Morawscy-Mościccy

In Memoriam Prof. Dr. Włodzimierz Dworzaczek - zum 25. Todesjahr zurück

Materiały historyczno-genealogiczne do dziejów wielkiej własności w Wielkopolsce [Historische und genealogische Materialien zur Geschichte großer Güter in Großpolen]

Morawscy-Mościccy - 38 Einträge

>Morawscy h. Korab z Morawek w pow. kaliskim. Wszyscy przedstawiciele tej rodziny, poprzedzający wiek XVIII, znaleźni się z pewnością w artykule poświęconym Morawskim róznym z Morawek w p. kal. Spośród licznej rzeszy nie łączących mi się w jedną całośc zwartą pod względem genealogicznym, rzeszy niewątpliwie różno-herbowej, nie potrafię wyłączyć Korabitów, choć sądzę, iż stanowią tam ogromną większość.

Mikołaj Korab z Morawek i gawłowic byłw r. 1478 pozwany przez Magdalenę, wdowe po Mikołaju z Morawek, z którą poz akładem 60 grz. winien był żyć w pokoju (I. Kal. 2 k. 527v).

Jan, syn Tadeusza, nie żyjącego już w r. 1700, mąz Marianny z Niedzielska Madalińskiej, córki Felicjana i Katarzyny z Rozniatów Rosczyńskiej, od jej brata Jana Madalińskiego w r. 1699 uzyskał cesję sumy 1.000 zł, którą z kolei w r. 1700 cedował Stanisławowi Kożuchowskiemu, cześnikowi wieluńskiemu (I. Kal. 154 s. 545). Oboje żyli jeszcze w r. 1713 (Z. T. P. 39 k. 1734), nie żyli juz w r. 1729. Ich synowie: Roch, Józef i Antoni. Córka Joanna, w latach 1731-1745 żona Andrzeja Pruszkowskiego, nie żyła juz w r. 1747. Spośród synów, Roch, magister kaliskiego kolegium Soc. Jesu, celem windykowania sum z Łyskorni w ziemi wieluńskiej i z Goleni w p. pyzdr. dał w r. 1729 plenipotencję swemu bratu Antoniemu (I. Kal. 167 s. 73).

1. Józef, syn Jana i Madalińskiej, wojski sieradzki w r. 1744, dziedzic Kwiatkowa, mąz Wiktorii Łęmpickiej, córki Wojciecha i Konstancji z Iwańskich (Rel. Kal. 125 s. 15, 1050). Szwagier Pruszkowski dla wydobycia od niego i od Antoniego sumy 1.000 zł mianował w r. 1746 plenipotentów (I. Kon. 77 k. 410v), siostra Pruszkowska miała bowiem na Kwaskowie i Zawadach, dobrach tych braci, zapisaną przez nich jej mężowi w r. 1731 i utwierdzoną w r. 1733 sumę posagową 8.000 zł (ib. 78 s. 102). Nie żył Józef już w r. 1765, kiedy Wiktoria z Łęmpickich, 2-o v. żona Stanisława Zaremby, starosty prosniatkowskiego, była wdową także i po tym drugim męzu (Rel. Kal. 185/186 s. 1724a). Miała od pierwszego męża dożywocie i żyła jeszcze w r. 1768 (ib. 193/194 k. 62). Synami Józefa byli, Antoni i Tomasz (ib. 185/186 s. 1724a). Może braćmi ich byli, być może, Władysław i Michał.

1) Antoni, syn Józefa i Łęmpickiej, kleryk mniejszych święceń, w r. 1768 pozywał brata Tomasza o szkody, jakie miał on spowodować w dobrach Mantyki w p. sier., nabytych przez ich matkę (ib. 193/194 k. 465v).

2) Tomasz, syn Józefa i Łęmpickiej, jako "wojszczyc sieradzki" występował w latach 1766-1768 (ib. k. 183, 206/208 k. 16). Wspólnie z Władysławem M-im, dziedzicem Modły w p. kal. w r. 1768 zapisali sumę 12.000 złp Franciszce z Kąsinowskich, żonie Michała M-go (ib. 206/208 k. 51). Może owi Władysław i Michał to bracia Antoniego i Tomasza a synowie Józefa, wojskiego sieradzkiego? O Tomaszu w r. 1792 mowa jako o zmarłym "wojskim sieradzkim", męzu Wiktorii Świerskiej (ib. 232 k. 373). Ów "wojski" może odpowiadać istocie rzeczy, bowiem syn Tomasza, Józef tytułowany "wojszczycem" sieradzkim.

Józef, syn Tomasza i Świerskiej, pisał się "z Morawek M-im", był dziedzicem dóbr Mantyki oraz pustek Sasnowiec i Żabiniec w p. sier. Od Józefa Gozdawy Godlewskiego, sędziego granicznego wojew. i pow. kaliskiego, kontraktem z 29 XII 1792 r. kupił za 120.000 złp i 120 dukatów rękawicznego kupił dobra Zadowice, młyn Radziszewski, oraz pustki Niechanów(?) i Chotynin w p. kal. (ib. k. 369).

Wspomniałem wyżej, iz synami wojskiego Józefa być też mogli, Władysław z Modły i Michał. O Władysławie, prócz wzmianki z r. 1768, innych wiadomości nie posiadam. Michał z Morawek M., występujący w r. 1744 (Rel. Kal. 125 s. 411), jako plenipotent stryja(!) Antoniego kwitował w r. 1752 braci Aurelewskich, dziedziców Szyszyna, z wydania owiec (I. Kon. 78 s. 604). Jego pierwszą żoną była katarzyna Pomorska, druga w r. 1768 Franciszka Kąsinowska (Rel. Kal. 193/194 k. 183), córka Franciszka, kasztelana nakielskiego, i Ludwiki z Słoneckich, dziedziców Czepowa Średniego w p. szadkow., która w r. 1768 kwitowała swego brata Józefa z 12.000 złp posagu (I. Kal. 206/208 k. 51). Michał od Nikodema Gorzeńskiego uzyskał w r. 1784 cesję pewnych sum na Pęcherzewie w p. sier. i na Morawinie w p. kal. (ib. 224 k. 287). Franciszka z Kąsinowskich umarła w Gałązkach Małych 2 VIII 1797 r., mając 60 lat, pochowana w Kaliszu u reformatów (LM Droszew).

2. Antoni, syn Jana i Madalińskiej, dziedzic zawady w p. sier., mąż Marianny Przeradzkiej, córki Macieja i Katarzyny z Zielonackich, w r. 1736 kwitował teścia z 5.000 zł jej posagu (I. Kal. 171/173 s. 541). Żył jeszcze w r. 1768 (Rel. Kal. 193/194 k. 62). jego synem był Roch.

Roch, syn Antoniego i Przeradzkiej, pisał się "Korabitą w Morawek M-im" (I. Kal. 221 k. 101; P. 1361 k. 363v). Tytułowany w latach 1780-1784 stolnikiem smoleńskim (LC, LB Mikorzyn; P. 1361 k. 36v), stolnikiem owruckim w latach 1784-1792 (LB Opatów), ale w r. 1788 znów smoleńskim, w r. 1789 ostrzeszowskim (LB Ostrzeszów), zaś w latach 1790-1791 sandomierskim (LB Trzcinica). Doprawdy trudno wśród tego pomieszania tytułów dojśc kiedy i jakim w istocie był stolnikiem! Można tylko przypuszczać, iż był zrazu smoleńskim potem owruckim, a ten "sandomierski" to zwykła pomyłka. Zaślubił 5 II 1780 r. barbarę z Turkułłów, starościankę prośniatowską (LC Mikorzyn). Od Stanisława Wittana w r. 1781 uzyskał cesję sumy 3.000 zł u Załuskowskich na dobrach Przeranie, co brat Stanisława, Józef Wittan aprobował t.r. (I. Kal. 221 k. 223; I. Kon. 82 k. 223v). Dobra powyższe, położone w p. kaliskim, 7 IV 1781 r. kupił za 30.000 zł od Hilarego Kaliszkowskiego, podkomorzego J. Kr. Mci (I. Kal. 221 k. 101). Dzierżawca Polskiego w r. 1782 (LB Broniszewice), Opatowa w latach 1784-1785 (LB Opatów). Barbara z Turkułłów umarła w Opatowie 16 II 1788 r. (LM Opatów), a już 14 V t.r. Roch poślubił Barbarę Pigłowską (LC Ostrzeszów). Z pierwszej żony dzieci: Marianna Tekla Waleria, ur. w Mikorzynie, ochrzcz. 14 XII 1780 r., Adam i Ewa, bliźnięta, urodzone w Polskiem 10 XII 1782 r. (LB Broniszewice), Antoni Barnaba, ur. w Opatowie, ochrzcz. 11 VI 1784 r., Maria Magdalena, ur. tamże, ochrzcz. 29 V 1785 r., Marcina Salomea, ur. tamże, ochrzcz. 31 I 1787 r., Franciszek Romuald, ur. tamże, ochrzcz. 7 II 1788 r. Z Pigłowskiej: Wincenty Józef ur. tamże, ochrzcz. 4 IV 1789 r. (LB Opatów), Benedykt Józef, ochrzcz. 21 III 1791 r. (LB Trzcinica), Teodor Ignacy Leon, ur. tamże 24 III 1792 r., ochrzcz. 25 III, Tekla, ochrzcz. 25 III 1792 r., niewątpliwie też bliźnięta (LB Opatów). Zob. tablicę 1.

@tablica: Morawszy h. Korab 1

Wspomniałem wyżej o Władysławie, dziedzicu Modły, wysuwając przypuszczenie, iż mógł być synem Józefa i Łęmpickiej. Gdyby tak było, to M-cy, dziedzice Modły w końcu XVIII wieku pozostawaliby w bliskim pokrewieństwie z powyższymi. We wsi Modła M-ch widzimy hyż w początkach stulecia. Jan Kazimierz, dziedzic Modły, zawierał w r. 1729 pod zakładem 1.000 złp z Wojciechem Małachowskim, zastawnym posesorem wsi Świnica, kontrakt (I. Kal 167 s. 242). Władysław nie żył już w r. 1780. Z żony Joanny Łempickiej pozostawił synów< Benedykta i Michała, wtedy dziedziców Modły w p. kal. (I. Kal. 220 k. 232). Michał był w r. 1787 mężem Teresy Podczaskiej, córki Antoniego i Konstancji Radlickiej (ib. 227 k. 602). Ów Michał, dziedzic Modły, sprzedał był te dobra Tomaszowi Żelisławskiemu, komornikowi ziemskiemu kaliskiemu (I. Kal. 231 k. 347). Był w r. 1810 dziedzicem Mikołajewic (LB Kępno). Umarł po r. 1812. Teresa żyła jeszcze 5 XI 1820 r. (LB Wielkie Strzelce). Synowie, Teofil i Teodor. Córka Konstancja przed r. 1811 wyszła za Stanisława Parczewskiego.

1. Teofil, syn Michała i Podczaskiej, ur. w Piwonicach 23 IV 1793 r., poseł z Kaliskiego na sejm Królestwa Polskiego 1826 r., w czasie powstania 1831 r., w okresie 29 I - 16 VIII członek Rządu Narodowego, miał sobie zlecone sprawy skarbowe. W r. 1821 wraz z żoną nazwani dziedzicami Godurowa. Jego dobra, Mikołajewice i Dąbrówka, zostały po r. 1831 skonfiskowane, on zaś w r. 1832 nazwany posesorem Zakrzewa, a w r. 1838 dziedzicem Konarzewa (LB Zakrzewo). To Zakrzewo i Żołędnicę w W. Ks. Poznańskim kupił był od teścia, a w r. 1840 odprzedał szwagrowi Ksaweremu Bojanowskiemu, zaś od Bogusława Parczewskiego kupił wtedy za 60.000 tal. Ociąż w p. odolanow. i tu zmarł 12 I 1854 r. (LM Ociąż). Żoną jego była Leokadia Sczaniecka, córka Antoniego i Anny z Kowalskich, dziedziców Sarbinowa, ur. około r. 1803, zaślubiona 29 X 1820 r. (LC Zakrzewo), która w 1865 oddała Ociąż synowi i przeniosła się do miasta Ostrowa, potem w r. 1867 do Poznania, gdzie umarła 3 I 1875 r., pochowana w Ociążu. Symnowie: Teodor (Teodor Antoni Teofil Michał), ur. w Ociążu 5 VIII 1839 r., zmarły tamże 6 IX 1841 r. (LB, LM Ociąż), i Antoni. Z córek, Józefa (Józefa Marianna), ur. 23 IX 1821 r. (LB W. Strzelce) w Mikołajewicach koło Warty, ochrzcz. w Godurowie, umarła w Zakrzewie 16 X 1838 r. i tam pochowana (LM Zakrzewo). Teodozja (Teodozja Helena), ur. w Sarbinowie 6 V 1823 r. (LB Poniec), wyszła w Ociążu 22 VII 1850 r. za Tadeusza Zakrzewskiego, dziedzica Gutów i Młynowa, zmarła 29 VIII 1864 r. (LM Ociąż).

Antoni (Antoni Michał Teodor), syn Teofila i Sczanieckiej, ur. w Ociążu 7 IX 1841 r. (LB Ociąż), gospodarował w Ociążu od r. 1865, przejąwszy te dobra od matki. Przed śmiercią sprzedał je żonie za ciążący na nich dług hipoteczny, nie pozostawiając nic swej rodzinie. Umarł tam 9 XI 1871 r. (LM Ociąż), bezdzietnie (Dz. P.). Ożenił się 10 VIII 1865 r. z Wandą (Antoniną Anną Wandą) Ponińską, córką Bolesława z Malczewa, ur. 15 IX 1841 r., która z mocy testamentu Antoniny z Nieżychowskich hr. Grabowskiej z 17 IX 1872 r. była współdziedziczką Laskownicy Wielkiej (Hip. Wągr., Laskownica W.). Wyszła potem 2-o v. 8 VII 1877 r. za Stanisława hr. Tyszkiewicza z Siedlca (LC Ociąż). Umarła 27 IV 1925 r. w 84-ym roku życia, pochowana w Ociążu (Dz. P.).

2. Teodor, syn Michała i Podczaskiej, ur. w Mikołajewicach 1 XI 1797 r., poseł na sejm z kaliskiego w r. 1831, minister spraw zagranicznych w Rządzie Narodowym 20 VIII 1831 r., emigrant, skazany zaocznie na karę śmierci i konfiskatę dóbr. W Paryżu doradca ks. Adama Czartoryskiego, umarł tam 21 XI 1879 r. Autor prac historycznych. Ożeniony z Francuzką N. Berry de St. Vincent, 1-o v. Malet, córką pułkownika inżynierów, zmarłą około r. 1851 (Dz. P.; P. S. B.). Zob. tablicę 2.

@tablica: Morawscy h. Korab 2

>Morawscy h. Nałęcz, a w istocie h. Drogosław. Wzięli nazwisko od wsi Morawsko w p. pozn. Nie wymienił ich ani Paprocki, ani Okolski, dopiero Niesiecki pisząc o nich powiedział: "Nałęccz u nich powinien być nie związany, i takim kształtem, jak u Dzierżykrajow i Czarnkowskich, ile jednegoż z niemi domu". O Dzierżykraju, księciu na Człopie, legendarnym protoplaście Czarnkowskich, żyjącym rzekomo w dobie przyjmowania chrześcijaństwa, pisał Paprocki a za nim Okolski. Żychliński mienił M-ch potomkami Sędziwoja z Czarnkowa, kasztelana bnińskiego, po którego jednym z synów, Wincentym szli, wedle niego, Czarnkowscy, po drugim zaś, Mikołaju z Czarnkowa, podkomorzym poznańskim, mężu katarzyny z Morawska, Chomęcic i Chomiąży, pozostać miał syn Bartłomiej, piszący się zrazu Chomęckim, potem, po skupieniu całego Morawska, już stale zwący się M-im, właściwy protoplasta tej rodziny.

Rzeczywistość przedstawiała się zgoła odmiennie. M-cy, o których tu mowa, nie mieli nic wspólnego ani z Czarnkowskimi, ani wogóle z Nałęczami. Byli w sposób jak najbardziej oczywisty odgałęzieniem Drogosławów z Chomęcic, wsi w pow. poznańskim, położonej właśnie w kręgu osadnictwa tego rodu. Po stopniowym, częściami, skupieniu przez nich w ciągu XV wieku Morawska pisano ich, obok stałej formy "z Chomęcic", niekiedy także i "z Morawska". Potem, od początków XVI wieku już konsekwentnie "M-imi z Chomęcic". Mikołaj z Chomęcic, stanowiący ich pierwsze, zupełnie pewne pokolenie, w r. 1411 świadczył z herbu Drogosław przy wywodzie szlachectwa Dziersława ze Skąpego. Stanowiący pokolenie czwarte, Andrzej M., instalując się w r. 1513 na kanonię poznańską, herb swój ojczysty nazwał Drogosławem i opisał go dokładnie.

Trudno odpowiedzieć na pytanie, od kiedy M-cy zarzucili rodowego Drogosława, poczęli zaś uważać się za Nałęczów. Stało się to zapewne w wieku XVII, kiedy transakcje majątkowe zbliżyły ich do Czarnkowskich, kiedy też począł się zaznaczać wyraźnie wzrost ich pozycji materialnej i społecznej. Przydomku "Dzierżykraj" poczęli używać w końcu XVII w., być może, iż pierwszy pisał się tak Paweł M. ożeniony z Czarnkowską. Tak samo pisał się Stanisław, zmarły między r. 1716 a 1718, potem jego syn Wojciech i bratanek Kajetan. W stuleciu XIX stało się to regułą. Długo jednak M-cy, piszący się już "Dzierżykrajami", nie porzucili widomego śladu swej istotnej proweniencji, niewątpliwie fałszywie interpretując znaczenia owego śladu i przez całą drugą połowę XVIII w. pisząc się :Dzierżykrajami z Chomęcic Morawskimi". Przyjęcie "Dzierżykraja" i utrwalenie się go w wieku XVIII to aż nadto wyraźny wpływ literatury herladycznej.

O tym, iż syn Mikołaja Bartłomiej z Chomęcic był notorycznym Drogosławiczem wiedział dobrze ks. Stanisław Kozierowski (Ród Drogosławów, Mies. Herald. 1913, 1914), nie skojarzył jednak tej wiadomości z genealogią M-ch, którą mógł znaleźć bodaj u Żychlińskiego. Sformułował tedy stwierdzenia z gruntu błędne. Pisał: "O Morawskich Drogosławiczach później głucho w źródłach, a z Chomęcic pisali się w następnych wiekach Nałęcze Morawscy". Zobaczymy za chwilę, że jedni i drudzy stanowili tę samą rodzinę. Rozpisałem sie o tym wszystkim nieco szerzej, bo Morawscy to przykład typowy tak pospolitej w Polsce praktyki zarzucania właściwego herbu, przyjmowania zaś innego z tych czy innych względów wydającego się bardziej atrakcyjnym. Wspomniałem już o niewątpliwym wpływie także i literatury heraldycznej popularyzującej legendę o komesie Dzierżykraju.

Bartłomiej z Chomęcic występował na sądach w Poznaniu w latach 1387-1399. Mikołaj z Chomęcic, może jego syn, układał się w latach 1399-1400 ze swą macochą, Hanką z Chomęcic, przy czym każde z nich wzięło po połowie Chomęcic (KDW III, nr 3045; Leksz. I 3045). Mikołaj ów świadczył z herbu Drogosławicz Dziersławowi ze Skąpego herbu szeliga, wywodzącemu w r. 1411 swe szlachectwo. Umarł między r. 1428, a r. 1430, kiedy to, jak również i w r. 1434 wdowa po nim Sadocha, Sądochna występowała wspólnie ze swymi synami, Bartłomiejem, Sędziwojem i Mikołajem (S. Kozierowski, Ród Drogosławów). Mikołaj, Bartosz i Sędziwój, bracia rodzeni niedzielni, "niegdy z Chomęcic", w r. 1442 mieli termin z Łukaszem z Górki, wojewoda poznańskim (P. 14 k. 145v). Mikołaj w r. 1479 był jednym z opiekunów synów brata Bartłomieja (P. 855 k. 910v). Ale spośród synów Mikołaja interesuje nas tutaj przede wszystkim Bartosz.

Bartłomiej, Bartosz z Chomęcic Chomęcki, po nabyciu Morawska piszący się :Chomęckim z Morawska", syn Mikołaja i Sądochny, burgrabia kaliski w latach 1461-1473 (Gąsior.). Od Wojciecha Gorskiego, stolnika poznańskiego, uzyskał w r. 1443 zapis 150 grz. długu (P. 14 k. 175v). Mieli mu w r. 1446 płacić winę synowie zmarłego Wojciecha Gorskiego, stolnika poznańskiego (P. 15 k. 149). Od Mikołaja, dziedzica w Morawsku, w r. 1450 nabył część w tej wsi, dając mu za nią swoja czwartą częśc w jarosławcu i dopłacając 600 grz. (P. 1381 k. 96). Od Jana Słopanowskiego w r. 1452 kupił za 100 zł weg. połowe szóstej części Morawska (P. 18 k. 65). Z racji nabytej od Mikołaja Morawskiego czwartej części w tejże wsi, miał w r. 1464 sprawę z żoną jego Elzbietą (ib. k. 22). Od Jana, ks. Bartłomieja i Wojciecha, braci z Wargowa, t.r. za 220 grz. kupił ich części w Wargowie p. pozn. (P. 1383 k. 200v). Nabył tez części w Chojnicy (P. 20 k. 118v) i zapewne w związku z tym wzywany był w r. 1478 przez Bartłomieja i Dziersława, braci z Chojnicy, do uiszczenia 30 grz. (P. 855 k. 60). Pozywał w r.1479 ks. Jana, dziedzica w Karczewie (G. 9 k. 114v), ale już t.r. umarł i wdowa po nim Katarzyna Chowanowska (h. Jastrzębiec) w asyście opiekunów swych synów, Marcina i Szymona, niedzielnych w Chojnicy, a więc ich rodzonego stryja Mikołaja Chomęckiego i wuja ich a swego brata rodzonego Wojciecha Chowanowskiego, zapisała 30 grz. nieletnim synom zmarłego Jana Słupka Chojnickiego, Jakubowi i Janowi (P. 855 k. 90v). Była to może niedopłacona przez zmarłego reszta ceny nabytych części Chojnicy? Wdowę i jej trzech synów, Jana, Marcina i Szymona, w r. 1482 Anna, żona Stanisława z Chojnicy, skwitowała z 16 grz. (P. 855 k. 135v). Łan osiadły "Sasinowski" w Morawsku w r. 1483 sprzedała wyderkafem za 21 grz. Jerzemu Zittowi (Zeth) z Naramowic, burmistrzowi poznańskiemu (P. 1386 k. 177). Od syna Marcina w r. 1500 dostała łan osiadły w Morawsku (P. 1389 k. 102) i skwitowała tego syna z oprawy, jaką miała na części Morawska i na połowie części w Chojnicy (P. 859 k. 110). Wymienieni wyżej trzej synowie, niedzielni w Chojnicy i Morawsku, mieli w r. 1479 termin ze strony Macieja Pawłowickiego (P. 20 k. 77), a w r. 1485 występowali przeciwko temu Maciejowi, dziedzicowi w Starołęce, domagając się uiszczenia 100 grz. (P. 21 k. 13). Skwitowała ich w r. 1481 Anna, wdowa po Janie Słupku z Chojnicy, 2-o v. żona Stanisława Wargowickiego, z zapisów uzyskanych przez nią od pierwszego męża (P. 20 k. 118). Spośród tych trzech braci, Jan, nazwany w r. 1494 dziedzicem w Morawsku (P. 856 k. 15), żył jeszcze w r. 1496 (P. 1383 k. 118), nie żył zaś w r. 1500 i był bezpotomny (P. 1389 k. 102). Szymon żył jeszcze w r. 1486, kiedy wszyscy trzej bracia byli wciąż niepodzielni (G. 22 k. 94v). Była i córka, Agnieszka, która w r. 1499 kwitowała z dóbr rodzicielskich w Chojnicy i Morawsku brata Marcina Chomęckiego (P. 1859 k. 94v). Była i córka, Agnieszka, która w r. 1499 kwitowała z dóbr rodzicielskich w Chojnicy i Morawsku brata Marcina Chomęckiego (P. 1859 k. 20), od którego nabyła t.r. wyderkafem za 40 grz. trzy łany osiadłe w Chomęcicach (P. 1389 k. 26), zas w r. 1500 od tegoż Marcina, pisanego już Morawskim, uzyskała zapis 33 grz. długu (ib. k. 69).

Marcin Chomęcki z Morawska, Morawski, syn Bartłomieja i Chowanowskiej, wspólnie z matką łan roli w Morawsku w r. 1491 sprzedał wyderkafem rajcy poznańskiemu Jerzemu Zittowi (Zeth, Zyth), o którym było już wyżej (P. 1387 k. 246v). Zobowiązując się w r. 1494 Maciejowi Żelądkowskiemu sprzedać wyderkafem za 30 grz. trzy łany puste w Wargowie, poręczał za brata Jana, iż stanie wraz z nim dla potwierdzenia tej transakcji (P. 856 k. 15). Dziedzic w Morawsku, cztery puste łany w Wargowie, Gotkowski, Grabowski, Guzowski i Szczudłowski w r. 1495 sprzedał wyderkafem za 35 grz. temuż Żelądkowskiemu (P. 1388 k. 82v). Całą swą część w Wargowie w r. 1496 sprzedał za 105 grz. Stanisławowi Turkowskiemu, dziedzicowi w Wargowie (P. 1383 k. 117). Wspólnie z bratem Janem w r. 1496 kupił za 160 grz. od Jana Bielawskiego wieś Wysoczkę w p. pozn. (ib. k. 118). Po śmierci tego brata prawo bliższości do spadłych po nim części w Wargowie sprzedał w r. 1500 za 220 grz. Stanisławowi Wargowskiemu (P. 1389 k. 102). Pozwała go w r. 1502 Anna, żona Ulrycha Helta, burmistrza poznańskiego, o gwałtowny zabór połowy Chojnicy, jej posażnej (Py. 169 k. 253v). T.r. połowę Chojnicy wraz z czwartą częścią młyna wodnego sprzedał był jej własnie wyderkafem za 16 grz. (P. 1389 k. 226v). Maciejowi Bodzaporowskiemu w r. 1513 za 30 grz. sprzedał wyderkafem trzy łany osiadłe i jeden lan pusty w Morawsku (P. 1391 k. 27), ale jeszcze tego samego roku zmarł (ib. k. 29). Żoną jego była Katarzyna Witkowska (herbu Nałęcz, rodząca się z Prawdzicówny), której w r. 1500 na części Morawska oprawił 100 zł węg. posagu (P. 1389 k. 102), ona zaś t.r., działając w asyście brata Sędziwoja Witkowskiego, skwitowała męża z oprawy na połowie części w Morawsku, na części Wysoczki i na sumie pieniężnej zabezpieczonej na połowie części w Chojnicy (P. 859 k. 127v). Wspolnie z synem Jakubem w r. 1517 sprzedała wyderkafem za 12 grz. Janowi Piotrkowskiemu cz. Chojnickiemu łan osiadły w Morawsku (P. 1391 k. 42v). Całą częśc Morawska, poddaną oprawie 100 zł węg. jej posagu i tyluż zł węg. wiana, w r. 1520 sprzedała wyderkafem synom swym, Janowi i Jakubowi (P. 392 k. 352). Wszyscy trzej synowie, Andrzej, Jan i Jakub pisani już byli stale Morawskimi. Była i córka Katarzyna, której w r. 1520, niezamężnej, bracia Jan i Jakub zapisali 60 grz. długu tytułem wyposażenia z dóbr rodzicielskich (P. 867 k. 351v). Z braci najstarszy, Andrzej został księdzem i przy okazji instalowania się 28 V 1513 r. na kanonii katedralnej poznańskiej jako swój herb ojczysty podał Drogosława, i, by nie było wątpliwości, godło to opisał: "sagittam et medium anulum deferentem". Jako herb babki ze strony ojca wskazał Jastrzębca, matki zaś, Katarzyny z Witkowic, po ojcu herb Nałęcz, po matce Prawdzic (Materiały do historii prawa i heraldyki polskiej, wyd. B. Ulanowski, nr 250). Pleban w Radzimiu w latach 1516-1520 (Nowakowski, Archidiecezja Poznańska II, s. 375). Dobrami ojcowskimi władał wraz z braćmi, wspólnie też z nimi od ks. Andrzeja, Jana i Jerzego, dziedziców Naramowic, zwanych Jurgizetami (synów Jerzego Zitta), w r. 1513 kupił za 60 grz. połowę Morawska wraz z połową sołectwa w tej wsi (P. 1391 k. 29). Jan i Jakub pozostawili potomstwo.

A. Jan Morawski, syn Marcina i Witkowskiej, wspólnie z bratem Jakubem na swych dobrach ojczystych, to jest na Morawsku i połowie Chojnicy, za zgodą matki posiadającej tam oprawę, zabezpieczył dwie i pół grzywny (dwie kopy groszy) rocznego czynszu wyderkafowego od sumy 30 grz. ks. Michałowi z Lublina, kustoszowi kolegiaty Najśw. Marii Panny w Korniku i obaj oni w r. 1514 poręczyli mu za starszego ich brata, ks. Andrzeja, iz ten potwierdzi ów zapis (P. 866 k. 108v, 1392 k. 18v). Obaj ci bracia, wciąz jeszcze niedzielni, całą ich część w Chojnicy z częściami dwóch tamtejszych młynów w r. 1523 sprzedali wyderkafem za 125 grz. Katarzynie Chojnickiej, wdowie po Macieju Bodzaporowskim (P. 1392 k. 500v). Jan od brata Jakuba t.r. kupił za 30 grz. w Morawsku połowę dworu z przyległościami (ib. k. 503v). Z przeprowadzonych w r. 1524 działów z Jakubem, wziął połowę Morawska graniczącego z Nowąwsią, z wyjątkiem jednego pustego łana (P. 1391 k. 63). Z ponowionego w r. 1529 z tym bratem podziału dostała mu się połowa połowy w Chojnicy (P. 1393 k. 282). Tę swoją częśc w tej wsi w r. 1531 sprzedał za 100 grz. Małgorzacie Chojnickiej, żonie Mikołaja Piotrkowskiego (P. 1391 k. 85v). Po smierci brata Jakuba, wbrew zakładowi 100 grz., siłą z oprawy na Morawsku usunął owdowiałą bratową i z ojcowizny w Morawsku oraz z lasu zwanego Łęgiem w Chojnicy usunął jej syna a swego bratanka, nieletniego Piotra. Ponieważ z pozwu bratowej i Jana Jaskóleckiego, opiekuna małoletniego Piotra, nie stanął, winien był w r. 1539 płacić winę (P. 878 k. 182). Żądał t.r. oddzielenia swej części w Morawsku od części tego bratanka, jak również i od części w Morawsku i Chojnicy podlegających oprawie bratowej (ib. k. 407). Dopiero w r. 1558 między stryjem i bratankiem stanęła ugoda o dobra w Morawsku. Granice między ich posiadłościami miała stanowić idąca przez tę wieś droga do Poznania, tak jak to już było w dziale Jana ze zmarłym bratem Jakubem (P. 899 k. 206). Nie żył już Jan w r. 1560 (P. 902 k. 73v). Żoną jego była Katarzyna Koszutska, córka Jakuba, której w r. 1525 na połowie części Morawska oprawił 200 zł posagu (P. 1393 k. 80). Katarzyna, będąc już wdowa, występowała w r. 1560 jako spadkobierczyni swego brata Jana Koszutskiego (P. 902 k. 73v). Synowie, Andrzej i Mikołaj. Córka Anna, której ojciec w r. 1555 zapisał sumę 100 grz. (P. 896 k. 636), zaś w r. 1560 zapisałń jej 200 zł długu Wincenty Gołaski, z tym, iż w razie jej śmierci suma ta przypadnie braciom jej, Andrzejowi i Mikolajowi (P. 902 k. 73). Anna w r. 1560 poślubiła "sław." Józefa, złotnika poznańskiego, i t.r. skwitowała swych braci z ojcowskiego zapisu danego w r. 1555 (P. 902 k. 740v). Już nie żyła w r. 1589, kiedy w charakterze jej spadkobierczyni w asyście wujeczno-rodzonych braci, Andrzeja i Jana M-ch, występowała córka jej Małgorzata, żona "szl." Wawrzyńca Golczewskiego (P. 952 k. 631v).

A) Andrzej, syn Jana i Koszutskiej, ożenił się z Sabiną Gołuńską, córką zmarłego Jerzego i Katarzyny Kaczlińskiej, jednocześnie zaś brat jego Mikołaj pojął za żonę Sabinę Gołuńską, siostrę tej Katarzyny. Sprzeciwiali się tym małżeństwom rodzeni stryjowie panien, opiekunowie ich, Tomasz i Jan Gołuńscy, od których matka panien żądala 22 II 1560 r., by na te związki wyrazili swą zgodę (G. 39 k. 72). Ostatecznie obie umowy małżeńskie z bracmi M-imi w tym samym jeszcze roku zawarła matka panien oraz Mikołaj i Krzysztof Mielińscy jako "stryjowie", zaś Wawrzyniec i Erazm Kaczlińscy jako rodzeni wujowie (P. 902 k. 185v). Obie siostry t.r., juz po zaślubinach, skwitowały z 40 grz. stryja Jana Gołuńskiego (ib. k. 614), zas w r. 1561 ów Jan Gołuński dokonał z tymi swymi bratanicami podziału sukcesji po zmarłych swoich braciach a ich stryjach, Tomaszu i Marcinie Gołuńskich, sam biorąc części w Kaweczynie, im zaś dając części w Gołuniu (P. 903 k. 111v, 1397 k. 11). Z podziału, jaki następnie w r. 1504 siostry przeprowadziły między sobą, Andrzejowi M-mu, dostały się części w Gołuniu oszacowane na 2.500 zł (P. 1397 k. 323). Tego samego roku bracia przeprowadzili między sobą podział całej ich fortuny, to znaczy: połowy Morawska, części w Chojnicy, a więc dóbr stanowiących ich ojcowiznę, wreszcie Gołunia. Andrzejowi przypadła połowa Morawska i części w Chojnicy (P. 906 k. 435v), poczym t.r. na połowie dóbr swych w Morawsku oprawił żonie 900 zł posagu (P. 1397 k. 343). Ale jeszcze w tym samym roku podział ten skasowali i dokonali nowego, mocą którego Andrzej wziął Gołuń, Mikołaj zas Morawsko (P. 906 k. 835v). Następstwem tego było danie przez Andrzeja w r. 1565 żonie Sabinie na połowie swych dóbr w Gołuniu nowej oprawy na 9.000 zł posagu (P. 1397 k. 446v). Żył jeszcze w r. 1578, kiedy Dorota Gulczewska, wdowa po Janie Gołuńskim, jemu i Mikołajowi zapisywała dług 50 zł (P. 931 k. 680v). Nie zył już w r. 1582, kiedy owdowiała Sabina części w Gołuniu wydzierżawiła Jerzemu Osieckiemu (G. 60 k. 44). Umarła t.r. (P. 939 k. 672). Synowie: Wojciech, Jan, Jakub i Eustachy. Córka Urszula, wspomniana 1593 r. (P. 960 k. 175v), w r. 1598 żona Piotra Hentschel Mokrskiego z pow. ostrzeszowskiego, oboje żyli jeszcze w r. 1622. Z synów, Jan, ur. około r. 1565, występował jako nieletni w latach 1582-1584 (P. 939 k. 672, 1399 k. 211; G. 60 k. 19, 274 k. 562), ponieważ zaś w r. 1585 i w następnych transakcjach braterskich o nim już głucho, możemy przyjąć, iż umarł albo w r. 1584, albo 1585.

(A) Wojciech, syn Andrzeja i Gołuńskiej, wspólnie z braćmi i opiekunami w r. 1582 był pozywany przez Adama Tarnowskiego w związku z procesem, jaki ów Tarnowski toczył był z ich zmarłym ojcem o prawo wyrebu w borze wsi Gołuń, nabyte na użytek wsi Glinki (P. 939 k. 570). Po śmierci matki z tymiż braćmi kwitował t.r. Jerzego Osieckiego z 30 zł raty dzierżawnej ze wsi Gołuń (ib. k. 672). W imieniu własnym i nieletnich braci zawierał t.r. ugodę z kapitułą metropolitalną gnieźnieńską względem kopców granicznych między Gołuniem a wsią kapitulną Jezierczą (G. 60 k. 19). Od młodszego brata Jana, wciąż jeszcze nieletniego, w r. 1583 kupił za 300 zł jego części rodzicielskie w Gołuniu (P. 1399 k. 211). Był jednak nad z bracmi niepodzielony i bracia Goreccy w r. 1584 pozywali ich wszystkich wraz z opiekunami tych, którzy byli jeszcze nieletnimi, w sprawie kopców granicznych między Gołuniem a Sannikami (G. 274 k. 562v). Nie żył już Wojciech w r. 1585 (Py. 122 k. 135v), a był bezpotomny. Żonie swej, Agnieszce Chłapowskiej, córce Marcina, w r. 1584, jeszcze przed ślubem, zobowiązał się oprawić na połowie części w Gołuniu posag 700 zł (P. 942 k. 183v). T.r., juz po zawarciu małżenstwa, ona swe części w Kowalewie i w pustce Babino, dobra odziedziczone po wuju Filipie Palędzkim, sprzedała za 200 złp Sewerynowi Palędzkiemu, od męża zaś uzyskała na połowie Gołunia oprawę 700 złp posagu (P. 1399 k. 255), poczem jeszcze t.r. oboje małżonkowie spisali wzajemne dożywocie (ib. k. 395). Będąc już wdową, w r. 1585 w Pobiedziskach zawarła ze spadkobiercami swego męża kontrakt o dzierżawe Gołunia pod zakładem 30 grz. (Py. 122 k. 135). Aprobowała w r. 1589 dokonaną w r. 1588 przez braci pierwszego męża sprzedaż za 2.000 zł wsi Gołunia i skasowała tam swe dożywocie i oprawę (P. 951 k. 192v).

(B) Jakub, syn Andrzeja i Gołuńskiej, nieletni w latach 1582-1586 (G. 60 k. 19, 274 k. 562v; P. 939 k. 672, 946 k. 259), spadkobierca brata Wojciecha w r. 1585 (P. 947 k. 165). Wspólnie z bratem Eustachym jak i Jakub jeszcze nieletnim, w r. 1588 dobra w Gołuniu, odziedziczone po bracie Wojciechu, sprzedali za 2.000 zł Jakubowi Łukomskiemu, drugiemu mężowi swej bratowej Agnieszki z Chłapowskich Wojciechowej M-ej (G. 62 k. 533; P. 1400 k. 225). Obaj z tym bratem, jak też w imieniu siostry Urszuli w r. 1588 skwitowali tę bratową z 30 zł z tytułu dzierżawy połowy części Gołunia (P. 949 k. 407). Jakub od Stefana Poklateckiego w r. 1589 kupił za 1.800 złp części Nagrodowic w p. pozn. (P. 1400 k. 278), do której w r. 1590 uzyskał intromisję (P. 954 k. 735v). Poranił w r. 1596 Annę, żonę Jana Skrzetuskiego (P. 138 k. 28). Części Nagrodowic i pustkę Gajewniki w r. 1608 sprzedał za 1.000 zł Marcinowi Młodawskiemu (P. 1406 k. 448v). Byc może, iż żył jeszcze w r. 1615 (P. 1409 k. 376). Ożenił się z Katarzyną Grzybowską, córką Jakuba Grzybowskiego Czecha, której 21 VIII 1589 r., jeszcze przed ślubem, na nabytych własnie Nagrodowicach oprawił 1.000 złp posagu, wyłączając spod tej oprawy Gajewiska(!) (P. 1400 k. 294v). Katarzyna zarówno po ojcu jak i po stryju Bartłomieju była dziedziczką części w Starej Wsi Grzybowie w p. gnieźn. i tę część zobowiązała się sprzedać Wojciechowi Strzałkowskiemu, zaś Jakub M. w r. 1592 poręczył nabywcy, iż stawi żonę do akt (G. 64 k. 453, 455). Dopełniła tej sprzedaży w r. 1595 za sumę 300 złp (P. 1401 k. 113). Drugą żoną Jakuba była Katarzyna Kunowska, córka Jakuba, wspólnie z którą w r. 1602 łan "Synowski" w Nagrodowicach sprzedał wyderkafem za 135 złp Walentemu Krzyżanowskiemu (P. 1404 k. 621). Potomstwa nie pozostawił.

(C) Eustachy, syn Andrzeja i Gołuńskiej, nieletni w latach 1582-1586 (G. 60 k. 19, 274 k. 562v; Py. 122 k. 135; P. 946 k. 259, 947 k. 165), miał juz niewątpliwie lata w r. 1593, kiedy zobowiązał się wobec Doroty Koszutskiej, wdowy po Rafale Ciosnowskim, iz stawi do akt swą siostrę Urszulę (P. 960 k. 175v). Skwitowany w r. 1598 przez Piotra Henschel Mokronoskiego z p. ostrzesz. z sumy 80 złp na poczet 282 złp posagu, który był mu zapisał za swą siostrą a tego Piotra żoną (P. 968 k. 504). Bracia Gorzeńscy w swym pozwie z r. 1604 zowią go "nieosiadłym gołotą" (Kośc. 284 k. 325v). Nie żył juz w r. 1611, kiedy wdowa po nim, Dorota Chociszewska, córka Wojciecha, wspólnie ze swymi niezamęznymi siostrami pozywała Jerzego, Rafała i Andrzeja Latalskich (P. 145 s. 376, 90).

B) Mikołaj, syn Jana i Koszutskiej, występował w r. 1559 jako "przyjaciel z linii ojczystej" Magdaleny z Włościejewskich Brodowskiej (P. 1396 k. 780v). Z przeprowadzonego w r. 1564 z bratem Andrzejem podziału dóbr wziął Gołuń (P. 906 k. 435v), zaś w podziale następnym, dokonanym t.r., oddał bratu Gołuń a wziął Morawsko (ib. k. 835v). Z bratem stryjecznym Piotrem zawierał w r. 1579 ugodę o grunty w Morawsku, przy czym każdy zachował ojcowski stan posiadania (P. 933 k. 44v). Mikołaj częśc swą w Morawsku i Chojnicy w r. 1579 sprzedał Baltazarowi Nowowiejskiemu (P. 933 k. 415v). Od niedzielnego Andrzeja Gulczewskiego w r. 1583 kupił za 2.000 zł jego części we wsiach Gulczewo Bobolino i Gulczewo Czuprachtowskie oraz w pustkach Bieńkowiec, które to dobra z tytułu pewnych należnych sobie sum juz od jakiegoś czasu miał w swym posiadaniu (P. 941 k. 626v, 1399 k. 81). Inne części w tych wsiach w r. 1584 kupił za 6.000 zł od braci Pawła i Jana Gołuńskich (P. 1399 k. 327v), a intromitowany do nich był w r. 1585 (P. 944 k. 57). Zachowując dla siebie całe Gulczewo Bobolino zwane też Gulczewem Wielkim jak też i pustkę Bieńkowiec, w r. 1585 sprzedał częśc "Bobolińską" w Gulczewie Czuprachtowym za 600 złp Janowi Sobiesierskiemu (P. 1399 k. 482v). Umarł między r. 1588 a 1590 (P. 950 k. 56, 953 k. 647v). jego pierwszą żoną, poślubioną w r. 1560, krótko po 22 II, była katarzyna Gołuńska, siostra bratowej Andrzejowej. Była juz o tym mowa wyżej, jak również i o wniesieniu przez obie te siostry Gołunia w dom M-ch. W podziale tej wsi przeprowadzonym w r. 1564 Katarzynie, a raczej jej mężowi, dostały się części wycenione na 3.000 złp (P. 1397 k. 323). T.r. mąz oprawił jej 900 zł posagu zrazu na połowie swych części w Gołuniu (ib. k. 343), ale po ponownych działach przeniósł jej w r. 1565 tę oprawę na połowę Morawska i Chojnicy (ib. k. 447), którą to oprawę ona w r. 1579 skasowała (P. 933 k. 333). Drugą żoną Mikołaja była Magdalena Wyszławska, 1-o v. wdowa po Andrzeju Bieganowskim, która w r. 1590, będąc już wdową i po tym drugim mężu, stwierdzała wobec swych synów, Andrzeja, Jana i Bartłomieja, dziedziców Gulczewa, iż ma tam zapisany przez zmarłego męża dług 600 złp (P. 953 k. 647v). Żyła jeszcze w r. 1603, kiedy wspomniana jako współspadkobierczyni zmarłego brata Łukasza Wyszławskiego (P. 973 k. 430, nazwana tu błędnie Dorotą. Może miała dwa imiona?). Prócz wspomnianych trzech synów urodzonych z drugiej żony, Mikołaj miał z pierwszego małżeństwa syna Stanisława i córki: Zofię, Barbarę i Dorotę. Opieki nad tymi córkami, jeszcze pannami, w r. 1594 zrzekł sie brat ich Jan na rzecz innego brata, Andrzeja (P. 961 k. 172). Zofia była w r. 1599 zoną Sebastiana Złyńskiego. Barbara, w r. 1609 za Maciejem Bogwiedzkim. Wreszcie Dorota, w latach 1602-1604 żona Jerzego Bączylskiego. O Stanisławie, najstarszym z braci, mającym już lata w r. 1585 (P. 122 k. 135), wiem tyle tylko, że już nie żył w r. 1590, a spadek po nim brali bracia, Andrzej, Jan i Bartłomiej (P. 953 k. 12). Spośród nich, Jan żył jeszcze w r. 1594 (P. 962 k. 11), a zapewne i 1595 (P. 964 k. 1335v). Chyba umarł młodo.

(A) Andrzej, syn Mikołaja i Wyszławskiej, skupił od braci, najpierw w r. 1591 od Jana, potem w r. 1594 od Bartłomieja (w formie zobowiązania dopełnionego w r. 1599) ich części wsi Gulczewo Bobolino (P. 962 k. 17v, 1400 k. 588v, 1403 k. 26v). Całą(!) wieś Gulczewo Bobolino i pustkę Bieńkowiec w r. 1594 sprzedał za 3.200 złp Stanisławowi Gronowskiemu (P. 1401 k. 221v). Od brata swej żony, Wojciecha Belęckiego w r. 1596 kupił za 3.000 złp połowę Bylęcina (Belęcina) w p. kośc. (P. 1402 k. 94v), ale dobra te jeszcze t.r. sprzedał za 3.500 zł Janowi Włostowskiemu (ib. k. 221v). Swemu szwagrowi Złyńskiemu w r. 1599 zapisał sumę 30 złp (G. 66 k. 223). Innemu szwagrowi, Bączalskiemu w r. 1602, jeszcze przed ślubem z Dorotą M-ą, na poczet posagu sumę 300 zł (I. Kal. 68 s. 1709). Swoją część z zapisu danego niegdyś ojcu przez Dorotę z Koszutskich, wdowę po Rafale Ciosnowskim, to jest swoje 100 zł cedował w r. 1602 bratu Bartłomiejowi (ib. s. 1504). Jako krewny z linii ojcowskiej i spadkobierca "sław." Elżbiety Krosnkówny, wdowy po "sław." Janie Kurowskim (zapewne córki Anny M-ej i złotnika Józefa), w r. 1608 w imieniu własnym i brata Bartłomieja kwitował wykonawców jej testamentu (P. 980 k. 197v). Siostrze Barbnarze zamężnej Bogwiedzkiej w r. 1609 zapisał dług 300 zł (Kośc. 288 k. 445v), z czego 50 zł wypłacił jej w r. 1610 (P. 984 k. 609v). Od Andrzeja Staręskiego w r. 1613 nabył za 10.190 złp Starężyno Wielkie w p. kcyń. (P. 1408 k. 716, 1410 k. 17v). Wydając córke katarzynę za Andrzeja Małachowskiego Skowrona, w r. 1618 zapisał mu za nią posag 300 złp (G. 74 k. 310), a potem t.r, już po ślubie kwitowany był przez nią z 1.200 zł posagu (P. 1000 k. 93). Utwierdzał w r. 1621 w Starżęynie zawarty pod zakładem 200 zł kontrakt z tą Katarzyną, wtedy już wdową (Kc. 127 k. 548v). W r. 1623 w rękach Andrzeja i jego syna Mikołaja tytułem dzierżawy znajdowały się rozległe dobra Stefana Grudzińskiego: Niemczyno, Niemczynko, Jabłówko. Kwitował ich wtedy Grudziński z 1.200 zł z drugiej raty dzierżawnej, wynoszącej 3.000 zł (Kc. 19 k. 34v). W r. 1525 Grudziński w liście do Andrzeja M-go uskarżał sie na wyniszczenie tych dóbr, oddanych mu w stanie pono kwitnącym. "Majętnośc moja - pisał - w ręce wilka drapieżnego przyszła" (ib. k. 463v). Staręzyno Andrzej w r. 1626 sprzedał za 23.000 złp Aleksandrowi Białośliwskiemu (P. 1415 k. 555), a t.r. kupił od Piotra Gądkowskiego za 25.000 złp Pomorzanowice cz. Pomorzany oraz Złotniki w p. gnieźn. (ib. k. 585). Złotniki w r. 1629 sprzedał wyderkafem małżonkom Bartłomiejowi i Jadwidze z Kołudzkich Owieczkowskim (W. 82 k. 15v). Jak się zdaje, w r. 1639 jeszcze żył, chociaż Pomorzanowice były juz w posiadaniu jego synów (P. 1419 k. 1155v). Nie żył już z całą pewnością w r. 1641 (P. 1044 k. 694). Jego żoną była Anna Belęcka (Bylęcka), córka Jana z Kosiczyna Belęckiego. Kwitował w r. 1594 jej braci z 1.000 zł posagu, zapisanego przez zmarłego już jej ojca, oni zaś zapisali mu dług 450 zł (P. 962 k. 10v, 11). T.r. żonie na połowie swych dóbr w Gulczewie Bobolinie oprawił posag 1.000 złp (P. 1401 k. 117), zas w r. 1595 Anna skwitowała braci z dóbr rodzicielskich (P. 964 k. 751). Ponowną oprawę na połowie dóbr, konieczną ze względu na sprzedaż Gulczewa, dał żonie w r. 1599 (P. 1403 k. 47), ponowił zaś w r. 1603 (P. 1404 k. 1057). Umarła ona między r. 1614 a 1620 (P. 992 k. 380; Kc. 127 k. 199). Synowie, Mikołaj i Paweł. Córki: Katarzyna, Elżbieta, Agnieszka i Jadwiga. Elżbiecie, Agnieszce i Jadwidze, jeszcze niezamężnym, w r. 1620 ojciec zapisał każdej po 200 zł wyprawy (Kc. 127 k. 345). Najstarsza z nich, Katarzyna wyszła w r. 1618 za Andrzeja Małachowskiego Skowrona, wdowa po nim 1620 r., zaślubiła 2-o v. w r. 1622 Adama Młotkowskiego, wdowa w r. 1626, szła t.r. 3-o v. za Andrzeja Garnkowskiego, po którym była wdową w latach 1638-1643. Elżbieta, w r. 1626 żona Macieja Przystanowskiego. Agnieszka, w r. 1643 wdowa po Janie Gogolewskim, 2-o v. w latach 1549-1559 żona Marcina Śliwnickiego (Śliwińskiego?). Jadwiga wyszła najpierw za Łukasza Otuskiego, a 20o v. była zoną Wojciecha Gujskiego, zmarłego w r. 1650 lub 1651. Sama żyła jeszcze w r. 1653.

I. Mikołaj, syn Andrzeja i Belęckiej, uzyskał w r. 1620 od ojca zapis 3.000 złp. Żenił się wtedy z Elżbietą Wierzbińską, wdowa 1-o v. po Wojciechu Chomęckim. jeszcze przed ślubem dostał od niej 27 I t.r. zapis długu 1.500 zł (P. 1004 k. 48v, 49) i te sumę oprawił jej jako posag (P. 1412 k. 11v). Bratu Pawłowi dał wówczas zobowiązanie, iż przy przyszłym podziale dóbr rodzicielskich wypłaci sum sumę 1.500 zł (P. 1004 k. 50v), czyli połowę tego, co sam dostał był od ojca. T.r. ojca skwitował z dóbr po zmarłej matce (Kc. 127 k. 199). Części w Otorowie w p. pozn., jej oprawne od pierwszego męża, oboje w r. 1622 sprzedali wyderkafem za 3.000 złp Wojciechowi Krusińskiemu (P. 1413 k. 601v). Te dobra, dziedziczne pasierba Władysława Chomęckiego, w imieniu własnym i żony w r. 1626 sprzedali wyderkafem za 4.000 złp małżonkom Szymonowi i Dorocie z Bieganowa zawadzkim (P. 1415 k. 629v). Z tymi Zawadzkimi kontrakt o części Otorowa zawierali i w r. 1630 (P. 1023 k. 1091v). W imieniu pasierba Chomęckiego Mikołaj w r. 1634 sprzedał całą jego część w Otorowie i w pustce Święcino za 6.000 złp Aleksandrowi Ponińskiemu (P. 1418 k. 193). Dziedzic Pomarzanowic czyli Pomarzan i Złotnik, w r. 1634 dostał od Jana Zdzarowskiego i jego żony Anny z Gądkowskich cesję ich dożywocia na owych wsiach (Z. T. P. 28b s. 2885). Od brata Pawła w r. 1639 kupił za 12.500 złp jego części w tych dobrach i zaraz potem Złotniki za 8.000 złp sprzedał Janowi Ninińskiemu (P. 1419 k. 1155v, 1157). Żył chyba jeszcze w r. 1644 (Py. 150 s. 96). Elżbieta Wierzbińska, z którą wzajemne dożywocie spisywał w r. 1620 (P. 1412 k. 616v), żyła chyba jeszcze w r. 1639 (P. 1419 k. 1157). Mikołaj potomstwa nie pozostawił.

II. Paweł, syn Andrzeja i Belęckiej, za starostowanie w Drahimiu swego szwagra, Jana Sędziwoja Czarnkowskiego, podstarości drahimski w r. 1643 (W. 28 k. 617v), administrował tą królewszczyzną jeszcze i w r. 1660 (W. 42 k. 47v), poborca województwa poznańskiego w r. 1670 (P. 1868 XI k. 248), a musiał byc chyba i starostą obornickim, skoro wdowa po nim miała na tej królewszczyźnie dożywocie. Od ojca w r. 1620 uzyskał zapis 1.500 zł długu (Kc. 127 k. 345). Części Pomorzanowic cz. Pomorzan oraz Złotnik w r. 1639 sprzedał za 12.500 złp bratu Mikołajowi (P. 1419 k. 1155v). Z Janem Łowęckim kwitował się w 1641 z kontraktu dzierżawy Sannik (P. 1043 k. 700). Od Mikołaja Bogwiedzkiego w r. 1641 uzyskał zapis 200 złp długu (P. 1044 k. 694). Pomorzany cz. Pomorzanowice, zwane jeszcze inaczej Pomorzanicami, z folwarkiem Baglewko i pustką Gniewkówka w r. 1670 dał Janowi i Władysławowi, synom z pierwszego małżeństwa, jako ich wydział dóbr rodzicielskich (P. 1868 XI k. 248). T.r. od siostrzeńców i siostrzenic drugiej swej żony, Krzyżanowskich i Kołaczkowskich, współspadkobierców jej rodziców, Stanisława Kaczkowskiego i Zofii z Pakosławskich, kupił za 20.000 złp połowę wsi Ruskie Strzyżewko i Suchorzewko oraz łąkę Łobez w p. pyzdr., drugą zaś połowę za taką samą sumę odkupił od swej żony (P. 1868 XI k. 245, 246v). Umarł, jak się zdaje, w r. 1672, bowiem t.r., już po jego śmierci Franciszek Goliński, cześnik przemyski, a dawnie podwojewodzi poznański, oblatował jego testament (P. 199 k. 66). Pierwsza żona pawła, Zofia Czarnkowska, córka Sędziwoja, starosty drahimskiego, i Anny Rydzyńskiej, swoją dziedziczną wieś Popkowice w p. gnieźn. w r. 1634 sprzedała wyderkafem za 1.000 złp Andrzejowi Tarzeckiemu i Zofii z Arcemberskich (P. 1418 k. 70v). Brat jej, Jan Sędziwój, starosta drahimski, uzyskał 25 III 1635 r. konsens królewski na scedowanie jej swych praw do folwarku Stary Młyn i do trzech poddanych we wsi Raków (W. 38 k. 486). Żyła jeszcze w r. 1646 (W. 38 k. 11). Paweł po raz drugi ożenił się z Dorotą Kaczkowską, córką Stanisława i Zofii z Pakosławskich, wdową 1-o v. po Janie Samuelu Kawieckim. Zuzanna z Zaranków i jej mąż Stanisław Szczutowski dostali 13 IX 1654 r. konsens królewski na scedowanie Pawłowi M-mu i tej Dorocie wsi królewskiej Padarzewo wraz z wójtostwem w p. gnieźn. (P. 180 k. 293, 1076 k. 900v). Oprawił tej żonie w r. 1670 posag 6.175 złp (P. 1868 XI k. 247v). Będąc juz wdową, Dorota w r. 1672 występowała jako "pani wienna" na Rusku w p. pyzdr. (Py. 154 s. 29), a więc Paweł był także właścicielem Ruska. Wspomniane wyżej wsie, Strzyżewko i Suchorzewko, stanowiły potem, az po wiek XX, część dóbr Rusko, stąd oczywiście i ta nieco intrygująca mazwa "Strzyżewko Ruskie". Jak się zdaje dobra Rusko były sukcesją Doroty po Stefanie(!) Laczkowskim (P. 1431 k. 209). W r. 1675 Dorota dokonała pewne cesji na rzecz syna z pierwszego małżeństwa, Piotra Michała Kawieckiego, ożenionego z jej pasierbicą, Anna M-ą (Py. 154 s. 535). Podawała 31 VIII 1694 r. do chrztu Różę Dorotę M-ą, wnuszkę po synu Stanisławie (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Z pierwszego małżeństwa Pawła M-go synowie, Jan, o którym niżej, Władysław wspomniany raz tylko w r. 1670 przy okazji donacji Pomarzanowic dokonanej przez ojca (zob. wyżej), i córka Anna. Tam wydana najpierw w Rusku 28 II 1672 r. za syna swej macochy, Piotra Michała Kawieckiego, zabitego między r. 1675 a 1678 przez Marcina Krzyckiego, 2-o v. w r. 1679 żona Krzysztofa Kierskiego, zmarła po r. 1685. Z Kaczkowskiej rodzili się synowie: paweł, Stanisław, Jakub, Wojciech i Stefan. Czy zmarłego w Rusku 20 XII 1691 r. "szl." Wacława M-go można uważać za jeszcze jednego syna Pawła, nie wiem. Nie zdaje mi się też, by "szl." Anna M-a zmarła tam 22 VIII 1678 r. (LM Rusko), była córką Pawła. Miał wprawdzie z pierwszej żony córkę tego imienia, ale, jak widzieliśmy, wtedy już od dawna zamężną za Kawieckim i zmarłą znacznie później. Pewną córką Pawła i Kaczkowskiej była Jadwiga, żona 1-o v. w r. 1686 Stanisława z Siemichowic Radoszewskiego, zmarłego po r. 1689, wydana 2-o v. w r. 1694 za Piotra Chociszewskiego, zmarła po r. 1722. Spośród synów, Stefan był pod imieniem Tomasza dominikaninem w Poznaniu i w r. 1681 kwitował swych braci z sumy należnej mu z działów braterskich (I. Kal. 140 k. 204). Przeor dominikanów w Środzie, w r. 1690 wraz z bracmi, Pawłem, Stanisławem i Jakubem, dobra Rusko z folwarkiem Suchorzewko, Łobęską Łąką oraz połową wsi Strzyżewo sprzedali za 67.000 zł Franciszkowi Koszutskiemu (P. 1431 k. 209). Pisze o nim Niesiecki, iż był potem nominatem na sufraganię kujawską, ale umarł jadąc na konsekrację.

I) Jan, syn Pawła i Czarnkowskiej, starosta obornicki w r. 1672 (P. 199 k. 220), potem z tym tytułem juz nigdy nie wymieniony, syndyk reformatów kaliskich na przedmieściu Wrocławskim w r. 1677 (I. Ka. 138 s. 308), komisarz województw poznańskiego i kaliskiego 1686 r. (P. 1111 I k. 17), kasztelan przemęcki 1696 r. (P. 1132 XI k. 87). Był 6 II 1668 r. świadkiem przy ślubie Pruszaka z Bogucką (LC Chojnica). Jak widzieliśmy, w r. 1670 wspólnie z bratem Władysławem dostał od ojca Pomorzanowice jako wydział ojcowizny. Manifestował się w r. 1672 wespół z macochą stwierdzając, iz w Obornikach, w czasie pożaru, kiedy to sam omal nie zginął, spłonęła szkatuła z dokumentami (P. 199 k. 209v). Krześlice i Wronczyn w p. gnieźn. w r. 1675 sprzedał wyderkafem za 10.000 złp Stanisławowi Boboleckiemu (P. 1427 k. 82), był chyba jednak wtedy bądź tylko posesorem tych dóbr, bądź też transakcja sprzedażna nie uzyskała należytej legalizacji. Kupił je dopiero w r. 1676 za 37.500 złp Krzysztof Strzałkowski (P. 1427 k. 486). Pomorzanowice z pustkami, Buglejewki(!) i Spytkówki, w r. 1675 Jan sprzedał za 25.000 złp Stanisławowi Orzelskiemu (P. 1427 k. 122). O Krześlice w r. 1676 zawarł kontrakt sprzedażny z Bartłomiejem Czaplickim (Py. 154 s. 9), ale ostatecznie sprzedał je t.r. za 17.000 złp Franciszkowi Naramowskiemu (P. 1427 k. 848). T.r. od Marcina Czaplickiego kupił za 6.000 złp części Targowej Górki i pustki Sławęcino w p. pyzdr. (P. 1427 k. 1056). Inne części w tychże dobrach miał juz chyba wtedy ponabywane od spadkobierców dziadka macierzystego swej żony, Adama Mielżyńskiego (P. 1105 XII k. 80v). Wronczyno z pustką Szutkówki w r. 1679 za 15.000 złp sprzedał Krzysztofowi Ramułtowi (P. 1429 k. 141v). Od Wojciecha Przybyszewskiego w r. 1681 kupił za 25.000 złp Czeszewo i Chlebowo w p. pyzdr. (P. 1103 VI k. 34). Brat, ojciec Tomasz, dominikanin, cedował mu t.r. zapis 1.000 złp na Rusku (P. 1213 I k. 49v), on jednak zapisaną sobie przez tego brata sumę 2.000(!) zł scedował t.r. bratankowi Pawłowi M-mu. Nazwany przy tej okazji dziedzicem Targowej Górki, Czeszewa i Chlebowa (Py. 155 s. 156). Chlebowo w r. 1684 zastawił na trzy lata małżonkom Piotrowi i Magdalenie z Masłowa Piaseckim (Py. 155 s. 7). Od Piotra Kurnatowskiego w r. 1685 kupił za 11.000 złp Latalice w p. gnieźn. (P. 1110 IX k. 26). Od Macieja Mielżyńskiego, kasztelana śremskiego, w r. 1686 kupił za 26.000 złp wsie Uzarzewo, Święcinko i Rajsko w p. pozn. (P. 1111 V k. 16v, 17) i zaraz potem Czeszewo i Chlebowo sprzedał za 20.000 złp Stanisławowi Przybyszewskiemu, sędziemu grodzkiemu bydgoskiemu (ib. k. 33). T.r. Latalice z folwarkiem pustym Zaporki sprzedał za 12.000 zł Andrzejowi Kurowskiemu i Annie z Dachowskich małżonkom (ib. k. 100v). Od wspomnianego już Macieja Mielżyńskiego w r. 1689 kupił za 6.000 złp czwartą część Uzarzewa i Święcina(!) (P. 1118 VIII k. 54), tę jednak w r. 1694 sprzedał za 10.000 złp Franciszkowi Zdanowskiemu (P. 1432 k. 349v). Miasto Tarhowa Górka cz. Mieleszna Górka, Wielką i Małą Wieś z folwarkami, Łępiny Wielkie i Małe oraz Sławęcin w r. 1694 sprzedał za 75.000 zł Wojciechowi Bułakowskiemu, podczaszemu poznańskiemu (P. 1127 III k. 82). Małżonkom Drużyńskim, mieszczanom poznańskim, w r. 1700 wspólnie z żoną pożyczył 2.266 złp z zabezpieczeniem na ich kamienicy w Rynku (I. Kon. 73 k. 365). Od pełnomocników Filipa Konarzewskiego, starosty konińskiego, w r. 1701 kupił za 140.000 złp dobra Wziąchowo i Małgowo w p. pyzdr. (P. 1140 VI k. 19). Dziedzic Iwna i Wiktorowa, pozywany był w r. 1713 przez Aleksandra Łubieńskiego, podwojewodziego kaliskiego, dzierżawcę owych dóbr (P. 289 k. 237). Kiedy w r. 1714, z racji sędziwego wieku zrzekał się opieki nad bratankiem Kajetanem i kwitował żonę z inwentarza, podpisał się już "ręką trzymaną" (I. Kal. 159 s. 308, 309). Już nie żył 19 I 1717 r., kiedy na kasztelanię przemęcką mianowany był jego następca (Kossakowski III). Umarł więc albo w końcu r. 1716, albo w pierwszych dniach stycznia r. 1717. jego żoną była Zofia Gorajska (nie Brezianka z Goraja, jak pisze Żychliński a za nim S. Leitgeber), córka Dadźboga i Anny z Mielżyńskich. Zofia wspólnie ze swą siostrą Jadwigą, zamężna Radzewską, ojczyste ich dobra: Lubosz, Miałkowo i Sławienko w p. pozn. w r. 1675 sprzedały za 70.000 złp Dorocie z Sienna, wdowie po Krzysztofie Broniszu, oraz synom jej, Piotrowi i Janowi Broniszom (P. 1427 k. 281v). Jan t.r. oprawił żonie 10.000 złp posagu (ib. k. 291). Jako współspadkobierczyni zmarłego rodzonego stryja, ks. Wojciecha Gorajskiego, kanonika poznańskiego, krakowskiego i gnieźnieńskiego, regenta kancelarii koronnej, dopełniając zobowiązania danego przez męża, wspólnie z innymi spadkobiercami części wsi Wielkie Sławno, Sokołowo, folwarków Kamienna Górka i Jalina, w r. 1691 sprzedała za 4.000 złp Pawłowi Watta Skrzydlewskiemu (P. 1121 V k. 51). Wraz z siostrą Radzewską Żerniki w p. pozn., odziedziczone po rodzicach, w r. 1693 sprzedały za 16.000 złp Maciejowi Doleckiemu, a jej mąz odebrawszy z tej sumy od Doleckiego 4.000 złp oprawił to jako posag na połowie Tarhowej Górki (P. 1125 k. 30, 31, 1432 k. 196). Po sprzedaży Targowej Górki oprawa posagu w wysokości 37.000 złp w r. 1694 została przeniesiona na połowę dóbr (P. 1127 III k. 82). Wraz ze wspomnianą juz siostrą i z ciotką Jadwigą z Mielżyńskich Branecką odziedziczone po wujach a braciach tej ciotki, Władysławie i Franciszku Mielżyńskich, dobra: Ruchocinko, Wiekowo i Wiekówko w p. gnieźn. w r. 1696 sprzedały za 30.000 zł Władysławowi Raszewskiemu, skarbnikowi wyszogrodzkiemu (P. 1132 XI k. 87). Zofia, współspadkobierczyni Adama Zielińskiego, przypadającą jej po nim część dworu położonego za bramą zamku poznańskiego dała w r. 1700 Michałowi Dobrzyckiemu (P. 1139 XII k. 86). Swej siostrzenicy, Zofii Dobrzyckiej, a raczej wnuczce swej siostry, córce tego Michała, już zmarłego, zrodzonego z Anny Radzewskiej, w r. 1717 zapisała dwie sumy: 5.000 zł i 1.150 zł (Ws. 158 k. 13). Chyba w dość późnym już wieku wyszła 2-o v. za Ludwika Michała Ostrowskiego, z czasem żupnika wielkopolskiego. Będąc już Ostrowską, w r. 1721 kupiła od Józefa Zbijewskiego za sumę 45.000 złp Zajączkowo w p. pozn. (P. 1179 k. 74v). Wzajemne dożywocie małżonkowie Ostrowscy spisywali w r. 1722 (P. 1186 k. 84v). Zofia umarła 9 III 1726 r., pochowana u Dominikanów (w Poznaniu?) (LM Zajączkowo). Kasztelan przemęcki potomstwa nie zostawił.

II) Paweł, syn Pawła i Kaczkowskiej, poborca województwa kaliskiego w r. 1694 (P. 1128 X k. 243), starosta gniewkowski w r. 1703 (LB Gniewków). W imieniu własnym i siostry Anny, wdowy po Piotrze Kawieckim, 2-o v. teraz żony Krzysztofa Kierskiego, w r. 1682 skwitował wdowę i dzieci Marcina Krzyckiego, zabójcy Kawieckiego (P. 1105 XI k. 19). W r. 1686 kwitował się wzajemnie z bracmi swymi, Stanisławem i Jakubem (P. 1111 V k. 3v). Z Kazimierzem Stanisławem Ligęzą Minorem, cześnikiem ciechanowskim, i Anną z Wielhorskich spisywał w r. 1690 punkta kontraktu o wieś Wszebórz pod zakładem 20.000 złp (Py. 156 s. 38). Od Marcina Kurnatowskiego, podczaszego brzeskiego-kujawskiego, w r. 1698 kupil za 40.000 złp Gwiazdowo, Sokolniki i Jady w p. gnieźn. (P. 1134 II k. 87v), ale już w r. 1699 sprzedał owe dobra za 43.000 złp Stanisławowi Trzebińskiemu (P. 1137 VII k. 46). Pozywał w r. 1713 Wojciecha, jezuitę Antoniego i Joannę zamęzną Wodecką, rodzeństwo Trzebickich, synów i córkę swej pierwszej zmarłej żony Żychlińskiej (Z. T. P. 39 k. 1919). Nie żył juz w r. 1714 (I. Kal. 159 s. 308, 309). Pierwszą żoną była, jak juz powiedziałem, w r. 1685 Jadwifga Żychlińska, córka Wojciecha i teresy z Mycielskich, wdowa 1-o v. po Stefanie Andrzeju Trzebickim, kasztelanie spicimirskim (I. Kon. 66 k. 52v; P. 1111 I k. 51, 51v). Była ona dziedziczką, czy może raczej dożywotniczką po pierwszym mężu Sługocinka w p. kon. (P. 1112 XI k. 11), po swym zaś ojcu dziedziczką Markowic, Barcic i Niemojewka Królewskiego, pustek, w p. inowrocł. (ib. XII k. 48, 1113 III k. 39v). Stąd w latach 1686-1697 Paweł przemieszkiwał w Markowicach (LB Strzelno). Jadwiga w r. 1689 Sługocinko sprzedała wyderkafem na jeden rok za 20.000 złp małżonkom Łukomskim (P. 1117 IV k. 53). Umarła w r. 1694 i jej syn Mateusz Trzebicki manifestował sie wtedy, iz pozbawiony był przez zmarłą matkę opieki i miłości macierzyńskiej, a wraz ze swym rodzeństwem opuszczony także i przez opiekunów (I. Kon. 69 k. 360; Z. T. P. 35 s. 1565). Markowice po śmierci Jadwigi przeszły dziedzictwem na Trzebickich, jej synów i córki (I. Kon. 69 k. 581). Jeszcze t.r. Paweł ożenił się ponownie, tym razem z Katarzyną Korzbok Łącką, córką Jana, starosty nakielskiego, i Elżbiety Grudzińskiej, wdową 1-o v. po Wacławie z Otoka Zaleskim, podkomorzym łęczyckim. Kwitowała ona w r. 1694 swych bratanków, kasztelaniców kaliskich, Jana, Aleksandra i Władysława Łąckich (P. 1128 IX k. 58), zaś Paweł M. i Katarzyna t.r. spisywali z nimi kontrakt (ib. X k. 243). Trzecią nakoniec żoną Pawła była zaślubiona przed r. 1705 Ludwika Rostocka (LB Gniewków). Niesiecki mieni ją starościanką lelowską, byłaby w takim razie córką Marcina Bołbasa Rostockiego, starosty lelowskiego. Wyszła ta Ludwika 2-o v. 8 X 1716 r. za Ludwika Ostrowskiego, kapitana J. Kr. Mci, i miała umrzeć podobno 10 IV 1717 r. (LC Gniewków, data zgonu dopisana ołówkiem). Z Żychlińskiej była córka Urszula, wydana w Gniewkowie 12 IV 1703 r. za Jerzego Czermińskiego, którego Niesiecki zowie kasztelanicem kijowskim. Istotnie Feliks Czermiński, kasztelan kijowski, miał syna Jerzego, tytułującego się w r. 1712 starostą garwolińskim, w r. 1714 chorążym różańskim i starostą grójeckim (Boniecki). Według Niesieckiego z Żychlińskiej rodził się też syn Adam, poległy pod Koniecpolem, a więc chyba 28 XI 1708 r., kiedy rozegrała się tak krwawa bitwa zakończona porażką stronników Leszczyńskiego (Otwinowski). Z Łąckiej była córka Anna Teresa, ochrzcz. 27 VII 1695 r., z ceremonii 8 IX (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Z Rostockiej syn Kajetan.

