu Wojciechowi, zaś sumę 5.000 zł., odziedziczoną po bracie Gabrielu, jak i 750 zł. z dóbr macierzystych, cedował braciom Wojciechowi i Marcinowi (Ws. 77 VIII k. 57v). Gabiel, ur. w Dzierznicy, ochrzcz. 1685.1/IV. r. (LB Targowa Górka), umarł między r. 1708 a 1712. Aleksander, ur. w Dzierżnicy 1688.15/II. r. (ib.), umarł również między r. 1708 a 1712. Obaj bezpotomni (P. 1139 XI k. 92v, 1144 k. 112v).

1. Wojciech (Wojciech Hiacynt), syn Mikołaja i Bielickiej, komisarz województw poznańskiego i kaliskiego 1717 r. (P. 1151 k. 76v), deputat na Trybunał Skarbowy w Radomiu 1720 r. (I. Kal. 161 s. 92), starosta kcyński 1721 r. (Kośc. 313 s. 71), sędzia ziemski poznański 1725 r. (Kośc. 314 s. 397), poseł na sejm 1730 r. (K. P., nr 41), prezydował w kapturze poznańskim 1733 r. (P. 1238 k. 223). Od Franciszka, Macieja i Andrzeja z Komorza Kurcewskiego kupił 1700 r. za 37.000 złp. Szymanowice z pustką Trąmpczynek p. pyzdr. (P. 1138 VI k. 88v). Szymanowice z pustką Świnkowa sprzedał 1701 r. za 45.500 złp. Krzysztofowi Hinczy Rogowskiemu (P. 1141 X k. 77). Od Stanisława Gostkowskiego 1701 r. wziął w zastaw na trzy lata za 40.000 złp. część Gostkowa p. kośc. (P. 1140 IV k. 115v), ale trzymał jeszcze ów zastaw 1722 r. (P. 1189 k. 2). Spadek po bracie stryjecznym Wojciechu, synu Piotra, cedował 1720 r. stryjecznemu bratu Konstantemu, synowi Dadźboga (I. Kal. 161 s. 92). Od braci Marcina i Macieja, wedle działów braterskich z r. 1708, i wedle zobowiązania danego przez Macieja, kupił 1720 r. za 60.000 złp. części ich w Dębiczu (P. 1173 k. 2). Od Doroty z Broniszów Radomickiej wydzierżawił 1728 r. na trzy lata starostwo międzyrzeckie (Ws. 83 k. 32v). Od Wojciecha Bronikowskiego kupił 1729 r. za 41.000 złp. Babino i Bonice p. pyzdr. (P. 1216 k. 30). Skwitowany 1733 r. przez córkę Joannę zamężną Rogowską z 50.000 złp. posagu i 5.000 złp. wyprawy, zapisanej jej po równi z innymi siostrami 1731 r. (P. 1238 k. 223). Umarł nagle w Granowie 1736.19/III. r. (LM Granowo). Ożenił się 1706.27/VII. r. z Anną Romatowską, córką Walentyna i Konstancji z Kędzierzyńskich (LC Poniec; P. 1160 k. 55). Była ona dziedziczką Luboni i Oporówka oraz części Oporowa, jako jedyna spadkobierczyni stryja Andrzeja Romatowskiego (Kośc. 309 s. 359, 310 s. 49; P. 1149 II k. 71, 71v). Oporówko scaliła 1718 r., dając mocą kontraktu spisanego w Oporowie 20/V. swoją część Oporowa Teresie Golińskiej, żonie Krzysztofa Prusimskiego, w zamian na jej część Oporówka (P. 1157 k. 115v, 1160 k. 55). Ale to scalenie nie było chyba jeszcze całkowite, jak i nie całkowitym było wyzbycie się Oporowa, skoro 1729 r. Wojciech M., dziedzic(!) Oporowa i Oporówka, pozywał dzieci zmarłego Krzysztofa Prusimskiego i tej Teresy z Golińskich, dziedziców części Oporowa i Oporówka (Kośc. 358 k. 1). Będąc już wdową, pani Anna, dziedziczka części Oporowa i Oporówka, sprzedała 1738 r. owe części za 100.000 złp. swym synom, Mikołajowi i Melchiorowi (P. 1252 k. 109), zatrzymując dla siebie Lubonię. Swego poddanego z Luboni, zbiegłego do Borowa, wsi dziedzicznej Stanisława Mojaczewskiego, dała 1748 r. swemu synowi Mikołajowi (P. 1292 k. 244v). Była ona również dziedziczką po ojcu i po stryju Andrzeju wsi Głuchów i Grady w p. bielskim wojew. mazowieckiego, które kontraktem spisanym we Wschowie 1748.13/X. r. zobowiązała się sprzedać za 12.000 zł. synowi Mikołajowi (Ws. 90 k. 36), czego dopełniła 1749 r. (P. 1297 k. 118). Od Wojciecha Radońskiego, starościca stawiszyńskiego, wzięła zastawem 1749 r. na trzy lata za sumę 17.000 złp. Starkowiec p. pyzdr. (P. 1207 k. 111). Umarła w Księżnie 1762 r., pochowana 9/VII. (LM Biechowo). O synach, Mikołaju i Melchiorze, będzie niżej. Był jeszcze syn Michał Franciszek Walenty, ur. w Luboni, ochrzcz. 1719.16/X. r. (LB Poniec), może identyczny z Michałem, już nie żyjącym 1752 r., mężem Anny Górskiej, córki Franciszka i Franciszki z Łukomskich, wdowy 1-o v. po Antonim Kobierzyckim (P. 1307 k. 196), żyjącej jeszcze 1779 r. (Py. 160 k. 257v). Z córek, Małgorzata Joanna, ur. w Luboni, ochrzcz. 1717.14/VII. r. (LB Poniec), chyba identyczna z córką występującą potem pod imieniem Joanny, w l. 1733-1736 żoną Tomasza Hinczy Rogowskiego, wdową po nim 1736 r., 2-o v. w l. 1739-1756 żoną Kaspra Miaskowskiego, podstolego poznańskiego, potem chorążego wschowskiego, zmarła 1759.14/III. r., pochowaną u Reformatów w Goruszkach, Agnieszka Wiktoria, ur. w Luboni, ochrzcz. 1722.18/I. r. (LB Poniec), to niewątpliwie Wiktoria, córka tychrze rodziców, w l. 1738-1741 żona Tomasza (Józefa) Kowalskiego, a 2-o v. 1743 r. żona Stefana z Kolna Prusimskiego, zmarłego między r. 1749 a 1758, zmarła sama 1780 r., pochowana 1/XII. Regina Maria Rozalia, ur. w Luboni, ochrzcz. 1725.9/X. r. (LB Ponic), to znów niewatpliwie Rozalia (Róża), jeszcze niezamężna 1742.31/I. r. (LB Poniec), 1745 r. żona Antoniego Wyssogoty Zakrzewskiego, poźniejszego kasztelana lędzkiego, zmarła 1748.17/II. r. w Brączewie. Była jeszcze córka Kunegunda Elżbieta, ochrzcz. 1727.11/VII. r. (ib.), zapewne młodo zmarła.

1) Mikołaj (Mikołaj Paweł), syn Mikołaja i Romatowskiej, ur. w Luboni, ochrzcz. 1713.6/II. r. (ib.), z dokonanych 1738 r. działów z bratem Melchiorem, wziął Dębicz, Babino i Błonice, nabywając od brata za 150.000 złp. jego połowę w tych dobrach (P. 1252 k. 153). Od tegoż brata nabył 1740 r. za 6.000 złp. jego połowę w odziedziczonej po ojcu kamienicy w rynku Poznania (P. 1259 k. 79). Szwagrowi Zakrzewskiemu zastawił 1743 r. za trzy lata za 47.333 złp. wieś Babino, co było formą spłaty większości posagu siostry Rozalii, która też wtedy skwitowała jego i Melchiora z 50.000 złp. posagu i 5.000 złp. wyprawy, zapisanych jej przez ojca 1731 r. (P. 1270 k. 139). Spłacili obaj bracia t. r. również i siostrę Prusimską, uiszczając jej zapisaną przez ojca sumę posagową 50.000 złp. (P. 1271 k. 36v). Od matki, jak widzieliśmy, nabył 1749 r. za 12.000 zł. Głuchowo i Grady w p. bielskim. Umarł 1756.16/V. r., pochowany w Poznaniu u Reformatów (LM Mączniki; Nekr. Reform. Pozn.). Jego żoną była Franciszka Gruszczyńska, córka Adama, kasztelana kaliskiego, i Zofii z Przyjemskich, ochrzcz. 1711.13/III. r. (LB Murowana Goślina), zaślubiona 1739.5/X. r. (LC Murowana Goślina). Od męża 1752 r. otrzymała oprawę 30.000 złp. posagu (P. 1305 k. 100v) Była po swym ojcu dziedziczką miasta Murowana Goślina z przyl. (P. 1317 k. 115v). Swoją połowę Drzewców p. kośc. sprzedała 1760 r. za 37.400 złp. Józefowi Przyjemskiemu, generałowi porucznikowi J.Kr.Mci (P. 1329 k. 179v). Miasto Murowaną Goślinę i wsie: Goślinkę, Przebędowo, Boduszewo, Kołatkę, Kołatę, Rakownię, Pławno z Olędrami, Czarków, Kałuże, Wymostowo, Drzewce(!) sprzedała 1761.5/V. za sumę 20.000 złp. swemu przyrodniemu bratu, ks. Melchiorowi Gurowskiemu, kanonikowi krakowskiemu (P. 1332 k. 22; Kc. 146 k. 35v), ale już w cztery lata potem, 1765 r. te same dobra, to znaczy: Murowaną Goślinę, Goślinkę, Przebędowo, Boduszewo, Kołatę, Kołatkę, Złotoryję, Pruszewiec, Kamieńskie (Dziś Kamieńsko), Czarne i Nowe Olędry zobowiązała się pod zakładem 30.000 złp. dać swoim synom, Adamowi i Ksaweremu (G. 100 k. 96v; Py 163 k. między 775 a 802). Umarła w Bonicach 1793 r., pochowana 21/IV. (Nekr. Reform. Pozn.). Synowie: Domicjan Jan Nepomucen, ur. w Dębiczu 1741.5/VII. r. (LB Murowana Goślina), zmarły 1744 r., pochowany 10/VIII. (LM Mączniki), Adam i Ksawery. Córka Anna (Anna Rozalia), ur. w Dębiczu 1740.20/VII. r., ochrzcz. 24/VIII. (LM Murowana Goślina; LB Mączniki), poszła przed 1758.1/X. r. za Piotra Korytowskiego, z czasem podsędka ziemskiego gnieźnieńskiego, zmarłego przed r. 1787, a 2-o v. 1791 r. była żoną Jana Rowińskiego. Oboje żyli jeszcze 1793 r.

(1) Adam (Adam Jan Wojciech), syn Mikołaja i Gruszczyńskiej, ur. w Dębiczu, ochrzrz. między 16/VI. a 1742.6/VII. r. (LB Mączniki), starostakleszczewski 1770 r. (Py. 158 k. 111), sędzia deputat na Trybunał Koronny w Piotrkowie z wojew. kaliskiego 1783 r. (G. 110 k. 78), pisarz ziemski wschowski 1784 r. (P. 1361 k. 465v), objął surrogatorię poznańską w styczniu 1787 r. (G. W., nr 6, wiad. z Pozn. 8/I.), a 22/I. t. r. mianowany kasztelanem rogozińskim (Kossak.), kawaler orderu Św. Stanisława 1789 r. Pozostawa 1761 r. pod opieką stryja Melchiora (Ws. 93 k. 14). Będąc dożywotnim posesorem dóbr królewskich Kleszczewa kwitował się 1770 r. z zastawnym posesorem tych dóbr, Wojciechem Zbyszewskim (Py. 158 k. 111). Z działu z bratem, przeprowadzonego 1771.17/I. r., wziął Dębicz (P. 1350 k. 72). Od stryja Melchiora kupił kontraktem z 1773.9/IX. r., utwierdzonym 5/X., Lubonię p. kośc. za 160.000 zł. (Kośc. 361 k. 14), musiała jednak ta transakcja nie być zrealizowana, bo 1777 r. stryj dobra te sprzedał komu innemu. Prawa nabyte od Skaławskich i od innych spadkobierców fortuny Tolibowskich na Kujawach cedował w 1776 r. swej stryjence Kudwinie z Trzebickich M-ej, cześnikowej brzeskiej kujawskiej, obecnie rozwiedzionej (P. 1353 k. 253). Części w Drzewcach p. kośc. sprzedał 1777.9/VI. r. za 80.000 złp. Ignacemu Kurowskiemu (P. 1354 s. 575). Od wspomnianej już rozwiedzionej stryjenki, Ludwiny z Trzebickich M-ej kupił 1778 r. za 200.000 złp. Markowice i Barcice w p. inowrocł. (P. 1355 k. 255v). Wedle zobowiązania w r. 1761, w imieniu własnym oraz brata Ksawerego i siostry Korytowskiej, części dóbr Krąpkowo, Unia i Węgierskie, odziedziczonych po stryju ojca, Marcinie M-im i jego synu Karolu, sprzedał 1779 r. Ignacemu M-mu, staroście płowskiemu (P. 1356 k. 267v). Było to już tylko dopełnienie fermalności. Od stryja Melchiora kupił 1780 r. za 26.000 złp. kamienicę w Rynku Poznaniu, koło ulicy Psiej, z tyły klasztoru Franciszkanej (P. 1357 k. 358). Nie chcąc stawić się osobiście na 1785.8/XII. r. przed sąd gworski w Bydgoszczy celem złożenia homagium, mianował swym plenipotentem dla tego celu Krakau'a (P. 1362 k. 405v). Od panny Julianny M-ej, córki Władysława i Anny z Gostkowskich, kupił 1787.13/VII. r. połowę Szurkowa p. kośc. (P. 1375 k. 70). Wkrótce potem, bo już 1788.28/VI. r. tę połowę sprzedał za 90.000 złp. Ignacemu Wyssogocie Zakrzewskiemu, stolnikowi poznańskiemu (P. 1375 k. 265). Od Anastazji Skórzewskiej, wdowy po Sylwestrze Sczanieckim, staroście średzkim, i od jej nieletniego syna Łukasza kupił 1791 r. za 12.000 złp. kamienicę w Środzie z placem i zabudowianiami, plac pusty przy rynku, oraz ogród na przedmieściu Żydowskim (P. 1368 k. 98v). Wykończył budowę kościoła w Kleszczewie, rozpoczętą przez ks. Lubaszowskiego, proboszcza czerleińskiego (Łukaszewicz). Umarł w Poznaniu 1804.25/IV. r., pochowany tamże u Karmelitów Trzewiczkowych (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Jego żoną była wzmiankowana już kilkakrotnie rozwiedziona stryjenka Ludwina Trzebicka, którą zaślubił 1778.5/IX. r. (LC Katedra, Gniezno), a która zmarła w Poznaniu 1792.7/VIII. r., pochowana u Karmelitów Bosych (LM Św. maria Magdal., Pozn). Dzieci nie mieli.

(2) Ksawery (Franciszek Ksawery), syn Mikołaja i Gruszczyńskiej, ur. ok. 1746 r., pozostawał 1761 r. pod opieką stryjsa Melchiora (Ws. 93 k. 14), z działów z bratem, przeprowadzonych 1771.17/I. r., wziął Babino i Bonice p. pyzdr. (P. 1350 k. 72). Umarł mając 63 lata, 1809.13/VIII. r., pochowany w kolegiacie średzkiej (LM Środa). Jego żoną była Ludwika Węgorzewska, córka Piotra, łowczego poznańskiego, i Wiktorii z Łąckich, która 1777 r. kwitowała swego brata Jana Nepomucena, dziedzica Drobnina i Garzyna, z 20.000 zł. posagu (P. 1354 s. 362). Umarła mając 53 lata, 1808.18/XI. r. (LM Środa). Ich synem był Józef (Józef Melchior Balcer), ur. w Babinie w styczniu 1778 r. (LB Środa), posesor Kleszczewa 1806 r. (LB Kleszczewo), dziedzic po ojcu Babina, 1815.19/XII. r. jeszcze bezżenny (LB Grodziszczko). Chyba córką Ksawerego była panna Anna, z Babina, chrzestna 1820.6/VIII. r. (LB Środa). Jego też zapewne córka to Konstancja, przy której ślubie 1793.27/VII. r. z Józefem Hersztopskim, szambelanem królewskim, właśnie on był świadkiem (LC Targowa Górka). Umarła 1813.30/I. r., mając lat 44.

2) Melchior (Melchior Sebastian), syn Wojciecha i Romatowskiej, ur. w Luboni, ochrzcz. 1715.21/I. r. (LB Poniec), łowczy brzeski kujawski 1765 r. (Kośc. 330 k. 10), cześnik brzeski kujawski 1775 r. (P. 1352 k. 59), w końcu stolnik brzeski kujawski. Z działu z bratem wziął 1738 r. części w Oporowie i Oporówku, t. r. kupione przez obu braci od ich matki (P. 1252 k. 153). Był też 1742 r. dziedzicem Krzyżanek (Kośc. 321 s. 178), które to dobra 1743 r. sprzedał za 70.000 złp. Franciszkowi Zybko Mężyńskiemu, łowczemu podlaskiemu i pisarzowi grodzkiemu wałeckiemu (P. 1273 k. 97v). Na części Oporówka, należącej dawniej do Wojciecha Koszutskiego, zapisał 1746 r. sumę 2.000 zł na rzecz kościoła w Oporowie (Ws. 89 k. 62). Inne części w Oporowie, Oporówku i Kałowie p. kośc., należące niegdyś do Śmigielskich, kupił 1753 r. za 133.900 złp. od Pawła z Kolna Prusimskiego, podkomorzego J.Kr.Mci (P. 1309 k. 47). Jako współspadkobierca stryja Marcina M-go, swoje części w Graboszewie Nadwornym, Graboszewku, Krąpkowie, Unii i Węgierskim, należne sobie wedle kompromisu zawartego z innymi spadkobiwrcami, w r. 1761 sprzedał za 44.552 złp. bratu stryjecznemu Ignacemu, staroście płowskiemu (P. 1332 k. 143v). Dobra Lubonia kontraktem spisanym w Oporowie 1773.9/IX. r. sprzedał za 160.000 zł. bratankowi Adamowi M-mu, staroście kleszczewskiemu (Kośc. 361 k. 14). Dobra Oporowo, Oporówko, Kotowo, Grabowiec, Lubonię zwaną Nadolny Gościniec sprzedał 1777.2/VII. r. za 400.000 złp. Janowi Turnie, stolnikowi kaliskiemu, generałowi majorowi wojsk kor. (P. 1354 s. 81), a więc ta pierwsza sprzedaż Luboni najwyraźniej zrealizowana nie była. Kamienicę w Rynku Poznania, jak widzieliśmy, sprzedał 1780 r. za 26.000 złp. bratankowi Adamowi (P. 1357 k. 358). Umarł w Poznaniu 1795.6/IX. r., pochowany tamże u Karmelitów Trzewiczkowych (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Żenił się dwa razy. Jego pierwszą żoną była Eufrazja Ponińska, córka Adama, kasztelana poznańskiego, i Ludwiki z Mielżyńskich, która w 1740 r. skwitowała z dóbr po rodzicach brata Macieja, starostę babimojskiego, mąż zaś oprawił jej 40.000 złp. posagu (P. 1260 k. 96v). Żyła jeszcze 1754.29/XI. r. (LB Zaniemyśl). Z drugą żoną, Ludwiką Trzebicką, córką Dyzmy, stolnika inowrocławskiego, i Anny z Nijewskich, spisywał dożywocie 1762.11/X. r. (Kośc. 360 k. 97). Małżonkami byli jednak zapewne już 1761 r., kiedy zapisaywał jej dług 20.000 złp. (P. 1346 k. 74v). Przeprowadziła Ludwina 1768 r. ze swoją siostrą Katarzyną, żoną Andrzeja Mielęckiego, pułkownika wojsk kor., działy Markowic i Barcic p. inowrocł. (Ws. 94 k. 173v). Mielęcka 1769 r. zobowiązała się skutkiem tych działów swoje połowy w powyższych dobrach sprzedać za 150.000 zł. Melchiorowi M-mu (ib. k. 228). Tym siostrom Antoni Bogusławski 1772 r. odprzedał z powrotem za 11.000 złp. wieś Lubomyśle (I. Kon. 80 k. 228). Już jako rozwiedziona z Melchiorem, dziedzictwo dóbr Nekla zrezygnowała 1773.10/IX. r. Piotrowi Korytowskiemu, podsędkowi ziemskiemu gnieźnieńskiemu, od której to transakcji on 1778 r. odstąpił (G. 105 k. 116). Otrzymała 1775 r. od Andrzeja i Ignacego Trzebickich, prawnuków Stanisława Trzebickiego, kasztelana spicimirskiego, i Jadwigi z Żychlińskich, cesję ich praw do Naramowic (P. 1352 k. 202). Z Ignacym Trzebickim zawarła 1777.29/IX. r. układ, mocą którego scedował jej dziedzictwo części dóbr: Skibino, Skibinko, Kuślino, Klonówko i Szalonki w wojew. brzeskim kujawskim (P. 1354 s. 529). Jak już widzieliśmy, wyszła 2-o v. 1778.5/IX. r. za Adama M-go bratanka swego pierwszego męża. Umarła 1792.7/VIII. r.

2. Marcin (Marcin Franciszek), syn Mikołaja i Bielickiej, ur. ok. 1679 r., nabywca praw od strarszego brata Wojciecha 1702 r. (P. 1142 III k. 127v). Z działów z braćmi, przeprowadzonych ok. 1708 r. dostała mu się wieś Węgierskie, które to dobra nabył formalnie od braci Wojciecha i Macieja 1720 r. za sumę 30.000 złp. (P. 1173 k. 1, 2; 1289 k. 201). Wraz z bratem Wojciechem otrzymał 1712 r. od brata ks. Antoniego cesję sumy 5.000 zł. spadkowej po śmierci brata Gabriela i sumy 750 zł. po matce (Ws. 77 VIII k. 57v). Odziedziczoną po stryjecznym bracie Wojciechu część Goreczek cedował 1721 r. innemu stryjecznemu bratu, Konstantemu (P. 1184 k. 59). Dziedzic 1728 r. Graboszewa, Graboszewka i Unii p. pyzdr. (G. 96 k. 128). Swej córce Mariannie, idącej za Tadeusza Rocha Korytowskiego, zapisał 1733 r. sumę 30.000 zł. posagu (G. 96 k. 528v), którą wypłacił 1735 r. (P. 1421 k. 151, 151v). Od Józefa Goźlińskiego, dziedzica części Graboszewa, kupił 1740 r. za 1.000 zł. pole "kupne" koło Kościeszek, przylegające do Graboszewa (P. 1260 k. 246). Do śmierci był dziedzicem Graboszewa Nadwornego, Krąpkowa, Graboszewka, Unii i Węgierskiego. Umarł w wieku 82 lat, 1761.15/I. r., pochowany w Poznaniu u Franciszkanów (LM Graboszewo; A. B. Pozn., W. 58). Jego żoną była Zofia Wyssogota Zakrzewska, córka Karola i Marianny Łempickiej, której 1720 r. na połowie dóbr oprawił podjętą na poczet posagu sumę 26.333 złp. (P. 1175 k. 193). Skwitowała 1723 r. swgo brata Wacława Zakrzewskiego z 500 zł., jako należnej jej połowy sumy 10.000 zł., za którą zmarły ich brat Aleksander zastawił był za granicą klejnoty (P. 1191 k. 122). Umarła 1758.16/XI. r., pochowana w Poznaniu u Franciszkanów (LM Graboszewo; A. B. Pozn., W. 58, tu data 1757 r.). Ich syn Karol. Córka Marianna, wydana 1733 r. za Tadeusza Rocha Korytowskiego, zmarła bezpotomnie 1737 r. Jej mąż zaś umarł 1749 r., pochowany 29/IV.

Karol, syn Marcina i Zakrzewskiej, jako spadkobierca siostry Korytowskiej, w imieniu własnym i ojca skwitował 1740 r. szwagra Korytowskiego z 26.740 złp. z jej sumy posagowej wynoszącej 30.000 złp. (P. 1261 k. 100v). Bezżenny, umarł 1747 r., pochowany 11/VI. (Nekr. Reform. Pozn.; A. B. Pozn., W. 58).

3. Maciej, syn Mikołaja i Bielickiej, służył w wojsku litewskim 1715 r. (LB Poniec), w bezkrólewiu 1733 r. był sędzią kapturowym wschowskim (P. 1238 k. 158). Nabył 1719.2/IX. r. za 50.000 złp. od sióstr Sobockich, Katarzyny, żony Jana Swinarskiego, Teodory, żony Józefa M-go, i Ludwiki, żony Michała Chłapowskiego, wieś Nieczajna p. pozn. (P. 1167 k. 12). Umarł nagle w Nieczajnie 1738.15/VIII. r., pochowany w Szamotułach u Reformatów (LM Objezierze; Nekr. Reform. Szmotul., tu 15/VIII. datą pogrzebu). Jego żona Jadwiga Przyjemska, córka Andrzeja, podkomorzego kaliskiego, i Zofii z Modlibowskich, otrzymała 1721 r. od swego ojca oprawę sumy 15.000 złp., wypłaconej przez Michała Węgorzewskiego, jako reszty z ceny Drobnina i Garzyna (P. 1184 III k. 5v). Będąc już wdową, w imieniu własnym i dzieci, Józefa, Ignacego i Ludwiki, wydzierżawiła 1739 r. od Ignacego Przyjemskiego, starosty łomżyńskiego, wieś Bąblin (P. 1256 k. 134). Wyszła 2-o v. za Aleksandra Goślinowskiego i umarła w Nieczajnie 1742 r., pochowana 20/VIII. u Reformatów szamotulskich (LM Objezierze;, Nekr. Reform. Szmotul.). Synowie: Antoni Franciszek, ur. w Nieczajnie, ochrzcz. 1721.13/X. r. (LB Objezierze), zapewne zmarły młodo, Józef i Ignacy, o których niżej, Nikazy, ur. tamże, ochrzcz. 1727.7/I. r. (ib.), zapewne też zmarły młodo. Córki: Jadwiga, ur. tamże, ochrzcz. 1725.28/I. r. (ib.), zmarła młodo, Katarzyna, ur. ok. 1725 r., zmarła 1727.11/I. r., mając dwa lata (LM Ceradz), Julianna Ludwika, ur. tamże, ochrzcz. 1736.29/VI. r. (LB Objezierze), zapewne identyczna z Ludwiką, jeszcze niezamężną 1749.12/III. r. (LB Objezierze), już t. r. żoną Fabiana Korwin Bieńkowskiego, wdową w l. 1785-1793.

1) Józef (Józef Sylwester), syn Macieja i Przyjemskiej, ur. w Nieczajnie, ochrzcz. 1723.31/XII. r. (LB Objezierze), wespół z bratem Ignacym skwitowany 1742 r. przez ojczyma Aleksandra Goślinowskiego z 9.000 zł. zapisanych 1741 r. przez ich natkę (P. 1267 k. 243v) Współdziedzic Nieczajny i Sepna, zmarł w Poznaniu 1749.17/IV. r., wskutek ciężkich obrażeń, których doznał wypadłszy z wozu, kiedy przybywał na sądy do Poznania. Pochowany w Szamotułach u Reformatów 29/IV. r. (LM Objezierze; Nekr. Reform. Szmotul.).

2) Ignacy (Ignacy Sylwester), syn Macieja i Przyjemskiej, ur. w Nieczajnie, ochrzcz. 1729.20/I. r. (LB Objezierze), starosta płowski 1758.20/VI. r. (LB Środa), marszałek konfederacji barskiej w województwach wielkopolskich 1769 r. (I. Kal. 209/213 k. 23) Posesor Luboni 1741 r. (LB Poniec), dziedzic po ojcu i po zmarłym bracie Józefie całej Nieczajny, skwitowany 1759 r. przez szwagra Bieńkowskiego z 17.333 złp. na poczet posagu za siostrą (P. 1325 k. 41). Od mieszczanina poznańskiego, Józefa Topińskiego, kupił 1759 r. kamienicę w Poznaniu przy ulicy Wrocławskiej, narożną koło komienicy Bruchwickiego, oraz grunt koło kamienicy Barszczewskiego za 12.000 złp. (P. 1328 k. 173, 180). Po stryju Marcinie z działów z innymi spadkobiercami dostały mu się wsie: Graboszewo Nadworne, Graboszewko, Krąpkowo, Unia i Węgierskie. Nabył 1761 r. części w tych wsiach od stryjecznego brata Melchiora, też jednego ze spadkobierców, płacąc mu 44.552 złp. (P. 1332 k. 143v). Analogicznej rezygnacji na rzecz Ignacego dokonał 1779 r. bratanek Melchiora, Adam, starosta kleszczewski (P. 1356 k. 267v). Dobra Nieczajna, Sepno i inne w p. pozn. sprzedał 1762 r. za 200.000 złp. Ludwikowi Młodziejewskiemu, regentowi grodzkiemu poznańskiemu (P. 1333 k. 16). Od Aleksandra Wierzchlejskiego kupił 1762.25/VI. r. za 64.000 złp. Graboszewo Kościelne p. pyzdr. (P. 1335 k. 76; G. 99 k. 387). Występował 1778 r. w imieniu własnym i żony jako jeden z pretendentów do sukcesji po zmarłym Wojciechu, wojewodzie sieradzkim, i Karolu Opalińskim (P. 1355 k. 98v) Swe dobra: Graboszewo Nadworne, Graboszewo Kościelne, Krąpkowo i pustkę Grodzisko p. pyzdr. sprzedał 1781.13/VII. r. za 207.000 złp. Ludwikowi Dąmbskiemu, wojewodzie brzeskiemu kuj. (P. 1158 k. 962v). Zostało mu tylko Węgierskie. Umarł nagle w Łęgu w dni zapustne 1782.16/II. r., mając 52 lata, pochowany w Śremie u Franciszkanów (Nekr. Franc. Śrem,; Nekr. Franciszkanek Śrem., tu dzień zgonu 14/II). Ożenił się 1750.18/V. r. z Justyną Węgorzewską (LC Objezierze), córką Piotra, łowczego poznańskiego, i Anny z Gajewskich, której w 1750 r. oprawił na poczet posagu sumę 5.918 złp. (P. 1298 k. 66v). Małżonkowie spisali wzajemne dożywocie 1751 r. (P. 1302 k. 159v) Ignacy żonie oprawił na poczet posagu 1752 r. sumę 5.000 złp. (P. 1307 k. 1), i znów 1755 r. na poczet posagu sumę 10.000 złp. (P. 1316 k. 53). Wreszcie 1758 r. Justyna skwitowała ojca swego z 50.000 złp. całego posagu, zaś mąż jej tę sumę oprawił (P. 1325 k. 37, 38). Będąc już wdową, wespół z żyjącymi dziećmi, więc: Franciszkiem, Ksawerym, Anną, Teresą, Zuzanną i Wiktorią, została 1782 r. skwitowana przez Józefa Gostkowskiego z kondemnaty (P. 1359 k. 278). Z dziećmi: Franciszkiem, Ksawerym, Justyną, Anną, Katarzyną i Teresą skwitowana 1789 r. przez Wojciecha Nerskiego z sumy 2.200 złp., którą jej mąż zapisał był jego zmarłemu bratu Antoniemu Nerskiemu, a którą przysądzono mu dekretem sądowym 1788 r. (P. 1366 k. 345v). Umarła 1799 r., pochowana przez syna Franciszka 31/V. (Nekr. Reform. Pozn). Nie ulaga żadnej wątpliwości, że Ignacy miał tylko dwóch synów, którzy osiągnęli wiek męski. Mniej jasna jest sprawa córek. Jak widzieliśmy, w 1782 r. obok owdowiałej już matki wymienione były: Anna, Teresa, Zuzanna i Wiktoria. W 1788 r. wdowa występowała wraz z córkami: Justyną, Anną, Katarzyną, i Teresą. Justyna i Katarzyna nie mogły przecie przyjść na świat świeżo, skoro ojciec nie żył już od dawna! A więc z kilku imion chrzestnych inne używane w dzieciństwie, inne w okresie późniejszym, rzecz nie rzadka. Możliwa jednak i pomyłka sporządzajacego zapis. Z metryk chrztu znamy następujące dzieci starosty płowskiego, szeregując je w kolejności wieku: Aniela Petronella Wiktoria, ur. w Objezierzu 1751.2/VI. r., Antonina Julianna Cecylia, ur. w Nieczajnie, ochrzcz. 1752.16/VI. r., Dyzma Franciszek, ur. tamże, ochrzcz. 1753.24/VI. r., Jadwiga Katarzyna, ur. tamże, ochrzcz. 1754.15/XI. r., Aniela Brygida, ur. tamże, ochrzcz. 1755.5/X. r., Michał Teofil, ur. tamże, ochrzcz. 1756.18/X. r. (LB Objezierze), Małgorzata Teofila, ur. w Płowcach, ochrzcz. 1758.23/VI. r. (LB Środa), Franciszek, ur. ok. 1762 (1761?) r., Wiktoria Ewa, ur. w Graboszewie Nadwornym, ochrzcz. 1762.30/XII. r. (LB Graboszewo), Ksawery Eligiusz Andrzej, ur. tamże, ochrzcz. 1765.1/I. r., Piotr Ignacy Lojola Józef, ur. tamże, ochrzcz. 1766.3/VIII. r. (ib.). Spośród córek, które przekroczyły wiek dziecinny, o Justynie, prócz wzmianki z r. 1789 niczego więcej nie wiem. Anna, wspomniana w l. 1768 i 1789, a potem jeszcze 1795 r. (LB Śrem), umarła 1842.4/XII. r., mając lat 92 (LM Osieczna). Urodziła się więc ok. 1750 r. i była, być może, najstarszą wśród dzieci starosty płowskiego. O Katarzynie tylko wzmianka z r. 1789 r. Teresa wspomniana w l. 1768 i 1789. Zuzanna wspomniana 1768 r., chyba identyczna z Zuzanną, która mając lat 42 poszła w Poznaniu 1799.24/VIII. r. za Tomasza Dąbrowskiego, a żyła jeszcze 1801.12/IV. r. Wiktoria wreszcie, znana i z metryki chrztu, i ze wzmianki z 1768 r., wyszła 1792.30/VI. r. w Objezierzu za Leona Bielińskiego, pułkownika wojsk koronnych.

(1) Franciszek, syn Ignacego i Węgorzewskiej, ur. ok. 1762 r., bowiem przy ceremonii chrztu odprawionej 1769.7/VIII. r. powiedziano, że ma lat 7 (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Skwitował 1781 r. ojca z 10.000 zł., sumy stanowiącej jego część ojcowizny po sprzedaży Graboszewa Dąmbskiemu (Py. 162 k. 8v). Części w Szetlewie sprzedał 1787.12/X. r. za 3.500 zł. Janowi Nepomucenowi Zakrzewskiemu (I. Kon. 83 k. 370v). Dziedzic Węgierskiego, umarł tam na suchoty 1801.12/VII. r., mając lat 48 (LM Czerlejno). Przed śmiercią utworzył fundację wynoszącą ponad 6.000 tal., przeznaczoną na pomoc dla członków rodziny. Jeszcze w r. 1872 ukazało się w Dzienniku Poznańskim obwieszczenie o mającym nastąpić wyborze nowego "naczelnika familii".

(2) Ksawery (Ksawery Eligiusz Andrzej), syn Ignacego i Węgorzewskiej, ur. w Graboszewie, ochrzcz. 1765.1/I. r. (LB Graboszewo), tytułowany starostą węgierskim, umarł w Poznaniu, bezżennie, licząc sobie 31 lat, 1795.12/VIII. r. Pochowany u Bernardynów poznańskich. Przyczyną zgonu była "febris hestica" (LM Św. Maria Magdal., Pozn.).

VI) Jan, syn Macieja i Bogwiedziej, nieletni w l. 1648-1652 (P. 173 k. 525, 1064 k. 400v; I. Kon. 53 k. 211v; Py. 151 s. 197). Od Andrzeja Gorzeńskiego kupił 1676 r. za 13.000 złp. Wyszki cz. Wyszkowo p. kal. (P. 1427 k. 1048). Wyszki sprzedał 1690 r. za 14.000 złp. Maciejowi Twardowskiemu, pisarzowi grodzkiemu kaliskiemu (P. 1431 k. 67v). Żył jeszcze 1701 r. (I. Kon. 72 k. 32v), nie żył zaś 1711 r., (Z. T. P. 39 k. 295). Żeniąc się z Jadwigą Skąpską, córką Stanisława i Agnieszki Zdzychowskiej, zobowiązał się 1667 r., jeszcze przed ślubem, oprawić jej na połowie swych dóbr sumę 3.000 zł., skoro tylko ją podniesie (Py. 153 s. 130). T. r., już po ślubie skwitował teścia z owej sumy (Py. 154 s. 236), a oprawę żonie zapisał 1675 r. (P. 1427 k. 173). Skasował ją 1690 r. z racji sprzedaży Wyszek, przenosząc na połowę swych dóbr (P. 1431 k. 99). Pani Jadwiga od swej siostry Katarzyny zamężnej 1-o v. Wardęskiej, 2-o v. Bogusławskiej otrzymała 1701 r. cesję pewnych sum (I. Kon. 72 k. 32v). Nie żyła już 1711 r. (Z. T. P. 39 k. 295). Synowie: Stanisław, Adam i Sebastian, córka Barbara, która 1717 r. była wdową po Janie Bogusławskim. O Adamie wiem tylko to, że się urodził w Wyszkach, ochrzcz. 1677.27/XII. r. (LB Magnuszewice; LB Dębno), żył jeszcze zaś jeszcze 1693 r. (I. Kon. 69 k. 247).

1. Stanisław, syn Jana i Skąpskiej, asystował przy transakcji ciotki Konstancji ze Skąpskich Cieleckiej 1693 r. (ib.). Pozywany był 1711 r. przez Konstancję z Sobockich Łęską z Kurówka (Z. T. P. 39 k. 295). Był 1717 r. plenipotentem swej siostry Bogusławskiej (I. Kon. 73 k. 420). Swój udział w sukcesji po ciotce Jadwidze ze Skąpskich 1-o v. Wardęskiej 2-o v. Bogusławskiej cedował 1734 r. Katarzynie z Potockich Mierzewskiej (ib. 76 k. 507). Swoją część w Goreczkach, ze spadku po bracie stryjecznym Wojciechu M-im, cedował 1736 r. innemu bratu stryjecznemu, Konstantemu, synowi Dadźboga (I. Kal. 171/173 s. 624).

2. Sebastian, syn Jana i Skąpskiej, plenipotent ojca 1697 r. (I. Kon. 70 k. 266v), nie żył już 1718 r. Z małżeństwa z Ludwiką Jerzykowską, córka Jana Franciszka, pisarza grodzkiego kościańskiego, również już nie żyjąca 1718 r., miał córkę Mariannę, pozostającą wtedy pod opieką stryja Wojciecha M-go, sędziego ziemskiego poznańskiego, o którą to opiekę, jak się zdaje, prawował się jej wuj z tym sędzią (Kośc. 311 s. 802). Marianna wyszła w Poniecu 1724.7/II. r. za Józefa Goczałkowskiego, z czasem komornika poznańskiego. Stryja Wojciecha skwitowała 1727 r. z opieki i z dysponowania prowizjami od jej sumy posagowej zabezpieczonej na Oborzyskach (Kośc. 357 k. 97v). Umarła przed r. 1748, podczas gdy mąż ją przeżył.

(VI) Dadźbóg cz. Teodor, syn Macieja i Bogwiedzkiej, nieletni w l. 1648-1652 (P. 173 k. 525, 1064 k. 400v; I. Kon. 53 k. 211v; Py. 151 s. 197) pozostawał 1661 r w służbie Stanisława Tuczyńskiego, podkomorzyca inowrocławskiego (P. 186 k. 39), dał zobowiązanie 1665 r., iż po zamęściu swej siostry, panny Łucji, wypłaci jej 3.000 zł. posagu zapisanego przez ojca (P. 1076 k. 495). Prawa do wsi królewskiej Sbaszczewo p. pyzdr. cedował 1670 r. za konsensem królewskim Kazimierzowi Witkowskiemu i żonie jego Annie z Reklewskich (Py. 154 s. 81). Ze Stanisławem Radolińskim i Barbarą z Kleistów, małżonkami, utwierdzał 1686 r. kontrakt jednorocznej dzierżawy wsi Zieleniec (P. 1112 XII k. 31). Od Stanisława Rogalińskiego nabył Ostrowo koło Śremu i cenę kupna, to jest 52.000 złp. zapisał mu jako dług, ale dokonawszy sprzedaży zwrotnej tej wsi, skwitował 1700 r. Rogalińskiego z tej sumy (P. 1139 X k. 52). Mając sumę 10.000 złp. zapisaną sobie 1691 r. przez Chryzostoma Gorzeńskiego, wojskiego poznańskiego, sposobem zastawu na wsi Święcin p. pyzdr., cedował ją 1700 r. jako posag swej córce Katarzynie (P. 1139 XIII k. 140, 1148 II k. 164). Testament spisywał w Graboszewie Nadwornym 1705.3/VII. r. (P. 11210 II k. 34), nie żył już 1707 r. (Kośc. 310 s. 50). Jego pierwszą żoną była Marianna Przybyszewską, córka Mikołaja, pisarza ziemskiego wschowskiego, i Katarzyny Gorzeńskiej, z którą dożywocie spisywał 1671 r. (P. 1870 k. 49v), a 1681 r. na połowie swych dóbr oprawił jej na poczet posagu i wiana sumę 3.500 złp. (P. 1103 VI k. 19v). Nie żył już 1692 r. (P. 1123 IV k. 81). Drugą żoną była Konstancja Golińska, córka Piotra i Bogumiły z Zajączków, która jako współspadkobierczyni ojca i stryja Jana Golińskiego sprzedała 1695 r. swą część w Golinie p. kość. za 3.500 złp. Janowi Albrachtowi Bojanowskiemu (P. 1130 XII k. 30). Będąc już wdową, 1709. wespół ze swymi dziećmi zawierała kompromis z pasierbami (I. Kon. 73 k. 14v). Umarła 1739.25/VI. r. Z pierwszego małżeństwa byli synowie: Franciszek, Walerian, Jan, Stafan i Konstanty. Z córek urodzonych z pierwszej żony, Rozalia, ur. ok. 1671 r., pod imieniem Joanny cysterka w Owińskach. W 1692 r., kiedy wstępowała do klasztoru, ojciec zapisał jej roczną pensję 30 złp. (P. 1123 IV k. 81). Była ksienią 1715 r. (P. 1149 I k. 15). Umarła w Owińskach 1768.19/XII. r., przy czym zanotowano w nekrologu klasztornym, iż miała 97 lat, profesji 80 (niezbyt to się zgadza z datą jej wstąpienia!), godności ksieni 58 (Nekr. Owińska; Nekr. Obra, tu data zgonu 19/X). Katarzyna otrzymała od ojca 1700 r. wyznaczenie posagu (P. 1210 II k. 34), w l. 1710(1700?)-1727 była żoną Stanisława Jaraczewskiego. Z drugiej żony synowie: Stanisław, Andrzej, Władysław i Józef. Z córek z powtórnego małżeństwa, Bogumiła cz. Teofila, w l. 1709-1736 żona Stanisława Zbyszewskiego, występowała jako wdowa 1748 r. Umarła w Gnieźnie w tak zw. Domku Św. Michała 1767.23/I. r., pochowana w Gnieźnie u Franciszkanów. Miała mieć lat 85 (LM Św. Michał, Gniezno), nieprawdopodobne, bo należałoby zawarcie przez ojca drugiego małżeństwa cofnąć aż do r. 1681, a, jak wiemy, żyła jeszcze wtedy pierwsza żona, Zofia, niezamężna w l. 1709-1711 (I. Kon. 73 k. 14v), była w l. 1714-1727 żoną Jana z Łaska Słoneckiego, występowała zaś jako wdowa w l. 1747-1770.

1. Franciszek, syn Dadźboga i Przybyszewskiej, pisarz grodzki kościański, przysięgał na ten urząd 1702.1/V. r. (Kośc. 143 s. 94). Występował 1694 r. jako plenipotent Zofii z Psarskich Żychlińskiej (I. Kon. 69 k. 387), a znów 1697 r. jako plenipotent stryja Jana M-go, syna Macieja (ib. 70 k. 206v), nie żył już 1707 r. (Kośc. 310s. 50). Ożenił się z Katarzyną Jerzykowską, córką Jana Franciszka, pisarza grodzkiego kościańskiego, którą 1700 r. skwitował z inwentarza (Kośc. 308 s. 693). Małżonkowie spisali wzajemne dożywocie 1702 r. (P. 1142 I k. 63). Będąc już wdową Katarzyna 1707 r. jako opiekunka córki swej Marianny kwitowała Wojciecha M-go z 10.000 złp. zapisanych tej córce (Kośc. 310 s. 50). Była 1711 r. 2-o v. żoną Jana Wyssogoty Zakrzewskiego (P. 1146 I k. 156v). Jako wdowa i po tym drugim mężu, otrzymała 1754 r. zapis sumy 9.000 złp. od swego wnuka Antoniego Szołdrskiego,podczaszyca wschowskiego (Kośc. 326 k. 103), z której to sumy skwitowała go 1755 r. (P. 1316 k. 74). Była świadkiem przy powtórnym zamęściu 1754.23/XI. r. córki za Antoniego Borzęckiego (LC Chwałkowo). Córka jedynaczka Joanna, która 1711 r. od ojczyma Zakrzewskiego dostała zapis 10.000 zł., należnych jej jako jedynej spadkobierczyni ojca (Ws. 77 VIII k. 18), była 1-o v. 1723 r. żoną Kazimierza Szołdrskiego, podczaszego wschowskiego, zmarłego w r. 1745 lub 1746. Drugim jej mężem, zaślubionym w Chwałkowie 1754.23/XI. r. był Antoni Borzęcki, podwojewodzi kaliski, z czasem stolnik mozyrski, żyjący jeszcze 1765 r. Była wdową w l. 1769-1782.