Kajetan, syn Pawła i Rostockiej, chyba identyczny z Jakubem Kajetanem, synem tejże pary, ochrzczonym 24 VII 1705 r. (LB Gniewko), po smierci ojca pozostawał przez czas krótki pod opieką stryja Jana, kasztelana przemęckiego, który jednak, jak widzieliśmy, zrzekł się tej opieki w r. 1714. Był jednym ze spadkobierców tego stryja w r. 1721, a mianowicie w dobrach Małgowo i Wziąchowo (P. 1179 k. 76). Te dobra zostały sprzedane Józefowi Zbijewskiemu i Kajetan, jeszcze nieletni, działający w asyście stryja Jakuba, skwitował w r. 1722 tego Zbijewskiego (P. 1187 k. 138v). Formalnej rezygnacji części Wziąchowa i Małgowa wraz z folwarkiem Turczyzną dokonał w r. 1723 za sumę 10.287 złp (P. 1195 k. 20v). Jako współspadkobierca zmarłego bezpotomnie stryja Jakuba, prawa spadkowe do pozostałych po nim dóbr, to jest Budzisławia i Zberzyna w p. gnieźn. w r. 1736 cedował swemu stryjecznemu bratu Janowi M-mu, synowi Stanisława (I. Kon. 77 k. 50). Wraz ze stryjecznym bratem Rochem M-im w r. 1743 zrzekł się praw do Budzisławia Kościelnego cz. Wielkiego, wsi dziedzicznej stryja Jakuba, a to z racji poważnego jej obciążenia długami (I. Kon. 77 k. 320v). Zrzeczenia się spadku po tym stryju w imieniu własnym i Rocha M-go w r. 1748 dokonał raz jeszcze (P. 1292 k. 186). Oboje z żoną Popowo i Popówki w p. pozn. oraz Kozarzewo w p. kon. w r. 1759 zastawili na trzy lata Stanisławowi Malanowskiemu (P. 1327 k. 45). U schyłku życia posesor Popowa i Popówka, dóbr swych dzieci, mieszkał w Popówku koło Szamotuł i tu umarł 19 IV 1771 r., a pochowany został 27 IV u Reformatów w Szamotułach (LM Szamotuły; Nekr. Reform. Szamotul.). Jego żoną była Wiktoria Kierska, córka Józefa, cześnika dobrzyńskiego, i Konstancji Baranowskiej, dziedziczka po swej matce Kozarzewa w p. kon., do której to wsi małzonkowie M-cy byli intromitowani w r. 1737 (I. Kon. 77 k. 74v). Wzajemne dożycowie spisywali w r. 1742 (P. 1269 k. 112). Wiktoria, będąc już wdową, w r. 1771 dała zapis 1.000 zł swej wnuczce jadwidze Skrzetuskiej (P. 1348 k. 113). Kozarzewo sprzedała 31 V Kon. 83 k. 314). Żyła chyba jeszcze w r. 1791 (I. Kal. 231 k. 175). Synowie Kajetana i Kierskiej: paweł, Walenty i Wojciech. Córki: Ludwika, Joanna i Cyriaka. Ta ostatnia wymieniona w r. 1781 (I. Kon. 82 k. 271v), a imię jej robi wrażenie przybranego, zakonnego. Ludwika zaślubiła 17 XI 1757 r. w Murowanej Goślinie Gabriela Skrzetuskiego, kapitana, z czasem pułkownika wojsk koronnych, zmarłego między r. 1778 a 1781, sama zmarla 24 IX 1788 r. (po 1792 r.?). Joanna zaślubiła w Szamotułach 5 V 1767 r. Ignacego Wierusz Kowalskiego, posesora Szczepankowa, gdzie umarła 4 XII 1815 r., mając około 70 lat. Synowie i córki Kajetana i Wiktorii brali spadek po bezpotomnej śmierci Walentyna Kierskiego, syna Ignacego, swego cioteczni-rodzonego brata. Ich dobra spadkowe, Popowo i Popówko koło Szamotuł znajdowały się w dzierżawnej posesji Franciszka Różyc Zygmuntowicza, z którym ojciec ich układał się w r. 1755 (P. 1314 k. 16v).

(I) Paweł, syn Kajetana i Kierskiej, chyba najstarszy, burgrabia pyzdrski w r. 1771 (P. 1348 k. 106v), mianowany w r. 1756 przez ojca plenipotentem jego i rodzeństwa (P. 1318 k. 27v). W imieniu własnym oraz braci swych w r. 1772 zobowiązał się sprzedać Popowo, Popówko, Urbamnie i pustkę Zagaj za 160.000 złp Marcelemu Żółtowskiemu (P. 1349 k. 10). Posesor Gortatowa koło Swarzędza, bezpotomny, umarł 24 XII 1772 r. i pochowano go w Poznaniu u reformatów (LM Swarzędz; Nekr. Reform. Pozn.). Żoną jego była zaślubiona 30 I 1767 r. Anna Brodnicka, córka Tomasza i Agnieszki z czarneckich (LC Targowa Górka). wzajemne dożywocie spisali w r. 1771 (P. 1348 k. 106v). Będąc już wdową, Anna w r. 1774 skwitowała braci i siostry męża z sumy 6.300 złp (P. 1351 k. 314v), zapewne posagowej.

(II) Walenty, syn Kajetana i Kierskiej, posesor wsi Psarskie 1773 r. (LC Śrem), Zbrudzewa w r. 1774, którą to posesję przejął od swej teściowej (LB i LC Śrem), Gortatowa w r. 1778 (LB Swarzędz), Budzisławia Górnego i Zberzyna w r. 1782 (P. 1359 k. 354v), t.r. od rodzeństwa Dobrzyckich uzyskał cesję sumy po ich rodzicach zapisanej na tych dobrach (G. 109 k. 17). jeden z wykonawców testamentu zmarłego ks. Leona M-go, kanonika i oficjała gnieźnieńskiego, w r. 1784 (G. 111 k. 9). Kwitował w r. 1791 z 800 złp Ignacego Lipskiego, dziedzica Kozarzewa (I. Kal. 231 k. 175). Czy to nie on, nazwany "Izydorem Walentym Dzierżykrajem z Chomęcic Morawskim", kwitował w r. 1785 Stanisława Ulatowskiego (P. 1362 k. 592v), męża Julianny M-ej? Żył ten Walenty 15 XII 1806 r. (LB Dębno n. wartą). Ożenił się 21 II 1773 r. z Ewą Wilczyńską (LC Śrem), córką Stanisława i marianny z Golemowskich, z która w r. 1780 spisywał wzajemne dożywocie (P. 1357 k. 413v). Umarła ona w r. 1783 lub 1784 (G. 111 k. 55v). Miał Walenty tylko córki. Z nich, Eleonora Marianna, ur. w Zbrudzewie, ochgrzcz. 27 II 1774 r., umarła tamże 26 III t.r. (LB, LM Śrem). katarzyna Anastazja, ur. w Gortatowie, ochrzcz. 18 V 1778 r. (LB Swarzędz), żyła jeszcze w r. 1784 (G. 111 k. 55v). Może to ta sama Katarzyna przed r. 1803 wyszła za Tomasza Gorskiego, a żyła jeszcze 15 XII 1806 r.? (LB Nowemiasto; LB Dębno n. Wartą).

(III) Wojciech, syn Kajetana i Kierskiej, ur. podobno w r. 1746 (Dzierzb.), gdyby jednak uwzględnić wiek podany w zapisie gronu, musiałby urodzić się około r. 1739! Uczyniony w r. 1773 spadkobiercą przez stryjecznego brata swego ojca, Wojciecha M-go, sędziego ziemskiego wschowskiego (Ws. 96 k. 2, 2v), co w r. 1775 zaaprobowali bracia sędziego (G. 102 k. 15v). Ów sędzia wschowski kontraktem spisanym w Belęcinie 4 VII 1778 r., pod zakładem 108.500 zł, dokonał formalnej sprzedaży na rzecz tego stryjecznego bratanka dóbr Belęcina i części Karchowa w p. kośc. (Ws. 97 k. 106), ten zaś w r. 1783 skwitował stryja (P. 1360 k. 178). Był ponadto właścicielem Pudliszek i Czachórowa, nabytych w r. 1796 (posesorem Pudliszek i Kuczyny oraz Kuczynki był już w latach 1781-1784), dalej Kotowiecka, Pawłowa i Pawłówka, kupionych w r. 1797 od braci Bogdańskich, Luboni, Oporowa, Oporówka i Grabowca, kupionych od Adama Turny (Dzierzb.). Umarł w Belęcinie "na febrę" 20 X 1807 r., pochowany w Oporowie (LM Oporowo; LM Świerczyna). Poślubił przed r. 1780 Zofię Sczaniecką, córkę Michała i Krystyny z Bojanowskich, z którą spisywał wzajemne dożywocie w r. 1786 (G. 113 k. 149). Z jej posagu w r. 1788 odebrał od Aleksandra Bojanowskiego sumę 2.222 złp i jej to zabezpieczył (P. 1375 k. 167). Zofia umarła w Oporowie 14 XI 1824 r., mając lat 77 (LM Oporowo). Synowie: Michał, Józef, Franciszek, Kajetan, o których będzie niżej. Ale byli ponadto synowie pomarli dziecmi: Ignacy Pantaleon Kajetan, ur. w Pudliszkach, ochrzcz. 27 VI 1784 r. (LB Krobia), zmarły 7 XI 1792 r., pochowany w Lesznie (LM Leszno), i Piotr, ur. około r. 1788, zmarły 10 XI 1792 r., pochowany w Lesznie (ib.). Córka, Krystyna Wiktoria Józefa zmarła w Belęcinie w tydzień po urodzeniu, pochowana 15 IX 1793 r. (LM Świerczyna).

1. Michał, syn Wojciecha i Sczanieckiej, według Dzierzbickiego ur. 31 VIII 1780 r., a więc byłby spośród braci najstarszy, jakkolwiek zazwyczaj wymieniany na końcu. Odziedziczone dobra, Belęcin i Karchowo znajdowały się jeszcze w jego rękach 13 X 1816 r. (LB Drzeczkowo), potem jednak sprzedał je i zamieszkał w Oporowie u brata (Dzierzb.). Żył jeszcze 27 X 1825 r. (LB Poniec). Jego żoną była zaśli=ubiona przed r. 1811 Tekla Rogalińska, córka Wojciecha i marianny z Chełkowskich, ur. w Górce Duchownej koło Leszna 23 IX 1786 r. (Żychl.; Leitg.). Rozwiedli sie i podobno brali ślub po raz drugi, potem jednak mieszkali osobno, on, jak powiedziałem, w Oporowie, ona w Konarzewie koło Krotoszyna (Dzierzb.), których to dóbr dziedziczką była juz w r. 1838 (LB Krotoszyn). Założyła w Zdunach Zakład Sióstr Miłosierdzia i umarła w Konarzewie 2 III 1869 r., pochowana w Zdunach (Dz. P.). Syn ich Maciej umarł w Belęcinie 3 II 1819 r., mając lat osiem, pochowany w Oporowie (LM Oporowo).

2. Józef (Józef Ignacy), syn Wojciecha i Sczanieckiej, ur. w Pudliszkach 16 III 1782 r. (LB Krobia), referendarz stanu Księstwa Warszawskiego, właściciel Oporowa a zrazu i Luboni (jako taki wymieniany w latach 1816 i 1830, LB zakrzewo; LB Rąbiń), zmarł w Oporowie 8 X 1853 r. i tam pochowany (Dzierzb.; Żychl. daje datę zgonu 1854). Ożenił się w Warszawie 9 XII 1809 r. z Paulą (Pauliną) Łubieńską, córką Feliksa i Tekli z Bielińskich, ur. w Warszawie 10 I 1790 r., zmarłą w Oporowie 10 I 1883 r. i tam pochowaną (Dz. P.). Synowie tej pary: Wojciech, o którym niżej, Feliks Stanisław Józef, ur. w Luboni 14 XI 1816 r. (LB Poniec), zmarły na szkarlatynę 5 XI 1820 r. (LM Oporowo), Józef, ur. około r. 1819, zmarły 27 IV 1823 r. (ib.), Józef Piotr Filip, ur. w Luboni 19 IV 1821 r., zmarły 26 IV t.r. (LB, LM Poniec). Z córek, Tekla, ur. około r. 1812, zmarła 3 VIII 1828 r., mając lat 16 (LM Św. Marcin, Pozn.). Eugenia, ur. w Paryżu 24 V 1814 r. (Leitg.; Dzierzb., tu data 15 V), zaślubiona w Gurowie 26 XII 1835 r. Józefowi M-mu, zmarła w Kotowiecku 8 I 1893 r. Henryka, ur. 16 IX 1815 r. w Luboni (LB Poniec), zaślubiła 15 VII 1833 r. Stanisława Chłapowskiego, dziedzica Jurkowa, potem Czerwonejwsi, zmarłego tam 6 II 1863 r., umarła tamże 17 IV 1863 r. (Dz. P.). Paulina (Paulina Krystyna Sulpicja), ur. w Luboni 20 IV 1818 r. (LB Poniec), obłąkana, umarła w Zakładzie w Kościanie 24 XII 1891 r. (LM Kościan). Maria Ludwika Irena Renata, ur. w Luboni 29 II 1820 r. (LB Poniec), zmarła na szkarlatynę 5 XI t.r. (LM Oporowo). Irena (Irena Aniela Anna), ur. w Luboni 26 VII 1822 r. (LB Poniec), wyszła w Oporowie 23 IV 1850 r. za Karola de la Barre Podenham (LC Oporowo) z Rotherwas w Heresford, zmarłego w Paryżu 20 I 1883 r. (Dz. P.), sama umarła w Londynie 10 XII 1892 r., pochowana w Rotherwas (ib.). Róża (Rozalia Tekla Anatolia), ur. w Luboni 3 VIII 1824 r. (LB Poniec), pod imieniem Bernardy 9 VI 1850 r. w Zgromadzeniu SS> Urszulanek, potem przełożona Domu Miłosierdzia Św. Józefa w Poznaniu, z kolei przełożona w Krakowie, wreszcie w Czerniowcach na Bukowinie, umarła w Trzebnicy na Śląsku w listopadzie 1889 r. (Dz. P., wiad. z 11 XI). Rozalia, zmarła w Oporowie 12 XI 1888 r. (Dz. P.). Zachodzi tu chyba jednak jakieś nieporozumienie, pomieszanie chyba z Różą? Magdalena Joanna, ur. w Lubioni 23 X 1825 r. (LB Poniec), pod imieniem Seweryny szarytka, ostatnio przełozona Domu Św. Zofii w Kościanie, umarła tam 10 V 1880r., pochowana w Poznaniu u SS. Miłosierdzia Przemienienia Pańskiego (Dz. P.). Anna Pulcheria, ur. 7 VII 1827 r. w Luboni (LB Poniec), zmarła dzieckiem. Joanna Paulina, ur. w Luboni 22 VI 1829 r. (LB Poniec), też zmarła dzieckiem. Maria Franciszka Barbara, ur. w Luboni 11 II 1830 r. (ib.), pierwsza polska urszulanka. Ludwika, ur. w Luboni 7 IX 1832 r. (ib.), chyba zmarła dzieckiem. Miały być ponadto Zofia i Oktawia (Leitg.), zapewne też pomarłe w wieku dziecięcym.

Wojciech (Wojciech Józef Bolesław), syn Józefa i Łubieńskiej, ur. w Warszawie 26 IX 1810 r., uczestnik powstania 1831 r., mieszkał zrazu w Oporowie, potem gospodarował w Strzyżawce na Podolu, majątku swej żony. Po jej śmierci uzyskał w Rzymie 19 III 1858 r. święcenia kapłańskie. Kanonik tytularny kamieniecki i płocki, rezydował przy kościele Św. Aleksandra w Warszawie, potem od r. 1865 mieszkał w Oporowie (Dzierzb.), tu umarł 26 VIII 1875 r. i tu pochowany. Ożenił sie 15 X 1843 r. z Marią (Marią Józefą Honoratą) hr. Grocholską, córką Mikołaja, gubernatora podolskiego, i Emilii z Chołoniewskich, zmarłą 13 X 1853 r. (Dzierzb.). Synowie Wojciecha: Ignacy, Stanisław (Maria Stanisław), ur. w Strzyżawce 24 VI 1848 r., chory umysłowo, zmarły w zakładzie w Kowanówku około r. 1908, oraz Józef. Córka Maria (Maria Emilia Alfonsyna Lucylia), ur. 31 X 1850 r. w Oporówku (LB Oporowo), pod imieniem Magdaleny urszulanka w Tarnowie, potem w Krakowie, umarła tam 27 XI 1935 r. (Dz. P.; Leitg.).

1) Ignacy (Maria Ignacy), syn Wojciecha i Grocholskiej, ur. 15 VIII 1845 r. w Freiwaldu (Grafenberg?) na Śląsku, wyświęcony na kapłana 1870 r., jezuita, rektor konwentu w Tarnopolu, fundator konwentu w Chyrowie, prof. Uniwersytetu Jagiellońskiego, umarł w Krakowie 6 V 1901 r. (Leitg.; Testamenty).

2) Józef (Maria Józef), syn Wojciecha i Grocholskiej, ur. w Strzyżawce 3 X 1853 r., w latach 1875-1876 właściciel Strzyżawki, dobra te sprzedał Grocholskiemu i zamieszkał najpierw w Budapeszcie, potem we Wrocławiu, gdzie zmarł 3 I 1892 r. Data zgonu niepewna, Żychliński kładzie ją na r. 1897, podczas kiedy 18 XI 1902 r. mówi się, iż umarła we Wrocławiu przed dwoma laty (Testamenty). Ożenił się w r. 1880 z Węgierką, Emilią Stuhlik, ur. w Budapeszcie 17 VI 1861 r., zmarłą w Bystrzanowicach 30 III 1941 r. Synowie: Marian, Franciszek, Wojciech i Józef.

(1) Marian, syn Józefa i Emilii Stuhlik, ur. w Budapeszcie 15 X 1881 r., wyświęcony na księdza 3 VII 1910 r., jezuita, śluby zakonne składał w r. 1917, dr. teologii, profesor na Katolickim Uniw. Lubelskim i na Uniw. Jagiellońskim, umarł w Oświęcimiu w obozie 10 VII 1940 r.

(2) Franciszek, syn Józefa i Emilii Stuhlik, ur. we Wrocławiu 28 V 1886 r., inżynier-architekt wyspecjalizowany w budowie i przebudowie kościołów, pracował nad odbudową katedry poznańskiej. zaślubił w Warszawie 31 X 1916 r. jadwigę Serkowską, córkę Stanisława, lekarza warszawskiego, i Władysławy z Frankowskich, ur. w Charkowie 27 IV 1897 r. Ich syn Marek. Z córek, Janina, ur. w Warszawie 3 VIII 1917 r., zginęła w czasie oblężenia Warszawy 25 IX 1939 r. Maria, ur. w Warszawie 3 V 1934 r., pianistka, wykładowczyni w Wyższej Szkole Muzycznej, wyszła w r. 1953 za Antoniego Jurasza, artystę dramatycznego.

Marek, syn Franciszka i Serkowskiej, ur. w Warszawie, 29 XII 1920 r., ukończył Politecznikę Gdańską uzyskując tytuł inżyniera. zaślubił w Gdańsku 31 X 1947 r. Walentynę Kaszewską. Ich syn Jacek, ur. w Gdańsku 22 VIII 1948 r., córka Janina, ur. tamże w r. 1950.

(3) Wojciech, syn Józefa i Emilii Stuhlik, ur. we Wrocławiu 19 VII 1887 r., pracował do r. 1939 w Banku Cukrownictwa w Poznaniu, w czasie wojny odbył studia teologiczne i w r. 1947 otrzymał święcenia kapłańskie. Był proboszczem w Sobiałkowie, umarł w Poznaniu 4 IX 1956 r.

(4) Józef (Józef Maria Eugeniusz), syn Józefa i Emilii Stuhlik, ur. we Wrocławiu 29 XII 1888 r., habilitował się na Uniw. Jagiell. z historii literatur romańskich, potem profesor romanistyki na Uniw. Poznańskim, zginął w czasie oblężenia Warszawy 25 IX 1939 r.

3. Franciszek (Franciszek a Paulo), syn Wojciecha i Sczanieckiej, ur. w Pudliszkach, ochrzcz. 28 IV 1783 r. (LB Krobia), generał wojsk polskich i minister wojny w r. 1831, poeta, właściciel Luboni, zmarł tam 12 XII 1861 r., pochowany w Oporowie (LM Poniec; Dz. P.). Ożenił się (w r. 1820?) z Anielą Wierzchowską, córką Kajetana i Marii z Worcellów, zmarłą w Warszawie 1828 r. Z niej syn Tadeusz i córka Maria, ur. w warszawie około r. 1822, wydana około r. 1840 za Karola Józefa hr. Jezierskiego, właściciela Mińska, zmarła w Turwi 4 VI 1891 r., pochowana w Rąbiniu, ona zaś umarła w Warszawie 26 I 1899 r.

Tadeusz, syn Franciszka i Wierzchowskiej, ur. w Warszawie 26 VI 1821 r., właściciel Luboni, szambelan pruski, zastępca marszałka sejmu W. Ks. Poznańskiego w r. 1868 (Dz. P.), umarł w Krakowie 17 XII 1888 r., pochowany w Oporowie (ib.). Pierwszą jego żoną była Zofia Taczanowska, córka Józefa i Katarzyny z Hersztopskich, zaslubiona w r. 1848, zmarla w Luboni 9 IX 1855 r., pochowana w Poniecu (LM Poniec). Ożenił się powtórnie w Poznaniu 17 VI (30 VIII?) 1866 r. z Teklą hr. Ostrowską, córką Antoniego, senatora-wojewody, i Antoniny z Michałowskich, ur. 22 VII 1837 r., zmarłą w Luboni 20 X 1880 r., pochowana w Oporowie. Z pierwszej zony syn Henryk i córka Elzbieta (Elzbieta Aniela Katarzyna Teresa), ur. w Luboni 15 VI 1849 r. (LB Poniec), wyszła w Poznaniu w kościele Najśw. Marii Panny na Ostrowie Tumskim 15 VI 1868 r. (w zapisie ślubu nazwana Elżbietą Józefą) za Józefa Witolda hr. Łubieńskiego, właściciela Zassowa, zmarłego w Krakowie 8 I 1892 r. Z drugiej żony syn Franciszek i córki, Matylda (Matylda Maria Antonina Tekla Alojzja), ur. w Luboni 22 (1?) VI 1867 (LB Poniec), zmarła 8 XI 1869 r. (LM Cerekwica), Teresa (Teresa Aniela Tekla Antonina Elzbieta Marcina Pia), ur. w Luboni 9 I 1870 r. (LB Poniec), wyszła w Czeluścinie 29 IV 1889 r. za Stanisława M-go z Jurkowa, zginęła w wypadku samochodowym w Goli 14 IX 1933 r.

1) Henryk (Henryk Tadeusz Wojciech Franciszek), syn Tadeusza i Taczanowskiej, ur. w Luboni 26 VIII 1850 r. (LB Poniec), właściciel Luboni i Czeluścina, szambelan pruski, zmarł w Luboni 18 III 1920 r., bezpotomnie, pochowany w Oporowie. Ożenił się w Krakowie 15 X 1884 r. z Zofią Starowieyską, córką Stanisława i Zofii z Jabłonowskich, ur. w r. 1860, zmarłą w Krakowie 28 XII 1928 r. (Dz. P..

2) Franciszek (Franciszek Wojciech Dominik Marian Władysław Tadeusz, syn Tadeusza i Ostrowskiej, ur. w Luboni 4 VIII 1868 r. (LB Poniec), właściciel dóbr Kłonice, kupionych od Rozwadowskich (około 200 ha), za żonę wziął Hruszów w Galicji w pow. jaworskim, gdzie gospodarował w latach 1892-1895. Sprzedał obydwa majątki w r. 1895 i osiadł we Lwowie, gdzie założył i redagował "Ruch Katolicki". Mieszkał potem w Wiedniu, a w r. 1900 wrócił do Wielkopolski i tutaj w latach 1900-1910 był naczelnym redaktorem Kuriera Poznańskiego. Posłował do parlamentu, sejmu pruskiego i do sejmu Rzeszy, był w latach 1913-1918 członkiem pruskiej Izby Panow. Umarł w Krakowie 1 I 1930 r. Zaślubił w Śliwnikach 12 X 1892 r. Wiktorię hr. Łubieńską (LC Skalmierzyce), córkę Kazimierza i Jadwigi z Roznowskich, ur. w Kwilczu 22 VI 1874 r., zmarłą w Krakowie 31 III 1949 r. Ich synowie: Edward, ur. we Lwowie (Hruszowie?) około r. 1893, umarł mając półtora roku, Antoni, Henryk i Ludwik. Z córek, Elżbieta (Elżbieta Jadwiga Maria), ur. w Poznaniu 28 XI 1909 r. (LB Św. Marcin, Pozn.), urszulanka pod imieniem Marii Izabeli, odbywała swe obłóczyny 15 VIII 1935 r. Maria, ur. 14 I 1912 r. w Berlinie, urszulanka pod imieniem Magdaleny, obłóczyny 16 VII 1933 r., przebywa w Rzymie.

(1) Antoni, syn Franciszka i Łubieńskiej, ur. we Lwowie 3 I 1895 r., porucznik rez. wojsk polskich. Właściciel Luboni (602 ha) po stryju Henryku, umarł w Poznaniu 14 IV 1932 r., pochowany w Oporowie (Dz. P.). Zaślubił we Lwowie 4 XI 1920 r. Marię Annę Zaleską, córke Wacława i heleny z Mycielskich, ur. we Lwowie 3 V 1898 r. Synowie, Andrzej i Seweryn. Córka Helena, ur. 30 I 1928 r. w Poznaniu, mgr inż. technolog spożywczy, zaślubiła w r. 1950 Stanisława Steca.

a. Andrzej, syn Antoniego i Zaleskiej, ur. we Lwowie 6 X 1921 r., mgr ekonomii, pracownik Wojewódzkiej Komisji Planowania w Szczecinie, ożenił sie tam 18 VIII 1948 r. z Anną Zofią Tymińską, córką Józefa i Kornelii z Wielowieyskich, ur. w r. 1927. ich syn Jacek, ur. w Szczecinie 27 IV 1953 r. Corki, Teresa, ur. tamże 18 VIII 1949 r., i Kinga, ur. tamże 21 X 1950 r.

b. Seweryn, syn Antoniego i zaleskiej, ur. 1 I 1923 r., zmarł w Marokku w lipcu 1968 r. Ożenił sie w Montresor 20 VIII 1949 r. z Jadwiga Reyówną, córką Stanisława i Jadwigi z Branickich, ur. w warszawie 6 VII 1919 r. Ich córka Anna, ur. w Tours 18 III 1951 r.

(2) Henryk (Henryk Kazimierz Alfred Wojciech), syn Franciszka i Łubieńskiej, ur. w Poznaniu 12 VIII 1907 r. (LB Św. Marcin, Pozn.), po pierwszej wojnie światowej zamieszkujący w Krakowie, ożenił się w warszawie 9 IX 1939 r. z Cecylią Strempel, córką Jana i Konstancji z Rokickich, ur. w Oświęcimiu 17 XI 1908 r. Bezdzietni.

(3) Ludwik, syn Franciszka i Łubieńskiej, ur. w Berlinie 26 VII 1914 r., zamieszkały w Krakowie, ożenił się tam 1 II 1964 r. z Krystyną Jura, ur. w Krakowie 30 IV 1928 r. Ich córka Maria (Maria Marzenna), ur. w Krakowie 27 X 1964 r.

4. Kajetan, syn Wojciecha i Sczanieckiej, ur. w Belęcinie w r. 1786. Właściciel Kotowiecka, Pawłowa, Pawłówka, inspektor dóbr i lasów narodowych za księstwa Warszawskiego, umarł w Poznaniu 6 I 1829 r. (LM Droszew). Ożenił się jesienią 1811 r. (ślub cywilny w Uniejowie 1 X) z Julianną Załuskowską, córką Józefa i Franciszki z Olszowskich, ur. w Stolcu w wojew. sieradzkim w r. 1793, zmarłą w Kotowiecku 17 VIII 1818 r. w wieku lat 26, po odbytym porodzie (ib.). Synowie: Józef, Kajetan, Julian, ur. w Kotowiecku 17 VIII 1818 r. (LB Droszew), zmarły tamże 24 V 1825 r. (LM Droszew). Córki, Tekla Adalberta Marianna, ur. w Kotowiecku 23 IX 1814 r., zmarła 12 I 1815 r., Marianna Aniela, ur. tamże 1 X 1815 r., też niewątpliwie zmarła dzieckiem (LB, LM Droszew).

1) Józef (Józef Nikodem Franciszek), syn Kajetana i Julianny Załuskowskiej, ur. w Kaliszu 14 IX 1813 r. (LB Droszew), właściciel Kotowiecka, Pawłowa i Pawłówka, które to dobra objął w swój zarząd w r. 1835 (543 ha). Posłował na sejmy Wielkiego Księstwa Poznańskiego i do parlamentu Rzeszy, od r. 1876 dożywotni członek pruskiej Izby Panów, po śmierci stryja Józefa generalny dyrektor prowincjonalny "Starego" Ziemstwa Kredytowego. Umarł w Kotowiecku 7 VIII 1902 r. (Dz. P.). Ożenił się w Gurowie 26 XII 1835 r. z Eugenią Morawską, córką Józefa i Pauli z Łubieńskich, ur. w Paryżu 24 V 1814 r., zmarłą w Kotowiecku 8 I 1893 r., pochowaną w Droszewie (Dz. P.) Synowie: Kazimierz Bolesław Wojciech, ur. w Kotowiecku 17 I 1839 r. (LB Droszew), zmarły dzieckiem, Wojciech, ur. w Kotowiecku 5 XII 1845 r. (LB Droszew), zmarły 14 XII t.r. (LM Droszew), Stanisław Antoni, zmarły w Kotowiecku 1 X 1848 r., mający dwa miesiące (ib.), Ignacy i Paweł, o których niżej. Z córek, Zofia, ur. w Oporowie 9 XI 1836 r. (LB Oporowo). Józefa Jadwiga, ur. tamże 22 III 1838 r. (ib.). Jadwiga (Jadwiga Józefa), ur. (w Kotowiecku?) 18 III 1844 r. (LB Droszew), niezamężna, zmarła w Kotowiecku 8 I 1861 r., pochowana w Droszewie. Joanna Klementyna Cecylia, ur. w Kotowiecku 22 XI 1846 r., zmarła 8 X 1852 r. (LB, LM Droszew). Antonina (Jadwiga Antonina), ur. w Kotowiecku 3 III 1849 r. (LB Droszew), zaślubiona tamże 7 II 1877 r., Stefanowi Suffczyńskiemu, właścicielowi dóbr Ossa, umarła będąc wdową 1 III 1939 r. Rozalia (Maria Rozalia Karolina), ur. w Kotowiecku 5 VII 1853 r. (ib.), wyszła we Wrocławiu w kościele Św. Michała 10 II 1891 r. za Wiktora Olszówkę (Olschowka), zniemczonego Ślązaka, kupca we Wrocławiu, zmarłego tam przed r. 1910, sama umarła w Poznaniu 17 IX 1932 r., pochowana na cmentarzu Farnym (Dz. P.). Eugenia (Maria Eugenia Józefa), ur. w Kotowiecku 21 II 1854 r. (LB Droszew), zmarła w Poznaniu 1 III 1865 r. (LM Św. marcin, Pozn.).

(1) Wojciech, syn Jozefa i Morawskiej, ur. w Kotowiecku 4 VII 1840 r. (LB Droszew), wziął za żoną majątek Radłówek w p. inowrocł., koło Kościelca, nabył w r. 1869 od Władysława Zawadzkiego za 190.000 tal. majątek Sukowy w tymże powiecie (Dz. P., wiad. z 7 XII). Radłówek w r. 1874 sprzedał za 160.000 ztal. Franciszkowi Brzeskiemu z Cieślina (Dz. P., wiad. z 19 VI). Umarł w Warszawie 15 X 1891 r. Ożenił sie najpierw 15 IX 1865 r. z Teresą Roznowską, córką Edwarda i Wiktorii z Ponińskich, właścicielką Radłówka, zmarłą tam 26 VII 1866 r., w 21-ym roku życia (Dz. P.). Drugą jego zoną, zaślubiona w Dreźnie 23 (22?) VI 1868 r. była Maria Łempicka, corka Ignacego i Marii z Tyszkiewiczów, ur. w Warszawie 28 XI 1848 r., zmarła w Gieranonach 1 III 1930 r. i tam pochowana (Dz. P.). Z drugiej żony synowie: Zygmunt, Karol, Ignacy, Józef i Zbigniew. Z córek, Teresa (Maria Teresa Józefa Anna), ur. w Poznaniu 28 V 1871 r. (LB Św. Wojciech, Pozn.), od r. 1895 r. w zgromadzeniu SS. Miłosierdzia, zrazu w Warszawie, potem w Opatowie, zmarła tam 18 XI 1908 r. Maria, ur. w Sukowie 28 XI 1875 r., zaślubiła tam 18 IX 1900 r. Zygmunta Ursyn-Pruszyńskiego (Dz. P.), zmarłego w Poznaniu 21 II 1937 r., umarła w Krakowie 16 VIII 1941 r. Irena, ur. w Sukowie 22 IV 1878 r. niezamężna, umarła w Mińsku Litewskim 24 IV 1918 (??) r. Anna (Małgorzata Anna), ur. w Kotowiecku 11 V 1880 r. (LB Droszew), wyszła w Warszawie 23 I 1901 r. za Eustachego Chościak Popiela, właściciela Czapel, zmarłego w r. 1936, sama umarła w Czaplach 24 X 1943 r. Antonina, ur. w Ossie 30 VI 1881 r., zaslubiona w Warszawie 15 II 1904 r. Szymonowi Meysztowiczowi, właścicielowi Gieranon i Meyszt, umarła w Gieranonach 3 IV 1939 r. i tam pochowana (Dz. P.), on zas umarła w Wilnie 3 I 1940 r.

a. Zygmunt, syn Wojciecha i Łempickiej, ur. 8 I 1874 r., zmarły bezpotomnie w Nowym Jorku 30 XII 1954 r. Pierwszą jego żoną była N. Modrakowska, drugą Liliana N., Amerykanka.

b. Karol, syn Wojciecha i Łempickiej, ur. w Sukowie 5 II 1877 r., dr medycyny, organizator Pogotowia Ratunkowego w Zakopanem, umarł tam 15 XI 19.. Ożenił sie w Krakowie w r. 1923 z Różą Żegligowską, córką Teofila i Heleny z Sulikowskich, ur. w Krakowie 6 IX 1889 r. Z tego małżeństwa syn Maciej, ur. w Zakopanem 11 XII 1924 r., zginął w Krakowie 27 V 1945 r., przejechany przez radziecki samochód wojskowy.

c. Józef, syn Wojciecha i Łempickiej, ur. w Warszawie 21 IX 1885 r., bezżenny, umarł w Husynnem w pow. chełmskim 23 V 1904 r.

d. Ignacy, syn Wojciecha i Łempickiej, ur. w Gudelach w pow. mariampolskim 27 IV (9 V?) 1889 r., wyjechał przed pierwszą wojną światową do Stanow Zjednoczonych i tam trudnił się dziennikarstwem, a działał też społecznie w kręgach polonijnych. zaślubił w Nowym Jorku 5 II 1913 r. Helene Kruk. Syn Janusz, ur. w Buffalo 10 IV 1917 r., zmarł tamże 18 IV t.r. Z córek, Zofia, ur. w Detroit 9 XI 1913 r., wyszła w Berlinie 28 IX 1940 r. za N. Harrisona, zmarła w Nowym Jorku 29 III 1950 r. Irena, ur. w Stevens Point (USA) 15 IX 1915 r., umarła w Nowym Jorku 31 III 1934 r. Barbara wreszcie, ur. w Nowym Jorku 27 I 1921 r., zaślubiła w New Cansas 19 IV 1948 r. Roberta Georgea Deana.

e. Zbigniew, syn Wojciecha i Łempickiej, ur. 15 I 1891 r. w Izbicy Kujawskiej, współwłaściciel Puszczy Świsłockiej, skonfiskowanej niegdyś generałowi Tyszkiewiczowi, a wyprocesowanej około r. 1937 od rządu polskiego, umarł w Krakowie 19 V 1967 r., pochowany w warszawie na Powązkach. Ożenił się w Poznaniu 13 III 1919 r. z Anną Szlagowską, córką Jakuba i Heleny Wize, ur. w Szczodrzykowie 26 II 1891 r. (LC Św. Marcin, Pozn.). Synowie: Dominik, Józef (Józef Maria Gabriel), ur. w Poznaniu 18 III 1924 r. (LB Św. Marcin, Pozn.), utonął w Juracie 2 VIII 1949 r., Wojciech. Z córek, Teresa (Teresa Maria Józefa Helena), ur. w Poznaniu 6 I 1923 r. (ib.), wyszła w Rogaczewie 2 III 1946 r. za Dezyderego Chłapowskiego. Róża (Róża Maria), ur. w Poznaniu 11 XII 1929 r., niezamężna, pracuje w Warszawie we Włoskiej Izbie Przemysłowo-Handlowej. Irena, ur. w Poznaniu 3 VIII 1933 r., aktorka w Krakowie do r. 1959, wyszła tam 13 VII 1959 r. za Jeana Lajarrigo, romanistę, mieszkająca w Wiedniu.

a) Dominik (Dominik Maria Józef Ignacy Antoni), syn Zbigniewa i Szlagowskiej, ur. w Poznaniu 20 XII 1921 r. (LB Św. Marcin, Pozn.), dziennikarz w Warszawie do r. 1962, potem w Rzymie. Reżyser i aktor filmowy, występuje w radio włoskim. Ożenił sie w Warszawie 2 XII 1950 z Anna Fangor, córka Konrada i Wandy Chachlewskiej, rozwiedzioną ze Zbigniewem Tołoczką, ur. 2 III 1921 r. Córka ich Danuta, ur. w Warszawie 6 II 1952 r.

b) Wojciech, syn Zbigniewa i Szlagowskiej, ur. w Poznaniu 28 XI 1927 r., dr pracownik naukowy w Instytucie Geografii PAN. Zaślubił w Zakopanem 22 III 1949 r. Danute Majkut, córkę Jana i Zofii z darowskich, ur. 16 IX 1929 r. Ich syn Marek, ur. w szczecinie 12 VII 1950 r. Córka Monika, ur. w Warszawie 20 XII 1960 r.

(2) Zbigniew (Zbigniew Marcin Stanisław), syn Józefa i Morawskiej, ur. w Oporowie 7 XI 1841 r. (LB Oporowo), uczestnik powstania 1863 r. Ukończywszy potem studia uniwersyteckie w Louvain i Wrocławiu, wyprowadził się po ślubie do Izbicy, dóbr swej żony. Umarł 3 VI 1889 r. w tej Izbicy Kujawskiej (Dz. P., wiad. z 13 VI). Ożenił sie w Lubrańcu 2 X 1870 r. ze Zdzisławą Miączyńską, córką Mieczysława i Marii ze Słubickich, ur. 25 VI 1845 (?) r., zmarłą w Izbicy Kujawskiej 1 IX 1876 r., właścicielką owej Izbicy i Modzerowa. Z córek ich, maria, ur. w Izbicy Kujawskiej 3 VI 1871 r., zmarła w Kołobrzegu mając lat pięć. Joanna, ur. 8 (4 ?) V 1874 r., zaślubiła w Izbicy 2 VII 1896 r. Józefa Zaborowskiego, szambelana dworu rosyjskiego, zmarłego w styczniu r. 1911. Zdzisława, ur. w Izbicy Kuj. 11 VIII 1876 r., wyszła 19 I 1897 r. za Witolda Wodzińskiego, zmarłego 4 XI 1911.

(3) Stefan, syn Józefa i Morawskiej, ur. w Kotowiecku 3 XII 1842 r. (LB Droszew). Kupił Rychnów z folwarkiem Romanki w pow. kal., a umarł bezdzietnie w Kotowiecku 18 V 1896 r. (Dz. P.). Ożenił się w Warszawie 22 X 1873 r. z Marią Chościak Popiel, córką wacława z czapel i Ewy z Łubieńskich, ur. w r. 1850, zmarłą 4 III 1928 r.

(4) Ignacy (Ignacy Roch Kajetan), syn Józefa i Morawskiej, ur. w Kotowiecku 28 VII 1852 r. (LB Droszew), właściciel Oporowa, Oporówka, Grabowca, Nadolnika (1.199 ha), umarł na Lido 6 IV 1909 r. Ożenił się w r. 1890 w Częstochowie z Julią (Juliettą) Łubieńską, córką Zdzisława i Jadwigi Hausner (Dz. P., wiad. z 10 II), ur. w Kolanie 6 V 1872 r., 2-o v. żoną N. Przyjemskiego, zmarłą w Oporowie 29 IX 1925 r., pochowana w Oporowie (Dz. P.). Syn Witold. Z córek, Aleksandra (Aleksandra Jadwiga Maria), ur. w Oporowie 8 XII 1891 r., zaślubiła tamże 23 X 1910 r. Mieczysława Bukowieckiego z Cichowa, z czasem generała wojsk polskich, zmarłego w Cichowie 18 XII 1931 r., sama zmarła w Forcie VII w Poznaniu 12 IV 1940 r. Eugenia, ur. w Oporowie 14 VI 1893 r., wyszła w Poznaniu 27 VII 1914 r. za Stanisława Piwnickiego z Sikorza, zmarła w Poznaniu 4 IV 1957 r., on umarł tamże 20 VII 1962 r. Maria, ur. w Oporowie 8 IX 1893(?) r., wyszła tamże 10 I 1914 r. za Stanisława Wodzińskiego z Czarnego w Królestwie Polskim, zmarła w Gnieźnie 26 III 1923 r.

Witold (Witold Józef), syn Ignacego i Łubieńskiej, ur. w Oporowie 27 III 1899(?) r., właściciel Oporowa i Oporówka, oficer wojsk polskich, major w r. 1923 r. attache poselstwa polskiego w Bukareszcie a w latach 1924-1926 attache wojskowy w Berlinie, w 1936-1939 szef sztabu Inspaktoratu Armii we Lwowie, stracony w Matthausen 9 XI 1944 r. Bezżenny.

(5) Paweł (Karol Kazimierz Józef Kajetan, ale Pawła brak!), syn Józefa i Morawskiej, ur. w Kotowiecku 4 III 1858 r. (LB Droszew), ostatni właściciel Kotowiecka, w r. 1906 sprzedał te dobra Niemcowi Dibeliusowi, dawnemu administratorowi ks. Radziwiłów, a ten natychmiast odprzedał je Komisji Kolonizacyjnej. Wobec wzburzenia opinii publicznej, Paweł M. przeniósł sie do Krakowa i tam zresztą przywitany nie najlepiej. Tłumaczył sie tym, że Dibelius zobowiązał się wobec niego, że Kotowiecka na kolonizację nie sprzeda (Dz. P.). Bezpośrednią przyczyną sprzedaży była koniecznośc spłacenia rodzeństwa. Podobno szczególniej silnie na dokonanie tej transakcji nastawała siostra Olszówkowa. Paweł mieszkał potem (r. 1926) w Bydgoszczy. Umarł w Koszalewkach koło Działdowa 15 VII 1933 r., pochowany w Koszlewach (Dz. P.). Ożenił się w Warszawie w grudniu 1899 r. z Heleną Kobylańską, córka byłego naczelnego lekarza Szpitala Dzieciątka Jezus w warszawie, właściciela Krzywosądów w p. kal., i Heleny Iwaszkiewiczówny. Była właścicielką Kaczkowa koło Gniewkowa. Umarła po r. 1926.

2) Kajetan (Kajetan Piotr Ignacy), syn Kajetana i Załuskowskiej ur. w Kotowiecku 1 VIII 1817 r. (LB Droszew), posłował na sejmy prowincjonalne W. Ks. Poznańskiego i na sejmy pruskie. Od Stanisława Chłapowskiego krótko po r. 1841 kupił Jurkowo z folwarkami Wymysłowem i Zglińcem. Umarł w Jurkowie 13 VIII 1880 r., pochowany w Czarwonejwsi (LM Czerwonawieś; Dz. P.). Zaślubił w Plancie 3 VII 1842 r. Józefę (Józefę Konstancję Ludwikę) Łempicką z Sołtyków, ur. w Plancie 30 XII 1822 r., zmarłą w Krakowie 15 VIII 1895 r. i tam pochowaną (Dz. P.). Synowie: Stanisław, Kazimierz, Tadeusz i Zdzisław. Córki: Konstancja, Julia, Zofia i Maria. Z nich, Konstancja, ur. w Plancie 6 IV 1842 r., autorka kilku prac drukowanych, publicystyka (Przegląd Polski), działaczka społeczna, umarła w Krakowie 5 VIII 1917 r., w 75-ym roku życia (Dz. P.). Julia (Julianna Jadwiga Eugenia), ur. w Jurkowie 13 X 1843 r. (LB Czerwonawieś), niezamężna, zmarła w Krakowie 9 III 1910 r. Zofia (Zofia Jadwiga Eugenia), ur. w Jurkowie 13 X 1847 r. (ib.), zaślubiła tamże 2 X 1869 r. Ludwika hr. Broel Platera z Góry, potem właściciela Niekłania i Białaczewa, zmarłego w Krakowie 22 IX 1909 r., sama zmarła w Wiedniu 1 VII 1915 r. Maria (Maria Teresa), ur. w Jurkowie 24 I 1854 r. (ib.), wyszła tam 14 II 1882 r. za Stefana Michałowskiego z Trojanowa, zmarłego 6 IX 1889 r., umarła w Krakowie 26 V 1925 r. Była jeszcze ponadto córka Teresa (Maria Teresa Rozalia Katarzyna), ur. w Jurkowie 25 V 1864 r. (ib.), zmarła w r. 1865.

(1) Stanisław (Stanisław Kostka Stefan Kajetan), syn Kajetana i Łempickiej, ur. w Jurkowie 13 I 1850 r. (ib.), właściciel Jurkowa z folwarkami (832 ha), umarł tam 12 XII 1908 r., pochowany w Czerwonejwsi (LM Czerwonawieś; Dz. P.). Ożenił się w czeluścinie 29 IV 1889 r. z Teresą Morawską, córką Tadeusza i Tekli z Ostrowskich (zob. wyżej), ur. w Luboni 9 I 1870 r., zginęła w wypadku samochodowym w Goli 14 IX 1933 r. (Dz. P.). Synowie: Kajetan, Tadeusz i Jan. Z córek Tekla, ur. w Jurkowie 24 III 1890 r., zaślubiła w Jurkowie (w Poznaniu?) 8 VI 1911 r. Edwarda Potworowskiego z Goli, szambelana papieskiego, rozstrzelanego przez Niemców w Gostyniu 21 X 1939 r., sama zmarła w Małej Wsi 1 IV 1941 r. Józefa (Józefa Maria Tekla), ur. w Jurkowie 3 XII 1894 r. (LB Czerwonawieś), zaślubiła w Poznaniu u Św. Marcina 18 VII 1917 r. Adama (Adama Leona) Kicińskiego, z czasem generała brygady wojsk polskich, zmarłego 13 VI 1959 r. Umarła w Poznaniu w r. 1979.

a. Kajetan (Kajetan Józef Wojciech), syn Stanisława i Morawskiej, ur. w Jurkowie 23 IV 1892 r. (ib.), właściciel Jurkowa (832 ha), od 1 X 1918 r. w służbie państwowej polskiej. Zrazu w Departamencie Stanu, potem w MSZ, delegat RP przy Lidze Narodów w latach 1924-1925, podsekretarz stanu w MSZ w r. 1925, kierownik MSZ w r. 1926 w chwili zamachu majowego, z ramienia rządu zasiadał w Komisji Mieszanej na Górnym Śląsku do r. 1933, prezes Wielkipolskiej Izby Rolniczej w r. 1934, prezes Związku Izb i Organizacji Rolniczych 10 XII 1935 r., wiceminister skarbu 16 XI 1936 r. (Dz. P.), ambasador przy emigracyjnym rządzie czechosłowackim w r. 1941, t.r. sekretarz generalny MSZ, w r. 1943 ambasador przy rządzie francuskim na emigracji a potem w Paryżu, umarł w Domu Starców w Lailly-en-Val 2 XI 1973 r., gdzie mieszkał od r. 1969. Zaślubił w Objezierzu 9 II 1915 r. Marię (Marię Barbarę Stanisławę( Turniankę, córkę Stanisława i Barbary z Mańkowskich, ur. w Lulinie 19 IV 1893 r., zmarłą w r. 1971 r. w Paryżu. Synowie, Hieronim i Maciej. Z córek, Barbara (Maria Barbara), ur. w Poznaniu 1921 r., wyszła w Paryżu 10 II 1946 r. za Włodzimierza hr. Ledóchowskiego, mieszkają w Afryce Południowej. Magdalena (Maria Magdalena), ur. w Poznaniu 20 VIII 1922 r., łączniczka grupy "Parasol", poległa w powstaniu warszawskim 6 VIII 1944 r.

a) Hieronim, syn Kajetana i Turnianki, ur. w Poznaniu 20 I 1917 r., mieszka w Australii. Jego pierwszą żoną, zaślubioną w Londynie 10 X 1944 r. była Renata Ostrowska, córka Krystyna z Korczewa i Wandy Krafftówny, ur. w Warszawie 23 V 1920 r., rozwiedzeni w r. 1946. Ożenił się drugi raz w listopadzie 1958 r. z Elżbietą Barcza de Nagyalasonyi, córką Jerzego, posła austriackiego przy Watykanie, i Aleksandry Jeszenszky de Nagyieszen. Z pierwszej żony corka Magdalena (Magdalena Alicja Teresa Jennifer), ur. w Sydney 3 II 1954 r.

b) Maciej, syn Kajetana i Turnianki, ur. w Poznaniu 20 IX 1929 r. ożenił się w Vendoeuvres(?) 26 X 1968 r. z jadwigą Żeromską, córką Włodzimierza i Elzbiety zks. Radziwiłłów. Córka ich Natalia, ur. w r. 1969.

b. Tadeusz (Tadeusz Leon Jan Baptysta0, syn Stanisława i Morawskiej, ur. w Jurkowie 28 VI 1893 r. (LB Czerwonawieś), poseł sejmowy w r. 1928, mandatu w r. 1930 nie przyjął, protestując w ten sposób przeciw sprawie brzeskiej. Gospodarował w Małej Wsi koło Grójca. Po wojnie, od r. 1945 osiadł w warszawie, gdzie był wicedyrektorem Centrali Zbytu szkła. Umarł w r. 1974. Ożenił się w Małej Wsi 31 X 1922 r. z Julią ks. Lubomirską, córką Zdzisława i Marii z Branickich, ur. w Warszawie 2 VII 1894 r., właścicielką Małej Wsi, Belska i Łęcieszyc. Synowie: Stanisław, Zdzisław, Kazimierz. Córki, Klementyna (Klementyna Maria Teresa), ur. w Małej Wsi 2 IX 1923 r., mgr filozofii Wydziału Historycznego Uniw. Warszawskiego, pracownica w AGAD, Maria (Maria Teresa), ur. w Warszawie 18 III 1933 r., wyszła w Warszawie 21 II 1954 r. za Jana Sokolnickiego.

a) Stanisław (Stanisław Ignacy August), syn Tadeusza i Lubomirskiej, ur. w Warszawie 14 II 1925 r., mgr inż. Politechniki Gdańskiej w r. 1949.

b) Zdzisław (Zdzisław Tadeusz Władysław Kajetan), syn Tadeusza i Lubomirskiej, ur. w Małej Wsi 11 I 1927 r., ukończył studia prawnicze na Uniw. Warszawskim. Redaktor PAP w Warszawie, od r. 1966 korespondent PAP w Algierze, potem w Rzymie. Żonaty, ma córkę.

c) Kazimierz (Kazimierz Bazyli Jerzy Wojciech), syn Tadeusza i Lubomirskiej, ur. w Małej Wsi 6 VI 1929 r., ma za sobą studia ekonomiczne a poświęcił się dziennikarstwu (redaktor w "Za i Przeciw"). Ożenił się w warszawie 3 II 1951 r. z Konstancją Rostworowską, córką Jana i Jadwigi z Wańkowiczów, ur. we Lwowie 17 VIII 1924 r. Ich syn Piotr (Piotr Antoni Maria), ur. w Warszawie 12 II 1952 r. Córki: Magdalena (Magdalena Maria), ur. w Warszawie 10 VI 1955 r., Elżbieta (Elżbieta Maria), ur. w Warszawie 31 X 1956 r., Gabriela (Gabriela Maria), ur. w Warszawie 21 XII 1961 r.

Jan (Jan Kanty Stanisław Wojciech), syn Stanisława i Morawskiej, ur. w Jurkowie 24 XI (1 XII?) 1900 r. (LB Jurkowo), walczył w powstaniu wielkopolskim, a potem w r. 1920 w 26 pułku ułanów. Mgr ekonomii Uniw. Poznańskiego 1923 r., prezes Wielkopolskiej Izby Rolniczej 1 XII 1936 r., po wojnie dyrektor Jeleniogórskiego Okręgu Panstwowych Nieruchomości Ziemskich w r. 1946, z siedzibą w Cieplicach, potem w Legnicy, dyrektor Biblioteki Głównej Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu. Ożenił się po raz pierwszy w Sławoszewie 3 VI 1924 r. z Anną (Anną Marią Małgorzatą Agnieszką) Turnianką, córką Jana i Ludwiki z Mycielskich, ur. 19 I 1898 r., właścicielką Lulina, zmarłą w Nadzowie 16 VI 1942(?) r. Drugą jego żoną, zaślubioną w Wierbce 19 X 1943 r., była Barbara Moes, córka Aleksandra i Joanny z Miączyńskich, ur. 26 III 1905 r., zmarła we Wrocławiu 15 VII 1967 r., bezdzietna. Z pierwszej żony synowie, Franciszek i Tomasz. Córka Maria, ur. w Poznaniu 15 IX 1929 r., pracownica państwowych gospodarstw hodowlanych ma Dolnym Śląsku.

a) Franciszek, syn Jana i Turnianki, ur. w Poznaniu 6 III 1925 r. dr nauk rolniczych Uniw. Poznańskiego, pracownik Ministerstwa Handlu Zagranicznego. Ożenił się w Warszawie 11 VI 1955 r. z Elżbietą Wołodkowiczówną, córką Gustawa i Izabeli z Morstinów. Ich syn Robert, ur. w Warszawie 5 V 1956 r. Córka Izabela (Izabela Anna), ur. tamże 4 I 1960 r.

b) Tomasz, syn Jana i Turnianki, ur. w Poznaniu 26 X 1926 r., radca Komisji Planowania przy Radzie Ministrów w Warszawie, umarł w Zakopanem 15 II 1959 r.

(2) Kazimierz (Kazimierz Franciszek), syn Kajetana i Łempickiej ur. w Jurkowie 29 I 1852 r. (LB Czerwonawieś), doktorat filozofii zdobył w Berlinie 13 III 1874 r. (Dz. P.), docent Uniw. Jagiellońskiego w r. 1877, profesor filologii klasycznej tamże w r. 1880, rektor, prezes Polskiej Akademii Umiejętności, członek kapituły orderu Orła Białego, kandydat na prezydenta RP, właściciel Wąwelna w pow. wyrzyskim (500 ha), umarł w Krakowie 25 VIII 1925 r., tam pochowany (Dz. P.). Ożenił się po raz pierwszy w Wiedniu 15 VI (14 II?) 1882 r. z Helena Wężykowną (ib.), córka Władysława i Felicji z Dembowskich, wdową 1-o v. po Józefie Badenim, ur. w r. 1849 (okolo r. 1855?), zmarłą w Krakowie 11 II 1884 r. PO raz drugi pojął za żonę w Krakowie 26 VI 1900 r. Marię Chłapowską, córkę tadeusza z Turwi i Róży z Jezierskich, ur. w Turwi 30 IX 1871 r., zmarłą w Laskach 13 VIII 1961 r. i tam pochowaną. Z pierwszej żony syn Kazimierz Marian, z drugiej Krzysztof i córki. Z nich, Helena, ur. w Krakowie 20 II 1902 r., działaczka katolicka, kierowniczka Księgarni "Verbum" w Warszawie, od r. 1937 sekretarka redakcji "Verbum", w latach 1945-1947 kierowniczka "Verbum" w Kielcach, umarła w Laskach 1 I 1952 r. Zofia, ur. w Krakowie 15 XI 1904 r., odbyła studia pedagogiczne na Uniw. Jagiellońskim, od r. 1926 pracowała w Instytucie Ociemniałych w Laskach.

a. Kazimierz Marian, syn Kazimierza i Wężykówny, ur. w Krakowie 1884.26/I. r., historyk, autor prac, z których niejedna zabarwiona ahistorycznym, maniakalnym niemal antysemityzmem i dopatrywaniem się wszędzie tajemnych wpływów masonerii. Właściciel po matce Wadowa, który to majątek stopniowo rozparcelował, umarł w Jędrzejewie 1944.25/X. r. Ożenił się w Krakowie 1910.26/IV. r. z Ireną Mańkowską, córką Aleksandra i Wiktorii de Carpegna Falconieri, ur. w Rzymie 1889.26/IV. r., zmarłą tamże w r. 1935. Synowie: Zdzisław, Władysław, Aleksander i Stanisław.

a) Zdzisław (Zdzisław Antoni Maria), syn Kazimierza Mariana i Mańkowskiej, ur. w Krakowie w r. 1912, ekonomista, uczestnik walk AK, umarł w obozie jenieckim w Jenie 1944.19/XII. r., dokąd dostał się po powstaniu warszawskim.

b) Władysław (Władysław Benedykt), syn Kazimierza Mariana i Mańkowskiej, ur. w Rzymie w r. 1915, umarł w Warszawie 1944.2/VII. r.

c) Aleksander (Aleksander Pius), syn Kazimierza Mariana i Mańkowskiej, ur. w Rzymie 1915 r. (brat bliźni Władysława), umarł w obozie jednieckim w Weimarze 1945.25/II. r., dokąd wywieziony po powstaniu warszawskim.

d) Stanisław (Stanisław August Gwido Witold), syn Kazimierza Mariana i Mańkowskiej, ur. w Krakowie 1922.7/I. r., ukończył w Poznaniu Akademię Handlową z tytułem magistra. Po r. 1957 osiadł w Rzymie i tam pracuje w Uniwersytecie "Pro Deo" oraz w "Esperienze Internazionali". Zaślubił w Poznaniu 1954.24/I. r. Marię Teresę Dembińską, córkę Zbigniewa z Węgierc i Zofii z Hornowskich, ur. w Warszawie 1929.27/I. r. Synowie: Paweł (Paweł Maria), ur. w Warszawie 1955.8/XII. r. Iwo (Iwo Maria), ur. w Rzymie 1961.3/II. r., Andrzej (Andrzej Maria), ur. tamże 1966(1965?).22/XI. Córka Irena (Irena Maria), ur. tamże 1959.8/III. r.

b. Krzysztof, syn Kazimierza i Chłapowskiej, ur. w Turwi 1903.25/VI., adoptowany przez wuja Zygmunta Chłapowskiego, nosił nazwisko Morawski-Chłapowski. Po tym wuju spadkobierca Turwi w p. kośc., był też zrazu właścicielem Wąwlewa w p. wyrzyskim (razem ponad 4.000 ha), które to dobra dostały się potem jego siostrom. Mgr prawa na Uniw. Poznańskim w r. 1928, po wojnie działacz katolicki, członek Rady Narodowej Warszawy, do r. 1970 jeden z dyrektorów "Libelli" w Warszawie. Ożenił się w Jerce 1938.17/II. r. z Anna Wańkowiczówną, córką Witolda i Marii z Wańkowiczów, ur. w Mińsku Li. 1918.7/IX. r. Syn ich Jan, ur. w Milanówku 1945.24/II. r., zginął tragicznie w Warszawie 1952.9/XI. r. Z córek, Dorota, ur. w Turwi 1939.3/II. r., mgr filologii (Literatury polskiej) Uniw. Warszawskiego, wyszła w Warszawie 1962.22/IX. r. za Jerzego Mycielskiego. Klara, ur. w Warszawie 1941.17/IV. r., mgr biologii Uniw. Warszawskiego w r. 1964, wyszła w Montrealu w r. 1970 za Marka Rostworowskiego, fotografika. Elżbieta, ur. w Warszawie 1942.9/XII. r., mgr pedagogiki specjalnej Uniw. Warszawskiego 1967 r., od jesieni 1970 r. zamężna.

(3) Tadeusz (Tadeusz Marceli Dionizy), syn Kajetana i Łempickiej ur. w Jurkowie 1856.9/XI. r., na sprzedaży przymusowej kupił w r. 1886 wieś Koszkowo koło Borku (Dz. P., wiad. z 2/XI), administrował potem przez lat kilkanaście dobrami Raczyńskich Złoty Potok. Od r. 1911 był właścicielem Planty-Iwanisk koło Opatowa, które to dobra siostra Konstancja odziedziczyła po Łempickim i przekazała bratu. Iwaniska rozparcelował. Umarł w Plancie 1934.12/XI. r., pochowany w Iwaniskach. Zaślubił w Krakowie 1886.5/VI. r. z Marią (Marią Jadwigą) Iżycką, córką Juliusza i Jadwigi z Rutkowskich, ur. w Zagórzanach na Podolu 1866.28/X. r., zmarłą w Plancie 1938.23/III. r., pochowaną w Iwaniskach. Synowie: Stanisław, Edward i Adam. Z ćorek, Konstancja (Konstancja Maria), ur. w Złotym Potoku 1888.21/VI. r. (LB Czerwonawieś), wyszła w Krakowie 1927.2/VIII. r. za Stanisława Grabkowskiego, zmarła w obozie w Oświęcimiu 1943.15/II. r. Jadwiga, ur. w Złotym Potoku 1982.6/III. r. wyszła w Warszawie 1933.14/VI. r. za Wojciecha Umiastowskiego, umarła w Bystrzanowicach 1945.15/VI. r. Zofia, ur. w Złotym Potoku 1895.3/IX. r., wyszła w Krakowie 1924.2/VII. r. za Leona Bocheńskiego z Nadzowa, zmarłego w Krakowie 1950.27/VII. r., umarła w r. 197..

a. Stanisław (Stanisław Maria), syn Tadeusza i Iżyckiej, ur. w Złotym Potoku 1887.6/VII. r., właściciel Planty (900 ha), umarł w Krakowie 1946.19/I. r., pochowany na cmentarzu Rakowickim. Ożenił się w Kopytówce 1920.21/IV. r. z Olgą Dunin, córką Stanisława i Marii z Pruszyńskich, ur. w Głębowicach 1893.22/XI. r., zmarłą w Poznaniu 1959.24/I. r. Synowie: Tadeusz, Franciszek, Edward, Marian. Z córek, Maria, ur. w Kopytówce 1921.12/V. r., mgr ekonomii, pracownica średniego szkolnictwa zawodowego w Poznaniu, wyszła 1954.24/X. r. za Stanisława Czerwiakowskiego. Zofia, ur. w Plancie 1922.16/IV. r., wyszła w Poznaniu 1951.6/I. r. za Feliksa Kamockiego. Anna, ur. w Plancie 1923.10/IV. r., mgr romanistyki Uniw. Jagiellońskiego, nauczycielka szkoły średniej w Wolsztynie, wyszła w Poznaniu 1953.12/VII. r. za Wiktora Hajduka, inspektora szkolnego w Wolsztynie. Jadwiga, ur. w Plancie 1924.30/XII. r., wyszła w Londynie w r. 1969 za Witolda Porczyńskiego. Teresa, ur. w Plancie 1930.16/III. r., prowadzi hodowlę goździków w Puszczykowie, wyszła w Poznaniu 1951.20/IV. r. za Sławomira Leitgebera, autora maszynopisowej monografii Morawskich, znajdującej się w Bibl. Uniw. w Poznaniu, z której to monografii czerpałem obficie informacje o ostatnich pokoleniach rodziny, zwłaszcza o ich losach powojennych. (Cecylia Maria Józefa), ur. w Plancie 1933.5/II. r. inż Politechniki Poznańskiej, architekt, wyszła w Poznaniu 1964.31/III. r. za Wojciecha Chrzanowskiego. Krystyna (Krystyna Maria Józefa) ur. w Plancie 1934.24/X. r., po ukończeniu technikum ekonomicznego pracuje w Poznaniu w biurze projektów. Olga (Olga Maria Józefa), ur. w Plancie 1939.15/VI., zmarła w Poznaniu 1952.5/VII. r.

a) Tadeusz, syn Stanisława i Duninówny, ur. w Plancie 1926.12/III. r., wyświęcony na kapłana w r. 1949, od r. 1967 proboszcz w Gródku w diecezji sandomierskiej.

b) Franciszek (Franciszek Maria Józef), syn Stanisława i Duninówny, ur. w Plancie 1927.6/XII. r., ukończył w r. 1952 studia prawnicze na Uniw. Poznańskim, ożenił się w Szczecinie 1957.23/II. r. z Felicją Chełkowską, córką Szczęsnego i Krystyny z Urbanowskich, ur. w Dzierżanowie 1928.10/XII. r., rozwiedzeni w r. 1962.

c) Stanisław (Stanisław Maria Józef), syn Stanisława i Duninówny, ur. w Plancie 1929.2/II. r., wyświęcony na kapłana w r. 1951, przeor filipinów w Radomiu.

d) Edward (Edward Maria Józef), syn Stanisława i Duninówny, ur. w Plancie 1936.19/III. r., inż. mgr Politechniki Warszawskiej, pracuje w biurze kontraktacyjnym Fabryki Samochodów Żerań. Ożenił się w Kowali 1965.11/IX. r. z Małgorzatą Herniczkówną, córką Józefa i Elżbiety z Lipińskich, ur. 1936.1/I. Syn Stanisław, ur. w Warszawie w r. 1968. Córka Katarzyna, ur. tamże 1966.29/VII. r.

e) Marian (Marian Józef), syn Stanisława i Duninówny, ur. w Plancie 1937.26/X. r., pracownik u Cegielskiego, ożenił się w Poznaniu 1965.24/IV. r. z Izabelą Chłapowską, córką Konstantego z Mościejewa i Marii z Biegańskich. Syn Tadeusz, ur. w Poznaniu 1966.6/II. r.

b. Edward (Edward Maria), syn Tadeusza i Iżyckiej, ur. w Złotym Potoku 1892.6/III. r., walczył pod Lwowem w latach 1918-1919 i na froncie południowo-wschodnim w r. 1920. Podporucznik, odkomenderowany w r. 1921 do MSZ, gdzie pracował do r. 1930, w centrali w Wydziale Niemieckim i na placówkach w Berlinie i Bukareszcie. Przeszedł w stan spoczynku jako radca MSZ. Osiadł w Karminie. Pełnił wiele funkcji społecznych, a od r. 1938 zasiadał w senacie. W ostatnich latach życia piszącemu te słowa pomagał w zbieraniu materiałów archiwalnych. Umarł w Poznaniu 1961.30/VIII. r., pochowany na cmentarzu na Winiarach. Ożenił się w Poznaniu w kościele Św. Wojciecha 1924.30/IV. r. z Zofią (Zofią Marią Antoniną) Turnianką, córką Stanisława z Objezierza i Barbary z Mańkowskich, ur. w Objezierzu 1899.1/VII. r., zmarłą w Poznaniu 1970.17/IX. r. Synowie: Kajetan, Stanisław i Roger. Córka Anna, ur. w Poznaniu 1936.1/II. r., inż. mgr Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu, wyjechała w r. 1962 do Kanady i w Montrealu 1964.10/X. r. wyszła za Macieja Kurnickiego.

a) Kajetan, syn Edwarda i Turnianki, ur. w Poznaniu 1925.12/IV. r., odbył studia politechniczne w Londynie zdobywając tytuł inżyniera. Od r. 1955 mieszka w Kanadzie. Zaślubił w Londynie 1951.29/V. r. Marię Magdalenę Sawicką, córką Witolda i Janiny z Brzozowskich, ur. w Wilnie 1929.29/V. r. Synowie, Jacek, ur. w Cornwall w Kanadzie 1956.1/V. r., i Paweł, ur. tamże 1963.12/IX. r. Córki, Barbara, ur. w Londynie 1953.12/I. r., i Magdalena, ur. w Cornwall 1958.29/V. r.

b) Stanisław, syn Edwarda i Turnianki, ur. w Bukareszcie 1926.12/IX. r., zamieszkały w Poznaniu. Portier w Szpitalu Kolejowym.

c) Roger, syn Edwarda i Turnianki, ur. w Poznaniu 1929.15/IV. r. po ukończeniu studiów politechnicznych w Londynie osiadł w r. 1955 w Kanadzie, pracując tam w Kanadyjskim Towarzystwie Lotniczym. Ożenił się w Hadze 1962.27/IV. r. z Marią Małgorzatą Sariusz Bielską, córką Tomasza i Marii z Przesmyckich, ur. w Rotterdamie 1931.27/II. r. Syn Edward (Edward Roger Korneliusz), ur. w Montrealu 1965.18/XII.

c. Adam (Adam Maria), syn Tadeusza i Iżyckiej, ur. w Złotym Potoku 1897.6/VI. r., poległ w kampanii francuskiej w lipcu 1940 r., służąc jako oficer w wojsku polskim. Ożenił się w Wierbce 1922.17/IX. r. z Marią (Marią Anną) Moes, córką Aleksandra i Janiny z Miączyńskich, ur. w Wierbce 189..30/IX. Synowie: Tadeusz, Andrzej i Paweł.

a) Tadeusz, syn Adama i Marii Moes, ur. w Warszawie 1923.2/VIII. r., mgr prawa i mgr geologii Uniw. Jagiellońskiego, starszy asystent Uniw. Wrocławskiego.

b) Andrzej, syn Adama i Marii Moes, ur. w Wierbce 1925.15/X. r., mgr prawa Uniw. Jagiellońskiego, prowadził w Krakowie wytwórnię krawatów. Ożenił się w Krakowie 1952.12/I. r. z Agnieszką Dzieduszycką, córką Stanisława i Anny z Komierowskich, ur. 1931.21/I. r. Synowie: Adam, ur. w Krakowie 1952.10/XI., Paweł, ur. tamże 1955.1/II. r., Tomasz, ur. tamże 1961.25/VI. r. Córka Anna, ur. tamże 195..24/V.

c) Paweł, syn Adama i Marii Moes, ur. w Warszawie 1929.10/XI. r., mgr filozofii Uniw. Jagiellońskiego, historyk sztuki, zaślubił w Kielcach 1953.24/IV. r. Wandę Rafalską, córkę Zygmunta, inżyniera, i Felicji z Brykalskich, też historyka sztuki. Syn Krzysztof, ur. w Kielcach 1955.7/V. r.