2. Walerian, syn Dadźboga i Przybyszewskiej, otrzymał 1700 r. od Wojciecha Czekanowskiego, dziedzica Pierska i Komorowa, zapis sumy 12.000 zł. (P. 1139 IX k. 28). W imieniu własnym i rodzeństwa 1710 r. skwitował Jana Kurnatowskiego, pisarza grodzkiego kościańskiego, z 220 złp. zapisanych ich ojcu w 1701 r. (P. 1145 k. 156). Z Józefem M-im, synem Antoniego, zawierał 1723 r. kontrakt jednorocznej dzierżawy Pierska pod zakładem 700 złp. (P. 1194 k. 33v). Umarł między r. 1725 a 1727 (I. kal. 161 s. 356; P. 1210 II k. 34).

3. Jan, syn Dadźboga i Przybyszewskiej, 1707 r., jeszcze, jak się zdaje, świecki (Kośc. 310 s. 50), duchowny już 1709 r., wespół z rodzonymi braćmi zawierał kompromis z macochą i przyrodnim rodzeństwem (I. Kon. 73 k. 14v). Proboszcz graboszewski i pyzdrski (P. 1175 k. 218), umarł na zarazę. Jego następca był instytuowany 1711 r. (LB Graboszewo).

4. Stefan, syn Dadźboga i Przybyszewskiej, dostał 1700 r. od Andrzeja Żychlińskiego zapis 6.500 złp. (P. 1139 IX k. 28). Był 1715 r. posesorem Gostkowa p. kośc. (LB Niepart), wsi jeszcze i 1717 r. dzierżawionej od jej zastawnika a swego brata stryjecznego, Wojciecha M-go (P. 1151 k. 76v). Posesor Raszkowa koło Skoków 1717 r. (LB Skoki). Od braci przyrodnich, Stanisława i Andrzeja M-ch, otrzymał 1718 r. zapis 8.700 zł. (G. 93 k. 407v). Od Jerzego Latalskiego kupił 1720 r. za 28.000 złp. dobra Rzegnowo i Strychowo p. gnieźn. (P. 1175 k. 182). Żył jeszcze 1731 r., kiedy skwitował go z 1.000 tynfów bratanek Józef M., syn Konstantego (G. 76 k. 335). Nie żył już 1747 r. (G. 98 k. 152, 153). Żonie Dorocie Pierzchlińskiej, córce Stanisława i Konstancji z Kotlińskich, oprawił 1717 r. na połowie dóbr sumę 6.000 złp. odebraną na poczet posagu (P. 1155 k. 92v). Już nie żyła 1745 r. (P. 1277 k. 25). Synowie: Wojciech, Marcin i Maksymilian. Córki: Joanna, pod imieniem Hiacynty 1744 r. dominikanka poznańska, zmarła w Owińskach 1805.26/XII. r. (P. 1277 k. 25; Nekr. Dominikanek Pozn.), Marcjanna, żona 1747 r. Kazimierza Lutomskiego, z czasem podstolego rzeczyckiego, nie żyła już 1773 r., wreszcie Marianna, która 1755 r. wstepując do klasztoru cystersek w Owińskach cedowała konwentowi swój posag 2.000 złp. 1.000 złp. wyprawy klasztornej i 1.000 złp. wydatków związanych z wstąpieniem do klasztoru, czyli razem 4.200 złp., a to z sumy 7.000 złp. posagowej należnej jej z dóbr Rzegnowo, obecnie dziedzicznych Józefa Przybyszewskiego (P. 1316 k. 90).

1) Wojciech (Wojciech Baltazar), syn Stefana i Pierzchlińskiej, ur. w Gostkowie, ochrzcz. 1717.18/I. r. (LB Niepart, tu matka nazwana omyłkowo Marianną), w imieniu własnym i braci siostrze Joannie, idącej do klasztoru dominikanek poznańskich, zapisał 1744 r. sumę 2.000 złp. (P. 1277 k. 25). Wespół z tymi braćmi odziedziczone po ojcu Rzegnowo i Strychowo p. gnieźn. sprzedał 1747.9/IX. r. Józefowi Przybyszewskiemu (P. 1297 k. 136; G. 98 k. 432). Może to ten właśnie Wojciech zmarł 1760.19/III. r., a nekrolog franciszkanek śremskich nazwał go dobrodziejem klasztoru.

2) Marcin (Szymon Marcin), syn Stefana i Pierzchlińskiej, ur. w Raszkowie, ochrzcz. 1718.21/XI. r. (LB Skoki), dziedzic Rzegnowa i Strychowa, wydzierżawił 1745 r. Strychowo na trzy lata Michałowi Młodzianowskiemu (G. 97 k. 754), potem, jak widzieliśmy, wespół z braćmi sprzedał tę wieś Przybyszewskiemu. W l. 1765-1767 mieszkał w Popowie (LB Popowo Kośc.), 1773 r. widzimy go w Wilkowie (LB Pakość). Od Antoniego Broniewskiego otrzymał 1779 r. cesję sum na Witakowicach wraz z posesją tej wsi (G. 106 k. 12). Żył jeszcze 1789 r. (G. 115 k. 135v). Ożenił się pierwszy raz z Eleonorą Dorpowską, córką Adama i Teresy Przedzyńskiej, z którą spisał dożywocie 1751 r. (P. 1302 k. 104). Żyła jeszcze 1756.22/XII. r. (LB Węglewo), potomstwa nie miała (G. 111 k. 112). Po raz drugi pojął za żonę 1763.25/XII. r. Nepomucenę Wilsonównę (LC Popowo Kośc.), córkę Wojciecha i Petronelli z Szempińskich, mieszczan bydgoskich. Wraz z mężem ogród w Bydgoszczy koło Bernardynów, odziedziczony po rodzicach, dała 1789 r. Ignacemu Bukowskiemu (G. 115 k. 135v). Synowie z tej drugiej żony: Wojciech Ignacy, ur. w Popowie, ochrzcz. 1765.30/IV. r., Wojciech Józef Ludwik, ur. w Popowie 1767.22/IV. r. (LB Popowo Kośc.), Jan Sylwester, ur. w Wilowie, ochrzcz. 1773.30/XII. r. (LB Pakość). Ten ostatni chyba identyczny z Sylwestrem, który z żony Franciszki Izdebskiej miał córkę Helenę Nepomucenę, ur. w Ostrowitem, ochrzcz. 1799.24/V. r. (LB Trzemeszno), i Józefę, ur. ok. 1802 r., pozostającą w służbach dworu w Karminie, która 1827.14/II. r. wyszła za Józefa Starczewskiego, ekonoma z Żegrowa (LC Sokolniki). Według K. Czarnieckiego synami Sylwestra byli: Teofil, poległy 1831 r., i Józef, żołnierz 1831 r., nauczyciel seminarium nauczycielskiego w Poznaniu 1842 r., w 1882 r. mieszkający już jako emeryt w Poznaniu przy ul. Grobla, zmarły w Witkowie 1890.30/VI. r., pochowany w Mielżynie (Dz. P.). Jego pierwszą żoną była Emilia M-a, córka Franciszka i Hiacynty Molskiej (zob. niżej), ur. 1805.1/XI. r., zmarła 1881.27/VII. r., drugą Jadwiga Sobeska, zmarła w Witkowie 1915.14/IX. r. Z drugiego małżeństwa był syn, ksądz. (Dz. P.).

3) Maksymilian, syn Stefana i Pierzchlińskiej, ur. ok. 1724 r., wspomniany 1744 r. (P. 1277 k. 25), kwitował 1751 r. Józefa Przybyszewskiego, nabywcę od niego i jego braci Rzegnowa i Strychowa, z sumy 1.000 złp. na poczet należnych mu jeszcze 6.000 złp. (G. 98 k. 432). Formalną sprzedaż tych dóbr za sumę 35.000 złp. utwierdził 1754 r. (P. 1313 k. 204v). Od Józefa Wyganowskiego wziął w zastaw 1762 r. za 11.000 złp. na trzy lata część Zdzychowic p. pyzdr., której to wsi Wyganowski był też tylko zastawnikiem (P. 1335 k. 69). Umarł w Mieszkowie 1809.22/IX. r., mając lat 85 (LM Mieszków). Jego pierwszą żoną była Helena Frezerówna, córka Andrzeja i Krystyny Pretwiczówny, z którą 1753 r. spisał wzajemne dożywocie (P. 1309 k. 204v). Franciszka Frezera, stryja i opiekuna spadkobierców zmarłego Andrzeja Frezera, dziedzica Imiołek, kwitował Maksymilian 1756 r. z sum po nim (G. 98 k. 783, 783v). Po śmierci tej pierwszej żony zaślubił Karolinę Horn, pisaną niekiedy Horn Rogowską, córkę Krzysztofa i Bogumiły Szycówny, wdowę po Aleksandrze Sczanieckim. Swój zapis sumy 6.000 złp., dany 1761 r. jeszcze przed ślubem przyszłemu mężowi, podpisała ona po niemiecku (P. 1331 k. 4, 1336 k. 208). Umarła w Mieszkowie 1796.22/VI. r., mając lat 66, pochowana w tamtejszym kościele (LM Mieszków). Z drugiego małżeństwa synowie, Bogusław i Gabriel, oraz córki, Konstancja niezamężna w l. 1787-1791 (LB Nekla), i Józefa, przed 1794.30/IV. r. wydana za Józefa Hersztopskiego. Może też córką Maksymiliana, ale z pierwszej żony, była Teresa, która 1800.17/VI. r. w Poznaniu, w kolegiacie Św. Marii Magdaleny, mając lat 48, zaślubiła Jana Nepomucena Kotarbskiego. Oboje byli 1805 r. chrzestni Felicjana, wnuka Maksymiliana M-go i Hornówny (LB Czerlejno; LB Nekla).

(1) Bogusław (Jan Nepomucen Bogusław Celestyn), syn Maksymiliana i Hornówny, ur. w Zdzychowicach 1763.12/VII. r. (LB Bagrowo; LB Środa, gdzie data urodzin 1863/V. r.). Posesor Osieka 1800 r. (LM Mieszków), Czerleinka w l. 1805-1807 (LB Czerlejno), Żurawitego 1821 r. (LC Żoń), umarł przed 1835 r. Jego żoną była Zofia Skaławska, która umarła będąc już wdową w Kopaszewie 1835.30/XII. r. w wieku lat 70 (LM Grylewo). Pozostał tylko syn Stefan. Najstarszy syn Ignacy zmarł 1800.17/VI. r. mając 4 miesiące (LM Mieszków). Inny syn, Felicjan Kajetan, ur. w Czerleinku 1805.6/VIII. r., oraz córka Antonina Onufria, ur. tamże 1807.13/VI. r. (LB Czerlejno), niewątpliwie pomarli dziećmi.

Stefan, syn Bogusława i Skaławskiej, ur. ok. 1801 r., umarł w Toniszewie 1858.17/XI. r., mając lat 57 (LM Żoń). Z żony Pelagii Ponikiewskiej, zaślubionej w r. 1833, córki Stefana z Wiśniewa i Józefy z Gostyńskich, która od ojca dostała 1833.7/XII. r. Toniszewo koło Wągrówca (Hip. Wągr., Toniszewo), miał syna Bogumiła i córki: Józefę (Józefę Stefanię Eufrozynę), ur. w Toniszewie, ochrzcz. 1836.14/II. r. (LB Żoń), wydaną w Żoni 1860.19/II. r. za Benona Trawińskiego, właściciela Lutomia w Król. Pol. (Hip. Wągr., Toniszewo; LC Żoń, tu nazwana Teresą), i Jadwigę Zofię Nepomucenę, ur. tamże 1838.13/X. r., nie wymienioną w ojcowskim akcie zgonu, więc zapewne 1858 r. już nie żyjącą.

Bogusław (Bogusław Wawrzyniec), syn Stefana i Ponikiewskiej, ur. w Toniszewie 1841.4/VIII. r. (LB Żoń), właściciel tych dóbr, odziedziczonych po matce, sprzedał je 1871.23/III. r. Wojciechowi Katerli (Hip. Wągr., Toniszewo), zmarł w Wągrówcu 1880.5/II. r., pochowany w Żoni (Dz. P.). Z żony Leokadii Katerla miał córkę Pelagię, zmarłą w Toniszewie 1870.21/X. r. w siedem dni po urodzeniu (LM Żon).

(2) Gabriel, syn Maksymiliana i Hornówny, ur. w Zdzychowicach, ochrzcz. 1766/III. r. (LB Środa), kapitan wojsk Księstwa Warszawskiego (LB Mieszków), posesor Czerleinka, potem 1810 r. Mieszkowa, wreszcie Osieka i Bielejewa, zmarły w Osieku 1817.8/IX. r. (LM Mieszków). Ożeniony z Józefą Sutkowską, zmarłą w Osieku 1818.25/XII. r. w wieku lat 38 (ib.), miał z nią synów: Franciszka Hugona Ludwika, ur. w Czerleinku, ochrzcz. 1801.2/IV. r. (LB Czerlejno), którego dalszych losów nie znam, i Kaspra, o którym niżej. Córki: Marcella Konstancja, ochrzcz. z wody w Izbicy, z ceremonii 1810.21/II. r., Bibiana Wiktoria Aleksandra, ur. 1814.31/III. r., Marcella Karolina, ur. w Mieszkowie 1817.15/I. r., zmarła w Osieku 1818.21/XI. r. (LB, LM Mieszków).

Kasper, syn Gabriela i Sutkowskiej, ur. ok. 1803. r., dziedzic Charbowa 1844 r., wcześniej 1832 r. mieszkał w Usłodzinach, a 1834 r. nazwany dziedzicem Trojanowa. Umarł w Poznaniu 1845.27/I. r. w wieku lat 42. Jego żoną, zaślubioną 1829.26/XI. r. była Justyna Koczorowska, córka Józefa i Tekli z Kuczkowskich, dziedziców Szyszłowa, z której pozostawił sześcioro dzieci (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Ta żona umarła u syna w Ułanowie koło Kłecka 1886.21/IX. r., mając lat 77 (Dz. P.). Z synów, o Nikodemie niżej, Eustachy miał w chwili śmierci ojca 13 lat, więc urodził się ok. 1832 r. Żył jeszcze 1886 r. Najmłodszy, Stefan (Klemens Stefan), ur. w Poznaniu 1844.23/XI. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), zmarł tamże 1846.26/V. r. (LM Św. Marcin, Pozn.). Spośród córek, Eustachia Tekla, ur. w Rudach 1832.26/VIII. r. (LB Mur. Goślina), zmarła 1882.5/IX. r. (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Józefa (Józefa Honorata), ur. 1834.10/I. r., poszła w Poznaniu w kośc. Św. Marcina 1860.10/X. r. za Józefa Sępińskiego, ekonoma z Pomorzan. Bliźniaczką jej była Wanda Eleonora, zmarła przed r. 1845. Maria, ur. 1837.15/VII. r. w Sołaczu (LB Św. Wojciech, Pozn.), też zmarła przed r. 1845. Emilia, ur. ok. 1840 r., może identyczna z Emilią z M-ch Bratkowską, zmarłą 1862.21/II. r. (Dz. P.). Pelagia (Pelagia Antonina), ur. w Poznaniu 1842.27/IX. r. (LB Św. Marcin, Pozn.), żyła jeszcze 1845 r.

Nikodem (Nikodem Eustachy), syn Kaspra i Koczorowskiej, ur. ok. 1831 r., nauczyciel w Ułanowie, żył jeszcze w chwili śmierci matki, więc 1886 r. Jego żoną była Józefa Dobrzycka, ur. ok. 1830 r., zmarła będąc w Rogoźnie 1917.4/III. r. w wieku 84 lat (Dz. P.). Synowie: Kasper Kazimierz, ur. w Ułanowie 1859.22/III. r., zmarły 1860.8/I. r., Wacław, ur. tamże 1860.19/VIII. r., zaślubił 1884.16/XI. r. Helenę Bratkowską, mającą lat 24, Stefanm ur. tamże 1863.5/V. r., Wojciech Witold, ur. tamże 1865.18/V. r., zmarły 22/VIII. t. r., Kazimierz ur. tamże 1866.30/VI. r. Władysław Józef, ur. tamże 1874.20/VI. r., Stanisław Kostka, ur. tamże 1876.7/XI. r., zmarły 1877.4/XII. r., i córki, Wanda, ur. tamże 1862.15/IV. r., i Emilia Gabriela, ur. tamże 1871.26/V. r. (LB, LC, LM Kłecko). Wojciecha Witolda chrzcił 1865 r. ks. Bolesław M., wikary kłecki.

5. Konstanty, syn Dadźboga i Przybyszewskiej, wespół z rodzonymi braćmi uczestniczył 1709 r. w układzie zawieranym z macochą i przyrodnim rodzeństwem (I. Kon. 73 k. 14v), kwitował się 1716 r. z macochą z kontraktu zawartego 1713 r. o dzierżawę Graboszewka (Py. 157 s. 122) i kwitował ją z rocznej prowizji od posagu zapisanego niegdyś przez ojca córce Rozalii-Joannie, zakonnicy (ib.). T. r. otrzymał od Wojciecha M-go, syna Mikołaja, cesję praw do części Góreczek ze spadku po Wojciechu M-om, synu Piotra (ib. s. 92). Taką cesję zeznał na jego rzecz 1721 r. inny brat stryjeczny, Marcin, syn Mikołaja (P. 1184 k. 59), zaś 1729 r. brat rodzony Władysław (I. Kal. 167 s. 17). Te wszystkie części w Żabich Góreczkach, jak również scedowane mu 1729 r. przez Władysława M-go, zaś 1731 r. scedowane przez Stanisłwa, Stefana i Andrzeja M-ch, cedował 1736 r. Józefowi Białobłockiemu (I. Kal. 171/173, s. 472). Jeszcze tego samego roku, ale już po tej transakcji otrzymał cesję części tegoż spadku od Stanisława M-go, syna Jana, też swego stryjecznego brata (ib. s. 624). Ale cesją na rzecz Białobłockiego musiała nie dojść do skutku, bowiem Konstanty skupione w l. 1720-1731 części Żabich Góreczek scedował 1740 r. swemu synowi Antoniemu (ib. 177 s. 391). Posesor Pawłówka 1725 r. (ib. 161 s. 356, 363), występował 1746 r. jako dziedzic tej wsi (P. 1286 k. 17). Nie żył już 1748 r. (I. kal. 185/189 k. 126). Jego żoną była Jadwiga Chylińska, córka Piotra i Konstancji Szlichtynkówny. Kwitował teścia 1713 r. z 10.000 złp. jej posagu i posag ten oprawił (P. 1147 II k. 10). Skwitował owdowiałą teściową 1732 r. z 3.000 zł. długu (P. 1235 k. 16v). Jadwiga, będąc już wdową, oraz dzieci jej: Antoni, Józef, Tomasz, Michał, Katarzyna i Konstancja, dziedzice połowy Żabich Góreczek, sprzedali owe dobra 1753 r. za 19.000 zł. Franciszkowi Rychłowskiemu, kasztelanicowi sieradzkiemu (I. Kal. 196/198 k. 78v, 144v). Wdowa dokonała 1755.30/IX. r. działów ze swymi synami: Józefam, Tomaszem, Antonim i Michałem, i t. r. wraz z nimi sprzedała wieś Pawłówek i pustkę Twory Andrzejowi Bogdańskiemu (ib. 204/205 k. 86, 87), a sprzedaż ta została utwierdzona 1756 r. (ib. 214/216 k. 54). Nie żyła już 1764 r. (ib. 204/205 k. 87). O synach: Józefie, Macieju, Antonim, Tomaszu i Michale będzie niżej. Z córek, Konstancja (Konstancja Łucja), ochrzcz. 1721.17/XII. r. (LB Droszew), wyszła w lutym 1756 r. w Graboszewie za Walentego Łukomskiego. Była wdową i żyła jeszcze 1787 r. Katarzyna (Katarzyna Helena), ochrzcz. 1726.23/IV. r. (ib.), kwitowała 1764 r. Andrzeja Bogdańskiego z 300 zł., z sumy 1.300 zł., zapisanych jej w działach z r. 1755 (I. Kal. 204/205 k. 87). Od Kaspra Zakrzewskiego, dziedzica połowy Gutów wespół z siostrą Łukomską otrzymała 1780 r. zapis 2.000 złp. (ib. 220 k. 57). Umarła 1799.29/V. r. Prócz dzieci wymienionych wyżej były jeszcze pomarłe w niemowlęctwie lub we wczesnych latach dziecinnych, porodzone w Pawłówku. Więc synowi: Stanisław, ochrzcz. 1723.5/V. r., zmarły zaraz po chrzcie,, oraz Stefan Jan, ochrzcz. 1735.10/I. r. (LB, LM Droszew). Córki: Zofia, ochrzcz. 1717.18/V. r., Joanna, ochrzcz. 1718.10/V. r., Franciszka, ochrzcz. 1724.11/IV. r. (ib.).

1) Józef (Józef Antoni), syn Konstantego i Chylińskiej, ur. w Graboszewku, ochrzcz. 1714.3/IV. r. (LB Graboszewo), kwitował 1731 r. stryja Stefana z 1.000 tynfów zapisanych 1706 r. ojcu (G. 96 k. 335). W imieniu matki i rodzeństwa zawierał 1748 r. kompromis z Kazimierzem Magnuskim (I. kal. 185/189 k. 126). Posesor części Pawłówka oraz części Gutowa 1749 r. (ib. 190/195 k. 61). Od Stanisława Sadowskiego dostał 1767 r. zobowiazanie sprzedaży części Gutowa zwanej Mroczkowszczyzna (ib. 206/208 k. 121). Inne części Gutowa mieli obok niego 1775 r. Jakub Przespolewski i Józef Kosicki (ib. 214/216 k. 201). Wraz z braćmi kwitował 1769 r. Andrzeja Bogdańskiego, wojskiego kaliskiego, obecnego dziedzica Pawłówka i pustek Twory (ib. 209/213 k. 58). Części w Gutowie Mroczkowszczyźnie sprzedał 1781.26/VIII. r. za 20.000 złp. Kasprowi Wyssogocie Zakrzewskiemu (ib. 221 k. 209). Żył jeszcze 1791 r. (ib. 231 k. 305). Jego pierwszą żoną była Konstancja Jackowska, córka Jana, podstolego kruświckiego, i Teresy z Załuskowskich, wdowa po Stanisławie Niniewskim, z którą wzajemne dożywocie spisywał 1744 r. (ib. 181/184 k. 141, 196/198 k. 61v). Umarła 1768.13/II. r. mając lat 45 (LM Sobótka). Drugą żoną Józefa już w 1769 r. była Aleksandra Szczypierska, córka Stefana i Anny z Pogórkich. Od jej brata Józefa Szczypierskiego kupił Józef M. 1774 r. za 3.000 złp. części Czachór, stanowiące część jej posagu (ib. 214/216 k. 80). Nie żyła już 1791 r., kiedy jej mąż kwitował się z braćmi Kiedrowskimi, synami zmarłego Antoniego, dziedzica części w Czachórach, i z Kasprem Zakrzewskim (ib. 231 k. 155). Z pierwszego małżeństwa były dzieci, w imieniu których ojciec kwitował 1770 r. Bogdańskiego, dziedzica Pawłówka, z 1.400 złp. (ib. 209/213 k. 68). Oto one: Paweł, który 1781 r. kwitował Stanisława Sadowskiego, pisarza grodzkiego wałeckiego, z 500 zł., z sumy 1.000 złp. zapisanych matce (ib. 221 k. 259), Stefan, posesor Gutowa, zmarły tamże 1773.13/II. r. (LM Sobótka), Seweryn, o którym prócz tej wzmianki z r. 1770 niczego więcej nie wiem, Walenty (Walenty Józef?), ur. w Pawłówku, ochrzcz. 1748.13/II. r. (LB Droszew), Karolina, wydana w Sobótce 1774.1/V. r. za Jakuba Kosickiego, dziedzica części Gutowa, wdowa po nim 1787 r., Józefa i Jadwiga. Najwidoczniej nie żyła już wtedy Anna, wspomniana jeszcze 1765 r. (LB Droszew). Z drugiego małżeństwa tylko córki: Zofia, ur. w Gutowie, ochrzcz. 1770.20/V. r. (LB Sobótka), w 1791 r. żona Kajetana Grabskiego, Wiktoria, ur. tamże 1772.11/XII. r. (ib.).

2) Maciej, syn Konstantego i Chylińskiej, ur. w Graboszewku, ochrzcz. 1716.6/II. r. (LB Graboszewo), jeszcze świecki 1743.7/II. r. (LB Droszew) pleban w Skrzebowie 1753 r. (I.Kal. 196/198 k. 15), proboszcz w Graboszewie ok. 1756 r., umarł w Graboszewie Kościelnym 1780 r. (miał mieć lat 66), dysponowany na śmierć 11/II. (LM Graboszewo).

3) Antoni, syn Konstantego i Chylińskiej, ur. w Pawłówku, ochrzcz. 1727.4/VI. (LB Droszew), od ojca, jak widzieliśmy, otrzymał 1740 r. cesję jego części w Żabich Góreczkach, ale te dobra 1753 r. zostały sprzedane Rychłowskiemu. Żył jeszcze 1774.1/V. r., kiedy świadkował przy ślubie swej bratanicy Karoliny idącej za Kosickiego (LC Sobótka)

4) Tomasz, syn Konstantego i Chylińskiej, uczestniczył w kompromisie 1748 r. zawieranym z Kazimierzem Magnuskim (I. Kal. 185/189 k. 126) i w działach rodzinnych 1755 r. (ib. 204/205 k. 87), mieszkał w Graboszewie na plebanii u brata 1768 r. (LB Graboszewo), nie żył już 1769 r., kiedy bracia występowali jako jego spadkobiercy (I. Kal. 209/213 k. 58).

5) Michał, syn Konstantego i Chylińskiej, występował obok braci w l. 1748-1769 (ib. 185/189 k. 126, 196/198 k. 78v, 204/205 k. 87, 209/213 k. 58).

6. Stanisław, syn Dadźboga i Golińskiej, wspomniany 1709 r. (I. Kon. 73 k. 14v), wespół z bratem Andrzejem a też w imieniu braci Władysława i Józefa kupił 1718 r. od Jana Popowskiego i jego żony Jadwigi z Pigłowskich za 63.000 zł. Graboszewo Nadworne, Graboszewko, Krępkowo i Unię p. pyzdr. (G. 93 k. 403v, 406v). Formalności sprzedażne miały miejsce i w 1720 r., kiedy Jan Popowski owe wsie sprzedał za taką sumę swym synom Stanisławowi i Marianowi, ci zaś odprzedali je zaraz braciom M-im (P. 1178 k. 129, 130). Stanisław M. i jego bracia owe dobra sprzedali t. r. za 69.000 złp. Marcinowi M-mu, synowi Mikołaja. Przy tej okazji o Stanisławie mowa, iż "licet si visu carens mentem, tamen corpore sanus" (P. 1175 k. 213), Stanisław 1737 r. kupił od Franciszka Korytowskiego za 31.000 złp. Chwalęcino Wielkie p. pyzdr. (P. 1247 k. 121). Żył jeszcze 1746 r., kiedy kwitował się ze swym zięciem Kazimierzem Bobrowskim z dzierżawy Chwalęcina (P. 1285 k. 186v). Już nie żył 1769 r. (Py. 158 k. 86), zapewne identyczny ze Stanisławem M-im "z Falęcinka", pochowanym 1748.13/VII. r. (A. B. Koźmin, W. 50). Jego żoną była Anna Starzyńska (Starzeńska, Starzecka), córka Franciszka i Teresy z Gronowskich, z którą 1725 r. spisywał dożywocie (P. 1203 VIII k. 1). Oprawił jej 1729 r. na połowie dóbr 2.500 zł. posagu (P. 1215 k. 69v). Żyła jeszcze 1746 r. (P. 1285 k. 186v), a może i 1769 r. (Py. 158 k. 86). Jedyna córka, Katarzyna, dziedziczka Chwalęcina, była zrazu 1746 r. za Kazimierzem Bobrowskim, z czasem podstolim smoleńskim, zmarłym między 1763 r. a 1769, 2-o v. wyszła 1743.12/IX. r. w Chwalęcinie za Józefa Jaraczewskiego. Umarła tamże 1778.19/VI. r., pochowana u Bernardynów w Koźminie 23/VI.

7. Andrzej, syn Dadźboga i Golińskiej, wedle metryki zgonu miałby urodzić się około 1701, ale 1713 r. w imieniu własnym i matki kwitował się z Heleną Dąbrowską z trzyletniej dzierżawy Graboszewka (P. 1147 II k. 10), co świadczy, iż miał wtedy co najmniej lata sprawne. Od Adama Szczytnickiego kupił 1720 r. za 22.500 złp. połowę Młodziejewic p. pyzdr. (P. 1175 k. 193v), zaś 1722 r. sprzedał tę połowę Młodziejewic za 26.250 złp. Aleksandrowi Bajerskiemu (I. Kal. 163 s. 204). Mieszkał 1725 r. w Stanisławowie w par. szemborowskiej (LB Graboszewo). Od swego brata Władysława kupił 1727 r. za 24.000 złp. wieś Skąpe i pustkę Sarnówka p. pyzdr. (P. 1210 II k. 21). Od Jakuba Działyńskiego kupił 1741.18/VIII. r. za 14.000 złp. dobra Nowawieś p. gnieźn. (G. 97 k. 511; P. 1263 k. 76), ale ją już 1748 r. odprzedał Działyńskiemu za taką samą sumę Stanisław, syn Andrzeja (G. 98 k. 204). Skąpe i Sarnówkę Andrzej sprzedał 1746 r. za 27.000 złp. temu swemu synowi Stanisławowi (P. 1285 k. 184v), nazwany jednak dziedzicem Skąpego 1752 r. (I. Kon. 78 s. 606). Był 1749 r. posesorem części Gutowa Starego (LB Września). Skąpe i Sarnówkę, wsie, które wróciły doń niewątpliwie na skutek bezpotomnej śmierci syna Stanisława, sprzedał 1760 r. za 27.000 złp. Ludwikowi Chmielewskiemu, regensowi ziemskiemu wschowskiemu (P. 1330 k. 101). Umarł 1766.8/VII. r., mając lat 65, pochowany w Grzybowie (LM Grzybowo). Jego pierwszą żoną była Teresa Karwosiecka, córka Jana i Zofii z Daleszyńskich, której 1722 r. oprawił 9.000 złp. posagu (P. 1185 k. 311v), a powtórzył tę oprawę na takąż sumę 1727 r. (P. 1210 II k. 51). Drugiej swej żonie, Annie Żychlińskiej, córce Antoniego i Apolonii Schenkendorf, jeszcze przed ślubem, 1731.5/XII. r., zapisał sumę 2.000 zł. (I. Kon. 76 k. 392v). Ta Anna i jej siostry odziedziczone po ojcu części Myśliborza sprzedały 1736.9/VIII. r. za 21.000 zł., Stefanowi Stockiemu, przy czym jej dostało się z tej sumy 3.867 zł., które mąż zabezpieczył jej na swych dobrach (ib. 77 k. 21, 22v). Umarła między r. 1747 a 1761 (P. 1291 k. 144, 1332 k. 98v). Z pierwszej żony syn Stanisław i córka Zofia Dorota, ur. w Szamocinie, ochrzcz. 1724.6/II. r. (LB Margonin), o której brak mi dalszych wiadomości. Z drugiego małżeństwa synowie: Tomasz, Józef i Franciszek, oraz córki: Elżbieta, Wiktoria, Bibianna, benedyktynka poznańska, i Katarzyna. W ich imieniu ojciec kwitował 1761 r. Ludwika Chmielewskiego, wtedy już dziedzica wsi Skąpe, z 3.867 złp. posagu ich matki (P. 1332 k. 98v). Kiedy Andrzej w imieniu swych dzieci kwitował 1765 r. Michała Kalksteina, wtedy dziedzica części Myśliborza, z 337 zł. należnych zmarłej swej żonie z tych dóbr, córka Katarzyna już nie wymieniona, a więc nie żyła (I. Kon. 80 k. 17). Bibianna była potem przeoryszą benedyktynek i umarła mając lat 80, 1816.28/I. r. (Nekr. Benedyktynek Pozn.).

1) Stanisław (Stanisław Filip), syn Andrzeja i Karwosielskiej, ochrzcz. 1725.2/VII. r. (LB Graboszewo; P. 256 k. między 91v i 92, podaje wpis z metryk Graboszewa z błędną datą chrztu: 1724.28/VI. r.). Jako jedyny po śmierci swj matki spadkobierca dziada Jana Karwosieckiego skwitował 1739 r. z 9.000 złp. Swinarskich (P. 1256 k. 90v). Od ojca, jak widzieliśmy, nabył 1746 r. za 27.000 złp. wieś Skąpe i pustkę Sarnówka. Nabył zapewne i Nowąwieś, kupioną 1741 r., przez ojca od Jakuba Działyńskiego, skoro ją temuż Działyńksiemu odprzedawał 1748 r. Zapisał mu wtedy Działyński sumę 2.000 zł. (G. 98 k. 204). Bezpotomny a chyba i bezżenny, nie żył już niewątpliwie w 1760 r.

2) Tomasz (Tomasz Jakub), syn Andrzeja i Żychlińskiej, ur. w Nowejwsi, ochrzcz. 1743.19/I. r. (LB Niechanowo). Żył jeszcze 1765 r. (I. Kon. 80 k. 17). Zapewne już nie żył 1775 r. (P. 1352 k. 89v).

3) Józef, syn Andrzeja i Żychlińskiej, wymieniany od 1761 r., wtedy jeszcze nieletni (P. 1332 k. 98v), jak chyba również i 1765 r. (I. Kon. 80 k. 17). Był w l. 1775-1779 porucznikiem regimentu buławy wielkiej kor. (P. 1352 k. 89v, 1356 k. 281v).

4) Franciszek, syn Andrzeja i Żychlińskiej, ur. w Gutowie Starym, ochrzcz. 1749.5/X. r. (LB Września), występował 1775 r. obok brata Józefa jako współspadkobierca zmarłego bezpotomnie brata Stanisława (P. 1352 k. 89v). Część swoją i brata Józefa w Grzybowie Wódkach cedował 1779 r. Kazimierzowi Borowskiemu, wedle dekretu eksdywizyjnego z 1778.22/IV. r., zapadłego między nimi i innymi wierzycielami tych dóbr (P. 1356 k. 281v). Części w Szetlewie nabył 1784.23/IX. r. za 3.000 złp. od Kaspra Fulwarskiego (I. Kon. 83 k. 87v-89), a 1786 r. został przez tegoż Fulwarcznego skwitowany z terminów sądowych (ib. k. 282). Od Jana Nepomucena Zakrzewskiego w r. 1786 uzyskał cesję sumy 1.000 złp. na częściach Szetlewa zwanych Podbielszczyzna i Golińszczyzna (I. Kal. 226 k. 375). Według K. Czarnieckiego był prezesem Izby Obrachunkowej w Lesznie i umarł ok. 1825 r. Jego żoną była Hiacynta Molska, córka Macieja, skarbnika smoleńskiego, i Barbary Poradowskiej, z którą wzajemne dożywocie spisał w r. 1782 (I. Kon. 82 k. 304). Z niej miał dwóch synów, Adama, o którym niżej, i Edwarda, kanonika włocławskiego 1825 r., zmarłego po 1840 (Uruski). Córki też dwie: Ewa, która przed r. 1809 wyszła za Kaliksta M-go, umarła przed 1818.19/VI. r., i Emilia (Emilia Prakseda Hiacynta), ur. w Poznaniu, 1805.1/XI. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), wyszła za Józefa M-go, nauczyciela w seminarium nauczycielskim w Poznaniu, umarła (w Odrowążu) 1881.27/VII. r., pochowana w Mielżynie (Dz. P.).

Adam (Jan Nepomucen Adam), syn Franciszka i Molskiej, ur. 1782.15(13?)/I. r. w Jankowicach p. łęczyc., kapitan pułku szwoleżerów gwardii, znalazł się 1814 r. ze szwadronem swego pułku na wyspie Elbie. Po powrocie do kraju mianowany 1818 r. podpułkownikiem, 1830 r. pułkownikiem i dowódcą 3 pułku ułanów. Po r. 1831 zesłany na Sybir, a około 1850 r. osiadł w Tomsku (Omsku?). Wrócił z wygnania 1882 r. mając 100 lat i zamieszkał najpierw w Poznaniu na Grobli u swego szwagra Józefa M-go, potem przeniósł się wraz z nim do Witkowa, gdzie umarł 1884.10/V. r. (Dz. P. 1882 z 29/VIII.).

8. Władysław, syn Dadźboga i Golińskiej, nieletni 1709 r. (I. Kon. 73 k. 14v), a chyba i 1718 r. (G. 93 k. 403v, 407). Posesor części Graboszewa Kościelnego zwanej Marszewszczyzną, sumy na niej cedował 1723 r. Józefowi Łukomskiemu (P. 1191 k. 223v). Od Stanisława Otto Trąmpczyńskiego kupił 1726 r. za 20.000 złp. wieś Skąpe z pustką Sarnówka (P. 1208 II k. 9v), ale już 1727 r. odprzedał owe dobra za 24.000 złp. swemu bratu Andrzejowi (P. 1210 II k. 21). Swoją część spadkową we wsi Góreczki, po bracie stryjecznym Wojciechu M-im, synu Piotra, scedował 1729 r. swemu starszemu bratu Konstantemu (I. Kal. 167 k. 17). Był w l. 1731-1734 posesor części Wargowa. Umarł 1734.28/XI. r., pochowany w Koźminie (LM Koźmin). Jego żoną była Anna Gostkowska, córka Jana i Julianny Kierskiej, która 1738 r. występowała jako matka trzech niezamężnych córek: Julianny, Joanny i Zuzanny (P. 1254 k. 18). Swoją część spadku po Emeryku Kierskim sprzedała 1741 r. za 15.750 złp. matce tego Emeryka (P. 1265 k. 80). Trzymała zastawem 1742 r. od Zygmunta Drzewieckiego część Miłostowa (P. 1268 k. 44). Chyba jeszcze żyła 1753 r. (P. 1309 k 178), nie żyła już 1764 r. (P. 1338 k. 216v). Ze wspomnianych trzech córek, Julianna (Julianna Katarzyna Klementyna), ur. w Wargowie, ochrzcz. 1731.9/XI. r., Joanna (Joanna Barbara), ur. tamże, ochrzcz. 1732.19/VII. r., Zuzanna (Zuzanna Teresa), ur. tamże, ochrzcz. w czerwcu 1735 r., więc pogrobowa (LB Objezierze). Tylko o Juliannie wiem, że przeżyła matkę. Niezamężna 1787.13/VII. r., sprzedała Adamowi M-mu, kasztelanowi rogozińskiemu, za 60.000 złp. połowę Szurkowa p. kośc., pochodzącą ze spadku po Ludwice z Gostkowskich Zakrzewskiej (P. 1364 k. 152), 1375 k. 70). Ona też zapewne trzymała 1777 r. do chrztu syna Targowskich, administratorów komandorii maltańskiej (LB Św. Jan, Pozn.). Chyba ta sama panna Julianna chrzestna w Poznaniu 1802.5/VI. r. (LB Św. Marcin, Pozn.).

9. Józef, syn Dadźboga i Golińskiej, nieletni 1709 r. (I. Kon. 73 k. 14), a chyba i 1720 r. (P. 1175 k. 218). Żył jeszcze 1730 r. (G. 96 k. 233), nie żył już 1732 r. (P. 1236 k. 43). Żoną jego była Marianna Turnianka, córka Jana i Konstancji Katarzyny Kościeleckiej, wdowa po Tomasz Watta Belęckim. Jeszcze przed ślubem od swej matki, 2-o v. żony Antoniego Wyganowskiego, otrzymała ona 1730.15/II. r. zapis 1.000 złp. z sumy większej, posagowej, 7.000 złp. (G. 96 k. 200). Tę sumę 7.000 złp. zapisaną sobie przez Koczorowskich Wyganowska cedowała wtedy swemu przyszłemu zięciowi (ib. k. 199v). T. r. Józef, już po ślubie, w imieniu żony i jej nieletnich synów Belęckich, jako posesor Napruszewa, zawierał kompromis z Tomaszem i Franciszkiem Wyganowskimi oraz Franciszkiem Rutkowskim (ib. k. 233). Owdowiała Marianna, posesorka Napruszewa, zawierała 1732 r. z Melchiorem Gądeckim i jego żoną Marcjanną z Wyganowskich kontrakt (G. 96 k. 474v). Jako była zastawmna posesorka Nowejwsi, trzymanej od Jakuba Działyńskiego, została 1741 r. skwitowana przez nowego dziedzica tych dóbr a swego szwagra Andrzeja M-go, z wołów, koni i wszelkiego inwentarza (G. 97 k. 513). Żyła jeszcze 1766 r., kiedy cedowała pewne sumy synowi swemu Janowi Watta Belęckiemu (G. 100 k. 242v). Jedyna córka Józefa i Turnianki, Józefata, pozostawała 1732 r. pod opieką stryjów Władysława i Andrzeja M-ch (P. 1236 k. 43). Była 1753 r. żoną Pawła Krzymuskiego, a oboje już nie żyli 1777 r.

II. Piotr, syn Macieja i Klunowskiej, występował obok brata Marcina przy sprzedaży przez nich 1560 r. części w Wygrozowie (P. 1396 k. 859v). Umarł między r. 1611 a 1614 (G. 71 k. 185v; P. 992 k. 522v). Ożenił się z Anną Gałczyńską, córką Macieja, wdową po Zaksińskim, którejże, już 1571 r., kiedy to Annie Dobczyńskiej, wdowie po Macieju Gałczyńskim, więc zapewne teściowej swej, zapisał dług 108 złp. (G. 51 k. 187). Ta jego żona nie żyła już 1580 r., on zaś wtedy dla urodzonych z niej synów i córek mianował opiekunów (G. 58 k. 435v). Z synów znam tylko jednego, Jana. Spośród córek, Katarzyna wyszła krótko po 1593.26/VI. r. za Sebastiana Goreckiego. Ojciec jej wtedy zapisał Goreckiemu 1.000 złp. posagu za nią, w czym 200 złp. stanowiła wyprawa (P. 959 k. 191, 1401 k. 17). Gorecki żył jeszcze 1615 r., a w r. 1617, krótko po 23/IX. Katarzyna poszła 2-o v. za Piotra Żernickiego. Żyli jeszcze oboje 1621 r. Dorota wyszła za Adama ze Skoków Rożnowskiego, który 1595 r., jeszcze przed ślubem, otrzymał od przyszłego teścia zapis długu 2.000 złp. jako jej posag (P. 963 k. 81). Wreszcie Małgorzata, w l. 1601-1616 żona Stanisława Włoszynowskiego (Włosimowskiego).

Jan, syn Piotra i Gałczyńskiej, 1605 r. mianowany przez szwagra Włoszynowskiego jednym z opiekunów jego dzieci (P. 976 k. 656v), był też 1609 r. jednym z opiekunów Jana Małachowskiego Kozła (G. 70 k. 45v). Swoje części ojczyste w Malczewie i w pustce Wypęczyno sprzedał sposobem wyderkafu 1615 r. za 2.600 zł. szwagrowi Goreckiemu (P. 1409 k. 418v), zaś od Macieja M-go, syna Marcina, kupił jednocześnie całe jego części w Malczewie, Drachowie i Wypęczynie za 7.000 złp. (ib. k. 419v). Swemu szwagrowi Żernickiemu dał 1620 r. zobowiązanie, i w wypadku bezpotomnej śmierci jego żony a swojej siostry nie będzie żądał zwrotu pozostałych po niej ruchomości (P. 1004 k. 216v). Od Wawrzyńca Karszowskiego otrzymał 1622 r. zobowiązanie sprzedaży za 100 złp. jego części w pustce Drachówko Mniejsze cz. Rumiejów (G. 76 k. 207), co zostało dopełnione 1623 r. (P. 1414 k. 26v). Części we wsi Drachówko Rumiejów, trzymane w sumie 2.000 złp. wyderkafem od Łukasza Moszczyńskiego, cedował 1637 r. swej córce Jadwidze zamężnej Wilczyńskiej (G. 80 k. 272v). T. r. kwitował się z zapisów ze swym stryjecznym bratem Maciejem (ib. k. 347). Nie żył już 1640 r. (G. 80 k. 777). Jego żona, Zofia Kunińska, córka Marcina z Dzierznicy Kunińskiego zwanego też Dzierznickim, urodzona z Jadwigi Mierzewskiej, kwitowała 1610 r. braci swych (G. 70 k. 352). Od męża otrzymała 1614 r. oprawę 1.200 zł. posagu na połowie części Malczewa (P. 1409 k. 256), zaś 1623 r. oboje małżonkowie spisali wzajemne dożywocie (P. 1417 k. 579). Mąż 1629 r. dał jej zapis 10.000 złp. długu (G. 79 k. 126). Spisywała w Malczewie 1640 r. ze Stanisławem Bielickim umowę o rękę swej córki Marianny (G. 80 k. 777). Wespół z synami skwitowana 1642 r. przez córkę Jadwigę zamężną Wilczyńską z 2.000 złp. posagu (G. 80 k. 1062). Zapisała 1654 r. córce Fruzjannie (Eufrozynie) sumę 400 złp. (G. 82 k. 916v). Żyła jeszcze w 1664 r. (G. 84 k. 149), nie żyła już 1687 r. (G. 88 k. 146). Ci wspomniani 1642 r. synowie to: Piotr, Jakub, Bartłomiej, Marcin, Mikołaj i Kazimierz. Z nich o Jakubie i Mikołaju wiem tylko tyle, że występowali w l. 1642-1647 (P. 167 k. 443v; Kc. 39 k. 28v). Spośród córek, Jadwiga była 1-o v. żoną Bartłomieja Załuskiego, 2-o v. 1633 wyszła za Wojciecha Wilczyńskiego, występowała jako wdowa w l. 1647-1659, bezpotomna, nie żyła już 1685 r. Anna, w l. 1635-1668 żona Adana z Liśca Borowskiego, zwanego też Lisieckim, wdowa w l. 1677-1678. Katarzyna, żona Jana Dobrzynieckiego, dostała 1636 r. od ojca zapis długu 2.000 złp. (G. 80 k. 140v). Żyli jeszcze oboje 1641 r., ona już nie żyła 1684 r. Marianna wyszła 1-o v., krótko po 1640.10/XII. r., za Stanisława Bielickiego, który zmarł w r. 1644 lub 1645. Jej drugim mężem w l. 1647-1653 był Jan Dzierżanowski, po którym była wdową w l. 1662-1676. Teresa, niezamężna w l. 1644-1646 (Kc. 39 k. 28v; Rel. i I. Z. Kal. 10 k. 518v) w l. 1652-1673 za Hiacyntem Małachowskim Kozłem, wdowa w l. 1683-1685, już nie żyła 1687 r. Eufrozyna (Fruzjanna, Fruzyna), panna w l. 1644-1654 (Kc. 39 k. 28v; Rel. i I. Z. Kal. 10 k. 518v; G. 82 k. 916v), w 1664 r. żona Melchiora Czaplickiego.

I) Piotr, syn Jana i Kunickiej, skwitowany 1635 r. przez szwagra Adama Lisieckiego cz. Borowskiego z 1.600 złp. na poczet sumy 2.000 złp. posagowej swej siostry (G. 80 k. 81). Od matki swej wydzierżawił 1641 r. Drachówko (I. Kal. 107a s. 82). Wspólnie z bratem Bartłomiejem dał 1641 r. poddanego z Malczewa Piotrowi Żernickiemu (G. 80 k. 837). Wespół z żoną wydzierżawił 1644 r. os Stanisława Kurowskiego i jego bratanków oraz bratanicy wieś Żytniewo w z. wieluń. (I. Kal. 110a s. 1283). Swoje części po ojcu we wsiach Malczewo, Wypęczyno i Drachówka sprzedał 1644 r. za 3.000 złp. bratu Bartłomiejowi (Kc. 39 k. 28v). Od Dobrogosta Waliszewskiego Skarba kupił 1645 r. za 6.000 zł. części wsi Chlewo i pustki Kębłowo p. kal. (R. Kal. 13 k. 235v). Pewne cząstki we wsi Chlewo nabył ponadto od Jana z Chutek Biernackiego, ale mu je odprzedał 1646 r. za 200 zł. (ib. k. 291v). Na lustrację odprawianą pod Gnieznem, w polu, stawił 1648.27/VII. r. trzy konie pod chorągwią usarską starosty rogozińskiego. Cząstki gruntu we wsi Chlewo rezygnował 1648 r. Władysławowi Biernackiemu, dziedzicowi w Świnicach (ib. 14 k. 19v). Części ról w Chlewie, będące w posiadaniu Macieja Olszewskiego, rezygnował mu 1650 r. (ib. k. 126v), w zamian za części ról w Sulmówku, które miał już w swej posesji (ib. k. 128). Reszty Chlewa wyzbył się 1650 r., lub przed tą datą, na rzecz Adriana Kuczkowskiego (Py. 151 s. 168). Został 1658.13/IV. r. zamordowany w Ostrowie w czasie zbrojnego najazdu na tę wieś dokonanego przez Aleksandra Karłowskiego i jego ludzi (P. 182a k. 6). Pierwszą jego żoną była Katarzyna Biernacka, córka Jana i Barbary Oszczeklińskiej, wdowa po Janie Sulikowskim, której 1641.1/II. r., przed ślubem jeszcze, zobowiązał się oprawić 2.000 zł. posagu na połowie dóbr, które miałyby mu przypaść w przyszłych działach z braćmi (I. Kal. 107a s. 79). Dopełnił tej oprawy 1644 r. (R. Kal. 13 k. 125). Katarzyna żyła jeszcze 1647 r. (I. Kal. 113 s. 2189). Swej drugiej żonie, Mariannie Ułanowskiej, córce Wojciecha i Zofii Przecławskiej, oprawił 1649 r. na połowie części wsi Chlewo 3.000 złp. poagu (P. 1424 k. 864v). Marianna zrzekła się 1650 r. swych praw do dóbr macierzystych w Marzelewie (Py. 151 s. 42). Kasata jej oprawy na Chlewie została 1652 r. zaaprobowana przez jej krewnych z linii ojczystej (Py. 151 s. 168). Była 1653 r. obok swej siostry, zamężnej Sulińskiej, i córek po zmarłej siostrze Stawskiej, współdziedziczką Ostrowa p. gnieźnieńskiego (G. 82 k. 715v). Wyszła 2-o v. za Kazimierza Żegockiego, który przed ślubem 1659 r. dał jej zobowiązanie, iż po podniesieniu sumy 1.500 zł. oprawi to jej (Py. 152 s. 22). Umarła 1700 r. (P. 1139 XIII k. 203). Z Biernackiej był syn Rafał i dwie córki, Barbara i Konstancja. W imieniu Rafała i tych córek Piotr M. kwitował 1652 r. Adriana Kuczkowskiego z oprawionego na wsi Chlewo posagu ich zmarłej matki, na nich spadłego (Py. 151 s. 169). Rafał, nieletni w l. 1652-1660 (N. 227 k. 428, 672), pod chorągwią Czarnkowskiego, starosty sieckiego był z pospolitym ruszeniem na elekcji 1669 r. (P. 196 k. 489), żył jeszcze 1673 r., kiedy w imieniu własnym i siostry swej zakonnicy kwitował Pawła Biernackiego z 800 zł. zapisanych im przez Baltazara Biernackiego (I. Kal. 133 s. 848). Barbara, 1672 r. jeszcze chyba w świecie (P. 199 k. 192v), 1673 r. klaryska w Kaliszu pod imieniem Febronii (I. Kal. 133 s. 848, 869), przeorysza tamże 1692 r. (ib. 149 s. 146), występowała już bez tej godności 1701 r. (ib. 154 s. 90), żyła jeszcze 1711 r. Konstancja, niezamężna w l. 1652-1672 (P. 199 k. 192v), była 1-o v. za Wawrzyńcem Przeradzkim, a 2-o v. w l. 1685-1692 za Wojciechem Sokołowskim. Już nie żyła 1710 r. Z drugiej żony syn Antoni, o którym niżej, i dwie córki. Z nich, Jadwiga, niezamężna w l. 1658-1672 (P. 182a k. 66, 199 k. 192v), była 1-o v. 1674 r. żoną Jana Pruskiego. Wdowa po nim 1683 r., już 1685 r. była 2-o v. za Wojciechem Jakubem Żychlińskim. Oboje żyli jeszcze 1700 r. Zofia, wspomniana 1658 r. (P. 182a k. 66), w 1674 r., a potem w 1677 r. otrzymała od brata Antoniego zapis długu 1.000 zł. jako posag (Py. 154 s. 33; G. 86 k. 71). Poszła 1677 r. za Jana Podczaskiego, który żył jeszcze 1685 r. W r. 1690, krótko po 17/VII., wyszła powtórnie za Eystachego Osińskiego (Ossowskiego?), żyła jeszcze 1691 r.

Antoni (Antoni Michał), syn Piotra i Ułanowskiej, burgrabia ziemski kcyński 1695 r. (P. 1129 III k. 30), nieletni w l. 1658-1660 (P. 182a k. 66; N. 227 k. 428), pozywał 1672 r. wespół z rodzeństwem Wojciecha i Andrzeja Kokowskich o dług 1.650 złp. (P. 199 k. 192v). Ojczymowi Żegockiemu dał 1674 r. zobowiązanie, iż przy okazji podjęcia 1.000 zł. sprzeda mu za 6.000 zł. całe części Ostrowa spadłe nań po ojcu (Py. 154 s. 333). Dziedzic Ostrowa 1684 r. (G. 88 k. 4). Od stryja Kazimierza i braci swych stryjecznych, Ignacego i Ludwika, otrzymał 1685 r. cesję sumy 2.000 złp. należnej im po bezpotomnej śmierci Jadwigi M-ej, zamężnej 1-o v. Załuskiej, 2-o v. Wilczyńskiej (G. 88 k. 58v). W imieniu własnym i sióstr swych, Żychlińskiej i Podczaskiej, scedował 1685 r. siostrze przyrodniej Konstancji M-ej, zamężnej Sokołowskiej, 1.440 złp. z sumy 1.800 złp. zapisanej niegdyś ich ojcu (I. Kon. 66 k. 6). Od ojczyma Kazimierze Żegockiego kupił 1687 r. za 24.000 zł. części wsi Gorzyce p. pyzdr. i skwitował go (P. 1113 VI k. 7, 11). Inne części Gorzyc nabył t. r. za 3.000 zł. od Jana Skaławskiego (I. Kal. 142 k. 538). Od ojczyma wydzierżawił 1690 r. za trzy lata wsie Ostrowo, Dramliska, Kleparz i Robaszkowo pod zakładem 7.500 złp. (G. 89 s. 65). Gorzyce sprzedał 1695 r. za 30.000 złp. Stanisławowi Swinarskiemu (P. 1129 III k. 3). W l. 1697-1699 mieszkał w Mielżynie, których to dóbr był posesorem (LB Mielżyn). Od Jana Zebrzydowskiego, starosty rogozińskiego w 1700 r. uzyskał wespół z żoną posesję dóbr starościńskich w pewnej zapisanej im przez starostę sumie (P. 1149 I k. 159v). Umarł między r. 1702 a 1707 (P. 1142 II k. 87v. 1144 k. 181). Jego żoną była Katarzyna Ostrowska, córka Stanisława, pisarza grodzkiego bydgoskiego, która 1677 r. wespół z siostrami swymi Gumnowice p. nakiel. sprzedała za 9.000 złp. Stanisławowi Konarskiemu (N. 225 k. 686). T. r. małżonkowie spisali dożywocie (ib. k. 689v). Po sprzedaży Gorzyc 1695 r. mąż oprawę jej posagu 6.000 złp. przeniósł na połowę swych dóbr (P. 1129 III k. 30). Już jako wdowa, została 1707 r. skwitowana wespół z synami, Michałem, Józefem i Andrzejem przez Franciszka Drachowskiego (P. 1144 k. 181). Jeszcze 1713 r. była posesorką dóbr starostwa rogozińskiego. Umarła między r. 1715 a 1720 (P. 290 k. 503, 1149 I k. 267v). Synowie: Michał, Józef i Andrzej. Ten ostatni, nieletni w l. 1707-1710 (P. 1144 k. 181, 1145 k. 40v), żył jeszcze 1716 r. (Kośc. 311 s. 626). Z córek, Marianna, ur. ok. 1675 r., zmarła mając lat 83 w r. 1758, pochowana 17/I. (LM Świerczyna), była 1715 r. żoną Wojciecha Chrząstowskiego, a wdową 1727 r. Ludwika (Ludwina), niezamężna 1710.2/IV. r. (LB Kamieniec) pierwszy raz za Maciejem Mierosławskim w l. 1714-1715, wdowa w l. 1716-1717, 2-o v. w l. 1722-1730 za Hieronimem Korytowskim. Konstancja i Aleksandra żyła jeszcze 1715 r. (P. 1149 I k. 139v), nieczego więcej o nich nie wiem. Anna (Anna Katarzyna Konstancja), ur. w Mielżynie, ochrzcz. 1698.26/VII. r. (LB Mielżyn), niezamężna, umarła w Gościeszynie 1763.18/IX. r., pochowana w Woźnikach (LM Świerczyna). Teofila, ur. w Mielżynie, ochrzcz. 1699.22/X. r. (LB Mielżyn), jeszcze 1716 r. niezamężna (Kośc. 311 s. 626), poszła przed 1726.20/IX. r. za Antoniego Fińskiego, pisarza grodzkiego przedeckiego. Były jeszcze ponadto dwie córki zmarłe zapewne w wieku dziecinnym, a już z całą pewnością nie żyjące 1715 r.: Franciszka Antonina, ur. w Mielżynie, ochrzcz. 1697.18/II. r. (LB Mielżyn), i Magdalena Wiktoria, ur. w Poznaniu, ochrzcz. 1702.18/VII. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.).

(I) Michał, syn Antoniego i Ostrowskiej, kanonik regularny trzemeszeński 1707 r. (P. 1144 k. 181), proboszcz kamieniecki w l. 1710-1715 (P. 1145 k. 40v, 1149 I k. 139v), przeor konwentu trzemeszeńskiego w l. 1723-1730 (G. 94 k. 253v, 96 k. 236v). Występował 1713 r. w imieniu własnym, matki i rodzeństwa przeciwko Janowi Zebrzydowskiemu, staroście rogozińskiemu w sprawie posesji dóbr starościńskich (P. 290 k. 503). Wespół z bratem Józefem, a też w imieniu matki i brata Andrzeja, zawierał 1715 r. z Mikołajem Nieżychowskim, dziedzicem Gostkowa, kontrakt zastawu tej wsi (P. 1149 I k. 267v). Od siostry Ludwiki, owdowiałej Mierosławskiej, 2-o v. Korytowskiej, otrzymał 1730 r. cesję sumy 1.000 zł., należną z kontraktu spisanego między jej pierwszym mężem i zmarłym już Zebrzydowskim, starostą rogozińskim (G. 96 k. 236v).

(II) Józef, syn Antoniego io Ostrowskiej, ur. ok. 1684 r., komornik graniczny poznański 1727 r. (P. 1210 V k. 113v), podstoli wschowski w 1736 r. (P. 1245 k. 8), podsędek ziemski poznański w l. 1740-1752 (Z. T. P. 50 k. 633; Kośc. 325 k. 123), mianowany 1752.7/VI. r. kasztelana biechowskim (Kossakowski). W imieniu własnym oraz braci i sióstr kwitował 1716 r. Ignacego Wojnarowskiego i jego siostry (Kośc. 311 s. 626). Był 1722 r. dzierżawcą Wojciechowa (LB Chobienice). Dzierżawca części Gostkowa 1719 r. (LC Golejewko), kwitował się 1722 r. z zastawnym posesorem tej wsi Wojciechem M-im (P. 1189 k. 2). Od Waleriana M-go wydzierżawił na rok Piersko 1723 r. (P. 1194 k. 33v). Widzimy go tam i w 1724 r. (LB Wilczyna). Od szwagra Fińskiego dostał 1726 r. zobowiązanie względem oprawy 2.503 zł. posagu siostrze swej a żonie jego Teofili M-ej (P. 1205 k. 74v). Z takiej samej sumy posagowej skwitowała go 1727 r. siostra Marianna, odwowiała Chrząstowska (P. 1210 I k. 293). Od Hieronima Kołaczkowskiego, sędziego ziemskiego wschowskiego, działającego w imieniu wnuków swych a dzieci Łukasza, pisarza grodzkiego gnieźnieńskiego, kupił 1727 r. za 52.000 złp. Piotrowo w p. kośc. (P. 1210 V k. 113v), ale już 1730 r. sprzedał tę wieś za 65.000 złp. Kasprowi Kurcewskiemu (P. 1222 k. 16). Od Mateusza Strzeszkowskiego kupił 1736 r. za 26.500 złp. Kiszewo, Kiszewko i Borowiec (młyn) p. pozn. (P. 1245 k. 8). Dobra: Kiszewo, Kieszewko, Piotrkowo, Piotrkówko oraz młyny Grabowiec i Borowiec p. pozn. sprzedał 1737 r. za 105.790 złp. Maciejowi Mycielskiemu, kasztelanowi kaliskiemu (P. 1250 k. 14v). Od Macieja i Antoniego M-ch, działających też w imieniu swych braci, Karola, Stanisława i Jana, kupił 1742 r. za 230.000 złp. dobra: Świerczyna, Chmielikowo, Krzemieniewo p. kośc. (P. 1268 k. 34v), a Stanisław i Jan Mycielscy potwierdzili tę transakcję 1748 r. (P. 1291 k. 20v). Od Teofili z Działyńskich owdowiałej Szołdrskiej, starościny łęczyckiej, wziął w zastaw na rok jeden 1742 r. za 40.000 zł. Kromolice i Ziemino (P. 1268 k. 45v). Od Antoniego Potockiego, prawnuka i współspadkobiercy Krzysztofa Żegockiego, starosty babimojskiego, potem wojewody inowrocławskiego, wreszcie biskupa chełmińskiego, otrzymał w 1744 r. zobowiązanie, iż kiedy osiągnie lata swoją część w dobrach Restarzewo, Gościeszyno, Gola i Głodno p. kośc. sprzeda mu (Kośc. 322 k. 155). Całe dobra: Rostarzewo, Gościeszyno, Gola, Głodno, Stodolsko, Drogowo cz. Olędry p. kośc., wedle kontraktu z r. 1748, sprzedał 1749 r. za 200.000 złp. swemu zięciowi Maciejowi M-mu, miecznikowi kaliskiemu (P. 1294 k. 213). Był 1751 r. dziedzicem Ujazdu (Kc. 141 k. 168). Mając nabyte od Zofii z Głoskowskich, wdowy po Józefie Rogalińskim, mącą kontraktu z 1752.21/IV. r., za sumę 311.806 zł., dobra: Jurkowo, Ziemice, Górki, Zgliniec i Wymysłowo p. kośc., sprzedał owe dobra t. r. za takąż sumę Antoniemu Rogalińskiemu, sędziemu ziemskiemu wschowskiemu (Kośc. 325 k. 123, 124; P. 1306 k. 107). Przebywając w Pobiedziskach, schodząc ze schodów spadł tak nieszczęśliwie, że w skutku odniesionych obrażeń zmarł w kilka dni potem. Pochowany u Reformatów w Poznaniu 1757.16/IX. r. Miał lat 73 (Nekr. Reform., Pozn.; LM Świerczyna, tu data pogrzebu 14; K. P. nr 40, tu data pogrzebu 22). Ożenił się 1719.8/VIII. r. z Teodorą Sobocką (LC Golejewko, gdzie nazwana omyłkowo Wysocką), córką Wojciecha i Anny Marszewskiej. Teodora i jej siostry przy okazji sporządzania 1719.2/IX. r. w Poznaniu działów, sprzedały Nieczajnę p. pozn. za 50.000 złp. Maciejowi M-mu, zaś Kowalewko p. pozn. za 22.000 złp. jednej z ich sióstr, Katarzynie zamężnej Swinarskiej (P. 1167 k. 12, 13). Oboje małżonkowie spisali dożywocie 1720 r. (P. 1178 k. 70v), a 1721 r. Józef, wedle zobowiązania danego w 1719 r., oprawił żonie na połowie dóbr posag 19.563 zł. (P. 1184 II k. 6v). Teodora, owdowiawszy, żyła jeszcze 1760 r., kiedy zięć Maciej M., kasztelan santocki, zapisywał jej 2.000 zł. (Ws. 92 k. 253v). Już nie żyła 1773 r. (Ws. 96 k. 29v, 40v). Jedyną spadkobierczynią kasztelana biechowskiego była córka Ludwika, bowiem inne dzieci pomarły wcześnie. Syn Stanisław Jerzy, ur. w Granowie, ochrzcz. 1731.20/V. r. (LB Granowo), czy nie identyczny ze Stanisławem zmarłym w Nieczajnie w wieku ok. lat 30, pochowany 1757.6/VI. r. (LM Objezierze)? Za jednego z synów Macieja, dziedzica Nieczajny, trudno go uważać, bo współcześnie jako tacy wymienieni tylko Józef i Ignacy (zob. wyżej). Córki: Teofila, ur. w Wojciechowi, ochrzcz. 1722.8/III. r. (LB Chobienice), Anna Marianna, ur. w Piotrowie, ochrzcz. 1729.25/VII. r. (LB Głuchowo), żyła jeszcze 1731 r. (LB Granowo), Rozalia Katarzyna, ur. w Granowie, ochrzcz. 1732.23/XI. r. (ib.), wreszcie Franciszka, która żyła jeszcze 1743.10/VIII. r. (LB Tulce). Wszystkie one pomarły niewątpliwie przed ojcem, tak, że jedyną spadkobierczynią jego pozostała ostatecznie tylko Ludwika, ur. ok. 1727 r., w 1743 r. żona Macieja M-go, kasztelana santockiego (zob. wyżej), zmarła w Świerczynie 1774.21/V. r., pochowana w Osiecznie u Reformatów (LM Świerczyna).

II) Bartłomiej, syn Jana i Kunińskiej, występował wraz z bratem Piotrem 1641 r. (G. 80 k. 834). Od tego brata kupił 1644 r. za 3.000 złp. jego części w Malczewie, Wypęczynie i Drachówku (Kc. 39 k. 28v), inne zaś części w powyższych dobrach i w pustce Mikorzynie nabył 1647 r. za 4.000 złp. od brata Marcina (Rel. i I. Z. Kal. 1c k. 518v). Od brata Kazimierza dostał 1651 r. cesję 340 złp., to jest jego część z sumy 2.000 złp., za którą zmarły Łukasz Moszczyński zastawił był Drachówko ich ojcu (G. 82 k. 37v). Od siostry Teresy zamężnej Małachowskiej dostał 1652 r. cesję sumy 2.000 złp. zapisanej jej przez ojca (ib. k. 541v). Od Wojciecha Strzałkowskiego otrzymał 1662 r. zobowiązanie sprzedania za 7.000 zł. wsi Zaporki p. gnieźn. (Kc. 130 k. 323v). Dobrogostowi Komorowskiemu w imieniu swej córki Jadwigi sprzedał 1664 r. za 5.500 złp. wieś Laskowiec p. kon., która to wieś spadła na tę córkę w spadku po wuju jej Krzysztofie Lisieckim (P. 1425 k. 592v; I. Kon. 58 k. 222, 273v, 287v). Sprzedaż ta najwidoczniej nie doszła do skutku lub została unieważniona, bo Jadwiga jak zobaczymy niżej, była i potem dziedziczką Laskowca. W 1664 r. Bartłomiej skwitowany z 2.000 złp. posagu przez siostrę Eufrozynę zamężną Czaplicką (G. 84 k. 171). Od Andrzeja Noskowskiego i jego sióstr, Ludmiły Tomickiej i Anny Jezierskiej, wziął w zastaw t. r. za 4.000 złp. Gębarzewo p. gnieźn. (ib. k. 166v) Umarł między r. 1665 a 1668 (ib. k. 321v; N. 185 k. 4v). Jego pierwszą żoną była Ewa Lisiecka, córka Marcjana i Anny Budziszewskiej, która 1644 r. otrzymała od rodziców zapis 3.000 złp. posagu, a kontrakt małżeński spisany został w Koninie 19/XII. t. r. pod zakładem 3.500 zł. (I. Kon. 51 k. 389v). Wraz z tą żoną skwitował 1645 r. jej rodziców z 3.000 złp. posagu (ib. k. 533). Zobowiązał się t. r. dać jej oprawę 3.500 złp. posagu na połowie swych części w Malczewie, Drachówku i Wypęczynie, nabytych od braci swych, Piotra i Marcina. Dopełnił tego zobowiązania 1646 r. (I. Kon. 51 k. 553; P. 1422 k. 555v). Ewa Lisiecka musiała chyba umrzeć jeszcze t. r. lub następnego, bowiem już 1648.23/II. r. Bartłomiej zaślubił Mariannę Wyrzyską (LC Smogulec), córkę Piotra, za którą wziął 7.000 zł. posagu, zapisanego mu t. r. przez jej brata Stanisława (Kc. 129 k. 307v), i z którą t. r. spisywał wzajemne dożywocie (P. 1423 k. 511). Marianna po bezdzietnej śmierci tego brata Stanisława Wyrzyskiego, jako jego jedyna spadkobierczyni, odziedziczyła Wyrzę p. nakiel., a sprzedała tę wieś 1650 r. za 26.000 zł. Aleksandrowi Broniewskiemu (N. 225 k. 308v), jeszcze t. r. odkupując ją od niego z powrotem za taką samą sumę (ib. k. 325). Już będąc wdową sprzedała Wyrzę 1668 r. za 30.000 zł. synowi Ignacemu, zastrzegając sobie jej dożywotnie użytkowanie (N. 225 k. 588, 590v), ale już 1682 r., jako dożywotniczka, współ z tym synem Wyrzę sprzedała za 30.000 złp. Wojciechowi Głębockiemu, sędziemu ziemskiemu brzeskiemu kujawskiemu, mężowi pasierbicy Jadwigi (P. 1105 VIII k. 51v). Umarła 1688.9/V. r., pochowana u Franciszkanów w Gnieźnie (LM Św. Trójca, Gniezno). Z pierwszej żony miał Bartłomiej jedynie wspomnianą już córkę Jadwigę, 1663 r. spadkobierczynię Krzysztofa Lisieckiego, dziedziczkę po nim Laskowca (I. Kon. 58 k. 222). Była dziedziczką tej wsi i 1672 r., kiedy już była żoną Wojciecha Gębockiego, sędziego grodzkiego brzeskiego kujawskiego, z czasem pisarza ziemskiego potem sędziego ziemskiego brzeskiego kujawskiego (I. Kon. 60 k. 411v). Wdowa 1686 r., już nie żyła 1698 r. Z Wyrzyskiej miał Bartłomiej syna Ignacego i cztery córki, które 1668 r. brat zobowiązał się wyposażyć dając każdej po 4.000 zł. (N. 185 k. 4v). Anna jeszcze t. r. wyszła za Jana Bogwiedzkiego, zmarłego między r. 1704 a 1707, powtórnie zaś zaślubiła 1707 r. Stanisława Miedźwiedzkiego, zmarłego między r. 1715 a 1717. Sama umarła 1727 r., krótko przed 30/V. Franciszka była 1672 r. żoną Kazimierza Bolesza i nie żyła już 1701 r. Zofia, jeszcze niezamężna 1673 r. (N. 185 k. 226), poszła krótko po 1681.2/VI. r. za Andrzeja Grabskiego. Oboje już nie żyli 1722 r. Teresa, niezamężna 1673 r. (ib.), 1700 r. żona Jakuba Franciszka Grabskiego, nie żyła już 1718 r.

Ignacy, syn Bartłomieja i Wyszyskiej, wespół z matką zawierał w 1668 r. kontrakt z Janem Bogwiedzkim pod zakładem 4.000 zł. o rękę siostry (N. 185 k. 17v). Jeździł 1669 r. z pospolitym ruszeniem na elekcję pod chorągwią Czarnkowskiego, starosty osieckiego (P. 196 k. 488). Dziedzic Malczewa, dawał 1671 r. zobowiązanie Wojciechowi Charszewskiemu, iż mu sprzeda za 7.000 zł. Latalice p. gnieźn. (Kc. 131 k. 254). Znów wespół z matką utwierdzał 1672 r. kontrakt małżeński zawarty z innym swym szwagrem, Kazimierze Boleszem pod zakładem 4.000 zł. (N. 185 k. 172v). Latalice sprzedał ostatecznie 1675 r. za 8.000 złp. Piotrowi Kurnatowskiemu (P. 1427 k. 235). Odwowiałej ciotce Annie z M-ch Borowskiej zapisał 1679 r. sumę 400 złp. (G. 86 k. 153v). Wyrzę, jak już widzieliśmy, sprzedał 1682 r. szwagrowi Głębockiemu. Wspólnie z żoną trzymał wieś królewską Szemborowo p. pyzdr. i 1688 r. dostał konsens królewski na scedowanie jej Kazimierzowi Ligęzie Monorowi, cześnikowi ciechanowskiemu, i żonie jego Mariannie z Budziejewa (Py. 28 s. 31). Wsie: Malczewo, Drachówko, Twierdzino p. gnieźn. sprzedał 1693 r. za 60.000 złp. Krzysztofowi Gorzewskiemu, cześnikowi chełmińskiemu (P. 1432 k. 358). Być może, iż żył jeszcze 1697 r. (I. Kon. 70 k. 242). Swojej żonie Zofii z Werbna Rydzyńskiej, córce Łukasza, cześnika kaliskiego, z Marianny Mączyńskiej, oprawił 1677 r. na połowie Wyrzy posag 10.000 złp. (P. 1428 k. 355v), zaś 1679r. spisał z nią dożywocie (P. 1429 k. 303v). Zofia oprawę na Wyrzy skasowała 1682 r. (P. 1105 VII k. 72v). Umarła między r. 1688 a 1696 (Py. 155 s. 31; P. 1132 XI k. 72v). Ignacy dla zrodzonych z niej dzieci mianował 1685 r. opiekunów (G. 88 k. 49). Ich synowie, Adam i Franciszek, córka Marianna, która była najpierw 1714 r. żoną Adama Radolińskiego, nie żyjącego już 1717 r., a powtórnie krótko po 1718.17/IX. r. poszła za Stanisława Przybysławskiego. Wdowa po nim 1743 r., już nie żyła 1754 r. Z synów, Adam był 1715 r. jezuitą, Franciszek zaś reformatem w Osiecznie (P. 1149 III k. 27; Ws. 79 k. 54). Umarł ów Franciszek 1748.14/IV. r., a w nekrologu klasztornym napisano o nim, że był w świecie oddany wojaczce, rycerz polski i dworzanin, potem gwardian, kolejno poznański, warszawski, włocławski, wieluński, koniński, "diffinitor provinciae", w nieobecności prowincjała wydelegowany na kapitułę generalną do Hiszpanii, wreszcie przez blisko rok prowincjał (Nekr. Ref. Pozn.).

III) Marcin, syn Jana i Kunińskiej, wspomniany 1642 r. (P. 167 k. 443v), swoje części w Malczewie, Drachówku oraz pustkach Mikorzynie i Wypęczynie, należne mu z przyszłych działów braterskich, 1647 r. sprzedał za 4.000 złp. bratu Bartłomiejowi (Rel. i I. Z. Kal. 1c k. 518v). Zrazu 1677 r. zastawny posesor Świnic, dawniej wsi dziedzicznej swego teścia (I. Kal. 138 s. 32), potem 1680 r. nazwany już dziedzicem tej wsi (ib. 140 k. 33). Umarł między r. 1680 a 1685 (P. 1101 I k. 47; G. 88 k. 58v). Ożenił się z Zofią Biernacką, córką Stanisława i Barbary Oszczeklińskiej, której 1646 r. oprawił sumę 1.500 zł. odebrawszy od jej brata Władysława na poczet posagu (R. Kal. 13 k. 304v). Dostała się jej 1673 r. suma 1.600 zł. ze spadku po stryju Janie (I. Kal. 133 s. 846). Zmarła między r. 1680 a 1692 (ib. 140 k. 76, 149 k. 146). Syn Ludwik, córki: Zofia, w l. 1677-1692 żona Jana Skrzyńskiego, wdowa 1714 r., nie żyła już 1730 r., Marianna, w l. 1680-1692 żona Jana Krzuckiego, oboje nie żyli już 1714 r.

Ludwik, syn Marcina i Biernackiej, otrzymał 1680 r. zapis długu 10.000 zł. od ojca (ib. 140 k. 33). Zawierał t. r. kontrakt ze szwagrem Skrzyńskim i jego żoną a swoją siostrą (ib. k. 76). Występował 1682 r. wraz z siostrami Skrzyńską i Krzucką oraz z innymi współspadkobiercami zmarłego Władysława Biernackiego, dziedzica Świnic (ib. 149 s. 146, 179). Był 1702 r. posesorem Gniazdowa w wojew. kaliskim (P. 1142 I k. 85). Nie żył już 1705 r. (I. Kal. 157 s. 99). Jego pierwszą żoną była 1680 r. Jadwiga Kurnatowska (P. 1142 I k. 85, II k. 87v), córka Adama i Zofii z Boboleckich, która mu wniosła 10.000 złp. posagu (P. 1105 X k. 46). Z drugą żoną, Teresą Górską, córką Franciszka i Katarzyny Duninówny, spisywał dożywocie 1701 r. (I. Kal. 154 s. 90). Teresa owdowiawszy szła powtórnie 1705 r. za Michała Stawickiego, któremu przed ślubem zapisała sumę 1.000 złp. na wsi Świnice, a to z sumy 2.000 zł., oprawionej jej przez pierwszego męża (ib. 157 s. 99). Z pierwszego małżeństwa jedyny syn Kazimierz, który 1702 r. mianował plenipotentem swego opiekuna Antoniego M-go, burgrabiego ziemskiego kcyńskiego (P. 1142 II k. 87v). Opiekuna miał jeszcze za życia ojca ze względu na sieroctwo po matce i drugie małżeństwo tego ojca. O jego dalszych losach wiadomości mi brak.

IV) Kazimierz, syn Jana i Kunińskiej, wspomniany 1642 r. (G. 80 k. 1062; P. 167 k. 443v), otrzymał 1651 r. od Stanisława Żołeckiego i jego żony Małgorzaty z Gurowskich zapis długu 100 złp. z zabezpieczeniem intromisji do części Żołcza (G. 82 k. 359). Swoją część z sumy 2.000 zł., za którą ojciec wziął zastawem od Łukasza Moszczyńskiego Drachówko, to znaczy 340 złp., cedował t. r. bratu Bartłomiejowi (iv. k. 371v). Od tego Bartłomieja i jego żony wydzierżawił 1653 r. na trzy lata Drachówko pod zakładem 1.800 złp. (ib. k. 744v). Wespół ze swymi stryjecznymi braćmi, Ignacym i Marcinem, należącą się im po śmierci ciotki Jadwigi M-ej, 1-o v. Załuskiej, 2-o v. Wilczyńskiej, sumę 2.000 złp. cedował 1685 r. bratu stryjecznemu Piotrowi (G. 88 k. 58v). Nie żył już 1692 r. (I. Kal. 149 s. 146). Czyżby więc do niego odnosił się zapis w księdze zgonów parafii niechanowskiej z dotą września 1694 r. stwierdzający, iż szl. Kazimierz M., były pan na Malczewie, "postea ab omnibus despectus imo ex filio proprio, nonagesinarius, in summa miseria obiit". Kazimierz, syn Jana, był istotnie za młodu współdziedzicem Malczewa, ale data zgonu inna, oczywiście jeśli w zapisie niechanowskim nie zaszła pomyłka. Żoną Kazimierza M-go była 1675 r. Zofia Sulikowska, pisana niekiedy Solikowską lub Sulkowską, córka Jana (G. 85 k. 213), która dostała 1676 r. zobowiązanie od Jana Gliszczyńskiego, iż jej sprzeda za 7.000 złp. całą część "Mielżyńską" w Gorzykowie (ib. k. 335v). Skwitowała 1680 r. Ignacego M-go z 4.000 zł. z kontraktu zastawu Drachówka (I. kal. 140 k. 40). nie żyła 1687 r. (G. 88 k. 201v). Synowie, Jan i Józef. Ten drugi, nieletni w l. 1687-1698 (G. 88 k. 201v; I. Kal. 149 s. 146; I. Kon. 73 k. 221v). Córki: Katarzyna, w l. 1684-1701 żona Stefana Waliszewskiego, oboje już nie żyli 1718 r., Zofia, 1687 r. żona Stanisława Waliszewskiego, zaślubiła 2-o v. 1690 r. Marcjana Podbielskiego, zmarłego po r. 1692, 3-o v. poszła krótko po 1697.3/IV. r. za Jana Goszczyńskiego, żyła jeszcze 1698 r.

Jan, syn Kazimierza i Sulikowskiej, nieletni 1687 r. (G. 88 k. 201v) wespół z rodzeństwem swym dobra w Gorzykowie sprzedał 1690 r. za sumę 10.200 złp. Zygmuntowi Krzywosędzkiemu (P. 1432 k. 478). Jako współspadkobierca Władysława Biernackiego, dziedzica Świnic, swoją cząstkę w tej wsi sprzedał 1693 r. za 187 zł. Wojciechowi Wierzbięcie Biskupskiemu (I. Kal. 149 s. 166). Od Wojciecha Jaroszewskiego dostał 1694 r. zobowiązanie zastawienia za 1.200 zł. części wsi Szetlewo zwanych Jaroszewizna (I. Kon. 69 k. 459). Dziedzic części w Szetlewie, zawierał w 1699 r. kontrakt z Wojciechem Zdzenickim i jego żoną Agnieszką z Jaroszewskich (Py. 156 s. 21). Żył jeszcze 1701 r. (I. Kal. 154 s. 101). Żoną jego była Marianna Biskupska, wdowa 1-o v. po Janie Sławińskim, Pozywał 1697 r. ją, jej syna Jakuba Sławińskiego i jej bratanka Wojciecha Biskupskiego o dopuszczenie się gwałtów (I. Kon. 70 k. 172). Marianna z Biskupskich i ten jej syn spisywali 1699 r. w Szetlewie kontrakt z małżonkami Zawadzkimi (ib. k. 441v). Żyła ona jeszcze 1701 r. (I. Kal. 154 s. 101). Zob. tablice 1-11.

@tablica: Malczewscy h. Abdank 1.

@tablica: Malczewscy h. Abdank 2.

@tablica: Malczewscy h. Abdank 3.

@tablica: Malczewscy h. Abdank 4.

@tablica: Malczewscy h. Abdank 5.

@tablica: Malczewscy h. Abdank 6.

@tablica: Malczewscy h. Abdank 7.

@tablica: Malczewscy h. Abdank 8.

@tablica: Malczewscy h. Abdank 9.

@tablica: Malczewscy h. Abdank 10.

@tablica: Malczewscy h. Abdank 11.

Dorota, 1642 r. wdowa po Stanisławie Gutkowskim, burgrabim ziemskim kcyńskim. Na lustrację w polu koło Gniezna stawili 1648.27/VII. r. pod chorągwią usarską starosty rogozińskiego, obok Piotra M-go, syna Jana, o którym było wyżej, N. trzy konie, N. "młodszy" dwa konie, a jeszcze jeden M. stawił się tam pod chorągwią kozacką Skórzewskiego (P. 173 k. 683v). Franciszek, po którym wdowa w r. 1655 Teresa Machwicówna. Syn ich Franciszek (P. 180 k. 193). Piotr umarł w r. 1649 (A. B. Koźmin, W. 50). Regina, 1664 r. żona Jana Żukowskiego. Stanisław świadek przy ślubie 1664.3/VIII. r. (LC Jaraczew). Adam Maliczewski(?) i Urszula, rodzice Katarzyny, ochrzcz. 1664.13/I. r. (LB Poniec). Władysław jeździł w r. 1669 z pospolitym ruszeniem na elekcję pod chorągwią Czarnkowskiego, starosty Osieckiego. Stawiła tam swój poczet Zofia M-a (P. 196 k. 488). Teresa, w l. 1680-1689 żona Stanisława Chełmickiego. Kazimierz i Jadwiga, rodzice Walentego, ochrzcz. 1683.21/VIII. r. (LB Kuczków). Pani Helena, chrzestna w maju 1686 r. (LB Św. Trójca, Gniezno). Ks. Walenty, proboszcz kuczkowski 1690 r. (LC Kuczków). Pani Katarzyna, chrzestna 1699.9/XII. r. (LB Mielżyn). Anna, chrzestna 1700.11/VI. r. (LB Września). Szl. Ewa, z dworu niechanowskiego, zmarła 1706.17/III. r. (LM Niechanowo). Ur. pan Jan, ekonom, i Anna, rodzice Apolinary Apolonii, ochrzcz. 1711.16/II. r. (LB Mórkowo). Pani Katarzyna, matka proboszcza siemowskiego, umarła 1714.5/VI. r. (LM Siemowo). Wielm. ur. pan Franciszek, chrzestny w kwietniu 1718 r. (LM Mórka). Szl. Stanisław, wdowiec, umarł nagle 1720.29/IV. r., jadąc z Bojanowa, na noclegu w karczmie w Sowinach (LM Poniec). Stanisław otrzymał od ks. Jana Kobierzyckiego, kanonika kaliskiego, dziedzica Wardężynka, 1720 r. zapis 4.400 złp. Nie żył już 1762 r., kiedy Michał, jego syn i spadkobierca urodzony z Anny Pruskiej (już nie żyjącej 1776 r.), biorąc też spadek i po bracie Macieju, zmarłym bezpotomnie, kwitował obecnego dziedzica Wardężynka, Fabiana Bielickiego, z 1.400 złp. jako części powyższej sumy (I. Kon. 79 k. 290v). Bielickiego kwitował raz jeszcze 1776 r. z sumy 1.000 złp. (ib. 81 k. 84v). Ów Michał zapewne identyczny z Michałem mieszkającym w l. 1765-1766 w Olędrach Biegańskich, po którym z żony Marianny syn Kasper, ur. tamże, ochrzcz. 1766.6/I. r. (LB Raszków). Marianna jako chrzestna występowała już 1765.10/VI. r.(ib.). Urodziny tego Kaspra odnotowane i w metrykach parafii Skrzebowo, ale dopiero 1785.2/VI. r. z zaznaczeniem, że rodził się 1764.1/I. r. lub 1765. Najwyraźniej nie dopisały informacje proboszcza. Z powyższymi chyba blisko związani Józef i Marianna, rodzice Jana Alojzego, ochrzcz. 1764.19/VI. r. (ib.). Umarł ów syn mając 1.6, 1773.25/VII. r. (LM Raszków, imienia brak).