(4) Zdzisław, syn Kajetana i Łempickiej, ur. w Jurkowie 1859.4/XI. r., radca sekcyjny w Ministerstwie do spraw Galicji w r. 1899, rzeczywisty radca stanu i sekretarz tego ministerstwa, minister do spraw Galicji w latach 1914-1916, autor studiów z dziejów renesansu włoskiego, umarł w Krakowie 1928.21/I. r. i tam pochowany (Dz. P.). Był bez żenny.

III) Stanisław, syn Pawła i Kaczkowskiej, wspólnie z bratem Jakubem w r. 1686 kwitował się z bratem Pawłem (P. 1111 V k. 3v). Od Stanisława Russockiego w r. 1694 kupił za 29.150 złp. Bobolczyno w p. pozn. (P. 1127 V k. 44v). Wieś Bednary w p. gnieźn. w r. 1695 sprzedał za sumę 12.800 złp. Antoniemu Objezierskiemu (P. 1129 II k. 108v), bratu swej żony. Bobolczyno w r. 1717 sprzedał za 30.000 złp. Janowi Bronikowskiemu i Konstancji Eleonorze z Mielęckich małżonkom (P. 1155 k. 156v). Cedował w r. 1716 pewną sumę Franciszkowi Rutkowskiemu i przy tej okazji zwał swego ojca "Dzierżykrajem Morawskim" (P. 1150 k. 38v). Sam niewątpliwie też tak się pisał, bo go w r. 1718, już zmarłego, tak mieni zięć Rutkowski (P. 1157 k. 8v). Umarł zatem w r. 1717 lub 1718. Jego żoną, zaślubioną w r. 1691, między 3/XI a 19/XI, była Teresa Objezierska, córka Rafała i Joanny z Twardowskich, wdowa 1-o v. po Mikołaju Koczorowskim, która mu wniosła 6.000 zł. posagu (Ws. 76 k. 322v; P.1145 k. 91v). Będąc już wdową, zapisała w r. 1721 synom swym, Leonowi i Janowi M-im sumę 4.000 złp. (P. 1179 k. 61). W r. 1722 była już 3-o v. żoną Tomasza Wyganowskiego (P. 1186 k. 94v). Żyła chyba jeszcze w r. 1737 (P. 1240 k. 72v), nie żyła już w r. 1747 (G. 98 k. 146). Synowie: Leon, Jan i Wojciech. Z córek, Róża Dorota, ochrzcz. 1694.31/VIII. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Joanna (Joanna Helena), której brat przyrodni Franciszek Koczorowski w r. 1703 dał klejnoty pozostałe po matce (P. 1143 I k. 32), ojciec zaś w r. 1711 zapisał jej sumę 10.000 złp. (P. 1146 I k. 74). Była ona w r. 1716 żoną Franciszka Rutkowskiego, którego zaślubiła może właśnie t. r. Żył on jeszcze w r. 1728 a w r. 1743 Joanna była 2-o v. żoną Kaspra Wyganowskiego. Oboje ci małżonkowie zmarli między r. 1748 a 1751.

(I) Leon, syn Stanisława i Objezierskiej, ur. w r. 1697, dr. obojga praw, otrzymał święcenia kapłańskie w r. 1724, był potem kolejno, wikarym i proboszczem w Osiecznie, kanonikiem kamienieckim w r. 1726 (P. 1204 k. 76), plebanem w Modrzu w latach 1728-1735 (LB Św. Maria Magdal., Pozn.; P. 1240 k. 72v). Instalowany na kanonię poznańską fundi Drożdżyce 1730.23/III. r., delegat kapituły katedralnej poznańskiej na Trybunał Koronny w r. 1736, oficjał i wikariusz generalny czerski w r. 1738 lub 1739, audytor biskupi 1738 r., instalowany t. r. na kanonię gnieźnieńską fundi Sarb, generalny prokurator kapituły gnieźnieńskiej w latach 1743-1756, a grona tej kapituły zasiadał na Trybunale Koronnym najpierw w latach 1741 i 1746 jako wiceprezydent, w latach 1752 i 1762 jako prezydent. Instalowany na kanclerstwo gnieźnieńskie 1759.25/X. r., archidiakon poznański 1760.22/IX. r., obrany archidiakonem gnieźnieńskim 1762.24/IV. r., instalowany na ten urząd 9/XII. t. r. Za rządów prymasa Podoskiego wikariusz generalny i oficjał gnieźnieński (Korytkowski; Nowacki II). Wespół z braćmi, Janem i Wojciechem w r. 1719 odkupił od Jana bronikowskiego i żony jego Konstancji Eleonory z Mielęckich za 30.000 zł. wieś Bobolczyno, sprzedaną przez ojca (P. 1169 k. 46), zaś w r. 1726 wspólnie z Wojciechem to Bobolczyno, stosowanie do zobowiązania z r. 1720, sprzedali za taką samą sumę bratu Janowi (P. 1204 k. 76). Swym stryjecznym, Rochowi i Teodorze, ks. Leon zapisaL w r. 1725 sumę 10.000 zł. (G. 94 k. 377). Będąc jednym ze spadkobierców stryja Jana, kasztelana przemęckiego, swoją i brata Wojciecha część w dobrach Wziąchowo, Małgowo i w folwarku Turczyna p. pyzdr. w r. 1721 sprzedał za 5.143 złp. Józefowi Zbijewskiemu (P. 1189 k. 10v). Od Józefa Duszyńskiego, działającego w imieniu swych dzieci, kupił 1750.10/I. r. za 6.800 złp. części dóbr Łanowo i Przywóz Patrzyczyzna w ziemi wieluńskiej (G. 98 k. 343). Od Wojciecha Krzywosędzkiego w r. 1754 kupił za 24.000 złp. Budzisław Wielki cz. Kościelny w p. gnieźn. (P. 1313 s. 242v) i t. r., 17/XII, tę wieś sprzedał bratankowi Franciszkowi (G. 98 k. 704v, 705). Wspólnie z bratem Janem spadek po zmarłym bracie Wojciechu, sędzim ziemskim wschowskim, jak również przyszły spadek po jego żonie, cedowali w r. 1775 Wojciechowi M-mu, bratankowi ze stryjecznego ich brata (G. 102 k. 15v). We wsi Dąbrówce po spaleniu się tam w r. 1774 kościoła ks. Leon wystawił nowy, drewniany. Drewniany kościół wystawił też w r. 1752 w Opatówku, swojej wsi prestymonialnej (Korytkowski; Łukaszewicz). Umarł w Gnieźnie 1780.23/V. r., pochowany w kaplicy Św. Krzyża (LM Katedra, Gniezno)

(II) Jan, syn Stanisława i Objezierskiej, deputat na Trybunał Koronny w r. 1753 (LB Zajączkowo), pisarz subdelegat grodzki poznański w r. 1754 (P. 1313 k. 194v), przysięgał na urząd pisarza grodzkiego poznańskiego 1755.12/VII. r. (P. 1314 k. 115), mianowany surogatorem grodzkim wschowskim 1758.12/VI. r. (Ws. 92 k. 145v), wojski poznański w r. 1760 (G. 99 k. 255v). Jak już wiemy, współnabywca wraz z braćmi Bobolczyna od małżonków Bronikowskich, otrzymał w r. 1720 od braci zobowiązanie sprzedania mu tej wsi, nabył zaś ją od nich ostatecznie w r. 1726. Jako jeden ze spadkobierców stryja Jana, kasztelana przemęckiego, został w r. 1721 obok innych spadkobierców skwitowany przez Zofię ze Zdzychowskich Trzcińską (P. 1179 k. 76). Były posesor Sadów w p. pozn., scedował w r. 1723 sumy Melchiorowi Nieżychowskiemu (P. 1191 k. 295v). Dziedzic Przystanek, dóbr kupionych w r. 1728 za 27.000 złp. od szwagra Franciszka Rytkowskiego (P. 1214 k. 26) w r. 1729, według układu przyjacielskiego z r. 1721, kupił za 750 zł. od Kaspra Henryka Konarskiego łąki w Lubosinie, przylegające do Przystanek (P. 1218 k. 14v). Posesor Budzisławia Mniejszego, wsi należącej dawniej di stryja Jakuba M-go, w r. 1735 (P. 1240 k. 88v, 1241 k. 1), uzyskał w r. 1736 od współspadkobierców tego stryja, więc od Kajetana, starościca gniewkowskiego, i od Rocha M-ch, cesję ich praw do pozostałych po stryju dóbr Budzisław i Zebrzyna w p. gnieźn. (I. Kon. 77 k. 50). Od sióstr Woźnickich, Katarzyny zamężnej Sczanieckiej, podczaszyny dobrzyńskiej, i Marianny zamężnej Ruszkowskiej, w r. 1763 kupił wieś Dąbrówkę (G. 100 k. 392, 393). Jako już dziedzic tej wsi, w r. 1782 kwitował się wzajemnie z Antonim Swinarskim z toczonych procesów (G. 109 k. 124v). Po bezdzietnej śmierci córki swej Bibianny, zamężnej Bojanowskiej, wyprocesował w r. 1783 od Bojanowskich zwrot 8.000 złp. jej posagu, z czego ich skwitował w r. 1784 (P. 1351 k. 103). Skwitowany w r. 1785 przez zięcia Macieja Kowalskiego z 13.000 złp., z sumy posagowej 20.000 złp., zapisanej w r. 1777 pierwszemu mężowi córki Zofii, Janowi Mańkowskiemu (P. 1362 k. 465). Dąbrówkę sprzedał 1787.3/VI. r. za 70.000 złp. mężowi swej wnuczki, Andrzejowi Gorzeńskiemu, regentowi ziemskiemu wschowskiemu, sprzedał mu również i Przystanki, t. r. kwitując go z 96.000 złp. ceny tej wsi (P. 1373 k. 10, 11). Niemniej, jeszcze w r. 1790 występował jako dziedzic Przystanek z przyległościami (P. 1350 k. 113v). Jego pierwszą żoną była N. Przybysławska, córka Kazimierza i Katarzyny z Kawieckich, z którą żył, jak się zdaje, nader krótko (P. 1283 k. 141). Drugą żoną była w r. 1722 Katarzyna Sczaniecka, córka Franciszka i Konstancji z Wilczyńskich (P. 1187 k. 8v). Dożywocie wzajemne spisywał z nią w r. 1776 (P. 1353 k. 288v). Umarła w r. 1788 (w Dąbrówce?) pochowana 10/V u Reformatorów w Szamotułach (LM Ostroróg; Nekr. Reform., Szamot.). Z pierwszej żony był syn Franciszek. Z drugiej synowie: Andrzej, Stanisław, Ignacy, który w r. 1755 od stryja Wojciecha dostał zapis 15.000 złp. (P. 1315 k. 137v), Jan, zmarły 1755.13/VI. r. pochowany w Poznaniu u Dominikanów (LM Św. Maria Maria Magdal., Pozn.) wreszcie Anastazy Leon, ochrzcz. 1728.6/IX. r. (LB ib.), zapewne zmarły dzieckiem. Z córek urodzonych z drugiej żony, Konstancja wyszła 1754.25/XI. r. w Gnieźniue za Wojciecha Miaskowskiego. Od swego stryja Wojciecha uzyskała w r. 1755 zapis 5.000 złp. (D. 1315 k. 137v). Umarła w Opatówku 1760.10/II. r., pochowana u Dominikanów w Poznaniu. Bibianna, niezamężna w r. 1745 (LB Zajączkowo), w latach 1748-1750 żona Mikołaja Bojanowskiego, bezpotomna, nie żyła już w r. 1783. Wreszcie Zofia, ur. około r. 1738, niezamężna w r. 1755, kiedy stryj Wojciech zapisał jej 2.000 złp. (P. 1315 k. 137v), poślubiła w r. 1765 Jana Mańkowskiego z Rudek, zmarłego 1782.12/III r., już 1782.11/IV r. w Ostrorogu wyszła 2-o v. za Macieja Kowalskiego, a umarła nagle w Przystankach 1788.17/IV. r., pochowana w Szamotułach u Reformatorów.

1. Franciszek, syn Jana i Przybysławskiej, regent grodzki pyzdrski w r. 1754 (I. Kon. 78 s. 817; LB Zajączkowo), wojski poznański w r. 1763 (LB Opalenica). Plenipotent w r. 1746 swej ciotki panny Rozalii Przybysławskiej (P. 1283 k. 141). Jak już widzieliśmy, w r. 1754 od stryja ks. Leona M-go nabył Budzisław Kościelny. Umarł bezpotomnie przed r. 1766. Jego żoną była Rozalia Bnińska, córka Rafała, kasztelaana śremskiego, i Marianny z Kwileckich, nazwana w r. 1767 "wojską poznańską" (LB Pniewy). W r. 1768 była 2-o v. żoną Franciszka Krzyżanowskiego, pisarza ziemskiego poznańskiego, zaś 3-o v. w Chrzypsku 1772.9/II. r. wyszła za Józefa Moszczeńskiego, kasztelana lędzkiego (LC Czarnków), umarła zaś 1796.26/XI. r., mając 73 lata, pochowana w kościele otorowskim (LM Otorowo).

2. Andrzej, syn Jana i Sczanieckiej, skarbnik poznański w r. 1766 r. (G. 100 k. 208), wojski mniejszy poznański w r. 1773 (I. Kon. 80 k. 260v), w końcu miecznik poznański (G. 105 k. 108v). Od stryja Wojciecha, wtedy podsędka ziemskiego wschowskiego, który podawał go do chrztu i wychowywał, uzyskał w r. 1755 zapis 25.000 złp. (P. 1315 k. 137v). Dziedzicem Budzisławia Kościelnego cz. Wielkiego, odziedziczonego po zmarłym bracie Franciszku, był już w r. 1765 (G. 100 k. 147, 208, 340v, 346v). Na Budzisławiu Kościelnym w r. 1773 zabezpieczył sumę 4.500 złp. Janowi Józefowi Czaplickiemu (I. Kon. 80 k. 260v). Nie żył już w r. 1778 (G. 105 k. 10bv). Żoną jego, zaślubioną 1768.2/II. r. była Elżbieta Będorska, córka Wawrzyńca, podczaszego łomżyńskiego, i Katarzyny z Mańkowskich (LC Stary Gostyń). Jako wdowa po mieczniku poznańskim występowała w r. 1778 z nieletnimi córkami, józefą i Julianną (G. 105 k. 37, 108v). Umarła między 1780.11/VII. r. a 1782 r. (G. 109 k. 56). Z córek, Julianna (Julianna Michalina), ur. w Daleszynie 1769.19/VI. r. (LB Stary Gostyń), zaślubiła w Grylewie 1781.20/VII. r. (a więc mając lat 12!) Stanisława Ulatowskiego, kapitana wojsk koronnych, właściciela Rybowa. Na cztery dni przed ślubem, 16/VII., ochrzczono ją w kościele grylewskim z ceremonii. Umarła bezpotomnie w r. 1787 lub 1788. Józefata, jeszcze będąc panną, w r. 1787 otrzymała od dziada Jana M-go zapis 20.000 złp. (P. 1375 k. 6). T. r., przed 3/VI., wyszła za Andrzeja Gorzeńskiego, regenta ziemskiego wschowskiego, z czasem prezydenta Trybunału Poznańskiego, żyła jeszcze 1820.10/VII. r. Obie siostry były po ojcu dziedziczkami Budzisławia (Py. 164 k. 760v).

3. Stanisław, syn Jana i Sczanieckiej, kanonik kolegiaty Św. Jerzego w Gnieźnie w r. 1745 (LB Zajączkowo), koadiutor kanonii katedrialnej poznańskiej fundi Wyskoć, instalowany na tej koadiutorii 1770.12/III. r. (Install., s. 153), już kanonik katedralny 1781 r.(G. 108 k. 25, 42), był w r. 1784 jednym z wykonawców ostatniej woli stryja, ks. Leona M-go, archidiakona gnieźnieńskiego (G. 111 k. 9). W r. 1787 bratanicom swym, Juliannie i Józefie scedował swoją część z dóbr rodzicielskich jak również ze wszystkich możliwych sukcesji (P. 1364 k. 33). Chyba żył jeszcze 1788.17/IV. r., kiedy umierała jego siostra zamężna Kowalska (Nekr. Reform. Szamot.).

(III) Wojciech, syn Stanisława i Objezierskiej, sędzia kapturowy poznański w r. 1733 (P. 1238 k. 219), pisarz grodzki gnieźnieński w r. 1738 (P. 1253 k. 202v), podsędek ziemski wschowski w r. 1755 (P. 1315 k. 137v), sędzia ziemski wschowski w r. 1763 (Ws. 93 k. 136). Jeden ze spadkobierców stryja Jana, kasztelana przemęckiego, w r. 1722 potwierdził dane przez brata Leona w r. 1721 zobowiązanie Józefowi Zbijewskiemu względem sprzedaży ich części Wziąchowa i Małgowa (P. 1189 k. 10v), zaś rezygnacji formalnej dokonał w r. 1726 (P. 1208 k. 58). Cesję praw do sukcesji po kasztelanie uzyskał w r. 1723 od stryja Jakuba i t. r. od brata, ks. Leona, w r. 1726 od brata stryjecznego, Kajetana, zaś w r. 1745 od brata stryjecznego, Rocha (Ws. 96 k. 2, 2v). W charakterze współspadkobiercy kasztelana spłacił Annę z Wężyków, żonę Aleksandra Łubieńskiego, podsędka ziemskiego kaliskiego, poczym ona w r. 1726 skasowała swe prawa oprawne, jak również i inne, na dobrach Iwnie, Chorzałkach, Ruścu i Wiktorowie (P. 1206 k. 29, 32). Szczepankowo w p. pozn. sprzedał w r. 1730 za 36.600 złp. Maciejowi Wierusz Kowalskiemu (P. 1224 k. 112). Od Stefana Sulmirskiego i Barbary z Krzyżanowskich, teściow swych, 1732.26/IX. r. kupił za 36.100 złp. Dalabuszki p. kośc. (P. 1235 k. 111v; Ws. 85 k. 74). Sprzedał te dobra w r. 1738 za 48.100 złp. Antoniemu Bartoszewskiemu (P. 1253 k. 202v). Był w r. 1742 posesorem Zakrzewa w p. kośc. (P. 1267 k. 19v). Od Aleksandra Unruga, dzialającego w imieniu własnym, brata Karola i siostry Fryderyki, otrzymał 1743. 29/IV r. zobowiązanie sprzedania za 15.000 zł. Stanisławowa i Stanisławówka w p. gnieźn. (Ws. 88 k. 44v). Od swego ciotecznego brata Marcina Kawieckiego, rodzącego się z Anny M-ej i przez matkę spadkobiercy czarnkowskich, uzyskał w r. 1748 zobowiązanie do sprzedaży za 28.000 zł. części Karchowa, Belęcina i pustek Trzebca (Kośc. 324 k. 70), zaś w r. 1750 formalną rezygnację tych dóbr (P. 1298 k. 59v). Części te w r. 1753 sprzedał za 40.000 złp. Baltazarowi z Gorzyc Lossowowi (P. 1309 k. 77v). Oblatował w r. 1764 swój testament, spisany 8/IV. t. r. (Ws. 93 k. 213v). Od Baltazara Lossowa w r. 1765 kupił za 108.500 złp. Belęcin w p. kośc. (P. 1340 k. 67). Ustanowił w r. 1773 swego stryjecznego bratanka Wojciecha, syna Kajetana, spadkobiercą dóbr po swojej śmierci i po wygaśnięciu dożywocia żony (Ws. 96 k. 2). Aprobowali tę decyzję bracia jego, ks. Leon i Jan, w r. 1775 (G. 102 k. 15v). Nazwany w r. 1777 byłym dziedzicem dóbr Siernicze Małe w p. gnieźn. (G. 104 k. 92). Wspomnianemu wyżej bratankowi Wojciechowi sprzedał 1778.4/VII. r. Belęcin i Krachowo za 108.500 zł. (Ws. 97 k. 106). Posiadanie Belęcina zachował jednak w formie zastawu (Ws. 102 k. 23). Umarł w Belęcinie 1785.4/X. r. i został pochowany w Osiecznie u Reformatorów (LM Świerczyna). Wiek jego w chwili śmierci miał wynosić lat 70, ale był niewątpliwie znacznie starszy, jeśli już w r. 1722 mógł dokonywać akty prawne. Pierwszą jego żoną była Marianna Będorska, córka Walentyna i Joanny z Mikołajewskich, której 1726.3/IX. r. oprawił posag 10.000 złp. (P. 1206 k. 62). Żyła ona jeszcze 1728.6/IX. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Drugą żoną była Jadwiga Sulmierska, córka Stefana i Barbary z Krzyżanowskich, którą zaślubił zapewne około 1732.26/IX. r., wtedy bowiem brał za nią posag 16.000 złp., z ceny zapłaconej teściowi za kupione od niego dobra Dalabuszki (Ws. 85 k. 74). Wzajemne dożywocie małżonkowie spisali w r. 1733 (P. 1238 k. 219). Posag jej, owe 16.000 złp., w r. 1742 po skasowaniu oprawy na Dalabuszkach zabezpieczył na połowie dóbr (P. 1267 k. 19v), a ponowił to w r. 1744 (P. 1275 k. 161). Jadwiga umarła w Belęcinie 1776.27/VIII. r., pochowana u Reformatorów w Osiecznie. Miała mieć lat 60 (LM Świerczyna). Jej spadkobiercy, Józef i Ignacy bracia Urbanowscy i ich siostra Joanna zamężna Kołdowska, rodzący się z Teresy Sulmierskiej, siostry Jadwigi, kwitowali w r. 1777 M-go z posagu swej ciotki, to jest z 16.000 zł., oraz z sumy 2.000 zł., którą w r. 1741 zapisał był żonie (Kośc. 333 k. 35).

IV) Jakub, syn Pawła i Kaczkowskiej, w r. 1686 kwitował się z braćmi, Pawłem i Stanisławem (P. 1111 V k. 3v). Od Kazimierza Umińskiego, komornika granicznego inowrocławskiego i burgrabiego grodzkiego radziejowskiego, w r. 1699 kupił za 24.000 złp. dobra: Budzisław Górny, Zbyrzyno i pustkę Zbyrzynko w p. gnieźn. (P. 1137 V k. 46v). Wraz z innymi współspadkobiercami brata Jana, kasztelana przemęckiego, w r. 1721 spisał z Józefem Zbijewskim kontrakt sprzedaży dóbr po tym bracie, Wziąchowa i Małgowa w p. pyzdr., pod zakładem 136.000 złp. (P. 1184 II k. 31v). Umarł między r. 1729 a 1735, nie pozostawiając potomstwa (P. 1240 k. 88v). Jego żoną była Konstancja Dobrzycka, córka Chryzostoma i Anny z Orzelskich, wdowa 1-o v. po Chryzostomie Krassowskim z którą wzajemne dożywocie spisywał 1689.17/I. r. (Kośc. 307 k. 149, 356 k. 50). Konstancja żyła jeszcze w r. 1729 (P. 1240 k. 88v).

V) Wojciech (Wojciech Ambroży), syn Pawła i Kaczkowskiej, ochrzcz. 1667.24/IV. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), dobra swe Rusko z folwarkiem Suchorzewko i Łobeską Łąką oraz połowę wsi Suchorzewko w p. pyzdr. w r. 1691 sprzedał za 15.633 zł. Franciszkowi Koszutskiemu (P. 1121 IV k. 22). Umarł między r. 1709 a 1712 (Kc. 134 k. 19, 118). Jego pierwszą żoną była w r. 1695 Marianna Trzebicka, córka Andrzeja, kasztelana spicimirskiego, i Jadwigi z Żychlińskich, a więc pasierbica jego starszego brata, Pawła M-go. Marianna i jej rodzeństwo byli dziedzicami Myśliborza i Markowic (I. Kon. 69 k. 581). Wojciech w imieniu własnym i tej żony w r. 1697 kwitował braci jej z rocznej prowizji od sumy 2.250 złp. (ib. 70 k. 245). Jego drugą żoną była w r. 1701 Marianna Brudzyńska, córka Stanisława i Konstancji z Wałdowskich (Kc. 134 k. 74). Występowała w r. 1712, będąc już wdową, w imieniu własnym i nieletnich swych dzieci: Rocha, Teodory i Petronelli (Kc. 134 k. 118). Żyła jeszcze w r. 1736 (Z. T. P. 47 k. 492). Z córek, o Petronelli nie mam innych wiadomości. Chyba już nie żyła w r. 1721, bo w pokwitowaniu danym spadkobiercom kasztelana przemęckiego przez Zofię z Zdzychowskich Trzcińską, spośród dzieci Wojciecha wymienieni tylko Roch i Teodora (P. 1179 k. 76). Teodora, potem zwana niemal stale Teofilą, jeszcze niezamężna 1728.23/VI. r. (P. 1235 k. 117), była w r. 1732 żoną Andrzeja Nieświastowskiego, po którym owdowiawszy, w r. 1738, krótko po 5/II. wyszła 2-o v. za Andrzeja Jabłkowskiego, zmarłego przed r. 1772, sama umarła w r. 1777 lub 1778.

Roch, syn Wojciecha i Brudzyńskiej, w r. 1712 nieletni, kwitował się w r. 1725 ze swym stryjecznym bratem Wojciechem z 10.284 zł., zapisanych sobie w r. 1723, a pochodzących z rozrachunku ze sprzedaży Wziąchowa i Małgowa, odziedziczonych po kasztelanie przemęckim przez jego braci i bratanków (P. 1193 k. 39; G. 94 k. 376v). Jeszcze w r. 1736 występował jako jeden ze spadkobierców stryja Jakuba (I. Kon. 77 k. 50) ale w r. 1743 zrzekł się udziału w tej sukcesji z racji pozaciąganych przez stryja licznych długów (ib. k. 320v). To zrzeczenie się powtórzył w r. 1748 (P. 1292 k. 186). Od siostry Teofili, idącej po raz drugi zamąż, za Jabłkowskiego, uzyskał 1738.5/II. r. cesję 3.000 zł. z sumy posagowej 4.000 zł., oprawionej jej na Suchoręczu i Suchoręczku w p. kcyń. (I. Kon. 77 k. 93v, 94). Dziedzic części Szyszynka zwanej Czewujkowszczyzną w r. 1764 (ib. 79 k. 361). Córce Mariannie idącej za Butlera zapisał w r. 1760 sumę 4.000 złp. (I. Kon. 79 k. 167). Pozywał w r. 1765 swego zięcia Kazimierza Kiełczewskiego i jego żonę a swoją córkę Mariannę w sprawie posagu po jej matce (Rel. Kal. 185/186 s. 848). Mając u Marcelego Żółtowskiego, dziedzica Popowa i Popówka, sumę 6.000 złp., cedował z niej 4.000 złp. w r. 1776 Piotrowi Bardskiemu, jako posag za swą córką Kunegundą (G. 103 k. 134). Chyba ten sam Roch umarł w Latalicach 1780.17/IV. r. W zapisie zgonu powiedziane, iż ma lat 90 i jest "ekonomem z Latalic" (LM Węglewo). Roch, syn Wojciecha, nie żył już w każdym razie w r. 1787, kiedy to inna jego córka, Marianna, spisywała wzajemne dożywocie ze swym mężem, Kazimierzem Kiełczewskim (G. 114 k. 125). Żoną Rocha była Katarzyna Iwańska, w r. 1764 już nie żyjąca (I. Kon. 79 k. 361). Czy nie ona była panią Katarzyną M-ą, pochowaną 1740.4/IV. r. w Poznaniu na cmentarzu Farnym (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Przyp[uszczenie to rzucam w sposób zupełnie luźny, bo brak mi jakichkolwiek danych wskazujących na bezpośrednie związki Rocha z okolicami bliskimi Poznaniowi. Syn Rocha Mateusz. Z córek, Łucja, której pierwszy mąż Antoni Lesiewski był w r. 1764 plenipotentem swego teścia (I. Kon. 79 k. 358v), drugim mężem był w r. 1783 Stanisław Bojeński, żyła jeszcze w r. 1786. Marianna, żona 1-o v. Michała Butlera, którego poślubiła w r. 1760, krótko po 1/II., wyszła 2-o v., krótko po 1764.28/IV. r. za Kazimierza Kiełczewskiego, żyła jeszcze w r. 1786. Karolina, w r. 1771 żona Karola Orzelskiego, już nie żyła w r. 1785. Wreszcie Kunegunda, w latach 1776-1789 żona Piotra Bardskiego. Wypada jeszcze dodać, iż w Inskrypcjach Grodzkich Poznańskich (nr 1340 k. 43v) figuruje zapis, mocą którego "ur." Jan Steinmetz kwituje Rocha M-go, dziedzica Małgowa, z sumy 6.250 złp. z ceny tej wsi, którą w r. 1759 sprzedał był temu M-mu. Jest to nieudolny w formie i treści falsyfikat sporządzony w XIX wieku. Widzieliśmy wyżej jakie były prawdziwe koleje Małgowa i Wziąchowa.

Mateusz, syn Rocha i Iwańskiej, uzyskał od ojca w r. 1768 cesję części z sumy 15.000 zł., w r. 1721 przez stryja Jakuba pozostawionej na Wziąchowie i Małgowie w chwili sprzedawania owych dóbr Zbijewskiemu (Py. 158 k. 19v). Od Wojciecha M-go, sędziego ziemskiego wschowskiego, w r. 1781 uzyskał zapis 6.000 złp. (P. 1364 k. 371v). Był po ojcu dziedzicem Szyszynka w p. kon., a w r. 1789, występując jako dziedzic Budzisławia Górnego, Zberzyna i Zberzynka w p. gnieźn., dóbr odziedziczonych po ciotce Teodorze z M-ch Jabłkowskiej, spisał 24/X. t. r. kontrakt sprzedaży tych dóbr Michałowi Biskupskiemu. Chodziło tu oczywiście jedynie o jakąś drobną cząsteczkę owych dóbr, bo cena określona była zaledwie na sumę 2.000 złp.! (I. Kon. 84 k. 173v). Żoną Mateusza była w r. 1781 Anastazja Zakrzewska, córka Józefa Wladysława i Sabiny Zaidlicówny (P. 1358 k. 552). Była właścicielką części Miniszewa, które dobra oboje małżonkowie, wedle kontraktu z 1785.12/VII. r., sprzedali w r. 1787 za 10.000 złp. Maciejowi Mierzewskiemu, podsędkowi ziemskiemu wschowskiemu (I. Kon. 83 k. 361). Mateusz w r. 1788 zapisał jej na swym dziedzicznym Szyszynku sumy podjęte od Aleksandra Ludwika Augusta Kalkrajtera, dziedzica Szaromyśla (P. 1375 k. 294).

(B) Bartłomiej, syn Mikołaja i Wyszławskiej, jako jeden ze spadkobierców brata Stanisława wspomniany w r. 1590 (P. 953 k. 12). Bratu Andrzejowi dał w r. 1594 zobowiązanie sprzedania mu za 2.000 złp. części w Gulczewie Bobolinie, odziedziczonych po ojcu i po tym zmarłym bracie (P. 962 k. 17v). Części swe w Gulczewie Bobolinie i w pustce Bieńkowcu ostatecznie w r. 1599 sprzedał Andrzejowi za 3.300 złp. (P. 1403 k. 26v). Uczestniczył w zabójstwie Jana Marszałkowskiego, którego głowę w r. 1604 obwołano na cmentarzu w Koźminie przy pogrzebie (Kośc. 284 k. 377). Żył jeszcze w r. 1614 i wtedy wraz z żoną był kwitowany przez Wojciecha Kierskiego z 500 zł. drugiej raty z części wsi Błocko i Łąkie w p. kośc. (P. 992 k. 855), zapewne przez nich od Kierskiego wydzierżawionych. Jego żoną była Anna Przeborowska (Przyborowska), córka Macieja i Katarzyny z Boszkowskich, której w r. 1603 cedował zapis na 120 złp. Andrzej Przeborowski (P. 973 k. 502). T. r. oboje małżonkowie spisywali wzajemne dożywocie (P. 1404 k. 950v). Była ta Anna dziedziczką Ziemlina w p. kośc. Swoje części w tej wsi w r. 1612 sprzedała za 3.000 złp. Stanisławowi Gostkowskiemu (P. 1408 k. 105v). Żyła jeszcze, jak widzieliśmy, w r. 1614.

B. Jakub, syn Marcina i Witkowskiej, nieletni w latach 1513-1514 (P. 1391 k. 29, 1392 k. 18v), miał w r. 1514 niewątpliwie już lata, co najmniej sprawne, ręczył bowiem wtedy wespół z bratem Janem za starszego brata, ks. Andrzeja (P. 866 k. 108v). Był w r. 1523 jeszcze niedzielny z bratem Janem, kiedy swoją połowę dworu i domu w Morawsku sprzedał mu za 30 grz. (P. 1392 k. 500v, 503v). Z przeprowadzonego w r. 1524 podziału wziął połowę Morawska, położoną od strony Suchegolasu, jadąc z Glinna w kierunku Poznania, z wyjątkiem dwóch łanów osiadłych (P. 1391 k. 63). Z ponownego działu dotyczącego wsi Chojnica wziął tej wsi jedną czwartą wraz z jedną czwartą młyna "Wolnik" i połową czwartej części młyna "Lisiego" (P. 1393 k. 282). Całą swą część w Chojnicy w r. 1536 sprzedał za 200 zł. węg. Małgorzacie, żonie Mikołaja Piotrowskiego (P. 1394 k. 40). Opiekę nad swym synem Piotrem jak i nad dobrami Morawskiem i Chojnicą (w Chojnicy pozostał już tylko las) powierzył w r. 1537 swej żonie i Janowi Jaskóleckiemu (P. 1394 k. 156v). Nie żył już w r. 1539 (P. 878 k. 182). Pierwszą jego żoną była Katarzyna Szczytnicka, córka Jana, która w r. 1530 swe części wsi Szczytniki i Kanino w p. pozn. sprzedała za 100 kop gr. Wojciechowi Słopanowskiemu, mąż zaś jednocześnie sumę tę oprawił jej jako posag na połowie swych części Morawska i Chojnicy (P. 1393 k. 379). Umarła bezdzietnie i w r. 1536 Małgorzacie Ocieskiej, jej siostrzenicy i spadkobierczyni, Jakub M. zobowiązał się wydać z posagu ciotki 224 zł. (P. 874 k. 292v). Drugą żoną Jakuba była t. r. Barbara Nowowiejska, córka Wawrzyńca, która wtedy od swych braci, Marcina i Mikołaja, uzyskała zobowiązanie uiszczenia z dóbr rodzicielskich 90 grz., mąż zaś na połowie części Morawska i na części boru "Łęg" w Chojnicy oprawił jej 100 grz. posagu (P. 874 k. 292, 1394 k. 41). Będąc już wdową, w r. 1539 Barbara pozwała mężowskiego brata Jana o wygnanie jej z oprawy na Morawsku i Chojnicy. Wspólnie z Janem Jaskóleckim, opiekunem swego syna Piotra M-go, pozywała też tego szwagra o wygnanie nieletniego Piotra z jego dóbr dziedzicznych tam położonych. Jan M. nie stanął i miał płacić winę (P. 878 k. 182). Była 2-o v. w r. 1532 żoną Jana Rożnowskiego Łojka (P. 892 k. 127v) i w r. 1555 skwitowała swego syna Piotra z oprawy na połowie części Morawska (P. 896 k. 387v). Jako wdowa i po tym drugim mężu, uzyskała w r. 1572 od Piotra M-go zobowiązanie, iż będzie jej płacił dożywotnio rocznie po 16 złp. (P. 920 k. 515v). Umarła między r. 1585 a 1589 (P. 945 k. 336v, 952 k. 332v). Syn Piotr.

Piotr, syn Jakuba i Nowowiejskiej, nieletni w latach 1537-1539 (P. 878 k. 182, 407, 1394 k. 156v), kwitował w r. 1552 matkę i ojczyma (P. 892 k. 127v). Zawierał w r. 1558 ugodę ze stryjem Janem o rozgraniczenie ich części w Morawsku (P. 899 k. 206). Swoje całe części lasu "Krzewy" w Chojnicy w r. 1584 sprzedał za 100 grz. Januszowi Przecławskiemu (P. 1399 k. 373). Części swe w Morawsku wraz z częściami boru "Łęg" w r. 1586 sprzedał za 7.000 złp. Baltazarowi Nowowiejskiemu (P. 1399 k. 643). Jako siostrzeniec zmarlej Agnieszki Nowowiejskiej żony Jana Karczewskiego, w r. 1588 skwitował Macieja Szołdrskiego (P. 950 k. 140). Nie żył już w r. 1589 (P. 952 k. 332). Pierwszą jego żoną była Elżbieta (Helena) Niemieczkowska, córka Stanisława, której jeszcze przed ślubem, 1555.24/I. r., na połowie części Morawska i na połowie części borów w Chojnicy oprawił posag 600 zł. i dał ewikcję na wypadek ewentualnych pretensji matki swej i ojczyma (P. 896 k. 83, 83v, 1396 k. 248v). Dożywocie wzajemne spisywali oboje w r. 1562 (P. 1397 k. 160). Była ona bezdzietna i jej spadkobierca, rodzony brat Krzysztof Niemieczkowski w r. 1577 kwitował Piotra M-go z 350 zł. na poczet 700 (!) złp. jej posagu (P. 929 k. 109v). Swej drugiej żonie, Katarzynie Gwiazdowskiej, córce Waclawa, Piotr na połowie swych dóbr w Morawsku i boru w Chojnicy w r. 1570 oprawił 1.000 złp. posagu (P. 1398 k. 66v). Skasowała ona w r. 1586 oprawę i dożywocie na Morawsku i Chojnicy, mąż zaś zapisał jej 2.000 zł. długu (P. 946 k. 368). Chyba jeszcze żyła w r. 1589 (P. 952 k. 352). Syn Wojciech.

Wojciech, syn Piotra i Gwiazdowskiej, w r. 1589 skwitowany przez bartłomieja Niemieczkowskiego z 300 zł. posagu jej siostry a pierwszej żony Piotra M-go, Heleny (!) Niemieczkowskiej (P. 952 k. 332). Jako spadkobierca swej babki Barbary Nowowiejskiej, kwitował w r. 1589 Aleksandra Gwiazdowskiego z 200 zł. długu jej zapisanego, zaś ze 100 zł. kwitował ks. Piotra Gwiazdowskiego, kanonika krakowskiego i poznańskiego (ib. k. 332v). Od Macieja Rogowskiego kupił wyderkafem w r. 1601 za 5.000 złp. połowę miasta Rogowa i wsi Rogowka w p. gnieźn. (P. 1404 k. 333). Nie żył już w r. 1608 (P. 143 k. 214). Żoną jego była Barbara Mierzewska, córka Marcjana, której przed ślubem, 1590.13/VII. r. dał zobowiązanie, iż do 6/X. t. r. oprawi jej posag 1.200 złp. na sumie 3.700 zł., zapisanej mu tytułem długu przez Krzysztofa Mieleńskiego (G. 64 k. 105). Będąc już wdową, w r. 1609 kwitowała Wojciecha Strzałkowskiego z 60 złp. (G. 70 k. 26v). Żyła jeszcze w r. 1613 (G. 72 k. 131). Synowie Wojciecha, Wojciech i Marcjan, których wraz z ich opiekunami, to jest matką oraz stryjami, Bartłomiejem i Jakubem, w r. 1608 pozywał Andrzej M. (P. 143 k. 214). Marcjan zapewnme już nie żył w r. 1625, bowiem wtedy jako spadkobiercy zmarłego właśnie ks. Piotra Gwiazdowskiego, brata ich babki, występowali tylko Wojciech i Zofia, żona Jerzego Ruszkowskiego. Odziedziczone po tym ks. Gwiazdowskim części Gwiazdowa i Sokolnik oraz pustki Jady sprzedali oni wtedy za 5.000 złp. ks. Piotrowi Grochowickiemu (P. 1416 k. 80v). Wojciech w r. 1626 kwitował z 400 złp. Wacława Grochowickiego (G. 78 k. 91). Zob. tablice 1-8.

>Morawscy różni z Morawek w pow. kaliskim. Uważa się ich naogół za Korabitów, ponieważ jednak wieś ta była typowym gniazdem drobnej szlachty, odróżniającej się niekiedy imioniskami, formą tak typową dla skupisk drobnoszlacheckich, często wieloherbowych, należy zachować daleko idącą ostrożność z kładeniem wszystkich M-ch z Morawek podkaliskich jako Karabitów.

@tablica: Morawscy h. Nałęcz 1

@tablica: Morawscy h. Nałęcz 2

@tablica: Morawscy h. Nałęcz 3

@tablica: Morawscy h. Nałęcz 4

@tablica: Morawscy h. nałęcz 5

@tablica: Morawscy h. Nałęcz 6

@tablica: Morawscy h. Nałęcz 7

@tablica: Morawscy h. Nałęcz 8

"Uczc." Dorota (Małgorzata) z Morawek, żona Macieja z Korzenicy, miała w r. 1431 termin z Janem z Morawek (Py. 11 k. 11; Gr. Kal. 1 k. 21v). Katarzyna z Morawek w r. 1434 rezygnowała (komu?) części w Morawkach i w Woli (P. 1378 k. 5). Katarzyna, chyba ta sama, matka Jadwigi, Agnieszki i Doroty, z Chwalęcicc, części Woli w p. kal. w r. 1435 sprzedała za 20 grz. Mikołajowi i Piotrowi, braciom z Morawek (ib. k. 185v). Tomek M. w r. 1436 stawał jako jeden ze świadków ran zadanych przez Piotra z Woli Trojanowi z Woli (Gr. Kal. 2 k. 2v). Tomek, Jan, Mikołaj i Piotr, z Morawek, uiścili w r. 1439 burgrabiemu kaucję poręczycielską za Jana zwanego Soczewką (ib. k. 149v). Chyba spośród tych braci, jan całe części w Morawkach w r. 1451 sprzedał za 30 grz. Piotrowi (P. 1381 k. 22v), a więc zapewne swemu bratu.

Paweł, syn Andrzeja z Morawek, swoje części w tej wsi w r. 1443 zastawił na pięć lat swemu stryjecznemu bratu Piotrowi z Morawek, synowi Jana (Z. Kal. 12 k. 201v). Czy nie identyczny z tym Pawłem Paweł Furman z Morawek, mąż Jadwigi z Zdzynic, córki Mikołaja, która w r. 1455 zastawiła trzecią część swej ojcowizny w Zdzynicach Pawłowi ze Zdzynic (ib. k. 187v). Paweł Furman w r. 1457 zapisał dług 8 grz. Annie z Naczesławic i jej niedzielnemu synowi Janowi (Py. 11 k. 69v), a uiścił się im w r. 1459 (Gr. Kal. 7, wedle dzisiejszej paginacji k. 190v). Matce i synowi znów w r. 1461 zapisał dług 11 grz. (I. Kal. 1 k. 39v). Wzywał w r. 1464 do uiszczenia się Jana "Galuth" z Naczesławic, syna Michała (ib. k. 298). Trzy niwy położone koło drogi "Sędomirowskiej" w r. 1466 dał temu Janowi, jego braciom i matce w zamian za 20 śladów między granicami, sędomirowską i naczesławską, oraz za dopłatę 17 grz. (P. 1383 k. 236v. Część ojczystą w Woli w r. 1467 za 22 grz. sprzedał Janowi i Mikołajowi z Naczesławic (ib. k. 240). Nie żył już w r. 1469 (I. Kal. 2 k. 76v). Synami jego byli Jan i Szymon. Z nich, Jan t. r. skwitował z dóbr rodzicielskich Stanisławę, wdowę po Stefanie z Morawek, oraz synów jej, Stanisława, Jana i Michała (ib.) T. r. obaj bracia, Szymon i Jan łan roli w Morawkach dali tejże Stanisławie, wdowie po Stefanie, i jej synom, dziedzicom w Wojsławicach, w zamian za część roli w Morawkach i dopłatę 35 grz. (P. 1385 k. 30). Może to ten sam Szymon, występujący jako Szymon z Wojsławic, zapisał w r. 1477 półtorej grzywny długu "Stachnie" i jej synowi Stanisławowi, dziedzicom w Morawkach (I. Kal. 2 k. 450v). Stanisława, wdowa po Stefanie, w r. 1481 pozywała Stanisława "Janka", syna Dziersława z Morawek (ib. 3 k. 67v). Z jej synów, Stanisław i Michał w r. 1485 uzyskali zapis zapis 5 grz. długu od Elżbiety, żony Bartosza ze Zdzynic, dziedzica w Morawkach, jak też od rodzonych jej siostrzeńców, Pawła i Grzegorza z Morawek (ib. k. 247v).Matka oraz synowie, Jan i Stanisław t. r. pozywali Małgorzatę i Wawrzyńca, matkę z synem, z Przybysławic (ib. k. 269). Stanisława wraz z synem Stanisławem w r. 1487 otrzymali zapis trzech i pół grzywien długu od Małgorzaty Parczewskiej, córki Jana Kamieńskiego (ib. k. 370). Żyła jeszcze ta Stanisława w r. 1499 (ib. 5 k. 87b). Jan Morawicki (!) z Morawek w r. 1487 kwitował z majątku rodzicielskiego swych braci, Stanisława i Michała (ib. 3 k. 422v). Od Michała, dziedzica w Morawkach, Stanisław z Małych Kostrzewic w imieniu bratanicy swej, panny Łucji, żądał w r. 1495 uiszczenia 120 grz. za głowę jej ojca Mikołaja Kostrzewskiego (ib. 4 k. 383v). Ponieważ Michał nie uiścił tej sumy główszczyzny, do dóbr jego w Morawkach w tej sumy w r. 1499 uzyskał intromisję Stanisław z Kostrzewic w imieniu wdowy i córki zabitego (ib. 5 k. 78b).

Mikołaj z Morawek żonie swej Annie w r. 1446 zobowiązał się zrezygnować połowę dóbr w Morawkach i Waliszewicach, które miałyby mu przypaść z działów. Wujem rodzonym tej Anny nazwany ks. Mikołaj, dziedzic w Gaci, pleban w Bieleninie (ib. 4 k. 29). Mikołaj z Morawek, oczywiście identyczny z powyższym, część swą w Waliszewicach w r. 1456 zastawił Jarosławowi z Waliszewic (Py. 11 k. 100) i znów w r. 1464 zastawił mu swą część w tejże wsi za 13 grz. (I. Kal. 1 k. 254). Mikołaj, mąż Małgorzaty z Przedzyna, która w r. 1457 od brata swego, ks. Leonarda z Przedzyna, plebana w Rychnowie, uzyskała cesję jego części ojcowizny, spadłej po braciach Wawrzyńcu i Mikołaju (Py. 11 k. 85). Dziedziczka w Przedzynie i Morawkach, łan pusty w Pierwszej z tych wsi w r. 1462 wydzierżawiła na trzy lata Tomaszowi z Przedzyna (I. Kal. 1 k. 96). Części w Przedzynie sprzedała była swemu bratu Mikołajowi, a w r. 1464 będąc już wdową, wobec śmierci tego brata, dobra te zobowiązała się za 30 grz. rezygnować Janowi z Przedzyna (ib. k. 284v). Mocą ugody zawartej przez Jana z Gałązek z braćmi i siostrami, uzyskała intromisję do części Morawek z tytułu prawa bliższości po zmarłym wuju 1485 r. (ib. 3 k. 286).

>Używający imioniska _Rusek_. Bracia rodzeni, Piotr i Jakub, dziedzice w Morawkach. Z nich, Piotr nie żył już w r. 1453, kiedy jego syna Bierwolda (Bierzwolda) oraz córki, Annę i Dorotę, pozywał Mikołaj z Woli (ib. 5 k. 116). Arbitrzy w r. 1457 godzili wdowę po tym Piotrze, katarzynę, teraz 2-o v. żonę Jakuba Żakowskiego (?), z bratem pierwszego męża, Jakubem z Morawek (Py. 11 k. 58). Bierwold w r. 1455 nie miał jeszcze lat sprawnych, więc w procesie toczonym przeciwko Stanisławowi i Wojciechowi z Woli przydano mu dziesięć lat (I. Kal. 12 k. 181v), z czego możnaby wnosić, iż się urodził około r. 1450. brat i siostry w r. 1462 kwitowali z długu stryja Jakuba, przy czym Bierwold siostrze Annie, wtedy już żonie Mikołaja z Korzenic, puścił w sumie 16 grz. posagu swoją część Morawek (I. Kal. 1 k. 96, 96v). Ich stryj Jakub cz. Jakusz Rusek umarł między r. 1462 a 1468, kiedy to wdowa po nim, Anna zobowiązała się uiścić 5 grz. Stanisławowi Wojsławskiemu (ib. k. 457). Kmiecia osiadłego na trzech ćwierciach w Morawkach, należącego do jej posagu wniesionego z Łubna na Morawki, sprzedała w r. 1475 za 25 grz. Piotrowi z Chabiorowa i Janowi z Małych Złotnik (I. Kal. 2 k. 352v). Miała w r. 1475 sprawę ze Stanisławem M-im, dziedzicem w Morawkach (ib. 2 k. 310). Dziećmi Jakuba i tej Anny byli Wojciech i Katarzyna, w posagu za którą t. r. zapisała sumę 27 grz. jej mężowi, Jakubowi Kraszkowskiemu (ib. k. 353). Anna wraz z synem Wojciechem w r. 1483 sprzedała połowę osiadłego łanu w Morawkach za 5 grz. Mikołajowi Jabramowskiemu (ib. 3 k. 134v). Jeszcze t. r. Wojciech zastaw ten unieważnił i zastawił Jabramowskiemu za takąż sumę połowę łanu pustego w Morawkach, ten zaś skwitował zarówno jego jak i jego matkę (ib. k. 149). Wojciech M. Rusek od Agnieszki zwanej Sulimową, żony Jana z Morawek, kupił w r. 1495 za 15 grz. łan "Uklejewski" w Morawkach (ib. 4 k. 396v). Od Agnieszki Chutkowskiej, wdowy po Janie Woleńskim, w r. 1494 nabył za 30 grz. jej całą macierzystą część w Morawkach (P. 1388 k. 128v). Annie, żonie Mikołaja Naczesławskiego Ruska, w r. 1497 zastawił za 16 grz. sześć przedziałów roli w Morawach (ib. I. Kal. 4 k. 501v). Nie żył już w r. 1499, kiedy owdowiała pona jego Agnieszka wspólnie z synem Jakubem zawierała ugodę o łąki w Morawkach ze Stanisławem z Morawek (ib. 5 k. 127). Chyba synem Wojciecha był też Dominik M., który w r. 1529 swoją część w Morawkach za 80 grz. sprzedał rodzonemu bratu Jakubowi M-mu (I. i D. Z. Kal. 2 k. 142) Dorota M-a, córka zmarłego Wojciecha, zapewne tego samego, była w r. 1522 żoną Bartłomieja Chudkowskiego (ib. k. 76).

Jakub M. Rusek, syn Wojciecha i Agnieszki, na połowie swej części w Morawkach w r. 1520 oprawił 30 grz. posagu żonie Małgorzacie Sulimowskiej, córce Jakuba (ib. k. 67v). Części swe w Morawkach, z wyjątkiem jednego łanu, dał w r. 1545 swym synom, Walentemu i Wojciechowi, z tym warunkiem, iż wyposażą swe siostry (ib. 6 k. 388v). Wspólnie z synem Walentym w r. 1547 pozywał Naczesławskich: Łukasza "Raka", Wojciecha i Benedykta "Rusków" oraz Walentego "Sobiepana", w sprawie granic w Naczesławicach (ib. 7 k. 365). Żył jeszcze w r. 1554, jeśli przyjmiemy, iż był identyczny z Jakubem M-im, którego córce Małgorzacie mąż jej Łukasz Korzeniewski (Korzenicki?) oprawiał wtedy 30 grz. posagu (P. 1396 k. 240). Niewątpliwie Jakuba "Ruska" córką była Anna, w r. 1531 żona Macieja M-go z tychże Morawek (I. i D. Z. Kal. 2 k. 178v). O synu Wojciechu prócz wzmianki z r. 1545 niczego więcej nie wiem.

Walenty, syn Jakuba Ruska i Sulimowskiej, na połowach swych części w Morawkach w r. 1545 oprawił posag 90 grz. żonie Annie Radlickiej (ib. 6 k. 389). Skwitowała ona w r. 1551 swych braci, Marcina, Stanisława, Wojciecha i Macieja z dóbr rodzicielskich we wsiach Radliczyce i Gorzuchy (I. Kal. 13 s. 408). Walenty w r. 1557 występował jako "stryj klejnoty" Doroty Zdzienickiej Siekielówny, żony Piotra Naczesławskiego (I. Kal. 22 k. 133). Znamy Korabitów Zdzienickich, ale i Naczesławscy byli Korabitami, chyba jednego pochodzenia z tymi spośród M-ch, których mielibyśmy prawo zaliczyć do Korabitów. Walenty żył jeszcze w r. 1564, kiedy żonie jego zapisywał dług jej brat Maciej Radlicki (I. Kal. 29 s. 584). Nie żył już w r. 1576 (ib. 33 s. 1002). Owdowiała Anna z Radlickich w r. 1584 cedowała synowi Melchiorowi M-mu zapis 50 grz., uzyskany w grodzie sieradzkim od Jana Chociszewskiego (ib. 50 s. 310). Synami Walentego byli: Wojciech, Andrzej, Melchior i Walenty. Córka Anna, w r. 1584 żona Stanisława Naczesławskiego Raka (Raczka), po którym wdową była w r. 1592. O Wojciechu wiem tyle tylko, że w r. 1577 (lub przed tą datą) części swe w Morawach sprzedał bratu Andrzejowi (R. Kal. 4 k. 422). Nie żył już w r. 1581, kiedy bracia, jako jego spadkobiercy, byli pozwani przez Sebastiana Gawłowskiego o dług 5 grz. (I. Kal. 46 k. 834).

I. Andrzej Rusek, syn Walentego i Radlickiej, nabyte od brata Wojciecha części Morawek sprzedał w r. 1577 za 800 zł. Mikołajowi Noskowskiemu (R. Kal. 4 k. 422). Od Macieja Sulimowskiego t. r. uzyskał cesję pewnej sumy (I. Kal. 44 s. 1002). Wspólnie z braćmi, Melchiorem i Walentym, skwitowany w r. 1584 z dóbr rodzicielskich przez siostrę Annę, żonę Stanisława Naczesławskiego (I. Kal. 50 s. 318). T. r. Andrzej Janowi Korzenickiemu cedował zapis dany sobie przez Macieja Sulimowskiego (ib. s. 369). Na połowie części swych w Morawach w r. 1601 oprawił 200 zł. posagu żonie Urszuli Jedleckiej (R. Kal. 7 k. 419). Wspólnie z bratem Walentym część gruntu w ich dziale we wsi Morawki Rutki (Chyba Ruski?), koło granic Golikowa i Sędzimirowic, rezygnowali w r. 1602 Aleksandrowi Zarembie z Kalinowy (R. Kal. k. 491v).

II. Melchior, syn Walentego i Radlickiej, zapis dany sobie przez już nieżyjącego Stefana M-go i Agnieszkę z Rozdzałowskich żonę jego, na sumę 40 złp. cedował w r. 1582 Wawrzyńcowi Beleńskiemu, podstarościemu kaliskiemu (I. Kal. 43 s. 1013). Jak widzieliśmy wyżej, żył jeszcze w r. 1584, nie żył natomiast w r. 1592 (ib. 59 s. 943). Żoną jego była Anna Korzenicka, 2-o v. w r. 1609 żona Jerzego Chodakowskiego (ib. 75 s. 307). Synowie: Walenty, Stanisław, Joachim, Wawrzyniec, Jan i Wojciech. Córki: Jadwiga, Marianna, Anna, Agnieszka, o której wiem tyle, że w r. 1644 już nie żyła i potomstwa nie zostawiła, dalej Zofia i Katarzyna. Z nich, Jadwiga była żoną "sław." Leonarda (Lenarta), krawca w Kaliszu, który w r. 1596 kwitował się z jej stryjem Walentym (ib. 63 k. 806). Ta "szl." Jadwiga, krawcowa, kwitowała w r. 1604 ze sprawy Jadwigę Śliwnicką, wdowę po Stanisławie Sośnickim (ib. 70 k. 770v). Marianna była żoną "sław." Michała Śmigla, rajcy kaliskiego, i nie żyła już w r. 1657 (ib. 122 s. 94). Anna, w r. 1657 wdowa po Macieju Poklękowskim, była jedną ze spadkobierczyń siostry Śmiglowej (ib. s. 108). Zofia, żona Wojciecha Przedzyńskiego zwanego Ligęzą, była wdową w r. 1633, nie żyła już w r. 1657, kiedy jej syn należał również do spadkobierców ciotki Śmiglowej (ib. s. 91). Katarzyna, w r. 1646 żona Krzysztofa Gorzyckiego, najwidoczniej wykonawcy ostatniej woli Śmiglowej, jego bowiem kwitowali jej sukcesorowie. Nie żyła już w r. 1664.

I) Walenty, syn Melchiora i Korzenickiej, wraz z innymi braćmi uzyskał w r. 1592 zapis 10 grz. długu od Macieja Wojsławskiego (ib. 59 s. 943). Żył jeszcze w r. 1596 (ib. 63 k. 807), nie żył już w r. 1633, a potomstwa nie pozostawił (ib. 99b s. 1752).

II) Stanisław, syn Melchiora i Korzenickiej, występował obok braci w r. 1592 (ib. 92 s. 943). Od brata Wawrzyńca w r. 1604 brał w zastaw za 120 zł. części w Morawkach (ib. 70 k. 1056), a w r. 1619 od tegoż brata kupił za 400 zł. części w tej wsi (R. Kal. 9 k. 281v). Skład roli w Morawkach sprzedał w r. 1624 za 10 grz. Stanisławowi Wilczyckiemu (ib. 10 k. 193v). Jako współspadkobierca brata Walentyna, wspólnie z bratem Joachimem w r. 1633 kwitował owdowiałą siostrę Zofię Przedzyńską i jej syna Marcina (I. Kal. 99b s. 1852). Uzyskał w r. 1636 od Heleny Wilczyckiej, wdowy po Marcinie M-im, zapis 40 zł. długu (ib. 102 s. 1643). Przeżył swą żonę Zofię Koźlątkowską i występował jeszcze w r. 1647 (ib. 113 s. 1455). Ponieważ w r. 1657, kiedy toczyła się sprawa rozrachunków spadkowych po siostrze Śmigielskiej, o nim brak jakiejkolwiek wzmianki, można się domyśleć, iż nie żył. Synowie jego: Samuel, Paweł, Marian i Stanisław, córki, Marianna i Anna. O Samuelu i Pawle niżej. Marian i Stanisław wspomniani jako współspadkobiercy ciotki Śmiglowej (ib. 122 s. 78). Marianna, żona "sław." Marcina Szmalca, mieszczanina kaliskiego, w r. 1647 zrzekła się swych dóbr macierzystych na rzecz Mikołaja Korzenickiego, dziedzica w Morawkach (ib. 113 s. 1456). Anna, żona "sław." Tomasza Janeczka, mieszczanina kaliskiego, skwitowała wówczas tegoż Korzenickiego ze 100 zł. (ib. k. 1455).

(I) Samuel, syn Stanisława i Koźlątkowskiej, kwitował w r. 1647 Jana Biernackiego, dziedzica Chwalęcic, z 200 złp., zapisanych sposobem zastawnym na części Naczesławic (ib. k. 1457). Współspadkobierca ciotki Śmiglowej, żył jeszcze w r. 1657 (ib. 122 s. 78). Ożeniony z Zofią Parczewską, nie żył już, zarówno jak i ona, w r. 1691, kiedy córka ich Anna, żona Hieronima Wielowieyskiego, kwitowała z 1.500 zł. swego brata stryjecznego Macieja M-go (ib. 149 s. 162). Ta Anna, będąc wdową, żyła jeszcze w r. 1705.

(II) Paweł, syn Stanisława i Koźlątkowskiej, współspadkobierca ciotki Śmiglowej w r. 1657 (ib. 122 s. 78), żył jeszcze w r. 1665 (ib. 126 s. 45), nie żył 1669 r. (ib. 129 s. 600). Jego pierwszą żoną była Jadwiga Gawłowska, a z niej synowie, Jan i Maciej, którzy w r. 1669, lub przed tą datą, sumę długu 200 zł. zapisanego ojcu przez małżonków Mroczkowskich, cedowali małżonkom Kaczyńskim (ib.). Drugą żoną Pawła była Elżbieta Gałęska, która potem, 2-o v. wyszła za Jana Gałęskiego, zaś 3-o v. za Wojciecha Bojanowskiego, po którym wdową była w r. 1681 (I. Kal. 140 k. 307), a już w r. 1682 czwartym jej mężem był Aleksander Głuchowski. Umarła między r. 1693 a 1700 i była matką Katarzyny M-ej, w latach 1691-1692 jeszcze niezamężnej, potem w r. 1700 żony Jakuba Głuchowskiego (ib. 154 s. 557).

Maciej, syn Pawła i Gawłowskiej, jak widzieliśmy, cedował w r. 1669, lub przed tą datą, małżonkom Krzysztowskim sumę, która należała się jego ojcu. Wspólnie z rodzoną siostrą Marianna i z siostrą stryjeczną Anną, córką Samuela, jako wnuk i wnuczki Zofii z Koźlątkowskich M-ej, należeli do grona spadkobierców rodzącego się z Anny Koźlątkowskiej Hiacynta Kuczkowskiego, dziedzica Koźlątkowa w p. kal. i w r. 1691 połowę tej wsi sprzedali za 15.500 zł. Andrzejowi Radolińskiemu, kasztelanicowi krzywińskiemu (ib. 149 s. 153). Jego żoną była Zofia Siemońska (Siemieńska?) Oboje żyli jeszcze w r. 1700, kiedy to ich córka Marianna była żoną Daniela Zwiastowskiego (ib. 154 s. 564). Nie żyli już w r. 1742. Inna ich córka, katarzyna, była zrazu w r. 1731 za Andrzejem z Wysocka kaniewskim, wdowa w r. 1742, 2-o v. w r. 1745 żona Jana Pacynowskiego.

III) Joachim, syn Melchiora i Korzenickiej, wspomniany w r. 1592 (ib. 59 s. 943), uzyskał w r. 1612 zapis 100 zł. długu od Wacława Rayskiego (ib. 78 s. 1214). Wspólnie z żoną Katarzyną Czepowską w r. 1622 dzierżawił od Marcjana Kociełkowskiego pod zakładem 300 złp. części wsi Kociełki, Jadamki i Golików (ib. 88a s. 929). Swej drugiej żonie, Bogumile Zbrocławskiej, córce Macieja i Heleny z Bartodziejskich, na połowie swych części Morawek w r. 1633 oprawił 1.100 zł. posagu (R. Kal. 11 k. 446). Wraz z żoną t. r. od małżonków Wolińskich wydzierżawił część wsi Woleń w p. sier. (I. Kal. 99b s. 1393). T. r. córce swej, zrodzonej z pierwszej żony, Ewie, wyznaczył 300 zł. posagu (ib. 99b s. 2042). Skwitowany został t. r. przez Stanisława Naczesławskiego z ran jakie mu zadał (ib. s. 1844). Żył jeszcze w r. 1635, kiedy druga żona aprobowała zapis dokonany pomiędzy nim a małżonkami Suchorskimi (I. Kon. 48 s. 116v). Nie żył już w r. 1657, kiedy wdowa (nazwana niewątpliwie omyłkoowo Bogumiłą Bartodziejską!) wraz z synem Świętosławem a także w imieniu innych nieletnich dzieci, Wawrzyńca, Katarzyny, Zuzanny i Ulianny, kwitowali ze spadku po ciotce Śmiglowej Krzysztofa Gorzyckiego, męża zmarłej już Katarzyny M-ej (I. Kal. 122 s. 94). O Świętosławie i jego siostrach żadnych innych wiadomości nie posiadam.

Wawrzyniec, syn Joachima i Zbrocławskiej, mający już lata co najmniej sprawne w r. 1657 (ib.), spisywał wzajemne dożywocie w r. 1671 z żoną Anną Błaszkowską (R. Kal. 15 k. 177), córką Jana i Barbary ze Skrzetuskich. W imieniu własnym i teściowej Barbary Błaszkowskiej występował w r. 1672 przeciwko Bartłomiejowi Droszewskiemu, dzierżawcy Zacharzewa (P. 199 k. 555v). Scedował mu w r. 1681 sumę 750 zł., zabezpieczoną na Strzyżewie i Sławoszewie (Słaboszewie) jego teściom ich syn a jego szwagier Jan Błaszkowski (Py. 155 s. 23). Oboje z żoną dzierżawili części Skalmierza od Barbary Stoleckiej, wdowy 1-o v. po Koźmińskim, 2-o v. po Pawłowskim, z której to dzierżawy z nią się w r. 1685 skwitowali (I. Kal. 143 s. 167). Oboje małżonkowie w r. 1689 poranili Jana Jemiałkowskiego (I. Kon. 68 k. 9), z kolei zaś pani Anna w r. 1690 została poraniona przez Aleksandra Czyżewskiego i jego synów. Wawrzyniec M. nazwany przy tym dziedzicem Szawłowic (ib. k. 205). Od Macieja Pęchorzewskiego i żony jego Anny z Muchlińskich w r. 1691 kupił karczmę z browarem w Zdzenicach p. kon. (Py. 156 s. 44). Od pani Marianny Zdzenickiej w r. 1692 wziął w zastaw za 30 zł. jej część w Zdzenicach (I. Kon. 69 k. 114). Nie żył już w r. 1696, kiedy owdowiała Anna sumę 1.600 zł., zapisaną jej na Sławoszewie przez zmarłego dziedzica tej wsi Stanisława Skrzetuskiego, scedowała Franciszkowi Skrzetuskiemu, burgrabiemu ziemskiemu pyzdrskiemu (Py. 156 s. 1). Żyła jeszcze w r. 1697 (ib. s. 44), nie żyła już w r. 1717 (P. 1153 k. 55v). Dzieci Wawrzyńca i Anny: Wojciech, Stanisław, Andrzej, Franciszek, Marianna i Katarzyna, w imieniu których matka karczmę i browar w Zdzenicach, nabyte przez męża, sprzedała w r. 1697 za 450 zł. Krzysztofowi Komornickiemu i żonie jego Teresie z Bujnowskich (Py. 156 s. 44). Z córek, Marianna niezamężna w r. 1717 (P. 1153 k. 55v). Z synow, o Andrzeju nie wiem niczego więcej.

(I) Wojciech, syn Wawrzyńca i Błaszkowskiej, nie żył już w r. 1717, kiedy w imieniu jego córek, Wiktorii i Anny, występowali ich stryjowie, Stanisław i Franciszek (ib.). Anna przed r. 1721 wstąpiła do klasztoru (G. 105 k. 15v). Wiktoria już 1748.5/VI. r. była żoną Józefa Drachowskiego, dzierżawcy Gozdowa, gdzie umarła 1754.7/VIII. r.

(II) Stanisław, syn Wawrzyńca i Błaszkowskiej, ożenił się z Marianną Polewską (Poleską), wdową 1-o v. po Konstantym Płaczkowskim, która w r. 1718, jeszcze przed ślubem, zapisała mu dług 2.000 zł. (Py. 157 k. 51) Po pierwszym mężu miała w r. 1719 dożywocie na Wszemborzu i Budziłówku (Z. T. P. 40 k. 535). Stanisław żył jeszcze w r. 1723 (ib. 41 k. 805). Ona, już będąc wdową, cedowała w r. 1751 pewien zapis córce Róży M-ej, żonie ózefa Dobrzyckiego (I. Kon. 78 s. 470). Róża w r. 1769 była już wdową po Dobrzyckim a też i po drugim mężu, Ignacym Borkowskim żyła jeszcze w r. 1778.

(III) Franciszek, syn Wawrzyńca i Błaszkowskiej, ur. około r. 1685 wspólnie z żoną swą Jadwigą Przyłuską w r. 1737 brał zastawem za sumę 8.000 zł. od Andrzeja Pawłowskiego "Jarosława" wsie Grzybowo Kleparz i Robaszkowo w p. gnieźn. (G. 97 k. 175), zaś w r. 1742 te wsie od Pawłowskiego za 11.750 złp. kupił na wieczność (P. 1267 k. 209). Poddaną z Kleparza, żonę poddanego ze Sławska, dał w r. 1753 Stefanowi Zielonackiemu (I. Kon. 78 s. 705). W r. 1759 stracił żonę. Jadwiga z Przyłuskich umarła w sierpniu, mając około 58 lat, pochowano ją w Gozdowie (LM Grzybowo). Franciszek mieszkał też i w Gozdowie, nie wiem czy wsi dziedzicznej, czy dzierżawionej, umarł w r. 1767, mając lat 82, pochowany w Grzybowie 13/VI. (ib.). Synowie: Stanisław, Andrzej, o którym niżej, i Michał. Z nich, Stanisław umarł w Grzybowie w r. 1755, pochowany 30/IV. Liczył sobie około 24 lat i był "na naukach" w Poznaniu (LM Gozdowo). Michał żył jeszcze 1755.30/VII. r. (G. 105 k. 15v), nic więcej o nim nie wiem. Córki Franciszka, Katarzyna i Joanna. Katarzyna występowała jako chrzestna 1753.5/XI. r. (LB Gozdowo), zaślubiła w Grzybowie 1765.20/VII. r. Łukasza Rolę Zaleskiego. Umarła między r. 1778 a 1787. Joanna, niezamężna, od swej siostry stryjecznej Wiktorii zamężnej Drachowskiej dostała w testamencie z 1754 r. legat 2.000 złp. Umarła w Gozdowie 1762.14/IX. r. (LM Gozdowo).

Andrzej, syn Franciszka i Przyłuskiej, dziedzic Grzybowa Kleparza (G. 113 k. 29v), od siostry Zaleskiej uzyskał w r. 1778 cesję jej praw do spadku po siostrze Joannie (G. 105 k. 15v). Bezpotomny, umarł w Kleparzu 1787.26/III. r., pochowany we Wrześni (LM Grzybowo). Dziedziczyła po nim siostra Zaleska, względnie jej potomstwo (G. 114 k. 89v).

IV) Wawrzyniec, syn Melchiora i Korzenickiej, wspomniany w r. 1592 (I. Kal. 59 s. 943), skwitowany w r. 1602 przez stryja Walentego (ib. 68 s. 751), zastawił w r. 1604 części w Morawkach za 120 zł. bratu Stanisławowi (ib. 70 k. 1056). Ożenił się w r. 1609 z Anną Rogaską, córką Jana, z którą t. r. spisywał wzajemne dożywocie (R. Kal. 1 k. 417; I. Kal. 75 s. 180). Anna wraz z innymi spadkobiercami wuja Jana Jedleckiego w r. 1611 kwitowała z 300 zł., należnych ze wsi Jedlec, Wacława Leszczyńskiego (I. Kal. 77a s. 941). Wawrzyniec wspólnie z żoną w r. 1616 prolongował Mikołajowi Kaczkowskiemu dzierżawę łana ratajskiego w Jankowie (ib. 82 s. 506). Swe części Morawek w r. 1619 sprzedał za 400 zł. bratu Stanisławowi (R. Kal. 9 k. 281v). Żył jeszcze w r. 1625 i wespół z żoną kwitował wtedy z 300 zł. Marcina Łukomskiego (I. Kon. 44 k. 246v). Nie żył już w r. 1633 (I. Kal. 99b s. 1758). Anna Rogaska nie żyła w r. 1636 (ib. 102 s. 1276). Syn ich Jan.

Jan, syn Wawrzyńca i Rogaskiej, w r. 1633 występował jako jeden ze spadkobierców zmarłego Jana Jedleckiego (ib. 99b s. 1758), a te prawa spadkowe w r. 1636 cedował stryjowi Janowi (ib. 102 s. 1276). Żoną jego była Jadwiga Gorzycka. Zaślubił ją nie później niż w r. 1636, bowiem t. r. nazwany "dziedzicem Gorzyc" (ib. s. 445). Jadwiga w r. 1644 prolongowała Wojciechowi Czekanowskiemu termin uiszczenia sumy 500 złp. (ib. 110a s. 744). Podniósłszy z Gorzyc od Stanisława Dobrosielskiego sumę 500 zł., zapisaną przez zmarłego Wojciecha Czekanowskiego, cedował ją w r. 1647 Walerianowi Wilczyńskiemu (ib. 113 s. 1607). Franciszek (!) Dobrosielski, poborca województwa kaliskiego, nabył części w Gorzycach od Jana Biegańskiego i od Jana M-go (ib. 118 s. 126). Oboje małżonkowie M-cy żyli jeszcze w r. 1657 (ib. 122 s. 64). Jadwiga, w r. 1666, już będąc wdową, kwitowała z 300 zł. Jana Gałęskiego (ib. 126 s. 395).

V) Jan, syn Melchiora i Korzenickiej, mąż Doroty Wolińskiej, córki Józefa, która w r. 1611 od brata Pawła uzyskała zapis 540 złp. długu (ib. 77a s. 949). Wspólnie z tą żoną od Świętosława Jaraczewskiego w r. 1612 za 800 zł. brał zastawem części Strzyżewa (ib. 78 s. 752), a w r. 1618, również wraz z nią, wydzierżawił od Bartłomieja Przybysławskiego Przybysławice Wielkie (ib. 84 s. 1508). Drugiej swej żonie, Barbarze Naramowskiej, córce Andrzeja, w r. 1642 oprawił posag 1.200 złp. (P. 1420 k. 1148), zaś w r. 1644 zapisał jej 250 złp. tytułem długu (I. Kal. 110a s. 855). Radłowo t. r. wydzierżawił Stefanowi Pacyńskiemu (ib. s. 750), zaś swoją część spadkową po siostrze pannie Agnieszce cedował Mikołajowi Korzenickiemu (ib. s. 586). W latach 1645-1648 mieszkał w Gałązkach Wielkich (LB Droszew). Wspólnie z żoną córkom swym, Zofii i Dorocie, w r. 1657 zapisali każdej po 800 złp. posagu, a Jan zarówno dla tych córek, jak i Anny, pochodzącej z pierwszej żony, mianował opiekunow, między innymi swego bratanka Pawła, syna Stanisława (I. Kal. 122 s. 863). Skwitował też jednocześnie córkę swą z pierwszego małżeństwa, Mariannę, owdowiałą po Piotrze Gałęskim (ib. s. 866). Nie żył już w r. 1666 (ib. 126 s. 952), zaś Barbara nie żyla w r. 1669 (ib. 129 s. 792). Z córek z pierwszej żony, Anna występowała w latach 1649-1657. Marianna byla w latach 1636-1666 wdową po Piotrze Gałęskim. Barbara, wspomniany w r. 1649, nie wiem jednak, czy wtedy jeszcze żyjąca (ib. 115 s. 1610). Spośród córek z drugiej żony, Zofia, w latach 1669-1678 żona Jana Przybysławskiego, nie żyła już w r. 1716. Dorota, ochrzcz. 1645.7/VIII. r. (LB Droszew), jeszcze niezamężna w r. 1669 (I. Kal. 129 s. 758), w r. 1686 żona Zygmunta Korytkowskiego. Elżbieta wreszcie, ochrzcz. 1648.1/VII. r. (LB Droszew, ojciec omyłkowo nazwany tu Wojciechem).

VI) Wojciech, syn Melchiora i Korzenickiej, wspomniany w latach 1592-1596 (I. Kal. 63 s. 632). Mąż Anny Chlewskiej, córki Świętosława i Anny, która w r. 1609 od brata Andrzeja Chlewskiego, cystersa w Wągrówcu, otrzymała jego część po rodzicach w Cieni Małej p. sier. (R. Kal. 1 k. 452v). Anna w r. 1612 uzyskała zapis 200 zł. długu od Jana Krąkowskiego (I. Kal. 78 s. 632). Kiedy Adrian Radlicki w r. 1618 zapisywał owej Annie dług 290 zł., Wojciech nazwany cywilnie zmarłym, był więc banitą (ib. 84 s. 911).

III. Walenty, syn Walentego i Radlickiej, nazywany "Starszym", dla odróżnienia od bratanka Walentego, syna Melchiora. Zapisał w r. 1584 dług 30 zł. Janowi Korzenickiemu (ib. 50 s. 243). Ożeniony 1-o v. z Elżbietą Pstrokońską, po jej śmierci kwitował w r. 1592 Joachima Wilczyckiego z zapisanych jej 10 grz. (ib. 59 s. 209). Z drugą swą żoną Zofią Trzebińską spisywał w r. 1595 wzajemne dożywocie (R. Kal. 2 k. 476). Kwitował się w r. 1596 ze swą bratanicą Jadwigą i jej mężem Leonem, krawcem kaliskim (ib. 63 k. 806). Niwę, to jest sześć składów roli w Morawkach, koło roli Adama Waliszewskiego, w r. 1598 rezygnował temuż Waliszewskiemu (R. Kal. 7 k. 196v). Zapis, mocą którego Wojciech Gawłowski zastawił mu za 24 zł. część Morawek, scedował w r. 1604 Zofii Korycińskiej (ib. 70 k. 606). Zob. tablice 1,2

@tablica: Morawscy _Ruskowie_ 1

@tablice: Morawscy _Ruskowie_ 2

Z powyższymi nie umiem złączyć Macieja M-go Ruska, który w r. 1576 kwitował się ze szkód i krzywd z Małgorzatą Kociełkowską (ib. 44 s. 759).

Jadwiga z Morawek, wdowa po Jarosławie Sulimowskim, intromitowana w r. 1459 do jednego kmiecia w Morawkach (gr. Kal. 7, dziś sygn. Kal. Gr. 24 k. 222v). Miała ona w r. 1462 termin przeciwko Stanisławowi i Janowi, braciom z Morawek (I. Kal. 1 k. 112v). Ci sami dwaj bracia rodzeni, niedzielni z Morawek, pozywani byli w latach 1463 i 1465 przez Jadwigę, żonę Bartosza z Głaniszewa (ib. k. 220v, 226v, 316v). Maciej z Morawek na połowie dóbr swych w tej wsi w r. 1464 oprawił 15 grz. posagu swej żonie Barbarze (P. 1383 k. 267). Mikołaj ze swymi rodzonymi siostrami, Małgorzatą i Dorotą, z Morawek, w r. 1464 połowę łana w tej wsi sprzedali za 30 grz. Maciejowi z Morawek (ib.), o którym było wyżej.

Stanisław "Jankowicz" z Morawek, w r. 1468 pozwany przez Elżbietę, żonę Mikołaja z Małego Liśca (I. Kal. 1 k. 425v). Stanisław czyli Janek, syn Dziersława z Morawek, pozywany był w r. 1481 przez Stanisławę, żonę Stefana z Morawek (ib. 3 k. 67v). Nie żył już w r. 1495, kiedy to Jan Głoskowski z siostrami, Elżbietą, żoną Piotra Piórko, mieszczanina pleszewskiego, i Małgorzatą, żoną Stanisława Gałęskiego, odziedziczone po nim jako wuju rodzonym części w Morawkach sprzedali za 100 grz. Stanisławowi M-mu Sobiepanowi (P. 1383 k. 67v). Żoną owego Stanisława "Janka" była Elżbieta Wolska, której brat Wacław Wolski z Woli Bierwolitowej w ziemi sieradzkiej kwitował w r. 1495 Jana Głoskowskiego z jej posagu (I. Kal. 4 k. 387v). Elżbieta, żona Stanisława z Morawek, w r. 1468 pozywała Stachnę z Morawek (ib. 1 k. 454), oczywiście Stanisławę, żonę Stefana, o której było wyżej. Imię żony Stanisława z Morawek każe nam sądzić, iż to Stanisław "Janek". Mielibyśmy więc i datę, przed którą zawarty został jego związek małżeński z Elżbietą Wolską. Czy wszyscy Stanisławowie, o których niżej, to różne osoby, czy też wciąż ten sam "Janek", nie wiem. Stanisław z Morawek w r. 1471 zapisał 7 grz. długu Dorocie, żonie Michała ze Skurnic (ib. 2 k. 167). Od Stanisława z Morawek żądała t. r. uiszczenia 18 grz. Elżbieta z Żelisławia, za którą to sumę poręczył był ów Stanisław za Jana z Małych Mroczek (?) (ib. k. 169v). Stanisław z Morawek wspólnie z Marcinem z Małych Mroczek ręczyli t. r. za Mikołaja z Naczesławic zw. Galat, iż będzie żył w pokoju z Dorotą, wdową po Janie Naczesławskim (ib. k. 184v). Stanisław M., dziedzic w Morawkach, miał w r. 1475 sprawę z Anną, wdową po Jakubie z Morawek, o której było pod M-imi Ruskami (ib. k. 310).

>Mikołaj _Krakówka_ z Morawek, już nie żyjący w r. 1475, ojciec Jadwigi i Katarzyny, które wspólnie z Dorotą i Piechą, córkami zmarłego Andrzeja z Morawek, swoją część rodzicielską w tej wsi w r. 1475 sprzedały za 40 grz. Dorocie z Gawłowic (P. 1386 k. 25v).

>Mikołaj _Morawa_ z Morawek, zwany też _Morawka_, zapisywał w r. 1476 dług 8 grz. rodzonemu swemu bratankowi Janowi z Morawek (I. Kal. 2 k. 406), Jan zaś t. r. całą swą część ojczystą w Morawkach za te 8 grz. sprzedał temuż stryjowi (P. 1386 k. 60v). Mikołaj w r. 1477 bratankowi winien był jeszcze 4 grz. (I. Kal. 2 k. 444v). Zapisał w r. 1480 dług cztery i pół grzywny Maciejowi i jego rodzonemu siostrzeńcowi Pawłowi, dziedzicom z Morawek (ib. 3 k. 7v), i ponownie zapisał mu w r. 1481 dług 2 grz. (ib. k. 49). Świętosław, syn Morawy z Morawek, w r. 1495 kupił od Jana z Małego Sulimowa i żony jego Agnieszki za 14 grz. część "Morawińską" w Morawkach (ib. 4 k. 394). Zapewne identyczny z tym Świętosławem Świąch z Morawek, który w r. 1489 ręczył Wojciechowi M-mu za Annę, żonę Milesławskiego (Lutosławskiego?), iż uwolni część w Morawkach sprzedaną mu za 30 grz. (ib. 3 k. 540). Świętosławowi, dziedzicowi w Morawkach, w r. 1496 sprzedał za 30 grz. część w tej wsi Jan Woleński, dziedzic we wsi Woleń w p. sier. (P. 1383 k. 107). Świętosław zwany Morawa wraz z Piotrem "Kuczem" z Morawek w r. 1495 ręczył Janowi Chrostnemu z Małego Sulimowa za swą siostrę Annę, żonę Jana Lutosławskiego, i za jej córkę Jadwigę, żonę Bartłomieja M-go, dziedziczki z Morawek, iż uwolnią część w tej wsi, którą sprzedały Janowi (I. Kal. 4 k. 338; P. 1383 k. 52v).

Janowi z Morawek i matce jego Barbarze w r. 1478 winni byli uiścić dwie kopy groszy Stanisław i Paweł, dziedzice z Przedzyna (I. Kal. 2 k. 496v). Magdalena, wdowa po Mikołaju z Morawek, w r. 1478 pozywała Mikołaja z Morawek i Gawłowic, "Korabia", który winien był żyć z nią w pokoju pod zakładem 60 grz. (ib. k. 527v). Stanisław, mąż Anny, która w r. 1479 winna była przez Stanisława, Mikołaja i Szymona, braci z Wilkszyc, być wydzielona w Wilkszycach (ib. k. 562v). Ten sam niewątpliwie Stanisław "Morawicki" w r. 1480 domagał się od owych braci z Wilkszyc, synów Bartłomieja, uiszczenia 30 grz. (ib. 3 k. 44). Stanisław M. w r. 1485 skwitował Stanisława Wikszyckiego z 3 grz. posagu za siostrą jego Anną (ib. k. 209v).

>Maciej _Ładysz_ z Morawek w r. 1482 uzyskał termin przeciwko Małgorzacie, córce zmarłego Marcina Ninoty z Gosławic (ib. k. 94v).

Elżbieta, żona Bartosza ze Zdzynic i Morawek, wspólnie ze swymi rodzonymi siostrzeńcami, braćmi Pawłem i Grzegorzem, dziedzicami z Morawek, w r. 1485 zapisała dług pięć grzywien Stanisławowi i Michałowi, z Morawek, o których była już mowa wyżej (ib. k. 247b). Ci siostrzeńcy pozywali w r. 1487 tę ciotkę o połowę części w Morawkach (ib. k. 371v). Obu im, braciom niedzielnym z Morawek, jako swym stryjom(!) Bartosz Kuszyński, syn zmarłego Marcina Kuszyńskiego, w r. 1499 zastawił za 10 grz. swoją część "Tomkowską" w Morawkach (ib. 5 k. 141). Jeszcze w r. 1505 winni byli Bartłomiejowi 7 grz. za tę jego część (ib. 6 k. 15). Grzegorz w r. 1495 uwolnił Annę, żonę Jana Lutosławskiego, z zobowiązania rezygnacji części Morawek, do której "bliższość" ma Agnieszka, córka Stanisława Chutkowskiego, już zmarłego (ib 4 k. 319) Chyba ten sam Grzegorz na połowie części w Morawkach w r. 1491 oprawił 30 grz. posagu żonie swej Annie, córce Macieja Korzeniewskiego (P. 1387 k. 162v). Grzegorz M. od Anny, wdowy po Marcinie z Morawek, i od jej syna Bartosza w r. 1495 wziął w zastaw za 5 grz. trzy działy w tej wsi (I. Kal. 4 k. 377v). Nie uiścił w r. 1499 pogłówek z Morawek (ib. 5 k. 137). I znów zapewne ten sam Grzegorz M. występował w r. 1513 w charakterze stryja "opatrzn." Wawrzyńca Wszołka, mieszczanina wieleńskiego, i jego siostry Doroty (P. 786 s. 463). Mowa była wyżej o Agnieszce, córce Stanisława Chutkowskiego, mającej w r. 1495 prawo bliższości do Morawek. Oczywiście należy ją identyfikować z Agnieszką, córką Stanisława Zaczyńskiego z Chutek, która w r. 1485 pozyskała Annę "Dominikową" z Morawek (I. Kal. 3 k. 293v).

Wojciech i Stanisław, bracia rodzeni niedzielni z Morawek w r. 1489 zobowiązali się uiścić 5 grz. Rafałowi z Waliszewic w zamian za ustąpienie im bliższości w Waliszewicach po ich wuju Mikołaju zw. Kiczka (ib. k. 538v). Obaj t. r. skwitowani przez Katarzynę, żonę Dobiesława Goruchowskiego (?) z 28 grz. posagu zmarłej ciotki jej Anny żony Mikołaja z Tądowa i Morawek zwanego Ryczka(?) (ib. k. 547v). Może to siostra tych braci? Nie wiem, czy ten sam Wojciech w r. 1489 nabył za 30 grz. od Anny, żony Jana Lutosławskiego część w Morawkach (ib. k. 540), jak również czy ten sam, czy inny, Wojciech z Morawek w r. 1499 nie uiścił pogłówek z tej wsi (ib. 5 k. 137).

>Stanisław _Sobiepan_ z Morawek, mąż Anny, która w r. 1491 nabyła za 12 grz. w Morawkach łan osiadły i t. r. za 40 grz. dwa puste łany od Jana z Głosek (Głoskowskiego) i jego sióstr, Małgorzaty, żony Stanisława z Wielkich Gałązek, Agnieszki, żony Macieja z Wielkich Gałązek, i Elżbiety, żony "opatrzn." Piotra Piórko, burmistrza w Pleszewie (P. 1387 k. 164; I. Kal. 4 k. 106v). Stanisław z Morawek, chyba ten sam, w r. 1494 kupił za 40 grz. od Piotra z Mniejszego Sulimowa jego części w Morawkach nabyte przezeń od Piotra Głaniszewskiego (P. 1383 k. 8). Stanisław M. Sobiepan od wymienionych wyżej Jana Głoskowskiego i jego sióstr w r. 1495 ponownie za 100 grz. nabył ich części Morawek, odziedziczone po wuju Stanisławie (ib. k. 67v). Stanisław z Morawek w r. 1499 zawierał ugodę o łąkę w Morawkach z Agnieszką, wdową po Wojciechu Rusku, i z jej synem Jakubem, dziedzicami z Morawkach (ib. 5 k. 127). Stanisław Sobiepan w r. 1499 nie uiścił się z pogłównego (ib. k. 137). Od Mikołaja Skarba Waliszewskiego w r. 1500 wziął w zastaw jego część w Morawkach (ib. k. 215). Od panny Małgorzaty M-ej w r. 1503 kupił za 60 grz. jej część Morawek (P. 1389 k. 260), zaś jednocześnie od Anny i Katarzyny, córek Stanisława Modlskiego, dziedzica w Morawkach, nabył ich części w tej wsi, dając im w zamian część Waliszewic (ib. k. 261). Marcinowi Naczesławskiemu w r. 1504 zobowiązał się dać część "Korabiowską" w Morawkach oraz dopłacić 60 grz., biorąc w zamian część "Gatkowską" (?) w tejże wsi (I. Kal. 6, niepag., między k. 6 i 7v). Stanisława M-go w r. 1505 skwitował Stanisław Kostrzewski z ziemi sieradzkiej z długów i przezysków będących skutkiem zabicia przezeń Mikołaja Kostrzewskiego (ib. k. 64). Stanisław M. na dwóch łanach roli w części Morawek w r. 1509 oprawił posag 10 grz. żonie swej Annie (P. 786 s. 80). Przypominam, iż wyżej już pod r. 1491 widzieliśmy Annę, żonę Stanisława M-go Sobiepana. Żył chyba jeszcze ów "Sobiepan" w r. 1519 (I. R. Z. Kal. 3 k. 638), nie żył zaś w r. 1532 (ib. 4 k. 249). Córka jego Helena między r. 1519 a 1529 kwitowała z 10 grz. swego posagu z Morawek rodzonego brata Jakuba M-go (ib. 3 k. 638). Ten Jakub wraz z bratem rodzonym Maciejem (więc też syn Stanisława) w r. 1534 od Katarzyny, żony Wojciecha Trzebińskiego, nabyli za 100 grz. części jej w Morawkach (ib. 4 k. 568; I. i D. Z. Kal. 2 k. 224v). Innym synem Stanisława Sobiepana był Wawrzyniec, który w r. 1532 owej Katarzynie Trzebińskiej sprzedał za 100 grz. tę część Morawek (I. i D. Z. Kal. 2 k. 200v). A była i jeszcze jedna córka "Sobiepana", Agnieszka, której bracia, Jakub i Maciej, w r. 1534 zapisali jako posag z Morawek sumę ośmiu grzywien (I. R. Z. Kal. 4 k. 605). Był też jeszcze jeden syn Stanisława Sobiepana, Jan Sobiepan, o którym będzie mowa niżej. Bracia Maciej i Jakub, o których już mówiłem, występowali niekiedy z imioniskami "Rogala" lub "Rogalka", co mogłoby nasuwać przypuszczenie, iż w Morawkach dziedziczyli też i Rogalici. Możliwe jednak, iż to tylko imioniska nie mające związku z ich herbową przynależnością. Z nich, Maciej M. na połowie części w Morawach, należnej mu w dziale z braćmi Jakubem i Wawrzyńcem oraz bratankiem Bartłomiejem (zob. niżej), w r. 1531 oprawił 20 grz. posagu swej żonie Annie M-ej, córce Jakuba M-go Ruska (I. i D. Z. Kal. 2 k. 178v). Chyba ten sam Maciej M. w r. 1544 kwitowany był przez Baltazara Rayskiego z 7 grz. (I. Kal. 7 k. 61). Wspólnie z bratem Jakubem w r. 1546 nabył za 200 złp. od ich bratanicy Małgorzaty Waldonowej z Koźminka jej część Morawek (ib. 6 k. 404). Żył jeszcze Maciej "Rogala" w r. 1550 (I. Kal. 12 II s. 84), a chyba i w r. 1555 (I. i D. Z. Kal. 7 k. 729, 730). Jakub "Rogala", "Rogalka" na połowie swej dziedzicznej części w Morawkach, uzyskanej z działu z bratem Maciejem, oprawił w r. 1534 posag 20 grz. swej żonie Elżbiecie, córce Jana Junczewskiego (ib. 2 k. 225). Wspólnie z bratem Maciejem i bratanicą Małgorzatą Woldanową w r. 1547 wezwany był przez Wojciecha Waliszewskiego Skarba do podniesienia sumy z części Morawek zwanej Wolą, którą to część rodzice tego Wojciecha, Mikołaj Waliszewski i Katarzyna z Chwalęckich, sprzedali niegdyś wyderkafem Stanisławowi M-mu Sobiepanowi, ojcu tych M-ch, zaś dziadowi Woldanowej (ib. 7 k. 279). Janowi M-mu cz. Gawłowskiemu Jakub w r. 1552 wyderkafem sprzedał za 20 grz. połowę pustego Lana w Morawkach (I. Kal. 15 k. 89; I. i D. Z. Kal. 6 k. 458). Jakub "Rogala" w r. 1557 połowę łanu pustego w tejże wsi sprzedał za 10 grz. Mikołajowi Kramkowskiemu(?) (I. Kal. 22 k. 256). Warto dodać, iż Jakub i Maciej M-cy w r. 1555(?) występowali jako opiekunowie Jakuba i Wojciecha, synow zmarłego Walentego Naczesławskiego "Sobiepana" (I. i D. Z. Kal. 7 k. 730), wdową zaś po owym Walentym była Jadwiga Laskowska, którą ci opiekuni wtedy pozywali (ib. k. 732).

Synem Stanisława _Sobiepana_, i to chyba starszym od wymienionych wyżej, był także Jan M. "Sobiepan", "Sobiepanek", "Panek", mąż Anny, która w r. 1513 nabyła wyderkafem za 20 grz. od Jana i Wojciecha braci Rayskich półtora łana w Rajsku p. kal. (P. 786 s. 464), zaś w r. 1514, też wyderkafem, od Apolonii, wdowy po Macieju Aaronie z Dąbrowy, nabyła za 10 grz. łan osiadły w Kożuchach p. kal. (I. i D. Z. Kal. 2 k. 29v). Jan nie żył już w r. 1550 (I. Kal. 12 II s. 84), ale umarł chyba już przed r. 1531. Synem jego był Bartłomiej, córką Małgorzata. O Bartłomieju wiem tyle tylko, że nie żył już w r. 1546, kiedy siostra Małgorzata, żona "opatrzn." Walentego Woldana, mieszczanina z Koźminka, odziedziczone po bracie części Morawek sprzedała za 200 złp. stryjom swym, Maciejowi i Jakubowi M-im (I. i D. Z. Kal. 6 k. 404). Jej drugim mężem w r. 1553 był "opatrzny" Marcin z Dembska, także mieszczanin z Koźminka (I. Kal. 17 s. 166).

Zapewne w bliskim pokrewieństwie z powyższymi pozostawali M-cy, o których teraz powiem. Michał M., niekiedy zwany Naczesławskim, "Sobiepan", nie żyjący już w r. 1535, ojciec Zofii, w r. 1530 żony Wojciecha M-go zwanego "Jaźwiec", która w r. 1535 kwitowała tego męża z oprawy na części "Kuczkowskiej" w Morawkach. Asystowali przy tym akcie, jej stryj Wojciech M. i wuj(!) Jakub M. "Rogala" (I. i D. Z. Kal. 2 k. 168; I. R. Z. Kal. 4 k. 649).

Wymienię tu także i innych _Rogalów_ M-ch. Stanisława w r. 1558 pozywał instygator o zabójstwo Jana Wilkszyckiego (I. Kal. 23 s. 1191). Jakub, już nie żyjący w r. 1598 (P. 1402 k. 830), był ojcem: Stanisława, Kaspra i Katarzyny, żony Mikołaja Naczesławskiego, wtedy też nie żyjącej. Z synow Jakuba, Stanisław M. Rogala w r. 1576 lub przed tą datą dał był zapis 225 zł. Janowi Kobelnickiemu z p. ciechanowskiego (I. Kal. 44 s. 1244). Część swą w Morawkach "Rogalińską" w grodzie sieradzkim sprzedał Piotrowi i Zofii małżonkom Kowalskim, ci zaś w r. 1586 odsprzedali za 700 zł. Janowi Korzenickiemu (R. Kal. 5 k. 520v). Stanisław był w r. 1584 banitą, co chyba pozostawało w związku z procesem toczonym przeciwko niemu przez Kobelnickich (I. Kal. 50 s. 1557). Żył jeszcze w r. 1586 (R. Kal. 5 k. 520v), nie żył już w r. 1594 (ib. 6 k. 859). Kasper M. "Rogala", syn Jakuba zamieszkałego w pow. sieradzkim, mąż Katarzyny Miłaczewskiej, która w r. 1562 okazywała rany zadane przez Jerzego Zarembę z Kalinowy i jego sługi (I. Kal. 27 s. 1030). Nie żył już w r. 1584, kiedy owdowiała Katarzyna, już 2-o v. żona Piotra Brodzińskiego, kwitowała z 40 grz. Jana Korzenickiego (ib. 50 s. 14). Synowie tego Kaspra, Mikołaj i Kasper. Z nich, Mikołaj, jako wspólnie z bratem spadkobierca stryja Stanisława, w imieniu własnym i tego brata części Morawek spadłe po stryju sprzedał w r. 1594 za 150 zł. Janowi Korzenickiemu. Korzenicki już te dobra miał w swych rękach, nabywszy je od Jana Kobelińskiego (R. Kal. 6 k. 859). Mikołaj wraz z bratem w r. 1598 skwitował Jakuba Naczesławskiego, pasierba ich bezpotomnie zmarłej ciotki Katarzyny z M-ch Naczesławskiej, z 17 grz., które miała zapisane sobie przez męża (P. 968 k. 275). Obaj bracia pół łana w Morawkach po stryju Stanisławie, którą to połowę dziad ich Jakub sprzedał był wyderkafem swemu zięciowi Mikołajowi Naczesławskiemu, sprzedali w r. 1598 za 54 grz. Jakubowi Naczesławskiemu, synowi tego Mikołaja (P. 1402 k. 830). Może to ten sam Mikołaj M. był mężem Zofii Naropińskiej, z którą w r. 1592 spisywał wzajemne dożywocie (R. Kal. 6 k. 656v). Drugi z braci, Kasper umarł między r. 1611 a 1633 (N. 165 k. 523, 223 k. 958v). Jego syn Walenty, córka zaś Katarzyna, która w r. 1609, krótko po 14/IV., wyszła za Mikołaja Kęsowskiego z pow. tucholskiego. Bezpotomna nie żyła już w r. 1645. Walenty w r. 1633 oprawił posag 2.000 zł. żonie Annie Bogurskiej, córce Andrzeja (N. 223 k. 958v). Żyła ona jeszcze w r. 1637 (Kc. 128 k. 82). Walenty, spadkobierca siostry Kęsowskiej, jej posag 1.800 zł. i 200 zł. wyprawy, zabezpieczone na Kęsowie, w r. 1645 cedował Michałowi Zaleskiemu (N. 226 k. 129). Zob. tablicę.

@tablica: Morawscy _Rogale_

Bartłomiej M., mąż Jadwigi, która wraz ze swą matką Anną, siostrą Swiętosława M-go a żoną Jana Lutosławskiego, część w Morawkach sprzedała w r. 1494 za 30 grz. Janowi z Małego Sulimowa (P. 1383 k. 52v) Wojciech M., dziedzic w Waliszewicach, wraz z Wojciechem z Mańkowa ręczył w r. 1502 pannie Małgorzacie z Morawek za panny Annę i Katarzynę, córki zmarłego Stanisława M-go, iż te zrezygnują jej ich części w Morawkach w zamian za jej część Waliszewic (I. Kal. 5 k. 277). Ta panna Małgorzata z Morawek to córka Mikołaja Gawłowskiego (ib. k. 251). T. r. działając w asyście stryja Wojciecha M-go, brata Bartłomieja M-go i rodzonego wuja Tomasza z Wielkiego Sulimowa, swoją część "Kuczyńską" w Nowych Waliszewicach wymieniła z Wojciechem z Morawek na część w Morawkach, dopłacając mu 7 grz. (P. 1389 k. 205). Jerzy (Grzegorz?) M., jeden z poręczycieli Mikołaja Skarżyńskiego z Morawek, zwanego Byk, wobec Macieja Chwalęckiego, iż mu sprzeda za 20 grz. część w Morawkach (I. Kal. 6 k. 19). Miachał M. w r. 1512 kupił od Mikołaja Wilczkowskiego za 9 grz. część Naczesławic, odziedziczoną po Annie, żonie Marcina Naczesławskiego (P. 786 s. 343).

Grzegorz _Szerwański_ z Morawek, nie żyjący już w r. 1529, mąż Anny Korzenickiej, wtedy również nie żyjącej, miał syna Macieja M-go cz. Szerwańskiego, który był faktorem Elżbiety Chwalibogowskiej, a zabity został w r. 1552 w łaźni miasta Staw przez Jana z Iwanowic Koźmińskiego. Wizji ciała dokonano w tejże łaźni 21/XII. (I. Kal. 17 s. 108, 23 s. 1191). Maciej był bezdzietny i sukcesja po nim dostała się siostrom i siostrzeńcom. Te siostry to: Agnieszka, w latach 1529-1553 żona "sław." Bartłomieja Smętka, sukiennika w Stawie, dziedziczka części rodzicielskich w Morawkach (I. R. Z. Kal. 3 k. 339), Dorota, w r. 1553 niezamężna, Zofia, urodzona z Anny Krzeniewskiej, wdowa po Świętosławie (Janie?) Gawłowskim, 2 -o v. żona Błażeja Jankowskiego, dziedziczka części w Morawkach (I. i D. Z. Kal. 2 k. 168). Synem Zofii, a siostrzeńcem Macieja nazwany w r. 1553 Wawrzyniec Gliniec z Warty (I. Kal. 17 s. 425), co zdawałoby się wskazywać na istnienie jeszcze i trzeciego męża Zofii. Siostrzeńcami i współspadkobiercami Macieja nazwani również w r. 1553 nieletni synowie Jana Kozickiego z Kozanek w pow. sieradzkim (ib. s. 423), co mogłoby świadczyć o istnieniu jeszcze jednej córki Grzegorza a siostry Macieja. Agnieszka i Dorota wespół z siostrzeńcami spowodowały obwołanie głowy zamordowanego brata i wuja (I. Kal. 17 s. 423, 425). One dwie części w Morawkach, odziedziczone po bracie, w r. 1553 sprzedały za 200 zł. Walentemu M-mu. Ich wujem rodzonym nazwany przy tej okazji Michał Naczesławski (P. 1396 k. 167). Miał więc chyba Grzegorz, prócz Korzenickiej, jeszcze jedną żonę, Naczesławską? Agnieszka, już wdowa po Smętku, kwitowała w r. 1559 z 40 grz. Piotra Wilkszyckiego Gajka (I. Kal. 24 k. 346).

Wojciech M. _Jaźwiec_ na połowie swej części w Morawkach w r. 1530 oprawił 8 grz. posagu żonie Zofii, córce Michała M-go cz. Naczesławskiego "Sobiepana" (I. i D. Z. Kal. 2 k. 168). Sprzedał Ow Wojciech w r. 1534 swoją część w Morawkach zwaną "Kuczkowską" za 30 grz. Wojciechowi Skarbowi Waliszewskiemu (ib. k. 227v). Skwitowany w r. 1535 przez żonę z oprawy na części "Kuczkowskiej" (I. R. Z. Kal. 4 k. 649). Jadwiga, w r. 1542 żona Macieja Zdzenickiego Siekiela, wdowa w latach 1564-1573. Małgorzata, w latach 1547-1555 żona Stanisława Komorskiego. Walenty, dziedzic w Morawkach 1550 r. (I. Kal. 12 II s. 84). Andrzejowi M-mu cz. Kociełkowskiemu, synowi Bartłomieja Kociełkowskiego, Wojciech Naczesławski w r. 1552 w sumie 10 grz. długu zastawił łąkę "Pogorzel" w p. kal. (I. Kal. 15 k. 364)

Maciej M., zw. _Lis_, skwitowany w r. 1553 przez Małgorzatę, córkę Jana M-go "Sobiepanka", o której była mowa wyżej (ib. 17 s. 166). Nie żył już w r. 1579 (ib. 46 k. 122). Jego synowie: Stefan, Krzysztof i Walenty, pozwani byli t. r. przez Biernackich o dług 50 grz. (ib.). Była i córka Dorota, w r. 1600 niezamężna (R. Kal. 7 k. 335v). Z synów, Stefan "Lis" część "Ruchocińską" z części "Rogalińskiej" w Morawkach sprzedał w r. 1571 za 300 zł. Mikołajowi Giżyckiemu (R. Kal. 3 k. 306v). Chyba ten sam Stefan, już nie żyjący w r. 1582, był mężem Agnieszki Rozdzałowskiej (I. Kal. 48 s. 1013). Krzysztof M. "Lis", działając wspólnie z Ewą, wdową po Wojciechu Naczesławskim "Sobiepanku", poranił w r. 1581 "uczc." Reginę, sługę Stanisława Naczesławskiego "Raczka", z Naczesławic (ib. 46 k. 760). Krzysztof i Walenty, synowie Macieja, w r. 1584 (lub przed tą datą) dali zapis 30 zł. wraz z posesją części w Morawkach Maciejowi i Łukaszowi braciom Biernackim (ib. 50 s. 6). Walenty "Lis" dał zapis na 200 grz. Feliksowi Wojsławskiemu, zaś w r. 1584, po śmierci Feliksa, jego brat Marcin cedował ów zapis Janowi Korzenickiemu. Wdowie po tym Korzenickim, Zofii Korycińskiej, Walenty w r. 1600 dał wiecznościA część Morawek (R. Kal. 7 k. 335v). Owdowiałą Zofię z Korycińskich wzywał w r. 1602 do uiszczenia 100 zł. (Rel. Kal. 1 k. 372). Umarł t. r. pozostawiając syna Walentego i córkę Dorotę M-ą "Lisównę", w latach 1602-1612 żonę Stanisława Stawskiego, nie żyjącą już w r. 1615. Walenty M. "Lis" był w r. 1602 kwitowany przez tę siostrę z dóbr rodzicielskich (I. Kal. 68 s. 770, 771, 1085). Miał zastawioną sobie przez Wojciecha Gawłowskiego w sumie 100 grz. część Morawek, który to zastaw przed r. 1604 scedował Stanisławowi Tomisławskiemu (ib. 70 k. 334v). Nie żył już w r. 1612, kiedy jako jego jedyna spadkobierczyni występowala siostra Stawska (ib. 78 s. 22, 384).

Elżbieta, w r. 1555 żona Jana Desczyńskiego. Janowi M-mu ręczyli w r. 1558 Jerzy ojciec i Piotr syn Rożyccy za Jana Rożyckiego, ich syna i brata (ib. 23 s. 627). Adam, mąż Jadwigi, która w r. 1559 okazywała rany zadane jej przez Walentego Korzenickiego cz. Ochelskiego (ib. 24 k. 306). Andrzej M. z Czachór, ojciec Anny, w r. 1562 żony Grzegorza Kurowskiego "Gąsiorka" (ib. 27 s. 276). Nie żył już ów Andrzej w r. 1584 (ib. 50 s. 966). Prócz Anny miał i inne córki. Ta Anna Kurowska i jej siostry, Agnieszka (nazwana w r. 1584 Czachórską), żona Baltazara Gniazdowskiego, Dorota, żona Macieja Czechowskiego, oraz panna Zofia występowały w r. 1581 przeciwko Stanisławowi Kwiatkowskiemu, dziedzicowi części Kwiatkowa (ib. 46 k. 678). Agnieszkę spotykamy jeszcze raz w r. 1602, kiedy była wdową po Baltazarze Gniazdowskim zw. Szowal. Zofia, wspomniana wyżej jako niezamężna w r. 1581, była potem żoną "uczc." Macieja, młynarza w Gaci i w r. 1602 części Czachór w p. kal. sprzedała za 40 grz. Marcinowi Gniazdowskiemu (R. Kal. 7 k. 455).

Andrzej, w r. 1580 mąż Agnieszki Mieszkowskiej (I. Kal. 46 k. 356v) wspólnie z nią w r. 1596 zapisał dług 100 zł. Stanisławowi Kowalewskiemu "Móżdżkowi" (ib. 63 k. 539). Barbara, w r. 1600 żona Macieja Bogwiedzkiego. Anna, żona Macieja Naczesławskiego zwanego Koska, nie żyła już w r. 1602 (umarła t. r. ?). Anna, chrzestna 1615.12/VII, r. (LB Wysocko). Andrzej, nie żyjący już w r. 1636, mąż Urszuli Jedleckiej, swe części w Morawkach w r. 1624 sprzedał za 1.500 zł. swojej córce Annie, teraz 2-o v. zamężnej Mąkowskiej (R. Kal. 10 k. 200v). Miał córki, tę właśnie Annę a zapewne też: Dorotę, Barbarę, Elżbietę, Katarzynę i Zofię. Z nich, Anna była w latach 1615-1619 żoną Macieja Stępczyńskiego, wdowa w r. 1622, 20o v. w r. 1624 żona Mikołaja Mąkowskiego. Wszystkie one były w r. 1622 oskarżone o zabójstwo Jerzego M-go, po którym brały spadek (I. Kal. 88a s. 87) Czyżby to był ich brat? Annie zamężnej Mąkowskiej asystowali przy transakcji bracia jej stryjeczni, Stanisław i Jan M-cy (ib. 90b s. 1696). Z powyższych sióstr(?), Dorota była w r. 1644 żoną Sebastiana Krzuckiego. Może ta sama Dorota była wcześniej za Stanisławem Stępczyńskim, po którym wdową była w r. 1631? Elżbieta, w latach 1641-1654 żona Walentego Molskiego. Panna Zofia w r. 1636 kwitowała Jana M-go, syna zmarłego Melchiora (ib. 102 s. 1640). Kwitowała też w r. 1641 wraz z siostrą Molską Korzenickich, synów zmarłego Jana, z wydania poddanych z Morawek (ib. 107 a s. 301), zaś w r. 1647 kwitowała swego stryjecznego brata Jana M-go z 6o złp. prowaizji od sumy posagowej 200 złp. (ib. 113 s. 879) i znów to samo w r. 1649 (ib. 115 s. 612) i w r. 1652 (ib. 118 s. 145), a wreszcie w r. 1655 (ib. 121 s. 114).

Jerzy, syn zmarłego Andrzeja, kwitował w r. 1618 z ran Jana Krajewskiego (I. Kon. 40 s. 626). Marianna w r. 1622 żona Wojciecha Gromadzkiego. Jan, chrzestny 1630.8/VII. r. (LB Wysocko). Marcin nie żył już w r. 1636, kiedy wdowa po nim Helena Wilczycka zapisała dług 40 zł. Stanisławowi M-mu, synowi zmarłego Melchiora, o którym była mowa pod "Ruskami" (I. Kal. 102 s. 1643). Żyła jeszcze w r. 1638 (ib. 104b s. 1015). Jan, chrzestny w maju a potem 1639.16/VIII. r. (LB Wysocko). Stanisław, mąż Marianny Starzyńskiej, która w r. 1641 kwitowała synów zmarłego Wawrzyńca Korzenickiego, dziedzica w Korzenicy i Morawkach. Kwitowała ich wtedy również córka Stanisława, Dorota M-a (I. Kal. 107a s. 317, 318). Jan, w r. 1641 jeden z opiekunów dzieci zmarłego Aleksandra Gajewskiego (ib. s. 172). Julianna M-a, ochrzczona 1644.15/III. r. (LB Sulmierzyce, brak imion rodziców). Panna Barbara, z Gałązek, chrzestna 1645.29/XII. r. (LB Droszew). Tomasz, mąż Reginy Ściborówny, mając w r. 1632 scedowane im obojgu przez Łukasza Opalińskiego, marszałka wielkiego koronnego, prawa dożywotnie na wójtostwo wsi Gąsiorowo w starostwie kolskim, dożywocie to wspólnie ze swą drugą żoną Reginą Barankówną scedował w r. 1650 Adamowi i Katarzynie małżonkom Kowalskim (I. Kon. 53 k. 287v). Barbara, w latach 1659-1662 żona Mateusza Wardęskiego, nie żyła już w r. 1699. Anna, wdowa 1-o v. po Janie Porowskim, 2-o v. w latach 1661-1666 żona Adama Bogusławskiego, nie żyła już w r. 1690. Marcin nie żył już w r. 1666, kiedy wdowa po nim, Ewa Czachórska role w Czachórach zastawiła za 8 grz. Wojciechowi Kumackiemu (I. Kal. 126 s. 796). Wojciech od Jakuba Racięskiego (Racięckiego), podstolego czerniechowskiego, oraz braci jego Franciszka i Michała, w r. 1701 wydzierżawił na trzy lata pod zakładem 430 złp. część wsi Myśliborz (I. Kon. 72 k. 73), z którego to kontraktu kwitował się z nimi w r. 1703 (ib. k. 160). Jakub, mąż Agnieszki Łyszkowskiej, nie żyjącej już w r. 1720, ojciec Andrzeja i Jana. Z nich, Andrzej w r. 1720 zawierał komplanację ze swymi rodzono-ciotecznymi siostrami Katarzyną, żoną Stanisława Reszkowskiego(?), i Jadwigą, żoną Stanisława Gawłowskiego, córkami zaś zmarłych Kazimierza Krzyżanowskiego i Marianny z Łyszkowskich (I. Kal. 161 s. 127, 128). Andrzej w r. 1730 otrzymał pełnomocnictwo od wdowy Barbary z Sokolnickich Borzewskiej (ib. 167 s. 691). Tomasz, syn zmarłego Stanisława, żeniąc się w r. 1734 z Marcjanną Głuchowską, córką Franciszka i Barbary z Bardskich, a wdową 1-o v. po Kazimierzu Godlewskim, otrzymał od niej 13/XI., na krótko przed ślubem, zapis 400 zł. na jej sumie posagowej na wsi Perłowo (Pąchowo?) w p. kon. (I. Kon. 76 k. 517). Andrzej, nie żyjący już w r. 1738, mąż Ludwiki Borzewskiej, córki Wojciecha i Barbary z Sokolnickich, która to Ludwika idąc 2-o v. za Mikołaja Minostowskiego, krótko przed ślubem, 5/II. t. r., na swych sumach posagowych zapisała mu 1.500 zł. (ib. 77 k. 94). Żyła jeszcze w r. 1752 (ib. 78 s. 603). Jakub i żona jego, Konstancja z Dobrzyckich, 1-o v. Kraszkowska, oboje nie żyli już w r. 1739, kiedy bracia Jakuba, Jan i Roch (czy innego imienia?) byli procesowani przez jej siostrzeńca i spadkobiercę Franciszka Dobrzyckiego o wieś Budzisław Górny, która to wieś za jej posag była zrezygnowana Jakubowi M-mu (Rel. Kal. 112/113 s. 706). Józef w latach 1739-1744 czwarty mąż Jadwigi Chudzyńskiej, żony 1-o v. Giżyckiego, 2-o v. Jana Golińskiego, za którego to Golińskiego wyszła w r. 1726, a była wdową po nim w r. 1730 (I. Kon. 77 k. 146, 349), 3-o v. Chudzyńskiego. Andrzej, w r. 1752 plenipotent panny Rozalii Przybysławskiej dla windykowania jej spadku z dóbr Gorczyce w wojew. sandomierskim i sumy z dóbr zadąbrowskich w tymże województwie (ib. 78 s. 617). Ks. Piotr, kanonik regularny lateraneński, proboszcz i dziekan koźmiński, 1753 r. brat rodzony Marianny, wdowy 1-o v. po Bartłomieju Bogdańskim, 2-o v. po Franciszku Koszutskim (I. Kal. 196/198 k. 189).

>Morawscy różni z Morawska w p. pozn. Bieniak z Morawska nie żył już w r. 1404, kiedy znajdujemy wzmiankę o jego dzieciach (P. 2 k. 231; Ks. Z. Pozn. 1990). Wawrzyniec Jeż z Morawska wraz z braćmi w r. 1407 (P. 3 k. 33). Wspólnie z bratem Januszem toczył w r. 1408 sprawę ze Świętosławem z Tulc (P. 3 k. 71, 75). Jeszcze w r. 1420, kiedy miał termin z Chwalętą z Lubicza, pisany był " z Morawska" (P. 6 k. 100), ale w r. 1422 mowa o nim jako o "niegdy z Morawska" (P. 7 k. 15v). Jego żoną była Frona, Fronka (Eufronia) w r. 1421 (P. 7 k. 6v). Jej list oprawny w r. 1423 winien był być zwrócony ks. Janowi, kanonikowi z Głuszyny i brau jego Wojciechowi z Glinna. Ów list winni byli im zwrócić Wojciech z Ludomia, Dobrogost z Dąbrówki i Jan z Gorzewa (P. 7 k. 56). O tym ostatnim, Janie vel Januszu z Gorzewa, potem z Nowego Dworu, wiemy, iż był rodzonym bratem Wawrzyńca Jeża. Występował w latach 1407-1423. Wspomniani wyżej bracia, ks. Jan, kanonik. z Głuszyny, Wojciech z Glinna, dziedzice z Morawska, składali w r. 1421 list rezygnacyjny na dziedzictwo Morawska (P. 7 k. 3). Obaj toczyli w r. 1422 sprawę przeciwko Wojciechowi z Ludomia, Dobrogostowi z Dąbrówki i Januszowi z Nowego Dworu (ib. k. 16v, 29). Ks. Jan, pisany w r. 1427 "z Chojnicy" (P. 9 k. 110), kanonik poznański 1433 r. (P. 12 k. 80v, 85v), umarł między r. 1434 (ib. k. 252) a 1436 (P. 13 k. 135v). Jan i Wojciech mieli też, jak się zdaje, brata Abrahama, nie żyjącego już w r. 1436. Pozostałe po ks. Janie dobra: Bielawy, Tworkowo, Skotniki, Biezdrowsko, Nożyczyno winny były przypaść po jego śmierci Wincentemu Czurzydle (ib.) czy raczej Czuryle, z Bielaw (P. 15 k. 155v).

Mikołaj M. w r. 1437 (Kośc. 17 s. 12). Jan i Mikołaj, bracia z Morawska, mieli w r. 1444 termin przeciwko Dziersławowi z Glinna (P. 15 k. 8). Trzeci z braci, Stanisław (Gliniecki) nie żył już w r. 1445, kiedy Jan i Mikołaj byli pozywani przez Jana Sobockiego o poręczenie które zmarły dał był za Jakuba i Jana, braci niegdy z Knyszyna (ib. k. 69v). Temu Jakubowi Sobockiemu w r. 1447 winni byli w związku ze sprawą o Knyszyno płacić winę (P. 17 k. 14v). Z tych braci, Jan M. swe części w Morawsku w r. 1448 sprzedał wyderkafem za 50 grz. Mikołajowi Chełmskiemu (P. 1380 k. 8v). Obaj bracia wraz z bratankiem Mikołajem, synem Stanisława Glinieckiego, pozywani byli w r. 1448 przez Wincentego z Bielaw, o którym było wyżej, i przez Piotra z Chojnicy (P. 17 k. 121, 156v). Jan M. dwa łany w Morawsku w r. 1451 sprzedał wyderkafem Mirosławowi Nowowiejskiemu (P. 1381 k. 43v). Nie żył już w r. 1452 (P. 18 k. 9), a na jego części w Morawsku, która spadła po nim na brata Mikołaja, pozostała suma zapisana Dziersławowi Lulińskiemu (ib. k. 32). Mikołaj, drugi z braci, swoją część w Morawsku w r. 1450 sprzedał Bartoszowi Chomęckiemu, biorąc w zamian za to jego czwartą część w Jarosławcu i dopłatę 600 grz. (P. 1381 k. 96). Od samego bratanka Mikołaja, syna Stanisława Glinieckiego, w r. 1450 w działach dostał wieś Złotkowo za 100 grz. (P. 1381 k. 96). Ów bratanek Mikołaj w r. 1452 miał płacić winę, bo nie stanął z pozwu Mikołaja Chełmskiego (P. 18 k. 32, 40v, 56). Mikołaj, jego stryj, z części odziedziczonej po zmarłym bracie Janie t. r. winien był płacić 3 grz. winy Mroczkowi z Rokitnicy, bo mu nie uiścił 100 grz. (P. 18 k. 9). Nie stanął też wtedy z pozwu Katarzyny, córki Dziersława Lulińskiego, a żony Dobrogosta Ludomskiego i także winien był płacić winę (ib. k. 25). Przypozywał go jako spadkobiercę Jana M-go Jakub niegdy Drogocki (ib. k. 151v) Jego żoną była w r. 1459 Elżbieta, córka zmarłego już Dziersława Lulińskiego (ib. k. 189, 203, 231v). Mikołaj z Morawska i ze Złotkowa zeznał t. r. innym córkom Dziersława Lulińskiego, Annie i Małgorzacie, 95 zł. węg. (ib. k. 200). Mikołaj występował w r. 1462 jako rodzony wuj Katarzyny, córki zmarłego Andrzeja z Uścic (P. 1134 k. 121). Prawa swe na Złotkowie przed r. 1464 sprzedał Bartoszowi niegdy Pakosckiemu (P. 1383 k. 193v). Umarł między r. 1465 a 1469 (P. 18 k. 103v, 205v). Żona jego Elżbieta w r. 1464 procesowała się z nabywcą Morawska Bartoszem Chomęckim (ib. k. 21v). T. r. wspólnie ze swymi niedzielnymi siostrami, Małgorzatą i Anną, miała sprawę z Jakubem Gunickim (ib. k. 13), z którego pozwu nie stanęły (ib. k. 56v). Dziećmi Mikołaja i Elżbiety żyjącymi w r. 1465 byli synowie, Jan, Wojciech i Stanisław, zmarły w wieku lat siedmiu, oraz córki: Dorota mająca wtedy lat cztery, Barbara dwuletnia, Katarzyna mająca półtora roku (ib. k. 104). Jan i Wojciech, niedzielni, pozywani byli w r. 1469 przez Stanisława Wargowskiego (ib. k. 205v) i t. r. zapisali 50 grz. długu Mikołajowi, dziedzicowi w Chełmie (P. 20 k. 10). Z braćmi z Wargowa, synami powyższego Stanisława, już zmarłego, procesowali się w r. 1470 (ib. k. 46v). Jana M-go w r. 1472 skwitowały ze swych dóbr rodzicielskich w Morawsku jego ciotki, Anna i Małgorzata, córki Dziersława Lulińskiego z Morawska (P. 854 k. 141v) Panna Małgorzata M-a po śmierci brata Jana M-go odebrała z rąk Andrzeja Borkowskiego sumę 2.048 zł. i w r. 1493 skwitowała go z bliższości do wsi Borek (P. 856 k. 20v). Może z tym Janem identyczny był Jan M., którego żona Małgorzata Borkowska była w r. 1501 intromitowana do łana w Borku w p. kośc. należącego do Andrzeja Borkowskiego, a to z tytułu 20 zł. węg. winy (Kośc. 231 k. 71). W r. 1523 Małgorzata była już 2-o v. żoną Wojciecha Węgierskiego (P. 1392 k. 510v).

>Morawscy różni. Nieletni Andrzej, syn zmarłego Bartłomieja i Florencji Jadwigi Bratuskiej, pozostawał w r. 1557 pod opieką swych wujów, Jakuba i Mikołaja braci Rolów Bratuskich (P. 898 k. 240; Py. 108 k. 389). Skwitował w r. 1574 wuja Mikołaja Bratuskiego z opieki nad swymi dobrami w mieście Brześciu i za miastem (P. 923 k. 361). W r. 1571 Andrzej M., nie wiem czy ten sam, zapisał sumę dziesięć i pół grzywien Małgorzacie Grzybowskiej, żonie Kaspra Grzybowskiego Flaka (G. 51 k. 416).

Sebastian żeniąc się w r. 1576 z Anną Staruchowską, córką Stanisława, krótko przed ślubem 26/XI. dał jej użytkowanie sołectwa we wsi Mątwy w p. inowrocł. i na swych częściach koło miasta Pakości w p. gnieźn. oprawił jej 400 zł. posagu (P. 1398 k. 688). Dostała ona w r. 1586 od Marcina SzczycieNskiego zapis 100 złp. długu (G. 62 k. 253). Wojciecha Wronczyńskiego w r. 1595 skwitowala ze 100 zł. (P. 964 k. 767). Oboje w r. 1596 skwitowani przez opiekunów nieletnich synów zmarłego Sebastiana Czarnotulskiego z 500 zł. z dzierżawy wsi Czarnotul i Kunowo p. gnieźn. (Kc. 122 k. 174), a w r. 1597 przez Piotra Czeszewskiego z 500 zł. (ib. k. 510v). Nie żył już Sebastian w r. 1602 (P. 1404 k. 782). Jego synem był Wojciech. Z córek, Dorota, żona 1-o v. Melchiora Podleskiego, 2-o v. w latach 1606-1626 Stanisława Sokolnickiego, nie żyła już w r. 1630. Katarzyna, 1-o v. za Piotrem Janiszewskim, 2-o v. w latach 1610-1611 za Hieronimem Jaskóleckim, wdowa w r. 1626, 3-o v. żona Wawrzyńca Tworzyjańskiego, 4-o v. w latach 1628-1638 za Wojciechem Sienińskim, umarła w r. 1641 lub 1642. Wojciech otrzymał w r. 1595 od ojca a za konsesem królewskim cesję dożywocia sołectwa we wsi Mątwy starostwa inowrocławskiego (P. 964 k. 769). Kwitował w r. 1609 szwagra Sokolnickiego (G. 70 k. 15).

Bartłomiej, starosta radoszycki, wytoczył był sprawę sądową spadkobiercom Bartłomieja, młynarza z miasta Klwów, i w związku z tA sprawą uzyskał w r. 1590 plenipotencję od swego szwagra Jana Bara (Kc. 27 k. 28).

Dominik nie żył już w r. 1605, kiedy wdowa po nim Dorota Wysławska, córka Jana "Gieruntka", a spadkobierczyni brata Łukasza, części odziedziczone po bracie w Wysławicach p. pyzdr. wspólnie z siostrą Anną, żoną Mikołaja Wysławskiego, sprzedał za 1.000 złp. Marcinowi Wilkońskiemu (P. 1405 k. 275). Obie z siostrą części po bracie w Zdzychowicach p. pyzdr. w r. 1615 sprzedały za 915 złp. Marcinowi Popowskiemu (P. 1409 k. 339). Dorota żyła jeszcze w r. 1616 (P. 996 k. 121).

Jan, dwunastoletni, będący na nauce w kolegium jezuickim w Poznaniu, kiedy nocą 1611.8/IX. r. wracał z zamku od swego ojczyma Marcina Grabowskiego do swej gospoday u Pawła Prochowiaka, zabity został w Rynku koło Wagi przez sługi miejskie. Pozywał o to mieszczan Poznania brat jego Adam (P. 1414 s. 1525). Kasper w r. 1614 oprawił żonie swej Agnieszcze Borzynowskiej posag 500 zł. (N. 222 k. 110). Szl. Marcin był świadkiem 1615.28/VI. r. (LC Św. Maria Magdal., Pozn.). Regina, w r. 1628 żona Stanisława Świtalskiego. Jakub, syn zmarłego Andrzeja, dziedzica części wsi Morawy Laski w pow. ciechamowskim (może więc h. Dąbrowa?), jedyny spadkobierca ojca, w r. 1630 sprzedał swe części w tej wsi za 100 zł. Wojciechowi M-mu, synowi zmarłego Jana, dzuedzicowi tamże (P. 1416 k. 1141v). Mikołaj, syn zmarłego Jana, uzyskał w r. 1630 zapis 300 złp. długu od Andrzeja Wilczyńskiego (G. 79 k. 187v). Andrzej nie żył już w r. 1633, kiedy żona jego Anna Lisowska, córka Jana, spisywała wzajemne dożywocie z drugim swym mężem Marcinem Kosiorowskim (P. 1417 k. 899v). Maksymilian, mąż Doroty Rosnowskiej, córki Andrzeja, która w r. 1664 kwitowała Kazimierza Krzywosędzkiego z 50 zł. sumy zasadniczej 800 zł., zapisanej jej i rodzeństwu jej, Rosnowskim (G. 84 k. 196v) Mikołaj z żoną Heleną Gulczewską winni byli w r. 1665 Maciejowi Szczycińskiemu sumę 100 zł. (ib. k. 243). Wojciech dostał t. r. zapis 300 zł. długu od Władysława Wyszławskiego (P. 1076 k. 885v). Jan, chrzestny 1667.6/II r. i 1671.1/II. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Wawrzyniec i jego żona, siostrzenica Elżbiety ze Skrzetuskich, wdowy po Mikołaju Złyńskim, posesorki części Wojnowa trzymanego od Jana Młodziejewskiego, w r. 1672 oskarżeni przez tę ciotkę o to, iż przed rokiem, nie mając gdzie się podziać, zamieszkali u niej kątem, a potem Wawrzyniec począł sobie uzurpować prawa do posesji tych dóbr (P. 199 k. 587v). Stanisław, ekonom w Poniecu, miał z żony Doroty synów, Jana, ochrzcz. 1681.12/I. r., i Łukasza, ochrzcz. 1685.18/X. r. (LB Poniec). Jan, sługa w Poniecu u Krzysztofa Unruga, z żony Doroty (czy więc to nie pomyłka w imieniu i chodzi o tych samych, co wyżej Stanisława i Dorotę?), ojciec Antoniego, ochrzcz. 1682.1/XI. r. (ib.). Elżbieta żona Jakuba Przystankowskiego, oboje już nie żyli w r. 1687. Ks. Jan, rektor poznańskiego kolegium jezuickiego w r. 1691 (P. 1122 VII k. 69v) Jan, mąż Barbary Chrzonowskiej, córki Stanisława i Agnieszki ze Skoroszewskich, w r. 1694 (P. 1128 k. 54v). Ale w r. 1718 Dorota(!) Chrząnowska, córka Stanisława i Agnieszki ze Skoroszewskich, wdowa po Janie M-im, kwitowała Stanisława Lewald Mejera, wojskiego inflanckiego, z 500 zł., zapisanych przez zmarłego Kazimierza Mejera, komornika granicznego kaliskiego, regenta ziemskiego sieradzkiego (Py. 157 k. 61). Wojciech, dzierżawca radwańczyc, z żony Katarzyny miał córkę Annę, ochrzcz. 1705.15/VI. r., a podał ją do chrztu Stanisław M., rodzony brat Wojciecha (LB Gozdowo). Katarzyna, w latach 1710-1711 wdowa po Stanisławie Mieczkowskim. Józef, mąż Salomei barbary Modlibowskiej, córki Franciszka, kwitował w r. 1716 jej brata Chryzostoma z 500 zł. stanowiących dwuletnią prowizję od sumy posagowej z dóbr macierzystych, 2.000 zł. (Py. 157 s. 135). Józef i Konstancja (!) z Modlibowskich, rodzice Ludwiki, ur. w Miłkowie 1714.16/I. r. (LB Lubasz). Jan, mąż Barbary Morzyckiej w r. 1714(?) (I. Kal. 159 s. 288). Paweł zmarł w Bninie 1718.18/II. r. (LM Bnin). Wawrzyniec, nie żyjący już w r. 1721, ojciec Franciszka i Marianny, wtedy żony Marcina Sypniewskiego (G. 94 k. 174). Marianna nie żyła już w r. 1755, kiedy brat jej Franciszek M. występował w imieniu jej dzieci (G. 98 k. 727v). Franciszek, dzierżawca Bierzglina Zaleśnego, miał z żony Jadwigi syna Stanisława Kostkę, ochrzcz. 1732.27/XI. r. (LB Września). "Ur." Jan, z dworu w Rogaczewie, zmarł 1732.18/VII. r. (LM Wyskoć). "Szl." Piotr, z Borówka, i Katarzyny, rodzice Zygmunta, ochrzcz. 1733.28/III. r. (LB Czempiń). Wojciech, z Nowca, chrzestny 1734.12/IV. r. (LB Śrem). Marianna, chrzestna 1735.5/VII. r.(LB Pobiedziska). Stanisław w r. 1737 zaślubił Teresę Długołęską z Kołacina (LC Mchy). Katarzyna, żona Stanisława Smoleńskiego, oboje nie żyli już w r. 1738. Tomasz z powiatu ciechanowskiego a parafii krzywogłowskiej zaślubił 1739.3?II. r. pannę Barbarę Strzeszewską (Skrzeszewską ?) z dworu w Wyszanowie (LC Wyszanów). Był w latach 1741-1742 administratorem Mikorzyna. Dzieci jego i Barbary, Jan Walentyn, ochrzcz. 1741.9/II. r. i Marianna, ochrzcz. 1742.23/VI. r. (LB Mikorzyn). Jan, starzec, ubogi przybysz, który stracił substabcję w skutku pożaru Grzybowa na Pałukach, zmarł w Drobninie 1740.6/II. r. (LM Świerczyna). Tomasz, administrator Mikorzyna, Teresa, dziedziczka Przystanek, chrzestna 1743.30/VI. r. (LB Wilczyna). Antoni, zastawny posesor Falborzyc w r. 1744 (Z. T. P. 50 k. 1513). Joanna, żona 1-o v. Franciszka Rudkowskiego, 2-o v. Kaspra Wyganowskiego, nie żyła już w r. 1751. Magdalena, cysterka, zmarła w Ołoboku 1753.26/IV. r., mając lat 94, a profesji zakonnej 66 (Nekr. Obra; Nekr. Owińska; Nekr. Przemęt). Ks. Jan, proboszcz w Gniewkowie, chrzestny 1756.6/IX. r. (LB Objezierze). Zofia, chrzestna 1757.16/III. r. (LB Św. Marcin, Pozn.). "Szl." Ludwik i Joanna, rodzice Justyny, ur. w Gostyniu, ochrzcz. 1761.26/VIII. r. (LB Gostyń). Piotr, urodzony na Podlasiu, starzec, żebrak, ale "generosus", zmarły w r. 1762, pochowany 12/III (LM Świerczyna).

Józef, z Rostkowa i Dąbrówki Małej, w r. 1770 mąż Marianny Gutowskiej (Kośc. 331 k. 40), nie żyjącej już w r. 1775 (ib. 332 k. 146), mianował w r. 1765 plenipotentami synów swych, Benedykta i Wojciecha (N. 212 k. 144). Zmarł między r. 1770 a 1773 (Kośc. 331 k. 40; P. 1350 k. 411). Miał jeszcze prócz wspomnianych wyżej syna Tomasza, chyba najstarszego, i córki: Agnieszkę, żonę Wojciecha Ostaszewskiego, zmarłą w r. 1785, pochowaną w Wilczynie 3/VI., Łucję za Mokierskim i Elżbietę za Ossowskim (P. 1353 k. 129). Z synów, Benedykt, ur. około r. 1743, chrzestny 1765.13/VIII. r. (LB Iłowiec), komisarz województw wielkopolskich w r. 1768, mianowany wtedy olenipotentem przez Starzeńskiego, kasztelana gnieźnieńskiego (Kośc. 330 k. 248). Kwitował się z inwentarza w r. 1770 ze swą żoną Anną Jarochowską, córką Łukasza i Jadwigi z Gutowskich, wdową 1-o v. po Józefie Jeziorkowskim (Kośc. 331 k. 40; P. 1357 k. 70), a w r. 1773 spisywali oboje wzajemne dożywocie (P. 1350 k. 411). Dla przeprowadzenia działów po matce mianował w r. 1775 plenipotentem brata ks. Tomasza (Kośc. 332 k. 146). Posesor Popowa i Barklina w p. kośc. w r. 1780 (LM Dlużyna), w latach 1780-1783 dzierżawca miasta Śmigla i wsi przyległych, był w r. 1780 opiekunem nieletnich Jeziorkowskich, dzieci swej żony (P. 1357 k. 70; LB Śmigiel), a działał w ich imieniu także w r. 1782 (P. 1359 k. 100v) Dzierżawca Wronek, umarł w Nowejwsi 1783.30/VIII. r., mając około 40 lat, pochowany w Biezdrowie (LM Wronki). Wdowa w r. 1785 lub 1786 wyszła 3-o v. za Karola Bolesza (P. 1362 k. 24v, 1363 k. 93v). W r. 1792 była już wdową i po tym trzecim mężu (P. 1369 k. 172a, 173), a żyła jeszcze w r. 1793 (P. 1370 k. 65v). Drugi z synów Józefa i Gutowskiej, Wojciech, chrzestny 1770.17/II. r. (LB Iłowiec), skwitowany w r. 1788 przez ks. Adama Ciecierskiego, proboszcza bytyńskiego, rodzącego się z Agnieszki Gutowskiej, brata swego ciotecznego (P. 1365 k. 200v). I wreszcie Tomasz (Tomasz Jan, Jan Tomasz), ur. około r 1733, proboszcz biezdrowski 1775 r. (Kośc. 332 k. 146), dziekan lwowiecki, bratu Wojciechowi w r. 1788 cedował swe części z sumy macierzstej (P. 1365 k. 200), zmarł w Biezdrowie 1796.22/III. r., pochowany w tamtejszym kościele (LM Biezdrowo). Ks. Adam Tomasz, proboszcz biezdrowski 1767.12/XII. r. (LB Biezdrowo), to oczywiście ten sam Tomasz.

Andrzej, mąż Marianny Niesułowskiej, córki Wojciecha, oboje już nie żyjący w r. 1768, rodzice Stanisława i Józefa, współspadkobierców ciotki marianny z Broniewskich 1-o v. Chrząstowskiej, 2-o v. Krzywosądzkiej (Kc. 147 k. 202). Marianna, chrzestna 1769.3/VII. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Józef, ranny w starciu konfederatów z wojskami rosyjskimi, zmarł w Strzelnie 1770.3/I. r. (LM Strzelno). N., mąż Katarzyny Swinarskiej, córki Stanisława i Urszuli z Osuchowskich, 2-o v. żony Jana Chrząnowskiego. Oboje nie żyli już w r. 1771 (P. 1348 k. 70v). Ks. Jan Tomasz, proboszcz pobiedziski, dziekan lwówiecki w latach 1771-1789 (LM Biezdrowo). "Szl." Ludwik, ubogi, umarł w Poznaniu 1774.13/X. r. (LM Św. Mikołaj, Pozn.). Wojciech, zmarły w Murowanej Goślinie 1775.8/VI. r. w wieku lat 50, miał z żony Łucji synow: Wojciecha Gabriela, zmarłego 1772.9/XI. r. po 33 tygodniach życia, i Andrzeja Melchiora, ur. 1772.12/XI. r. Ich córka Marianna zmarła w Murowanej Goślinie 1773.31/X. r. (LM, LB Murowana Goślina). "Szl." Rozalia, z Witkowa, chrzestna 1776.18/XII. r. (LB Strzelno).

N., nie żyjący już w r. 1781, mąż Ludwiki z Brzeskich, żony 2-o v. Mikołaja Minostowskiego, wtedy też nie żyjącej. Żył natomiast wdowiec po niej, Minostowski (G. 108 k. 11). Jakub, stolnik wschowski, umarł w Kleszczewie 1782.12/II. r. (Nekr. owińska; Nekr. Obra; Nekr. Przemęt). Ludwika, w r. 1783 żona Bernarda Borowskiego. Marianna, w latach 1785-1791 żona Józefa Umińskiego. Ks. Antoni, instytuowany na probostwo w Chlewiskach 1785.20/IV. r., zmarł tam 1789.2/V. r. (LM Chlewiska). Marcin, w latach 1786-1788 mąż Małgorzaty Bronikowskiej (LB Sulmierzyce). N., w r. 1790 mąż Marianny Januszewskiej, wdowy 1-o v. po Antonim Łagiewnickim (P. 1367 k. 692v). Walenty, z Pobiedzisk, wdowiec zaślubił 1794.24/II. r. pannę Urszulę Dramińską, z dworu w Uzarzewie (LC Uzarzewo). Józef, dziedzic Zadowic, chrzestny 1794.16/V. r., zaś świadek 22/IX. t. r. (LB, Lc Ołobok). Walenty, pisarz (dworski?), wdowiec, zaślubił 1795.13/IX. r. Agnieszkę Śliwińską (LC Mikorzyn) chrzestną 1799.3/III. r. (LB Mikorzyn). Bernard óżenił się 1798.11/VIII. r. z panną Barbarą Polichnowską (LC Jabłkowo). Łucja, wdowa, umarła w Pile 1799.15/I. r. na kołtun, mając lat 60 (LM Murowana Goślina).

Bernard, dzierżawca Strzeszowa, miał z Barbary Polichnowskiej synów, Józefa, ur. tam 1800.6/II. r., i Jana Nepomucena Wojciecha, ur. tamże 1801.22/IV. r., oraz córkę Emilię Zofię, ur. tam 1805.5/V. r., podawaną do chrztu przez Teodorę z Bielińskich M-ą z Jabłkowa (LM Mieścisko). Marianna, franciszkanka w Kaliszu, zmarła 1800.17/V. r. (Nekr. Franciszkanów Śrem.). Łukasz i Regina, rodzice Antoniego, ochrzcz. 1804.20/VII. r. (LB Smolice). Walenty, strażnik celny w mieście Sarnowie, umarł tam 1817.26/VI. r., mając około 78 lat (LM Sarnowa). Ożeniony z Franciszką Sobolewską, zmarłą w Oporowie 1836.29/XI. r. w wieku lat 60 (LM Oporowo), miał syna Hipolita, ur. w Sarnowie 1813.11/VIII. r. (LB Rawicz) i córkę Wiktorię Teodozję, ur. 1809.23/XII. r. (LB Sarnowa). Dominik, dobrodziej zakonu dominikanów, umarł w Gdańsku 1813.24/II. (Nekr. Dominik. Pozn.). Pani Teresa M-a i Michał M., chrzestni 1813.28/II. r. (LB Kępno). Klementyna, chrzestna 1815.2/IV. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). Adam, sędzia Trybunału Cywilnego Departamentu poznańskiego, dziedzic Murowanej Gośliny, świadek 1815.22/V. r. (LC Włościejewski). Tomasz, pisarz sądowy w Ostrowie 1816 r., mąż Marianny z Jasińskich, w r. 1818 aktuariusz sądowy w Gostyniu. Syn tej pary Dionizy Wojciech, ur. w Ostrowie 1816.8/IV. r. (LB Ostrów; LB Gostyń). "Szl." Maciej, ubogi umarł w Liniach w r. 1817, mając lat 52, pochowany 30/VIII (LM Pniewy). Adam, bezżenny, zmarł 1823.8/III. r., mając 37 lat. Pozostawił kapitał 100.000 zł. (LM Św. Marcin, Pozn.) Panna Józefa, z Wróblewa, chrzestna 1828.19/IV. r. (LB Biezdowo).