Stanisław i jego żona Marianna Przybyszewska, córka Jana, wdowa 1-o v. po Franciszku Miruckim, oboje już nie żyli 1725 r. (P. 1199 k. 99). Florian, syn zmarłego Wojciecha, dziedzic Modrzejewic i Męcinka w p. piotrk., zapisał 1727 r. na swych dobrach 8.000 zł. Jakubowi Bartochowskiemu (I. Kon. 76 k. 216v). Czy należał do tej rodziny? Józef, chrzestny 1727.6/IV. r. (LB Czarnków). Ur. Wojciech, ekonom wróblewski, i Anna, rodzice Wawrzyńca Wojciecha, ur. we Wróblewie, ochrzcz. 1728.10/VIII. r. (LB Biezdrowo). Teresa, 1729 r. żona Józefa Zawadzkiego, N., ranny w pojedynku z Wyganowskim, umarł po półrocznej chorobie, a obwołanie głowy miało miejsce w Poznaniu 1731.29/VIII. r. (K. P., nr 89). Wielm. Marianna, chrzestna 1735.25/X. r. (LB Św. Michał, Gniezno). Magdalena, przeorysza klarysek śremskich 1738 r. (Kośc. 320 s. 5). Chyba ta sama Magdalena była 1740 r. wikariuszką przeoryszy Miaskowskiej (Kośc. 321 s. 19). Magdalena, klaryska w Śremie, umarła 1746.10/IV. r. Inna jednak Magdalena, eksksieni(!) tegoż konwentu, umarła 1747.14/V. r. (Nekr. Franciszkanek Śrem.). Pani Katarzyna i Anna M-ie, chrzestne 1739.11/II. r. (LB Panienka). Ur. pani Konstancja umarła 1739.25/VI. r. (LM Biechowo). Piotr, w r. 1742 plenipotent swej przyrodniej siostry, Anny Zakrzewskiej, żony Kazimierza Łębińskiego (P. 1268 k. 22v). Piotr i Bogumiła z Berskich(!), rodzice Franciszki Brygidy, ur. w Chlądowie, ochrzcz. 1743.4/I. r. (LB Witkowo). Panna Marcjanna, chrzestna 1745.19/II. r. (LB Katedra, Gniezno). Piotr, "tradycyjny" posesor Dankowa, wsi dziedzicznej Boczkowskich, 1748 r. (G. 98 k. 218). Marianna wyszła 1750.20/IV. r. w Poznaniu u Św. Marcina za Franciszka Trąmpczyńskiego, żyła jeszcze 1755 r. Apolonia, ok. 1750 r. żona Tomasza Czaplickiego. Franciszek umarł w Chlebowie 1752. 6/XI. r. (LM Kłecko). Anna, chrzestna 1754.23/II. r. (LB Poznań, Św. Marcin). Panna Franciszka, licząca ok. 18 lat, umarła w Śremie 1758.25/IX. r., pochowana na tutejszym cmentarzu (LM Śrem). Anna umarła 1759 r. (A. B. Poznań, W. 58). Piotr, chrzestny 1760.2/II. r. (LB Koźmin). Pani Marianna, z Sepna, chrzestna 1762.17/V. r. (LB Konojad). Rozalia, zakonnica w Owińskach, kantorka, umarła 1769.18/IX. r. w wieku lat 69, profesji zakonnej lat 53 (Nekr. Owińska; Nekr. Obra). Antoni, chrzestny 1774.13/II. r. (LB Rogaszyce). Antoni, posesor Unii, umarł tam 1770.15/IX. r. mając około 60 lat (LMStaw). Pani Anna, chrzestna 1774.14/XI. r. (LB Gostyczyna). Rozalia, klaryska w Śremie, umarła 1778.25(21?)/VIII. r. (Nekr. Franciszkanek Śrem,; LM Śrem). Katarzyna, posesorka Topoli chrzestna 1784.8/IX. r. (LB Śrem). Marianna zmarła w Gnieźnie 1786.19/XII. r., pochowana na cmentarzu kościoła Św. Trójcy (LM Św. Trójca, Gniezno). Pani Nepomucena, z Wymysłowa, chrzestna 1787.6/III. r. i 1791.7/II. r. (LB Trzemeszno). Krystyna, klaryska śremska, umarła 1788.29/VIII. r. (Nekr. Franciszkanek, Śrem). Panna Elżbieta umarła w Glinienku 1789.14/IX. r. (LM Chojnica). Andrzej Maliczewski(!), pisarz prowentowy z Glinienka, i panna Ewa Malczewska(!), chrzestni 1790.19/I. r. (LB Chojnica). Ur. Kasper, oficjalista Gogolewski z Rzetni, miał z Justyną Linkówną, służącą tegoż dworu, nieślubnego syna Józefa, ur. w pusce Mądrzak, ochrzcz. 1793.10/III. r. (LB Parzynów). Józef i Katarzyna, rodzioce Marianny, ur. w Kowalówku 1795.30/IX. r. (LB Biskupice). Kazimiera, profeska i przeorysza owińska, umarła 1796.26/IX. r., mając lat 64, profesji 40 (Nekr. Owińska; Nekr. Obra; Nekr. Przemęt). Panna Anna, chrzestna 1798.(25/VII?) r. (LB Domachowo). Panna Katarzyna, mająca lat 70, umarła w Budach Kierskich 1799.29/V. r. (LM Sobótka). Panna Zuzanna, licząca lat 42 (41?), zaślubiła 1799.24/VIII. r. w Poznaniu u Św. Marcina Tomasza Dąbrowskiego, 26-letniego, a żyli jeszcze oboje 1805 r. Świadkami ich ślubu byli m. in. Jan Kotarbski i Józef Białkowski. Mogłaby to rzucać pewne światło na powiązania rodzinne, bo Teresa M., licząca lat 48, wyszła 1800.17/VI. r. za Nepomucena (Jana Nepomucena) Kotarbskiego, z którym żyła jeszcze 1805 r. Zaś Stanisław M., kapitan wojsk polskich, z żony Józefy Białkowskiej miał córkę Walerię Helenę ur. 1821.20/V. r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Panna Julianna, chrzestna 1800.24/IX. r. (ib.). Wielm. ur. Franciszek z żony Józefaty Osińskiej miał syna Franciszka zmarłego w wieku dziecięcym w Cierpięgach 1802 r. (LM Św. Wawrzyniec, Gniezno). Faustyn, młodzieniec 24-letni, umarł 1807. r., pochowany 5/IX. w kościele Bożego Ciała w Poznaniu (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Panna Anna, chrzestna 1809.20/V. r. (LB Stary Gostyń). Pani Julianna umarła w Poznaniu 1810.10/XII. r. (Nekr. Owińska; Nekr. Obra; Nekr. Przemęt, tu data 10/II). Panna Anna z klasztoru śremskiego, chrzestna 1811.26/X. r. (LB Śrem). Nepomucen, świadek 1813.23/Xi. r. (LC Św. Maria Magdal., Pozn.). Panna Anna, z Drobnina, chrzestna 1819.7/IV. r. (LB Oporowo). Antonina zaślubiła przed r. 1820 Leona Borka z Gostynia, oboje żyli jeszcze 1845 r. Panna Nepomucena, z Krzyżownicy, chrzestna 1823.18/VI. r. (LB Powidz). Marianna, dziedziczka Gogolewa, chrzestna 1825.9/X. r. (LB Gogolewo). Stanisław, b. oficer wojsk polskich, bezżenny, zmarł "na wariację" 1826.13/VII. r. (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Szl. Jadwiga, uboga, licząca l. 66, umarła w Ociążu 1829.8/IV. r. (LM Ociąż). Maciej (czy szlachcic?), świadek 1829.25/XI. r. (LC Dębnica).

N., posesor wsi Polskie, mąż Cecylii Zbyszewskiej, zmarłej w Polskim 1838.18/VIII. r. w wieku lat 50. Pozostało czworo nieletnich dzieci (LM Broniszewice). Chyba synem owej Cecylii był Hipolit, ur. ok. 1813 r., który 1840.27/VI. r. zaślubił Franciszkę Sobolewską z Marszewa, liczącą lat 19. Nazwany przy tej okazji synem posesora wsi Polskie (LC Czermin). N., ożeniony z Marianną Goślinowską, 1-o v. Olrych, która po śmierci M-go poszła 3-o v. za Maunkowskiego(?), rozwiodła się z nim i umarła 1854.18/II. r. licząc lat 73. Nazwana byłą dziedziczką dóbr (LM Św. Marcin, Pozn.). Stanisława przed 1869 r. poszła za Franciszka Kropińskiego, dziedzica Witkówka. Jej córkę trzymała do chrztu Pelegia M., dziedziczka dóbr, chyba więc Pelagia z Radzimińskich, żona Adolfa M-go (zob. wyżej). N., mąż Józefy, która zmarła w Przybrodzie 1870.5/III. r., licząc lat 40 (LM Kłecko). Nikodem, świadek 1885.16/II. r. (LC Kłecko). Wacław, powstaniec 1863 r., ranny w bitwie pod Olszową, umarł 1870.3/XI. r. w Poniatówku koło Warty wskutek obrażeń doznanych w trakcie ratowania człowieka z walącego się budynku (Dz. P.). Władysław Jan, z Mełpina, liczący lat 31, zaślubił 1869.4/II. r. Eufemię Zagórską z Dolska, 27-letnią (LC Dolsk). Stefan Skarbek M., ur. w W. Ks. Poznańskim 1878.1/VI. r., umarł w Iwoniczu 1910.16/VII. r. (Dz. P.). N., mąż Anny z Sawickich, która 2-o v. poszła za Pągowskiego i umarła w Warszawie 1885.3/II. r. (ib.). Narcyz, porucznik legii polskiej na Węgrzech, umarł w 59-ym roku życia w Manchester 1885 r. (ib., wiad. z Pozn. 19/III.). Julian, porucznik 4 pułku piechoty liniowej 1831 r., mając lat 83 umarł we Lwowie 1885.10/IV. r. (ib.). Józefa, zamężna Krzyżanowska, licząca lat 88, umarła 1918.8/I. r. w Zdunach u SS. Miłosierdzia (ib.).

>Malczewscy z Malczewa w p. gnieźn. różni. Mogą się wśród nich znajdować się i Awdańce. Jakusz w l. 1400-1419 (P. 2 k. 46v; G. 2 k. 66v). Halszka, Małgorzata i Hanka, córki Jakusza, 1402 r. (G. 1 k. 19). Przedwój 1402 r. (G. 1 k. 16), świadkował 1411 r. wespół z Bogusławem i Jakuszem z Malczewa (Py. 2 k. 78v; G. 1 k. 67). Włościbór 1403 r. (G. 1 k. 35). Piotr, Pietrasz 1411 r. (G. 1 k. 91v), mąż Hanki 1415(?) (G. 2 k. 48), dziedzic w Malczewie 1416(?) r. (G. 2 k. 35), żył jeszcze 1418 r. (Py. 4 k. 2). Bartłomiej, mąż Śmichny 1415(?) r. (G. 2 k. 48).

Nadarsza ok. 1424 r. (G. 3 k. 213). Nadarsza i Jakusz mieli 1443 r. termin z Jaśkiem, Andrzejem i Wojciechem, z Drachowa (G. 5 k. 28v). Nadarsza należał 1450 r. do ręczących za Pawła, Mikołaja i Jana, z Potrzymowa (G. 6 k. 120). Girzman zwany Nadarszą wespół ze swymi niedzielnymi dziećmi, to jest synem Mikołajem oraz córkami, Małgorzatą, Anna i Dorotą, sprzedał 1451 r. płosę w Małczewie zw Graboszewska za 30 grz. Jakubowi z Malczewa, o którym pod h. Abdank (P. 1381 k. 33). Nadarsza M. stawał 1452 r. w imieniu Jana, syna Warsza z Małego Gałczyna (G. 7 k. 30). Żył jeszcze 1459 r. (ib. k. 191v). Elżbieta miała ok. 1426 r. termin ze strony Krzesława z Sobiesierni (G. 3 k. 238v). Mikołaj 1430 r. (Py. 6 k. 40v). Nie wiem czy ten sam Mikołaj M. sprzedał 1450 r. za 80 grz. trzy łany z Podolinie p. kcyń. Bodzancie Goryńskiemu (P. 1381 k. 97). Stefan 1443 r. (P. 1379 k. 67), występował 1449 r. jako wuj Anny, żony Szymona Redeckiego (G. 6 k. 87), zastępował 1452 r. na terminie Mikołaja z Żydowa (G. 7 k. 305). Opelasz(!), niegdy z Malczewa, wzywał 1449 r. Mikołaja z Mileszyna do uiszczenia się (G. 6 k. 49). Do części Miklasza M-go w Sobótce intromitowany 1461 r. Stanisław z Sobótki (I. Kal. 1 k. 11v). Bartłomiej, Bartosz, mąż Anny, która 1463 r. (lub przed tą datą) zapisała 17 grz. Katarzynie, wdowie po Janie Gąsiorowskim (G. 20 k. 50). Tej Katarzynie dała 1465 r. intromisję, z racji sumy 8 grz. od swj macierzystej części w Malczewie (G. 20 k. 84, 100). Bartłomiejowi zobowiązał się 1471 r. uiścić jedną grzywnę z tytułu poręczenia za braci z Gościejewa Bogusław Gutowski (Py. 14 k. 195v). Żył jeszcze Bartłomiej 1474 r., kiedy jego żona Anna występowała jako posiadaczka swej macierzystej części w Malczewie (G. 21 k. 11). Nie żył już 1477 r., zabity przez Borzątwę z Czeluścina. Owdowiała Anna miała t. r. sprawę z Katarzyną z Mokołajewic o posesję części w Malczewie (ib. k. 46). Arbitrzy ugodzili 1478 r. obie te niewiasty w ten sposób, iż Katarzyna, żona Mikołaja Bębenka z Mikołajewic, sprzedała Annie i jej synowi Mikołajowi za 4 grz. swe prawa do macierzystej połowy w Malczewie (G. 10 k. 23, 23v). Żyła jeszcze Anna 1480 r. (ib. k. 117). Synowie Bartłomieja z różnych matek to Marek (zapewne z pierwszej żony) i Mikołaj, zrodzony z Anny. Wzywał ten Mikołaj 1478 r. zabójcę ojca, Borzątwę z Czeluścina, by uiścił się z pięciu grzywien główszczyzny (ib. k. 4). Wespół z matką i przyrodnim bratem, Markim z Malczewa kwitował 1479 r. tego Borzątwę z 10 grz. za głowę ojca i jednocześnie otrzymał od niego zapis długu 4 grz. (ib. k. 65, 65v). Skwitował 1480 r. Borzątwę z 4 i pół grzywien główszczyzny (ib. k. 117). Małgorzata, żona Mikołaja z Malczewa, wzywała 1478 Mikołaja Mikołajewskiego do uiszczenia 5 grz. (G. 10 k. 4). Zbylut z Mniejszego Malczewa nie żył już 1466 r., kiedy wdowa po nim Małgorzata oraz jej dzieci, Jadwiga i Marcin (Marta?) zawierali ugodę z Janem Paczuchlem z Mikołajewic (G. 20 k. 103). Marcin, Maciej, Katarzyna, Mikołaj i Jadwiga, niedzielne rodzeństwo, dzieci zmarłego Mikołaja z Malczewa, sprzedali 1467 r. wyderkafem za 8 grz. połowę dóbr macierzystych w Malczewie Janowi M-mu, synowi Jakuba, o którym była mowa pod M-mi h. Abdank (P. 1383 k. 284).

Maciej Klemens z Malczewa zwany Klimkiem, Klimaszkiem, stawiał 1494 r. Przesprawowi z Malczewa (Abdankowi) Wawrzyńca i Przybysława Małachowskich, którzy zań ręczyli pod zakładem 60 grz., iż będzie z nim żyć w pokoju (G. 16 k. 85). Miał sprawę z Janem Czyrnią Drachowskim który zajął jego część dziedziczną w Malczewie, i 1502 r. skwitował tego Jana z 4 i pół grzywien (G. 25 k. 217, 217v). Zamordowany 1506 r. przez Mikołaja Borzątwę Czeluścińskiego, który t. r. wdowie po nim i jego synom zapisał dług 25 grz. za głowę zabitego (G. 24 k. 304, 25 k. 261, 272). Żoną jego była Jadwiga Drachowska, córka Macieja (G. 24 k. 3, 28, 108), która t. r. część swą zastawną w Bojenicach, odziedziczoną po swym dziadzie Andrzeju zwanym Brlok, zobowiązała się sprzedać wyderkafem za 4 grz. Dorocie, wdowie po Marcinie Bojeńskim Garbatce (G. 18 s. 54), a dokonała tego zastawu 1503 r. (G. 25 k. 203), ponawiając to, 1505 r. (ib. k. 391v) i 1509 r. (G. 19 k. 74v), zaś 1514 r. tę część w Bojenicach sprzedała wyderkafem za 4 grz. swym siostrzeńcom, Mikołajowi, Pawłowi i Marcinowi, dziedzicom w Bojenicach Garbatkach (G, 25 k. 543v). Ze swymi siostrami zawierała 1500 r. ugodę o dobra w Drachowie (G. 24 k. 108). Będąc już dwową wraz z synem Stanisławem wzywała 1509 r. zabójcę męża, Mikołaja Borzątwę Czeluścińskiego, do uiszczenia 25 grz. ostatniej raty za głowę zabitego (G. 19 k. 82v). Żyła jeszcze 1518 r., kiedy wraz z synem Mikołajem cała część w Bojenicach sprzedała za 40 grz. Pawłowi i Mikołajowi, braciom z Bojenic (G. 335a k. 45v). Synowie Macieja-Klemensa i Jadwigi: Maciej, Jan, Mikołaj i Stanisław,, wymienieni w l. 1506-1507 (G. 19 k. 234, 24 k. 304).

Mikołaj, syn Macieja-Klemensa, wespół z bratem Stanisławem nabył 1508 r. wyderkafem za 25 grz. od zabójcy ich ojca, Mikołaja Borzątwy Czeluścińskiego połowę jego dóbr w Czeluścinie (P. 786 s. 49). Obu tym braciom, dziedzicom w Malczewie, ręczyli 1511 r. Wincenty Gurowski Siejka i Wawrzyniec Goczałkowski za Katarzynę, żonę Wincentego Karsowskiego, iż będzie z nim żyć w pokoju (G. 25 k. 182). Za nich zaś poręczyli jednocześnie owej Katarzynie Przespraw M. (h. Abdank) i Maciej Mikołajewski Paczuchel (G. 25 k. 182v). Mikołaja, dziedzica w Malczewie, chyba tego samego, kwitował 1514 r. z 10 grz. Jakub Marzelewski (ib. k. 538v). Widzieliśmy wyżej, że Mikołaj, syn Jadwigi Drachowskiej, działał 1518 r. wespół z matką. Może to właśnie temu Mikołajowi w 1522 r. Łukasz i Michał bracia Noskowscy sprzedali wyderkafem za 100 grz. część w Kołaczkowie p. gnieźn. (P. 1392 k. 485v). Identyczność ta niepewna, bo współcześnie żył Mikołaj M. zw. Kośmider, chyba nie identyczny z Mikołajem, synem Macieja-Klemensa i Jadwigi. Temu Mikołajowi M-mu Kośmidrowi, dziedzicowi w Malczewie, Wincenty Gurowski z Mniejszego Gurowa zapisał 1514 r. w posagu za swą córką a jego żoną Barbarą 36 zł. (G. 25 k. 501v). Nie żył już ów Mikołaj 1531 r. (G. 29 k. 220). Barbara, już 2-o v. żona Ambrożego, wójta w Skarboszewie, pisana Skarboszewską, wraz z siostrą Małgorzatą, żoną Marcina Drachowskiego, całą ich część w Gurowie Mniejszym sprzedały 1534 r. wyderkafem za 200 grz. bratu styjecznemu Wawrzyńcowi Gurowskiemu (G. 335a k. 179). Synowie Mikołaja Kośmidra i Barbary, Jan i Wojciech. Z nich, Jan zw. Kośmidrem kwitował 1531 r. Macieja M-go (Abdanka) z trzyletniej dzierżawy części w Malczewie i Drachowie, a części te jednocześnie wydzierżawił mu ponownie za 2 grz. (G. 29 k. 220v). Marcinowi Drachowskiemu Korczakowi 1536 r. zobowiązał się sprzedać wyderkafem za 4 grz. sześć stajań roli w Drachowie Mniejszym, należne mu z działów z bratem Wojciechem (G. 31 k. 54). Maciejowi M-mu, wspomnianemu wyżej, zobowiązał się 1537 r. sprzedać wyderkafem za 8 grz. całą część w Malczewie (G. 31 k. 301v), a sprzedał mu wiecznością 1539 r. za 100 zł. część w tejże wsi przypadajacą mu z działu z bratem Wojciechem. Temu zaś bratu zobowiązał się t. r. sprzedać za 50 grz. swoją część w Drachowie (P. 1394 k. 243; G. 32 k. 98v). Wojciech zwany Kośmidrem, występujący 1531 r. (G. 29 k. 220), swoją część w Drachowie sprzedał wyderkafem 1535 r. za 10 grz. Marcinowi Czeluścińskiemu Borzątwie (G. 30 k. 225). Miał za żonę Annę Drachowską, której ojciec, Maciej Drachowski Lisek, zapisał mu t. r. w posagu 28 grz., które on zobowiązał się oprawić żonie na połowie dóbr w Drachowie i Malczewie mających mu przypaść z działu z bratem Janem (ib. k. 284). Dał jej oprawę 30 grz. posagu na powyższych dobrach 1539 r. (G. 335a k. 227v). Maciejowi M-mu 1540 r. zapisał dług 12 grz. (G. 32 k. 157), zaś 1543 r. wespół z żoną temu Maciejowi sprzedał za 100 zł. część w Malczewie (G. 335a k. 24).

>Malczyńscy. Jan, mąż Agnieszki, wdowy 1-o v. po Łukaszu Wróblewskim (Kc. 129 k. 246). Zofia, 1706 r. wdowa po Janie Michałowskim. Justyna wyszła przed 1796.24/IX. r. (W Goniębicach?) za Felicjana Szwajkowskiego.

>Malechińscy, Malachińscy h. Własnego z Malechina w wojew. pomorskim a pow. tuchol. Maciej, mąż Ewy Kęsowskiej, córki Stanisława, która części w Gliśnie i w pustce Dąbrówka sprzedała w r. 1616 za 800 zł. Jakubowi Rychłowskiemu (N. 22 k. 62v). Maciej zmarł między r. 1620 a 1636 (Kc. 127 k. 200; N. 223 k. 1065). Ewa z Kęsowskich nie żyła już w r. 1618 (N. 171 k. 285). Synowie Macieja: Wawrzyniec, Jan, Michał, Jakub. Córki, Barbara, w r. 1618 żona "sław." Jana Kazimierza, mieszczanina łobżenickiego, Katarzyna t. r. panna (ib.). Nie wiem, czy Wawrzyniec rodził się z Kęsowskiej, która była matką wszystkich innych dzieci. Ten Wawrzyniec w r. 1614 kupił za 100 zł. od Anny Gliszczyńskiej, żony Seweryna Lubońskiego (Lubińskiego) część wsi Glisno (dziś Glesno) i pustki Dąbrówka w p. nakiel. (N. 222 k. 28) i t. r. od jej siostry Urszuli, żony "sław." Filipa Olszewskiego, za 100 zł. jej części w tychże wsiach (ib. k. 29v). Części tamże kupił ponadto od Macieja Podolskiego, syna zmarłej Doroty z Gliszczyńskich, zaś inne jeszcze części od jego brata Jana Podolskiego i od Urszuli Gliszczyńskiej, wdowy po "sław." Filipie Olszewskim. Wszystkie te dobra w Glisnie Dąbrówce w r. 1636 sprzedał za 400 zł. Zygmuntowi Raczyńskiemu (N. 22 k. 1065; P. 1033 k. 338v). Jan wraz z braćmi, Michałem, Maciejem, Jakubem, i siostrami Barbarą oraz Katarzyną w r. 1618 kwitował Jakuba Rychłowskiego (N. 171 k. 285). Tego Rychłowskiego kwitował znów w r. 1620 ze 100 zł. winnych zmarłej (Kc. 127 k. 200). Jerzy, mąż Marty, córki "sław." Piotra Piechoty, mieszczanina ponieckiego, i Agnieszki, w r. 1622 uzyskał od żony cesję zapisów po jej rodzicach (Ws. 33 k. 125v) oraz donację odziedziczonych przez nią po ojcu ogrodów, domów i placów w Poniecu. Sam ze swej strony oprawił jej wtedy posag 1.200 zł. (Ws. 206 k. 13v). Piotr, syn zmarłego Macieja z wojew. pomorskiego, "dozorca" Anny z Duninów, wdowy po Sebastianie Wolskim, dziedziczki Skorzewka, występował 1647 r. przeciwko Andrzejowi Grotowi (P. 172 k. 273). Stanisław dla odzyskania ruchomości i należnego żołdu po zmarłym stryjecznym bracie Wojciechu, który służył pod chorągwią starosty stawiszyńskiego, mianował 1674 r. plenipotentami Stanisława i Wawrzyńca Gliszczyńskich (G. 85 k. 67). Samuel w imieniu własnym i żony swej Marianny wycofał się 1738 r. ze sprawy sądowej wytoczonej ks. Załuskowskiemu, kanonikowi poznańskiemu i proboszczowi nakielskiemu (N. 206 s. 145).

>Malechowscy h. Abdank wzięli nazwisko od Malechowa, dziś Małachowa w p. kośc. Odróżnienie ich od Małachowskich niekiedy trudne, bo pisani bywali też Malachowskimi, czasem wręcz Małachowskimi. Stanowili odgałęzienie Awdańców z Konar, pisali się też przeważnie "z Konar Malechowskimi". W takich przypadkach oczywiście nie mamy żadnych wątpliwości, nawet trafiając na "z Konar Małachowskich". Pierwsi z tej rodziny właściciele Malechowa to rodzeni bracia: ks. Andrzej, Stanisław i Maciej, żyjący w pierwszej połowie XVI wieku. Zobaczymy niżej, iż trzeci z braci, Maciej Konarski dawał 1523 r. zapis swej matce Dorocie "Malechowskiej, wdowie po panu Malechowskim". A więc oboje ci małżonkowie władali już jakimiś częściami Malechowa, które potem po rodzicach dostały się synom. O tej Dorocie wiemy jeszcze, iż po zmarłym Hieronimie (Jarosławie) Wronowskim brała spadek we wsiach Rogalino, Dobiertki i Dąbie 1523 r. (Kośc. 233 k. 89; P. 1393 k. 10v). Wszystko to zdawałoby się wskazywać na jej pochodzenie z Łodziów z Rogalina. Nawiasem dodam, że Wronowo w p. kośc. było 1470 r. własnością Rogalińskich (P. 1385 k. 69). Z wywodu szlachectwa ks. Andrzeja dowiadujemy się, że matka jego (a więc zapewne ta sama Dorota) była herbu Łodzia, co pozostawałoby w zgodzie z jej przynależnością do Rogalińskich. Andrzej Konarski 1486 r. na połowie swej części we wsi Konary i Domasławki p. kośc. oprawił 200 zł. węg. posagu żonie swej Dorocie (P. 1387 k. 4). Dorota, wdowa po Andrzeju Konarskim, mająca oprawę na Konarach, miała 1504 r. sprawę z Piotrem Konarskim o zabranie z jej dóbr óśmiu sztuk bydła i dwóch koni (P. 861 k. 7). Możemy więc przypuszczać, że właśnie ci małżonkowie, Andrzej i Dorota byli rodzicami wspomnianych wyżej trzech braci. Braci owych bratankiem po bracie stryjeczno-rodzonym nazwany jest Jerzy Konarski z Kobylina (P. 1394 k. 185v), z czasem wojewoda kaliski. Był on synem Andrzeja, starosty konińskiego, wnukiem zaś Przybysława z Konar. Byłby więc ów Przybysław bratem ojca naszych trzech braci. Inni synowie tego Przybysława to Jan, biskup krakowski, i Stanisław Konarski z Góry, pierwszych Awdańców z Malechowa bracia rodzono-stryjeczni. Mieli owi trzej Konarscy z Malechowa siostrę, jedną Agnieszkę, żonę Jana Gładysza, która 1515 r. kwitowała z dóbr rodzicielskich braci Stanisława i Macieja (MRPS IV 2396), i drugą, nieznaną z imienia, której mąż Stanisław Gorecki nie żył już 1533 r. Córki tego Goreckiego występowały wtedy w asyście rodzonych wujów, ks. Andrzeja, kanonika poznańskiego, i Macieja M-ch (P. 1393 k. 577v).

Andrzej, pierwszy z braci, pisany rozmaicie: Konarskim, Malechowskim, z Konar, z Malechowa, był 1522 r. plebanem w Jutrosinie (P. 1392 k. 426v). Instalowany na kanonię poznańską 1524.16/II. r. wykazał, iż po ojcu jest h. Abdank, po matce h. Łodzia (Ulanowski, Materiały, nr 283). Księdzem był już 1512 r., kiedy on i bracia jego, Stanisław i Maciej, jako dziedzice w Malechowie i Konarach mieli sprawę z Jakubem Pakosławskim, dziedzicem Sobiałkowa (Kośc. 23 k. 341v). Ks. Andrzej wespół z bratem Maciejem przypadłe im z prawa bliższości dwa i pół łany roli w Domaradzicach p. kośc. sprzedali 1522 r. za 100 grz. szwagrowi Stanisławowi Goreckiemu (P. 1392 k. 426v). Asystował przy czynności prawnej swej rodzonej siostrzenicy, Elżbiecie Goreckiej, żonie Piotra Domaradzkiego (P. 1393 k. 403v). Wraz z bratem Maciejem oraz z Jerzym Konarskim z Kobylina i z Piotrem Górskim z Konar (to znaczy Konarskim z Góry), a więc stryjecznymi bratankami, czwartą część w Domaradzicach, przypadającą im prawem bliższości po Jadwidze z Mileszyna, ciotce ich stryjeczno-rodzonej, sprzedał Piotrowi Domaradzkiemu i Maciejowi Szczurskiemu (ib. k. 577v). Po śmierci brata Macieja opiekował się jego nieletnimi synami i córką. W ich imieniu dobra w mieście Jutrosinie i we wsiach: Siedlcu, Rogozewie (dziś Rogożewo), Bestwinie i Pawłowie p. pyzdr., w Malechowie w p. kośc., w Zakrzowie i Koskach p. proszow., w Stradowie p. wiślic. dał 1538 r. Jerzemu Konarskiemu z Kobylina, swemu bratankowi z brata stryjeczno-rodzonego. Jednocześnie dał mu wieczyście we własnym już imieniu połowę Malechowa oraz połowy w Zakrzewie, Koskach i Stradowie, należne mu z działu z bratankami (P. 1394 k. 185v). Umarł krótko przed 1540.14/III. r., bowiem wtedy na osieroconą przez niego kanonię instalowano następce (Install., s. 25).

Stanisław, drugi z kolei z braci, pisany już to z Konar, już to z Malechowa czy zgoła M-im, w l. 1519-1521 włodarz generalny biskupa krakowskiego (MRPS IV 12183, 12845). Wraz z bratem Maciejem od Jadwigi, żony Jana Krajkowskiego, kupił 1511 r. za 300 grz. jej część w Malechowie (P. 786 s. 289). Wraz z tymże bratem Andrzejowi Konarskiemu, staroście biskupiemu w Sławkowie (bratu stryjecznemu) sprzedał za 400 grz. ich część trzymaną niedzielnie w Konarach i 1511 r. zobowiazał się uwolnić ją od obciążeń (P. 7665 k. 63v). Kupił t. r. od Jana Dzierżanowskiego za 256 grz. jego połowę w Malechowie (ib. k. 113v). Był mianowany 1515 r. przez Stanisława Konarskiegho, dziedica w Górze, jednym z opiekunów jego dzieci (P. 1392 k. 63v). Dziedzic w Stradowie, nabył 1519.11/V. r. od Bartłomieja i Janam braci z Jutrosina, za 100 grz. trzecią część miasta Jutrosina i wsi Siedlec i Rogozewo oraz pustek Szymanki i Rozkochowo (MPPS IV, nr 12183). Jak jednak wynika z dalszych transakcji nie było to kupno, lecz tylko wzięcie w zastaw. Swe prawa do miasta Jutrosina i wsi Siedlec, Rogozowo, Szymanki i Rozkochowo oraz Pawłowo, nabyte od Anny Jutroskiej i jej synów, Bartłomieja, Jana i Mikołaja, cedował 1521.18/VI. r. bratu Maciejowi (ib. nr 12843). Między nim a ową Anną istniał spór o Pawłowo, bo tegoż dnia z nakazu biskupa krakowskiego stanęła między nimi ugoda o tę wieś (ib. nr 12844). Jednocześnie swoją część Malechowa dał wieczyście bratu Maciejowi (ib. nr 12845). Już następnego dnia bracia Stanisław i Maciej, za wstawiennictwem biskupa krakowskiego, uzyskali dla mieszczan Jutrosina wolność na lat dziesięć od poborów i na jeden rok z czopowego, z wyjątkiem cła nowego (ib. nr 12847). Obaj ci bracia, obok innych Awdańców z biskupem Konarskim na czele, przyjęli do herbu 1/VII. t. r. uszlachconego Feliksa Lipskiego, kupca krakowskiego rodem z Tusi (ib. nr 12875). Żył jeszcze Stanisław 1523.12/V. r., kiedy z bratem Macieje, dokonywał wzajemnej donacji wszystkich dóbr (ib. nr 13549).

Maciej, trzeci z braci, pisany: z Konar, z Malechowa, czasem Malechowskim, dworzanin królewski 1521 r. (ib. nr 12843). Występował 1514 r. jako stryj Jadwigi, córki Wojciecha Czeladki Strzeżewskiego, żony Andrzeja Włostowskiego (P. 866 k. 28). O dokonanej 1521 r. przez brata Sytanisława cesji na jego rzecz praw do dóbr jutrosińskich i cesji części Malechowa było już wyżej. Inne jednak części w mieście Jutrosinie i wsiach: Siedlcu, Rogozewie, Bestwinie, Rudzie i Pawłowie nabył 1521 r. na własność za 1.038 grz. od swego teścia Jana Bnińskiego (P. 1392 k. 426). Wsie Rogalino, Dobiertki i połowę pustki Dąbie p. pozn. dostał 1523 r. od swej matki Doroty, ta zaś, jak to widzieliśmy, odziedziczyła je prawem bliższości po Hieronimie Wronowskim (Kośc. 233 k. 89). Jeszcze t. r. dobra te sprzedał za 1.000 zł. Janowi Baranowskiemu (P. 1392 k. 509), matce zaś dał w dożywocie Malechowo i t. r. zobowiązał się wieś tą uwolnić od wszelkich zobowiązań (Kośc. 26 k. 313v). Prawa swe do tej części dóbr jutrosińskich, którą scedował mu brat, zrezygnował 1525.21/III. r. Bartłomiejowi, Janowi i Mikołajowi Fryczom Jutroskim (MRPS IV, nr 14196). Od Wiktoryna Lubiatowskiego nabył w r. 1527 części wsi Tworzymirki dając mu w zamian za to cała swą część roli zwanej Na Gaju oraz inną cząstkę położoną koło roli tegoż Wiktoryna (Kośc. 345 k. 128v). Trzecią część miasta Jutrosina oraz całe swe części we wsiach: Rogozewo, Siedlec, Bestwin, Ruda, Pawłowo w powiatach pyzdr. i kośc. sprzedał 1530 za 600 grz. Jerzemu Konarskiemu z Kobylina (P. 1393 k. 331v), ale już 1531 r. odkupił je od niego za 1.500 grz., puszczając mu je jednocześnie wyderkafem w kwocie 800 grz. (ib. k. 452v). Tak znaczna różnica w cenie zdaje się świadczyć, iż Maciej odkupił od Konarskiego nie tylko te części, które sam mu sprzedał, ale i inne, przez Konarskiego poskupywane. Wyderkaf 800-złotowy wykupił od Konarskiego już 1533 r. (ib. k. 554). Nie żył już 1536 r. (P. 874 k. 402). Jego żoną była Dorota Bnińska, córka Jana i Ludwmiły, której 1521 r. na połowie części dóbr jutrosińskich nabytych wyderkafem od brata, na połowie części tychże dóbr nabytych wiecznością od ojca Doroty, wreszcie na połowie Malechowa oprawił posag 700 zł. (P. 1392 k. 426). Miała sobie też Dorota zapisaną na zastawnej części tych dóbr sumę 1.000 grz., z której, po jej uiszczeniu, skwitowała 1524 r. Annę Jutroską i jej synów (MRPS IV, nr 13904). Mąż po zrzeczeniu się swych praw do tej części Jutrosina na rzecz Jutroskich dokonał 1525 r. ponownej oprawy 700 zł. posagu żony, tym razem już tylko na połowach Jutrosina i przyległych wsi oraz na połowie Malechowa. Dał też wtedy teściowi wolny wyrąb w dobrach jutrosińskich na użytek dworu i wsi Smolice jak też dla mieszkańców Bartoszewic (P. 1393 k. 97v). W latach poźniejszych słyszymy, iż Dorota miała od męża oprawę 700 złp. na mieście Bninie (Kośc. 346 k. 19), co świadczyłoby o trzymaniu przezeń tych dóbr od teścia, chyba zastawem. Była jeszcze wdową 1545 r. (P. 1395 k. 225), ale już 1550 r. widzimy ją za Mikołajem Kołaczkowskim (P. 889 k. 45; Kośc. 346 k. 19). Swej córce, Annie M-ej, zamężnej Chomętowskiej, dała 1570 r. ze swego posagu 200 zł., jej zaś synowi, Janowi Chomętowskiemu 100 zł., resztę owego posagu zachowując dla siebie (P. 787 k. 63). Żyła jeszcze 1572 r. (P. 920 k. 513). Synowie: Jan, Stanisław i Przecław. Córki: wspomniana już Anna, zrazu żona Jana Włodka, 2-o v. w l. 1550-1570 Jana (Michała?) Chomętowskiego (P. 889 k. 43), oraz Barbara Konarska cz. M-a, już nie żyjąca 1570 r., żona Wojciecha Siekierzeckiego.

A. Jan M., syn Macieja i Bnińskiej, nieletni 1538 r., pozostawał z braćmi pod opieką stryja Andrzeja, który, jak to widzieliśmy, ich dobra w Wielkopolsce i w Małopolsce położone dał 1538 r. Jerzemu Konarskiemu z Kobylina. Bracia pozostali jednak we władaniu Malechowa a i innych dóbr w Wielkopolsce. Jan łan sołecki, dwie zagrody, część karczmy i młyna wodnego oraz pół łana pustego "Wituskiego" we wsi Bestwin sprzedał 1540 r. za 80 grz. Marcinowi Włodyckiemu (P. 1394 k. 392; 1395 k. 189v). Od Mikołaja Malechowskiego kupił 1541 r. za 200 grz. jego część w Malechowie (ib. k. 478). Otrzymał w Malechowie 1541 r. wraz ze swymi niedzielnymi braćmi pozew ze strony Jerzego Konarskiego z Kobylina, już wtedy kasztelana rozpirskiego (Kośc. 234 k. 482), w roku zaś następnym doszło do porozumienia z nim: bracia dali mu trzecią część w Bestwinie, w Rudzie i w młynie wodnym bestwińskim otrzymując w zamian za to od kasztelana połowy wsi: Malechowo, Zakrzów, Koski i Stradów, nabyte przez niego od ich stryja ks. Andrzeja, oraz dopłatę 300 zł. (P. 1394 k. 512). W nieobecności braci części swoje i ich w mieście Jutrosinie oraz we wsiach Siedlcu i Rogozewie sprzedał wyderkafem 1544 r. za 2.000 zł. Janowi Gostyńskiemu (P. 1395 k. 158v). Od brata Stanisława dostał 1550 r. jego części w Jutrosinie, Siedlcu, Rogozewie, Bestwinie i Rudzie (ib. k. 526v), ale bezpośrednio potem całe części miasta Jutrosina i wsi Rogozewo w p. pyzdr., oraz wsi Siedlec w p. kośc. rezygnował wieczyście Kasprowi Kaczkowskiemu (ib. k. 529v). Brata Stanisława dopuścił t. r. do trzeciej części w Malechowie, nabytej od Mikołaja Malowskiego(!) (P. 889 k. 45). Z działu, dokonanego między nim a tym bratem 1553 r., wziął Stradów w p. wiślic., Zakrzów i Koski w p. prosz., oddając Stanisławowi Malechowo i dopłacając mu 4.000 zł. (P. 1396 k. 88). Od Krzysztofa Sowińskiego kupił 1554 r. za 1.000 grz. części wsi Sowiny p. kośc. (Kośc. 346 k. 9). Odstąpił 1554 r. bratu Stanisławowi swe prawo do sumy 7.000 złp. posagu i takiejże sumy wiana matki, zabezpieczonych jej ma mieście Bninie (Kośc. 346 k. 19). Od Łukasza hr. z Górki, wojewody brzeskiego kuj., otrzymał 1556 r. części w Sowinach (P. 1396 k. 341). Dał mu też wtedy swoje części w tej wsi brat wojewody, Stanisław hr. z Górki (ib. k. 343v), zaś w r. 1557 trzeci z braci, Andrzej, starosta wałecki (ib. k. 470v). Od tego Andrzeja hr. z Górki kupił 1558r. za 5.000 zł. jego części w wieście Jutrosinie oraz we wsiach Rogozewie i Siedlcu (P. 899 k. 202). Części w Jutrosinie i we wsiach Pawłowie i Rogozewie należały też do Jerzego Konarskiego, teraz kasztelana kaliskiego. Jan M. przeprowadził z nim tedy podział owych włości, ale 1559 r. pozywał go o wydzielenie należnej sobie w skutek tego działu trzeciej części. Inna jeszcze trzecia część należała mu się z przeprowadzonego dawniej podziału z dziedziczącym również w tychże dobrach Ubysławem cz. Pakoszem Kołaczkowskim. Tego również pozywał wtedy o wydzielenie tej części (P. 901 k. 58v, 59). Z Konarskim i Kołaczkowskim ponowne działy zostały przeprowadzone 1561 r. (P. 903 k. 694). Od Barbary z Herbutów, żony Andrzeja hr. z Górki, starosty wałeckiego, otrzymał 1561 r. za wierne służby świadczone zarówno jej mężowi jak i jej samej donację wszystkich jej dóbr ruchomych, jakie po niej miałyby pozostać (P. 1397 k. 65). Stradów w p. wiślic. rezygnował 1562 r. Andrzejowi Gnoińskiemu, burgrabiemu krakowskiemu i staroście nowokorczyńskiemu (P. 904 k. 895). Od Barbary Golińskiej, żony Jana Czackiego, kupił 1571 r. za 1.500 złp. części wsi Golina Wielka i Gierłachowo p. kośc. (P. 1398 k. 264). Części Jutrosina z przedmieściami i wsiami Siedlcem, Pawłowem i Rogozewem sprzedał 1571 r. za 11.000 złp. Wojciechowi Zakrzewskiemu (ib. k. 267). Części Gościejewic p. kośc., trzymane dotąd wyderkafem, kupił 1572 r. za 2.000 zł. od Barbary Pampowskiej, żony Jana Roszkowskiego (ib. k. 281v). Części Wielkiej Goliny i Gierłachowa p. kośc. sprzedał t. r. za 1.500 złp. Stanisławowi Golińskiemu (ib. k. 327v). Od Jana Iłowieckiego kupił 1575 r. za 8.000 złp. części wsi Iłowiec Maniejszy i Górka oraz połowę wsi Iłowiec Wielki i cała pustkę Pecna p. kośc. (ib. k. 522), a jednocześnie od Stanisława hr. z Górki, starosty buskiego i kolskiego, za 24.000 złp. miasto Czempiń oraz przyległe wsie: Targowo, Piechinino (dziś Piechanin), i Borówko p. kośc. (ib. k. 525). Od Jana Rokossowskiego, syna zmarłego Jakuba, podskarbiego kor., kupił 1586 r. za 20.000 zł. jego części wsi Rokossowo, Bełczylas (dziś Bączylas), Żytowiecko, Karsiec (dziś Karzec) oraz pustkę Słowikowice p. kośc. (P. 1399 k. 719). Intromitowany do tych dóbr 1587 r. (Kośc. 267 k. 92). Nabył też 1588 r. lub przed tą datą od Marcina Borka Gostyńskiego, działającego tu w roli opiekuna rodzonych swych bratanków, Zygmunta i Piotra, całe ich wsi: Górki, Ziemice oraz pustki: Uroczyszcze, Kobyla Góra i Kąsinowo p. kośc. Niska suma, za którą dobra te zostały sprzedane, 4.350 złp., dowodzi sprzedaży nie wieczystej, lecz wyderkafowej (P. 949 k. 229). Skwitowany został 1589 r. z 7.000 złp. przez córkę Barbarę zamężną Pogorzelską (P. 952 k. 8), a zięć Stanisław Pogorzelski, surogator grodzki kaliski, t. r. skwitował go z wyprawy 1.000 złp. i z 3.000 złp. na poczet 6.000 złp. posagu żony (ib. k. 93v). Z kasztelanem kaliskim, którego pozwał, przeprowadził 1591 r. działy części miasta Jutrosina oraz wsi Pawłowa i Rogaczewa (P. 963 k. 419v). Po śmierci swej matki, która ze swym drugim mężem, Kołaczkowskim, potomstwa nie miała, wyprocesował od spadkobierców ojczyma sumę 700 złp., którą ten zapisał był swej żonie, i cedował ową sumę 1593 r. swemu siostrzeńcowi Janowi Siekierzeckiemu (Kośc. 273 k. 242v). Nie żył już 1595 r. (P. 963 k. 550v). Jego żoną była Barbara Gościejewska, córka Hieronima, zaślubiona 1554 r. lub krótko przed tą datą, bo właśnie wtedy skwitowała z opieki Stanisława Konarzewskiego (Kośc. 236 k. 273v). T. r. oprawił jej 1.600 złp. posagu na dobrach swych małopolskich, to jest na połowie wsi Zakrzew, Koski i Sradów. Inne połowy dał jej w dożywocie, ona zaś dała dożywotnio jemu całe dziedziczne części wsi Gościejewice p. kośc., Nowe Długie, Stare Długie, Przybyszewo p. wschow., jak również i swoją oprawę (Kośc. 364 k. 14, 14v). Swe części w Gościejewicach dała 1581 r. wieczyście (Kośc. 347 k. 27), co 1589 r. aprobowała córka Pogorzelska (P. 952 k. 8). Dla tych swych dzieci, które już 1572 r. były na świecie, to jest dla Andrzeja, Wojciecha, Barbary i Jadwigi, mianował Jan wtedy opiekunów a między innymi także żyjącą jeszcze matkę i żonę (P. 920 k. 513). Najmłodszy z synów, Stanisław, urodził się oczywiście po tej dacie. Z ćorek, o Jadwidze niczego więcej nie wiem. Barbara była w l. 1589-1596 żoną Stanisława Pogorzelskiego Pasikonia, surogatora grodzkiego kaliskiego.