"Ur." Wojciech, z Gniezna, liczący 27 lat, zaślubił 1847.24/I. r. pannę 21-letnią, Leokadię Maciejewską z Kołacina. Świadkami przy ślubie były osoby stanu nie szlacheckiego (LC Mchy). Umarł ten Wojciech 1883.9/V. r. w 64-ym roku życia (Dz. P.), Leokadia zaś umarła w Gnieźnie 1896.27/I. r. (ib.). Może ich synami byli, Jan Kanty, którego posiadłość w Gnieźnie była w r. 1889 wystawiona na subhastę (ib.), i Stanisław, kupiec w Gnieźnie, który 1890.15/X. r. w tamtejszej Farze zaślubił Paulę Józefowiczównę, siostrę wikarego farnego (ib.), a wreszcie N., mąż Magdaleny z Bielawskich, która zmarła w Gnieźnie 1892.17/X. r., pozostawiając męża i dzieci (ib.).

"Ur." Antoni, chrzestny 1848.11/V. r. (LB Kłecko). Teodozia z M-ch zamężna Pniewska, jedna ze spadkobierców zmarłego w r. 1866 w Siekierkach proboszcza ks. Leona Zakrzewskiego. Inny spadkobierca to Stanisław M., mieszkający w Sierczynku (Dz. P.). Marcjanna, córka Jana i Marianny, umarła "w kwiecie wieku" 1870.6/VIII. r., przebywając w Doruchowie, pochowana w Poznaniu (ib.). Wiktoria, córka Ignacego, ur. 1874.17/II. r., wyszła w Poznaniu 1908.25/II. r. za inż. Kazimierza Madalińskiego z Sieradza. Jej bratem był Stefan, adwokat (LC Św. Maria Magdal., Pozn.). Franciszka Ksawera M-a, z domu Stasińska, zmarła w Gnieźnie 1887.7/II. r., pozostawiając dzieci i wnuki (Dz. P.). Ks. Ksawery, proboszcz w Czarzu, dekanatu toruńskiego, potem w Drzycimiu, ostatnio w Klanówce, umarł 1903.9/XI. r. w 69-ym roku życia a 42-im kapłaństwa (ib.).

>Mordeisen v. Waltersdorf h. Własnego, rodzina osiadła w Saksonii. Justyna, w r. 1582 żona Zygmunta Kotwicza (Kotwitz) Gorczyńskiego, dziedzica w Gorczynie. Jej braci, Joachima i Rudolfa, t. r. Gorczyński skwitował z jej posagu (Ws. 9 k. 331v; 202 k. 42v). Nie żyła już w r. 1584 (Ws. 10 k. 43), a jej brat i spadkobierca Joachim M. w r. 1595 skwitował szwagra z 1.700 zł. jej posagu i z 300 zł., które ów mąż zapisał był żonie tytułem długu (Ws. 14 k. 163v).

>Moreccy z Mórki w p. kośc. Siedzieli tu zrazu Ostoje, potem brali to nazwisko przedstawiciele różnych rodzin. Mikołaj i Świętosław z Mórki (może bracia) w r. 1400 (Kośc. 1 k. 105, 110, 114, 115). Mikołaj z Mórki z bratem Janem M-im z Mórki w r. 1411 w sprawie o Niepart występowali przeciwko Alicji, żonie Wincentego Kotka, i Katarzynie, żonie Blizbora Granowskiego (Kośc. 3 k. 164v). Jan żył jeszcze w r. 1415 (Kośc. III k. 23v).

Jadwiga, Jachna M-a uzyskała w r. 1444 terminy przeciwko Szczedrzykowi Lubiatowskiemu (Kośc. 17 s. 469, 527). Wawrzyniec M. z Mórki cztery łany osiadłe w Drzęczewie w r. 1450 sprzedał wyderkafem za 92 zł. węg. Dziersławowi niegdy Jarosławskiemu (P. 1381 k. 54v). Żona jego Anna, córka zmarłego Wincentego z Gostyczyny, uzyskała w r. 1453 intromisję do pewnych łanów w Gostyczynie, dziedzicznych temtejszego plebana ks. Gilberta (Gr. Kal. 5 k. 116v). Skwitowała w r. 1454 tego ks. Golberta z Gostyczyny, kanonika kaliskiego, z uiszczenia 6 grz. i z zawartej ugody (Py. 11 k. 248). Anna, będąc już wdową, wspólnie ze swym rodzonym bratem, Maciejem z Jastrzębnik, skwitowała w r. 1464 Hinczę z Rogowa, kasztelana sandomierskiego, z 200 grz. za kupione przezeń ich dobra Wrotkowo (I. Kal. 1 k. 240). Przeciwko Piotrowi M-mu Jan Borkowski Tumigrała z Drzęczewa, Anna, żona tego Jana i bracia Gorzeńscy w r. 1464 uzyskali termin (Kośc. 19 k. 329, 330, 391). Tego Piotra z Mórki i Jelenczewa pozywał w r. 1465 Mikołaj Wyskota z Dzięczyny w sprawie poręczenia za Jana Rogalińskiego, pozywał również t. r. Jan Tumigrała Drzęczewski ze swymi dziećmi (Kośc. 20 s. 15, 69). Elżbieta, siostra ks. Andrzeja Rogalińskiego, kanonika poznańskiego, żona Piotra M-go, wraz ze swymi bratankami, Janem i Wojciechem z Rogalina, w r. 1465 sprzedała za 100 kop gr. czwartą część połowy ich dóbr po matce i babce w mieście Sarnowa i wsiach Sarnówka i Żołędnica (P. 1383 k. 228). Piotr M. wieś Drzęczewo w r. 1467 sprzedał Sędziwojowi Rąbińskiemu w zamian za trzecią część wsi Białe Jezioro (Białcz) w p. kośc. i dopłatę 800 grz. (ib. k. 285v) i bezpośrednio potem ową trzecią część Białego Jeziora sprzedał za 200 grz. Jakubowi niegdy Orzelskiemu (ib. k. 286). Kupił zaś jednocześnie od ks. Andrzeja Rogalińskiego, kanonika poznańskiego, za 200 kop gr. połowę Żabna w p. kośc. (ib. k. 289). Łan osiadły wraz z folwarkiem, dworem i połową jeziora w Jelenczewie w p. kośc. sprzedał wyderkafem w r. 1469 Mikołajowi i Szymonowi braciom z Bogusławek (P. 1385 k. 5v). Na Mówce w r. 1480 ks. Maciejowi z Krzywinia, altaryście w Kościanie, sprzedał za 24 grz. dwie grzywny rocznego czynszu wyderkafowego (P. 1386 k. 119). Anna M-a, żona Jana Tumigrały Pakosławskiego, nie żyła już w r. 1470. Katarzyna M-a, w r. 1499 żona Jana Młyńskiego. Ta sama Katarzyna była wdową 1-o v. po Stanisławie Radzewskim i w r. 1499 występowała wraz z dziećmi z niego spłodzonymi, Piotrem, Stanisławem, Małgorzatą i Anną (Py. 169 k. 142). Katarzyna M-a wsie Golęczewo i Dębicze p. kośc. dała w r. 1502 mężowi Janowi Młyńskiemu (P. 1389 k. 212). Jej córka Anna, urodzona z małżeństwa z Radzewskim, ale zwana M-ą, była w latach 1525-1527 żoną Marcina Bułakowskiego, nie żyła już w r. 1547. Jakub M., w r. 1527 wuj Jana, syna zmarłego Stanisława Goreckiego z Żabich Goreczek (P. 1393 k. 186v). Stanisław M., syn Stanisława Radzewskiego i Katarzyny, w r. 1531 stryj Doroty z Psarskich Zaworskiej (ib. k. 458v). Żona Stanisława M-go, Anna Bojanowska, wdowa 1-o v. po Krzysztofie Olbrachcickim, kwitowała w r. 1532 z 200 grz. Ernesta Strawalda Szaszyńskiego (?) z Ogrodów (Ws. 2 k. 113). Pozywał ją, już wdowę, w r. 1547 bratanek męża, Stanisław Radzewski, syn zmarłego Piotra, o zagarnięcie pewnych rzeczy w Mórce (Kośc. 30 k. 157v). T. r. była pozywana przez Małgorzatę Bułakowską, siostrzenicę męża, córkę zmarłej Anny Radzewskiej cz. M-ej (Kośc. 29 k. 3v). Żyła jeszcze w r. 1557 (Kośc. 237 k. 285). Spadkobiercami tego Stanisława M-go cz. Radzewskiego byli w r. 1550 jego rodzeni bratankowie po bracie Piotrze, Jan i Stanisław Radzewscy (Kośc. 235 k. 250v). Z nich Stanisław nazwany M-im, kiedy w r. 1557 kwitowała go ze 102 zł. stryjenka Anna, wdowa po Stanisławie (Kośc. 237 k. 285). Zob. Radzewscy.

Łukasz M., syn zmarłego Łukasza, w imieniu własnym i brata Sebastiana M-go kwitował w r. 1595 z 50 zł. Andrzeja Skórę z Gaju Obornickiego, jako bratanka i spadkobiercę ks. Wojciecha, kanonika poznańskiego i krakowskiego (P. 964 k. 567v).

>Morkowscy z Morkowa w p. kośc., w których S. Kozierowski widział Szaszorów z Drzeczkowa. Jan Stopacz z Morkowa 1401 r. (Kośc. 1 k. 146), w Morkowie, Żakowie, Klonowcu 1410 r. (Kośc. 3 k. 147v). Małgorzata M-a miała w r. 1437 sprawę z braćmi z Olszy (Kośc. 17 s. 7). Przeciwko Janowi M-mu w r. 1448 uzyskali termin bracia z Wilkowa (Kośc. 18 s. 346). Ów Jan M. t. r. wzywał Katarzynę, żonę Mikołaja Wilkowskiego, do okazania listu wiennego (Kośc. 16 k. 149). Miał w r. 1449 sprawę z Piotrem, Janem i Mikołajem, braćmi z Wilkowa, o granice Morkowa, Smyczyny i Wilkowa (ib. k. 155). Tych braci z Wilkowa w r. 1450 skwitował z popełnionych gwałtów i zadanych ran (Kośc. 19 k. 28v). Jan M. z Morkowa w r. 1469 winien był uiścić 8 skojców winy, bo nie stanął z pozwu Benedykta z Pępowa i jego stryja Jana, komandora Św. Jana za murami Poznania (Kośc. 20 s. 381). Wojciech z Morkowa sprzedał w r. 1462 ks. Stefanowi Chybskiemu, kanonikowi poznańskiemu, 7 grz. rocznego czynszu wyderkafowego, za 84 grz. (P. 1384 k. 123v). Katarzyna M-a, żona Bernarda Starkowieckiego, połowę Morkowa w r. 1500 sprzedała za 600 złp. Nankierowi Dłuskiemu (P. 1389 k. 117). Anna M-a, w latach 1503-1540 żona Nankiera Dłuskiego, który połowę Morkowa i część Smyczyny, dobra kupione wieczyście od Jana Wilkowskiego, dał w r. 1523 żonie swej (P. 1392 k. 519v), ona zaś tę połowę Morkowa, jak również i drugą połowę, swoją dziedziczną, dała w r. 1540 synom swym, Wojciechowi i Maciejowi Dłuskim (Ws. 3 k. 8). Piotr M., w r. 1524 nazwany stryjem Doroty z Jutroskich Dobrzyckiej (P. 1393 k. 13).

>Morkowscy różni. Zofia M-a i jej mąż Stanisław Wilczyński, nie żyli już oboje w r. 1693. Kunegunda, w r. 1694 wdowa po Adamie Los Golińskim, nie żyła już w r. 1716. Franciszek i Teresa z Włostowskich, oboje już nie żyli w r. 1759, a byli rodzicami Marianny, wtedy żony Józefa Antoniego Kierskiego (P. 1327 k. 85v). "Szli." Agnieszka M-a, żona komisarza sprawiedliwości, chrzestna 1798.4/IX. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.). "Ur." Wojciech, dziedzic Iwanowic w Królestwie Polskim, liczący 27 lat, zaślubił 1864.12/I. r. Juliannę z Załuskowskich Wężykową, 25-letnią (LC Skalmierzyce).

>Morownicki Marcin kwitował w r. 1660 wdowę Ewę z Mańkowskich Chełkowską z 20.000 grz.(!) (Ws. 59 k. 106v).

>Morowscy(?) "Ur." Marcin i Agnieszka, rodzice Jana Antoniego, ur. w Chmielniku, ochrzcz. 1724.27/XII. r., i Barbary Jadwigi, ur. tamże, ochrzcz. 1726.20/X. r. (LB Lwówek).

>Morscy h. Topór z Morska w wojew. krakowskim. Felicjan, dzierżawca części Żołcza w p. gnieźn. w latach 1763-1771 (LB Czerniejewo; LB Jarząbkowo), potem dzierżawca Zdzychowic koło Środy, zmarły tam 1777.29/III. r. (LM Środa). Mąż Teresy Chlebowskiej, córki Tomasza i Katarzyny z Bronikowskich, występującej w r. 1779 jako współspadkobierczyni zmarłego Piotra Władysaława Unruga, podkomorzego J.Kr.Mci, dziedzica Prusimia (P. 1356 k. 436). Żyła jeszcze w r. 1787 (I. Kal. 227 k. 272). Córka tej pary Zuzanna Klara, ur. w Żołczu, ochrzcz. 1770.20/VIII. r. (LB Czerniejewo).

Elżbieta, żona Michała Moraczewskiego, nie żyła już w r. 1767. Kazimierz, skarbnik sochaczewski, i Katarzyna Granakówna (!), oboje nie żyjący już w r. 1774, rodzice Marcina, który wtedy swe dobra w ziemi sochaczewskiej, Rokotów, Jeżówka i Borzyszew, zobowiązał się sprzedać za 43.000 złp. Janowi z Lubrańca Dąmbskiemu (I. Kon. 80 k. 287).

>Morszkowscy, zob. Morzkowscy.

>Morsztynowie, Morstynowie, Morstinowie h. Leliwa, pisali się "z Raciborska". Krzysztof, starosta filipowski, zawierał w Gdańsku 1614.4/X. r. kontrakt o rękę Sabiny Arciszewskiej, córki Eliasza i Heleny z Zakrzewskich, idącej za jego syna Stefana. Arciszewscy swemu przyszłemu zięciowi, Stefanowi M-mu, zapisali w posagu za nią 3.000 złp. (Kośc. 290 k. 644). Posag ów Stefan żonie oprawił w r. 1617 na połowie swych dóbr jak też na sumie 2.000 złp., zapisanej mu przez ojca (Ws. 205 k. 107). W r. 1619 oboje małżonkowie spisali wzajemne dożywocie (P. 1411 k. 475). Zuzanna, w latach 1631-1642 żona Jana Krzęcieskiego z Jemiołek w p. gnieźn. Jan M. z żoną Konstancją z Baranowskich zawierali w r. 1652 kontrakt z Jakubem Rozdrażewskim, kasztelanem kaliskim (I, Kon. 53 k. 435). Andrzej, podskarbi wielki koronny, i żona jego, Katarzyna Gordonówna, uzyskali zapisy od Cecylii z Kołaczkowskich i jej męża, Jana Leszczyńskiego, kancleraz wielkiego koronnego i starosty generalnego wielkopolskiego. Z racji owych zapisów Cecylia w r. 1676 skasowała swe dożywocie na dobrach królewskich: Kaski, Jaktorowo, Baranów, Olendry, w starostwie sochaczewskim (P. 1094 k. 166v). Zbigniew, miecznik mozyrski, i Blesław M-wie byli w r. 1681 plenipotentami synów i córki zmarłego Jana Dunina Łabęckiego (P. 213 I K. 27v). Andrzej Michał, starościc kowalski, starosta sieradzki 1699 r. (Z. T. P. 37 s. 800), kasztelan sandecki 1732 r. (Ws. 84 k. 77v), w r. 1698 mąż Heleny z Smardzewa Zaleskiej, wdowy 1-o v. po Macieju Konstantym Waliszewskim, pisarzu ziemskim sieradzkim, dożywotniczki po pierwszym mężu (I. Kon. 70 k. 334v). Oboje małżonkowie w r. 1700 pod zakładem 40.000 zł. wydzierżawili na trzy lata Teodorowi Tułmańskiemu dobra: Jastrzębniki, Żerniki, Wyganki, Szadek, oraz części Zagórzyna, Pamięcina, Żegocina, Kleszewa, Dojutrowa, Zagórzynka, Podlesia i Pruszkowic w p. kal. (I. Kal. 154 s. 225). Protestowali w r. 1701 przeciwko Adamowi i Jadwidze z Kociełkowskich Radońskim oraz ich wspólnikom o najazd na dobra Szadek (Z. T. P. 38 k. 40). Helenę z Zaleskich kwitował w r. 1714 z 3.750 zł. Jerzy Iwański (I. Kal. 159 s. 304). Umarła ona bezpotomnie przed r. 1719, a w r. 1720 występowała jako jej spadkobierczyni siostra Konstancja, zmężna Ponińska, podkoniuszyna koronna (ib. 161 s. 495). Andrzej Michał od Andrzeja Bratkowskiego kupił w r. 1719 za 48.000 złp. wieś Grab w p. kal. (ib. 160 k. 589). Jego drugą żoną była Zofia Rozwadowska, wdowa 1-o v. po Stanisławie hr. Przerębskim, chorążym sieradzkim, przeciwko której w r. 1719 manifestował się Kazimierz Błeszyński w imieniu własnym i sióstr (Z. T. P. 40 k. 532). Konstancja, nie żyjąca już w r. 1724 żona Adama Glińskiego, nie żyjąca 1732 r., żona Karola Rozdrażewskiego, generała majora wojsk W. Ks. Litewskiego. Wdowa Eleonora z Sleibenów (Schlieben?), starościa duninowska, duninowska, zawirała 1741.11/X. r. ze Stefanem Łaskawskim, pod zakładem 39.114 złp., kontrakt zastawu wsi Dąbki (N. 206 k. 39v).

Tadeusz Morstin, syn Tadeusza i Sabiny z hr. Karnickich, ur. 1860.1/III. r., kupił w r. 1884 Strzelewo z przyległościami (6.300 m. m.) w ppw. bydgoskim za 900.000 m. od Konstantego Bnińskiego z Glesna (Dz. P.). Umarł w Strzelewie 1937.24/XII. r. Żoną jego była zaślubiona w Poznaniu 1885.10/XI. r. Celina hr. Bnińska, córka Makymiliana z Pamiątkowa i Heleny z Czarneckich, ur. w r. 1863, zmarła w r. 1941. Córki ich Helena, ur. w Pamiątkowie 1886.28/VIII. r., zaślubiona 1909.8/VI. r. Macieja Koczorowskiego, umarła w Wałbrzychu 1966.4/IV. r., Maria, ur. 1892.26/VIII. r., wyszła 1924.9/VI. r. za Eugeniusza hr. Grabowskiego (Borowski).

>Mortęscy h. Własnego z Prus Królewskich, pisali się z Mortęg (a Mortang, a Mortangen, de Mortęgi). Ludwik, wojewoda pomorski, mąż Anny z Rytwian Zborowskiej, już nie żyjącej w r. 1602, w imieniu zrodzonych z niej córek, Zofii, Magdaleny i Anny, wsie ich dziedziczne: Mogilany, Głogoczów, Zawadę, Włoszów (Włosiań) w p. krak. zrezygnował t. r. wieczyście Aleksandrowi Zborowskiemu (N. 165 k. 5v). Z tych córek Zofia była żona Samuela z Żalna Żalińskiego, wojewody pomorskiego, potem malborskiego, nie żyła już w r. 1628. Magdalena była w latach 1608-1618 ksienią benedyktynek w Chełmnie.

>Morykoni h. Własnego, Róża, żona Kazimierza Wiśniewskiego, stolnika bracławskiego, już nie żyjącego w r. 1779.

>Morzewscy, Morzescy, czy szlachta? "Szl." Wojciech Morzewski i Agnieszka, rodzice Agnieszki, ur. w Kołudzie, ochrzcz. 1693.25/I. r. (LB Ludziska). "Ur." Jakub Morzeski był 1737.12/I. r. świadkiem ślubu "ur." Tarnogórscy (LC Góra k. Borku).

>Morzkowscy, Morszkowscy, Moszkowscy, pisani nader rozmaicie, wiodący się chyba z Morzkowa z ziemi drohickiej na Podlasiu. Mieli być herbu Ślepowron, nie mam jednak pewności, czy ci, o których tu mowa, stanowią jedną i tę samą rodzinę, właśnie z podlaskiego Morzkowa. Antoni Morzkowski, chorążyc wschowski (oczywista w tym tytule pomyłka!), był w r. 1748 plenipotentem małżonków Niemojewskich (I. Kal. 185/189 k. 176v). Tomasz Morzkowski, syn zmarłych Mikołaja i Marianny z Ciechomskich, komisarz cywilno-wojskowy wojew. łęczyckiego, mocą kontraktu dat. w Krzymowie 1792.3/II. r., kupił od Pawła Byszewskiego, pułkownika wojsk koronnych, za 7.000 złp. część dóbr Łubna w p. łęczyc. (I. Kon. 84 k. 334v). Posesor dóbr Rzuchowa z klucza chełmskiego, t. r. był kwitowany przez Walentego Osińskiego, stolnika chełmińskiego, dziedzica Koźmina z przyległościami (ib. k. 371v). Józef Morzkowski, burgrabia ziemski wieluński, chrzestny 1782.23/III. r. (LB Ostrzeszów). Teofila Morszkowska, około r. 1800 żona Makarego Gorzeńskiego. Marianna Morzkowska, w r. 1801 żona Józefa Wielowieyskiego z wojew. krakowskiego. "Ur." Barbara Morszkowska, Moszkowska, w latach 1818-1833 żona "uczc." Wojciecha Lizaka, dzierżawcy Krempy, potem Noskowa. Eustachia (Ewa Eustachia) Morzkowska, Morszkowska, córka dziedzica Baborowa, wyszła przed 1832.30/III. r. za Dobrzyckiego. Umarła w Baborowie 1875.1/XI. r., pochowana w Cerekwicy (LB, LM Szamotuły; Dz. P.). Małgorzata Morzkowska z Psarskiego w Król. Polskim, szambelanowa, chrzestna 1836.12/XII. r. (LB Szamotuły).

>Morzowie (Morze) h. Grzymała, ze wsi Morze w pow. bielskim, na Podlasiu. Panna Katarzyna, "de Swica", chrzestna 1774.12/V. r. (LB Wysocko). Andrzej i Teresa ze Skinderów, oboje żyjący chyba jeszcze w r. 1775 (I. Kal. 214/216 k. 207), już nie żyjący w r. 1788 (ib. 228 k. 143), rodzice Konstancji, w latach 1775-1779 żony Józefa Sariusza Gomolińskiego, komornika granicznego wschowskiego, i Katarzyny, nazwanej "panną z dworu w Grudzielcu", kiedy 1776.27/VI. r. szła za Franciszka Radolińskiego, dzierżawcę Kars, zmarłej w Karsach 1790.10/V. r. w wieku około 50 lat, pochowanej w Kaliszu u Reformatorów.

Dominik z pow. stanisławowskiego w Galicji, w r. 1805 już nie żyjący, i Magdalena z Ambroziewiczów, rodzice Antoniego, dzierżawcy Szczypiorna w r. 1805, Łubowa i Łubówka w latach 1808-1811, Gorzuchowa w latach 1817-1818 (LB Sławno; LB Pobiedziska; LB Starygród), dziedzica Bronowa (Brunowa) w latach 1819-1829 (LB Skoki), dzierżawcy Kuchar w r. 1832. Żoną tego Antoniego była Kordula (Kordula Brygida) Trzebińska, córka Walentego i Zofii z Rudnickich, zmarła w Bronowie 1824.21/II. r. przy połogu, w wieku 36 lat (LM Sowina Kośc.). Jak się zdaje, już 1832.9/VI. r. Antoni miał drugą żonę (LB Sowina Kośc.). Syn Antoniego i Trzebińskiej, Ludwik Józef, ur. 1808.22/VIII. r. w Łubowie (LB Łubowo). Może identyczny z nim Józef, posesor Ochli który z Józefy Baranowskiej miał syna Ignacego Andrzeja, ur. w Ochli 1840.13/VII. r. (LB Wyganów). Innym synem Antoniego i Trzebińskiej, był niewątpliwie Ildefons, o którym niżej. Córki Antoniego: Marianna Justyna, ur. w Szczurach 1805.21/I. r. (LB Skalmierzyce), Pulcheria Agnieszka, ur. w Łubowie 1811.20/IV. r. (LB Łubowo), Apolonia (Apolonia Ludwika), ur. tamże 1813.9/II. r. (ib.), wyszła 1837.13/VI. r. za Leona Grabowskiego, dziedzica Piotrowa w Król. Polskim, prawosławnego (LC Sobótka), Joanna Małgorzata, ur. w Bronowie 1822.24/VI. r. (LB Sowina Kośc.).

Ildefons, syn Antoniego i Trzebińskiej, posesor Bronowa w r. 1832 administrator Chaław w latach 1835-1839, mąż Eufemii Kurowskiej, ojciec: Antoniego, ur. w Bronowie 1832.9/VI. r. (do chrztu tego dnia podawali go Antoni M., niewątpliwie dziad, z żoną, posesorzy Kuchar), Stanisława (Stanisława Konstantego Leopolda Wita), ur. tamże 1834.20/II. r. (LB Sowina Kośc.), zmarłego w Chałamach 1835.11/I. r. (LM Brodnica), Tadeusza Ksawerego, ur. tamże 1839.4/IV. r. (LB Brodnica). Córki Ildefonsa, Stanisława Malwina Emma, ur. w Bronowie 1837.8/IX. r. (LB Sowina Kośc.), zmarła tamże 1838.1/V. r. (LM Sowina Kośc.), i Klementyna zmarła w Bronowie 1843.13/XI. r., po roku i ośmiu miesiącach życia (LM Żabno). Być może, iż z powyższym Tadeuszem Ksawewrym identyczny był Tadeusz "de Morze", ekonom w Boguszynie, mąż Jadwigi Kompff, a ojciec Czesława Teofila, ur. w Książu 1875.7/VII. r. (LB Książ). Zob. tablicę.

@tablica: Morzowie h. Grzymała

Kajetan, posesor Nowejwsi w p. gnieźn. 1814 r., Węgier koło Ołoboku w r. 1818, Zawad w Król. Polskim 1820 r. Jego dzieci zrodzone z Eleonory z Brzozowskich: Heliodor Aleksander Stanisław, ur. 1814.4/V. r. (LB Sw. Marcin, Pozn.), Wojciech Heliodor, ur. we dworze w Węgrach 1818.12/VI. r. (LB Gostyczyna), Kamilla, ur. w Zawadach 1820.23/VII. r. (LB Wilkowo Pol.). Józef "de Morze", (czy nie identyczny z Ludwikiem Józefem, synem Antoniego i Trzebińskiej, ur. 1808?), dzierżawca Ochli mąż Józefy Baranowskiej, ojciec Ignacego Andrzeja, ur. w Ochli 1840.13/VII. r. (LB Wyganów). Maria M., krewna Krystyny Kurowskiej, żony Maurycego Puffke, chrzestna 1843.20/V. r. (LB Otorowo). "Ur." Józef, ekonom w Nielęgowie, mąż Teodozji Nieżychowskiej, ojciec Ludwika Antoniego, ur. tamże 1858.21/VII. r. (LB Grażyna).

>Morzyccy h. Mora z Morzyc w pow. radziejowskim. Jan, w r. 1532 mąż Agnieszki Popielewskiej, córki Doroty, dziedziczki w Mirosławicach (G. 29 k. 269b). Łukasz od Jakuba Brzozowca, komandora Św. Jana, i od ks. Andrzeja, proboszcza Św. Jana, w r. 1547 za zezwoleniem królewskim nabył "w potrójne dożywocie" za 300 zł. (grz.?) sołectwo wsi Suchylas w p. pozn., należącej do komandorii (P. 888 k. 156v) i t. r. na połowie owego sołectwa, jak również na połowie zapisanej tam powyższej sumy, oprawił 100 grz. posagu żonie Katrzynie (P. 945 k. 552v, 1395 k. 375). Oboje małżonkowie w r. 1568n spisali wzajemne dożywocie (P. 787 k. 59). Łukasz, sołtys w Suchymlesie, umarł między r. 1570 a 1579 (P. 917 k. 594, 932 k. 450). Pozostał po nim syn Jakub oraz córki: Katarzyna, Urszula i Barbara, wszyscy czworo w r. 1579 jeszcze nieletni (P. 932 k. 450). Z nich, Katarzyna była w r. 1584 żoną Jana Kijewskiego, żyła jeszcze w r. 1595. Urszula w r. 1584, krótko po 25/VI., wyszła za Marcina Skrzetuskiego, żyła w r. 1595. Barbara, w r. 1584 żona baltazara Gorzyckiego cz. Sczanieckiego, wdowa w r. 1589, 2-o v. w latach 1597-1608 żona "uczc." Bartłomieja Suchanowskiego, wdowa w latach 1610-1614 (Py. 128 k. 52, 98, 215, 131 k. 77v, 134 k. 8v; P. 968 k. 1228, 992 k. 625v, 1402 k. 467, 1406 k. 210, 1407 k. 214v). Jakub, syn Łukasza, głuchoniemy, pozostawał w latach 1579-1584 pod opieką braci swych rodzono-stryjecznych, Adama i Jakuba M-ch, potem w latach 1585-1587 już tylko Adama (P. 932 k. 454v, 933 k. 383, 948 k. 484). Poojcu dziedzic sołectwa w Sychymlesie, w r. 1580 w asystencji owych opiekunów kwitował Aleksandra Mokronoskiego z 66 zł. z tytułu dzierżawy tego sołectwa (P. 934 k. 483). W r. 1581 kwitował się z Mokronoskim z tej dzierżawy (P. 936 k. 120v) i t. r. skwitował go z 50 zł. (ib. k. 514v). Siostry Łukasza oraz opiekunowie w r. 1584 sprzedali sołectwo za 700 zł. Marcinowi Skrzetuskiemu, przyszłemu mężowi Urszuli M-ej (P. 1399 k. 329v), na co zezwolił komandor Adam Sędziwój Czarnkowski (P. 945 k. 552v). Jakub w r. 1587 kwitował z 30 zł. tego szwagra Skrzetuskiego (P. 948 k. 484). Żył jeszcze w r. 1595 (P. 964 k. 1427).

Bratem rodzonym Łukasza, sołtysa w Suchymlesie, był niewątpliwie Maciej, skoro jego synowie nazywani braćmi stryjeczno-rodzonymi dzieci Łukasza. Chyba ten sam Maciej był w r. 1567 jednym z opiekunów nieletniego Jana Niewierskiego (I. R. Kon. 13 k. 414). Synowie Macieja, już nieżyjącego w r. 1579, Adam i Jakub, byli wtedy opiekunami głuchoniemego Jakuba, brata stryjeczno-rodzonego (P. 932 k. 454v). Z nich Adam był w r. 1580 mężem Anny Gołaskiej, wdowy 1-o v. po Czeczeradzie Chwałkowskim dziedziczki (posesorki?) w Wyszakowie p. pozn. (P. 934 k. 453). Oboje kwitowali w r. 1588 z 30 złp. małżonków Lubońskich (P. 950 k. 457). Jakub w roli opiekuna głuchoniemego stryjecznego brata ostatni raz wspomniany w r. 1584 (P. 1399 k. 329v), potem w tym charakterze występował już tylko jego brat Adam (P. 944 k. 184v, 948 k. 484). Jakub cvhyba jednak żył jeszcze w r. 1589 (P. 951 k. 317v). Zapewne to on był Jakubem M-im w r. 1586 mężem Katarzyny Sławieńskiej, wdowy 1-o v. po Tomaszu Przyborowskim (G. 274 k. 663).

Bartłomiej nie żył już w r. 1584, kiedy żona jego Zofia Leska,córka Stefana, wdowa 1-o v. po Walentym Raczyckim, kwitowała Adama Głębockiego z 400 złp., za które zastawił jej był role folwarczne we wsi Łuczywno p. kon. (I. R. Kon. 21 k. 24). T. r., krótko po 9/II., wyszła 3-o v. za Gabriela Sulińskiego, który przed ślubem zapisał jej dług 400 złp. (ib.). Marcin, mąż Anny Małachowskiej, córki Łukasza Małachowskiego Gosława, która w r. 1589 kwitowała swych braci, Andrzeja i Jana z 20 grz. posagu, zapisanego jej przez ojca w grodzie gnieźnieńskim (P. 952 k. 295). Marcin od Andrzeja, Jana, Kaspra i Wojciecha Małachowskich Kościanków w r. 1590 wydzierżawił na trzy lata części w Małachowie Szemborowie (G. 64 k. 25).

Sylwester (Lasota), nie żyjący już w r. 1597, kiedy wdowa po nim Ewa Górska, już wtedy 2-o v. żona Mikołaja Bierzglińskiego, pozywała Stanisława Łukomskiego o zwrot srebrnego pasa wartości 50 tal. (I. R. Kon. 28 k. 264). Jan, syn zmarłego Sylwestra, mianował w r. 1618 plenipotenta (I. Kal. 84 s. 286). Wojciech, syn zmarłego Lasoty, żonie swej Agnieszce Drogoszewskiej, córce Stanisława, oprawił posag na jednej trzeciej swych części w Morzycach p. radziej. Nie żył już ów Wojciech w r. 1638, kiedy owdowiała Agnieszka kwitowała Adriana Drogoszewskiego, dziedzica części Kuczkowa, z 70 zł., reszty z 350 zł. swego posagu (I. Kal. 104b s. 1994). Może z powyższymi blisko związany krwią, Maciej M. Lasota (czyżby tu "Lasota" w charakterze imioniska?), który w r. 1634 kupił od Jana i Wojciecha braci Smardowskich za 14 grz. ogród w Smardowie p. kal. (R. Kal. 11 k. 579). Niewątpliwie ten sam Maciej wspólnie z żoną Zofią Smardowską zastawili byli części w Smardowie małżonkom Sebastianowi i Agnieszce z Magnuskich Jadamczewskim, który to zastaw Jadamczewscy w r. 1647 cedowali małżonkom Zakrzewskim (I. Kal. 113 s. 2305). Panią Zofią M-ą ze Smardowa spotykamy w roli chrzestnej w okresie 1628.6/VIII-1633.17/VII. (LB Wysocko).

Anna, przed r. 1615 żona N. Sczanieckiego. Paweł na swym domu zw. Zygmuntowskim w mieście Śródka, za murami Poznania, w r. 1618 zapisał sumę 270 złp. żonie Ewie Komorowskiej, córce Zygmunta (P. 1000 k. 976v) Jan, mąż Agnieszki Małachowskiej, już nieżyjącej w r. 1619 (Kc. 127 k. 110). Jakub z żoną Zofią z Ponętowskich uzyskali 1623.15/II. r. konsens królewski na nabycie sołectwa we wsi Kiejstry (chyba dzisiejsze Kiejsze?) w starostwie kolskim od Stanisława i Mikołaja Wicitowicow oraz Stanisława Pieścierkowicza (M. K. 170 k. 79v - 80v). Felicjanna, w r. 1625 wdowa po Piotrze Ziemięckim. Ojciec Jakub, cysters bledzewski, senior, zmarł 1649.18/XII. r. (Nekr. Bledzew).

Andrzej, syn zmarłego Stanisława, części Morzyc w p. radziej. zastawił w r. 1649 na jeden rok za 1.800 złp. bratu stryjecznemu Janowi Zawiszy M-mu (G. 82 k. 37). Mikołaj M., syn zmarlego Jana Zawiszy M-go (może tego samego?), spisywał w r. 1695 wzajemne dożywocie z żoną Joanną Biernacką, córką Wojciecha i Florentyny z Moszczyńskich (I. Kal. 152 s. 192). T. r. od Kaspra Kobierzyckiego (urodzonego z Barbary Biernackiej) uzyskał zobowiązanie sprzedania za 2.000 zł. połowy Modli w p. kal., którą miał po matce (ib. s. 225). Sumę 900 zł., którą ojcu Mikołaja zapisał był w grodzie przedeckim Urbański, cedował w r. 1699 Władysławowi Szadokierskiemu (I. Kon. 70 k. 525v).

Jakub nie żył już w r. 1659, kiedy wdowa po nim, Marianna Żarnowska z synem Kazinierzem zaierali ugodę z Janem Turzyńskim (In. 87 s. 172). Kazimierz, zapewne idcentyczny z wyżej wsxpomianym, mąż N. Turzańskiej, żyjący jeszcze w r. 1676, ojciec urodzonych w Jaksicach: Tomasza, ochrzcz. 1672.17/I. r., i Rozalii, ochrzcz. 1673.26/XII. r. (LB Tuczno). Zapewne jego też córką była Teofila, zamężna Wysocka, zmarła w Jaksicach w r. 1688(?), w wieku 20 lat (LM Tuczno). Tomasz, syn Jakuba, w r. 1659 spisywał wzajemne dożywocie z żoną Anną Gogolińską, córką Wojciecha (IN. 87 s. 159), a w r. 1661 tej żonie zapisał dług 4.000 zł. (ib. s. 529). Ludwik w r. 1696 ojciec Marcina i Rozalii, urodzonych z Marianny Jaranowskiej, wtedy już nie żyjącej (Z. T. P. 36 s. 449). Piotr w r. 1713 zawierał komplanację z Kazimierzem Zakrzewskim, podczaszycem brzeskim kujawskim (ib. 39 s. 1936). Barbara, żona Jana Morawskiego, nie żyła już w r. 1714. Zofia, w r. 1716 żona Jana Kołuszkiego z Kołudy Wielkiej, 2-o v. za Rościszewskim, umarła 1745.9/XI. r., mając 93 lata (LM Św. Michał, Gniezno). Antoni, w r. 1723 mąż Korduli Wolskiej (ib. 41 k. 611), mieszkali w r. 1744 w Ostrowie (LB Pakość). Był ów Antoni w r. 1744 dziedzicem Ostrowa koło Pakości (In. 113 k. 28). Skarbnik kruszwicki, nie żył już 1756.21/VI. r., kiedy owdowiała Korula wnukowi swemu, Leonowi Mękarskiemu, synowi Jana, cześnika kowalskiego, i swej córki Anny Morzyckiej, wydzierżawiła swoja dożywotnią połowę Ostrowa (ib. k. 226). Piotr, w r. 1722 mąż Elżbiety Słuckiej, córki zamorowanego Marcjana Słuckiego (Z. T. P. 41 k. 487). Jadwiga, licząca ponad 50 lat, zmarła 1750.3/XII. r. (LM Św. Trójca, Gniezno). Kazimierz, mąż Petronelli Mierosławskiej, córki Mikołaja i Konstancji z Mycielskich, wdowy 1-o v. po Michale Kościelskim, nie żyjącej już w r. 1736 (G. 97 k. 116). Ich synowie, Roch i Andrzej, wspomniani w r. 1737 (P. 1247 k. 122v). N., dziedzic Sosnowic w p. radziej., skwitowany w r. 1752 przez Stefana Zielonackiego (I. Kal. 196/198 k. 27) 24). Chryzostom, w r. 1747 mąż Anny Nieszczewskiej, córki Michała, komornika granicznego brzeskiego kujawskiego, i Franciszki z Trąmpczyńskich (In. 113 k. 90v).

Roch, w r. 1759 mąż Jolenty Łakińskiej, córki Zygmunta i Katarzyny z Zabłockich (N. 211 k. 339v), umarł między r. 1779 a 1785, kiedy owdowiała Jolenta kwitowała Pawła Łakińskiego, dziedzica Tłukomia i Czajcza (P. 1356 k. 378, 1362 k. 264). Umarła w Poznaniu 1800.13/III. r. mając 55 lat (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Ich córka Brygida (Brygida Józefa Nepomucena), ur. w r. 1762, ochrzcz. 1771.9/XI. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), zaślubiła w Poznaniu u Św. Wojciecha 1785.20/VIII. r. Karola Żerońskiego i żyli jeszcze oboje w r. 1795, kiedy on był dzierżawcą Ćmachowa. Panna Anna, chrzestna 1765.13/VII. r. (LB Pobiedziska). Mikołaj, franciszkanin w Kaliszu, subdiakon, zmarł 1775.24/XI. r. (Nekr. Franciszk., Śrem). Kazimierz Zawisza z Morzyc M. uzyskał w r. 1775 od swego stryja(!) Rocha Mękarskiego i jego siostry Elżbiety z Mękarskich Słupeckiej cesję sumy 2.333 złp. (I. Kon. 81 k. 1). Chyba ten sam Kazimierz Zawisza M. był w r. 1785 wojskim radziejowskim (G. 112 k. 107). Piotr, podwojewodzi brzeski kujawski, chrzestny 1778.10/XII. r. (LB Chlewiska). Anna, w latach 1779-1780 wdowa po Stanisławie Kunowskim. Balbina, około r. 1783 żona Jana Niepomucena Szczuckiego. Andrzej z Morzyc M., miecznik bydgoski, nie żył już w r. 1787, kiedy wdowa po nim Anna Kiełczewska, córka Antoniego, burgrabiego grodzkiego przedeckiego, i Anny z Jarnowskich, mianowała plenipotentów (I. Kon. 83 k. 368v). Żyła jeszcze w r. 1792 i wtedy od Ignacego Rapackiego, sędziego ziemiańskiego konińskiego, dziedzica Zwierzchocin, Kiełczewa Górnego, Zabłocia w p. kon., uzyskała na tych dobrach zapis 3.000 złp. długu (ib. 84 k. 365). Panna Karolina umarła 1818.25/V. r. (Nekr. Owińska; Nekr. Przemęt). Pani Justyna M-a, z domu Busse, chrzestna 1819.14/III. r. (LB Ostrowo n. Gopło). Antoni, dziedzic wsi Boguszki(?), z żony Marianny miał córkę Scholastykę, żonę Wawrzyńca Kurowskiego, kapitana wojsk pruskich, potem inspektora lasów królewskich, zmarłą w Braunsfeld(?) 1829.19/I. r. w wieku lat 36 (LM Kędzierzyn). Lucjan, właściciel dóbr, i Józefa z Płonczyńskich, rodzice Lucyny, która przed r. 1869 wyszła za Edmunda Kiedrowskiego, lekarza (LB Kępno), umarła zaś w Poznaniu 1907.24/VI. r., mając lat 62(61) i będąc już wdową. Włodzimierz "de M."' ur. około r. 1849, dziedzic Niedzielska w p. wieluń., chrzestny 1872.30/X. r. (LB Kępno), zaślubił w Poznaniu 1873.29/I. r. Mariannę Freudenreich, pannę 24-letnią, a świadkiem ślubu był Marceli M., dziedzic dóbr (LC Św. Maria Magdal., Pozn.; Dz. P.). Helena, w r. 1870 żona Władysława Gościmskiego, dziedzica Kochowa w par. giewartowskiej. Adela M-a, z domu Łaszczyńska, zmarła 1873.2/XI. r. (Dz. P.). Teresa wyszła w r. 1882 w par. Sokolnie w Król. Polskim za dra Leona Świderskiego (Dz. P., wiad. z 2/XII). Zoroaster umarł 1886.30/VIII. r. w Sławoszewku w Kaliskiem (Dz. P.). Z żony Marii Mogielskiej, pozostawił syna Ludwika Zoroastra, ur. w Kleczewie 1886.26/VIII. r. (więc na cztery dni przed śmiercią ojca). Ten zaślubił 1919.1/III. r. Irenę Annę Zofię Rychłowską, córkę Józefa i Zofii Speichert, posesorów Popowa Niemieckiego, ur. w Wilkowie Polskim 1893.26/VII. r. (LC Konojad).

Felicja zaślubiła 1893.12/VIII. r. w Poznaniu u Św. Marcina Kazimierza Rymarkiewicza, adwokata z Kalisza (Dz. P.).

>Mosińscy, zob. Moszyńscy

>Moskorzewscy h. Pilawa, wyszłi z Moskorzewa (Moskorzowa, dziś Moskarzew) w p. lelowskim wojew. krakowskiego. Hieronim, mąż Reginy z Chorechowic Dudyczówny, córki Andrzeja, radcy cesarskiego, która w r. 1598 kwitowała swych braci, Aleksandra, Daniela i Hieronima Dudyczów z majątku po rodzicach (Ws. 16 k. 46). Mąż na wsiach Czarnków Wielki i Mały (dziś Czarkowy) i na wsi Żukowice w p. wiślickim t. r. oprawił jej 3.000 zł. posagu (Ws. 204 k. 51v). T. r. wraz z Elżbietą ze Zborowa, wdową po Andrzeju Dudyczu, matką swej żony, i z jej braćmi Dudyczami części w mieście Smiglu oraz we wsiach Koszonowo, Niestaszkowo, Glińsko Małe i Wielkie, Nowawieś, i w pustce Unino sprzedał za 20.000 złp. Stanisławowi Cykowskiemu (P. 1402 k. 704).

Eremian M. zapisał przed r. 1619 w grodzie piotrkowskim Mikołajowi Ciesielskiemu sumę 500 zł. (N. 171 k. 572v). Antoni, dzierżawca wsi Sośnia, chrzestny 1754.5/II. r. (LB Mokronos), nazwany 1755.30/VI. r. dzierżawcą Mokronosa (ib.). Marian i Anna ze Stradomskich, rodzice Pawła (I. Kal. 209/213 k. 39). Ten Paweł, dzierżawca biskupskiego klucza bukowskiego w latach 1754-1758 (LB, LM Duszniki), dziedzic Krobanowa w p. szadkowskim 1761 r. (P. 1331 k. 197), dziedzic Magnuszewic w p. kal. umarł między 1763.25/VI. r. a 1765 r. (I. Kal. 206/208 k. 63; P. 1340 k. 18v). W zapisie z r. 1780 nazwany częśnikiem wieluńskim (I. Kal. 220 k. 366). Pierwszą jego żoną była Antonina Skórzewska, córka Stanisława i Marianny Słotwińskiej (ib. 214/216 k. 203), zmarła w Dusznikach 1758.7/IV. r., pochowana w Woźnikach (LM Duszniki). Po raz drugi ożenił się Paweł z Krystyną Skórzewską, córką Antoniego i Zofii z Szlichtinków. Zeznał na jej rzecz zapis przedślubny 1760.21/VII. r., a posag 8.712 zł. oprawił jej 1761.16/XI. r. (I. Kal. 209/213 k. 39). Ta Krystyna, dziedziczka Magnuszewic, chrzestna 1767.16/XI. r. (LB Mokronos) zawierała w r. 1772 układ z pasierbami, oni zaś kwitowali ją z opieki (I. Kal. 209/213 k. 39). Testament spisywała 1776.11/V. r. w Kamiennej (ib. 225 k. 278), bezdzietna, nie żyła już w r. 1779 (P. 1356 k. 139). Z pierwszej żony synowie: Aleksander, Mikołaj i Egidiusz. Z nich, Aleksander (Aleksander Andrzej), ur. około r. 1750, działał w r. 1765 mianując plenipotentów, w asyście "brata" Stanisława Jaxy Żeromskiego (P. 1340 k. 18v). Sam był plenipotentem macochy Krystyny (I. Kal. 206/208 k. 63), co mogłoby nieco dziwić, miał bowiem zaledwie lata sprawne. Wspólnie z braćmi dziedzic Magnuszewic w p. kal., Krobanowa i Krobanówka w p. szadk., zawierał w r. 1772, jak już widzieliśmy, układ z macochą. Umarł w Magnuszewicach w r. 1773, pochowany 9/III. (A. B.; Koźmin, W. 50). Mikołaj (Mikołaj Ksawery), ur. w Dusznikach 1754.2/XII. r. (LB Duszniki), współdziedzic Magnuszewic, umarł bezpotomnie między r. 1773 a 1779 (I. Kal. 209/213 k. 193; P. 1356 k. 139). Trzeci z braci, Egidiusz cz. Idzi (Manswet Egidiusz), ur. w Dusznikach 1756.3/IX. r. (LB Duszniki), obok brata Mikołaja dziedzic Magnuszewic, wieś tę 1773.24/VII. r. wydzierżawił pod zakładem 7.200 złp. Stanisławowi Sadowskiemu, pisarzowi grodzkiemu wałeckiemu (I. Kal. 209/213 k. 193). Spadkobierca panny Anny Słotwińskiej, ciotki swej matki, sumę po niej 800 zł. cedował w r. 1776 swej ciotecznej siostrze, pannie Agacie Rupniewskiej, rodzącej się z Katarzyny Skórzewskiej (ib. 214/216 k. 203). Jedyny spadkobierca braci, pomarłych bezpotomnie, 1779 r. (P. 1356 k. 139), dziedzic Krobanowa Wielkiego i Krobanówka w p. szadkowskim, Magnuszewic, Zmysłowa i Pędzewa w p. kal. 1780 r. (ib. 220 k. 366). Podkomorzy J. Kr. Mci w r. 1781 (ib. 221 k. 250), komisarz cywilno-wojskowy wojew. kaliskiego w r. 1791 (ib. 231 k. 259), żył jeszcze 1803.26/XI. r. (LB Borek), a może i dłużej, jeśli to on tytułowany 1810.16/XI. r. "pułkownikiem J.Kr.Mci, z Magnuszewic" (LB Wyganów). Żoną jego była Ludwika Mycielska, córka Aleksandra, generała porucznika wojsk koronnych, i Marianny Dahlke, zaślubiona przez 1788.9/III. r. (LB Dobrzyca), wraz z którą w r. 1791 kwitował jej rodziców z posagu 20.000 złp. (I. Kal. 231 k. 259). Żyła ona jeszcze 1801.11/II. r. (LB Magnuszewice).

>Mossakowscy, Mosakowscy h. Jastrzębiec ze wsi Mossaki w ziemi ciechanowskiej. Paweł (Moszakowski), syn zmarłego Andrzeja,, mąż Anny Zdrowskiej, córki Macieja, w r. 1649 kwitował z 200 zł. Piotra Mańkowskiego (I. Kal. 115 s. 1485). Umarł t. r. i owdowiala Anna skwitowała Mańkowskiego ze 100 zł. na poczet 200 zł. (ib. s. 1943).

Wojciech z żoną Dorotą Szydłowską zobowiązali się w r. 1695, iż dom swój w Gnieźnie, na Grzybowie, sprzedadzą za 280 złp. Marcinowi Chełchowskiemu i żonie jego Jadwidze ze Zbierskich (G. 90 k. 39v).

Franciszek, z Orłowa kupił w r. 1889 folwark Pływaczewo (Pływaszowo?) koło Kowalewa w Prusach Zachodnich, stanowiący dawniej własność Jana Pomierskiego, a ostatnio należący do masy spadkowej po Adolfie Giełdzińskim (Dz. P., wiad. z 12/IX.). Od Romana Działowskiego w r. 1910 kupił dobra rycerskie Jagnuszewice w Prusach Zachodnich (Dz. P.) i tam zmarł 1918.13/V. r., pochowany w Jabłonowie. Pozostawił żonę i syna (ib.). Atanazy, agent, i Weronika z Tworowskich, rodzice Mieczysława Hieronima, ur. w Poznaniu 1906.11/XII. r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Łucja, żona członka Towarzystwa młodych Przemysłowcow w Poznaniu, umarła tam 1931.9/VIII. r. (Dz. P.).

>Mostowscy h. Dołęga wyszli z Mostowa w pow. szreńskim wojew. płockiego. Piotr, podkomorzy płocki, w r. 1616 mąż Zofii Baranowskiej, wdowy 1-o v. po Hieronimie Gembarcie (P. 143 k. 234). Jadwiga, w latach 1641-1647 wdowa po Wojciechu Nieborskim, nie żyła już w r. 1695. Mikołaj, syn zmarłego Jarosza (Hieronima), od Pawła i Wawrzyńca braci czarnockich w r. 1649 kupił za 2.000 złp. części wsi Czarnocino (Czarnocinko?) i Ważyno w wojew. płockim (P. 1424 k. 811v). Żył jeszcze w r. 1652 (N. 225 k. 364v). Wojciech, skarbnik płocki, i Ewa z Zielińskich, rodzice ks. Aleksandra, kanonika kujawskiego i płockiego, instalowanego 1697.20/X. r. na kanonii gnieźnieńskiej doktoralnej fundi Jezierzany, a 1699.29/IV. r. na kanonii fundi Sobiekursko. Był Aleksander w r. 1711 proboszczem katedralnym włocławskim (P. 282 II k. 296). Mianowany kantorem gnieźnieńskim, objął tę godność 1732.3/II. r. Archidiakon 1733.5/III. r., był też w r. 1713 deputatem na Trybunał Koronny, a w latach 1735 i 1742 prezydentem Trybunału (G. 92 k. 140v; Korytkowski). Umarł w Piotrkowie 1742.20/III. r. (ib.) i t. r. jako jego spadkobierczyni występowała bratanica Konstancja z M-ch Komecka, córka Franciszka (I. Kal. 178/180 s. 318). A więc Franciszek był bratem ks. Aleksandra i to zapewne rodzonym. Ten Franciszek z żony Teresy Jasińskiej (oboje nie żyli już w r. 1729) miał synów, Jakuba i Jana, oraz córkę Konstancję, w latach 1741-1753 wdowę po Franciszku Komeckim, podstolim inorocławskim. Jakub dla podniesienia z dóbr Płochocin sumy posagowej swej matki dał w r. 1729 plenipotencję bratu Janowi (ib. 167 s. 351). Ten Jan, bezdzietny, nie żył już w r. 1760 (ib. 202/203 k. 124v). Jakub, mąż Katarzyny Rudnickiej, córki Wojciecha, wspólnie z nią w r. 1721 zapisał sumę 2.250 złp. na części Brzezia Mikołajowi Swinarskiemu. Z tej sumy Jan Swinarski, brat stryjeczny Mikołaja, skwitował w r. 1735 Katarzynę, wtedy już wdowę (ib. 171/173 s. 302). Jakub, dziedzic Brzezia, nie żył już w r. 1734, kiedy Katarzyna połowę Brzezia zastawila na trzy lata za 2.700 zł. Janowi Skrzypińskiemu (ib. s. 176). Nie żyła już w r. 1760 (ib. 202/203 k. 124v). Synowie: Maciej, Antoni i Wojciech Jan, ur. w Brzeziu, ochrzcz. 1724.14/V. r. (LB Lenartowice). Zapewne córką Jakuba i Rudnickiej była panna Marianna, zmarła w r. 1740, pochowana w Brzeziu 1/IV. (LM Pleszew). Syn Jakuba i Rudnickiej, Maciej, regent ziemski piotrkowski, dziedzic obok brata Antoniego części Brzezia, działając w imieniu własnym i tego brata części te, jak również sumy wniesione na te dobra przez zmarłego stryja Jana, sprzedał mocą kontraktu z 1760.18/IX. r. za 12.500 złp. Andrzejowi Bogdańskiemu, komornikowi granicznemu kaliskiemu (I. Kal. 202/203 k. 124v). Niewątpliwie ten sam maciej był w r. 1778 pisarzem grodzkim piotrkowskim i mężem Eufrozyny Ulatowskiej, córki Józefa, wojskiego brzeskiego kujawskiego, i Antoniny z Gembartów (G. 105 k. 102). Maciej nie żył już w r. 1781, a Eufrozyna była wówczas 2-o v. żonę Józefa Budziszewskiego (G. 108 k. 39v). Maciej i Eufrozyna mieli kilku synów oraz córkę Katarzynę, w r. 1793 żonę Feliksa Jeziorkowskiego (Hip. Wągr., Rybowo). Brat Macieja, Antoni, żył jeszcze w r. 1775 (I. Kal. 214/216 k. 65). Z Wojciechem, synem Jakuba i Rudnickiej, ur. w r. 1724 może identyczny Wojciech, mąż Katarzyny Radolińskiej, córki Wawrzyńca i Marianny z Zakrzewskich, w r. 1767 już wdowy (ib. 206/208 k. 108). Ich córki urodzone w Szkudli, Emiliana Marianna, ochrzcz. 1761.3/VII. r. (podawał ją do chrztu Piotr M.), i Marianna Franciszka, ochrzcz. 1763.20/IX. r. (LB Kucharski). Zob. tablicę.

@tablica: Mostowscy h. Dołęga

Antoni, syn zmarłego przed r. 1764 Władysława, żenił się w r. 1725, krótko po 6/IX., z Anną Rokicką, córką Marcina i Katarzyny z Niewieścińskich, wdową 1-o v. po Fabianie Orłowskim, w r. 1762 był już po tej żonie wdowcem (N. 212 k. 88v).

Bernard, kasztelanic płocki, podpułkownik regimentu pieszego królowej, nie żył już w r. 1789 (G. 115 k. 50v). Żenił się w r. 1747 z Anną Smoleńską (Smolińską), córką Antoniego Piotra, cześnika ciechanowskiego, i Ludwiki Pikarskiej, a kontrakt małżeński spisano 14/III. w Żydowie p. gnieźn., majątku ojca jej, pod zakładem 80.000 złp. (G. 98 k. 107v). T. r. w grodzie pyzdrskim otrzymała od męża zapis 20.000 złp. (G. 115 k. 50v). Rozwiedli się i Anna w r. 1777 była już 2-o v. żoną józefa Grabskiego, skarbnika inowłodzkiego. Z posagu, ustalonego na 30.400 złp., do r. 1777 odebrała od ojca 19.000 złp. (G. 104 k. 4). Procesowała się Anna z córkami i spadkobierczyniami zmarłego Pantaleona M-go, to jest z Konstancją, żoną Jana Bromirskiego, chorążego płockiego, Scholastyką, wdową po Szymonie radońskim a 2-o v. żoną Adama Żorawskiego, podkomorzego J.Kr.Mci, i Dorotą, żoną Fortunata Kobylnickiego, cześnika wyszogrodzkiego i sędziego deputata na Trybunale Koronnym z wojew. mazowieckiego. Mąż Anny, Grabski w r. 1785 sprawę tę w imieniu wlasnym i żony anulował (G. 112 k. 126v). Żyła jeszcze Anna w r. 1789 i zrzekła się wtedy praw do zapisu danego jej w r. 1747 przez pierwszego męża (G. 115 k. 50v). Siostrą Bernarda była niewątpliwie Wiktoria M-a, kasztelanka płocka, zmarła w r. 1764 w wieku lat 26, pochowana 10/XII. w Bydgoszczy u Bernardynow (Kantak; A. B. Bydgoszcz, W. 26, tu wiek jej podany na lat 16, co jest chyba niemożliwe?).

Piotr, dziedzic części wsi Głoski w p. kal., mąż Katarzyny Bogdańskiej, córki Piotra, kwitował w r. 1764 Kazimierza Skrzypińskiego, posesora Strzydzewa, z 500 zł. po ojcu żony, który był dziedzicem tej wsi (I. Kal. 204/205 k. 135). Oboje nie żyli już w r. 1785, kiedy syn ich Maciej spisywał wzajemne dożywocie z żoną Barbarą Łobocką (ib. 225 k. 303), córką Józefa i Zuzanny z Gryffeltów, która jednocześnie skwitowała swego ojca z 2.000 złp. z dóbr rodzicielskich (ib. k. 302). Dziedzice części w Głoskach, mieli syna Michala Franciszka, ur. 1783.29/IX. r. (LB Szczury-Górzno). Wojciech, dziedzic części w Głoskach 1775 r. (I. Kal. 214/216 k. 239). Józef, podporucznik kawalerii narodowej, skwitowany w r. 1786 przez Stanisława Bielanowskiego, towarzysza (I. Kon. 83 k. 225). Porucznik kawalerii narodowej w brygadzie Madalińskiego w latach 1791-1792 (LC Sokolniki), dzierżawca Kapalicy, zmarł przed 1808.10/IX. r. (LB Pobiedziska). Pierwszą jego żoną była Marianna Olszewska, drugą, zaślubioną 1791.19/III. r. Konstancja Manierowiczówna (LC Sokolniki). Z pierwszej żony córka Katarzyna, około r. 1788 wydana za Kazimierza Wnorowskiego, "geometrę J.Kr.Mci", oboje żyli jeszcze 1808.6/IX. r. Z drugiego małżeństwa córka Nepomucena Helena, ur. w Gorazdowie 1791.23/V. r. (LB Sokolniki), i syn Onufry Antoni, ur. w Kapalicy 1792.19/VIII. r., podawany do chrztu przez rodzonego wuja Piotra Celestyna Manierowicza, regenta wschowskiego (LB Pobiedziska).

Stanisław Kostka, świadek 1787.27/V. r. (LC Zduny), pisarz komory celnej zduńskiej, chrzestny 1790.5/VIII. i 1792.7/IX. r. (LB Sulmierzyce). Michał, towarzysz chorągwi konsystującej w Śremie, chrzestny 1791.21/VI. r. (LB Śrem). Stanisław zmarł w Bożacinie 1799.26/X. r., mając około 68 lat (LM Lutogniew). Franciszek umarł w Rybowie 1831.28/VII. r., "rozbił się". Miał lat 56 i był bezżenny (LM Grylewo). Wladysław, obywatel ziemski z Królestwa Polskiego, zaślubił 1881.16/X. r. w Żabnie Stanisławę Kurowską, córkę Hieronima, pełnomocnika dóbr (Dz. P.).

>Moszczeńscy h. Nałęcz wzięli nazwisko od wsi Moszczone vel Moszczona w pow. lipnowskim ziemi dobrzyńskiej. Piotr z Moszczony, kasztelan dobrzyński w r. 1467 (Kon. 2 k. 108), wspólnie z synem Mikołajem miał w r. 1470 termin ze Stanisławem z Ostroroga, wojewodą kaliskim (P. 20 k. 53). Żył chyba jeszcze, kiedy syn Mikołaj M. z Moszczony uzyskał w r. 1475 intromisję do Ostroroga i Wielżyna, dóbr Stanisława Ostroroga, wojewody kaliskiego (P. 21 k. 19v, 31v 36) i do miasta Lwowa (Lwówka) oraz do wsi Lubosz w p. pozn., dóbr Dobrogosta ze Lwowa, kasztelana gnieźnieńskiego, który był mu winien 250 zł. (P. 20 k. 21).

Piotr, żyjący w latach 1509-1530, na Moszczonym i położonej w ziemi chełmińskiej wsi Zaskocze, tenutariusz Kikoła, Pczenina i Złotnik, w latach 1521-1530 kasztelan słoński. Jego synowie: Jan, Wojciech, Stanisław, Jakub i Rafał, Moszczeńscy cz. Moszczyńscy, uzyskali 1531.1/IX. r. konsens królewski na trzymanie zastawem dóbr królewskich Pczenina i Złotnik częściowo lub w całości (M R P Sum. IV 16145). O najstarszym z synow, Janie, będzie niżej. Wojciech występował w latach 1529-1568. Stanisław zaś w latach 1529-1567, a był ojcem Wojciecha, wspomnianego w r. 1567. Jakub (występujący w latach 1529-1568), stolnik dobrzyński w latach 1543-1568, dziedzic na Zajeziezierzu i części Moszczony cz. Moszczonego. Żoną jego w latach 1532-1547 była Anna, córka Hieronima Gembarta z Kamienicy, dziedziczka Kożuszkowa i Woli w p. inowrocł. Synem stolnika Jakuba był Jan, w r. 1591 dziedzic w Wielkim Ośniczewie (In. 18 k. 135v, 200v, 201). Rafał wreszcie, występujący w latach 1529-1568, był ojcem Mikołaja, wspomnianego w r. 1567. Bracia Rafał i Wojciech w r. 1566 użyli pieczęci z herbem Nałęcz, należącej do ich rodzonego bratanka Stanisława (Bieliński A., Szlachta ziemi dobrzyńskiej, s. 114).

Jan, syn Piotra stolnik inowrocławski w latach 1543-1547, jeszcze bez osiadłości w r. 1523, potem dziedzic części Moszczony i Chlebowa, dożywotni tenutariusz Pczenina, Złotnik i Kikoła, ów Kikoł w r. 1540 dostał dla siebie i dla swych męskich potomków prawem feodalnym. Nie żył już w r. 1567 (ib.). Jego żoną była Katarzyna Rojewska, córka Michała. Widocznie ustąpiła mężowi dóbr swych w Rojewie, Glinnie i Lisowie, bowiem on w r. 1531 dał jej na tych dobrach dożywocie (B. 46 k. 18, 156), ona zaś w r. 1532 swe połowy ojczyste w Rojewie i Glinnie dała Mikołajowi Żelęckiemu (In. 14 k. 95). Synów miał trzech, Stanisława, Piotra i Jerzego. Córka Zofia była żoną 1-o v. Andrzeja Popowskiego, 2-o v. w latach 1584-1592 Jakuba Przyłubskiego. Wdowa w latach 1596-1612, nie żyła już w r. 1613. Trzeci z synów, Jerzy, występujący w latach 1543-1567, był obok brata Stanisława w latach 1564-1567 dziedzicem części w Rojewie, Rzuchowie i Lisowie (Bieliński A., op. cit.). Skwitowany w r. 1580 przez brata Stanisława z 243 złp., należnych z części dóbr królewskich Kikoł, i skwitowany przez tego brata z racji dzierżawy Chrostowa (G. 58 k. 84, 84v). W r. 1590 obecny na sądach ziemskich (In. 18 k. 3). Bezpotomny, nie żył już w r. 1592 (B. 108 k. 179). Ożeniony był z Anną Żołędowską, wdową w latach 1592-1611 (ib., 116 k. 373).

I. Stanisław, syn Jana i Rojewskiej, w latach 1564-1567 dziedziczył w częściach Moszczony, Rojewa, Rzuchowa i Lisowa (Bieliński A. op. cit.). W imieniu własnym i braci w r. 1573 toczył sprawę o połowę Rojewa z Katarzyną z Potulic Kaczkowską. Brata Jerzego, jak widzieliśmy, skwitował w r. 1580 z 243 złp., należnych z części Kikoła, jak też z dzierżawy wsi Chrostowo (G. 58 k. 84, 84v). Nie żył już w r. 1583 (P. 41 k. 408). Jego pierwszą żoną była Anna Krzekotowska (B. 108 k. 686), drugą Katarzyna Nadborówna, której brat Mikołaj Nadbór w r. 1575 zapisał mu w posagu za nią 1.000 zł. długu (Kc. 24 k. 423v), on zaś zobowiązał się jednocześnie oprawić jej 1.300 zł. posagu na połowie swych dóbr (ib. k. 424v). Kiedy była już wdową, uzyskała w r. 1596 od brata Marcina Nadbora zapis 1.000 zł. długu (Kc. 122 k. 242). Żyła jeszcze w r. 1598 (B. 111 k. 570). Z pierwszej żony synowie, Wojciech, Andrzej i Jakub, którzy w r. 1591 procesowali się z macochą (B. 108 k. 686). Z drugiego małżeństwa córki, Zofia i Jadwiga, obie żyjące w r. 1596 (B. 19 k. 731, 751).

I) Wojciech, syn Stanisława i Krzekotowskiej, występował w r. 1583 (B. 16 k. 408), żył jeszcze w r. 1598 (B. 48 k. 219, 246), nie żył już w r. 1621 (B. 50 k. 333). Z nieznanej mi żony (Żychliński daje mu błędnie za żonę Zofię Żołecką, myląc go z Wojciechem Moszczyńskim z Małachowa, o którym pod Moszczyńskimi), miał synów, Jana i Wojciecha. Ten drugi, występujący w r. 1621 (ib.), zmarł bezdzietnie między r. 1629 a 1633 (B. 30 k. 29, 31 k. 250, 279).

Jan, syn Wojciecha, zabity w r. 1642 przez Feliksa (Felicjana) z Budzisławia Wysockiego, o co wdowa po nim toczyła wtedy sprawę. Ale jeszcze w latach 1676-1682 syn i córka zabitego procesowali się o to z bratankami i spadkobiercami zabójcy (I. Kon. 60 k. 968v, 63 k. 614). Żoną Jana była Zofia z Wyszecina Wyszecka (nie Wysocka?, jak u Żychlińskiego) (P. 1112 I k. 115, XII k. 20), nie żyjąca już w r. 1675 (P. 1427 k. 167). Z niej syn Wojciech i córka Marianna, w r. 1676 żona Andrzeja Jaranowskiego, wdowa w latach 1682-1684).

Wojciech, syn Jana i Wyszeckiej, mąż Anny (Anny Teresy) Trąmpczyńskiej, córki Marcina i Marianny z Łaskawskich, która w r. 1665 kwitowała stryja Ambrożego Trąmpczyńskiego z 4.000 zł. oprawy swej matki na Sławnie Wielkim (P. 1076 k. 606v; Kc. 132 k. 556v), a mąż t. r. oprawił jej ową sumę jako posag na połowie dóbr (P. 1425 k. 960). Oboje z żoną t. r. od Samuela Zielińskiego wydzierżawili na jeden rok pod zakładem 2.000 zł. Pruśce i część Marlewa w p. gnieźn. (P. 1076 k. 607v). Wojciech, współspadkobierca wuja Wladysława Wyszeckiego, odziedziczoną po nim część Bierzyna w p. brzeskim kuj. dał w r. 1675 Sebastianowi Jaranowskiemu, podsędkowi ziemskiemu brzeskiemu kujawskiemu (P. 1427 k. 167). Oboje z siostrą Jaranowską pozywali Wysockich, bratanków i bratanicę zabójcy ojca, kontynuując tym sprawę wszczętą przez matkę w r. 1642 (I. Kon. 60 k. 168v). Jemu i żonie jego Wojciech Czaplicki w r. 1676 dał poddanych ze wsi Stanomino i Wola Stanomska w p. inowrocł. (P. 1094 k. 1079). Anna z Trąmpczyńskich jeszcze t. r. żyła (ib. k. 390). Jego drugą żoną była w r. 1686 Marianna Goszczyńska (nie Garczyńska!), córka Macieja, wdowa 1-o v. po Wojciechu Swinarskim (P. 1112 VII k. 11; I. Kal. 153 s. 93). W r. 1686 występował Wojciech jako współspadkobierca swej rodzonej ciotki, Marianny z Wyszeckich Zbijewskiej, po której sumę 1.500 zł. cedował wtedy synowi Ambrożemu (P. 1112 XII k. 20). Synowi Tomaszowi w r. 1688 zapisał dług 2.500 zł. (Kc. 132 k. 500v), zaś córce z pierwszej żony, pannie Franciszce, w r. 1690 zapisał w posagu 3.000 zł. (ib. k. 556v). Umarł między r. 1691 a 1693 (P. 1112 I k. 115, XII k. 20, 1432 k. 319v). Druga jego żona, będąc wdową, zapis 5.000 zł., który dostała w r. 1693 od Andrzeja Osieckiego, łowczego inorocławskiego, scedowała w r. 1694 Franciszkowi Biegańskiemu, gwardianowi franciszkanów poznańskich (P. 1127 I k. 98). Żyła jeszcze 1695.9/X. r. (LB Śnieciska), nie żyła zaś w r. 1698, a jej brat stryjeczno-rodzony (cioteczno-rodzony chyba?), Franciszek Goszczyński swoją część ze spadku po niej scedował wtedy Piotrowi Doruchowskiemu (I. Kal. 153 s. 93). Z Trąmpczyńskiej synowie: Aleksander, Ambroży, Tomasz i zapewne Łukasz. Z córek, Franciszka wyszła najpierw w Cerekwicy 1693.9/VII. za Wojciecha Goszczyńskiego, żyjącego jeszcze w r. 1695, drugim zaś jej mężem był w latach 1701-1708 Kazimierz Konarzewski. Nie żyła już w r. 1748. Druga z córek, Katarzyna, jeszcze niezamężna w r. 1701, od brata Aleksandra dostała wtedy zapis 5.000 złp. jako część jej spadkową po matce (P. 1140 I k. 128). W latach 1705-1709 była żoną Kazimierza Cieleckiego, a nie żyła już w r. 1747.

(I) Aleksander, syn Wojciecha i Trąmpczyńskiej, opiekun w r. 1694 nieletniego bratanka Wojciecha (P. 1128 XII k. 25v). Żonie swej, Teresie Cieleckiej, córce Jana Albrachta i Doroty z Godurowskich, oprawił w r. 1696 posag 3.000 złp. (P. 1131 III k. 63v) i t. r. wraz z tą żoną był pozywany przez teścia (I. Kon. 70 k. 20). Jako współspadkobierca swego bratanka Wojciecha, dziedzica Ćmachowa, od innych spadkobierców, to jest od ks. Marcina Trąmpczyńskiego, jezuity poznańskiego, swego brata ciotecznego, i od swojego brata rodzonego Ambrożego M-go w r. 1700 odkupił za 35.000 złp. ich części w Ćmachowie (P. 1138 VI k. 21v). Skwitowany w r. 1707 przezz siostrę zamężną (Cielecką z 2.000 złp. (P. 1144 k. 160), a w r. 1709 skwitowany przez tęż siostrę ze spadku po Wojciechu M-im, o którym było wyżej (P. 282 II k. 151). Umarł w Ćmachowie 1710.4/X. r., pochowany w kościele w Biezdrowie (LM Biezdrowo). Owdowiała Teresa w r. 1711 oblatywała inwentarz rzeczy ruchomych spisanych po śmierci męża, a zeznawała "w polu w budzie", gdzie się schroniła przed zarazą (P. 282 II k. 149). Wraz z synami i córkami w r. 1716 kwitowała Wacława Twardowskiego z 3.000 złp. (P. 1150 k. 76v). Dożywocie swe cedowała w r. 1722 synom i córkom (B. 89 k. 279, 76v). Wraz z nimi pozywała w r. 1726 bratową, Katarzynę z Dąmbskich, 1-o v. M-ą, 2-o v. Kaczkowską (Z. T. P. 44 k. 1125). Umarła 1756.30/XII. r. pochowana w Biezdrowie (LM Biezdrowo). Synowie: Marcin, Bolesław, Wojciech Szymon, ur. w Ćmachowie, ochrzcz. 1705.1/XI. r. (LB Biezdrowo), niewątpliwie młodo zmarły, i Stafan. Z córek, urodzone w Ćmachowie Katarzyna Barbara, ochrzcz. 1701.4/XII. r., i Wiktoria Marianna Małgorzata, ochrzcz. 1710.18/VII. r. (LB Biezdrowo), zapewne pomarły młodo. Anna, wspomniana w r. 1716 (P. 1150 k. 76v), niezamężna, siostrzeńcom swym Małachowskim zapisała w r. 1768 sumę 7.000 złp. (Kośc. 330 k. 233). Teresa, wspomniana w r. 1716 (P. 1150 k. 76v), poślubiła w Ćmachowie 1738.4/II. r. Antoniego Małachowskiego, wdowa po nim 1756 r., umarła między r. 1765 a 1782. Franciszka wreszcie, wspomniana w r. 1716 (P. 1150 k. 76v), jeszcze niezamężna w r. 1727 (Z. T. P. 47 k. 14), już 1729.25/IX. r. była żoną Jakuba Kosickiego. Wdowa w r. 1777, nie żyła już 1787 r.

1. Marcin, syn Aleksandra i Cieleckiej, występowała w r. 1716 obok matki i rodzeństwa (P. 1150 k. 76v). W imieniu własnym oraz braci i sióstr swych w r. 1719 kwitował Adama Pawłowskiego, kasztelana biechowskiego, z 2.000 tynfów, reszty z sumy 3.000 złp. zapisanych im w r. 1716 (P. 1171 k. 50). Jak się zdaje, jeszcze wtedy był świeckim, ale w r. 1722 już duchowny (B. 90 k. 279, 280). Wprowadzony na probostwo biezdrowskie 1723.27/XII. r. (LB Biezdrowo), dziedzic Łężeczka w p. pozn. 1735 r. (P. 1240 k. 56). Obok Biezdrowa miał w r. 1749 także probostwo obrzyckie (LB Obrzycko). Umarł w Biezdrowie 1761.30/VI. r., a nazwany w zapisie zgonu kanonikiem katedralnym poznańskim, proboszczem biezdrowskim i obrzyckim (LM Biezdrowo). Kanonikiem poznańskim tytułowany już 1747.23/X. r. (LB Biezdrowo), ale kanonikiem katedralnym z całą pewnością nigdy nie był. Może kolegiackim?

2. Bolesław (Bolesław Aleksander), syn Aleksandra i Cieleckiej, ur. w Ćmachowie, ochrzcz. 1700.5/VI. r. (LB Biezdrowo), łowczy kaliski u schyłku życia (P. 1357 k. 342v). Obok matki i rodzeństwa występował w r. 1716 (P. 1150 k. 76v). Stosownie do przeprowadzonych z bratem Stefanem działów, w r. 1736 sprzedał mu części Ćmachowa (P. 1246 k. 91). Na połowie dóbr w r. 1738 oprawił 12.000 złp. posagu swej żonie Marcjannie Bronikowskiej, córce Jana i Barbary z Rogowskich (P. 1253 k. 187). Był w latach 1738-1742 dzierżawcą Chrostowa (LB Ujście) i Gaju. Od Tomasza Niegolewskiego, starościca pobiedziskiego, w r. 1762 kupił za 97.000 złp. miasto Kazimierz oraz wsie: Nowawieś, Gorszewice, Jędrzejewo cz. Kopanina (P. 1333 k. 92). Mieszkał w r. 1766 w Ordzinie (LC Otorowo). Oboje z żoną żyli jeszcze 1777.16/X. r. (P. 1364 s. 767), Bolesław nie żył już w r. 1780 (P. 1357 k. 342v). Synowie: Adam, Leon, Józef, Michał, Franciszek, Ignacy, Aleksander, o których będzie niżej. Byli jeszcze synowie pomarli dziećmi: Kajetan Jan, ur. w Chrostowie, ochrzcz. 1738.3/XI. r., zmarły w Gaju 1842.12/VI. r., Ksawery, ochrzcz. 1738.26/IX. r., Jan Nepomucen Mateusz, ur. w Chrostowie, ochrzcz. 1740.8/X. r., zmarły tamże 1742.14/XII. r. (LB Ujście; LM Biezdrowo). Córka Dorota, w latach 1792-1793 żona Jana Junoszy Dąbrowskiego, kapitana wojsk koronnych.

1) Adam, syn Bolesława i Bronikowskiej, ur. 1742 r., plenipotent Szczęsnego Potockiego 1774 r., szambelan królewski 1777 r., poseł na sejmy z lat: 1778, 1780, 1782, 1784, 1786. 1788-1792, konsyliarz konfederacji generalnej (targowickiej) w r. 1792, t. r. szef pułku "Złotej wolności", marszałek konfederacji wojew. bracławskiego, konsyliarz generalności, w r. 1793 jeden z zastępców marszałka generalnego konfederacji. Wyrokiem zaocznym Najwyższego Sądu Kryminalnego skazany w r. 1794 na karę śmierci, a portret jego zawieszono na szubienicy. Zmarł w Ryżewie w r. 1823 (P. S. B.). Całe niemal życie spędził zdala od Wielkopolski, to też w aktach tamtejszych ślady po nim rzadkie. W r. 1780 w imieniu własnym i brata Aleksandra dawał plenipotencję bratu Michałowi (P. 1357 k. 342v). Ożeniony z N. Swiejkowską, córką Leonarda, wojewody podolskiego, miał z niej synów, Jozefa i Michała.

(1) Józef, syn Adama i Świejkowskiej, sprzedał Ryżawkę i wyemigrował do Francji, gdzie w Paryżu umarł nie pozostawiając potomstwa z żony Antoniny Sobańskiej.

(2) Michał, syn Adama i Świejkowskiej, zrazu dziedzic Ładyżynki na Ukrainie, potem w latach 1838-1853 mieszkał w Wielkopolsce, w Otorowie. Żoną jego była Febronia Szołajska i z niej córki, Eufrozyna, która 1842.18/I. r. wyszła w Otorowie za Ignacego Kruszewskiego, generała wojsk polskich, potem belgijskich, żyli jeszcze oboje 1853, i Michalina, przed 1842.18/XII. r. zaślubiona Florianowi Opoczyńskiemu, dziedzicowi Siekierzewa(?) w gub. podolskiej. Był również syn Bolesław. Chyba ten sam Bolesław zmarł w Berlinie w r. 1873 (Dz. P., wiad. z 10/V.). Ożeniony był z N. Świderską.

2) Leon, syn Bolesława i Bronikowskiej, ur. w Chrostowie, ochrzcz. w listopadzie 1744 r. (LB Ujście), regent grodzki koniński w r. 1768 (Kośc. 330 k. 230), konsyliarz konfederacji (barskiej) wojew. poznańskiego 1771 r. (LB Komorniki), starosta ośnicki w r. 1776 (LB Świątniki), sędzia deputat na Trybunale Koronnym 1780. r. (P. 1357 k. 101), kawaler ord. Św. Stanisława 1791 r. (P. 1368 k. 331v). Ożenił się w r. 1773 z Heleną Dąmbską, córką Pawła, wojewody inowrocławskiego, i Katarzyny z Potulickich, wdową 1-o v. po Adamie Skoroszewskim. Na krótko przed ślubem, 1773.19/II. r., uzyskał on niej zapis. 50.000 złp. G. 100 k. 497). T. r. małżonkowie spisali wzajemne dożywocie (P. 1350 k. 319). Byli w r. 1776 dziedzicami miasta Janowca (LB Świątkowo). Leon od Józefa Dramińskiego i Franciszki z Świejkowskich kupił w r. 1782 za 15.000 złp. trzecią część Sarbinowa, Kwasut i Kowalewa w p. gnieźn. (G. 109 k. 120). Miasto Kazimierz i wsie: Nowawieś, Gorszewice, Kopanica, Dolnepole kontraktem z 1787.24/VI. r. sprzedał za 260.000 złp. bratu Michałowi, podkomorzemu J.Kr.Mci (P. 1375 k. 51). Franciszka Świejkowska, wdowa po Józefie Dramińskim, cedowała mu w r. 1791 swe pretensje płynące z rozrachunków wsi Sarbinowo (P. 1368 k. 331v). Wedle zawartego a Janowcu 1790.5/VIII. r. układu, kupił w r. 1791 od Mikołaja Skoroszewskiego, podkomorzego J.Kr.Mci, za 290.000 zł. miasto Janówiec z wsiami: Janówiecką Wsią, Rzymem, Włoszczynowem, Gacią, Posługowem i Niedźwiadem, prawa na wsi Kawsuty i "nomenklaturę" zwaną Śródka w p. gnieźn. (P. 1368 k. 302). Chyba żył jeszcze w r. 1792 (P. 1369 k. 388), ale t. r. słyszymy o nim jako o już zmarłym, więc zapewne ów rok to data jego zgonu. Był bezdzietny, a spadek po nim w r. 1792 brali bracia (P. 1369 k. 579). Odwowiała Helena z Dąmbskich t. r. zawierała układ z bratem męża, Józefem, kasztelanem lędzkim (ib. k. 896). Umarła 1799.21/I. r., mając lat 60, pochowana u Dominikanów w Poznaniu (LM Św. Maria Magdal., Pozn.).

3) Józef, syn Bolesława i Bronikowskiej, ur. około r. 1745, cześnik (podczaszy?) poznański, deputat na Trybunał Koronny w r. 1779 (LB Lwówek), mianowany 1780.13/I. r. kaszelanem lędzkim (P. 1088 k. 98v), kawaler orderów Orła Białego i Św. Stanisława 1784 r. (P. 1361 k. 171). Wspólnie z braćmi zawierał w r. 1776 układ z Antonim Piotrem Smoleńskiem, cześnikiem ciechanowskim, i jego synem Stanisławem, wojskim bydgoskim (P. 1353 k. 315v). Od Wojciecha, Łukasza i Macieja, braci Zaleskich, spadkobierców brata Józefa Zaleskiego, zastawnego posesora Niedźwiadu, dziedzicznej majętności Skoroszewskich, uzyskał w r. 1781 cesję zastawu tych dóbr w sumie 17.000 złp. (G. 108 k. 99). Od Karola i Mikołaja braci Bronikowskich, bratanków i spadkobierców stryja Józefa Bronikowskiego, dziedzica Otorowa, kupił w r. 1784 za 10.000 złp.(?) dobra Otorowo, Kamionka, Szymanowo, połowę Buszewka (P. 1361 k. 171, 171v). Od Łukasza Bnińskiego, sędziego ziemskiego poznańskiego, w r. 1785 kupił inną połowę Buszewka (P. 1362 k. 630v). Od Wawrzyńca Swinarskiego w r. 1786 kupił za 3.600 złp. trzecią część kamienicy w Rynku miasta Poznania, w sąsiedztwie kamienic Jasińskich i winiarza Tuszyńskiego (P. 1363 k. 136v). On, jego bracia i bratankowie w r. 1793 skwitowani przez szwagra Dąbrowskiego i siostrę Zofię z 18.000 złp. (P. 1370 k. 38v). Umarł 1800.12/XII. r., tknięty paraliżem, w wieku lat 56 (PM Otorowo). Pierwszą jego żoną, zaślubioną w Chrzypsku 1772.9/II. r., była Rozalia Bnińska, córka Rafała, kasztelana śremskiego, i Marianny z Kwileckich (P. 1362 k. 87), wdowa po dwóch mężach, Franciszku Morawskim, wojskim poznańskim, i Franciszku Krzyżanowskim, pisarzu ziemskim poznańskim (LC Czarnków). Urodzona około r. 1723, wedle układu zawartego z braćmi swego drugiego męża, Piotrem i Łukaszem Krzyżanowskimi, skasowała w r. 1773 swoje po nim dożywocie (P. 1350 k. 242). Umarła 1796.26/XI. r., mając lat 73, pochowana w otorowskim kościele (LM Otorowo). Kasztelan zaślubił 2-o v. 1797.2/V. r. Franciszkę Miaskowską (LC Lubasz), córkę Franciszka Salezego, kasztelana gnieźnieńskiego, i Katarzyny z Miaskowskich, wdowę 1-o v. po Józefie Krzyckim, kasztelanicu krzywińskim, ur. w r. 1771, zmarłą w Otorowie 1817.13/IV. r., w wieku lat 48, pochowaną w Lubaszu (LM Lubasz; LM Otorowo, tu wiek jej podany na około 46 lat). Jak widzimy, druga żona przeżyła kasztelana, jest więc zupełnym bałamuctwem dawanie mu, jak u Żychlińskiego, jeszcze trzeciej żony, Apolonii Złotnickiej, a z niej córki Anny Moniki, żony Augustyna Grabowskiego. Józef był niewątpliwie bezdzietny, skoro Otorowo spadło po nim na bratanka Stanisława.

4) Michał, syn Bolesława i Bronikowskiej, łowczy kaliski 1782 r. (P. 1360 k. 517), podkomorzy J.Kr.Mci 1786 r. (P. 1362 k. 79v), komisarz graniczny poznański 1792 r. (P. 1369 k. 579). Wspólnie z braćmi zawierał w r. 1776 układ ze Smoleńskimi, ojcem i synem (P. 1353 k. 315v). Dziedzic Cykówka w r. 1777 (LB Kamieniec), mieszkał w latach 1781-1784 w Dębinie koło Otorowa (LB Otorowo). Od Józefa Przeuskiego, generała-adiutanta J.Kr.Mci, za kontraktem z 1782.25/VII. r., kupił w r. 1783 za 55.000 zł. czwartą część połowy Chraplewa i czwartą część całych pustek Chmielinka, Lipie i Nietrzeba w p. pozn. (P. 1360 k. 517). Inną czwartą część połowy Chraplewa oraz czwartą część wymienionych wyżej pustek, za kontraktem z 1783.23/VI. r., kupił t. r. od Ignacego Małachowskiego, płacąc również 55.000 złp. (ib. k. 102v). A miał też prawa do części Chraplewa nabytej już dawniej od Franciszka Sokolnickiego, chorążego gnieźnieńskiego (P. 1362 k. 79v). Od Kajetana Sokolnickiego, syna znarłego już chorążego, po jego dojściu do lat formalnie kupił w r. 1785 ćwierć połowy Chraplewa i całych przyległych pustek tak samo za 55.000 złp. (P. 1362 k. 169v, 170). Od swego brata Leona, starosty ośnickiego, za kontraktem z 1787.24/VI. r., kupił za 260.000 złp. miasto Kazimierz i wsie przyległe: Nowawieś, Gorszewice (Gorzuchowice?), Kopaniny, Dolne Pole (P. 1375 k. 51). Połwę Chraplewa oraz całe Chmielinko, Lipie i Nietrzeba, za kontraktem z 1787.14/VII. r. sprzedał za 220.ooo złp. Melchiorowi Korzbok-Łąskiemu, podkomorzycowi brzeskiemu kujawskiemu (P. 1375 k. 73). Od Magdaleny z Trembińskich, żony Kajetana Skrzetuskiego, kupił 1788.24/IX. r. za 14.000 złp. części Komorowa w p. pozn. (P. 1365 k. 399). Trzecią część Komorowa kupił 1789.16/V. r. za 18.000 zł. od Józefa Jaroszewskiego (P. 1366 k. 39, 1375 k. 362), zaś inną trzecią część tych dóbr kupił 28/VIII. t. r. za 14.000 zł. od sióstr Mierzewskich, Antoniny, żony Michała Szadokierskiego, i panny Józefaty (P. 1366 k. 139v). Obok brata Franciszka współspadkobierca w r. 1792 bezpotomnie zmarłego brata Leona, starosty ośnickiego (P. 1369 k. 579). Umarł w Poznaniu 1792.11/XII. r., pochowany w Kazimierzu (LM Św. Maria Magdal., Pozn.). Ze swą żoną Eleonorą Bnińską, córką Rafała, kasztelana śremskiego, i Marianny z Kwileckich (siostra bratowej Józefowej M-ej), zaślubioną w Cykówku 1777.15/IV. r. (LC Kamieniec), spisywał wzajemne dożywocie 16/X. t. r. (P. 1354 s. 767). Była ona wdową 1-o v. po Antonim Kosickim. Umarła w swej dziedzicznej Wierzenicy 1826.22/X. r., mając 76 lat (LM Kazimierz). Z nader licznego potomstwa tej pary tylko troje doczekało się wieku dojrzałego: syn Stanisław, o którym niżej, oraz córki, Katarzyna i Marianna. Katarzyna (Katarzyna Kornelia), ochrzcz. 1782.17/XI. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), przed 1800.16/XI. r. wyszła za Augustyna Brudzewskiego, landrata poznańskiego. Będąc dziedziczką Wierzenicy, zmarła w Napachaniu 1843.24/I. r. w wieku lat 50, była wtedy wdową. Pochowana w Kazimierzu. Marianna, ur. około r. 1783, wyszła przed r. 1812 za Maksymiliana Mlickiego, dziedzica Napachania, pułkownika wojsk polskich, zmarła w Poznaniu 1865.1/VII. r., pochowana w Kazimierzu. Spośród pomarłych w dzieciństwie: Michał, zmarły w Dębnie 1781.28/IX. r., Nikodem, zmarły tamże 1784.19/VIII. r. w wieku lat czterech, Kajetan Wawrzyniec, ur. tamże 1785.8/VIII. r., Albin Kazimierz, ur. tamże, ochrzcz. 1787.1/III. r., zmarły 13/III. t. r., Jadwiga zmarła tamże w t. 1782, w wieku trzech lat, pochowana 30/X. (LB, LM Otorowo).

Stanisław (Stanisław Kostka), syn Michała i Bnińskiej, ur. w Cykówku, ochrzcz. 1778.31/X. r. (LB Kamieniec). Wraz z siostrami, Katarzyną i Marianna, pozostawał w r. 1793 pod opieką stryja Józefa, kasztelana lędzkiego, i Stanisława Bnińskiego (P. 1370 k. 38v). Dziedzic Otorowa, Dębiny, Kuźli(?), Buszewka, Szymanowa, Kamionka, Krzekotowic, Napachania, a zrazu, w r. 1824 także i Wierzenicy (LB Wierzenica; LB Kazimierz). Umarł w Poznaniu 1837.11/II. r., pochowany w Otorowie (LM Otorowo). Jego żoną, poślubioną przed 1801.3/XII. r. (LB Kazimierz), była Wincencja Moszczeńska, stryjeczna siostra, córka Aleksandra i Marianny z Trembińskich, zmarła w Otorowie 1856.7/II. r. w wieku lat 77 (LM Otorowo). Ich syn Eustachy Michał Kleofas, ur. w Poznaniu 1802.25/IX. r., zmarł 1803.30/VI. r. (LB, LM Otorowo). Córka Anna, ur. około r. 1806, wyszła w Otorowie 1830.31/VIII. r. za Tadeusza Węsierskiego.

5) Franciszek, syn Bolesława i Bronikowskiej, podkomorzy J.Kr.Mci 1786 r. (LC Św. Marcin, Pozn.), sędzia ziemski wojew. poznańskiego 1792 r. (P. 1369 k. 579), t. r. konsyliarz konfederacji województw wielkopolskich (ib. k. 639). Od swego teścia, Józefa Gorczyczewskiego, regenta ziemskiego gnieźnieńskiego, za kontraktem z 1789.9/VI. r., kupił 13/VI. t. r. za 130.000 zł. dobra Złotniki z folwarkiem Okop, obciążone sumą 12.000 zł. posagu panny Felicjanny Gorczyczewskiej (P. 1366 k. 231v). Skwitowany t. r. przez teścia z 40.344 złp., na poczet powyższej ceny kupna (P. 1375 k. 436). Umarł 1819.1/IX. r. (LM Cerekwica). Żoną jego była Konstancja Gorczyczewska, córka Józefa, regenta ziemskiego gnieźnieńskiego, i Franciszki z Bronikowskich, wdowa 1-o v. po Adamie Goślinowskim, z którą w r. 1785 spisywał wzajemne dożywocie (P. 1362 k. 580). Żyła ona jeszcze 1819.30/XI. r. i była dożywotniczką Złotnik (LB Kościan).

6) Ignacy, syn Bolesława i Bronikowskiej, poseł na drugą kadencję Sejmu Wielkiego, konsyliarz generalności konfederacji targowickiej 1792 r., podczaszy bracławski 1793 r. (P. 1379 k. 38v). Współpracował z bratem Adamem w zarzadzaniu interesami Szczęsnego Potockiego. Ożeniony był z N. Świejkowską, wojewodzianką podolską, siostrą bratowej Adamowej (P. S. B., biogram Adama M-go). Żychliński miesza tego Ignacego z Ignacym, też podczaszym bracławskim, potem cześnikiem radziejowskim, o którym bedzie niżej, jak również z Ignacym, mężem Zofii Ostrowskiej, którego rodziców nie znam, z którego potomstwo istniało do końca XIX wieku. Wszyscy trzej Ignacowie żyli mniej więcej współcześnie, a dwaj z nich na dodatek mieli ten sam urząd podczaszego bracławskiego, dwaj zaś żony i tym samym nazwisku (Ostrowskie). Jakże tu łatwo i pomyłki!

7) Aleksander, syn Bolesława i Bronikowskiej, generał adiutant J.Kr.Mci 1780 r. (P. 1357 k. 342v), chorąży grabowiecki 1793 r. (P. 1370 k. 38v). Obok braci Adama i Ignacego pełnił funkcję administratora w dobrach Szczęsnego Potockiego. Zawierał w r. 1776 wspólnie z braćmi układ ze Smoleńskimi (P. 1353 k. 315v). Z żony Marianny Trembińskiej miał córkę Wincencję, ur. około 1779, wydaną przed 1801.3/XII. r. za stryjecznego brata, Stanisława M-go z Otorowa, zmarła tam 1856.7/II. r. mając lat 77.

3. Stefan (Stefan Dominik), syn Aleksandra i Cieleckiej, ur. w Ćmachowie, ochrzcz. 1707.5/VIII. r. (LB Biezdrowo), miecznik wschowski 1743 r. (P. 1270 k. 53), mianowany kasztelanem santockim 1769.4/XI. r. (Kossakowski III). Działał w r. 1726 w imieniu matki, brata Bolesława oraz sióstr (P. 1205 k. 86v). Od tego brata mocą dokonanych działów w r. 1736 kupił części Ćmachowa (P. 1246 k. 91). Od Antoniego Michała Potockiego, generała lejtnanta wojsk koronnych, mocą kontraktu z 1865.1/VIII. r. wspólnie z żoną kupił Januszewice w przyległ. w pow. chęcińskim (Kc. 147 k. 56), a 1765.30/VIII. r. od Mikołaja Małachowskiego, starosty opoczyńskiego, nabył Sułków w p. chęcińskim, dobra pochodzące ze spadku po Janie Dąmbskim, kasztelanie konarsko-kujawskim, w którym to spadku uczestniczyła też i Justyna Raczyńska (ib. k. 58). Dzidzic Rykowa w p. radom. 1765 r. (ib.). Umarł u schyłku r. 1771, pochowany 1772.1/I. r. (A. B. Gołańcz, W. 42). Żoną jego była wspomniana wyżej Justyna Raczyńska, córka Franciszka i Marianny Dąmbskiej, wdowa 1-o v. po Józefie Rogalińskim. Mażeństwem byli już w r. 1743 (P. 1270 k. 53; Kc. 147 k. 245v), a umarła ona 1782.1/III. r. w wieku 71 lat, pochowama w kościele Farnym poznańkim (LM Św. Maria Magdalena, Pozn.). Jedyna córka Teresa, ur. w Ćmachowie, ochrzcz. 1745.4/III. r. (LB Biezdrowo), wyszła 1761.4/IV. r. za Kazimierza Raczyńskiego, w przyszłości pisarza wielkiego koronnego, potem marszałka nadwornego koronnego i starostę generalnego wielkopolskiego. Jej posag określono na 200.000 złp. (Kc. 145 k. 18), ale po śmierci ojca stała się spadkobierczynią całej jego fortuny. A więc w Wielkopolsce Ćmachowo i w p. kcyń. Czesławice, w Małopolsce klucz przyłęcki w p. lelow. (P. 1361 k. 157), Ryków, Żuków, Wólka, dom w mieście Skrzynno, Konice, Pogruszyn (Pobroszyn), części wsi Wilcza Wola i Wysocko w p. radom. (P. 1351 k. 301v).

(II) Ambroży, syn Wojciecha i Trąmpczyńskiej. O dokonanej na jego rzecz przez ojca w r. 1686 cesji pewnej sumy była już mowa. Wespółspadkobierca Wojciecha M-go, dziedzica Ćmachowa, swoją część tej sukcesji sprzedał w r. 1700 bratu Aleksandrowi, o czym również mówiłem. Ze spadku po tym bratanku Wojciechu w r. 1701 zapisał sumę 500 złp. siostrze Franciszce 1-o v. Goszczyńskiej, 2-o v. Konarzewskiej (P. 1140 I k. 128). Jego żoną była Katarzyna Dąmbska.

(III) Tomasz, syn Wojciecha i Trąmpczyńskiej, ożenił się 1-o v. z Katarzyną Trąmpczyńską i w r. 1680 dał zobowiązanie braciom żony, Pawłowi i Dominikowi Trąmpczyńskim, iż jej oprawi sumę 4.000 zł. posagu (P. 1680 VII k. 53). Drugą żoną Tomasza była w r. 1683 Anna Piotrowska, córka Jana i Anny ze Skrzetuskich (P. 1106 IV k. 76, 1113 I k. 54), której w r. 1684 na połowie dóbr oprawił 4.140 złp. posagu (P. 1108 VIII k. 11v). W imieniu własnym i tej żony w r. 1686 skwitował z 3.300 zł. swego ojca i macochę Mariannę z Goszczyńskich (P. 1112 VII k. 11). Zofia w r. 1687 kwitowała teścia i jego żonę z 4.000 złp. (P. 1113 I k. 54). Tomasz w latach 1692-1706 był obłąkany i w sprawach majątkowych działała jego żona (P. 1123 II k. 25, 1125a k. 151, 1127 II k. 12, 1140 II k. 51v; Kośc. 309 s. 315). Nie żyła już w r. 1736 (Kośc. 318 s. 350). Tego Tomasza Żychliński a za nim Uruski robią protoplastą szeroko rozrodzonej linii M-ch, osiadłej przeważnie w Królestwie Polskim, żyjącej jeszcze w końcu XIX wieku, a zapewne i w wieku XX. Wszystko to zgoła bałamutne, może wynikające z błędnych wywodów genealigicznych w XIX wieku Heroldii dla legitymowania się ze szlachestwa. Tomasz z pierwszej żony miał jednego tylko syna Wojciecha, z drugiej również tylko jednego, Antoniego, pod imieniem Franciszka reformata w Osiecznie, który w r. 1706 dobra swe po rodzicach cedował wujowi Stanisławowi Piotrowskiemu (Kośc. 309 s. 315). Nie żył już niewątpliwie w r. 1736, kiedy o matce jego mowa jako o zmarłej bezpotomnie (Kośc. 318 s. 350). O Wojciechu słyszym już w r. 1686, kiedy to ojciec w jego imieniu kwitował Aleksandra Skrzetuskiego (P. 1112 VII k. 6v). Był Wojciech po matce spadkobiercą rodzonego wuja Pawła Trąmpczyńskiego i jako taki dziedzicem Ćmachowa (P. 1113 VI k. 66v). Podczas choroby umysłowej ojca tym nieletnim synem opiekował w r. 1694 stryj Aleksander (P. 1128 XIII k. 25v). Umarł Wojciech w r. 1699 lub 1700, a sukcesję w Ćmachowie brali po nim stryjowie, Ambroży i Aleksander M-cy (P. 1138 VI k. 21v). Chyba to dowód najlepszy, iż innych potomków Tomasz z Trąmpczyńskiej nie pozostawił. Jego przyrodni brat snać już wtedy był zakonnikiem.

(IV) Łukasz, zapewne syn Wojciecha i Trąmpczyńskiej. Wskazuje na to zapis z r. 1754, mocą którego Franciszek M., syn zmarłego Antoniego i Katarzyny z Murzynowskich, zaś "nepos" (w tym przypadku chyba wnuk, nie bratanek) Łukasza M-go, brata rodzonego Tomasza, spadek po Wojciechu, synu tego Tomasza, z substancji Trąmpczyńskich i M-ch, należny sobie i braciom, w r. 1754 scedował Stefanowi M-mu, miecznikowi wschowskiemu (N. 211 k. 135). Znam Łukasza M-go z Przedwojewic występującego w latach 1689-1701 (LB, LC Ludziska). Może to ten sam?

II) Andrzej, syn Stanisława i Krzekotowskiej, burgrabia grodzki bydgoski w r. 1612 (B. 115 k. 711, 758), obok tego skarbnik inowrocławski w r. 1615 (B. 118 k. 136). Dziedzic Moszczonego 1597 r. (B. 111 k. 214), ponadto dziedzic w Lisewie i Rucewku. Spadkobierca ciotki Zofii z M-ch Przyłubskiej w r. 1613 (B. 117 k. 102, 104). T. r. do posiadanego już przezeń z cesji Macieja Witosławskiego wyderkafu 5.000 zł. na wsiach Łopuchowo i Gać w p. pozn., Stawicy w p. gnieźn. Piotr Budziszewski dopisał mu jeszcze 1.000 zł. (P. 990 k. 610v). Umarł między r. 1633 (B. 31(?) k. 61), a 1637 r. (Kc. 128 k 62v). Jego żoną była Elżbieta Żołędowska, córka Wojciecha, z którą w r. 1597 spisywał wzajemne dożywocie (B. 111 k. 214). Synowie, Stanisław, o którym niżej, i Jerzy, wspomniany w r. 1633 (B. 31(?) k. 61). Córka Marianna, najpierw za Mikołajem Żychlińskim, 2-o v. w latach 1644-1646 za Janem Kołczębskim.

Stanisław, syn Andrzeja i Żołędowskiej, miecznik inowrocławski (B. 121 k. 359). Kwitował w r. 1637 Mariannę i Zofię siostry Sierskie z 1.700 zł., za które zmarły ich opiekun ks. Piotr Sierski, proboszcz w Kościelcu, sprzedał mu wyderkafem dobra Pturek w p. bydg. (Kc. 128 k. 62v). Oboje z żoną trzymali wyderkafem w r. 1647 od Jana Strzeleckiego i żony jego Zofii ze Spławia połowę Sienna w p. bydg. (N. 226 k. 355). Od Zofii z Sierskich, żony Adama Rynarzewskiego, a spadkobierczyni Jana Żołędowskiego, kupił w r. 1647 za 3.500 złp. części wsi Żołędowo i Nekla w p. bydg. (N. 225 k. 244). W Żołędowie 1654.15/I. r. spisywał z Janem Pławińskim, pod zakładem 6.000 zł. kontrakt o rękę swej córki Katarzyny (N. 227 k. 148v, 149v). Jednocześnie dożywocie wsi Kikoł, za konsensem królewskim, scedował synowi Władysławowi (ib. k. 148). Nie żył już w r. 1659 (ib. k. 380). Jego żoną była w r. 1645 Dorota z Rąbczyna Czarlińska (B. 59 k. 235, 121 k. 359). Spośród synów, o wspomniany, wyżej Władysławie innych wiadomości nie posiadam. O Teodorze cz. Dadźbogu niżej. Z córek, Katarzyna wyszła w r. 1654, krótko po 15/I., za Jana Pławińskiego. Elżbieta była w r. 1659 żoną Jana Pinińskiego, wdową w r. 1713, a umarła we wrześniu 1719 r. Zofia wreszcie, w r. 1670 żona Adama Komierowskiego, 2-o v. w latach 1671-1701 Chryzostoma Belęckiego.

Teodor cz. Dadźbóg, syn Stanisława i Czarlińskiej, sędzia grodzki bydgoski (Ws. 77 V k. 2v; Z. T. P. 39 k. 2156). Kwitował w r. 1659 Jana Pinińskiego z 8.000 zł., które ojcu zapisał był na częściach Sienna w p. bydg. Jan Strzelecki (N. 227 k. 380). Od tegoż Pinińskiego wydzierżawił t. r. Kotomierz w p. bydg. (ib. k. 386). Skwitowany t. r. przez innego Jana Pinińskiego, swego szwagra, z 6.000 zł. posagu i wyprawy za siostrą Elżbietą (N. 225 k. 479). Umarł między r. 1682 a 1689 (Kc. 132 k. 232v; B. 72 k. 460). Ożenił się przed r. 1634 z Zofią z Lubrańca Dąmbską, córką Wawrzyńca i Anny Smuszewskiej (B. 31 k. 279, 250, 68 k. 40). Zapisał jej w r. 1659 sumę posagową 15.000 złp. (B. 123 k. 97; G. 84 k. 313v). Dobra swe, Górki Kotlarowe w p. kcyń. Zofia najpierw w r. 1674 sprzedała wyderkafem na trzy lata za 20.000 zł. Stanisławowi Jemielskiemu (Kc. 131 k. 530), a w r. 1681 sprzedała mu je wiecznością za 35.000 zł. (Kc. 132 k. 105v). Żyła jeszcze w r. 1683 (ib. k. 232v). Synowie ich: Jan, Piotr Teodor, Franciszek Michał. Z córek, Katarzyna, w latach 1694-1729 żona Piotra Raczyńskiego. Joanna, w latach 1694-1700 benedyktynka w Chełmnie (B. 39 k. 55, 261). Z synów, Jan był w tym samym czasie jezuitą (ib.). Piotr Teodor (Dadźbóg), wymieniony w latach 1689-1694 (B. 75 k. 460, 128 k. 14). Podpisał konfederację województw kujawskich 1696.22/XI. r. (Dz. Z. Kuj. III), i chyba to on obrany w r. 1697 do kaptura wojew. inowrocławskiego (ib.).

Franciszek Michał, syn Teodora cz. Dadźboga i Dąmbskiej, jak ojciec, podpisał 1696 r. konfederację województw kujawskich, chorąży brzeski kujawski 1710 r., podkomorzy inowrocławski 1717 r., poseł z wojew. inowrocławskiego 1718 r. (Dz. Z. Kuj. IV), marszałek sejmiku radziejowskiego 1727 r. (ib.), mianowany kasztelanem brzeskim kujawskim 1731.24/XI. r. (Kossakowski III). Żołądkowo w r. 1699 na trzy lata wydzierżawił pod zakładem 10.500 zł. Wawrzyńcowi Szumnickiemu(?) (N. 191 k. 9). Kotomierz w p. bydg. w r. 1711 zastawił na trzy lata za 5.000 tynfów Stafanowi Łochockiemu (N. 193 s. 160), wykupił zaś w r. 1712 (N. 194 s. 43, 44). Od Jana Jakuba Dorpowskiego w r. 1713 kupił za 29.000 zł. prus. wieś Strzelce z holendrami i połowę Borowna w p. bydg. (N. 195 s. 87). Umarł w r. 1751, pochowany u Bernardynów w Bydgoszczy, których był syndykiem (Kantak). Zaślubił 1703.5/II. r. Cecylię Jaraczewską, córkę Franciszka i Apolinary z Raczyńskich (LC Bronikowo). Tego dnia w Boguszynie spisywał z owdowiałą teściową kontrakt małżeński, zapewniający mu 30.000 zł. posagu (Ws. 77 V k. 2v). Cecylia otrzymała od męża w r. 1713 oprawę 23.684 zł. posagu na połowie Żołędowa (P. 1147 I k. 229v) Umarła przed r. 1736, pochowana w Bydgoszczy u Bernardynów (Kantak). Synowie, Andrzej i Teodor, o których niżej, oraz Władysław Longin, ur. 1710.13/III. r. (LB Bronikowo), niewątpliwie zmarły w wieku dziecięcym. Z córek, "pierworodna" Apolonia Emerencja Enelgilda ochrzcz. 1705.10/III. r. (ib.), zapewne zmarła dzieckiem. Ludwika, żona Ludwika Ostrowskiego, stolnika kruszwickiego, zmarłego 1731.13/IV. r., żyła jeszcze w r. 1769. Jej córka Teresa była pierwszą żoną Ignacego M-go, cześnika bracławskiego (zob. niżej).

(I) Andrzej, syn Franciszka Michała i Jaraczewskiej, marszałek sejmiku województw kujawskich w r. 1736 (Dz. Z. Kuj. V), poseł sejmowy w r. 1740 i 1744 (ib.), podkomorzy J.Kr.Mci, starosta brzeski kujawski 1745 r. (K. P. nr 427), starosta dobczycki 1746 r., jasielski (1754?) i solecki, mianowany kasztelanem inowrocławskim 1754.9/VII. r. (Kossak. III), t. r. starostwo brzeskie cedował cedował bratu Teodorowi (K. P. nr 62), wojewoda inowrocławski mianowany 1764.14/XII. r. (Kossak. III), kawaler orderu Orła Białego 1757 r. (K. P. nr 31, wiad. z 3/VIII.), miał też potem w r. 1771 i order Św. Stanisława. Jeździł w r. 1745 na Spiż dla przejęcia starostwa spiskiego, wakującego po śmierci wojewody krakowskiego Lubomirskiego (K. P. nr 469). Wspólnie z bratem Teodorem w r. 1752 kupili od siostry Ostrowskiej za 45.000 złp. wieś Górki Daronie cz. Zagajne w p. kcyń. (N. 211 k. 91v). Umarł Andrzej 1783.18/XII. r. (LM Śmigiel). Ożenił się w Krakowie w r. 1745 z Elżbietą (Urszulą Elżbietą) Przebendowską, wdową 1-o v. po Jerzym Ożarowskim, oboźnym koronnym (K. P. nr 469, wiad. z Krakowa 24/XI.), nie żyjącą już w r. 1789 (P. 1366 k. 90). Rodzili się z niej synowie, jeden w Krakowie 1750.14/II. r., drugi (Franciszek?) tamże 1751.19/VI. r. (K. P. z r. 1750, nr 701, i z r. 1751, nr 770), obaj najwidoczniej pomarli w wieku dziecięcym. Dowiadujemy się i o córkach, z których jedna rodziła się w Krakowie 1755.7/IX. r., druga tamże 1757.12/V. r. (K. P. z r. 1755, nr 113, z r. 1757 nr 21). Dat urodzin tych nienazwanych z imienia córek nie umiem złączyć z córkami, jakie wojewoda zostawił. Były to, Marianna (Marianna Urszula), wydana w r. 1765 za Feliksa Antoniego z Grotkowic Łosia, generała majora wojsk koronnych, potem wojewodę pomorskiego, rozwiedziona z nim, 2-o v. żona Jana Tadeusza Zyberga, wojewody brzeskiego litewskiego, Rozalia, w r. 1789 żona Ignacego Wielopolskiego, chorążyca koronnego, i Urszula, która przed 1782.25/II. r. wyszła za Józefa Chłapowskiego, kasztelanica międzyrzeckiego, starostę kościańskiego, żyła jeszcze w r. 1793 r.

(II) Teodor, syn Franciszka Michała i Jaraczewskiej, generał adiutant buławy polnej litewskiej 1751 r., marszałek sejmiku w Radziejowie i stąd poseł na sejm r. 1752, za cesją brata starosta brzeski kujawski, dokonał ingresu na urząd 1754.17/IX. r. (K. P. nr 62). pisarz grodzki brzeski kujawski 1766 r., poseł na sejmy, elekcyjny 1764 r. i znów 1766 r. (Dz. Z. Kuj. V), mianowany kasztelanem inowrocławskim 1772.7/II. r. (Kossak. III), kawaler orderu Św. Stanisława 1774 r. Po ojcu dziedzic Żołędowa, Nekli, Jagodowa i Zdrojów, od brata Andrzeja dokupił za 250.000 złp. jego połowę powyższych dóbr. Był ponadto dziedzicem dóbr: Sierniczek, Wymysłowo, Kuczewki, Kobelnica, Ostrowo, Knieja (P. S. B.). Dziedzicem Żołędowa i Nekli w p. bydg. nazwany w r. 1767 (Kośc. 330 k. 192). Dziedzic Mochelka 1781 r. (G. 108 k. 148). Umarł 1783.18/V. r., pochowany w Bydgoszczy u Bernardynów, których był syndykiem (A. B. Bydgoszcz, W. 39). Ożenił się przed r. 1760 z Józefą Mierosławską, córką Aleksandra, podkomorzego inowrocławskiego, starosty kłeckiego, i Elżbiety z Radomickich. Kwitowała ona w r. 1767 swego brata Antoniego Mierosławskiego, chorążego kruszwickiego, z 134.393 zł., z sumy 200.000 zł., należnej jej według układu spisanego w Ibranowie 1767.17/VII. r. (Kośc. 330 k. 191). Po śmierci męża wyszła 2-o v. w Poznaniu 1785.24/XI. r. za Anastazego (Atanazego) Moszczeńskiego (LC Św. Marcin, Pozn.), o którym niżej, i t. r. spisała z nim wzajemne dożywocie (P. 1362 k. 632). Żyła jeszcze w r. 1790 (G. 115 k. 107). Syn Aleksander. Z córek, Marianna, żona 1-o v. Gabriela Kiełczewskiego, szambelana królewskiego, 2-o v. Tadeusza Trzcińskiego, chorążego kruszwickiego. Scholastyka, w r. 1791 żona Ignacego Goetzendorff Grabowskiego, kasztelana elbląskiego, 2-o v. Maksymiliana Moszczeńskiego, zmarła, wedle Żychlińskiego, w Żołędowie w r. 1842. Elżbieta umarła w wieku lat 9, pochowana w Bydgoszczy u Bernardynów 1769.20/VII. r. (Kantak). Zapewne też córką Teodora była Tekla, zmarła w wieku dziecięcym, pochowana 1778.5/I. r. u Bernardynów bydgoskicj (A. B. Bydgoszcz, W. 39).

Aleksander (Aleksander Ezechiel), syn Teodora i Mierosławskiej, ur. około r. 1759, starosta brzeski-kujawski, marszałek sejmiku radziejowskiego w r. 1775 (Dz. Z. Kuj. V). Zwolennik konstytucji 3 maja, w powstaniu kościuszkowskim walczył pod Kcynią, Łabiszynem i Bydgoszczą. Organizator sił zbrojnych powiatu gnieźnieńskiego w r. 1807, był do r. 1815 sędzią pokoju powiatu wągrowieckiego (P. S. B.). Od Stefana Turny, starosty pietrzykowskiego, wziął w r. 1785 w zastaw na trzy lata Stępuchowo, Kozielsko, Modrzewie, Grzymułtowice i Pątnowo w p. kcyń. (P. 1362 k. 59), zaś mocą kontraktu z 1788.25/VI. r. dobra te, to jest Stępuchowo, Modrzewie, Pątnowo, Kozielsko, Grzymułtowice, Werkowo, Mirkowice, Mirkowiczki, Brudzyń, Puzdrowiec, Dziekczyn oraz pustki, Zakonowo i Lasocino, od niego kupił za sumę 500.000 złp. i t. r. spłacił 399.622 złp. (P. 1365 k. 347v, 1375 k. 314). Kwitował w r. 1789 swoje trzy siostry stryjeczne, wojewodzianki inowrocławskie, Łosiową, Wielopolską i Chłapowską z 12.528 zł., z sumy większej 14.328 zł. (P. 1366 k. 90). Skwitowany przez szwagra Ignacego Grabowskiego z 10.000 złp., z dóbr ojczystych siostry Scholastyki M-ej (P. 1368 k. 336). Werkowo, Mierkowice (dziś Mirkowice) i Mierkowiczki (Mirkowiczki) w r. 1792 zastawił na trzy lata Józefowi Gostyńskiemu (G. 117 k. 81b). Dziedzic Wiatrowa, kontraktem spisanym tam 1825.11/XI. r. przekazał synowi Wincentemu Stępuchowo i Werkowo, wycenione na 50.000 tal., zaś synowi Mateuszowi Brudzyń, wyceniony na 40.000 tal. umarł 1846.26/VII. r. w wieku lat 87 (LM Lachlin). Ożenił się 1782.20/I. r. z Marianną Radzymińską, córką Józefa, sędziego ziemskiego, potem wojewody gnieźnieńskiego, i Michaliny ze Złotnickich (LC Kiszkowo). Wzajemne dożywocie spisali w r. 179- (G. 115 k. 107). Marianna umarła w Wiatrowie 1847.31/VII. r., mając 85 lat (LM Mechlin). Ich synowi: Antoni, Jan Nepomucen Antoni, ur. we dworze wsi Żórawia 1784.10/V. r. (LB Kcynia), zmarły dzieckiem, Józef, Wincenty i Mateusz. Chyba córką Aleksandra była panna Prakseda, "z Brudzynia", obok Mateusza M-go chrzstna 1817.28/XII. r. Teodora M-go, syna Antoniego, dziedzica Brudzynia (LB Lechlin).

1. Antoni (Antoni Józef), syn Aleksandra i Radzymińskiej, ur. w Rybnie 1782.2/IX. r. (LB Kiszkowo), właściciel Przysieki, dóbr kupionych 1824.4/VII. r. za 53.333 tal. od spadkobierców Jana Kalksteina (Hip. Wągr., Przysieka), umarł tam na cholerę 1855.14/X. r., w wieku 76 lat, pochowany w Kazimierzu (LM Lechlin). Ożenił się przed r. 1812 z Nepomuceną Prądzyńską, wedle Żychlińskiego, wdową 1-o v. po Piotrze Krzyżanowskim, wniosła mu 90.000 m. posagu (Hip. Wagr., Przysieka). Zmarła ona w Przysiece 1858.8/XII. r., w wieku 68 lat, pochowama na cmentarzu w Wiatrowie (ib.). Spośród ich synów tylko Ignacy przeżył rodziców. Inni to, Teodor (Teodor Stanisław Jan Nepomucen), ur. 1812.14/V. r. (LB Św. Marcin, Pozn.), według Żychlińskiego, służył w 2 pułku ułanów i poległ pod Iganiami 1831.10/IV. r. Zdaje się, że w Poznaniu odprawiono jedynie chrzest z wody tego Teodora, bo ceremonię odprawiono w pięć lat potem, 1817.28/XII. r., ale z innym zestawem imion: Teodor Józef Mateusz (LB Lechlin). Trudno przypuścić, by to był drugi syn tego samego imienia i właśnie ten drugi poległ w r. 1831, miałby wtedy lat 13! Aleksander, ur. w r. 1819, zmarł w Przysiece 1830.19/II. r. w wieku 10 lat i 9 miesięcy, pochowany w Kozielsku (LM Kozielsko). I znów ten sam kłopot, co z Teodorem. Ceremonii chrztu nad Aleksandrem Teodorem dokonano 1823.4/II. r. (LB Lechlin). Chyba to ten urodzony w r. 1819. Antoni Stefan Tadeusz, ur. w Przysiece 1822.31/V. r., zmarły tamże 1829.28/III. r. (LB, LM Lechlin).

Ignacy, syn Antoniego i Prądzyńskiej, ur. 1813.4/V. r., poseł do sejmu pruskiego, właściciel Kowalewka w pow. szubińskim, jak również Przysieki i Wiatrowa, które to Wiatrowo przejął od ojca kontraktem z 1837.21/VI. r. (Hip. Wagr., Wiatrowo). Przysiekę sprzedał 1871.15/XI. r. za 79.600 tal. synowi Aleksandrowi (Hip. Wagr., Przysieka), umarł w Wiatrowie 1880.21/III. r. w wieku lat 67, pochowany w Wiatrowie (LM Lechlin; Dz. P., tu data zgonu 2/III.). Zaślubił w kaplicy plebańskiej w Lechlinie (kościół sponął) 1841.12/I. r. swoją siostrę stryjeczno-rodzoną, 16-letnią Józefę Moszczeńską, córkę Wincentego ze Stępuchowa i Anieli z Radońskich, ur. w Stępuchowie około r. 1825, zmarłą w Poznaniu 1878.19/XII. r. (LM Lechlin, tu wiek jej podany na lat 60!). Synowie: Teodor, Aleksander i Wincenty, o których niżej, a byli też, Ludwik Władysław, ur. w Wiatrowie 1849.21/IV. r., niewątpliwie zmarły dzieckiem, Antoni (Stefan Tadeusz Antoni, ur. w 1857, zmarły tamże 1858.8/VIII., mający rok i 6 miesięcy (LB, LM Lechlin), wreszcie Antoni (Antoni Maksymilian), ur. 1858.29/VII. r. (Hip. Wągr., Wiatrowo), który z rozliczenia spadkowego 1882.14/X. r. dostał Czekanowo, wycenione na 206.700 m., sprzedał te dobra 1891.15/XII. r. Walterowi Hammacher z Wiesbadenu (Hip. Wągr. Wiatrowo). Z córek, Joanna Aniela, ur. w Wiatrowie 1843.24/V. r. (ib.), zmarła dzieckiem. Maria (Maria Emilia), ur. 1844.29/VII. r. (ib.), wyszła w czerwcu 1867 r. za Witolda Ponińskiego, umarła w Krakowie 1911.15/I. r., pochowana w Krakowie (Dz. P., tu wiek podany na lat 65!). Wreszcie Nepomucena (Joanna Nepomucena Albertyna), ur. w Wiatrowie 1846.12/I. r. (LB Lechlin), zaślubiła w Poznaniu 1872.30/IV. r. Stefana Mielęckiego z Żórawińca.

1) Teodor, syn Ignacego i Moszczeńskiej, ur. w Wiatrowie 1842.3/I. r. (ib.), dziedzic Gałówka, potem Wiatrowa, które to dobra, liczące 1.277 ha, wystawione po śmierci ojca na sprzedaż, nabył 1880.6/XII. r. (Dz. P.). Zmarł 1919.21/II. r., pochowany w Pruścach (ib.). Pierwszą jego żoną była zaślubiona 1871.23/I. r. stryjeczno-stryjeczna siostra, Aniela Moszczeńska, córka Władysława ze Stępuchowa i Julianny z Bnińskich, zmarła 1883.26/V. r. w Wiatrowie, pochowana w Kozielsku (Dz. P.). Powtórnie żenił się w Potulicach 1885.10/II. r. z Franciszką Nieżychowską z Żelic (ib.). Pozostawił syna jedynego Aleksandra, dziedzica Wiatrowa, ożenionego z Anną M-ą, córką Wincentego i Marii z Żerońskich (Hip. Wągr., Wiatrowo).

2) Aleksander, syn Ignacego i Moszczeńskiej, ur. w Wiatrowie 1847.23/I. r. (LB Lechlin), dziedzic nabytej od ojca w r. 1871 Przysieki, współzałożyciel i długoletni członek Rady Nadzorczej Spółdzielni "Rolnik" w Wągrówcu. zmarł 1919.31/V. r., nie pozostawiając potomstwa. Przysieka po jego śmierci przeszła na własność fundacji rodzinnej Moszczeńskich (Hip. Wągr. Przysieka). Zaślubił 1877.8/I. r. Melanię Dziembowską, córkę Konstantego z Roszkowa i Seweryny z Urbanowskich, ur. około r. 1859 (LC Skoki), która przeżyła męża i w 20-leciu międzywojennym była dzierżawczynią Przysieki (863 ha).

3) Wincenty (Wincenty Mateusz), syn Ignacego i Moszczeńskiej, ur. w Wiatrowie 1861.8/X. r. (LB Lechlin). Kupił w r. 1890 od Niemca Gniewkowo w p. gnieźn. ( 880 m.m.) (Dz. P., wiad. z 28/VI.). Oddawał się z zamiłowaniem ogrodnictwu, a jego specjalnością były ogrody ozdobne. Umarł w Poznaniu 1913.14/VI. r., pochowany w Kozielsku (Dz. P.). Poślubił w Niepruszewie 1889.30/VII. r. Marię Żerońską, córkę Michała z Brzozy i Lutostańskiej, ur. około r. 1870 (LC Niepruszewo; Dz. P.). Synowie, Teodor, o którym niżej, i Zygmunt (Zygmunt Aleksander), ur. w Poznaniu 1893.20/XI. r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Z córek. Aniela (Aniela Maria Halina), ur. w Poznaniu 1890.15/VII. r. (ib.), zaśłubiła tamże w kościele Św. Wojciecha 1914.30.VI. r. Konstantego Gozimirskiego z Marcinkowa Górnego. Maria Marianna Irena), ur. w Poznaniu 1896.26/VIII. r. (ib.). Chyba to ona wyszła za Bardskiego?

Teodor, syn Wincentego i Żerońskiej, ur. 1891 (Żychl.), właściciel Bzowa (445 ha), zaślubił w Warszawie 1920.8/IV. r. Karolinę (Karolinę Marię Albertynę) Nieżychowską, córkę Karola z Żelic i Marii Elżbiety z Szułdrzyńskich, ur. w Poznaniu 1887.8/VI. r. (LC Lubasz), zmarłą tamże 1931.29/IV. r., pochowaną w Lubaszu. Pozostał mąż i małe córki (Dz. P.). Teodor i Karolina sprzedali Bzowo Henrykowi Cegielskiemu.

2. Józef, syn Aleksandra i Radzimińskiej, ur. w r. 1785, właściciel Wielkich Strzelców (dziś Strzelce Dolne) koło Fordonu w p. bydg., umarł w Broniszach koło Warszawy 1863.17/I. r. (Żychl.). Żona jego, Joanna Nepomucena Bielicka, córka Leona, generała wojsk polskich, i Wiktorii z Malczewskich, umarła w Nowejwsi 1880.6/II. r., mając lat 80, pochowana we Wronkach (LM Wronki). Syn Bolesław. Z córek, Norberta, żona Henryka Łempickiego, zmarła wcześnie, przed matką. Władysława, ur. około r. 1822, dziedziczka Strzelców, zaśłubiła w Poznaniu w kościele Św. Marcina 1849.30/IX. r. Ignacego Grabowskiego, właściciela Bądecza, umarła 1912.28/I. r.

Bolesław, syn Józefa i Bielickiej, ur. w r. 1831 (Żychl.), mieszkał zrazu w Bielejewie w p. kośc., potem przeniósł się do odziedziczonych po ojcu Broniszów koło Warszawy (Dz. P. z r. 1880). Ożenił sie w r. 1865 z Marią (Marią Kleofą) Milewską, córką Józefa i Klementyny z Wierzchleyskich, ur. około r. 1842, zmarłą 1884.11/IV. r. w wieku lat 42 (Dz. P.). Przeżył żonę. Syn Stefan. Z córek, Izabela, ur. 1858.15/III. r., wyszła w r. 1894 za Witolda Horniłowicza z Litwy, Teresa, ur. 1869.17/VII. r., Maria, ur. 1880.10/I. r. (Żychl.).

Stefan, syn Bolesława i Milewskiej, ur. w Broniszach 1871.24/V. r. dziedzic Piotrkowic w p. kon. potem Broniszów, profesor zarządu gospodarstwa wiejskiego, potem ekonomiki gospodarstw wiejskich, w SGGW w r. 1919. Umarł w Żelaznej koło Skierniewic 1946.10/VII. r., był bezdzietny. Jego pierwszą żoną, zaślubioną w r. 1894 była Urszula Mierzyńska, drugą, od r. 1945 Wiktoria Szepelska (P. S. B.).

3. Wincenty (Wincenty Józef Ignacy), syn Aleksandra i Radzimińskiej, ur. około r. 1790 (wedle Żychl. 1789), ochrzczony był z wody w Stępuchowie, a z ceremonii po latach, 1817.28/XII. r. w Lechlinie (LB Lechlin). Dziedzic Stępuchowa i Giewartowa w pow. kon., zmarł w Stępuchowie 1849.2/VIII. (Hip. Wągr., Stępuchowo), pochowany w Kozielsku (Żychl.). Ożenił sie 1819.24/X. r. z Anielą Radońską, córką Tadeusza, dziedzica Bieganowa, i Barbary z Koszutskich, ur. około r. 1803 (LC Krerowo), zmarłą w Poznaniu 1829.2/IX. r., w wieku lat 25 (LM Św. Maria Magdal., Pozn.; LM Kozielsko). Synowie: Władysław i Bolesław, o których niżej, Kazimierz Tadeusz, ur. 1829.3/III. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), mieszkał w r. 1853 w Karłowicach w pow. koniń. Swe pretensje do sumy 13.261 tal. na Stępuchowie cedował Ernestowi Konradowi Koernerowi (Hip. Wągr., Stępuchowo). Z córek, Michalina (Michalina Barbara), ochrzcz. z wody 1820.11/IX. r. (LB Krerowo), zaśłubiła w Wiatrowie 1847.12/I. r. Leonarda Brzeskiego, wdowca, dziedzica Jabłkowa, umarła tam 1893.10/VIII. r. Aleksandra (Aleksandra Wincencja), ur. w Stępuchowie 1821.23/IX. r. (LB Kozielsko), zaślubiła 1845.20/I. r. Wincentego Krasickiego, dziedziczka Giewartowa od r. 1853, wdowa w r. 1889, zmarła w Karczemce 1897.18/IV. r. Józefa, ur. w Stępuchowie około r. 1825, wyszła w Lechlinie 1841.12/I. r. za stryjecznego brata Ignacego M-go z Wiatrowa, umarła w Poznaiu 1878.19/XII. r.

1) Władysław (Władysław Tadeusz Ezechiel), syn Wincentego i Radońskiej, ur. w Stępuchowie 1824.4/IV. r. (LB Kozielsko). W wyniku dokonanego w Witkowie 1853.17/III. r. rozliczenia ze spadku po ojcu wziął Stępuchowo, spłacając braci i siostry (Hip. Wągr., Stępuchowo). Dziedzic Stępuchowa (ponad 3.000 m.m., dokupił podnad 4.000). Od Leona Franciszka Sobierayskiego kupił 1879.21/X. r. Kobyłki (Hip. Wągr., Kobyłki). Sprzedawszy Stępuchowo 1880.6/XII. r. za 456.000 m. synowi Adolfowi, umarł jako "rentier" w Poznaniu 1896.22/X. r., pochowany w Kozielsku (LM Św. Marcin, Pozn.; Dz. P.). Poślubił w Biezdrowie 1851.3/III. r. Juliannę hr. Bnińską, córkę Florentego i Nepomuceny z Żółtowskich, ur. około r. 1826 (LC Biezdrowo), zmarłą w Niemczynku 1881.3/I. r., pochowaną w Kozielsku (Dz. P.). Synowie: Adolf, o którym niżej, Aleksander Józef, ur. w Poznaniu 1858.17/III. r. (LB Św. Marcin, Pozn.), zapewne zmarły dzieckiem, Seweryn (Seweryn Bolesła Arton), ur. w Stępuchowie 1850.11/IX. r. (LB Kozielsko), dziedzic Kołybek i Rąkowa, przyjętych od ojca 1896.21/II. r., sprzedanych w r. 1906 Ignacemu Skoroszewskiemu (Hip. Wągr., Kołybki). Zmarł 1931.26/IV. r. w 71-ym roku życia, pochowany w Kozielsku (Dz. P.), Mieczysław, o którym niżej. Córka Aniela, ur. około r. 1852 (według Żychl. 1851 r.), wyszła 1871.23/I. r. za stryjecznego brata, Teodora M-go z Wiatrowa, zmarła tam 1883.26/V. r., pochowana w Kozielsku.

(1) Adolf (Higin Karol Adolf), syn Władysława i Bnińskiej, ur. 1854.11/I. r. w Stępuchowie (ib.), z dokonanego przez ojca podziału dóbr w r. 1880 dostało mu się Stępuchowo. Tutaj umarł 1893.16/IV. r. (Dz. P.). Z poślubionej w Srebrnejgórze 1880.23/XI.(23/X?). r. stryjecznej siostry Anny M-ej, córki Bolesław i Kazimiery z Wolszlegrów (Dz. P.), właścicielki Stępuchowa, przekazanego jej 1890.4/XII. r. przez opiekunów syna, a ciążące na tych dobrach długi przekraczały wartość o 38.543 m. miał syna Tadeusza i córkę Anielę, zmarłą 1886.23/II. r., w 3-im roku życia (ib.).

Tadeusz (Tadeusz Edward Maria), syn Adolfa i Moszczeńskiej, ur. 1882.12/I. r. (Hip. Wągr., Stępuchowo), właściciel Stępuchowa (731 ha) od r. 1911 (Hip. Wągr., Stępuchowo), zmarły 1932.11/I. r., pochowany w Kozielsku (Dz. P.). Ożenił się 1911.(28/IX?) w Obrzycku z Marią Twardowską, córką Tadeusza z Kobylnik i Ludwiki z Karśnickich, zmarłą 1934.2/II. r., pochowaną w Kozielsku. Wniosła w posagu 200.000 m. Syn ich Adolf (Adolf Tadeusz Ludwik), właściciel Stępuchowa (Hip. Wągr., Stępuchowo) umarł w Kanadzie, pozostawiając córkę. Wdowa wyszła 2-o v. za Kaspra Pawlikowskiego. Z córek Tadeusza, Aniela przed r. 1937 wyszła za Aleksandra Lossowa Niemojowskiego, zabitego przez niemców w Warszawie w r. 1944. Inna córka za Okinczycem.

(2) Mieczysław, syn Władysława i Bnińskiej, ur. w Stępuchowie 1863.7/III. r. (LB Kozielsko). Z przeprowadzionego przez ojca działu dostały mu się Niemczynek i Werkowo w p. wągrow., które to dobra w r. 1900 sprzedał Komisji Kolonizacyjnej (Dz. P. z r. 1901). Umarł 1922.4/III. r., wtedy nazwany "kupcem" (LM Św. Marcin, Pozn.). Żona jego, Magdalena z Lasockich umarła 1905.9/III. r. (Dz. P.). Synowie, Roman i drugi, ur. w sierpniu 1896 r. (Żychl.).

2) Bolesław (Bolesław Józef Wincenty), syn Wincentego i Radońskiej, ur. w Stępuchowie 1826.4/XII. r. (LB Kozielsko), dziedzic Kożuszkowa 1859 r. (LB Giewartowo), Wapna w p. wągrow. (Dz. P. z r. 1870), które to dobra w r. 1866 na subhaście nabył od Floriana Wilkońskiego za 134.050 tal. (Hip. Wągr., Wapno). Również na subhaście 1886.7/V. r. kupił od Wiktora Radońskiego za 170.500 m. Starężyn i 1898.29/XI. przekazał owe dobra za 197.000 m. córce Teodorze (Hip. Wągr., Starężyn). Bolesław w r. 1892 sprzedał Niemcowi Ferdynandowi Kaumannowi Wapno (ponad 1.000 m.m.) (ib., wiad, z 1/IX.). Jego dobra, Kożuszkowo i Kuśnierz poszły 1894.24/VIII. r. na przymusową licytację, a miała być też sprzedana Wola (1.500 m.m.), osobno położona (Dz. P.). Umarł w Poznaniu 1900.25/XI. r., nazwany "kapitalistą" (LM Św. Marcin, Pozn.). Jego pierwsza żona to siostra stryjeczna, Teodora M-a, córka Mateusza i Heleny z Domiechowskich, ur. 1832.17/IV. r. zmarła w Kuśnierzu 1866.31/XII. r., pochowana w Kościelcu (Dz. P.). Była dziedziczką Starężyna. Drugą żoną była zaślubiona 1871.2/III. r. Kazimiera z Wolszlegrów, która wniosła mu posag 35.000 tal. (Hip. Wągr., Wapno), zmarła w Poznaniu 1927.11/VIII. r., pochowana w Kcyni (Dz. P.). Z pierwszego małżeństwa syn Stanisław, a z córek, Anna (Anna Helena), ur. 1861.13/IV. r., która wyszła w Srebrnogórze 1880.23/XI.(23/X?) r. za stryjecznego brata Adolfa M-go ze Stempuchowa. Teodora (Teodora Aniela), ur. 1866.27/X. r. (Hip. Wągr., Starężyn; Hip. Wągr., Smuszewo, tu data 5/II.), wyszła w Poznaniu 1889.15(25)/VI. r. za Gustawa Raszewskiego z Jasienia i tam umarła 1922.6/XI. r., pochowana w Oborzyskach. Anna i Teodora były po matce dziedziczkami Starężyna, wedle rozliczenia spadkowego z r. 1880, każda po połowie. Obie sprzedały te dobra 1881.24/V. r. za 277.570 m. Wiktorowi Radońskiemu, poczem w r. 1888 Teodora nabyła je od ojca, który odkupił Starężyn od Radońskiego (Hip. Wągr., Starężyn). Z Wolszlegerówny córki: Kazimiera, ur. 1874.2/I. r. wyszła w Poznaniu 1900.24/IV. r. za Stanisława Mieczkowskiego, inżyniera-architekta, później właściciela Strebrnogóry, umarła w Poznaniu 1933.13/V. r., pochowana na cmentarzu przy Bukowskiej, Izabela wyszła w Kaliszu 1913.26/VI. r. za Józefa Gostyńskiego, administratora ordymacji ołyckiej. Żychliński wspomina jeszcze o Marii i Gustawie, córkach też z drugiej żony.

Stanisław, syn Bolesława i Moszczeńskiej, ur. 1856.1(1,9?)?I. (Hip. Wągr., Starężyn, Smuszewo, Srebrnogóra), właściciel Srebrnogóry przejętej ze spadku po matce w skutku rozliczenia 1880.23/X. r., wedle którego przypadło na każde z dzieci po 129.000 m. (Hip. Wągr., Starężyn), zmarły 1928.26/IX. r., pochowany w Srebrnogórze (Dz. P.). Ożenił się w Gorzewie 1885.28/IV. r. z Joanną Goetzendorff Grabowską, córką Ignacego z Gorzewa (Dz. P.), zmarłą w Srebrnogórze 1902.23/V. r. (ib.). Ich synowie to, Stanisław, ur. w r. 1892 (Żychl.), właściciel Srebrnogóry (510 ha), którą sprzedał w r. 1927 Stanisławowi Mieczkowskiemu (Hip. Wągr., Srebrnogóra), i Zdzisław, ur. 1893 r. (ib.), zmarły w Poznaniu 1913.22/XI. r. (Dz. P.). Z córek, Antonina, ur. 1886.4/V. r., wyszła w Poznaniu u Św. Marcina 1915.27/IX. r. za Kazimierza Jerzego Guttrego, właściciela Paryża w p. żniń., umarła w Poznaniu 1911.20/VI. r., pochowana w Juńcewie. Irana, zmarła w Srebrnogórze 1908.19/IX. r., tam też pochowana (ib.).

4. Mateusz, syn Aleksandra i Radzimińskiej, ur. około 1796/1799 r. Od matki uzyskał 1829.17/XI. r. cesję jej praw do czterech dwónastych części dóbr srebrnogórskich (Hip. Wągr., Stołężyn), dziedzic Brudzynia, w latach 1832-1837 mieszkał w Wiatrowie, ze wględu na udział w powstaniu 1846 r. nie było mu wolno w r. 1847 opuszczać miejsca zamieszkania bez zgody policji (Hip. Wągr., Srebrnogóra). W r. 1861 nazwany dziedzicem Srebrnogóry (LB Lechlin). Od Stanisława Markiewicza kupił 1861.4/VII. r. za 55.000 tal. Starężyn, który zdał 1865.5/XI. r. córce Teodorze (Hip. Wągr., Starężyn), a z subhasty 1869.7/IX. r. od Józefa Bieńkowskiego kupił za 125.000 tal. Smuszewo (Hip. Wągr., Smuszewo). Umarł w Srebrnogórze 1870.8/XI. r. (Dz. P.). Żenił się w Poznaniu 1827.25/II. r. z Heleną Domiechowską, córką Franciszka z Dalabuszek, ur. około r. 1808 (LC Św. Maria Magdal., Pozn.; Hip. Wagr., Stępuchowo, tu daya ślubu 26/II.), zmarłą 1868.26/XII. r., w wieku 60 lat, pochowaną w Srebnejgórze (Dz. P.). Drugą jego żoną, zaślubioną w r. 1870 (między 5/VIII. a 3/IX.), była Klotylda Dzierżanowska (Hip. Wągr., Smuszewo). O synach Franciszku i Janie zob. niżej. Byli ponadto, Aleksander Ignacy, ur. w Wiatrowie 1833.5/VII. r. (LB Lechlin), i Antoni Maksymilian, ur. w Wiatrowie 1837.29/VII. r. (LB Pruśce), obaj chyba pomarli dziećmi. Z córek, Emilia (Emilia Marianna Tekla), ur. 1828.22/XII. r. (LB Kozielsko), żona Józefa Gutowskiego, zmarła 1856.31/VII. r. Teodora (Teodora Jadwiga), ur. w Wiatrowie 1832.17/IV. r. (LB Lechlin), żona stryjecznego brata, Bolesława M-go z Wapna, zmarła w Kuśnierzu 1866.31/XII. r., pochowana w Kościelcu.

1) Franciszek, syn Mateusza i Domiechowskiej, ur. w Brudzyniu 1830.3/XII. r. (Hip. Wągr., Graboszewo). Był dziedzicem Dziewierzewa (1.781 ha), które to dobra sprzedał, jak się zdaje, bowiem w chwili śmierci nazwany "rentierem" (Hip. Wągr., Graboszewo). Umarł w Bydgoszczy 1892.9/II. r., pochowany w Dziewierzewie (Dz. P.). Ożenił się 1858.2/IV. r. z Laurą (Eleonorą) Węsierską, córką Albina z Zakrzewa i Kwileckiej (LC Sławno), która umarła w Dziewierzewie 1867.27/XII. r. (Dz. P.). Drugą żoną Franciszka była Anna Sauer, której 1879.12/XII. r. jeszcze przed ślubem, scedował swą sumę 3.500 tal. na Smuszewie. Po ślubie zamieszkali oboje w Bydgoszczy. Syn Witold, ur. w r. 1850 według Żychlińskiego, co niemożliwe, bo sprzeczne z datą ślubu rodziców. Ten Witold, dziedzic Graboszewa, dóbr, które z subhasty 1894.27/X. r. kupił hr. Karol Bniński (Hip. Wągr., Graboszewo), zmarł w r. 1914. Córka Lucyna (Łucja), ur. w r. 1862 (Żychl.), wyszła 1886.25/V. r. za Mieczysława Rogalińskiego z Cerekwicy.