A) Andrzej, syn Jana i Gościejewskiej, dał 1586 r. zobowiązanie swym braciom, iż po śmierci ojca przeprowadzi z nimi działy (P. 947 k. 278v). Od Macieja Rokossowskiego otrzymał 1595 r. zobowiązanie sprzedania za 2.300 złp. jego części wsi Rokossowo i Bełczylas, spadłych nań po ojcu Adamie i po bracie Janie (P. 963 k. 550v). Z przeprowadzonych 1595 r. działów braterskich wziął majętność Rokossowską, w rozmiarach takich, w jakich nabył ją ojciec, to znaczy części we wsiach Rokossowo, Bełczylas, Żytowiecko, Karsiec i w pustce Sławikowice (ib. k. 848). Dobra te rezygnował 1597r. swej żonie (P. 1402 k. 550) i wraz z nią od Stanisława Rokossowskiego nabył 1599 r. za 3.000 złp. jego części w Rokossowie i Bełczylesie (P. 1403 k. 245). Na częściach w tych dwóch wsiach, stanowiących niegdyś własność Andrzeja Rokossowskiego, a nabytych przez Andrzeja M-go od brata Wojciecha, zapisał 1602 r. córce Urszuli w formie długu posag 4.000 zł. (Ws. 19 k. 164). Wraz z żoną części w Żytowiecku, które niegdyś Jakub Rokossowski kupił był od Jakuba Kopaszewskiego cz. Żytowieckiego i od Adama Żytowieckiego, sprzedali 1604 r. za 10.000 złp. Stanisławowi Skaławskiemu (P. 1405 k. 144v). Od Piotra Rokossowskiego, dopełniajacego zobowiąznia swego zmarłego ojca Macieja, kupił Andrzej M. w r. 1610 za 2.300 złp. jego części w Rokossowie i Bełczylesie (P. 1407 k. 148). Kwitował 1611 r. z 10.000 złp. swoją bratową Zofię Strzelecką, żonę Stanisława M-go (Ws. 28 k. 85). Umarł tego jeszcze roku (ib. k. 95v). Jego żoną była Anna Rostworowska (niemal stale pisana Rosfarowską), córka zmarłego Jakuba i Zofii z Rydzyńskich. Jeszcze przed ślubem, 1586.21/VII. r., na częściach w Rokossowie i Bełczylesie ojciec Andrzeja, Jan oprawił przyszłej swej synowej posag 4.000 złp. (P. 1399 k. 757). Narzeczony dostał wówczas od stryja panny, Macieja Rostworowskiego, sędziego ziemskiego wschowskiego, zapis 3.000 zł. w posagu za nią (P. 947 k. 233v). W 1587 r., już po ślubie Anna skwitowała tego teścia z opieki brata zaś swego Jakuba z dóbr rodzicielskich oraz z 3.000 zł. zapisanych jej przez ojca jako posag (P. 948 k. 376). Oprawę na Rokossowie i Bełczylesie na 4.000 zł. posagu skasowała ona 1595 r. (P. 964 k. 838) Wzajemne dożywocie z mężem spisała 1601 r. (P. 1404 k. 236v). Jako wdowa całe Rokossowo sprzedała wyderkafem 1611 r. za 6.000 złp. Maciejowi Szczytnickiemu, część zaś Bełczylasu w taki sam sposób za 5.000 złp. córce swej Cikowskiej (P. 1407 k. 452v, 453v). Od Piotra Rokossowskiego kupiła 1612 r. za 450 złp. łan "Klakowski" w Rokossowie (P. 1408 k. 11v). Całe Rokossowo i część Bełczylasu sprzedała 1617 r. za 40.000 zł. synowi Piotrowi (P. 1410 k. 322). Części wsi Karsiec wraz z pustką Sławikowice p. kośc. dała 1623 r. w dożywocie córce Urszuli teraz 2-o v. Modlibowskiej (P. 1414 k. 451). Od Zygmunta Zawadzkiego kupiła 1627 r. za 2.000 złp. wieś Gierłachówko z częścią wsi Bukówka p. kośc. (Ws. 206 k. 209v). Stanisławowi Pudliszkowskiemu, dziedzicowi Pudliszek, dała 1631 r. wolny wypas we wsi Karsiec (P. 1417 k. 256), a więc córka Urszula już wtedy zapewne nie żyła. Części wsi Karsiec zwane Sławikowicami dała 1638 r. swej wnuczce Annie zamężnej Strykowskiej, zatrzymując dla siebie dożywotnie użytkowanie. Synowie, Piotr i Adam. Córka Urszula, żona najpierw Piotra Cykowskiego, wdowa po nim w l. 1610-1611, 2-o v. w l. 1613-1623 żona Jana Modlibowskiego, nie żyjąca już zapewne 1631 r. Z synów, Adam, wspomniany jako żyjący 1611 r., współdziedzic wtedy obok brata Bełczylasu (Ws. 28 k. 95v), miewątpliwie zmarły młodo.

Piotr, syn Andrzeja i Rostworowskiej, nabył, jak widzieliśmy, w r. 1617 od swej matki Rokossowo i część Bełczylasu. Żył jeszcze 1619 r. (Kośc. 127 k. 769), już nie żył 1621 r. (P. 1007 k. 269). Jego żoną była Jadwiga Zakrzewska, córka Mikołaja, której jeszcze przed ślubem, 1617 r. na Rokossowie oprawił posag 8.000 złp. (P. 1410 k. 338). Miał z nią córkę jedynaczkę Annę i po jego śmierci małżonkowie Kowieccy w r. 1621 proces toczony przeciwko niej cedowali owdowiałej Jadwidze (P. 1407 k. 273v). Wyszła ta wdowa 2-o v. za Kaspra Grylewskiego. Oboje małżonkowie Grylewscy i Anna M-a, dziedziczka Rokossowa, zostali w r. 1637 skwitowani przez Bartłomieja Turzyńskiego, dziedzica części Bełczylasu, ze sprawy o poddanego (Kośc. 299 k. 47). Jadwiga ze swym drugim mężem spisywała dożywocie 1639 r. (P. 1419 k. 1200). Oboje żyli 1640 r., Jadwiga już nie żyła 1658 r. (P. 1070 k. 167). Córka Anna, jeszcze niezamężna 1637 r., w r. 1638 była już żoną Władysława Strykowskiego, z czasem podstolego kaliskiego. Oboje oni jej dobra dziedziczne, Rokossowo i Bełczylas, obciążone długami zmarłego Piotra M-go, sprzedali 1640 r. za 17.000 złp. Benedyktowi Zakrzewskiemu (P. 1420 k. 22v). Żyli jeszcze 1660 r., Anna już nie żyła 1662 r.

B) Wojciech, syn Jana i Gościejewskiej, dworzanin królewski 1595 r. (P. 963 k. 105v), stolnik poznański 1620 r. (P. 1004 k. 680v). Nieletni 1572 r. (P. 920 k. 513). Z działu braterskiego, przeprowadzonego 1595 r. wziął Gościejewice i Sowiny p. kośc. (P. 963 k. 848). Od Andrzeja Rokossowskiego kupił 1598 r. za 6.100 złp. jego części w Rokossowie i Bełczylesie oraz w pewnych pustkach (P. 1402 k. 795v). Chyba ten sam Wojciech nazwany 1619 r. dziedzicem Góry p. kośc. (Kośc. 127 k. 768). Dane sobie przez króla dożywocie na wsiach Olszana i Wolica w p. sądeckim cedował 1622 r. małżonkom Wichrowskim (Kośc. 292 k. 124v). Żył jeszcze 1623 r. (Kośc. 292 k. 135v), nie żył już 1628 r. (Ws. 41 k. 392v). Żonie swej Zofii Niegolewskiej, córce Jakuba, wdowie po Januszu Kiszewskim, jeszcze przed ślubem oprawił 1597 r. posag 8.300 złp na Gościejewicach, wyłączając od tej oprawy Sowiny (P. 1402 k. 261). Synowie, Wojciech i Jan, córka Jadwiga, która wyszła 1621 r., lub krótko po tej dacie, za Jana Szczuckiego, a żyli jeszcze oboje 1635 r.

(A) Wojciech cz Olbrycht, syn Wojciecha i Niegolewskiej, zawierał 1628 r. po śmierci ojca kontrakt z bratem Janem (Ws. 41 k. 392v). Z przeprowadzonego z nim działu wziął 1630 r. Gościejewice (Ws. 216 k. 401v). Od Jana Przyborowskiego kupił 1639 r. za 18.000 złp. części w Przyborowie p. kośc. (P. 1419 k. 1302v). Umarł 1646 r., przed 13/IV. r. (LB Poniec). Jego pierwszą żoną była Anna Strzelecka, wdowa po Jakubie Ossowskim, której jeszcze przed ślubem, w r. 1631 dał zobowiązanie, iż jednocześnie z wykupem Rakoniewic i części Gorzycka oprawi jej sumę 30.000 złp. (Kośc. 296 k. 157). Oprawił jej 1633 r. posagu 15.000 złp. (P. 1417 k. 731v), co odpowiadało poprzedniemu zobowiązaniu zważywszy podwojenie sumy posagowej wiana. Żyła jeszcze 1634.12/II. r. (LB Poniec). Drugą żoną była Katarzyna Swinarska, córka Adama, cześnika kaliskiego i sędziego surogatora grodzkiego poznańskiego, z Barbary Hersztopskiej, która 1636 r. skwitowała matkę i swych braci z sumy 17.000 zł. zapisanej jej gotowizną i w wyprawie przez zmarłego ojca (P. 1033 k. 821). T. r. Wojciech żonie oprawił 15.000 złp. posagu na połowie Gościejewic (P. 1418 k. 855). W r. 1673 owdowiała Katarzyna wespół z siostrą Zofią zamężną Żychlińską, jako współspadkobierczynie brata Jana Swinarskiego, sprzedały odziedziczone po nim wieś Wituchowo i folwark Kopanina p. pozn. Franciszkowi Ponińskiemu, dopełniając w ten sposób zobowiązania, które dały ongiś zmarłemu ojcu tego Franciszka Zygmuntowi Ponińskiemu (P. 1426 k. 457). Już nie żyła 1676 r. (P. 1094 k. 353). Z pierwszego małżeństwa synowie: Andrzej, ochrzcz. 1632.25/X. r., i Maciej, ochrzcz. 1634.12/II. r. (LB Poniec), niewątpliwie pomarli dziećmi. Z drugiej żony synowie: Stanisław, Jan, Franciszek, Adam, o których niżej, Rafał, ochrzcz. 1642.23/XI. r. (ib.), żyjący jeszcze 1661 r. (Ws. 63 k. 340v), i Aleksander, ochrzcz. 1643.26/X. r. (LB Poniec), zmarły zapewne w wieku dziecięcym. Z drugiej też żony dwie córki zakonnice. Zofia Urszula, ochrzcz. 1641.26/V. r. (ib.), benydyktynka w Sierpcu, otrzymała od matki i braci 1661 r. zapis 4.000 zł. posagu (Ws. 63 k. 340v). Od matki otrzymała 1664 zapis 2.000 zł. (ib. k. 307v, 609) i skwitowała ją 1665 r. z tej sumy stanowiącej połowę posagu (P. 1076 k. 836v). Będąc już podprzeoryszą konwentu sierpskiego, 1676 r. skwitowała Mikołaja Pawłowskiego, ówczesnego dziedzica Gościejewic, z prowizji od sumy 4.000 złp., którą zmarła matka jej i brat Adam pozostawili na tej wsi przy jej sprzedaży (P. 1094 k. 353). Anna, córka pogrobowa, ochrzcz. 1646.13/IV. r. (LB Poniec), cysterka w Trzebnicy, otrzymała 1664 r. od braci zapis 1.000 zł. (Ws. 63 k. 757). Kwitowała 1673 r. brata Jana z prowizji rocznej od tej sumy (Kośc. 305 k. 664).

I. Stanisław, syn Wojciecha i Swinarskiej, dziedzic części Przyborowa, żył jeszcze 1661.6/III. r. (LB Niepart), już nie żył 1665 r., kiedy wdowa po nim, Barbara z Bukowca Dąbrowska, córka Wojciecha, zawierała ze swym bratem Wojciechem Dąbrowskim kontrakt trzyletniej dzierżawy wsi Dąbrówka p. gnieźn. (P. 1076 k. 735v). Żoną Stanisława była już 1652.7/VI. r. (LB Niepart), umarła między r. 1673 a 1687 (Kośc. 305 k. 663; P. 113 VI k. 29). Syn Wojciech, ochrzcz. 1661.6/III. r. (LB Niepart), nie żył już 1667 r. Nie żyła już wtedy i córka Anna, ochrzcz. 1654.31/V. r. (ib.). Pozostały dwie córki: najstarsza Zuzanna, ochrzcz. 1653.9/II. r. (ib.), i Katarzyna, których opiekunami byli 1667 r. stryjowie Jan i Franciszek M-cy (Kośc. 305 k. 391). Obie były jeszcze niezamężne 1687 r., kiedy Dymitr Reuth odebrawszy z rąk ich wuja Zygmunta Dąbrowskiego sumę 2.500 zł., zapisał im ją (P. 1113 VI k. 29, 29v). Zuzanna wyszła za tego Reutha już może 1687 r., jako jego żona sprzedała 1690 r. swoje części w Przyborowie za 1.500 złp. stryjowi Janowi M-mu (P. 1431 k. 667). Jej drugim mężem był zaślubiony krótko po 1697.8/II. r. Jakub Kucharski. Umarła między r. 1713 a 1728. Katarzyna, jeszcze niezamężna 1690 r., w latach 1708-1731 za Janem Strzyskim.

II. Jan, syn Wojciecha i Swinarskiej, wraz z bratem Adamem dawał 1665 r. plenipotencję matce na zarządzanie ich dobrami (P. 1076 k. 236v). Wespół z braćmi Adamem i Franciszkiem odziedziczone po ojcu Gościejewice sprzedali 1670 r. za 47.000 złp. Mikołajowi z Werbna Pawłowskiemu (P. 1868 IX k. 115). Dziedzic części Przyborowa 1660 r. (LB Niepart), skwitowany 1694 r. przez Katarzynki poznańskie z prowizji rocznej od sumy 400 zł. zapisanej przez dawnych dziedziców tej wsi (P. 1127 IV k. 88). Żył chyba jeszcze 1697 r. (P. 1133 I k. 90), nie żył już 1699 r. (P. 1137 V k. 61). Piorwszą jego żoną była Katarzyna Gądkowska, córka Piotra i Jadwigi ze Zdzarowskich, której, jeszcze przed ślubem, oprawił 1658 r. posag 5.000 zł. (Ws. 208 k. 263). Sumę tę zapisał mu t. r. brat przyszłej żony, Dobrogost z Szczodrzykowa Gądkowski (Ws. 56 k. 757v). Katarzyna skwitowała brata z owej sumy 1664 r. (P. 1861 k. 425), a Jan jednocześnie dał żonie oprawę 5.000 zł. jej posagu na połowie swych dóbr (ib. k. 425v). Żyła ona jeszcze ok. r. 1669, skoro mniej więcej wtedy rodzić się miał jej najmłodszy syn. Drugiej żonie, Zofii Brzezińskiej, córce Stanisława, oprawił 1674 r. 4.000 złp. posagu na połowie Przyborowa (P. 1426 k. 722). Była ona dziedziczką części dóbr Swiniarki i Dobiejewo, które zostały sprzedane za 5.180 złp. ks. Piotrowi Adamowi Smoszewskiemu. W r. 1681 Jan M. skwitował go z 1.180 złp. reszty z tej sumy (P. 213 I k. 64v). Zofia, już jako wdowa, wespół ze swym synem Michałem, zawierała 1700 r. ugodę ze swymi pasierbami: Andrzejam, Maciejem i Stanisławem M-imi (P. 1139 IX k. 27). Żyła chyba jeszcze 1704 r. (Kośc. 309 s. 141), nie żyła już 1717 r. (P. 1152 k. 107v). Z pierwszej żony synowie: Franciszek, ochrzcz. 1661.2/X. r. (LB Niepart), zapewne zmarły młodo, Andrzej Maciej, Stanisław. Z córek, Anna, ochrzcz. 1660.15/VIII. r. (ib.), i Ewa (Anna Ewa), ochrzcz. 1664.9/IV. r. (ib.), w latach 1681-1691 żona Stanisława Miaskowskiego, kasztelanica krzywińskiego, 2-o v. 1711 r. za Michałem Kamockim, nie żyła już 1723 r. Z drugiego małżeństwa syn Michał oraz córki, Jadwiga i Teresa. Jadwiga była 1-o v. 1697 r. żoną Stefana Koszytskiego. Wdowa po nim 1714 r., w latach 1716-1724 2-o v. żona Józefa Rokossowskiego, nie żyła już 1749 r. Teresa, niezamężna w latch 1700-1704 (P. 1139 IX k. 27; Kośc. 309 s. 141), chyba już właśnie 1704 r. poszła za Jana Wattę Skrzydlewskiego. Jej drugim mężem był Franciszek Szawroński. Nie żyła już 1740 r. Może też córką Jana była Elżbieta, w latach 1681-1686 żona Jakuba Czyżewskiego, nie żyjąca w r. 1690.

I) Andrzej, syn Jana i Gądkowskiej, ochrzcz. 1662.23/XI. r. (LB Niepart), wieś Bednary w p. gnieźn. sprzedał 1699 r. za 15.000 złp. Franciszkowi Przeuskiemu (P. 1137 V k. 61). Wedle umowy działowej z bratem Maciejem, wespół z bratem Michałem sprzedał mu 1699 r. za sumę 10.000 złp. ich części w dziedziczonej po ojcu połowie Przyborowa (P. 1137 V k. 94v). Jako współspadkobierca zmarłego brata Stanisława kwitował 1729 r. wespół z bratankiem Rafałem Macieja Hyczewskiego, dziedzica Żukowa, z 1.920 złp. (Kośc. 316 s. 175). Nie żył już 1734 r. (Kc. 137 k. 195v). O rękę pierwszej żony, Jadwigi Bieczyńskiej, córki Łukasza i Marianny z Bukowca, spisywał kontrakt 1692.28/VII. r. i tegoż roku, już po ślubie, oprawił jej 8.000 złp. posagu (P. 1123 I k. 124v). Umarła ona 1696.15/XII. r., pochowana u Bernardynów w Grodzisku (A. B. Grodzisk, W. 44). Drugiej żonie, Zofii Żółtowskiej, córce Sebastiana i Teresy Grabskiej, oprawił 1701 r. 3.000 złp. posagu (P. 1140 III k. 53). Będąc już wdową, 1734 r. mianowała plenipotentem swego zięcia Franciszka Zwierzchowskiego (Kc. 137 k. 195v). Nie żyła już 1746 r. (P. 1283 k. 185v). Z drugiego małżeństwa córka jedynaczka Ludwika, zrazu żona Jana Białobłockiego, potem 1734 r. Franciszka Zwierzchowskiego (Wierzchowskiego), wdowa w latach 1746-1749, nie żyła już 1756 r.

II) Maciej (Maciej Kazimierz), syn Jana i Gądkowskiej, ochrzcz. 1666.28/II. r. (LB Niepart), jak widzieliśmy, od braci Andrzeja i Michała, nabył 1699 r. ich części z połowy Przyborowa. Michał formalności rezygnacyjnych dopełnił 1701 r. (P. 1141 XI k. 109v). Na tej wsi Maciej zapisał 1700 r. plebanowi w Nieparcie sumę 600 złp. (P. 1139 XIII k. 220). Skwitowany t. r. przez swą stryjeczną siostrę Zuzannę 1-o v. Reutową, 2-o v. Kucharską (Kośc. 308 s. 669). Swoje części w Przyborowie sprzedał w r. 1716 za 31.000 złp. Stanisławowi Lipskiemu (Kośc. 311 s. 547). Żył jeszcze 4.XI. t. r. (LB Niepart), nie żył już 1718.16/VIII. r. Swej pierwszej żonie, Mariannie Szołdrskiej, córce Wojciecha i Zofii Dybrzyńskiej, oprawił 1699 r. na połowie swych części w Przyborowie posag 4.000 złp. (P. 1137 V k. 27v). Jego żoną była już jednak chyba 1698.24/VI. r., bo któżby inny mógł być panią Marianną M-ą z Przyborowa, występujacą jako matka chrzestna? (LB Łaszczyn). Żyła jeszcze 1707 r., kiedy to wraz ze sym rodzeństwem zawierała układ z Franciszkiem Opalińskim i jego żoną Anną z Proskich (Kośc. 310 s. 61). Po raz drugi ożenił się Maciej 1711.9/II. r. z Marianną Zakrzewską (LC Oporowo), córką Adama i Zofii z Daleszyńskich. T. r. skwitowała ona swego brata Jana Zakrzewskiego z 4.000 zł. na poczet posagu (Kośc. 310 s. 459, 460).Jako spadkobierczyni tego brata, dziedzica Czerwonejwsi, zawierała 1715 r. układ z wdową po nim Katarzyną z Jerzykowskich (P. 1149 I k. 201v). Zastawiła t. r. Czerwonąwieś i Kąty p. kośc. na trzy lata za 40.000 złp. Maksymilianowi Miaskowskiemu, cześnikowi poznańskiemu (P. 1149 III k. 94v), biorąc je od niego jednocześnie w dzierżawę, a więc nie wypuszczając ich z rąk (ib. k. 73). Owdowiawszy poszła powtórnie 1718.16/VIII. r. za Antoniego Bartoszewskiego (LC Św. Małgorzata, Pozn.) i t. r. jemu sprzedała za 85.000 złp. Czerwonąwieś i Kąty (P. 1161 k. 26v). Żyła jeszcze 1723 r. (Kośc. 314 s. 151), już nie żyła 1748r. (P. 1292 k. 51). Z pierwszej żony syn Stanisław Florian, ur. w Przyborowie, ochrzcz. 1700.10/V. r. (LB Niepart), który jako spadkobierca stryja Stanisława kwitował 1731 r. Macieja Hyczewskiego, dziedzica Żółkowa, z 960 zł. (Kośc. 317 k. 179). Nie żył już 1742 r. (P. 1268 k. 63). Córka, Wiktoria Zuzanna, ur. w Przyborowie, ochrzcz. 1704.11/VIII. r. (LB Niepart), zapewne zmarła dzieckim. Chyba z tej samej żony pochodziła Jadwiga, która 1709 r. otrzymała zapis 1.000 zł. od stryja Stanisława (Ws. 77 VII k. 10v). Niezamężna, żyła jeszcze 1728 r. (P. 1211 k. 59). Z drugiej żony były tylko córki. Z nich, Teresa Brygida, ur. w Przyborowie, ochrzcz. 1712/17X. (LB Niepart), w latach 1742-1753 żona Tomasza Chlebowskiego, zmarła 1761 lub 1762 r. Zofia Pudencjanna, ur. w Przyborowie, ochrzcz. 1714.17/V. r. (ib.), której 1722 r. ojczym jej, Bartoszewski zapisał sumę 500 zł. Potem była pod imieniem Hiacynty katarzynką w Poznaniu, a po jej śmierci dziedziczyła 1778 r. ów zapis siostra Wiktoria Zaleska (Kośc. 332 k. 28). Zuzanna Weronika, ur. w Przyborowie, ochrzcz. 1715.11/VIII. r. (LB Niepart). Wiktoria, w 1742 r. żona Jana Zaleskiego, rozwódka 1748 r., wdowa w latach 1762-1776.

III) Stanisław, syn Jana i Gądkowskiej, ochrzcz. 1667.14/IX. r. (LB Niepart). Na swych dobrach, a przede wszystkim na sumie, która mu pozostała z 3.800 zł., zabezpieczonych przez brata Macieja na Przyborowie, zapisał 1709 r. swemu bratankowi a synowi Macieja, Stanisławowi 2.000 zł., siostrze zaś jego, Jadwidze 1.000 zł. "z miłości stryjowskiej" (Ws. 77 VII k. 10v). Umarł w Żółkowie p. pyzdr. 1719.9/IV., mając lat 50 (LM Domachowo). Niewatpliwie był bezżenny. Jego spadkobiercy, brat Andrzej i bratanek Rafał kwitowali 1729 r. Macieja Hyczewskiego, dziedzica Żółkowa z 1.920 zł. (Kośc. 316 s. 175). Jak już widzieliśmy, skwitował tego Hyczewskiego w 1731 r. także i inny bratanek Stanisława, Stanisław.

IV) Michał, syn Jana i Brzezińskiej, jak widzieliśmy, swoje części w Przyborowie ustąpił 1699 r. bratu Maciejowi, a 1700 r. skwitował tego brata (P. 1139 IX k. 68). Formalnej sprzedaży za 4.000 złp. swych części w Przyborowie na rzecz Macieja dokonał 1701 r. (P. 1141 XI k. 109v). Ożenił się z Marianną Rozdrażewską, córką Krzysztofa i Anny z Kołomęskich, ur. w Wolicy Pustej, ochrzcz. 1685.17/III. r. (LB Nowemiasto; G. 98 k. 426), która mu wniosła część Szypłowa p. pyzdr. Oboje pomarli w Szypłowie 1710 r. na zarazę (LM Nowemiasto; Kośc. 311 s. 237). Ich jedyny syn Rafał.

Rafał (Rafał Antoni), syn Michała i Rozdrażewskiej, ochrzcz. 1708.28/X. r. (LB Nowemiasto). Był dziedzicem części Szypłowa. Występował 1749 r. jako jeden ze spadkobierców babki Zofii z Brzezińskich M-ej i rodzonej ciotki Jadwigi z M-ch 1-o v. Koszutskiej 2-o v. Rokossowskiej, zmarłej bezdzietnie (P. 1297 k. 59). Odziedziczoną po stryju swej matki, Adamie Rozrażewskim, wieś Linowiec p. gnieźn. sprzedał 1750.19/XII. r. za 10.180 złp ks. Janowi Mlickiemu, kanonikowi gnieźnieńskiemu i płockiemu (G. 98 k. 426). Umarł 1764.21/III. r. (LM Nowemiasto). Ożenił się 1729.29/II. r. Anną Reutówną (Reuthówną) (LC Mądre), córką Waleriana i Anny z Ulatowskich, z którą 1753 r. spisywał wzajemne dożywocie (P. 1310 k. 201). Tej żonie zabezpieczył 1755 r. jej posag wynoszący 9.000 złp. (P. 1316 k. 193v). Umarła ona 1766.15/VIII. r. (LM Nowemiasto). Synowie: Józef, Ignacy, Ludwik, ochrzcz. 1750.31/III. r. jako siedmioletnie dziecko (LB Miłosław), swe odziedziczone po rodzicach części w Szypłowie i w pustce Stramicach sprzedał bratu, żył jeszcze 1761.10/IV. r. (LB Nowemiasto), 1775.14/XI. r. już nie żył (Py. 158 k. 439), wreszcie Kajetan Dominik, ur. w Szypłowie, ochrzcz. 1747.30.VII. r. (LB Nowemiasto), chyba zmarły młodo. Z córek, Jadwiga (Jadwiga Anna), ur. w Szypłowie, ochrzcz. 1731.7/X. r. (ib.), niezamężna, żyjąca jeszcze 1775.14/II. r. (Py. 158 k. 438v). Urszula (Elżbieta Urszula), ur. tamże, ochrzcz. 1744.18/XI. r. (LB Nowemiasto), jeszcze niezamężna 1779.4/VII. r. (ib.), potem 1-o v. żona Stanisława Sarbskiego, wdowa po nim 1789 r., wyszła w Poznaniu 2-o v. 1792.24/XI. r. za Andrzeja Kotowskiego. Marianna, ur. ok. r. 1738 która 1752.14/II. r. poślubiła najbliższego sąsiada, Rocha Pierzchlińskiego, dziedzica części Szypłowa, zaś 2-o v. 1764.3/IX. r. Ignacego Maciejowskiego. Umarła w Szymankach 1803.5/X. r. mając lat 65.

(I) Józef (Józef Karol), syn Rafała i Reutówny, ur. w Szypłowie, ochrzcz. 1730.7/II. r. (LB Nowemiasto), swoje części Szypłowa i pustki Stramice sprzedał 1774 r. za 10.000 złp. bratu Ignacemu (P. 1351 k. 380). Formalne działy między tymi dwoma braćmi i siostrami, Marianną zamężną Maciejowską, Jadwigą i Urszulą pannami, zostały spisane w Szypłowie 1775.14/XI. r. (Py. 158 k. 439). Formalnej rezygnacji Szypłowa i Stramic na rzecz Ignacego dokonał Józef 1776.23/VI. r. (P. 1353 k. 37v). Zaślubił w Poznaniu 1754.16.VIII. r. Helenę Kurnatowską owdowiałą Duczkowską (LC Św. Maria Magdal., Pozn.). Była to córka Bogusława i Ewy z Żychlińskich 2-o v. Adamowej Żychlińskiej, stolnikowej czerniechowskiej. Józef w imieniu własnym i tej żony kwitował 1759 r. jej przyrodniego brata Michała Żychlińskiego i stryja tego Michała, ks. Ignacego Żychlińskiego, dziekana i proboszcza konińskiego, z wydania reszty inwentarzy i ruchomości po ich zmarłej matce (I. Kon. 79 k. 139v). Nie żyła już 1773 r., kiedy mąż kwitował Aleksandra Ludwika Pretwica z prowizji od sumy 9.735 zł., którą ów Pretwic zapisał był na Gałąskach w 1766 r. (I. Kal. 209/213 k. 113). Po śmierci tej żony Józef wstąpił do klasztoru cystersów w Lądzie, przybierając zakonne imię Tessalina. Widzimy go tam już 1781 r. (ib. 221 k.40, 257). Święceń kapłańskich nie osiągnął i umarł w Lądzie jako brat zakonny 1794.21(14?)/X. r., nając lat 64 (Nekr. Obra; Nekr. Owińska), Syn Jakub. Córki, Joanna, ur. w Magnuszewicach, ochrzcz. 1755.14/VI. r. (LB Magnuszewice, tu matka nazwana błędnie Heleną Karśnicką), i Anna. Wszyscy troje pozostawali pod opieką stryja Ignacego, który w r. 1781 zapisał mu sumy 25.625 i 2.812 zł. (I. Kal. 221 k. 40), a 1788 r. w ich imieniu kwitował Macieja Mierzewskiego, dziedzica Zygówki i Miniszewa, z 2.600 złp. z sumy 10.600 zł., którą w 1688 r. ówczesny dziedzic tych dóbr Stefan Czplicki zapisał był swej żonie Katarzynie z Kołomęskich (I. Kal. 228 k. 285). Pamietajmy, iż prababka tego rodzeństwa Rozrażewska rodziła się z Kołomęskiej. Anna żyła jeszcze 1792.24/XI. r. (LC Św. Maria Magdal., Pozn.). O dalszych losach Joanny i Anny nic nie wiem.

Jakub, syn Józefa i Kurnatowskiej, ur. 1760.26/VI. r. (I. Kal. 221 k. 257), skwitował 1781 r. Antoniego Łętkowskiego, dziedzica połowy Ociąża z sumy 2.812 złp. (ib.). Mianowany był 1789 r. plenipotentem przez ciotkę Urszulę z M-ch Sarbską (Py. 163 k. 735). Ożenił się z jej pasierbicą Teresą Sarbską, córką Stanisława z jego pierwszej żony, Ludwiki Strzyżewskiej. Kwitował 1791 r. macochę tej żony a swoją ciotkę Urszulę z inwentarzy i ruchomości po Stanisławie Sarbskim oraz z dochodów od sumy zastawionej na dobrach Łaskawy (Py. 163 k. 972v). Drugą żoną Jakuba była 1794 r. Nepomucena Podgórska. Jakub, w latach 1801-1803 posesor Nowejwsi, dóbr dziedzicznych Justyny Goślinowskiej, żył jeszcze 1809.7/V. r. (LC Św. Małgorzata, Pozn.). Z Sarbskiej był syn Stanisław, zmarły w wieku lat 13 na Śródce koło Poznania 1806.24/VII. r. (LM Św. Małgorzata, Pozn.). Z Podgórskiej synowie: Franciszek Dionizy, ochrzcz. 1794.2/IX. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), zmarły w Środzie 1796.23/I. r. (LM Środa), Józef Wincenty, ochrzcz. z wody w Pyzdrach 1801 r., z ceremonii 1809.6/IV. r., kiedy rodzice zamieszkali na Śródce (LB Św. Małgorzata, Pozn.). Z córek, Marianna Nepomucena, ur. w Środzie 1795.20/VIII. r. (LB Środa), niewatpliwie umarła wcześnie, bo druga córka, również Marianna Nepomucena, ur. w Nowejwsi 1801.20/XI. r., ochrzcz. 20/XII. (LB Św. Wojciech, Pozn.), umarła tamże 1803.16/XII. r. (LM ib). Anna Jakobina, ur. 1807.24/VII. r. (LB Św. Małgorzata, Pozn.).

(II) Ignacy (Jakub Ignacy), syn Rafała i Reutówny, ur. w Szypłowie, ochrzcz. 1738.5/VIII. r. (LB Nowemiasto). Jak widzieliśmy, od brata Józefa kupił 1774 r. za 10.000 złp. jego części w Szypłowie i w pustce Stramice. Te części wraz z innymi, kupionymi już dawniej od brata Ludwika i z tymi, które sam odziedziczył po rodzicach, sprzedał 1776 r. Ludwikowi Hersztopskiemu, podsędkowi ziemskiemu wschowskiemu (P. 1353 k. 37v; Py. 158 k. 438v-439). Formalnej sprzedaży Stromic na rzecz tegoż Hersztopskiego za 6.000 zł. dokonał 2/I. t. r. (Py. 158 k. 448). Od Antoniego Mąkowskiego, komornika ziemskiego wschowskiego, kupił 1782 r. za 36.540 złp. inną połowę Szypłowa i całą wieś Usłodziny, dobra należace niegdyś do Skrzetuskich (P. 1359 k. 359v). Tę połowę Szypłowa zwaną Skrzetuszczyzna zastawił najpierw do r. 1785 Maciejowi Brodnickiemu (P. 1362 k. 534v), a potem od r. 1786 za sumę 20.000 zł. Stanisławowi Modzelewskiemu który ów zastaw scedował 1787 r. Józefowi Wybickiemu, podkomorzemu J.Kr.Mci, ten zaś z kolei 1788 r. cedował posesję połowy Szypłowa Kazimierzowi Gorzeńskiemu (I. Kal. 228 k. 271). Ostatecznie Ignacy M. Szypłowo i Usłodzino sprzedał 1789.3/VI. r. za 108.000 złp. Andrzejowi Kuczkowskiemu i jego żonie Justynie z Zakrzewskich (Py. 163 k. 755-759). Zaraz potem, 1789.25/VI. r. od Bogumiła (Deograta) Glinickiego kupił za 5.000 zł. kamienicę w Poznaniu przy ulicy Świętosławskiej (P. 1366 k. 538, 1375 k. 496). Tę kamienicę 1790.26/VI. r. sprzedał za takąż sumę siostrze Mariannie Maciejowskiej (P. 1367 k. 690). Był 1792 r. posesorem Chwalęcina Wielkiego, wsi należącej do Franciszka Bobrowskiego (P. 1369 k. 157). T. r. występował jako siostrzeniec i współspadkobierca zmarłego ks. Antoniego Reuta, proboszcza wierzenickiego (ib. k. 280v). Umarł w Mieszkowie 1795.12/III. r. (LM Mieszków).

III. Franciszek, syn Wojciecha i Swinarskiej, nazwany 1661 r. aspirantem jezuickim (Ws. 63 k. 340v), ale w latach 1655-1668 występował bez cech duchownych (Ws. 63 k. 757, 68 k. 232v; Kośc. 305 k. 391; LB Niepart; LB Rydzyna z r. 1668), już jednak w sprzedaży 1670 r. Gościejewic Mikołajowi Pawłowskiemu uczestniczył jako zakonnik S. J. (P. 1868 IX k. 115). Żył jeszcze 1700 r., ale wtedy znów wzmianka o nim nie zawiera tytulatury duchownej (P. 1139 XIII k. 220). Może jego to dotyczy wzmianka Niesieckiego: "N. Malechowski w zakonie naszym misjonarz wojskowy zacny".

IV. Adam, syn Wojciecha i Swinarskiej, ur. w Gościejewicach, ochrzcz. 1640.28/V. r. (LB Poniec), podstoli wschowski już 1692.11/IX. r. (LB Wylatowo), scedował ów urząd 1698 r. Mikołajowi Rosenowi (G. 90 k. 28). Wspomniany 1661 r. (Ws. 63 k. 340v), jak widzieliśmy, wspólnie z braćmi Janem i Franciszkiem sprzedał 1670 r. Gościejewice Pawłowskiemu. Pewnego poddanego z tej wsi wyłączonego przy tej sprzedaży dał 1687 r. Jakubowi Broniszowi (P. 1113 III k. 83v). Żył jeszcze 1698 r. (G. 90 k. 218). Nie żył już 1700 r. (Kośc. 308 s. 637). Jego pierwszą żoną była Jadwiga Godurowska, wdowa po Stanisławie Ponińskim, zaślubiona 1670.6/X. r. (LC Kościan). Jeszcze przed ślubem, t. r. zapisała ona Adamowi dług 1.000 zł. (Kośc. 305 k. 539). Żyła jeszcze 1672 r. i, jak się zdaje, wniosła mężowi posesję Ponina w p. kośc., dóbr swego pierwszego męża (LB Kościan). Drugą żoną była Zofia Ponińska, córka Jana i Anny z Krzyżanowskich, z którą wzajemne dożywocie spisywał 1767 r. (P. 1427 k. 525). Chyba ta właśnie Zofia była "panią Małachowską" pochowaną 1698 r. (Nekr. Reform. w Miejskiej Górce). Z pierwszej żony syn Kazimierz, z drugiej Michał, ur. w Sikorzynie, ochrzcz. 1680.26/IX. r. (LB Krobia, tu matka nazwana omyłkowo Jadwigą), już nie żyjący 1687 r., bo nie wymieniony wśród dzieci zrodzonych z Ponińskiej, w imieniu których występował ojciec. Byli to: Wojciech, Józef i Teresa (P 1114 XII k. 4v).

Kazimierz (Kazimierz Józef), syn Adama i Jadwigi Godurowskiej, ur. w Poninie, ochrzcz. 1672.20/III. r. (LB Kościan), kwitował 1700 r. swych braci stryjecznych a synów Jana z 10.000 zł. (Kośc. 308 s. 637). Żył jeszcze 1719 r., kiedy pewien układ zawierany przez stryjeczną siostrę Katarzynę zamężną Strzycką podpisywał "reką trzymaną", był więc analfabetą (Kośc. 312 s. 91). Czy nie ten sam Kazimierz z żony Katarzyny miał syna Wojciecha, ur. w Konarzewie, ochrzcz. 1726.31/III. r. (LB Łaszczyn). Ta Katarzyna żyła jeszcze 1727.7/I. r. (ib.).

(B) Jan, syn Wojciecha i Niegolewskiej, zawierał, jak widzieliśmy, 1628 r. kontrakt z bratem Wojciechem cz. Olbrychtem pod zakładem 2.400 zł. (Ws. 41 k. 392v), a z przeprowadzonego w 1630 r. działu z tym bratem wziął Sowiny p. kośc. wraz z dopłatą 15.000 zł. (Ws. 206 k. 401v). Towarzyszył w grodzie wschowskim 1635 r. siostrze Jadwidze zamężnej Szczuckiej przy kasowaniu przez nią oprawy 9.000 złp. posagu na Zagórowie (Ws. 47 k. 365). Od Jana Czekanowskiego i jego żony Zofii z M-ch otrzymał 1636 r. cesję wyderkafu 6.000 zł. na Malechowie, danego jej niegdyś przez jej braci a synów Jerzego M-go (Ws. 47 k. 485v). Od tych to M-ch, to znaczy od Jana i Macieja, synów Jerzego, kupił 1637 r. za 22.000 złp. Malechowo z folwarkiem Gaj (P. 1419 k. 273v). Musiało to być jednak tylko formalne dopełnienie transakcji dokonanej wcześniej, zapewne w 1636 r. Żył jeszcze 1653 r., kiedy Sowiny sprzedał wyderkafem za 17.000 złp. na jeden rok małżonkom Żytowieckim (P. 1066 k. 339). Nie żył już 1655 t. (Ws. 56 k. 557). Chyba to ten sam Jan w 1636 r. brał wyderkafem za 10.000 złp. od Piotra Czarnkowskiego, wojewodzica kaliskiego, Boruszyno i Tarnowiec (P. 1418 k. 843). Żoną Jana, syna Wojciecha, była Anna Kąkolewska, córka Stanisława i Barbary z Wilkowa Ossowskiej, której 1631 r., jeszcze przed ślubem, na połowie wsi Sowiny oprawił posag 8.500 zł. (Ws. 206 k. 358v; P. 1069 k. 51). Po swoim ojcu jako, jedyna jego spadkobierczyni, odziedziczyła części Kąkolewa, a 1655 r., będąc już wdową, została skwitowała przez Andrzeja Ossowskiego, starostę wschowskiego, z 2.000 zł., które ojciec jej zapisał był w testamencie na utrzymanie muzyków w kościele parafialnym kąkolewskim (Ws. 56 k. 557). Swoje części Kąkolewa dała 1657 r. synowi Janowi, dla siebie zachowując na nich dożywocie (P. 1069 k. 51v, 52). Nie żyła już 1659 r. (Ws. 56 k. 883). Synowie, Jan, o którym niżej, i Stanisław, ur. w Sowinach, ochrzcz. 1634.21/V. r. (LB Poniec), zapewne młodo zmarły. Córki porodzone też w Sowinach: Zofia, ochrzcz. 1633.30/I. r. (ib.), Anna, ochrzcz. 1635.21/VIII. r. (ib.), w latach 1661-1681 żona Jakuba z Dzwonowa Rogalińskiego, żyła jeszcze jako wdowa 1686 r., Elżbieta, ochrzcz. 1637.15/VI. r. (ib.). O Zofii i Elżbiecie nie wiem nic więcej.

Jan, syn Jana i Kąkolewskiej, otrzymał, jak widzieliśmy, od matki 1657 r. jej części w Kąkolewie, a był też i dziedzicem Malechowa (Małachowa) oraz folwarku Gaj, które to dobra 1569 r. sprzedał wyderkafem za 5.120 zł. Dymitrowi Reutowi (Ws. 208 k. 281). Dopełnieniem zobowiązania danego kiedyś jego ojcu przez Jana i Macieja M-ch, synów Jerzego, przy okazji sprzedaży Malechowa i Gaju, była rezygnacja tych dóbr dokonana 1663 r. na jego rzecz przez Wojciecha M-go, brata tamtych dwóch (P. 1424 k. 187v). Jan Malechowo i Gaj zastawił 1668 r. za 4.400 zł. Amdrzejowi Czyżewskiemu (Kośc. 305 k. 429). Umarł chyba 1682 r., bowiem 3/II. t. r. Mikołaj Krzyżanowski oblatywał w grodzie kościańskim jego testament, w którym na wypadek sprzedaży Malechowa cenę tych dóbr określił na 50.000 zł., a czego 10.000 zł. miałaby dostać córka Katarzyna (Kośc. 134 k. 294v). Żoną jego była 1661 r. Zofia Kromolicka, córka Andrzeja i Jadwigi Kaniewskiej (Ws. 63 k. 168v). T. r. oprawił jej posag 7.000 zł. (P. 1072 V k. 247v). Nie żyła już ona 1667 r., pozostawiwszy mężowi dwoje dzieci, Andrzeja i Katarzynę (P. 1428 k. 520). Tym dzieciom ich babka Jadwiga z Kaniewskich Kromolicka zapisała 1668 r. sumę 2.000 zł. (Kośc. 305 k. 411). Córka Katarzyna była 1-o v. w latach 1683-1691 żoną Jakuba Szołdrskiego, 2-o v. przed 1695.30/X. r. poszła za Antoniego Kokalewskiego z Turkowa, zmarłego 1708 lub 1709 r. Jako wdowa żyła jeszcze 1721 r.

Andrzej, syn Jana i Kromolickiej, nieletni w latch 1667-1668 (P. 1428 k. 520; Kośc. 305 k. 411), potwierdził 1683 r. zobowiązanie dane kiedyś w jego imieniu Dąmbskim przez jego babkę macierzystą (P. 1106 I k. 57). Dziedzic Malechowa, skwitowany 1701 r. przez siostrę Katarzynę, obecnie zamężną Kokalewską, z 5.000 zł. z jej dóbr rodzicielskich (P. 1140 II k. 73v). Był to tylko zapis, z którego dopiero 1709 r. wypłacił siostrze gotowizną 2.000 zł. (Kośc. 310 s. 264). Już nie żył 1714 r. (Kośc. 311 s. 235). Nie mam pewności czy to ten sam Andrzej występował 1670.22/X. r. jako chrzestny i okreslony wtedy jako Andrzej M. z Gogolewa (LB Niepart). Andrzej, syn Jana, ożenił się z Zofią (Zofianną, Zofią Anną) Los Golińską, córką Adama i Kunegundy z Markowskich, której 1688 r. oprawił 10.000 złp. posagu (P. 1116 XII k. 67v). Zapisał tej żonie 1693 r. dług 10.500 zł., z której to sumy skwitował go jej brat Michał Goliński (Kośc. 307 k. 501). Zofia, już będąc wdową, sumę posagową 20.000 złp., oprawioną jej przez męża na Malechowie i Gaju, cedowała 1714 r. synowi Józefowi (Kośc. 311 s. 236). Swe dożywocie oraz oprawę na Malechowie i Gaju cedowała 1743 r. żyjącym jeszcze swym dzieciom Janowi i Ludwice, zamężnej Kozierowskiej, oraz wnuczce po zmarłym synu Józefie, Annie, zamężnej Niwskiej (Kc. 139 k. 356). Umarła t. r. (Kośc. 322 k. 40). Synowie, Józef i Jan. Córka Ludwika, w latach 1732-1743 żona Kazimierza Kozierowskiego, za którego wyszła przed 1732.24/VIII. (LB Biezdrowo), zmarłego między r. 1743 a 1746, żyła jeszcze 1756 r., nie żyła już 1778 r.