2) Jan, syn Mateusza i Domiechowskiej, może identyczny z Janem Franciszkiem Aleksandrem, synem tychże rodziców, ochrzczonym z ceremonii 1831.27/V. r. (LB Kunowo), ale Żychliński datę jego urodzin kładzie na r. 1834. Czyżby pierwszy syn Jan zmarł dzieckiem, a ten był drugim tego samego imienia? Dziedzic Słębowa, Brudzynia i Puzdrowca, zmarł 1903.28/XII. r. (Dz. P.). Jego pierwsza żona Franciszka Łubieńska zmarła 1860.27/I. r., pochowana w Cerekwicy (Dz. P.). Drugi raz żenił się przed r. 1864 z siostrą swej bratowej, Emilią Węsierska, zmarłą 1924.31/XII. r., pochowaną w Janówcu (ib.). Z pierwszej żony córka Franciszka, której datę urodzenia Żychliński kładzie na r. 1860, a więc bezpośrednio przed śmiercią matki. Wyszła ona w Słębowie w r. 1881 za Władysława Gutowskiego ze Smuszewa intercyza ślubna spisana 20/VI. (Hip. Wągr., Wapienko, Smuszewo; Dz. P., wiad. z 28/VI.). Z drugiego małżeństwa synowie, Stefan i Gustaw. Z córek, Cecylia (Celina), ur. w r. 1866 (Żychl.), wyszła w Cerekwicy 1885.6/X. r. za Leona Guttrego z Piotrkowic, któremu wniosła 100.000 m. (Hip. Wągr., Piotrkowice). Eleonora, ur. w r. 1869 (ib.), żona Kazimierza Krzysztoporskiego z Dobczyna, zmarłego 1934.28/II. r., zmarła sama 2/III. t. r., w czasie eksportacji zwłok męża, pochowana w Wieszczyczynie.

(1) Stefan, syn Jana i Węsierskiej, ur. w r. 1864 (Żychl.), właściciel Puzdrowca, po sprzedaży tych dóbr mieszkał w Poznaniu, gdzie był radcą w urzędzie wojewódzkim. Umarł 1925.31/VIII. r. (Dz. P.). Z małżeństwa z Izabelą Mlicką, córką Władysława i Leokadii z Modlińskich, zmarłą w Poznaniu w r. 196.., syn Jan, zmarły w poznaniu w r. 197..

(2) Gustaw, syn Jana i Węsierskiej, ur. w r. 1875 (Żychl.), właściciel Brudzynia (1.004 ha), zmarł tam 1923.16/IX. r., pochowany w Janówcu (Dz. P.). Jego żoną była Gabriela Taczanowska, córka Antoniego, ordynata Taczanowie, i Haliny z Karśnickich, zaślubiona w Taczanowie 1912.18/VI. r. (Dz. P.). Zmarła po drugiej wojnie w Krakowie. Synowie, Władysława i Antoniny, zmarli. Córka Katarzyna, zamężna.

III) Jakub, syn Stanisława i Krzekotowskiej, wspomniany w r. 1583 (B. 16 k 408), wspólnie z braćmi procesował się w r. 1591 z macochą Katarzyną z Nadborów (B. 108 k. 686), dziedzic Lisewa i Rucewka 1598 r. (B. 111 k. 608). Mąż Anny Kowalskiej, córki Jana i Jadwigi z Kociuskich, która w r. 1600 skwitowała swego stryja Jana Kowalskiego oraz matkę, żonę 2-o v. Jerzego Mierzwińskiego, ze sprawowanej przez nich opieki (P. 970 k. 733, 733v). Sprzedała ona w r. 1601 swoją wieś Irzykowo w p. gnieźn. za 10.000 złp. mężowi (P. 1403 k. 654v), a on zaraz na połowie tych dóbr oprawił jej wiano 3.500 złp. (ib. k. 656v). T. r. spisali wzajemne dożywocie (P. 1404 k. 392). Irzykowo Jakub sprzedał w r. 1608 za 6.000 złp. Adamowi Korzbokowi Kamińskiemu (P. 1406 k. 376v) i zaraz potem dokonał ponownej oprawy posagu żony, tym razem sumy 3.000 złp. (ib. k. 379v). Żył jeszcze w r. 1621 (B. 50 k. 333), nie żył już w r. 1629 (P. 1416 k. 646v). Syn Adam.

Adam, syn Jakuba i Kowalskiej, mąż Marianny z Wybranowa Kotarskiej, córki Macieja i Barbary z Boboleckich, otrzymawszy jeszcze przed ślubem 1629.23/V. r. od przyszłego teścia zapis 3.000 złp., długu gotówką i 500 złp. wyprawą, jeszcze t. r. dał jej na tę sumę 3.500 złp. oprawę (P. 1416 k. 646v). Oprawę tej sumy ponowił w r. 11634 (P. 1418 k. 159). Od Jana Albrachta Smoguleckiego nabył t. r. wyderkafem na trzy lata za 4.000 zł. Skalmirowice w p. inowrocł. (N. 223 k. 1006v). Oboje z żoną żyli jeszcze w r. 1650 (B. 32 k. 126), a Adam już nie żył w r. 1663 (P. 1073 k. 152v). Synowie: Jan, Wojciech i Dominik. Ten ostatni wspomniany w latach 1663-1672 w związku ze spadkobraniem po ciotce z Kociuskich Zaleskiej (P. 1073 k. 152v). Z córek, Anna, chrzestna 1649 r. (LB Tuczno), żona w r. 1663 Stanisława Zaleskiego. Katarzyna, w latach 1672-1678 wdowa po Wojciechu Głębockim. Zofia, t. r. wdowa po Unimirskim. Trzy te siostry w r. 1672 wymienione obok braci jako uczestniczące w sukcesji po ciotce Jadwidze Kociuskiej, żonie 1-o v. Macieja Włościejewskiego, 2-o v. Stanisława Strykowskiego, 3-o v. Stanisława Zaleskiego, podsędka sieradzkiego (P. 199 k. 806).

(I) Jan, syn Adama i Kotarskiej, ur. w Leszczach, ochrzcz. 1633 r. (LB Tuczno), dziedzic części Leszcz 1671 r. (ib.). Jego pierwszą żoną była Marianna Piskorzewska, żyjąca jeszcze we wrześniu 1671 r. (LB Tuczno), zmarła przed r. 1683. Druga to Marianna Borucka. Z pierwszej żony syn Bartłomiej oraz córki: Anna, Barbara, Bogumiła, Katarzyna i Marianna. Ta ostatnia, bliźniaczka brata Bartłomieja, ochrzcz. we wrześniu 1671 r. (LB Tuczno). Bogumiła, Katarzyna i Marianna były jeszcze w r. 1695 niezamężne (In. 98 k. 72v), a Bogumiła żyła jeszcze w r. 1701. Marianna wyszła za Władysława Garczyńskiego i żyła jeszcze w r. 1731. Anna zaślubiła 1686.24/II. r. Władysława Trzebisławskiego, a w r. 1701 była 2-o v. żoną Jana Karwowskiego. Barbara wyszła 1693.7/III. r. za Jana Orłowskiego (Osłowskiego?), zaś 2-o v. 1697.6/VII. r. za Floriana Makorzyńskiego. Jan Karwowski, mąż Anny M-ej, w imieniu swej żony i panny Bogumiły M-ej w r. 1701 sprzedał ich części w Leszczach za 5.000 złp. Wojciechowi Włoszynowskiemu (P. 1140 VIO k. 42v). Z drugiej żony, Boruckiej, miał Jan syna Michała, ur. w Leszczach, ochrzcz. 1683.20/IX. r., oraz córkę Klarę, ur. tamże, ochrzcz. w r. 1686 (LB Tuczno). Losów ich nie znam.

Bartłomiej, syn Jana i Piskarzewskiej, ur. w Leszczach, ochrzcz. we wrześniu 1671 r. (LB Tuczno). Przeprowadził w r. 1692 z siostrami podział Leszcz (B. 356 k. 100). Nie żył już w r. 1695, kiedy występowała wdowa po nim, nia nazwana z nazwiska Urszula (B. 76 k...). Żychliński daje mu za żonę, nie wiem na jakiej podstawie, Annę Przybysławską.

(II) Wojciech, syn Adama i Kotarskiej, dziedzic części w Leszczach, uzyskanych w r. 1690 z działów z bratem (B. 356(?) k. 674) Nie żył już w r. 1695, kiedy żona jego Justyna z Sosnowskich, będąc już wdową, wspólnie z córkami ustanowiła plenipotentem zięcia Jana Kolczyńskiego (In. 98 k. 7). Żyła jeszcze w r. 1696. Z córek, Anna, ur. w Leszczach, ochrzcz. 1679.30/V. r. (LB Tuczno), zmarła przed r. 1696. Teresa, ur. tamże, ochrzcz. 1680 r. (ib.), w r. 1695 żona Jana Kazimierza Kolczyńskiego. Helena (Helena Konstancja), ur. tamże, ochrzcz. 1683 r. (ib.), wyszła 1704.20/IV. r. za Stefana Rożnowskiego, wdowa w r. 1710, a już 2-o v. w r. 1712 żona Samuela Ossowskiego.

II. Piotr, syn Jana i Rojewskiej, stolnik inowrocławski 1565 r., współtenutariusz Kikoła, podkomorzy inowrocławski 1573 r., i 1574 r. (In. 27 k. 219), nie żył już w r. 1578 (In. 144 k. 193). Żychliński pisze, iż miał za żonę Modlibożankę. Był ojcem Jana, Wiktoryna, a może i Piotra. Ten Piotr (młodszy) nie żył już w r. 1609 (Z. T. P. 27 s. 450), a był ojcem Andrzeja, dziedzica Ośniczewa 1615 r. (B. 118 k. 136), poborcy inowrocławskiego w latach 1615-1617 (B. 57 k. 265). O Wiktorynie wiem tylko tyle, że w latach 1614-1616 był mężem Zofii Jerzmanowskiej (B. 26 k. 201, z r. 1614 k. 115, 168, z r. 1616).

Jan, syn Piotra, obok stryjów w r. 1578 niedzielny dziedzic w Rojewie (In. 144 k. 323), poborca inowrocławski 1633 r. (B. 31 k. 61), dziedzic Rojewa w r. 1599 i Moszczonnego, żył jeszcze w r. 1634. Mąż Doroty Witosławskiej, w r. 1610 spisywał z nią wzajemne dożywocie (B. 113 k. 565, 574). Jego syn Andrzej.

Andrzej, syn Jana i Witosławskiej, dziedzic Skalmierowic 1634 r., t. r. mąż Anny Kotarskiej (pisanej z Kotarzyna, z Wybranowa, z Pisar). Oboje nie żyli już w r. 1654 (G. 82 k. 1024). Synowie: Jakub, o którym niżej, Kazimierz, Jan i Bartłomiej oraz córka Katarzyna, wszyscy wymienieni w r. 1649. Kazimierz i Jan pomarli między r. 1654 a 1667. Bartłomiej w r. 1667 także już nie żył. Wszyscy trzej byli bezdzietni. W r. 1667 nie żyła też i córka Katarzyna, nie zostawiwszy potomstwa (N. 184 k. 176).

Jakub, syn Andrzeja i Kotarskiej, pozostawał wraz z braćmi pod opieką wuja Wojciecha Kotarskiego i wraz z tym wujem w r. 1654 kwitował Mikołaja Chwaliszewskiego z prowizji od sumy 3.000 złp. na wsi Rękawczyno, zapisanej w r. 1649 sposobem zastawnym spadkobiercom matki, Anny z Kotarskich M-ej (G. 82 k. 1024). Dziedzic Dzienic, występował w latach 1649-1667, nie żył już w r. 1675. Jego żoną była w r. 1667 Anna Wolska (In. 89 k. 626). T. r. Jakub sumę zastawną 3.000 zł. na Rękawczynie scedował Stefanowi i Teresie z Korytowskich Sosnowskim (N. 184 k. 176). Anna z Wolskich w r. 1675, już 2-o v. żona Adama z Morzyc Trzebuchowskiego (In. 90 k. 31). Synowie, Kazimierz, wspomniany w r. 1675, po którym, wedle Żychlińskiego, iść miała linia M-ch osiedlona w wojew. krakowskim, i Wojciech. Córka Katarzyna. Ojczym Trzebuchowski żonie swej oraz jej synom i córce w r. 1675 zastawił Dzienice (In. 90 k. 31).

Wojciech, syn Jakuba i Wolskiej, dziedzic Górek Zagajnych, wspomniany w r. 1675, był mężem Katarzyny Malanowskiej. Oboje oni w r. 1767 nie żyli już oczywiście od dawna. Wtedy to syn ich Ignacy, podczaszy bracławski, występował w imieniu własnym, braci, Jana, Wawrzyńca i Andrzeja, oraz sióstr, Ludwiki, wdowy po Marcinie Ostrowickim, i Justyny, wdowy po Franciszku Lisickim (Kc. 147 k. 175v). Z tych synów, o Ignacym będę jeszcze mówił. Jan nie żył już w r. 1782. Z żony Marcjanny Kiełczewskiej, 2-o v. za Antonim Zrzelskim, wtedy też już nie żyjącej, miał syna Szymona i córkę Mariannę, pozostających wówczas pod opieką stryja Ignacego (G. 109 k. 101). Szymon w r. 1789 stryja z tej opieki skwitował (G. 115 k. 86). Wawrzyniec w r. 1777 otrzymał od brata Ignacego cesję sumy spadkowej po pannie Rozalii Michnowskiej, zabezpieczonej na dobrach Kępka u Moszczeńskiej, miecznikowej inowrocławwskiej (G. 104 k. 24v). Z żony Katarzyny Dąbrowskiej, miał córkę Elżbietę, opiekę na którą (widać ojciec już nie żył) stryj Ignacy złożył w r. 1783 (G. 110 k. 129v).

Ignacy, syn Wojciecha i Malanowskiej, podczaszy bracławski w latach 1762-1777 (Kc. 105 k. 56, 69, 83, 89; G. 104 k. 118v), cześnik radziejowski 1780 r. (G. 107 k 131v). Od Justyny z Raczyńskich, żony Stefana M-go, miecznika wschowskiego, w r. 1769 uzyskał cesję sumy 3.500 zł. na Górkach Zagajnych, której to wsi był już wtedy dziedzicem (Kc. 147 k. 245v, 253). Skwitowany w r. 1783 przez pannę Eleonorę Kiełczewską z 5.565 tynfów (talarów?), zapisanych jej w r. 1780 (G. 110 k. 67v). Testament spisywał 1787.6/II. r. (G. 117 k. 146), a umarł między r. 1789 a 1793 (G. 115 k. 86, 117 k. 146). Pierwszą jego żoną była Teresa Ostrowska, córka Ludwika, stolnika kruszwickiego, i Ludwiki z M-ch. Wzajemne dożywocie spisywali w r. 1762 w grodzie chęcińskim (Kc. 103 k. 185, 202, 105 k. 56, 89). Od męża dostała w r. 1769 zapis 20.577 złp. (Kc. 147 k. 253). Umarła w r. 1772, pochowana 15/VII. w Bydgoszczy u Bernardynów (A. B. Bydgoszcz, W. 39). Drugą jego żoną była Kunegunda Gozimirska, córka Jana, skarbnika kaliskiego, i Katarzyny z Nieżychowskich, o której rękę spisał w Popowie 1774.31/XII. r. umowę małżeńską z jej ojcem. Jeszcze przed śłubem, 1775.13/I. r., odebrawszy z 30.000 złp. jej posagu sumę 12.000 złp., zabezpieczył ją (G. 102 k. 4, 4v). Oboje małżonkowie w r. 1777 skwitowali jej ojca z 16.949 złp. posagu jej zmarłej matki (G. 104 k. 118v, 119). Owdowiawszy Kunagunda wyszła 2-o v. za Jakuba Gostomskiego, szambelana J.Kr.Mci, i nie żyła już w r. 1793 (G. 117 k. 146) Z Gozimieskiej syn Stanisław.

Stanisław, syn Ignacego i Gozimirskiej, po ojcu dziedzic Górek Zagajnych. Pozostawał pod opieką dziada Gozimirskiego, skarbnika kaliskiego, który w r. 1794 w imieniu tego pupila skarżył braci Gostomskich o należące się mu po matce sumy (G. 117 k. 146). W r. 1816 był dzierżawcą Bąbolina, w końcu życia właściciel domu w Poznaniu. Żoną jego była Marianna Sulerzyska (Sulerzycka) z Chomiąży, żyjąca jeszcze w r. 1816. Ich syn Franciszek Ksawery.

Franciszek Ksawery, syn Stanisława i Sulerzyckiej, ur. w Górkach Zagajnych około r. 1809, dziedzic Jeziorek, Słupi i Piekar, które to dobra (1.350 ha) poszły w r. 1874 na subhastę (Dz. P.). Jako "rentier" umarł w Poznaniu 1887.3/I. r., w 79-ym roku życia, pochowany w Słupi koło Stęszewa (LM Św. Marcin, Pozn.; Dz. P.). Za żonę miał Juliannę Scholastykę Sulerzyską, córkę Józefa i Julianny z Sulerzyskich, która wniosła 60.000 tal. posagu (Hip. Wągr., Redgoszcz) zmarłą w Jeziorkach 1861.12/X. r. (ib.). Synowie, Władysław (Jan Władysław), ur. około r. 1839, bezżenny, zmarły 1904.8/III. r. (Dz. P.), Józef i Bolesław.

I) Józef, syn Franciszka Ksawerego i Sulerzyskiej, ur. około r. 1845, na subhaście w Stęszewie kupił 1874.24/XI. r. ojcowskie dobra Jeziorki, płacąc 230.000 tal. (Dz. P.). Dobra te sprzedał i w końcu r. 1881 kupił Arkuszewo z folwarkiem Różą, tuż koło gnieźnieńskiej cukrowni (ib.). Arkuszewo (463 ha) w r. 1893 sprzedał za 391.000 m. Komisji Kolonizacyjnej (Dz. P., wiad. z 27/VI.). Ostatnio był dziedzicem Goliny koło Jarocina (978 ha), umarł 1922.11/V. r., w 79-ym roku życia, pochowany w Golinie (Dz. P.). Z żony Skrzydlewskiej, córki Antoniego z Ocieszyna i Zofii z Mukułowskich, która go przeżyła, nie pozpstawił potomstwa.

II) Bolesław (Adam Bolesław, Bolesław Adam), syn Franciszka Ksawerego i Sulerzyskiej, ur. w Jeziorkach 1853.1/XI. r. Od swoich przyszłych teściów, Ludwika i Emilii z Ożegalskich Sokolnickich, kupił w r. 1875 za 95.000 tal. Pigłowice w p. sier., dobra liczące 1.550 m.m. (Dz. P., wiad. z 5/VII.). Kiedy ten majątek w r. 1895 poszedł na licytację, kupiła go żona Bolesława za 287.051 m. (Dz. P., wiad. z 5/XI.). Bolesław umarł w Pigłowicach 1927.3/III. r., pochowany w Mądrem (Dz. P.). Michalinę Sokolnicką, liczącą lat 18, zaślubił 1875.17/VIII. r. (LC Mądre). Umarła 1930.14/VIII., mając lat 77, pochowana w Mądrem (Dz. P.). Ich jedyna córka, Wanda Julia, ur. w Pigłowicach 1876.12/VI. r. (LB Mądre), umarła 1878.8/XII. r. (Dz. P.). Zob. tablice 1-9.

@tablica: Moszczeńscy h. Nałęcz 1

@tablica: Moszczeńscy h. Nałęcz 2

@tablica: Moszczeńscy h. Nałęcz 3

@tablica: Moszczeńscy h. Nałęcz 4

@tablica: Moszczeńscy h. Nałęcz 5

@tablica: Moszczeńscy h. Nałęcz 6

@tablica: Moszczeńscy h. Nałęcz 7

@tablica: Moszczeńscy h. Nałęcz 8

@tablica: Moszczeńscy h. Nałęcz 9

Ignacy, którego Żychliński błędnie identyfikuja z Ignacym, synem Bolesława, łowczego kaliskiego, nie przebywał nigdy na Ukrainie. W r. 1745 mieszkał w Lwówku, może zatrudniony w administracji tamtejszego klucza (LB Lwówek), ekonom w Gąsawach 1749 r. (LB Szamotuły). Nie żył już w r. 1785. Z żony Zofii Ostrowskiej, wówczas tej już nie żyjącej (P. 1362 k 185), miał synów, Macieja Felicjana, ur. w Lwówku, ochrzcz. 1745.21/XI. r. (LB Lwówek), o którym nie mam innych wiadomości i Michała.

Michał, syn Ignacego i Ostrowskiej, ur. w Gąsawach 1749.8/IX. r. (LB Szamotuły). Ożeniony z Ludwiką z Neymanów, córką Mateusza, świeżo uszlachconego, i Marianny ze Zwolińskich, córki neofity, wdową 1-o v. po Kazimierzu Oziemkiewiczu, w r. 1785 kwitował teścia z 9.000 złp. posagu (P. 1362 k. 186). Dzierżawca Charcic i Jabłonowa w latach 1787-1798 (LB, LM Chrzypsko; LB Żydowo), dzierżawca Lubasza w latach 1795-1800 (LB, LM Lubasz), właściciel Niedźwiadu w r. 1820 (LB Kołdrąb). Ludwika z Neymanów umarła w Niedźwiadzie 1828.24/II. r. mając 64 lata (LM Kołdrąb). Owdowiały mąż, liczący już sobie lat 70, zaślubił w Skórkach 1830.15/II. r. Józefę Grudzielską, 45-letnią wdowę po Żółtowskim, posesorkę Kopca. Świadkami ślubu byli synowie "pana młodego", Adam i Maksymilian M-cy oraz zięć Gozimirski (LC Kołdrąb). Michał, dziedzic Kołdrąbia, umarł tam 1834.21/I. r., mając lat 84 i miesięcy 4 (LM Kołdrąb). Tak dokładne podanie wieku pozwala stwierdzić z całkowitą pewnością, że Michał, ur. w Gąsawach 1749.8/IX. r. jako syn tamtejszego ekonoma, i Michał, zmarły w r. 1834, to jedna i ta sama osoba. Synowie Michała i Neymanówny: Maksymilian, Adam i Wiktor, o których niżej. Ponadto: Melchior Fryderyk Adam, ur. w Charcicach 1798 r., nad którym ceremonii chrztu dokonano 25/IV. (LB Lubosz), Filip, bliźniak nie wiem którego z dzieci, zmarły w Luboszu 1800.3/II. r. (LM Lubosz). Z córek, zmarła dzieckiem w Charcicach 1789 r., pochowana 30/IX. r. (LM Chrzypsko). Prakseda, ur. w Luboszu 1795.13/X. r. (LB Lubosz), wyszła w Niedźwiadzie 1815.19/XI. r. za Ananiasza Gozimirskiego, żyjącego jeszcze w r. 1830, była wdową w r. 1848.

1. Maksymilian, syn Michała i Neymanówny, ur. około r. 1785, radca prefektury poznańskiej w r. 1813 (LC Św. Maria Magdal., Pozn.), dziedzic Skórek w r. 1830 (LC Kołdrąb), Niedźwiadu w r. 1833 (LB Kołdrąb), Żołędowa w r. 1839 (LC Czerlejno). Prowadził w r. 1862 z Kennemanem rokowania o sprzedaż Żołędowa za 380.000 tal., ale te rokowania rozchwiały sie (Dz. P., wiad. z 15/X.). Umarł w Żołędowie 1865.8/V. r., tam pochowany (Dz. P.). Pierwszą jego żoną, zaślubioną przed r. 1832 była Scholastyka Moszczeńska, córka Teodora, kasztelana inowrocławskiego, i Józefy z Mierosławskich, wdowa 1-o v. po Ignacym Goetzendorff Grabowskim, kasztelanicu elbląskim. Według Żychlińskiego umarła w Żołędowie w r. 1842. Maksymilian po jej śmierci, mając już lat 58, ożenił się 1843.28/XI. r. z Michaliną Gozimirską, córką dziedziców Kołrąbia (LC Kołdrąb), a więc niewątpliwie Józefa i Weroniki z Dobrenieckich(!). Umarła ona w Poznaiu 1848.9/XI. r., mając lat 34 (LN Św. Marcin, Pozn), pozostawiając trzymiesięczną córkę jedynaczkę, Jadwigę (Jadwigę Ludwikę Praksedę Michalinę), ur. w Poznaniu 1848.3/X. r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Wyszła ona we Wrocławiu 1865.9/XI. r. za Ignacego hr. Mycielskiego, właściciela Siedmiorogowa (Gotha). Wniosła mu Żołędowo i Ostrowo, umarła w Poznaniu 1894.28/XII. r., pochowama w Gostyniu u Filipinów.

2. Adam (Adam Stanisław), syn Michała i Neymanówny, ur. w Chorcicach 1787.27/IX. r. (LB Chrzypsko), za Księstwa Warszawskiego podprefekt powiatu pyzdrskiego, potem w r. 1815 landrat powiatu wrzesińskiego. T. r. posesor Małego Gutowa, dziedzic Wydzierzewic w r. 1836 (LB Września), dziedzic Grzymisławic, umarł w Poznaniu 1858.29/V. r., pochowany w Czerlejnie (LM Czerlejno). Zaślubił we dworze we Wrześni 1815.11/VI. r. Jadwigę (Jadwigę Esterę) Grudzielską, ur. około r. 1794 (LC Września), córkę Leona i Teresy z Wilanowskich, która umarła w Poznaniu 1846.14/IV. r., mając 52 lata (LM Czerlejno). Pozostał syn Michał oraz córki, Prakseda i Waleria. Poumierali dziećmi, syn Bronisław Józef Jan, ur. w Opieszynie 1831.22/VI. r., i córka Józefa, ochrzcz. 1831.23/VII. r. (LB Września). Wspomniana wyżej Prakseda (Prakseda Teresa Zofia), ur. we Wrześni 1819.15/IV. r. (ib.), wyszła 1839.26/XI. r. za Floriana Pawłowskiego, właściciela Uścięcina, oboje żyli w r. 1841. Waleria (Waleria Scholastyka Anna), ur. we Wrześni 1820.7/IV. r. (ib.), zaślubiła 1840.19/X. r. Józefa Bieńkowskiego, dziedzica Słomczyc i Ostrowa, potem Wydzierzewic, zmarłego w Białymwdorze koło Koźmina 1881.26/IX. r., umarła 1904.8/IX. r.

Michał, syn Adama i Grudzielskiej, ur. w Wydzierzewicach około r. 1817, dzierżawca Nagrodowic w latach 1843-1848, właściciel Wydzierzewic 1845 r. Umarł w Tarnowie 1862.9/IV. r., nając 45 lat (LM Kostrzyń). Zaślubił w Poznaniu 1843.22/II. r. z Teresą Suchorzewską, córką Jana i Justyny z Suchorzewskich, ur. w Izdebnie około r. 1823 (LC Św. Maria Magdal., Pozn.), która wniosła mu Tarnowo w p. średzkim. Umarła tam 1888.1/IV. r., mając lat 67 (LM Kostrzyń; Dz. P.). Pozostały po nich tylko córki. Antonina, ur. 1843.31/XII., umarła tegoż dnia (LM Kleszczewo), Józefa Justyna, ur. 1844.30/XII. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn.), zmarła w Poznaniu 1845.17/III. r. (LM Kostrzyń). Lucyna (Lucyna Teresa), ur. w Nagradowicach 1846.31/XII. r. (LB Kleszczewo), wyszła 1873.23/X. r. za Bartłomieja Sokolnickiego z Pigłowic, który w r. 1873 od teściowej kupił za 80.000 tal. Tarnowo (1.426 m.m.) (Dz. P.). Umarła 1922.2/VIII. r., pochowana w Mądrem. Stanisława, ur. około r. 1847, wyszła 1871.25/VI. r. za Stanisława Sokolnickiego, oboje żyli jeszcze w r. 1888. Michalina, ur. 1848.22/VII. r. (LB Kleszczewo), niezamężna jeszcze w r. 1888 (LM Kostrzyń), potem, według Żychlińskiego, żona Kajetana Wierusz Kowalskiego.

3. Wiktor (Ignacy Wiktor), syn Michała i Neymanówny, ur. 1797.24/VII. r. (LB Lubosz). Oficer wojsk polskich, dziedzic Marcinkowa w r. 1848 (LB Czerlejno). Zmarł 1860.8/III. r., pochowany w Gąsawie (Dz. P.). Przed r. 1831 zaśłubił Prowidencję Zabłocką, córkę Franciszka z Lęgniszewa. Ich syn, Zygmunt Nepomucen, ur. w Niedźwiadzie 1831.10/IV. r. (LB Kołdrąb), zmarł młodo. Tak samo młodo pomarły córki, Cecylia Klementyna, ur. tamże 1832.18/XI. r., i Ludwika Marianna, ur. tamże 1833.5/XII. r. (ib.). Rodziców przeżyła z córek najmłodsza Wincenta (Wincentyna), ur. około r. 1835/1839, wydana w Poznaniu 1854.30/I. r. za Stanisława Jasińskiego, dziedzica Witakowic. Wiek jej w chwili zaśłubin podano na lat 19, ale, kiedy umarła w Poznaniu 1915.21/IV. r., miała sobie liczyć lat 76!. Zob. tablicę 10.

@tablica: Moszczeńscy h. Nałęcz 10

Agnieszka, w r. 1529 żona Wawrzyńca Grodzieńskiego (Grudzińskiego) z Gołańczy. Marianna ("Mościńska") wyszła około r. 1633 za Sebastiana Wolskiego (Epitafium u Franciszkanów Inowrocł.). Feliks (Moszczyński) nie żył już w r. 1641, kiedy wdowa po nim Dorota Niegolewska, już wtedy 2-o v. żona Jerzego Pigłowskiego, oprawą daną jej przez pierwszego męża sumy posagowej 10.000 złp. na wsiach Chocień i Rzezewo oraz na młynie Ruda w p. brzeskim cedowała Janowi Tupadlskiemu (P. 1043 k. 18). Stanisław (Mościński), miecznik inowrocławski, 1647.3/VII. r. zapisał sumę Mikołajowi Bogurskiemu, nie żył już w r. 1684 (Z. T. P. 33 s. 544). Marianna, w r. 1656 żona Piotra Zbijewskiego, Jan, syn zmarłego Piotra, w r. 1660 zapisał dług 4.000 zł. żonie Małgorzacie Mariannie Ostrowskiej (In. 87 s. 285). Adam, już nieżyjący w r. 1663, ojciec: Wojciecha, Jana Dominika i Anny, żony Stanisława Zalewskiego. Z nich, Wojciech w imieniu własnym i rodzeństwa prawa do spadku po ciotce ich Jadwidze z Kociuskich Zaleskiej, podsędkowej ziemskiej sieradzkiej, scedował t. r. Janowi Boruckiemu, podstolicowi brzeskiemu kujawskiemu (P. 1073 k. 152v). Anna, żona Władysława Przybysławskiego, i panna Barbara, córki zmarłego Jana M-go, zaś wnuczki Jakuba, również zmarłego, Teresa, żona Jana Kolczyńskiego, i panna Barbara, córki zmarłego Wojciecha M-go, należały w r. 1695 do sporej gromady spadkobierców zmarłej bezpotomnie Jadwigi z Kociuskich, 1-o v. Włościejewskiej, 2-o v. Strykowskiej 3-o v. Zaleskiej, sędziny sieradzkiej, a to z głowy zmarłego Andrzeja Kociuskiego (P. 1130 XI k. 65). Zofia Słonecka, wdowa po Jakubie M-im, oraz synowie jej, Franciszek i Kazimierz M-cy w r. 1665 (Z. T. P. 31 s. 546). Marianna (Moszczyńska) przed r. 1706 wyszła za Jakuba Raciborskiego. Bogumiła M-a w Leszcz była 1706.30/V. r. chrzestną urodzonego w Leszczach syna powyższej Marianny Raciborskiej (LB Tuczno). Panna Julia (Moszczyńska) z Oporówka, chrzestna 1710.13/XII. r. (ib.). Feliks Michał, komornik ziemski brzeski-kujawski, pisarz grodzki przedecki, już nie żyjący w r. 1727, ojciec: Antoniego Dominika i Kazimierza, t. r. podpiska grodzkiego przedeckiego (In. 71 k. 6). Ten Antoni Dominik, komornik brzeski-kujawski i pisarz grodzki przedecki, w r. 1718 mąż Marianny Pławińskiej, córki Dadźboga i Franciszki z Piotrowskich, wspólnie z żoną t. r. kwitował się z jej matką, zamężną 3-o v. za Grabskim, z racji dóbr Pławino (In. 106 k. 30). W r. 1727 kwitował brata Kazimierza z 6.300 tynfów. Marianna, w latach 1730-1732 żona Władysława Garczyńskiego. Apolinara (Apolonia), w latach 1743-1769 żona Bąkowskiego, stolnika inowrocławskiego, umarła 1774.10/IX. r., licząc lat 89, pochowana w Łabiszynie u Reformatów. Ignacy nie żył już w r. 1745, kiedy wdowa po nim Marianna Myślęcka, córka Kazimierza i Ewy z Umińskich, uzyskała zapis 1.000 tynfów długu od Antoniego Trzebińskiego, posesora Będzitowa (In. 113 k. 57v, 65v). Panna Anna, chrzestna 1754.27/X. r. (LB Ceradz). Marianna, w r. 1756 wdowa po Konstantym Brudzewskim. Kazimierz, miecznik inowrocławski, sędzia grodzki kowalski w r. 1758 (G. 99 k. 58). Moszczeńska, z domu Zborowska, w r. 1760 zapisała 2.000 zł. Annie z Midletonów Zielińskiej (Ws. 93 k. 279v). Agnieszka wyszła 1763.14/II. r. za Józefa Pławińskiego, skarbnika brzeskiego-kujawskiego, z czasem podczaszego przedeckiego, dziedzica Rycewa i Dobrogościc, umarła w Dobrogościcach 1785.12/VII. r., pochowana w Łabiszynie. Pani Marianna, dziedziczka Kazimierza, i panna Dorota M-e, chrzestne 1769.18/VII. r. (LB Cerekwica). Może ta sama pani Marianna z Kazimierza, chrzestna 1810.5/VIII. r. (LB Cerekwica). Józef, chrzestny 1773.16/III. r. (LB Potulice). Andrzej, podstoli kowalski, i Marianna z Wysockich, rodzice Agnieszki, w r. 1775 żony Konstantego Kalksteina, chorążego bydgoskiego (G. 102 k. 50). Matka tego Kalksteina, Ludwika z Grabowskich, wspólnie z synem i synową t. r. skwitowała zięcia swego syna z 10.000 złp. posagu Agnieszki (ib. k. 42v). Józefa wyszła przed 1782.10/XI. r. za Stanisława Słubickiego, chorążyca bydgoskiego, dziedzica Bąbolina. Słubicki, potem miecznik bydgoski, umarł w Bąbolinie 1794.16/III. r., ona umarła tamże 1806.7/V. r., w wieku lat 41. Jej rodzoną siostrą była Bogumiła M-a, chrzestna 1793.20/X. r. (LB Ostrowo k. Gniewkowa). Panna Teresa, chrzestna w latach 1784-1785 (LB Lisewo Kośc.). Stanisław Krzysztof, podkomorzy J.Kr.Mci, mąż Teresy z Lubrańca Dąmbskiej, już nie żyjącej w r. 1785, miał z nią syna Anastazego. Ten Anastazy "Nałęcz M-i" zaślubił w Poznaniu 1785.24/XI. r. Józefę Mierosławską, wdowę 1-o v. po Teodorze Moszczeńskim, kasztelanie inowrocławskim (LC Św. Marcin, Pozn.). T. r. małżonkowie spisywali wzajemne dożywocie (P. 1362 k. 631v, 532). Leon, starosta inowłodzki, wielki mistrz ceremonii dworu saskiego, kawaler orderu Orła Białego, w r. 1780 kwitował swą żonę Ludwikę Załuską, córkę Jana Prospera, kuchmistrza wielkiego koronnego, i Wiktorii z Szołdrskich (P. 1357 k. 349). Łukasz, podstoli radomski, mąż Symforozy Niszczyńskiej, wdowy 1-o v. po Joachimie Czernym, chorążym oświęcimskim, która w r. 1787 dobra Neklę z przyległościami sprzedała Józefowi Skórzewskiemu, staroście gnieźnieńskiemu (P. 1369 k. 495v). Józef, chrzestny 1793.28/VII. r. syna małżonków Przepałkowskich (LB Św. Marcin, Pozn.). Maciej, podczaszyc bracławski, zamieszkały w parafii kłobskiej województwa brzeskiego (z Rzeżewa?), zaśłubił 1795.25/VIII. r. Michalinę Jeske (Jeszke), córkę Dawida, z Marcinkowa (LC Inowrocław). Józef, posesor Rogaczewa, chrzestny 1804.10/IX. r. (LB Kościan). Ludwika, z Dębiny, chrzestna 1806.6/III. r. (LB Otorowo).

Józef, liczący lat 30, zaśłubił 1807.19/VII. r. (Wiktorię Loga ("z Bielickich Losonka"), 25-letnią pannę z Janocina (LC Chełce). Ich syn, Aleksander Wojciech, ur. w Rusinowie 1811.29/IV. r., podawany do chrztu 5/V. t. r. przez Jana M-go, posesora Janocina (LB Chełmce). Córka Józefa Julianna, ur. w Bąbolinie 1816.16/II. r., a jej chrzestnymi byli Stanisław i Marianna z Sulerzyskich M-cy, dzierżawcy Bąbolina, Ksawery i Tekla M-cy, Maksymilian i Emilia M-cy (LB Ostrowo k. Gniewkowa). Wsakuje to na bliskie jakieś pokrewieństwo Józefa z tymi M-imi, o których pisałem już na poprzednich kartach. Chyba ta sama panna Józefa M-a, chrzestna 1828.23/VII. r. (LB Września).

Anna (Anna Monika), w latach 1809-1830 żona Augustyna Grabowskiego, posesora Goli, potem Dziembowa. Jej dziecko trzymała do chrztu 1809.19/III. r. Marianna M-a, prababka Grabowskiego (LB Stary Gostyń). Umarła Anna, będąc już wdową, w Poznaniu 1864.31/XII. r. w wieku lat 73 pochowana w Morzewie. Hr. Stanisław, ze Szczytnik, chrzestny 1815.25/IV. r. (LB Gułtowy). Józef, dziedzic Rogaczewa Małego w latach 1815-1818 (LB, LC Wyskoć). Aniela, w r. 1819 żona Tadeusza Radońskiego, dziedzica Bieganowa.

Florian, kapitan wojsk polskich, dziedzic Rzeczycy 1826 r. (LB Ostrowo n. Gopłem), z żony Adaminy Bielskiej (Bilskiej) miał syna Alfonsa i córkę Adaminę (Adaminę Malwinę), która w wieku lat 22 zaślubiła 1843.28/X. r. Apolinarego Mieczkowskiego, dziedzica Zbyszewa. Świadkiem ich ślubu był Emilian M., dziedzic Karska, świadkujący również i 1845.18/VI. r. (LB Ostrowo n. Gopłem). Alfons, działacz niepodległościowy i społeczny, dziedzic Rzeczycy, umarł tam 15/IV. w 74-ym roku życia i tam pochowany (Dz. P.). Z żony Eufemi Krukowskiej miał córkę Zofię, która w Warszawie u Karmelitów zaśłubiła 1879.7/X. r. Józefa Bielickiego, właściciela Drzązgowa w w gub. kieleckiej (ib.). Józefa, dziedziczka Kołdrąbia, chrzestna 1831.17/V. r. (LB Kołdrąb). Adam, "konsyliarz" (radca, landrat?), chrzestny 1844.6/VII. r. (LB Św. Małgorzata, Pozn.). Teresa, dziedziczka Grzymisławic, chrzestna 1852.30/VI. r. (LB Kleszczewo). Hr. Antonina M-a, z Paryża, chrzestna 1853.26/II. r. (LB Niepart). Nepomucena, dziedziczka Bielewa, chrzestna 1856.1/IV. r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Michał zmarł w Tarnowie koło Kostrzynia 1862.9/IV. r. (Dz. P.). Maria, zamężna pułkownikowa Mlicka, umarła w Poznaniu 1865.1/VII. r., pochowana w Kazimierzu koło Szamotuł (Dz. P.). Teresa, dziedziczka Tarnowa, chrzestna 1867.15/XI. r. (LB Dolsk). Teodor, z Kowalewka, w r. 1860 (krótko przed 24/VII.). Od Kazimierza Brodowskiego kupił Pawłowo w p. wągrow. (2.050 m.m.) (Dz. P.). Maria, w r. 1874 żona Antoniego Bronikowskiego z Ziemięcina. Stanisław, właściciel Skorzęcina koło Witkowa, umarł tam 1881.4/IV. r., pochowany w Ostrowitem. Moszczeńska ze Skorzęcina sprzedała te dobra w r. 1890 za 145.000 m. pani E. Boy z Dzięcina (Dz. P., wiad. z 22/IX.). To niewątpliwie wdowa po Stanisławie, a więc zapewne Karolina Cunow, zmarła 1913.10/II. r. w Nadziejewie, w domu córki Poplińskiej, pochowana w Mądrem (Dz. P.). Ta córka Karoliny i zapewne Stanisława, Zofia M-a ze Skorzęcina, wyszła 1886.14/VII. r. w Ostrowitem Prymasowskim koło Trzemeszna za Jana Poplińskiego, wtedy zamieszkałego w Wierzenicy (Dz. P.). Był w latach 1891-1899 administratorem Nadziejewa koło Środy, własność katolickiego Seminarium Duchownego w Poznaniu (LB Mądre). Umarła w 70-ym roku życia, 1936.23/II. r., pochowana w Koszlewach (Dz. P.). Henryk, zmarły 1883.8/VI. r., pozostała wdowa i rodzeństwo (ib.). Maria, żona sędziego Echausta, umarła 1887.9/XII. r., pochowana w Trzemesznie (ib.). Owdowiała Helena M-a miała córka Gabriela, zmarła w piątym roku życia 1887.22/X. r. (ib.). Może ta sama Helena donosiła 1892.17/IV. r. o śmierci swej jedynej siostry Stanisławy Urbańskiej? (ib.). Antoni, właściciel Czekanowa w p. wągrow. 1887 r. (Dz. P. z 15/II.). Antoni od Gołkowskiego kupił w r. 1892 dobra ryc. Augustowo w p. bydg. (1.700 m.m.), płacąc 175.000 m. (Dz. P., wiad. z 8/I.) Waleria, zamężna Sydow, zmarła w Inowrocławiu 1895.25/IV. r., pozostawiając męża, dzieci i wnuki (ib.). Teodor zmarł w Lesznie 1903.10/II. r., o czym zawiadamia matka i rodzeństwo, ojciec więc już nie żył (ib.). Moszczeński dobra Dolne Skrzydłowo koło Kościerzyny w r. 1905 sprzedał za 180.000 m. dr Liedtkemu, Niemcowi (ib.). Aleksandra, z domu Cunow, licząca lat 85, umarła w Poznaniu 1910.20/XII. r. (ib.). Jadwiga, zarządczyni domu Kazimierza Głębockiego w Psarskiem, umarła tam 1913.21/I. r., tam też pochowana (ib.). Witold umarł w Charlottenburgu 1914.5/VI. r., pochowany w Cerekwicy koło Żnina (Dz. P.). Polegli w r. 1920 jednego dnia 17/IV., bracia Andrzej, kończący 24-y rok życia, podchorąży pułku ułanów wielkopolskich, i Władysław w 22-im roku życia, podporucznik i dowódca kompanii 1 pułku strzelców wielkopolskich. Pierwszy z nich zginął na froncie poleskim. Obaj pochowani w Kozielsku (ib.). Mieczysław zmarł 1922.4/III. r., pochowany w Kozielsku (ib.). Maria z domu Nehring, 1-o v. M-a, 2-o v. Romanowa, umarła w Poznaniu 1932.5/V. r., pochowana w Płowężu (ib.). Maria z M-ch Potocka, zmarła w Puszczykowie 1938.14/VII. r. (ib.).

>Moszczyńscy, Moszczeńscy, Moszczeniccy nazwisko wzięli od wsi Moszczenica w pow. pyzdrskim, w parafii Staw. Wieś ta w rejestrach poborowych z drugiej połowy XVI wieku już nie figurowała.

Drogosław z Moszczenicy i jego żona Dzierżka występowali w latach 1415 i 1416 (Py. 3 k. 57v, 135v, 147). Jan i Piotr, bracia z Moszczenicy, mieli w r. 1443 termin z Przecławem piszącym się z tejże wsi (ib. 10 k. 73). Arbitrzy w r. 1447 godzili owych braci z Przecławia ze Skąpego (ib. 12 k. 67v), czyżby identyczny z powyższym Przecławem z Moszczenicy? Piotr z Moszczenicy, zapewne ten sam, uzyskał w r. 1468 zapis jednej grzywny długu od Wawrzyńca z Michałkowic (G. 8 k. 15). Zeznawał w r. 1470 zastaw Bodzęcie ze Skąpego (Py. 15 k. 68v). Na połowie dóbr swych w Moszczenicy w r. 1471 oprawił 10 grz. posagu żonie swej Brygidzie (P. 1385 k. 127). Mikołaj z Moszczenicy na połowie swej części w tej wsi w r. 1445 oprawił 30 grz. posagu żonie Katarzynie (P. 1379 k. 97). Ponowił jej oprawę w r. 1462, ale już na 40 grz. posagu (P. 1384 k. 211v). Mikołaj Moszczeński z Moszczenicy w r. 1463 wzywał Andrzeja z Łomowa i Łukomia, by się uiścił (Kon. 2 k. 61). Temu Mikołajowi z Moszczenicy Andrzej z Łukomia i Łomowa w r. 1466 winien był uiścić 60 grz. za głowę Adama, syna tego Mikołaja (ib. k. 86v). "Szl." Maciej z Moszczenicy, syn sołtysa, miał w r. 1447 termin z Przecławem ze Skąpego (Py. 12 k. 72v). Wit z Moszczenicy, mąż Elżbiety, która w r. 1479 wzywała Wojciecha Goczałkowskiego do uiszczenia jej dwóch grzywien (G. 10 k. 65v). Była ona 1-o v. żoną Jana Goczałkowskiego, brata tego Wojciecha, którego w r. 1481 skwitowała z czterech grzywien swego posagu, wniesionego niegdyś Janowi (G. 11 k. 28). Wojciech Moszczeński w r. 1487 uzyskał zobowiązanie od Zygmunta i Macieja, dziedziców w Witkowie, iż mu zrezygnują dwie części w Grzybowie Machowicz i w Grzybowie Ołownym w zamian za części w Moszczenicy (G. 12 k. 32). Bracia rodzeni, Wojciech i Jerzy Moszczeńscy, zeznali w r. 1487 sprzedaż trzeciej części dóbr rodzicielskich w Moszczenicy za 150 grz. Stanisławowi Brudzewskiemu Kiełczowi (Py. 20 k. 23v). Ponieważ zobowiązania tego nie dotrzymali, Brudzewski pozywał ich o to w r. 1491 (Py. 168 k. 122) i mieli płacić mu winę. Żoną Wojciecha była wówczas Małgorzata (ib. k. 127). Maciej i Jerzy Moszczeńscy, z Kleparza i Skąpego w p. pyzdr. 1498 r. (Arch. Kon. Histor. X, s. 299). Małgorzata Moszczeńska, w r. 1499 żona Wojciecha Kłoczka, mieszczanina pyzdrskiego, kwitowała z inwentarza z Moszczenicy Elżbietę, żonę Jakuba Małachowskiego (Py. 169 k. 85v). Bartłomieja, Jana i Stanisława Moszczeńskich, dziedziców w Chwalibogowie, w r. 1521 pozywał Jan Sokolnicki o wygnanie go z jego części ojczystych w tej wsi (P. 867 k. 517v).

Maciej Moszczeński (częściej pisany Moszczenickim) cz. Chwalibogowski, brat rodzony Stanisława Chwalibogowskiego, skwitowany przezeń w r. 1532 z 8 grz. (G. 262 k. 1). Ów Maciej w r. 1520 od Agnieszki Grzybowskiej, wdowy po Wincentym Gowarzewskim, kupił części we wsi Grzybowo Krczonowice (dziś Grzybowo Chrzanowice) w pow. gnieźn. (G. 335a k. 54v). Jakieś cząstki w tejże wsi nabył w r. 1529 także i od braci, Stanisława, Wawrzyńca i Jakuba Grzybowskich Robaszków (ib. k. 126v). Występował w r. 1535 jako wuj rodzony Macieja Żołeckiego (G. 30 k. 304v). Dziedzic części w Grzybowie Krczonowicach, w r. 1535 nie stanął z pozwu Jana Grzybowskiego Patuli, skarżącego go o dziesięć ran (G. 262 k. 207). Nazwany w r. 1537 stryjem Andrzeja Grzybowskiego Koska z Grzybowa Rabieżyc (P. 1394 k. 130) Nie żył już w r. 1557. Żoną jego była Małgorzata Grzybowska, córka Jaktora z Grzybowa Krczonowic i Elżbiety, która w r. 1521 lub 1522 otrzymała od swej matki połowę jej oprawy na tej wsi (G. 335a k. 60v). Będąc już wdową, w r. 1557 kwitowała z 8 grz. Tomasza i Stanisława Grzybowskich, Biernatów (G. 36 k. 4v). Żyła jeszcze w r. 1564 (G. 43 k. 70v).

Jakub, nie żyjący już w r. 1572 (G. 51 k. 359), może identyczny z Jakubem, o którym była mowa pod Małachowskimi Gębaczami, miał z żony żyjącej jeszcze w r. 1571 synów Jakuba i Wojciecha oraz córkę Katarzynę Małachowską, wtedy niezamężną. Może również jego synem był Tomasz M., którego żona Agnieszka Grzybowska w r. 1569 okazywała rany zadane w lesie w Grzybowie przez Błażeja Machowskiego (Małachowskiego?) cz. Grzybowskiego (Py. 107 k. 352).

1. Jakub Moszczyński cz. Moszczenicki, niegdy zwany też i Małachowskim, a nawet Małachowskim Gębaczem, nabył w r. 1539 za 10 grz. wyderkafem od Jana Małachowskiego Gębacza część "Lenartowską" w Małachowie Złych Mięsicach (G. 3351 k. 228v), zaś w r. 1547 w ten sam sposób za 10 grz. płosę roli w Małachowie Wierzbięcicach od Jana Małachowskiego Knapa (ib. k. 349v). Gdzieś między r. 1562 a 1565 nabył za 200 zł. od Jakuba Małachowskiego cząstkę w Małachowie Szemborowicach (G. 262 k. 787v). Od Wojciecha Małachowskiego w r. 1566 wziął w zastaw za 217 zł. jego część ojczystą w Małachowie Złych Mięsicach (G. 46 k. 124v). Od Macieja Siedleckiego i jego żony Agnieszki Miedźwiedzkiej w r. 1571 w sumie 20 zł. długu wziął w zastaw na trzy lata ich części w Małachowie Złych Mięsicach (G. 51 k. 230v). T. r. zobowiązał się bratu Wojciechowi sprzedać część w tym Małachowie, która spadła po ojcu, jak również tę, która miałaby spaść po matce (ib. k. 359), zaś swej rodzonej siostrze Katarzynie Małachowskiej zapisał dług 20 grz. (ib. k. 362). Od Macieja Małachowskiego cz. Siedleckiego w r. 1574 uzyskał zobowiązanie pod zakładem 1.000 zł. sprzedania części "Rykalińskie" w Małachowie Złych Mięsicach (G. 52 k. 132v). Od tego Wojciecha dostał w r. 1580 inne zobowiązanie zrezygnowania części tamże, zaś Maciejowi Małachowskiemu Knapowi zapisał dług 40 złp. (G. 58 k. 4). Żonie w r. 1602 zapisał sumę 570 złp. (G. 337 k. 198). Żył jeszcze w r. 1588 (P. 949 k. 305), a nie żył już 1594 r. (G. 337 k. 31v). Ożenił się z Anną Drachowską, córką Wojciecha Drachowskiego Kośmidra, który w r. 1571, jeszcze przed ich ślubem, przyszłemu zięciowi w posagu za nią zapisał 150 zł. (G. 51 k. 363v). Jakub w r. 1574 oprawił żonie tę sumę posagu na połowie swych dóbr (P. 1398 k. 429). Anna w r. 1599 w imieniu synów, Łukasza, Mariana, Jana i Piotra oświadczała pilność przeciwko synom zmarłego Wojciecha Małachowskiego Myślibora (G. 66 k. 43, 44). Była prócz tych synów i córka, Regina, w r. 1594 żona Jana Małachowskiego Koziełka z Małachowa Złych Mięsic, zmarła przed r. 1610.

1) Łukasz Moszczyński cz. Małachowski, syn Jakuba i Drachowskiej, wspomniany w r. 1594 (P. 962 k. 202), zobowiązał się w r. 1600, iż części w Małachowie Złych Mięsicach, należne mu z działów braterskich, sprzeda za 1.000 złp. bratu Marcinowi (G. 66 k. 351v). Przez szwagra Jana Małachowskiego Koziełka ustanowiony w r. 1609, obok brata Marcina, opiekunem jego dzieci (G. 70 k. 45v). Od Marcina Drachowskiego w r. 1614 kupił za 200 zł. trzecią część we wsi Drachówko Rumiejowice w p. gnieźn. (P. 1409 k. 32). Od Andrzeja Rozbickiego w r. 1615 kupił za 2.600 złp. Suszewo w p. gnieźń. (P. 1409 k. 546), sprzedał zaś tę wieś w r. 1626 za 4.500 zł. Melchiorowi Małachowskiemu (P. 1415 k. 528). Skwitowany w r. 1623 przez Melchiora Małachowskiego Kozła z 1.200 złp. na poczet kapitału 1.300 złp. (G. 76 k. 487). Siostrzeńcowi Melchiorowi Małachowskiemu Kozłowi w r. 1625 dał zobowiązanie wyderkafowej sprzedaży na trzy lata za 3.000 zł. Suszewa (Kc. 19 k. 411v). To Suszewa w r. 1626 wspólnie z żoną sprzedał za 4.500 złp. temu Melchiorowi (P. 1415 k. 528). Jako spadkobierca rodzonej ciotki Barbary z Drachowskich Skrzetuskiej, kwitował w r. 1625 brata Łukasza z 366 zł. ze spadku po niej (Kc. 19 k. 413). Od Andrzeja Drachowskiego Rumiei w r. 1625 kupił za 700 złp. jego części w Drachówku Małym (P. 1415 k. 302v). Części w Drachówku "Rumiejów" przed r. 1637 sprzedał wyderkafem za 2.000 złp. Janowi Malczewskiemu (G. 80 k. 272v). Umarł między r. 1639 a 1644 (G. 80 k. 540, 540v; I. Kal. 110a s. 496). Jego żoną była Agnieszka Sławęcka, córka Marcina, za którą 1600.29/V. r., krótko przed ślubem, ojciec jej zapisał mu 500 złp. posagu i 70 złp. wyprawy (G. 66 k. 403v). Żyła ona jeszcze w r. 1626 (P. 1415 k. 528). Z tej żony synowie: Jerzy, ochrzcz. 1616.9/IV. r., i Stanisław, ochrzcz. 1618.19/V. r. (LB Środa). Inny jeszcze syn Łukasza, Jan, nie wiem czy pochodził z tej samej matki. Dostał on w r. 1631 zapis 160 złp. od Świętosława Mirosławskiego (G. 79 k. 484). Obwieszczony w r. 1642 przez Bartłomieja Malczewskiego, syna zmarłego Jana, iż gotów podjąć sumę 2.000 zł., za którą zmarły Łukasz M. zastawił był jego ojcu Drachowo (P. 167 k. 443v). Dzierżawca starostwa wareckiego, kwitował w r. 1644 Wojciecha Błeszyńskiego zwrotu konia (I. Kal. 110a s. 496). Córką Łukasza i Agnieszki była Helena, ochrzcz. 1613.14/XII. r. (LB Witkowo), która 1628.29/XII. r. wyszła za Jana Bieganowskiego, a umarła między r. 1685 a 1699. Łukasz, chyba jednak nie ten sam, był ojcem Potencji, ochrzcz. 1638.23/III. r. (ib.). Zbyt wielka rozpiętość lat!

2) Marcin Moszczyński cz. Małachowski, syn Jakuba i Drachowskiej wspomniany w r. 1594 (P. 962 k. 202). Od brata Łukasza, jak już widzieliśmy, otrzymał w r. 1600 zobowiązanie sprzedaży części w Małachowie Złych Mięsicach. Inne części tej wsi nabył w r. 1614 za 400 zł. od Wojciecha Siedleckiego, wedle zobowiązania danego ongiś swemu ojcu Jakubowi (P. 1409 k. 295), jeszcze zaś inne w r. 1616 kupił za 830 złp. od swego stryjecznego brata Jana (P. 1410 k. 56). Od brata swego Piotra w r. 1621 kupił za 700 złp. część w Małachowie Złych Mięsicach oraz pewne role w Małachowie Szemborowicach, odziedziczone obok innych braci po ojcu (P. 1412 k. 1133v). Umarł miedzy 1627.21/XI. r. a r. 1644 (LC Witkowo; P. 1421 k. 904). Jego pierwszą żoną, zaślubioną krótko po 1600.22/IV. r., była Małgorzata Małachowska Myśliborkówna, córka Wojciecha, której bracia zapisali mu wtedy na poczet jej posagu sumę 200 zł. (G. 66 k. 369v, 370). Mąż w r. 1602 na połowie części swych w Małachowie Złych Mięsicach oprawił jej 350 złp. posagu (G. 337 k. 200). Drugą żoną, zaślubioną przed r. 1623, była Katarzyna Spławska, córka Jana, która w r. 1626 kwitowała swą ciotkę, Helenę Sławińską, wdowę po dwóch mężach, Sobiesierskim i Skąpskim (G. 78 k. 93). Z tej drugiej żony córki: Helena, ur. w Małachowie 1623.2/I. r. (LB Witkowo), jeszcze niezamężna w r. 1644 (P. 1421 k. 902), Katarzyna, ochrzcz. 1626.19/II. r. (LB Witkowo), i Marianna, która w r. 1644 była żoną Macieja Kębłowskiego, mogła rodzić się z drugiej żony. Drugim mężem tej Marianny był w r. 1661 Marcin Gałęski, trzecim w r. 1665 Izaak Rakowski. Nie żyła już w r. 1673.

3) Jan Moszczyński, syn Jakuba i Drachowskiej, występował w latach 1594-1599 (P. 962 k. 202; G. 66 k. 43), zapewne niedługo potem zmarł.

4) Piotr Moszczyński cz. Małachowski, syn Jakuba i Drachowskiej, wspomniany w r. 1594 (P. 952 k. 202). Od Jana i Wojciecha Małachowskich Czeszków kupił w r. 1608 za 200 złp. ich części w Małachowie Wierzbięcicach cz. Górnym, na co uzyskał zobowiazanie od nich już w r. 1604, wtedy jednak cenę sprzedażną określono na 360 złp. (G. 68 k. 129v; P. 1406 k. 458v). Od Marcina Małachowskiego Czeszka w r. 1609 kupił za 100 złp. części Małachowa Wierzbięcic cz. Górnego (P. 1406 k. 755). Skwitowany w r. 1618 przez Wojciecha Małachowskiego Czeszka, brata i spadkobiercę zmarłej siostry Zofii Małachowskiej, ze spadku po niej w Małachowie Górnym cz. Wierzbięcicach (G. 74 k. 335). O sprzedaży części w Małachowie Złych Mięsicach oraz ról w Małachowie Samborowicach bratu Marcinowi w r. 1621 była już mowa. Świadkował 1636.8/VI. r. (LC Św. Wawrzyniec, Gniezno). Umarł między r. 1639 a 1641 (G. 80 k. 520v, 859). Pierwszą jego żoną była zaśłubiona przed r. 1605 Katarzyna (nazwiska jej nie znam), z której pochodził syn Jakub, ur. 1605.9/VII. r. (LB Witkowo), zapewne młodo zmarły. Swej drugiej żonie, Annie Krzesińskiej, córce Sebastiana i Barbary Belęckiej oprawił w r. 1609 posag 556 złp. (P. 1023 k 817, 1406 k. 670). Żyła ona jeszcze w r. 1639, kiedy cedowała pewne prawa synowi Chryzostomowi (G. 80 k. 520v). Prócz tego Chryzostoma był jeszcze syn Jakub Władysław.

(1) Chryzostom Moszczyński (nie pisał się już Małachowskim), syn Piotra i Krzesińskiej, w r. 1642 nabył wyderkafem za 450 złp. od Krzysztofa Małachowskiego Knapa części w Małachowie Górnym (P. 1420 k. 1030v), ale już w r. 1643 wspólnie z bratem Jakubem całe ich części w Małachowie Górnym za 800 złp. sprzedał Krzysztofowi Małachowskiemu (P. 1421 k. 280). Od swej stryjecznej siostry Marianny, zamężnej Kębłowskiej, w r. 1644 kupił za 2.500 złp. części w Małachowie spadłe na nią po ojcu (P. 1421 k. 902). Od Jana Małachowskiego Skowronka trzymał zastawem pewne role w Małachowie Samborowicach w sumie 200 złp., z których skwitował go w r. 1650 (G. 82 k. 232v). Ustalonego w obozie beresteckim poczwórnego podymnego w r. 1651 winien był z trzech dymów w Małachowie płacić 6 zł. (Py. 151 s. 211-211). Wspólnie z żoną, synem Janem i synową w r. 1677 zastawili na trzy lata za 2.500 zł. Helenie z Wyganowskich Goczałkowskiej połowy części "Marcinkowskiej", "Malchrowskiej" i "Jakubowskiej' w Małachowie Wielkim (G. 86 k. 34). Córce swej Teresie zapisał wtedy 1.200 zł. posagu (ib. k. 35v), zaś od Krzysztofa Małachowskiego jednocześnie uzyskał zobowiązanie sprzedania za 500 zł. połowy części po ojcu w Małachowie Wielkim (ib. k. 35v, 36v). Chyba żył jeszcze w r. 1679 (ib. k. 148), nie żył już w r. 1686 (P. 1112 XI k. 30). Żoną jego była Felicjanna Młodziejewska, której w r. 1643 oprawił 2.300 złp. posagu (P. 1421 k. 290v). Umarła między r. 1678 (1689?) a 1686 (G. 86 k. 111; P. 1101 III k. 57v, 1112 XI k. 30). Synowie: Wojciech Karol, ochrzcz. 1644.29/III. r., Marcin, ochrzcz. 1646.15/XI. r., Wojciech, ochrzcz. 1648.14/IV. r. (LB Witkowo), i Jan Chryzostom, córka Teresa, ochrzcz. 1650.24/IX. r. (ib.), występujaca w latach 1674-1677 jako niezamężna (LB Witkowo), potem żona Chryzostoma Czackiego, wdowa w r. 1699, zmarła między r. 1704 a 1719.

Jan Chryzostom, syn Chryzostoma i Młodziejewskiej, uzyskał w r. 1671 od ojca zobowiązanie rezygnacji części w Małachowie (Kc. 131 k. 232). Wspólnie z żoną kontrakt zawarty z małżonkami Zbyszewskimi względem browaru w wójtostwie gnieźnieńskim cedował w r. 1677 małżonkom Pogorzelskim (G. 86 k. 70). Od Hieronima Kurnatowskiego i Katarzyny z Jarochowskich oboje z żoną kupili w r. 1677 dworek "Zaleszczyzna" na przedmieściu Św. Michała w Gnieźnie (G. 98 k. 457v). Swoje części, "Janowską" i Marcinkowską" w Małachowie Złych Mięsic Jan w r. 1680 sprzedał za 2.500 zł. Ludwikowi Rosińskiemu i Zofii z Kowalewskich (P. 1101 III k. 57v). Sumę 200 złp., zapisaną niegdyś ojcu przez Jana Małachowskiego Skowrona, dziedzica w Małachowie Samborowicach, cedował w r. 1686 Samuelowi Hieronimowi Bieganowskiemu (P. 112 XI k. 30). Małżonkowie Hieronim i Katarzyna z Jaruchowskich Kurnatowscy w r. 1687, wedle kontraktu z r. 1677, scedowali mu dwór "Żołecczyzna"(!) w wójtostwie gnieźnieńskim, leżycy na przedmieściu Św. Michała (G. 88 k. 195, 94 k. 138v). Jego pierwszą żoną była w r. 1671 Anna Cecylia Jeżewska, córka Wojciecha i Anny Będzyńskiej (N. 185 k. 133). Zobowiazał się w r. 1672 oprawić jej na poczet posagu sumę 2.500 zł., podjetą wtedy od Samsona Powalskiego z dóbr Trzeboń (ib. k. 187v), lecz tej oprawy dokonał dopiero w r. 1675 (N. 225 k. 645v). Anna w r. 1679 scedowała mężowi sumy po bracie jej Adamie (G. 86 k. 130v) i wnet potem umarła. Jan Chryzostom jeszcze tego samego roku, 7/XII. w Gnieźnie spisywał kontrakt małżeński z Teresą Nartowską, wdową po Janie Wyganowskim, o rękę córki jej Elżbiety (Heleny) Wyganowskiej (G. 86 k. 148v; Kc. 132 k. 164). Wzajemne dożywocie spisywali oboje w r. 1682 (P. 1104 k. 158). Nie żyła już Elżbieta w r. 1721 (G. 94 k. 138v). Z Jeżewskiej byli synowie: Franciszek, o którym niżej, Wojciech, ochrzcz. 1672.26/III. r., Marcin, ochrzcz. 1674.12/XII. r. (LB Witkowo), o których nic wiecej nie wiem, zapewne młodo pomarli, wreszcie Maciej. Z Wyganowskiej synowie: Mikołaj, ochrzcz. 1682.14/IX. r., Felicjan, ochrzcz. w maju 1686 r. (LB Św. Trójca, Gniezno), i Mateusz, o którym niżej.

a. Franciszek, syn Jana Chryzostoma i Jeżewskiej, nieletni w r. 1680 (P. 1101 III k. 57v), współdziedzic dóbr po ojcu zwanych "Zaleszczyzna" na wójtostwie gnieźnieńskim, wspólnie z ciotką Teresą Czacką kontrakt zawarty w r. 1677 między małżonkami Kurnatowskimi a ojcem Franciszka, cedowali w r. 1699 małżonkom, Andrzejowi Gadomskiemu i Zofii z Radzickich (G. 90 k. 253, 98 k. 452v).

b. Maciej, syn Jana Chryzostoma i Jeżewskiej, ochrzcz. 1676.1/III. r. (LB Witkowo), skwitował w r. 1706 Krzysztofa Maławskiego i Zofię z Radzickich ze 100 złp., z sumy oryginalnej 500 złp., stanowiącej cenę dworu i wójtostwa zwanego Zaleszczyzna, jemu z działów przypadłych (G. 92 k. 80v). Współdziedzicem obok brata Mateusza tej "Zaleszczyzny" na wójtostwie gnieźnieńskim, na przedmieściu Św. Michała był jeszcze w r. 1721 (G. 94 k. 138v). Jedyny spadkobierca ciotki, zamężnej Czackiej 1736 r. (G. 97 k. 74). Nie żył już w r. 1752 (G. 98 k. 515v). Zaślubił 1714.7/II. r. Zofię Korytkowską (LC Gębice). Z niej byli, syn Józef, ochrzcz. 1717.21/III. r. (LB Gebice), i córka Marianna żona Krzysztofa Brudzewskiego, która sumę 6.000 złp., posagową swej babki Anny z Jeżewskich M-ej, zabezpieczoną na Małachowie Złych Mięsic, cedowała w r. 1752 Józefowi Brudzewskiemu (G. 98 k. 515v). Marianna po śmierci Brudzewskiego wyszła 2-o v. w Jarząbkowie 1758.7/II. r. za Piotra Ziemęckiego. Temu drugiemu mężowi przed ślubem na swych dobrach dziedzicznych Laskownica Mniejsza zapisała sumę 5.000 złp. (G. 99 k. 57). Laskownicę w r. 1761 sprzedała za 30.000 złp. Józefowi Raczyńskiemu (I. Kal. 202/203 k. 436). Powyższy Maciej był, być może identyczny z Maciejem Moszczyńskim, towarzyszem chorągwii usarskiej, zmarłym w Kcyni 1743.18/V. r. w wieku około 60 lat i pochowany u Karmelitów (LM Kcynia).

c. Mateusz, syn Jana Chryzostoma i Wyganowskiej, ochrzcz. 1687.22/IX. r. (LB Św. Trójca, Gniezno, tu matka nazwana Teresą, chyba omyłkowo). Odziedziczony po rodzicach dwór "Zaleszczyznę" na przedmieściu Św. Michała w Gnieźnie, w imieniu własnym i brata Macieja, w r. 1721 zobowiązał się sprzedać za 1.000 zł. Tomaszowi i Dorocie z Radzickich Bedlińskim (G. 94 k. 138, 98 k. 457v). Zapewne nie żył już w r. 1736, skoro brat jego mienił się wówczas jedynym spadkobiercą ciotki Czackiej.

(2) Jakub Władysław, syn Piotra i Krzesińskiej, chyba to on był swiadkiem 1624.22/V. r. (LC Św. Wawrzyniec, Gniezno). Działał w r. 1643 wspólnie z bratem Chryzostomem (P. 1421 k. 280), umarł między r. 1672 a 1674 (P. 199 k. 775v; G. 85 k. 101v). Swej żonie Katarzynie Podleskiej, po skasowaniu pierwotnej oprawy, w r. 1654 oprawił posag 2.000 złp. (P. 1067 k. 394v). Był ona córką Stanisła i Anny z Dąbrowskich (P. 199 k. 775v), a żyła jeszcze w r. 1678 (G. 86 k. 11). Córką ich była Teresa, chrzestna 1669.14/IX. r. (LB Witkowo), zrazu w latach 1673-1678 żona Jana Tomickiego, potem 2-o v. w r. 1685 żona Michała Bugnera.

2. Wojciech Moszczyński, syn Jakuba, dziedzic części w Małachowie Złych Mięsicach, od Wojciecha Strzałkowskiego w r. 1599 kupił za 80 zł. inną jeszcze cząstkę tej wsi (G. 337 k. 95v, 173). Nie żył już w r. 1611 (G. 71 k. 260) Na połowie części swych w Małachowie Złych Mięsicach w r. 1594 oprawił 100 grz. posagu żonie swej Zofii Żołeckiej, córce Mikołaja zwanego Chrapkiem (G. 337 k. 34). Syn ich Jan i córka Zofia, która w r. 1617, niezamężna jeszcze, kwitowała z 17 grz. swego stryjecznego brata Marcina (G. 74 k. 174v).

Jan, syn Wojciecha i Zofii Żołeckiej, swemu stryjecznemu bratu Marcinowi, od którego pożyczył 30 zł., zastawił pewne cząstki w Małachowie Złych Mięsicach (G. 71 k. 260). Całe swoje części w tej wsi sprzedał w r. 1616 temu Marcinowi za 830 złp. (P. 1420 k. 56). Żył jeszcze w r. 1627, a być może 1639.5/IV. r. (LB Witkowo). Jego żoną była Barbara Drachowska, córka Macieja zwanego Serowy, od którego na krótko przed ślubem, 1610.22/I. r. uzyskał zapis 500 złp. posagu i 100 złp. tytułem wyprawy (G. 70 k. 362v). Sumę tę, łącznie 600 zł., oprawił żonie w r. 1616 na częściach Małachowa Złych Mięsic (P. 1410 k. 57). Barbara żyła jeszcze w r. 1623 (P. 152 k. 444v). Syn Marcin, ochrzcz. 1614.16/XI. r., córki, Jadwiga, ur. w Kołaczkowie, ochrzcz. 1623.16/X. r., i Zofia, ochrzcz. 1627.1/IV. r. (LB Witkowo). Zob. tablicę.

@tablica: Moszczyńscy

Jakub Moszczeński, w r. 1524 dziedzic w Małachowie Złych Mięsic (G. 25 k. 526v).

Anna z Żernik, córka Wojciecha, wdowa po Marcinie Moszczyńskim skwitowała w r. 1629 z 250 złp. Jana Kaczkowskiego (G. 79 k. 76v). Synom i córkom Marcina M-go Andrzej Tuczyński, kasztelanic poznański, w r. 1629 zapisał sumę 400 złp. (ib. k. 117v). Wojciech w r. 1673 skwitowany ze spraw przez Stanisława Rosnowskiego, dziedzica Większego i Mniejszego Pożarowa (G. 85 k. 29). Dorota i jej mąż Gabriel Zapolski nie żyli już oboje w r. 1677. Kazimierz, syn zmarłego Wojciecha, żenił się w r. 1678 z Konstancją Pogorzelską, z córką Dobrogosta i Domicelli z Trąmpczynskich, i 5/I., na krótko przed ślubem, od przyszłego teścia dostał zapis 3.000 złp. gotowizną i 1.000 złp. w klejnotach, jako posag (G. 86 k. 72v). Kazimierz w r. 1699 zapisał żonie sumę 8.000 złp. (I. Kon. 77 k. 46). Bezdzietni, nie żyli już oboje w r. 1732 (ib. 76 k. 429v). "Szl." Elżbieta, chrzestna 1681.18/VI. r. (LB Św. Michał, Gniezno). Jan świadkował 1687.19/V. r. (LC Św. Michał, Gniezno). "Szl." Stanisław zaślubił w Gnieźnie 1694.8/XI. r. Mariannę Wilkostowską (LC Św. Trójca, Gniezno). Jakub zmarł w Grzybowie Zakonnym 1729.13/V. r. (LM Św. Michał, Gniezno).

>Moszczyńscy różni, wśród których obok M-ch z okolicy Gniezna, prawdopodobnie znajdują się też i Moszczeńscy. Niestała forma pisowni tego nazwiska: Moszczeński - Moszczyński, uniemożliwia tu na każdym kroku pewne ustalenia przynależności do tej czy innej rodziny.

Joachim, syn zmarłego Konstantego, zapisał w r. 1590 dług 135 zł. Jakubowi Rogowskiemu (P. 954 k. 570). Maciej nie żył w r. 1597, a wdowa po nim, Barbara Żabicka, córka Bartłomieja, występowała wtedy wraz z dziećmi Macieja, więc z Maciejem i Agnieszką, oraz z bratankami Macieja, Janem (Kc. 122 k. 582). Zofia, w r. 1614 żona Adama Wiśniewskiego. Wiktoryn, w r. 1614 mąż Jadwigi Jerzmanowskiej, córki Marka i Anny z Załuskowskich (I. Kon. 38 k. 314). Jan, syn zmarłego Wojciecha, kupił w r. 1618 od Zofii Smoleńskiej, wdowy po Bartłomieju Bodzewskim, za 600 zł. części w Czachórach p. kal. (R. Kal. 9 k. 138v) i zaraz potem na połowie tych części oprawił 300 zł.posagu żonie Dorocie Bodzewskiej (ib. k. 190). Oboje małżonkowie od Adama Czachórskiego i Bogumiły z Powodowskich w r. 1622 dzierżawili części Czachór (I. Kal. 88a s. 1085). Żyła jeszcze Dorota 1631.2/II. r. (LB Droszew). Rodziły się im w Czachórach córki, Anna, ochrzcz. 1619.27/III. r., i Marianna, ochrzcz. 1623.8/II. r. (LB Droszew). Annę w r. 1619 podawał do chrztu Andrzej M., jej "rodzony" (brat?). Małgorzata, w r. 1625 żona Krzysztofa Łukowskiego. Rosłan, w r. 1626 mąż Katarzyny Pawłowskiej, wdowy 1-o v. po Janie Cebulskim (I. Kon. 44 k. 510v). Wawrzyniec Trzaskowski cz. Moszczyński, syn Wojciecha Trzaskowskiego cz. M-go "Heroda", z wojew. płockiego, zawierał w r. 1622 kontrakt z Łukaszem Wycockim (P. 1017 k. 919v). Zofia, w r. 1629 żona Floriana Arciszewskiego. Katarzyna, w latach 1648-1653 wdowa po Stanisławie z Bobolczyna Bzowskim. Konstancja, w r. 1663 żona Wojciecha Samborskiego. Siostra Obediencja, franciszkanka śremska, zmarła 1666.8/III. r. (Nekr. Franciszkanek, Śrem). Jakub, w r. 1672 mąż Katarzyny Podolskiej, córki Stanisława i Anny z Dąbrowskich (P. 199 k. 775v), Helena, wdowa 1-o v. po Andrzeju Głoskowskim, 2-o v. w r. 1673 po Stanisławie Sadowskim. Marianna i jej mąż Maciej Kębłowski, dziedzice części Żbików w p. kal., nie żyli już w r. 1673. Andrzej żenił się w r. 1674 z Anną Gostkowską, wdową 1-o v. po Mikołaju Karśnickim, i jeszcze przed ślubem uzyskał od niej na sumie 8.000 złp., jaką na Karonowie oprawił był jej pierwszy mąż, zapis 3.000 zł. (Kośc. 305 k. 665). Na dwór w Koronowie (Kuranowie) w p. kośc. w r. 1675 nocą naszedł "swawolnie" przyrodni brat Andrzeja, Jakub Racięcki. Andrzej strzelił przez drzwi z pistoletu "na postrach" i zabił go "nie wiedzieć jakim sposobem", a manifestował się potem, że nie winien tej śmierci (Kośc. 133 k. 249v). Anna z Gostkowskich M-a w r. 1679 Koronowo na trzy lata wydzierżawiła Wojciechowi Drzewieckiemu (Kośc. 306 k. 26). Jan i Bieniasz M-cy przed r. 1681 naszli dom Mikołaja Żychlińskiego z Chrostowa i zamordowali go (I. Kon. 63 k. 560v). Elżbieta, żona Stanisława Sadowskiego z Bogwiedz w p. kal., nie żyjącego już w r. 1683 Szymon, świadek 1685.27/IX. r. (LC Chojnica). Nie wiem, czy ten sam "szl." Szymon, młodzieniec z Sieradzkiego, zaślubił w październiku 1683 r. Zofię Lewandowską, wdowę z przedmieścia Św. Marcina w Poznaniu (LC Św. Marcin, Pozn.). Jan, w r. 1690 brat cioteczny Marianny z Stawickich Cybulskiej (P. 1431 k. 544). Katarzyna, chrzestna 1698.1/XI. r. (LB Koźmin). Nekrolog Bernardynów Poznańskich notuje zgon Wojciecha M-go pod r. 1698 i zgon Wojciecha M-go pod r. 1700. Nie wiem, czy to dwaj różni, czy też błąd co do daty w jednym z zapisów? )A. B., Poznań, W. 58). Zofia, chrzestna 1699.24/VI. r. (LB Rydzyna) Zofia, chrzestna 1710.25/XI. r. (LB Kobylin). Ojciec Jan, jezuita, zmarły w r. 1723 (Ks. Bracka, Pieranie). Walerian, administrator wojewody kijowskiego w Krotoszynie, z żony Franciszki Kielarskiej (Kilarskiej) miał córkę Mariannę Reginę, ochrzcz. 1736.21/VI. r. (LB Krotoszyn). Walerian i Franciszka żyli jeszcze w r. 1751 (P. 1303 k. 24). Marianna M-a wyszła w Krotoszynie 1741.4/II. r. za "szl." Benedykta Kotlińskiego, a świadkami ślubu byli mieszczanie (LC Krotoszyn). Może to siostra Waleriana? Tomasz, ekonom w Broniszewicach, chrzestny 1756.12/VIII. r. (LB Broniszewice). "Szl." Melchior (Moszczeński), umarł w Ceradzu Kościelnym 1758.6/I. r., był bezżenny (LM Ceradz). Zofia, chrzestna 1764.2/XII. r. (LB Węglewo). Marianna, mająca lat 70, umarła w Strzelnie 1768.9/I. r. (LM Strzelno). Katarzyna zaśłubiła w Węglewie 1769.4/II. r. Franciszka Kozłowskiego. Panna M-a zmarła 1771.26/III. r., pochowana u Reformatów w Woźnikach (LM Grodzisk). Panna Dorota, chrzestna 1773.21/II. r. (LB Św. Maria Magdal., Pozn). Stanisław Marcin uzyskał w r. 1776 zobowiązanie od braci, Ewagriusza i Tedeusza Jaraczewskiego względem sprzedaży za 54.000 złp. całego Ruchocina w p. gnieźn. (G. 103 k. 17). Andrzej i Marianna, małżonkowie, słudzy klasztoru w Łęgowie (czy szlachta?), rodzice Wawrzyńca Franciszka, ur. w Podklasztorzu, ochrzcz. 1777.12/VIII. r. (LB Łęgowo). Marianna wyszła przed 1780.13/III. r. za Faustyna Zaro(!) Bilawskiego. Anna (Mościńska), licząca sobie 56 lat, zmarła w Drzęczewie 1783.10/XII. r. (LM Gostyń). Panna Magdalena (Moszczeńska), z dworu w Konarskim, chrzestna 1785.22/VI. r. (LB Książ). Małżonkowie Jan i Antonina (Moszczeńscy), słudzy we dworze lednogórskim, rodzice: Katarzyny Sieneńskiej Elżbiety, ur. w Lednogórze, ochrzcz. 1794.27/IV. r. (LB Węglewo), Augustyny Michaliny, ur. tamże, ochrzcz. 1787.1/IX. r. (ib.), Wojciecha Stanisława, ur. tamże 1801.5/VIII. r. (ib.). Elżbieta zaśłubiła w Poznaniu w kośc. Św. Marii Magdaleny 1795.5/II. r. Aleksandra Brzeżańskiego ze wsi Gaj, żyli jeszcze oboje 1797.16/I. r. Marianna przed 1797.11/XI. r. zaślubiła "ur." Kajetana Czerniejewicza, posesora młyna w Panience (LB Panienka). Joanna (Moszczeńska), córka Andrzeja (Marcina?) i Marianny, z folwarku Łubowiczki w p. gnieźn., własności Młodzianowskich, licząca lat 20, zaślubiła 1803.10/V. r. Andrzeja Wróblewskiego, ekonoma w Łubowicach (LC Kiszkowo). Franciszek, chrzstny 1806.12/VI. r. (LB Grylewo). Stanisław i Katarzyna (małżonkowie?), oboje z Dziadkowa, chrzestni 1809.27/VIII. r. (LB Jarząbkowo). Marianna, chrzestna 1811.26/XII. r. (LB Św, Maria Magdal., Pozn.). Wawrzyniec Franciszek (Moszczeński), leśniczy w dobrach narodowych Lutolek, liczący 34 lata, zaślubił w Perzynach 1812.6/II. r. Józefę Krystynę Bogusławską, córkę Sylwestra, komisarza w dobrach niechanowskich, mającą 24 lata (LC Zbąszyń), on żył jeszcze 1820.20/VI. r. (LB Zbąszyń), ona 1824.7/VII r. (ib.). "Szl.", "ur." Ignacy, "villicus", i Józefa Irwartowska(!), małżonkowie, rodzice Marianny, ur. w Czechowie 1824.24/VI. r. (LB Jarząbkowo), oraz Antoniego, zmarłego w folwarku Królewiec 1826.29/XI. r. w wieku pięciu i pół lat (LM Jarząbkowo). Dr. Moszczeński, nauczyciel gimnazjum w Wałczu, został w r. 1886 przeniesiony do Holsztynu (Dz. P.).

>Moszyńscy, Mosińscy h. Łodzia stanowili odgałęzienie Łodziów z Bnina, nazwisko zaś wzięli od dzierżawionych dóbr królewskich Mosina. Zrazu pisano ich przemiennie, Mosińscy, Moszyńscy, potem, XVII wieku zwyciężyła ta druga forma. Do nazwiska przeważnie dodawali "z Bnina".

Maciej z Bnina, pisany też niekiedy Mosińskim, wojewoda poznański (o nim zob. Bnińscy h. Łodzia), miał z pierwszej żony, Anny z Dębna syna Piotra i córkę Barbarę, żonę 1-o v. Andrzeja Kmity z Wiśnicza, starosty bełskiego, 2-o v. Rafała z Jarosławia, kasztelana wojnickiego. Z drugiej żony, Nowojki z Koniecpola, syn syn Hieronim i córka Jadwiga za Andrzejem Myjomskim.

Hieronim, syn Macieja, w latach 1511 i 1512 uzyskiwał intromisję do połowy miasta Lichynia, wsi Bielewa, wójtostw w Lichyniu Wielkim i Małym, Gosławic oraz folwarków, Wielopole i Pęcławia w p. kon., dóbr odziedziczonych po Zuzannie, żonie Jana Gosławskiego cz. Lichyńskiego, swojej rodzonej ciotce ze strony ojca (I. R. Kon. 1 k. 387, 423v). Te dobra w r. 1514 sprzedał za 450 zł. weg. Wojciechowi Kiełbasie z Markowa (P. 866 k. 2v). Tenutariusz dóbr królewskich Ujście, uzyskał 1512.19/III. r. dożywotnią ich posesję,, z warunkiem wybudowania tam zamku (MRPSum. IV 1505). Potwierdzone zostały 1513.26/V. r. dokonane przez komisarzy królewskich rozgraniczenia między dobrami jego tenuty, to jest Kaczorami i Śmiłowem z jednej strony, a dziedziczymi wsiami, Zadkowem Mikołaja Smoguleckiego i Grabowem Andrzeja Grabowskiego z drugiej. Do trzymanej przez Hieronima wsi królewskiej Krosino w p. kośc. Eufemia, wdowa po Adamie Baranowskim, uzyskała w r. 1513 intromisję w przysądzonej jej sumie 142 i pół grzywien (P. 865 k. 294; 1392 k. 21v). Hieronim uzyskał 1514.26/VI. r. konsens na wykupienie należącej do Ujścia wsi Rataje z rąk Piotra i Mikołaja z Chodzieży (MRPSum. IV 2284). Dobra królewskie Sowiniec, Żabinko i Krosno w p. kośc., jego dzierżawne, które w swej posesji trzymała Eufemia Baranowska i rezygnowała tę posesję swej córce Urszuli, żonie Jana Komornickiego, zostały dane 1515.4/III. r. w posiadanie Maciejowi z Drzewicy, biskupowi włocławskiemu, celem uiszczenia przezeń przezysków należycych się skarbowi (ib. 2457). Na wykupienie z rąk Hieronima wsi Rataje p. kcyń. uzyskał 1518.26/II. r. konsens Mikołaj Potulicki z Chodzieży (ib. 2698). Hieronim dostał 1518.14/III. r. konsens na wykupienie wójtostwa w Ujściu z rąk Macieja Krzywdy (ib. 11526), zaś w maju 1518 r. królewskie potwierdzenie ugody zawartej między Maciejem z Drzewicy, biskupem włocławskim, i Baranowską, dotyczącej pewnych przezysków nabytych na tenucie ujskiej przeciwko Hieronimowi (ib. 11714). Zapadł 1518.4/XI. r. dekret królewski w sprawie między nim i Mikołajem Potulickim z Chodzieży o wieś Rataje i tenutę ujską (ib. 11940). W tej samej sprawie wydany został nowy dekret 1519.17/V. r. (ib. 12191). Hieronim uzyskał 1519.20/V. r. konsens na wykupienie wójtostwa ujskiego z rąk Jana i Anny, syna i córki zmarłego Macieja Krzywdy (ib. 13196). Ugoba zawarta przez Hieronima, tenutariusza ujskiego, z Jarosławem Ruchockim, w której pośredniczył prymas Łaski, została potwierdzona 1520.4/V. (ib. 12576). Skasowany został 1521.10/IV. r. nakaz wydany przez Mikołaja Kościeleckiego, wojewodę inowrocławskiego, starostę brzeskiego i dobrzyńskiego, dotyczący zajęcia dóbr Hieronima, bowiem z oświadczenia Mikołaja Firleja, kasztelana krakowskiego i hetmana, wynika, że wojnie uczynił zadość (ib. 3687). Hieronim wszystkie swe prawa i pretensje do części dóbr Wilkowyja i Uszczonowo w p. kal., Radlino i Kąty w p. pyzdr. dał w r. 1521 "z miłości braterskiej" Piotrowi Opalińskiemu (Py. 23 k. 37). Uzyskał 1525.24/VI. r. konsens królewski na wykupienie wójtostwa w Pile z rąk obecnego wójta Marcina (MRPSum IV 4782), zaś 31/VII. t. r. konsesns na wykup wójtostwa w Mosinie z rąk sióstr, Zofii, Jadwigi i Anny, posiadaczek owego wójtostwa (ib. 4816). Ale już 1530.7/VII. r. Sylwester, Erazm i Grzegorz, bracia z Kretkowa, uzyskali konsens na wykupienie od Hieronima miast Ujścia i Piły (ib. 5735). Nie doszło jednak do tego. Od Jana Rozdrażewskiego, kasztelana kamieńskiego, wziął Hieronim 1527.5/IV. r. w zastaw za 352 fl. w złocie wieś Siekowo w p. kośc. (ib. 15169). Wsie: Wielki Młyn, Trzepce, Kruszyna, Zalesie, Gościmowice, Zagórze, Wola Grzybowa, Myśliczów, Politko w wojew. sieradzkim, Nakło, Witów, Turzyn, Biała, Podlesie, Szyszki, Woźniki, Budziejowice, Karniów, Luszyna (Łusina), Kościelec, Łuczyce, Pakowice, Januszewice w wojew. krakowskim, kamienicę w rynku Krakowa, łaźnię w Wieliczce, tamże słodownię, targowisko szewskie (macella sutorum) w Krakowie dał 1531.3/I. r. w dożywocie matce swej, Nawojce z Koniecpola (ib. 15947). Po jej śmierci, już 1532.15/I. r. doszło do ugody o te dobra z Andrzejem Myjomskim, zapośredniczonej przez Macieja z Drzewicy, arcybiskupa gnieźnieńskiego, i Piotra Tomickiego, biskupa krakowskiego (ib. 16248). Myjomski wspólnie ze swymi braćmi dobra po Nawojce sprzedał 1532.1/III. r. za 10.000 fl. Hieronimowi (ib. 16346) i skwitował go z 5.250 fl. (ib. 16347). Hieronim jako tenutariusz dóbr królewskich Małego Żabna pozywał w r. 1534 Bartłomieja Piotrowskiego o gwałty i wyrąb drzewa (Kośc. 27 k. 217). T. r. pozywał też posesorki wójtostwa mosińskiego (Kośc. 234 k. 273). Z racji złego stanu zdrowia zwolniony był 1537.20/VI. r. od obowiązku wyprawy wojennej (MRPSum. IV 18544). Uzyskał 1538.20/II. r. konsens na wykupienie wsi Tarnówka z wójtostwem od Krzysztofa i Macieja Glasenapów (ib. 18983). T. r. 15/IX. r. dostał konsens na wykup wsi królewskiej Byszkowy w p. nakiel. (ib. 19362). Zeznał swój testament 1540.16/III. r. (ib. 20197). Uzyskał t. r. 22/IV. konsens królewski na danie klasztorowi częstochowskiemu wsi Konopiska (ib. 6839), a jednocześnie zezwolono mu na dokonanie za sumę 1.500 fl. fundacji pobożnej polegającej na zapisaniu rocznego czynszu od tej sumy (ib. 6840). Pozywał 1541 r. Łukasza Gułtowskiego (Gołutowskiego), dziedzica w Piotrowie i Racacie (Kośc. 28 k. 240v). Nie żył już 1542.20/VI. r. (MRPSum. IV 20769). Synem Hieronima był Maciej. Córka, której imienia nie znam, była w r. 1549 żoną Wawrzyńca Łagiewnickiego (P. 888 k. 116).

Maciej, syn Hieronima, nie żył już 1549.19/I. r., kiedy wdowa po nim Jadwiga Pukarzewska, matka Hieronima i Anny, czwartą część wójtostwa w Wieliczce, którą niegdyś trzymał Hieronim M., wojewodzic poznański, ojciec jej męża, sprzedała za 600 fl. rajcom wielickim (MRPSum. IV 21772). Ta wdowa zwolniła z pozwu o pewne klejnoty w r. 1550 ciotkę swą Elżbietę, wdowę po Janie Pukarzewskim z Irządów, oraz swoje stryjeczne siostry a córki tago Jana, Annę Pieniążkową i Annę Witowską, z poręczenia jakie dał był ich ojciec z racji pewnych kosztowności (ib. V 5024). Trzymała wspólnie z dziećmi dobra Wielkie Młyny i inne w ziemi sieradzkiej i w pow. radziejowskim, do których miała też prawa siostrzenica i współspadkobierczyni Hieronima M-go, Nawojka Myjomska, wdowa po Hieronimie Oporowskim. Prawa te scedowała w r. 1553 bratu Piotrowi Myjomskiemu (P. 894 k. 781).

Hieronim, nie wiem, czy identyczny ze wspomnianym wyżej synem Macieja, czy, jak chce Żychliński, Macieja tego brat, był w r. 1568 mężem Katarzyny Korycińskiej, córki Wojciecha, chorążego kaliskiego (Kc. 116 k. 594v).

Jan z Bnina Mosiński, starosta wolborski, dzierżawca starostwa wałeckiego w latach 1612-1615 (W. 25 k. 394v, 78 k. 100, 331), chorąży sieradzki w r. 1615 (W. 78 k. 423v). Nie żył już 1621 r., kiedy wdowa po nim Dorota z Lelowa (Lelowska, Lelewska?), dożywotniczka, oraz synowie Jana, Jakub, Aleksander i Maciej, kwitowali się wzajemnie z Janem z Leżenic Gostomskich, wojdwoda kaliskim i starostą wałeckim (Z. T. P. 28a s. 568). Aleksander, jeden z synów chorążego Jana i żona jego Dorota z Bnina Śmigielska zawierali w r. 1627 kontrakt z Florianem Starczewskim (ib. s. 1561). Był ów Aleksander dziedzicem w Prawkowicach i Sokolej Górze w p. radomkowskim (ib. s. 2346), a nie żył już w r. 1646, kiedy owdowiałą Dorotę i jej córki, Mariannie, żonę Daniela Męciny, Zofię, Aleksandrę i Elżbietę skwitowali Adam i Przecław bracia Bobrowniccy (ib. 29 s. 2451).

Jakub z Bnina M., zapewne identyczny ze wspomnianym wyżej synem Jana, chorążego sieradzkiego, nie żył już 1650 r., kiedy wdowa Marianna z Przybysławic (Minorówna) w imieniu własnym i synów, Kazimierza, Stanisława, Hieronima, Aleksandra, oraz córek, Elżbiety i Barbary, mianowała plenipotentów (Z. T. P. 30 s. 858). Z tych jej dzieci, Kazimierz i Zofia nie żyli już chyba w r. 1653, bo brak o nich wzmianki w ponowionych wtedy przez matkę ustanowieniu plenipotentów (ib. s. 1137). Wspomniany tu Aleksander, ożeniony z Magdaleną Ujejską (urodzoną z Anny Kreczkówny), miał syna Konstantego, w zakonie paulinów, potem biskupa inflanckiego, instalowanego 1733.15/VI. r. na prepozyturze katedralnej poznańskiej (Install., s. 139).

Zygmunt z Bnina M., mąż Marianny Zdrowskiej, córki Prokopa i Beaty Pukarzewskiej, wdowy 1-o v. po Stanisławie Grzymale, zmarłej w r. 1678, pozywany wnet po jej bezpotomnej śmierci przez braci jej i spadkobierców, Zygmunta i Jana Zdrowskich (Z. T. P. 32 s. 756). Zygmunt, nie wiem czy identyczny z poprzednim, nie żyjący już w r. 1681, mąż Marianny Pieniążkuwny, nie żyjącej w r. 1695. Ich synowie, Stanisław i Aleksander. Córki, Anna, w latach 1695-1698 żona Franciszka Prądzyńskiego, nie żyjąca już w r. 1722, Zofia, w latach 1681-1695 żona Jana Zaleskiego. Obie one jako współspadkobierczynie rodzonej siostry swego ojca, Zofii M-ej, żony Macieja Wierusz Kowalskiego, swoje części z sumy 5.000 złp. na Myliczowie cedowały w r. 1695 bratu Stanisławowi (G. 90 k. 40). Aleksander od siostry Zofii Zaleskiej dostał w r. 1688 cesję sumy 1.250 zł. zapisanej jej przez Elżbietę z Wyszyny, wdowę po Nichale Bębnowskim, podniesioną zaś od Pawła Dobieckiego ze wsi Rutka (N. 186 k. 361v). Stanisław, brat starszy, był w r. 1685 towarzyszem pod chorągwią Denhoffa i stacjonował w Ostrzeszowie (LC Ostrzeszów). Obaj bracia, Stanisław i Aleksander, byli w r. 1712 pozwani przez Mariannę Wężykównę Widawską, wdowę po Stanisławie Bronikowskim, posesorką wsi Łobudzice (Łobudzie?) (Z. T. P. 39 k. 1398). Owi bracia zawierali ze Stanisławem Grodzyńskim układ dotyczący Łobudzic, który to układ w r. 1722 oblatywał syn Stanisława, Fabian (Z. T. P. 41 k. 495). Ów Fabian rodził się z Marianny Olszanowskiej (Olszamowskiej?), pisał się już stale Moszyńskim, względnie z Bnina Moszyńskim i był w r. 1743 stolnikiem inflanckim (Kośc. 322 k. 40). W r. 1729, kiedy już nie żyli jego rodzice, dla podniesienia sum z Zalesiczek (w p. radomskowskim?), należących jemu, jego bratu Stanisławowi i siostrze Mariannie, ustanowił plenipotentem tego brata (I. Kal. 161 s. 21). Był ten Fabian mężem Ludwiki Skórzewskiej, córki Gabriela i Marianny z Koszutskich, wdowy 1-o v. po Ostromęckim, 2-o v. po Józefie Malechowskim, z którą kwitował się wzajemnie w r. 1730 (ib. 167 s. 163; P. 1235 k. 29v), a w r. 1731 oboje spisywali wzajemne dożywocie (I. Kal. 168/170 ss. 169). Była ta Skórzewska bezpotomną (ib. 214/216 k. 50). Fabian w latach 1735-1746 miał w swej posesji Górzno w p. kal. (ib. 171/173 s. 128, 185/189 k. 131). Jego drugą żoną była w r. 1739 Agnieszka Korbowska, wdowa 1-o v. po Adamie Młodziejowskim, 2-o v. po Stefanie Bielskim, pisarzu grodzkim kościańskim (ib. 174/176 s. 63). Umarła między 1762.22/XII. r. a 1784 r. (LB Droszew; I. Kon. 83 k. 41). Fabian był w r. 1746 towarzyszem w chorągwi pancernej Szołdrskiego, wojewody inowrocławskiego (I. Kal. 185/189 k. 131). W r. 1747 dziedzic Pawłowa (LC, LB Droszew; I. Kal. 185/189 k. 243) i tam umarł 1758.15/XI. r., pochowany w Kaliszu u Franciszkanów konwentualnych (LM Droszew; Nekr. Franciszkanek śrem.).

Antoni z Bnina M., chorąży piotrkowski, w r. 1727 dziedzic wsi Rudka w p. radomskowskim (Z. T. P. 48 k. 79). Stanisław, cześnik parnawski, posesor Sarbi, wsi dziedzicznej ks. Józefa Iwańskiego, archidiakona gnieźnieńskiego (P. 1313 k. 81), za idultem zaślubił 1745.18/V. r. Małgorzatę Bonikowską (LC Czarnków). Oboje z żoną spisali w r. 1752 wzajemne dożywocie (P. 1305 k. 87, tu ona nazwana Bronikowską!). Antoni kupił w r. 1760 od Andrzeja Wacława Bukowieckiego za 58.000 złp. Mierosław w p. pozn. (P. 1329 k. 90), a sprzedał te dobra w r. 1767 za 64.000 złp. Kazimierzowi Radońskiemu, staroście Dembskiemu (P. 1343 k. 196). Żył jeszcze 1773.16/V. r. (LB Ujście).

Chyba Łodzicem był Łukasz M., podstoli radomski, mąż 1783 Symforozy Niszczyckiej, wdowy 1-o v. po Joachimie Szwarcenbergu Czernym, chorążym oświęcimskim i zatoskim, dziedziczki Nekli (P. 1360 k. 26), które to dobra, to jest Neklę, Starczanowo, Strożki i Olendry Nakielskie w p. pyzdr., właśnie t. r. nabył za 450.000 złp. od Krystyny z Szembeków, wdowy po Zygmuncie Turno, stolniku poznańskim (Py. 163 k. 228). Symforoza t. r. w skutku zawartej ugody synowi tej Krystyny, Stefanowi Turno, staroście pietrzykowskim, scedowała swój udział w spadku po zmarłej bezpotomnie Zofii z Czarnkowskich Radzewskiej, podkomorzynie poznańskiej (Py. 162 k. 361). Neklę, Starczanowo i Strożki zastawiła w r. 1784 za 200.000 złp. na trzy lata Ignacemu Bnińskiemu, rotmistrzowi kawalerii narodowej (P. 1316 k. 300). Te wsie 1785.27/VI. r. wydzierżawiła na trzy lata Bogusławowi Horn Rogowskiemu, porucznikowi wojsk pruskich, za 20.000 zł. rocznie (Py. 163 k. 658). Starczanowo w r. 1786 zastawiła na dwa lata Janowi Święcickiemu, majorowi wojsk koronnych (P. 1363 k. 352v), a 1788.25/VI. r. wszystkie te trzy wsie wraz z Olendrami Nakielskiemu sprzedała za 470.000 złp. Józefowi Zbijewskiemu, majorowi wojsk koronnych (Py. 164 k. 1105). Jednak ta transakcja nie doszła najwyraźniej do skutku i Symforoza dopiero 1791.25/VI. r. sprzedała te dobra za tę samą sumę Józefowi Skórzewskiemu, staroście gnieźnieńskiemu (P. 1368 k. 358, 360v; Py. 163 k. 998v). Łukasz M. był wówczas kawalerem orderu Św. Stanisława.

>Moszyńscy, Mosińscy różni, a wśród nich zapewne znajdą się i niektórzy Łodzice, w przypadkach, kiedy nie pisali się "z Bnina" trudni do wyróżnienia. Hieronim z pow. łuckiego, w r. 1618 mąż Zofii Kurowskiej, córki Andrzeja (I. Kon. 40 s. 50). Andrzej Moszyński (Meszyński?) z żoną Małgorzatą Domasławską byli w r. 1626 skwitowani z 600 zł. przez Zofię, wdowę po Mikołaju Domasławskim, dziedzicu części Domasławka (Kc. 19 k. 697v). Stanisław Mosiński nie żył już w r. 1664, kiedy wdowa po nim, Agnieszka Borkówna, była 2-o v. żoną Dobrogosta Poleskiego (Z. T. P. 31 s. 4236). Marianna Moszyńska, wdowa 1-o v. po Mikołaju Żychlińskim, 2-o v. po Janie Kołorzyńskim, 1675 r. Stanisław Mosieński z żoną Dorotą Lubowiecką w r. 1691 skwitowani przez Kazimierza Kęsickiego z 500 złp. (G. 89 s. 136). Była ta Dorota 1-o v. za Janem Czarneckim, a już nie żyła w r. 1718 (P. 1158 k. 39). Zofia Mosińska była w r. 1721 żoną Sebastiana Zieleńskiego, pisarza komory celnej w Ostrzeszowie. "Ur." Józef Mosiński i Ewa, rodzice Józefa Wojciecha, ur. w Kaczkowie, ochrzcz. 1727.11/III. r., podawanego do chrztu przez nieszlachtę (LB Skoki). Antoni, już nieżyjący w r. 1737, miał z żony Konstancji Godziątkowskiej syna Macieja i córkę Barbarę, żonę Antoniego Trzebickiego, która t. r. w asyście brata skwitowała ks. Józefa i Dyzmę braci Trzebickiego z 500 zł., które jej w r. 1732 zapisał był ich ojciec Wojciech Trzebicki, kasztelanic spicimirski (I. Kon. 77 k. 75). Katarzyna Moszyńska wyszła przed r. 1774 za Kazimierza Janiszewskiego zamieszkującego w Bronowie w par. Sowina. Julian Moszyński z żoną Agnieszką chrzestni 1751.6/VI. r. (LB Raszków). N. Moszyńska była żoną Marcina Podgórskiego, oboje nie żyli już w r. 1766 "Szl." Andrzej Moszyński i Marianna, rodzice Stanisława Kostki Andrzeja, ur. w Wągrówcu, 1773.14/III. r., podawanego do chrztu przez niszlachtę (LB Wągrówniec).

Stanisław Moszyński, chrzestny 1814.19/V. r. (LB Św. Marcin, Pozn.). Cecylia przed 1848.5/XII. r. wyszła za Józefa Krąkowskiego, sekretarza landratury (LM Św. Maria Magdal., Pozn.).

>Mościccy, Mościscy (h. Grzymała ?) z Mościsk w p. nakiel. Teodoryk z Mościsk, pisany też i z Międzychodu w p. kośc., chorąży poznański w latach 1415-1438 (Gąs,; G. 3 k. 86v, 4 k. 88; N. 143 k. 3v). Jego żoną była Katarzyna, która w r. 1442 miała w Kościanie termin z Wincentym z Dzięczyny (Kośc. 17 s. 260). Od syna Jarosława uzyskała w r. 1452 zapis 8 grz. (N. 143 k 48m v.). Może to ta sama Katarzyna M-a, która w r. 1469 miała termin z Mikołajem i Jarosławem, braćmi z Mościc (!) (P. 18 k. 222v). Synowie chorążego Teodoryka to: Domarat, Jarosław i Jan. Z córek, Halszka skwitowała w r. 1446 Domarata z Chojnicy (Brata) ze 100 grz. posagu wyasygnowanego jej przez braci, Jarosława i Jana (P. 15 k. 140). Agnieszka występowała w r. 1452 jako żona Pawła niegdy Tuleckiego (P. 18 k. 18v).

1. Domarat z Mościsk, Mościcki, z Chojnicy, syn Teodoryka, ale zrodzony być może nie z Katarzyny, lecz z pierwszej nieznanej mi jego żony. Dziedzic w Mościskach, jako opiekun Teodoryka i Piotra, braci, dziedziców w Chojnicy, miał w r. 1442 terminy z Piotrem i Janem, dziedzicami w Chojnicy, i Wincentym Czurzydłem z Bielaw (P. 14 k. 125 v, 160). Nazwany w r. 1443 rodzonym stryjem Agnieszki, dziedziczki w Lubiechowie, żony Wyszoty ze Starkówca (P. 1379 k. 60v). Miał t. r. termin z Janem i Wojciechem brać z Kunowa (P. 14 k. 228). Od tych braci z Kunowa w r. 1444 kupił za 200 grz. wieś Pakawie w p. pozn. (P. 1379 k. 29v). Był pozywany w r. 1445 jako poręczyciel za rodzonego brata Jarosława (Kośc. 17 s. 571). Od Piotra, Jana i Stanisława, nieletnich synów zmarłego Jana z Chojnicy, w r. 1445 kupił za 400 grz. połowę Chojnicy oraz trzecią część młyna zwanego "Lisi Młymn" w p. pozn. (P. 1379 k. 114v). Z Piotrem i Wierzbiętą, braćmi, byłymi dziedzicami w Chojnicy, miał termin w r. 1447 (P. 17 k. 82v). Żona jego Dorota miała w r. 1453 termin ze swym ojcem Chwalętą Lubickim (P. 18 k. 142v). Procesowała się z nim również w r. 1459 (ib. k 197). Domarat żył jeszcze t. r. (ib.; N. 143 k. 84).

2. Jarosław z Mościsk, Mościcki, Mościski, syn Teodoryka i Katarzyny, wspomniany w latach 1445 i 1446 (Kośc. 17 s. 571; P. 15 k. 140). Żoną jego była w r. 1452 Elżbieta Karnińska, wdowa 1-o v. po Tomisławie z Grzybna, Grzybieńskim (Kośc. 9 k. 142, 367). Oprawił jej t. r. 100 grz. posagu na czwartej części w Mościskach i na połowie wsi Kostrzyno (Kostrzynek) w p. nakiel. (N. 143 k 48m v.). Asystował t. r. przy transakcji dokonanej przez siostrę Agnieszkę, żonę Pawła niegdy Tuleckiego (P. 18 k. 18v) Pozywał w r. 1455 rodzonego brata Jana Mościskiego (N. 143 k 71v, 72). Żona jego Elżbieta w r. 1464 kwitowała Szymona Grzybieńskiego ze swej oprawy na Grzybnie (Kośc. 19 k. 367). Jarosław, dziedzic w Dąbrówce Królewskiej (gdzie położonej?), nie żył już w r. 1466 (P. 18 k. 144v). Elżbieta jeszcze żyła w r. 1469 (ib. k. 194v). Ich synowie, Jarosław i Mikołaj. Z córek, Katarzyna, w r. 1476 żona Macieja Zberkowskiego, nie żyła już w r. 1487. Anna, w latach 1486-1487 żona Błażeja Pomorzeńskiego zw. Nowak, 2-o v. żona Jana Małachowskiego, nie żyjącego już chyba w r. 1520. Sama żyła jeszcze w r. 1533. Synowie owej Anny urodzeni z pierwszym mężem, a zapwne i z drugim, dziedziczący w Mościskach, zwani byli Mościckimi. O nich zob. niżej. Elżbieta, wspomniana w r. 1496, kiedy to obie z siostrą Anną, niedzielne współdziedziczki w Mościskach, wspólnie z siostrzeńcem Piotrem Zbarkowskim były wzywane przez Wojciecha Chwałkowskiego do uiszczenia 15 kop groszy należnych jego zmarłemu bratu Janowi Chwałkowskiemu (N. 146 s. 105). Żyła jeszcze ta Elżbieta w r. 1516, kiedy jej w Mościskach i Kostrzynku, z powodu niedopełnieniu obowiążku wojny w czasie wyprawy mołdawskiej dane Piotrowi Zberkowskiemu, jej siostrzeńcowi, zostały przezeń rezygnowane Janowi M-mu (N. 213 k. 28).

1) Jarosław, syn Jarosława, w r. 1466 niedzielny z bratem Mikołajem (P. 18 k. 144v), wspólnie z nim pozywany był w r. 1469 przez Katarzynę z Mościc(!), może babkę ich (ib. k. 22v).

2) Mikołaj, syn Jarosława, zapisywał w r. 1476 dług 6 grz. Maciejowi Zberkowskiemu, mężowi swej siostry (N. 145 s. 119), a w r. 1479 po śmierci tego szwagra był kwitowany z 46 grz. przez ks. Jana Zberkowskiego, plebana w Mościskach, stryja i opiekuna synów Macieja a swoich bratanków (ib. s. 277). Mąż Małgorzaty Budziejewskiej, skwitował w r. 1480 jej rodzonych braci, Mikołaja i Macieja, ze 120 grz. jej posagu (G. 10 k. 159v). Żył jeszcze w r. 1481 (G. 21 k. 95v). Został zamordowany przez szwagra Macieja Budziejewskiego, a w r. 1487 spadkobiercy Mikołaja, więc siostra Anna Pomorzeńska i siostrzeniec Piotr Zberkowski skwitowali Budziejewskiego z pozwów o głowę tego brata i wuja. Temuż Budziejewskiemu Błażej Pomorzeński jednocześnie poręczył za Elżbietę M-ą, iż skwituje go z głowy brata (G. 13 k. 52v). Pomorzeński w r. 1491 zobowiazał się stawić tę Elżbietę dla skwitowania Budziejewskiego (G. 22 k. 163v). Części w Mościskach po Mikołaju dostały się jego siostrom, Annie i Elżbiecie, oraz siostrzeńcowi Piotrowi Zberkowskiemu (N. 146 s. 105). Żona Mikołaja, Małgorzata, nie żyła już w r. 1508 a jej brat i spadkobierca, Mikołaj Budziejewski, połowę jej oprawy 135 grz., to jest 57 i pół grzywien zabezpieczonych na połowie Mościsk i Kostrzynka, sprzedał Piotrowi Zberkowskiemu, dziedzicowi w Mościskach.

3. Jan, syn Teodoryka i Katarzyny, wspomniany w r. 1446 (P. 15 k. 140), umarł między r. 1455 (N. 143 k. 71v, 72), a r. 1459, kiedy to o zwrócenie 100 grz. posagu jego zmarłej żony Anny, oprawionego na Mościskach i Kostrzynku, bracia jej, Mikołaj, Piotr i Jakub z Wargowa pozywali Domarata i Jarosława, braci z Mościsk, rzecz prosta jako spadkobierców Jana (N. 143 k. 84). Bracia z Wargowa, Mikołaj, Jan(!) i Jakub, posag siostry oprawiony na częściach w Mościskah i Kostrzynku, sprzedali w r. 1470 za 100 grz. Przecławowi Potulickiemu (P. 1382 s. 109). Zob. tablicę.

@tablica: Mościccy (h. Grzymała?)

>Mościccy h. Ostoja, używali przydomku Ścibor. Maurycy (Antoni Maurycy), cześnik latyczowski, chrzestny 1754.5/V. r. (LB Połajewo), zaślubił w Gnieźnie 1761.30/XI. r. Annę z Logów (LC Św. Mik., Gniezno). Był ów Maurycy synem Kazimierza i Katarzyny, nie żyjących już w r. 1764. On sam, wtedy wiceregens grodzki brański i cześnik latyczowski, żonie swej na połowie dóbr oprawił 15.000 złp. Posagu (P. 1338 k. 299v, omyłkowo nazwany Ścibor Marchockim a matka Mościcka?). Posesor Boruszyna w latach 17622-1772, w r. 1772 jako były dzierżawca tej wsi kwitował Antoniego Miączyńskiego, wojewodę podlaskiego, i Dorotę z ks. Woronieckich, dziedziców klucza połajewskiego (P. 1349 k. 143). Był w r. 1777 posesorem Biezdrowa (P. 1354 k. 696), a w latach 1778-1787 posesorem Bielaw (LB Łopienno). Od Andrzeja Żurocha Piechowskiego, chorążego kawalerii narodowej, za kontraktem z 1783.25/VI. r. kupił za 43.000 złp. Giewartowo w p. gnieźn. (G. 110 k. 73), ale mu te dobra odprzedał z powrotem 9/X. t. r. (ib. k. 156). Synowie Maurycego i Anny: Iucundus Teodor, ur. w Boruszynie 1764.9/I. r., Wincenty Ferariusz Filip Nereusz, ur. tamże 1765.22/IV. r., Józef Dominik, ur. tamże, ochrzcz. 1769.6/VIII. r., Ignacy Feliks, ur. tamże, ochrzcz. 1772.1/II. r. (LB Boruszyn), Jakub Aleksander, ur. w Bielawach, ochrzcz. 1778.16/I. r., Aleksander Antoni i Stanisław Kajetan, bliźniaki, urodzeni w Bielawach, ochrzczeni 1782.10/V. r. (LB Lopienno). Nie wiem który z powyższych, lub może jeszcze inny syn zmarł w Bielawach 1787.15/I. r. (LB Łopienno). Córki, Franciszka Salomea, ur. w Boruszynie 1762.4/XI. r. (LB Boruszyno), i Marianna Aleksandra, bliźniaczka Jakuba Jana, ochrzcz. 1778.16/I. r. (LB Łopienno).

>Mościccy z Mościsk w p. nakielskim, odgałęzienie Pomorzańskich (Pomorzeńskich) z Pomorzan w p. gnieźnieńskim. Błażej Pomorzeński zw. Nowakiem, mąż Mościckiej, córki Jarosława (zob. wyżej), która wspólnie ze swym siostrzeńcem Piotrem Zberkowskim (Dzberkowskim) uzyskała w r. 1486 zapis 20 grz. od Wojciecha Przesieckiego (G. 22 k. 70v). Błażej Pomorzeński Nowak żył jeszcze w r. 1491 (G. 22 k. 163), nie żył już w r. 1499 (G. 24 k. 48v). Drugim mężem Anny był Jan Małachowski, chyba już nie żyjący w r. 1520 (N. 213 k. 90b). Anna Mościcka w r. 1508 zapisała dług dwanaście i pół grzywien siostrzeńcowi Piotrowi Zberkowskiemu (N. 146 s. 467). W r. 1527 sprzedała wyderkafem za 100 zł. sześć łanów osiadłych w Mościskach Michałowi Nieżychowskiemu (N. 213 k. 78v). Synom swoim, Janowi, Adamowi, Marcinowi i Stanisławowi, "z miłości macierzyńskiej", dała w r. 1533 połowę Mościsk i Kostrzynka, a jednocześnie od synów Jana i Andrzeja uzyskała zapis 4 zł. rocznego dożywotniego czynszu na ich częściach w powyższych wsiach (N. 213 k. 30). Już nie żyła w r. 1545 (ib. k. 103v). Spośród jej synów, Jan i Andrzej spłodzeni byli przez Bartłomieja Pomorzeńskiego. Marcin i Stanisław to zapewne synowie Anny i Jana Małchowskiego. Nie umiem jednak pogodzić z tym zapisu z r. 1545, mocą którego Marcin Mościcki, syn zmarłej Anny M-ej, wdowy po Janie Małachowskim, części w Mościskach i Kostrzynku, odziedziczone po tej matce jak również nabyte od swych rodzonych braci, Jana, Andrzeja i Stanisława, a także części odziedziczone po bracie przyrodnim(!) Stanisławie M-im, w r. 1545 sprzedał za 300 zł. Bartłomiejowi Dembińskiemu (N. 213 k. 103v). Stanisława M-go, nie żyjacego już w r. 1553, spadkobierczyniami w Mościskach i Kostrzynku były wtedy rodzone jego bratanice a córki Jana, więc Barbara zamężna Podolska, Jadwiga i Agnieszka M-e (ib. k. 170). Stanisława Małchowskiego cz. M-go, "brata" Mikołaja Małachowskiego Kępy, współspadkobiercę we wsi Sobiesiernie w p. gnieźn. stryja Macieja Małachowskiego, spotykamy w r. 1550 (P. 889 k. 24v, 1395 k. 521). A więc było istotnie dwóch Stanisławów M-ch wśród synów Anny!

1. Jan M., syn Błażeja Pomorzeńskiego i Anny M-ej, nieletni jeszcze w r. 1499, kiedy w imieniu jego brata Andrzeja i jego rodzony ich stryj i opiekun Jan Nowak Pomorzeński zobowiązał się półtora pustego łana w Pomorzanach sprzedać wyderkafem za 17 grz. Mikołajowi, Maciejowi, Jakubowi i Janowi braciom z Pomorzan (G. 24 k. 48v), powtórzył zaś tę transakcję w r. 1500 za 16 grz. (ib. k. 83). Jan M., dziedzic w Mościskach, od Piotra Zberkowskiego, swego brata ciotecznego, w r. 1617 nabył połowę części w Mościskach i Kostrzynku, które ów Piotr otrzymał był od króla po skonfiskowaniu ich Elżbiecie M-ej (ciotce) za niedopełnienie obowiązaku wyprawy wojennej do Mołdawii (N. 213 k. 28). Od Marcina M-go, brata swego prazyrodniego (więc syna Jana Małachowskiego), w r. 1520 kupił wyderkafem za 40 zł. części w Mościskach i Kostrzynku, które miałyby mu przypaść po śmierci ich matki Anny "Małachowskiej" (ib. k. 51v). Od Mikołaja z Bnina Kamieńskiego, dziedzica w Złotowie, w r. 1527 kupił za 400 grz. połowę wsi Skic w p. nakiel. (ib. k. 79v) i t. r. od brata Marcina kupił za 70 zł. jego części w Mościskach (ib. k. 80v). Swoją część Skica sprzedał wyderkafem w r. 1528 za 100 grz. Sebastianowi Jaktorowskiemu (ib. k. 87), zaś w r. 1529 połowę owej wsi wyderkafem za 400 grz. sprzedał Walentemu Pomorzeńskiemu, swemu stryjecznemu bratu (ib. k. 92v). Dodaję nawiasem, iż ów Walenty w r. 1532 nazwany jest jego bratem stryjeczno-rodzonym, synem zaś Jana Małachowskiego (N. 213 k. 11v). Jan od brata Andrzeja w r. 1530 nabył wyderkafem za 40 zł. części Mościsk i Kostrzynka, które miałyby na tego brata spaść po śmierci matki Anny M-ej (N. 213 k. 99v). Od brata Stanisława M-go w r. 1533 nabył wyderkafem za 32 zł. także i jego części w Mościskach, należne po matce (N. 213 k. 27v). T. r. połowę Skica sprzedał za 200 zł. Trojanowi Dembińskiemu (ib. k. 29), powtórzył też ów wyderkafowy zapis, ale już za 300 zł. (ib. k. 42). Ożenił sie w r. 1534 z Anną Sypniewską, córką Jakuba, od którego tuż przed ślubem (może w dzień ślubu?), 21/IX., w posagowej sumie 600 zł. uzyskał wyderkaf trzeciej części Sypniewa w p. nakiel. (N. 213 k. 48) i zaraz oprawił Annie, już żonie swej, posag 700 zł. na połowie Skica i tamtejszego młyna (ib. k. 48v). Posiadany wyderkaf trzeciej części Sypniewa w r. 1535 dał z kolei wyderkafem za 450 zł. Andrzjowi Krotoskiemu, kasztelanowi kowalskiemu (N. 213 k. 57v). Całą swoją czwartą część w Mościskach i Kostrzynku w r. 1541 sprzedał wyderkafem za 800 zł. Trojanowi Dembińskiemu (N. 213 k. 82), a połowę Skica t. r. wyderkafem za 500 zł. sprzedał Mikołajowi Chodzieskiemu (Potulickiemu), wojewodzie inowrocławskiemu (G. 335a k. 259). T. r. jako opiekun dzieci rodzonego brata Andrzeja został skwitowany ze 100 zł. i z 15 zł. czynszu rocznego za dwa lata przez Helenę Chełmicką (Kc. 10 k. 167v). Jak się zdaje, żył jeszcze w r. 1543 (N. 144 s. 5), nie żył już w r. 1549, kiedy Trojan Dembiński posiadane przez siebie wciąż jeszcze wyderkafowe części Mościsk i pustej wsi Kostrzynek dawał w działach, obok innych dóbr, swoim synom (N. 213 k. 137). Żona Jana, Anna, wzywana była w r. 1543 przez Annę, wdowę po Marcinie z Grabiony, o przedłożenie listu wiennego na wsi Kostrzyno(!) (N. 144 s. 5). Benedyktowi Podolskiemu, mężowi Barbary M-ej, "z miłości pokrewnej", dała w r. 1566 swoją oprawę na Skicu (N. 215 k. 59v). Spośrod córek Jana, Barbara, w latach 1553-1569 żona Benedykta Podolskiego, wdowa w latach 1596-1597, nie żyła już w r. 1610. Jadwiga, niezamężna w latach 1553-1554 (P. 894 k. 770v, 1396 k. 722), w latach 1562-1569 żona Macieja Słaboszewskiego (Sławoszewskiego), wdowa w r. 1597. Agnieszka, niezanężna w latach 1553-1554 (ib.), w latach 1562-1569 żona Adama Retkowskiego, wdowa w latach 1579-1583. Barbara Podolska części swoje oraz sióstr Jadwigi i Agnieszki, spadłe w Mościcach i Kostrzynku po ojcu i po rodzonym stryju Stanisławie, sprzedały wyderkafem w r. 1553 za 300 zł. Bartłomiejowi Dembińskiemu (N. 213 k. 170). Jadwiga Słaboszewska i Agnieszka Retkowska ojczyste ich części we wsi Skic w r. 1562 sprzedały szwagrowi Podolskiemu, każda biorąc 1.000 zł. (N. 215 k. 11v, 12). Agnieszka Retkowska swe części Mościc i Kostrzynka oraz Skica dała w r. 1569 szwagrowi Podolskiemu (ib. k. 103v). T. r. zrobiła to samo ze swymi częściami w tych wsiach Jadwiga Słaboszewska (ib. k. 109). Te trzy siostry w r. 1553 pozywały swego stryjecznego brata Jana M-go, syna Andrzeja, a wspomniana przy tej okazji Helena Chełmicka, wdowa po Janie M-im (P. 894 k. 770v). Chyba nie mogła to być ich matka, bo wszystko wskazuje na to, że były córkami Jana, męża Sypniewskiej, wtedy jeszcze żyjącej. Tak więc tego, kim była Helena względnie jej mąż, wyjaśnić nie umiem.

2. Andrzej M., syn Błażeja Pomorzeńskiego i Anny M-ej, nieletni w latach 1499-1500, pozostawał wtedy pod opieką rodzonego stryja Jana Pomorzeńskiego Nowaka (G. 24 k. 48v, 83, 85). Dziedzic części w Mościskach, wspólnie z tym stryjem, dziedzicem w Powodowicach, części ich dziedziczne w Pomorzanach w r. 1505 sprzedali za 50 grz. Wojciechowi Pomorzeńskiemu (G. 335a k. 3v). Całe części Mościsk i pustek Kostrzynka, które miałyby mu przypaść po matce, sprzedał w r. 1530 wyderkafem za 40 zł. bratu Janowi (N. 213 k. 99v). Na swoich częściach owych wsi oprawił w r. 1534 posag 300 zł. żonie Zofii Błogowskiej z Debrzna, córce Macieja (N. 213 k. 47). Nie żył już w r. 1541, kiedy to opiekę nad jego dziećmi sprawował brat jego Jan (Kc. 10 k. 167v). Z owych dzieci znam jedynie syna, Jana.

Jan, syn Andrzeja i zapewne Błogowskiej, dokonał w r. 1554 z Januszem Kościeleckim, wojewodą inowrocławskim i starostą generalnym wielkopolskim, zamiany dając mu czwarte części Mościsk i Kostrzynka w zamian za części Kaszkowa i Mirucina w p. nakiel. i dopłatę 150 zł. (P. 895 k. 950v, 1396 k. 221v). Był pozywany w r. 1554 przez swe stryjeczne siostry, córki Jana M-go, o sumę 117 zł. (P. 895 k. 303v). Nie żył już w r. 1580, kiedy owdowiała Dorota Prusicka zapisywała dług 70 zł. Janowi Korytowskiemu (N. 158 k. 99), skwitowana przezeń t. r. z owej sumy (ib. k. 223v). Skwitowana w r. 1582 ze 100 zł. przez Annę, żonę Macieja Prusieckiego (N. 159 k. 285v). T. r. ona, dziedziczka Mirucina, została oskarżona o kradzież chłopa z Wąwelna, wsi Jana Czucharskiego (N. 56 k. 53v). Skwitowała w r. 1594 Jana Korytowskiego z Wąwelna ze 160 zł. (N. 162 k. 11). W r. 1596 kwitowała syna Jana i wnuków po zmarłym synu Macieju, Macieja i Kaspra, z sumy 1.600 zł., którą miała zapisaną przez synów (N. 162 k. 635). W r. 1599 w imieniu własnym i córek, Ewy, Doroty i Katarzyny, kwitowała syna Jana z pewnych rocznych pensji (N. 164 k. 136). Synowie Maciej i Jan. Z córek, Dorota, jeszcze niezamężna w r. 1599 (N. 164 k. 136), w r. 1602 żona Tomasza Domasławskiego. Katarzyna, występująca w latach 1596-1593 (N. 162 k. 635, 164 k. 136), może identyczna z Katarzyną, w latach 1617-1620 żoną Adama Kuczkowskiego (Koszkowskiego).

1) Maciej, syn Jana i Prusieckiej, wspólnie z bratem Janem kwitowany w r. 1580 ze spraw przez Jana Korytowskiego (N. 158 k. 101v). W imieniu własnym i tego brata skwitował w r. 1582 ze 150 zł. Jerzego Osieckiego (N. 159 k. 285). Obaj w r. 1584 sprzedali części wsi Tuszkowy Janowi Spławskiemu, wojewodzie inowrocławskiemu, biorąc w zamian od niego dwa łany puste w Jaszkowie i trzeci w Mierucinie. Za nieobecnego przy tej transakcji Macieja (czy nieobecnego w kraju?) działał plenipotent Krzysztof Królikowski (N. 156 k. 171v, 161 k. 203v). Maciej żeniąc się w r. 1585 z Anną Radwanowską córką Stanisława, jeszcze przed ślubem od jej brata dostał zapis długu 600 zł. jako jej posag (Kc. 119 k. 8), a w r. 1586 skwitował tego szwagra z 500 zł. na poczet owego posagu (ib. k. 349v) i t. r. na połowie swej części w Mierucinie oprawił żonie 700 zł. posagu (N. 215 k. 393v). Wspólnie z bratem Janem dwa puste łany w Jaszkowie sprzedali t. r. za 200 zł. Janowi Krusińskiemu (ib.), a trzecią część w Mierucinie za 300 zł. Janowi Korytowskiemu (N. 219 k. 5v, 70v). Maciej od Jana Radwanowskiego nabył wyderkafem w r. 1593 za 1.000 złp. na trzy lata Piotrmanki w p. kcyń. (P. 1400 k. 1058v). Jego drugą żoną była Barbara Żabicka, córka Bartłomieja, który t. r. zapisał zięciowi za córką 400 zł. (Kc. 121 k. 118). Od męża uzyskała t. r. oprawę posagu 500 złp. (P. 1401 k. 99v). Obu braciom M-im, Maciejowi i Janowi, Andrzej Kaczkowski zapisał w r. 1594 dług 500 zł. (Kc. 121 k. 565). Maciej zaś t. r. swej matce, Dorocie Prusieckiej, zapisał dług 300 zł. (N. 162 k. 82, 99v). Nie żył już w r. 1596, kiedy owdowiała Dorota dostała od swego ojca zapis 600 zł. długu (Kc. 122 k. 55). Wyszła 2-o v. za Stanisława Rożnowskiego, po którym wdową była 1618 r. (P. 1000 k. 560v). Spadkobierczyni brata Bogusza Żabickiego, spadłe po nim części w Żabiczynie i Nowejwsi w p. kcyń. sprzedała w r. 1619 za 2.330 zł. Wojciechowi Będkowskiemu (Kc. 127 k. 59). Z pierwszego małżeństwa byli syn Maciej i córka Agnieszka, z drugiego syn Kasper. Opiekunem całej tej trójki był stryj Jan, który w r. 1596 zawierał ugodę z owdowiałą bratową Barbarą (Kc. 122 k. 52). O synu Macieju innych wiadomości nie posiadam. Agnieszka była w latach 1608-1609 żoną Andrzeja Dobieszewskiego.

Kasper, syn Macieja i Żabickiej, dawał w r. 1618 zobowiązanie Kasprowi Rożnowskiemu, iż stawi swą matkę, owdowiałą 2-o v. Rożnowską, celem skwitowania z 50 zł. zapisanych jej przez Tomasza Rożnowskiego (P. 1000 k. 560v). Od Małgorzaty Chwaliszewskiej, wdowy po Macieju Chociszewskim, nabył w r. 1620 wyderkafem za 1.200 złp. części Chociszewa w p. gnieźn. (P. 1412 k. 113v). Żonie swej, Małgorzacie Soszyńskiej, oprawił w r. 1622 posag 1.000 złp. (P. 1413 k. 76v) i t. r. oboje sapisywali wzajemne dożywocie (N. 222 k. 417v), zaś w r. 1623 Kasper dokonał ponownej oprawy posagu, tym razem w wysokości 1.200 złp. (P. 1414 k. 570v).

2) Jan, syn Jana i Prusieckiej, występował w transakcjach obok brata Macieja w latach 1580-1594 (N. 56 k. 53v, 158 k. 101v, 161 k. 203v, 215 k. 393v, 219 k. 70v, 147; Kc. 121 k. 565). Od Janusza Witosławskiego w r. 1594 wydzierżawił na trzy lata za 1.200 zł. wieś Głowa i pustkę Radońsk w p. nakiel. (N. 162 k. 125v). Skwitował w r. 1596 z długu 50 zł owdowiałą bratową Barbarę z Żabickich M-ą (ib. k. 615) i. t. r., jako opiekun Macieja i Kaspra, synów zmarłego brata Macieja, skwitował Piotra Bzowskiego z danego im przezeń zapisu dłużnego (ib. k. 634). T. r. w imieniu własnym i owych bratanków zpisał siostom swym Dorocie i Katarzynie po 20 zł. każdej (ib. k. 637). Od Jana Gliszczyńskiego w r. 1597 kupił za 3.750 (3.730?) zł. całe części wsi Glisno i pustki Dąbrówka w p. nakiel. (N. 219 k. 267v), zaś w r. 1599 dał te dobra wieczyście Ludwikowi z Wrzący Sokołowskiemu, wojewidzie pomorskiemu (N. 219 k. 363). Od Elżbiety Siedleckiej, żony Jerzego Pawłowskiego, kupił w r. 1598 za 400 zł. jej części macierzyste we wsiach Soszno i Obodowo p. nakiel. (N. 219 k. 345v), a sprzedał jej w r. 1600 za 4.000 zł. Mikołajowi Siedleckiemu (ib. k. 420v). Na połowie swych dóbr oprawił w r. 1599 posag 1.100 złp. żonie Katarzynie Arciszewskiej (N. 219 k. 401), która t. r. skasowała była poprzednią oprawę daną na Gliśnie i Dąbrówce (N. 164 k. 203). Od Wojciecha z Tuszków Dembińskiego, starosty orleńskiego, w r. 1602 nabył wyderkafem na jeden rok z 4.000 zł. połowę miasta Wysoka w p. nakiel. (N. 165 k. 41v). Od Piotra Potulickiego wojewody kaliskiego, w r. 1604 nabył wyderkafem za 2.000 zł. na rok Klukowo w p. nakiel. (N. 165 k. 206). Od Wojciecha Kościeleckiego w r. 1613 kupił za 5.050 złp. części wsi Mościska i Rudna oraz pustki Kostrzynek (P. 1408 k. 595v), zaś w r. 1616 wspólnie z synem Wojciechem te dobra sprzedał wyderkafem za 2.500 zł. Krzysztofowi Nietaszkowskiemu (N. 222 k. 49). Nie żył już 1620 r. (P. 1412 k. 267v). Synem jego był Wojciech.

Wojciech, syn Jana i zapewne Arciszewskiej, wspomniany w r. 1616 (N. 222 k. 49), całe części wsi Rudna sprzedał w r. 1620 za 5.000 złp. Zofii z Zabrzydowskich Niemojewskiej, kasztelanowej chełmińskiej (P. 1412 k. 267v). Części we wsiach Mościska i w pustkach Kostrzynek i Gacki, stosownie do zobowiązania z r. 1627, sprzedał w r. 1628 za 9.000 zł. Franciszkowi Golczowi seniorowi (W. 34 k. 483; N. 223 k. 806). Oskarżony w r. 1632 przez Wiktora Raczyńskiego z ziemi wieluńskiej o zadanie ran (N. 66 k. 505v). Żona Wojciecha, Zofia Kleistówna, kasowała w r. 1637 swoje dożywocie (W. 36 k. 234v). Była ona córką Filipa i Anny Wedelskiej. W r. 1639 odebrała z rąk małżeństwa Puttkamerów posag 3.500 zł. zapisany jej przez ojca z dóbr jej rodzicielskich: Szyszkowa, Batorowa, Nowejwsi i Huty w p. nakiel. (Kc. 128 k. 220). Nie żyła już w r. 1650 (N. 225 k. 324). Wojciech nabyte od Sebastiana Kleista w r. 1638 części Obodowa, t. r. sprzedał za 6.000 złp. Janowi Debrzyńskiemu (N. 219 k. 493v). Żył jeszcze w r. 1650 (N. 225 k. 324) Jego córka Barbara, w r. 1650 żona Andrzeja z Grochowisk Strzeleckiego, nie żyła już w r. 1676. Zob. tablicę.

@tablica: Mościccy

Małgorzata, w r. 1516 żona Mikołaja Zebrzydowskiego. Małgorzata, w latach 1522-1527 żona Mikołaja Komierowskiego. Kszysztof swoją część Mościsk w p. nakiel. w r. 1540 sprzedał wyderkafem za 100 zł. Jakubowi Gliszczyńskiemu (N. 213 k. 79). Teresa, w latah 1648-1686 żona Aleksandra Karłowskiego, nie żyła już w r. 1688.

>Mościccy różni. Wacław, w r. 1535 sługa Łukasza z Górki, kasztelana poznańskiego (P. 875 k. 280). Prokop, dziedzic w Mościskach, marszałek (dworu) Janusza z Kościelca, wojewody sieradzkiego i starosty generalnego wielkopolskiego oraz nakielskiego, w r. 1558 uwolnił poddanego z Mościsk (Py. 176 k. 341v). Marcin w r. 1621 żonie swej Katarzynie Spławskiej oprawił 500 zł. posagu (P. 1412 k. 1135). Katarzyna, w latach 1648-1663 wdowa po Stanisławie z Bobolczyna Bzowskim, nie żyła już w r.1683.

Wojciech i Jadwiga z Dąbrowskich, córka ks. Marcina (Marcjana?), proboszcza w Poniecu kościoła Św. Barbary, i Agnieszki Prusinowskiej, w imieniu której to Jadwigi ojciec jej w r. 1652 kwitował z 500 złp. Jadwigę Kaczkowską (P. 1064 k. 433v). Wojciech i Jadwiga żyli jeszcze oboje w r. 1680 (I. Kal. 140 k. 92), nie zyli w r. 1697 (G. 90 k. 167v). Byli rodzicami, Jana Chryzostoma, ochrzcz. 1652.14/I. r. (LB Poniec), i Stefana, ur. w Gałązkach Wielkich, ochrzcz. 1654.28/XII. r. (LB Droszew), oraz występujących w r. 1697: Stanisława, Franciszka, Jana (może identycznego z powyższym Janem Chryzostomem?) Wojciech, Katarzyny, żony Stanisława Rybińskiego, i Marianny, wydanej przed 1686.17/XI. r. za Stanisława Kraszewskiego. Jako spadkobiercy panny Barbary Dąbrowskiej, siostry swej matki, kwitowali oni wtedy Franciszka Bagińskiego, dziedzica wsi Kąpiel, z 1.000 złp. zapisanych przez Stanisława Tarnowskiego, poprzedniego dziedzica tej wsi (G. 90 k. 167v). "Szl." Stanisław i Jadwiga, rodzice: Michała Franciszka, ochrzcz. 1661.11/IX. r., Wojciecha, ochrzcz. 1664.26/IV. r., Katarzyny, ur. w Suchorzewku, ochrzcz. 1667.1/V. r. (LB Rusko). Stanisław zaślubił 1684.16/II. r. Małgorzatę Chełkowską z Ocieszyna (LC Objezierze). Panna Katarzyna Mościska (czy szl.?) wyszła w Witkowie 1689.3/VII. r. za "szl." Michała Rysińskiego (Risińskiego). Zofia, z Koconowa, zmarła 1693.30/III. r. (LM Pobiedziska). Anna M-a z Koczonowa (Goczanowa) w p. gnieźn. zaślubiła w parafii pobiedziskiej 1697.19/II. r. Wojciecha Jelińskiego. Stanisław, ojciec Marianny, ochrzcz. 1697.17/VII. r. (LB Pobiedziska). Mikołaj i Katarzyna, rodzice Konstancji, ur. w Strzyżewie, ochrzcz. 1700.16/I. r. (LB Witkowo). Stanisław, mieszkający w Gąsiorowie, żonaty, umarł 1700.21/I. r. (LM Targowa Górka). Jan, ekonom Jana Sapiehy, starosty bobrujskiego, umarł 1706.5/I. r. (LM Koźmin). Barbara, w r. 1720 żona N. Chlebowskiego. Stanisław, sługa Macieja Grabskiego z Polskiej Wsi, chrzestny w lipcu 1729 r. (LB Kłecko). "Szl." Stanisław zaślubił 1736.10/VI. r. "szl." pannę Annę majewską (LC Żabno), córkę Sebastiana i Teresy Karlińskiej, żyjacą jeszcze w r. 1751 (P. 1303 k. 24). Był ów Stanisław dzierżawcą (ekonomem?) Międzychodu, a w r. 1755 dostał plenipotencję od Magdaleny z Majewskich Romanowej (P. 1314 k. 98v). Anna z Majewskich była w r. 1775 wdową (Kośc. 332 k. 103). Dzieci ich: Michał Mateusz, ur. w Międzychodzie, ochrzcz. 1738.17/IX. r., Józef, ur. tamże, ochrzcz. 1741.16/III. r. (LB Dolsk), Dorota Apolonia, ur. w Wielkim Włostowie 1743.6/II. r., Konstancja Julianna, ur. tamże 1745.7/III. r. (LB Chwałków). Może ci sami małżonkowie, Stanisław i Anna, zmieszkający w Nielęgowie, byli rodzicami porodzonych tam dzieci, Karola, ochrzcz. 1750.2/IV. r., i Anny, ochrzcz. 1754.26/IV. r. (LB Gryżyna). Temu Stanisławowi, posesorowi Nielęgowa, Antoni Ciświcki, starościc stawiszyński, cedował w r. 1753 sumę będącą u Ludwika Jaskólskiego, starościca stulińskiego, posrsora brzostowni (Kośc. 326 k. 55).

Stanisław, syn Stanisława i zmarłej Anny Winiarskiej, siostrzeniec rodzony i spadkobierca Katarzyny(?) z Winiarskich (Winarskich) Woszczyńskiej, sumę 800 zł. z sumy 1.600 zł., zapisanej matce i tej ciotce przez ks. Jana Ciświckiego, cedował w r. 1745 Aleksandrowi Kożuchowskiemu, cześnikowi wieluńskiemu (I. Kon. 77 k. 376v). Stanisław wydzierżawił 1748.3/I. r. wieś Brzostownią od Ludwika Jaskólskiego, starościca stulińskiego (Kośc. 324 k. 82). Pani Anna, posesorka Potrzebowa, chrzestna 1748.19/V. r. (LB Gołaszyn). Kasper ożenił się w r. 1777 z Agnieszką Dobrowolską, córką "opatrz." Antoniego, mieszczanina kaliskiego, i Katarzyny Walewiczówny, wdową 1-o v. po "opatrz." Ludwiku Kłonickim i 2-o v. po Wojciechu Bugnerze, też mieszczaninie kaliskim, która mu 22/IV., krótko przed ślubem, zapisała 2.000 zł. na swym domu przy ulicy Toruńskiej (I. Kal. 217/218 k. 7). Oboje występowali w r. 1786 (ib. 226 k 66). Magdalena zaślubiła w Poznaniu u Św. Marcina 1788.30/IV. r. "szl." Ignacego Wyganowskiego. Teodor w imieniu brata Wincentego w r. 1789 kwitował Żydów synagogi gnieźnieńskiej (G. 115 k. 111v). "Ur." panna Anna, licząca lat 37, wyszła w Gostyniu 1796.1/IX. r. za "szl." Franciszka Lewandowskiego, ekonoma z Lgowa, 36-letniego wdowca (LC Gostyń). Antoni, posesor Łekna, zmarły 1794.25/VIII. r. (LM Łekno).

Panna Honorata, z Kołdrabia, liczaca 30 lat, zaślubiła 1818.25/I. r. Wincentego Radzikowskiego, też z Kołdrąbia, posesora, 43-letniego. Świadkiem ich ślubu był. "ur." Jakub M. (LC Kołdrąb). Adam, posesor, chrzestny 1843.25/II. r. (LB Lwówek).

Witold Jan, były właściciel Majdanu Skierbieszowskiego, umarł 1937.23/IV. r., licząc lat 80, w Szemborowie w p. wrzesińskim (Dz. P.).