I. Józef, syn Andrzeja i Golińskiej, dziedzic Malechowa i Gaju, zrazu wespół z bratem Janem, potem 1721 r. odkupił odeń jego połowę za 65.000 złp. (P. 1184 II k. 11). Sprzedał Malechowo i Gaj 1722.5/X. r. za 77.000 złp. Kazimierzowi Szołdrskiemu, podczaszemu wschowskiemu (P. 1188 k. 52v), kupując od niego jednocześnie za 33.000 złp. Górzno p. kal. (ib. k. 72). Umarł między r. 1723 a 1730 (P. 1123 k. 135; I Kal. 167 s. 163). Z pierwszą swą żoną Rozalią (Różą) Cielecką, córką Wojciecha i Teresy z Kęszyckich, wdową 1-o v. po Antonim Skąpskim, spisywał wzajemne dożywocie 1714 r. (P. 1148 IV k. 2v, 1149 I k. 246). Zapisał jej 1715 r. sumę 5.000 zł. (P. 1149 IV k. 12v). Nie żyła już 1718 r. (Kośc. 311 s. 899). Drugą żoną Józefa była 1719 r. Ludwika Skórzewska, córka Gabriela i Marianny z Koszutskich, wdowa 1-o v. po Jerzym Ostromęckim (Kośc. 312 s. 52; P. 1193 k. 135v). Dożywocie z nią spisywał 1721 r. (P. 1184 II k. 12v). Po sprzedaży Malechowa i Gaju a kupnie Górzna wszystkie prawa tej swej żony przeniósł 1722 r. na Górzno (Z. T. P. 50 k. 1431). Była ona 3-o v. żoną Fabiana z Bnina Moszczyńskiego, wraz z którym 1730 r. kwitowała się wzajemnie (I. Kal. 167 s. 163). Nie żyła już 1746 r. (ib. 185/189 k. 131). Ze Skórzewskiej córka jedynaczka Anna, nieletnia jeszcze 1732 r. (P. 1235 k. 30v), w latach 1739-1748 żona Michała Niwskiego, żyła jako wdowa 1763 r.

II. Jan, syn Andrzeja i Gogolińskiej, nieletni 1714 r. (Kośc. 311 s. 237), zrazu obok brata Józefa współdziedzic Malechowa (Kośc. 312 s. 52) potem w 1721 r. swoją połowę Malechowa i Gaju, jak widzieliśmy, sprzedał temu bratu. Od Karola Cieleckiego, dziedzica Nowejwsi w p. pyzdr., wziął 1722 r. tę wieś w zastaw trzyletni za 7.000 złp. (P. 1188 k. 73). W 1726 r. był dzierżawcą czy zastawnikiem Kobelnik p. kośc. (LB Czacz). Umarł między r. 1756 a 1769 (N. 211 k. 226; Kośc. 331 k. 8). Jego żoną była 1722 r. Jadwiga Kozierowska, córka Jana i Krystyny z Moraczewskich (P. 1188 k. 73, 1216 k. 42), zmarła między r. 1731 a 1738 (Kośc. 317 s. 227, 320 s. 216). Z niej synowi: Jan, Franciszek i Jakub, córka Klara. Spośród nich, Jan, ur. ok. 1723 r., występujący 1740 r. (miał wtedy rok 17-y) w imieniu własnym oraz brata Franciszka i siostry Klary (Kośc. 321 s. 18), żył jeszcze 1769 r., kiedy kwitował Pawła Zbijewskiego z 1.000 zł. będących częścią sumy 3.000 zł., należnej po matce jemu i jemu rodzeństwu (Kośc. 331 k. 8). O jego ewentualnej żonie tak jak i o potomstwie nie wiem nic. Jakub, nieletni 1738 r. (Kośc. 320 s. 216), niewątpliwie już nie żył 1740 r., bowiem milczą o nim zeznawane wtedy przez rodzeństwo akty. Klara, niezamężna, wspomniana jako nieletnia 1738 r. (Kośc. 320 s. 216), żyła jeszcze 1747 r., kiedy kwitowała Ludwika Nagłowskiego, regenta ziemskiego grodzkiego kościańskiego, posesora Kobelnik (Kośc. 323 k. 203).

Franciszek, syn Jana i Kozierowskiej, ur. w Kobelnikach, ochrzcz. 1726.21/II. r. (LB Czacz), mianowany przez brata Jana 1754 r. plenipotentem dla podniesienia sumy macierzystej 1.000 zł. na Kobelnikach (Kc. 142 k. 159). Kwitował 1756 r. synagogę międzyrzecką z 3.500 złp. zapisanych matce w 1729 r. (N. 211 k. 226v). Starosta nakielski Andrzej M. (zob. niżej) scedował mu 1761 r. za konsensem królewskim z 1758.29/XII. r. wójtostwo w Nakle oraz wsie: Olszewka, Sadki, Cietrzewnica (Trzeciewnica), Bielawki, Karnowo i Paterek (P. 1331 k. 218). Żył jeszcze 1778 r. (Kośc. 333 k. 82), a być może i 1795 r. (LB Nakło). Jego żona była 1767 r. Albertyna Goetzendorf Grabowska, córka Jerzego, asesora ziemskiego tucholskiego, i Agnieszki z Wałdowskich (N. 212 k. 233). Żyła jeszcze zapewne 1795 r. (LB Nakło). Ich syn Piotr Stefan Dominik, ur. w Trzeciewnicy 1768.3/VIII. r. (LB Nakło). Córki: Katarzyna (Katarzyna Marianna), ochrzcz. z wody 1770 r., z ceremoni 1795.26/VII. r. za Kazimierza Tura, właściciela Trzeciewnicy (ib.), Rozalia Marianna, zmarła w Trzeciewnicy 1771.15/X. r. jako niemowlę niespełna 7-tygodniowe (LM Nakło), wreszcie Konstancja Agnieszka, ur. w Chrząstowie 1774.17/II. r. (LM Nakło).

C) Stanisław, syn Jana i Gościejewskiej, nie było go jeszcze najwidoczniej na świecie 1572 r., kiedy to ojciec ustanawiając opiekę nie wymienił go obok innych swych dzieci (P. 920 k. 513). Z przeprowadzonych 1595 r. działów braterskich wziął miasteczko Czempiń oraz wsie: Borówko, Piechanino, Tarnowo, części w Iłowcu Wielkim i Małym oraz w Górce p. kośc. (P. 963 k. 848). Dał 1597 r. zobowiązanie Janowi Siekierzeckiemu, iż sprzeda mu swoją część w Wielkim Iłowcu zwaną Gwoździańskie (Kośc. 277 k. 189v). Formalnej rezygnacji tej części za sumę 5.000 zł. dokonał 1603 r. (Ws. 204 k. 183v). Miasto Czempiń i wieś Borówko, z wyjątkiem sześciu chłopów poddanych, sprzedał 1601 r. za 17.000 złp. Stanisławowi Szołdrskiemu (P. 1404 k. 193). Wespół z żoną Tarnowo i Piechanino sprzedali 1609 r. za 20.000 złp. Janowi Rogalińskiemu (P. 1406 k. 632v). Stanisław, jak się zdaje, żył jeszcze 1614 r. (P. 992 k. 435), nie żył już 1616 r. (P. 1410 k. 246). Ożenił się z Zofią Strzelecką, córką Jana, której 1599 r. oprawił posag 7.000 złp. na swych częściach we wsiach Iłowiec Mały i Górka, w pustce Pecna, a też na całych wsiach Tarnowo i Piechanino (P. 1403 k. 340v). Żonie tej sprzedał części w Pecnie, które ona z kolei w 1608 r. sprzedała wyderkafem za 300 złp. Hieronimowi Rekuciowi (P. 1406 k. 428). Skwotowana w 1611 r. przez Andrzeja M-go z 10.000 złp. (Ws. 28 k. 85), wyszła 2-o v. za Rafała Wilkowskiego, który 1616 r., jeszcze przed ślubem, oprawił jej 2.000 złp. posagu (P. 1410 k. 246). Części Iłowca Małego sprzedała wyderkafem 1617 r. za 3.300 złp. Zofii z Opalińskich Leszczyńskiej, wojewodzinie brzeskiej kuj. (ib. k. 529v), a 1623 r. części Iłowca Małego i Górki wraz z cała Pecną sprzedała za 13.000 złp. Janowi Szołdrskiemu (P. 1414 k. 345). Już będąc wdową i po tym drugim mężu, części Pijanowic i pustek Puszczykowo p. kośc. sprzedała 1631 r. za 4.300 złp. Aleksandrowi Gałczyńskiemu i żonie jego Barbarze z Wilkowa (P. 1417 k. 210). Syn Wojciechm córka Marianna, 1618 r. żona Dobrogosta Ponińskiego, żyła jeszcze będąc wdową 1642 r. Była zapewne jeszcze i druga córka, Anna, która 1630 r. będąc żoną Andrzeja Kaczkowskiego kwitowała rodzonego brata Wojciecha M-go z 300 złp. na poczet posagu (P. 1023 k. 975). Nie można jednak wykluczać i tego, że mogła to być córka Wojciecha i Niegolewskiej, którzy byli przecie rodzicami syna Wojciecha.

Wojciech, syn Stanisława i Strzeleckiej, wydzierżawił 1636 r. od swego stryjecznego brata Wojciecha cz. Olbrachta Gościejewice (Ws. 47 k. 485), umarł między r. 1644 a 1649 (P. 169 k. 443v; Ws. 51 k. 269). Jego żoną była Zuzanna Błociszewska, córka Stanisława i Katarzyny z Iłowieckich, której 1629 r. oprawił posag 1.500 złp. (P. 1416 k. 592v). Zuzanna wraz z siostrą Anną, zamężną Karśnicką, jako współspadkobierczynie wuja Marcina Sapińskiego, odziedziczone po nim części we wsiach Kąkolewo, Łąg i Bargowo p. kośc. sprzedały 1640 r. za 5.000 złp. Mikołajwi z Osieka Zakrzewskiemu, części zaś swoje odziedziczone po tymże wuju w dobrach Mchy, Niedźwiady, Włościejewki, Międzyborze, Brzostownia i w pustkach Dąbroszyno p. kośc. sprzedały jednocześnie za 5.000 złp. Stanisławowi Przyjemskiemu, marszałkowi nadwornemu kor., przy czym właściwa transakcja dokonała się już wcześniej, 1638 r. (P. 1420 k. 170v, 178; Kośc. 299 k. 278). Żyła jeszcze jako wdowa 1662.23/XI. r. (LB Niepart). Synowie porodzeni w Gościejewicach: Franciszek, ochrzcz. 1636.2/X. r., Adam, ochrzcz. 1638.4/VII. r. (LB Poniec), Władysław, ochrzcz. 1645.15/I. r. (tu matka imyłkowo nazwana Zofią), i córka Anna, ochrzcz. 1641.25/VII. r. (LB Niepart). Z tym Franciszkiem chyba identyczny Franciszek, chrzestny 23/VI. i 1655.7/IX. r., jak również 1771.10/III. r. (LB Niepart).

B. Stanisław, syn Macieja i Bnińskiej, nieletni, 1538 r. pozostawał pod opieką stryja ks. Andrzeja, kanonika poznańskiego (P. 1394 k. 185v). Przebywał 1544 r. poza krajem (P. 1395 k. 158v). Swoje części w mieście Jutrosinie i wsiach: Siedlcu, Rogozewie, Bestwinie i Rudzie p. pyzdr. dał 1550 r. bratu Janowi (ib. k. 526c), a z działu z tym bratem, przeprowadzonego 1553 r., otrzymał całe Malechowo wraz z dopłatą 4.000 zł. (P. 1396 k. 87v). Dostał też od tego brata 1554 r. cesję jego praw do 700 złp. posagu ich matki, zabezpieczonego jej przez ojca ich na mieście Bninie (Kośc. 346 k. 19). Umarł między r. 1570 a 1572 (R. Kal. 3 k. 250; Kośc. 252 k. 390v). Wdowie po nim, Agnieszcze z Sobockich, cedował t. r. 200 złp. długu, należnego od jej zmarłego męża, Jan Ossowski, pisarz ziemski wschowski (Kośc. 252 k. 400v). Agnieszka dokonała 1584 r. działów dóbr ze swymi siostrami (I. kal. 50 s. 705). Swe części w Korytnicy p. kal. sprzedała 1586 r. za 700 zł. Mikołajowi Sobockiemu z Lenartowic (R. Kal. 5 k. 536v). Części we wsi i w mieście Sobótka Wielka, z prawem patronatu tamtejszego kościoła parafialnego, sprzedała 1594 r. za 4.000 złp. Feliksowi Krzyckiemu, swemu zięciowi (Py. 962 k. 449-452; P. 1401 k. 157v). Chyba żyła jeszcze 1696 r. (R. Kal. 7,, k. 15v, luzy na początku tomu). Syn Jerzy. Córki: Urszula, wydana 1594 r. za Feliksa Krzyckiego, i Małgorzata, której 1594 r. brat zapisał dług 1.500 złp. (P. 962 k. 454v). Została klaryską w Poznaniu pod imieniem Klary i 1608 r. Felks Krzycki w jej imieniu pozywał Jerzego M-go (P. 143 k. 243). Była w r. 1617 podprzeoryszą konwentu kaliskiego (R. Kal. 9 k. 54v).

Jerzy, syn Stanisława i Sobockiej, pozywany 1572 r. przez Jana Ossowskiego, pisarza ziemskiego wschowskiego, o ojcowski dług 200 złp. (Kośc. 252 k. 390v). Kwitował 1595 r. swych stryjecznych braci, synów Jana, ze spadku po zmarłej babce, Dorocie z Bnina (P. 964 k. 430v). Umarł w r. 1622 lub 1623 (P. 152 k. 330, 1413 k. 87). Ożenił się z Dorotą Palędzką, córką Seweryna i Anny z Wyrzyskich, której 159 r. oprawił na całym Malechowie posag 4.666 złp. i 20 gr., z czego 4.000 złp. dała jej matka, resztę zaś brat Stanisław (P. 1401 k. 811v). Małżonkowie spisywali wzajemne dożywocie 1597 r. (P. 1402 k. 414). Jerzy dopisał 1606 r. żonie do poprzedniej oprawy sumę 1.322 złp. (P. 1405 k. 554) a w 1608 r. jeszcze 1.333 złp. (P. 1406 k. 216v). Już będąc wdową w imieniu swych nieletnich synów, Jana, Macieja i Wojciecha, dziedziców Malechowa, mianowała 1628 r. plenipotentów (Z. T. P. 29b s. 1931; P. 152 k. 330). Żyła jeszcze 1636 r. (Ws. 47 k. 489). Oprócz wspomnianych wyżej synów były i cztery córki. Z nich, Zofia, która 1622 r. poszła za Krzysztofa Wierzbińskiego, a występowała jako wdowa 1623 r., powtórnie zaś poszła 1624 r. za Jana Czekanowskiego, zmarłego między r. 1658 a 1667. Umarła sama między r. 1669 a 1687. Jadwiga, jeszcze niezamężna 1637 r. (P. 1419 k. 273v), w latach 1642-1644 żona Prokopa Lubowickiego, zmarła przed r. 1689. Izabela, niezamężna, występowała w latach 1637-1690 (P. 1419 k. 273v). Wreszcie Urszula, niezamężńa 1637 r. (ib.), poszła 1654 r. za Dymitra Reuta, umarła przez r. 1689.

A) Jan, syn Jerzego i Palędzkiej, zapewne identyczny z Janem, synem Jerzego i Doroty Malakowskich(!), ochrzcz. 1609.22/III. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), współdziedzic Malechowa 1623 r. (P. 152 k. 330), jeszcze nieletni 1628 r. (Z. T. P. 28b s. 1931), wspólnie z bratem Maciejem a też w imieniu brata Wojciecha sprzedał wyderkafem 1631 r. Malechowo za 5.000 złp. szwagrowi Czekanowskiemu i jego żonie a ich siostrze (P. 1417 k. 213v). Czekanowski ów zapis wyderkafowy scedował mu 1636 r. (Ws. 47 k. 485v). Z bratem Maciejem Malechowo i folwark Gaj sprzedali 1637 r. za 22.000 złp. Janowi M-mu, synowi Wojciecha, stolnika poznańskiego (P. 1419 k. 273v). Był już Jan pod imieniem Zachariasza paulinem jasnogórskim, kiedy 1648.18/VI. r. został mianowany jednym z wykonawców testamentu Piotra Siedłeckiego (P. 173 k. 600).

B) Maciej, syn Jerzego i Palędzkiej, nieletni w latach 1623-1628 (P. 152 k. 330; Z. T. P. 28b s. 1931), zapisał 1630 r. dług 450 złp. Piotrowi Noskowskiemu (Kośc. 296 k. 34v). Umarł między r. 1641 a 1660 (P. 1043 k. 592; Ws. k. 443v). Jego żoną była Anna Kierska, z którą dożywocie spisywali 1640 r. (P. 1420 k. 431v). Skwitował 1641 r. z 6.000 złp. jej posagu Aleksandra Kierskiego, syna zmarłego Wojciecha (P. 1043 k. 592). Już nie żyła 1669 r. (P. 196 k. 299). Syn Jan. Córka Marianna wspomniana raz tylko 1669 r. (ib.).

Jan, syn Macieja i Kierskiej, depotowany na Trybunał Radomski 1686 r. (P. 112 XII k. 75), podsędek ziemski poznański 1693 r. (P. 1432 k. 55), sędzia ziemski poznański 1695 r. (P. 1130 XI k. 38), mianowany 1704.8/II. r. kasztelanem kaliskim (Kossak.). Zastawny posesor wsi Chmielinka i Młodawszczyzna koło Lwówka, w imieniu własnym i siostry Marianny pozywał 1669 r. dzierżawcę Lwówka, Wojciecha Trąmpczyńskiego (P. 196 k. 299). Od Stanisława Suchorzewskiego, skarbnikowicza kaliskiego, kupił 1679 r. za 33.000 złp. Parzynczewo (dziś Parzęczewo) i Lubiekowo (P. 1429 k. 194). Parzynczewo, jak się zdaje, sprzedał potem Radomickiemu. Dziedzic i posesor Będlewa p. kośc. 1691 r. (Z. T. P. 36 s. 419), wsie Będlewo, Wronczyn, Srocko i folwark Zaparcin oraz młyn wodny Dymaczewo p. kośc. sprzedał 1694 r. za 151.000 złp. Przecławowi, łowczemu kaliskiemu (P. 1128 XIII k. 72). Od Jana Kęszyckiego i jego synów: Franciszka, Stanisława, Wojciecha i Stefana, kupił 1698 r. za 153.000 złp. Ptaszkowo Wielkie i Małe, Starąwieś i Urbanowo p. kośc. (P. 1135 X k. 118v, XII k. 149, 1137 XII k. 25v). Umarł chyba 1710 r., bo t. r. latem mianowany został kasztelanem kaliskim Adam Gruszczyński (PSB). Pierwszej swej żonie, Zofii Kwileckiej córce Wojciecha i Anny z Gosławskich, oprawił 1669 r. posag 4.000 złp. (P. 1866 k. 112v). Drugą żoną była 1688 r. Zofia Koszutska (P. 1115 I k. 87), córka Kazimierza i Katarzyny z Golińskich, której posag, 8.000 złp., oprawił 1693 r. (P. 1432 k. 497). Ta oprawa, zrazu zapisana na Będlewie, po sprzedaży tych dóbr przeniesiona została 1695 r. na połowę wszystkich innych dóbr (P. 1130 XI k. 38). Po śmierci męża Zofia, posesorka Ptaszkowa i Urbanowa, na których to dobrach miała oprawę i dożywocie, nabyła je 1711.16/IX. r. za 130.000 złp. od swego pasierba Macieja M-go i od swego syna Kazimierza (P. 1146 II k. 11v). Jeszcze 1713 r. występowała jako wdowa (Kośc. 311 s. 125), ale już 1715 r. była 2-o v. żoną Macieja z Pierzchna Koszutskiego (P. 1149 I k. 314v), z czasem pułkownika J.Kr.Mci. Dziedziczka Ptaszkowa oraz Urbanowa Wielkiego i Małego, żyła jeszcze 1744 r. (Kośc. 322 k. 143), już nie żyła 1747 r. (Kośc. 323 k. 281). Z pierwszj żony synowie, Michał i Maciej, oraz córki, Katarzyna i Urszula. W imieniu własnym, swojej żony oraz Michała, Katarzyny i Urszuli, ojciec kwitował 1688 r. Stefana Radomickiego, kasztelana kaliskiego, z odsiadywania wieży (P. 1115 I k. 87). Wielce prawdowpodobne, iż ów Michał to późniejszy, w 1703 r. ojciec Franciszek, bernardyn, o którym wiemy, iż był bratem wspomnianej wyżej Urszuli (LB Szamotuły). O Macieju będzie niżej. Z córek, Katarzyna, ochrzcz. 1670.6/V. r. (LB Lwówek), była 1693 r. żoną Franciszka Ziemęckiego, burgrabiego ziemskiego wałeckiego. Urszula, zwana też Ludgardą Urszulą (P. 1140 IV k. 128), była 1701 r. żoną Józefa Kierskiego z Popowa i umarła tam 1704.17/V. r., pochowana u Bernardynów w Grodzisku. Z drugiej żony synowie, Kazimierz, o którym niżej, i Jan. Chyba bowiem z Koszutskiej rodził się ów Jan, kasztelanic kaliski, występujący jako chrzestny 1715.17/I. r. (LB Wilczyna). Nic więcej o nim sie wiem.

(A) Maciej, syn Jana i Kwileckiej, łowczy kaliski już 1725.15/X. r. (LB Kwilcz), pozywał 1711 r. macochę w sprawie jej oprawy (P. 282 II k. 265), ale t. r. doszło między nimi widocznie do ugody, skoro, jak to już widzieliśmy, wraz z młodszym bratem a jej synem Kazimierzem odprzedał macosze jej oprawne i dożywotnie dobra Ptaszkowo i Urbanowo. Od Macieja Radomickiego, wojewody inowrocławskiego i starosty generalnego wielkopolskiego, nabył wyderkafem 1715 r. za 60.000 zł. Parzęczewo (P. 1419 I k. 98v). Swoją dziedziczną część w Przyborowie p. kośc. zastawił t. r. za 16.000 złp. Stanisławowi Lipskiemu (ib. k. 256). Był 1719 r. posesorem miasta Ostroroga oraz wsi: Binino (gdzie rezydował), Dobrojewo, Kluczewo i innych (LB Biezdrowo). Od braci Przebendowskich, Piotra Jerzego, wojewody malborskiego, i Ernesta Krzysztofa, generała majora, oraz od bratanków ich, Jakuba i Antoniego, kasztelaniców elbląskich, kupił 1730 r. za 260.000 złp. miasta Gołańcz i Smogulec oraz wsie: Chawłodno, Jeziorki, Potulino, Smolary, Chojno, Krzyżanki, Adamierz, Mostki, Jeleń, pustki Budki, dwa młyny wodne i młyn Piła Prostkowska, wreszcie młyn Miejski, wszystko w p. kcyń. (P. 1223 I k. 5v). Od Krzysztofa, Piotra, Konstantego, Władysława i Zygmunta Unrugów, synów Bogusława, starosty obornickiego, wziął zastawem 1735 r. za 100.000 zł. miasto Międzychód z przyległymi wsiami, które to dobra wydzierżawił potem Unrugom. Kwitował 1737 r. tych braci z rocznej prowizji od tego kapitału (Ws. 86 k. 34v). Od Augustyna Działyńskiego, starosty nakielskiego, wziął w zastaw 1738 r. za sumę 100.000 złp. na trzy lata dobra Skic p. nakiel. (N. 206 s. 71). Umarł w Poznaniu we wrześniu 1739 r., pochowany 26 tego miesiąca, ale już 1740.15/XII. r. wdowa jego zwłoki przewiozła do Bernardynów w Gołańczy (LM Gołańcz; A. B. Gołańcz, W. 42). Żonie swej, Mariannie Los Golińskiej, córce Michała i Anny z Krzyżanowskich, oprawił 1715 r. posag 20.000 złp. (P. 1149 II k. 145v). Zrazu w kontrakcie małżeńskim ojciec jej wyznaczył 30.000 złp. posagu, ponieważ jednak dobra jego, Jarogniewice, ucierpiały mocno skutek wydarzeń wojennych, zarówno jej jak i jej siostrze zapisał ostatecznie tylko 20.000 (Kośc. 311 s. 560). Umarła 1746 r., pochowana 27/VI. w Gołańczy u Bernardynów (A. B. Gołańcz, W. 42). Spośród licznego potomstwa tylko synowie, Andrzej i Michał, oraz córka Anna osiągnęli wiek dojrzały. Kazimierz Stanisław, ochrzcz. 1727.16/III. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), zapewne identyczny ze Stanisławem, łowczym kaliskim, zmarłym 1736.2/III. r., pochowanym u Bernardynów Gołańczy (LM Gołańcz: A. B. Gołańcz, W. 42, tu data pochówku 1736.22/II.), Stanisław, ur. ok. 1729 r., zmarły w wieku lat 18, pochowany tamże 1747.30/XI. r. (A. B. Bołańcz, W. 42), Józef Wincenty, ur. w Gołańczy, ochrzcz. 1732.27/I. r., zmarły 1733.11/VIII. (LB, LM Gołańcz), pochowany u Bernardynów. Z córek pomarłych w wieku dziecinnym: Katarzyna, ur. ok. 1728 r., zmarła 1732.26/III. r. w wieku 4 lat (LM Gołańcz), Helena Magdalena, ur. w Gołańczy ochrzcz. 1734.29/V. r. (LB Gołańcz), jeszcze jedna Katarzyna, pochowana u Bernardynów 1736 r. Anna (Anna Gertruda), ochrzcz. 1719.28/III. r. (LB Biezdrowo), jak się zdaje, z dzieci łowczego najstarsza, poszła za Józefa Ciecirskiego, cześnika podlaskiego, dziedzica Morg na Podlasiu i odziedziczonego po Gębickich klucza margonińskiego. Kontrakt małżeński spisano 1740.2/XII. r. na zamku gołanickim, przy czym matka wyznaczyła jej 110.000 złp. posagu (Kc. 139 k. 198). Zaślubiny odbyły się w tejże Gołańczy 8/XII. Po bezpotomnej śmierci brata Andrzeja Anna stała się dziedziczką całej ojcowskiej fortuny (G. 106 k. 132). Umarła 1791.19/IX. r., pochowana w margonińskim kościele, którego była fundatorką. Jej córka to głośny ze swej przjaźni z królem Fryderykiem II generałowa Skórzewska.

I. Andrzej, syn Macieja i Golińskiej, starosta nakielski wskutek cesji dokonanej 1751.2/II. r. na jego rzecz przez Jakuba Działyńskiego, podkomorzego poznańskiego. Ponieważ Działyński konsens królewski na tę cesję otrzymał 1748.12/VI. r., M-go tytułowano starostą także i przed r. 1751 (np 1749.30/XI. r., LB Chojno). Uroczysty wjazd na starostwo i fundowanie jurysdykcji odprawił 1751.29/III. r. Jedocześnie z cesją starostwa Działyński scedował M-mu także i wójtostwo nakielskie, które zrazu w 1748 r. z cesji wyłączył, a konsens na scedowanie także i tej królewszczyzny dostał 1750.4/X. r. (G. 98 k. 437; N. 211 k. 35v). W chwili wjazdu na starostwo był M. chorążym znaku pancernego wojewody inowrocławskiego (K. P. nr 762). Wedle ugody działowej przeprowadzonej 1752.21/I. r. z bratem Michałem, ustąpił mu swej połowy w dobrach: Gołańcz, Smogulec, Chawłodno, Potulino, Jeziorki, Chojno, z folwarkami: Krzyżanki, Budki, Mostki, z pustkami: Adamierz, Jeleń i innymi p. kcyń. (N. 211 k. 93). Dla sprzedaży swego dziedzicznego pałacu w Warszawie dawał t. r. plenipotencję ks. Bogusławowi Pachwiczowi, proboszczowi w Chojnie (ib. k. 101v). Za konsensem królewskim z 1758.29/XII. r., scedował 1761 r. wójtostwo nakielskie z należnymi do niego wsiami: Olszewko, Sadki, Cietrzewnica, Bielawki, Karnowo, Paterek swemu krewnemu (zob. wyżej) Franciszkowi M-mu (P. 1331 k. 218). Umarł w Bielawkach 1762.17/V. r., pochowany w Gołańczy u Bernardynów (LM Nakło; A. B. Gołańcz, W. 42, gdzie ta data odnosi się do pogrzebu i gdzie błędnie nazwany "starościcem"). Był bezdzietny, a zapewne i bezżenny.

II. Michał (Michał Franciszek), syn Macieja i Golińskiej, ur. w Gołańczy, ochrzcz. 1735.13/XI. r. (LB Gołańcz), chorąży J.Kr.Mci 1750 r. (Kc. 141 k. 85v). Z dokonanego 1752 r. działu, jak widzieliśmy, przypadło mu miasto Gołańcz z przyległymi wsiami. Siostrze Annie, owdowiałej Ciecierskiej (P. 1308 k. 85). Miasto Gołańcz oraz wsie: Chawłodno, Potulino, Jeziorki, Smogulec, Smolary, z folwarkami: Krzyżanki, Budki, Mostki, Adamierz, Jeleń, kontraktem z 1754.6/I. r. sprzedał za 470.000 zł. Józefowi i Maciejowi braciom Mielżyńskim, kasztelanicom śremskim (Kc. 142 k. 151v). T. r. skwitował ich z sum, ale przy tej okazji mowa była o tym, iż powyższe dobra zostały sprzedane za 225.000 zł! (P. 1313 k. 152v). Od Antoniego Ryszewskiego kupił 1756 r. za 28.500 złp. wieś Miroszkę p. gnieźn. (P. 1317 k. 161). Był także t. r. dziedzicem Niechanowa, które to dobra sprzedał Franciszkowi Skórzewskiemu, majorowi wojsk koronnych, mężowi swej siostrzenicy Ciecierskiej. W 1757 r. pod imieniem Macieja Placyda był już karmelitą (G. 99 k. 21v). Mowa o nim 1758 r. jako i karmelicie bosym prowincji litewskiej (P. 1325 k. 2v).

(B) Kazimierz, syn Jana i Koszutskiej, dawał 1711 r. zobowiązanie swej matce, iż jako spadkobierca, obok starszego brata, dóbr ojcowskich, wedle zobowiązania danego przez tegoż brata, dokona na jej rzecz rezygnacji Ptaszkowa i Urbanowa (P. 1146 II k. 11v). Skwitował matkę 1715 r. z prowizji od sumy 21.770 złp., stanowiącej jego część ojcowizny (P. 1149 I k. 314v). Urbanowo Wielkie i Małe zastawił 1716 r. na jeden rok za 1.000 zł. braciom Gliszczyńskim (Kośc. 311 s. 616). Umarł 1735 r., pochowany 2/III. (A. B. Gołańcz, W. 42, tam data śmierci stanowczo błędna: 1753 r., miesięczna i dzienna data pogrzebu zapewne prawdziwa). Inwentarz pozostałych po nim rzeczy spisany był w Urbanowie 1735.2/IX. r. (Kośc. 175 s. 710, 711). Po raz pierwszy ożenił się 1723.17/VII. r. z Franciszką Strzelecką (LC Ruchocice), która umarła po rodzeniu córki Konstancji ochrzczonej 1729.20/III. r. (LB, LM Opalenica). Jego drugą żoną była Apolinara (Apolonia) Granowska, córka Ludwika i Teresy z Łąckich, występująca jako małżonka M-go 1733.25/V. r. (LC Ruchocice). Miał on jednak córkę Helenę, ur. w Urbanowie, ochrzcz. 1731.13/V.l. r., której matka nazwana Katarzyną (LB Opalenica). Czy jest to trafiający się tak często błędny zapis imienia i chodzi w rzeczywistości o Apolinarę, czy też była ta Katarzyna drugą, nieznaną mi z nazwiska żonę M-go, Apolinara zaś trzecią, nie umiem powiedzieć z pewnością. Sądzę jednak, iż jest to raczej błąd i Helena, była córką Apolinary, której datę zaślubin należy przesunąć na czas przed r. 1732. Apolinara wnet po owdowieniu wyszła drugi raz za Ludwika Goreckiego, sędziego grodzkiego nakielskiego. Jako wdowa i po tym mężu, swe dziedziczne dobra Wojcieszyno i Gołębowo sprzedała za 80.000 złp. 1738 r. Józefowi z Kotulina Grodzickiemu (P. 1253 k. 191v), za którego wyszła potem zamąż. Oboje Grodziccy nie żyli już 1755 r. (P. 1315 k. 178). Z małżeństwa ze Strzelecką była córka Marianna, która 1736.22/VII. r. zaślubiła w Ptaszkowie Teofila Rozrażewskiego. Zważywszy datę ślubu rodziców mogła mieć wtedy lat co najwyżej 12! Jako spadkobierczyni swej babki, Zofii z Koszutskich, była dziedziczką Ptaszkowa i Urbanowa (Kośc. 323 k. 281). Ptaszkowo sprzedała 1756 r. za 200.000 złp. swemu mężowi (P. 1317 k. 142). Drugim jej mężem był 1763 r. Jan Belęcki. Od r. 1770 występowała jako żona najpierw seperowana, potem rozwiedziona, a w latach 1777-1784 jako wdowa Stare i Nowe Urbanowo sprzedała 1784 r. za 140.000 zł. Wojciechowi Dramińskiemu (Kośc. 334 k. 293). Umarła w Urbanowie 1792.7/I. r., pochowana u Reformatów w Woźnikach. Pozostał na tych dobrach jej posag wynoszący 116.714 złp. który dziedziczyli Rozrażewscy (P. 1369 k. 79). Była jeszcze inna córka, urodzona ze Strzeleckiej, Konstancja, ur. w Urbanowie, ochrzcz. 1729.20/III. (LB Opalenica). O Helenie było już wyżej. Te obie pomarły niewątpliwie w wieku dziecinnym.

C) Wojciech, syn Jerzego i Palędzkiej, wspomniany 1623 r. (P. 152 k. 330), chyba jeszcze 1631 r. nieletni (P. 1417 k. 213v), był obok braci współdziedzicem w Malechowie. Mianowany 1648 r. jednym z wykonawców testamentu Piotra Siedleckiego (P. 173 k. 600), kwitował 1600 r. Jana M-go, syna zmarłego Jana, z 500 zł., to jest z połowy sumy 1.000 zł. którą zmarły Jan jemu i jego bratu Maciejowi zapisał był (Ws. 59 k. 443v). Dopełniając zobowiązania danego przez swych braci Jana i Macieja temu zmarłemu Janowi M-mu, sprzedał 1663 r. Malechowo i Gaj za 22.000 złp. Janowi, synowi zmarłego (P. 1424 k. 187v). Była to już oczywiście tylko zwykła formalność. Sumę ze spadku po siostrze Lubowickiej cedował 1688 r. bratankowi Janowi M-mu (Kośc. 307 k. 85), powtórzył zaś tę cesję 1690 r. (Kośc. 356 k. 111). Chyba tego samego Wojciecha żoną była 1660 r. Zofia Werekomska (Ws. 59 k. 16v; Kośc. 305 k. 129). Wespół z nią zawierał 1664 r. kontrakt z małżonkami Makowskimi (Kośc. 305 k. 250). Oboje 1673 r. zawierali kontrakt z Wojciechem Głębockim, sędzią grodzkim brzeskim kyjaw., nabywając od niego za 5.000 złp. Laskowiec (I. Kon. 60 k. 515v). Tę sumę, zabezpieczoną na Laskowcu, zrezygnowali 1680 r. Mikołajowi Zagórskiemu (ib. 63 k. 127). Czyżby więc transakcja nie doszła do skutku? Przy rezygnacji z r. 1680 asystował syn starszy Jakub.

C. Przecław M., syn Macieja i Bnińskiej, nieletni pozostał 1538 r. pod opieką stryja, ks. Andrzeja, kanonika poznańskiego (P. 1394 k. 185v). Współdziedzic Malechowa 1541 r. (Kośc. 234 k. 482), Bestwina i Rudy 1542 r. (P. 1394 k. 512), przebywał poza krajem 1544 r. (P. 1395 k. 158). Potomstwa nie pozostawił Zob. tablice 1-4.

@tablica: Malechowscy h. Abdank 1.

@tablica: Malechowscy h. Abdank 2.

@tablica: Malechowscy h. Abdank 3.

@tablica: Malechowscy h. Abdank 4.

Barbara M-a, 1522 r. żona Wojciecha Szczypierskiego. Jadwiga, 1525 r. żona Jana Kopaszewskiego. Dorota, w latach 1582-1603 żona Andrzeja Przeborowskiego. Barbara, w latach 1607-1608 za Maciejem z Krzekotowic Miaskowskiego. Anna z Konar M-a, 1624 r. wdowa po Andrzeju Wilkowskim. Anna z Konar M-a, wdowa po Janie Zakrzewskim, wyszła 2-o v. 1628 r. za Andrzeja Kaczkowskiego, oboje już nie żyli 1648 r. Anna z Konar M-a, 1633 r. żona Jakuba Rogalińskiego, wdowa po nim 1648 r., była 2-o v. 1650 r. żoną Jana z Kopaszewa Bojanowskiego, po którym wdowa w latach 1659-1661, już nie żyła 1670 r. Panna Jadwiga (Malachowa?), chrzestna 1653.2/III. r. (LB Stary Gostyń). Wojciech z Konar M., syn zmarłego Jana, kwitował 1659 r. ze 150 zł. Jana z Konar M-go, syna zmarłego Jana (Ws. 56 k. 877). Anna z Konar M-a nie żyła już w r. 1673, a jej ostatnim mężem był Aleksander Twardowski. Zofia M-a i jej mąż Adam Kołomęski, oboje już nie żyli 1679 r. Elżbieta, chrzestna 1684.7/VI. r. (LB Stary Gostyń). Katarzyna M-a, może wdowa po M-im, bo "Magnifica Domina", wyszła w Koźminie 1700.3/X. r. za Antoniego Trzcińskiego z Konarzewa. Józef, chrzestny 1717.28/II. r. (LB Dolsk). Józef, kanonik regularny laterański 1723 r. (G. 94 k. 253v). Szl. panna Joanna wyszła 1794.9/II. r. za szl. Ignacego Chudzyńskiego. Świadkiem był Ignacy M. (LC Mieszków).

>Malechowscy z Malechowa, dziś Małachowa,, w p. kośc. Kładę tu dziedziczących w tej wsi w okresie poprzedzającym osiedlenie się tam Abdanków z Konar. Marcin 1406 r. (Kośc. 3 k. 37). Mikołaj i Jakub 1411 r. (ib. k. 172v). Wincenty w latach 1412 i 1414 (Kośc. III k. 93v, 171v). Paszek, Wojciech, Jakub i Marcin 1416 r. (Kośc. II k. 138v). Hanka z Malechowa, siostra Wojciecha Kobylińskiego, 1417 r. (ib. k. 40).

Mikołaj M. nie żył już 1443 r., kiedy przeciwko wdowie po nim, Annie, wtedy już 2-o v. żonie Macieja z Brodzina, uzyskał termin Bogufał z Mrowińca, w imieniu Jana z Orzeszkowa (Py. 10 k. 22). Jan winien był przysięgać 1444 r. Janowi Rydzyńskiemu, iż uiści się z 27 grz. i obronił zmarłego Stefana Rydzyńskiego przed dziećmi zmarłego Magnusa z Czyrnina i ich stryjem Dawidem (Kośc. 17 s. 483). Miał 1445 r. termin z Michałem i Piotrem niegdy Ostrowskim (ib. s. 778). Zeznał 1448 r. Piotrowi Lubiatowskiemu, niegdy Rąbińskiemu, sumę 85 zł. (Kośc. 18 s. 151). Zeznał mu 1450 r. Bartosz z Jarosławek, brat Piotra Jeziorkowskiego, sumę 20 zł. (Kośc. 19 k. 112v). T. r. miał termin ze strony Wawrzyńca, syna zmarłego Jana niegdy z Ostrowieczna (ib. k. 125). Nie wiem, czy ten sam, czy już inny M. w 1464 r. żonie swej Jadwidze oprawił 200 grz. posagu na połowie części, które w skutek działów winne mu przypaść w Malechowie, na połowie folwarku Tworzymirki p. kośc., jak również na połowie, która mu przypadnie w Dzierżanowie, na całym zamku tam i na połowie folwarku p. pyzdr. (P. 1383 k. 237v; Kośc. 19 k. 360). Ów Jan t. r. pozywany był z Malechowa, Jaworów (de Jawore) i innych dóbr przez synów zmarłego Krystyna z Dalabuszek, kasztelana krzywińskiego (Kośc. 19 k. 374), a 1466 r. przez Mikołaja Rogaczewskiego (Kośc. 20 s. 99). Żonie Jadwidze posag jej 200 grz. oprawił ponownie 1470 r. na Malechowie i na folwarku Tworzymirki oraz na wsi Jawore (P. 1385 k. 67). Od Mikołaja, Wyszoty i Andrzeja, braci rodzonych, dziedziców wsi Ociosny, kupił 1471 r. lub nieco przed tą datą wieś Wielkie Kolnice oraz brzegi w Małych Kolniczkach (Py. 14 k. 195v). Jadwiga, żona Jana, zawierała 1475 r. ugodę z Małgorzatą z Dzierżanowa, wdową po Stanisławie Bartoszewskim, dotyczącą dożywotniego spokojnego posiadania przez nią dóbr oprawnych, to jest Malechowa i połowy Tworzymirek (Py. 15 k. 165, 165v). Jako dziedzice Malechowa 1479 r. wymienieni Teofil (Bogumił) i Jan, bracia z Bartoszewic (Kośc. 227 k. 72), oraz Wincenty i Stanisław, bracia z Ostrowieczna (Kośc. 227 k. 72), oraz Wincenty i Stanisław, bracia z Ostrowieczna (ib.). Jedni i drudzy uiścili wtedy po 50 grz. Michałowi i Baltazarowi, braciom, dziedzicom Krzycka i Gołanic jako należny im zwrot posagu po zmarłej ich siostrze Jadwidze, żonie zmarłego Jana M-go (ib. k. 72v). Spadkobierczynią zmarłego Jana M-go była między innymi jego rodzona siostra Anna Ostrowiecka, która 1482 r. swą część bliższości w Malechowie zobowiązała się uwolnić tym braciom z Krzycka. T. r. tę część sprzedała im wyderkafem za 100 grz. nazwana przy tej okazji Anną, wdową po Broniszu M-im (P. 1386 k. 160v). Była to niewątpliwie matka wspomnianych wyżej braci z Ostrowieczna, Wincentego i Stanisława. Jej córkami były chyba siostry: Katarzyna Ostrowiecka, ksieni w Owińskach, Katarzyna, żona Wawrzyńca Lipowskiego, Anna, żona Eliasza Rokossowskiego. One wszystkie 1501 r. nazwane siostrami niedzielnymi, dziedziczkami w Malechowie (Kośc. 231 k. 111v).

>Maleccy, byli herbów Jelita i Junosza. Elżbieta, córka zmarłego Jarosława, w latach 1541-1542 żona Andrzeja Kroczyńskiego (Kośc. 234 k. 509v, 345 k. 196v). Stanisław (Maletski), 1557 r. wuj Doroty Krzyckiej, żony Andrzeja Jurkowskiego (Ws. 4 k. 144v). Sebastian, 1619 r. mąż Doroty Krusińskiej (N. 171 k. 558). Adam zmarł 1723 r., pochowany 17/VI. (Sep. Reform. Szamot.).

>z Maleczyna, wsi tej nazwy dzisiaj nie znamy. Istnieli Maleczyńscy h. Jastrzębiec. Anna wraz z synami Janem, Piotrem i Marcinem kupiła 1522 r. za 60 grz. od Jana Wituńskiego z Sempelborka część wsi Kossowo p. nakiel. (N. 213 k. 52v).

>Males, zob. Malis.

>Maleszewscy, zob. Maliszewscy.

>Maleszyccy. Ur. Stanisław zaślubił 1751.29/XII. r. pannę Krystynę Wojnarowską (LC Św. Maria Magdal., Pozn.). Ur. Józef i Krystyna, rodzice Józefa Onufrego, ochrzcz. z wody 1759.1/I. r. (LB ib.).

>Malewiczowie, chyba nieszlachta. Szl. Kilian M., "argentarius" i sługa królewski, prawo swe na dożywocie sołectwa we wsi Róża w starostwie wałeckim, dane sobie przez Zygmunta III, cedował 1609 r. szl. Dawidowi Kijonce (W. 24 k. 711v). Konsesnsy królewskie na wykup sołectwa dopiero z 1614.7/IV. r., i na cesję z 15/IX. t. r. (M. K. 156 k. 229v-231).

>Malewscy h. Jastrzębiec(?), z Malewa p. raciąskiego. Wojciech, nieżyjący już 1603 r., ojciec Mateusza i zmarłego już Pawła, bezpotomnego, po którym dziedziczył Mateusz. Ten części swoje i brata w Malewie i Siernikach p. rac. t. r. dał Stanisławowi Osieckiemu (P. 1404 k. 715v). Na połowie swych dóbr oprawił 1617 r. posag 700 złp. żonie swej Jadwidze Szczurskiej z Goreczek Śliwnych, córce Jana (P. 1410 k. 501v). Oboje małżonkowie otrzymali 1618 r. zapis długu 1.300 zł. od Jana Szczurskiego (P. 1000 k. 77v). Mateusz kupił 1623 r. od Marcina Twardowskiego za 3.800 złp. części Goliny Wielkiej p. kośc. (P. 1414 k. 174v) i zaraz na połowie tych dóbr oprawił 2.000 złp. posagu żonie (ib. k. 176v). Od Stefana i Mikołaja braci Golińskich kupił 1628 r. za 2.000 złp. łan roli w Golinie (Ws. 206 k. 274v). Z 25 dymów w Siedmirogowie płacił 1629 r. podymnego 12 zł. i 15 gr. (Py. 143 s. 5). Żonie t. r. zapisał dług 3.000 złp. (Ws. 41 k. 703). Od Jana Kawieckiego kupił 1630 r. za 13.000 złp. części wsi Kawcze p. kośc. (Ws. 206 k. 357). Części tej wsi wraz z pustką Jasień odprzedał 1632 r. za 13.000 złp. z powrotem Janowi Kawieckiemu (P. 1417 k. 522v). Od braci Stefana i Mikołaja Golińskich kupił t. r. za 8.000 złp. części Golinki Małej (ib. k. 524). Od Macieja Starkowieckiego nabył wyderkafem 1636 r. za 20.000 złp. Starkowiec p. pyzdr. (P. 1418 k. 894v). Od Aleksandra Gałczyńskiego i jego żony, Barbary z Wilkowa, kupił 1639 r. za 24.000 złp. Pijanowice z pustką Puszczykowo p. kośc. (P. 1419 k. 1231v). Żył jeszcze 1640 r. (Kośc. 299 k. 361), nie żył 1644 r., kiedy to wdowa w czerwcu (dwa tygodnie przed Św. Janem Chrzcicielem) wyszła 2-o v. za Stanisława Kolnickiego, który zmarł 1648 r., a pasierb jej Wojciech Kolnicki wygnał ją z dóbr swego zmarłego ojca (P. 173 k. 812v). Pijanowiece wydzierżawiła 1649 r. Wojciechowi Rosnowskiemu (Kośc. 302 k. 203). Na Pijanowicach, Golinie i Golince zapisała 1651 r. bratu stryjecznemu Stanisławowi Szczurskiemu 2.000 zł (Ws. 56 k. 53v), zaś bratanicom swym Szczurskim, Katarzynie zamężnej Choińskiej i Zofii, córkom Jana Szczurskiego, 2.000 zł., wreszcie Annie z Dąbrowskich Lubiatowskiej 600 zł. (ib. k. 55, 56). Stara już i chora, mająca oprawę po pierwszym mężu, dobra ruchome dała 1658 r. bratankowi Andrzejowi Szczurskiemu, synowi Jana (Ws. 56 k. 744). Nie żyła już 1661 r., kiedy ów Szczurski występował w charakterze jej spadkobiercy (Ws. 63 k. 358v). Do spadku w Pijanowicach, Golinie i Golińce pretendowali, i, jak się zdaje, mieli tam posesję: w 1663 r. Mateusz Stawski, syn Grzegorza i Heleny M-ej (może siostry Mateusza?) (P. 1073 k. 1211), w 1676 r. Adam Niedrowski i Jan Gierzyński dzałający w imieniu swego ojca Marcjana, też spadkobiercy Mateusza M-go (P. 1094 k. 168). Spadkobiercy Mateusza (ci czy może i inni?) w grodzie płockim przed r. 1685 sprzedali Pijanowice, Golinę Wielką, Golinę Małą wdowie Mariannie Kickiej (P. 1109 II k. 45v).

Władysław z wojew. płockiego, skwitowany 1604 r. przez Andrzeja Cielmowskiego (G. 68 k. 53v). Feliks nie żył 1616 r., kiedy to wdowa po nim, Anna z Goreczek Śliwnych Szczurska, skwitowała z 600 zł. Marcina Karszewskiego (P. 996 k. 558v). Była ona rodzoną siostrą Jadwigi Szczurskiej, żony Mateusza M-go, o którym wyżej (Ws. 31 k. 345v).

Antoni, burgrabia grodzki płocki 1743 r. (I. Kal. 178/180 s. 85).

>Malewscy z Malewa p. kośc. Małgorzata, Machna z Malewa, M-a, w latach 1400-1402 (Kośc. 1 k. 127, I k. 36). Chyba ta sama Małgorzata Raspowa 1403 r. (Kośc. I k. 49v). O Raspie z Gostynia M-im słyszym pod r. 1418 (Kośc. II k. 99v). Piotrasz i Mikołaj, synowie Dziersława, pierwszy w latach 1412-1418, drugi 1411-1418 (Kośc. 3 k. 93v, 171, III k. 6v, 19, II k. 82v).

Bronisz, syn Piotra M-go, uzyskał w latach 1453-1459 terminy przeciwko synom zmarłego Borka z Osieczny (Kośc. 19 k. 213v, 271v). Małgorzata, żona Bronisza M-go, miała 1465 r. termin przeciwko Michałowi z Gołaszyna i Wawrzyńcowi z Wielkiej Goliny (Kośc. 20 s. 54). Przeciwko Piotrowi M-mu na Malewie (nie wiem czy identycznemu z ojcem Bronisza?) występowali 1464 r. bracia z Sulewa (Kośc. 9 k. 345), a 1470 r. Jan z Zimnejwody Błażejewski o uiszczenie 18 grz. (ib. s. 446). T. r. żona Piotra nazwana Małgorzatą (ib. s. 503). Oprawa 160 grz., którą dał jej Piotr na dóch częściach Malewa, została 1471 r. utwierdzona wobec pretensji Jana niegdy Błażejewskiego (ib. s. 566). Piotr M., nie wiem czy ten sam, nie żył już 1491 r., kiedy córce jego Dorocie Kunat Gorecki z Gulczowej Górki p. kośc. oprawił posag 30 grz. (P. 1387 k. 155).

Dziersław z Jarosławek Jarosławski, nie żyjący już 1469 r. (Kośc. 20 s. 286), miał synów Jana i Leonarda (Lenarta) Jarosławskich, występujących 1464 r. jako bracia niedzielni z Malewa przeciwko braciom z Rogowa (Kośc. 19 k. 328v), zaś w latach 1469-1470 przeciwko Piotrowi z Malewa (Kośc. 20 s. 286, 475, 543).

Chyba braćmi rodzonymi byli Maciej i Mikołaj M-cy. Macieja M-go z Malechowa żona Małgorzata (Sierpowska?) sprzedała 1471 r. Janowi Sierpowskiemu za 100 grz. czwartą część połowy Sierpowa oraz czwartą część ćwierci Woliszewa p. kośc. (P. 1385 k. 122). Nie żył już ów Maciej 1502 r. (Kośc. 23 k. 73v). Jego synowie: Mikołaj, Jakub i Stanisław.

1. Mikołaj, syn Macieja i Małgorzaty, niedzielny w Malewie z braćmi Jakubem i Stanisławem, wespół z tym Jakubem pozywał matkę i córki Gostkowskie o prawo bliższości do łana w Gostkowie. Nie stanęły i 1501 r. miały płacić winę. Pozywali też wtedy Piotra Gostkowskiego (Kośc. 23 k. 9, 231 k. 102v). Wszyscy trzej bracia jako siostrzeńcy Heleny Gostkowskiej kwitowali 1502 r. wuja Wincentego Sierpowskiego z bliższości po tej swej ciotce rodzonej (Kośc. 23 k. 73v). Mikołaj występował 1508 r. jako wuj Michała Goreckiego z Śliwnych Goreczek i jako wuj tego Michała siostry rodzono-stryjecznej panny Małgorzaty Goreckiej. Ręczył wtedy za nich wraz z ich stryjem Stanisławem Chwałkowskim, iż części w Śliwnych Goreczkach sprzedadzą za 60 grz. Stanisławowi Kunatowi Goreckiemu (P. 786 s. 34, 863 k. 56). Od brata, ks. Stanisława, nabył wyderkafem 1513 r. za 20 grz. jego ojczystą część Malewa (Kośc. 233 k. 36v). Od siostry stryjecznej, Małgorzaty M-ej, żony Wojciecha Drogoszewskiego, kupił wyderkafem 1514 r. za 50 grz. jej części w Malewie (Kośc. 345 k. 42v). Umarł między r. 1519 a 1522 (Kośc 25 k. 116, 345 k. 91). Żoną jego była Anna Daleszyńska, która pozywała Jana, Andrzeja i Wojciecha braci Daleszyńskich o wypędzenie jej siłą z części po rodzicach w Daleszynie. Nie stanęli i 1512 r. mieli płacić winę (Kośc. 24 k. 89v). Mikołaj tej żonie na połowie swej części w Malewie 1513 r. oprawił 100 zł. posagu (Kośc. 233 k. 36v). Synowie, Mikołaj i Jakub. Córka Anna, niezamężna 1522 r. (Kośc. 234 k. 76), kwitowała 1523 r. Wojciecha Daleszyńskiego z 50 grz. które zmarły ojciec na części Malewa miał zapisane wyderkafem przez Annę M-ą zamężną Drogoszewską (ib. k. 102v). Była w latach 1527-1539 żoną Marcina Ciesielskiego. Z synów, Jakub, nieletni 1522 r. (P. 1392 k. 461v, żył jeszcze 1524 r. (Kośc. 232 k. 171v).

Mikołaj, syn Mikołaja i Daleszyńskiej, 1522 r. nieletni, niedzielny z bratem Jakubem, pozostający pod opieką stryja, ks. Stabisława, który wtedy połowę dziedzictwa ich w Malewie sprzedał za 250 grz. Janowi Daleszyńskiemu (P. 1392 k. 461v). Od Wojciecha Daleszyńskiego otrzymał 1538 r. zapis dwóch grzywien czynszu rocznego od sumy 100 grz. na częściach Daleszyna i Malewa (Kośc. 345 k. 177v). Części dziedziczne Malewie (sic) p. kośc. sprzedał 1541 r. za 200 grz. Janowi Malechowskiemu (P. 1394 k. 478). Odzieczone po bracie stryjeczno-rodzonym, Macieju M-im, części w Gostkowie p. kośc. sprzedał 1554 r. za 400 grz. Janowi, Andrzejowi i Jerzemu braciom Gostkowskim (P. 1396 k. 181v). Jemu i synom jego, Wojciechowi i Janowi, dawał 1575 r. zobowiązanie Stanisław Radzewski (Kośc. 255 k. 289v). Mikołaj nie żył już 1599 r. (Kośc. 279 k. 383). Czy nie identyczny z powyższym Janem, synem Mikołaja, Jan M., w 1602 r. mąż Doroty Kotarbskiej, córki Wojciecha i Zofii z Pomianowskich? (I. Kal. 68 s. 687). Przeciwko niej, już będącej wdową po Janie M-im i 2-o v. żonie Jana Rusieckiego, występowali 1612 r. Anna Rostworowska, wdowa po Andrzeju Malechowskim, z synami Piotrem i Adamem z córką Urszulą owdowiałą Cykowską (P. 146 k. 245v). T. r. Dorota ową Annę skwitowała ze 100 zł., które Andrzej Malechowski zapisał był Janowi M-mu (I. Kal. 78 s. 213).

2. Jakub, syn Macieja i Małgorzaty, 1501 r. obok braci współdziedzic w Malewie (Kośc. 23 k. 9; 231 k. 102v), występował 1502 r. jako wuj dzieci Elżbiety Lipowskiej (Kośc. 23 k. 55v), a 1503 r. jako stryj Piochny Chwałkowskiej, żony Piotra Konarskiego (P. 1390 k. 279). Wraz ze Stanisławem Chwałkowskim ręczył 1505 r. Maciejowi i Małgorzacie z Ksiągina za Stanisława Zimlińskiego (Kośc. 232 k. 7). Nie żył już 1528 r. (Kośc. 345 k. 134). Był ojcem Macieja, w imieniu którego działał 1522 r. stryj, ks. Stanisław (P. 1392 k. 461v). Najwidoczniej ojciec Macieja, Jakub, wtedy już nie żył. Maciej ów, nazwany Gostkowskim, kiedy mu 1528 r. Wojciech Gostkowski sprzedał wyderkafem za 10 grz. pusty łan "Bąkowski" w Gostkowie p. kośc. (Kośc. 345 k. 134). Ten Maciej Gostkowski skwitował 1532 r. za 10 grz. Wojciecha Gostkowskiego (Kośc. 234 k. 238v). Bezpotomny, nie żył już 1554 r., a jego część w Gostkowie odziedziczył brat stryjeczny Mikołaj M. (P. 1396 k. 181v).

3. Stanisław, syn Macieja i Małgorzaty, 1501 r. wspomniany obok swych braci niedzielnych w Malewie (Kośc. 23 k. 9). Jako rodzony siostrzeniec Heleny zamężnej Gostkowskiej, pozywał wuja Wincentego Sierpowskiego o 17 zł. węg. i 21 grz. Wincenty nie stanął i 1502 r. miał płacić 8 skojców winy (Kośc. 23 k. 45v, 73v). Pleban w Kokalewie, część gruntu w Malewie 1513 r. sprzedał wyderkafem za 21 grz. bratu Mikołajowi (Kośc. 233 k. 36v, 345 k. 36). Pleban w Sarnowie i Łaszczynie, wraz ze swymi rodzonym bratankiem niedzielnym ich połowę w Malewie sprzedał za 250 grz. Janowi Daleszyńskiemu (P. 1392 k. 461v; Kośc. 234 k. 76). Z tymiż bratankami pozywał 1524 r. braci Jakuba i Jana Daleszyńskich o intromisję w sumie 150 grz. do Daleszyna, Drzączewa i Malewa (Kośc. 232 k. 171v) i t. r. skwitował owych Daleszyńskich z 150 grz. (P. 869 k. 2v).

Mikołaj, zapewne brat Macieja, o którym było wyżej. Na połowie swej połowy w Malewie oprawił 1483 r. żonie Annie 50 grz. posagu (P. 1386 k. 183). Chyba już nie żył 1511 r., kiedy to jego córki, Małgorzata, żona Wojciecha Drogoszewskiego, i panna Anna, wygnane zostały z części ich po rodzicach w Malewie przez Mikołaja M-bo, zapewne ich stryjecznego brata, który pozywany o to przez nie, nie stanął i miał płacic winę (P. 865 k. 69v). Z całą pewnością Mikołaj już nie żył 1514 r. (Kośc. 345 k. 42). Wojciech Drogoszewski umarł między r. 1514 a 1519 i Małgorzata była 2-o v. w latach 1522-1527 żoną Marcina Brylewskiego, którego od jej oprawnych po pierwszym mężu dóbr w Drogoszewie, danych Marcinowi przez nią dożywociem, zwano też niekiedy Drogoszewskim. Jako stryj owej Małgorzaty występował 1514 r. ks. Michał Granowski, pleban w Goniębicach, jako juj wyj, Piotr Sierakowski (Kośc. 345 k. 42v). Druga z córek Mikołaja, Anna, niezamężna, żyła jeszcze 1522 r., kiedy obie siostry ich połowę Malewa sprzedały za 140 grz. Wojciechowi Daleszyńskiemu cz. Radomickiemu (Kośc. 234 k. 76, 345 k. 91). Zob. tablicę.

@tablica: Malewscy

Jan, nieletni, części swe w Poklatkach p. pyzdr. 1480 r. sprzedał wyderkafem za 20 grz. ks. Janowi, Bodzancie, Maciejowi i Marcinowi, dziedzicom w Komornikach i powtórzył tę transakcję 1481 r. (P. 1386 k. 120v, 129v).

Części w Malewie należały i do Chwałkowskich. Stąd też niektórzy członkowie tej rodziny pisani byli przeminnie: Chwałkowskimi i M-mi. Zob. Chwałkowscy.

>Malewscy różni. Stanisław, nie żyjący już 1655 t., kiedy występowała wdowa po nim, Jadwiga z Borkowskich, córka Kaspra (P. 180, ok. k. 350). Szl. Stanisław zaślubił 1666.15/VIII. r. Katarzyną Raczkowską (LC Białężyn), córkę Jana i Jadwigi z Kaczkowskich. Ta Katarzyna z bratem, Kazimierzem Raczkowskim, współspadkobiecy Lubiatówka p. kośc. sprzedali 1689 r. swoje tam części Annie M-ej, córce Stanisława i jej, żonie zaś Michała Korzeniewskiego (P. 1118 IX k. 94). Ewa wyszła przed 1700.25/I. r. za Stanisława Kozickiego, mieszkali w Poznaniu. Jan, chrzestny 1736.20/VII. r. (LB Ruchocice). Szl. Wojciech, pochowany 1751.3/I. r. na cmentarzu Św. Jana w Krotoszynie (LM Krotoszyn). Kazimierz, uczeń szkół jezuickih, zmarł w Poznaniu na Półwsiu, pochowany 1752.5/VI. r. (LM Św. Marcin, Pozn.). Gabriel już nie żył 1779 r., kiedy Barbara Czeluścińska, żona 1-o v. Tomasza Chojnackiego, a 2-o b. wdowa po tym Gabrielu, wraz z siostrą Marianną, zamężną Mironową, sumę 2.000 zł. na Piotrkowicach w p. kośc. po Stefanie Malanowskim cedowała Stanisławowi Rudnickiemu (I. Kon. 82 k. 128v). Jako współspadkobierczyni siostry swej panny Anny Czeluścińskiej, kwitowała Józefa Radzimińskiego, sędziego ziemskiego gnieźnieńskiego, z 200 zł. (G. 109 k. 18v). Była ona córką Andrzeja i Konstancji z Malanowskich, zaś 1783 r. spadkobierczynią wuja Stefana Malanowskiego (I. Kon. 82 k. 400). Żyła jeszcze 1785 r. (ib. 83 k. 202).

>Maliccy h. Odrowąż, z Malic w p. kcyń. Maciej M. kupił 1470 r. za 40 grz. od Andrzeja Drzążeńskiego połowę części w Malicach zwanej Paszkowską (P. 1385 k. 71). Od Piotra zw. Serdak (Sardak?) i żony jego Anny, dziedziców w Malicach, kupił 1471 r. za 40 grz. inne części w tejże wsi (ib. k. 103v). Już nie żył 1491 r., kiedy wdowa po nim, Anna, kupiła od Andrzeja Drzążeńskiego za 30 grz. jego sukcesję w Paszkowskiej części Malic spadłą po bratanku Mikołaju (P. 1387 k. 138). Wraz z synami, Stanisławem, Mikołajem i Andrzejem, skwitowana 1495 r. przez Jana Rospęckiego z 90 zł. węg. (Kc. 8 k. 90v). Spośród tych synów, Andrzej już chyba nie żył 1499 r., kiedy w charakterze braci niedzielnych występowali tylko Mikołaj i Stanisław (ib. k. 44v). Stanisława po tej dacie także już nie spatkałem.

Mikołaj, syn Macieja i Anny, od Jana Siernickiego 1512 r. nabył wyderkafem za 30 grz. część w Wilkowie p. kcyń. (G. 335a k. 17). Z Marcinem Słupskim dokonał 1514 r. wymiany pewnych ról w tymże Wilkowie (ib. k. 29). Od Stefana Bąkowskiego kupił 1529 r. za 100 zł. węg. część borów na granicy Rozstrzębowa i Szczepic (ib. k. 128), ale już 1532 r. odprzedał mu ów bór za taką samą sumę (ib. k. 157). Od Mikołaja Zaleskiego nabył wyderkafem 1533 r. za 100 zł. połowę połowy Rzemieniewic i połowę części Zalesia p. kcyń. (ib. k. 169v). Między nim, dziedzicem w Malicach, oraz jego synami, Maciejem i Janem, z jednej strony, a Stanisławem Kotlińskim, rządcą Andrzeja Jankowskiego, dzierżawcy kcyńskiego i śremskiego, z drugiej, założone zostało 1538 r. vadium iż będą żyć w pokoju. W trakcie tej waśni zabity został przez Wojciecha Przetockiego syn Mikołaja M-go, też Mikołaj. Wizja jego ciała dokonana została w Kcyni w kościele 1537.31/XII. r. (Kc. 10 k. 64v, 65, 198). Od Mikołaja Zebrzydowskiego kupił Mikołaj M. 1539 r. za 200 zł. węg. połowę boru, łąki, jeziora, barci oraz czwartą część młyna i stawu we wsi Spióra p. kcyń. (G. 335a k. 236v). Żył jeszcze 1541 r. (ib. k. 255). Jego żoną była 1508 r. Zofia Chabielska, wdowa 1-o v. po Feliksie Chrapiewskim, od którego miała oprawę na Chrapiewie (Kc. 8 k. 115, 10 k. 89; G. 335a k. 255). Z tej oprawy kwitowała 1539 r. swego syna z pierwszego męża, Wojciecha Chrapiewskiego (Kc. 10 k. 89). Połowę swych oprawnych części w Malicach dała 1541 r. synowi Janowi M-mu (G. 335a k. 255). Synowie: Maciej, Jan i Mikoła. Ten ostatni zabity 1538 r., o czym była mowa wyżej. Być może, iż córką Mikołaja była Małgorzata, 1541 r. wdowa po Janie Podolskim z Podola p. kcyń.

1. Maciej, syn Mikołaja i Chabielskiej, 1542 r. dworzanin królewski, zapisał wtedy dług 300 zł. bratu Janowi (Kc. 10 k. 227v). Od braci swej żony, Trojana (Trojla), Jana i Melchiora Polickich, banył wyderkafem za 2.000 zł. części w Piotrowie i w pustce Świekotki oraz w Daszewicach p. pozn., na co 1549 r. otrzymał od nich ewikcję (P. 888 k. 150v). Swoje połowy w Malicach, w pusce Wilkowo i część w pustce Spióra sprzedał 1550 r. za 2.000 zł. bratu Janowi (P. 889 k. 75v, 1395 k. 530v). Od Macieja Pigłowskiego kupił wyderkafem 1551 r. za 600 grz. całe Piotrowo, pustki Świekotki i czwartą część Daszewic, które ten Pigłowski za takąż sumę nabył wyderkafem od wspomnianych wyżej braci Polickich i ich matki (P. 1395 k. 625). Od Dobrogosta Bzowskiego cz. Boboleckiego nabył wyderkafem 1560 r. za 1.000 zł. całe części we wsi Bylino p. pozn. (P. 902 k. 245v, 1396 k. 813), a 1562 r. te części wydzierżawił temuż Bzowskiemu (P. 904 k. 249). Żył jeszcze 1563.17/XI. r. (P. 1397 k. 262v), nie żył już 1579 r. (N. 215 k. 258). Jego żoną była 1549 r. Anna Policka, córka Wojciecha, pisarza ziemskiego poznańskiego, i Bogumiły z Mierzewskich, która wtedy sumę 100 zł., zapisaną jej przez zmarłą siostrę Petronellę, wdowę po Macieju Żernickim, cedowała swym braciom, Trojlowi, Janowi i Malchiorowi Polickim (P. 1395 k. 456, 625). T. r. spisała z mężem dożywocie (ib. k. 504v) i otrzymała od niego zapewnienie dania oprawy na połowie Malic (P. 888 k. 152). Mąż 1551 r. dał jej klejnoty, szaty i przedmioty domowe (P. 1395 k. 624v), a 1555 r. zlecił jej opiekę ich dzieci, Stanisława i Zofii. Gdyby szła powtórnie zamąż, opiekę tę miał sprawować jego brat Jan. Zapisał jej też wtedy 100 zł. na Piotrowie, Świekotkach i części Daszewic (P. 1396 k. 269v). Ponowił 1562 r. na jej rzecz donację ruchomości po swej śmierci (P. 904 k. 113), a 1563 r. zapisał jej wyderkafem na powyższych dobrach 300 zł. (P. 1397 k. 219). Syn Stanisław, o którym niżej. Córka Zofia po 1563.17/XI. r. wyszła za Krzysztofa Gogolińskiego, była wdową w latach 1593-1602.

Stanisław, syn Macieja i Polickiej, dworzanin królewski 1577 r. (Wittyg). Jak już widzieliśmy, nieletni 1555 r. Obwiniony o zastrzelenie 1578.19/III. r. w Poznaniu Jana Złotkowskiego (P. 931 k. 79). Od Jakuba Spławskiego kupił t. r. za 3.000 zł. całe części wsi Kobylepole p. nakiel. (N. 215 k. 231), które to części 1579 r. scedował temuż Spławskiemu za taką samą sumę (ib. k. 256). Oskarżony przez siostry Racędowskie, Annę, żonę Macieja Komorskiego, i Małgorzatę, żonę Remigiana Dzięczyńskiego, o zabicie Jana Racędowskiego, pozywał je ze swej strony 1585 r. (Py. 122 k. 75v). Żył jeszcze 1595 r. (P. 964 k. 1335v), już nie żył 1599 r. (R. Kal. 7 k. 248v). Jego pierwszą żoną była Katarzyna Dobczyńska cz. Jarocka, która 1581 r. zapisała dług 240 grz. Annie z Grabu, wdowie po Jerzym Złotkowskim (P. 936 k. 463). Jej matka, Barbara Włościejewska, wdowa po Piotrze Dobczyńskim cz. Jarockim, cedowała 1582 r. zięciowi M-mu swoją oprawę (I. Kal. 48 s. 1245). Katarzyna wraz z siostrą Jadwigą, żoną Piotra Bielawskiego, części wsi Panienka p. kośc. cz. pyzdr., odziedziczone po bracie ich stryjecznym Andrzeju Dobczyńskim, sprzedały 1583 r. za 900 złp. Annie Brzozogajskiej wdowie po Janie Dobczyńskim, i jej synom (P. 1399 k. 151v). Drugiej swej żonie, Barbarze z Goliny Noskowskiej, córce Mikołaja, oprawił Stanisław 1589 r. posag 1.200 zł. na połowie swych dóbr w mieście Jarocinie i wsi Ciświca p. pyzdr. (P. 1400 k. 347v). Barbara t. r. kwitowała swego brata Stanisława z 1.000 złp. posagu zapisanego jej przez niego i przez zmarłego jego brata Stefana (P. 952 k. 22). Będąc już wdową zawierała 1602 r. kontrakt z tym bratem Stanisławem (Py. 131 k. 159). Oprawę swą na mieście Jarocinie i wsiach Ciświca i Bogusław cedowała 1604 r. lub przed tą datą Janowi Goreckiemu cz. Westerskiemu (I. Kal. 70 k. 166). Żyła jeszcze 1612 r. (ib. 78 s. 973; P. 988 k. 154; Z. T. P. 27 s. 1063). Córką Stanisława i Dobczyńskiej była Małgorzata, żona 1590 r. Samuela Giżyckiego (Py. 125 k. 396v), która 1599 r. odziedziczone po ojcu części miasta Jarocina i wsi Ciświca, Bogusław i Pszonna (Pszoniczna, dziś nie istniejąca) rezygnowała 1599 r. Andrzejowi Sławoszewskiemu (R. Kal. 7 k. 248v). Pozywała ją 1602 r. ciotka Zofia z M-go Gogolińska o bezprawne posiadanie części miasta Jarocina i wsi Ciświca (Py. 131 k. 36).

2. Jan, syn Mikołaja i Chabielskiej, otrzymał, jak widzieliśmy, 1541 r. od matki donację jej oprawnych połów w częściach Malic. Od Wojciecha Brudzyńskiego dostał 1545 r. zobowiązanie do sprzedaży za 170 zł. połowy wsi Spióra p. kcyń. (Kc. 10 k. 297). Mając zastawioną sobie na dziesięć lat przez Elżbietę z Prusieckich, wdowę po Wojciechu Tupadlskim, jej oprawę na Wielkich i Małych Tupadłach p. kcyń., cedował ów zastaw t. r. Januszowi Latalskiemu, wojewidzie poznańskiemu (N. 213 k. 105v). Od brata Macieja, jak to było wyżej, kupił 1550 r. za 2.000 zł. połowy w Malicach osiadłych, w Wilkowie pustce, oraz całą część pustki Spióra. Opłacając 1553 r. pobór z Malic przyłożył pieczęć z herbem Odrowąż (Wittyg). Od Michała Zaleskiego otrzymał 1561 r. zobowiązanie do wyderkafu za 100 zł. dwóch kmieci osiadłych w Rzemieniewicach p. kcyń. (Kc. 115 k. 215). Dziedzic Bąkowa (raczej pustki Bąk) w p. kcyń. 1566 r. (Kc. 116 k. 216v). Umarł między r. 1568 a 1571 (ib. k. 711, 117 k. 717). Jego żoną była Barbara Gogolińska, której 1541 r. wraz ze swym ojcem oprawił posag 300 zł. na połowie tych części Malic, które miałyby przypaść mu po śmierci ojca w dziale z bratem (G. 335a k. 255). Żyła jeszcze 1574 r., nie żyła już 1596 r. (Kc. 24 k. 283v, 122 k. 87v). Synowie: Piotr, Stefan i Mikołaj, wspomniany 1571 r. (Kc. 117 k. 717), chyba już nie żyjący 1577 r. (Kc. 17 k. 34). Z córek, Zofia, 1566 r. żona Lamparta (Lamberta) Krzywosądzkiego, nie żyła już 1595 r. Katarzyna zaślubiła 1568 r. Ulissesa Grudzińskiego, była wdową w latach 1589-1595, 2-o v. w latach 1596-1608 żona Jana Rożnowskiego, pisarza ziemskiego poznańskiego, będąc wdową żyła jeszcze 1620 r. Magdalena, 1596 r. żona Wojciecha Wyszeckiego (Wiszeckiego) z wojew. brzeskiego kuj., wdowa w latach 1622-1623. Być może, iż córką Jana była również Anna, w latach 1592-1594 żona Wojciecha cz. Albrachta Pomorskiego z Pomorzan w p. łęczyckim, nie żyjąca już 1622 r.

1) Piotr, syn Jana i Gogolewskiej, jako spadkobierca ojca w imieniu własnym i braci kwitował 1571 r. Andrzeja Słupskiego ze 107 złp. należnych ojcu (Kc. 117 k 717). Wespół z bratem Stefanem pozywał 1577 r. Mikołaja Chrapiewskiego (Kc. 17 k. 34). Z tym bratem kwitował 1588 r. pannę Zofię Chabielską i Agnieszkę zamężną Tarnowską, siostrę i siostrzenicę zmarłego Wojciecha Chabielskiego, ze 105 zł., które ów Wojciech zapisał był ich ojcu (Kc. 120 k. 222v). Obok brata Stefana 1596 r. skwitowany z zapisów przez ich siostrę zamężną Wyszecką (Kc. 122 k. 124). Skwitowany 1599 r. przez siostrzenicę Trojana Krzywosędzkiego (Kc. 123 k. 490). Od bratanka Zygmunta M-go kupił 1614 r. za 20.000 zł. części Dziewierzewa, Malic oraz pustek Bąk i Spiory (Kc. 126 k. 742v; N. 222 k. 114v). Swoją połowę Malic i pustek w Malicach, Bąku i Spiórach sprzedał 1618 r. za 7.000 zł. bratankowi Zygmuntowi M-mu (Kc. 127 k. 6), a ponieważ ten sprzedał zaraz te dobra Wojciechowi Baranowskiemu, staroście kcyńskiemu, starosta dał Piotrowi dożywocie w częściach Malic Górnych i pustki Bąk (N. 222 k. 273). Piotr był zapewne nieżonaty.

2) Stefan, syn Jana i Gogolewskiej, wspomniany 1571 r. (Kc. 117 k. 717). Pozywany 1590 r. przez Adama i Bartłomieja braci Ostrowskich oraz ich bratanka Jana o stawienie sługi, Piotra Gutkowskiego, zabójcy Macieja Ostrowskiego (Kc. 27 k. 172). Połowę ról folwarcznych i stawu "Dębogórskiego" we wsi Spióry (Spióra) sprzedał 1590 r. za 500 zł. Krzysztofowi Gogolińskiemu (N. 219 k. 19v), a odkupił odeń za tyleż w 1591 r. (P. 1400 k. 666). Od Wojciecha cz. Olbrachta Pomorskiego (chyba szwagra?) otrzymał 1594 r. zapis 30 zł. długu (Kc. 121 k. 608). Od Grzegorza Grabskiego kupił 1595 r. za 3.000 zł. części w Dziewierzewie p. kcyń. (Kc. 121 k. 731, 122 k. 426), a 1598 r. Grabski scedował mu swoje prawa w Dziewierzewie (N. 219 k. 290v). Skwitowany r. 1594 i 1596 przez Krzywosędzkich, synów i córki jego zmarłej siostry Zofii, z 200 zł. węg., które ich matka dała do jego "wiernych rąk" (Kc. 121 k. 718, 122 k. 329). Wojciechowi Wyszeckiemu zapisał 1596 r. w posagu za swą siostrą Magdaleną 300 zł. (Kc. 122 k. 339v, 340). Dla swych dzieci wyznaczył 1597 r. opiekunów, a wśród nich brata Piotra (ib. k. 387v). T. r. od Jana z Nowegomiasta Rozrażewskiego nabył wyderkafem na trzy lata części wsi Słupy p. kcyń. (N. 219 k. 273v). Od ks. Jana Wielewickiego, plebana w Dziewierzewie wydzierżawił 1599 r. należącą do plebanii pustą wieś Graboszewo (Kc. 123 k. 245v), a skwitowany z tej dzierżawy 1603 r. (Kc. 124 k. 259). Części w Malicach 1606 r. sprzedał wyderkafem na jeden rok za 1.150 zł. Zofii z Szczepic Jezierskiej, wdowie po Macieju Obodowskim (N. 165 k. 290), a wydzierżawił je od niej 1607 r. (kc. 125 k. 193v). Skwitowany 1608 r. przez zięcia Stanisława Chrzypskiego z 2.000 zł. reszty z 4.000 zł. posagu zmarłej córki Agnieszki (Kc. 125 k. 387). Sebastianowi Tyrzyńskiemu i jego żonie Dorocie z Nieświastowic, wedle zobowiązania z 1608 r., sprzedał wyderkafem w 1609 r. za 2.000 zł. na trzy lata części swe w Dziewierzewie (Kc. 125 k. 383v; N. 165 k. 361v). Już nie żył 1610 r. (Kc. 126 k. 102). Jego żoną była Anna Dziewierzewska, córka Wojciecha i Agnieszki Chybskiej (Kc. 120 k. 237v; P. 952 k. 568v), wdowa 1-o v. po Michale Grocholskim, która 1584.17/II. r., krótko przed ślubem, zapisała mu dług 2.000 zł. (Kc. 26/k. 411v). T. r. dostała od męża oprawę 2.000 złp. posagu na połowie jego części we wsi Malice, w pustkach Bąkowo, Wilkowo i Spióra (N. 215 k. 354v). Do Dziewierzewa, jej wsi dziedzicznej, intromitowany 1586 r. Filip Smogulecki (Kc. 119 k. 358v). Części po rodzicach w tej wsi sprzedała wyderkafem za 2.500 złp. Maciejowi Rospęckiemu, ten zaś 1588 r. cedował ową sumę jej mężowi (P. 1950 k. 215v). Chyba żyła jeszcze 1597 r. (Kc. 122 k. 387v), nie żyła już 1598 r., kiedy jej mąż w imieniu własnym i dzieci zawierał ugodę o pozostałe po niej dobra i ciążące na nich zobowiązania z jej synami z pierwszego męża, Adamem i Michałem Grocholskimi (Kc. 123 k. 74). Synowie: Jan, Stanisław, Zygmunt, córka Agnieszka, wymienieni z okazji tej ugody (ib.). O Stanisławie potem głucho, chyba więc zmarł wcześnie. Agnieszka poszła 1605 r. za Stanisława Chrzypskiego, nie żyła już 1608 r.

1) Jan, syn Stefana i Dziewierzewskiej, wspomniany 1598 r. jako spadkobierca ojca obok brata Zygmunta, skwitowany 1610 r. przez Grzegorza Grabskiego, chorążego brzeskiego kuj. (Kc. 126 k. 102). i t. r. wespół z tymże bratem skwitowany z 1.500 zł. przez Łukasza Smuszewskiego jako opiekuna Doroty Smuszewskiej (Kc. 126 k. 165). W 1612 r. nie wiedziano o nim czy jeszcze żyje (Kc. 126 k. 410), ale w 1614 r. mowa o nim jako o zamordowanym tylko co. Był bezdzietny (Kc. 126 k. 703), a chyba i bezżenny.

2) Zygmunt, syn Stefana i Dziewierzewskiej, wspomniany 1598 r., wtedy jeszcze niewątpliwie nieletni (Kc. 123 k. 74), od Adama Smuszewskiego 1610 r. wydzierżawił za 4.000 zł. Dziewierzewo (Kc. 126 k. 138). Części tej wsi sprzedał 1612 r. wyderkafem za 1.000 zł. Piotrowi Smoguleckiemu, a 1613 r. wydzierżawił odeń te dobra (ib. k. 540v, 708). Brat i spadkobierca zamordowanego Jana, 1614 r. sprzedał wyderkafem części w Dziewierzewie za 3.000 zł. Maciejowi Czępkowskiemu (Kc. 126 k. 686v, 703; N. 222 k. 112v). T. r., jak widzieliśmy, części w Dziewierzewie i Malicach sprzedał za 20.000 zł. stryjowi Piotrowi. Od Stanisława Wyszeckiego, podczaszego brzeskiego kuj., kupił 1619 r. za 1.000 zł. część w Wyszecinie w wojew. brzeskim kuj. (N. 222 k. 214v). Od swego stryja Piotra nabył 1618 r. za 7.000 zł. części w Malicach, Bąku i Spiórach (N. 222 k. 215v; Kc. 127 k. 4) i t. r. te części sprzedał za 8.000 zł. Wojciechowi Baranowskiemu, staroście kcyńskiemu (N. 222 k. 235v; Kc. 127 k. 6). T. r. starosta zapisał mu dług 5.700 zł. (N. 171 k. 236v). Kwitował 1622 r. swoją ciotkę Magdalenę owdowiałą Wyszecką z 200 zł. (Kc. 127 k. 710v) i 1623 r. z 300 zł. (Kc. 19 k. 71). Skwitowany 1626 r. przez Wojciecha Zaczkowskiego i jego żonę (a siostrzenicę swoją?) Dorotę Pomorską (Kc. 19 k. 714v). Zawierał 1636 r. kontrakt z Janem Niedzielskim, pisarzem grodzkim kcyńskim (P. 1033 k. 194v). Dotyczył ów kontrakt dokonanej przed aktami podwójciego kcyńskiego rezygnacji domu "Ługowskiego" w mieście Kcyni. Banitowany za "bratobójstwo", zaś do dóbr po nim, jako po "cywilnie zmarłym", na sejmie warszawskim 1639 r. dopuszczono siostrzenicę jego Katarzynę Chrzypską, żonę Jana Słoneckiego, chorego umysłowo, ona zaś rezygnację na rzecz Niedzielskiego aprobowała t. r. (P. 1419 k. 1366; Kc. 128 k. 231v, 232). Zob. tablicę.

@tablica: Maliccy h. Odrowąż

>Maliccy z Malic p. kcyń., nie wiem czy Odrowąż, którzy, jak widzieliśmy dziedziczyli tu w końcu XV w. Stanisław, Wawrzyniec i Paweł 1402 r. (G. 1 k. 17). Nie wiem, czy to ten sam Paweł dostał 1432 r. zobowiązanie od Małgorzaty, wdowy po Tomku z Malic, działającej wraz z synami Mikołajem i Włodkiem, zastawienia za 20 grz. połowy dziedzictwa ich w Malicach (G. 4 k. 78). Paweł z Malic na dóch częściach tej wsi zapisał 1444 r. 20 grz. posagu i 10 grz. wiana żonie swej Magdalenie (P. 1379 k. 18). Magdalena była wdową 1450 r. (G. 7 k. 154v). Oprawę na dóch częściach Malic sprzedała 1475 r. za 60 grz. ks. Janowi z Malic (P. 1386 k. 21v). Tomek M. 1404 r. (G. 1 k. 24), chyba identyczny z Tomisławem z Malic występującym 1411 r. (G. 1 k. 80, 84, 97v). O Małgorzacie, wdowie po Tomku z Malic, i o jej synach było wyżej. Jan i Jakub z Malic występowali 1404 r. przeciwko Stanisławowi, Dobiesławowi i Jakubowi, synowi Dobiesława (G. 1 k. 24, 57v). Jan, Janek 1411 r. (G. 1 k. 67), z braćmi 1412 r. (O. 3 k. 190v), 1414 r. (G. 2 k. 1v). Jan z Malic, brat Jakuba z Bąkowa 1432 r. (G. 4 k. 78v). Jan z Malic na połowie swej części tej wsi oprawił 1444 r. oprawił 30 grz. posagu swej żonie Stachnie (P. 1379 k. 15v). Jan M., 1449 r. stryj Jadwigi, córki Budziwoja z Krzemieniewic, żony Jana Baworowskiego (P. 1380 k. 39v). Jan z Malic, ojciec Andrzeja, stawał 1450 r. wobec Tomisławy i Małgorzaty, sióstr rodzonych niedzielnych z Malic (G. 7 k. 155v). Mikołaj z Malic 1411 r. (G. 1 k. 73). Piotr, mąż Hanki 1415 r. (G. 2 k. 52). Tomisława i Małgorzata, siostry rodzone z Malic, w latach 1434-1438 (G. 4 k. 145, 224). Jak widzieliśmy, żyły jeszcze 1450 r. Świąszek z Malic 1438 r. (G. 4 k. 224). Piotr z Tuszyna, obecnie z Malic, ok. 1449 (1450?) r. (G. 7 k. 151v). Anna z Malic, żona Piotra zw. Serdak, Sardak, 1453 r. (P. 852 II k. 44v). Oboje oni, Piotr i Anna, dziedzice w Malicach, części w tej wsi a w tym część, którą Anna nabyła od Marty i Katarzyny, rodzonych sióstr z Malic, sprzedali za 40 grz. 1471 r. Maciejowi z Malic o którym wyżej pod Odrowążami (P. 1385 k. 103v).

>Maliccy różni. Stanisław, z p. sieradz., 1569 r. sługa Rafała Rozrażewskiego z Gogolewa (P. 915 k. 418v). Bartłomiej, po którym wdowa Barbara kwitowała 1616 r. Wojciecha Skaławskiego z 50 złp. (P. 996 k. 824v). Adam, syn zmarłego Jakuba, kwitował 1649 r. Stanisława Konopnickiego ze szkód i bezprawi (I. Kal. 115 s. 1896). Zofia, córka zmarłego Melchiora, w latach 1658-1659 żona Stanisława Cywińskiego (R. Kal. 14 k. 464v; Py 152 s. 58). Wojciech, mąż Katarzyny Zajączkówny, która 1658 r. okazywała rany zadane jej przez małżonków Stefana Kraśnickiego i Katarzynę z Modrzewskich (I. Kon. 56 k. 347v). Szl. Jan, starzec, sługa Poklateckich z Charbowa, zmarł 1672.7/I. r. (LM Kłeckow). Barbara M. (czy szlachcianka?), z probostwa Św. Wojciecha w Poznaniu, 1677. 4/X. r. chrzestna córki ur. Zorowskich (LB Św. Wojciech, Pozn.). Franciszek i Barbara, rodzice córki, której imię nie podane, ochrzcz. 1687.18/V. r. (LB Mosina). Szl. Antoni, pisarz z Sędzin, zaślubił 1701.11/IX. r. Jadwigę Kozłowską, córkę Jana, z Buku (LC Buk). Jan Wojciech, mąż Marianny, która będąc chora spisywała w Lubaszu 1707.21/XI. r. testament, który podpisała "ręką trzymaną". Ze swej sumy 500 zł. (z prowizjami 600 zł.), lokowanej u Żołczyńskiego na Babinie koło Słupcy, legowała 200 zł. córce Katarzynie Helenie, a 200 zł. mężowi. Ten oblatywał ów testament 1715 r. (Py. 157 s. 51). Szl. Jakub, z Brzostowni, i Zofia z Koczyńskich, rodzice Andrzeja Klemensa, ochrzcz. 1725.22/XI. r. (LB Książ). Stanisław, ekonom z Gaju (czy szlachcic?), chrzestny 1774.10/II. r. (LB Szamotuły). Jan z Malic M., pułkownik wojsk koronnych w latach 1776-1777, mianowany przez Adama Kurnatowskiego, dziedzica Pożarowa, plenipotentem do windykowania sumy 7.269 zł. z Bilczy w Sandomierskiem (P. 1353 k. 267; I. Kon. 81 k. 104). Tomasz, już nie żyjący 1783 r., mąż Ewy Królikiewiczówny, wdowy 1-o v. po Aleksandrze Ćwiklińskim, zaś 3-o v. żony Macieja Zielińskiego, obojga też już wtedy nie żyjących (G. 110 k. 93). Wawrzyniec i Elżbieta z Kowalskich, rodzice Mateusza i Konstancji, żony 1784 r. Krzysztofa Trzebiatowskiego (G. 111 k. 136). Mateusz i ta Konstancja, wtedy już wdowa, żyli jeszcze 1792 r. (P. 1369 k. 710). Jan, 1787 r. mąż Katarzyny Niesołowskiej, wdowy 1-o v. po Mateuszu Chamskim, która miała wówczas swój posag 2.000 złp. zabezpieczony na Rogowie u Korytowskich (G. 114 k. 4v). Pani Elżbieta, żona posesora, umarła w Strzyżewku 1791.18/I. r., licząc ponad 60 lat (LM Cerekwica). Stanisław, chrzestny 1797.12/VIII. r. (LB Chodzież). Ludwika zaślubiła przed 1798.30/X. r. ur. Franciszka Szuragiewicza(!) (LC Gostyczyna). Szymon, chrzestny 1804.12/VI. r. (LB Grylewo). Szl. Franciszek, liczący 78 lat, zabity w Pustkowie 1832.29/I. r. przez służącego (LM Potarzyca). Teofila z M-ch, zamężna Bieńkowska, żona i córka posesorów, licząca 63 lata i 10 miesięcy, zmarła 1916.31/VI. r. (LM Św. Marcin, Pozn.).

>Malik, zob. Radziccy

>Malinowscy różni. Andrzej, mąż Katarzyny Staruchowskiej, która 1630 r. wraz ze swą siostrą Anną zamężną Żółtowską kwitowała Wojciecha Modrzewskiego ze spadku po rodzonej ciotce Katarzynie Staruchowskiej, żonie 1-o v. Marcina Szczycińskiego, 2-o v. tegoż Modrzewskiego (P. 1023 k. 995v, 999v). Stanisław, syn zmarłego Wojciecha, skwitowany 1636 r. z 2.500 zł. przez Jana Bruczkowskiego (P. 1033 k. 137v). Łukasz, syn zmarłego Jana, dostał 1660 r. od Marcina Bronikowskiego zapis długu 500 zł. (Ws. 59 k. 288v). Szl. Łukasz, sługa wdowy Zofii z Cieleckich Niemojewskiej, otrzymał od niej 1661 r. zapis 2.000 zł. długu na Barzochowie p. kal. (Py. 153 s. 45). Władysław, 1677 r. mąż Ludwiny Giżyckiej, córki Jana i Zofii z Rogozińskich (I. Kal. 138 s. 472). Karol i Dorota, rodzice Barbary Zuzanny, ochrzcz. 1703.20/III. r. (LB Jutrosin). Katarzyna, 1707 r. żona Jana Żarnowieckiego. Marcjanna wyszła w Poznaniu u Św. Rocha 1719.24/IX. r. za Wojciecha Orłowskiego(?). Józef, ekonom w Łagiewnikach 1722 r., administrator Chrostowa 1726 r., i Agnieszka z Połuckich (Podzickich?), rodzice Józefa Gabriela, ur. w Łagiewnikach, ochrzcz. 1722.23/III. r. (LB Chojnica), Józefa Macieja, ur. w Chrostowie, ochrzcz. 1726.3/III. r. (LB Objezierze). Panna Marianna, długoletnia sługa w Dobrojewie u Kwileckich, chrzestna w latach 1754-1771 (LB Ostroróg), umarła tam 1772.8/VII. r. mając około 60 lat, pochowana w Szamotułach u Reformatów (LM Ostroróg; Sep. Reform., Szmotul.). Ur. pani Anna M-a, babka Antoniego Piotra, syna Jakuba Dąbrowskiehgo, ekonoma wróblewskiego, i Anny, ochrzcz. 1754.9/V. r. (LB Biezdrowo). Ta Anna z M-ch Dąbrowska zmarła w Szczytnikach 1771.18/IX. r. licząc 40 lat. Mąż jej był tam wtedy administratorem (LM Marzenin). Ur. Antoni, "ex Ducatu Wolensi", zaślubił 1763.25/I. r. uczc. pannę Annę Kuźnikówną, Kuźniczankę, córkę Macieja Kuźnika, mieszczanina z Kępna (LC Kepno). Umarł 1769.25/V. r., mając lat 45 (LM Kępno). Córki ich: Tekla, ochrzcz. 1763.19/XII. r., zmarła 1767.29/V. r., Marianna Józefa, ochrzcz. 1765.21/II. r., Franciszka, ochrzcz. 1767.2/II. r. (LB, LM Kępno). Krystyna wyszła 1762.18/II. r. w Bieganowie za Franciszka Bieńkowskiego. Oboje żyli 1772 r. Filip z Nowowoli, chrzestny 1767.6/XII. r. (LB Bieganowo). Wojciech, 1775 r. ekonom w Sulisławicach wsi Waleriana Węgierskiego (I. Kal. 214/216 k. 243). Maciej zmarł w Miniszewie 1776.24/I. r., mając 70 lat (LM Łopienno). Antoni, 1778 r. mąż Eleonory Zielińskiej, wdowy 1-o v. po Michale Zarembie Jastrzębskim (P. 1335 k. 244). Ur. panna Katarzyna, służąca ze dworu w Słupach, zaślubiła tam 1783.16/II. r. Sebastiana Wróblewskiego. Katarzyna, żona Franciszka Rokembacha, już nie żyjącego 1785 r. Beniamin, nie żyjący już 1790 r., z żony Marianny Zembockiej miał córkę Mariannę, która t. r. spisywała dożywocie ze swym mężem Kazimierzem z Lubrańca Sławoszewskim (G. 115 k. 159). Józef, mąż Marianny z Lętoszów, wdowy 1-o v. po Wiktorze Katerli, która 1791 r. sumę 1.000 złp., zapisaną jej w testamencie pierwszego męża 1790.2/II. r., cedowała obecnemu mężowi (Py. 166 k. 219). Konstancja, 1813.20/I. r. żona ur. Macieja Lewandowskiego, pisarza prowemtowego w Płaczkach. Ur. Wojciech, konserwator hipoteczny departamentu poznańskiego, i żona jego Teresa z Rulewiczów, świadkowie 1821.17/X. r. przy ślubie Zakobielskich (LC Mądre). Szl. Roman, liczący lat 22, zaślubił w Poznaniu 1842.19/VI. r. ur. Elżbietę Sokolnicką, 19-letnią (LC Św. Maria Magdal., Pozn.). Nimfa, panna 21-letnia z Woźnik (czy szlachcianka?), zaślubiła 1859.1/III. r. ur. Franciszka Ksawerego Sąchockiego.

Ludwik Ślepowron M., inżynier. b. dyrektor Wydziału Ruchu P.K.P. w Poznaniu, umarł 1934.24/XI., mając 72 lata (Dz. P.).

>Malińscy h. Pietyrog, przydomku Jeło, wzięli nazwisko od wsi Malin w pow. łuckim, wojew. wołyńskim. Jan, chorąży gostyński 1727 r. (Z. T. P. 46 k. 1574), mąż w latach 1715-1727 Ludwiki Leszczyńskiej, wdowy po Damianie Garczyńskim, chorążym poznańskim (P. 1149 I k. 83). Antoni, cześnik (podczaszy?) wołyński, już nie żyjący 1725 r. (Z. T. P. 43 k. 354), mąż 1723 r. Zuzanny Skórzewskiej, córki Adama, stolnika owruckiego, i Zofii Bykowskiej (ib. 41 k. 553, 44 k. 1249). Ich synem był Stanisław, podczaszy wołyński, ożeniony z Turzańską. Syn tych Franciszek miał sumę 2.500 złp., którą ojciec zabezpieczył mu u Michała Skórzewskiego, podkomorzego poznańskiego, i tę sumę 1773 r. od podkomorzego odebrał, co poświadczył 1774 r. (G. 100 k. 624).

>Malińscy ze wsi Malinie w p. kaliskim. Jan z Malinia, stanu duchownego (discretus et nobilis), syn Jana, zapisał 1432 r. dziewięć i pół grzywien długu Jankowi z Kotojecka (Gr. Kal. 1 k. 45v). Chyba ten sam ks. Jan M. był 1449 r. plebanem w Sławoszewie (Py. 11 k. 165). Od Piotra z Malinia domagała się 1456 r. Dorota, wdowa po Pawle z Sowiny Bogwiedzów uiszczenia 30 grz. jak również rocznego czynszu od tej sumy (Gr. Kal. 5 k. 82). Zapisał jej Piotr 1462 r. sumę 30 grz. (I. kal. 1 k. 93v). Andrzej Ciesielski zobowiązał się 1459 r. uiścić sześć i pół grzywien zięciowi swemu Piotrowi M-mu (Py. 11 k. 53v). Piotr z Malinia na połowie wsi Malinie oprawił 1462 r. swej żonie Małgorzacie 44 grz. posagu (P. 1384 k. 132v). Piotr zapisał 1463 r. dług 15 grz. Janowi z Sowiny (I. Kal. 1 k. 141). Nie wiem czy identyczny z którymś z powyższych Piotrów, lub może ze wszystkimi, był Piotr, który połowę wsi Malinie ze stawem od strony Taczanowa i z połową młyna wodnego ustąpił 1471 r. bratu rodzonemu Henrykowi ("Hendrikowi") (P. 1385 k. 95v). Stanisław M. nabył 1463 r. wyderkafem od Piotra z Twardowa za 70 grz. sześciu osiadłych kmieci, sołtysa, karczmarza oraz dwóch zagrodników w Kotlinie p. kal. (P. 1384 k. 179v). T. r. nabył zastawem za 17 grz. od Pawła z Kotlina jego część w tejże wsi (I. Kal. 1 k. 221).

Ks. Wawrzyniec i Jan, bracia niedzielni, synowie zmarłego Wincentego z Malinia, dziedzice w Bogusławicach, sprzedali swoją ojczystą część tej wsi za 4 grz. Andrzejowi Krczonowi 1479 r. (I. R. Kon. 1 k. 112b). Obaj nazwani "niegdy dziedziczmi z Malinia", mieli 1489 r. termin z ks. Tomaszem, plebanem w Bieszadowie(?), dziedzicem w Tomicach (Py. 168 k. 79v). W 1491 r. ks. Wawrzyniec był plebanem w Sławoszewie i wtedy obaj bracia procesowali się z ks. Wojciechem, dziedzicem z Komorza (Py. 168 k. 106). Zastawili byli łan osiadły w Chwałkowie Tomaszowi Komorskiemu i 1492 r. skwitowali go z 9 grz. tego zastawu (Py. 15 k. 315v).

Jan M. z Malinia, mąż Elżbiety, otrzymał 1485 r. od jej matki Małgorzaty i od brata jej Andrzeja z Mniejszego Pawłowa w posagu zapis 20 grz. jako dług (I. Kal. 3 k. 284v). Od Jana M-go i Wawrzyńca Kowalewskiego żądała 1487 r. uiszczenia czterech grzywien Katarzyna z Ordzina (ib. k. 358v). Jan, dziedzic w Maliniu, w posagu za swą siostrą Anną zobowiązał się 1497 r. Wawrzyńcowi Kowalewskiemu uiścić najpierw 5 grz., potem 6 grz. (ib. 4 k. 514), a 1499 r. zapisał dług 11 grz. z tegoż posagu córkom Wawrzyńca Kowalewskiego (ib. 5 k. 107). Najwidoczniej jego żona Anna wtedy już nie żyła i była bezdzietna. Jan M., mąż Małgorzaty Kolnickiej, wdowy po Pawle Pachocie (Py. 15 k. 273, 278v). Jan M. na połowie części wsi Malinie 1499 r. oprawił posag 30 grz. żonie swej Elżbiecie (P. 1389 k. 63). Jej brat Mikołaj Ciechelski 1499 r. zapisał mu dług 40 grz. (Kal. 5 k. 82b). Nie żyła już ta Elżbieta w 1505 r., kiedy Jan skwitował Macieja Wysockiego z 10 grz. reszty posagu, a córce swej z niej zrodzonej, Małgorzacie, zobowiązał się uiścić dług 40 grz. jako posag (Kal. 6 k. 95). Owej córce, kiedy już była żoną szl. Jakuba Łobeskiego, mieszczanina jarocińskiego, 1518 r. sprzedał wyderkafem za 20 grz. dwa łany osiadłe w Ciechlu (I. i D. Z. Kal. 2 k. 56v). Chyba ten sam Jan M. zobowiązał się 1508 r. na połowie swych dóbr w Maliniu oprawić posag żonie Barbarze Turskiej, uiszczony przez jej matkę Annę oraz braci Jana i Leonarda (Kal. 6 k. 220). Umarł ów Jan między r. 1519 a 1529 i w tym czasie owdowiała Barbara uczestniczyła w działach z bratem swym ks. Leonardem, plebanem w Siedleminie, Janem i panną Katarzyną Turskimi, dotyczących dóbr w Wielkim i Małym Tursku p. kal. (I. R. Z. Kal. 3 k. 589). Tej Barbarze 1526 r. Andrzej M. sprzedał wyderkafem na części wsi Malinie za 8 grz. roczny czynsz trzy wiardunki (I. D. Z. Kal. 2 k. 114v). Chyba ten sam Jan M. brzeg rzeki Radolec we wsi Malinie sprzedał 1515 r. za 200 grz. Annie księżnie raciborskiej, a Pleszewa (ib. k. 34v).

Andrzej M. staw w Maliniu położony między wsią i młynem, sprzedał wyderkafem 1529 r. za osiem i pół grzywien Janowi Sławińskiemu, dziedzicowi w Taczanowie (ib. k. 143v). Całe Malinie sprzedał 1532 r. za 400 grz. Janowi z Kościelca, podkomorzemu krakowskiemu (P. 1393 k. 525). Jerzy M. zobowiązał się 1552 r. żonie swej Zofii Puczniewskiej oprawić na wsi Pikart p. kal. posag 50 grz. (I. Kal. 15 k. 443). Drugiej żnie Zofii Wilkowskiej oprawił 1557 r. na połowie swych dóbr w Pikarcie 100 złp. posagu (I. i D. Z. Kal. 6 k. 483). Wraz z Świętosławem Karsewskim kupili części w Pikarcie 1571 r. za 1.200 zł. od Wojciecha Radłowskiego (R. Kal. 3 k. 313v). Jerzy sześć połłanków Pikarcie dał 1577 r. temuż Karsowskiemu (ib. 4 k. 390). Chyba inny Jerzy M., mąż Barbary Strychowskiej, która 1570 r. sprzedała za 2.000 złp. bratu Krzysztofowi Strychowskiemu swą część spadkową po Macieju Świętkowskim (P. 1398 k. 156). Nazwany ów Jerzy "obywatelem żnińskim" 1575 r., kiedy żona Barbara Strychowska w swym dworze w Ustoszewie otrzymała pozew od Kaczkowskich (Kc. 24 k. 503v). W 1577 r. Jerzy, już "obywatel gnieźnieński" a Kaczkowscy zostali wtedy intromitowani do części Ustoszewa z tytułu przysądzonych im pretensji do Barbary (N. 157 k. 531v). Jerzy M. skwitowany 1582 r. z 60 grz. przez Przybysławskich (I. Kal. 48 s. 528), Krystyna, córka Jerzego, nie wiem którego z powyższych, 1581 r. żona Mikołaja Głoskowskiego z Głosek p. kal. (R. Kal. 5 k. 185), a 1596 r. 2-o v. za Świętosławem Kowalskim.

>Malińscy ze wsi Malinie p. kośc. Piotr na połowie swych dóbr oprawił 1444 r. posag 35 grz. żonie Elżbiecie (P. 1379 k. 24). Przeciwko pannie Dorocie uzyskała 1448 r. termin Jadwiga, żona Jana Chlebowskiego (Kośc. 18 s. 168). Mikołaj M., 1499 r. mąż Jadwigi Godurowskiej (Kośc. 231 k. 23). Ta Jadwiga 4 łany puste w Godurowie o kośc. sprzedała wyderkafem 1511 r. za 28 grz. Stanisławowi i Maciejowi dziedzicom w Brzeźnicy (G. 345 k. 11), zaś 1519 r. całe Godurowo sprzedała za 200 grz. Stanisławowi Brzeźnickiemu (ib. k. 70), a ten z kolei połowę części w tej wsi 1520 r. sprzedał wyderkafem za 54 grz. jej mężowi Mikołajowi M-mu (ib. k. 82). Ten Mikołaj M. z synem Janem ową część wyderkafową w Godurowie sprzedał wyderkafem 1528 r. za takąż sumę Baltazarowi Jaraczewskiemu (P. 1393 k. 247). Jan cz. Jonasz kupił był od Jana Grabowskiego część wsi Zgaliny p. kośc., a 1511 r. Anna z Cielmickich, żona tego Grabowskiego, cedowała swoją oprawę posagu na tych dobrach (Kośc. 23 k. 329v). Formalna sprzedaż za 40 grz. część Zgalin przez Grabowskiego Janowi M-mu dokonana została 1512 r. (Kośc. 345 k. 20v). Swoją część z Zgalinach Jan M. t. r. sprzedał wyderkafem za 6 grz. Piotrowi Krajewskiemu (Kośc. 233 k. 94). Jonasz M. 1524 r. sprzedał wyderkafem temuż Krajewskiemu pół łana z ćwiercią oraz połowę karczmy w Szelewie za 18 grz. i całą część w Zgalinach za 6 grz. (Kośc. 345 k. 108, 109). Dwa z ćwiercią półłanki w Szelewie oraz część dziedziczną w Zgalinach 1530 r. sprzedał wyderkafem za 34 grz. Andrzejowi Pogorzelskiemu (ib. k. 142v), a 1532 r. części w Szelewie i w pustce Zgaliny Mikołajowi Pogorzelskiemu sprzedał wieczyście, z tym, że ów Pogorzelski pozostawił mu dożywotnio za 30 grz. pół łana roli wolnej należącej do karczmy "Piotrkowskiej", staw w lesie, łąkę i ogród w Szelewie (P. 1393 k. 532). Bezpotomny, nie żył już 1533 r., kiedy jako jego spadkobierca występował brat Mikołaj. Ten Mikołaj, może identyczny z Mikołajem, mężem Jadwigi Godurowskiej, o którym było wyżej (zob. też Kośc. 25 k. 26v), sprzedał wyderkafem 1524 r. Piotrowi Krajewkiemu za 8 grz. łan osiadły w Szelewie (dziś Szelejewo), a za 6 grz. całą część w Zgalinach (Kośc. 345 k. 108). T. r. łan roli w tejże wsi sprzedał wyderkafem za 30 grz. swemu kmieciowi, prac. Pawłowi zw. Wyżny (ib. k. 112). Całe swe części w Szelewie i Zgalinach sprzedał 1527 r. za 200 grz. Wawrzyńcowi i Andrzejowi braciom Pogorzelskim (P. 1391 k. 71v). Część w Szelewie, odziedziczoną po bracie Janie, sprzedał 1533 r. za 400 grz. Andrzejowi Pogorzelskiemu (Kośc. 345 k. 156). Zapewne braćmi powyższych Jana i Mikołaja byli Stanisław i Andrzej, także dziedziczący w Szelewie i Zaglinach. Z nich Stanisław na swej połowie w Szelewie oprawił 1517 r. posag 40 grz. żonie Elżbiecie Dąbrowskiej, córce Jana (Kośc. 345 k. 57v). Swoją ćwierć "Pijanowską" roli pustej z połową karczmy w Szelewie sprzedał wyderkafem 1524 r. za 10 grz. Piotrowi Krajewskiemu, zaś półłanek osiadły poza oprawą swej żony temuż za 6 grz. (ib. k. 109v). Wedle zobowiązania z r. 1527, całą swą część w Szelewie sprzedał 1528 r. za 130 grz. Stanisławowi Krajewskiemu (Kośc. 234 k. 109v; P. 1393 k. 229). T. r. skwitowany przez żonę z 40 grz. jej oprawy na Szelewie (P. 871 k. 144v). Andrzej na połowie swej części w Szelewie oprawił 1515 r. posag 100 zł. węg. żonie Zofii, córce Stanisława Kijaszkowskiego (Kośc. 233 k. 48v). Części w Szelewie i w pustce Zgaliny sprzedał wyderkafem za 800 złp. Dobrogostowi Pogorzelskiemu, z której to sumy skwitowany 1522 r. przez Pogorzelskiego (Kośc. 234 k. 77v). Jeden łan osiadły i jeden pusty w Szelewie oraz część w Zgalinach, karczmę i dwa ogrody w Szelewie sprzedał 1522 r. za 130 grz. Piotrowi i Stanisławowi braciom z Krajewic (Kośc. 345 k. 96v). Beata(!) Kijaszkowska, wdowa po Andrzeju M-im, całą wieś Kijaszkowo oraz pustkę Rąbiecha dała wieczyście 1547 r. synowi Krzysztofowi (I. i D. Z. Kal. 6 k. 428).

>Malińscy różni. Andrzej, 1472 r. stryj córek Stanisława, dziedzica z Bogusławic (P. 1385 k. 142). Stanisław nie żył już w latach 1527/1528, kiedy żona Anna Wygrozowska była 2-o v. żoną Mikołaja Małachowskiego Kościana i dała temu mężowi swoją połowę w Wygrozowie p. gnieźn. (G. 335a k. 104v). Sław. i szl. M., mąż N., matki opatrznej Małgorzaty, zamieszkałej w Poznaniu, zawierał 1532 r. przez arbitrów ugodę z tą pasierbicą o rzeczy pozostałe po jej matce a swej żonie, które mu ta Małgorzata zastawiła (P. 874 k. 154). Sław. Wojciech M., mąż szl. Małgorzaty Pomorzańskiej, która 1558 r. kwitowała z majątku po rodzicach brata Łukasza (P. 899 k. 266). Jakub, z p. szadkowskiego, oprawił 1576 r. żonie swej Annie Owsianej, córce Wawrzyńca. chorążego łęczyckiego, posag 1.300 złp. (R. Kal. 4 k. 342). T. r. ta Anna, stosownie do zobowiązania męża danego Janowi Dobruchowskiemu, skasowała 1576 r. swą oprawę na wsi Wielki Pudłów p. szadk. (I. kal. 44 s. 1356). Jan M., obok innych, skwitowany 1597 r. przez szl. i sław. Stanisława Szczepkowskiego, mieszczanina kcyńskiego, z krzywd i bezprawi (Kc. 122 k. 423v). Szl. Adam M., mieszczanin poznański, mąż Doroty Wysławskiej, córki Wojciecha, która 1599 r. swe części Wysławic sprzedała za 150 złp. Łukaszowi Wysławskiemu (P. 1403 k. 14). Marcin, syn zmarłego Wawrzyńca, kwitował się 1604 r. z Maciejem z Oporowa Grocholskim (Kc. 124 k. 624). Maciej, syn zmarłego Jana, roborował 1606 r. ze Stanisławem Chłapowskim kontrakt datowany w Gościchowie (Kośc. 286 k. 158v). Marcinowi zapisał 1609 r. 100 zł. długu Stanisław Bartochowski (Ws. 25 k. 404v). Marcin, mąż Zofii Jeżewskiej, córki Macieja, 1609 r. wziął za nią na poczet posagu od jej brata Wojciecha 450 zł. i to jej na połowie swych dóbr oprawił (Kośc. 288 k. 17v; P. 1406 k. 741v). Oboje z tA żoną od Zygmunta Pruszaka Bieniewskiego 1610 r. brali wyderkafem za 600 zł. łan roli sołeckiej w Noskowie p. pyzdr. (P. 1407 k. 60v). Marcinkwitował 1619 r. Chryzostoma Bielawskiego z 200 złp. (Py. 140 k. 217v). Marcin, mąż Anny Jazgockiej (Jazgackiej), otrzymał 1629 r. dla siebie i żony od Wojciecha Jazgockiego, syna zmarłych Jakuba i Barbary z Bartodziejskich, cesję spadku po tych rodzicach (Py. 143 k. 41), zapewne rodzicach również i Anny. Drugą żoną tego Marcina była Zofia Skórzewska, a nie żył on już 1640 r., kiedy jego synowi Stanisławowi, zrodzonemu zapewne z Jazgackiej, cedowała sumę Dorota Bieganowska, wdowa po Szczęsnym Zawadzkim (Kośc. 299 k. 375). W 1641 r. Stanisław i Dorota byli już małżeństwem i spisywali wzajemne dożywocie (P. 1420 k. 697). Oboje byli pozywani 1643 r. przez małżonków Łuniewskich w sprawie sołectwa w Grodnicy, wsi klucza dolskiego biskupów poznańskich (P. 168 k. 386v). Swe dożywotnie prawa do tego sołectwa Stanisław cedował 1661 r. Franciszkowi Golińskiemu, burgrabiemu ziemskiemu konińskiemu (Py. 153 s. 87). Jednocześnie temuż Golińskiemu cedował też sumy lokowane na gruntach w Gnieźnie, które ojciec miał sobie scedowane przez brata żony, Marcina Jazgockiego (ib.). Z małzeństwa ze Skórzewską, nie żyjącą już 1655 r., Marcin miał córkę Katarzynę, 1655 r. żonę Jana Pogierskiego (P. 1068 k. 115v). Nie żyła już ta Katarzyna 1659 r., a spadkobierca jej, brat Stanisław kwitował wtedy szwagra Pogierskiego z 800 zł. (Kośc. 303 k. 962). Anna, córka zmarłego Marcina (nie wiem, czy identycznego z powyższym?), niezamężna, kwitowała 1639 r. Jana Podleskiego z 25 zł. (Py. 148 s. 269). W 1651 r. była już żoną Marcina Turskiego (Py. 151 s. 189, 190). I jeszcze jeden Marcin (Małyński?), już nie żyjący 1643 r., kiedy mowa o Mariannie z Gór jako wdowie 1-0 v. po Rafale Węgierskim, 2-o v. po nim (R. Kal. 13 k. 81v). Jadwiga, żona Świętosława Karszewskiego, nie żyjącego już 1612 r. Michał, nie żyjący już 1644 r., ojciec Stanisława, który 1644 r. spisywał dożywocie z żoną Marcjanną Szczodrowską, córką sław. Michała, obywatela z Grodziska, i uczciwej Anny (P. 1421 k. 509v). Samuel, syn Piotra, wyznaczał 1644 r. plenipotentów (I. Kon. 51 k. 364v). Stanisław i Katarzyna, rodzice Antoniego, ur. w Sielcu, ochrzcz. 1669.8/I. r. (LM Juncewo). Stanisław spisywał 1675 r. dożywocie z żoną Anną Grabowską (P. 1427 k. 190v). Oboje kwitowali 1676 r. Andrzeja Olędzkiego z 1.000 złp. (P. 1094 k. 831v). Anna Grabowska była 1-o v. żoną Stanisława Grabowskiego, jej nazwiska panieńskiego nie znam. Stanisław M. pasierbicy swej, Zofii z Rosnowskich Pomianowskiej, cedował 1681 r. sumę 500 złp. zapisaną mu przez Adama Głuchowskiego (P. 213 I k. 65v). Oboje z żoną kwitowali 1682 r. z 1.000 złp. Łukasza Szczytnickiego (P. 1105 XII k. 23). Anna, już będąc wdową, 1685 r. skwitowała z 500 zł. Adama Głuchowskiego (Kośc. 306 k. 300) i t. r. w imieniu własnym i syna Jana M-go skwitowała z 1.200 zł. Franciszka Noskowskiego (I. Kal. 143 s. 512).

Wojciech świadkował 1690.13/VIII. r. (LC Św. Marcin, Pozn.). Wojciech nie żył już w r. 1690, kiedy wdowa Katarzyna Mikołajewska, córka Andrzeja i Marianny Linowskiej, kwitowała z 500 zł. Stanisława z Drzewców Mikołajewskiego (I. Kal. 146 s. 167). Wiktor (Wiktoryn, Wiktor Stanisław), 1706 r. mąż Doroty Górskiej, córki Świętosława i Katarzyny z Mańkowskich, wdowy 1-o v. po Jerzym Kowalewskim (G. 92 k. 88, 89). Tę Dorotę 1719 r. skwitował z dóbr macierzystych jej syn z pierwszego męża, Józef Kowalewski (G. 94 k. 34). T. r. Wiktoryn Stanisław brał zastawem od Andrzeja, stryja, i Antoniego, bratanka, Rosnowskich za 1.000 zł. wieś Kamionek p. gnieźn. (ib. k. 35v). Oboje małżonkowie żyli jeszcze 1723 r. (P. 1193 k. 105v). Dorota będąc już wdową wraz z synem Stanisławem M-im kwitowała się 1730 r. z Rosnowskimi, stryjem i bratankiem, z kontraktu zastawu wsi Kamionek, dziedzicznej ks. Franciszka Rosnowskiego (G. 96 k. 259, 259v). Żyła jeszcze 1731 r. (ib. k. 316v). Jan i Magdalena, małżonkowie, słudzy Linowskiego, dziedzica Sowinki, rodzice Wojciecha Stanisława, ur. w Kuczkowie, ochrzcz. 1708.1/IV. r. (LB Kuczków). Hiacynt (Jacenty) zaślubił w Środzie 1708.11/XI. r. Konstancję, a świadkowała im nieszlachta. Synowie tej pary: Jan Antoni, ur. w Środzie, ochrzcz. 1709.10/VI. r. (LC, LB Środa), Wojciech Krzysztof, ochrzcz. 1712.5/V. r., podawany do chrztu przez Wojciecha M-go, miecznika Lomżyńskiego (LB Pobiedziska). Może córką Hiacynta była też Anna M-a, ochrzcz. 1733.20/IV. r. (ib. ). Katarzyna wyszła przes 1714.4/II. r. za Jana Zarnowieckiego, 1`718 r. podpiska grodzkiego, potem regenta grodzkiego pyzdrskiego, nie żył już 1761 r. Paweł i Franciszka, rodzice Karola, ur. w Śremie, ochrzcz. 1715.1/XI. r. (LB Śrem). Stanisław w r. 1722 skwitowany przez Zofię z Mielżyńskich Majewską ze sprawy o zagarnięcie na drodze publicznej jej inwentarzy (G. 94 k. 228v). Stanisław, dzierżawca Złotnik, zawierał 1732 r. kompromis z dziedzicem tej wsi Stanisławem Węgorzewskim (Kc. 137 k. 41v). Ten Stanisław i Anna z Wierszyckich, rodzice Wincentego Ignacego, ur. w Złotnikach, ochrzcz. 1731.29/I. r., i Marjanny, ochrzcz. 1732.20/IV. r., podawanej do chrztu przez stryja Wojciecha M-go (LB Rogowo). Chyba ci sami, Stanisław i Anna, rodzice Karola Antoniego, ur. w Charbowie, ochrzcz. 1742.2/V. r. (LB Kłecko). Jadwiga z Idzikowskich M-a, licząca ponad 24 lata, zmarła 1745.26/X. r. (LM Siemianice). Szl. Dorota zmarła w szpitalu 1754.23/V. r. (LM Żerków). Szl. Euzebiusz, chrzestny 1766.15/X. r. (LB Targowa Górka). Wojciech, ekonom w Stanisławowie, i Marianna, rodzice Konstancji Franciszki, ur. tamże, ochrzcz. 1764.14/IV. r. (LB Szemborowo). Marianna zaślubiła w Czerminie 1787.25/XI. r. Franciszka Dzierżanowskiego, tamtejszego organistę. Regina, żona Zygmunta Pawłowskiego, już nie żyła 1788 r. N., w latach 1791-1792 mąż Marianny Pilchowskiej, wdowy 1-o v. po Zygmuncie Dramińskim (P. 1368 k. 198, 1369 k. 966). Alojzy, rodem z Litwy, ekonom w Żółkowie, zmarł tam 1798.23/XI. r., mając około 80 lat (LM Domachowo). Rozalia, 1-o v. za Trzemskim, z którym rozwiedziona, poszła w Poznaniu u Św. Małgorzaty 1804.20/IV. r. za szl. Karola Koperskiego. Ignacy i Katarzyna, rodzice Emilii, ur. 1805.1/VI. r. w Sławnie (LB Lubasz).

>Malisowie, Malesowie, chyba nieszlachta? Szl. Mateusz Malis, mąż Doroty Lubińskiej, córki Macieja, kwitował 1635 r. Jana Łowickiego, kasztelana inowrocławskiego (G. 80 k. 24, 24v). Szl. Marianna Malesowa, żona szl. Kaspra Krystmańskiego 1661 r. (Ws. 63 k. 175). Ur. Anna ze Zdąnowskich Malisowa zmarła 1743.15/IV. r. (LM Mielżyn).

>Maliszewscy, Maleszewscy różni. Było niewątpliwie kilka rodzin tego nazwiska wiodący się z różnych gniazd. Więc z Maliszewa w p. lipnowskim ziemi dobrzyńskiej, z Maliszewa p. bielskiego wojew. płockiego, z Maliszewa Perkusów i z Maliszewa Łynków p. zambrowskiego ziemi łomżyńskiej wojew. mazowieckiego, z Maleszewa Nowego i Starego p. drohickiego wojew. podlaskiego. Z ziemi dobrzyńskiej wyszli Godziembowie (czy tylko?), ale i niektórzy ich imiennicy z Mazowsza i Podlasia poczęli z czasem również uważać się za Godzembów, chociaż z cała pewnością nimi nie byli. Twierdzenie Uruskiego, iż M-cy z ziemi dobrzyńskiej osiedlając się na Mazowszu i Podlasiu zakładali tam osady o nazwie swego gniazda, jest bajką tak oczywistą, że nie warto się nią zajmować. Poprawna forma nazwiska brzemieć powinnaby Maliszewski, wyłącznie taka używana była przez cytowanych tutaj. Dopiero z czasem podległa przekształceniu na formę Maleszewski.

Przecław, 1500 r. stryj Małgorzaty Cucharskiej, klaryski w Gnieźnie (P. 1389 k. 97v). Barbara, 1599 r. wdowa po Jakubie Szczytowskim. Wojciechowi zapisali 1624 r. dług 1.000 zł. Wojciech Ossowski z żoną Anną z Dziekczyńskich (Kośc. 292 k. 251v). Ten Wojciech już nie żył 1652 r., kiedy wdowa Katarzyna z Żychlińskich skwitowała z 1.000 zł. tego Ossowskiego, starostę wschowskiego (Ws. 56 k. 224). Szl. Marcin, chrzestny 1659.4/XI. był dzierżawcą Łężeczek 1667 r. (LB Chrzypsko). Wojciech otrzymał 1662 r. zapis 1.000 zł. długu od Anny z Witkowskich, wdowy po Stanisławie Krzyżanowskim (Kośc. 305 k. 128). Marianna zaślubiła 1683.1/VIII. r. w Pogorzeli szl. Adama Zwierzchowskiego. Ewa, chrzestna 1693.21/X. r. (LB Niechanowo). Katarzyna, w latach 1693-1718 żona Stanisława Gołębiewskiego, żyła jeszcze będąc wdową 1730 r., kiedy to występowała jako rodzona ciotka Jana Białkowskiego (G. 96 k. 223v). Antoniemu Maciej Antoni Jaraczewski roborował 1703 r. skrypt na 210 tal. (Ws. 77 V k. 29v). Antoni wydzierżawił od tego Jaraczewskiego 1713 r. na jeden rok pod zakładem 2.000 zł. Goniębice p. kośc. (ib. IX k. 2.).

Seweryn i Anna z Parzniewskich, oboje już nie żyjący 1711 r., rodzice Andrzeja "Godziemby z Wielkiego Maliszewa M-go", dziedzica Ziewanic i Borszyna w p. orłow. wojew. łęczyckiego, który t. r. i ww 1712 pozywał Lubiatowskich (Z. T. P. 39 k. 177, 800).

Walenty, już nie żyjący 1713 r., z żony Anny Bromierskiej miał syna Antoniego. Ożenił się ów Antoni z Anną Zdąnowską, o której rękę zawierał 1708 r. umowę małeńską z jej rodzicami, Franciszkiem i Teresą z Miłaczewskich (P. 1144 k. 239v). Tej żonie 1713 r. oprawił 2.000 złp. z sumy posagowej 3.000 złp. asygnowanej jej przez rodziców (P. 1147 II k. 215). Z Antonim Szeliskim (Szelskim) zawierał 1721 r. w imieniu własnym i żony kontrakt trzyletniej dzierżawy Popówka p. gnieźn. (G. 94 k. 172v). Żył jeszcze 1738 r., kiedy córka Teresa, żona Franciszka Rzymkowskiego, kwitowała rodziców z posagu 1.000 złp. (G. 97 k. 338v). Nie żył 1742 r., kiedy owdowiała Anna kwitowała z sum małżonków Rechniczów, dziedziców części Karsewa (G. 97 k. 582v, 584v). Nie żyła już 1744 r. (ib. 687). Z ich córek, Teresa, z Popówka, jeszcze niezamężna, chrzestna 1730.17/XI. r. (LB Sokolniki), w latach 1738-1758 żona Franciszka Rzymkowskiego, umarła w Gnieźnie 1770.2/VI.(22/IV?) r. Eleonora, 1744 r. żona Ludwika Romanowicza, "teraz od pożycia małżeńskiego nieobecnego", wdowa w latach 1754-1768. Katarzyna, niezamężna 1744 r. (G. 97 k. 687), zaślubiła w Poznaniu u Fary w listopadzie 1757 r. Franciszka Michała Rokembacha, a była wdową w latach 1785-1792. Chyba również córką Antoniego i Zdąnowskiej była Marianna "z Popówka", chrzestna 1729.4/II. r. (LB Sokolniki).

Apolinara, niezamężna, chrzestna 1737.28/XI. r. (LB Katedra, Gniezno), może identyczna z Apolinarą (Apolonią), 1775 (1756?) r. żoną Tomasza Manna Czaplickiego, zmarłą 1783.23/II. r. w wieku 70 lat. Kazimierz Bartłomiej umarł 1750.5/XI. r., mając ponad 60 lat (LM Kazimierz). Kunegunda, 1752 r. żona Józefa Brodzkiego. Anna umarła w Kowalewie 1774.29/IX. r., mając około 54 lat, pochowana na cmentarzu Św. Wojciecha w Margoninie (LM Margonin). Aniela, żona 1-o v. Józefa Kotowskiego, 2-o v. 1784 r. Józefa Jeżewskiego. Piotr i Kunegunda z Drzewickich, córka Jana i Agnieszki z Boruckich, małżonkowie. Ona 1788 r. już będąc wdową swoją substancję spadkową cedowała synowi Franciszkowi (G. 115 k. 66). Umarła t. r., zaś Franciszek kwitował Teresę z Trzebińskich, wdowę po Chryzostomie Boruckim i po Kazimierzu Pruszyńskim, dożywotnią posesorkę Napruszewa, z 300 zł. pochodzących z sum spadkowych po matce (G. 115 k. 72v). Anna i jej mąż, Stefan Jerzykowski, oboje już nie żyjący 1789 r. Klara, w latach 1792-1794 żona Piotra Korzydłowskiego. Ludwika przed 1802 r. poszła za Macieja Raczyńskiego. Ich syna podawała do chrztu 1802.23/I. r. pani Marianna M-a (LB Mikorzyn). Ur. Anna, żona Mateusza Gawryły (Gawryło), Rusina, zmarła w Koźminie 1750.24/IX. r., w 70-ym roku życia (LM Koźmin).

Elżbieta ze Skórzewskich Maleszewska zmarła w Kontrowersie 1930.16/V., mając 72 lata, pochowana w Ruścu (Dz. P.).

>Malkowscy. Anna M-a(?), 1676 r. żona Wojciecha Żukowskiego. Marianna przed 1719.1/VI. r. wyszła za ur. Sebastiana Popiela. Mieszkali w Szamotułach.

Malscy h. Nałęcz wyszli ze wsi Małe w p. łeczyc. Dobek M., starosta dobrzyński 1418 r. (Kośc. 5 k. 96, 114). Wojciech z Małego, wojewoda łęczycki, królewski namiestnik i starosta generalny wielkopolski 1443 r. (P. 152 k. 1270v). Wojciech z Małego, wojewoda sieradzki, nie żył już 1489 r., kiedy występował jego syn Wincenty, z Chartłupi p. sier. (I. Kal. 3 k. 543v). Ten Wincenty M. z Chartłupi, chorąży mniejszy sieradzki 1535 r. (I. i D. Z. Kal. 2 241v), nie żył już 1549 r. (I. R. Gr. Kon. 5 k. 165v). Jego córka Agnieszka była 1535 r. żoną Marcia Lesieckiego, dziedzica Morawina p. kal. i Leszczów p. kon. Syn Jan M., dziedzic w Chartłupi, został 1549 r. skwitowany przez siostrzenicę, Agnieszkę Lesiecką, żonę Andrzeja z Wyszyny Grodzickiego, z 200 zł., które zmarły Wincenty M. zapisał był jej ojcu (I. R. Gr. Kon. 5 k. 165v). Wojciech Chartłupski cz. M. przed r. 1623 sprzedał był części Wróblewa i pustek Zawidowa p. sier. Wojciechowi z Sienna Sulmowskiemu (R. Kal. 10 k. 38). Anna, wdowa po Adamie Żerońskim, 2-o v. 1661 r. żona Macieja Racędowskiego. Sebastian, syn zmarłego Wojciecha, żeniąc się z Anną Komorowską, córką zmarłego Jana i Bogumiły z Wilczyńskich, zawierał 1666 r. z przyszła teściową umowę o rękę panny, biorąc 6.000 zł. posagu (Kc. 130 k. 425v). Nie żył już 1679 r. (P. 1429 k. 98v). Owdowiała Anna była 1690 r. 2-o v. żoną Tomasza Drogoszewskiego (I. Kal. 146 s. 54, 56). Stanisław, nie żyjący już 1680 r., była ojcem Jana, męża Barbary Komorowskiej, rodzonej siostry powyższej Anny. Małżonkowie ci oraz jeszcze inna jej siostra, Marianna z mężem Władysławem Kwiatkowskim, wydzierżawili 1670 r. Smarzykowo Stanisławowi Ulatowskiemu (Kc. 131 k. 188v). Swoją część Smarzykowa ci M-cy, wedle zobowiązania z 1675.2/IV. r., sprzedali 1680 r. za 3.000 złp. Władysławowi Kwiatkowskiemu (ib. k. 471v, 523; P. 1101 II k. 31v, 32). Oboje żyli jeszcze 1687 r. (P. 1113 III k. 56). Jan, 1701 r. mąż Marianny Lubieńskiej, zaś Franciszek M. wtedy mąż jej siostry Wiktorii (P. 1140 II k. 42v). Były to córki Łukasza i Zofii z Śleszyńskich. Franciszek nie żył już 1713 r., kiedy Wiktoria występowała jako wdowa (Kc. 134 k. 147). Jan, cześnik czerniechowski, nie żyjący jyż 1711 r., mąż Zofii z Szydłowskich, wdowy 1-o v. po Wojciechu Radlickim, a wtedy też wdowy i po trzecim mężu, Franciszku Antonim Zapolskim, kasztelanie sieradzkim (Z. T. P. 39 k. 101). Andrzej zaślubił 1716.18/II. r. Annę z Broszkowskich (LC Mikorzyn). Rozalia, żona 1-o v. Jakuba Wierzchlejskiego, 2-o v. w latach 1720-1722 Stanisława Grabskiego, nie żyła już 1757 r. Katarzyna, żona Jana Mycielskiego, 1723 r. już z nim rozwiedziona. Marianna, żona 1-o v. 1735 r. Macieja Żelechowskiego, 2-o v. 1745 r. Kazimierza Borzysławskiego. Andrzej, syn zmarłego Jana, dawał 1736 r. skrypt braciom Kuczkowskim (I. Kal. 171/173 s. 300). Antoni, syn Macieja nie żyjącego już 1751 r., mąż Anny z Czarnołoskich, córki Piotra i Marianny z Białkowskich, spisywał wtedy z żoną wzajemne dożywocie (Ws. 91 k. 1v). Był 1751 r. posesorem Wojnowic. Anna zawierała 1766 r. układ ze swym przyrodnim bratem Józefem Ignacym Czarnołoskim (Kośc. 330 k. 128). Antoni żył jeszcze w r. 1771 i mieszkał wtedy z żoną w Osiecznie (LB Poniec). Po jego śmierci Anna poszła 2-o v. za Franciszka Leszczyc Jelińskiego. Była już żoną 1784 r. (P. 1361 k. 362). Antoniego M-go i Anny syn Paweł, ochrzcz. 1751.18/VI. r. (LB Czerwonawieś), córka Joanna, ur. w Rokossowie, ochrzcz. 1771.6/V. r. (LB Poniec). Dorota, żona Jana Swaradzkiego, oboje nie żyli już 1763 r. Barbara przed 1777.20/IV. r. wyszła za Andrzeja Kalinowskiego.

>Malszewski Franciszek, 1703 r. sługa Jerzego Latalskiego, dziedzica Pempic (G. 92 k. 16v).

Advertisement